เล่ม 49 บทที่ 3 : การปรากฏตัวของภาคีอัศวินเหล็กและเหล็กกล้า แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

วีดและผู้เล่นทางเหนือเทียบท่าบนเกาะร้างในทะเลเนเรีย

ไอเท็มที่พวกเขาได้รับจากการทำลายกองเรืออาณาจักรฮาเว่นนั้นใหญ่มากจนยากที่จะคำนวณจำนวนที่แน่นอน เรือที่ถูกขโมยและเสบียงสงครามทั้งหมด! แค่การแบ่งปันของพวกนี้เพียงอย่างเดียวสามารถให้ผลกำไรมหาศาล แต่รางวัลที่สำคัญที่สุดคือการได้ควบคุมเส้นทางการค้าทางทะเล

เรือที่สามารถแล่นไปยังทะเลอันไกลโพ้น รวมถึงการสู้รบและการค้าจำเป็นต้องใช้ทรัพยากร กำลังคน และเวลาในการสร้าง การฟื้นฟูกองทัพเรือของอาณาจักรฮาเว่นต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ดังนั้นจากนี้ไป ทะเลก็เป็นของอาณาจักรอาเพ่น

“เนื่องจากอาณาจักรฮาเว่นไม่สามารถใช้การขนส่งทางทะเล ผู้เล่นทางเหนือจึงสามารถใช้เส้นทางการค้าได้อย่างอิสระ”

เมแพนที่มาที่เกาะด้วยความช่วยเหลือของยูรินยิ้มเยาะเป็นการใหญ่ พุงส่ายไปมา

"การใช้เส้นทางเดินทะเล ค่าขนส่งจะลดลงอย่างมากสำหรับเรือทางเหนือ ไม่ต้องพูดถึงความเป็นไปได้ในการลักลอบนำเข้า ผลกำไรที่ได้รับจากภูมิภาคที่อยู่ติดกับทะเลจะเหลือเชื่อมาก"

ลักลอบค้าขายที่ไม่เสียภาษีให้อาณาจักรฮาเว่น!

เมื่อถูกจับได้ พ่อค้าจะต้องจัดการกับชื่อเสียงที่เสื่อมโทรมและความอับอายขายหน้า แต่ตราบใดที่พวกเขาหลีกเลี่ยงมัน กำไรที่พวกเขาจะได้รับจากข้อตกลงก็จะมหาศาลเช่นกัน บางคนแนะนำว่าการลักลอบนำเข้าเป็นวิธีที่รวดเร็วที่สุดในการขยายธุรกิจของพ่อค้า

ใบหน้าของวีดก็พอใจเช่นกัน ราวกับว่าเขาเพิ่งทานไก่ทอดมื้อใหญ่

“เมื่อพ่อค้าร่ำรวยขึ้น ทางเหนือก็จะสร้างโชคลาภมากมายในที่สุด—”

“-โดยการเอาความมั่งคั่งของอาณาจักรฮาเว่นออกไป มันมีปัญหามากมายในการจัดการกับพวกกบฏ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับอาณาจักรฮาเว่นที่จะดำเนินการกับพ่อค้าทางเหนือนอกจากนั้น”

“เราต้องผลักดันพวกเขาให้หนักขึ้นเมื่อสถานการณ์อยู่ในความได้เปรียบของเรา”

“ครับผม เราจะพยายามขูดรีดยันเหรียญทองแดงก้อนสุดท้ายจากพวกมัน”

สหายของวีดครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งขณะฟังการสนทนานี้

‘ฉันจะรู้สึกอย่างไรหากฉันอยู่ในกิลด์เฮอร์มีสและไม่เคยรู้จักวีดตัวจริงมาก่อนเลย?'

สยองแค่ไหน!

รู้ว่ามีใครบางคนกำลังมาขโมยทุกอย่างในกระเป๋าของคุณสักวันหนึ่ง และคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากวีด? ยิ่งไปกว่านั้น วีดยังได้รับความเคารพจากพ่อค้าผู้ใจดีและไร้เดียงสาอย่างกามง และได้รับการสนับสนุนจากลัทธิโจ๊กหญ้า

'เขาแตกต่างจากคนเลวที่ปรากฏในภาพยนตร์แบทแมนหรือซูเปอร์แมน เขาเป็นคนร้ายที่ล้ำสมัย: เหล่านักปราชญ์ของคนร้าย ก็คงไม่เกินจริงนัก’

'ได้รับการสนับสนุนจากผู้เล่นทั่วไปและสื่อมวลชนช่วยเหลือ…เขาสามารถทำให้ผู้คนคล้อยตามเขาได้แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเขาเป็นใครจริงๆ ฉันเดาว่าเขาน่าจะเป็นวายร้ายที่สมบูรณ์แบบที่สุด'

'ไม่มีใครสามารถตำหนิคนร้ายที่ประสบความสำเร็จ'

วีดสนับสนุนให้ผู้เล่นทางเหนือซ่อมแซมเรือของพวกเขา เนื่องจากเป็นงานที่สำคัญและไม่สามารถล่าช้าได้อีกต่อไป เขาเองก็มีส่วนร่วมในภารกิจและใช้ทักษะการต่อเรือที่เขาได้รับ

'อย่างที่ฉันคิด การทำงานกับเรือรบที่ดีจะช่วยเพิ่มความชำนาญในทักษะของฉันได้เร็วยิ่งขึ้น'

เขาสามารถเพิ่มทักษะของเขาได้ในขณะที่ซ่อมเรือในแนวนั้น และผู้เล่นก็มีความสุขที่ได้เห็นวีดทำงานหนักเหมือนกับพวกเขา โดยไม่สนใจความตั้งใจของเขา มีเหตุผลที่ดีว่าทำไมนักการเมืองจึงปรากฏตัวทางทีวีโดยแสร้งทำเป็นเพลิดเพลินกับอาหารข้างทางราคาถูกในช่วงฤดูการเลือกตั้ง

“เอาล่ะ ไปปล้นทวีปกลางกัน!”

"เย่!"

“โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า!”

ผู้เล่นทางเหนือคุ้นเคยกับภารกิจขนาดใหญ่และการทำงานหนัก พวกเขาโค่นต้นไม้ทั้งหมดบนเกาะร้างเพื่อซ่อมแซมตัวเรือที่เสียหาย

เนื่องจากจำนวนผู้เล่นที่มาก จึงใช้เวลาไม่นานในการซ่อมแซมเรือในเบื้องต้นจนเสร็จ เนื่องจากไม่มีภัยคุกคามจากการทำสงครามกับกองทัพเรืออีกต่อไป เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาลอยอยู่ในทะเลได้

"ลมนิ่งสงบ ออกเดินทางกันเถอะ"

"ออกเดินทาง!"

"วันนี้เราจะไปกินข้าวเย็นที่แคว้นลิทุม"

"พิชิตทวีป!"

เหล่าผู้เล่นที่มาถึงเรือประมงและแพต่างได้รับลมเย็นบนดาดฟ้าเรือคาร์แร็คและเรือประจัญบาน

มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่ได้เป็นผู้เล่นของอาณาจักรอาเพ่น ซึ่งลงทะเบียนเป็นสมาชิกของลัทธิโจ๊กหญ้า

แค่ออนไลน์บนรอยัลโร้ดก็เพียงพอแล้วที่ความเครียดทั้งหมดของคุณจะหายไป

***

กิลด์เมฆา, ปราสาทสิงห์, กิลด์พเนจร, ทหารรับจ้างดาบทมิฬ และกิลด์ราชสีห์ทมิฬ

บรรดาผู้ที่อยู่ในกิลด์อันทรงเกียรติในอดีตกำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่แปลกประหลาด

ชาโดว์แห่งกิลด์เมฆา ถอนหายใจ

“เราอยู่เฉยๆแบบนี้มันจะดีจริงๆเหรอ?”

"เรามีทางเลือกอื่นไหมล่ะ? เราได้รับคำขอให้เตรียมพร้อมและไม่ต้องทำอะไรเลย"

“แต่นั่นมันเมื่อนานมาแล้ว! นอกจากนี้ มันไม่ใช่ว่าเราต้องเชื่อฟังเพื่อนวีดราวกับว่าเราเป็นลูกน้องของเขา ฉันคิดผิดหรือเปล่า?”

ชาโดว์อุทานอย่างโกรธจัด

นับตั้งแต่กิลด์เฮอร์มีสลดอัตราภาษี ชะตากรรมของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างน่าผิดหวัง ผู้เล่นทวีปกลางไม่ได้ติดตามกิลด์อันทรงเกียรติเก่าแก่แม้ว่าพวกเขาจะเกลียดกิลด์เฮอร์มีส

แม้ว่าพวกเขาจะปกครองเหนือดินแดนกว้างใหญ่ แต่กองกำลังเก่าเหล่านี้กลับกลายเป็นซากปรักหักพัง ไม่มีสมาชิกใหม่ลงทะเบียนและสมาชิกที่มีประโยชน์ที่เหลืออยู่ก็จากไป ประมาณครึ่งหนึ่งไปเข้าร่วมอาณาจักรอาเพ่นและคนอื่นๆ ไปที่กิลด์เฮอร์มีสหรือกลายเป็นอิสระ

ทวีปเวอร์เซลล์นั้นกว้างใหญ่ และมันไม่ง่ายเลยที่จะซ่อนตัวตนของพวกเขาและกลายเป็นคนเร่ร่อน โดยต้องรับมือกับการล่าและการค้าขาย

กิลด์อันทรงเกียรติและเก่าแก่ตอนนี้เป็นเพียงเศษเล็กเศษน้อย และกำลังของพวกเขาก็ลดน้อยลงทุกวัน

ชาโดว์กัดริมฝีปากของเขาอย่างเจ็บปวด

“ไม่ใช่เพราะเราทำตามคำพูดของวีดตั้งแต่แรกเลยเหรอที่เราทุกคนจบลงแบบนี้?”

เขาโกรธจัด จำได้ว่ากลุ่มเมฆาหดตัวเมื่อเปรียบเทียบกับยุครุ่งเรือง

กั๊นต์จากปราสาทสิงห์ก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับวีด

"ถ้าเรารวมพลังกันและยึดครองพื้นที่เดียวกัน สิ่งต่างๆ คงไม่เลวร้ายขนาดนี้ เป็นความผิดพลาดที่จะเชื่อคำพูดของคนที่ไม่ใช่แม้แต่พันธมิตร"

โรม, ไมเฮล และ คาลิส คิดต่างกัน

'การที่สูญเสียอิทธิพลของเราไป...นั่นเป็นเพราะพวกเราถูกกิลด์เฮอร์มีสเอาชนะ'

'เราไม่มีอาณาเขต เราไม่มีอะไรเลย'

"รวมพลังเพื่อยึดครองหนึ่งภูมิภาค เราจะทำอย่างไรถ้ากิลด์เฮอร์มีสโจมตีเราในตอนนั้น นอกจากนี้ มันไม่ใช่ว่าเราบรรลุข้อตกลงกันง่ายๆ หรอก"

สาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้กิลด์อันทรงเกียรติล่มสลายคือความจริงที่ว่าพวกเขาไม่สามารถสร้างพันธมิตรที่เหมาะสมได้ อันที่จริง มันเป็นไปไม่ได้ที่กิลด์ที่เคยต่อสู้เพื่อครอบครองทวีปจะร่วมมือกันอย่างจริงใจ

คาลิสจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬกล่าวอย่างคร่าวๆว่า

“แต่นายไม่คิดว่านี่อาจเป็นโอกาสสำหรับเราเหรอ?”

“โอกาสอะไร?”

ชาโดว์ถามอย่างเฉียบขาด แต่เขาไม่ได้ซ่อนน้ำเสียงที่คาดหวังไว้

“กิลด์เฮอร์มีสถูกผู้เล่นทั่วไปกีดกัน สถานีออกอากาศกำลังดำเนินการ และตอนนี้กิลด์กำลังโจมตีอาณาจักรอาร์เพนและภูมิภาคทะเลทราย เห็นได้ชัดว่ากำลังทหารของพวกมันจะกระจัดกระจาย”

“หมายความว่าเราควรคว้าโอกาสนี้เพื่อการฟื้นคืนชีพ?”

"ไม่เชิง…"

คาลิสถอนหายใจเบาๆ

อดีตอันรุ่งโรจน์!

ไม่นานมานี้เมื่อพวกเขาปกครองเหนือผู้คนอย่างราชา แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่ไกลออกไปชั่วชีวิต

“ลองดูที่ความสามารถจากกิลด์เฮอร์มีสในการทำสงคราม มันไม่ง่ายเลยที่จะทวงคืนดินแดนที่เราสูญเสียไป”

"ดังนั้น?"

"เราจำเป็นต้องปฏิบัติตามคำพูดของวีด เพื่อที่เราจะสามารถโจมตีกิลด์เฮอร์มีสได้"

“ก็ทำได้ แต่ยังไงต่อล่ะ”

“เราควรช่วยอาณาจักรอาเพ่นชนะสงครามครั้งนี้ และถ้าเรารับใช้ภายใต้วีด…”

“คาลิส นายกำลังพูดเรื่องอะไร”

ชาโดว์ตะโกนเสียงดัง

"ช่างเป็นความเห็นที่โง่เขลาอย่างไม่น่าเชื่อ"

กั๊นต์ก็ไม่สามารถซ่อนความไม่พอใจได้ แต่โรมแห่งกิลด์พเนจรและ ไมเฮลแห่งกิลด์ทหารรับจ้างดาบทมิฬ ไม่ได้เปลี่ยนการแสดงออกของพวกเขา พวกเขารู้ว่าเลือกทิศทางไหน

โรมเปิดปากของเขาอย่างระมัดระวัง

“แม้ว่ากิลด์เฮอร์มีสจะสลายไป เราก็ยังไม่มีโอกาส ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่ไม่ชอบพวกเขาจะเข้าร่วมอาณาจักรอาเพ่นหรือลัทธิโจ๊กหญ้า”

“แต่เรายังมีผู้เล่นระดับสูงอยู่ค่อนข้างมาก ถ้าเรารวบรวมความแข็งแกร่งของทั้งห้ากิลด์…”

ไมเฮลตัดคำพูดของกั๊นท์ให้สั้นลง

“นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไปที่จะทำ”

"อะไรละ?"

“ต้องมีความหวังเพื่อที่จะต่อสู้ใช่ไหม ถ้าฉันบอกพวกทหารรับจ้างดาบทมิฬว่าเราต้องต่อสู้กับกิลด์เฮอร์มีส ที่นั่นคงมีคนหนีไม่พ้น”

“กิลด์ของเราก็มีความเห็นเหมือนกัน”

คาลิสจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬเห็นด้วย

การพ่ายแพ้ต่อกิลด์เฮอร์มีสอย่างต่อเนื่องส่งผลให้เกิดการร้องเรียนมากมายจากผู้เล่นระดับสูง

โรมส่ายหัว

“เราไม่สามารถเสี่ยงในสงครามได้อีกต่อไป แม้ว่าเราจะแขวนธงกิลด์ไว้ข้างหน้า แต่ก็ไม่มีใครมาเข้าร่วมกับพวกเราอยู่ดี แต่ถ้าเรารวมตัวกันภายใต้ธงของอาณาจักรอาเพ่น… เราสามารถดูดซับพลังของพวกกบฏ หรือ ยิ่งกว่านั้นอีก"

"อืม…"

“ที่แท้ก็เป็นแบบนั้น…”

ชาโดว์และกั๊นต์เริ่มเปลี่ยนความคิดเห็น

ถ้าพวกเขาไม่สามารถสร้างอาณาจักรที่มีชื่อของพวกเขาในโลกนี้ได้ อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องหาทางเอาตัวรอด

***

“…”

"พวกเขาแพ้"

“เฮ้อ…ก็อย่างนั้นแหละ…”

เหล่าผู้นำกิลด์เฮอร์มีสผู้ยิ่งใหญ่

เมื่อระบบเปลี่ยนไป

ในการทำสงครามเพื่อพิชิต แม้แต่ลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ก็เข้าร่วมการประชุมด้วย

การปกครองแบบเบ็ดเสร็จเหนือทวีปกลางและการบุกเบิกทางเหนือ!

โชคชะตากำหนดให้พวกเขาเห็นวิดีโอของกองทัพเรือฮาเว่นพ่ายแพ้ในขณะที่พวกเขากำลังจะแจกจ่ายงานตามภารกิจทั้งสองนี้

“กองทัพเรือซึ่งคิดว่าอยู่ยงคงกระพันถูกทำลายลง อย่างน้อยก็ไม่มีโอกาสสำหรับเราในทะเลในช่วงสามเดือนข้างหน้า”

ตาของลาเฟย์คมขึ้น

ความพ่ายแพ้นั้นน่าตกใจ แต่พวกเขาก็คำนวณกำไรขาดทุนได้อย่างรวดเร็ว

การเติบโตของอาณาจักรฮาเว่นขึ้นอยู่กับการพิชิต ในแง่หนึ่ง การที่ไม่สามารถบุกเบิกทะเลได้ลดความเสียหายลง

"จากนี้ไปเรามาโฟกัสกันในสิ่งที่เราต้องทำ"

ลาเฟย์ปลุกระดมผู้คนรอบๆ

“คุณครีโบลตา ได้โปรด ดูแลแคว้นบริตัน คุณไม่จำเป็นต้องรอจนกว่ากลุ่มกบฏจะรวมตัวกัน ถ้าคุณเห็นร่องรอยพวกเขาแม้แต่น้อย ให้กำจัดมันให้หมด”

"เข้าใจแล้ว"

ครีโบลตาอยู่ใน 10 อันดับแรกของรอยัลโร้ด

เขามีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่มักจะเป็นกรณีกับผู้เล่นระดับสูง เขามักจะไม่ออกมาข้างหน้าเว้นแต่จะมีสงครามใหญ่

เมื่อกิลด์เฮอร์มีสปล่อยให้ครีโบลตาเคลื่อนไหว หมายความว่าพวกเขาเริ่มดำเนินการอย่างจริงจัง

“คุณแคลคัส คุณต้องดูแลพื้นที่ทูเลน เราจะให้คุณควบคุมกองทัพภูมิภาคทั้งหมด”

"การสังหารหมู่เป็นสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆ"

แคลคัสยิ้มเผยฟันขาวของเขา

ตรงกันข้ามกับใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา เขาเป็นนักฆ่า!

ยิ่งเขาฆ่าผู้เล่นมากเท่าไร ความบ้าคลั่งและความก้าวร้าวของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ซึ่งเป็นความสามารถเฉพาะตัวของเขา เมื่อสัญชาตญาณของการสังหารหมู่ตื่นขึ้น แม้แต่บาร์ดเรย์ก็ไม่สามารถเมินเขาได้

“คุณเจนโต้ โปรดดูแลการป้องกันและรักษาเสถียรภาพของภูมิภาคกราเดี้ยนและเน้สท์”

"โอเค"

“คุณเฮรอยด์ คุณรับหน้าที่ภูมิภาคเบรมันและซูร์ เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการโจมตีชายฝั่งด้วย”

“ข้าจะจับพวกมันไว้แน่น”

ลาเฟย์จัดกำลังทหารของภูมิภาคหลัก

กองทัพลอร์ด ยกเว้นกองทัพอาณาจักรภาคกลางที่ปกครองโดยตรง โดยบาร์ด เรย์ จะปกครองภูมิภาค เมื่อการปกครองของคุณมีศูนย์กลางอยู่ที่กำลังทหาร ย่อมนำไปสู่ความขัดแย้งกับผู้เล่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันคงมากเกินไปที่จะพิจารณาถึงแนวโน้มโดยเฉลี่ยของผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีส และหวังว่าผู้มีอำนาจจะไม่ใช้มันในทางที่ผิด

‘คุณบังคับให้เราชักดาบ เราหวังว่าจะหันไปใช้วิธีสันติในขณะที่เราครองทวีป…ตอนนี้ เราจะไม่มองย้อนกลับไป'

นัยน์ตาของลาเฟย์เปล่งประกายอย่างแรง

การปกครองและการควบคุมที่มั่นคง!

พวกเขาพยายามเปลี่ยนระบบที่เน้นอำนาจเป็นศูนย์กลางของกิลด์เฮอร์มีส โดยมีบาร์ด เรย์อยู่ตรงกลางผ่านนโยบาย แต่ก็ล้มเหลว ถึงเวลาโชว์ธาตุแท้ของกิลด์เฮอร์มีสอีกครั้ง!! การทำลายล้างและพิชิตตามอำเภอใจ

(ยังมีต่อ…)

จบเล่ม 49 บทที่ 3

สรุปว่าไม่เกี่ยวอะไรกับชื่อตอนเลย 555

ผู้แปล : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล