เล่ม 23 ตอนที่ 2: ปรมาจารย์ดาบแอช แปลโดย หมีน้อย

การล่าในดินแดนรกร้าง วีดออกล่าจนเลเวล 392

"ต้องยอมรับว่านี่เป็นพื้นที่ล่าที่ไม่เลวเลยทีเดียว"

ตอนนี้ที่นี่เริ่มเต็มไปด้วยพวกโครงกระดูก

ตั้งแต่มอนสเตอร์มาที่ดินแดนรกร้างบ่อยขึ้น สิ่งที่คุณต้องทำทั้งหมดคือต่อสู้ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณมีท่ามกลางโครงกระดูกเหล่านี้

เมื่อโครงกระดูกชั้นต่ำเหล่านี้ต่อสู้และถูกทำลายลง วีดเข้าไปแทนที่พวกเขา ,ฆ่ามอนสเตอร์และผูกขาดไอเท็มโดยไม่สนใจว่าโครงกระดูกตัวอื่นๆจะหักหรือแตกร้าวไปสักแค่ไหน

"นี่แหละ ที่ฉันเรียกว่าการออกล่า"

แม้แต่ดันเจี้ยนก็ยังไม่ยอดเยี่ยมขนาดนี้

 “หน้าต่างสถานะ!”

ชื่อตัวละคร                วีด

เผ่าพันธุ์                     อันเดด

เลเวล                        392

สังกัด                        กองทัพอมตะ

คลาส                        นักรบโครงกระดูกผู้บ้าคลั่งการต่อสู้

พลังชีวิต            87,411

มานา                41,829

ความแข็งแกร่ง           1,463

ความว่องไว               1,293

พละกำลัง          766

ภูมิปัญญา          663

ความฉลาด                665

จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้     541

ความอึด            453

ความอดทน                753

ความยืดหยุ่น              455

บารมี                414

ความเป็นผู้นำ             706

ความกล้าหาญ            127

พลังแห่งอันเดด          264

+ เปิดใช้งาน ออร่าแห่งความตาย

ด้วยการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง วีดได้รับการเลื่อนยศเป็นนักรบโครงกระดูก

'ถึงยังไงก็ยังเป็นโครงกระดูกชั้นต่ำในกองทัพอันเดดอยู่ดี'

โอกาสสำหรับการเลื่อนขั้นถูกหยิบยื่นให้อีกครั้ง

วีดเลือกนักรบโครงกระดูกในหมู่ตัวเลือกดังนี้ ทหารโครงกระดูก,นักเวทย์โครงกระดูก, และนักธนูโครงกระดูก

ไม่นานหลังจากการต่อสู้ ผู้เล่นเนโครแมนเชอร์ก็ได้รับการเลื่อนขั้นด้วยเช่นกัน

"ฟิ้ว..มันยากมากแต่ในที่สุดฉันก็กลายเป็นนักเวทย์"

เจนนี่,โอเท็ม,โบราม,เฮเรียน และผู้เล่นที่ชื่อ กรูซ,วาเรนน่า พวกขาต่อสู้ด้วยความปรารถนาอย่างแท้จริงแท้จริงและเลือกที่จะเป็นนักเวทย์โครงกระดูกและตอนนี้สามารถเรียกอันเดตออกมาพร้อมกับผู้เล่นส่วนใหญ่ได้

"ข้าน้อมรับพลังแห่งสติปัญญาจากท่านบัลข่านผู้ยิ่งใหญ่ ด้วยความจงรักภักดีต่อกองทัพอันเดต ข้าจะสู้ไปพร้อมกับท่านผู้ยิ่งใหญ่"

โดยคำสัตย์สาบาน พวกเขาก็สามารถทำการเลื่อนขั้นได้สำเร็จ

เนื่องจากโครงกระดูกสามารถเปลี่ยนคลาสได้อย่างอิสระ บางตัวจึงเลือกที่จะเป็นนักธนูเพียงชั่วครู่

เนโครแมนเชอร์มือใหม่จำเป็นต้องต่อสู้ด้วยสติปัญญาและมานา แต่ในช่วงเริ่มต้นพวกเขาไม่สามารถทำได้

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงคอยสนับสนุนเหล่าอันเดดด้วยธนูและเลือกที่จะเป็นนักธนู

บรรดานักเวทย์โครงกระดูกต่างก็ได้รับหนังสือเวทย์มนต์

"เราสามารถใช้คาถาโจมตีพื้นฐานที่นักเวทย์โครงกระดูกใช้ได้"

"นี่เป็นคำสาปสะกดที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน..มันน่าจะใช้กับอันเดดที่เรียกออกมาได้"

"ถ้าอย่างนั้นลองใช้กันเถอะ"

ผู้เล่นโยนลูกไฟกับลูกน้ำแข็งผสมรวมเข้าด้วยกันและทำการเรียกอันเดตออกมาในการต่อสู้

ในสนามรบแบบเรียบง่ายที่มีแต่พวกโครงกระดูกเท่านั้น มีเปลวเพลิง ธารน้ำแข็ง ผีดิบกูล ซอมบี้ และโครงกระดูกระดับล่างถูกเรียกออกมา

ลักษณะทางกายภาพของพวกมันเป็นโครงกระดูกแต่เลเวลและทักษะของพวกมันยังคงเหมือนเดิม

ต้องขอบคุณที่พวกมันสามารถทำตามกำลังความสามารถที่แท้จริงของพวกมันได้และประสบความสำเร็จอย่างมากในกองทัพโครงกระดูก

ในช่วงต้นจนถึงช่วงกลางของการต่อสู้แบบซึ่งหน้า วีดผูกขาดมอนสเตอร์ทั้งหมดไว้แต่เพียงผู้เดียวแต่

เหล่าเนโครแมนเชอร์ก็ได้แสดงทักษะของพวกเขาราวกับว่าเป็นการแข่งขันที่ดุเดือด

"มารวมกันตรงนี้ เจ้าพวกโครงกระดูกทั้งหลาย!"

เมื่อยศของพวกเขาสูงขึ้น ผู้เล่นจะได้รับอำนาจสำหรับสั่งการโครงกระดูกในกองทัพอันเดด

ผู้เล่นเนโครแมนเชอร์ชอบสิ่งนี้เนื่องจากตอนนี้พวกเขาสามารถควบคุมเหล่าโครงกระดูกได้ในการต่อสู้

เจนนี่,โอเท็ม,โบราม,เฮเรียน,กรูซ และวาเรนน่า เหนือกว่าในการต่อสู้

ครั้งแรกที่มาถึง ตัวของพวกเขาไม่มีอะไรเลยแต่เมื่อได้รับรางวัลและไอเท็ม พวกเขาก็สวมเสื้อคลุมสีเทา

วีดแค่เฝ้าดูการล่าของพวกเขาและทำหน้าที่ของตัวเอง

'การออกคำสั่งอันเดดยังช้าเกินไปในช่วงเวลาสำคัญ'

เนื่องจากจำนวนโครงกระดูกเพิ่มมากขึ้น ความยากของเควสจึงเพิ่มขึ้นเป็นระดับ C

มอนสเตอร์ระดับบอสปรากฎขึ้นมาบ่อยครั้ง แต่เมื่อพวกมันกำลังจะตาย การออกคำสั่งให้พวกผีดิบกูลและซอมบี้เข้าโจมตีนั้น ทำได้ช้าลง

วีดใช้ร่างกายทุกส่วนในการออกล่าเพื่อหาประสบการณ์และของดรอป

เพราะเขาแต่งตัวคล้ายโครงกระดูกทั่วๆไป มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าเป็นวีด ผู้ที่กำจัดมอนสเตอร์อย่างชาญฉลาดจากระยะไกล

ชื่อของวีดเปลี่ยนจาก ‘โครงกระดูกอัศวินแห่งความเจ็บปวดจากความทรงจำในอดีต’ กลายเป็น ‘ราชาโครงกระดูกเสื่อมโทรมอันบริสุทธิ์’ ซึ่งเป็นยศสูงสุดสำหรับโครงกระดูก

เมื่อเขาเสร็จสิ้นภารกิจ 'ผู้พิทักษ์โครงกระดูกแห่งนาเวีย '

-คุณมีคุณสมบัติสำหรับตำแหน่งอันเดดระดับสูง

ตอนนี้เขากลายเป็นอันเดดระดับสูงและไม่ใช่แค่โครงกระดูกธรรมดา

แต่วีดยังคงมีเควสต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับโครงกระดูกของเขา รอให้ผู้เล่นคนอื่นๆได้ทำ

แน่นอนว่ามันไม่ใช่ความเห็นอกเห็นใจสำหรับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง

'คุณไม่มีทางได้รู้เลย ว่าสิ่งไหนดีกว่ากัน'

เขาคิดว่าเขาสามารถตัดสินใจได้หลังจากดูผู้เล่นคนอื่นๆ

นอกจากนี้ นี่ยังเป็นสถานที่ที่น่าพอใจเหมาะสำหรับการสู้ขนาดใหญ่และดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

"มันบอกว่าฉันสามารถเป็นอันเดดระดับสูงกว่านี้ได้"

"จริงเหรอ ? ยินดีด้วย!"

"นายทำได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง? แนะนำฉันบ้างสิ"

"ฉันไม่รู้คงเป็นเพราะฉันควบคุมอันเดดได้ดีมั้ง?"

ผู้เล่นเนโครแมนที่ชื่อเจนนี่จากไปหลังจากผ่านเกณฑ์คุณสมบัติดังกล่าวแต่วีดไม่ได้ไปกับเธอ

'ฉันค่อนข้างแน่ใจว่ามันไม่ต่างจากเควสโครงกระดูก'

เห็นได้ชัดว่าตั้งแต่ยศของพวกอันเดดนั้นคงที่

ผู้เล่นคนอื่นๆก็ค่อยๆจากไปทีละคนหลังจากผ่านเกณฑ์คุณสมบัติเหล่านั้น

หลังจากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ได้รับข้อมูลจากการสนทนาระหว่างผู้เล่นคนอื่นๆ

"เฮเรียนแอบบอกฉันว่า ตอนนี้เจนนี่กับโอเท็มกลายเป็นบันชีส์แล้ว”

ผีคำรามบันชีส์

การกระจายตัวของพลังที่เป็นอันตรายและทักษะเหนือธรรมชาติ พวกเขาสามารถใช้เวทย์มนต์ได้

"พวกนั้นออกล่ากันที่ไหน?"

ในหมู่บ้านร้าง มีบ้านผีสิงและป้อมปราการแต่พวกเขาไม่ได้มองเข้าไปลึกกว่านั้น

"แล้วพวกมอนสเตอร์ล่ะ?"

มีผู้เล่นจำนวนมากนอกจากวีดที่พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์

ตั้งแต่เนโครแมนเชอร์จัดการกับซากศพ พวกเขาก็ต้องการข้อมูลจำนวนมากเกี่ยวกับมอนสเตอร์

"สุดยอดไปเลย กองทัพอันเดดเก็บอาวุธสู้รบไว้ในป้อมปราการของพวกเขาและเพราะอย่างนี้เลยมีมอนสเตอร์บุกเข้ามาถึง30ตัวในหนึ่งวัน"

"อัศจรรย์มาก...พวกเขาต้องได้มอนสเตอร์ไปทั้งหมดเท่าที่ต้องการแน่ๆ"

เนโครแมนเชอร์กล่าวถึงสถานที่ต้นกำเนิดของเหล่ามอนสเตอร์

แทนที่จะรอให้มอนสเตอร์แข็งแกร่งขึ้น มันดีกว่ามากที่จะได้รับประสบการณ์และเพิ่มระดับความสามารถในการอัญเชิญอันเดดจากฝูงมอนสเตอร์

"ถ้าเป็นอย่างงั้นจริง ฉันว่าน่าจะดีถ้าเราเปลี่ยนพื้นที่ล่า"

วีดเลือกคลาสของเขาขณะที่ผู้เล่นทั้งสี่คนเลือกคลาสของตัวเอง

บางคนเลือกบันชีส์แต่เขาเลือกที่จะเป็นผีนักรบโครงกระดูก

__________________________________________________

ผู้เล่นกว่า 30,000 คน ที่ได้รับมอบหมายให้สร้างมหาวิหารและหอสมุดในโมราต้า

ไม่ใช่ชาวบ้านและผู้เล่นทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการก่อสร้าง บางคนสนับสนุนด้วยวัสดุที่ได้ขณะออกล่าหรือสิ่งที่ได้จากการทำเควสของพวกเขาเอง

ฉันเจอที่ที่เต็มไปด้วยหินเอปลินในป่านาวี

-นักผจญภัยคาซู

ประกาศของนักผจญภัยถูกติดไว้ที่กำแพงปราสาทของท่านลอร์ด

"ดูเหมือนว่ามีหินจำนวนมากในป่านาวี

"ไปขุดพวกมันออกมากันเถอะ"

ผู้เล่นหลายคนมารวมกลุ่มกันพร้อมกับพลั่วและไปขุดหินทั้งหมด

หลังจากที่พวกเขาจากไป ป่านาวีก็เหี้ยนเตียน!

"หิน"

"ฉันเอาไม้มาให้"

เหล่าผู้เล่นใหม่นำวัสดุที่พวกเขาหามาได้ตามระดับเลเวลของพวกเขา

ต้องขอบคุณเหล่าสถาปนิกและช่างก่อหิน  ตัวอาคารกับกำแพงของมหาวิหารและหอสมุดสร้างเสร็จแล้ว ที่เพดานของมหาวิหารพวกเขาได้สร้างโดมขนาดใหญ่ มันถูกทำให้สูงพอที่จะมองเห็นได้ทั่วทั้งโมราต้า

"เราจะสร้างแบบนี้จริงๆเหรอ?"

"ในโลกนี้มีวิธีการไหนที่เราจะสามารถสร้างอาคารด้วยการซ้อนอิฐและหินได้ด้วยเหรอ?"

โครงสร้างขนาดใหญ่ที่แม้แต่ผู้ร่วมก่อสร้างยังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง!

จุดที่สูงที่สุดของโดม พวกเขาใส่กระจกสีเข้าไปเพื่อให้แสงสามารถส่องเข้ามาภายในมหาวิหารได้

"มันยังไม่เสร็จ เรายังมีงานอื่นอีกมากมายต้องทำ"

นักเวทย์ช่วยประติมากรและจิตรกรด้วยงานของพวกเขา

ด้วยคาถาเหาะ มันง่ายมากที่จะทาสีและสลักที่เพดานและเสาในส่วนที่สูงขึ้น

เพราะพวกเขาสามารถเข้ามามีส่วนร่วมในโครงการขนาดใหญ่พร้อมด้วยแรงสนับสนุนอันเข้มแข็งจากสังคมทุกระดับ ศิลปินก็ไม่ได้ละความพยายามของพวกเขาลงเลย

อัศวินศักดิ์สิทธิ์จากวิหารเฟรย่าถูกใช้เป็นแบบในงานประติมากรรมและภาพเขียนบนเพดาน

เทพธิดาเฟรย่า เทพผู้อุดมไปด้วยป่าไม้และยุ้งฉางไม่มีวันหมด!

มนุษย์คุกเข่าและสารภาพกับเทพธิดา

ด้วยการใช้สีอันยอดเยี่ยม ไม่มีการประหยัด และเต็มไปด้วยภาพเขียนหลายร้อยเฉดสี พวกเขาแสดงภาพทิวทัศน์ของธัญพืช ชุดเครื่องทรงของเทพธิดาเฟรย่า และแม้กระทั่งมนุษย์ที่เต็มไปด้วยสีสันอย่างละเอียด

แสดงถึงความมั่งคั่งและความสวยงามพร้อมกับความมั่นใจ

แน่นอน ลักษณะของเทพธิดาเฟรย่าได้แบบมาจากรูปปั้นของเทพธิดาที่วีดสร้างขึ้น

นอกจากนี้จิตรกรยังให้ความสนใจกับด้านนอกของตัววิหาร

"ลองวาดกำเนิดของโมราต้าที่นี่กันเถอะ"

กำเนิดของโมราต้า มาจากจิตรกรทางตอนกลางของทวีปหรือผู้ที่เริ่มต้นอาชีพของพวกเขาในที่แห่งนี้ได้ยินมาเท่านั้น

วีดได้ช่วยหมู่บ้านแห่งนี้เอาไว้โดยการเอาชนะแวมไพร์ร่วมกับอัลเวรอน ว่าที่สมเด็จพระสันตะปาปาแห่งวิหารเฟรย่า

การเอาชนะความหนาวเย็นทางตอนเหนือได้ทำให้วีดกลายเป็นลอร์ดอย่างเป็นทางการ

รูปสลักเทพธิดาเฟรย่าถูกแกะสลักขึ้น จำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง หมู่บ้านขยายตัวออกไป

ประวัติศาสตร์จนถึงการก่อสร้างมหาวิหารและหอสมุดอันยิ่งใหญ่ถูกวาดเป็นภาพจิตรกรรมบนฝาผนัง

หอสมุดยังขาดแคลนความงดงามทางศิลปะแต่มันถูกสร้างขึ้นด้วยหินขนาดใหญ่และแข็งแรงเพื่อให้สามารถจัดเก็บทรัพยากรได้อย่างมหาศาลเอาไว้ภายในนั้น

ตอนนี้หนังสือเล่มเดียวที่พร้อมสำหรับการจัดแสดงคือหนังสือประวัติศาสตร์ที่ขายในร้านค้าทั่วไปหรือหนังสือนิทานพื้นบ้านทางตอนเหนือของทวีปเวอร์เซลล์

แต่เมื่อมันเปิดอย่างเป็นทางการ มันจะเต็มไปด้วยม้วนกระดาษหรือม้วนแผนที่จากการล่ามอนสเตอร์และหนังสือเรื่องราวการผจญภัย   

หากข้อมูลของทวีปทางตอนเหนือรวมกัน เควสจำนวนมากจะถูกเปิดใช้งานและจะสะดวกมากในการทำเควส

นี่จะทำให้ผู้เล่นในโมราต้าตื่นตาตื่นใจไปกับความสมบูรณ์แบบของหอสมุดแห่งนี้

"ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินเรื่องราวแปลกประหลาดจากสาวขายดอกไม้...มันอาจจะเป็นคำใบ้สำหรับการทำเควส?"

"ฉันยกเลิกเควสไปเนื่องจากขาดข้อมูล บางทีเมื่อหอสมุดเสร็จสมบูรณ์แล้วฉันอาจลองดูอีกครั้ง"

ทุกคนมีเควสค่อนข้างน้อยและยากมากจนทำให้พวกเขาต้องล้มเลิกการทำเควส

เควสที่เกิดขึ้นเฉพาะกับกลไกพิเศษหรือในบางครั้งคำขอที่ไม่สำคัญก็อาจนำไปสู่การเชื่อมโยงระหว่างเควสได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถช่วยอะไรได้ นอกจากสนับสนุนการก่อสร้างให้หอสมุดเสร็จสมบูรณ์

ผู้เล่นจากตอนกลางของทวีปก็รู้สึกชอบมันเช่นกัน แต่ผู้เล่นที่เริ่มต้นจากโมราต้าก็มีความหยิ่งและภาคภูมิใจในตนเอง

โมราต้ายังขาดอีกหลายอย่างเมื่อเทียบกับมหานครอื่นๆแต่ความบันเทิงของการบรรลุเป้าหมายใดเป้าหมายหนึ่งด้วยหนึ่งมือของตัวเองก็ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้!

ความผูกพันของการใช้ชีวิตในกระท่อม จัตุรัสอันมีชีวิตชีวา และท้องถนน

"นี่เป็นเมืองที่ดีที่สุดอย่างแท้จริง"

"ไม่มีเมืองใดที่งดงามล้ำค่าหรือมีการพัฒนารวดเร็วเท่านี้แล้ว"

"ฉันจะทำให้เพื่อนของฉันเริ่มต้นในโมราต้าแน่นอน"

"ฉันจะพาทุกคนมาที่โมราต้า"

___________________________________________________

เหล่านักดาบตัดสินใจที่จะว่ายน้ำข้ามมาโมราต้า!

"ฉันคิดว่าพวกเราเพิ่งจะผ่านมาครึ่งทาง"

"โว้ววว ทำได้แล้ว!"

ถ้าหากพวกเขาขึ้นเรือ พวกเขาคงจะมาถึงแล้ว แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่ครึ่งทางจากระยะทางทั้งหมดที่พวกเขาเริ่มว่ายมา นั่นก็ทำให้พวกเขามีความสุขมากแล้ว

"มันเป็นการว่ายน้ำที่เหน็ดเหนื่อยยาวนาน"

"แน่นอนมันยากที่จะว่าย ยังไงก็ตามฉันก็อยากทำเพราะคลื่นมันแรงนะ ศิษย์พี่!"

นักดาบเหล่านี้ต้องเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านหนทางอันยากลำบากด้วยการใช้ร่างกายกำยำของพวกเขา

ถ้าหากฝนตกลงมาหรือมีลมแรงมันจะเป็นการต่อสู้ที่ยากมากไม่แพ้กัน!

แต่ถึงอย่างไร ระยะทางที่พวกเขาเดินทางมาก็ค่อนข้างไกล

ไม่กี่วันต่อมา พวกเขาก็มองเห็นแผ่นดิน

"เรามาถึงแล้วใช่ไหม?!"

"กระแสน้ำบริเวณนี้ช่วยพวกเรานิดหน่อย  ว่างั้นมั้ย?"

"ใช่แล้ว การว่ายน้ำเป็นเรื่องสบายมากสำหรับเรา"

ขณะที่เข้าใกล้ทางเหนือ พวกเขาก็สามารถว่ายน้ำได้เร็วกว่าเดิม ต้องขอบคุณคลื่นที่คอยซัดพวกเขาเข้าไปใกล้ถึงแม้ว่าน้ำจะเย็นก็ตาม

คำพูดที่ว่าพวกเขาเข้าใกล้โมราต้า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาถึงเร็วเกินไป เพราะชายหาดและต้นไม้ที่ไม่คุ้นเคย

"ศิษย์พี่  ไปหาอะไรกินกันเถอะ ใครจะสนใจถ้านี่ไม่ใช่ผืนทวีปแผ่นดินใหญ่ ? เราเพียงแค่กลับไปว่ายน้ำอีกครั้ง"

พวกเขาไม่กังวลอะไรเลยเวลาหิว

นักดาบจะกังวลเพียงแค่เรื่องปากท้องของพวกเขาเท่านั้น

พวกเขารวมกลุ่มกันกินหอยและปลาบนกองไฟ

"ถ้าวีดอยู่ที่นี่เขาจะปรุงอาหารอร่อยๆให้เราได้กินแน่นอน"

"อย่าลืมเหล้าสิ"

"จิบเหล้าผลไม้ของวีดสักหนึ่งจิบเป็นอันเสร็จ!"

มันคือเกาะมาลาสก้า พวกเขากำลังพักผ่อนช่วงสั้นๆ

นักดาบผู้ที่อาศัยอยู่บนเกาะ ได้กลิ่นพวกเขาก่อนคนแรกและเดินไปที่ชายหาด

ชื่อของเขาคือแอช

หนึ่งในเก้าปรมาจารย์ดาบแห่งทวีปเวอร์แซล

ไม่เหมือนกับปรมาจารย์ประติมากร พวกเขาคือปรมาจารย์ดาบทั้งเก้า

สามคนในหมู่พวกเขานั้นมีชื่อเสียงมาก ชื่อเสียงของพวกเขาเป็นที่รู้จักกันดีทุกหนแห่ง

โครม่า หัวหน้าของเหล่าอัศวิน  เอวิราธาน พาลาดินแห่งวิหารลูห์และ เปอร์เซีย ที่ออกไปค้นหาสมบัติของอาณาจักรตามคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับองค์กษัตริย์

เพื่อที่จะพบโครม่า คุณจะต้องมีชื่อเสียงโด่งดังพอสมควร มีเกียรติ ซื่อสัตย์และจงรักภักดี

เนื่องจากว่ามันง่ายกว่าที่จะเติมเต็มคุณสมบัติเหล่านั้น หากคุณเป็นอัศวิน มิใช่นักดาบ ผู้คนมากมายต่างได้พบโครม่าและเรียนรู้วิถีดาบของเขา  

ทักษะของเขาเป็นคำมั่นสัญญาอันทรงเกียรติ ช่วยให้มีพลังการต่อสู้เพิ่มขึ้นสามเท่าในช่วงระยะเวลาสั้นๆและมีวิชาดาบที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวในการต่อสู้บนหลังม้า

อีวิราธานสามารถพบเจอได้ง่ายกว่าเนื่องจากเขาเป็นหนึ่งในพาลาดินของวิหารลูห์

ข้อเสียเพียงหนึ่งเดียวก็คือทักษะของเขาตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์  พาลาดินจากวิหารอื่น ไม่สามารถเรียนรู้วิชาดาบของเขาได้

เปอร์เซียออกค้นหาสมบัติที่หายสาบสูญไปบริเวณทะเลสาบนาเวีย ดังนั้นทุกคนจึงสามารถพบเขาได้ที่นั่น

ทักษะของเขาไม่เป็นที่รู้จักในหมู่ผู้เล่นทั่วไปแต่ปรากฏอยู่บนบอร์ดของสมาคมดาร์กเกมเมอร์

·       ดาบหนึ่งเดียว

-ดาบถูกสร้างจากมานาที่ลอยอยู่รอบๆและคอยปกป้องผู้เล่น

-ไม่สามารถควบคุมมันได้โดยตรง  ขนาด,ความทนทาน พลังป้องกันจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับเลเวลสกิล

-ใช้มานาน้อย

-สกัดกั้นลูกธนูหรือเวทย์ล้อคเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผู้เล่นดาร์กเกมเมอร์ที่ไม่กลัวการผจญภัยและผู้เล่นระดับสูงได้เรียนรู้วิชาดาบของเปอร์เซีย

นอกเหนือจากสามคนนี้ ไม่มีใครรู้เรื่องของอีกหกคนเลย

ถ้าหากมีโอกาสพบเจอพวกเขา คนพวกนั้นก็จะเก็บงำไว้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องบอกคนอื่นเกี่ยวกับมัน

แต่ขณะนี้ เหล่านักดาบได้พบกับปรมาจารย์ดาบคนใหม่กลางมหาสมุทร

"เจ้ามาที่นี่เพื่อเรียนรู้วิถีดาบใช่ไหม?"

แอชพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ

อย่างที่คาดไว้จากปรมาจารย์ดาบ เขาปล่อยรังสีอำมหิตของสัตว์ร้าย

"ถ้าหากว่าเจ้าต้องการเรียนวิชาดาบของข้า เจ้าจะต้องมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับมัน"

แคล้ง!

แอชชักดาบของเขาออกมา ตั้งท่าพร้อมสำหรับการต่อสู้

แต่เหล่านักดาบกลับกินปลาย่างโดยไม่สนใจตอบคำถาม

ไม่มีอะไรที่ทำให้รำคาญใจไปมากกว่าการที่มีบางคนโผล่มาและกำลังพูดขณะที่พวกเขากำลังกินอะไรสักอย่าง

บุคลิกของพวกเขาดุดันเมื่อมีคนรบกวนพวกเขาในเวลาอาหาร!

"ใครที่แสวงหาสุดยอดวิชาดาบจะมองเห็นความแข็งแกร่งของดาบซึ่งนั่นก็คือข้า แอช!

เขาคือปรมาจารย์ดาบแอช ใครก็ตามที่อยากเป็นเจ้าแห่งวิชาดาบต้องมาพบเขา

เขาไม่อาจเป็นคนที่ได้รับการปฏิบัติอย่างเย็นชา แต่เหล่านักดาบยังคงนั่งฉีกปลาใส่เข้าปาก

"ไอ้หมอนี่กำลังพูดเรื่องอะไรน่ะ"

"ผมไม่รู้ ผมคิดว่าเขากำลังท้าทายเรา?"

"ชิส์ ทำไมเขาถึงมากวนตอนที่เรากำลังกิน?  ถามไปสิว่าเขามีเกลือสำหรับใส่ปลารึเปล่า"

พูดตรงๆ สำหรับพวกเขานี่เป็นโอกาสทองของชีวิตเลยก็ว่าได้                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

เพราะพวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ พวกเขาสามารถเรียนรู้ทักษะใดๆก็ตามที่เกี่ยวข้องกับอาวุธ

ดาบ,หอก,ขวาน,ธนู,กริช,แล้วแต่จะกำหนด

ทักษะการโจมตีขึ้นอยู่กับชนิดของอาวุธ ซึ่งมีอยู่ทั่วไป ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเก่งทุกอย่างเพื่อเรียนรู้ทักษะให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

โดยเน้นการใช้อาวุธเดียวกันกับระดับทักษะการโจมตีและความสามารถที่เพิ่มขึ้น

แน่นอนว่าสำหรับพวกนักดาบอาวุธนั้นคือดาบ!

เมื่อทักษะการใช้อาวุธของพวกเขาถึงขั้นสูงเลเวล 6 พลังการทำลายล้างของดาบก็จะเพิ่มขึ้นจนน่ากลัว

พวกเขาสามารถตัดสินปริมาณมานาที่ใช้ในทักษะได้อย่างอิสระ

พวกเขาสามารถเพิ่มพลังของทักษะได้ถึงห้าครั้งและหากมานาเหลือน้อยพวกเขาก็สามารถใช้ทักษะกับมานาที่เหลือได้

นอกจากนี้ พวกเขาสามารถวิ่งได้เร็วขึ้น กระโดดสูงขึ้น หรือ แม้แต่สร้างกำแพงมานาด้วยดาบของพวกเขา

หากพวกเขาโชว์ให้ผู้เล่นคนอื่นหรือถ่ายวีดิโอและอัพโหลดมันลงในอินเตอร์เน็ต พวกเขาก็จะมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่สำหรับเหล่านักดาบพวกนี้แล้ว มันไม่น่าสนใจเลย

อย่างไรก็ตาม มันเป็นเหตุการณ์ที่ดีจริงๆสำหรับพวกเขาที่ได้เผชิญหน้ากับปรมาจารย์ดาบแอช

นักดาบ 17

"ดี น่าท้าทายดี ฉันจะยอมรับมัน นักดาบ 505 โชคดี"

"ครับผม!"

นักดาบ505 ละฟันออกจากปลาของเขาและลุกขึ้น

"ผมขอการประลองด้วยครับ ชื่อของผมคือนักดาบ 505"

"มาสิ ข้าจะทำให้เจ้าได้เห็นโลกของดาบเอง"

นักดาบ505 งอเข่าของเขาเล็กน้อยและตั้งท่าป้องกันตัว

'ป้องกันไว้ก่อนแล้วค่อยสวนกลับ'

เนื่องจากเป็นการประลองดาบ จึงจำเป็นต้องแสดงศักยภาพอย่างสุดความสามารถ แม้ว่าจะไม่รู้ความสามารถของศัตรูก็ตาม

ขณะที่นักดาบ505 กำลังรอให้ศัตรูโจมตี ร่างของแอชก็โคลนออกมาทีละร่างจนจบลงที่สามสิบร่าง

ขณะที่แอชคนที่สามสิบเงื้อดาบของเขาขึ้นและตั้งท่าโจมตี ความตึงเครียดของนักดาบ505 กลับเพิ่มมากยิ่งขึ้น

______________________________________________________

-ฮู้วววว ฮี้ๆๆๆ

-ออคคค คิๆๆๆๆ

เสียงหัวเราะที่น่าขนหัวลุกดังมาจากในหมู่บ้านที่มีผีอาศัยอยู่

วีดได้รับภารกิจที่หมู่บ้านแห่งนี้กับพวกผีในสนามรบและผู้เล่นคนอื่นๆ

·       ผีแห่งคาปัว

-ผีเป็นตัวก่อกวนในกองทัพอันเดด

-ถ้าหากคุณประสบความสำเร็จการป้องกันสงครามในคาปัว คุณจะได้รับความไว้วางใจเล็กน้อย

ระดับความยาก: C

ข้อจำกัด: เฉพาะอันเดดเท่านั้น

-เควสไม่สามารถปฏิเสธได้

-คุณได้ตอบรับภารกิจแล้ว

" ที่ยยยย นี่ยยยยย คืออออ ที่ยยยย หนายยยย?"

ผู้เล่นที่กลายเป็นผี ส่งเสียงออกมาราวกับเสียงสะท้อน

"พวกกก ราววว อยู่วววที่ ปราสาททท คาปูววว "

เหล่าผู้เล่น เช่น เจนนี่ โอเท็ม โกชู ที่มาถึงก่อน ตอนแรกรู้สึกโล่งใจที่มีกำลังเสริมเพิ่มเข้ามา

วีดขยับร่างผีของเขาไปรอบๆ

ถ้าหากใช้มานา คุณสามารถบินได้สูงและเคลื่อนที่ได้เร็วมากขึ้น

'นี่จะเป็นไปได้เหรอ?'

เขาเดินไปที่กำแพงและยื่นมือออกไป มันไม่ได้หยุดอยู่ที่กำแพงแต่ผ่านทะลุเข้าไปในกำแพง

'มันเป็นไปได้'

วีดเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและพุ่งผ่านเข้าไปในกำแพง

-คุณได้ผ่านกำแพงเข้ามาแล้ว      

เมื่อเคลื่อนที่ผ่านสิ่งกีดขวาง พลังชีวิตและมานาจะลดลง 200

ความพิเศษของผี

วีดเรียกผีออกมาจำนวนมากในหมู่อันเดด เขาจึงได้รู้

"มีอารายยย?"

เหล่าผู้เล่นให้ความสนใจพฤติกรรมของวีด

มันยากที่จะแยกว่าใครเป็นใครเมื่อพวกเขาเป็นโครงกระดูกทั้งหมด แต่ในตอนนี้ที่เขาเป็นผีนักรบโครงกระดูกท่ามกลางหมู่บันชีส์ เขาจึงโดดเด่นขึ้นมา

มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผีจะทะลุผ่านสิ่งกีดขวางเพราะเป็นความสามารถพิเศษของพวกเขา

แต่วีด..  เขาปรับตัวเร็วเกินไป

นอกจากนี้ ขาของพวกผีจะไม่แตะพื้น ดังนั้นพวกเขาจึงลอยอยู่ในอากาศ

เพราะว่ามันรู้สึกเหมือนว่าพวกเขากำลังเดินอยู่ในน้ำ พวกเขาจึงรู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ

เจนนี่และโอเท็มยังคงใช้ความรู้สึกอยู่ แต่วีดปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายได้อย่างรวดเร็ว

ดาบยาวและชุดเกราะของวีดก็ปรากฏในรูปแบบผีด้วยเช่นกัน

---

ดาบในตำนานขึ้นสนิม

ความคงทน: 34/50

พลังโจมตี: 29-41

-ดาบสังหารมอนสเตอร์

-ดาบถูกมอบให้โดยขุนนาง

-ถูกใช้มาเป็นเวลานานโดยไม่ได้รับการบำรุงรักษาจากอันเดด แต่มันยังคงมีความคมอยู่

-มันต้องยากแน่ๆแต่ถ้าหากทำการซ่อมแซม อาจมีความเป็นไปได้ที่จะกลับคืนสภาพเดิม

ข้อจำกัด : อันเดด

คุณวมบัติ : ชื่อเสียง +34

ความสง่างาม +30

ความอื้อฉาว: +170

ระดับการโจมตีของอันเดดในกองทัพจะเพิ่มขึ้น

เขามีดาบที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหมู่ดาบสนิมเขรอะแล้ว

เช่นเดียวกับชุดเกราะ เขาซ่อมมันจนถึงระดับที่น้อยที่สุดและใส่มัน

แต่เมื่อมีการเปลี่ยนสถานะ ดาบและเกราะของเขาก็เปลี่ยนไป

การโจมตีลดลงกว่าครึ่ง แต่เมื่อโจมตีติดคริติคอล(โจมตีเข้าจุดตาย) โอกาสโจมตีติดคริติคอลจะเพิ่มขึ้นและสร้างความเสียหายได้ถึงสองเท่า

การที่มันไม่สามารถถูกทำลายได้มากกว่านี้ เป็นการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัด

ทันใดนั้น เสียงของพวกผีที่เคลื่อนไหวอยู่รอบๆปราสาทและหมู่บ้านก็หายไป

เจนนี่พูด

"เตรียมมมมตัววววห้ายยยพร้อมมม พววววกกกกมันนนนนกำลังงงงงมมมมมมา"

มอนสเตอร์สีเขียวประหลาดปรากฏตัวสูงและบุกเข้ามาในปราสาทคาปัว

พวกบันชีส์กรีดร้องด้วยเสียงที่ยากจะเข้าใจและเริ่มการต่อสู้

ผู้เล่นเนโครแมนเชอร์ต่อสู้โดยการเรียกอันเดด!

วีดประสบความสำเร็จอย่างมากในการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในบ้านผีสิงและที่หมู่บ้าน

มีเพียงเขาเท่านั้นที่เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ แม้ในตอนที่ อันเดด ผี และมอนสเตอร์ ต่อสู้กันชุลมุนวุ่นวาย

"ทามมมมห้ายยยเหมือนนนกานนน"

ร่างของวีดเดินผ่านกำแพงเหมือนกับการพรางตัว

การใช้ความสามารถพิเศษของผี เขาซ่อนตัวและดักซุ่มเพื่อโจมตีมอนสเตอร์!

ใช้การพรางตัวเป็นกลยุทธ์หลัก เขาจัดการมอนสเตอร์เพียงไม่กี่ตัว แต่การสู้ที่แท้จริงจะเริ่มเมื่อสถานการณ์เริ่มตึงเครียดและรุนแรงมากขึ้น

วีดทะลุผ่านสิ่งปลูกสร้างและกำแพง

-คุณได้ผ่านกำแพงไปแล้ว

เมื่อเคลื่อนที่ผ่านสิ่งกีดขวาง พลังชีวิตและมานาจะลดลง 200

-คุณได้ผ่านกำแพงไปแล้ว

-เมื่อเคลื่อนที่ผ่านสิ่งกีดขวาง พลังชีวิตและมานาจะลดลง200

วิสัยทัศน์ของเขาเปลี่ยนไปทุกครั้งที่เขาเดินทะลุผ่านกำแพง

แกว่งดาบใส่มอนสเตอร์ทุกตัวที่เห็นและเคลื่อนที่ต่อไป

-โจมตีจุดสำคัญ!

การฟันในระยะเวลาสั้นๆและเก็บไอเท็ม!

มอนสเตอร์ไล่ตามเขาไปแต่เห็นได้ชัดว่ามันพลาดเพราะวีดเดินทะลุผ่านเข้าไปในกำแพง

ไม่เพียงแต่การซุ่มโจมตีเท่านั้น แต่มันยังทำให้ลักษณะทางภูมิศาสตร์เป็นโล่ป้องกันให้กับเขาด้วย

'ฉันรู้ มันดีกว่ามากที่จะฉายเดี่ยวในสถานที่อันเดดและมอนสเตอร์กำลังอาละวาด'

มีมอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ทุกหนทุกแห่ง  ดังนั้นเขาจึงได้เปรียบในการเก็บของดรอปและไอเท็มเมื่ออยู่คนเดียว

ทั้งป้อมปราการและหมู่บ้าน ตอนนี้กลายเป็นสนามรบที่ดีที่สุดสำหรับผี

เมื่อเขาประสบความสำเร็จในการป้องกัน17 ครั้ง เขาจะได้ม้าหนึ่งตัว

ฮี้ๆๆๆๆๆ!

ม้าปีศาจ!

เกราะของวีดเป็นสีเทาราวกับความมืดมิดและเขาก็สวมหมวกเพื่อปกปิดใบหน้าของตนเอง

ในหมู่ผีที่ลอยไปมามากมายและอันเดด เขาขี่ม้าปีศาจ กวาดค่าประสบการณ์ไปพร้อมกับไอเท็ม

ในคาปัว มอนสเตอร์ไม่เพียงแต่ออกมาบ่อยขึ้น พวกมันมีมาตรฐานที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับตอนที่เขาเป็นโครงกระดูก

มันเป็นพื้นที่ล่าชั้นยอด เพื่อประสบความสำเร็จ จึงไม่อาจมองข้ามได้เลย

ยศของเขาสูงมากจากการเป็นผีนักรบโครงกระดูก

- เพลไรเดอร์(Pale Rider)

ตามยศแล้ว เขาได้รับชื่อเสียง500 และทักษะการใช้อารมณ์ข่มขู่ศัตรูที่รุนแรงโดยการปลดปล่อยความกล้าหาญออกมา

แต่น่าเสียดายอย่างเห็นได้ชัด เพราะมันสามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อเขาเป็นผีเท่านั้น

จบตอน

ผู้แปล: หมีน้อย

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล