เล่ม 50 บทที่ 8 Part 1: ความสำเร็จครั้งใหม่ แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
แม้ว่าจะมีความล่าช้าบ้าง แต่ข่าวของวีดและไพธอนที่ท้าทายโถงฝึกขั้นสูงก็มาถึงทุ่งการ์นาฟ
โดยมีสถานีออกอากาศหลายแห่งส่งข้อมูลนี้เป็นข่าวด่วนแม้ในช่วงกลางของรายการปกติของพวกเขา
“โถงฝึกขั้นสูง?”
“จากข้อมูลของ LK Games เฉพาะผู้ที่เชี่ยวชาญในโถงฝึกขั้นกลางเท่านั้นที่มีสิทธิ์เผชิญกับบททดสอบเหล่านั้น”
“พวกเขาบอกว่าคุณไม่ต้องไปที่นั่นก็ได้
เว้นแต่เลเวลของคุณไม่ต่ำกว่า 400”
“แต่นั่นเป็นเพียงข้อกำหนดขั้นต่ำบางประการเท่านั้น เราทุกคนรู้ว่าเลเวลไม่ได้มีความหมายมากนักเมื่อพูดถึงคุณวีด”
“ใช่ เขาจะประสบความสำเร็จเช่นเคย”
"มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก มีคนบอกว่ามันเกินกว่าจะเข้าใจที่มีแค่สองคนเท่านั้นที่ท้าทายโถงฝึก แค่ดูก็รู้แล้วว่าพิธีกรเหล่านั้นงุนงงขนาดไหน”
KMC Media, CTS Media, LK Games… ทุกสถานีออกอากาศจัดการอย่างรวดเร็วเพื่อจัดตั้งสตูดิโอเพื่อรายงานข่าวโดยตรงเกี่ยวกับโถงฝึกขั้นสูง วิดีโอของบาร์ด เรย์ และสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่ดิ้นรนอย่างยากลำบากผ่านโถงฝึกดังกล่าวก็ปรากฏบนหน้าจอเช่นกัน พิธีกรรายการดูราวกับว่าพวกเขาค่อนข้างไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไร
– เราไม่สามารถคาดเดาเรื่องนี้ได้ แน่นอน วีดและไพธอน ทั้งคู่มีความสามารถและทักษะที่ยอดเยี่ยม
- ใช่ พวกเขาแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ทั้งคู่รู้วิธีต่อสู้ที่ดี
– อย่างไรก็ตาม ฉันอดไม่ได้ที่จะคิดว่าการมุ่งเข้าไปในโถงฝึกขั้นสูงนั้นประมาทเกินไป
แม้แต่สำหรับพวกเขาเอง วีดจะไม่สามารถใช้ทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
เช่น ทักษะแกะสลักหรือการอัญเชิญอันเดด
– ความสามารถเช่นหยุดเวลาหรืออัญเชิญอันเดดเป็นอาวุธที่ทรงพลังอย่างยิ่ง แม้แต่กิลด์เฮอร์มิสก็ยังมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการจัดการกับพวกเขา แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถใช้ในโถงฝึกขั้นสูงได้ พวกเขาคงไม่คาดคิดมาก่อนแน่นอน
- พวกเขาจำเป็นต้องก้าวข้ามเส้นทางทั้งหมดโดยใช้ทักษะการต่อสู้ล้วนๆ
เท่านั้น... ปัญหาคือ มีมอนสเตอร์มากเกินไปในนั้น
– ในทางเทคนิคแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องกำจัดมอนสเตอร์ทั้งหมดในเส้นทางแห่งการดิ้นรน
เหมือนกับที่กิลด์เฮอร์มีสทำ คุณต้องผ่านมันไปให้ได้
ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง คุณสามารถวิ่งหนีจากพวกมันได้
– แต่การหลีกเลี่ยงการต่อสู้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำในสถานที่นั้นเช่นกัน
อย่างที่คุณทราบ
– ค่อย ๆ ทำสิ่งต่าง ๆ อย่างช้า ๆ
และเดินหน้าต่อสู้ทีละครั้ง?
- แม้แต่นักรบที่มีพละกำลังสูงก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้าหลังจากการต่อสู้ที่ยาวนาน พลังชีวิตของพวกเขาจะลดลงเช่นกัน พวกเขาสามารถฟื้นฟูได้ด้วยการพักผ่อน
แต่การใช้เวลามากเกินไปในเส้นทางนั้นมีแต่จะทำให้พวกเขาหิวตาย
– ระดับความยากของเส้นทางนั้นโหดร้ายเกินจินตนาการ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะด้วยคนเพียงคนเดียว
– บางคนถึงกับพูดว่าการเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงนั้นยากกว่าการฝึกฝนทักษะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์
“ดูวิดีโอนี้ที่นำโดยกิลด์เฮอร์มีส มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลียร์ด้วยคนแค่สองคน”
“แล้วทำไมพวกเขาถึงตัดสินใจท้าทาย?”
เมื่อข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโถงฝึกขั้นสูงแพร่ออกไป
ผู้เล่นทางตอนเหนือก็รู้สึกสับสนมาก
“ถ้าเป็นแบบนี้
พวกเขาจะตายเปล่านะ”
“ตายเปล่า? เป็นแบบนั้นจริงเหรอ?"
“และถ้าพวกเขาต้องตาย ทำไมต้องเป็นตอนนี้? เรากำลังเผชิญกับการต่อสู้ที่สำคัญที่สุดในรอยัลโร้ด!”
“บางทีพวกเขาอาจกำลังวางแผนที่จะต่อสู้กับบาร์ดเรย์แบบตัวต่อตัวหลังจากเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงแล้ว?”
“นี่มันไร้สาระ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเขากำลังทำอะไรบ้าบิ่นแบบนี้”
“หากทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิด
คุณวีดอาจจะไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ด้วยซ้ำ”
หากพวกเขาเสียชีวิตในโถงฝึกขั้นสูง
พวกเขาจะไม่สามารถออนไลน์ได้อีกใน 24 ชั่วโมงข้างหน้า นั่นเทียบเท่ากับ 4 วันที่ยาวนานในเกม
เมื่อพิจารณาว่าเวลาในรอยัลโร้ดนั้นแตกต่างกันอย่างไรเมื่อเทียบกับโลกแห่งความเป็นจริง นี่หมายความว่าวีดจะมาถึงล่าช้าเพื่อเข้าร่วมการต่อสู้ในทุ่งการ์นาฟ
หรืออาจจะไม่ได้ปรากฏตัวด้วยซ้ำ
“มันจะไม่ถึงขั้นนั้น… ใช่ไหม”
“เมื่อพิจารณาจากความยากของโถงฝึกขั้นสูงแล้ว
ก็ไม่น่าแปลกใจแม้ว่าพวกเขาจะตายที่นั่นจริงๆ คุณสามารถดูได้ว่าเป็นสถานที่แบบไหนเพียงแค่ดูวิดีโอหรือการออกอากาศ”
“แต่คุณวีดได้สร้างปาฏิหาริย์มากมายที่เป็นไปไม่ได้…
เมื่อเห็นความสำเร็จทั้งหมดของเขา ฉันคิดว่าเขาจะประสบความสำเร็จในครั้งนี้อีกครั้ง”
“คุณไม่เห็นการออกอากาศเหรอ? เขาไม่สามารถใช้ทักษะแกะสลักที่นั่นได้ ไม่มีทางที่จะผ่านมันไปได้นอกจากต่อสู้ในแบบที่ผ่านมา”
“คุณวีดไม่ใช่อัศวินหรือนักสู้แต่อย่างใด”
เมื่อข่าวคราวเริ่มแพร่ออกไป ผู้เล่นที่รวมตัวกันในทุ่งการ์นาฟรู้สึกหวาดกลัวอย่างกะทันหัน ความวิตกกังวลนี้ยิ่งแย่ลงเมื่อข่าวด่วนปรากฏขึ้นกลางรายการสดทาง KMC
Media
– วีดกำลังท้าทายโถงฝึกขั้นสูงเพียงลำพัง
แม้แต่ผู้เล่นทางตอนเหนือที่ไว้วางใจและติดตามวีดมาโดยตลอด
ก็ไม่สามารถช่วยให้พวกเขารู้สึกงงงวยได้ในขณะที่พวกเขาได้รับรายงานใหม่นี้
“เรากำลังจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่เพื่อกอบกู้ทวีปเวอร์เซลล์ทั้งหมด เขาไม่สามารถทำเช่นนี้ได้หากเขาเข้าใจถึงสถานการณ์อย่างแท้จริง”
“ทำอย่างกับเขาพูดว่า 'ช่างแมร่งสิ' กับคนอย่างน้อยร้อยล้านคน”
“ถ้าวีดตาย เขาจะทิ้งร่องรอยไว้อย่างยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์…
ในแง่ที่เลวร้ายที่สุด แน่นอน”
ผู้เล่นหลายคนในทุ่งการ์นาฟเริ่มแสดงปฏิกิริยาต่อต้านการตัดสินใจอย่างกะทันหันของวีดในการเข้าสู่โถงฝึกขั้นสูง
เนื่องจากสถานการณ์ทั้งหมดไร้สาระเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะคาดหวังว่าวีดจะประสบความสำเร็จในครั้งนี้
"โว้ว แค่สองคนก็ลำบากแล้ว แต่เขา…”
“นั่นคือคุณวีดที่เรารู้จัก
เอาล่ะ”
“ใช่
ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นคนบ้าบิ่นแค่ไหนจนกว่าพวกเขาจะได้รู้จักเขาจริงๆ”
“เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่นะ…?”
เพลและสหายคนอื่นๆ ของวีดที่รออยู่ที่ทางเข้าเส้นทางแห่งการดิ้นรนก็ได้ยินข่าวเช่นกัน ไม่มีใครประหลาดใจ พวกเขารู้สึกเพียงว่ายังมีเหตุร้ายเกิดขึ้นอีก
ซึ่งพูดตามตรง พวกเขาเกือบจะชินกับเหตุการณ์นี้แล้ว
'เขาเป็นอย่างนี้มาตลอด
ลองคิดดูสิ'
'เรียบง่ายและรุนแรง ในที่สุดเขาก็ทำสิ่งต่างๆได้สำเร็จ '
'เมื่อเทียบกับการผจญภัยทั้งหมดที่เขาเคยผ่านมา...
มันอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ฉันเดาว่าเขามั่นใจว่าเขาสามารถรับมือกับเรื่องนี้ได้'
สหายเหล่านี้ซึ่งทุกคนรู้จักวีดเป็นอย่างดี
คิดในแง่บวกเกี่ยวกับการท้าทายของวีดในโถงฝึกขั้นสูง เพล เซอร์กะ ไอรีน และโรมูนะ… แต่ละคนเป็นผู้เล่นระดับสูงและมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย จากมุมมองของสามัญสำนึก จะมีใครคาดเดาได้ว่าเขาจะล้มเหลวในการท้าทายนี้
โดยพิจารณาจากข้อมูลที่ได้รับการเปิดเผยเกี่ยวกับโถงฝึกขั้นสูง อย่างไรก็ตาม มุมมองของพวกเขาต่อโลกกว้างขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเวลาที่พวกเขาอยู่เคียงข้างวีดเพิ่มขึ้น ทันทีที่พวกเขาได้ยินข่าวว่าวีดก้าวเข้าไปในโถงฝึกเพียงลำพัง
พวกเขาก็เกิดคำถามขึ้นมา
'โถงฝึกขั้นสูงที่ไม่สามารถสำเร็จได้ด้วยคนเพียงคนเดียว? นั่นฟังดูแปลกๆ ถ้าจริง เค้าน่าจะรับเฉพาะคนที่มาเป็นหมู่คณะตั้งแต่แรก มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่มีประตูแห่งการทดสอบอยู่ตรงกลางซึ่งผู้คนสามารถเลือกที่จะไปคนเดียวได้'
'ต่อสู้กับมอนสเตอร์นับพันที่ขวางทางโดยไม่ใช้ทักษะอาชีพอื่น? อืม มีผู้เล่นไม่กี่คนที่ฝึกทักษะหลากหลายประเภทจนเชี่ยวชาญระดับสูงอย่างที่คุณวีดทำ และคุณไม่สามารถกินอะไรในที่นั้นได้? เหตุใดจึงมีข้อจำกัดดังกล่าว'
ตามกฎของโถงฝึกขั้นสูง
พวกเขาสงสัยว่าจะมีวิธีแก้ปัญหาที่ซ่อนอยู่ อย่างไรก็ตาม
ลางสังหรณ์ที่คลุมเครือคือสิ่งที่พวกเขาสามารถคิดได้ในเวลานี้
ผู้เล่นที่สามารถเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงได้ล้วนเป็นสมาชิกของกิลด์อันทรงเกียรติ
ส่วนใหญ่เป็นกิลด์เฮอร์มีส มีไม่กี่คนที่สงสัยเหมือนกันเกี่ยวกับโถงฝึก
แต่พวกเขาไม่ได้เจาะลึกลงไปอีก
'มีคำแนะนำเกี่ยวกับโถงฝึกฝนขั้นสูงอยู่แล้ว'
'ฉันสามารถเข้าร่วมกองกำลังต่อสู้และบุกทะลวง'
เมื่อไม่ผ่านโถงฝึกขั้นสูง
พวกเขาจะไม่สามารถท้าทายได้อีก แต่โชคดีที่มีวิธีแก้ปัญหาที่ทราบกันดีในการเคลียร์เส้นทาง
ซึ่งหมายความว่าผู้เล่นไม่มีเหตุผลที่จะเสี่ยงโดยไม่จำเป็นและทำทุกอย่างที่พวกเขาทำได้
เพล เชื่อมั่นในความสำเร็จของวีด
'คุณวีดสามารถทำได้ด้วยตัวคนเดียว การเป็นคนเริ่มทำอะไรก่อนไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา'
ข้อเท็จจริงที่ว่าแมลงสาบยังคงมีอยู่ในโลกนี้คือหลักฐานชิ้นใหญ่ที่สุดที่สนับสนุนความมั่นใจของเขา:
ไม่มีทางที่วีด ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่ตายยากกว่าแมลงสาบจะล้มเหลว
***
สถานีออกอากาศหลายแห่งรวมถึง KMC
Media กำลังเผชิญกับความสงสัยขั้นสุดแบบนี้
“ทำไมวีดถึงตัดสินใจที่อันตรายและเข้าไปในโถงฝึกขั้นสูง? ทำไมต้องเป็นตอนนี้?"
“ฉันคิดว่าเขาต้องคิดแผนลับบางอย่าง”
"วางแผน? แผนอะไร? นอกเสียจากว่าเขาวางแผนที่จะทำให้ทุกอย่างพังพินาศ”
เกือบทุกสถานีออกอากาศทั่วโลกได้ทำสัญญาเพื่อออกอากาศการต่อสู้
ณ ทุ่งการ์นาฟ โดยปกติแล้ว
พวกเขาทั้งหมดได้รับการแจ้งเตือนฉุกเฉิน
ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าควรทำตามขั้นตอนใดนับจากนี้
"คุณคิม สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? มีข่าวจากวีดหรือยัง?”
“ยังไม่มีอะไรครับท่าน”
ในห้องประชุมโครงการของ KMC
Media แม้แต่ผู้บริหารทั่วไปก็ยังปรากฏตัวได้ยาก ทั้งบริษัทให้ความสำคัญกับปัญหานี้อย่างจริงจัง
โดยมีผู้อำนวยการทีมและผู้จัดการทีมทุกคนเข้าร่วมการประชุม
“มันผ่านไปนานแล้ว…”
“ใช่ 30 นาทีแล้วที่เราได้รับข่าว”
“แล้วผู้เล่นจะตอบสนองต่อสิ่งนี้อย่างไร”
“หลังจากข่าวด่วนแพร่ภาพออกไป
ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก งานก่อสร้างประติมากรรมส่วนใหญ่ก็ถูกระงับเช่นกัน”
“ฉันเข้าใจแล้ว… แน่นอน พวกเขาไม่สามารถดำเนินการสร้างประติมากรรมต่อไปได้หลังจากความยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้”
เหล่าผู้บริหารถอนหายใจเฮือกใหญ่ บริษัทได้ระดมอุปกรณ์และกำลังคนทั้งหมดสำหรับการรบที่กำลังจะมาถึง แล้วก็มีปัญหาเรื่องสัญญาโฆษณากับบริษัทยักษ์ใหญ่ ค่าโปรโมท
ที่ใช้มาจนถึงตอนนี้ ทีมงาน และดารารับเชิญ พวกเขาเลื่อนกำหนดการออกอากาศทั้งหมดออกไปจนกระทั่งหลังจากการต่อสู้ในทุ่งการ์นาฟ
และตอนนี้วีดได้เข้าสู่โถงฝึกขั้นสูง
“เอาล่ะ
นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่สามารถย้อนกลับได้ จะเกิดอะไรขึ้นกับการต่อสู้ถ้าวีดตาย?”
“ผมเชื่อว่าการต่อสู้จะดำเนินไปตามปกติ
เนื่องจากได้มีการเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว”
“จะดีกว่าไหมถ้าเลื่อนการต่อสู้ออกไปสักสองสามวัน หากสามารถล่าช้าได้สามหรือสี่วัน
วีดจะสามารถฟื้นคืนชีพอีกครั้งและต่อสู้ได้”
“มีผู้เล่นเป็นร้อยล้านในทุ่งการ์นาฟนั้น นอกจากนี้ คุณคาดหวังจริงๆหรือว่ากิลด์เฮอร์มีสจะยอมยุติการต่อสู้?”
ผู้คนในสถานีต่างรู้สึกค่อนข้างสูญเสียว่าควรจัดการกับสถานการณ์อย่างไร
แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ ไม่มีอะไรจะไร้ประโยชน์มากไปกว่าวีดที่เสียชีวิตภายในโถงฝึกขั้นสูงนั้น นี่อาจกลายเป็นเหตุการณ์หายนะที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ของรอยัลโร้ด
ผู้อำนวยการของทีมความร่วมมือต่างประเทศแนะนำอย่างไม่แน่นอน
“บางทีเราอาจตัดสินใจผิดที่เลือกข้างวีด?”
ใบหน้าเคร่งขรึมของผู้บริหารหันมาทางเขา
"คุณหมายถึงอะไร?"
“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าสิ่งต่างๆจะไม่เป็นผลดีสำหรับวีดจากนี้ไป หากเขาแพ้ให้กับกิลด์เฮอร์มิส บริษัทของเราก็ตกอยู่ในสถานะที่ไม่สบายใจเช่นกัน”
ความไม่สบายใจนั้นค่อนข้างชัดเจนบนใบหน้าของพนักงานคนอื่นๆ
เช่นกัน
“หากกิลด์เฮอร์มีสชนะ
มันจะเป็นปัญหาในการเจรจาสิทธิ์การออกอากาศในทวีปตอนกลางด้วย”
“ผู้เล่นบางคนปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์กับบริษัทของเราโดยสิ้นเชิง ความสูญเสียที่เราจะต้องประสบจะยิ่งใหญ่มากหากความเป็นปรปักษ์แบบนี้ยังคงดำเนินต่อไป”
“การต่อสู้ครั้งนี้มีความหมายมากสำหรับผู้คน ถ้าวีดตายและไม่ปรากฏตัว เขาจะถูกฟาดฟันและตำหนิ
และจะไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีกเลย”
“เรายังต้องคำนึงถึงสถานการณ์ที่เป็นไปได้ที่ประชากรของรอยัลโรดต้องทนทุกข์ทรมานหลังจากการล่มสลายของวีด อัตราการรับชมจะลดลงอย่างแน่นอนหากฮีโร่หายไป”
คนในห้องประชุมเห็นสิ่งหนึ่งและต้องกังวลถึงสิบสิ่งเลวร้ายที่อาจเกิดขึ้นเพราะมัน ความพ่ายแพ้ของวีดจะส่งผลร้ายต่อบริษัทของพวกเขาในหลายๆ ด้านเช่นกัน สถานีออกอากาศส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับรอยัลโร้ดได้สร้างความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันและตกลงที่จะอยู่เคียงข้างวีด เหตุผลก็ไม่มีอะไรซับซ้อน:
บริษัทที่ออกอากาศต้องการให้ผู้ชมประคับประคองตัวเอง วีดเป็นตัวดึงดูดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกเกม
และความหลงใหลของผู้เล่นทางตอนเหนือที่มีต่ออาณาจักรอาร์เพนของพวกเขาก็เหมือนกับไฟป่าที่ลุกโชนอย่างรุนแรง มันค่อนข้างเป็นธรรมชาติสำหรับบริษัทต่างๆ
ที่จะเข้าข้างวีดแทนที่จะเป็นกิลด์เฮอร์มีส
ซึ่งเต็มไปด้วยภาพลักษณ์เชิงลบในสายตาของสาธารณชน เพื่อเห็นแก่อัตราการรับชม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,
ผู้อำนวยการคังส่ายหัว
“ผมเข้าใจความกังวลเหล่านี้ที่คุณแบ่งปัน อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงความสำเร็จนับไม่ถ้วนที่วีดทำมาจนถึงตอนนี้ ผมไม่คิดว่าวิกฤตแบบนี้จะเพียงพอที่จะทำให้เขาสั่นคลอน”
“แต่นี่เป็นการกระทำที่บ้าบิ่นอย่างไม่น่าเชื่อ
คุณว่าไหม”
“ถ้าเขามั่นใจจริง ๆ
ว่าเขาสามารถเคลียร์โถงฝึกได้ล่ะ? เขาแค่ต้องเคลียร์เรื่องนี้และนั่นคือปัญหาทั้งหมดที่ถูกแก้ไข
ใช่ไหม? สถานการณ์จะกลับมาเป็นบวกอีกครั้ง”
"อืม"
สมาชิกคณะกรรมการคนอื่นๆของบริษัทที่ได้ดูการสนทนานี้ระหว่างผู้อำนวยการคังและผู้อำนวยการทีมความร่วมมือต่างประเทศก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี วีดได้รับความนิยมจากผู้เล่นโดยการเดินบนเส้นทางที่ยากลำบาก
(ดังนั้นใครก็ตามอาจสงสัยว่าเขาจงใจทำสิ่งนี้ในบางครั้ง)
และทุกครั้งที่เขาทำเช่นนี้ อัตราการรับชมก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน พวกเขาคงไม่มีผู้ชมที่กระตือรือร้นเช่นนี้
หากวีดเล่นอย่างปลอดภัยเสมอด้วยวิธีปกติ แต่ในฐานะตำนานที่ยังมีชีวิต
วีดอาจจะเป็น ผลลัพธ์ที่ประสบความสำเร็จเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในครั้งนี้ ไม่ว่าเขาจะผ่านโถงฝึกขั้นสูงไปได้หรือไม่
จะเป็นตัวกำหนดว่าสถานการณ์ทั้งหมดจะไปทางไหนจากสองทิศทางที่รุนแรง
ในขณะที่คนในห้องประชุมกำลังลำบากในการตัดสินใจเกี่ยวกับจุดยืนของบริษัท
สมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในทีมเขียนก็เปิดประตูอย่างระมัดระวังและเข้าไป
“เราเพิ่งได้รับโทรศัพท์จากคุณจอง
ซอยูน”
“…!”
ไม่มีสักคนเดียวในทีมงานทั้งหมดของสถานีที่ไม่รู้ว่าซอยูนคือใคร
—
คนที่เคยดูแลเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ในอาณาจักรอาเพ่น
และเทพธิดาแห่งลัทธิโจ๊กหญ้า ทันใดนั้นความมีชีวิตชีวากลับคืนสู่สายตาของผู้ชายที่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยจากการประชุมที่ไม่มีที่สิ้นสุดซึ่งดูเหมือนจะไม่ไปไหน
“อะแฮ่ม”
ผู้บริหารทั่วไปกระแอมในลำคอและถามว่า
“เธอพูดอะไร”
“เธอบอกว่าเธอต้องการพบตัวแทนของสถานีออกอากาศต่างๆ
รวมถึง KMC Media”
ปกติแล้ว สายตาของพนักงานในห้องประชุมจะหันไปทางผู้อำนวยการคัง
เนื่องจากเขาเป็นผู้รับผิดชอบทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับวีด ศีรษะล้านของผู้อำนวยการคังเหงื่อออกในขณะที่เขารู้สึกได้ถึงการจ้องมองอย่างเกรี้ยวกราดจากเพื่อนร่วมงานชายคนอื่นๆ
“ฉันคิดว่าฉันต้องไปพบเธอแน่นอน ฉันควรฟังความคิดเห็นของเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน”
การประชุมถูกเลื่อนออกไปจนกว่าผู้อำนวยการคังจะกลับมาจากการเยี่ยมซอยูน
“แล้วเราจะเจอกันที่ไหน เมื่อไหร่”
“ในหนึ่งชั่วโมง และสถานที่คือ…”
"ครับ?"
“ในสรวงสวรรค์แห่งคิมบับฝั่งตรงข้ามถนนหน้าอาคารบริษัท”
“…”
***
ผู้อำนวยการและผู้บริหารของสถานีออกอากาศต่างๆที่เกี่ยวข้องกับรอยัลโรดจากทั่วโลกมารวมตัวกันที่สรวงสวรรค์แห่งคิมบับ
รวมถึงจากสถานีออกอากาศเกาหลี
สหรัฐอเมริกา จีน ญี่ปุ่น รัสเซีย
อินเดีย ไทย สหราชอาณาจักร บราซิล ฝรั่งเศส เยอรมนี… จำนวนประเทศเพียงอย่างเดียวมีทั้งหมด 32 ประเทศ เนื่องจากบริษัทระหว่างประเทศเหล่านี้แต่ละแห่งมีสาขาในเกาหลี
ผู้ที่รับผิดชอบในเรื่องนี้จึงรีบเข้ามา
"อืม สรุปว่า..."
“ฮ่าฮ่า มันก็แค่…”
ทีมงานจากสถานีออกอากาศต่างๆนั่งอยู่รอบๆโต๊ะ
ดูเขินอาย ยังเหลือเวลาอีก 45 นาทีจนกว่าจะถึงเวลาที่ซอยูนสัญญาว่าจะปรากฏตัว
“เราจะสั่งอะไรดี”
“อืม คิมบับ…”
“ยังมีเวลาอีกพอสมควรก่อนการประชุม
ฉันว่าเราทานข้าวผัดกันดีไหม”
เมื่ออยู่ในสรวงสวรรค์แห่งคิมบับ
ใครก็ตามต้องสั่งบางอย่างเมื่อพวกเขาเข้าไปนั่งแล้ว
“ขอโทษนะ ผมจะเข้าร่วมโต๊ะนี้เพราะที่นั่งไม่พอ…”
"…ตกลง"
คนที่เป็นตัวแทนของบริษัทคู่แข่งถูกบีบให้อยู่ในโต๊ะเดียวกัน บางคนคิดว่าการเลือกสถานที่นั้นค่อนข้างไม่เหมาะสม
แต่นั่นก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับหัวข้อที่พวกเขาจะพูดคุยในภายหลัง
'เธอคงดูแย่กว่าในจอนิดหน่อยละมั้ง'
'อาจจะมีผลบางอย่างของค่าสถานะ เธออาจจะเพิ่มค่าสถานะเสน่ห์ของเธอสูงผิดปกติ…'
ไม่นานนัก ในตอนที่ซอยูนปรากฏตัวในสรวงสวรรค์แห่งคิมบับ
ในที่สุด บรรดาตัวแทนก็ตัวแข็งทื่อ ราวกับต้องมนตร์สะกด
'สวย'
'เธอช่างงดงาม'
'เหมือนในทีวี...
มันราวกับว่ารัศมีปรากฏขึ้นรอบๆหัวของเธอ'
แม้จะสวมเสื้อยืดธรรมดาและกางเกงยีนส์
ซอยูนก็โดดเด่นเหนือใครที่มองเธอ
ความงดงามที่ทำให้ผู้คนหลงใหลโดยไม่คำนึงถึงสัญชาติ!
“ฉันขอขอบคุณทุกท่านที่มารวมตัวกัน
ณ ที่แห่งนี้ตามคำเชิญของฉัน การสู้รบในทุ่งการ์นาฟจะดำเนินไปตามแผน
ดังนั้นโปรดวางใจเราและเตรียมการตามปกติ”
ซอยูนพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนของเธอ
ซึ่งฟังดูเหมือนนกยามเช้ากำลังส่งเสียงทักทายอย่างสนุกสนาน
“…”
JHG ของญี่ปุ่น
สมาชิกตัวแทนของสถานทีออกอากาศขนาดใหญ่แห่งนี้ซึ่งมีอัตราการรับชมที่ท่วมท้นในญี่ปุ่นตั้งใจที่จะวิจารณ์เรื่องนี้อย่างรุนแรง
'เขาตัดสินใจไปที่โถงฝึกขั้นสูงโดยไม่ได้ปรึกษากับบริษัทของเราล่วงหน้า
ซึ่งกระทบตารางการออกอากาศของเราอย่างมาก หากสิ่งต่าง ๆ
นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่น่าพอใจ เราจะเรียกร้องค่าชดเชยสำหรับการละเมิดสัญญา และ…'
เขาเตรียมแนวทางมากพอที่จะยิงคำถามใส่เธอนานกว่า
20
นาที แต่ทันทีที่เขามองเธอ
เขารู้สึกราวกับว่าศีรษะของเขาถูกฟ้าผ่ามากกว่าหนึ่งครั้ง
'ฉัน... ฉันพูดแบบนั้นไม่ได้ ไม่ต้องสนใจงานของฉัน นี่ไม่ใช่วิธีเคารพความงามเช่นนั้น'
ไม่เพียงแต่เขาจะตกเป็นเป้าของการตำหนิอย่างโกรธจัดและมืดบอดจากตัวแทนของสถานีออกอากาศต่างๆเท่านั้น
มันยังทิ้งความทรงจำซึ่งเขาจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต
“หากคุณมีความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะอื่นๆ
โปรดบอกฉัน”
ไม่มีสักคนเดียวที่แสดงอาการบ่นเกี่ยวกับคำพูดของซอยูน
“นอกจากนี้
อย่าลังเลที่จะพูดคุยหากมีความไม่สะดวกโดยทั่วไปเมื่อคุณรวบรวมข่าวสาร”
“…”
“…หรือหากมีสิ่งใดขาดหายไปในนโยบายปัจจุบันหรือทิศทางของการปกครองอาณาจักรอาเพ่น”
“…”
การรวมสื่ออย่างง่ายๆโดยไม่มีความขัดแย้งทางความคิดเห็น!
ในขณะนั้น ผู้อำนวยการคังยกมือขึ้นอย่างไม่แน่นอน
“ผมมีความเชื่อมั่นในตัวคุณวีดอย่างที่สุด
และเชื่อว่าเขาจะเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงได้ แต่อย่างที่เรารู้ โถงฝึกขั้นสูงไม่ใช่สถานที่ที่จะเอาชนะได้ง่ายๆ มันไร้สาระยิ่งกว่าที่คนคนเดียวควรไปเผชิญบททดสอบในสถานที่นั้น”
ตัวแทนคนอื่นๆก็พยักหน้าเห็นด้วย นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงตัดสินใจมารวมตัวกันที่นี่ในขณะที่ตกตะลึงอย่างมาก การท้าทายเพื่อเอาชนะโถงฝึกขั้นสูงในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้… มันทำให้พวกเขากังวลเกี่ยวกับความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นจากการตัดสินใจของเขาคนเดียว เมื่อวีดออกผจญภัยมากมายเพียงลำพัง
พวกเขาไม่ได้สร้างปัญหาเพราะพวกเขาไม่รู้แน่ชัดว่าการผจญภัยเหล่านั้นจะยากเพียงใด แต่ในกรณีของโถงฝึกขั้นสูง ทุกคนต่างรับรู้ถึงระดับความยากสุดขั้วของมัน
(โดยเฉพาะเมื่อเผชิญหน้าคนเดียว) ต้องขอบคุณทรัพยากรทั้งหมดที่มี
"ใช่ เราเห็นด้วย"
“แล้ว… คุณวีดมีกลยุทธ์ลับอะไรในการเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงหรือเปล่า?”
ด้วยคำถามนี้จากผู้อำนวยการคัง
ซอยูนนึกถึงช่วงเวลาหนึ่งที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว หลังจากดูวิดีโอของกิลด์เฮอร์มีสแล้ว เธอยังถามคำถามที่ผ่านๆกับวีดว่าเขามั่นใจจริงๆไหมว่าเขาสามารถเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงได้ สิ่งที่วีดตอบเธอยังคงทำให้เธอร้องไห้ทุกครั้งที่เธอนึกถึงมัน
ซอยูนตอบคำถามของผู้อำนวยการคัง
น้ำตาใสๆไหลออกมาจากดวงตาของเธอ
“เขาบอกว่าเขาสามารถอดอาหารได้”
"…อะไรนะ?"
“เขาบอกว่า… เขาไม่เข้าใจว่าการอดอาหารนั้นยากเย็นอะไร เขาบอกว่าเขาชินกับมันแล้ว
แม้ว่าคนอื่นอาจจะไม่ชินก็ตาม”
(มีต่อตอนหน้า…)
เล่ม 50
บทที่ 8 Part 2: ความสำเร็จครั้งใหม่
แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
บรรยากาศในทุ่งการ์นาฟยังคงไม่สงบ ผู้เล่นจากทวีปกลางและทวีปเหนือมารวมตัวกัน หมกมุ่นอยู่กับการดูรายการออกอากาศของวีดและโถงฝึกขั้นสูง
– คุณรู้ไหม เมื่อพูดถึงการต่อสู้
มีปัจจัยบางอย่างที่ต้องพิจารณา: ฝ่ายไหนแข็งแกร่งกว่า
หรือฝ่ายไหนใช้กลยุทธ์ที่ดีกว่า ประเด็นก็คือ
ในกรณีนี้เขาต่อสู้เพียงลำพัง — ซึ่งหมายความว่าไม่มีอะไรต้องพิจารณาอีก เขาเป็นคนตายแล้วแน่นอน
– ตำนาน 'ไร้พ่าย'
ของวีด? เรื่องแบบนั้นรวมถึงเรื่องเกินจริงมากมาย การอ้างว่าเขาจะประสบความสำเร็จเพียงเพราะเขาไม่เคยล้มเหลวมาก่อนนั้นเป็นความเชื่อที่ไม่มีมูลความจริง
- ฉันยอมรับ เขาได้รับการสนับสนุนจากผู้เล่นทั่วไปอย่างเต็มที่ และด้วยความช่วยเหลือที่พวกเขามอบให้จากความเห็นอกเห็นใจ
เขาจึงสามารถใช้กลยุทธ์คลื่นมนุษย์เพื่อต่อต้านกิลด์เฮอร์มีสได้ แต่ตัววีดเองก็เคยถูกฆ่าโดยคุณบาร์ดเรย์ในเหมืองเมลเบิร์น ใช่ไหม?
- อีโก้อันล้นเหลือของเขาที่ชื่นชมโดยฝูงชนเพื่อยกย่องเขาจนสูงเสียดฟ้า
ทำให้เขาทำลายตนเองในที่สุด พูดตามตรง
ตอนนี้เขาคงจะดีขึ้นมากถ้าเขาตัดสินใจที่จะล้างเท้าแล้วเข้านอน
– วิธีเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงด้วยตัวคนเดียว? มีการท้าทายมากมาย แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่มีใครเปิดเผย นอกจากนี้ยังมีคนมากกว่าสองสามคนที่เคลียร์โถงฝึกได้ พวกเขาไม่ได้ตัดสินใจไปเป็นกลุ่มเพราะพวกเขาโง่ ความพยายามของวีดที่จะเคลียร์มันด้วยตัวคนเดียวนั้นเสี่ยงเกินไป
– มีเหตุผลที่เรียกว่าเส้นทางแห่งการดิ้นรน
เพราะคุณต้องต่อสู้มาก กลอุบายทั้งหมดที่วีดใช้จนถึงตอนนี้ใช้ไม่ได้ผล
ผู้เล่นที่อยู่ใน 500
อันดับแรกของรอยัลโร้ด และบรรดาผู้ถูกขนานนามว่าเหล่ากูรูหรือผู้เชี่ยวชาญได้ปรากฏตัวในรายการ
ต่างก็แสดงความคิดเห็น ซึ่งทั้งหมดเป็นการมองโลกในแง่ร้าย แม้ว่าการท้าทายของวีดจะดูไร้เหตุผลในสายตาของพวกเขา
แต่เสียงที่ประสานกันของพวกเขายังได้รับอิทธิพลอย่างมากจากคำสั่งลับของลาเฟย์ที่ส่งผ่านไปยังกิลด์เฮอร์มีส
– ในระหว่างการสัมภาษณ์ พวกคุณต้องเน้นย้ำอยู่เสมอว่าการท้าทายของวีดนั้นเป็นทางเลือกที่เลวร้ายที่สุด เราจำเป็นต้องเปลี่ยนความรู้สึกของสาธารณชนให้คิดว่าเขาจะล้มเหลวในครั้งนี้และมันจะนำไปสู่การพ่ายแพ้ของอาณาจักรอาร์เพ่นในที่สุด
วีดได้เตรียมแผนจำนวนหนึ่งไว้แล้วในทุ่งการ์นาฟและลาเฟย์พยายามที่จะแทรกแซงโดยเขย่าความคิดของฝูงชน
ในตอนแรก ทุ่งการ์นาฟยังคงไม่ได้รับผลกระทบในระดับปานกลาง แต่เมื่อผู้คนรับชมการออกอากาศ ความกลัวก็เริ่มก่อตัวขึ้น
ซึ่งในไม่ช้าก็นำไปสู่ความเสื่อมโทรมของบรรยากาศโดยรวม
“ฉันไว้ใจเขาเพราะเป็นวีด…
เขาจะหักหลังพวกเราทั้งหมดแบบนี้ได้อย่างไร”
“เขาอาจจะรออีกแค่สองสามวันก็ได้…
“ฉันแค่ไม่เข้าใจคนที่ทำตัวแบบนั้นก่อนเหตุการณ์สำคัญเช่นนี้ ฉันหมายความว่าเขาคิดว่าเรากำลังทำงานหนักทั้งหมดนี้เพื่อใคร”
“บัดซบ ลืมให้หมด! ฉันเลิก!”
“ทุกคน หยุดทำงานและเล่นกันเถอะ ทำไมเราต้องทุ่มสุดตัวแบบนี้ มันจบแล้ว!”
อารมณ์ของผู้คนทั่วไปต่างมืดมนโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ผู้เล่นจากทวีปกลาง สายลับที่ถูกส่งมาอย่างเร่งด่วนจากกิลด์เฮอร์มีสก็แสดงความไม่พอใจและหลอกล่อความคิดเห็นของสาธารณชนเช่นกัน
พวกเขาพยายามก่อจลาจล!
“เฮ้
เราไปกินข้าวกันที่ไหนสักแห่งกันเถอะ ฉันหิว"
“แดรท ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมฉันถึงต้องมาที่นี่ ฉันเสียเงินไปมากกับการใช้ประตูเคลื่อนย้าย”
“ฉันขี่หลังม้ามาจากอาณาจักรโรเซนไฮม์มาตลอดทาง เฮ้อ ทั้งหมดนี้เปล่าประโยชน์?”
“สวัสดี เราขอโซจูสักขวด ไม่สิ
วิสกี้ตรงนี้ได้ไหม”
ภายในร้านอาหารและผับในตรอกอาหาร เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆ
รวมทั้งเบียร์และไวน์ถูกขายอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ เหล่าผู้เล่นที่ได้ผ่านการทำงานอย่างหนักเพื่อเตรียมการต่อสู้กับกิลด์เฮอร์มีสก็แสดงความเดือดดาลเช่นกัน
จิตใจของฝูงชนลุกเป็นไฟในทุ่งการ์นาฟ!
ถ้ามีโอกาสที่ผู้เล่นหนึ่งร้อยล้านคนที่มารวมตัวกันในที่แห่งนี้จะแยกย้ายและแตกสลาย
สิ่งต่างๆจะไม่สามารถแก้ไขได้อย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม ยังมีผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนที่กำลังง่วนอยู่กับการแบกและกองวัสดุก่อสร้างอย่างเงียบๆ
ประติมากรรมขนาดมหึมา 3,700
ชิ้นกำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง — ภารกิจทางประวัติศาสตร์ที่จะเปลี่ยนทัศนียภาพทั้งหมดของทุ่งการ์นาฟโดยสิ้นเชิง
บัดนี้ได้เข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายแล้ว เมื่อผู้คนตั้งเป้าหมายที่สูงส่งเช่นนี้
พวกเขาจึงต้องทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อให้งานประติมากรรมเสร็จทันเวลา
“เรากำลังขาดแคลนหิน กรุณานำมาเพิ่มเติม”
"แน่นอน เราใช้หินทั้งหมดในพื้นที่ใกล้เคียง
ดังนั้นผู้คนจึงนำหินพิเศษมาจากข้างนอก”
“บริษัทการค้าเมแพนได้จัดหารถม้าให้เรา หากมีคนขับรถม้าอยู่ที่นี่ โปรดช่วยเราด้วย”
ผู้ที่เคลื่อนไหวตลอดเวลาเพื่องานก่อสร้างมีมากกว่า
60
เปอร์เซ็นต์ของฝูงชนทั้งหมดในทุ่งการ์นาฟ
เบลล่า นักข่าวจาก KMC
Media สัมภาษณ์คนสองสามคนหลังจากแจ้งว่าเป็นส่วนหนึ่งของการถ่ายทอดสด
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดียินดีที่ได้รู้จักครับ"
เบลล่าเข้าหาผู้เล่นที่ถือหินชนวนขนาดใหญ่กว่าตัวของเขาเอง ในขณะที่เขากำลังให้สัมภาษณ์ เขายังคงเดินต่อไป ทีละก้าวอย่างยากลำบาก
“อย่างแรก
คุณช่วยบอกชื่อเราได้ไหมคะ”
“ผมชื่อ เต้าหู้อ่อน ผู้เล่นจากทวีปทางเหนือครับ”
"ตกลงค่ะ อารมณ์ในสถานที่นี้ค่อนข้างไม่สงบหลังจากที่คุณวีดไปท้าทายโถงฝึกขั้นสูง
แต่คุณยังอยู่ที่นี่ ให้ความช่วยเหลือแก่ผู้คนในการสร้างประติมากรรม
มีเหตุผลอะไรไหมที่-…?”
เต้าหู้อ่อนวางหินชนวนลงครู่หนึ่งแล้วยืดหลังที่ก้มลง
“แล้วมีอะไรเปลี่ยนไปไหม?”
"…ขอโทษนะคะ?"
“คุณวีดทำลายแผนการของเราหรือเปล่า?”
“เอาล่ะ เขาเข้าไปในโถงฝึกขั้นสูง
และ-…”
"และ? เขาตายที่นั่นหรือไม่”
“ไม่ค่ะ แต่คราวนี้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถเคลียร์โถงฝึกนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว…”
เต้าหู้อ่อนยิ้มอย่างมีอัธยาศัยดี
“ทุกครั้งที่คุณวีดออกผจญภัยครั้งใหม่
จะมีคนที่บอกว่าเขาจะล้มเหลวเสมอ พวกที่ให้สัมภาษณ์ในรายการทีวีเดี๋ยวนี้
เขาก็พูดคล้ายๆ กันมาก่อน จริงไหม?”
“คือว่าพวกเขา...”
ผู้เชี่ยวชาญและผู้เล่นระดับท็อปมักจะแสดงท่าทีมองโลกในแง่ร้ายเมื่อใดก็ตามที่วีดเริ่มการผจญภัย ในทางกลับกัน ผู้เล่นที่เริ่มเล่นรอยัลโร้ดในอาณาจักรอาร์เพ่นมีศรัทธาอย่างแท้จริง
— ศรัทธาที่ว่าหากไม่มีวีด
ชีวิตของพวกเขาคงจะไม่มีความสุขมากกว่านี้
“เขายังไม่ตายจริงๆ
จนกว่าเขาจะตายจริงๆ การทำนายความตายของเขาก็ไม่มีจุดหมายเช่นกัน เป็นเรื่องที่เข้าใจได้หากคุณคิดว่าเขาจะไม่สามารถมาที่นี่ได้เมื่อเราต่อสู้กับกิลด์เฮอร์มีส...
แต่เราก็ยังไม่รู้เช่นกัน แล้วทำไมผมต้องหยุดทำหน้าที่ของผม”
“…”
บทสัมภาษณ์ของเต้าหู้อ่อนถ่ายทอดสดผ่านช่อง
KMC
Media
“เขาพูดถูก คุณรู้”
"ใช่ มันเป็นความสูญเสียสำหรับเราทุกคนหากเรายอมแพ้หรือพ่ายแพ้”
การสัมภาษณ์เพียงพอที่จะทำให้บรรยากาศในทุ่งการ์นาฟสงบลง
ซึ่งเลวร้ายลงเรื่อยๆ หลังจากที่วีดเข้าไปในโถงฝึกขั้นสูง แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม
“ทุกคน เหลือเวลาอีกเพียงไม่นาน ให้กำลังใจและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ต่อไปในขณะที่สร้างรูปปั้นและเพลิดเพลินกับเทศกาล”
“ขอแค่ทำให้ดีที่สุด เราสามารถตำหนิคุณวีดได้เมื่อเราพบว่าเขาทำให้เราผิดหวังจริงๆ แต่...
เขายังไม่ได้ทำอะไรเลย”
ผู้เล่นจากโมราต้าเป็นผู้นำในการสร้างประติมากรรม
ในขณะเดียวกัน
มีการประชุมหลายครั้งภายในลัทธิโจ๊กหญ้าซึ่งพวกเขาได้หารือถึงตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา
- จุดประสงค์ของการดำรงอยู่ของเราคืออะไร?
– เราต้องสู้ต่อไปเพื่อวีดและอาณาจักรอาร์เพนจนถึงเมื่อไหร่?
จนถึงตอนนี้ ลัทธิโจ๊กหญ้าได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการต่อสู้หลายครั้งหรือเรื่องอื่น
ๆ ที่ช่วยพัฒนาอำนาจของอาณาจักรอาเพ่น อิทธิพลของมันขยายออกไปทุกวัน
เห็นได้จากจำนวนกลุ่มโจ๊กที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่สมาชิกลัทธิก็ไม่มีเหตุผลที่จะโกรธแค้นอาณาจักรอาร์เพ่น
เพราะพวกเขาใช้ชีวิตอย่างอิสระ ไม่อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์บังคับหรือคำสั่งใดๆ
จากอาณาจักร
– เราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่เพื่อคุณวีด ใช้ชีวิตเพื่อให้ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้นกันเถอะ
– เหตุผลที่เราผนึกกำลังกันทุกครั้งที่มีสงคราม? อันที่จริงหลายคนสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราไม่ได้ทำเพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อคุณวีด เรากำลังทำเพื่อประโยชน์ของพวกเราทุกคน
– เราไม่เชื่อว่าอาณาจักรอาร์เพนเป็นของคุณวีดเท่านั้น เราสร้างประเทศนี้มาด้วยกัน
และเรากำลังต่อสู้เพื่อปกป้องบางสิ่งที่เป็นของพวกเราทุกคน… มีอะไรแปลกไปกว่านี้อีกเหรอ?
- การต่อสู้ในทุ่งการ์นาฟ สู้ไปด้วยกันนะทุกคน คุณวีดไม่ใช่คนเดียวที่ทำให้ทุกสิ่งเป็นไปได้
ผู้เล่นลัทธิโจ๊กหญ้าตัดสินใจอย่างอิสระระหว่างงานก่อสร้างและงานเทศกาล เนื่องจากไม่มีใครบังคับให้ใครทำอะไร ผู้คนเพียงทำตามหัวใจของตัวเอง
***
ศัตรูกลุ่มแรกที่วีดเผชิญหลังจากเปิดประตูแห่งการทดสอบคือภาคีอัศวินก็อบลิน
50
ตัว
“สดุดีผู้มีความกล้าหาญ เจ้าจะต้องเอาชนะเราเพื่อก้าวไปข้างหน้า คุคุ”
ดวงตาที่แหลมคมของวีดบอกเขาว่าพื้นที่โล่งที่ก็อบลินยืนอยู่นั้นประมาณ
300
ตารางเมตร เส้นทางแห่งการดิ้นรนได้กว้างขึ้นเล็กน้อย
เพียงพอสำหรับการต่อสู้ในระดับที่ใหญ่ขึ้น
'ภาคีอัศวิน… ฟังดูน่าสนุก'
แม้ว่าพวกมันจะเป็นเพียงมอนสเตอร์
แต่อัศวินก็อลลินดูเหมือนจะอยู่ในช่วงเลเวล 400 กลางๆหรือปลายๆ พวกมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่าย
และไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่รับมือยากเกินไป มันจะทำให้เขาปวดหัวมากขึ้นหากพวกมันปรากฏตัวร่วมกับนักธนู
นักเวทย์ หมอผี และนักบวช ก็อบลินยังมีชุดเกราะและโล่ที่แย่
'บดขยี้พวกมันซะและฉันจะชนะ'
วีดยกดาบโลอาขึ้น
“ผู้ท้าทาย มาข้างหน้า”
“วิชาดาบเฮอเรม!”
เขาพุ่งผ่านแนวของก็อบลิน
ฟันไปทีละตัว ในตอนแรกดูเหมือนว่าเขาจะมุ่งเน้นไปที่การโจมตีที่แม่นยำ
แต่ลักษณะสำคัญของวิชาดาบเฮอเรมคือมันแข็งแกร่งขึ้นเมื่อโจมตีสะสมแต่ละครั้ง
*แคร้ง แกร้ง ตู้ม!
หลังจากโจมตีสำเร็จประมาณสิบครั้ง
การโจมตีของวีดก็รวดเร็วและทรงพลังอย่างมาก ความรุนแรงของการโจมตีของเขาทำให้โล่กระเด็นออกไปและกระแทกร่างของก็อบลินเข้ากับกำแพงแม้ว่าพวกมันจะป้องกันก็ตาม
“อ๊ากกก!!”
“คิก!”
อัศวินก็อลลินเย้ยหยันผู้ท้าทายเพียงคนเดียวเมื่อนาทีที่แล้ว วีดพุ่งตรงเข้าไปหาศัตรูและกวาดล้างไปรอบๆราวกับพายุ
< การต่อสู้ที่รวดเร็ว ความรวดเร็วเป็นอาวุธร้ายแรงของนักรบ คุณเสร็จสิ้นการต่อสู้ด้วยการโจมตีที่รวดเร็วและแม่นยำที่สุด อันเป็นผลมาจากการทำลายสถิติต่อสู้กับศัตรูหลายตัว:
ค่าความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้น 1
แต้ม ความคล่องแคล่วของคุณเพิ่มขึ้น 3
แต้ม ชื่อเสียงของคุณเพิ่มขึ้น 3,213
แต้ม >
บนเส้นทางแห่งการดิ้นรน
เราสามารถรับค่าสถานะโบนัสได้อย่างง่ายดายจากการต่อสู้ที่ดี แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในสถานที่แบบนี้
วีดมักจะมีส่วนร่วมในการต่อสู้โดยเน้นที่ประสิทธิภาพมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้จนถึง
1% สุดท้าย
'ฉันจะเพิ่มความเร็วในการล่าของฉันได้อย่างไร? ฉันต้องการวิธีการโจมตีอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มความทรหดของฉัน…
และวิธีที่เร็วกว่าในลูทไอเท็มด้วย'
ผลที่ได้คือเขาสามารถแสดงความเร็วในการล่าที่เร็วจนคนอื่นตามไม่ทัน ประสิทธิภาพของการฟาร์มที่สมบูรณ์แบบ! ทุกครั้งที่เขาเข้าร่วมการต่อสู้
ด้วยความสามารถในการรวบรวมสมาธิอันยอดเยี่ยม ข้อความจะปรากฏขึ้นสำหรับแต่ละค่าสถานะที่ได้รับ!
“น่าสงสาร”
ความคิดเห็นที่วีดแสดงหลังจากกำจัดอัศวินก็อบลินเป็นความคิดเห็นสั้นๆ ไม่มีอะไรที่ไม่สามารถใช้ได้จากดาบหรือชุดเกราะของพวกมัน โดยปกติแล้ว
เขายังคงสามารถสร้างบางสิ่งจากสิ่งเหล่านี้ได้ด้วยทักษะการตีเหล็กของเขา
หากเขาหยิบมันขึ้นมาและหลอมมัน แม้ว่าพวกมันจะทำมาจากวัสดุที่แย่มาก
เขายังสามารถส่งมอบให้กับเมแพนและขายพวกมันอย่างเหมาะสมเป็นของเบ็ดเตล็ด แต่เนื่องจากไม่สามารถกินอาหารใดๆ บนเส้นทางแห่งดิ้นรนได้
จึงมีข้อจำกัดด้านเวลา...
ซึ่งหมายความว่าเขาไม่สามารถนั่งที่นั่นและหลอมโลหะคุณภาพต่ำหรือสร้างเป็นประติมากรรมหรือชุดเกราะได้ ในขณะที่ดาบบิ่นและชุดเกราะที่แตกร้าวที่เหลือนั้นหนักเกินกว่าจะแบกไหว
เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทิ้งมันไว้
วีดยอมทิ้งไอเท็มดร็อบ!
สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นค่อนข้างคล้ายกับฝันร้าย
(มีต่อตอนหน้า…)
เล่ม 50
บทที่ 8 Part 3: ความสำเร็จครั้งใหม่
แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
“ไม่มีไอเท็มที่ควรค่าแก่การเก็บ…
ที่นี่เป็นสถานที่ที่เลวร้ายที่สุด”
วีดวิ่งต่อไปตามเส้นทางแห่งการดิ้นรน
ศัตรูระลอกต่อไปที่พุ่งเข้ามาประจันหน้าเขาคือฝูงมอนสเตอร์หน้าตาคล้ายวัวที่ชื่อว่า
ซีฟน็อด
“เอาล่ะ อย่างน้อยก็ขอหนังสักชิ้นละวะ!”
ดาบของวีดเริงระบำอยู่ในอากาศ เขาดึงหอกสายฟ้าออกมา ซึ่งเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมในการต่อสู้แบบกลุ่ม
ซึ่งเขาเริ่มเหวี่ยงและแทง
*ตูมม!!*
สายฟ้าแลบวาบและระเบิด
สร้างความเสียหายไปทั่วบริเวณและทำให้ศัตรูเป็นอัมพาต
< คุณทำการโจมตีต่อเนื่องครั้งที่
19 สำเร็จแล้ว ความคล่องแคล่วของคุณจะเพิ่มขึ้น
30% ตรวจพบจุดอ่อนของศัตรูแล้ว! เอฟเฟกต์ของการโจมตีที่แม่นยำถูกเปิดใช้งาน >
ดาบและหอก: เขาถือสองอาวุธพร้อมกัน! ด้วยดาบโลอา เขาแทงและเฉือน และด้วยหอกสายฟ้า เขาทุบและสะบัด วีดกำลังออกล่าและไล่ต้อนศัตรูในเวลาเดียวกัน
เทคนิคการต่อสู้เพื่อเผชิญหน้าคู่ต่อสู้หลายคนโดยใช้การเคลื่อนไหว
ความเร็ว และระยะห่าง!
สิ่งนี้เป็นไปได้เพราะเส้นทางแห่งการดิ้นรนเป็นเส้นตรงเส้นเดียวเท่านั้น
และมอนสเตอร์ก็พุ่งเข้าใส่เขาแทนที่จะหนี
< เอาชนะศัตรู! ด้วยความกล้าหาญของนักรบ คุณเอาชนะซีฟน็อดที่พุ่งเข้ามาได้อย่างสมบูรณ์ ความสำเร็จในการต่อสู้ที่สมควรได้รับคำชม!
พลังชีวิตสูงสุดของคุณเพิ่มขึ้น 150
หน่วย ความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้น 2 บารมีของคุณเพิ่มขึ้น 3 คุณได้รับค่าชื่อเสียง 2,381
แต้ม >
< เลเวลของคุณเพิ่มขึ้น >
นอกเหนือจากการเพิ่มพูนค่าสถานะทั้งหมดแล้ว
จำนวนค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับก็มีความสำคัญเช่นกัน มันเทียบได้กับค่าประสบการณ์ที่เขาจะได้รับเมื่อเขาออกล่าในฐานะเนโครแมนเซอร์และนำสมุนอันเดดอย่างน้อยหนึ่งร้อยตัว
'ที่นี่เป็นสถานที่ที่ดีในการฝึกฝนตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น เว้นแต่ว่าจะเป็นการยากที่จะเก็บแจ็ปเท่มทั้งหมด… และนั่นคือข้อเสียเปรียบที่สำคัญประการหนึ่ง'
เขารู้สึกราวกับว่าเขาจะไม่มีวันลืมเวลาและสถานที่นี้ไปตลอดชีวิต แม้เมื่อเขากลายเป็นชายชราในวัย 80 หรือ 90 เขาก็ยังรู้สึกขมขื่นทุกครั้งที่นึกถึงการผจญภัยในเส้นทางแห่งการดิ้นรน
วีดหยิบเฉพาะหนังของซีฟน็อดและเดินต่อไป
ทิ้งกระดูกและเนื้อทั้งหมดไว้เบื้องหลัง
ขณะที่เขาผลักดันไปสู่เส้นทางแห่งการดิ้นรน
เลเวลของมอนสเตอร์ก็เพิ่มขึ้นและสถานการณ์ที่อันตรายมากขึ้นก็ปรากฏต่อหน้าเขา
'ความท้าทายใหม่ทุกครั้ง นี่คือความสนุก'
เดินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง
วีดยังคงฝ่าฝูงมอนสเตอร์ต่อไป
< หลังจากทำกิจกรรมที่ต้องออกแรงมาก
ตอนนี้คุณรู้สึกหิวเล็กน้อย >
ความรู้สึกกลวงในท้อง
'ผ่านไปประมาณหกชั่วโมงตั้งแต่ฉันเริ่มต่อสู้ ฉันเดาว่าเทียบเท่ากับการอดมื้อกลางวัน '
เขาพักผ่อนอย่างเพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงความทุกข์ทรมานจากความเหนื่อยล้า
ปัจจุบันพลังชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาคือ
73,492
หน่วย
'นี่น่าจะเพียงพอสำหรับการต่อสู้
และมันก็ฟื้นฟูได้ดีเช่นกัน เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะรับความท้าทายนี้เพียงลำพัง ค่อนข้างยาก'
ค่าสถานะเป็นปัจจัยพื้นฐานที่กำหนดความสามารถทางกายภาพของคนๆหนึ่ง วีดได้เพิ่มพูนค่าสถานะของเขาในด้านทักษะต่างๆ รวมถึงการล่ามอนสเตอร์
การผจญภัย การแกะสลักและการประดิษฐ์
ความแข็งแกร่ง 1869
และ ความคล่องแคล่ว 1255; ผู้คนจะพบว่าค่าสถานะเหล่านี้สูงอย่างไม่น่าเชื่อหากเขาโพสต์บนกระดานออนไลน์
และเขาประสบความสำเร็จด้วยความพยายามอย่างมหาศาล นับตั้งแต่วันแรกที่เขาเป็นผู้เล่นมือใหม่
เขาได้รับค่าสถานะโบนัสอย่างต่อเนื่องผ่านการล่ามอนสเตอร์ ในขณะที่คนอื่นๆ
มองหาอุปกรณ์ที่เพิ่มความแข็งแกร่ง 10 หรือ 20 แต้ม ความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ
เหล่านั้นซึ่งคนอื่น ๆ มองว่าเป็นการเสียเวลา
ได้สะสมทีละเล็กละน้อยจนส่งผลให้เขาอยู่ในสถานะปัจจุบันในที่สุด
อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ค่าสถานะสูงของเขาคือความจริงที่ว่าเขาไม่ได้ลงทุนไปกับค่าสถานะทางศิลปะใดๆเลยแม้แต่แต้มเดียวก็ตาม
เมื่อใดที่เขาเลเวลอัพ
'ฉันไม่สามารถจ่ายความหรูหราในการเพิ่มค่าสถานะทางศิลปะได้'
นั่นหมายความว่าเขาต้องพยายามมากกว่าคนทั่วไปหลายเท่าเพื่อที่จะเป็นประติมากรระดับปรมาจารย์
แต่เขาก็อดทนต่อความยากลำบากนั้น
พละกำลังของเขาคือ 325
แต้ม ซึ่งค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วของเขา
แต่ก็ยังสูงมาก และเขาไม่เหนื่อยง่ายจากกิจกรรมปกติใดๆ นอกจากนี้
เขายังมีความยืดหยุ่น 1,321 แต้มและความทึก 631 แต้ม; สิ่งเหล่านี้คือค่าสถานะทางกายภาพหลักของเขา
ซึ่งเอาชนะนักรบในระดับใกล้เคียงกัน และเขาพยายามพัฒนาโดยจงใจให้มอนสเตอร์โจมตีภายในระยะหนึ่งนิ้วแถบจะพรากชีวิตเขาได้เลย ด้วยสถานะปัจจุบันของวีด อาวุธทั่วไปจะไม่สร้างความเสียหายใดๆแก่เขาแม้ว่าจะไม่มีชุดเกราะก็ตาม ความมุ่งมั่นและความอดทนของเขาจะไม่แพ้ใครด้วย 358 แต้มและ
451 แต้มตามลำดับ ทั้งสองเป็นค่าสถานะที่ยากอย่างน่าขันในการเพิ่มมัน
ซึ่งเขาได้สั่งสมทีละเล็กทีละน้อยผ่านการผจญภัยและการล่ามอนสเตอร์
ทนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงที่สุดและเอาชนะมอนสเตอร์ตลอดทั้งคืน นอกเหนือจากนี้
ผู้สะสมค่าสถานะที่แท้จริง:
ความสำเร็จที่เกิดจากการฟาร์มที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
แน่นอนว่า บาร์ด เรย์ และผู้เล่นระดับสูงคนอื่นๆของรอยัลโร้ดที่แข่งขันกับเขาจะมีค่าสถานะที่สูงพอสมควรหนึ่งหรือสองอย่างเช่นกัน ผู้ที่มีอาชีพนักรบจะต้องลงทุนอย่างมากกับความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่ว เมื่อพิจารณาถึงความสำเร็จในการต่อสู้ที่พวกเขาสามารถได้รับบ่อยครั้ง
นอกเหนือจากนั้น
ค่าสถานะของวีดอาจต่ำกว่าพวกเขาในแง่ของความสามารถทั้งสองเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงค่าตัวเลขสถานะทั้งหมด วีดอยู่คนละชั้นกับผู้เล่นทุกคน
'ความสามารถของฉันเหมาะกับการต่อสู้ระยะยาวมากกว่าการต่อสู้ระยะสั้น ฉันคิดว่าฉันสามารถทำได้โดยไม่มีปัญหามากเกินไป'
เขาสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับเส้นทางแห่งการดิ้นรน
แต่มันดูง่ายดี
'ฉันกินอาหารที่นี่ไม่ได้ ฉันจะหิวและเหนื่อยมากขึ้นเมื่ออยู่ในที่แห่งนี้นานขึ้น
ซึ่งหมายความว่าฉันแค่ต้องอดทนและก้าวต่อไป'
ความก้าวหน้าเต็มพิกัดที่ใช้ค่าสถานะทั้งหมดที่เขาเพิ่มพูนอย่างขยันขันแข็ง!
เหตุผลหลักที่ว่าทำไมโถงฝึกขั้นสูงจึงยากต่อการเคลียร์ก็คือข้อเท็จจริงที่ว่าคนๆ
หนึ่งไม่สามารถมีอาหารได้
ซึ่งวิธีแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุดก็คือการต่อสู้เพื่อฝ่าฟันในขณะที่กำลังหิวโหย การลดพละกำลังที่ใช้และการใช้มานาให้น้อยที่สุดเป็นสิ่งที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี
เพราะเขาไม่เคยพึ่งพาทักษะการต่อสู้เพียงอย่างเดียว เขายังสามารถลดระยะเวลาการต่อสู้ได้ด้วยการต่อสู้อย่างมีประสิทธิภาพ
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับประเภทของศัตรู
'ฉันมีประสบการณ์มากมายในการอดอาหาร ฉันอาจจะอยู่ได้นานถึง 50 ชั่วโมงด้วยความอดทนและความอึดสูงของฉัน'
หนึ่งสามารถดื่มน้ำในเส้นทางแห่งการดิ้นรน วีดเป็นผู้เชี่ยวชาญเมื่อพูดถึงเรื่องความหิว แม้แต่ในชีวิตจริง อันที่จริง
มีหลายโอกาสที่เขาเลือกที่จะงดมื้ออาหารเพื่อลดค่าใช้จ่ายด้านอาหาร และเขามักจะอิ่มท้องด้วยข้าวในชามที่ไม่มีเครื่องเคียงใดๆ
'แค่วันเดียวก็ยังดี ฉันอาจจะเริ่มรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อยหลังจากนั้น แม้ว่ามันจะแตกต่างกันมาก
ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของฉัน'
ความเชื่อมั่นว่าเขาสามารถเคลียร์เส้นทางแห่งการดิ้นรนได้อย่างง่ายดาย
ตราบใดที่เขาสามารถเติมน้ำให้เต็มท้องขณะต่อสู้! นี่เป็นกลยุทธ์ที่ใช้ได้เฉพาะวีด ผู้ซึ่งใช้เวลาหลายวันในความอดอยากตั้งแต่ยังเป็นผู้เล่นมือใหม่
และไม่มีใครอื่นทำได้
'ฉันต้องไปต่อ
แม้ว่าเรี่ยวแรงของฉันจะหมดลงและสภาพร่างกายของฉันจะทรุดโทรมลง ฉันเลือกวิธีแก้ปัญหาที่ตรงไปตรงมา'
วีดก้าวไปข้างหน้า
แกว่งดาบโลอาและหอกสายฟ้าของเขา ยิ่งคุณต่อสู้มากเท่าไหร่
คุณก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น... แนวคิดที่คุ้นเคยในรอยัลโร้ด
แต่วีดบนเส้นทางแห่งการดิ้นรนกลับแข็งแกร่งขึ้นหลังจากการต่อสู้ทุกครั้ง เขาคิดถึงแต่เรื่องการต่อสู้ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่จำเป็น ในการเผชิญกับความท้าทายที่ยากลำบาก เขามีสมาธิมากกว่าปกติ
และทุ่มเทให้กับการต่อสู้อย่างเต็มที่ หลังจากจัดการกับกลุ่มมอนสเตอร์ที่ดูซอมซ่อเป็นพิเศษ
เขาไม่แม้แต่จะรื้อค้นทรัพย์สินของพวกมันเพื่อประหยัดเวลา
เพราะแม้แต่หนึ่งหรือสองวินาทีก็อาจสะสมเป็นเวลานานพอสมควร
9 ชั่วโมง 45 นาที 13 วินาที
นี่เป็นเวลาที่บาร์ด เรย์จะเอาชนะเส้นทางแห่งการดิ้นรน เนื่องจากเขาได้รับการสนับสนุนจากราชองครักษ์ทั้ง 30 คน จึงเป็นเรื่องยากที่จะประเมินว่าวีดคนเดียวจะใช้เวลานานเท่าใด ในโถงฝึกขั้นสูง ระดับของมอนสเตอร์ที่ปรากฏบนเส้นทางได้รับการปรับให้สอดคล้องกับผู้ท้าทาย ถ้าเป็นไปได้จริงๆที่คนๆเดียวจะผ่านเส้นทางแห่งการดิ้นรนได้
วีดมั่นใจว่าเขาจะสามารถทำได้ด้วยตัวเองอย่างแน่นอน เขารู้ว่ามันหายากมากที่จะหาคนที่ฝึกฝนตนเองอย่างอุตสาหะเช่นเขา
'ฟื้นฟูพละกำลังที่หายไปขณะเดิน มุ่งสู่ประสิทธิภาพ 100 เปอร์เซ็นต์ในทุกสิ่ง แล้วฉันจะฝ่าด่านนี้ไปได้อย่างแน่นอน'
วีดเริ่มสนุกกับการต่อสู้ ทันทีที่เขาสรุปว่าการเคลียร์เส้นทางแห่งการดิ้นรนเป็นงานที่ค่อนข้างยาก
สมาธิของเขาถึงจุดสูงสุดและประสาทสัมผัสของเขาก็เฉียบคม รู้สึกถึงแรงบันดาลใจที่ยกจิตวิญญาณของเขาขึ้น เขากำจัดศัตรูและก้าวไปข้างหน้า
ตั้งแต่เขาก้าวผ่านประตูแห่งบททดสอบ
เขาได้ฆ่ามอนสเตอร์ไปมากกว่าหนึ่งพันตัว และทันทีที่เขาเอาชนะฝูงมอนสเตอร์ต่างดาวที่เรียกว่าดวงตาแห่งฮอลลัน
หน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้น:
*ติ๊ง!*
< คุณทำให้บาทัลลี เทพเจ้าแห่งการต่อสู้ประหลาดใจ เขาชมเชยความแข็งแกร่งที่ไม่ย่อท้อของคุณ
ความกล้าหาญและเทคนิคการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม พรของเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ได้มอบให้กับนักรบที่แท้จริง
ค่าความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้น 4 ค่าความคล่องแคล่ว ของคุณเพิ่มขึ้น 2 ค่าพละกำลังของคุณเพิ่มขึ้น
5 และบาดแผลของคุณก็หายเป็นปกติเล็กน้อย
การล้างดีบัฟโดยเทพแห่งการต่อสู้เปิดใช้งานแล้ว ผลของสถานะความอดอยากของคุณลดลง 7% >
“โอ้ นี่มันดีจัง”
วีดค่อนข้างพอใจกับพรของเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ การเพิ่มค่าสถานะถาวรเป็นหนึ่งในรางวัลที่ดีที่สุดที่สามารถได้รับในรอยัลโรด
'สิ่งนี้ยังช่วยบรรเทาสภาพที่หิวโหยของฉันเล็กน้อย ตอนนี้ฉันสามารถต่อสู้ได้แจ่มขึ้นอีกเล็กน้อย'
เขาคิดว่าสิ่งนี้เพิ่มโอกาสอย่างมากในการเคลียร์เส้นทางแห่งการดิ้นรน แม้แต่ไข่เพียงฟองเดียวที่เรากินเพื่อประทังความหิวก็สร้างความแตกต่างได้อย่างมากเมื่อพวกเขาอยู่ในจุดที่อดอยากจนตาย
'ฉันได้โบนัสค่าสถานะด้วย ก็ไม่เลวแหะ '
ศัตรูรายต่อไปที่รอเขาอยู่คือทหารปีศาจที่เสื่อมทราม
“ผู้ท้าทาย ข้าเห็นว่าเจ้าต้องเผชิญกับบททดสอบของบาทัลลี ข้าคือทหารแห่งการสังหารหมู่
จากดินแดนแห่งเลือดที่เหือดแห้ง-“
วีดพุ่งตรงมาที่เขา
ไม่มีเวลาฟังการแนะนำตนเองของทหารปีศาจ
“ทักษะเพลงดาบประกาบยแสง!”
เทคนิคลับของวิชาดาบที่เขาได้เรียนรู้จากซาฮับ! ในสถานที่นี้ซึ่งไม่สามารถใช้เวทย์ศักดิ์สิทธิ์ได้
นี่เป็นทักษะที่ดีที่สุดสำหรับต่อสู้กับศัตรูแห่งความมืด
ทหารปีศาจพยายามที่จะถอยหลังอย่างรวดเร็ว
แต่วีดคาดเดาการเคลื่อนไหวของมันแล้ว เขาไล่ตามมอนสเตอร์ เปลี่ยนทิศทางเจ็ดครั้งโดยใช้เจ็ดย่างก้าวสวรรค์
< การโจมตีคริติคอล! สร้างความเสียหายเพิ่มเติม 47% การโจมตีนี้ได้ยกเลิกการร่ายคาถามนต์ดำ
'พิธีศพสะบั้นเศียร' โดยทหารปีศาจไฮเกอร์ >
ดาบของวีดพุ่งไปข้างหน้าในพริบตา
และเหวี่ยงไปในอากาศราวกับกำลังเต้นระบำ ในการไล่ตามเส้นทางของดาบ ขาของเขาก็ขยับและฝ่ามือของเขาก็เปิดออก รักษาความแข็งแกร่ง ความเร็ว และความสมดุลของร่างกาย เขาโจมตีอย่างทั่วถึง
ครอบคลุมสถานที่และมุมต่างๆที่ไม่สามารถหลบหลีกได้ การโจมตีแต่ละครั้งรุนแรงพอๆ
กับระเบิดมรณะ
“ม กล้ามเนื้อของข้ารู้สึกเหมือนกำลังจะมอดไหม้!!”
ทหารปีศาจที่เลเวลมากกว่า 560!
มันดึงเคียวขนาดใหญ่ที่มีความยาวมากกว่า
2
เมตรออกมา แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะสกัดกั้นการโจมตีที่เข้ามาได้ เช่นเดียวกับคำจำกัดความของกลยุทธ์สายฟ้าแลบ
วีดไม่ปล่อยให้ศัตรูได้ลองหรือเตรียมการใดๆ แม้ว่าเขาจะมีพลังมากมายรวมถึงคาถาสังหารในระยะ
การเพิ่มประสิทธิภาพร่างกายและการฟื้นฟู ศัตรูก็ไม่สามารถทนต่อการโจมตีต่อเนื่องโดยใช้ทักษะเพลงดาบประกาบแสงได้นานและตายในไม่ช้า ความตายซึ่งไม่สมควรอย่างยิ่งสำหรับทหารปีศาจ ความสามารถในการต่อสู้ของวีดนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ
แต่แก่นแท้ของกลยุทธ์ของเขาคือการมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้อย่างเต็มที่และทะลวงจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
< คุณได้รับ เคียวของไฮเกอร์ :
วิญญาณเริงระบำ > < คุณได้รับรองเท้าบูทของทหารปีศาจ >
มีไอเท็มที่สามารถซ่อมบำรุงได้สองสามอย่าง
เนื่องจากเขาเพิ่งฆ่ามอนสเตอร์ระดับบอส และหน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้น
*ติ๊ง!*
< ดวงตาของบาทัลลีเบิกกว้าง แม้ในการต่อสู้นับไม่ถ้วนที่เขาได้เห็นมาจนถึงตอนนี้ การเอาชนะไฮเกอร์เป็นหนึ่งในความสำเร็จที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่า
ตอนนี้คุณได้รับความสนใจจากบาทัลลี เทพเจ้าแห่งการต่อสู้ประทานพรแห่งพลังอันไม่หยุดยั้งให้กับคุณ
ในอีก 100
วันนับจากนี้ พลังโจมตีของคุณจะเพิ่มขึ้น 15% เมื่อใดก็ตามที่คุณก้าวไปข้างหน้า ความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้น 1 ทุกค่าสถานะที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้เพิ่มขึ้น
1 ผลของสถานะความอดอยากของคุณลดลง 4% >
วีดอ่านหน้าต่างข้อความอย่างรวดเร็วราวกับว่าเขากำลังอ่านใบเสร็จหลังจากซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ต เขายังวางแผนที่จะประเมินมูลค่าของเคียวและรองเท้าขณะที่เขาวิ่งต่อไปตามเส้นทาง การได้รับค่าสถานะโบนัสเป็นเหตุการณ์ที่น่ายินดีโดยปกติ แต่เขาคิดว่าเขาได้รับรางวัลเป็นการเพิ่มค่าสถานะโดยเฉพาะอย่างยิ่งบ่อยครั้งเพียงเพราะเขาอยู่บนเส้นทางแห่งการดิ้นรน ดังนั้นเขาเดาด้วยว่าบาร์ด เรย์และผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสคนอื่นๆจะต้องได้รับค่าสถานะโบนัสมากพอๆกับที่พวกเขาประสบความสำเร็จในการต่อสู้เมื่อต่อสู้ในสถานที่เดียวกันนี้
'ฉันคงไม่ใช่คนเดียวที่ได้รับในกรณีพิเศษเช่นนี้'
อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับคนอื่นๆก่อนหน้าวีด
เลือกที่จะก้าวเข้าสู่เส้นทางเป็นกลุ่ม พวกเขากลับไม่ได้รับพรใดๆจากบาทัลลี พวกเขาต้องเผชิญกับความท้าทายของเส้นทางแห่งการดิ้นรนโดยใช้กำลังของตนเอง
พิสูจน์ความกล้าหาญในฐานะนักรบ และเอาชนะขีดจำกัดของตน — นี่คือความหมายที่แท้จริงของการมีอยู่ของโถงฝึกขั้นสูง
และพรและรางวัลจากเทพเจ้าแห่งการต่อสู้คือ
จะได้รับก็ต่อเมื่อสามารถทะลุขีดจำกัดของตนได้อย่างหวุดหวิดเท่านั้น ดังนั้น การเตรียมการมากมายเพื่อเคลียร์โถงฝึกขั้นสูงมีแต่จะทำให้รางวัลของผู้ท้าทายด้อยลง
ในตอนท้ายของหน้าต่างข้อความ วีดพบว่าค่าสถานะเชิงลบของสถานะความอดอยากลดลงอีก
4%
'อีกครั้ง?'
สิ่งนี้เพิ่มโอกาสของเขาในการพิชิตเส้นทางแห่งการดิ้นรนให้สำเร็จมากยิ่งขึ้น ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่เขาทั้งหิวโหยและเหนื่อยล้า
เขามุ่งมั่นที่จะทำต่อไปแม้ว่าเขาจะไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดได้ แต่เมื่อเขาได้รับพรที่ช่วยบรรเทาความหิวของเขาได้เล็กน้อย
เขาก็สามารถที่จะ ผ่อนคลายมากขึ้น ดวงตาของวีดซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยพิษร้ายเหมือนที่เคยเป็นมาในช่วงวัยเด็กของเขาก็อ่อนลงเล็กน้อยเช่นกัน
'นี่ไม่ได้ทำให้อะไรง่ายไปหน่อยเหรอ'
เขายอมรับความอดอยากซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระดับความยากของสถานที่นี้
และตอนนี้เขาได้รับวิธีแก้ปัญหาที่คาดไม่ถึง เขารู้สึกไม่พอใจจริงๆ ผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือดและโหดร้าย
เลือดของเขาเดือดพล่านและจิตใจของเขาปลอดโปร่ง
และตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังหยุดพัก เลียไอศกรีมโคนขณะนั่งสบายๆบนเก้าอี้ แน่นอนว่าปกติแล้วไอศกรีมจะต้องอร่อย แต่ไม่ใช่ในสถานการณ์เฉพาะเช่นนี้
'มันจะน่าเบื่อถ้ารางวัลแบบนี้ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ฉันหวังว่าต่อไปจะมีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งขึ้นอีกมาก'
***
เป็นเวลาสองวันแล้วที่วีดขาดการติดต่อหลังจากมุ่งหน้าไปยังโถงฝึกขั้นสูง
เบลล็อต,
ซีชวิ และ ซีซั่นแครป กังวลมากจนแทบจะกินไม่ได้
“คุณวีดจะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ?”
“ฉันเกรงว่าที่นั่นจะไม่ค่อยดีนัก ชวิสสสส”
“อย่างน้อยเขาก็จะตอบเราหากสถานการณ์สามารถจัดการได้ เห็นว่าเราขาดการติดต่อกับเขาแล้ว คงต้อง…”
ซีซั่นแครปถอนหายใจเบาๆ
'ทำไมเขาต้องทำเรื่องโง่ๆแบบนี้ด้วย? ความคิดเห็นของสาธารณชนในหมู่ผู้เล่นในทุ่งการ์นาฟค่อนข้างเสียเปรียบ…'
เพลและเพื่อนคนอื่นๆ
ส่งข้อความส่วนตัวถึงเขา แต่ก็ไม่มีการตอบกลับ
'ตอนนี้เขาคงเสียใจที่ตัดสินใจไปที่นั่นคนเดียวอย่างดื้อรั้น ฉันคิดว่าอย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะมีโอกาสอยู่บ้างถ้าพวกเขาทำตามแผนเดิมและปล่อยให้คุณไพธอนเคลียร์เส้นทางในแนวหน้า
ในขณะที่คุณวีดสนับสนุนเขาที่แนวหลัง...'
ตั้งแต่ต้น ซีซั่นแครปคัดค้านแนวคิดในการท้าทายโถงฝึกขั้นสูง เขาคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะเลื่อนมันออกไปในภายหลังและหาพันธมิตรเพิ่ม
เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาคาดว่าจะมีการต่อสู้ที่สำคัญมากในเร็วๆนี้
แต่ดูเหมือนว่าวีดและไพธอนก็ไม่สามารถช่วยสร้างปัญหาให้มากขึ้นได้ แย่กว่านั้น วีดตัดสินใจก้าวผ่านประตูแห่งบททดสอบเพียงลำพัง
'บ้าไปแล้วผู้ชายคนนั้น เขาดีพอๆกับพวกที่ตายไปแล้ว'
ซีชวิคและซีซั่นแครปมั่นใจแล้วถึงการตายของวีด
'แม้ว่าเขาจะยังไม่ถูกฆ่า
แต่เขาก็ต้องหิวโหยและเหนื่อยล้า เพราะเป็นเวลา 37 ชั่วโมงแล้วหลังจากที่เขาได้ท้าทายโถงฝึกขั้นสูง'
'บางทีเขาอาจจะทรุดลงกับพื้น
ไม่สามารถแม้แต่จะขยับร่างกายหลังจากต่อสู้กับมอนสเตอร์มากมาย นั่นจะเป็นการตายอย่างโดดเดี่ยวเพียงลำพัง ซึ่งไม่เหมาะกับคุณวีดเลย'
แต่ในขณะที่พวกเขากำลังรอข่าวการเสียชีวิตของวีดด้วยความหวาดกลัว
คนอีกกลุ่มหนึ่งที่นั่งรอบโต๊ะถัดจากพวกเขากำลังมีงานเลี้ยงเล็กๆ
ด้วยไก่ย่างและไก่ทอด
“*เอิ้ก* ช่วยเหลือตัวเองนะทุกคน เมืองนี้มีไก่ทอดอร่อยจริงๆ”
“เบียร์มีรสชาติที่น่าอัศจรรย์”
“ฉันชอบเครื่องเทศที่พวกเขาใช้ในภูมิภาคนี้มากเช่นกัน คุณบอกว่าพ่อครัวเป็นโนมเหรอ? ผู้คนจะสามารถเพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศได้หากพวกเขาเข้าร่วมอาณาจักรอาเพ่นในภายหลัง”
“…”
สหายที่เก่าแก่ที่สุดของวีด ได้แก่ เมล่อน,
เพล, เซอร์กะ, ไอรีน,
โรมูนะ และแม้แต่ฮวารยองก็ไม่แสดงอาการกังวลใดๆ
'พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีของเขาเฉพาะต่อหน้าเหรอ? ฉันไม่รู้ว่าจริงๆแล้วพวกเขาเป็นคนแบบไหน...'
'คุณเมล่อน...
ฉันเคยเห็นเธอเป็นแค่ผู้ประกาศมืออาชีพที่นิ่งสงบ
และตอนนี้ฉันเห็นว่าเธอเป็นคนบ้าเบียร์จริงๆ'
'พวกเขามานั่งกินไก่อยู่ตรงนั้นได้ยังไง! เรามีเวลาเพียง 14 ชั่วโมงก่อนที่การต่อสู้ในทุ่งการ์นาฟจะเริ่มต้นขึ้น
และในช่วงเวลาสำคัญที่มีชะตากรรมของทวีปเวอร์เซลล์เป็นเดิมพัน
เมื่อความผิดหวังเพิ่มขึ้น เพล
ทาสแห่งการต่อสู้ ก็หันมาพูดกับพวกเขา
“มาสิและกินไก่ด้วยกัน เชื่อฉันเถอะ; คุณจะเสียใจภายหลังถ้าคุณไม่มีกินมันในตอนนี้”
ซีซั่นแครปถามเขาโดยไม่ขยับจากตำแหน่งของเขาแม้แต่ก้าวเดียว
“ทำไมเหรอ”
“เพราะคุณวีดเป็นคนที่เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“…”
เนื่องจากนี่เป็นข้อโต้แย้งที่ไม่น่าเชื่อ
เขายังคงปฏิเสธที่จะกินไก่ แน่นอน
พวกเขาทั้งหมดต้องผ่านความยากลำบากมามากในขณะที่ออกล่ากับวีด
นับตั้งแต่ที่พวกเขาเริ่มเกี่ยวพันกับเขา แต่ถึงกระนั้น
อย่างน้อยผู้คนก็ควรแสดงความเคารพบ้างหากพวกเขามีแนวคิดเรื่องเกียรติยศและความภักดีที่ห่างไกลที่สุด
เพื่อเห็นแก่สวรรค์!
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน
วีดก็ส่งข้อความในช่องแชทส่วนตัวของพวกเขา
– วีด: มันใกล้จะจบลงแล้ว
คำแรกหลังจากเงียบไปเกือบ 38
ชม.
– ซีซั่นแครป: คุณอยู่ไหน-… *เฮ้อ* ช่างเถอะ อย่าเพิ่งกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเลเวลของคุณและความเชี่ยวชาญด้านทักษะที่คุณจะสูญเสียไป ผมพบว่าทักษะที่คุณเชี่ยวชาญนั้นไม่สูญเสียความสามารถใดๆไป
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่วีดจะสูญเสียหรือได้รับโทษหากเขาเสียชีวิตในเกม กล่าวคือเลเวลตัวละครและความเชี่ยวชาญด้านทักษะต่างๆ อย่างไรก็ตาม ความชำนาญของประติมากรระดับปรมาจารย์ในสาขาอาชีพของเขาไม่ลดลงเพียงแค่ตายเพียงครั้งเดียว
- วีด: อะไรนะ?
– ซีซั่นแครป:
มันน่าจะดีกว่าถ้าคุณแค่ปลิดชีวิตตัวเองถ้าคุณรู้สึกหิวเกินไป อย่างน้อยก็จะช่วยประหยัดเวลาได้ โถงฝึกขั้นสูงแน่นอนว่าเป็นสถานที่ที่ยากลำบากใช่ไหม?
– เบลลอต: ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเคยเห็นภาพวิดีโอของสถานที่นั้นด้วย มันดูยากจริงๆ
เบลลอตส่งเสียงเข้ามาก่อนที่วีดจะทันได้ตอบโต้เสียอีก เพลและเพื่อนเก่าคนอื่นๆของวีดยังคงกินไก่ แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มคิดว่า
'เขา... จริงเหรอ?'
– วีด: โถงฝึกขั้นสูงนี้… มันง่ายโคตรๆ
– ซีซั่นแครป: …อะไรนะ?
– วีด: แน่นอน รางวัลค่อนข้างใหญ่
แต่โดยรวมแล้วมันก็ง่ายนิดเดียวจริงๆ
– ซีซั่นแครป:
นั่นไม่เป็นความจริง ผมจำได้ว่ามันดูยากแค่ไหนตอนที่บาร์ด
เรย์และกิลด์เฮอร์มีสพยายามบุกเข้าไปในสถานที่นั้น...
– วีด:
คุณแค่ต้องต่อสู้และฆ่าทุกสิ่งที่อยู่ข้างใน ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย
– ซีซั่นแครป: ???
โถงฝึกขั้นสูงเป็นสถานที่ที่ยากมากในการเคลียร์ เนื่องจากเทพแห่งการต่อสู้หมายถึงการทดสอบคุณค่าของตนเอง
จึงไม่สามารถรับประกันได้ว่าพวกเขาจะเอาชนะได้สำเร็จแม้ว่าพวกเขาจะมีเลเวลสูงก็ตาม สถานที่นี้เรียกศัตรูที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆตามเลเวล ทักษะ
และความสามารถโดยรวมที่พวกเขาแสดงในระหว่างการต่อสู้
อย่างไรก็ตาม
วีดยังมีค่าสถานะโดยรวมที่สูงผิดธรรมชาติ
และประสบการณ์การต่อสู้ที่หลากหลายเหนือสิ่งอื่นใด เขาได้พัฒนาความสามารถทางจิตของเขา เช่น การตัดสินใจและการตอบสนอง
ขณะที่เขาฝึกฝนเทคนิคดาบในโรงฝึก
ปัจจัยทั้งหมดเหล่านี้ส่งผลให้วีดทำลายระดับความยากของโถงฝึกขั้นสูงโดยสิ้นเชิง
– ซีซั่นแครป: มันแปลกมาก มันไม่สมเหตุสมผลเลยจริงๆ…
– วีด: อะไรที่ไม่เข้าท่า?
– ซีซั่นแครป: หากวิดีโอคำแนะนำเหล่านี้ไม่ผิด ระหว่างทางคุณต้องเผชิญหน้ากับอัศวินแห่งเวลโฮดัน
10 คน คุณเอาชนะพวกเขาได้ยังไง
ในวิดีโอล่าสุดของกิลด์เฮอร์มีสที่เดินผ่านโถงฝึกขั้นสูง
อัศวินแห่งเวลโฮดันทั้ง 10 สามารถปรากฏตัวได้ พวกเขาเป็นอัศวินที่ทรงพลังที่สุด แต่ละคนมีเลเวลสูงกว่า 550
– วีด: อืม
พวกเขามาหาฉันทีละคนเท่านั้น พูดคุยเกี่ยวกับความกล้าหาญของพวกเขาและเรื่องอื่นๆ
– ซีซั่นแครป: ถึงกระนั้น พวกมันต้องแข็งแกร่งมาก และคุณจะต้องต่อสู้กับพวกมันอย่างต่อเนื่องโดยไม่ให้พวกมันหยุดพัก
– วีด:
พวกมันยังคงตายเมื่อคุณโจมตีพวกมันแรงพอ เหมือนกันทั้งหมด
– ซีซั่นแครป: พวกมันไม่ใช่จำนวนมากที่คุณสามารถเอาชนะได้ง่ายๆ แม้ว่า...
- วีด: อืม
พวกเขาทั้งหมดได้พัฒนานิสัยที่ไม่ดีบางอย่างในการกวัดแกว่งดาบ
เช่นเดียวกับข้อบกพร่องทางโครงสร้างบางอย่างในชุดเกราะของพวกเขา… แต่ถึงแม้จะไม่นับทั้งหมดเหล่านี้ พวกเขาก็ยังอ่อนแอกว่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่ฉันเคยมีอยู่ข้างๆในทะเลทราย
สีหน้าของเพลและเพื่อนคนอื่นๆเปลี่ยนเป็น
'ใช่ ก็อย่างนั้นแหละ' ในไม่ช้า พวกเขายืนยันอีกครั้งว่าการแทะน่องไก่เป็นสิ่งที่ควรทำมากกว่าการกังวลเกี่ยวกับวีด
– เพล: งั้นเราจะรอคุณที่ทางเข้าเส้นทางแห่งการดิ้นรนแล้วกัน
วันหยุดที่แสนหวานทั้งสองวันนี้กำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ในขณะที่พวกเขากำลังจะละทิ้งอารมณ์วันหยุดที่เอ้อระเหยและจากไป
– วีด: พวกนายไม่จำเป็นต้องทำ ฉันจะไปที่จัตุรัสในทาโห เมื่อเสร็จสิ้นทุกอย่างแล้ว
– เพล: คุณมีวันที่ยาวนาน อย่างน้อยที่สุดเราก็สามารถไปรับคุณได้ เราจะเอาไก่ทอดมาด้วย
– วีด: อืม ฉันเคลียร์เส้นทางแห่งการต่อสู้สำเร็จแล้ว
– ซีด: …อะไรนะครับ?
แม้แต่เพลก็อดไม่ได้ที่จะตกใจกับสิ่งนี้
– ซีด: เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ คุณเคลียร์เองทั้งหมดคนเดียวเหรอ? ผมหมายถึง ในแง่ของเวลา
มันอาจจะเป็นไปได้สำหรับคุณ...แต่ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?
– วีด: ฉันทำบางอย่างสำเร็จในขณะที่ฉันอยู่ในเส้นทางแห่งการดิ้นรน สิ่งนี้นำไปสู่เหตุการณ์ใหม่ และ... ตอนนี้ฉันอยู่ในโคลอสเซียมของ เทพแห่งการต่อสู้
– เพล: ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่นั้นเลย แต่ดูจากชื่อ...
– วีด: อ๋อ บาทัลลี เทพเจ้าแห่งการต่อสู้อยู่ที่นี่น่ะ
(มีต่อตอนหน้า…)
จบเล่ม 50
บทที่ 8
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
