เล่ม 51 บทที่ 4 : การต่อสู้ของออร์คคาริชวิ แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
พาร์ท 1
ฝูงชนทั้งหมดในพื้นที่ต่างบ้าคลั่งหลังจากที่วีดร้องเพลงจบ
“ชัยชนะเป็นของเรา!”
“ได้โปรด พิชิตจักรวรรดิฮาเว่นแทนเรา!”
“นั่นคือออร์คคาริชวิ! เขาดูน่ากลัวกว่าเดิมมาก”
ผู้คนที่ได้เห็นการร้องเพลงของคาริชวิโดยตรงไม่สามารถระงับความตื่นเต้นได้
– ทชวิค, ทชวิค,
ชิตชวิต.
วีดโบกมืออย่างแน่วแน่และเริ่มเต้น
ขยับไหล่ขึ้นและลง
การเต้นรำของออร์คยักษ์ คาริชวิ!
ท่วงท่าของเขาสามารถอธิบายได้ว่าเป็นของชายวัยกลางคนขี้เมาและไม่มีความรู้สึกทั่วไปเหมือนการเต้นรำ
แต่ผู้ชมพบว่าตัวเองซึมซับบรรยากาศอย่างลึกซึ้งเหมือนกัน
“มันเจ๋งมาก!”
“กรี๊ดดด แค่ดูว่าเขาผ่อนคลายแค่ไหน”
“คุณเป็นคนที่ดีที่สุด คุณวีด!"
ฝูงชนมีความกระตือรือร้นมากกว่าที่เคยเป็นมาในระหว่างการก่อสร้างพีระมิด พวกเขามาถึงสถานะที่พวกเขาดูเหมือนจะพร้อมที่จะตอบสนองเชิงบวกต่อทุกสิ่งที่เขาจะพูด
'นี่คือโอกาสของฉัน'
ดวงตาที่เฉียบคมของวีดสอดส่องผ่านผู้ชมราวกับเครื่องสแกน มีคนมากกว่าแสนคนมารวมตัวกัน
แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ดึงดูดความสนใจของเขา
อาจเป็นเพราะอุปกรณ์และเสื้อผ้าของพวกเขาโดดเด่นกว่าคนอื่นๆ หรือเพราะพวกเขาดูแข็งแกร่งและมีความสามารถสูง
พวกเขาจึงถูกเรียกว่าผู้เล่นเลเวลสูง วีดรู้จักชื่อของผู้เล่นทุกคนที่มีเลเวลสูงกว่า
500 ในอาณาจักรอาเพ่น แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้เรื่องนี้ก็ตาม การกำจัดผู้แข็งแกร่งและมีอำนาจอย่างละเอียดถี่ถ้วนยิ่งกว่าปลิงเป็นคุณธรรมพื้นฐานของทรราช
วีดเรียกพวกเขาเสียงดังจากบนเวที
“คุณโกราโกล ทวิชสวิช”
"อะไร? ฉันเหรอ?"
"ใช่ กรุณามาที่นี่ที่เวที ทชวิค!"
ทีละคน
วีดเลือกและเรียกผู้เล่นทั้งหมด 40 คนและขอให้พวกเขาขึ้นมาบนเวที
“เขาเรียกเราทำไม”
"ฉันไม่แน่ใจ…"
เห็นได้ชัดว่าผู้เล่นเหล่านี้ค่อนข้างสับสนขณะที่พวกเขากระซิบกันเองอย่างเงียบๆ ไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับวีดเลย มีเพียงเจ็ดคนเท่านั้นที่เคยผ่านเขาไปครั้งหนึ่งในโมราต้า
ซื้อรูปแกะสลักของเขาหรือเข้าร่วมโครงการก่อสร้าง พวกเขาค่อนข้างงงและอยากรู้ว่าวีดรู้จักชื่อของพวกเขาได้อย่างไร กล่าวอีกนัยหนึ่งคือพวกเขาอยู่ในสภาพที่อ่อนแอที่สุดที่จะถูกนำไปใช้และเอาเปรียบ
“ชวิค โปรดรอสักครู่”
ในขณะที่ผู้เล่น 40
คนยืนรออยู่ที่นั่น วีดได้แสดงทักษะการแกะสลักของเขาบนบล็อกไม้
'การรอคอยมักทำให้ผู้คนคาดหวัง และพลังแห่งจินตนาการเป็นพื้นฐานของการฉ้อฉลใดๆ'
บางคนบอกว่าความโลภและจินตนาการเป็นสองสิ่งที่ทำให้ชีวิตสนุกสนาน
วีดยังอยู่ในร่างของออร์คมหึมา
เขาควงมีดแกะสลักขนาดเล็กของเขา ในเวลาไม่นาน
สิงโต เสือ ช้าง ฮิปโป ยีราฟ และรูปปั้นสัตว์อื่น ๆ อีกมากมายถูกสร้างขึ้น ไม่สามารถนับเป็นผลงานชั้นดีได้ เป็นเพียงงานแกะสลักธรรมดาที่ทำจากไม้ และเขาติดไม้เรียวยาวเข้าไปในท้องของสัตว์ที่ทำด้วยไม้แต่ละตัวเพื่อให้ง่ายต่อการยกขึ้นเหนือฝูงชน
“คุณโกราโกล ชวิต ผมขอแต่งตั้งคุณเป็นหัวหน้าหน่วยราชสีห์”
"…ขอโทษนะ?"
โกราโกลจ้องตาเขาเขม็ง
“นำผู้เล่นทางเหนือไปต่อสู้และหยุดศัตรูของเรา ทชวิช!"
โกราโกล
— ผู้เล่นที่เลเวลมากกว่า 510 ซึ่งเริ่มเกมในทวีปกลาง
และต่อมาก็ย้ายไปทางเหนือ ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นสมาชิกของกิลด์ที่มีชื่อเสียง
แต่เอือมระอากับสถานการณ์ทั้งหมดหลังจากที่กิลด์เสียดินแดนไป ซึ่งทำให้เขาตัดสินใจย้ายไปทางเหนือ
“คุณเชื่อผมจริงๆ เหรอ”
"แน่นอน ผมเชื่อคุณ ทวิชชวิต ผมได้ยินเรื่องที่น่าชื่นชมมากมายเกี่ยวกับคุณ”
โกราโกลเป็นคนใจดีและใจกว้างซึ่งทำให้เขาเป็นที่นิยมในหมู่สาธารณชนและมีไหวพริบในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม
“เข้าใจแล้ว ผมจะต่อสู้จนกระดูกของผมกลายเป็นผงธุลี ผมจะไม่ถอยห่างจากสนามรบแม้แต่ก้าวเดียว”
วีดเรียกผู้เล่นที่เหลือจาก 40
คนทีละคนและมอบหมายให้พวกเขาทั้งหมดเป็นกัปตันทีมในขณะที่เขามอบธงรูปสัตว์ให้พวกเขาแต่ละคน พวกเขารู้สึกประทับใจอย่างมากกับข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกัปตันโดยวีด
ในขณะที่ผู้เล่นและสถานีออกอากาศจำนวนมากกำลังดูอยู่ พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้รับเกียรติและอำนาจอันเหลือเชื่อ
“เป็นเกียรติอย่างหาที่เปรียบมิได้”
“ไอ้สารเลวจากจักรวรรดิฮาเว่นจะไม่สามารถเข้ามาใกล้กว่านี้ได้อีกหากไม่ก้าวข้ามศพของฉันไปก่อน”
“เราจะไม่มีวันทำให้คุณผิดหวัง”
ในขณะนี้ วีดเป็นมากกว่าผู้เล่นที่มีชื่อเสียงบางคนที่ถูกเรียกว่า
'เทพสงคราม' การเป็นราชาแห่งอาณาจักรอาเพ่นทำให้เขามีอำนาจยิ่งใหญ่
และปัจจุบันเขามีผู้เล่นมากกว่าร้อยล้านคนเฝ้าดูอยู่เบื้องหลัง เขาใช้ประโยชน์จากเรตติ้งผู้ชมที่สูงให้เป็นประโยชน์!
ผู้เล่นระดับสูงตั้งใจแน่วแน่ที่จะต่อสู้กับจักรวรรดิฮาเว่นจนตัวตายเพื่อเขาหลังจากได้รับธงรูปสลักไม้ชิ้นหยาบๆ
ที่ปกติแล้วพวกเขาจะไม่จ่ายเหรียญเงินแม้แต่เหรียญเดียวหากวีดไม่ได้เป็นคนสร้าง
“ฉันกำลังรับสมัครสมาชิกของหน่วยราชสีห์ เราจะมุ่งตรงเข้าสู่สนามรบ เข้าร่วมเดี๋ยวนี้เลย!”
“เราคือหน่วยช้างศึก ให้เราเหยียบย่ำร่างของศัตรูเหมือนชื่อหน่วยของเรา!”
กัปตันทีมรวบรวมผู้เล่นในทุ่งราบและรีบไปยังทิศทางที่กองทัพของจักรวรรดิฮาเว่นกำลังรุกคืบเข้ามา ในหัวของพวกเขาเต็มไปด้วยความคิดที่จะคว้าชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม จริงอยู่ที่พวกเขาไม่มีทางเลือกมากนักนอกจากต่อสู้อย่างสุดความสามารถเมื่อสถานีออกอากาศทั้งหมดและผู้คนกว่าร้อยล้านคนเฝ้าดูพวกเขาอย่างใกล้ชิด!
'ซึ่งหมายความว่าฉันสามารถใช้ประโยชน์จากพวกเขาได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน
ไม่ต้องพูดถึงความจริงที่ว่าฉันไม่ต้องรับผิดชอบใด ๆ
หากพวกเขาเสียชีวิตระหว่างการต่อสู้'
ไม่มีค่าตอบแทน!
ไม่มีประกัน!
วีดเพิ่งได้รับผู้บัญชาการการรบคนใหม่ที่จะมอบร่างกายและจิตวิญญาณของพวกเขาเพื่อต่อสู้เพื่อเขาโดยเพียงแค่เรียกชื่อพวกเขาต่อหน้าฝูงชนและมอบประติมากรรมราคาถูกให้พวกเขา
“โอร่า! ไปกันเถอะ!"
"สู้! เอาชนะศัตรูของเรา!”
แม้ว่าผู้เล่นที่รวมตัวกันส่วนหนึ่งจะออกไปตามผู้นำของหน่วย
แต่บรรยากาศท่ามกลางฝูงชนที่เหลือก็ยังคงตื่นเต้นอย่างไม่น่าเชื่อ
วีดเรียกคนมาเพิ่มและเริ่มสร้างประติมากรรมมากขึ้น ผู้เล่นระดับสูงในกลุ่มผู้ชมต่างคาดหวัง
'ถ้า...'
'เขาทำอีกแล้วเหรอ'
'ยังมีโอกาสอยู่ บางทีเขาอาจจะเลือกฉันเป็นกัปตันทีมด้วย?'
และแน่นอน
เขาเริ่มมอบหมายหัวหน้าหน่วยชุดใหม่!
ในขณะที่มีผู้เล่นจำนวนมากรวมตัวกันในทุ่งการ์นาฟ
พวกเขาไม่มีผู้บัญชาการมากพอที่จะเป็นผู้นำพวกเขาได้ นอกจากนี้ เนื่องจากการโจมตีอย่างกะทันหันจากจักรวรรดิฮาเว่น ทำให้ผู้เล่นทั้งหมดยุ่งเหยิงและไม่เป็นระเบียบ หากพวกเขาต่อสู้กับจักรวรรดิต่อไปโดยไม่ได้สร้างโครงสร้างการบังคับบัญชาที่เหมาะสม
พวกเขาจะไม่สามารถใช้กำลังรบที่พวกเขามีอยู่ได้อย่างเต็มที่ แม้จะมีจำนวนมาก แต่เมื่อมีไม่กี่คนเลือกที่จะหนีมากกว่าต่อสู้
กองทัพทั้งหมดสามารถละลายและล่มสลายได้ในเสี้ยววินาที ผู้เล่นทางเหนือที่บุกเบิกเข้ามาตั้งแต่พวกเขาเริ่มเกมครั้งแรกในโมราต้านั้นไม่สั่นคลอนความตั้งใจที่จะต่อสู้เพื่ออาณาจักร
'การจัดการที่ดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับองค์กรขนาดใหญ่ ฉันต้องทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครนั่งเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย ฉันสามารถชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้ถ้าฉันสามารถให้ทุกคนทำงาน'
ดังนั้นทางออกที่เขาคิดคือออกจดหมายนัดหมายจำนวนมากเกินไป
วีดมอบหมายให้ผู้เล่นที่แข็งแกร่งและมีความสามารถหลายคนเป็นกัปตันทีม
ทำให้พวกเขาต่อสู้เพื่อเขา แต่เขารู้ด้วยว่าไม่ใช่ผู้เล่นทุกคนที่จะภักดีต่อเขาเพียงเพราะพวกเขาได้รับเกียรติและมีอำนาจสั่งการ
“คุณดาร์บี้ ทชวิต ผมได้ยินมามากเกี่ยวกับวีรกรรมของคุณในชายฝั่งตะวันออก ทชวิค!"
"ขอบคุณ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับการยอมรับจากคุณ คุณวีด”
“ชวิค คุณโปรวอนซ์
ผมเชื่อว่าคุณได้แจกผ้าพันแผลให้กับผู้เล่นมือใหม่ทุกสัปดาห์? ชวิททท ผมทึ่งมากกับความทุ่มเทของคุณ”
“ไม่มีอะไรเทียบได้กับสิ่งที่คุณทำเพื่อทุกคน
คุณวีด”
“คุณมัคเต ชวิวิค ผมหวังว่าจะได้พบคุณสักวันหนึ่งมานานแล้ว เป็นการดีที่จะแนะนำให้คุณรู้จักในที่สุด ชวิค”
“เป็นเกียรติอย่างเหลือเชื่อ
คุณวีด”
คำชมเชยและแสร้งทำเป็นคุ้นเคย —
นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้กัปตันทีมที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่มีความมุ่งมั่นที่จะสละชีวิตในการต่อสู้ วิธีคิดของคนส่วนใหญ่นั้นเรียบง่าย พวกเขาเต็มใจที่จะต่อสู้เพื่อคนที่ชื่นชมความสามารถและคุณค่าของพวกเขา และผู้เล่นเหล่านี้เพิ่งได้รับการยอมรับจากวีด
ราชาแห่งอาณาจักรอาร์เพนและวีรบุรุษแห่งรอยัลโร้ด
'คุณวีดเฝ้าดูย่างก้าวของฉันมาตลอด'
'ว้าว...
ฉันจะมีชื่อเสียงแล้วเหรอ'
'ฉันไม่รู้เลยว่าตัวเองมีชื่อเสียงมากขนาดนี้! คุณวีดรู้เรื่องนี้ หมายความว่าทุกคนรู้เรื่องของฉันใช่ไหม?'
แน่นอนว่านี่เป็นอีกหนึ่งกลอุบายเล็กๆ
น้อยๆ ของวีด
– เมแพน: ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 340
เมตร คุณจะเห็นคนถือดาบสองเล่มบนหลัง นั่นคือ
ดัสโซ นักดาบสองคมที่มีชื่อเสียง เขามีส่วนร่วมในการสร้างรูปปั้นเทพีเฟรยา
– เพล: นักธนูชื่อ เซเวค กำลังเข้าใกล้จาก
420 เมตรไปทางทิศใต้ ครั้งหนึ่งฉันเคยทำภารกิจกับเขา เขาเป็นสไนเปอร์ระยะไกลที่ยอดเยี่ยม และชอบเมื่อมีคนชมรูปร่างหน้าตาของเขา
– เซอร์กะ: ไปทางเหนือ! พระจากวิหารนามัด กำลังมาหาคุณ ฉันคิดว่าพวกเขาคงสนใจตำแหน่งลอร์ด
สหายของวีดให้ข้อมูลแก่เขาเกี่ยวกับผู้เล่นที่มีความสามารถซึ่งความสามารถของเขายังไม่ถูกค้นพบ สำหรับผู้เล่นระดับสูงทุกคนที่พบว่าตนเองติดตาข่ายของวีด
เขาออกจดหมายมอบหมายและส่งพวกเขาไปยังพื้นที่ที่มีการสู้รบ แน่นอน พวกเขาส่วนใหญ่อาจจะตายระหว่างการต่อสู้
แต่สงครามต้องมีการเสียสละเสมอ
วีดจ้างกัปตันทีมใหม่มากกว่าร้อยคน
ด้วยเหตุนี้จึงกำหนดการควบคุมผู้เล่นที่มาชุมนุมกันในทุ่งการ์นาฟเพื่อหาอะไรทำ ขึ้นอยู่กับชื่อเสียงหรือสายสัมพันธ์ของพวกเขา กัปตันทีมบางคนนำผู้เล่นหลายหมื่นคนติดตามพวกเขาเพื่อต่อสู้
เมื่อข่าวการมาถึงของวีดแพร่สะพัด
ผู้เล่นจำนวนมากยังคงแห่กันเข้ามา ดังนั้นฝูงชนรอบๆ เวทีจึงไม่ลดลงเลย
"ฉัน! โปรดเลือกฉันเป็นกัปตันทีมด้วย! ฉันอยู่ที่เลเวล
484”
“ฉันก็อยากจะสู้เหมือนกัน ฉันเป็นอัศวินหลวงแห่งอาณาจักรอาเพ่น ฉันมั่นใจว่าค่าอุทิศของฉันไม่เป็นสองรองใคร”
“เรามาจากหน่วยโจ๊กหน่อไม้
และออนไลน์ประมาณ 22 ชั่วโมงทุกวัน เราอยากเป็นเหมือนคุณวีด!”
ผู้เล่นที่ไร้เดียงสาและใสซื่อขอร้องให้เขาเลือกพวกเขาเป็นกัปตันทีม สงครามที่เริ่มขึ้นพร้อมกับการโจมตีอย่างกะทันหันจากจักรวรรดิฮาเว่น
ตอนนี้กลายเป็นเรื่องสนุกและน่าตื่นเต้นหลังจากการปรากฏตัวของวีด
เมื่อเวลาผ่านไป
รายงานจากเพื่อนของเขามีความถี่น้อยลง และจำนวนผู้เล่นที่มีความสามารถในกลุ่มผู้ชมที่เหลือก็ลดลง ในการเลือกผู้บัญชาการ วีดจำเป็นต้องพิจารณาปัจจัยต่างๆ เช่น เลเวลของผู้สมัคร
บุคลิกภาพ และความเป็นผู้นำ เนื่องจากพวกเขาจะควบคุมผู้เล่นรายอื่นอย่างน้อยหลายหมื่นคน ถึงกระนั้น มันคงผิดที่เขาที่จะแยกย้ายคนที่เหลืออยู่ที่นี่ เมื่อเริ่มกินข้าวต้องกินให้หมดจนข้าวสวยเม็ดสุดท้ายในชาม วีดตะโกนด้วยเสียงจากทักษะราชสีห์คำราม
– คนอื่นๆ ที่ยังอยู่ที่นี่:
คุณจะสู้ไปด้วยกันกับผม! ชวิคคคค!
“วู้วววว!”
“คร๊าาาาาา!”
“ครัชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช!!”
ทุ่งราบทั้งหมดดูเหมือนจะระเบิดจากเสียงกรีดร้องของผู้ชม บรรยากาศที่ร้อนระอุทำให้พวกเขาเห็นภาพลวงตาว่าพื้นดินกำลังสั่นไหว
- ไปกันเถอะ ชวิค มาสู้กัน ชวิททท และมาฉลองกันเถอะ! ชวิค!
“ไชโย!”
“ได้โปรด
กำจัดพวกมันทั้งหมดเพื่อพวกเรา!”
“มาฆ่าพวกมันให้หมด!”
– เราจะมุ่งหน้าไปยังกองพันที่ 11 ทชวิค!
วีดเลือกกองพันที่ 11
เป็นเป้าหมายของเขา อาจดูเหมือนเป็นการเลือกแบบสุ่ม
แต่เหตุผลสำคัญที่อยู่เบื้องหลังคือข้อเท็จจริงที่ว่าขณะนี้มีการถ่ายทอดสดโดย CTS
Media
"ไป!"
ขณะที่วีดในร่างออร์คคาริชวิที่มีความมั่นใจเริ่มเดินขบวน
ผู้เล่นทุกคนที่ยืนอยู่รอบๆ เวทีก็ติดตามเขา
การเคลื่อนพลของผู้เล่นที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
ขบวนทัพมีขนาดใหญ่ขึ้นหลายเท่าเนื่องจากมีผู้เล่นที่มาร่วมขบวนระหว่างทาง ผู้คนหลายล้านคนรวมตัวกันราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และผู้เล่นจำนวนมากขึ้นออนไลน์เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการเดินขบวนของพวกเขา เมื่อวีดเป็นผู้นำ ความมั่นใจที่รู้สึกได้ท่ามกลางฝูงชนก็ทะลุเพดาน
“ต้องเผชิญหน้ากับเรา… กองพันที่ 11 นี้โชคร้ายที่สุด”
"ว้าว ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะได้สู้ร่วมกับคุณวีดจริงๆ ฉันเฝ้ารอการต่อสู้นี้มาหลายวันแล้ว และมันก็คุ้มค่ากับการรอคอย”
“เราจะชนะหรือแพ้”
“ฉันไม่แน่ใจว่าเป็นไปได้ไหมที่เราจะแพ้ด้วยตัวเลขนี้”
“ใช่ แค่มองไปรอบๆ ตัวคุณ มีผู้เล่นที่มีชื่อเสียงมากมาย!”
ผู้เล่นระดับสูงทั้งจากทวีปกลางและทวีปเหนือตอบรับการเรียกของวีดอย่างกระตือรือร้น เนื่องจากตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายใหม่ในฐานะกัปตันทีม
พวกเขากระตือรือร้นมากที่จะชนะใจเขา และได้รับชื่อเสียงและความนิยม เมอร์เร่และเหล่ากวีคนอื่นๆที่ติดตามพวกเขาเพื่อชมการต่อสู้กับกองพันที่ 11
ได้รับความตกใจระลอกที่สองทางจิตใจ
"ฉันไม่เข้าใจ; ผู้คนจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบอย่างหลงใหลกับเพลงที่มีเนื้อเพลงแย่ๆ
ที่ไม่ได้อยู่ในสนามได้อย่างไร”
“พวกเขาบอกว่าดนตรีสามารถกระตุ้นความคิดของผู้คนได้
แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าอิทธิพลที่แรงกล้าเช่นนี้จะเป็นไปได้”
“เขาพิเศษกว่าที่ฉันเคยได้ยินอย่างแน่นอน”
“ตอนที่เขากลายร่างเป็นออร์คคาริชวิ
ทุกคนต่างตกตะลึงกับการปรากฏตัวของเขา”
***
อุลทา ผู้บัญชาการกองพันที่ 11
กำลังแสดงให้เห็นถึงเสน่ห์อันแข็งแกร่งของเขา
“จัดการพวกมันให้ตายให้หมด! สอนบทเรียนให้กับพวกหนอนที่ไร้อารยธรรมเหล่านี้ ให้พวกมันรู้ว่าการต่อต้านจักรวรรดิหมายความว่าอย่างไร!”
กองทหารของจักรวรรดิบุกเข้ามากำจัดผู้เล่นทางเหนือ ทหารบางคนกำลังกวัดแกว่งดาบเพลิง และผู้เล่นทางเหนือที่ถูกดาบฟันเข้าก็จมอยู่ในไฟที่สูงกว่า
5 เมตรและเสียชีวิตในไม่ช้า
< โซ่เพลิง ถูกกระตุ้น >
ไฟลุกลามไปยังผู้เล่นที่อยู่ใกล้เคียง
ระเบิดและทำให้ฝูงชนหวาดกลัว สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก็วิ่งนำหน้ากองทหารเดินขบวนเช่นกัน
ท่ามกลางการสู้รบที่ร้อนระอุ
– สเตียร์: วีดปรากฏตัวแล้ว
พวกเขาไม่สนใจข่าวการมาถึงของวีดเลย
'กองพันอื่นๆ จะจัดการเขา'
ด้วยกองพันที่แตกต่างกันไม่ต่ำกว่า 20
กองที่บุกเข้ามาพร้อมกัน มันไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหาของพวกเขาจริงๆ
เหวี่ยงอาวุธและใช้ทักษะต่อสู้กับศัตรูที่ล้นหลามทุกที่…
ในขณะที่ลงมือสังหารหมู่อย่างโหดเหี้ยม พวกเขามัวเมาในพลังของตัวเอง
'นี่คือความสนุก มันคือความสนุกอย่างแท้จริงของการเล่นรอยัลโร้ด
เข่นฆ่าผู้เล่นที่อ่อนแอกว่า นานเกินไปแล้วที่เราถูกบังคับให้หักห้ามใจจากความบันเทิงเช่นนั้น...'
– สเตียร์:
วีดกำลังเข้าใกล้กองพันที่ 11!
“…”
ข่าวกรองใหม่ทำให้อุลทาและผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสคนอื่นหยุดชั่วคราว
'วีดกำลังจะมาหาเรา'
'เขาจะมาที่นี่เหรอ'
อุลทาร์ยิ้มอย่างพึงพอใจ ตัวเขาเองเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในรอยัลโร้ด อยู่ใน 30
อันดับแรกในแง่ของเลเวล
'ฉันจะสู้กับวีด'
ความตื่นเต้นและความกลัวที่ส่งความรู้สึกเสียวซ่าไปยังแขนขาของเขา…
นี่เป็นความรู้สึกยินดีสำหรับบุคคลเช่นเขาที่ชอบการต่อสู้มาก
ลาเฟย์ส่งข้อความส่วนตัวถึงเขา
– ลาเฟย์: ฉันเชื่อว่านายคงเคยได้ยินข่าวนี้แล้ว
"ใช่ วีดกำลังมา โดยมีคนมากมายคอยตามประกบ”
– ลาเฟย์: และนายมั่นใจในชัยชนะของนาย
ฉันคิดว่าอย่างนั้น?
“ฉันแน่ใจว่าเราจะสามารถกำจัดพวกมันทั้งหมดออกไปได้ การสูญเสียไม่ใช่ตัวเลือกที่คุ้มค่าแก่การพิจารณาใดๆ
– ลาเฟย์: แน่นอน
ฉันเชื่อในความแข็งแกร่งของนาย แต่ฉันได้ส่งคำสั่งไปยังกองพันอื่นๆ สองสามแห่งที่อยู่ใกล้เคียงเพื่อสนับสนุนนาย
"อืม ฉันคิดว่ามันไม่จำเป็น...”
ทัศนคติที่ไม่ระมัดระวังของหัวหน้ากิลด์เฮอร์มีสทำให้อุลทาร์รู้สึกประหม่าอยู่เสมอ เขารับรู้ถึงการมีส่วนร่วมอย่างมากของลาเฟย์ในการนำพากิลด์เฮอร์มีสมาสู่สถานะปัจจุบัน
แต่อุลทาร์ก็ยังรู้สึกว่าการกระทำของเขามักจะไม่แน่นอนเกินไป
'ถ้ามันขึ้นอยู่กับฉัน
ฉันคงยึดครองทวีปทางเหนือทั้งหมดและพิชิตสำเร็จไปนานแล้ว เป็นเรื่องโง่เขลาที่จะไม่ใช้พลังทั้งหมดที่คุณมี'
ถึงกระนั้น เขาก็ต้องยอมรับว่าเขาประทับใจคาถาอันเชิญฝนอุกกาบาตและโรคอัลคินมากทีเดียว
– ลาเฟย์:
นี่เป็นเพียงตามแผนการต่อสู้ที่เราได้กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ แต่ฉันเกรงว่าจะต้องใช้เวลาสักระยะก่อนที่กองพันอื่นๆ จะมาถึงตำแหน่งของนาย
เนื่องจากพวกเขาจะต้องฝ่ากองทหารศัตรูก่อน
"ฮ่าๆ ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะล่าช้ามากขึ้น ปล่อยให้พวกเขาใช้เวลาทั้งหมดที่พวกเขาต้องการ”
– ลาเฟย์:
ฉันกำลังพยายามเร่งกระบวนการเตรียมสำหรับการร่ายคาถาอันเชิญฝนอุกกาบาตอีกครั้ง จะพร้อมใช้งานในเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง นอกจากนี้เรายังจะให้การสนับสนุนนายด้วยการใช้หอกแห่งการทำลายล้างมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
อุลทาร์โจมตีนักรบคนแคระที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา
“เข้าใจแล้ว”
– ลาเฟย์: ฉันขอให้นายโชคดีในการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง
ด้วยความสัตย์จริง อุลทาร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามาตรการฉุกเฉินทั้งหมดนั้นมากเกินไป
แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธข้อเสนอของลาเฟย์ เขารู้ว่ามันจะถูกบันทึกตลอดไปในประวัติศาสตร์ว่าเป็นความสำเร็จของเขาเอง
ถ้าเขาสามารถคว้าชัยชนะที่นี่ได้
(มีต่อตอนหน้า…)
พาร์ท 2
เหล่าชาววิหคมาถึงเพื่อเข้าร่วมกับวีด เมื่อจำนวนของพวกเขาเต็มท้องฟ้า
ดวงจันทร์และดวงดาวก็ถูกบดบังจากการมองเห็น ผู้เล่นที่เป็นกัปตันของฝูงวิหคเหล่านี้
‘ลมหนาวเย็นพลิ้วไหว’ เสร็จสิ้นการแปลงร่างของเขาจากนกนางแอ่นเป็นนกอินทรี ไหล่ที่กว้างและจะงอยปากที่แข็งแรงของเขาทำให้เขาดูราวกับว่าเขาสามารถจิกแผ่นเหล็กได้ราวกับว่ามันเป็นเกล็ดขนมปัง
ลมหนาวเย็นพลิ้วไหวพูดกับวีดอย่างสุภาพ
“ในฐานะผู้เล่นแดนเหนือ
เราก็อยากมีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้เช่นกัน เราพร้อมที่จะสละชีวิตของเราเพื่อต่อสู้กับศัตรู”
“…”
วีดเพียงแค่จ้องมองไปที่ลมหนาวเย็นพลิ้วไหวโดยไม่พูดอะไร ในร่างปัจจุบันของเขาในฐานะออร์คคาริชวิ ออร่าที่น่าเกรงขามที่ผู้คนสัมผัสได้จากระยะใกล้นั้นค่อนข้างสำคัญ แขนของคาริชวิที่ปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็นและเส้นเลือดปูดดูแข็งแรงพอที่จะหักคอคนๆ
หนึ่งได้ในครั้งเดียว การปรากฏตัวของออร์คคาริชวิจะทำให้แม้แต่เหล่าอันธพาลพากันหวาดกลัวหากต้องเผชิญหน้าในตรอกมืดที่มีผู้คนสัญจรผ่านไปมาไม่มากนัก
วีดยิ้ม
เผยให้เห็นแถวของฟันที่แข็งและแหลม
“ชวิต ฉันยอมรับ"
เหล่าวิหคเข้าร่วมการต่อสู้!
เนื่องจากพวกเขาสามารถบินไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วสูง
พวกเขาจึงมีความได้เปรียบเป็นพิเศษในการต่อสู้ พวกเขาสามารถล่ามอนสเตอร์ที่อ่อนแอในขณะที่บินข้ามทุ่งราบในอากาศ
หรือหาอาหารบางอย่างเช่นสมุนไพรโดยใช้สายตาที่กว้างไกล อย่างไรก็ตาม
พวกเขายังมีจุดอ่อนคือตาบอดกลางคืน เช่นเดียวกับนกส่วนใหญ่
“เราจะจัดลำดับความสำคัญในการขนส่งกองกำลังจนกว่าจะถึงรุ่งเช้า”
"ตกลง ชวิค”
“และจะมีกองกำลังทางอากาศจำนวนไม่จำกัดส่งตรงเข้าสู่สนามรบ”
"จัดไป ชวิต”
แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ในทันที
แต่การสนับสนุนจากชาววิหคก็จะค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการทำลายกระบวนทัพการต่อสู้ของกองทัพจักรวรรดิ
และมีกองกำลังอื่น ๆ
อีกมากมายที่เข้าร่วมด้านของวีดนอกเหนือจากชาววิหค
“เรามาเพื่อช่วย!”
การมีเจนนี่และเนโครแมนเซอร์คนอื่นๆ
อยู่ข้างๆ ก็เหมือนกับการใส่ไข่ลงในรามยอนที่กำลังเดือด —
พวกเขายินดีต้อนรับเสมอ
“หน่วยโจ๊กไก่
ขอเข้าร่วมกองกำลังของคุณอย่างเป็นทางการ”
“กลุ่มที่ 43 แห่งหน่วยโจ๊กหน่อไม้; เราจะเพิ่มความแข็งแกร่งของเราในการต่อสู้ครั้งนี้
แม้ว่ามันอาจจะน้อยนิดก็ตาม”
“เราคือหน่วยโจ๊กราสเบอร์รี่ เพื่อเป็นข้อมูลอ้างอิงของคุณ หน่วยของเราค่อนข้างใกล้เคียงกับหน่วยโจ๊กสตรอเบอร์รี่
แต่เรายังคงแยกกลุ่มกัน!”
หน่วยโจ๊กต่างๆ
มากมายของลัทธิโจ๊กหญ้าเข้าร่วมการเดินขบวนในขณะที่วีดกำลังนำกองทหารของเขาไปต่อสู้กับกองพันที่
11 จำนวนของพวกเขามีมาก
คาดกันว่าจะมีมากกว่าสิบล้านคนเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาเริ่มการต่อสู้กับกองพันที่ 11
“คุณซอฟ โปรดดูแลพวกเขา ชวิคคคค!”
เมื่อใดก็ตามที่กองกำลังใหม่รวมตัวกันจำนวนหนึ่ง
วีดมอบหมายให้ผู้บัญชาการเป็นผู้นำพวกเขา ด้วยการทำเช่นนั้น เขาสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดการกองทหารทั่วไป และให้ความรู้สึกเป็นเจ้าของกลุ่มผู้เล่น
'ฉันควรติดต่อกับผู้เล่นระดับสูงให้ได้มากที่สุด ฉันอาจใช้งานพวกเขาในภายหลัง '
ผู้เล่นที่มีชื่ออยู่ในหอเกียรติยศหรือผู้ที่มีชื่อเสียงในฟอรัมอินเทอร์เน็ตก็ปรากฏตัวเช่นกัน
และในไม่ช้าวีดก็ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย
“ท่านเพล! เราหวังว่าจะได้พบคุณอีกครั้ง”
“ใช่ มันผ่านมาสักพักแล้ว คุณพ้อททัลโต้ ผมเชื่อว่าคุณสบายดี?”
"แน่นอน ผมเฝ้านับวันรอจนกว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน
เพลก็ได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่ผู้เล่น มิตรภาพของเขากับวีดและทักษะการยิงธนูที่ยอดเยี่ยมทำให้เขามีคนรู้จักมากมาย
ไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีบทบาทในโมราต้ามาเป็นเวลานานเช่นกัน ระดับความยากของบางเควสในเกมลดลงค่อนข้างมากเมื่อมีนักธนูอยู่ในปาร์ตี้
ดังนั้นเพลมักจะช่วยเหลือคนอื่นในเควสเหล่านั้น
“คุณไอรีน
ฉันได้ยินมาว่าคุณเรียนรู้เวทย์ฟื้นฟูสมบูรณ์ได้แล้วเหรอคะ?”
"ใช่ แต่ระดับความสามารถของฉันยังต่ำอยู่ ตอนนี้ฉันรักษาได้เพียงครึ่งหนึ่งของพลังชีวิตสูงสุดเท่านั้น”
"โว้ว นั่นเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากแล้ว ฉันสงสัยว่าฉันจะได้รับเกียรติให้มีคุณในปาร์ตี้ของฉันสักวันหนึ่งหรือไม่”
“แน่นอน เรียกหาฉันในครั้งต่อไปที่คุณไปเก็บเวล”
ชื่อเสียงของไอรีนในฐานะนักบวชนั้นไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน แม้ว่าจะมีโอกาสมากมายในการใช้คาถารักษา
แต่เงื่อนไขในการเพิ่มระดับความชำนาญมักจะหลากหลายและยุ่งยาก เพื่อเพิ่มพลังในการรักษา พวกเขาต้องรักษาคนที่อ่อนแอจำนวนมาก
หรือช่วยชีวิตผู้ที่ใกล้จะตาย บางครั้งนักบวชได้รับระดับความเชี่ยวชาญโดยเปลี่ยนกระแสของการต่อสู้ที่พ่ายแพ้ด้วยพลังการรักษาที่น่าอัศจรรย์ ถือว่าเป็นอาชีพที่เป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ที่ไม่มีความถนัด
และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนักบวชจึงได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพในทุกที่ที่พวกเขาไป
ฮวารยองและเบลลอตเป็นที่นิยมในหมู่สาธารณชนมาโดยตลอด
และเซอร์กะ โรมูนะ และเพื่อนคนอื่นๆ ของวีดถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
“หุหุหุ…
พวกเขาทั้งหมดมีรอยยิ้มที่เป็นมิตรบนใบหน้าของพวกเขา
แต่แอบจำชื่อคนที่พวกเขาสนทนาด้วย แน่นอน
มันคือการแนะนำผู้สมัครกัปตันทีมที่มีศักยภาพมากขึ้นให้กับวีดในภายหลัง
***
กองพันที่ 11
ภายใต้การบังคับบัญชาของอุลทาร์พบกองทหารขนาดใหญ่กำลังรุกคืบเข้ามาหาตำแหน่งของพวกเขา
"พวกมันกำลังมา! มีจำนวนมากแน่นอน!”
“ตำแหน่งปัจจุบันของพวกมันคืออะไร”
“มันยากที่จะบอกในตอนนี้”
ผู้เล่นของกองพันที่ 11
ตระหนักว่าพื้นดินของท้องทุ่นในระยะไกลนั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ
แม้ว่าวีดจะยังไม่ได้ปรากฏตัวก็ตาม คลื่นแสงเรืองรองที่ดูเหมือนจะต่อเนื่องไม่รู้จบกำลังไหลเข้าหาพวกเขา
ในขณะที่รู้สึกค่อนข้างมีความหวัง อุลทาก็ตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นศัตรูของเขาซึ่งอยู่ไกลเกินขอบเขตที่เขาคาดไว้ก่อนหน้านี้
“ก่อนอื่นเราจะได้เปรียบพวกเขาโดยการกำจัดผู้ที่เข้ามาหาเราทีละคน อย่าลังเลที่จะวางกับดักเวทย์ เราจะใช้ทุกสิ่งที่เรามีหากจำเป็น”
ตามคำสั่งของเขา
ทหารก็เริ่มขุดดินหรือย้ายก้อนหินเพื่อสร้างกำแพง
“เปิดประตูตู้เสบียง!”
“เอาทุกอย่างข้างในออกมา”
เมื่อสมาชิกจากกิลด์เฮอร์มีสเป็นผู้นำ
พวกเขายังได้วางกับดักเวทย์มนตร์ที่มีราคามากกว่า 500 เหรียญทองต่ออัน กับดักส่วนใหญ่ประกอบด้วยประเภทธาตุดินที่กลืนเหยื่อลึกลงไปในดิน
หรือประเภทระเบิดที่สร้างความเสียหายให้กับสิ่งมีชีวิตโดยรอบ
“ลองคิดดูว่าเราใช้เงินไปเท่าไหร่กับสิ่งเหล่านี้ รู้สึกเหมือนเป็นการสิ้นเปลืองเล็กน้อยที่จะใช้สิ่งของราคาแพงทั้งหมดในคราวเดียว”
“ถึงกระนั้น เราไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องเก็บไว้ใช้ในภายหลัง หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
เราสามารถจบการต่อสู้ทั้งหมดได้ที่นี่และเดี๋ยวนี้”
“ใช่
เราทุกคนจะกลายเป็นวีรบุรุษในตำนานหากเราชนะที่นี่”
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ประวัติศาสตร์ของการพิชิตทวีปนี้จะถูกกำหนดโดยฉัน กัมราเดนผู้ยิ่งใหญ่!”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสเฝ้ารอการมาถึงของศัตรูด้วยหัวใจที่เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น
การเดินขบวนของแสงไฟส่องสว่างที่ทุ่งการ์นาฟพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“ยัง รอต่อไป”
อุลทาร์มองดูกองทัพที่กำลังใกล้เข้ามาด้วยสายตาเย็นชา แสงไฟส่องเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
และในที่สุดระยะทางก็ใกล้พอที่พวกเขาจะเห็นใบหน้าของผู้คนในฝูงชนที่เดินขบวน
"ยิง!"
จากตำแหน่งของกองพันที่ 11
มีลูกศรและการโจมตีด้วยเวทย์มนตร์
"จู่โจม!"
“เราจะเป็นผู้นำทัพหน้า”
“หน่วยโจ๊กปลาจวด แยกออกไป!”
ผู้เล่นที่ถือคบเพลิงอยู่ในมือพุ่งเข้าหากองพันที่
11
ในขณะที่โดนธนูและเวทย์มนตร์ยิงเข้าใส่ พวกเขาสวมชุดมือใหม่และดาบยาวราคาถูก ผู้เคราะห์ร้ายถูกฆ่าตายในจุดนั้นโดยการโจมตีกลางอากาศและในไม่ช้าก็กลายเป็นสีเทาและหายไป
แต่พวกเขาถูกแทนที่ด้วยคนอื่นที่ตามมาข้างหลัง พวกเขาค่อนข้างคล้ายกับมือใหม่หลายคนที่กองทัพจักรวรรดิฮาเว่นเคยรับมือตั้งแต่พวกเขามาถึงทุ่งการ์นาฟ
*บู้มมมม!*
ร่างของผู้เล่นระเบิดเป็นประกายแสงขณะที่พวกเขาเหยียบกับดักเวทย์ ผู้คนจำนวนมากติดอยู่ในแรงระเบิดและกลายเป็นฝุ่นผง แต่ความเร็วที่กองทัพผู้เล่นทางเหนือกำลังเดินทัพไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย
ผู้เล่นจำนวนมหาศาลพุ่งเข้าประจันหน้ากับศัตรูด้วยดาบในมือ!
อุลทาร์รู้สึกถึงความเร่งรีบของสงครามที่กำลังจะมาถึงซึ่งทำให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อน
“นักสู้ที่ถืออาวุธคู่จะเป็นผู้นำ ฆ่าใครก็ตามที่เข้ามาใกล้เกินไป!”
*แกร้ง!*
ทหารของจักรวรรดิถือดาบในมือแต่ละข้างก้าวออกไปที่แนวหน้า พลหอกและพลถือโล่ทั้งหมดเข้าแถวตามกระบวนทัพที่พวกเขาเคยฝึกมาก่อน
และกองทหารม้าก็ยืนเตรียมพร้อมเช่นกัน นักธนูและนักเวทย์ยังคงยิงธนูและร่ายเวทย์มนตร์
ส่งพลังโจมตีไปยังตำแหน่งของศัตรู
“ความรุ่งโรจน์ของจักรวรรดิ!”
“เพื่อองค์จักรพรรดิ!”
ฝนลูกธนูและระเบิดเวทมนตร์กวาดล้างผู้เล่นที่ถือดาบวิ่งเข้าหาพวกเขา
“อย่าลังเลและทุกทะลวงพวกมันต่อไป! เราจะทำให้ได้ในที่สุด”
“โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า!”
ผู้เล่นที่อยู่ด้านหน้ายังคงวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าพวกเขาจะต้องพบกับจุดจบของพวกเขาเอง!
สำหรับพวกเขาแล้ว
การแข่งขันชิงที่หนึ่งในการแข่งขันเล็กๆ นี้เป็นเกมที่สำคัญกว่าชีวิตของพวกเขาเอง
“ฉันมาก่อน ฉันชื่อไบทาร์!”
"ใช่! ฉันมาที่สอง”
“อันดับสาม ขึ้นเป็น 3 อันดับแรก!”
ระยะห่างระหว่างกองพันที่ 11
และผู้เล่นที่กำลังวิ่งเหล่านี้ปิดลงอย่างรวดเร็ว
และไม่นานนักก็เกิดการปะทะกันเต็มอัตราศึก
“ทุบด้วยโล่และแทงด้วยหอก!”
“คูเออร์!”
“อ้าก!”
ส่วนใหญ่ส่งผลให้ผู้เล่นทางเหนืออ่อนแอหลังจากใช้พลังงานส่วนใหญ่จนหมดสิ้น
ถูกโจมตีโดยทหารของจักรวรรดิและพินาศ แต่บางคนก็สามารถบุกทะลวงได้ ผู้เล่นรุ่นที่ 1 จากอาณาจักรอาเพ่น ตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นโมราต้า
เป็นผู้นำและปราบปรามกองทหารศัตรูที่ขวางกั้น เปิดเส้นทางได้สำเร็จ
“สู้ต่อไป! เราต้องขยายช่องโหว่นี้ในแนวป้องกันศัตรู!”
“สู่ชัยชนะ!”
“แค่ยืนหยัดและวางใจในส่วนที่เหลือ!”
บรรดาผู้เล่นยังคงท่วมเข้ามาเหมือนน้ำที่ไหลผ่านตลิ่ง
“ส่งอัศวินหมาป่า!”
หลังจากสังเกตการณ์อยู่ระยะหนึ่ง อุลทาร์ได้ส่งหน่วยอัศวินอีกหน่วยหนึ่งไปเสริมกำลังและขับไล่ผู้เล่นกลับไป
'พวกมันไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างที่ฉันคิด'
แน่นอนว่าผู้เล่นเหล่านี้แตกต่างจากที่เขาเคยต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ตั้งแต่เขามาถึงทุ่งการ์นาฟ พวกเขามีเลเวลและทักษะที่สูงกว่า แต่ปัญหาที่มากกว่าคือความเร็วและแรงขับ ฝูงตั๊กแตนฝูงใหญ่บุกเข้าไปในตำแหน่งของกองทหารอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่เท้าของพวกมันจะรับไหว
ราวกับฝูงตั๊กแตน ความแข็งแกร่งเป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถพึ่งพาได้
ดังนั้นพวกเขาจึงพุ่งเข้าชนกองทหารของอุลทาร์ ก่อนที่พวกเขาจะล้มลงและเสียชีวิต
เพิ่มความเครียดให้กับความสามารถในการป้องกันและการโจมตีของทหารหลายเท่า แม้ว่าอุลทาร์จะเฝ้าดูการต่อสู้ ทหารของจักรวรรดิก็เริ่มพินาศไปทีละคน
“ดาบคร่ำครวญ!”
ผู้เล่นคนหนึ่งในหมู่ฝูงชนยกดาบขึ้น
'แต่นั่นเป็นทักษะที่มีข้อจำกัดเลเวล
450 ขึ้นไป!'
อุลทาร์และสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสตกใจเมื่อเห็นใครบางคนใช้ทักษะดังกล่าว ดาบของผู้เล่นเริ่มเรืองแสงเป็นสีแดง
และฟันทหารของจักรวรรดิจำนวนมากอย่างไร้ความปราณีด้วยการแกว่งแต่ละครั้ง เทคนิคดาบดังกล่าวไม่สามารถสกัดกั้นได้เมื่อมีความแตกต่างอย่างมากในความสามารถในการป้องกัน ก่อนที่อัศวินและผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสจะได้ทันตอบโต้ ผู้เล่นลึกลับก็ล่าถอยกลับไป เนื่องจากทักษะระดับสูงนั้นเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้พวกเขาแตกต่างจากฝูงชนที่เหลือที่สวมชุดมือใหม่แบบเดียวกัน
จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะระบุตัวตนของพวกเขาในระหว่างการต่อสู้
“ขวานกระชากวิญญาณ!”
ครั้งนี้ นักรบถือขวานโผล่ออกมากะทันหันและโจมตีกองทหาร ทหารที่ถือโล่สามารถสกัดกั้นการโจมตีที่รุนแรงของพวกเขาได้
แต่โล่มากกว่าครึ่งได้แตกเป็นเสี่ยงๆ บางครั้งการเหวี่ยงก็ปะทะกับทหารผู้โชคร้ายบางคน
ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้พวกเขาหมดสติและไม่สามารถต่อสู้ได้ในทันที เหมือนก่อนหน้านี้ นักสู้ขวานผู้นี้ใช้เวลาในการเผาผลาญพละกำลังและมานาของพวกเขาอย่างเสรีในขณะที่ใช้พลังของพวกเขาโดยไม่เสียใจ
และถอยกลับไป ในบรรดาผู้คนจำนวนมากที่รุมล้อมเพื่อดำเนินกลยุทธ์คลื่นมนุษย์อันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา
มีผู้เล่นที่ทรงพลังบางคนซ่อนตัวและดำเนินการอย่างลับๆ ผู้ที่มีเลเวล
300 และ 400 และแม้แต่ 500 ในบางกรณีที่หายาก ล้วนปะปนอยู่ในฝูงชนที่สวมชุดผู้เล่นมือใหม่
ผู้เล่นชั้นยอดจำนวนมากที่เข้าร่วมอาณาจักรอาร์เพนได้ติดตามวีดไปที่การต่อสู้
“ก็ไม่เท่าไหร่”
อุลทาร์ตระหนักว่าเขาประเมินมาตรฐานของผู้เล่นที่ติดตามวีดต่ำเกินไป ด้วยจำนวนผู้เล่นระดับสูงจำนวนมากผสมกับคนอื่นๆ ที่เหลือที่วีดนำมากับเขา
คุณภาพของกองกำลังของเขาจึงแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากการคาดการณ์ก่อนหน้านี้ของอุลทาร์
“พวกนี้แข็งแกร่งพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกถูกคุกคามแม้ว่าจะไม่มากก็ตาม ตอนนี้เริ่มสนุกแล้ว”
เขารู้ว่าไม่ว่าจะมีกองกำลังทหารแบบใด
พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะกองพันที่ 11 ได้ในการต่อสู้ระยะสั้น ในขณะที่พวกเขากำลังขัดขวางผู้เล่นทางเหนือ กองพันอื่น ๆ จะมาถึงเพื่อเป็นกำลังเสริม
และเวทย์อัญเชิญฝนกอุกบาตก็จะถูกเตรียมอีกครั้ง
'เราจะเปลี่ยนพื้นที่นี้เป็นหลุมฝังศพของวีด บางทีการยอมเสี่ยงกับการสูญเสียเพียงเล็กน้อยอาจทำให้ฉันรู้สึกมีกำลังใจต่อสู้กับพวกหนอนแมลงเหล่านั้นมากขึ้น...'
เช่นเดียวกับที่อุลทาร์กำลังครุ่นคิดถึงความคิดทะเยอทะยานนี้...
“ออร์คคาริชวิ!”
“วีดแสดงตัวต่อหน้าเราแล้ว”
ท่ามกลางมวลหมู่ชนของกองทัพอันยิ่งใหญ่ซึ่งประกอบด้วยผู้เล่นทั่วไป
วีดปรากฏตัวเร็วกว่าที่คาดไว้ ความสูงตระหง่านและขนาดของออร์คที่ดูดุร้ายทำให้เขาโดดเด่นเป็นพิเศษจากมนุษย์ที่อยู่รอบข้าง แม้ว่าใครก็ตามที่รวบรวมลักษณะใบหน้าทุกส่วนของอาชญากรที่ต้องการสำหรับการกระทำเลวร้ายทุกประเภท
มันคงไม่เพียงพอสำหรับรูปลักษณ์ที่น่าเกรงขามของคาริชวิ
'เขาอยู่ที่นี่ ตอนนี้การต่อสู้ที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้น การบุกอย่างเต็มที่'
อุลทาร์และผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสคนอื่นๆ
เริ่มตึงเครียดมากขึ้น เวทย์มนตร์
ลูกศร และอาวุธระยะไกลอื่น ๆ ทั้งหมดที่พวกเขาเก็บไว้สำหรับการเผชิญหน้าครั้งนี้…
พวกเขาจะยกทุกข้อจำกัดที่มีให้กับหน่วยรบของพวกเขา
หนึ่งวินาทีก่อนที่กองพันที่ 11
จะเริ่มการต่อสู้เต็มรูปแบบด้วยการทุ่มทุกอย่างที่มี
วีดตะโกนออกมาด้วยราชสีห์คำราม
- อุลทาร์! ฉันมาท้านายเข้าร่วมการต่อสู้ตัวต่อตัว! ชวิชวิชวิชวิคคคคคคคคคคคคคคคคคคค!
ในขณะนั้น เสียงอันดุเดือดของสนามรบก็เงียบลง ผู้เล่นที่วิ่งอยู่ ต่างพากันตกใจกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งได้ยินและหยุดยืนนิ่งทันที
'การต่อสู้ตัวต่อตัว?'
อุลทาร์รู้สึกมึนงงราวกับว่าเขาเพิ่งถูกค้อนยักษ์ฟาดเข้าที่ด้านหลังศีรษะของเขา
วีดใช้ราชสีห์คำรามอีกครั้ง
- อุลทาร์! ชวิตต์ ฉันรู้ว่านายอยู่ที่นั่น
ออกมาเผชิญหน้าฉันตอนนี้! ทชวิค!
การเยาะเย้ยอย่างไม่หยุดยั้ง
อุลทาร์ไม่ได้รับอนุญาตให้คิดนาน
แต่เขาต้องตัดสินใจ
'ฉันไม่ควรปฏิเสธการท้าดวล'
เขาเกือบจะดีใจที่ได้ยินว่าวีดท้าให้เขาต่อสู้ด้วยตัวต่อตัว
ผู้บัญชาการกองพันที่ 11ไม่ใช่ตำแหน่งที่ง่ายเลย วีดอาจได้รับสมญานามว่า 'เทพสงคราม' แต่อุลทาร์คิดว่าเขาถูกประเมินเกินจริงอย่างน่าขัน
'ฉายานั้นเพิ่งสืบทอดมาจากสมัยที่เขาเล่นเดอะคอนติเน้นท์อ็อฟเมจิค นอกจากนี้
ทักษะการต่อสู้และความสามารถในการทำภารกิจได้ดีนั้นเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยให้ความสำเร็จของเขาในโถงฝึกขั้นสูงอยู่ที่หัวของเขาเอง'
เขาได้เห็นการออกอากาศที่แสดงการใช้ข้อได้เปรียบของวีดบนเส้นทางแห่งการดิ้นรน แน่นอนว่ามันสร้างความประทับใจในตัวเขา แต่จริงๆ
แล้วเขาไม่คิดว่ามันเป็นอะไรที่พิเศษเกินไป วิธีที่เขาใช้ทักษะวิชาดาบเฮอเรมนั้นค่อนข้างน่าประหลาดใจ
แต่กลอุบายเหล่านั้นใช้ไม่ได้ผลในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว การต้องคงไว้ซึ่งการโจมตีติดต่อกันหลายๆ
ครั้งหมายความว่ามันจะถูกขัดจังหวะได้ง่ายหากฝ่ายตรงข้ามหลบไปด้านหลัง
'แน่นอน
มันอาจจะดูน่าทึ่งในสายตาของมือใหม่เหล่านั้น แต่เรามาจากทวีปกลาง
สถานที่ที่เต็มไปด้วยสงคราม เทคนิคการต่อสู้ที่เหมาะสมได้รับการตรวจสอบโดยผู้เล่นนับครั้งไม่ถ้วน และมีเหตุผลที่ดีว่าทำไมทักษะวิชาดาบเฮอเรมนี้ถึงไม่เคยดึงดูดความสนใจใดๆ
เลย'
'วีดอาจจะสร้างตำนานไร้พ่ายของเขา
แต่นั่นเป็นเพราะจำนวนกองกำลังที่กิลด์เฮอร์มีสส่งไปทางตอนเหนือนั้นน้อยกว่า 10
เปอร์เซ็นต์ของกำลังทหารทั้งหมดของพวกเขา ตัววีดเองก็เคยพ่ายแพ้และถูกฆ่าตายในการเผชิญหน้าโดยตรงกับบาร์ด เรย์'
สรุปแล้ว
แม้ว่าจะมีการประเมินสถานการณ์ปัจจุบันหลายครั้ง แต่การตัดสินใจก็ทำได้ดีพอๆ
กับการตัดสินใจ CTS Media และสถานีออกอากาศอื่นๆ
อีกหลายแห่งจะดำเนินการถ่ายทอดสดต่อไป ความภาคภูมิใจของเขาไม่อนุญาตให้เขาปฏิเสธข้อเสนอของวีดและถูกตราหน้าว่าเป็นคนขี้ขลาดที่หันหลังให้กับการดวลเหมือนสุนัขหนีหสงจุกตูด
'ฉันยินดีที่จะรับความท้าทายของเขา แต่ก่อนหน้านั้น...'
อุลทาร์ชำเลืองมองผู้เล่นที่อยู่ใกล้ๆ
ชื่อโนดอม ซึ่งเป็นพาลาดินที่คอยรับใช้มิเน่ เทพีแห่งปฐพี ในฐานะพาลาดิน โนดอมนั้นค่อนข้างหายาก เนื่องจากเขาได้ครอบครองหนึ่งในพรของมิเน่เป็นรางวัลสำหรับการผจญภัยครั้งก่อนของเขา
เกราะพระแม่ธรณี
จากเอฟเฟกต์โบนัสมากมาย
มีคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดสองประการ: ประการแรก เพิ่มพลังชีวิตสูงสุด 350% ประการที่สอง เมื่อผู้สวมใส่เปิดใช้งานชุดเกราะ
มันจะลดความเสียหายทางกายภาพที่ฝ่ายตรงข้ามทำได้ 87.4% ในอีก
10 นาทีข้างหน้า
'ถ้าฉันต่อสู้กับเขาในขณะที่สวมชุดเกราะนี้
เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะแพ้สินะ?'
หลังจากได้รับการจ้องมองอย่างกระตือรือร้นจากอุลทาร์แล้ว
โนดอมก็พยักหน้า พวกเขาเป็นเพื่อนกันมานานและเคยช่วยเหลือกันมาก่อนหลายครั้ง
ดังนั้นการให้ชุดเกราะของเขาแก่อุลทาร์ จึงไม่ใช่เรื่องยาก
อุลทาร์ส่งข้อความส่วนตัวถึงเขา
“ขอบคุณนะเพื่อน”
– โนดอม: คุคุคุ แค่รู้ว่านายเป็นหนี้ชัยชนะของฉันครึ่งหนึ่งเมื่อนายจัดการกับวีด
“ฉันจะให้นายเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งจากของที่ฉันจะได้รับจากวีด”
– โนดอม: ตกลง
อุลทาร์ใช้ทักษะเสียงตะโกนของนักรบ
“การต่อสู้ตัวต่อตัว? นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันยินดีที่จะรับคำท้าของนาย!”
(อ่านต่อ…)
พาร์ท 3
ฝูงชนเคลื่อนไหว สร้างพื้นที่ว่างเปล่าขนาดใหญ่ในทุ่งราบให้อุลทาร์และวีดต่อสู้โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง กองทัพจักรวรรดิล่าถอยไปทางทิศใต้ และผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามยึดครองพื้นที่ทางทิศเหนือ
นั่งลงเพื่อชม
"ว้าว คุณคิดว่าใครจะชนะ?”
“คุณวีด แน่นอนอยู่แล้ว”
“แต่อุลทาร์… เขาเป็นหนึ่งในผู้เล่นติดอันดับสูงสุดในเกม ฉันสงสัยว่าเขาไม่เคยพ่ายแพ้ใครเลย
ยกเว้นบาร์ด เรย์”
“ฉันได้ยินข่าวลือว่าเขาแข็งแกร่งพอๆ
กับบาร์ด เรย์ในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว”
“คุณไม่สามารถรู้ได้จริงๆ
เว้นแต่คุณจะต่อสู้กับเขาจริงๆ ข่าวลือก็เป็นแค่ข่าวลือ”
“สิ่งที่แน่นอนก็คือ สายตาของเราจะต้องได้รับชมการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ และท่านวีดผู้เป็นเทพสงครามจะเป็นผู้ชนะ”
วีดดด!
อุลทาร์!
แค่ชื่อของพวกเขาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้ชมตื่นเต้นกับการรอคอย
วีดยกดาบโลอาของเขา
เตรียมพร้อมสำหรับการดวล ฟาบิโอและเฮอแมนยังสร้างชุดเกราะใหม่ไม่เสร็จ
'ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะยอมรับการดวลตัวต่อตัว ฉันควรจะสนุกกับสิ่งนี้เมื่อฉันทำได้'
ยังอยู่ในร่างของออร์คคาริชวิ
เขาต้องระงับรอยยิ้มที่น่ารังเกียจซึ่งกำลังขู่ว่าจะกระจายไปทั่วใบหน้าของเขา
'การดวลไม่ใช่สิ่งที่ฉันคุ้นเคยเป็นพิเศษ
แต่ก็ไม่เลวเหมือนกัน'
เขาเคยได้ยินว่าอัศวินและนักรบมีโอกาสมากมายที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้เดี่ยวซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจของพวกเขา
ส่วนใหญ่ผ่านการร้องขอให้เอาชนะบางคนในสถานที่ดังกล่าวและเช่นนั้น ภารกิจการดวลเหล่านั้นค่อนข้างสำคัญสำหรับการสร้างสายสัมพันธ์และชื่อเสียง
เช่นเดียวกับการพัฒนาความกล้าหาญในการต่อสู้
แต่ส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวข้องกับอาชีพอย่างประติมากร
อย่างไรก็ตาม
วีดมีแนวโน้มที่จะหาทางชนะ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตามที่จำเป็น
'จินตนาการของการดวลอันทรงเกียรติ…
สิ่งนั้นไม่มีอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง มีเพียงผู้ชนะและผู้แพ้'
ปกปิดความคิดภายในที่ดำยิ่งกว่าหมึกปลาหมึก
วีดยิ้มกว้าง
“ชวิค มาสร้างการต่อสู้ที่น่าจดจำกันเถอะ
อุลทาร์”
"แน่นอน ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอหน้านายเร็วขนาดนี้ ฉันขอขอบคุณ”
“ขอบคุณฉันทำไม? ชวิค”
“เพราะเราอาจจะจบศึกนี้ได้เร็วกว่าที่คิด นายได้ช่วยทั้งฉันและกิลด์เฮอร์มีสไว้มากมาย”
อุลทาร์ถือดาบและหน้าไม้ในแต่ละมือ โดยธรรมชาติแล้ว อาวุธทั้งสองนั้นเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์อันทรงพลัง
“ฉันเตือนนายล่วงหน้าแล้ว นายจะต้องระวังหน้าไม้ของฉันให้มาก ทันทีที่นายลดการป้องกันลง จะมีลูกศรติดอยู่ที่หัวของนาย”
สไตล์การต่อสู้ของอุลทาร์ค่อนข้างโด่งดังในหมู่ผู้เล่น ตั้งแต่เลเวลของเขามากกว่า 200 วิธีการต่อสู้ที่เขาโปรดปรานได้เปลี่ยนไปใช้หน้าไม้หลังจากใช้เวลาต่อสู้ด้วยดาบมาระยะหนึ่ง
วีดตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“นั่นเป็นอาวุธที่ดี ไม่มีวิธีการใดที่น่าละอายเกินไปตราบใดที่มันทำให้นายมีพลังมากขึ้น ทวิคคค ฉันรู้สึกว่านี่จะเป็นการต่อสู้ที่สนุก ชวิค!”
“แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะโจมตีได้แรงแค่ไหนก่อนที่จะพูดใหญ่โตขนาดนั้น”
อุลทาร์รู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งทื่อเล็กน้อยกับคำพูดที่มั่นใจของวีด
แต่เขาก็ยังเชื่อมั่นร้อยเปอร์เซ็นต์ในชัยชนะของเขา
'ฉันจะไม่แพ้ประติมากรแบบนี้แน่…
นอกจากนี้
เขายังไม่สามารถใช้ทักษะอัญเชิญอันเดดที่กลายเป็นปัญหาได้ไม่นานมานี้ จริงไหม? มาถึงการต่อสู้ในรูปแบบของออร์คจากทุกสิ่ง ช่างน่าหัวเราะ
'
ออร์คไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าเผ่าพันธุ์มอนสเตอร์ที่เขาสังหารมานับครั้งไม่ถ้วนในอดีต
มีประสบการณ์มากมายในการบุกโจมตีหมู่บ้านและป้อมปราการของพวกเขา
'ความสามารถหลักของพวกเขาคือการร่ายจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เพื่อเพิ่มพลังให้กับสหายของพวกเขา ออร์คอาจเป็นเผ่าพันธุ์นักรบ แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน
เขาไม่สามารถแม้แต่จะได้เปรียบจากความแข็งแกร่งทางเผ่าพันธุ์ของพวกมันด้วยซ้ำ'
ออร์คสามารถเติบโตอย่างแข็งแกร่งในช่วงเวลาสั้น
ๆ แต่อุลทาร์คิดว่าไม่ว่าออร์คจะแข็งแกร่งเพียงใด ออร์คก็เป็นอะไรไม่ได้มากไปกว่าออร์ค พวกเขาอาจมีพลังของกล้ามเนื้อที่เหนือกว่าและร่างกายที่แข็งแกร่ง
แต่เนื่องจากพวกเขาขาดความสามารถในการใช้ทักษะต่างๆ ในการต่อสู้ ข้อจำกัดของพวกเขาจึงชัดเจนมากขึ้นเมื่อเลเวลของพวกเขาเพิ่มขึ้น ขนาดที่ใหญ่โตของพวกมันยังเป็นจุดอ่อนอีกประการหนึ่ง
เนื่องจากมันให้พื้นที่มากมายสำหรับคู่ต่อสู้ในการโจมตี เหนือสิ่งอื่นใด
วีดไม่แม้แต่จะเตรียมอาวุธให้ตัวเองด้วยอุปกรณ์ที่เหมาะสมหลังจากที่เขาแปลงร่างเป็นออร์คตัวนี้ เขาสวมชุดเกราะออร์คที่ดูซอมซ่อซึ่งดูเหมือนว่าเขาหยิบมันขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง
และคุณภาพระดับปานกลางนั้นไม่สามารถเทียบได้กับชุดเกราะของพระแม่ธรณี ที่เขายืมมาจากเพื่อนของเขา
'เขาต้องประเมินฉันต่ำไป ช่างไร้สาระ ฉันจะพิสูจน์ให้นายเห็นว่ามีคนมากมายในกิลด์เฮอร์มีสนอกเหนือจากบาร์ด
เรย์ที่สามารถเอาชนะนายได้ วีด'
ความจริงก็คืออุลทาร์ไม่รู้ว่ามีความคิดแบบไหนอยู่ในใจของวีด
ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อเริ่มการต่อสู้
'หน้าไม้นั่นดูแพงมาก และอุปกรณ์อื่น ๆ ทั้งหมดของเขาดูห่างไกลจากของราคาถูก ยอดเยี่ยม'
'ฉันจะชนะในครั้งนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะเป็นคนฆ่าแกเอง วีด!'
***
“หึ หึ”
ในขณะนี้ ผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้เดี่ยวระหว่างวีดและอุลทาร์
ยู บยอง จุน
ก็เฝ้าดูการต่อสู้ครั้งนี้ผ่านหน้าจอของเขาเช่นกัน
เนื่องจากวีดเป็นหนึ่งในผู้เข้าแข่งขันที่อาจรวบรวมรอยัล
โร้ดและสืบทอดมรดกทั้งหมดของเขา
“อุลทาร์ ไอ้หมอนี่ใครวะ”
– ปัจจุบันเขาเป็นผู้เล่นอันดับที่
77 ในแง่ของเลเวลผู้เล่น และอันดับที่ 124 จากความแข็งแกร่งในการต่อสู้
สิ่งที่ AI
เวอร์เซลล์ พูดนั้นแตกต่างอย่างมากจากสิ่งที่คนทั่วไปรู้จัก โดยทั่วไปแล้วอันดับของอุลทาร์ ตามเลเวลจะอยู่ที่ประมาณ 23 จากในเกมทั้งหมด แต่ในความเป็นจริงแล้ว อันดับนี้ไม่ได้คำนึงถึงผู้เล่นที่เล่นแบบเงียบๆ
ซึ่งโปรไฟล์ไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ แม้ว่ากิลด์เฮอร์มีสจะผูกขาดการทำเควสและพื้นที่ล่าในทวีปตอนกลาง
แต่ก็ยังมีผู้เล่นจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในมุมที่ลึกลับของดินแดนแห่งนี้ ผู้เล่นบางคนออกล่าเป็นเวลานานในเขาวงกตที่ส่วนอื่นๆ ของโลกไม่รู้จัก
และคนอื่นๆ ก็แอบอยู่ในพื้นที่ต้องห้าม
เหล่าดาร์คเกมเมอร์ ผู้ซึ่งเปรียบรอยัลโร้ดเป็นหนทางในการหาเงิน
โดยปกติแล้วจะมีโปรไฟล์ที่ไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ ร่วมมือกันเป็นการส่วนตัว พวกเขามีอำนาจมากขึ้น แลกเปลี่ยนสินค้าและข้อมูลในตลาดมืด เนื่องจากรอยัลโร้ดคืองานของพวกเขา
พวกเขารักษาความลับและหลีกเลี่ยงสายตาของกิลด์เฮอร์มีส นอกจากนี้ยังมีผู้เล่นรายอื่นในทางเหนือ
ทางตะวันออก และทางใต้ที่เพิ่มพูนความแข็งแกร่งอย่างสันโดษ
ขยันหมั่นเพียรและหมั่นสร้างทักษะของตนแม้จะมีอุปสรรคมากมาย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพลังที่ไม่อาจปฏิเสธได้ของผู้เล่นดังกล่าว
ซึ่งในที่สุดการปกครองของจักรวรรดิฮาเว่นก็ไม่มั่นคงแม้ว่าภายนอกจะดูเด็ดขาดมากก็ตาม
ยู บยอง จุนพบว่าตัวเองรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเห็นอุลทาร์เต็มไปด้วยความมั่นใจด้วยดาบยาวและหน้าไม้ในมือแต่ละข้าง
“เจ้านี่คิดว่าเขาจะชนะจริงๆ เหรอ?”
– เมื่อพิจารณาจากสายตา สีหน้า
และอารมณ์ในน้ำเสียงของเขา คาดว่าเขามั่นใจประมาณ 98.4% ในชัยชนะของเขา
“ช่างเป็นเด็กหนุ่มซะจริง”
เขาไม่สามารถกลั้นการถอนหายใจได้เมื่อเห็นสถานการณ์ทั้งหมด เนื่องจากยู บยอง จุนติดตามการผจญภัยของวีดอย่างใกล้ชิดมานาน
เขาจึงคุ้นเคยกับความลับดำมืดของวีดมากกว่าเพื่อนที่อยู่รอบตัวเขาอย่างเพล
“นี่คือประติมากรรมจำแลง สำหรับตอนเริ่มต้น และเขาเลือกที่จะแปลงร่างเป็นใครอื่นนอกจากออร์คคาริชวิ…”
เขารู้ว่าคนๆ หนึ่งจะต้องพร้อมที่จะระแวงการกระทำใดๆ
ก็ตามที่วีดทำ เขาอาจเลือกที่จะเปลี่ยนเป็นออร์คยอดนิยมเพื่อปลุกเร้าฝูงชน หรือเป็นไปได้ค่อนข้างมากที่เขาทำเพราะข้อเสนอโฆษณาอาหารที่เขาเพิ่งทำโดยใช้ตัวละครนี้
ออร์คคาริชวิ
โฆษณารามยอน พิซซ่า และไก่!
เขาได้ทำสัญญากับแฟรนไชส์ที่แตกต่างกันสามแห่งในเวลาเดียวกัน โฆษณาแสดงให้เห็นว่า คาริชวิกินอาหารดังกล่าวอย่างเอร็ดอร่อย
และเขาจะได้รับโบนัสบางส่วนตามยอดขายที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากการถ่ายทำโฆษณาเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นที่รอยัล
โร้ด เขาจึงลงมือทำอาหารเองด้วย และภาพที่เขากำลังเพลิดเพลินกับอาหารด้วยความกระตือรือร้นทำให้ผู้โฆษณาตะโกนว่า
“แจ็คพอต!”
'วีดจะไม่มีทางพลาดโอกาสเช่นนี้'
อย่างไรก็ตาม
ยังไม่สามารถพูดได้ว่าพวกเขารู้จักวีดดี หากพวกเขาคิดว่าเขาเพียงเลือกแปลงร่างออร์คเพื่อวัตถุประสงค์ทางการค้าเท่านั้น
'เจ้าเล่ห์เจ้าเหลี่ยมแบบนี้ มักเล็งเป้าหมายไปที่นกอย่างน้อยสองตัวด้วยกระสุนนัดเดียว
หรืออาจจะมากกว่านั้น'
เขาไม่มั่นใจนัก
แต่เขาก็ยังเข้าใจว่าความตั้งใจที่แท้จริงของวีดคืออะไร เมื่อมีคนเปลี่ยนเผ่าพันธุ์ของตนเป็นการชั่วคราวเพื่อให้เหมาะสมที่สุดสำหรับการต่อสู้ทางกายภาพ
เช่น ออร์คคาริชวิ สถานะของพวกเขาก็จะเปลี่ยนไปเช่นกัน ค่าสถานะต่างๆ
มากมายที่ครอบครองโดยคนที่มีทุกอย่างทั้งหมดนี้จะจัดระเบียบตัวเองใหม่
โดยเน้นไปที่ความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่ว วีดตระหนักดีถึงขนาดใหม่
จุดศูนย์กลางมวล และแม้แต่ลักษณะทางเชื้อชาติต่างๆ ของรูปแบบใหม่ของเขา และรู้วิธีใช้ประโยชน์จากมัน
'นั่นเป็นเหตุผลที่คุณไม่ควรมองว่าเขาเป็นเพียงออร์คตัวอื่น เขาจะอยู่ในขั้นที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากออร์คตัวอื่นๆ
ทั้งหมดที่คุณอาจเผชิญหน้ามาจนถึงตอนนี้'
และนี่ไม่ใช่จุดจบของเล่ห์เหลี่ยมที่ซ่อนอยู่ของวีด
มีพรต่างๆ
มากมายจากเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ที่ยังคงเหลือเวลาอีกเล็กน้อยหลังจากที่เขาได้รับพรเหล่านั้นบนเส้นทางแห่งการดิ้นรน:
นักดาบรุ่งเรือง นักสู้ผู้ไม่ยอมแพ้ ร่างกายที่ไร้เทียมทาน และใบมีดทิ่มแทง ผลของพรทั่วไปที่ได้รับจากนักบวชไม่สามารถเทียบได้กับพรที่ได้รับโดยตรงจากเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ และถุงมือประตูมิติที่เขาได้รับเป็นรางวัลหลังจากทำภารกิจสำเร็จในสงครามพัลรังกาก็เป็นอีกปัจจัยสำคัญ เขาจะโผล่จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งในพริบตา และการโจมตีของเขาจะก้าวข้ามขอบเขตของห้วงมิติเพื่อโจมตีจากทิศทางที่ไม่คาดคิด จริงอยู่ มันเป็นรูปแบบการต่อสู้ที่ค่อนข้างยากในการควบคุมและวีดยังไม่มีโอกาสฝึกฝนมัน
'เขาจะใช้ประโยชน์จากมันได้อย่างดีเยี่ยม ซึ่งเป็นไปได้อย่างมากที่สุด.'
ในทางกลับกัน อุลทาร์ดื้อรั้นกับการใช้ดาบและหน้าไม้
ซึ่งทำให้สไตล์การต่อสู้ของเขาค่อนข้างไม่ยืดหยุ่น
'แน่นอน
มันจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการทำให้คู่ต่อสู้เสียสมาธิและรำคาญ
แต่ไม่มีทางที่มันจะได้ผลกับวีด'
อุลทาร์สวมชุดเกราะแห่งพระแม่ธรณี ที่เขายืมมา
แต่มันจะเป็นการสันนิษฐานที่ง่ายเกินไปที่จะคิดว่าการได้รับความเสียหายน้อยลงจากการโจมตีจะทำให้คุณชนะการต่อสู้
'ที่เลวร้ายที่สุดคือนั่นยังไม่ใช่ทุกอย่างที่เขาได้รับ'
ทักษะอัญเชิญอันเดดของวีดอยู่ที่ขั้นกลาง
เลเวล 8
แม้ว่าจะไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะเสกสิ่งต่าง ๆ เช่น อัศวินหายนะ ในระหว่างการต่อสู้
แต่ก็มีทักษะอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาสามารถใช้
หัตถ์สูบชีวิต
ทักษะเนโครแมนเซอร์ที่มีชื่อฟังดูเหมือนอยู่ในการครอบครองของวีดสามารถเรียนรู้ได้เมื่อการอัญเชิญอันเดดของใครคนหนึ่งถึงขั้นกลาง
เลเวล 8 ทักษะที่ขโมยส่วนหนึ่งของพลังชีวิตและพละกำลังของฝ่ายตรงข้ามเมื่อใดก็ตามที่ผู้เล่นทำการโจมตีหรือป้องกันสำเร็จ! มันเป็นคาถาที่บันทึกไว้ในหนังสือคาถาของบัลข่าน
และแน่นอนว่าวีดได้ศึกษามันแล้ว แม้ว่าจะเพิ่งเรียนรู้หัตถ์สูบชีวิตครั้งแรกได้ไม่นาน
แต่ถึงจะเป็นทักษะเลเวล 1 ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย ที่สำคัญกว่านั้น
ความสามารถในการดูดซับพลังชีวิตของคู่ต่อสู้อย่างต่อเนื่องในการดวลอาจเป็นข้อได้เปรียบอย่างมาก
“วีดมีลูกเล่นมากมายซ่อนอยู่ข้างหลังเขา…
และคนงี่เง่าคนนี้มีความมั่นใจเพียงเพราะเขามีหน้าไม้และชุดเกราะที่ดี”
ยู บยอง จุน
อยากเห็นวีดต้องดิ้นรนจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น อุลทาร์เป็นเพียงตัวละครพิเศษที่จะช่วยให้วีดเปล่งประกายมากยิ่งขึ้น
“ปัญหาที่แท้จริงคือคาถาอัญเชิญฝนอุกกาบาตและโรคอัลคิน”
สำหรับสงครามครั้งนี้
โอกาสที่กิลด์เฮอร์มีสจะคว้าชัยชนะนั้นดูสูงมาก กองพันที่แตกต่างกันมากถึง 20 กอง กำลังดำเนินการโจมตีอย่างรวดเร็ว
เข่นฆ่าผู้เล่นที่เข้าข้างอาณาจักรอาเพ่น แม้ว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จในการขับไล่กองทัพจักรวรรดิที่บุกเข้ามาด้วยวิธีการที่ยากลำบาก
แต่เวลาก็อยู่ข้างกิลด์เฮอร์มีส
“เมื่ออุกกาบาตเหล่านั้นโจมตีอีกครั้ง
จะมีการสังหารหมู่อีกครั้ง วีดอาจจะสามารถหลบเลี่ยงผลกระทบได้
แต่ผู้ติดตามของเขาหลายคนจะต้องตาย”
ยิ่งผู้เล่นระดับสูงมุ่งความสนใจไปที่จุดใดจุดหนึ่งมากเท่าไหร่
กิลด์เฮอร์มีสก็จะกวาดล้างพวกเขาทั้งหมดในคราวเดียวได้ง่ายขึ้นเท่านั้น
“โรคระบาดใช่ไหม…? ทุกคนจะต้องพินาศหากโรคอัลคินนี้ไม่หยุดยั้ง และนั่นจะนำไปสู่ความพ่ายแพ้ของอาณาจักรอาเพ่นในที่สุด”
ยู บยอง จุน ถามเวอร์เซลล์:
“ว่าแต่ โรคอัลคินนี่มันคืออะไรกันแน่?”
- เป็นโรคติดต่อที่สร้างขึ้นโดยการผสมผสานระหว่างเทคนิคการเล่นแร่แปรธาตุและคำสาป มันถูกผนึกไว้ใต้หินสีแดงเป็นเวลา 374 ปีหลังจากการสร้าง
จนกระทั่งมันถูกค้นพบโดยทีมสำรวจที่ส่งมาโดยกิลด์เฮอร์มีส
“แล้วระดับอันตรายล่ะ”
– รุนแรง
มีอัตราการติดเชื้อสูงมาก ประมาณว่าอย่างน้อย 86%
ของผู้เล่นที่รวมตัวกันในทุ่งกานาฟจะติดโรคภายใน 35 ชั่วโมง
โรคอัลคินน่ากลัวจริงๆ ด้วยการต่อสู้ที่ดุเดือดในค่ายของอาณาจักรอาร์เพ่น
มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะประเมินจำนวนความเสียหายที่ถูกต้องแม่นยำ
“ถ้าอย่างนั้นก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหยุดการแพร่กระจายของเชื้อ”
ในที่สุด ยู บยอง จุน ก็เชื่อมั่น:
คราวนี้ เขาจะได้เห็นความล้มเหลวของวีดในที่สุด!
เขาคิดว่าวีดจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าบาร์ด
เรย์ในฐานะผู้สืบทอดของเขา ถึงกระนั้น
การปล่อยให้คนอื่นเห็นว่าเขาล้มเหลวเพียงครั้งเดียวก็ไม่เสียหาย
แทนที่จะประสบความสำเร็จในทุกสิ่งเสมอไป
“สงครามครั้งนี้จะจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของวีดอย่างแน่นอน ไม่ว่าเขาจะใช้อุบายแบบไหนก็ตาม”
ยู บยอง จุน พึมพำกับตัวเอง แต่ AI
ที่เป็นมิตรก็ตอบกลับมา
– จะให้ฉันคำนวณความน่าจะเป็นที่จะชนะของทั้งสองฝ่ายหรือไม่?
“ไม่ อย่า”
มันจะดูดเอาความสนุกของสงครามครั้งนี้ไปเสียหมด
เหมือนกับการสะดุดสปอยตอนจบของหนังที่คุณตั้งหน้าตั้งตารอมานาน สำหรับตอนนี้
สิ่งที่ทำให้เขาไม่สบายใจมากที่สุดคือลางสังหรณ์ที่อธิบายไม่ได้ซึ่งบอกเขาว่าวีดจะต้องหาทางเอาชนะให้ได้อีกครั้ง
แม้จะเสียเปรียบทั้งหมดก็ตาม
***
"ฆ่า! ฆ่ามัน ฆ่า!”
“เทพสงครามวีดจะได้รับชัยชนะ!”
“อุลทาร์
แสดงพลังของกิลด์เฮอร์มีสให้เขาเห็น”
“จบด้วยการโจมตีครั้งเดียว!”
"วีด! วีด! วีด!"
เสียงโห่ร้องและเสียงเชียร์จากฝูงชนสามารถได้ยินได้ทุกที่ ผู้ที่สนับสนุนวีดมีจำนวนมากกว่าฝ่ายตรงข้ามมากกว่าร้อยเท่า
แต่การสนับสนุนจากฝูงชนไม่ใช่ปัจจัยสำคัญในการดวล
ออร์คคาริชวิ!
อุลทาร์!
พวกเขาเดินด้อมๆ มองๆ เป็นวงกลม
จ้องมองกันและกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ทั้งคู่กำลังคำนวณอย่างพิถีพิถันในหัวของพวกเขา
ตัดสินใจว่าพวกเขาควรจะเริ่มการต่อสู้อย่างไร
*ชวาฟ!*
อุลทาร์เป็นคนแรกที่โจมตี เขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน ใช้หน้าไม้ยิง
*กราว!*
วีดเบี่ยงเบนลูกศรด้วยการกระตุกดาบของเขาเล็กน้อย
แต่เขาสัมผัสได้ถึงแรงกระแทกที่รุนแรงจากมัน
'จำนวนพลังนี้หมายความว่าหน้าไม้นั้นมีโบนัสค่าสถานะบางอย่าง
เช่น การโจมตีพิเศษ การยิงทะลุทะลวง และผลกระทบการกระแทกกลับ
ซึ่งเหนือกว่าความเสียหายที่สูง'
หน้าไม้มักจะมาพร้อมกับจุดอ่อน เช่น
ความเร็วในการรีโหลดที่ช้าและไม่สามารถยิงติดต่อกันได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม หน้าไม้นี้ที่อุลทาร์ถืออยู่สามารถยิงลูกศรมานาได้
และรีโหลดตัวเองโดยอัตโนมัติ มันไม่มีจุดอ่อนทั่วไปของหน้าไม้ทั่วไป มันเป็นอาวุธที่สามารถใช้ได้อย่างอิสระแม้ในระยะประชิด
'มันต้องแพงแน่ๆ'
อุลทาร์เข้าหาร่างใหญ่โตของคาริชวิจากทางด้านขวา ทิศทางของการโจมตีจะตกอยู่ในจุดบอดของออร์คที่เชื่องช้า เมื่อพิจารณาจากความจริงที่ว่าดาบของเขาส่องแสงเจิดจ้า
เขาต้องใช้ทักษะบางอย่างที่เพิ่มพลังโจมตีของเขาเช่นกัน
'ไม่ได้แดกกูหรอก'
วีดเริ่มพุ่งไปข้างหน้าในทิศทางเดียวกัน
แกว่งแขนของเขาเบาๆ แทนที่จะเป็นดาบที่พวกออร์คใช้กันทั่วไป
ดาบโลอาที่ดูบางพอๆ กับตะเกียบกลับฟันอากาศ
*ชิ้งงงงง!*
ทันทีที่ใบดาบของพวกเขาปะทะกัน
อุลทาร์รู้สึกว่าข้อมือของเขาหักจากแรงกระแทกที่รุนแรง เป็นการแลกหมัดระหว่างดาบสองเล่ม
แต่รู้สึกราวกับว่าแขนและไหล่ของเขากำลังจะหลุด
< ผลกระทบที่ทรงพลัง! พลังชีวิตของคุณลดลง 3,487 แต้ม ความทนทานดาบของคุณลดลง 1 แต้ม >
อุลทาร์ไม่เคยเห็นความทนทานอาวุธของเขาลดลงในระหว่างการต่อสู้
เนื่องจากปกติแล้วจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมีช่องว่างที่รุนแรงระหว่างเลเวลของคู่ต่อสู้ทั้งสอง
มันเป็นพลังที่เหนือจินตนาการอย่างแท้จริง!
'ออร์คมีทักษะที่สามารถออกแรงได้มากขนาดนี้?'
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในกลอุบายมากมายของเขา
วีดได้เปลี่ยนค่าสถานะศิลปะทั้งหมดของเขาให้เป็นความแข็งแกร่งโดยใช้ทักษะประติมากรรมทำลายล้าง พลังมหาศาลที่เขาเหวี่ยงดาบของเขาก่อตัวเป็นพื้นฐานของการโจมตีนี้เท่านั้น การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักตามธรรมชาติของเขาตลอดจนการเคลื่อนไหวของไหล่และเอวล้วนส่งผลให้เกิดผลกระทบอย่างมาก
“ฮะ! ออร์ค
บดขยี้สามครั้ง!”
วีดทำการโจมตีอีกครั้ง
ใจดีพอที่จะตะโกนชื่อทักษะออกมาดังๆ การโจมตีประกอบด้วยการเหวี่ยงสามครั้งติดต่อกันด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น
และการฟาดครั้งสุดท้ายก็มีผลทำให้เป้าหมายติดสถานะมึนงง
“แย่ละ”
อุลทาร์ถอยกลับอย่างรวดเร็ว
เหวี่ยงดาบของเขาและยิงลูกศรอีกนัด
*กิ๊งกิ๊ง!*
เขาสามารถหลบให้พ้นมือของวีดได้หลังจากหักเหสองวงแรก
และความเย็นยะเยือกไหลลงกระดูกสันหลังจากการโจมตีที่ไม่คาดคิด
วีดยื่นมือซ้ายที่ปกคลุมด้วยกล้ามเนื้อของเขาซึ่งดีพอๆ
กับอาวุธร้ายแรงใดๆ
*กร้อบ แกร้บ*
เขากระตุกนิ้วเข้าด้านใน
ทำท่าทางเชิญชวนให้คู่ต่อสู้โจมตีในครั้งนี้ การดวลของพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น
(ติดตามต่อในตอนหน้า…)
พาร์ท 4
หลังจากการโจมตีระลอกแรกจบลงด้วยความล้มเหลวครั้งใหญ่
อุลทาร์ก็เปลี่ยนกลยุทธ์ทันที
'ไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามเทียบเคียงกับพลังดุร้ายของออร์ค นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันตั้งใจไว้แต่แรกเช่นกัน การโจมตีครั้งแรกนั้นเป็นเพียงการประเมินพื้นฐานของเขา ตอนนี้ฉันจะมุ่งเน้นไปที่ทักษะของฉันมากกว่าพละกำลัง'
เมื่อต้องต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่มีพละกำลังมหาศาลเช่นนี้
เขาจะต้องใช้ความเร็วและทักษะที่ซับซ้อนเพื่อให้ได้รับชัยชนะ
แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้ระยะประชิดก็ตาม เขาจะทำให้ศัตรูสับสนและยิงหน้าไม้เมื่อมีโอกาส เหมือนกับที่เขาเคยทำกับผู้เล่นคนอื่นๆ
มาก่อน ลูกศรมนตราที่ทำให้เป้าหมายติดสถานะเป็นอัมพาต
มึนงง และติดพิษ สามารถลดความสามารถในการต่อสู้ของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างมากเพียงแค่ยิงโดนเฉียดๆใส่พวกเขา
“ดาบมานา!”
ทักษะดาบลับ…
อุลทาร์เรียกใบดาบและส่งมันปลิวไปในอากาศ จากทักษะการต่อสู้ทั้งหมด ทักษะนี้มีอรรถประโยชน์สูงสุด
“ดาบหมอกโลหิต!”
นี่ไม่ใช่ทักษะลับ แต่ทำให้ผู้เล่นสามารถโจมตีได้ในขณะที่อยู่ในหมอกเพื่อแลกกับพลังชีวิตจำนวนเล็กน้อย
ร่างของอุลทาร์หายไป
ปกคลุมไปด้วยหมอกสีแดงเลือด โดยทั่วไปแล้ว
ผู้คนจะถูกครอบงำด้วยความกลัวและความสับสน เมื่อจู่ๆ
ศัตรูของพวกเขาก็หายไปจากสายตา
*ฟับ ฟับ!*
แต่วีดรอ พลางควงดาบโลอาในมือเหมือนของเล่น
'นายอาจไม่รู้ แต่ฉันจะไม่มีวันแพ้ตราบใดที่ฉันใช้ร่างของออร์คคาริชวิ'
หากเขาอยู่ในสภาพปกติของมนุษย์
เขาอาจเต็มใจเสี่ยงที่จะเสียเปรียบเพียงเล็กน้อยในการต่อสู้ครั้งนี้
แต่เมื่อพิจารณาจากการขายโฆษณาและธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับตัวละครอย่างออร์คคาริชวิแล้ว
ความเป็นไปได้ใดๆ ที่จะพ่ายแพ้นั้นไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน!
'ฉันต้องปราบเขาด้วยพลังที่ท่วมท้น'
วีดเพียงแค่รอต่อไปอย่างใจเย็นเช่นเคย ไม่กี่วินาทีผ่านไปในความเงียบ อุลทาร์รู้สึกมั่นใจว่าคู่ต่อสู้ของเขาถูกหลอกโดยกลยุทธ์ของเขา
“รับไป นี่คือวิชาดาบของเกลค์!”
จากหมอกสีเลือด ดาบที่ดูพร่ามัวเหมือนภาพติดตาพุ่งตรงมาที่วีด เทคนิคดาบของเกลค์ใช้มานาไปมาก
แต่ทำให้การโจมตีด้วยดาบไปถึงทุกที่ภายในรัศมี 10 เมตร
*ชิ้งงงง!*
ดาบมานายังพุ่งเข้าหาวีดราวกับลูกธนูที่ยิงออกไป
“ชวิชวิชวิท”
วีดเบี่ยงดาบมานาก่อนด้วยดาบโลอาที่เขาถืออยู่ในมือเหมือนของเล่น
*แคล้ง!*
หลังจากสกัดกั้นการโจมตีที่พุ่งเข้ามาด้วยการแกว่งเพียงครั้งเดียว
เขาก็หลบดาบของเกลค์ ได้มากขึ้นด้วยการก้าวไปด้านข้างในขณะที่เอนร่างกายส่วนบนของเขาไปด้านหลังด้วยการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล
*ชวาฟ!*
ในขณะนั้น ลูกศรถูกปล่อยออกจากหน้าไม้ของอุลทาร์
บินเร็วกว่าลูกสุดท้ายที่เขายิงเกือบสามเท่า
'ครั้งนี้โดนเป้าแน่นอน นี่คือโอกาสของฉัน'
อุลทาร์คาดว่าลูกศรจะพุ่งเข้าใส่เจ้าก้อนเนื้อซึ่งเป็นร่างของออร์คโดยตรง อันที่จริง ลูกศรนั้นพุ่งมาเร็วมากจนแทบจะมองไม่เห็น
และวีดก็ไม่ได้แสดงสัญญาณของการเคลื่อนไหวใดๆ เพื่อหลบหรือบล็อกมัน
แต่แล้ววีดก็ก้าวไปอีกก้าวใหญ่ๆ
และหายไปในอากาศ
“…!”
อุลทาร์พุ่งไปด้านข้างตามสัญชาตญาณของร่างกายเขา ลางสังหรณ์ลางสังหรณ์เกิดขึ้นกับเขาแม้ว่าเขาจะซ่อนตัวอยู่หลังหมอกเลือดรัศมี
3 เมตรก็ตาม
*สัสสชวีป!*
ทันทีที่เขาตกลงสู่พื้น
ดาบโลอากวาดล้างจุดที่เขาเคยอยู่เมื่อเสี้ยววินาทีก่อนเป็นวงโค้งขนาดใหญ่ หากเขาช้ากว่านี้อีกนิด ใบดาบคงจะฟันเข้าเต็มๆ แต่อุลทาร์กลับตอบสนองได้อย่างรวดเร็วด้วยประสบการณ์การต่อสู้ที่มากมาย
"ใช้ได้ดีทีเดียว ทชวิค!”
วีดยังคงแกว่งดาบของเขาในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าในครั้งนี้ เขารู้ดีถึงตำแหน่งของอุลทาร์ แม้ว่าศัตรูของเขาจะถูกหมอกโลหิตบดบังก็ตาม
เสียงฝีเท้าและคำใบ้ของการปรากฏตัวที่ทิ้งร่องรอยไว้เมื่อใดก็ตามที่เป้าหมายของเขาหลบคมดาบ
แม้แต่วิธีที่เขาใช้ดาบก็บังคับให้คู่ต่อสู้ไปในทิศทางเดียว
ราวกับว่าเขากำลังล่ากระต่ายและต้อนจนมุมเหมืองหิน
"บัดซบเอ้ย…!"
อุลทาร์พยายามยืนหยัด หลบและสกัดกั้น
< ด้วยพลังที่ท่วมท้นของศัตรู
ความทนทานของดาบเดกอร์ ลดลง 3 แต้ม
ความเสียหายเพิ่มเติม!
แม้จะสกัดกั้นการโจมตี แต่พลังชีวิตของคุณก็ได้รับความเสียหาย
3,492
หน่วย >
เนื่องจากพลังโจมตีที่น่ากลัวของออร์ค
ทำให้อุลทาร์สูญเสียพลังชีวิตไปตลอดแม้ในขณะที่เขากำลังเบี่ยงการโจมตี ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาคิดว่าจะหยิบโล่ออกมาแทนที่จะใช้หน้าไม้
แต่มีบางอย่างบอกเขาว่าเขาจะไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการสกัดกั้นจนกว่าจะสิ้นสุดการต่อสู้หากเขาทำเช่นนั้น ถึงกระนั้น ดาบมานา ซึ่งเป็นใบดาบที่เรียกโดยทักษะลับของเขา
ในตอนนี้กำลังลอยขึ้นไปในอากาศและเล็งไปที่หัวของวีด
'อีกสักครู่... ถึงตานายแล้วที่จะหลบหรือบล็อก'
ตอนนี้ดาบมานาอยู่ห่างจากการแทงทะลุหัวของออร์คเพียงเสี้ยววินาที
'บางทีเขาอาจจะไม่ได้สังเกตเลยด้วยซ้ำ? ใช่ เขาประมาท! จากนั้นฉันจะโต้กลับทันทีที่เขาโดนโจมตี'
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ดาบจะฟันเขา
วีดก็หายตัวไปอีกครั้งและกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งที่ด้านหลังอุลทาร์
'นี่มันอะไรกันเนี่ย!'
เขาไม่ได้ใช้ทักษะใดๆ เลยด้วยซ้ำ
แต่อย่างใด เขาก็เคลื่อนย้ายตัวเองผ่านที่ห้วงมิติโดยไม่มีวี่แววล่วงหน้า เนื่องจากอุลทาร์ไม่รู้เกี่ยวกับถุงมือประตูมิติที่วีดได้รับจากบาทัลลี
เทพเจ้าแห่งการต่อสู้ เขาจึงรู้สึกงงงวยโดยปกติ
ด้วยความไว้วางใจในพลังแห่งสัญชาตญาณอีกครั้ง
อุลทาร์กลิ้งไปข้างหน้า แต่วีดกลับโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเขาในขณะที่เขาทำเช่นนั้น
*พั๊ววว!*
วีดเหวี่ยงดาบโลอาของเขาขึ้นไปเหมือนไม้กอล์ฟ
และใบดาบก็กระแทกเข้าไปในร่างของอุลทาร์อย่างแรง
“อึกกกกก!”
< การโจมตีที่รุนแรง!
ผลกระทบของพลังโจมตีที่น่ากลัวไหลผ่านร่างกายของคุณ
พลังชีวิตลดลง 53,481
หน่วย!
เกราะแห่งพระแม่ธรณีป้องกันไม่ให้เอฟเฟกต์สถานะเชิงลบทั้งหมดเกิดขึ้นกับร่างกายของคุณ
ความแข็งแกร่งสูงสุดของคุณลดลง 6%
ความสามารถในการฟื้นฟูร่างกายของคุณลดลง >
เขาไม่มีเวลาพอที่จะอ่านหน้าต่างข้อความทั้งหมดที่โผล่ขึ้นมาในชั่วพริบตา ร่างของอุลทาร์ถูกโยนขึ้นไปในอากาศสูงกว่าพื้น 40 เมตร
วาดเป็นรูปพาราโบลาที่สวยงาม
“ชวิก!”
วีดยังเตะพื้นอย่างแรงและกระโดดได้อย่างยอดเยี่ยม ภาพร่างกายใหญ่โตของคาริชวิที่พุ่งขึ้นเพื่อไล่ตามเหยื่อของเขาสร้างความประทับใจให้กับผู้ที่พบเห็นเป็นอย่างมาก
ในขณะที่เขากำลังทะยานขึ้นสู่กลางอากาศ
วีดจับดาบโลอาด้วยมือทั้งสองข้างเหมือนกับจับขวานเพื่อสับอะไรบางอย่าง
“ไม่มมมมมมม!”
ขณะที่หมุนตัวไปมาอย่างมึนงงอยู่กลางอากาศ
อุลทาร์ก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขาและตื่นตระหนก วีดทำท่านี้ในร่างของออร์คคาริชวิ น่ากลัวเกินจะวัดได้
“เอื้อกกกกกก...”
“อ้ากกก!”
ฝูงชนที่เฝ้าดูยังรู้สึกว่าฝ่ามือของพวกเขาเหงื่อออก ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสได้แต่อ้าปากค้างด้วยความสยดสยอง ช่วงเวลานั้นกินเวลาน้อยกว่าหนึ่งวินาที แต่แน่นอนว่า
อะไรจะน่ากลัวไปกว่านี้?
“ได้โปรดเมตตาด้วย
เพียงครั้งเดียว…”
ด้วยความกลัว อุลทาร์พูดก่อนที่จะหยุดตัวเอง
เขาอาจจะร้องขอสำนึกผิดเพื่อไว้ชีวิตเขาเช่นกัน
สายตาเย็นชาของวีดได้สแกนผ่านอุปกรณ์และเครื่องประดับทุกชิ้นที่ปกคลุมร่างกายของอุลทาร์แล้ว
“ตายไปซะและดรอปไอเท็มมาให้ฉัน”
“อะไรนะ”
ในมือของออร์คคาริชวิ ดาบโลอาฟันอุลทาร์ด้วยการโจมตีที่รุนแรงเพียงครั้งเดียว
*ครืดดดด!*
แรงปะทะของการโจมตีรุนแรงมาก เสียงที่น่าสยดสยองดังก้องไปทั่วทุ่งราบ
***
อาจารย์นักดาบและนักดาบ 2
เป็นผู้นำนักรบทะเลทราย
“คูหุหุ.. ปล้นสะดม!”
“มาอาละวาดทุกอย่างที่นี่กันเถอะ!”
นักรบทะเลทรายผู้กล้าหาญ
ขี่อูฐถือดาบสั้นในมือ… ค่อนข้างตรงไปตรงมา
พวกเขาสามารถรักษากองกำลังของตนไว้ได้
เนื่องจากพวกเขาไม่ใช่เป้าหมายหลักของกิลด์เฮอร์มีส
“ท่านอาจารย์ พวกเรามาแล้ว”
“ใช่ ตามเรามา”
เมื่อนักดาบ 6
และสมาชิกนักดาบคนอื่นๆ รวมถึงเหล่าลูกศิษย์ของพวกเขาเข้าร่วม
พวกเขาเริ่มเดินขบวน มุ่งหน้าไปยังที่ตั้งของกองทัพจักรวรรดิที่ใกล้ที่สุด
“ข้าไม่เห็นนักดาบ 3 และคนอื่นสองสามคนที่นี่”
“เห็นได้ชัดว่าพวกเขาโดนอุกกาบาตถล่มขณะกำลังย่างบาร์บีคิว”
"ตาย?"
"ไม่ครับ แค่เจ็บนิดหน่อย พวกเขาบอกว่าผิวหนังของพวกเขาร้อนฉ่าและแสบร้อน”
“ฟังดูเป็นประสบการณ์ที่สนุก น่าเสียดายที่ข้าไม่ได้อยู่ที่นั่น ข้าเคยเล่นกับไฟบ่อยครั้งด้วยแอลกอฮอล์ที่ใช้ในอุตสาหกรรม
เมื่อข้ายังไม่โตและมีสติสัมปชัญญะมากขึ้น”
“ท่านอาจารย์เคยลองซ้อนยางรถยนต์แล้วเผาไหม? การเล่นไฟในลานขยะเป็นเรื่องสนุกจริงๆ”
“ความทรงจำในวัยเด็กเป็นสิ่งที่สวยงาม”
ข่าววีดต่อสู้กับอุลทาร์
ผู้บัญชาการกองพันที่ 11 ไปถึงอาจารย์นักดาบและครูฝึกและลูกศิษย์ของพวกเขา พวกเขาตัดสินใจดูการต่อสู้ด้วยลูกบอลคริสตัลที่ผู้เล่นบางคนหยิบออกมา
“ดูน่าสนุกจัง”
“การต่อสู้ในฐานะออร์คที่ดูกำยำเช่นนี้…
ดูเหมือนว่าเจ้าตัวน้อยของเรารู้วิธีทำให้การต่อสู้สนุกสนาน”
"ใช่ ฉันหวังว่าเราจะสามารถต่อสู้ในรูปแบบที่งดงามนี้ได้เช่นกัน”
อาจารย์นักดาบ ครูฝึกและบรรดาลูกศิษย์ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับวีดแม้แต่น้อย พวกเขาสอนเขาผ่านการต่อสู้นับครั้งไม่ถ้วนในช่วงที่เขาอยู่ในสำนัก ประสบการณ์ทั้งหมดที่ฝังแน่นทั้งร่างกายและจิตใจทำให้เขาสามารถใช้ศักยภาพได้เต็มที่แม้ในรอยัลโร้ด การสูญเสียเนื่องจากความแตกต่างของเลเวลหรือทักษะที่ไม่สามารถเอาชนะได้เป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคู่ต่อสู้ทั้งสองอยู่ในระดับที่ใกล้เคียงกัน
วีดสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ด้วยความเฉียบแหลมและความสามารถของเขาในฐานะนักสู้ แม้แต่อาจารย์นักดาบเองก็ยอมรับความสามารถของวีดในการใช้ทักษะ
ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว และโจมตีศัตรูของเขาด้วยวิธีทางจิตวิทยาและวิธีอื่นๆ นอกเหนือจากพื้นฐานของทักษะพื้นฐานที่แข็งแกร่งแล้ว
เขายังเก่งในการใช้วิธีการที่แปลกใหม่ในการต่อสู้ เช่นเดียวกับการแสดงความสามารถที่ยอดเยี่ยมในการดวลแบบตัวต่อตัว
“แจกมันฝรั่งอบหรืออะไรซักอย่างให้ทุกคน เรามาแทะในขณะที่เราดูกันเถอะ”
"ขอรับท่านอาจารย์ ข้าไม่แน่ใจว่าเขาจะให้เวลาเรากินอะไรมากพอ”
จากนั้นวีดและอุลทาร์ก็เริ่มการต่อสู้ ผู้ชมต่างคาดหวังว่าจะได้เห็นพวกเขาด้วยระดับความตื่นเต้นที่ทำให้ฝ่ามือของพวกเขาเหงื่อออก
แต่ไม่นานนัก อุลทาร์ก็โจมตีอย่างรุนแรง เมื่อการโจมตีครั้งแรกของเขาจบลงไม่นานหลังจากเริ่มการต่อสู้
ออร์คคาริชวิทุบตีคู่ต่อสู้ของเขาอย่างไร้สติจนผู้คนเกือบจะรู้สึกสงสารกับผู้ชายคนนี้ ใช้เวลาเพียงชั่วครู่ในการเปิด วีดก็จัดการได้ไม่พลาด
และก่อนที่อุลทาร์จะทันได้ตั้งตัวหลังจากการโจมตีครั้งแรกที่ทรงพลัง
เขาก็เริ่มขัดขวางเขาด้วยวิธีการต่างๆ นานา ถ้าวีดใช้ทักษะที่อลังการขนาดใหญ่ระหว่างการโจมตีของเขา
อย่างน้อยก็จะให้เวลาแก่อุลทาร์เล็กน้อยจนกว่าทักษะจะมีผล
แต่เขายังคงโจมตีอย่างไม่ลดละโดยไม่ให้มีเวลาพักหายใจ
อาจารย์นักดาบเดาะลิ้น
“ข้าคาดหวังไว้มาก… แต่ศิษย์น้องของเราไม่มีประสบการณ์มากนักในการเอาชนะผู้คน เขาค่อนข้างซุ่มซ่าม”
นักดาบ2
พยักหน้าเห็นด้วย
“การโจมตีเล็กๆ น้อยๆ
แบบนั้นทำให้เขาดูก้าวร้าวมากเกินไป เขาสามารถใช้ความเฉียดขาดในแบบของเขาได้”
“อืม มันทำให้เป็นฉากที่ยอดเยี่ยม เราเคยทะเลาะกันแบบนั้นตอนเด็กๆ ใช่ไหม?”
“ใช่ ความทรงจำอันล้ำค่าเช่นนี้”
“ช่างเป็นชีวิตที่ยอดเยี่ยมจริงๆ”
ด้วยอดีตอันรุ่งโรจน์ของพวกเขาที่ตอนนี้เหลือเพียงความทรงจำดีๆ
ในใจพวกเขา พวกเขายังคงเฝ้าดูการต่อสู้ของวีดอย่างเงียบๆ
“คุณวีดเป็นฝ่ายชนะ!”
“ไชโย!”
ฝูงชนโห่ร้องอย่างกึกก้องเมื่อได้เห็นการแสดงอันทรงพลังของวีด
***
“คุเฮะเฮะเฮะ เขาชนะอย่างที่ฉันคิด”
สไตน์เนอร์ ราชาโจรภูเขา
หลังจากเคลื่อนไหวในภูมิภาคของจักรวรรดิฮาเว่น
เขามาที่ทุ่งการ์นาฟพร้อมกับพรรคพวกโจรมากมาย
"ว้าว มันวิเศษมาก”
“เขามีทักษะที่น่ากลัวบางอย่าง”
กลุ่มโจรที่เฝ้าดูการต่อสู้ผ่านลูกบอลคริสตัลต่างพูดอย่างประทับใจ
โจรเป็นตัวเลือกคลาสที่มีให้สำหรับผู้เล่นทั่วไป
แต่สไตน์เนอร์ค้นพบ โจรภูเขาในฐานะอาชีพเป็นครั้งแรก การมีภูเขาเป็นพื้นที่ปฏิบัติการหลัก
มีทักษะการต่อสู้ที่เพียงพอและได้รับบทลงโทษน้อยกว่าสำหรับการปล้นสะดม — มันเหมือนกับส่วนผสมของเรนเจอร์ อัศวิน และโจร ข้อเท็จจริงที่ว่าคุณสามารถวิ่งและปรับปรุงถ้ำบนภูเขาของคุณเองได้เหมือนกับลอร์ดที่มีอาณาเขตของพวกเขาเป็นสิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษสำหรับอาชีพนี้
“เราควรจะไปลากเหยื่อดีเมื่อเราอยู่ที่นี่แล้ว
หัวหน้าไม่คิดอย่างนั้นหรือ”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว หัวหน้า!”
กลุ่มโจรภายใต้คำสั่งของสไตเนอร์เป็นนักสู้ที่ช่ำชอง
เนื่องจากพวกเขาพยายามอย่างแน่วแน่ในการพยายามปราบปรามจากกองทัพของจักรวรรดิฮาเว่นหลังจากดูดซับกองกำลังที่พ่ายแพ้และผู้เล่นบางส่วนจากทวีปตอนกลาง
พวกเขาภูมิใจในกองทหารที่น่าเกรงขาม
“ฉันคิดว่ากองพันที่ 13 ตั้งอยู่ใกล้กับเรา”
“ระยะทาง 4.3 กิโลเมตร เราจะไปถึงที่นั่นในไม่ช้าบนหลังม้า”
“อย่างนั้นเหรอ? งั้นเราไปหาพวกเขากันเถอะ”
สไตเนอร์และผู้ติดตามกลุ่มโจรของเขาแลกเปลี่ยนสายตาที่เร่าร้อน
“เราเป็นโจร; ข้ามการพูดคุยเกี่ยวกับระเบียบและความยุติธรรมของทวีปเวอร์เซลล์และอื่นๆ
กันเถอะ เราควรเข้าหาเรื่องนี้ด้วยแนวคิดที่สมเหตุสมผลในใจของเรา:
เรากำลังล้างกระเป๋าของพวกเขาเพราะพวกเขาร่ำรวย นั่นคือทั้งหมด”
“เห็นด้วย มาทำสิ่งนี้ให้สำเร็จแบบที่โจรเท่านั้นที่ทำได้”
“มาทำให้สำเร็จกันเถอะ!”
***
“ใครสู้กับใครอีกแล้ว”
“เทพสงครามวีดและอุลทาร์กำลังดวลกันอยู่ จะออกอากาศเร็วๆ นี้ ทางช่องใดก็ได้ที่คุณเลือกได้”
สมาชิกของกิลด์เฮอร์มีสได้รับข่าวการดวลของวีดและอุลทาร์อย่างกะทันหันและไม่คาดฝัน ลาเฟย์และสมาชิกหลักคนอื่นๆของกิลด์ได้วางแผนรายละเอียดสำหรับการต่อสู้ครั้งนี้
แต่พวกเขาไม่ได้พิจารณาสถานการณ์การต่อสู้แบบตัวต่อตัว
หากจะมีการดวลกัน
สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือต่อสู้และชนะ
“ถ้าเขาสามารถเอาชนะวีดได้…
นั่นหมายความว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะจบลงเร็วกว่าที่เราคิดไว้ไม่ใช่หรือ?”
“และเราได้เตรียมการมากมาย…
ถึงกระนั้น ถ้าอุลทาร์ชนะ ทั้งทวีปก็จะดีพอๆ
กับที่กิลด์เฮอร์มีสของเรายึดครอง”
สมาชิกกิลด์ทุกคนต่างหวังว่าพวกเขาจะได้เผชิญหน้ากับวีดในการดวล พวกเขาคงจะสามารถมีความมั่งคั่ง มีชื่อเสียง
ได้ทุกอย่างหากพวกเขาได้รับชัยชนะ เมื่ออุลทาร์ยอมรับคำท้าของวีดอย่างมั่นใจ
ทุกคนคิดว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องและชัดเจนในส่วนของเขา
*ตุ้บตุ้บ!*
*กระทืบ!*
*พั๊ว พั๊ว ฟาด ฟาด ทุ่ม ทุ่ม ปัง
ปัง ปัง!*
…จนกระทั่งพวกเขาเห็นอุลทาร์ถูกกระทำเหมือนตุ๊กตาโดนซ้อม
“…”
"…โว้ว."
“ นั่นคือการบดขยี้ที่เขาพูดถึงเหรอ”
เขาถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ยม
สิ่งที่พวกเขาทำได้คือเฝ้าดูมันด้วยความเงียบงัน
“ปกติคุณไม่ใช้ดาบเพื่อ… แทงหรือฟันเหรอ?”
“แต่เขายังแกว่งไปมาเพื่อทุบมัน”
“บางทีเขาอาจจะแค่ทำตัวน่ารังเกียจและทำให้อุลทาร์ขายหน้าอย่างนั้นเหรอ?”
“นั่นเป็นวิธีหนึ่งที่จะเห็น
แต่เขาไม่ได้ควบคุมพลังของเขาเพื่อจงใจทำให้การโจมตีของเขาอ่อนแอลง อุลทาร์ควรจะตายไปพร้อมกับการทุบตีขนาดนั้น แต่ก็ไม่แน่”
“ชุดเกราะที่เขาสวมดูมีเอกลักษณ์มากทีเดียว”
“ใช่ ฉันคิดว่าเขาไม่ได้ตายเพราะชุดเกราะแห่งพระแม่ธรณี”
อุลทาร์ยืนหยัดอยู่ได้เนื่องจากความอดทนทางกายภาพที่เพิ่มขึ้นของเขา
แม้ว่าวีดจะทุบตีอย่างไร้ความปรานีก็ตาม ถึงกระนั้น ด้วยจำนวนการโจมตีที่เขาได้รับ ค่าสถานะทั้งหมดของเขาก็ลดลง
และเขาไม่สามารถแม้แต่จะคิดฝันว่าจะพยายามต่อต้านใดๆ ในสถานะปัจจุบันของเขา มันอาจจะเหมาะสมที่จะเรียกมันว่าการต่อสู้ในช่วงเวลาสั้นๆครั้งแรก
แต่ตอนนี้มันกลายเป็นการแสดงพลังโดยฝ่ายเดียวโดยวีด ความจริงที่ว่าหน้าไม้ของอุลทาร์คิดเป็นครึ่งหนึ่งของความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาก็เป็นปัจจัยสำคัญที่อยู่เบื้องหลังผลลัพธ์ดังกล่าวเช่นกัน
เนื่องจากอาวุธดังกล่าวไม่มีประโยชน์อะไรเมื่อเขาถูกต้อนจนมุมเช่นนี้
ลาเฟย์เฝ้าดูการต่อสู้กับคนอื่นๆ
อยู่ระยะหนึ่งและขมวดคิ้ว
“วีดแข็งแกร่งกว่าที่เราคาดไว้ในตอนแรกหรือไม่? หรือว่าพลังของอุลทาร์ถูกประเมินสูงเกินไปจนถึงตอนนี้? การต่อสู้ครั้งนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อกระแสการต่อสู้ทั่วไป แต่…”
จิตใจของสาธารณชนเป็นสำคัญ หากอุลทาร์เอาชนะวีดได้ สิ่งต่างๆ คงจะง่ายขึ้นมากสำหรับพวกเขา ในทางกลับกัน นี่ไม่ใช่เหตุการณ์ที่น่ายินดี
'อย่างไรก็ตาม
เขาทำผิดพลาดโดยเปิดเผยตำแหน่งของเขากับเราและเสียเวลาไปแบบนั้น'
ลาเฟย์ส่งคำสั่งไปยังกองพันที่ 20
ให้โจมตีวีด และยังสั่งให้หน่วยเวทย์มนตร์เตรียมการ
“เราจะร่ายเวทย์อัญเชิญฝนอุกกาบาตทันทีที่พร้อม”
– แคดเลอร์: ฉันเดาว่าเป้าหมายของเราน่าจะเป็นวีด?
"แน่นอน ผู้เล่นระดับสูงหลายคนในฝั่งของอาณาจักรอาเพ่นก็รวมตัวกันอย่างใกล้ชิดในสถานที่เดียวกัน
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะกำจัดพวกเขาทั้งหมด”
– แคดเลอร์: ยืนยันตำแหน่งเป้าหมายแล้ว นักเวทย์ของเรายังคงฟื้นตัว
ดังนั้นเราจะใช้เวลาประมาณ 40 นาทีก่อนที่จะทำการโจมตีครั้งต่อไป
“นั่นมันสายเกินไปแล้ว วีดอาจจะย้ายไปที่อื่นในตอนนั้น ดังนั้นลดเวลาในการเตรียมตัวให้มากที่สุด ใช้มนต์ดำถ้าจำเป็น”
– แคดเลอร์: นั่นจะสร้างแรงกดดันให้กับทีมของเรา แต่ฉันจะทำตามที่คุณพูด
บาร์ด เรย์ยังเฝ้าดูการต่อสู้ของวีด
'เขาแข็งแกร่ง'
อันที่จริง
เขาเคยดูวิดีโอการต่อสู้และผจญภัยทั้งหมดของวีดที่อัพโหลดบนหอเกียรติยศหรือออกอากาศโดยสถานีต่างๆ
'นี่เป็นการพิสูจน์อีกครั้งว่าเขาไม่ใช่คนที่ควรประมาท อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันได้เรียนรู้รูปแบบการต่อสู้ของเขาแล้ว
มันจะมีประโยชน์มากในภายหลัง'
เขาปลูกฝังรูปแบบการต่อสู้ของวีดให้ลึกลงไปในจิตใจของเขาอีกครั้งในขณะที่เขาเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างวีดและอุลทาร์ บาร์ด เรย์
ครั้งหนึ่งเคยต่อสู้กับเขาในอดีตและวิเคราะห์วิดีโอของเขามานานแล้ว
และเขาเริ่มเชื่อมั่นมากขึ้นว่าวีดคือศัตรูที่น่าเกรงขามอย่างแท้จริง
'ถ้าเรามาสู้กันอีกครั้ง
ฉันควรใช้ข้อได้เปรียบของฉันและจัดการให้เสร็จโดยเร็ว รักษาระยะห่าง
ใช้ทักษะอันทรงพลังของฉัน แม้แต่ตอนที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับเขาในระยะประชิด
ถ้าฉันโต้กลับด้วยสิ่งที่สามารถโจมตีได้ มันก็เปิดช่องให้ฉันได้'
จักรพรรดิแห่งอาณาจักรฮาเว่นและราชาแห่งอาณาจักรอาเพ่น!
โอกาสที่พวกเขาจะเผชิญหน้ากันโดยตรงในการดวลกันนั้นยากจะเป็นไปได้
แต่บาร์ด เรย์รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ มีบางอย่างขาดหายไปในความคิดที่จะรวมทวีปให้เป็นหนึ่งเดียวโดยใช้กำลังทางทหารของจักรวรรดิเท่านั้น บาร์ด เรย์ต้องการเอาชนะวีดด้วยมือของเขาเอง
คนที่ถูกเรียกว่าเป็นคู่แข่งของเขามานานและเพิ่งมีชื่อเสียงโด่งดังมากขึ้นเมื่อไม่นานมานี้
'ถ้านายรอดมาได้จนกว่าจะเจอฉัน
ฉันจะทำให้มันคุ้มค่ากับความพยายามและการเตรียมตัวทั้งหมดของนาย'
(มีต่อตอนหน้า…)
จบเล่ม 51 บทที่ 4
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
