ประติมากรแสงจันทร์ในตำนาน
เล่ม 53 บทที่ 1 :
มังกรดำ แปลโดย Ashy dRagoon
สงครามที่เกิดขึ้นระหว่างอาณาจักรอาร์เพน
และจักรวรรดิเฮเว่น บนที่ราบการ์นาฟ!
ทั้งอุกกาบาตเพลิง โรคอัลคิน
และฝูงอันเดดล้วนเป็นส่วนหนึ่งในความวุ่นวาย แต่ว่าตอนนี้ ม่านแห่งบทสรุปสุดท้ายในสนามรบ....
วีดเอาชนะบาร์ดเรย์ได้
แต่ไม่นานก็ตามมาด้วยการปรากฏตัวของมังกรดำ
มังกรเคย์เบิร์น อาศัยอยู่ในอาณาจักรคนแคระ ทอร์ (Thor) ได้เผยตัวออกมาแล้ว ร่างที่ใหญ่โตและดำมืดราวกับความมืดมิดยามราตรีพร้อมเสียงคำรามขณะที่มันบินเข้ามา
– คู โฮ้ววว!
ลมหายใจสีเข้มที่พุ่งออกมาจากมังกรดำ
เคย์เบิร์นกวาดล้างกองทัพจักรวรรดิฮาเว่น พร้อมด้วยกลุ่มอาจารย์นักดาบ
นักรบทะเลทราย และผู้เล่นทวีปตอนกลาง
'พระเจ้า เริ่มยุ่งเหยิงล่ะ
วีดกระพือปีกของเขาและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
หลังเกิดใหม่เป็นมังกรกระดูกด้วย พลังปฏิเสธความตาย
เขาเคยเกิดใหม่เป็นมังกรกระดูกในอดีต
แต่ก็มีร่างกายที่ผอมเพรียวเนื่องจากเลเวลของเขาต่ำ ณ ตอนนี้เขาสยายปีกอย่างมีชีวิตชีวาและโฉบขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
– คจ้าาาา!
พื้นโลกกำลังเดือดพล่านขณะที่มันละลายภายใต้ลมหายใจของ
เคย์เบิร์น ก๊าซพิษอันทรงพลัง พ่นควันและก่อตัวเป็นร่องลึกและกว้าง จนอาจเรียกได้ว่าเป็นหุบเหวในที่ราบการ์นาฟ
“ก๊าก!”
"อ้า!"
“นี่มันอะไรกัน ฉันติดเชื้ออะไร”
มันเป็นภาพที่งดงามมากเมื่อผู้เล่นที่ยืนอยู่ในรัศมี
400 เมตรของลมหายใจ ทรุดตัวลงไปกองกับพื้นในคราวเดียว
เนื่องจากผู้เล่นจำนวนมากถูกรวมกลุ่มไว้ในบริเวณเดียว
จำนวนผู้ติดเชื้อจึงเพิ่มเป็นหลักแสนได้อย่างง่ายดาย
นอกเหนือจากผู้เล่นทวีปกลางและนักรบทะเลทราย
แม้แต่สมาชิกกิลด์ เฮอมีส ยังติดอยู่ในลมหายใจมังกรของเคย์เบิร์น และเสียชีวิตอีกนับไม่ถ้วน
“เขาดูแข็งแกร่งมาก
ฉันจะไม่สามารถเอากระดูกของฉันคืนมาได้ถ้าฉันติดอยู่กับตรงนั้น”
มังกรกระดูกมีพลังมากพอที่จะครองพื้นที่ส่วนใหญ่
แต่ฉากนี้ทำให้ประสาทเสีย
และแล้ว
เคย์เบิร์น จ้องมองไปที่ วีด ที่บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
– คู โฮ้วววว!
ระยะอยู่ห่างกันเล็กน้อย
แต่เมื่อพิจารณาจากการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของมังกรแล้ว มันไม่ปลอดภัย
เขาสามารถวิ่งหนีได้ถ้าเขาต้องการ
แต่มันคงเป็นเรื่องยากที่จะสลัดมังกรออกไปด้วยความเร็วจากการบินเพียงอย่างเดียว
'เขาจะรังเกียจฉัน'
มังกรผู้เย่อหยิ่งเกลียดมังกรกระดูกที่เน่าเปื่อยตามสัญชาตญาณ
'ทุกสิ่ง…'
การเกิดใหม่เป็นมังกรกระดูกในสถานการณ์เช่นนี้!
– มีคนโง่เขลาอยู่ที่นี่
มังกรดำเคย์เบิร์นพูดเพียงครั้งเดียวในขณะที่มองไปที่วีดที่กำลังลอยอยู่
ความสนใจของเขาพุ่งเป้าไปที่ระดับพื้นดิน และวีดก็รู้ความคิดคร่าวๆ ถึงเหตุผลของเคย์เบิร์น
'ความโกรธของ เคย์เบิร์น มุ่งเป้าไปที่มนุษย์'
ความปรารถนาของ เคย์เบิร์น คือการทำลายล้างมนุษย์ทันทีที่ไข่มังกรถูกทำลาย
การปรากฏตัวของภารกิจนี้ถูกพบเห็นได้ผ่านการออกอากาศ และ
เขาวางแผนที่จะทำลายเมืองและสังหารมนุษย์
เขาเกลียดมังกรกระดูก แต่มนุษย์เป็นเป้าหมายที่สำคัญสูงกว่าในสถานการณ์นี้
***
"เละเทะไปหมด!"
อาร์คิมมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างยิ่งเมื่อมองดู
เคย์เบิร์น มังกรขนาดมหึมา
“ตอนนี้มันต้องมาถึงที่นี่แล้ว ขอห้าไม่…
อีกสามนาทีแล้วเราจะหนีออกมาได้อย่างปลอดภัย”
กองทหารจำนวนหลายแสนนาย
ผู้เล่นชั้นยอดที่สุดของกิลด์เฮอร์มีสยังคงยืนอยู่ แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับเป็นมังกร
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้เล่นจากทวีปกลางที่ไล่ตามหลังพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
– ข้าจะลงโทษพวกแกทุกคน!
เกล็ดของมังกรดำ เคย์เบิร์น ร่วงลงสู่พื้น
พวกมันฝังอยู่ในดิน ไม่นานก็เติบโตเหมือนเมล็ดพืช และกลายเป็นทหารมังกรที่มีใบหน้าเหมือนกิ้งก่า
ทหารมังกรพูดด้วยน้ำเสียงที่แผดเสียงก้องโลหะของพวกเขา
"ตามประสงค์ของมังกรเคย์เบิร์นผู้ยิ่งใหญ่
จงโจมตีศัตรูของเรา อย่าปล่อยให้ใครรอดชีวิตได้"
“รับทราบ!”
ทหารมังกร 3,000 นายวิ่งไปทั่วดินแดนและเริ่มโจมตีเต็มกำลัง กองทหารมังกรถืออาวุธขนาดใหญ่
เช่น หอก ขวาน ดาบใหญ่ และค้อน
“ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว โจมตี!”
“ป้องกันศัตรู!”
กิลด์เฮอร์มีสเหวี่ยงอาวุธใส่ทหารมังกรที่เข้ามาใกล้และใช้ทักษะของพวกเขา
พวกเขากังวลว่ามังกรดำ เคย์เบิร์น กำลังเฝ้าดูอยู่ แต่พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปได้
“ก๊าก!”
“พวกมันค่อนข้างน่ากลัว”
ร่างของทหารมังกรถูกสร้างขึ้นจากส่วนหนึ่งของกระดูกหรือฟันของมังกร
ดังนั้นจึงมีความหนาแน่นมาก
พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีสภาพร่างกายสูงและความแข็งแกร่งตั้งแต่เริ่มต้น
แถมระดับเลเวลของพวกเขาอยู่ระหว่าง 500 ถึง 600
“เรายังสู้พวกมันได้!”
“มาจัดการพวกนั้นทีละคนเป็นกลุ่ม เหมือนกับที่เรามักจะทำในการบุกดันเจี้ยน!”
สมาชิกกิลด์ เฮอมีส ที่มีประสบการณ์ก็ตอบโต้ด้วยกลยุทธ์ที่เหมาะสมเพื่อต่อสู้กับทหารมังกร
แตกต่างจากกลยุทธ์ของพวกเขาในการต่อต้านคลื่นมนุษย์ของผู้เล่นทางเหนือ
นี่เป็นรูปแบบการต่อสู้ที่คุ้นเคยมากกว่าเมื่อเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง
กิลด์เฮอร์มีสปกป้องทหารอย่างมีประสิทธิภาพและทำลายล้างบางส่วนกลับด้วยซ้ำ
แต่ในขณะเดียวกันมันก็เริ่ม ...
– การป้องกันแบบสัมบูรณ์
เวทมนตร์ของเคย์เบิร์นถูกเปิดใช้งานและทหารมังกรก็ถูกห่อหุ้มด้วยบาเรียโปร่งใส
ทหารอยู่ภายใต้การคุ้มครองของบาเรียขั้นสูงสุดที่ลบล้างความเสียหายทางกายภาพและเวทมนตร์ส่วนใหญ่
และพวกเขาก็ออกอาละวาดพร้อมกับแกว่งอาวุธขนาดใหญ่ของพวกเขา
“ไม่มีทาง นี่มันทรงพลังเกินไปแล้ว”
“แบบนี้เราไม่สามารถทำอะไรได้สิ!”
กิลด์เฮอร์มีสถูกผลักกลับอย่างช่วยไม่ได้
พวกเขาจำเป็นต้องใช้ดนตรีไร้ผลหรืออุปกรณ์พิเศษเพื่อโจมตีทหารมังกรเหล่านี้
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก็ชี้ไปที่ท้องฟ้าในทิศทางตรงกันข้ามกับเคย์เบิร์น
“วีดก็เกิดใหม่เช่นกัน”
"วีด?"
มังกรกระดูกอันงดงามที่ประกอบด้วยโครงสร้างกระดูกสีขาวเยือกแข็ง!
ด้วยขนาดที่สูงกว่า 300 เมตร
และปีกโครงกระดูกที่โฉบเฉี่ยวทำให้เขาดูน่าเกรงขาม
แต่การปรากฏตัวของมังกรดำทำให้เขาไม่ได้รับความสนใจ
อาร์คิมถอนหายใจ
"เราไม่มีเวลาสำหรับวีด"
“ตอนนี้คุณไม่ได้ใช่ไหม?
“เขาจะไม่เปิดเผยตัวเองง่ายๆ ขนาดนั้น
ยิ่งกว่านั้นคือเขาเป็นมังกรกระดูกบินได้
ตอนนี้เราอยู่ในภาวะวิกฤติและเราจำเป็นต้องเอาชนะมังกรด้วยมือเราเอง”
อาร์คิมติดอยู่ในทางตัน
'เราสามารถคาดหวังที่จะเอาชนะมังกรได้หรือไม่?
นี่มันบ้าบิ่นเกินไป…
แต่การวิ่งต่อไปจะทำให้เราถูกไล่ล่าโดยทั้งมังกรและผู้เล่นอาณาจักรอาเพน'
'กองกำลังของกองทัพจักรวรรดิฮาเว่นที่ทรงพลังที่เหลืออยู่จะค่อยๆ
ลดน้อยลงจนไม่เหลืออะไรเลย' อาร์คิมกัดฟันกรอด
เขามีสองทางเลือก! จะสู้หรือจะหนี
ไม่มีใครตัดสินใจได้ง่าย
แต่ศัตรูไม่ยอมอยู่นิ่ง การต่อสู้หลีกเลี่ยงไม่ได้
อาร์คิมตัดสินใจและตะโกน
“กวาดล้างพวกมันให้หมด
ไม่ว่าจะเป็นคนหรือมังกร!”
***
วีดสังเกตเห็นสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกันราวกับฝูงตั๊กแตน
“ต่อสู้กับมังกรเหรอ?
ฉันหมายถึง… ในสถานการณ์แบบนี้
คุณไม่สามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้จริงๆ”
นี่คือกิลด์หนึ่งเดียวที่ทรงพลังอย่างไม่ย่อท้อของรอยัลโร้ด
แม้ว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้หลายครั้ง
แต่ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกเขาก็ไม่เท่ากัน
“กิลด์เฮอร์มีสและมังกร ฉันเดาได้เลยว่าใครจะออกมาเหนือกว่า”
วีดต้องการหยิบมันฝรั่งทอดทอดออกจากกระเป๋าของเขา
แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นอันเดด พวกอันเดดไม่รู้สึกหิวหรือลิ้มรสอาหาร
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเอนหลังดูแทน
“นี่จะเป็นการแสดงที่ค่อนข้างแน่นอน”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสใช้อุปกรณ์การบินหรือเวทมนตร์และบินไปที่เคย์เบิร์น
นักรบและอัศวินพุ่งเข้าหาเขาอย่างกล้าหาญ
ขณะที่นักบวชและนักเวทย์ร่ายเวทย์และสนับสนุนพวกเขาจากด้านบน
ดวงตาของวีดสแกนผ่านสมาชิกกิลด์เฮอร์มีส
'หลังจากต่อสู้กับพวกเขาแล้ว
ฉันรู้ว่าระบบของพวกเขายอดเยี่ยมมาก กลุ่มที่เลเวล 500 จะกลายเป็นแกนกลางของกองหลัก
และยังมีแม้กระทั่งพวกที่เลเวล 600 ด้วยซ้ำ…'
มันปลอดภัยที่จะบอกว่าผู้เล่นระดับสูงและผู้เล่นที่มีชื่อเสียงมีความเกี่ยวข้องกับกิลด์เฮอร์มีส
- กิโยตินแห่งการประหารชีวิต ความตายอันเงียบงัน โซ่สายฟ้า!
เวทมนตร์ของมังกรดำเคย์เบิร์นหลั่งไหลราวกับสายฝนและกระจายไปทั่วท้องฟ้า
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสหลายคนได้รับความเสียหายและล้มลงกับพื้น
แต่สถานการณ์ก็ก้าวหน้ายิ่งขึ้น
“ตายซะ มังกร!”
“สิ่งเดียวที่หยุดเราได้คือความตาย”
“แกมันก็แค่กิ้งก่า!”
เหล่านักรบก้าวขึ้นไปบนร่างของมังกรเนื่องจากการเสียสละของสหายของพวกเขา
พวกเขาฟันและแทงด้วยอาวุธของพวกเขา ทักษะจำนวนนับไม่ถ้วนถูกประเคนใส่
และเวทย์มนตร์ก็ระเบิดออกมา
มังกรใช้เวทย์มนตร์ขนาดใหญ่เพื่อตอบโต้ และสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก็ถูกพลังทำลายล้างกวาดหายไป
ถึงกระนั้น พวกเขาก็โจมตีต่อไป
นักรบกิลด์เฮอร์มีสเหล่านี้สามารถต้านทานคาถาเวทย์มนตร์ระดับปานกลางได้หนึ่งหรือสองคาถาตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้ถูกโจมตีโดยตรง
***
"ฮึก."
“พวกนายทุกคนยังมีชีวิตอยู่ไหม พี่น้อง!”
“นี่ ทางนี้!”
ทั้งนักดาบกับลูกศิษย์ของเขาและผู้เล่นทวีปกลางที่ไล่ตามกองทัพจักรวรรดิฮาเว่นก็จมอยู่ในลมหายใจของมังกรเช่นกัน
ผู้เล่นนับหมื่นเสียชีวิต และการติดเชื้ออันทรงพลังก็แพร่กระจายไปทั่วกองกำลัง
“นักบวช
เราขอแนะนำให้คุณใช้คาถาศักดิ์สิทธิ์ของคุณ!”
“ผู้ที่ตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง
โปรดได้รับการรักษาก่อน”
พวกเขาได้รับอนุญาตให้พักผ่อนช่วงสั้นๆ
ขณะที่กิลด์เฮอร์มีสและมังกรกำลังเข้าร่วมการต่อสู้ อาจารย์นักดาบ เหล่าครูฝึกและบรรดาลูกศิษย์ของเขาที่แทบจะไม่รอดออกมาได้
กำลังจ้องมองมังกรดำเคย์เบิร์นด้วยจิตวิญญาณที่ลุกโชน
“ถึงแม้มันอาจจะเป็นมังกร… พวกเจ้าทุกคนจะยืนอยู่ที่นั่นหลังจากการโจมตีครั้งแรกหรือไม่?”
“ไม่ครับ ท่านอาจารย์ มันถ่มน้ำลายใส่เรา
ดังนั้นเราต้องสั่งสอนมัน”
“มันเป็นมังกรที่ดื้อด้าน
เราต้องลงโทษมัน”
อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์ยังได้สั่งสมความรู้มากมายเกี่ยวกับรอยัลโรด
ในสถานะปัจจุบัน
พวกเขารู้ว่าการต่อกรกับมังกรเป็นเรื่องไม่รอบคอบ แต่นั่นไม่ได้ขัดขวางพวกเขา
'สำหรับน้องเล็กของเรา
ฉันได้พยายามฆ่าลูกน้องของกิลด์เฮอมีสให้ได้มากที่สุดจนกว่าฉันจะตาย...'
'จักรวรรดิฮาเว่น? อาณาจักรอาเพน? เหตุใดจึงสำคัญ นั่นคือมังกรนะ
มังกร…'
'คุ
คงจะรู้สึกมหัศจรรย์มากที่ได้ฟันมังกรตัวนั้น!'
'ฉันจะตายเมื่อถึงเวลา แต่ฉันต้องทำมันอย่างเต็มที่โดยไม่เสียใจ!'
อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์ต่างก็อยากจะต่อสู้กัน
พลังชีวิตของพวกเขาน้อยกว่าครึ่งหนึ่งและสภาวะที่อ่อนแอลงจากความกลัวมังกรนั้นไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเขา
มังกรที่ลอยอยู่ในท้องฟ้าคือปัญหา
และเมื่อพวกเขาเห็นสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสกระโดดหรือบินขึ้นไปในอากาศ
ใจของพวกเขาก็เต้นรัวด้วยความตื่นเต้น
“เราก็ต้องไปสู้เหมือนกัน”
“แน่นอนครับ ท่านอาจารย์!”
"ไปกันเถอะ."
เมื่ออาจารย์นักดาบและนักดาบ-2
ขึ้นไปบนอูฐสองหนอก เหล่าลูกศิษย์ก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วโดยขี่อูฐของตัวเอง ลูกศิษย์บางคนโชคดีและบาดแผลของพวกเขายังเล็กน้อยอีกด้วย
แต่ส่วนที่เหลือยังคงต่อสู้กันต่อไป
ตั้งแต่กลับมาที่ทุ่งราบการ์นาฟดังนั้นร่างกายของพวกเขาจึงถูกพันด้วยผ้าพันแผล
"พร้อม ลุย!"
อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์พุ่งเข้าใส่ขณะแกว่งดาบ!
กองกำลังจักรวรรดิฮาเว่นเริ่มยิงธนูทันทีที่พวกเขาเห็นการเข้าใกล้ของพวกเขา
“การจู่โจมที่น่าประหลาดใจท่ามกลางการเผชิญหน้ากับมังกร!”
“ไอ้โง่น่าเบื่อพวกนี้!”
กิลด์เฮอร์มีสไม่สามารถแยกกองกำลังของพวกเขาออกจากการต่อสู้กับมังกรได้
พวกเขารู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักรบทะเลทรายที่มีจำนวนมากกว่า 10,000 คน
“เปิดทาง!”
อาจารย์นักดาบตะโกนพร้อมกับเหวี่ยงดาบและเบี่ยงลูกธนู
'ไอ้นั่นพูดอะไรของมันวะ?'
ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสจ้องมองพวกเขาอย่างว่างเปล่า
นักดาบ-2 ที่เข้าใจอาจารย์ของเขาก็ตะโกนออกมาเช่นกัน
“เราจะต่อสู้กับมังกรด้วย!”
นักดาบ-3 ก็ตะโกนเช่นกัน
"เราจะช่วยคุณเอง!
บัฟเราด้วยเวทย์มนตร์การบินของคุณ!"
"…..?"
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสไม่สามารถเข้าใจความหมายนี้ได้
พวกที่ไล่ล่าพวกเขาด้วยดาบสั้นเหมือนศัตรูมานาน ตอนนี้เสนอตัวเป็นสหายแล้ว!
“ใช้คาถาบินของคุณกับเรา!”
“ทำตามที่อาจารย์ของเราบอก
ไม่อย่างนั้นเราจะกำจัดพวกแกให้หมดก่อน!”
“เราจะโจมตีมังกรตัวนั้นด้วย!
รีบพาเราไปที่สนามรบเร็ว!”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสเข้าใจสถานการณ์หลังจากได้ยินเสียงตะโกนของพวกลูกศิษย์
'คนพวกนี้บ้าไปแล้วเหรอ?'
'พวกเขาเสียสติไปแล้ว'
ส่วนใหญ่ยังคงคิดว่านี่เป็นบ้า แต่ผู้เล่นนักเวทย์กอนโดล
กลับคิดแตกต่างออกไป
เขาเป็นแฟนตัวยงของอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์
แม้ว่าเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของกิลด์เฮอร์มีสก็ตาม โดยดูวิดีโอของพวกเขา
คนเหล่านี้รู้วิธีการต่อสู้เยี่ยงชายชาตรี!
"บินไป ปาร์ตี้ไฟลท์(เวทย์บินหมู่)!"
กอนโดลเสกเวทย์มนตร์ใส่อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้เคียง
“ทำไมนายถึง…”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่อยู่ใกล้ๆ
กำลังจะดุเขาที่ช่วยศัตรู
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เราขอขอบคุณ!"
อาจารย์นักดาบตะโกนจากระยะไกลและมุ่งหน้าตรงไปยังมังกรดำเคย์เบิร์นบนอูฐของเขา
ทุกสิ่งที่อยู่ภายใต้คาถาการบิน บินไปหามังกร และพวกลูกศิษย์ที่เหลือก็พุ่งเข้าโจมตีกองทัพจักรวรรดิฮาเว่น
พวกลูกศิษย์โบกแขนทั้งสองข้างบนอูฐ
“พาพวกเราไปด้วย!”
“รีบใช้เวทย์พวกนั้นเร็วเข้า!”
“เร็วเข้า
ฉันก็อยากจะสู้กับมังกรเหมือนกัน เหมือนฉันจะเป็นบ้าไปแล้ว!”
พวกนักเวทย์ก็ถูกรุมล้อม
“สถานการณ์อะไรเนี่ย?”
“ทำไมพวกเขาถึงพยายามต่อสู้เคียงข้างเรา”
พวกเขาได้ต่อสู้ทุกรูปแบบภายใต้กิลด์เฮอร์มีส
แต่นี่เป็นครั้งแรก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
วีดได้รับความช่วยเหลือจากกิลด์เฮอร์มีส และระบุอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ที่บินไปหามังกรดำขณะอยู่บนอูฐของพวกเขา
– เมแพน : นี่เป็นข่าวด่วน
มังกรแดงชื่อแลนโดนี่ปรากฏตัวขึ้นในดินแดนออร์คตะวันออก
มันกำลังโจมตีออร์คอย่างดุร้ายในขณะที่เราพูด
การปรากฏตัวของมังกรอีกตัวนอกเหนือจากมังกรดำเคย์เบิร์น!
อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ปัจจุบัน พวกเขาไม่สามารถแบ่งแยกความสนใจได้
“แมลงวันที่น่าสมเพชเช่นนี้ ข้าจะพัดพาไปทั้งหมดนั่นแหละ
โกลบอลทันเดอร์!”
เคย์เบิร์นเปิดใช้เวทย์สายฟ้าขนาดมหึมา
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆดำ ประกายแสงที่เปล่งออกมาระหว่างเมฆหนาทึบ
สายฟ้าหลายร้อยลูกตกลงมาบนพื้นโลก
*สายฟ้าแลบ !*
*สายฟ้าผ่า!*
คลื่นสายฟ้าที่โหดเหี้ยม
"ป้องกัน บล็อคมัน!”
“อ๊ากกกกก!”
สายฟ้าฟาดเข้าใส่สมาชิกกิลด์เฮอร์มีส
“พรนิรันดร์!”
“วิญญาณผู้พิทักษ์”
“โล่แห่งความเงียบงัน”
นักเวทย์และนักบวชที่อยู่บนพื้นร่ายเวทย์ป้องกัน
แต่สายฟ้ายังคงทะลุผ่านร่างของสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสนับไม่ถ้วน
“อร๊าก!”
ไม่ว่าผู้เล่นจะอยู่บนหลังของเคย์เบิร์นหรืออยู่บนพื้น
พวกเขาทั้งหมดล้วนได้รับความเสียหาย
สายฟ้าฟาดลงมาบนดาบของอัศวินที่ยกไว้สูง
แตกออกเป็นร้อยเฆี่ยน และทำลายล้างทุกสิ่งที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
มันเป็นคาถาแห่งพลังทำลายล้าง
แต่สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสเคยประสบกับการโจมตีจากมอนสเตอร์ระดับบอสหลายครั้ง
เมฆดำที่รวมตัวกันเนื่องจากคาถาสายฟ้าของ
เคย์เบิร์น เริ่มสลายไปอย่างช้าๆ
“ตอนนี้เป็นโอกาสของเราแล้ว!”
“โจมตีทันทีหลังจากที่เขาร่ายเวทย์!”
จุดอ่อนหลังการโจมตีครั้งใหญ่ ช่วงเวลาที่ไม่อาจปล่อยให้หลุดลอยไปในการจู่โจมบอส
ผู้เล่นจำนวนมากที่ถูกสายฟ้าตรึงบินเข้าหา
เคย์เบิร์น ด้วยความเร็วเต็มพิกัด อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ยังนำนักรบทะเลทรายและเข้าร่วมในภารกิจด้วย
“ฮ่าๆๆ นี่มันน่าตื่นเต้นมาก”
“ตอนนี้ก็ควรจะเป็นแบบนี้”
“มันเยี่ยมมากที่ฉันสามารถต่อสู้ได้มากเท่าที่ฉันต้องการ!”
ผู้เล่นหลายหมื่นคนต่างรีบวิ่งไปหาเคย์เบิร์น
'ไอ้พวกโชว์กล้ามนี่มันอะไร?'
'พวกเขาไม่ใช่สหายของวีดผู้โด่งดังหรอกเหรอ?'
'มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ?'
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่รวมตัวกันเพื่อเริ่มการโจมตีมังกรเห็นอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์บินอยู่เหนืออูฐของพวกเขา
“ฮิฮิฮิ มันเป็นมังกร”
“ตัวดำตรงนั้น!”
“ฉันจะกลายเป็นนักฆ่ามังกร
จิ้งจกตัวใหญ่ ฉันจะสับแกเป็นชิ้นเล็ก ๆ!”
เคย์เบิร์นคำรามอย่างดุเดือดเพื่อตอบสนองต่อเสียงตะโกนของพวกลูกศิษย์ที่สวมเสื้อผ้าบางๆ
“พวกกล้าดียังไงมาทำให้ฉันเยาะเย้ยข้า ข้าจะไม่ปล่อยให้พวกเจ้าได้ตายง่ายๆแน่!”
เคย์เบิร์นกระพือปีกและพุ่งเข้าหาอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์
นักดาบ-2 และ นักดาบ-3 ตะโกน
“ระวังเวทย์มนตร์ของจิ้งจก!”
“เราไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับกิ้งก่าตัวนี้นอกจากคาถาของมัน”
“กร๊าก! ข้าจะกระทืบและอัดพวกเจ้าให้ตายทั้งหมด!”
เคย์เบิร์นควบคุมร่างกายอันมหึมาของเขาอย่างรวดเร็ว
โดยใช้อุ้งเท้าหน้าและเหวี่ยงหาง เพื่อใช้กลยุทธ์ทางอากาศ การเยาะเย้ยนั้นไม่ได้ตั้งใจ
แต่สุดท้ายกลับได้ผลอย่างน่าประหลาดใจ!
"นี่ไง!"
อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ติดอยู่บนร่างของมังกร
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่ขึ้นไปก่อนหน้านี้ต่างทำการโจมตีด้วยจิตวิญญาณอันสูงส่งนับตั้งแต่การโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ได้หมดสิ้นลง
“เราควรทำอย่างไรกับเรื่องนี้?”
อาร์คิม กำลังมุ่งหน้าไปยังมังกรพร้อมกับนักรบของเขาด้วย
เขาต้องตัดสินใจ แต่ขาดสติปัญญาในสถานการณ์ที่กะทันหันเช่นนี้
ทุกสิ่งที่เริ่มต้นจากความพ่ายแพ้ที่ทุ่งราบการ์นาฟ นำไปสู่การปรากฏกายของมังกร
'ทุกสิ่งทุกอย่าง…'
ลาเฟย์เป็นผู้ตัดสินทิศทางของกิลด์เฮอร์มีสได้ถูกพรากไปโดยลมหายใจและเสียชีวิต
'ฉันได้ต่อสู้เล็กน้อย
แต่การต่อสู้กับมังกร... ไม่สำคัญอีกต่อไป'
อาร์คิมตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่ออาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์
ขโมยและฆ่าโดยไม่ต้องถามคำถาม เขารู้ว่าพวกเขามีบทบาทเป็นโจรปล้นวัว
แต่ด้วยเหตุผลแปลกๆ บางอย่าง พวกเขาจึงโจมตีมังกรแทนกองกำลังของเขา
'พวกนั้นเป็นมนุษย์คิดน้อย
บ้าบิ่นและพยายามต่อสู้ เป็นมากกว่าที่ข่าวลือพูดไว้”
อาร์คิมรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
พวกเขาบอกว่าคุณไม่สามารถไว้ใจใครได้ในโลกนี้ แต่ไม่ใช่ว่าคนบ้าคลั่งเหล่านั้นตัดสินใจที่จะไม่โจมตีจากด้านหลัง
พวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
– อาร์คิม : สั่งทุกคนเพิกเฉยต่อการปรากฏตัวของนักรบทะเลทรายในขณะนี้
กองกำลังกิลด์เฮอร์มีสทั้งหมดมุ่งความสนใจไปที่การกำจัดมังกร
การล่ามังกรดำ!
มันเป็นงานที่ยากแม้จะใช้กำลังสูงสุดของกิลด์เฮอร์มีส แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นระหว่างการล่าถอยจากความพ่ายแพ้ในที่ราบการ์นาฟถึงกระนั้น
พวกเขาก็พร้อมที่จะใช้ทุกสิ่งที่พวกเขามีเพื่อเอาชนะการต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้า
***
วีดส่ายหัวมังกรกระดูกตัวใหญ่ของเขาไปทางด้านข้าง
ไม่สำคัญว่าอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์จะช่วยเหลือกิลด์เฮอร์มีส
พวกเขาสามารถต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันได้ทันที
และเขาก็ไม่มีอคติมากนักที่จะถูกขุ่นเคืองจากการกระทำเช่นนี้
แม้ว่าเขาจะรู้สึกถูกหักหลังหากพวกเขาสุ่มสี่สุ่มห้าหยิบเงินบนพื้นก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้น
'ฉันได้สังเกตมาระยะหนึ่งแล้ว
และสิ่งต่าง ๆ ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย'
มังกรดำ
มังกรเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีและความสมดุลในทวีปเวอร์เซลล์ พวกมันเป็นที่รู้จักจากการแสดงออกด้วยรูปร่างที่น่าประทับใจมากกว่าคำพูดที่หวานชื่น
พวกมันเป็นผู้ปกครองท้องฟ้าที่ไม่ย่อท้อ
พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำลายทุกสิ่งที่ต่อต้านพวกมันด้วยลมหายใจ
เวทมนตร์ และความสามารถทางกายภาพอันทรงพลัง พวกมันทำให้เขตแดนระหว่างอาณาจักรไร้ความหมาย
และอิทธิพลที่แท้จริงของพวกมันเมื่ออยู่ในอาณาจักรอื่น
'ฉันไม่ได้คาดหวังให้พวกเขาต่อสู้อย่างโง่เขลาขนาดนี้'
บาดแผลเล็กๆ
ก่อตัวขึ้นบนร่างกายที่แข็งแกร่งของเคย์เบิร์น ไม่มีใครคาดคิดว่ามังกรจะลอยอยู่บนท้องฟ้าและถูกทุบตีเหมือนปิญญาต้า(นิยมในเม็กซิโก)
มันถูกฟันโดยนักรบ และโดนคาถาระเบิดโจมตีของนักเวทย์
มังกรมีการป้องกันและความต้านทานเวทย์มนตร์ที่ยอดเยี่ยม
แต่ถึงอย่างนั้น มันก็แปลกที่มังกรจะถูกโจมตีอย่างไร้เหตุผล
สิ่งนี้ไม่สามารถเทียบได้กับมังกรแห่งความโกลาหล ออสโซเล็ต(Ausoleto) มันอยู่ในสภาพสาหัส สูญเสียความทรงจำ และไม่สามารถร่ายเวทย์ใดๆ ได้
'หากสิ่งนี้จบลงด้วยการเป็นสงครามการแลกเปลี่ยนของเด็ก
กิลด์เฮอร์มีสอาจมีโอกาสเพียงเล็กน้อย'
วีดคิดว่าถ้าเขาอยู่ในสถานะของมังกร
เขาจะใช้ประโยชน์จากพลังให้เกิดประโยชน์สูงสุด
'ฉันสามารถใช้กลอุบายต่างๆ ได้
แต่ฉันสามารถทำให้ทุกอย่างเรียบง่าย
บินขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วใช้ลมหายใจหรือเวทย์มนตร์โจมตีระยะไกลที่จะทำให้ฉันโจมตีด้านเดียวได้'
หากนักรบหรืออัศวินของกิลด์เฮอร์มีสบินขึ้นไป
สิ่งเดียวที่เขาต้องทำคือรักษาตำแหน่งที่ได้เปรียบและโจมตีด้วยเวทมนตร์ต่อไป
หากเขามีโอกาส เขาก็สามารถปล่อยคาถาไฟ ดิน และลมลงบนพื้นได้
รูปแบบการต่อสู้ของมังกรที่ทำให้กองทัพกลายเป็นหุ่นไล่กาในกองหญ้า
'เวทมนตร์ทำลายล้างขนาดใหญ่ ลมหายใจ
และการบิน' ผลกระทบของการเชื่อมโยงลูกโซ่ของทั้งสามด้านนี้แทบจะอยู่ยงคงกระพัน
ทำให้เป็นเรื่องยากไม่ว่าคุณจะเตรียมตัวมาดีแค่ไหนก็ตาม ถ้ามังกรอยู่บนท้องฟ้าแต่อยู่ใกล้พื้นมากเกินไปและทำให้มันกลายเป็นการต่อสู้ระยะประชิดแบบทื่อๆ
มันก็กำลังปิดผนึกลักษณะที่ทรงพลังที่สุดของมังกรเอาไว้'
วีดไม่เคยคิดว่าเขาจะได้เห็นสักวันหนึ่งที่เขาจะได้พบว่าตัวเองกำลังเชียร์และหวังว่ามังกรดำเคย์เบิร์นจะต่อสู้อย่างชาญฉลาดมากขึ้น
ย้อนกลับไปในอดีต เขามีความแค้นใจกับรูปแกะสลักอัญมณีที่ถูกขโมยไป
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ต้องการให้กิลด์เฮอร์มีสถูกกวาดล้างไป
“เขาหยิ่ง! อย่าพลาดโอกาสนี้และฆ่าเขา!”
เสียงตะโกนของอาร์คิมให้กำลังใจสมาชิกกิลด์เฮอร์มีส
เมื่อทุกคนในพื้นที่มุ่งความสนใจไปที่การตามล่ามังกร
เสียงคำรามอันโหดร้ายของมังกรดำ เคย์เบิร์นก็ระเบิดขึ้น
“พายุเฮอริเคนของ ไทกอร์น ความปวดร้าวของเมริชา
ความคุกคามของ โคกราน การพิพากษาของเจเนด้า! พวกแกเป็นเพียงมนุษย์ที่เหมือนแมลง
ฉันจะฆ่าพวกแกทุกคน!”
เคย์เบิร์นปลดปล่อยเวทมนตร์ลงสี่พื้นที่
เมื่อเปรียบเทียบกับนักเวทย์ที่เป็นมนุษย์
ความเร็วในการร่ายของเขาเร็วกว่าถึงสิบเท่า
พายุเฮอริเคนโหมกระหน่ำและแผ่นดินสั่นสะเทือนจากการกระแทก สมาชิกกิลด์เฮอร์มีส นับไม่ถ้วนเสียชีวิต
แต่ยังมีอีกมากที่ลุกขึ้นมาปฏิบัติการและเหวี่ยงอาวุธเข้าใส่มังกร ความหวัง!
พวกเขามองเห็นแสงอันริบหรี่แห่งความหวัง!
“พวกเราคือกิลด์เฮอร์มีส!”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสต่างก็บ้าคลั่งหลังจากความพ่ายแพ้ต่อเนื่องที่ที่ราบ
การ์นาฟ คลื่นกระแทกที่รุนแรงและลำแสงแตกกระจายออกไป มันเป็นภาพที่น่าตื่นตา ผู้เล่นหลายพันคนที่เหลืออยู่ในกิลด์เฮอร์มีสทำการโจมตีอย่างเต็มกำลัง
แต่ละคนปลดปล่อยคลังแสงทักษะที่ดีที่สุดของตนและเสียชีวิต ในกระบวนการนี้ไม่ได้ขัดขวางความก้าวหน้าของพวกเขา
'พันธมิตรโดดเดี่ยวที่มีอำนาจมากที่สุดในการต่อสู้
และพวกเขาเป็นผู้เล่นชั้นยอดที่ได้รับการร่วมมือกันตั้งแต่สมัยบุกเบิกของรอยัลโร้ด'
ในระหว่างการสังเกตการต่อสู้
วีดคิดว่ามันโชคดี
'จักรวรรดิฮาเว่นล่มสลายเพราะมันใหญ่โตเกินไป
ถ้ามันไม่ได้รวมทวีปตอนกลางเข้าด้วยกัน
มันก็คงจะรักษาพลังที่แข็งแกร่งและเติบโตต่อไปได้
นี่เป็นกรณีของการกลืนเหยื่อที่ตัวใหญ่เกินไปและเสียหายหลายแสน
การต่อสู้ระหว่างกิลด์เฮอร์มีสและเคย์เบิร์นนั้นสำคัญมาก แต่วีดตัดสินใจที่จะตรวจสอบของที่ดร็อปก่อน
เขาไม่มีโอกาสที่จะมองข้ามสิ่งที่ได้มาหลังจากเอาชนะบาร์ดเรย์
สิ่งนี้สำคัญสำหรับเขามากกว่าสิ่งอื่นใดในโลก
***
ซอยูนมองลงมาจากท้องฟ้า
นำฝูงวิหคขณะขี่อยู่บนกองทัพบาร์ร้ากของเธอ
– วีด :
ดูแลพวกเร่ร่อนจากกองทัพจักรวรรดิฮาเว่นแทนฉันด้วย
เราจำเป็นต้องสกัดกั้นกองกำลังถอยทัพให้ได้มากที่สุด
เพื่อให้กิลด์เฮอร์มีสพังทลายในการต่อสู้ครั้งนี้
ผู้พลัดหลงจำนวนมากเกิดขึ้นจากความพ่ายแพ้ของกองทัพจักรวรรดิ
วีดไล่ล่ากองทัพจักรวรรดิหลักของฮาเว่น อย่างไรก็ตาม กองกำลังจำนวนมากสามารถหลบหนีออกไปได้ทุกทิศทาง
“เป็นทางนั้น”
ในสายตาของซอยูนที่ขี่บาร์ร้ากสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า
กองกำลังภาคพื้นดินที่กำลังเคลื่อนที่ถูกตรวจพบ
“พวกเขาเป็นสมาชิกกิลด์เฮอร์มีส
เริ่มการโจมตี!”
ผู้เล่นที่ขี่บาร์ร้ากยิงธนูและเข้าโจมตีศัตรูที่อยู่ด้านล่าง
และบางส่วนก็เหยียบเท้าลงบนพื้น
มันเป็นเป้าหมายของทีมโจมตีที่นำโดยซอยูนเพื่อให้แน่ใจว่าศัตรูไม่สามารถหลบหนีรอดไปได้!
'การต่อสู้...
ฉันไม่ต้องการที่จะต่อสู้ แต่ฉันต้องทำ'
ซอยูนก็กระโดดลงไปที่พื้นเช่นกัน
แสงสีแดงเข้มไหลออกมาจากดวงตาของเธอ
< ร่างกายของคุณได้สัมผัสกับเลือดและความโกรธ
เบอร์เซิร์กเกอร์ที่หลับใหลอยู่ในความสงบสุขอันเป็นนิรันดร์ได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
คุณเป็นคนที่มีความกลัว ในขณะที่การต่อสู้ดำเนินไป
ศัตรูจะสูญเสียความตั้งใจที่จะต่อสู้และหลบหนีอย่างรวดเร็ว
การให้อภัยและความเมตตาเป็นคำพูดที่ไม่เหมาะกับเบอร์เซิร์กเกอร์
แม้แต่ผู้อ่อนแอก็ไม่เหลือชีวิต คุณต้องสังหารศัตรูจนถึงคนสุดท้าย
ความโกรธที่ดึงดูดใจจะเพิ่มการโจมตีตามความแข็งแกร่งของศัตรู
จนกว่าการต่อสู้จะสิ้นสุด
ความเสียหายเพิ่มเติม 95% จะถูกนำไปใช้กับศัตรูรายถัดไปทั้งหมด
ศัตรูที่มีเลือดน้อยกว่าครึ่งหนึ่งหรือผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจะมีโอกาสได้รับความเสียหายคริติคอลเป็นสองเท่าหรือเสียชีวิตทันที
พื้นที่ระยะของคาถาโจมตีของคุณเพิ่มขึ้น
50%
ร่างกายสามารถก้าวข้ามขีดจำกัดและสามารถเคลื่อนที่เกินขีดพิกัดได้
เพิ่มการป้องกันการโจมตีทางอ้อมและการเสียดสีเพิ่มเป็นสูงสุด
600% ความเร็วในการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น 30%
พละกำลังไม่ลดลงในช่วงเวลาสั้นๆ
ฆ่าแล้วฆ่าอีก จนกว่าลมหายใจจะหมดสิ้น! >
โหมดเบอร์เซิร์กเกอร์เปิดใช้งานแล้ว
“นั่นคือเทพธิดาโจ๊กหญ้า!”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่กำลังหลบหนีถูกซอยูน
จู่โจมและหยุดอยู่กับที่ เธอสวมหมวกและชุดเกราะ
แต่ความงามของเธอยังคงเป็นที่รู้จัก
พวกเขาตกตะลึงกับผู้เล่นที่ขี่บาร์ร้ากและชาววิหค
แต่ซอยูนก็เข้ามาใกล้พวกเขา หัวใจของพวกเขาเต้นแรงด้วยความงามของเธอ
แต่พวกเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเธอก็เป็นศัตรูเช่นกัน
“ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม
มันจะเป็นการดีที่จะลบตัวละครสำคัญออกไปหนึ่งตัว”
“ฉันขอโทษ แต่คุณจะต้องตายด้วยมือของฉัน!”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสเหวี่ยงอาวุธและร่ายทักษะอันทรงพลัง
พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะปลดปล่อยทักษะหลายอย่างตามลำดับ
ซอยูนเตะพื้นและหมุนตัวไปกลางอากาศเหมือนนักกายกรรม
และเหวี่ยงดาบของเธออย่างรวดเร็ว พวกเขาอยู่นอกระยะการโจมตีปกติ
แต่เอฟเฟกต์ของเบอร์เซิร์กเกอร์ถูกเปิดใช้งาน
*ตะ-ตะ-แตะ!*
เธอหลบเลี่ยงทักษะของศัตรูอย่างหวุดหวิดและโจมตีพร้อมกัน
เธอไม่ใช่คนที่จะอดกลั้น เธอโจมตีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และตอบโต้
วีดชื่นชมรูปแบบการต่อสู้ของซอยูนมานานแล้วในขณะที่เดินทางไปกับเธอ
“นั่นเป็นการโจมตีที่ทำให้กระดูกหัก
ในทางหนึ่ง มันเป็นวิธีการล่าที่ไม่มีประสิทธิภาพเพราะคุณไม่สามารถรักษาปริมาณเลือดได้เพียงพอ…
แต่เธอไม่ได้ล่าแบบนี้เพียงวันหรือสองวัน
โดยธรรมชาติแล้วเธอมีความอดทนและความอุตสาหะเพียงพอและยังบรรลุผลสำเร็จในการต่อสู้ของเบอร์เซิร์กเกอร์อีกด้วย
ฉันรู้ว่ามีเหตุผลเบื้องหลังพลังของเธอ”
ซอยูนไม่เคยชอบการต่อสู้ เหมือนที่เธอเคยทำในอดีต
แต่เมื่อมันก็เป็นประโยชน์ต่อวีดและยังช่วยปกป้องอาณาจักรอาเพนด้วย
ดังนั้นเธอจึงเหวี่ยงดาบของเธอโดยไม่ลังเล
'เพื่อปกป้องสิ่งที่มีค่าสำหรับฉัน'
เธอกลายเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์อีกครั้ง
(โปรดติดตามตอนต่อไป…)
"น้องสาวที่รักของฉัน"
– ยูริน : … พี่ต้องการตรวจสอบอุปกรณ์ไหม?
"ใช่"
– ยูริน : รอหน่อย ฉันจะดูให้เดี๋ยวนี้แหละ
วีดรีบมอบดาบโลอา,
ชุดเกราะของผู้คุมกฎแห่งท้องฟ้า และของมีค่าอื่นๆ ให้กับน้องสาวของเขาอย่างเร่งด่วน
ภารกิจของเธอคือการไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ก่อนที่เคย์เบิร์นจะมาถึง!
ขณะที่กิลด์เฮอร์มีสกำลังต่อสู้กับมังกร ยูรินก็บินไปไกลบนไวทรี
'ไอเท็มเหล่านี้ถูกดรอปโดยไม่มีใครอื่นนอกจากบาร์ด
เรย์'
หัวใจของวีดวูบวาบเมื่อนึกถึงการตรวจสอบไอเท็มดร็อป
โดยเฉพาะกุณโฑสีแดงเข้ม มีการขัดเงาที่ไม่ธรรมดา
เขาไม่เคยเชื่อใจใครเลยนอกจากน้องสาวของเขาเอง
'เขาเป็นคนที่ชื่อเสียงไม่ดี
ดังนั้นเขาจึงต้องทิ้งสิ่งของที่สำคัญอย่างยิ่ง
รู้สึกเหมือนกำลังถูกลอตเตอรีที่ถูกรางวัล
เขาไม่คาดคิดว่าสมบัติชนิดใดจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นนั้น!
– ยูริน : โอ้… แต่มันมีคุณสมบัติมากมาย
"มาก?"
– ยูริน : ใช่
มันบอกว่าตำนานบางอย่างถูกผนึกไว้...
"ตำนาน?"
*ตุ๊บ-ตุ๊บ*
วีดสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูด
“มีคุณสมบัติกี่อย่าง?”
– ยูริน : ฉันสามารถยืนยันได้ถึง 6
คุณสมบัติ แต่มันบอกว่ามีอีก 7 อย่างถูกล็อคไว้
คุณสมบัติ 13 ประการ! ของไอเทมระดับที่สูงกว่า
ราคาอาจแตกต่างกันประมาณ 10 เท่าสำหรับคุณสมบัติที่มีประโยชน์เพียงตัวเดียว
คุณสมบัติที่เกี่ยวข้องกับความเร็วในการล่ามีแนวโน้มที่จะกำหนดความสามารถในการต่อสู้โดยรวมและอัตราการเติบโต
"ว่าต่อไป."
– ยูริน : ใช่
ฉันจะแสดงรายการพวกเขาออกช้าๆ
<ถ้วยอัคนี : ความทนทาน 30/30
นี่คือกุณโฑที่เต็มไปด้วยแก่นแท้แห่งเปลวเพลิง
กล่าวกันว่าขุดขึ้นมาจากลาวาที่ไหลอยู่ลึกลงไปใต้ดินซึ่งมนุษย์ไม่สามารถเข้าถึงได้
และมีเปลวไฟที่ลุกโชนมานานนับล้านปี ไอเท็มที่ปลูกฝังตำนาน
ด้วยการดึงพลังของกุณโฑออกมา เราสามารถเอาชนะความมืดทุกรูปแบบได้
ข้อกำหนด: ไม่มี
คุณสมบัติ : เจ้าของได้รับ
แต้มสถานะทุกอย่างเพิ่มขึ้น 53
พลังชีวิตและมานาสูงสุดเพิ่มขึ้น 70,000
พลังของทักษะที่เกี่ยวข้องกับไฟเพิ่มขึ้น
200%
ผลของทักษะการต่อสู้เพิ่มขึ้น 35%
ความต้านทานความเสียหายจากไฟเกือบสมบูรณ์
ทุกๆ 10 วัน ผู้ถือจะสามารถใช้ 'ความสงบของกุณโฑ' ได้
พิเศษ: ตำนานถูกผนึก
คุณลักษณะที่ไม่รู้จัก 7 รายการยังคงหลับใหล
ความสงบของกุณโฑ
: เรียกแม่น้ำลาวาหรือภูเขาไฟที่ปะทุออกมาและทำลายล้างศัตรู>
“นี่มันโครตสุด! นี่มันบ้าไปแล้ว”
เขาตรวจสอบไอเท็มเพียงชิ้นเดียวและคุณลักษณะของมันนั้นไม่น่าเชื่อ
“นี่มันโครตทรงพลังมากแล้ว”
การเพิ่มขึ้นของค่าสถานะและคุณลักษณะนั้นเกินกว่าระดับไอเท็มที่ยอดเยี่ยม
มันถูกครอบครองโดยบาร์ด เรย์ ผู้ซึ่งครองอำนาจสูงสุดเหนือทวีปกลาง
และครอบครองไอเท็มที่ดีที่สุดบนรอยัลโรด
"ฉันสามารถเรียกสิ่งนี้ว่าเป็นสมบัติที่ดีที่สุด
ได้อย่างง่ายดายจากสิ่งของที่มีชื่อเสียงทั้งหมดที่ฉันเคยพบมา"
เพียงแค่เก็บมันไว้ในกระเป๋าของเขา
ไอเทมก็ได้รับผลประโยชน์และไม่มีข้อจำกัดในการใช้งาน!
“ถ้าฉันมีถ้วยอัคนีตอนที่ฉันมีเลเวลต่ำ
มันคงจะแข็งแกร่งมาก”
ในความเป็นจริง
มันเป็นไอเท็มคลาสขั้นสูงที่หากผู้เล่นมือใหม่ครอบครอง ผู้เล่นนั้นมักจะตกเป็นเป้าหมายของผู้อื่น
ถึงกระนั้น หากใครสามารถซ่อนมันได้ดีและใช้มันคนเดียวในดันเจี้ยนหรือพื้นที่ล่า
อัตราการเติบโตคงจะทวีคูณอย่างมาก
ในช่วงเลเวล 400 และ 500 เอฟเฟกต์จะลดลงเมื่อเปรียบเทียบกัน
แต่แน่นอนว่าการครอบครองไอเท็มนั้นจะเพิ่มความเร็วในการล่าอย่างแน่นอน หากไอเท็มชิ้นนี้ถูกนำไปประมูล
อาจก่อให้เกิดสงครามได้ ผู้มั่งคั่งมีจำนวนไม่น้อย
และคนที่อยู่ที่นั่นใช้จ่ายหลายสิบล้านก็ไม่เคยถือเป็นข่าวเลย
"เมื่อพิจารณาถึงความนิยมของรอยัลโร้ด
การทำธุรกรรมอาจแลกอาคารสักสองสามหลังได้อย่างง่ายดาย"
ถ้าบาร์ด เรย์ ใช้ ความสงบของกุณโฑ(Serenity
of the Goblet) วีดคงตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในฐานะราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย
เขาได้พบกับทักษะที่เกี่ยวข้องกับไฟมากมาย อย่างไรก็ตาม บาร์ด เรย์
ไม่เคยใช้มันในที่โล่งเลย และไม่มีโอกาสในการวางแผนต่อสู้กับมัน
ยิ่งผู้เล่นมีเลเวลสูง
พวกเขาจะเร่งความเร็วในด้านประสาทสัมผัสในการต่อสู้และประโยชน์ใช้สอย
และหากใช้ในช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์ วีดคงจะเสียเปรียบอย่างมาก
"คิดว่าเขาซ่อนอะไรแบบนี้ไว้…
ไม่มีอะไรน้อยไปจากจักรพรรดิแห่งอาณาจักรฮาเว่น ผู้เล่นที่ทรงพลังที่สุดของ
รอยัลโร้ด ฉันให้การยอมรับเขามากกว่าตัวฉันเอง"
วีดรู้สึกขอบคุณต่อชื่อเสียงอื้อฉาวอันยิ่งใหญ่ของบาร์ด
เรย์ หากไม่เป็นเช่นนั้น สมบัติประเภทนี้จะไม่ดรอป
"ฉันได้โชคลาภทั้งหมดที่ฉันมีไปในช่วงชีวิตนี้แล้ว"
– ยูริน : ไอเท็มถัดไป
ใบมีดลม : ความทนทาน 60/60
ใบมีดลมที่ไม่ผ่านการขัดเกลา
มีเพียงช่างตีเหล็กที่สามารถจัดการสสารทั้งหมดบนโลกและสิ่งต่าง ๆ
ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเท่านั้นที่จะสามารถกำหนดรูปร่างให้เป็นไปตามความปรารถนาได้
จิตวิญญาณแห่งสายลมถูกปลูกฝังอยู่ในนั้น
วัสดุช่างตีเหล็กระดับตำนานลึกลับ
"กิ๊บ"
วิสัยทัศน์ของวีดบดบังราวกับว่าเขาดื่มโซจู
7 ขวดพร้อมกับซุปราเม็งหนึ่งจิบ
“มันช่างน่าหลงใหล
ฉันสงสัยว่าถ้าเมาแล้วถูกลอตเตอรี่จะทำให้ฉันรู้สึกเช่นนี้”
อดีตของเขาฉายแววต่อหน้าต่อตา ราวกับอยู่ในประสบการณ์ใกล้ตาย
เขามีความแค้นใจกับกิลด์เฮอร์มีสมายาวนาน และเขายังเสียชีวิตต่อบาร์ดเรย์ ในเหมืองเมลเบิร์น
ด้วยซ้ำ
แต่แม้กระทั่งอารมณ์เหล่านั้นก็ถูกชะล้างออกไปจนหมด
“อย่างน้อยก็ในเวลานี้
ฉันยินดีที่จะส่งรูปสลักของที่ระลึกไปให้กิลด์เฮอร์มีส”
มันเป็นความรู้สึกสั้นๆ
แต่เขารู้สึกอยากตอบแทนสักหน่อย
– ยูริน :
นอกจากนี้ยังมีผ้าสีรุ้งของช่างฝีมือผู้หรูหราอีกด้วย
“อืม ผ้าสีรุ้ง… อืม
บาร์ดเรย์มีจุดอ่อนในการถักหรือเปล่า? หรือเขาอาจจะเพิ่งได้มันมาจากพื้นที่ล่าเมื่อไม่นานมานี้”
วีดยังได้รับผ้าสีรุ้งกลับมาในอดีตอีกด้วย
ผ้าสีรุ้งของช่างฝีมือหรูหราที่เขาได้รับในครั้งนี้มีความพิเศษกว่ามาก
แต่ก็มีความสำคัญเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับอีกสองชิ้น
ราวกับว่าเขาได้เซ็นสัญญากับอาคารขนาดใหญ่ในกังนัมแล้ว
แต่เขาก็มีคอนโดอีกแห่งใกล้กับมหาวิทยาลัยบางแห่ง
เสื้อผ้าที่ประดิษฐ์ขึ้นด้วยผ้าสีรุ้งที่หรูหราจะขายได้ในราคาแพง
แต่ก็เทียบไม่ได้กับสองชิ้นที่ดีที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์
– ยูริน : ฉันไม่สามารถยืนยันไอเท็มชิ้นสุดท้ายได้
ฉันไม่สามารถระบุได้ ดังนั้นจึงไม่ทราบข้อมูล
“อันสุดท้ายคือกริชแห่งความสิ้นหวังและเงียบงันใช่ไหม?”
– ยูริน : ใช่
วีดยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวัง ไอเท็มบางอย่างที่ไม่ธรรมดา
สามารถใช้ได้กับบางอาชีพหรือมีข้อกำหนดลับมักจะไม่สามารถระบุได้
ใบมีดสีดำที่ดูเหมือนดูดซับแสงได้และมีด้ามจับที่หยาบแต่สะดวกสบาย
“มันเคยเป็นของบาร์ดเรย์
ดังนั้นมันควรจะหรูหราและมีราคาแพง มันอาจจะล้ำค่ามากก็ได้”
ไอเท็มดร็อปมาจากบาร์ด
เรย์คืออุปกรณ์ที่ต้องไปหา! ขณะที่วีดกำลังตรวจสอบไอเท็มอย่างมีความสุข
การต่อสู้ระหว่างกิลด์เฮอร์มีสและมังกรยังคงดำเนินต่อไป
“พลังศักดิ์สิทธิ์!”
“สะกดเกินพิกัด!
“การโจมตีเรืองแสง!”
"การทุบของปีศาจ!”
อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ได้ขึ้นไปบนมังกรแล้ว
พวกเขาเกาะต้นคอ ด้านหลังและใกล้หาง และเหวี่ยงดาบด้วยความตื่นเต้น
"นี่เป็นประสบการณ์ที่เป็นบานบุรี!"
“มันเข้าเป้านะอาจารย์!”
พวกเขาใช้ทักษะการโจมตีจุดเดียวและเทคนิคดาบอย่างไร้ความปราณีกับมังกรดำเคย์เบิร์น
ทำการโจมตีด้วยปีกจากทางอากาศ โจมตีโดยใช้ร่างกายและใช้เวทมนตร์
แต่พวกเขาก็จัดการต่อสู้กัน
'ในช่วงเวลาสั้น ๆ
การต่อสู้ได้คลี่คลายไปอย่างมาก'
ร่างกายของมังกรไม่ขยับเขยื้อนเนื่องจากการโจมตีโดยเฉลี่ย
แต่มีผู้เล่นนับพันคนขี่อยู่บนมัน ผู้เล่นที่มีเลเวลมากกว่า 500
ต่างทุ่มเทอย่างเต็มที่ด้วยจุดแข็งและทักษะของตนเอง ผู้เล่นทวีปกลางที่ไล่ตามจักรวรรดิฮาเว่นก็เข้าร่วมในความพยายามของนักดาบและเริ่มโจมตีมังกร
ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดจะรวมตัวกันในการต่อสู้กับมังกรดำ
'ตอนนี้
สิ่งนี้น่าจะมีผลกระทบต่อมังกรบ้าง'
ความสนใจของวีดรวมไปถึงมังกรดำเคย์เบิร์น
การโจมตีฝูงมดสามารถล้มช้างตัวใหญ่ได้
'ฉันก็อยากเข้าร่วมการต่อสู้เหมือนกัน'
เลือดของวีดเดือดพล่าน
แต่เขาไม่สามารถเข้าร่วมได้ อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ได้รับการช่วยเหลือ
แม้ว่าจู่ๆ พวกเขาจะเข้าร่วมการต่อสู้เพื่อที่พวกเขาจะถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง
แต่ถ้าวีดปรากฏตัว สถานการณ์จะแตกต่างออกไป
หากวีดที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมังกรกระดูกเข้ามาใกล้พวกเขา
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสหลายคนก็จะละทิ้งการต่อสู้กับมังกรดำและตามเขามา
'จริงๆ
แล้วพวกเขาเริ่มการต่อสู้ทั้งหมด และพวกเขาก็ไม่รู้สึกตัวเลยที่จะเกลียดฉัน
แต่นั่นเป็นเพียงวิธีที่โลกเป็น
วีดอยู่เฉย ๆ จากระยะไกล
เฝ้าดูการต่อสู้ที่ดำเนินไป เขาพอใจมากพอที่ เคย์เบิร์น มังกรดำจะทำให้กิลด์เฮอร์มีสอ่อนแอลง
'ไม่มีประโยชน์ที่แท้จริงที่เป็นผลมาจากการที่มังกรได้รับชัยชนะ
มังกรก็เป็นศัตรูเช่นกัน นอกจากนี้ เมื่อกิลด์เฮอร์มีสถูกกำจัดออกไป
ฉันจะอยู่ในรายชื่อถัดไป'
สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือทั้งสองฝ่ายต่างกุมอำนาจอีกฝ่ายและทุกคนต้องคุกเข่าลง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเขาสามารถเป็นผู้ที่จะจบชีวิตของเคย์เบิร์นได้
การขโมยการโจมตีครั้งสุดท้ายนั้นผิดจรรยาบรรณมาก แต่ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเท่านี้อีกแล้ว
'ฉันรอโอกาสมาถึง มันมีพลังชีวิตจำนวนมาก
และกิลด์เฮอร์มีสก็ไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆ ยังไงก็ตาม
มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอที่จะกำจัดสิ่งมีชีวิตอย่างมังกรได้?
ความสงสัยของวีดเพิ่มขึ้นในขณะที่เคย์เบิร์นต่อสู้แย่กว่าที่เขาคาดไว้
'เขาอาจเป็นมังกรที่ไม่ใช่นักสู้แต่เป็นเพียงเสแสร้ง
หรือว่าเขาอาจจะเป็นลูกมังกร? ในหนังสือประวัติศาสตร์บอกว่าเขาอายุค่อนข้างมาก’
กระดูกสันหลังของวีดเริ่มหนาวสั่น
ทันทีหลังจากที่เขามองดูดวงตาของ เคย์เบิร์น และมุมปากของเขาอย่างแม่นยำ
'นั่นเป็นการแสดงออกทางสีหน้าเจ้าเล่ห์
ไม่ต้องสงสัยเลย'
ผู้เล่นทั่วไปจะไม่สามารถสังเกตเห็นความแตกต่างที่ลึกซึ้งเช่นนี้ได้
วีดเติบโตขึ้นเป็นคนมีไหวพริบอย่างมากตั้งแต่ช่วงวัยรุ่นของเขา และในฐานะประติมากร
เขายังได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับการแสดงออกของสัตว์อีกด้วย
'มันเหมือนกับจระเข้ในแม่น้ำไนล์
นอนราบอย่างเกียจคร้านแล้วตะครุบเมื่อมีเหยื่อเข้ามาใกล้...'
เพื่อให้เขาสงบสติอารมณ์ระหว่างการต่อสู้!
การแสดงออกทางสีหน้านั้นบ่งบอกทุกอย่าง
“ท่านอาจารย์ มันอันตราย
ออกไปจากที่นั่น!”
วีดส่งเสียงกระซิบถึงอาจารย์นักดาบและพูดในช่องที่เกี่ยวข้องกับผู้เล่นทุกคนในพื้นที่
– วีด : เคย์เบิร์น เขาไม่ธรรมดา
เขากำลังจะใช้กลอุบาย ดังนั้นพวกคุณทุกคนจึงต้องหลบหนีตอนนี้!
"อืม... ท่านอาจารย์
วีดกำลังบอกให้เราถอยออกไปเพราะมันอันตราย"
อาจารย์นักดาบที่ห้อยอยู่ที่ด้านล่างของเคย์เบิร์นตะโกน
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสที่ได้ยินเสียงก็หยุดกะทันหัน ถ้าสิ่งนี้มาจากวีด! ผู้เล่นทุกคนใน
รอยัลโร้ด โดยไม่คำนึงถึงพันธมิตรหรือศัตรูต่างก็เชื่อมั่นในตัวเขา
ในใจของพวกเขาฉายแววความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของวีดในด้านการผจญภัย การล่า
การสร้างอาณาจักร ศิลปะ และสาขาอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วน อาจารย์นักดาบที่โจมตีด้วยดาบของเขาบนหัวมังกรดำแม้จะมีการเคลื่อนไหวที่รุนแรงก็ตาม
ก็ตะโกนออกมา
“ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน แต่พวกเจ้าจะหนีไปเพราะมันอันตรายเหรอ?!”
นักดาบ2, นักดาบ3, เหล่าครูฝึกและพวกลูกศิษย์ทุกคนตะโกนกลับพร้อมกัน
“ไม่ครับ เราไม่หนีแน่นอน!”
คนเหล่านี้จะไม่มีวันถอยกลับเมื่อพวกเขาได้ลิ้มรสการต่อสู้!
“สู้ ๆ เราสู้จนตัวตาย”
พวกลูกศิษย์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยคำพูดของอาจารย์นักดาบ
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ!"
“ทางนี้ไง ไปต่อ!”
พวกเขายังคงออกอาละวาดบนร่างของมังกรดำต่อไป
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสต่างตกใจ แต่ก็สงบลงได้
"ดูเหมือนวีดจะพูดจาดูหมิ่นอะไรบางอย่าง"
“เขาอาจจะแค่พูดแบบนั้นเพราะเขากลัวความสำเร็จในการล่ามังกรของเรา”
“นี่คือโอกาสของเรา
เริ่มการโจมตีเต็มกำลัง”
อาร์คิมรู้สึกกังวลเล็กน้อย
แต่ไม่นานก็สลัดมันออกไป ส่วนหนึ่งมาจากการเฝ้าดูอาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์
แต่ยิ่งกว่านั้นเพราะเขาถูกวีดครอบงำมากเกินไป
“การถอยออกมาท่ามกลางการต่อสู้อันดุเดือดจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่
เพราะจะทำให้มังกรมีเวลาฟื้นตัว”
ดังนั้นกิลด์เฮอร์มีสจึงเริ่มการโจมตีเต็มรูปแบบ
พวกเขาต่อสู้อย่างดุเดือดมากขึ้นเพราะความหวังที่จะประสบความสำเร็จในการล่ามังกรดำนั้นยิ่งใหญ่ขึ้น
'นี่เป็นเรื่องที่น่าสงสัยอย่างไม่ต้องสงสัย'
'โดยส่วนตัวแล้ว
ฉันเชื่อคำพูดของวีดด้วยเหตุผลบางประการ'
มีสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสบางคนที่เล่าถึงความสงสัยนี้
ยิ่งสติปัญญาของมอนสเตอร์สูงเท่าไร รูปแบบการต่อสู้ก็จะยิ่งยากขึ้นเท่านั้น
กลยุทธ์ของเคย์เบิร์น นั้นเป็นการโจมตีแบบไม่มีเงื่อนไขเหมือนกับยักษ์เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู
ซึ่งเป็นที่น่าสงสัย
'มังกรไม่ได้โง่ แต่ทำไมมันถึงต่อสู้ในรูปแบบเรียบง่ายเช่นนี้?
แต่แล้ว มันก็ได้รับการโจมตีจากพวกเราไปมาก…'
ถึงกระนั้น มังกรก็ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา
และสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก็พุ่งเข้าใส่เหมือนแมลงเม่าที่บินเข้าไปในกองไฟ
พวกเขาติดตามสหายก่อนหน้าของพวกเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่สิ้นสุด
จากนั้น… เวทย์มนตร์ดำของเคย์เบิร์นแห่งสายทักษะชีวิตก็เปิดใช้งาน
– พินาศ กระจกแห่งโชคชะตา!
คาถาเวทย์มนตร์ดำขั้นสูงสุดที่สะท้อนความเสียหายทั้งหมดที่ได้รับในช่วง
10 นาทีสุดท้ายไปยังสิ่งมีชีวิตใกล้เคียง ผู้เล่นที่กำลังโจมตีเคย์เบิร์น กลายเป็นสีเทาและจางหายไปในทันที
อาจารย์นักดาบและพวกลูกศิษย์ก็กลายเป็นเถ้าถ่านและเสียชีวิตไป
– ดูดพลังชีวิตของผู้เสียสละ
มังกรดำเปิดใช้งานเวทย์มนตร์ดำครั้งที่สองของเขา
เขาขโมยพลังชีวิตและมานาของผู้เล่นที่เสียชีวิตและฟื้นฟูจากความเสียหายทั้งหมดที่เขาได้รับมาจนถึงตอนนี้
เนื้อหนังภาคภูมิใจเติบโตเหนือรอยแผลเป็นที่อยู่ทั่วร่างกายของเขา
และแม้แต่เกล็ดที่ใช้สร้าง ดรากอนอยด์ก็ได้รับการฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์
– มนุษย์โง่เขลา เจ้าไม่สมควรได้รับความหวังอันริบหรี่แม้แต่น้อย
เคย์เบิร์นคำรามก้องฟ้า
(โปรดติดตามตอนต่อไป…)
จบเล่ม 53 บทที่ 1
ผู้แปล : Ashu dRAGOoN
Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
