เล่ม 19 ตอนที่ 6 เส้นทางแห่งแสงเหนือ แปลโดย minisully

 “เพื่อเจตจำนงในการทำเควส ดูเหมือนว่าวีดเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสินะ”

 “เขาตามทองคำไป…”

การกระทำต่างๆถูกพบโดยสายลับในโมราต้า พวกเขารายงานไปยังพวกลอร์ดและกิลด์ต่างๆ

เหล่าสมาคมและพวกลอร์ดของในทางตอนเหนือ เช่นเดียวกับทางตะวันตกของทวีปก็ได้ส่งสายลับเพื่อไปจับตาดูความเคลื่อนไหวของวีดเช่นกัน

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาค่อนข้างระแวดระวังเกี่ยวกับแผนการต่างๆของวีด แต่ละสมาคมได้แฝงสายลับของพวกเขาไว้ในโมราต้าเพื่อให้ได้รับข้อมูลตามเวลาจริง

 “นี่มันจะเป็นเนื้อหาถัดไปของเควสระดับSรึเปล่า?”

 “ดูเหมือนว่าในที่สุดมันก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว”

วีดเป็นเพียงคนเดียวในทวีปเวอร์เซลที่มีความก้าวหน้าในเควสระดับS แม้ว่าเควสระดับAและBจะสามารถส่งผลทั่วทั้งทวีป

ความยากของเควสระดับSคือขั้นตอนถัดไปของดำเนินการเนื้อเรื่องและการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กำลังจะมาถึงในไม่ช้า

เพียงแค่เนื้อเรื่องเดียวในเควส ได้ทำลายล้างหนึ่งในวิหารเอมบินยูและเปิดเผยความลับของวิหารมาทัลลอส

 “เควสระดับSพึ่งจะเริ่มต้นเพียงแค่ในทางตอนเหนือ เควสอื่นๆในทวีปเวอร์เซลจึงไม่น่าจะได้รับผลกระทบมากนัก”

 “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากวีดได้รับดาบหายากที่ออกมาจากหน้าหนังสือประวัติศาสตร์ มันอาจจะเป็นดาบเวทย์ระดับสูงหรือว่าเกราะป้องกันไฟก็เป็นได้”

 “เนื่องจากทวีปทางตอนเหนือไม่ได้มีประเทศใดประเทศหนึ่ง มันอาจจะมีเควสที่เกี่ยวข้องทำให้เกิดขึ้นได้”

มีหลายคนคาดว่าสิ่งต่างๆจะเกิดขึ้น ถ้าวีดทำเควสสำเร็จเขาจะกลายเป็นศูนย์กลางความสนใจของโลกอีกครั้ง

ถ้าเขาได้รับชัยชนะ เขาจะเป็นผู้เล่นคนแรกที่ผ่านเควสระดับSรวมทั้งชื่อเสียงและเกียรติยศที่เหล่าผู้เล่นล้วนใฝ่ฝัน

การแข่งขันอย่างดุเดือดระหว่างผู้ออกอากาศกำลังเกิดขึ้นอยู่เบื้องหลัง มียอดชมจำนวนมากจากภารกิจส่วนแรกของเควสระดับS

ราชาไฮดรา อิมูกิ ลิชบัลข่าน เหล่ามอนสเตอร์ที่ผู้เล่นธรรมดาไม่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปเป็นส่วนหนึ่งในการต่อสู้อันแสนดุเดือดนี้

ประสิทธิภาพอันโดดเด่นของบัลข่านทำให้เหล่าพ่อมดเปลี่ยนเป็นกลุ่มเนโครแมนเซอร์

อย่างไรก็ตาม ผู้ออกอากาศไม่ได้คาดหวังว่าวีดจะประสบความสำเร็จเป็นครั้งที่สอง

จากพาร์ทแรก วีดได้ใช้ประโยชน์สูงสุดจากวิหารมาทัลลอสและโชคช่วยอย่างมหาศาล

การดำเนินเควสในเนื้อหาถัดไป มันจะยากและยากมากขึ้นไปอีก

แต่ถึงแม้เควสจะล้มเหลว ผู้ชมก็ยังรอดูพวกเขาดังนั้นจึงต้องเตรียมพร้อมที่จะออกอากาศอยู่ตลอดเวลา

"…ดูเหมือนว่าพวกเขาได้หายตัวไปจากชายฝั่งแล้ว"

บาร์ดเรย์ก็ได้รับรายงานเช่นกัน เช่นเดียวกับกิลด์เฮอร์เมสที่เน้นการเฝ้าระวังวีดและส่งรายงานโดยตรงไปยังบาร์ดเรย์

มันเป็นการตัดสินใจโดยสมาชิกหลักของกิลด์

ความจริงที่ว่า กิลด์นั้นจับตามองเฉพาะผู้เล่น 50 อันดับแรกในทวีปเวอร์เซลเท่านั้น ซึ่งการรวมวีดเข้าไปทำให้บาร์ดเรย์หัวเสียอย่างมาก

-หรือว่ามันจะเป็นภารกิจทางทะเล?

บาร์ดเรย์กระซิบถามสายลับของเขา เขาได้ส่งผู้เล่นระดับสูงจำนวนมากเพื่อไล่ตามวีด

แน่นอน วีดหลุดการติดตามไปในที่สุด แต่พวกเขายังสามารถตามวีดไปได้จากทางน้ำเพราะว่าวีดมุ่งไปทางข้างหน้าเป็นเส้นตรง

-ตอนนี้ยังมีข้อมูลไม่พอที่จะบอกได้ว่าเป็นเควสอะไร

-ถ้าหากเส้นทางการติดตามหายไป แล้วนายเห็นวีดขี่ไวเวิร์นและไปต่อรึเปล่า?

-ดูเหมือนว่าเขาจะออกเดินทางไปในทะเลโดยใช้เรือ ไม่ใช่ไวเวิร์น พวกเราพบร่องรอยการล่าสัตว์รอบๆซึ่งอาจจะเป็นไวเวิร์น แต่พวกเรายังพบร่องรอยการเทียบฝั่งของเรือบนชายหาดอีกด้วย

-วีดขับเรือไป? เรือลำนั้นขนาดเท่าไหร่?

-มันเป็นเรือไม้ขนาดเล็ก แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาจะเปลี่ยนเป็นเรือที่มีขนาดใหญ่กว่านี้อีกไหม

-เขาออกทะเลไป โดยไม่สงสัยอะไรเลยใช่มั้ย?

-ไม่ใช่แค่ฉันนะ แต่สายลับของกิลดิ์อื่นๆก็อยู่ที่นี่กำลังมองหาหลักฐานเหมือนกัน พวกเราพบรอยเท้าจากหลายร้อยคนที่มาจากโมราต้า ถ้าดูจากลักษณะรอยเท้าและอุปกรณ์สวมใส่ บอกได้เลยว่าพวกเขาทั้งหมดอยู่ในคลาสเดียวกัน ดูเหมือนว่ามันจะเป็นกองกำลังที่เข้มแข็งในสงครามโมราต้า (เหล่านักดาบ)

-เข้าใจแล้ว แจ้งให้ฉันทราบด้วยถ้ามีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

-ครับท่าน.

หน้าผากของบาร์ดเรย์ย่นเล็กน้อย ถ้าวีดสามารถทำภารกิจระดับSได้สำเร็จก่อนเขา มันจะทำให้เขาหัวเสียสุดๆ

 “หรือฉันควรจะฆ่าเขาดี?”

บาร์ดเรย์ลังเล

อุปกรณ์สวมใส่และระดับของเขาไม่มีใครสามารถเทียบได้ในทวีปเวอร์เซล

และความสามารถในการต่อสู้ของวีดที่แสดงออกมาในการต่อสู้กับมังกร มันน่าตกใจมาก แต่ในการล่าระดับเดียวกัน บาร์ดเรย์ก็สามารถทำได้โดยง่าย

บาร์ดเรย์ได้ล่ามอนสเตอร์ในระดับเดียวกันในขณะที่ได้รับความช่วยเหลือจากพ่อมดหรือนักบวช

หลังจากที่เขาเลเวล400เขาได้เปลี่ยนอาชีพครั้งที่สาม เขาผ่านศูนย์ฝึกขั้นสูง

ในเกมเขาคุ้นเคยกับการต่อสู้เป็นอย่างดี ไม่มีอุปสรรคหรือมอนสเตอร์ที่เขาจะไม่สามารถเอาชนะได้

ถ้าคุณขาดการเคลื่อนไหวในแง่ต่างๆ อุปกรณ์สวมใส่ ทักษะและเลเวลสามารถทำให้ช่องว่างนั้นแคบลง

บาร์ดเรย์ได้ต่อสู้กับผู้คนจำนวนมากในกิลด์เฮอร์เมส จนเขาได้อำนาจสูงสุดของกิลด์มาครองโดยที่ไม่ต้องเป็นกิลด์มาสเตอร์

แม้ว่าเขาจะใช้ทักษะดาบเพียงแค่สองถึงสามทักษะ วีดก็ตายได้อย่างง่ายๆ

 “ยังไงก็ตามตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ จนกว่าพวกเราจะชนะและควบคุมราชอาณาจักรฮาเว่นได้ภายใต้พันธมิตรอำนาจ ฉันไม่สามารถจากไปได้”

เวลาที่จะแสดงให้เขาเห็นถึงรสชาติของความสิ้นหวังที่แท้จริงยังไม่มาถึง

การแก้แค้นจะมาพร้อมกับการปราบปรามของทวีปเวอร์เซลและขับไล่วีด

แต่ความสำเร็จของวีดในเควสต่อเนื่องและการเติบโตของเขา ทำให้บาร์ดเรย์รำคาญใจ

วีดอาจจะใช้อัศวินคัลลามอร์ในการทำเควส และดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่สามารถถูกใช้ได้มากกว่าสองถึงสามครั้ง

มีผู้เล่นมากขึ้นที่เริ่มต้นในโมราต้าตอนปลาย

 “พวกแกจะได้ลิ้มรสมัน ไม่ช้าก็เร็ว พวกแกทุกคนต้องได้เจอดีแน่ โดยเฉพาะ วีด!”

บาร์ดเรย์เกลียดพวกผู้เล่นเหล่านี้ที่ดันตัวเองขึ้นมาและลุกขึ้นยืนในตารางจัดอันดับ

ที่ว่าวีดนั้นจะสามารถได้รับอุปกรณ์ที่มีพลังระดับเดียวกับเขา เขารู้สึกไม่พอใจมาก

บาร์ดเรย์กระซิบ

-พลเรือเอกดรินฟิล

-ครับ?

พลเรือเอกของกิลด์เฮอร์เมส ดรินฟิลทำหน้าที่ดูแลกองเรือรบที่ 2 ของราชอาณาจักร

-คุณมีงานต้องทำ

-แค่สั่งข้ามาเท่านั้น

-นำกองเรือที่ 2 ของนายไปทางเหนือ เป้าหมายของนาย คือ วีด

-คุณต้องการให้ผมสังหารเขาเลยมั้ย?

-ไม่ มันไม่สำคัญหรอกว่าจะสังหารเขาหนึ่งครั้งหรือสองครั้ง แค่สอนบทเรียนให้เขาก็พอ

-รับทราบ

ถ้าวีดออกเดินทางโดยเรือ ดรินฟิลกลายเป็นบุคคลที่จำเป็น

บาร์ดเรย์คิดเกี่ยวกับคำสั่งอีกครั้ง

 “มันอาจจะไม่เพียงพอ”

The sea is very broad.

ทะเลช่างกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา

มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับดรินฟิลเพื่อที่จะไล่ตามวีด

บาร์ดเรย์เขียนจดหมายถึงหัวหน้ากิลด์พันธมิตร ลาฟฟ์

มันเป็นข้อเสนอส่งไปยังกลุ่มโจรสลัดกริฟฟิธ ผู้ครอบครองพื้นที่ทางทะเลที่ใหญ่ที่สุด

 “ฆ่าเทพสงครามวีดผู้ที่อยู่ในทะเลขณะนี้”

กริฟฟิธอ่านจดหมายจากกิลด์เฮอร์เมส

กองทัพเรือจากราชอาณาจักรมีอำนาจมหาศาลในทวีป แต่อำนาจของกริฟฟิธมีมากกว่าเมื่ออยู่ในทะเล

เขามีเรือโจรสลัดขนาดเล็กและขนาดกลางมากกว่า 400 ลำ ภายใต้การควบคุมของเขาขณะนี้

โจรสลัดยังมีอิทธิพลทางอ้อมอีกด้วย

เพื่อให้ผู้ค้าทางทะเลสามารถขนส่งสินค้าทางทะเลได้พวกเขาต้องจ่ายค่าธรรมเนียมให้กับโจรสลัดกริฟฟิธ

รองหัวหน้าของโจรสลัดคอล์มถาม

 “ใครคือคนที่พวกเขาบอกให้ฆ่าที่คุณกำลังลังเลอยู่?”

 “ข้อตกลงมันก็ไม่ได้แย่นัก”

กิลด์บอกว่าถ้าพวกเขาสามารถฆ่าวีดได้สามครั้ง พวกเขาสามารถเก็บอุปกรณ์สวมใส่ใดๆก็ได้ที่ตกลงมา

อีกทั้งพวกเขายังคงได้รับอุปกรณ์อีกชิ้นที่ออกอากาศโดยบาร์ดเรย์

อุปกรณ์ที่สวมใส่โดยบาร์ดเรย์เป็นอะไรที่ทรงพลังมาก

 “มันเป็นค่าตอบแทนที่ใจกว้างมาก”

 “แม้ว่ามันจะเป็นของปลอม กิลด์เฮอร์เมสจะไม่เปิดเผยอุปกรณ์จริงของพวกเขาออกอากาศ; มันดีที่สุดถ้าจะเก็บเป็นความลับ”

 “แล้วคุณไม่ต้องการที่จะทำมันหรือ?”

 “โอกาสเช่นนี้ไม่ได้มีมาบ่อยมากนัก”

กริฟฟิธยิ้ม ไม่ใช่เพียงแค่กิลด์เฮอร์เมสแต่ยังมีลอร์ดจากเมืองต่างๆและกิลด์หลายแห่งที่มีชื่อเสียงในทวีปตอนกลางมีคำขอแบบเดียวกัน

***

ความเร็วในการแล่นเรือของเรือผีสิงเร็วขึ้นอย่างมากในตอนนี้

ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าหน้าที่ที่มีประสบการณ์และชำนาญในการแล่นเรือ

อย่างที่คาดเอาไว้ ความวิตกกังวลของนักเดินเรือทั้งสามเพิ่มขึ้นตามเส้นทางเดินเรือใหม่ที่ผ่านไปในแต่ละจุด

มันเป็นประสบการณ์ที่หายากในการทำงานร่วมกับเหล่าลูกเรือผีและคุมการเดินเรือผีสิง

ตอนนี้พวกเขามีนิทานใหม่มากมายที่พวกเขาสามารถนำไปเล่าได้ที่บาร์ การเดินทางไปยังลาสฟาลั้งคซ์ที่เหมือนกับการแหย่เสือหลับ (เอาตัวเข้าไปเสี่ยงกับอันตราย)

"อืมม ฉันยังรู้จักบริเวณล่าอื่นๆอีกนะ"

 “คุณอยากจะไปที่ไหนสักแห่งที่วิวดีกว่านี้ไหม?”

บอร์ดเมียร์และไฮย์เสนอแก่วีดแม้ว่าเขายังคงตกปลาต่อไป เดียร์รอลเป็นที่รู้จักกันในฐานะกัปตันเรือผีสิง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทราบว่านั่นคือวีด

เสียงมออออออดังมาจากเจ้าเหลือง

ส่วนเขานอนใส่หมวกฟางตกปลาอยู่บนดาดฟ้ากับเจ้าโกลด์มินิ

"ทำไมในโลกนี้จู่ๆถึงมีลิชโผล่ขึ้นมา?"

"เขาควรจะอยู่ในระดับสูง ... เราติดอยู่ในเรื่องแย่สุดๆเลยที่พวกเราไม่สามารถโจมตีเขาได้"

ลิชไม่ใช่ระดับที่สามารถฆ่าได้ง่ายๆโดยการลอบโจมตี  มองไปที่มอนสเตอร์อันเดดที่ลอยขึ้นมาจากก้นทะเลแล้ว พวกเขารู้สึกเดือดดาลอย่างมาก

 “มันเป็นไปได้ไหมที่จะเปลี่ยนอาชีพเป็นลิช?”

 “ฉันไม่รู้ ฉันยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับผู้เล่นรายใดในทวีปเปลี่ยนมันได้มาก่อน พวกเราโชคร้ายมากที่ได้เจอกับคนที่ทำสำเร็จแล้ว”

ตอนนั้นเองที่ไฮย์ แฟร็กทัล และบอร์ดเมียร์กำลังหมกมุ่นอยู่กับความสิ้นหวังของพวกเขา

 “ตรวจพบแนวปะการังขนาดใหญ่ทางด้านซ้าย! หักเรือเร็ว”

แฟร็กทัล ผู้เฝ้าระวังด้านหน้าตะโกนบอกเกี่ยวกับแนวปะการัง

*กึกกกกกกกกก*

ไฮย์รีบหันหางเสือไปทางซ้าย

หักหลบได้ทันพอดีที่จะโยกเรือจากข้างนึงไปยังอีกข้าง

พวกเขาหลบเลี่ยงได้อย่างฉิวเฉียด แนวปะการังข่วนด้านข้างของเรือเพียงเล็กน้อย

พวกเขามาไกลมากจากเบ็คกี้นิน ดังนั้นจึงไม่มีเรือลำอื่นอยู่ในบริเวณนี้

 “ฟิ้วว นี่มันเป็นประสบการณ์ที่ดีสุดๆเลยว่างั้นไหม?”

 “ใช่ ทักษะการแล่นเรือของฉันเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเลยล่ะ”

ไฮย์และบอร์ดเมียร์รู้สึกทึ่ง

ยิ่งพวกเขาเดินตามเส้นทางของวีด ประสบการณ์และความชำนาญก็ยิ่งเพิ่มขึ้น

พวกเขาไม่ได้ร้องขอที่จะมาปรากฏตัวในทะเลแห่งนี้

การเดินทางครั้งนี้ได้ให้ทั้งประสบการณ์ ระดับทักษะและชื่อเสียงแก่เหล่าผู้เล่นที่ค้นพบดันเจี้ยนแห่งใหม่

"ฉันคิดว่ามันก็ดีนะที่เราได้เดินทางมาด้วยในครั้งนี้"

 “ฉันรู้ว่านายหมายถึงอะไร ทักษะการเดินเรือของฉันได้รับการพัฒนาอย่างมาก”

 “เราสามารถแสร้งทำตามคำสั่งอย่างสุจริตใจเพียงแค่ตอนนี้… แต่มีเพียงแค่พวกเรากลุ่มเดียวที่สามารถควบคุมเรือได้”

 “อย่าคิดมากน่า แน่นอนเราจะหาโอกาสที่จะควบคุมเรือผีสิง พวกเราจะทิ้งพวกเขาไว้เมื่อเราทอดสมออยู่บนเกาะที่ไม่รู้จั กัปตันเรือผีสิง! หัวเราะ คุฮุฮุฮุฮุ!”

ทั้งสามคนคุยกันอย่างลับๆ อย่างไรก็ตามเจ้าเหลืองเห็นแผนการของพวกเขาและทำได้แค่รู้สึกเสียใจกับพวกเขาเท่านั้น

ใจกล้ามากที่จะใช้แผนการสกปรกแบบนี้กับวีด ‘พวกนายไม่รู้หรอกว่าความงก ใจแคบและความร้ายกาจที่แท้จริงเป็นแบบไหน’

มันเหมือนกับเด็กเล็กๆที่พยายามจะล้วงกระเป๋านักพนันมืออาชีพ

ที่ด้านบนนั้นวีดไม่ยอมแม้แต่จะปล่อยให้จำนวนเงินเล็กๆน้อยๆรอดหลุดมือของเขา

เนื่องจากลมทางเหนือพัดมา ทำให้พวกเขาเดินทางได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น ไฮย์เรียกวีดอย่างระมัดระวัง

"กัปตัน ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ"

"อืมมมมมม”

วีดตกปลาอย่างเงียบงัน

ทักษะการตกปลาของเขาเพิ่มขึ้นเป็นขั้นกลางเลเวล 5 กับอีก35% และสถานะงานฝีมือเพิ่มขึ้นอีก3%

มีหลายล้านทักษะที่จะเพิ่มพลังชีวิตให้สูงขึ้น แต่พวกเขาส่วนใหญ่ต่างไม่ได้รับจากการตกปลา

"ประมาณครึ่งวัน ก็จะไปถึงหนึ่งในสามของเส้นทางของเราแล้ว เร็วสุดเราจะไปถึงในอีกสองวัน"

 “งืมมมมมม!”

การสรรเสริญที่เรียบง่ายจากวีด

แม้จะมีแผนที่ที่ถูกต้องไปยังลาสฟาลั้งคซ์ แต่ถ้าปราศจากทักษะของนักเดินเรือของทั้งสามคนแล้ว มันจะเป็นการเดินทางที่โหดร้ายมาก

แม้ว่าสภาพของพวกเขาจะดูไม่เหมือนนักแต่ก็ยากที่จะปฏิเสธทักษะการเดินเรือของพวกเขาได้ อย่างไรก็ตามวีดเป็นนายจ้างของพวกเขา

 “ดีแล้ว จงทำต่อไป พวกนายจะได้รับผลตอบแทนมากมายเป็นการตอบแทน”

 “ครับท่าน.”

ไฮย์ถอยหลังออกไป หลังจากจบการสนทนาเล็กๆน้อยๆ

การเดินทางที่ยาวนานครั้งนี้ พวกเขาได้รับค่าจ้างเพียงแค่วันละ1ทองเท่านั้นซึ่งมันราคาถูกเกินไป

เขาเคยพยายามบอกสิ่งนี้แก่วีด แต่วีดก็รู้อยู่แล้ว วีดคิด

 “ฉันคิดว่าฉันจะต้องจ่ายเงินเพิ่มอีก 1 เหรียญทองเพื่อเป็นการประหยัดเวลาสองวัน”

คลื่นเริ่มรุนแรงขึ้นในช่วงครึ่งหลังของการเดินทางไปยังลาสฟาลั้งคซ์

เมื่อคลื่น 7 เมตรพบปะทะเข้าเรือผีสิง เรือจะโต้คลื่นขึ้นลงซ้ำๆ

"วู้!! เราคงต้องยึดเกาะบางสิ่งถ้าไม่อยากตกลงไปในทะเล"

"อ่าห์! ปล่อยให้ฉันอยู่!"

เหล่าลูกเรือผีถูกกระแทกและถูกเด็นลงไปในทะเล

อย่างไรก็ตามพวกเขาก็โผล่ขึ้นมาในจุดที่ได้รับมอบหมายอีกครั้ง

ถ้าพวกเขาเป็นลูกเรือตัวจริง  พวกเขาอาจจะตายไปหรือยากมากที่จะช่วยพวกเขา

แม้กระแสน้ำจะรุนแรงมากขึ้น

พวกเขาก็จะแล่นเรืออย่างสงบ ในทันทีทันใดเมื่อมีน้ำวนขนาดใหญ่พอที่จะดูดและสั่นคลอนเรือลำมหึมาปรากฏขึ้น

 “ไปทางขวา! แล้วหักซ้าย”

หากไม่มีสมาธิ ก็จะไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้

เรือผีสิงส่ายไปมา ผ่านไปอย่างยากลำบากในขณะที่เดินทางไปทางเหนือ

หลังจากนั้นสามวันในที่สุดพวกเขาก็ออกจากพื้นที่น้ำวน สิ่งที่วีดทำก็คือตกปลาต่อไป

ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ วีดได้ตกปลาหายากสีม่วงได้ ทักษะสกิลของเขาเพิ่มขึ้น

นอกจากนั้นนั้น ในฐานะที่เป็นกัปตัน เขาปรับใบเรือซึ่งจะทำให้ทักษะการเดินเรือของเขาเพิ่มขึ้น

 “เราเหลือระยะทางอีกเท่าไหร่?” เสียงเหนื่อยอ่อนของบอร์ดเมียร์ตอบคำถามของวีด

 “เราเดินทางมาได้60%ของการเดินทางแล้ว”

 “เราควรจะถึงในเร็ววันนี้”

 “เร่งมือหน่อย!”

มันไม่ใช่ระยะทางสั้นๆ ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปรับตัวให้เข้ากับทะเล

ด้วยทักษะการเดินเรือและความเชื่อมั่นในตัวของพวกเขาเองเท่านั้น มีเพียงพวกเขาที่ต้องอยู่ด้วยกันกับสภาพอากาศที่เลวร้ายทางทะเล

ความแข็งแกร่ง ความกล้าหาญและความคิดที่ท้าทาย จำเป็นต้องนำออกมาใช้กับการเดินทางอันแสนทรหดนี้

โชคดีที่ลมไม่สวนทิศทางกับพวกเขาและคลื่นสงบลงตลอดทั้งสองวันที่พวกเขาเดินทาง

ร่างกายของพวกเขารู้สึกเหน็บหนาวขึ้นมาทันที แทนที่ฝนจะตก หิมะหนากลับร่วงลงมาจากท้องฟ้า

"เรามาได้ไกลจนจะเข้าทางเหนือแล้วตอนนี้"

ไฮย์ แฟร็กทัล และบอร์ดเมียร์ ไม่เคยเดินทางมาไกลถึงขนาดนี้ เริ่มรู้สึกกลัวในทันที

อย่างไรก็ตาม มันสายไปแล้วที่จะหันเรือกลับ ดังนั้นพวกเขาจึงมุ่งตรงไปข้างหน้า

ท้องฟ้าปลอดโปร่งตลอดทั้งวันและในเวลากลางคืนพระจันทร์ก็ปรากฏ ดวงดาวนับไม่ถ้วนสะท้อนไปในมหาสมุทร เหมือนกับการแล่นเรือผ่านธรรมชาติ

*ติ๊ง!*

·       คุณได้เข้าสู่เส้นทางทะเลแห่งเดรอน ·       ทักษะการแล่นเรือเพิ่มขึ้น ·       เนื่องจากความเสี่ยง สถานะความแข็งแกร่ง,ความอดทน,สติปัญญาและค่าเสน่ห์เพิ่ม +6 ·       ชื่อเสียง +260

ผู้บุกเบิกที่ค้นพบเกาะหรือพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ครั้งแรกจะได้รับค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น

 “เยี่ยมไปเลย! ปกติมันจะขึ้นแค่หนึ่งหรือสองแต่นี่มันหก?!”

 “มันยังเพิ่มขึ้นอีกทั้งสี่สถานะอีกด้วย”

 “มันเป็นเพราะเราเดินทางมาตลอดจากท่าเรือเบ็คกี้นินอย่างไม่หยุดพัก”

โดยปกติแล้วมันจะต้องหยุดหนึ่งวันของทุกๆสองวันการเดินทาง

เพื่อที่จะเติมของในคลังและลดความเหนื่อยล้าของลูกเรือ

ลูกเรือผีอาจไม่ใช่คนงานที่ดีที่สุด แต่พวกเขาไม่มีความเหนื่อยล้าหรืออาการคิดถึงบ้าน

* หัวเราะ * "พวกลูกเรือมนุษย์ดูน่าอร่อย"

"ขโมยร่างกายของพวกเขากันเถอะ”

 “ฉันเบื่อกับการที่จะต้องเดินทางอยู่ในทะเลตลอดกาลแล้ว”

 “ฉันอยากเข้าไปสิงอยู่ในร่างกายของมนุษย์พวกนั้น"”

"ชู่วว คนพวกนี้เป็นเหยื่อของกัปตัน ข้ามั่นใจว่ากัปตันจะให้พวกเรากินหลังจากที่เขาใช้พวกนั้นเสร็จแล้ว”

วีดจัดหาอาหารและน้ำไว้จึงไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องความอดอยาก

นอกจากนี้ ตั้งแต่เขาสามารถซ่อมเรือได้ครั้งอยู่ที่ท่าเรือ มันก็ไม่มีอะไรที่ต้องการเพิ่มในการเดินทางนี้อีกต่อไปแล้ว

เมื่อพวกเขามุ่งหน้าไปทางเหนือ เหล่านางเงือกที่เคยพบเห็น ปลาวาฬและฝูงนก ไม่ได้ติดตามพวกเขามาตั้งนานแล้ว

หลังจากเข้าสู่เส้นทางทะเลแห่งเดรอน อากาศหนาวเย็นเริ่มที่จะกัดกินพวกเขาและเมื่อนั้นแสงออโรร่าก็ปรากฏออกมาในที่สุด!

ม่านแสงและดวงดาวที่แขวนอยู่เหนือเรือผีสิงในตอนกลางคืน

มันสวยงามมากพอที่จะทำให้กะลาสีเรือทั้งสามที่แข็งกระด้างลุ่มหลง แสงธรรมชาติอันน่าอัศจรรย์มากจนทำให้ใจสั่น

- You have found DeRon’s Aurora.

·       คุณได้พบแสงเหนือแห่งเดรอน

·       เนื่องจากการค้นพบอันน่าอัศจรรย์ของคุณ ค่าชื่อเสียงเพิ่ม + 350 ·       ค่าศิลปะ +28 ·       สถานะทั้งหมด +5 ·       เนื่องจากพลังแห่งธรรมชาติทำให้สภาพที่ผิดปกติทั้งหมดหายขาด ·       พละกำลังและความทนทานความร้อนเพิ่มขึ้น30%เป็นระยะเวลา5วัน ·       ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้นถึงค่าสูงสุด อีก 13% ·       ความเร็วสูงสุดของเรือ ความสามารถในการหักหลบและความสามารถในการเดินเรือจะเพิ่มขึ้น27% ·       เนื่องจากคุณได้รับพรจากแสงออโรร่า คุณจะได้รับสิทธิประโยชน์เพิ่มเติมในการออกรบทางทะเล

เหล่าลูกเรือผีและนักเดินเรือได้หลงไปกับการชื่นชมแสงออโรร่า

แม้แต่วีดก็ถูกสะกดด้วยแสงออโรร่านี้

เช่นเดียวกับผีเสื้อที่ออกรังไหมของพวกมัน น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตาของนักเดินทาง

ความงามตามธรรมชาติส่วนใหญ่ไม่ได้นุ่มนวล หัวใจของวีดหยาบกระด้าง แต่เขาพูดอย่างอ่อนโยน

"ฉันจะต้องจดจำรูปลักษณ์ที่แน่นอนของมันไว้ ครั้งหน้าฉันจะสร้างประติมากรรมแสงในโมราต้า มันจะต้องเป็นแบบนี้"

มันเหมือนกับความสุขในการได้รับเงินจากการรีไซเคิลขวดเปล่าเมื่อตอนที่เขายังเด็ก

ออโรรามีบทบาทเพียงอย่างเดียวก็คือการสร้างความทรงจำตลอดชีวิตสำหรับนักเดินทาง

มันเป็นเส้นทางที่วาววับบนท้องฟ้า

วีดสั่ง

"มุ่งหน้าไปที่นั่น"

"ครับท่าน"

ลูกเรือมุ่งไปยังเส้นทางที่แสงออโรร่านั้นแสดง

ไม่มีแนวปะการัง,กระแสน้ำ, หรือสัตว์ทะเลใดๆที่เข้ามากร้ำกรายพวกเขา มันเป็นทะเลที่เงียบสงบ

ยกเว้นอากาศที่หนาวเย็นสุดขั้ว เป็นอย่างเดียวที่ไม่ค่อยน่ารื่นรมย์นัก

"อ่าห์ หนาวจัง!"

ในขณะที่ปรับใบเรือ บอร์ดเมียร์กำลังสั่น ฟันของเขากระทบกัน

มันเป็นสัญญาณว่าอากาศกำลังเย็นลง

สมาธิและค่าความเหนื่อยลดลง

วีดอารมณ์ดีเพราะเขาเพิ่งจับลูกปลาวาฬได้และได้ทำเสื้อออกมาไว้ล่วงหน้า

 “เตรียมพร้อมที่จะไม่ทำสิ่งผิดพลาดซ้ำๆเดิมๆอีก”

เขาได้รับความทุกข์ระทมไปแล้วสองครั้งก่อนหน้านี้ในการสำรวจตอนเหนือ

หลังจากมาถึงลาสฟาลั้งคซ์ คุณอาจจะต้องกังวลกับความร้อนมากกว่าความหนาวเย็น

อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้นคุณต้องทำให้ร่างกายของคุณให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด

เขาสวมเสื้อเยติที่เขาเคยทำมาก่อนกับเสื้อคลุมปลาวาฬที่ทำขึ้นมาใหม่

เขาทำซุปปลาร้อนจากปลาที่เขาจับได้และสิ่งนี้ทำให้ทนความเย็นขึ้นมาได้หน่อย

นักเดินเรือรวมตัวกันรอบๆวีดและมองดูเขาด้วยดวงตาอ้อนวอน ไฮย์ในฐานะตัวแทนได้พูดขึ้น

 “หงึก หงึก กึ้ก กึ้ก กัปตัน”

มันเหมือนกับการที่นกหัวขวานปรากฏตัวขึ้น

ฟันของเขากระทบกับปาก

พวกเขาสวมเสื้อแขนสั้นและกางเกงขาสั้นเพราะว่ามันง่ายต่อการขยับตัวไปรอบๆ และพวกเขามักจะเดินทางในสภาพอากาศที่อบอุ่น

 “พวกเราจะแข็งตายอยู่แล้ว ได้โปรดแบ่งเสื้อผ้าให้เราใส่บ้าง”

"ทำไมฉันต้องให้ล่ะ?" วีดตอบอย่างเฉยเมย

กินคนเดียวข้างๆคนหิวโหย นั่งเล่นขณะที่ทุกคนทำงาน สวมเสื้อผ้าที่อบอุ่นในขณะที่คนอื่นๆกำลังหนาวสั่น!

วีดทำสิ่งที่ถูกที่สุดและเขาทำสามอย่างที่แตกต่างกันในคราวเดียว

ไฮย์แสดงสีหน้าผิดหวัง

 “หรือนายอยากให้งานของเราหยุดชะงักลง?”

 “นายควรเตรียมพร้อมสำหรับการอยู่รอดของนายเสมอ แล้วมีกัปตันเรือที่ไหน เตรียมเสื้อผ้าให้ไว้เล่า?”

วีดกล่าวว่าอย่างไม่มีความรู้สึกผิด ไม่เคยมีสวัสดิการใดๆสำหรับลูกเรือของเรือผีสิง

 ‘ลูกเรือผีสามารถอยู่ได้อย่างสบายๆในอากาศเย็น เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดถึง’

 “กัปตันได้โปรดช่วยพวกเรา”

 “20ทอง”

 “ห๊ะ?”

 “ค่าเช่าต่อวัน มันไม่ใช่เสื้อผ้าที่จะงอกออกมาจากพื้นนะ”

 “แต่ว่าคุณได้รับเสื้อผ้าจากการตกปลาและคุณยังสามารถรวบรวมเกล็ดของปลาได้อีก คุณทำอย่างนั้น”

"ถ้าไม่อยากได้ก็ไปหาที่อื่น"

ระดับใหม่ของค่าใช้จ่ายต่ำที่จะได้รับค่าเช่าจากคนที่กำลังจะโดนแช่แข็งตาย!

พวกเขาจ่ายมันด้วยน้ำตา

"ด้วยเงินฝาก 500 ทองต่อสัปดาห์ล่วงหน้า"

เมื่อเสื้อผ้าถูกเช่า พวกเขารวมตัวกันและแอบกระซิบกับคนอื่นๆ

-ฉันจะทนมันแค่ตอนนี้เท่านั้น

-เขาวางแผนที่จะเปลี่ยนเราเป็นไอติมหรือเปล่า? ตอนนี้ติดแค่สัญญาแต่โอกาสของเราจะมาถึง

-มันไม่ใช่ว่าเราจะฆ่าเพียงแค่ครั้งสองครั้ง ถ้าหากมีโอกาสล่ะก็…..

ถ้าพวกเขายึดเรือได้ พวกเขาจะทิ้งวีดไว้บนเกาะและออกมาแค่พวกเขา

ลูกเรือมีทักษะการต่อเรือในกรณีที่จำเป็นต้องสร้างด้วยตัวเอง แต่สำหรับตอนนี้พวกเขาทำได้แค่ทนทุกข์ทรมานอยู่ในความเงียบงัน

-เราจะต้องทำให้เขาจ่ายคืนหลายร้อยเท่า

-แค่ร้อยเท่าเหรอ? ไม่ มันต้องพันเท่า หมื่นเท่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผู้แปล: minisully

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล