วันจันทร์ที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2560

เล่ม 18 ตอนที่ 11 กัปตัน เดียรอล แปลโดย เตย

เล่ม 18 ตอนที่ 11 กัปตัน เดียรอล แปลโดย เตย



มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะเปลี่ยนจากการเป็นแขกรับเชิญไปเป็นกัปตันคนใหม่ของเรือผีสิง

สิ่งที่เขาต้องทำก็คือการเอาชนะกัปตันคนก่อนในการประลองดาบ

- คุณได้รับตำแหน่งกัปตันเรือผีสิง
- ในฐานะกัปตันเรือคุณสามารถบังคับเรือได้
- ความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 7
- เสน่ห์เพิ่มขึ้น 14

"แล้วกัปตันคนแรกอยู่ที่ไหน?"

กระดูกขากรรไกรของวีดขยับไปมาเมื่อเขาพูด

อดีตหัวหน้าลูกเรือกัปตันตอบว่า

"80ปีก่อน ข้าทิ้งเขาไว้ที่เกาะร้าง ป่านนี้คงอดตายไปแล้วมั้ง คิคิคิ"

หลังจากที่รับตำแหน่งกัปตันได้ไม่นาน ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น

ภารกิจต่างๆของเรือผีสิงก็แสดงออกมาให้เห็น!

ค้นหาสมบัติ
ปล้นเรือลำอื่น
ทำสถิติการล่องเรือข้ามมหาสมุทรที่ใหญ่ที่สุด
ล่าโลมา

แต่น่าเสียดาย ที่วีดไม่สามารถรับเควสทั้ง3ได้ ต่อให้เขาต้องการก็เถอะนะ

นั่นก็เพราะเควสเหล่านั้นต้องใช้เรือผีสิงในการทำภารกิจ

"หน้าต่างเรือผีสิง"

เรือผีสิงมาเรีย
เรือลำนี้ถูกสร้างขึ้นโดยครอบครัวช่างต่อเรือ

มันเป็นเรือขนาดกลาง ที่สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นเรือเดินสมุทรในการค้าเชิงพาณิชย์
แต่แล้วเรือกลับประสบอุบัติเหตุทุกปี
ตลอดระยะเวลา 7 ปี เจ้าของเรือลำนี้จะต้องประสบพบกับภัยพิบัติบางอย่าง เรือลำนี้จึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคร้ายนับแต่นั้นมาเป็นต้นมา
จนมาถึงปีที่ 9 เรือลำนี้ได้ตกเป็นของโจรสลัด ผู้ก่ออาชญากรรมร้ายแรง
ในช่วงฤดูร้อนนั้นเอง เรือได้เจอกับพายุและจมลง
ลูกเรือเสียชีวิตทั้งหมด
ความเร็ว 3-5
ลูกเรือทั้งหมด 35 คน
ทั้งหมดเป็นอันเดด
มีปืนใหญ่ทั้งหมด 42 กระบอก เสียหายไป 39 กระบอก
พื้นที่เก็บของ 36/298
ความทนทานของตัวเรือ 350/1390
ใบเรือ 0/6
แรงลม -49 คลื่น -27
เนื่องจากสภาพของใบเรือนั้นย่ำแย่เกินกว่าที่จะแล่นเรือได้อย่างเหมาะสม
ความเร็วของเรือจะช้าไปอีก เมื่อเรือไปพันติดกับดงสาหร่าย
ตัวเรือมีรูขนาดใหญ่ และ เสียหายหลายจุด
สถานการณ์อาจแย่ลงไปอีก
อนาคตอาจต้องประสบกับความโชคร้ายทางทะเล

ตอนนี้วีดได้ควบคุมเรือผีสิงลำนี้ไว้หมดแล้ว

เรือผีสิงจะไม่ยอมรับเจ้านายที่เป็นมนุษย์ และมันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับวีด เมื่อตอนนี้เขาเป็นอันเดด

คงไม่มีใครอีกแล้วที่ทำแบบวีดได้ นอกเสียจากว่าพวกเขาจะมีสกิลประติมากรรมจำแลงหรือสกิลปฏิเสธความตาย

"พวกเจ้าอยากออกไปปล้นรึยัง?"

"ฮูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"จงตามข้ามา ถ้าพวกเจ้าอยากออกไปปล้นผู้คน!"

"กัปตัน เดียรอลจงเจริญ!"

"พวกข้าจะกู่ร้องนาม เดียรอล"

"เดียรอล เดียรอล เดียรอล!"

พวกลูกเรือต่างพากันตกอยู่ภายใต้มนต์เสน่ห์ของวีด

แต่ถึงอย่างนั้น วีดไม่ได้มีทักษะการล่องเรือ

พวกนักดาบ และ เพล สังเกตเห็นเขากลับมาจากทะเลแล้ว

พวกเขาเห็นโครงกระดูกตาเดียว และมีตะขอติดอยู่ที่แขนด้านซ้าย

เมแพน จ้องมองด้วยตาของเขา

"นั่นวีดนี่!"

มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่เมื่อคุณพยายามหาเงินมาแล้วหัวเราะใส่หน้าผู้ที่มาท้าทาย

กัปตันเดียรอล ผู้นำแห่งเรือผีสิง!

"ดูเหมือนว่าที่ผ่านมาวีดคงจะพยายามอย่างหนัก"

เพลและไอรีนหันมามองตัวเอง

"เขาเหมาะกับการเป็นโจรสลัดนะ"

'บางครั้งชั้นรู้สึกอายที่คิดว่าเป็นเพื่อนกับเขา'

เหล่านักดาบรู้สึกอิจฉา

"กัปตันเรือผีสิง คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่"

"กัปตันเดียรอล ทำสำเร็จแล้ว"

จากนั้นวีดก็ไปรับเพลพร้อมกับปาร์ตี้ของเขา และ พวกนักดาบ ขึ้นมา

คราวนี้แหละ ความสนุกในการทำเควสจะเพิ่มมากขึ้น

น่าเสียดาย ที่เขาไม่มีโอกาสได้กล่าวอำลากับดาอิน

วีดหวังว่าจะได้พบเธอก่อน แต่เธอไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น

วันนี้อากาศแจ่มใส และพวกเขาก็ล่องเรือออกไป

มีนกนางนวลเต็มท้องฟ้า และมีโลมาว่ายอยู่บนผืนน้ำ

ลูกเรือและเรืออันล้ำค่านี้ ทำให้ทุกคนอดใจไม่ได้ที่จะอิจฉา

เซเฟอร์ หยิบเบ็ดตกปลาออกมา

"ชั้นจะลองตกปลาดู ดูซิว่าชั้นจะตกโลมาได้มั้ย"

วีดไม่พลาดที่จะเพิ่มเลเวลทักษะตกปลาไปด้วย ในขณะที่เขาเดินทางอยู่

"ชั้นจะจับปลา มาทำซุป"

"พี่วีด ชั้นหวังว่าลูกเรือคงไม่จำเป็นต้องกินอาหารใช่มั้ย"

"สิ่งนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับพวกเขา แอลกอฮอล์เท่านั้นที่สามารถให้กำลังใจพวกเขาได้"

เหล่านักดาบเดินไปอาบแดดที่ดาดฟ้าเรือ หรือจะลงไปว่ายน้ำเล่นในทะเล

พวกเขาสามารถว่ายน้ำเร็วได้เท่ากับเรือผีสิง

"นักดาบ27 นายว่ายน้ำเก่งมั้ย?"

"แน่นอนอยู่แล้ว!"

"ชั้นรู้วิธีที่จะทำให้มันสนุกยิ่งขึ้น"

"จริงเหรอ?"

ให้นักดาบคนหนึ่ง ใช้มีดกรีดตัวเอง ให้เลือดละลายลงในน้ำ ล่อให้ฉลามตามกลิ่นเลือดมา แล้วเราก็จับมันกินซะ

"น่าสนุกดีนะ"

เหล่านักดาบที่เหลือรีบกระโดดลงทะเล

นี่คือความรู้สึก ตอนว่ายน้ำท่ามกลางฝูงฉลาม อีกไม่นานฉลามเหล่านี้คงต้องสูญพันธ์แน่ๆ

"คนพวกนี้คือใคร?"

เพื่อนของฮวายอง เบลล็อต รู้สึกประหลาดใจ

มีโครงกระดูกโจรสลัด อยู่กับ พวกชายร่างยักษ์ บนเรือผีสิงนั่น

"นี่เธอ นมน่ะเป็นสิ่งที่ดีต่อร่างกาย"

สามปีที่ผ่านมา ทำให้สภาพร่างของเหล่าลูกเรือเน่าเปื่อยผุพังไปมาก

โดยทั่วไปแล้ว มันยากมาก ที่จะได้รับประสบการณ์การผจญภัยแบบนี้ในทวีบเวอร์เซลล์

ฮวายองพยายามให้กำลังใจเธอ

"เดี๋ยวเธอก็จะชินไปเองในไม่ช้า"

"หือ?"

"มันน่าสนุกมาก"

แล้วเธอก็ไปอาบแดดที่ดาดฟ้าเรือ

เธอถอดชุดของเธอออก และเปลี่ยนใส่ชุดว่ายน้ำ

"ไปกันเถอะ ไม่ใช่ง่ายๆที่จะได้มาเจออะไรแบบนี้"

เมล่อน เซอร์กะ ไอรีน โรมุนะ ก็เอนตัวลงนอน

ไม่ต้องกังวลว่าสายตาของพวกผู้ชาย

เหล่านักดาบขี้อายเกินกว่าจะแอบดู และเหล่าลูกเรื่องก็กำลังยุ่งอยู่

เหล่าผู้ฝึกตนที่ดูแปลกๆ เดินไปมา พร้อมกับเปิดประตูห้องต่างๆ

"ดูซิ ว่าเราจะเจออะไรบ้าง?"

สำรวจเรือผีสิง!

เดิมที พวกมนุษย์ไม่ต้องการเดินทางออกทะเลไปพร้อมกับเรือผีสิง

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาถึงได้กลัวเรือเก่าๆ พังๆ และเรือผีสิงที่คอยคร่าลมหายใจของผู้คนที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว

มีมอนสเตอร์มากมายอยู่เต็มไปหมด ทั้งยังมีกับดักซุกซ่อนอีกด้วย

แต่วีด และเหล่านักดาบ ไม่ได้รู้สึกกังวลเลยซักนิด

ความจริงแล้ว พวกมอนสเตอร์ต่างหากล่ะ ที่ต้องเป็นฝ่ายกลัวพวกเขา!

"เหล้า!"

"เอามาดื่มกันเลยดีกว่า นี่มันสวรรค์ชัดๆ"

เหล่านักดาบมุ่งหน้าลงสู่ด้านล่างของเรือผีสิงเพื่อดื่มเหล้าที่พวกลูกเรือเก็บรักษาเอาไว้อย่างดี

เนื่องจากวีดเป็นอันเดดระดับสูง ลิช  และด้วยเสน่ห์ของเขาเอง เขากลายเป็นผู้ปกครองลูกเรือเหล่านี้แล้ว จึงไม่มีใครกล้าเอ่ยปากบ่นออกมาเลยซักคน

พวกเขายังคงจงรักภักดีต่อกัปตัน แม้ว่าตัวเองจะถูกทิ้งไว้บนเกาะร้าง!

พวกเขาทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด

วีดไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากตกปลา

"กัปตัน"

"ครับ ท่าน"

วีดออกคำสั่งเรียกหัวหน้าลูกเรือกัปตันเข้ามา

"มีเรืออยู่ใกล้ๆบ้างมั้ย?"

การเดินทางด้วยเรือ จะมีทั้งในแม่น้ำและในทะเล ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีเรือสินค้าปรากฏในน่านน้ำทางเหนือเท่าไหร่นัก

พวกเขาเห็นเรือประมงขนาดเล็กจำนวนมาก!

ดูท่าแล้ว พวกชาวประมงน่าจะมีเลเวลประมาณ สัก 20

อย่างมาก พวกเขาจะได้พวกแจปเทม

"หากดูจากแผนที่แล้ว ท่านสามารถลงไปทางใต้อีกนิดหน่อย ที่นั่นจะมีเรือยู่เป็นจำนวนมาก"

วีดกางแผนที่ออก

เขาหยิบแผนที่เดินเรือ ที่วางกองอยู่บนเรือผีสิง

สถานะการพัฒนาเมืองของแต่ละที่นั้นถูกตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว เช่น สิ่งอำนวยสะดวกบริเวณท่าเรือและภูมิศาสตร์

มันคือน่านน้ำที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

มันเชื่อมติดกับน่านน้ำในทวีปกลาง

ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนล้อมรอบอาณาจักรต่างๆของทวีปยุโรป

บริเวณนี้จะเป็นจุดที่เรือสินค้าและเรือโจรสลัดมารวมกลุ่มกัน

"นั่นคือเหยื่อชิ้นใหญ่ของเรา"

"ถูกต้อง"

"เราคือโจรสลัด.......หุหุหุ"

วีดรีบจัดแจงความพร้อมของเรือ

ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาต้องระมัดระวังขากรรไกรเป็นพิเศษ เพื่อไม่ให้มันเลื่อนออกจากกะโหลกแตกๆของเขา

"กลับเข้าสู่ทะเล"

"เข้าใจแล้วครับ ท่าน!"

เหล่าลูกเรือเรือผีสิงเริ่มเปลี่ยนทิศทางตามสัญญาณนี้

เรือผีสิงกลับเข้าไปในเกลียวคลื่นอีกครั้ง

วีดทอดสมอที่เกาะเป็นเวลา 4 วัน

ที่เกาะร้างมีมอนสเตอร์อยู่มากมาย ทั้งบนบกและในน้ำ

เขาใช้ทักษะซ่อมแซม และทักษะตีเหล็ก ในการซ่อมปืนใหญ่ ในขณะที่ทุกคนกำลังรวบรวมเสบียงอาหารและน้ำดื่ม

เขาซ่อมแซมเรือและใช้หนังในการทำใบเรือ

ด้วยทักษะการแกะของเขา เขาสลักรูปโจรสลัดตาเดียว แขนเดียว และมีขาข้างเดียว ไว้ที่หัวเรือ

นอกเหนือจากความจริงที่ว่า มันถูกตกแต่งคล้ายกับหุ่นไล่กา

ตอนนี้รูปร่างของเรือเปลี่ยนแปลงไปค่อนข้างมาก

"หน้าต่างเรือผีสิง"

เรือผีสิงมาเรีย
เรือลำนี้ถูกสร้างขึ้นโดยครอบครัวช่างต่อเรือ
มันเป็นเรือขนาดกลาง ที่สร้างเพื่อใช้เป็นเรือเดินสมุทรในการค้าเชิงพาณิชย์
แต่แล้วเรือกลับประสบอุบัติเหตุทุกปี
ตลอดระยะเวลา 7 ปี เจ้าของเรือลำนี้จะต้องประสบพบกับภัยพิบัติบางอย่าง เรือลำนี้จึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคร้ายนับแต่นั้นมาเป็นต้นมา
จนมาถึงปีที่ 9 เรือลำนี้ได้ตกเป็นของโจรสลัด ผู้ก่ออาชญากรรมร้ายแรง

ในช่วงฤดูร้อนนั้นเอง เรือได้เจอกับพายุและจมลง
ลูกเรือเสียชีวิตทั้งหมด
ความเร็ว 11-19
ลูกเรือทั้งหมด 35 คน
ทั้งหมดเป็นอันเดด
มีปืนใหญ่ทั้งหมด 42 กระบอก เสียหายไป 6 กระบอก
พื้นที่เก็บของ 66/298
ความทนทานของตัวเรือ 965/1390
ใบเรือ 6/6
แรงลม -16 คลื่น 6
รูปร่างของเรือยังคงบิดๆเบี้ยวๆ แต่สามารถเดินเครื่องได้เต็มกำลัง
เมื่ออยู่ในทะเลจะเจอแต่โชคร้าย
เมื่ออยู่นอกชายฝั่ง จะมีศัตรูเพิ่มขึ้น 20 จากทุกประเทศ
จะได้รับความเคารพนับถือจากโจรสลัด
ขณะอยู่บนเรือ จะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้เล็กน้อย


เนื่องจากเรือผีสิงมาเรีย ทำให้เขานำวัสดุออกมาใช้ทั้งหมด

แม้จะไม่ได้ต่อเรือใหม่ แต่เขาก็สามารถซ่อมแซมส่วนสำคัญของเรือได้ทั้งหมด

เซอร์กะ เมล่อน ไอรีน และเพล แอบลงไปปรึกษาหารือกันด้านล่าง

"แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเควสของพวกเราล่ะ?"

"มันแปลกๆนะ ที่เรากำลังล่องเรือผีสิงไปรอบๆน่านน้ำ"

"ชั้นหวังว่า เราคงจะไม่สะสมค่าชื่อเสียแบบในโทเดียมอีกนะ?"

"หวังว่าเราจะไม่....."

พวกเขาได้แต่คิดว่าพวกเขาจะไม่ได้ตัดสินใจผิดนะ ที่เลือกทำเควสนี้

ผู้แปล : เตย


Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

15 ความคิดเห็น:

  1. มีตาวีดอยู่ด้วยไม่ว่าที่ไหนก็เหมือนกันแหล่ะ นรกไง

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณคับ เข้ามาดูทุกวันเลย ว่าตอนใหม่จะมาเมื่อไร

    ตอบลบ
  3. คบตาวีดไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ได้เจองานสบายๆแน่นอน 55555555555+

    ตอบลบ
  4. อ่าาา รู้สึกเหมือนค้างกว่าเดิมยังไงๆ อย่างงงงนั้นนน ดพลังออกปล้นเบยย

    ตอบลบ
  5. เรื่องชื่อเสียงไม่ต้องไปสนแล้วมั้ง

    ตอบลบ
  6. จะมีโอกาสได้เจอเจ๊ซอยูนมั้ยเนี่ย หายไปหลายตอนแล้วนะ คิดถึง

    ตอบลบ
  7. ลุ้นๆชื่อเสียหรือชื่อเสียง แต่เหมือนวีดจะเล่นเป็นโจรสลัดยุนะ รู้สึกเข้าใจเพื่อนๆวีดยังไงไม่รู้555+

    ตอบลบ
  8. เมือไร่ซอยุนจะปลงใจไปกับวีดว่ะครับ รายนันขาลุยอยู่แล้วแถมไม่พูดมากด้วย

    ตอบลบ
  9. รุ้สึกว่า สั้นกว่าทุกตอน

    ตอบลบ
  10. ดาอินหลุดจากตำแหน่งไปแล้วมั้งเนี่ยไม่มีลุ้นแล้ว ขอบคุณมากนะครับ

    ตอบลบ
  11. ยังอินอยู่เลย จบตอนแล้ว

    ตอบลบ
  12. เดี๊ยวชื่อได้เป็นตัวแดงอีกแน่ ฮ่าๆ

    ตอบลบ
  13. งานเข้าแล้วละ อือื

    ตอบลบ

เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล

  เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล ลาเฟย์หลับตาลง ' เราจบสิ้นแล้ว '...