เล่ม 49 บทที่
5 : ตาต่อตา พาร์ท 1 แปลโดย แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
สามแนวรบ! อาณาจักรอาร์เพน
นักรบทะเลทราย และยิ่งไปกว่านั้น
การปรากฏตัวของวีดยังก่อให้เกิดการปลดปล่อยเมืองใหญ่ ๆ ทั่วภูมิภาคบริทเท่น
'ไม่คิดว่าเขาจะเล่นงานเราแบบนี้...'
ลาเฟย์ถูกโจมตีอย่างหนักและคาดไม่ถึงด้วยวิธีการของวีดในการเริ่มสงคราม
และเพิ่มจำนวนสนามรบโดยไม่ถูกผูกมัดด้วยพรมแดน
ผู้เล่นในพื้นที่ที่ถูกยึดครองโดยอาณาจักรอาเพ่นได้ออกไปแล้ว ผู้ที่อยู่ในภูมิภาคบริทเท่นก็เต็มใจที่จะเข้าร่วมกองทัพกบฏโดยไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของอาณาจักรฮาเว่นอีกต่อไป
'คิดถึงความสูญเสียทั้งหมดในประชากรของอาณาจักรและอำนาจทางเศรษฐกิจ...
ในอัตรานี้ งานหนักทั้งหมดของเราจะสูญเปล่า พวกเขาแย่งชิงความคิดริเริ่มที่เราหวังว่าจะเข้าใจโดยเปิดเผยอัศวินเหล็กกล้า'
กระแสสงครามพลิกกลับด้วยเคล็ดลับแสนง่าย!
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนและจริงจัง
ลาเฟย์ก็ตัดสินใจ
“เราตั้งใจที่จะยึดความคิดริเริ่มในสงครามครั้งนี้
แต่ดูเหมือนว่าศัตรูของเราได้ใช้กลอุบายเหนือจินตนาการ ตอนนี้ฉันจะเปลี่ยนไปใช้หนึ่งในแผนป้องกันลับทั้งห้าแบบ”
“อืม… มาจุดนี้แล้วสินะ”
“อะไรนะ เร็วขนาดนี้เลยเหรอ”
“อัศวินเหล็กกล้ายังไม่มีโอกาสได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่เหมาะสมเลย!”
เป็นมาตรการที่แหวกแนวจนมีผู้คัดค้านในหมู่ผู้บังคับบัญชาของอาณาจักร แผนป้องกันลับทั้งห้าคือไพ่เด็ดของพวกเขา
สร้างขึ้นด้วยเงินจำนวนมหาศาลและกำลังคน แม้กระทั่งตามมาตรฐานของกิลด์เฮอร์มีส
“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอัศวินเหล็กกล้าเป็นส่วนเสริมที่ยอดเยี่ยมสำหรับพลังทางการทหารของเรา
แต่พวกเขากลับไม่ได้รับความสนใจจากผู้คนอีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้น
เมื่อพิจารณาถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของสถานการณ์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา…
ทางเราจำเป็นต้องดึงพลังที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ออกมา”
“เรายังสามารถเอาชนะศัตรูของเราได้โดยไม่ยาก เราไม่เคยพ่ายแพ้ในภูมิภาคที่กองกำลังหลักของเราประจำการอยู่”
“อาณาจักรไม่มีอนาคต
หากมันสามารถแสดงพลังที่คล้ายกับศัตรูของมันเท่านั้น หากความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ของเราอยู่ที่ประมาณ
3 เราก็จำเป็นต้องดึงออกมา 10… หรือ 20
โดยคำนึงถึงผลกระทบมหาศาลที่อาจเกิดขึ้นจากการทำลายล้างของวีด”
จุดอ่อนที่สำคัญที่สุดของอาณาจักรฮาเว่นคืออาณาเขตและจำนวนประชากรที่กว้างขวาง
เนื่องจากวีดและอาณาจักรอาร์เพนได้รับความนิยมอย่างสูงอย่างอธิบายไม่ถูกในหมู่ผู้เล่น
อาณาจักรฮาเว่นจึงจำเป็นต้องระมัดระวังในทุกสถานการณ์ที่เป็นไปได้ซึ่งศัตรูของพวกเขาจะแกว่งอารมณ์ไปตามความโปรดปรานของพวกเขา
'นอกจากอัตราภาษีที่ต่ำ
ผลประโยชน์ที่อาณาจักรของพวกเขามอบให้กับคนในอาณาจักรนั้นยังด้อยกว่าผลประโยชน์ที่ทางเราจัดให้ แต่ทว่า... นี่อาจเป็นผลกระทบที่แท้จริงของการก่อตั้งประเทศ?'
เรื่องราวของโมราต้าที่ถูกสร้างขึ้นใหม่จากซากปรักหักพัง
นำไปสู่การก่อตั้งอาณาจักรอาร์เพนผ่านความพยายามร่วมกันของผู้เล่น! แรงจูงใจอันแรงกล้าที่ประวัติศาสตร์อันสั้นนี้ให้กำเนิดคือสิ่งที่ทำให้พวกเขาแตกต่างจากอาณาจักรฮาเว่นและวิธีการปกครอง
เช่นเดียวกับสิ่งที่ทำให้พวกเขาได้เปรียบในการแข่งขันที่อาณาจักรฮาเว่นไม่สามารถเทียบเคียงได้
ลาเฟย์เลือกที่จะใช้มาตรการเด็ดขาดเพื่อแยกตัวออกจากวงจรอุบาทว์นี้
“อาวุธที่อันตรายที่สุดในแผนลับ 4
แผนที่เหลือ… มีศักยภาพในการทำลายล้างที่คาดเดาได้ยาก ดังนั้นเราจะเก็บไว้เป็นที่พึ่งสุดท้าย”
“ตกลง”
“ในตอนนี้ เราจะเรียกกองทัพเงาแห่งพัลม่า”
"อะไรนะ? นายหมายถึงเอาการ์ดที่แข็งแกร่งเช่นนี้ออกมาใช้…?!”
กองทัพเงาแห่งพัลม่า องค์กรที่สร้างขึ้นร่วมกันโดยกลุ่มแม่มดและนักฆ่า
ซึ่งเคยเป็นกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในประวัติศาสตร์ของทวีปเวอร์เซลล์
กิลด์เฮอร์มีสรู้เรื่องนี้เป็นครั้งแรกในขณะที่ค้นหาเควสระดับ
S
และไม่นานหลังจากนั้นก็มีการทำข้อตกลง:
กิลด์เฮอร์มีสจะจัดหาสุสานลับและเสบียงเพื่อสร้างกองทัพของพวกเขา
และในทางกลับกันพวกเขาจะทำลาย เป้าหมายหรือสถานที่ที่กำหนดโดยกิลด์เฮอร์มีส
“สำหรับกองทัพพัลม่า กลยุทธ์คลื่นมนุษย์จะได้รับผลกระทบ
เป็นการตอบโต้ที่สมบูรณ์แบบสำหรับกองทัพทางเหนือ ดังนั้นพวกเขาจะไม่มีปัญหามากนักในการเป่าอาณาจักรอาเพ่นให้เป็นเถ้าถ่าน”
***
กองกำลังหลักของลัทธิโจ๊กหญ้าค่อยๆ
เคลื่อนตัวไปทางทิศใต้ นักข่าวของสถานีโทรทัศน์พยายามที่จะถ่ายภาพกองทัพทั้งหมดให้ออกมาดีโดยบินขึ้นไปบนฟ้าโดยใช้ม้วนเวทมนตร์
แต่มันเป็นไปไม่ได้
ภูเขาและที่ราบ แม่น้ำและทะเลสาบ
ครอบคลุมพื้นที่เหล่านั้นทั้งหมดเป็นคลื่นยักษ์สึนามิของมนุษย์
รุกเข้าสู่ดินแดนทางใต้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มันเตือนผู้คนถึงฝูงมดไฟขนาดมหึมา ที่รู้กันว่ากินทุกอย่างบนพื้นโลก
“ฉันไม่รู้ว่ามีผู้เล่นทางเหนือมากมายขนาดนี้”
“พระเจ้า… ต้องมีอย่างน้อยสิบล้านคน!”
นอกจากนี้ยังมีกลุ่มออร์คตามหลังกองทัพมนุษย์
“ชวิค! เราต้องการพื้นที่ขยายพันธุ์ใหม่”
“ได้ทุกที่ แต่เราไม่สามารถอยู่แบบนี้ได้ ชวิค!"
ออร์คลอร์ดประสบความสำเร็จในการผลิตลูกน้องจำนวนมากในเวลาอันสั้นที่น่าทึ่ง พวกเขาเลี้ยงดูนักสู้และนักรบจำนวนมากด้วยความสามารถในการบังคับบัญชาและการเติบโตอย่างรวดเร็วในการเพิ่มเลเวล
“กองทัพออร์คมาถึงแล้ว! ชวิค”
“แม้แต่ฉันก็ยังกลัวคนของตัวเอง ชวิค!"
ออร์คผู้กล้าหาญเข้าร่วมในสงครามด้วยความเต็มใจ สำหรับออร์คลอร์ด พวกเขาไม่อยู่ในฐานะที่จะปฏิเสธการต่อสู้ได้อย่างแน่นอน
เนื่องจากการลดจำนวนลดจำนวนลูกสมุนของพวกเขาเองที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเกินไปสำหรับการยังชีพหากไม่มีหนทางอื่น
คนแคระ เอลฟ์ คนเถื่อน และภูติ
ผู้เล่นจากทุกเผ่าพันธุ์และทุกอาชีพต่างมุ่งหน้าไปยังทางใต้
***
เจอโรม
ผู้นำของกองทหารที่สองของกองทัพอาณาจักรฮาเว่น
ได้รับมอบหมายงานให้บุกไปทางเหนือเพื่อฟื้นฟูภูมิภาคฮาร์ปัน กองทหารของเขาประกอบด้วยทหาร 250,000 นายจากกองทหารที่สอง
เสริมด้วยอัศวินเหล็กกล้า 100,000 นายและทหาร 30,000 นายจากกองทหารเวทมนตร์ ลอร์ดที่ปกครองพื้นที่ใกล้กับเมืองหลวงของอาณาจักรฮาเว่นยังจัดหากองกำลังเพิ่มเติมไม่น้อยกว่า
200,000 นาย กองกำลังทหารที่มีอำนาจของอาณาจักรประมาณ
10 เปอร์เซ็นต์อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
“สถานการณ์ของลอร์ดในพื้นที่เป็นอย่างไรบ้าง”
“มีประมาณ 127 คนย้ายฝั่งไปเข้าร่วมกับอาณาจักรอาเพ่น”
“ประกาศกับลอร์ดที่เหลือ: กองทัพฮาเว่นกำลังมา หากพวกเขาละทิ้งอาณาจักรฮาเว่นเพื่ออาณาจักรอาเพ่น ไม่เพียงแต่จะมีคำสั่งให้สังหารพวกเขาในทันทีเท่านั้น
แต่พวกเขาจะไม่มีวันก้าวเข้ามาในดินแดนของทวีปกลางอีกตลอดชีวิต”
"ครับท่าน!"
ขณะนำทัพกลางไปข้างหน้า
เจอโรมส่งทหารหลายหน่วยไปยังพื้นที่โดยรอบ ทหารประมาณ 10,000 นายเคลื่อนทัพไปรอบๆ
เพื่อไล่ล่าผู้เล่นทางเหนือที่สัญจรไปมาอย่างตื่นเต้นเกี่ยวกับภูมิภาคฮาร์ปัน
“เรามาสู้กันเถอะ!”
“โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า!”
ผู้เล่นทางเหนือพยายามยึดพื้นที่ไว้
แต่พวกเขาไม่สามารถสู้กับกองทหารที่สองซึ่งเป็นยอดฝีมือในกองทัพได้
“ส่งอัศวินเหล็กกล้าไป”
"ครับท่าน!"
เมื่อไม่สามารถต้านทานพลังของอัศวินเหล็กกล้า
กองทัพของผู้เล่นทางเหนือพังพินาศลงก่อนที่พวกเขาจะมีโอกาสสู้กลับ
นับตั้งแต่วันที่อาณาจักฮาเว่นดิยึดครองทวีปกลาง
กองทัพของเจอโรมได้รับความเคารพอย่างสูงสำหรับความกล้าหาญของพวกเขาในการต่อสู้
"โจมตี! สงครามชนะได้ด้วยความกล้าหาญ!”
ในฐานะผู้บัญชาการกองพันที่นำผู้เล่นและทหารจำนวนนับไม่ถ้วนผ่านการต่อสู้หลายครั้ง
เขาตระหนักถึงความสำคัญของขวัญกำลังใจมากกว่าใครๆ ระหว่างการยึดครองทวีปกลาง
เขามักจะเริ่มต้นที่ศัตรูโดยการต่อสู้ในแนวหน้าก่อนทุกคน
และผู้ที่ต่อสู้กับกองทัพของเจอโรมก็กลัวและคาดว่าจะพ่ายแพ้แม้กระทั่งก่อนการสู้รบจริงจะเกิดขึ้น ด้วยจำนวนทหารชั้นยอดผู้มากประสบการณ์ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา
มักกล่าวได้ว่ากองทัพของเขาอยู่ยงคงกระพัน
แต่ละวันพวกเขาต่อสู้ 12
การรบ กวาดล้างผู้เล่นทางเหนือหลายหมื่นคนอย่างง่ายดายและค่อยๆ
เข้าควบคุมพื้นที่ฮาปัน
“นี่เป็นโอกาสที่ดีในการฝึกทหารของฉันเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการทำสงคราม”
เจอโรมรู้สึกพอใจมากในขณะที่เขานำกองทหารไปล่าผู้เล่นทางเหนือ
ขณะที่กองทหารที่สองกำลังปราบปรามศัตรูในเขตฮาร์ปัน
กองทัพเงาแห่งพัลม่าก็ปรากฏตัวขึ้นในอาณาจักรฮาเว่น
แม่มดและนักฆ่า อาชญากรที่ชั่วร้าย
และสัตว์อสูรที่ถูกคุมขังมาหลายร้อยปี ได้รับการปลดปล่อยและเริ่มเดินทัพไปทางเหนือ ด้วยจำนวนของพวกเขาถึงหนึ่งแสน การปรากฏตัวของพวกเขาจึงแพร่กระจายไปในหมู่ผู้เล่นในเวลาไม่นาน
ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน
พวกเขาก็ทิ้งร่องรอยกลิ่นเหม็นที่ทำให้ดอกไม้ หญ้า และต้นไม้ที่อยู่รอบๆ
เหี่ยวเฉาไป
ผู้เล่นที่ได้ยินข่าวลือมารวมตัวกันเพื่อเฝ้าดูกองทัพของสัตว์อสูรจากระยะไกล
ซึ่งสูงตระหง่านด้วยความสูงตั้งแต่ 5 ถึง
7 เมตร เคลื่อนตัวไปทางเหนือ
หนึ่งในผู้เล่นเหล่านั้นชื่อดาร์คฟอร์ด
เรนเจอร์ที่มีเลเวลมากกว่า 470 ได้สแกนกองทัพเงาแห่งพัลม่าโดยใช้ทักษะการสังเกตระยะไกลของเขา
“เอ๊ะ… พวกนั้นแข็งแกร่งอย่างน่าประหลาด!”
“แข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่”
“ระหว่างเลเวล 600 ถึง 700 คงเป็นไปได้ ฉันไม่สามารถประมาณค่าแม่มดสองสามคนที่นั่นได้ เราไม่สามารถประเมินพลังของพวกเขากับเลเวลปัจจุบันของผู้เล่นได้”
“โว้ว… สัตว์ประหลาดพวกนั้นมาจากไหนกัน?”
ขณะที่กองทัพเงายังคงเดินทัพไปทางเหนือ
เมืองต่างๆเมืองใกล้เคียงก็ได้รับความเสียหายเช่นกัน
เบนซอยม์ ทาเร็ก และบาฮาน่า สามหมู่บ้านมีแผนที่จะรวมกองกำลังเพื่อต่อสู้และล่อให้พวกเขาไปที่อื่น
แต่สุดท้ายก็ถูกทำลายล้างไปโดยสิ้นเชิง แม้แต่หมู่บ้านเองก็ถูกทำลายล้าง
และพวกแม่มดก็นำของที่ได้จากการปล้นในสงครามมาทำพิธีกรรมเพื่อเป็นเครื่องสังเวยในการสร้างสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจให้มากขึ้นไปอีก
เมื่อได้ยินข่าวนี้
กิลด์เฮอร์มีสได้ออกคำสั่งใหม่ให้กับลอร์ดพื้นที่ใกล้เคียง
- อย่ามีส่วนร่วมกับพวกเขา เคลียร์ทุกอย่างให้ห่างจากเส้นทางของพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาอยู่จนกว่าพวกเขาจะพบกับกองกำลังหลักของลัทธิโจ๊กหญ้า
เนื่องจากเหตุการณ์ทั้งหมดได้รับความสนใจอย่างมากจากสถานีออกอากาศ
โดยปากของลอร์ดท้องถิ่นที่ค่อนข้างช่างพูดหลายคน
คำสั่งลับนี้จึงถูกเปิดเผยต่อสาธารณชนทั่วไป
– กองทัพเงาแห่งพัลมา! กิลด์เฮอร์มีสได้ชักนำสิ่งมีชีวิตที่อันตรายเข้าสู่การต่อสู้ผ่านเควส เป้าหมายของพวกเขา: ลัทธิโจ๊กหญ้า!
– ผู้เล่นผู้กล้าหาญของอะโกลธ่า ได้โจมตีสัตว์อสูรหลายตัวที่พลัดหลงจากที่อื่นและเดินเตร่อย่างไร้จุดหมาย พวกเขาได้รับชัยชนะ แต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าเลเวลของพวกมันแต่ละตัวมีมากกว่า
500
– เราเพิ่งได้รับข่าวเพิ่มเติมเกี่ยวกับกองทัพพัลม่า
เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังวางแผนที่จะทำพิธีกรรมพิเศษเมื่อพวกเขาเข้ายึดครองอาณาจักรอาเพ่น
- และนั่นคือพิธีกรรมแบบไหน?
– พิธีกรรมเพื่อสร้างเส้นขอบเวทย์มนตร์อันยิ่งใหญ่ พวกเขากำลังจะเปลี่ยนทวีปทางตอนเหนือทั้งหมดให้เป็นที่อยู่อาศัยในอุดมคติสำหรับสัตว์อสูร
-ถ้าอย่างนั้น
จะเกิดอะไรขึ้นกับอาณาเขตของอาณาจักรอาเพ่น?
- เป็นไปได้มากว่าจะกลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า ผู้คนยังสามารถอาศัยอยู่ที่นั่นได้ แต่ความอยู่รอดของพวกเขาจะถูกคุกคามอย่างต่อเนื่องโดยสัตว์อสูรที่ล้นหลามที่อาศัยอยู่ในดินแดน
อย่างน้อยก็โชคดีที่ความลับเหล่านี้ถูกเปิดเผยตั้งแต่เนิ่นๆ
สำหรับวีดและผู้เล่นลัทธิโจ๊กหญ้าคนอื่นๆ การปรากฏตัวของศัตรูตัวใหม่นี้ถือเป็นภัยคุกคามเร่งด่วนพอๆ
กับกางเกงของพวกเขาที่ลุกเป็นไฟ
ในเวลาเดียวกัน
ความเห็นของสาธารณชนเกี่ยวกับกิลด์เฮอร์มีสก็มาถึงจุดต่ำสุดใหม่ในทวีปกลาง ผู้คนไม่ได้บ่นว่ามากเมื่อสมาชิกของกิลด์นั้นค่อนข้างทะเยอทะยานในขณะที่เล่นรอยัลโร้ด
ทำสงครามอย่างกระตือรือร้นและขยายการควบคุมของพวกเขา จริงอยู่
ผู้เล่นทั่วไปต้องประสบกับความสูญเสียบางอย่างเมื่อกิลด์ขึ้นภาษีหรืออะไรก็ตาม
แต่ส่วนใหญ่พวกเขาสามารถทนต่อความไม่สะดวกเหล่านั้นได้เพราะพวกเขามีความสนุกสนานมากมาย อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขาได้รู้ว่ากิลด์เฮอร์มีสกำลังจะเปลี่ยนทวีปทางเหนือให้กลายเป็นดินแดนแห่งสัตว์ร้าย
ความขุ่นเคืองที่พวกเขาฝากไว้ต่อกิลด์เฮอร์มีสก็แก้ไขไม่ได้
***
“กองทัพเงาแห่งพัลม่า…”
ทันทีที่เขารู้ว่าพวกมันโผล่ออกมา
วีดขอให้เมแพนดูบันทึกในหอสมุดใหญ่แห่งโมราต้า
หอสมุดใหญ่ที่ซึ่งผู้เล่นนับไม่ถ้วนตั้งแต่มือใหม่จนถึงผู้เล่นระดับสูงบันทึกและจัดเก็บข้อมูลแม้เพียงเล็กน้อย
หลังจากที่พ่อค้าผู้ใต้บังคับบัญชาของบริษัทการค้าเมแพน
ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับวายร้ายที่น่ากลัว พวกเขาพบข้อมูลที่จัดระเบียบอย่างดีเกี่ยวกับกองทัพเงาแห่งพัลม่า
————————————————————————————
สิ่งที่เป็นอันตรายต่อทวีปเวอร์เซลล์
#22
กองทัพเงาแห่งพัลม่า
แม่มดและนักฆ่าที่เกลียดชังโลกรอบตัวพวกเขารวมตัวกันเพื่อทำลายทุกอาณาจักรที่มีอยู่ มีการศึกษาไม่มากนัก
แต่การมีอยู่ของพวกมันกลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางผ่านการนองเลือดจำนวนมหาศาลที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์
[…] พวกเขาอยู่ภายใต้การควบคุมของกษัตริย์ชื่อพัลม่า และมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนพลังชีวิตและร่างกายของมนุษย์
เพื่อเปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่ง แต่ละอาณาจักรประสบความสำเร็จในการทำให้พวกเขาอยู่ภายใต้ผนึกเวทย์มนตร์โดยการดำเนินการอย่างเด็ดขาด
[…]
————————————————————————————
ทันทีที่วีดดูบันทึกเหล่านี้
เขาก็เข้าใจถึงความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกมัน
“ไม่ทรงพลังเท่าวิหารเอ็มบินยู
แต่ค่อนข้างแข็งแกร่งอย่างแน่นอน”
ประสบการณ์ที่เขาสะสมในขณะที่เขาเอาชนะกองกำลังต่าง
ๆ ที่คุกคามความสงบสุขของทวีปเวอร์เซลล์ตลอดจนสมัยของเขาในฐานะราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทรายซึ่งเขาเป็นหนึ่งในกองกำลังที่คุกคามสันติภาพของทวีปทำให้เขาค่อนข้างเปรียบได้กับผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินภัยคุกคาม
“ฉันได้พบกับผู้เล่นสายจอมเวทย์มากมาย
แต่นักฆ่า… พวกมันอาจดูยุ่งยากเล็กน้อย”
นักฆ่าที่เก่งที่สุดในทวีป บางทีมันอาจจะปลอดภัยที่จะสรุปว่าคนเหล่านั้นรวมถึงนักฆ่าระดับมาสเตอร์สองคนด้วย ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนักที่จะจินตนาการถึงภัยคุกคามลักษณะนี้ที่เคลื่อนตัวไปทางเหนือ
“ถ้าลัทธิโจ๊กหญ้าเข้าร่วมการต่อสู้…อืม”
สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ:
วีดสามารถวางใจได้ว่าผู้เล่นทางเหนือยินดีที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้หากสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นกล้าที่จะก้าวเข้าไปในดินแดนของอาณาจักรอาร์เพน แต่ลัทธิโจ๊กหญ้าค่อนข้างอ่อนแอต่อสัตว์อสูรขนาดใหญ่ เนื่องจากส่วนใหญ่ประกอบด้วยผู้เล่นที่มีความแข็งแกร่งอย่างท่วมท้น
"ตาต่อตา ถ้านี่คือวิธีที่พวกเขาต้องการเล่น เราก็มีไอเดียเหมือนกัน”
***
– ตัวตนที่แท้จริงของกองทัพเงาแห่งพัลม่า!
– การปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตที่คุกคามความมั่นคงของทวีปเวอร์เซลล์!
– กิลด์เฮอร์มีสปลดปล่อยการโจมตีที่โหดร้ายด้วยวิธีการที่น่าสงสัย
– วีด
เป็นตัวอย่างที่มีชีวิตของนักผจญภัยผู้ยิ่งใหญ่! เขาจะได้รับชัยชนะอีกครั้งหรือไม่?
– ชะตากรรมของอาณาจักรอาเพ่นแขวนอยู่บนเส้นด้าย!
แม้ว่าตารางงานที่ยุ่งของเขา ลีฮุนก็ยังดูบทความในหนังสือพิมพ์ขณะท่องอินเทอร์เน็ต เนื่องจากรอยัลโร้ดเป็นหัวข้อโปรดของทุกคน คุณจึงค้นหารายงานข่าวที่เกี่ยวข้องได้ง่ายไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน
“อืม… ฉันเห็นว่าความคิดเห็นของสาธารณชนอยู่ในความโปรดปรานของเรา”
ลีฮุนดื่มน้ำส้มที่ซอยูนทำเอง คอมพิวเตอร์ที่เขาใช้อยู่ตอนนี้ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ที่เขาสร้างขึ้นโดยไปหยิบอะไหล่ที่ถนนด้านหลังของตลาดอิเล็กทรอนิกส์ มันเป็นเดสก์ท็อปที่ล้ำสมัยซึ่งเขาได้กรรโชกมาจาก CTS Media เขาได้สร้างสถิติใหม่ใน Minesweeper(เกมจิ้มไม่ให้โดนระเบิด)
ด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัยชิ้นนี้ และได้ใช้มันเพื่อท่องอินเทอร์เน็ตเช่นกัน
'ดูเหมือนว่าผู้คนจะรู้สึกปกป้องอาณาจักรอาเพ่นเป็นอย่างดี'
อันที่จริง
ความคิดเห็นมากมายที่เขาอ่านได้แสดงทัศนคติที่ดีต่ออาณาจักรอาเพ่น
- กิลด์เฮอร์มีส พวกเขาแย่ที่สุด ฉันไม่อยากเชื่อความโง่เขลาของพวกเขา
– ไม่… ฉันแค่วางแผนจะไปเที่ยวพักผ่อนเร็วๆ
นี้ สวนน้ำพูยอล…
– เรากำลังวางแผนทริปครอบครัวที่โมราต้าเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ จะมีปัญหาใด ๆ ที่อาจส่งผลต่อแผนการเดินทางของเราหรือไม่?
– คุณวีดต้องหยุดพวกเขาด้วยวิธีการใดๆ
ก็ตาม! โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า!
– ฉันเป็นสมาชิกลัทธิโจ๊กหญ้า ฉันอยู่ในหน่วยโจ๊กเห็ดพิษผู้กล้าหาญ แต่สิ่งเหล่านั้น… การทำสัตว์อสูรด้วยร่างกายของฉัน… นั่นไม่ใช่เกียรติ ฮึ
– ฉันเป็นเจ้าของร้านค้าสองแห่งในพระราชวังโลกาและอีกหนึ่งร้านในโมราต้า ฉันได้ลงทุนทรัพย์สินทั้งหมดของฉันในรอยัลโร้ด ได้โปรด เหล่าท่านนักรบผู้กล้า หยุดพวกมัน ฉันขอร้องพวกคุณ
ในความคิดเห็นส่วนใหญ่ ผู้คนต่างกังวลอย่างมากว่าอาณาจักรอาเพ่นอาจจะถูกทำลาย ถ้ากองทัพเงาแห่งพัลม่าเข้ายึดครองทวีปทางตอนเหนือ
พวกเขาจะไม่สามารถอยู่ในที่อาศัยได้อีกต่อไปและจะถูกบังคับให้หนี
ความกังวลของผู้คนยังสะท้อนให้เห็นว่ากิลด์เฮอร์มีสใช้มาตรการที่คุกคามจริงๆ
แต่ลีฮุนรู้สึกผ่อนคลายมาก
“ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกรับความผิดของทุกคนด้วยการทำความชั่วเสียก่อน”
กองทัพเงาแห่งพัลม่า!
เนื่องจากเขาได้ศึกษาลักษณะนิสัยของพวกเขาโดยใช้ทรัพยากรในห้องสมุดใหญ่แล้ว
เขาไม่ได้หมดหนทางที่จะจัดการกับพวกเขา
“และพวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวที่สามารถทำผิดได้หรือ? ดูเหมือนว่าปลอดภัยที่จะใช้วิธีการนั้นตอนนี้โดยไม่ต้องกังวล”
คืนนั้นลีฮุนหลับสนิทและหลับสนิทมาก เขาใฝ่ฝันที่จะจัดการกับกิลด์เฮอร์มีส
(ยังมีต่อ…)
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
เล่ม 49 บทที่
5 : ตาต่อตา พาร์ท 2 แปลโดย แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ภูมิภาคอโกลธา!
เป็นชื่อของทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปกลาง
เมื่อคุณข้ามทะเลตื้นจากที่นี่
คุณจะเข้าสู่ทวีปเหนือ และขณะนี้มีผู้เล่นจำนวนมากที่แห่กันไปที่ภูมิภาคนี้ซึ่งไม่มีเมืองใด
ๆ
กองทัพอันทรงพลังของนักฆ่า แม่มด
และสัตว์อสูรกำลังมุ่งหน้าไปทางเหนือ อาจมีสงครามใหญ่ระหว่างพวกเขากับลัทธิโจ๊กหญ้า ดังนั้นผู้เล่นทั้งหมดจึงออกมาดู
“ฉันตั้งตารอการต่อสู้ครั้งนี้จริงๆ”
“มันจะเป็นการประลองครั้งใหญ่ครั้งเดียวที่จะกำหนดชะตากรรมของทวีปทางเหนือ ฉันคิดว่าแม้แต่คุณวีดก็ต้องปรากฏตัว”
“ใช่
แต่พวกมือใหม่ที่อ่อนแอทั้งหมดจะยุ่งยากกว่าที่พวกเขาจะช่วยได้ นึกไม่ออกว่าพวกเขาจะสู้รบในสงครามครั้งนี้ได้อย่างไร “
“ในที่สุด พวกเขาจะชนะ ฉันหมายถึง
พวกเขาสามารถขับไล่พวกลัทธิเอ็มบินยูได้”
“แต่ทุกคนต้องผ่านความยากลำบากในช่วงเวลานั้น
และมันก็ใช้เวลานานเช่นกัน ถ้าโชคไม่เข้าข้างพวกเขา
นี่อาจเป็นจุดจบของอาณาจักรอาเพ่น…”
ผู้เล่นจากทวีปกลางและทวีปทางเหนือติดตามกองทัพเงาแห่งพัลม่าจากระยะไกล ระยะห่างระหว่างผู้เล่นกับกองทัพน่าจะพอๆ กับภูเขา
แต่การดูกองทัพของมอนสเตอร์ก็ยังสนุกอยู่
“เรากำลังขายไก่เสียบไม้!”
“ฉันมีมันฝรั่ง มีมันฝรั่งย่าง ต้ม และทอด! “
ผู้เล่นที่มั่งคั่งของทวีปกลางกำลังเพลิดเพลินกับขนมในยามว่างในระหว่างนี้ พ่อค้าชาวเหนือได้เข้ามาแล้วและกำลังขายอาหารมากมาย
และพวกเขาก็พบว่าของพวกนี้น่ารับประทานมาก
“นี่คือไวน์จากทางเหนือ?”
“ใช่ มันถูกสร้างขึ้นในโมราต้า”
“ว้าว
ไม่น่าแปลกใจเลยที่รสชาติจะอร่อยขนาดนี้!”
“นอกจากนี้ยังมีเนื้อหนูตากแห้ง ซึ่งเป็นหนึ่งในอาหารพิเศษของโมราต้าที่ทำจากหนูสดซึ่งถูกจับได้ในขณะที่วิ่งไปในท่อระบายน้ำอย่างมีความสุข!”
ผู้เล่นที่กำลังเฝ้าดูกองทัพเงาแห่งพัลม่าสังเกตว่ามีกองทัพใหญ่อีกกลุ่มหนึ่งกำลังติดตามพวกเขา
"พวกเขาเป็นใคร?"
“อย่าดูถูกกองทัพทางเหนือ
ดูจากอุปกรณ์ของพวกเขา…”
“ฉันเห็นธงของพวกเขา มันมีดาบลุกโชน - นั่นคือกองทัพฮาเว่น!”
กองทหารที่ห้าของกองทัพอาณาจักรฮาเว่น!
พวกเขาออกเดินทางจากปราสาทอาเรน
เมืองหลวง และทันกับกองทัพเงา แต่งานที่หัวหน้าของอาณาจักรมอบหมายให้ผู้บัญชาการกองพันบัคกิ้งนั้นยังห่างไกลจากสิ่งที่ต้องการกำจัดกองทัพเงาแห่งพัลม่า
บัคกิ้งหวนนึกถึงบทสนทนาที่เขามีกับลาเฟย์
“วีดและผู้เล่นทางเหนือจะต้องใช้กำลังทั้งหมดของพวกเขาในการต่อสู้กับกองทัพพัลม่า”
“ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”
“คุณต้องตามกองทัพพัลม่าและคอยดูโอกาสที่จะโจมตี”
“คุณหมายถึงกองทัพที่ห้าทั้งหมด?”
"ใช่ บทบาทของกองทัพที่ห้าคือการสังหารวีด ขณะติดตามกองทัพพัลม่าหรือทำลายล้างภูมิภาคทางตอนเหนือทั้งหมดในขณะที่ผู้เล่นกำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้กับพวกเขา “
“ใช่แล้ว…” บัคกิ้งประทับใจมากเมื่อรู้ว่าลาเฟย์มีเจตนาอะไร
'วีดแทบจะไม่สามารถยับยั้งกองทัพพัลม่าได้เพียงลำพัง
ดังนั้นหากเราปรากฏตัวเหนือสิ่งนั้น... อาณาจักรอาเพ่นจะถูกเหยียบย่ำอย่างทั่วถึง ความเจริญรุ่งเรืองที่เคยได้รับมาจนถึงตอนนี้ก็หมดไป
เหลือไว้เพียงกองเศษหินหรืออิฐเท่านั้น'
หากทุกอย่างเป็นไปตามที่พวกเขาต้องการ
กองทัพที่ห้าอาจเข้าแทรกแซงและบรรลุชัยชนะอย่างท่วมท้นต่ออาณาจักรอาเพ่น
ยุติสงครามครั้งแล้วครั้งเล่า
'มันเป็นการเคลื่อนไหวเชิงกลยุทธ์ที่ดี ดูเหมือนว่าคนฉลาดคนนี้รู้ดีว่าต้องเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ต่างๆ
มากมาย'
* * *
วีดมาถึงภูมิภาคอโกลธาโดยขี่ไว-3
“เฮ้อ ฉันเพิ่งมีเลเวลที่สูงกว่า
500 และตอนนี้ฉันต้องทนกับการสูญเสียนี้”
สำหรับผู้เล่นระดับสูงของทวีปเวอร์เซลล์
การบรรลุเลเวล 500 เป็นจุดอ้างอิงหนึ่งจุดสำหรับการวัดความแข็งแกร่งของพวกเขา
กิลด์เฮอร์มีสที่ผูกขาดพื้นที่ล่าและเควสมาเป็นเวลานานมีผู้เล่นที่สูงกว่าเลเวล
500
ค่อนข้างมาก แต่ในบรรดาผู้เล่นทั่วไป มีเพียง 1,000 คนเท่านั้นที่มีเลเวลมากกว่า 500
“จริงอยู่ การเลเวลอัพง่ายขึ้นมากหลังจากที่ฉันกลายเป็นเนโครแมนเซอร์
แต่ก็ยังน่าเสียดายอยู่”
การ์ดที่ซ่อนอยู่ของกิลด์เฮอร์มีสที่เพิ่งดึงออกมา:
กองทัพเงาแห่งพัลม่า!
วีดพลิกตัวไปมาบนเตียงตลอดทั้งคืน
ออกแบบกลยุทธ์ที่ดีที่สุดที่ไม่เพียงแต่จะหยุดพวกเขาเท่านั้น แต่ยังโจมตีสวนกลับพวกเขาด้วย
และตลอดเวลา
เขาเกือบจะอยู่ข้างตัวเองด้วยความตื่นเต้น
'ฉันเพิ่งนึกภาพมันในหัวมาจนถึงตอนนี้ มันรู้สึกชั่วร้ายมากจนฉันไม่สามารถลงมือทำมันก่อนได้
แม้กระทั่งกับกิลด์เฮอร์มีส’
วีดยิ้มอย่างชั่วร้ายและตบหัวไว-3
“แค่คิดก็มีความสุขแล้วไม่ใช่หรือ”
-คยู..?
ดวงตาที่โตและชัดเจนของไว-3
สั่นอย่างไม่สบายใจ ครั้งนี้เจ้านายของเขามีแผนอันตรายอะไรที่น่าขัน?
“ฉันคิดว่าฉันสามารถบอกนายได้ มีบางอย่างที่เรียกว่าประติมากรรมคืนชีพ ชุบชีวิตคนที่มีชีวิตอยู่เมื่อนานมาแล้ว “
บอกแผนการทั้งหมดของคุณกับสัตว์เลี้ยงของคุณ:
ฉากสุดคลาสสิคของเหล่าวายร้ายในแอนิเมชั่นสำหรับเด็ก!
ตอนนี้วีดเกือบจะฮัมเพลงแล้ว เขาตระหนักว่ามันเป็นเรื่องสนุกจริงๆ ที่ได้พูดคุยกับคนใกล้ตัวเกี่ยวกับแผนการร้ายกาจที่คิดไว้ในหัวก่อนจะลงมือทำ
“แม้ว่าวีรบุรุษหลายพันคนจะต้องอาศัยอยู่บนทวีปเวอร์เซลล์
แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะดีและใจดี กาลครั้งหนึ่งมีชายคนหนึ่งชื่อบัลข่าน
พ่อมดแห่งความมืด”
ไว-3 สงสัยว่าเขาจะเป็นใครชั่วขณะหนึ่ง
จากนั้นนึกถึงเจ้าของชื่อที่แม่นยำนั้นและกรีดร้อง
– กรี๊ด!
บัลข่าน เดมอฟฟ์!
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ไวเวิร์นเกิดมาเพียงเพื่อถูกลากเข้าสู่การต่อสู้กับกองทัพอมตะที่นำโดยไชร์ลูกศิษย์ของบัลข่าน
ผู้ที่อยู่ในจุดสูงสุดของการปกครองเหนือกองทัพอันเดดที่เพิ่มขึ้นตลอดกาล!
“มันเป็นอย่างที่นายคิด ฉันจะชุบชีวิตบัลข่าน”
– ไม่นะ นายท่าน
"ใช่ และไม่ว่านายจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม มันจะไม่เปลี่ยนความคิดของฉัน”
- ทำไม?
“เพราะเมื่อถูกสั่งไม่ให้ทำอะไร
ฉันแค่อยากจะทำมากกว่านี้!”
แผนการของวีดในการต่อสู้กับกองทัพเงาแห่งพัลม่าคือการชุบชีวิตบัลข่านให้ฟื้นคืนชีพ
หลังจากยอมจำนนต่อมานาแห่งความมืด บัลข่าน
เดมอฟฟ์ เป็นคนที่อันตรายและทรยศอย่างยิ่งที่ต้องรับมือ
เฮสไทเกอร์ นักรบแห่งทะเลทรายก็อาจมีประโยชน์เช่นกัน
แต่บุคคลที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาครั้งหนึ่งไม่สามารถเรียกได้อีก ดังนั้นจึงเป็นการจากกันครั้งสุดท้ายกับอดีตผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา
และไม่พบกันอีกเลย หากระดับทักษะของเขาในการฟื้นคืนชีพของประติมากรรมสูงขึ้น
มันอาจจะเป็นเรื่องที่แตกต่างออกไป แต่ถึงอย่างนั้น วีดก็คิดว่ามันคงจะเป็นไปไม่ได้ทีเดียว
'มันเป็นสงคราม บัลข่านจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นในช่วงเวลาที่ฉันเป็นราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย'
ไม่มีอะไรในโลกที่จะเทียบได้กับความสามารถในการทำสงครามของบัลข่านและกองทัพอมตะของเขา นอกจากนี้ แค่ชุบชีวิตคนๆ เดียวก็จะได้ชุดของขวัญกองทัพอมตะมาเป็นแพ็คเกจสุดพรีเมี่ยม
'กำหนดเวลาของพวกเขาคือ… มันถูกขายในราคาแพง ฉันจะขูดรีดเยอะๆเลย '
เขาได้ขายสิทธิ์ในการออกอากาศแต่เพียงผู้เดียวให้กับสื่อ
KMC
และสถานีออกอากาศหลายแห่งแล้วเมื่อดำเนินการตามแผนบัลข่านของเขา
วีดหยิบมีดแกะสลักออกมาและเริ่มแกะสลักโดยใช้หินที่อยู่ใกล้เคียง
'ยังมีอะไรต้องเสียอีกละ? ส่วนที่เหลือจะได้ผลเมื่อฉันทำเสร็จแล้ว'
ขูดขีด!
ชิ้นส่วนของหินแข็งถูกตัดออกด้วยการเต้นรำของมีดแกะสลักซึ่งเคลื่อนไหวเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา
พ่อมดแห่งความมืดและผู้ปกครองกองทัพอมตะ
รูปปั้นพ่อมดบัลข่าน
ก่อนที่เขาจะกลายร่างเป็นลิชก็เสร็จสมบูรณ์
“อืมม…”
ตอนนี้เขาแกะสลักเสร็จแล้ว
หัวใจของวีดเริ่มเต้นแรง นี่ไม่ใช่คนง่ายที่จะรับมือ
เหมือนเฮสไทเกอร์ผู้ซื่อสัตย์ของเขา สิ่งมีชีวิตที่อันตรายอย่างยิ่งที่จะไม่หวั่นไหวง่ายแม้แต่กับทักษะของวีดในการเยินยอ
“ฉันสามารเรียกเขาและวิ่งหนีไป นี่เป็นแผนดีที่สุดที่ฉันคิดได้ ประติมากรรมคืนชีพ!"
________________________________________________________________
– คุณได้ใช้ทักษะประติมากรรมคืนชีพ
-บัลข่าน เดมอฟฟ์
จอมเวทย์แห่งความมืดและลอร์ดแห่งอันเดด
จะเดินบนดินแดนแห่งนี้อีกครั้งด้วยเสียงเรียกร้องของศิลปะ
- ค่าสถานะศิลปะจะลดลงอย่างถาวร 45
- ค่าสถานะศรัทธาจะลดลงอย่างถาวร 10
- เลเวลของคุณลดลง 3
-18,000 แต้มพลังชีวิตและมานาถูกใช้ไปแล้ว
-บุคคลที่ฟื้นคืนชีพด้วยการฟื้นคืนชีพของประติมากรรมมีความรู้และความสามารถที่พวกเขาครอบครองในชีวิต พวกเขาอาจจะรู้สึกขอบคุณที่ได้เห็นโลกและเคลื่อนไปรอบๆ ในโลกอีกครั้ง แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ
หรืออาจจะไม่สนใจก็ตาม
- ทักษะความชำนาญประติมากรรมคืนชีพเพิ่มขึ้น
________________________________________________________________
***
บัลข่านฟื้นคืนชีพ!
ทันทีที่เขาเคลื่อนไหวไว-3
ก็กางปีกออกให้กว้าง
– ลาก่อน เจ้านาย!
"เฮ้ย! เดี๋ยวสิวะ รอฉันก่อน พาฉันไปด้วย!"
วีดชุบชีวิตบัลข่านเดมอฟฟ์โดยใช้ทักษะประติมากรรมคืนชีพ
และหนีไปพร้อมกับไว-3 จอมเวทย์ฉลาดมากจนยากที่จะจัดการกับพวกเขาด้วยวิธีการง่ายๆ
เช่นเดียวกับเฮสไทเกอร์ ดังนั้น
วีดจึงเลือกที่จะปล่อยให้เขาเป็นไป โดยไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงหากล้มเหลวในการโน้มน้าวใจเขา
– ดังนั้นท่านไม่จำเป็นต้องทำอะไรต่อจากนี้เหรอ
นายท่าน?
"ใช่ อย่างที่พวกเขาพูด มนุษย์เสนอ พระเจ้าจัดการ"
- คำเหล่านี้เข้าใจยาก
“หมายความว่าเมื่อเจ้าซื้อหวย
เจ้าต้องรอจนถึงวันหวยออก”
วีดสังเกตพื้นดินขณะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าบนด้านหลังของไว-3
ชีวิตค่อยๆ ปลูกฝังในรูปปั้นของบัลข่าน
เดมอฟฟ์ จนกระทั่งในที่สุดก็มีชีวิตขึ้นมา
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงชายผิวซีดในชุดคลุมสีดำ
เขาเป็นคนที่ครั้งหนึ่งเคยนำทั้งทวีปเวอร์ซาไปสู่ความโกลาหล
'ตอนนี้ อะไรจะเกิดขึ้น?'
ไม่นานหลังจากที่วีดและไว-3
หนีไปบนท้องฟ้า พื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือน
กองทัพเงาแห่งพัลม่า
แม่มด นักฆ่า และสัตว์อสูรยักษ์ต่างรีบเร่งไปยังที่ที่บัลข่านเพิ่งจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาเพื่อไปยังอาณาจักรอาเพ่น
'และตอนนี้พวกเขาได้พบกันแล้ว' จากตำแหน่งของเขาที่สูงเหนือพื้นดิน วีดสามารถสังเกตเห็นได้ว่ากองทัพเงาเริ่มเคลื่อนไหวเป็นครั้งแรกหลังจากพบบัลข่าน สัตว์อสูรขนาดใหญ่หลายตัวฉีกออกจากกองทหารที่เหลือ พุ่งเข้าไปเหยียบย่ำบัลข่านที่ยืนอยู่ในที่ราบ
"แน่นอน ทั้งสองฝ่ายไม่ต้องการการสนทนาที่เป็นมิตรหรือการโน้มน้าวใจ”
สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาที่เข้าใกล้จากระยะไกลไปยังพ่อมด
บัลข่านที่ยืนนิ่งอยู่หลังจากการฟื้นคืนชีพของเขา
ยกมือขึ้นและชี้ไปทางสิ่งมีชีวิต
“ผูกมัดพวกมัน”
เถาวัลย์มีหนามเติบโตจากพื้นดินด้วยความเร็วมหาศาล
ปกคลุมร่างของสิ่งมีชีวิตเหมือนตาข่าย
– กร๊ากกกกก!
เถาวัลย์เติบโตขึ้นทีละชั้น จับมอนสเตอร์ไว้แน่นและทำให้พวกมันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
“การทำลายเนื้อหนัง ทำให้เลือดและกระดูกของพวกมันพัง"
ขณะที่บัลข่านร่ายคาถา
คำสาปเวทย์มนตร์ก็มีผล
สัตว์อสูรร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด
และไม่นานหลังจากนั้น พวกมันก็ตายไป ไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดได้ จากนั้นร่างของพวกมันก็สลายตัวและกลายเป็นนักสู้โครงกระดูกหลายร้อยตัว
มีบางอย่างที่แตกต่างโดยเนื้อแท้เกี่ยวกับโครงกระดูกเหล่านั้นจากที่วีดได้เรียกมาจนถึงตอนนี้ แสงสีแดงที่น่าสยดสยองออกมาจากกะโหลกศีรษะที่ว่างเปล่า
และพวกเขาสวมชุดเกราะอันทรงพลังที่ทำจากกระดูก
“กรร… “
“ข้ามองเห็นแล้ว เบื้องหน้าของข้า
นายท่านผู้เป็นอมตะ” โครงกระดูกโค้งคำนับให้บัลข่านอย่างสุภาพทันทีราวกับอัศวินของราชวงศ์
และในไม่ช้าก็เริ่มต่อสู้กับสัตว์อสูร
แม้ว่าโครงกระดูกจะถูกพลังและขนาดของสัตว์ร้ายครอบงำ
พวกมันก็กระจายออกไปอย่างเป็นระบบในรูปแบบการต่อสู้ นักรบโครงกระดูกใช้ความแข็งแกร่งกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างหน้าโดยตรง ขณะที่นักธนูวิ่งไปรอบๆ
และยิงธนู
แม้ว่ากระดูกของพวกมันจะแตกและแหลกสลาย
นักสู้ก็ยังปีนขึ้นไปที่ร่างของสิ่งมีชีวิตและฟันดาบของพวกเขาอย่างเกรี้ยวกราด โครงกระดูกที่หักซ่อมแซมร่างกายของพวกเขาในเวลาไม่ถึงวินาทีเท่านั้นที่จะพุ่งเข้าไปในการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่า
การต่อสู้ของเหล่าอันเดดด้วยพลังชีวิตที่ไม่รู้จบ
โครงกระดูกยังคงต่อสู้ต่อไปอย่างบ้าคลั่ง
ครอบงำสัตว์อสูรทีละตัว สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นที่ตกลงบนพื้นดูเหมือนกับถูกสาปแช่ง
ร่างกายของพวกมันสลายตัวและกลายเป็นโครงกระดูกอีกประมาณ 40 หรือ
50 โครงกระดูก
ในเวลาไม่นาน โครงกระดูกก็เพิ่มจำนวนขึ้นเป็นจำนวนหลายพัน
“มีพ่อมดที่ขวางทางเราอยู่”
“กำจัดเขา เราจะนำเขาไปสู่เส้นทางแห่งความตาย”
เมื่อแม่มดและนักฆ่ามาถึง
การต่อสู้ก็เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น
“หนอนระเบิด!”
“เสียงกระซิบที่น่ากลัว!”
“ความเกลียดชังยิ่งนัก!” แม่มดพยายามระเบิดบัลข่านด้วยคาถาโจมตีและคำสาปทุกชนิด ออร่าสีม่วงพุ่งเข้ามาราวกับคลื่น แต่บัลข่านได้ปิดกั้นเวทมนตร์ก่อนที่มันจะมาถึงเขาด้วยท่าทางและคาถา
และกลับคำสาปอันทรงพลังโต้กลับ
“สูดลมหายใจของพิษที่ไม่สิ้นสุด”
ในไม่ช้าแม่มดก็คร่ำครวญจับคอ
นักฆ่าล่องหนบุกเข้าไปในสนามรบอย่างรวดเร็วและแอบเข้ามาหาเขา
แต่มีกำแพงวิญญาณที่สร้างขึ้นรอบๆ บัลข่าน ซึ่งสร้างจากสัตว์อสูรที่กรีดร้อง
– อ๊าาาา!!!
นักฆ่าติดอยู่ในกำแพงวิญญาณ
และเสียชีวิตหลังจากทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดอย่างมาก
ร่างกายของพวกเขาลุกขึ้นอีกครั้งในฐานะอัศวินต้องสาป:
อัศวินจากนรกที่สาบานว่าจะเชื่อฟังบัลข่านอย่างเด็ดขาด และมันไม่ใช่แค่อัศวินต้องสาปธรรมดา ๆ เท่านั้น แต่ละคนเป็นมอนสเตอร์ระดับรองบอส มีชื่อเป็นของตัวเอง
“ขอทรงมีพระบัญชาแก่เรา
ข้าแต่ผู้ครองชีวิตและความตาย”
“กวาดล้างพวกมันให้หมด”
"รับบัญชา"
อัศวินต้องสาปบุกเข้าหากองทัพเงาแห่งพัลม่า
ขณะที่พวกเขาวิ่ง บัลข่านได้เพิ่มพลังเวทย์มนตร์เสริมความแข็งแกร่งทุกประเภท อันเดดลูกเจ้าของบริษัทที่สมบูรณ์แบบซึ่งมีอุปกรณ์สวมใส่ทุกอย่างตั้งแต่เกิด!
วีดเห็นว่าพลังงานสีแดงบางส่วนออกมาจากร่างของนักฆ่าและแม่มดที่เสียชีวิตโดยกลุ่มอัศวินต้องสาป
เพื่อให้บัลข่านดูดกลืน
“ดูเหมือนว่าเขาจะดูดพลังชีวิตและพลังเวทย์มนตร์จากพวกมัน”
- อันตรายไหมนายท่าน?
"ใช่ เมื่อพ่อมดกำลังรวบรวมมานาของเขา มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น:
เขากำลังเตรียมพร้อมสำหรับบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่”
วีดเอามือของเขาใส่กระเป๋าเป้ด้วยใบหน้าที่จริงจัง
จากนั้นคว้าแอปเปิ้ลแห้งหนึ่งผลออกมาแล้วเคี้ยวมัน
“เราต้องมีขนมเมื่อดูการต่อสู้!”
– ถ้านายท่านมีเนื้อม้า…
“นี่ กินเถอะ”
- ขอขอบคุณ นายท่าน
“นั่นคือค่าขี่สำหรับปีนี้” วีดและไว-3 ยังคงเฝ้าดูการต่อสู้ของบัลข่านในยามว่าง
'เขาเป็นคนอันตราย แต่ตราบใดที่ฉันไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเขา
ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว อย่างไรก็ตาม ประติมากรรมคืนชีพค่อนข้างสะดวก
เนื่องจากผลของมันจะคงอยู่เพียงวันเดียว มันสะดวกมากที่จะสามารถเรียกและใช้ประโยชน์จากเขาแบบนี้ได้'
อันที่จริง ถึงจุดหนึ่ง วีดกำลังพิจารณาที่จะชุบชีวิตบัลข่านในที่ที่กิลด์เฮอร์มีสเคยอยู่ เขาไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ความเสียหายใดๆ เกิดขึ้นกับเขาโดยไม่มีการแก้แค้นใดๆ แต่เขาต้องยับยั้งตัวเอง
เนื่องจากมีความเป็นไปได้ที่กิลด์เฮอร์มีสด้วยความแข็งแกร่งมหาศาลของพวกเขา
จะไล่ล่าบัลข่านด้วยการอาบเขาด้วยคาถาศักดิ์สิทธิ์หรือวิธีการอื่นใด วีดเองก็เคยเอาชนะเขาได้สำเร็จมาแล้วครั้งหนึ่ง
แม้ว่าเขาจะได้รับความช่วยเหลือจากนักดาบและพี่น้องนักดาบคนอื่นๆ
“แม้ว่า… ดูเหมือนว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นตั้งแต่นั้นมา”
กองทัพอันเดดของบัลข่านมีจำนวนเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปเท่านั้น ในตอนแรกจำนวนของพวกเขาไม่เพียงพอที่จะเทียบได้แม้แต่ส่วนเล็กๆ ของกองทัพเงาแห่งพัลม่า
แต่จำนวนและคุณภาพของอันเดดเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเมื่อการต่อสู้ดำเนินไป
จนกระทั่งในที่สุดความแข็งแกร่งของพวกมันก็ดูจะสู้กับกองทัพพัลม่าแบบตัวต่อตัว
จากนั้นความสมดุลอันละเอียดอ่อนของการต่อสู้ก็พุ่งเข้าหาบัลข่านในชั่วพริบตา
เมื่อเหล่าอันเดดเริ่มครอบงำ
การ์ดอันทรงพลังและอันตรายที่กิลด์เฮอร์มีสดึงออกมา นั่นคือกองทัพเงาแห่งพัลม่าก็พังทลาย
“กลายเป็นอันเดดแน่นอน…” วีดมองอย่างตกตะลึง
กลยุทธ์ของเขาในการสู้รบคือแนวทางตำราเนโรแมนเซอร์ ข้อเสียของจำนวนไม่มีความหมายอะไร มันจะจัดเรียงตัวเองในความโปรดปรานของคุณเมื่อการต่อสู้ดำเนินต่อไป
ขณะที่บัลข่านสามารถเรียกมังกรกระดูกจากซากศพที่รวบรวมมาได้
พวกเขาก็ต้องออกห่างจากกันมากขึ้น
เพราะมันอันตรายเกินไปที่จะอยู่ในที่ที่พวกเขาอยู่และเฝ้าดู
“ปกติแล้วมังกรกระดูกจะเรียกง่ายอย่างนี้หรือ? สเปกของเขาเริ่มน่าสงสัยแล้ว “
– เจ้าแห่งกองทัพอมตะ บัลข่าน
เดมอฟฟ์ ปรากฏตัวและกำลังขับไล่กองทัพเงาแห่งพัลม่า
- มองไปที่ท้องฟ้า นั่นคือ วีด และ ไว-3
– วีด เทพสงครามปรากฏตัว!
– วีดได้นำบัลข่านจากความตาย
– วีดสามารถทำลายแผนการชั่วร้ายของกิลด์เฮอร์มีสด้วยการเคลื่อนไหวอันยอดเยี่ยม!
สถานีออกอากาศที่เฝ้าติดตามกองทัพเงาแห่งพัลม่า
เริ่มถ่ายทอดสดการต่อสู้
และผู้เล่นที่ติดตามพวกเขาอย่างใกล้ชิดก็ส่งเสียงเชียร์ด้วยความยินดี
“มันคือสงคราม! และยิ่งไปกว่านั้น มันมีอันเดธ!”
“ยูนิตอันเดดระดับสูงทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว”
“นั่นคือกองทัพอมตะ ดูซิว่าโครงกระดูกของพวกมันแข็งแกร่งขนาดไหน”
แน่นอน เหล่าผู้เล่นได้หลบหนีไปยังที่ห่างไกลเพื่อไม่ให้บัลข่านเห็น
ทุกครั้งที่ร่ายมนตร์อัญเชิญอันเดดของบัลข่านออกมา
จะมีเดธไนท์และดูมไนท์ปรากฏขึ้นมาหลายสิบตัว ไม่เพียงแต่ร่างของแม่มด นักฆ่า และสัตว์อสูรเท่านั้น
แต่ร่างของสัตว์ต่างๆ ที่ถูกฝังอยู่ใต้พื้นดินเมื่อนานมาแล้วก็เพิ่มขึ้นจนกลายเป็นอันเดดเช่นกัน
วีดยิ้มอย่างพอใจ โดยสังเกตว่าจำนวนกองทัพเงาแห่งพัลม่าลดลงเหลือเพียงหนึ่งในสิบของจำนวนเดิมของพวกเขา
เป็นเวลาที่ดีที่จะหยุดดูและจากไป เขากินแอปเปิ้ลจนหมดแล้วด้วย
“ตอนนี้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี บัลข่านและกองทัพอมตะของเขาจะลากภูมิภาคอโกลธาไปสู่ความโกลาหล"”
…แม้ว่าพวกมันจะหายไปทันทีที่เวลาร่ายเวทย์หมดลง
เป็นไปได้ว่ากิลด์เฮอร์มีสไม่รู้ว่าเวลาจำกัดสำหรับประติมากรรมคืนชีพนั้นสั้น ถ้าเป็นเช่นนั้น กองทหารที่ห้าที่ติดตามกองทัพพัลม่าจะรีบเข้าสู่การต่อสู้ก่อนที่เหล่าอันเดดจะมีกำลังมากขึ้น
“เมื่อต่อสู้กับกองทัพอมตะ คุณต้องทำให้พวกเขาพังทลายจากภายในหรือพยายามโจมตีพวกมันโดยไม่คาดคิด แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะพวกเขาด้วยการโจมตีจากด้านหน้า
และหากคุณไม่มีคาถาศักดิ์สิทธิ์อยู่กับคุณ ทางที่ดีคืออย่าแตะต้องพวกมันเลย “
บัลข่านเป็นเนโครแมนเซอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์
และความสามารถของเขาในการกำกับการต่อสู้นั้นช่างเหลือเชื่อ ไม่นานหลังจากนั้น แม้แต่พัลม่าเอง ผู้บัญชาการของกองทัพเงายังต้องทนทุกข์ทรมานกับคำสาปมากมายที่บัลข่านร่ายใส่เขา
และในที่สุดก็เสียชีวิตด้วยการโจมตีที่ประสานกันจากมังกรกระดูกและดูมไนท์
แม้ในขณะที่พวกเขาพยายามจะหนี
เนื่องจากคุกกระดูกที่พุ่งสูงขึ้นไปในท้องฟ้าเหมือนเสาของวิหาร
ไม่มีกองทหารใดในกองทัพพัลม่ารอดพ้นได้ ทุกคนพบกับความตายอันน่าสยดสยองของพวกเขา
รายล้อมไปด้วยเสียงกรีดร้องอันน่าเศร้าของปีศาจ
- กองทัพเงาแห่งพัลม่าถูกทำลาย!
– บัลข่าน เดมอฟฟ์
ทำลายล้างสัตว์อสูรที่ทรงพลังทั้งหมด ไม่ ให้ฉันแก้ไขคำพูดนั้น เขาเปลี่ยนพวกมันทั้งหมดให้กลายเป็นอันเดด
- การต่อสู้ที่เหลือเชื่อ บัลข่านเสร็จสิ้นการต่อสู้ของเขาโดยไม่มีใครแตะต้อง
– นี่คือความสามารถที่แท้จริงของเนโครแมนเซอร์ในการต่อสู้…มันช่างมหัศจรรย์จริงๆ แน่นอนว่ายังมีช่องว่างขนาดใหญ่ในหมู่นักดาบ
ดังนั้นใครก็ตามที่ไม่สามารถไปถึงระดับพลังนั้นได้เพียงแค่เชี่ยวชาญทักษะอัญเชิญอันเดด...
“ดูเหมือนว่างานของฉันที่นี่จะเสร็จแล้ว”
วีดกำลังจะจากไปโดยตั้งใจที่จะปล่อยให้ผลที่ตามมาจากเหตุการณ์คลี่คลายเอง ในขณะนั้น บัลข่าน ซึ่งอยู่บนพื้นก็พูดเสียงต่ำ
“ร่างกายที่น่าสงสารนี้ … ไม่สามารถเอาชนะความตายได้”
ร่างกายฟื้นคืนชีพด้วยประติมากรรมคืนชีพ
บัลข่านระบุข้อจำกัดของร่างกายได้อย่างแม่นยำ
“ข้าจะช่วยชีวิตนิรันดร์ของความเป็นอมตะจากความตาย
ด้วยพลังแห่งมานาที่ไม่สิ้นสุด ข้าจะก้าวข้ามขอบเขตของชีวิตและความตาย”
(ยังมีต่อ….)
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
เล่ม 49 บทที่
5 : ตาต่อตา พาร์ท 3 แปลโดย แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
จากร่างของบัลข่าน
ประกายแสงสีดำผลิบานและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
"…ฮะ?"
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ
ความมืดก็มาถึงท้องฟ้าที่ซึ่งวีดและไว-3 อยู่
'ราวกับว่าแสงถูกกลืนกิน…บัลข่านมีพลังเช่นนี้มาโดยตลอดเหรอ? “
สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของวีดส่งสัญญาณเตือนไปยังสมองของเขาอย่างบ้าคลั่ง
'มีบางอย่างเกิดขึ้น! บัลข่านแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคาดไว้ และเขาก็ทำตัวแปลกๆ'
จนถึงขณะนี้
ไม่เคยมีกรณีที่ทุกอย่างราบรื่นเมื่อเหตุการณ์ไม่คาดคิดเริ่มคลี่คลาย ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ครั้งหนึ่งเขาเช่าแฟลตกึ่งห้องใต้ดินในราคาที่ต่ำกว่าราคาตลาด
แต่กลับพบว่าบ้านหลังนี้เป็นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของแมลงสาบ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เขากังวลอย่างมากว่าผนังอาจพังเพราะชั้นของราที่มีความหนามากกว่าเซนติเมตร จากประสบการณ์เหล่านี้ วีดได้เรียนรู้ที่จะระมัดระวังเมื่อสิ่งต่างๆ
ดำเนินไปได้ด้วยดีเกินไป และสัญชาตญาณของเขาก็เกือบจะถูกต้องทุกครั้ง ลางสังหรณ์ลางร้ายไม่เคยผิดอย่างที่คนพูดกัน
ในทางกลับกัน
เขาจำต้องลดความระมัดระวังลงเป็นครั้งคราวไม่ว่าเขาจะระมัดระวังแค่ไหน
และในกรณีเหล่านั้น อุบัติเหตุบางอย่างก็ตามมาโดยไม่คาดคิด
'อะไรบางอย่างผิดปกติ.'
วีดและไว-3
กำลังบินจากที่ไกลเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับทุกสถานการณ์ พวกเขารักษาระยะห่างที่ปลอดภัย
อย่างน้อยสามเท่าของผู้เล่นที่รวมตัวกันบนพื้นเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
'ดูเหมือนบัลข่านจะไม่โจมตีฉันเลย
แต่เขากำลังทำอะไรอยู่'
ความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดกำลังปะทุจากภายในร่างของบัลข่านราวกับภูเขาไฟ
และกองทัพอมตะก็เข้ามาใกล้เขาราวกับว่าพวกมันกำลังบูชาเขา
ดูมไนท์ อัศวินอันเดดชั้นยอดส่วนใหญ่ต่างก็ตื่นตัวในระดับสูงเช่นกัน
โดยคอยคุ้มกันบริเวณโดยรอบ
'มีบางอย่างที่ร้ายแรงเกิดขึ้น ฉันแน่ใจ'
วีดและไว-3
ขยับออกไปไกลขึ้นเล็กน้อยเพื่อสังเกตสถานการณ์
“ไว-3”
– คยู…
“ทันทีที่บางสิ่งดูผิดแปลก
เราออกไปจากที่นี่”
– รับทราบครับนายท่าน
ผู้เล่นที่อยู่บนพื้นก็มีไหวพริบเพียงพอที่จะรับรู้ถึงอันตราย
“อะไร… มันคืออะไร?”
“ทำไมพวกอันเดดถึงมารวมตัวกันรอบๆ
ตัวเขาแบบนั้น”
“มันรู้สึกไม่ถูกต้องนัก…”
พวกเขาไม่ได้วิ่งหนีแม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เช่นเดียวกับที่ผู้คนไม่สามารถขยับเท้าหนีภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นได้
เพราะความอยากรู้อยากเห็นถ้าไม่มีอะไรอื่น
– ดูเหมือนว่าบัลข่าน เดมอฟ
จะตกอยู่ในอาการแปลกๆ…
– การต่อสู้จบลงแล้ว เกิดอะไรขึ้น?
– ดูเหมือนพิธีกรรมเวทย์มนตร์ระดับสูง…
สถานีออกอากาศก็รายงานสถานการณ์ด้วยความสนใจ
ออร่าแห่งความมืดที่เกิดจากบัลข่านได้แผ่กระจายไปทั่ว
แล้ว…
ตริ๊ง!
พลังชีวิต
<83,329 แต้มหมดลง>
พลังชีวิต
<92,130 แต้มหมดลง>
พลังชีวิต
<122,984 แต้มหมดลง>
ผู้เล่นที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
กับฉากถูกพรากพลังชีวิตไปเกือบครึ่งในที่เกิดเหตุ กองทัพอมะและอันเดดที่ถูกอัญเชิญอื่น ๆ ต่างก็ขาดพลังเช่นกัน พวกมันก็พังทลายเหมือนทรายและหายไป
หลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายของบัลข่านก็เริ่มเปลี่ยนไป
ผิวของเขาแก่และเหี่ยวแห้งอย่างรวดเร็ว
และในที่สุดก็ละลายไปพร้อมกัน ไหลลงมาตามร่างกายของเขาราวกับน้ำสกปรก
"อะไร?!"
ตอนนี้ร่างของบัลข่านถูกลดขนาดเหลือเพียงกระดูก
และมีออร่าสีแดงอยู่รอบตัวเขา
นี่เป็นภาพที่ค่อนข้างคุ้นเคย มีคนในกลุ่มพูดออกมา
“นั่น… ดูเหมือนสัตว์ประหลาดโครงกระดูก
แต่ดูมีคลาสเกินไป… นั่นไม่ใช่ลิชหรอกเหรอ?”
“ลิช?”
"ใช่ คุณวีดเคยแปลงร่างเป็นลิชมาก่อน"
ครืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!
คลื่นกระแทกอันทรงพลังแผ่ออกมาจากบัลข่านในรัศมีหลายกิโลเมตร
ราวกับว่ามีการระเบิดครั้งใหญ่เกิดขึ้นรอบตัวเขา
< คุณถูกสัมผัสโดยพลังงานมหาศาลแห่งความตาย 83%
ของความสามารถทางกายภาพทั้งหมดจะลดลงชั่วคราว
พลังชีวิตสูงสุดจะลดลงเหลือ 41%
ของจำนวนดั้งเดิมเป็นเวลาสองวัน
กระหาย!
สยอง!
งุนงง!
การต้านทานเวทย์มนต์เนโครแมนเซอร์ จะลดลงเหลือระดับต่ำสุด เนื่องจากคุณไม่สามารถตั้งสมาธิได้
อัตราความสำเร็จและพลังของทักษะและ/หรือเวทย์มนตร์จะลดลง ผลของศรัทธาจะลดลง >
“ห๊ะ นี่มันอะไร”
“มันเกิดอะไรขึ้น…?”
บัลข่านไม่ได้ใช้คาถาโจมตีใดๆ นี่เป็นเพียงผลข้างเคียงที่แพร่กระจายออกไปในฐานะสิ่งที่อันตรายและมหาศาลได้แสดงออกมาในภูมิภาค
อโลธ่า
ตริ๊ง!
<เศษเสี้ยวของความมืดอันน่าสยดสยองได้รวมตัวกัน
ณ ที่แห่งนี้
บัลข่าน เดมอฟ!
เขาได้ทำลายขอบเขตของความตายและแปลงร่างเป็น
อาร์ค-ลิช ได้สำเร็จ>
อาร์ค-ลิช
มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่าในระดับที่สูงกว่าลิช
และเพียงแค่ลิชธรรมดาก็เป็นศัตรูตัวฉกาจของมอนสเตอร์ระดับบอสตัวหนึ่งแล้ว ลิชประเภทเนโครแมนเซอร์นั้นพบได้ทั่วไปมากที่สุด
แต่แม้แต่ลิชที่เชี่ยวชาญเวทมนต์ดำก็ไม่ถูกฆ่าง่ายๆ เนื่องจากพลังเวทย์มนตร์อันทรงพลังและแหล่งรวมพลังแห่งชีวิตที่แทบจะไม่มีที่สิ้นสุด
ลิชไม่สามารถจัดการได้โดยบุคคลหรือกลุ่มเล็กๆ และแม้แต่กองทัพทั้งหมดก็ไม่สามารถรับประกันชัยชนะต่อมันได้
ในขณะที่วีดเคยจัดการกำจัดลิชไชร์
เขาได้รับความช่วยเหลือจำนวนมากจากดาร์กเอลฟ์และเผ่าออร์ค
นอกเหนือไปจากการใช้วัตถุศักดิ์สิทธิ์พิเศษ
และตอนนี้ บัลข่าน
ซึ่งแข็งแกร่งมากในตอนแรก กลายเป็นอาร์ค-ลิช
<ข้อจำกัดของทักษะประติมากรรมคืนชีพถูกบังคับปลดปล่อย
บัลข่าน เดมอฟได้รับการปลดปล่อยจากพลังชีวิตที่จำกัด ชะตากรรมของเขาซึ่งจะต้องหายไปจากโลกหลังจากผ่านไป 16 ชั่วโมง ได้เปลี่ยนไป และตอนนี้เขาได้รับความเป็นอมตะ>
'…'
วีดมองไปที่หน้าต่างข้อความและไม่พูดอะไร
'ตายห่าแล้ว'
เขาได้เรียกบอสมอนสเตอร์ประวัติศาสตร์ที่สามารถคุกคามความสงบสุขของทวีปเวอร์เซลล์ทั้งหมด
ผู้ที่ไปถึงจุดสูงสุดของเนโครแมนซี
'ฉันเคยเอาชนะบัลข่านมาก่อน...
แต่ในตอนนั้นมันต่างไปจากเดิมมาก'
ในช่วงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ครั้งหนึ่ง
ทุกวิหารและทุกเผ่าพันธุ์ได้รวมพลังกันเพื่อหยุดยั้งบัลข่าน ผลลัพธ์สุดท้าย ดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งลูห์แทงเข้าที่หน้าอกของเขา
ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาลดลงอย่างมาก
'ฉันเข้าใจแล้ว
ปัญหาคือดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งลูห์! บัลข่านที่ฉันฟื้นขึ้นมานั้นอยู่ในสภาพดีเยี่ยม
ดังนั้นพลังของเขาจึงไม่ลดลง'
และตอนนี้เขาไม่เพียงแต่สมบูรณ์ด้วยเวทมนตร์และร่างกายเท่านั้น
แต่ร่างกายกระดูกของเขายังดูแข็งแรงและแข็งแกร่งมาก
ราวกับว่าข้อต่อได้รับการทาน้ำมันอย่างสดใหม่ในขณะที่เขาเพิ่งเกิดใหม่
'ถึงกระนั้นความแข็งแกร่งโดยเฉลี่ยของผู้เล่นก็ดีขึ้นมากตั้งแต่นั้นมา เขาอยู่ไกลจากที่ไม่มีใครเทียบได้ เพียงแต่ว่า…
การเสียสละที่เราจะต้องทำนั้นยิ่งใหญ่มาก'
หากบัลข่านเลือกที่จะก้าวไปทางเหนือ
เขาจะกลายเป็นหายนะที่ยิ่งใหญ่กว่ากิลด์เฮอร์มีส โครงกระดูกจะว่ายน้ำในสวนน้ำพูยอลและเดธไนท์จะเข้าควบคุมถนนของโมราต้า
สิ่งที่วีดตั้งใจไว้คือเพียงเพื่อกำจัดกองทัพเงาแห่งพัลม่า
แต่ตอนนี้เขาลงเอยด้วยการสร้างภัยคุกคามร้ายแรงต่อความปลอดภัยของทวีปเวอร์เซลล์
'ฉันไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้จริงๆ
... แต่ถึงกระนั้น
ฉันต้องเปลี่ยนสถานการณ์นี้ให้เป็นประโยชน์ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ทางออกเดียวก็คือ…'
แววตาของวีดเป็นประกายราวกับนักการเมืองที่มาเยือนตลาดระหว่างการเลือกตั้ง
* * *
บัลข่าน!
เขาปลุกกองทัพอันเดดอีกครั้งด้วยพลังอันล้นเหลือของเขา
“ข้าต้องการเลือด!”
"เลือด!"
“เรามาเริ่มต้นค่ำคืนแห่งซากศพกันเถอะ!”
“ศพ!”
อันเดดตะโกนบนยอดหอคอยศพ
ดูมไนท์,
เดธไนท์ และแม้แต่โครงกระดูกและผีต่างก็สร้างเสียงอึกทึกครึกโครม
มังกรกระดูกก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยการพ่นลมหายใจพิษร้ายแรงออกไปทุกทิศทุกทาง
นี่คือภาพอันน่าสยดสยองที่เกิดจากการกลับมาของกองทัพอมตะ
"นี่มันอะไรกัน? ฉันกลัวมาก…"
“นั่นคือบัลข่าน บัลข่านฟื้นคืนชีพแล้วเหรอ?”
“ไม่นะ… มันคือกองทัพอมตะ”
ผู้เล่นที่เฝ้ามองดูต่อไปแม้จะหวาดกลัว
ต่างพากันเริ่มหลบหนี แม้แต่ผู้เล่นที่มีเลเวลค่อนข้างสูงนอนราบกับพื้นเพื่อทำให้ตัวเองดูไม่เด่นในสายตาของบัลข่าน
“ฉันก็ตายเป็นอย่างนี้แหละ”
“ฉันหิวมาก แต่ฉันไม่กิน
ฉันจะตายอยู่แล้ว “
“ฉันคิดว่าร่างกายของฉันจะดีพอสำหรับเดธไนท์
อย่างน้อยนะ”
“ถ้าเรากลายเป็นซอมบี้และบุกเมือง
คุณคิดว่าเราจะปรากฏตัวทางทีวีได้ไหม?”
สถานการณ์ที่เลวร้ายทำให้ผู้เล่นสงสัยว่าพวกเขาต้องทิ้งคำพูดสุดท้ายก่อนจะเสียชีวิตหรือไม่ แม้ว่าพวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงความสนใจของบัลข่านได้
แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีตราบใดที่มังกรกระดูกกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า
"ฮะ? มีคนมา”
“เขาคือผู้เล่น? เราไม่ควรบอกเขาว่ามันอันตรายเหรอ? “
“ฉันไม่คิดว่ามันเป็นผู้เล่น ลองมองให้ละเอียดยิ่งขึ้น นั่นมันลิช “
ผู้ชมเพียงแค่เฝ้าดูขณะนอนราบกับพื้นและกลั้นหายใจ
ลิชกำลังขี่ม้าปีศาจมาด้วยความเร็วสูง มังกรกระดูกพบเขาครั้งแรกจากระยะไกล และในไม่ช้าเขาก็จับตาบัลข่านเช่นกัน
“ไชร์! แกกล้าที่จะปรากฏตัวต่อหน้าข้าหลังจากการทรยศหักหลังของเจ้า!”
ทันทีที่เขาสังเกตเห็นลิชที่กำลังใกล้เข้ามา
ลำแสงสีแดงก็จุดประกายจากกะโหลกของบัลข่าน
ไชร์
ผู้ซึ่งเสียชีวิตด้วยน้ำมือของวีด! รูปลักษณ์ของไชร์ตนนั้นคือวีดที่ใช้ทักษะประติมากรรมจำแลง
วีดหยุดที่ระยะทางไม่น้อยกว่า 2
กิโลเมตร ซึ่งเขาถือว่าเป็นระยะที่ปลอดภัย และใช้ทักษะราชสีห์คำราม
"ท่านอาจารย์ ข้าคิดว่ามีความเข้าใจผิด ทุกสิ่งที่ข้าทำ ข้าทำเพื่อท่าน”
"หุบปาก ข้าจะพาวิญญาณของเจ้าไปสู่ก้นบึ้งของนรก “
ไชร์เป็นผู้ทำลายความสำเร็จทั้งหมดที่บัลข่านซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นปราชญ์แห่งชีวิตเคยทำสำเร็จ
และผลักดันเขาให้เข้าสู่มานาแห่งความมืด
ตริ๊ง!
<ปลดล็อกภารกิจใหม่แล้ว>
<ลูกศิษย์ตัวอันตรายของบัลข่านและผู้บัญชาการที่สองของกองทัพอมตะ
ไชร์ เดอะ ลิช!
เขาทำให้อาจารย์ของตัวเองแปดเปื้อน
บัลข่าน เดมอฟฟ์ ด้วยพลังแห่งความมืด นำเขาไปสู่เส้นทางแห่งความหายนะ ความเจ้าเล่ห์ของเขาคือสิ่งที่บังคับให้บัลข่านลืมตาไปสู่ชีวิตใหม่
"ท่านอาจารย์ มันคือชีวิตผ่านความตาย ท่านฝันถึงความเป็นอมตะ
แต่นี่ไม่ใช่ความล้มเหลวอย่างสมบูรณ์ใช่ไหม “
เขาทำให้บัลข่านโอบกอดลิชที่ยังไม่ตาย
และสนับสนุนให้เขาทำสงครามกับทั้งทวีป
ความเกลียดชังที่บัลข่านมีต่อคุณนั้นยิ่งใหญ่มาก อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขากลายเป็นลิช
เขามีความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ที่จะสร้างโลกใหม่
คุณจะเกลี้ยกล่อมบัลข่านให้อภัยคุณ
และเริ่มสร้างกองทัพอมตะขึ้นใหม่เพื่อพิชิตทวีปเวอร์เซลล์หรือไม่?
ความยาก: S
รางวัล: นำไปสู่ภารกิจ 'ต้นเหตุแห่งบัลข่าน'
ข้อจำกัดของภารกิจ:
การฟื้นคืนชีพของบัลข่าน, ลิชไชร์>
เมื่อชื่อเสียงของบุคคลสูงขึ้นหรือแข็งแกร่งขึ้น
ภารกิจที่อาจทำให้พวกเขาถูกกลืนกินก็เกิดขึ้นบ่อย
แน่นอน
วีดไม่ได้สนใจแม้แต่น้อยในเรื่องต่างๆ เช่น การพิชิตทวีปโดยใช้กองทัพอันเดด ถ้ามันอยู่ในชื่อของอาณาจักรอาเพ่น บางที แต่มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าพวกอันเดดบางตนพิชิตทวีปนี้? เขาจะไม่ได้เก็บค่าเช่าจากหลุมศพของโครงกระดูก!
บนหลังม้าผี วีดหัวเราะในขณะที่เขามองดูใบหน้าของบัลข่าน
“ฮ่าๆๆๆ ท่านเป็นคนดื้อดึงกลับมาจากความตายแบบนั้น”
“เจ้าชั่ว เจ้าไม่สามารถรอดพ้นจากความตายได้เช่นกัน ทำตามความประสงค์ของข้าอีกครั้ง แล้วข้าจะให้อภัยเจ้า”
“ข้าไม่เหมือนท่านอาจารย์ ท่านล้มเหลว อยู่อย่างพวกอันเดดที่น่าสยดสยอง…
ท่านเป็นแค่โครงกระดูกที่ยังไม่เน่าเปื่อย ชีวิตแบบนั้นเป็นอมตะอย่างนั้นหรือ?”
ตริ๊ง!
<ภารกิจถูกปฏิเสธ>
“โอหัง!
ไชร์!”
บัลข่านเริ่มร่ายคาถา
วีดไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เมื่อเห็นคาถาที่ก่อตัวขึ้นด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง
เขาก็รีบขี่ม้าผีไปทางใต้
“ท่านทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ข้ามีสหายมนุษย์ที่ไว้ใจได้มากมาย”
เขาแสร้งทำเป็นไม่สนใจ
แต่เขาขี่ม้าผีสุดกำลัง
บัลข่านสั่งกองทัพอมตะ
“ไล่ตามมัน ไปสู่ขุมนรกลึกๆ หากจำเป็น”
มังกรกระดูกกางปีกกว้างและบินขึ้นไปในอากาศ
และดูมไนท์และเดธไนท์ก็ขี่ม้าผีของพวกมันเองไล่ตามเขา
กองทัพอมตะได้เริ่มไล่ล่าพวกเขาแล้ว
“ชิ-เอ๊ะ!”
“มันจะเป็นการเข่นฆ่าที่โหดร้าย คุคุคุ. “
โครงกระดูกทั้งหมดวิ่งและกระโดด
*บาทาบาทาบาตะ!*
การไล่ล่าที่เขย่าโลก เนื่องจากพวกอันเดดไม่เคยเหนื่อย พวกมันจึงไม่ช้าลงเลย ตัวบัลข่านเองก็ใช้คาถาโบยบิน และความเร็วของเขาก็น่าเกินอธิบายในการรับชม
วีดมองย้อนกลับไป
และหัวใจของเขาก็เต้นผิดจังหวะ
'พวกมันกำลังใกล้เข้ามา ฉันจะถูกจับได้ด้วยความเร็วขนาดนี้'
บัลข่านด้วยพลังอันเต็มเปี่ยมของเขา
และเหล่าอันเดดระดับสูงทั้งหลาย! ความเร็วของพวกเขาเกือบสองเท่าของม้าผีของวีด
ความแข็งแกร่งของกองทัพอมตะนั้นถึงขนาดที่แม้แต่วีดในสมัยของเขาในฐานะราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทรายก็คงมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการต่อสู้กับพวกมัน พวกอันเดดจะถูกปลุกซ้ำแล้วซ้ำเล่าเว้นแต่พวกมันจะถูกชำระล้างจนหมดสิ้น
และเขาจะไม่สามารถใช้กำลังของเขาอย่างเต็มที่ในขณะที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากคำสาปนับสิบครั้ง
วีดเอนตัวลงและวิ่งข้ามที่ราบบนหลังม้าผีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
'ตอนนี้ ฉันเกือบจะอยู่ที่นั่นแล้ว…'
หลังจากผ่านเนินเขาเตี้ยๆ
วีดก็สามารถเห็นค่ายของกองทหารที่ห้าซึ่งแผ่กว้างออกไปอย่างกว้างขวาง พวกเขาติดตามกองทัพเงาแห่งพัลม่า แต่จู่ๆ ก็สูญเสียจุดประสงค์ด้วยการปรากฏตัวของบัลข่าน พวกเขากำลังรอคำสั่งต่อไปจากหัวหน้ากิลด์เฮอร์มีส
และตอนนี้วีดก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาโดยขี่ม้าผี
"นั่นใคร?"
“มันเป็นลิช”
“เนโครแมนเซอร์? เขามาจากกิลด์ของเราเหรอ? “
ขณะที่วีดปรากฏตัวเป็นไชร์หลังจากใช้ทักษะประติมากรรมจำแลง
พวกเขาจำเขาไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงทักทายสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก่อนใครด้วยการโบกมือ
“อรุณสวัสดิ์ สมาชิกกิลด์! มันเป็นวันที่น่ารัก"
“อา… ใช่ ฉันคิดว่านายคงจะเป็นลิช?”
“ฉันเป็นเนโครแมนเซอร์
แต่ตอนนี้สถานการณ์ของฉันค่อนข้างซับซ้อน”
"เราเห็นแล้ว อะไรทำให้นายมาที่นี่เล่า”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสพูดคุยกับเขาอย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจากอุปกรณ์ของเนโครแมนเซอร์ที่วีดสวมอยู่นั้นดูเหมือนอุปกรณ์คุณภาพสูง
พวกเขาคิดว่าเขาเป็นสมาชิกที่มีความสามารถอีกคนหนึ่งของกิลด์ เนื่องจากเนโครแมนเซอร์มักจะไม่เข้าร่วมในกิจกรรมการออกล่าของกิลด์หรือการจู่โจมขนาดใหญ่
พวกเขาจึงไม่คุ้นเคยกับใบหน้าของโครบินยุนเลย
“ฉันแค่บังเอิญผ่านมาและคิดว่าจะทักทาย ขอให้เป็นวันที่ดี!"
"อา แน่นอน…"
และเช่นเดียวกัน วีดก็เดินออกไป
รอบๆ ขอบของกองทหารที่ห้าบนหลังม้าของเขา
“ตกลงเขาเป็นใครกันแน่”
“นายคิดว่าผู้เล่นที่แปลงร่างเป็นลิชได้สำเร็จจะมีชื่อเสียงมากทีเดียว”
“ฉันไม่มีความคิดแม้แต่น้อย ฉันไม่สามารถแม้แต่จะคิดชื่อใด ๆ ที่อาจเป็นเขา คิดว่าเขากำลังทำภารกิจพิเศษอยู่หรือเปล่า?”
ก่อนที่พวกเขาจะมีเวลาไตร่ตรองนาน บัลข่านและพวกอันเดดก็โผล่ออกมาจากเหนือเนินเขา
(อ่านต่อในบทต่อไป…)
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
