เล่ม 50 ตอนที่ 1 การแกะสลักเวลา พาร์ท 2 แปลโดย Teerawat
<คุณได้พบกับโลมาสีรุ้ง>
โลมาสายพันธุ์มหัศจรรย์ที่ร่างกายเปลี่ยนสีตามอุณหภูมิและแสงแดด
โลมาสีรุ้งมีความฉลาดสูงและสามารถสื่อสารกับมนุษย์ได้
พวกมันถูกเรียกว่าเป็นขุมทรัพย์ในบรรดาสัตว์ทะเลทุกชนิด
นอกจากนี้ยังมีข่าวลือลึกลับที่อ้างว่าหากคุณเดินตามโลมาขี้เล่น
คุณจะพบซากของเรือแบล็คเพิร์ล (จะเจอแจ็ค สแปโร่ไหม)
-ค่าชื่อเสียงของคุณเพิ่มขึ้น
1,308 แต้ม
-ค่าโชคของคุณเพิ่มขึ้น
2 แต้ม
___________________________
“กรี๊ดดดดดด! โอ้วพระเจ้า นี่มัน… เป็นสถานที่ที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตเลยนะเนี้ย!”
ไอรีนถึงขนาดหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความตื่นเต้น
“โอ้ว…
ฉันไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่าโลกของเราจะมีสิ่งที่สวยงามขนาดนี้ นี่มันน่าทึ่งสุดๆ”
เพลก็เริ่มจะน้ำตาคลอเบ้าเหมือนกัน
เพราะบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับที่นี่ทำให้พวกเค้ารู้สึกถึงความสุขในชีวิต
“มอออออ ข้าอยากกินสาหร่ายทะเลจัง”
“ข้าชอบแม่น้ำมากกว่าเพราะทะเลมันว่ายลำบาก”
เจ้าเหลืองกับจระเข้แม่น้ำไนล์แอบบ่น
แต่นั่นก็ไม่ได้ทำลายความสนุกสนานของคนอื่นๆเลย
“เรามาพักดื่มกาแฟกันสักถ้วยขณะที่เรากำลังอยู่ที่นี่ก็แล้วกัน”
“ดีเลย”
วีดและเพื่อนๆ
ของเขานั่งเรียงแถวกันข้างบนหลังของเจ้าจระเข้ไนล์และเพลิดเพลินกับการดื่มกาแฟอันเงียบสงบ
ทิวทัศน์ของทะเลอันกว้างใหญ่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา
และกาแฟจากโมราต้าก็อุ่นในปากของพวกเขา
เจ้าเหลืองวางขาหน้าไว้บนหางของจระเข้ไนล์อย่างสบายใจขณะเคี้ยวหญ้าเป็นพวง
“แล้วตอนนี้เราจะเอายังไงกันต่อล่ะ”
เมื่อกาแฟหมด
เพลก็ถามวีดอย่างจริงจัง
เขาพร้อมที่จะถูกโยนเข้าไปในสนามรบแล้ว
เพราะเขารู้ว่าการผจญภัยของวีดนั้นมีระดับความอันตรายอย่างมาก
วีดค่อยๆบิดขี้เกียจอย่างช้าๆ
“จะทำอะไรก็ทำละกัน”
“...ห๊ะ?”
“แค่พักผ่อนให้มากที่สุดเท่าที่คุณต้องการ
อาจจะตกปลาหรือว่ายน้ำในทะเลก็ได้
แล้วฉันจะจัดปาร์ตี้บาร์บีคิวเล็ก ๆ
ในตอนเย็น
ถ้าเป็นไปได้ก็มาร่วมกับฉันสิ”
“เมื่อกี้ว่ายังไงนะ” (*อิหยังวะ”)
เพลถึงกับช็อคตาค้างด้วยความประหลาดใจ
เซเฟอร์กับไอรีนก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
‘เขาต้องโกหกแหงๆเลย’
‘บุคลิกของคนเรามันเปลี่ยนกันปุบปับได้ขาดนี้เลยหรอ?’
ตอนนี้วีดดูผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
“พวกนายไม่คิดหรอว่าคนเราก็ต้องมีวันหยุดบ้างในชีวิต
นี่มันวันหยุดนะ”
“…”
เพื่อนๆของเขาค่อนข้างกังวลเพราะคนที่พูดประโยคนี้ไม่ใช่ใครอื่นแต่คือวีด
แต่ในไม่ช้าพวกเค้าก็ตัดสินใจยอมรับสถานการณ์และสนุกไปกับตัวเอง
‘เอาล่ะ…
ในเมื่อนี่เป็นเวลาที่จะสนุก ฉันก็จะสนุกก็แล้วกันถึงแม้ฉันจะตายในภายหลัง’
‘ที่นี่มันสวรรค์ชัดๆ
ฉันคิดว่าฉันจะมาที่นี่หลังจากที่ฉันตายไปแล้ว นั่นมันไม่เลวเลย’
***
การพักผ่อนในฝันที่แนวปะการังสุดยิ่งใหญ่!
วีดีโอที่วีดและผองเพื่อนกำลังสนุกอยู่ได้รับการออกอากาศไปทุกสถานีในคืนวันนั้น
“ทะเลนี่มันช่างสวยงามจริงๆ
มันเหมือนกับสวรรค์ที่อยู่บนโลกนี้เลย”
“ดูเหมือนว่าแสงแดดและวิวทะเลเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะบรรเทาความเครียดของผู้คนได้
การอยู่ในที่แบบนั้นแม้เพียงชั่วโมงเดียวก็ยังเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ยอดเยี่ยม…”
“เฮ้ยดูนั่นดิ
คุณวีดหยิบผลไม้มากจากต้นไม้นั่น มันจะอร่อยขนาดไหนกันนะ
โดยเฉพาะเวลาได้กินในที่ๆสวยงามขนาดนี้”
พนักงานของสถานีโทรทัศน์ไม่สามารถซ่อนความอิจฉาได้ขณะที่พวกเขาดูการถ่ายทอดสด
สัตว์ทะเลไม่ได้แสดงความเป็นปรปักษ์ต่อมนุษย์
และพวกมันก็เข้ามารวมตัวอย่างอิสระท่ามกลางการผจญภัย
เพลและเซเฟอร์กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นกีฬาทางน้ำขณะที่พวกเขาขี่หลังโลมา
และการได้เห็นจระเข้ยักษ์ไนล์ที่พยายามเอาชนะความท้าทายของการว่ายน้ำในทะเลก็ดูแล้วสนุกดีเหมือนกัน
- ดูวิวทิวทัศน์พวกนั้นสิ
นี่มันบ้าชัดๆ
- ว้าว….
ฉันก็อยากไปสนุกแบบพวกเขาเหมือนกัน
- การท่องเที่ยวที่น่าอัศจรรย์นี้จะคงอยู่ในความทรงจำตลอดไปเลยล่ะ
- ฉันอยากไปพักผ่อนในที่แบบนี้บ้าง
แค่สักวันก็ยังดี
- ดูวีดดำน้ำจับกุ้งล็อปสเตอร์พวกนั้นสิ
ขนาดมันใหญ่เกือบเท่าผู้ชายตัวใหญ่ๆเลยล่ะ!
- แค่จับมันย่างบนเตาไฟคุณก็จะได้ลิ้มรสอาหารชั้นเลิศ
ความคิดเห็นจากผู้ชมที่เต็มไปด้วยความอิจฉาและความเคลิบเคลิ้มถูกโพสต์เกือบจะแบบเรียลไทม์
แต่ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ตั้งคำถาม
-พวกเขาสามารถหาเวลาพักอย่างสบาย
ๆ แบบนี้ได้จริงหรอ
เมื่อกำลังจะมีการต่อสู้ครั้งสำคัญที่จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของทวีปเวอร์เซลล์?
- แล้วนั่นมันที่ไหนล่ะ?
ฉันเป็นกะลาสี
แต่ฉันไม่เคยพบเห็นและไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่แบบนี้มาก่อนเลย
- คุณจะไม่มีทางพลาดแนวปะการังขนาดใหญ่แบบนี้
ถึงแม้ว่าคุณจะเพิ่งแล่นเรือผ่านไปก็ตาม
มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่วิวทิวทัศน์ที่สวยงามขนาดนี้ไม่เคยมีใครรู้จักมาก่อนจนถึงตอนนี้
ผู้เล่นหลายคนบอกว่าพวกเขาอยากไปสถานที่นั้นด้วยตนเองหลักจากที่ได้ดูวีดีโอการพักผ่อนของวีดและผองเพื่อน
แต่ไม่มีใครสักคนที่บอกว่ารู้จักสถานที่นั้นเลย จากนั้นผู้เล่นรายหนึ่งก็โพสต์
แสดงความคิดเห็น
- นั่นไม่ใช่เชลเจี้ยมเหรอ?
ลักษณะชายฝั่งทะเลดูค่อนข้างคล้ายกับในเชลเจี้ยม
- ไม่มีทาง!
ฉันเคยอยู่ที่เกาะทาร์ทั่นนานกว่าห้าเดือน และฉันรู้ว่าที่นั่นไม่ใช่ที่เดียวกัน
- ฉันว่าใช่นะ
มีแม้กระทั่งเงาของเกาะในระยะไกล
-ตอนนี้ฉันทำงานเป็นศาสตราจารย์วิชาภูมิศาสตร์
และฉันคิดว่านี่เป็นการคาดเดาที่น่าจะเป็นไปได้สูง
โดยพิจารณาจากโครงสร้างของดินและพันธุ์พืชที่พบในแผ่นดิน ตลอดจนปริมาณของแสงแดด
-ฉันเป็นพ่อค้าที่เชี่ยวชาญด้านการขนส่งทางทะเล
ในวิดีโอ คุณสามารถเห็นเต่าสีทองเหล่านั้นใช่ไหม
ฉันไม่ค่อยรู้รายละเอียดเกี่ยวกับพวกมันสักเท่าไหร่ แต่ฉันรู้ว่าในทะเลทางเหนือของเชลเจี้ยม
มีเต่าจำนวนมากที่มีเครื่องหมายสีทองอยู่ในกระดองของพวกมัน
- แต่ตัวทะเลเองก็ดูไม่เหมือนกันเลยนะ
เป็นไปได้ยังไง?
มีการค้นหาความจริงอย่างจริงจังในหมู่ผู้ชม
โดยมีผู้เชี่ยวชาญจากทุกสาขาอาชีพเข้ามามีส่วนร่วม และทุกครั้งจะมีการโต้เถียงกันอย่างดุเดือดระหว่างผู้เล่น
นี่เป็นการสะท้อนให้เห็นว่ารอยัลโร้ด
วีด
นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญระดับโลกหลายคนต่างวิเคราะห์วีดีโอจากการออกอากาศทุกแห่งในทุกๆ
0.1
วินาที
ทางสถานีโทรทัศน์ต่างถ่ายทอดความคืบหน้าของพวกเขากลับไปยังผู้ชมราวกับว่าพวกเขาค่อนข้างพอใจกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้
ในบรรดาพนักงานของบริษัทเหล่านั้นมีพนักงานหญิงของ KMC มีเดีย ชื่อ โน ยอน ฮเย ซึ่งบังเอิญรู้จักที่อยู่อีเมล์กากัลทอร์คของไอรีนเนื่องจากเธอต้องส่งค่าธรรมเนียมการปรากฏตัวให้กับเธอ
-คุณไอรีนคะ
ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนกันแน่?
ทันทีที่ส่งข้อความไปโดยไม่ได้คิดอะไร
เธอก็ตระหนักได้ว่าเธออาจทำผิดพลาดโดยการถามคำถามนี้โดยพลการ แต่ก็มีการตอบกลับมาในทันที
-ตอนนี้เราอยู่บริเวณ
แนวปะการังวูลฮอฟ ซึ่งอยู่ทางเหนือของ เซลเจี้ยม!
-ห๊ะ?! คุณแน่ใจหรอว่าคุณสามาระบอกตำแหน่งของคุณแบบนั้นได้?
-ได้สิ
ก็คุณวีดบอกว่ามันไม่ได้เป็นความลับ
– แล้วทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้กับเราตั้งแต่แรก…? เมื่อเราเป็นคนซื้อสิทธิ์ในการออกอากาศ
เขาพูดเพียงแค่ว่ามันจะเป็นการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่
ดังนั้นเราจึงทำการออกอากาศโดยอิงจากเรื่องนั้น...
เมื่อต้องทำข้อตกลงร่วมกับสถานีออกอากาศ
วีดแทบจะไม่ได้พูดอะไรเลย
“ผมกำลังจะไปผจญภัย
และผมไม่ต้องการตอบคำถามอะไรทั้งนั้น
คุณยังต้องการจะซื้อสิทธิ์การออกอากาศของผมหรือเปล่า”
เขาตัดสินใจว่าองค์ประกอบสำคัญสองประการที่สามารถเพิ่มมูลค่าของเขาได้คือทัศนคติที่ลึกลับและความมั่นหน้า
- เขาบอกว่าไม่มีใครถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
ดังนั้นเขาเลยไม่ใส่ใจที่จะพูดอะไร เขาบอกให้ทุกคนรู้แทนเขา
- งั้นเราสามารถเอาข้อมูลนี้ไปออกอากาศได้ไหม
- ได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา
- แต่ ว้าววว… ทำไมวิวทิวทัศน์ช่างตูแตกต่าง?
โน ยอน ฮเย เริ่มเดินขณะที่เธอพิมพ์ข้อความมากขึ้นด้วยนิ้วที่สั่นเทาของเธอ
ในเวลาเพียงไม่กี่นาที
ข้อมูลใหม่นี้ที่เธอได้รับจะถูกส่งไปยังผู้คนหลายร้อยล้านผ่านการออกอากาศ
- นั่นเป็นเพราะเราเดินทางย้อนเวลากลับไปในอดีต
แนวปะการังวูลฮอฟจะถูกทำลายเนื่องจากการบุกรุกของมอนสเตอร์บางตัว
และคุณวีดกำลังจะหยุดพวกมัน
- เข้าใจแล้ว
งั้นคุณก็เลยไม่ได้วางแผนที่จะพักผ่อนในสถานที่นั้น
- ฉันว่าไม่นะ
- ฉัยว่าระดับเสกลต่อสู้นี้ค่อนข้างที่จะใหญ่เลยล่ะ
- เห็นว่าจะมีมอนสเตอร์มากกว่าสิบล้านตัวว่ายน้ำขึ้นฝั่งมา
- อะไรนะ?
แล้วพวกคุณจะหยุดพวกมันเองได้ยังไงกัน? แน่นอนว่าฉันไม่ได้ดูถูกความสามารถของพวกคุณหรอกนะ?
แต่ก็นะ…
โน ยอน ฮเยรีบเปิดประตูของสตูดิโอที่อยู่ระหว่างการออกอากาศแล้วรีบเข้าไปด้านใน
“เฮ้ย…นี่มันถ่ายทอดสดนะ”
“ฉันรู้…แต่รีบดูนี่เร็วๆเข้า”
โอจูวานและแขกคนอื่นๆรู้สึกตกใจเมื่อได้อ่านข้อความในโทรศัพท์ของ
โนยอนฮเย
“ข่าวนี้มาจากคุณไอรีน!”
“ข่าวด่วน! ขณะนี้มีข้อมูลรายงานเข้ามาว่าสามารถระบุสถานที่นั้นได้แล้ว”
ผู้เชี่ยวชาญจากทั่วโลกได้โต้เถียงและวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้รับมาเป็นเวลาหลายชั่วโมง
ในขณะที่ข้อความเพียงไม่กี่ข้อความก็มีคำตอบสำหรับคำถามทุกข้อที่พวกเขามี
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีข้อความจากไอรีนอีกมากมาย
– นี่คืออาณาจักรอาเพน
ตอนนี้เราได้เดินทางย้อนเวลากลับไปในยุคที่ ไกอา วอน อาเพน ยังมีชีวิตอยู่และได้รวมทวีปเวอร์เซลล์ไว้ด้วยกันเป็นครั้งแรก
อาณาจักรอาเพน(Empire)
ไม่ใช่แค่อาณาจักร(Kingdom) ?
*(ภาษาอังกฤษใช้ Empire
คือเป็นอาณาจักรเดียวปกครองทุกที่ ; ส่วน Kingdom
คือ พื้นที่ๆปกครองโดย ราชาและราชินี และยังมีอาณาจักรอื่นๆอีกที่ปกครองแบบเดียวกัน
)
“นั่นคือชื่ออาณาจักรที่ปรากฏในหนังสือประวัติศาสตร์”
“และบุคคลในประวัติศาสตร์ในตำนานก็คือ
ไกอา วอน อาเพน!”
- คุณหมายถึงคุณได้เดินทางไปยังอาณาจักรอาเพนที่แท้จริงซึ่งเคยอยู่ในประวัติศาสตร์?
- ใช่แล้วล่ะ วิหคทองคำบอกเล่าเรื่องราวหลังจากที่อาณาจักรอาเพนได้รวมทวีปเข้าด้วยกันและมีมอนสเตอร์ในมหาสมุทรบุกขึ้นมา
- เข้าใจแล้ว ความเสียหายที่พวกมันก่อขึ้นจะต้องร้ายแรงแน่ๆ
- ใช่ เหล่าประติมากรรมสลักชีพสามารถหยุดพวกมันจากการบุกรุกได้
แต่ทะเลถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
“ประติมากรรมสลักชีพ”
“ทำไมในสมัยนั้นถึงได้มีประติมากรรมสลักชีพ”
ดารารับเชิญในสตูดิโอยังรู้สึกทึ่งกับความจริงที่ค่อยๆ
เปิดเผยต่อหน้าพวกเขาทีละน้อย กล้องได้ซูมเข้าไปที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของ
โนยอนฮเยแล้ว เพื่อให้ผู้ชมทุกคนสามารถอ่านข้อความได้เช่นกัน
-ประติมากรรมสลักชีพหยุดมอนสเตอร์พวกนั้นได้อย่างไร?
ในความจริงทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นั่นตั้งแต่แรก?
- ประติมากรรมสลักชีพ?
คุณวีดบอกว่าที่จริงแล้วไกอา วอน อาร์เพนเป็นประติมากรด้วยตัวเขาเอง
-ประติมากร?
“อาชีพของจักรพรรดิคือประติมากรอย่างนั้นหรอ?”
“ที่สำคัญกว่านั้น เขาเป็นคนจริงๆและไม่ใช่แค่บุคคลในตำนาน?
ชื่อของเขาแทบไม่มีการกล่าวถึงในหนังสือประวัติศาสตร์เลย”
“มีความคิดเห็นที่ขัดแย้งกันมากมายเกี่ยวกับจักรพรรดิไกอาวอน
อาร์เพน… มีบางคนอ้างว่าเขาน่าจะเป็น นักอัญเชิญหรือไม่ก็ประติมากร”
“ถ้าคุณวีดพูดอย่างนั้น
ฉันว่ามันก็น่าจะเป็นความจริงนะ”
พวกเขาแทบไม่ต้องการความคิดเห็นอื่นๆจากเหล่าผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการในเรื่องรอยัลโร้ด
คำพูดของวีดคือทุกอย่าง เพราะไม่มีผู้เล่นคนใดที่มีการผจญภัยมากมายเท่าเขา
“เพราะอย่างนั้นคุณวีดจึงเลือกที่จะเป็นประติมากร.”
“ฉันว่าแล้ว แม้แต่ในตอนนั้น
เขาก็สามารถเห็นได้ว่ามีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับอาชีพนี้”
“แน่นอนว่ามันค่อนข้างแปลก
ฉันหมายถึง ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่ได้รู้ถึงพลังที่เป็นไปได้ของประติมากรเพราะคุณวีด
แต่ในตอนแรกมีคนมากมายที่ไม่เข้าใจทางเลือกของเขา”
“ใช่
และความรู้สึกนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในหมู่อดีตผู้เล่น Continent of
Magic”
- มันจะไม่ใช่แค่เราและท่านวีดที่ต่อสู้กันเมื่อมีสงครามเกิดขึ้นกับมอนสเตอร์ที่บุกรุกจากทะเล
เราจะเข้าร่วมโดยจักรพรรดิอาเพน และประติมากรรมที่มีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วน
- ว้าวววว
นั่นดูน่าตื่นเต้นจัง
- ใช่
แล้วตอนนี้คุณวีดยังบอกอีกว่าพวกเราต้องทำบางอย่างที่สำคัญมากๆด้วย
- แล้วนั่นคือ…?
- เขาบอกว่าการประจบสอพลอจักรพรรดิ
ไกอา วอน อาเพน จะเป็นจุดสำคัญในการชนะสงครามครั้งนี้
- ประจบประแจง?
แล้วทำไมต้องประจบจักรพรรดิด้วยล่ะ
- ฉันก็ไม่รู้เหตุผลเหมือนกัน
แต่คุณวีดบอกว่ามันเป็นเหตุผลหลักในภารกิจนี้เลยล่ะ…
เมื่อสถานีโทรทัศน์ต่างๆ
เริ่มถ่ายทอดสด ผู้ชมก็เริ่มก่อจลาจล จักรวรรดิฮาเว่นและอาณาจักรอาเพ่น —
ความสนใจของผู้ชมในสงคราม
ซึ่งผลลัพธ์จะเป็นกุญแจสู่ชะตากรรมของทวีปเวอร์เซลล์นั้นสูงมากโดยธรรมชาติ ผู้เล่นส่วนใหญ่วางแผนที่จะออนไลน์ในวันที่มีการต่อสู้หรือดูการออกอากาศ
แต่มีบางอย่างที่รู้สึกแตกต่างออกไป
– ฉันคิดว่าคุณวีดกำลังจะเริ่มต้นบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่
- แค่ให้การต่อสู้เฉยๆไม่ใช่วิธีของท่านวีด
ฉันคิดว่าเขากำลังเตรียมการจู่โจมอย่างลับๆ ไว้ข้างหลัง
- กิลด์เฮอร์มีสจะหมกมุ่นอยู่กับความคิดเกี่ยวกับการต่อสู้และสงครามเกินกว่าจะฝันถึงกลอุบายเช่นนี้กับอัศวินเหล็กของพวกเขาและอะไรก็ตาม
- พูดตามตรง
เราก็ไม่รู้ว่าวีดจะทำอะไรเหมือนกัน
- เราไม่เห็นด้วยหรอว่าเขาจะชนะสิ่งนี้
ไม่ว่าด้วยวิธีการใดก็ตาม?
- แน่นอน!
– นี่เป็นโอกาสที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า
วีด ไม่เพียงแต่พึ่งพาพลังของลัทธิโจ๊กหญ้าเท่านั้น
- ลัทธิโจ๊กหญ้าเป็นเพียงการสร้างอีกรูปแบบหนึ่งของท่านวีด
เราต้องชี้แจงข้อเท็จจริงให้ชัดเจน: ผู้เล่นรอยัลโร้ดประมาณครึ่งหนึ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม
เราต้องขอบคุณคุณวีด
- ฉันรู้, ใช่มั้ย! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณวีด พวกเราก็คงเป็นทาสกันหมด
– ใช่
มีเหตุผลที่ดีว่าทำไมคนจำนวนมากจึงโห่ร้อง 'โจ๊กหญ้า
โจ๊กหญ้า'
ตามปกติของเหตุการณ์
ผู้บริหารระดับสูงของสถานีออกอากาศกำลังเผชิญกับสถานการณ์เร่งด่วนอย่างมาก
พวกเขาเหลือเวลาอีก 14
วันจนกว่าจะถึงการสู้รบ ณ ทุ่งการ์นาฟ
หลังจากที่ได้สิทธิ์ในการออกอากาศแล้ว
พวกเขาก็ได้เตรียมการและโปรโมตรายการที่กำลังจะมีขึ้นในยามว่าง ทันใดนั้น
วีดก็ออกไปผจญภัย
นอกจากนั้น
ยังมีคำใบ้ว่าเขากำลังคิดแผนใหญ่บางอย่าง ซึ่งทำให้ผู้ชมคลุ้มคลั่งด้วยความคาดหวัง
ในอาคารสำนักงานของสถานีออกอากาศรายใหญ่ทุกแห่งได้มีการเรียกประชุมด่วน
โดยมีประธานและคณะกรรมการบริษัทเข้าร่วม
“พวกเราต้องดึงวีดมาออกอากาศกับเราให้ได้”
“เห็นด้วย… แต่คำถามคือ เราต้องเตรียมเงื่อนไขอะไรเพื่อที่จะทำให้เขาเข้าร่วม”
“ส่งเช็คเปล่าในมือของเขาถ้าจำเป็น
หรือเราสามารถมอบรถหรูให้เขาและสร้างคฤหาสน์ที่จะทำให้เขาต้องอ้าปากค้าง
นี่เป็นโอกาสที่เราจะใช้ประโยชน์จากความจริงที่ว่าสถานีของเราเป็นบริษัทในเครือที่ใหญ่ที่สุด”
“ฉันได้ยินมาว่าเค้าชอบเป็นเจ้าของที่ดิน
พวกเราสามารถซื้อให้เขาได้”
“ในแง่ของประเภทที่ดิน
เขากล่าวว่าชอบพื้นที่ก่อสร้างมากกว่าพื้นที่ป่าไม้
ว่ากันว่าเขาสนใจย่านช้อปปิ้งเป็นพิเศษ”
“แต่คุณไม่คิดว่าการลงทุนประเภทนี้จะเสี่ยงเกินไปในเมื่อเรายังไม่ได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงทั้งหมดเลยเหรอ?
ตัวฉันเองก็ค่อนข้างกังวล…”
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวีดสามารถยึดครองทวีปเวอร์เซลล์ทั้งหมดได้?
ถึงตอนนั้นเราจะไม่สามารถแม้แต่จะพบเขาได้อย่างง่ายดายแม้ว่าเราจะเอาเงินเป็นกองไปให้เขาก็ตาม”
แต่ละสถานีจัดการประชุมแยกกัน
แต่ในที่สุดทุกบริษัทก็ได้ข้อสรุปที่คล้ายคลึงกัน
ไปเอาตัววีดมาซะ!
สงคราม ณ ทุ่งการ์นาฟกำลังใกล้เข้ามา
และฝ่ายใดที่ชนะการต่อสู้และยึดอำนาจเหนือทวีปเวอร์เซลล์ไว้ได้
ย่อมมีอิทธิพลอย่างเต็มที่ต่อรอยัลโร้ด
แต่ละสถานีออกอากาศกำลังเตรียมตัวสำหรับช่วงเวลานั้น
แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้
เนื่องจากการผจญภัยของวีดกำลังออกอากาศแบบเรียลไทม์
จบเล่ม 50 บทที่ 1 การแกะสลักเวลา
ผู้แปล :
Teerawat
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
