เล่ม 41 ตอนที่ 3: อุบัติการณ์ภัยพิบัติ (Disaster Occurring) แปลโดย RastyMay

 

เล่ม 41 ตอนที่ 3: อุบัติการณ์ภัยพิบัติ (Disaster Occurring) แปลโดย RastyMay

 

ผู้เล่นทางเหนือเคลื่อนตัวไปข้างหน้า พวกเขาวิ่งไปโดยไม่ต้องคิดด้วยพลังทั้งหมดที่มี

 

ก่อนหน้านี้การรุกรานอันน่าสะพรึงกลัวของอาณาจักรฮาเว่นนั้นเป็นกำแพงแห่งความกลัวที่หยุดพวกเขาเอาไว้ แต่การโจมตีนี้ได้เอาชนะข้อจำกัดทางจิตวิทยาของพวกเขา

 

หากไม่เริ่มทำมันก็ไม่มีวันสิ้นสุด ขณะที่พวกเขาวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด

 

เวทมนตร์, ลูกธนู และอาวุธปิดล้อมของอาณาจักรฮาเว่นยังคงดำเนินต่อไป แต่ผู้เล่นก็เดินทัพผ่านไปคนแล้วคนเล่า

 

เหล่าผู้บัญชาการของกิลด์เฮอร์มีสตกตะลึงกับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน

 

“สถานการณ์มันแปลกๆนะ”

 

“ผมเองก็คิดแบบนั้น นี่เป็นเฮสไทเกอร์จริงๆเหรอ?”

 

“เครือข่ายข่าวกรองยังไม่เคยเอ่ยถึงมันเลย แต่ตอนนี้เป็นเวลาที่จะไขความจริง”

 

หากเป็นผู้บัญชาการที่มีประสบการณ์น้อยจะต้องประหลาดใจและทำผิดพลาด แต่ผู้บัญชาการอาณาจักรฮาเว่นได้ผ่านศึกสงครามมามากมายและทำให้พวกเขาสุขุมเยือกเย็น

 

“ระดมพลนักเวทย์และนักธนู อย่าลังเลใจและโจมตีศัตรูต่อไป พวกเขาเริ่มต้นต่อต้านแล้ว แต่เรายังได้เปรียบอยู่”

 

“การจู่โจมสามารถทำความเสียได้สูงสุด แต่มันก็ไม่นาน หลังจากการโจมตี 5 นาที กองทัพศัตรูก็ลดลงไปครึ่งหนึ่ง”

 

“ศัตรูเพียงไม่กี่คนที่สามารถรอดชีวิตผ่านเขตเวทย์มนตร์ทำลายล้างมาได้ หลังจากนั้นศัตรูจะเจอกับอัศวินและทหารราบหุ้มเกราะ จะไม่มีศัตรูหน้าไหนผ่านมาได้ ดังนั้นเราสามารถกวาดพวกมันออกไปได้ทั้งหมด”

 

ผู้บัญชาการเสร็จสิ้นการหารือ

 

ปัจจุบันกองทัพอาณาจักรฮาเว่น มี 1.7 ล้านคน ทหารมีจำนวนลดลงเนื่องจากการต่อสู้, วางกำลังพลไว้ในพื้นที่ยึดครอง และการถล่มของสะพานอัลคาซาร์

 

“ไปยังสถานีรบของคุณ! ขอบเขตการต่อสู้ระดับ 1”

 

“พลธนูยิงต่อเนื่อง! นักเวทย์คอยใช้เวทย์มนตร์สกัดกำลังเอาไว้!”

 

ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสถีบตัวขึ้นในภาวะฉุกเฉิน ผู้บัญชาการแต่ละคนออกคำสั่งให้กองทัพเข้าสู่โหมดเตรียมพร้อม

 

การโจมตีระยะไกลใกล้จะจบลงแล้ว เนื่องจากผู้เล่นหลายคนประชิดเข้ามาอย่างรวดเร็ว มันรู้สึกว่าผู้คนเหมือนน้ำป่าไหลหลาก กวาดศัตรูที่เป็นเขื่อนกั้นทั้งหนาและสูง

 

“ยิง!”

 

การโจมตีเวทย์มนตร์มุ่งเน้นไปที่ผู้เล่น

 

“วิ้ววว อ๊าค!”

 

“แอ๊ค!”

 

มีเสียงกรีดร้องจากผู้เล่นที่กำลังจะตายทุกครั้ง มีแสงวูบวาบและการระเบิด พิษยังแพร่กระจายและผู้เล่นเลเวลต่ำก็เสียชีวิตเพราะเกินกว่าจะทนไหว

 

แม้ผู้เล่นหลายคนวิ่งเร็วเพียงใดก็ตาม ยังคงตกเป็นเหยื่อ

 

“ในที่สุดเราก็มาถึงจนได้ [พุ่งตัด]!”

 

“ดึงพลังทั้งหมดรวมกันที่จุดเดียว… [โทสะเหล็ก]!”

 

มีประกายไฟในขณะที่ผู้เล่นทางเหนือกระแทกกับทหารหุ้มเกราะของอาณาจักรฮาเว่น

 

ทักษะผู้เล่นเริ่มต้นถูกบล็อกโดยโล่ มันไม่มีเหตุผลจริงๆที่จะคิดว่าผู้เล่นเริ่มต้นแสนจะอ่อนแอสามารถฝ่ากองทัพทหารราบหุ้มเกราะของอาณาจักรฮาเว่นมาได้

 

“ดันด้วยความกำลังทั้งหมดมี!”

 

“คุณไม่จำเป็นต้องโจมตี แค่ดัน!”

 

“โอ้ส อ้าส!”

 

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแนะนำก่อน แต่ผู้เล่นเริ่มต้นก็ใช้มือดัน มีความแตกต่างอย่างมากในความแข็งแกร่งและความทรหดระหว่างผู้เล่นเริ่มต้นและผู้เล่นเลเวล 200 ถึงอย่างนั้นทหารราบหลายร้อยก็ถูกดันกลับไป

 

“โต้กลับ!”

 

ช้ง เช้ง ชิ้ง แช้ง ชั้ง!

 

ผู้เล่นใช้โล่โต้กลับและผู้เล่นมือใหม่ก็เสียชีวิต มันเป็นผลลัพธ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะพวกเขาไม่ได้พกพาอาวุธหรือโล่

 

“อย่าไปสนใจมัน ทำต่อไป นี่เป็นสิ่งเดียวที่เราทำได้…!”

 

“ดันจนกว่าจะสุดขอบทวีป!”

 

ผู้เล่นล้มขบวนทหารราบหุ้มเกราะลงมากยิ่งขึ้น ทำให้สาวน้อยประทับใจร้องตะโกนให้กับผู้เล่น

 

“โอ้ โฮ โฮะ อาณาจักรอาร์เพนไม่ใช่เล่นๆ…”

 

“พี่สาว พี่ชาย! อย่าได้หมดหวังนะคะ สู้เค้า!”

 

จิตใจที่อ่อนโยนของหญิงสาวจะเห็นได้ชัดเจนยามสงคราม

 

 

“อาณาจักรอาร์เพนที่ดีและบริสุทธิ์กำลังต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่นที่ชั่วร้าย!”

 

ในความเป็นจริงภาษีที่สูงและกฎระเบียบจำนวนมากของบาร์ดเรย์และกิลด์เฮอร์มีสทำให้ชาวเมืองมีชีวิตที่ยากลำบาก

 

อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถใช้ชีวิตที่ยืนยาวได้ แต่มันจะไม่มีความสุข ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ต่อสู้เพื่อวีด และต่อต้านการบุกรุกของอาณาจักรฮาเว่นที่เป็นอันตราย

 

ผู้เล่นทางเหนือเลเวลสูงชนผ่านรอยแตกของขบวนทหารราบหุ้มเกราะ

 

“พวกเขาแค่ป้องกัน โจมตีได้ไม่อั้น!”

 

“อยู่ใกล้ๆกันไว้เพื่อความปลอดภัย สู้มัน อย่าได้ถอย!”

 

“คนที่เลเวลมากกว่า 400! บุกผ่านไปด้านหน้าเลย! เราจะจัดการส่วนที่เหลือเอง!”

 

เพราะมีผู้เล่นทางเหนือจำนวนมากทำให้ทหารราบหุ้มเกราะได้รับความเสียหายเช่นกัน

 

“ท่าไม่ดีแล้ว”

 

ใบหน้าของพวกกิลด์เฮอร์มีสแข็งทื่อเมื่อเห็นผู้เล่นทางเหนือ

 

‘กำลังจะมาถึงที่นี่... ผู้เล่นมากมายพยายามต่อสู้กับเรา มันดูเป็นไปไม่ได้เลย’

 

‘เราคงจะทำสิ่งเลวร้ายมามากมาย’

 

อย่างไรก็ตามกิลด์เฮอร์มีสไม่คิดว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้ กิลด์เฮอร์มีสไม่มีทางแพ้แม้แต่ตอนที่มีสงครามรุนแรงในทวีปกลาง ไม่มีเวลาพอที่จะสนใจ

 

แต่ตอนนี้พวกเขากำลังถูกโจมตี ไม่ว่าพวกเขาจะฆ่าไปกี่คน ผู้เล่นทางเหนือก็กระโจนเข้ามาอีก

 

นักธนูและนักเวทย์เป็นกำลังหลักของพวกเขา ตราบใดการป้องกันไม่ถูกทำลาย ทหารราบก็สามารถอดทนอยู่ได้สองสามวัน

 

เมื่อพิจารณาถึงความสามารถของหน่วยระยะไกล อาณาจักรฮาเว่นในช่วงปกติจะชนะภายในไม่กี่ชั่วโมง ลักษณะแบบนี้จะเป็นชัยชนะที่ยอดเยี่ยม

 

“เมื่อครึ่งหนึ่งของพวกเขาถูกฆ่าตาย คนที่เหลือจะกระจัดกระจาย...ไม่มีวิธีอื่นนอกจากต่อสู้ตรงๆแล้ว ฆ่าทุกคนที่นี่!”

=========================================

 

“เอ้า มันได้เริ่มไปแล้ว”

 

ไอรีนมาถึงสนามรบพร้อมกับเพื่อนคนอื่น ๆ

 

ยูรินพาลงจอดบนยอดเขาแห่งหนึ่งของพระราชวังโลกา

 

ที่ราบเต็มไปด้วยผู้เล่นวิ่งไปที่กองทัพอาณาจักรฮาเว่น

 

 

“ฉันไปก่อนนะ!”

 

เซอร์กะวิ่งและกระโดดลงจากหน้าผา

 

“ร่างกายของฉันจะแสดงทักษะกังฟูอันยอดเยี่ยม!”

 

“ฉันกำลังตามไป”

 

โรมูน่าเทเลพอทไปใกล้ๆสนามรบ

 

สถานที่ที่เธออยู่นั้นสามารถโจมตีเวทมนตร์ใส่ศัตรูได้ ตำแหน่งของเธอยังต้องคำนึงถึงตำแหน่งของทหารและทิศทางลมด้วย

 

เบลล็อตและฮวารยองอยู่บนเวทีที่ตกแต่งที่พระราชวังโลกา

 

ไอรีนอวยพรแก่ผู้เล่นจากด้านหลังของสนามรบ

 

ทั้งกลุ่มกระจัดกระจายไปทั่วสนามรบ

 

ยูรินก็ถามเซฟเฟอร์ซึ่งยังคงอยู่ถัดจากเธอ

 

“คุณไม่ออกไปสู้เหรอ?”

 

เซฟเฟอร์ผงกหัวเล็กน้อย

 

“การต่อสู้ครั้งนี้สำคัญก็จริง แต่คุณมีค่าสำหรับผมมาก ผมอยากให้คุณปลอดภัย”

 

โคตรเลี่ยน!

 

เขารู้จากประสบการณ์ว่าผู้หญิงต้องการให้ผู้ชายปกป้องพวกเขา เขาต้องการที่จะแสดงความสามารถในการทำลายล้างของเขาในสนามรบให้ยูรินเห็น

 

ยูรินส่ายหัว

 

“คุณยายของฉันบอกว่า อย่าเชื่อผู้ชายที่หลบอยู่ใต้กระโปรงผู้หญิง”

 

“เอิ่ม”

 

“ไปสู้ซิ ฉันไม่เป็นไรค่ะ”

 

ในฐานะจิตรกร ยูรินขาดความสามารถในการต่อสู้

 

เธอสามารถเติบโตได้เหมือนวีด แต่เธอไม่มีความจำเป็นต้องฆ่ามอนสเตอร์

 

การวาดภาพสามารถสร้างความสัมพันธ์กับมอนสเตอร์ทั่วไปได้ ไม่มีมอนสเตอร์ในที่นี้ ดังนั้นเธอจะได้รับความเสียหายอย่างมากจากกองทัพอาณาจักรฮาเว่น

 

เซฟเฟอร์มุ่งหน้าไปทางที่ราบอย่างเงียบๆ

 

ในความเป็นจริงหลังจากมาถึงสนามรบ เขาปรารถนาที่จะต่อสู้กับศัตรู

=======================================

 

“จิ๊บๆ”.

 

“จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ เจี๊ยบ!”

 

นกร้องเสียงดังบนเกาะลาเวียส

 

แม้จะมีการต่อสู้บนพื้นดิน แต่ชาววิหคยังไม่ได้เข้าร่วม ชาววิหคมีนิสัยเฉพาะในการร่วมมือกัน

 

หากพวกเขามีผู้นำและกลยุทธ์ ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น 2 ~ 3 เท่า ในทางกลับกัน หัวหน้านกสามารถฉกอาหารก่อนหรือพาลคนอื่น

 

ผู้ปกครองของลาเวียส

 

แม้จะมีสงครามวิหคทองคำก็แค่นั่งอยู่บนกิ่งไม้ไซ้ขนของมัน

 

หนึ่งในนักรบที่โดดเด่นที่สุด นกอินทรีนำบินอยู่ข้างหน้า เป็นการยากที่จะนับว่ามี NPCวิหคกี่ตัวที่ติดตามมัน

 

“ว่าไง จิ๊บๆ!”

 

“โกะ โกะ โก๊ะ! เราอยากไปต่อสู้”

 

“โก โก โกะ โก๊ะ!”

 

ไม่ว่านกจะอารมณ์เสียเพียงใด แต่วิหคทองคำก็ไม่ขยับ

 

นอกจากนี้ยังมีข้อร้องเรียนจากผู้เล่นที่เพิ่งออกจากไข่

 

เมื่อผู้เล่นเริ่มต้นที่เป็นชาววิหค พวกเขาสามารถเลือกเกิดจากไข่ได้หลากหลาย

 

มีความเป็นไปได้ที่จะเลือกสายพันธุ์วิหคไว้ล่วงหน้า มีไข่นกกระจอก, เป็ด หรือแม้แต่ธันเดอร์เบิร์ด ผู้เล่นหลายคนจะเกิดในเวลาเดียวกัน และจะกลายเป็นเพื่อนหรือพี่น้องกัน

 

พวกเขาเรียนรู้วิธีจับเหยื่อจากแม่ หลังจากเวลาผ่านไปพวกเขาจะกางปีกและออกจากรัง ก่อนออกจากรังก็จะมีงูและอันตรายอื่นๆ เมื่อผ่านจุดนั้น ผู้เล่นก็สามารถเริ่มในรอยัลโร้ดได้

 

ชาววิหคได้รับความนิยมมาก เพราะมีช่วงเวลารออย่างน้อยหนึ่งเดือน

 

ประชากรของชาววิหคเติบโตอย่างรวดเร็ว ชาววิหคที่เป็นประชากรบนเกาะลาเวียสแล้ว มีข้อบังคับออกไข่ และทำให้อัตราการเกิดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอีกด้วย

 

“จิ๊บ จิ๊บ เจี๊ยบ!”

 

“โอ้วววว!”

 

“กา! ก้าวว!”

 

“กุ กุ กุ กุ กุ กุก!”

 

นกคร่ำครวญและทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ นกร้องเป็นเสียงเดียวกัน

 

ในบรรดาชาววิหคมีสายพันธุ์อย่างนกกระเรียน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป

 

การต่อสู้ภาคพื้นดินเริ่มรุนแรงขึ้น ชาววิหคจึงสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงไม่สามารถเข้าร่วมได้ ฝ่ายมนุษย์ของหน่วยโจ๊กท้องฟ้าก็รอคอยเช่นกัน

 

“ทำไมพวกเขาถึงไม่ให้ต่อสู้ล่ะ?”

 

“ถ้าเป็นอย่างนี้ เราจะกระดิกนิ้วผิดที่ ขณะที่ปล่อยให้อาณาจักรฮาเว่นยึดไปฟรีๆเหรอ”

 

กองทหารโจ๊กท้องฟ้ากำลังรอที่จะโยนตัวลงกลางกองทัพอาณาจักรฮาเว่น ผู้เล่นที่กล้าหาญ 10,000 คนกำลังรอให้ชาววิหคเข้าร่วม

 

หน่วยชั้นยอดที่มีความกล้าหาญและทักษะ

 

อย่างไรก็ตามก็ไม่มีคำอธิบายใดๆ วิหคทองคำหยุดชาววิหคไม่ให้ต่อสู้ รัง, ท้องฟ้า, ต้นไม้และพื้นดินเต็มไปด้วยเสียงประท้วงร้องเจี๊ยบๆ ที่สั่นสะเทือนไปทุกที่!

 

ในเวลานั้นวีดที่กำลังขี่ไวทรีก็ได้ปรากฏตัวขึ้น

 

วิหคทองคำบินไปเกาะบนไหล่ขวาของวีด ราวกับว่ามันกำลังรอเวลานั้น และบนไหล่ซ้ายของเขาคือวิหคเงิน

 

“คะ-คุณวีด”

 

“องค์ราชา!”

 

การเปิดตัวอย่างน่าทึ่งจะเป็นการเพิ่มขวัญกำลังใจอย่างมาก!

 

วีดพูดอย่างนุ่มนวล

 

“ดีใจที่ได้เห็นเหล่าชาววิหคทั้งหลาย และวีรบุรุษมนุษย์ที่นี่เช่นกัน”

 

“... .”

 

ความเงียบอย่างน่าประหลาดใจไหลออกมาในเวลาเดียวกัน

 

ชาววิหคเริ่มต้นช้า ดังนั้นจึงแทบไม่มีผู้เล่นเลเวลสูง ผู้เริ่มต้นทุกคนรู้เรื่องของวีด

 

เป็นเกียรติอย่างมาก ในการมีเทพสงครามวีดบัญชาการพวกเขาโดยตรง นอกจากนี้ชาววิหคบางตัวยังอิจฉาวีด

 

วีดเป็นราชาอาณาจักรอาร์เพน แต่เขาก็ยังออกไปผจญภัย ในระหว่างทำภารกิจเทคนิคการแกะสลักลับขั้นสุดท้าย การผจญภัยของเขาในฐานะนกฮัมมิงเบิร์ดก็ถูกถ่ายทอดทางโทรทัศน์ ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกสายพันธุ์นกฮัมมิงเบิร์ด

 

 

ร่างเล็กเกินไป แต่อาจสร้างผลกระทบเชิงบวกในการต่อสู้ได้ อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่สามารถหลีกหนีข้อจำกัดของเผ่าพันธุ์ได้

 

ชาววิหคต้องปฏิบัติภารกิจตามฤดูกาลสำหรับเผ่าพันธุ์ของพวกเขา เควสเหล่านี้ค่อนข้างยุ่งยาก แต่เป็นไปได้ที่จะเพิ่มน้ำหนัก, ปรับปรุงบางส่วนของร่างกาย หรือแม้แต่การผสมพันธุ์

 

ผู้ใช้ส่วนใหญ่ที่เลือกสายพันธุ์เป็ด เพราะใฝ่ฝันในการวางไข่ มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหนถ้าพวกเขาเลี้ยงลูกเป็ดโดยตรงจากไข่แล้วว่ายไปตามแม่น้ำของทวีปเวอร์เซลล์

 

มันก็ไม่มากเท่าออร์ค แต่ถ้าพวกเขาได้ให้กำเนิดอย่างรวดเร็ว มันจะทำให้พวกเขามีความได้เปรียบในการแข่งขันเมื่อเปรียบเทียบกับเผ่าพันธุ์อื่นๆ

 

“จิ๊บ จิ๊บ แม่ฮะ ค-คุณวีด”

 

“โปรดเซ็นชื่อในปีกของผมทีฮะ”

 

นกเริ่มพูดเจื้อยแจ้วและกระพือปีกทันทีที่วีดปรากฏตัว มันเป็นสถานการณ์ที่อันตราย เหมือนการเดินไปตามชายหาดที่เต็มไปด้วยนกนางนวลกับข้าวเกรียบกุ้ง

 

วีดไม่ได้แปลกใจกับชาววิหค และพูดอย่างระมัดระวัง

 

“ผมขอบคุณในฐานะราชาอาณาจักรอาร์เพน”

 

“จิ๊บๆ!”

 

“อย่างที่ทุกคนรู้ ผมไม่ได้สร้างอาณาจักรอาร์เพนเพราะผมอยากจะเป็นราชา”

 

“โก โกะ โก๊ะ!”

 

‘อาณาจักรอาร์เพนเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันก็ยอมรับมันด้วยรอยยิ้มอันละโมบ’

 

 วีดแปะรอยยิ้มที่เขาฝึกมาทั้งคืน

 

“ขณะผจญภัยในแดนเหนือ ผมได้ช่วยชาวโมราต้า และได้พัฒนาหมู่บ้าน มันได้กลายเป็นสถานที่ที่ดี และนักเดินทางก็มาเยี่ยมเยียนจนมันได้กลายเป็นเมือง การผจญภัยของผมทำให้ทั้งแดนเหนือเป็นสถานที่ซึ่งผู้คนสามารถใช้ชีวิตอยู่และทุกๆอย่างรวมกัน ทำให้กลายเป็นอาณาจักรอาร์เพน”

 

มันเป็นเรื่องราวคล้ายๆกับบรรพบุรุษผู้ก่อตั้ง

 

“... ?”

 

ชาววิหคกำลังสงสัยเกี่ยวกับวีดในทันทีที่เล่าเรื่อง พวกเขาส่งเสียงโห่ร้องเพื่อต่อสู้

 

การต่อสู้ที่ดูจากท้องฟ้านั้นรุนแรงมาก แสง,ไฟ, พายุลม, หมอกพิษ, ทหาร และอัศวินกำลังต่อสู้

 

โดยปกติชาววิหคต้องการเข้าร่วมอาณาจักรอาร์เพน ในการเผชิญหน้ากับอาณาจักรฮาเว่นมันเป็นเรื่องเร่งด่วน แต่วีดมาที่นี่เพื่อเล่าเรื่อง

 

วีดมองที่ใบหน้าของชาววิหค

 

เกาะท้องฟ้าลาเวียสนี่คือโลกของชาววิหค ชาววิหคอาศัยอยู่อย่างอิสระและไม่ได้ขึ้นตรงต่ออาณาจักรไหน

 

ตอนนี้มันเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรอาร์เพน พวกเขาถูกเก็บภาษีและรับคำสั่งพิเศษขององค์ราชา แต่เดิมไม่มีการเก็บภาษีใดๆ ดังนั้นจึงมีการต่อต้านอย่างรุนแรง มันรู้สึกเหมือนพวกเขาถูกปล้น!

 

เพื่อที่จะให้พวกเขายอมรับมัน เขาจำเป็นต้องสร้างความประทับใจในตัวราชาที่ดี

 

“อาณาจักรอาร์เพนกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤติ ผมขอขอบคุณจากใจจริงที่คุณเต็มใจปกป้องมัน”

 

“จิ๊บ จิ๊บ เจี๊ยบ!”

 

“ผมเป็นราชาก็จริง แต่น่าอายที่ผมไม่สามารถป้องกันการบุกรุกได้ ผมทำงานไปพร้อมกับทุกคนเพื่อสร้างอาณาจักรอาร์เพน อนาคตยังคงห่างไกล แต่ผมต้องการทำให้อาณาจักรอาร์เพนเป็นสถานที่ที่ดีสำหรับผู้คนได้มีชีวิตอยู่ ขอบคุณอย่างจริงใจสำหรับความช่วยเหลือของคุณ”

 

คำพูดของวีดต่างจากปกติ

 

เสียงของเขาแข็งทื่อเหมือนเด็กนักเรียนชั้นประถมปีที่ 2 ที่กำลังอ่านหนังสือภาษา

 

เขายกขวัญกำลังใจของผู้คนหนึ่งหรือสองครั้ง

 

ในระหว่างภารกิจสร้างพีระมิด เขาได้ฉุดกระชากลากคนให้ล้มพับ แล้วก็ให้โจ๊กหญ้าแก่พวกเขา

 

แม้จะมีสถานะเป็นราชา แต่เขาก็ยังรู้สึกอึดอัดและเคอะเขิน เขารู้สึกเหมือนเป็นนักการเมืองในโทรทัศน์ระหว่างการเลือกตั้ง

 

‘แน่นอนพวกเขาจะไม่โดนหลอกด้วยเรื่องไร้ยางอายนี้หรอก? เอ่อมันยากนะ ในเวลาแสนสั้น หากว่าฉันมีเวลามากกว่านี้ละก็ ฉันคงจะได้ขัดเกลาคำพูดของฉัน’

 

วีดกำลังคิดอย่างเศร้าสร้อย เมื่อชาววิหคกางปีกออกและร้องออกมา

 

“คว๊าก! คว๊าก! คว๊าก! คว๊าก!”

 

“กุแว๊กกก! กุว๊าแว๊ก!”

 

เหล่าชาววิหคประทับใจ! หลังจากเข้าร่วมอาณาจักรอาร์เพน พวกเขาได้กลายมาเป็นผู้สนับสนุนที่แข็งขันของลัทธิโจ๊กหญ้าอย่างเต็มที่

 

วีดสังเกต และระเบิดด้วย [ราชสีห์คำราม]

 

“เราจะต่อสู้เพื่อปกป้องอาณาจักรอาร์เพน!”

 

นกมากมายบินขึ้นไปพร้อมกันเพื่อต่อสู้

 

อาณาจักรฮาเว่นยังคงโจมตีผู้เล่นทางเหนือด้วยเวทมนตร์ การไหลบ่าเข้ามาของศัตรูได้ผลักดันการสู้รบกับอาณาจักรฮาเว่น

 

เปลวเพลิงได้พุ่งเข้าหาผู้เล่นที่ดันผ่านพลทหารราบของอาณาจักรฮาเว่น

 

“ทางนี้!”

 

“เป็นโอกาสของเราแล้ว ที่จะได้แก้แค้นอาณาจักรฮาเว่น”

 

และการโจมตีมาจากท้องฟ้า

 

ฝูงชาววิหคบินลงมาจากท้องฟ้ามุ่งไปยังฝั่งอาณาจักรเฮเว่น ผู้เล่นหน่วยโจ๊กท้องฟ้าบางคนถูกหิ้วด้วยกรงเล็บแล้วถูกปล่อยลงกลางทัพอาณาจักรฮาเว่น

 

“อ๊าคคคค!”

 

ร่างของผู้เล่นถูกปล่อยลงด้านบนของนักเวทย์

 

“แว๊คคค!”

 

บางคนก็เสียชีวิตจากการถูกโจมตีหรือผลกระทบของการตก ผู้เล่นที่รอดชีวิตที่เลี่ยงความเสี่ยงได้ทั้งหมดพบว่าตัวเองอยู่ตรงกลางของศัตรู

 

“จัดการพวกมัน!”

 

“ไปมันส์กันเลย!”

 

การลดลงของเลเวล และความชำนาญทักษะนั้นหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตามพวกเขาประสบความสำเร็จในการฉกอัญมณีราคาแพงจากนักเวทย์ที่สวมใส่ออกมาได้เล็กน้อย

 

“อย่าให้พวกมันเข้ามาได้ ยิงขึ้นไปบนฟ้า!”

 

โดยปกติแล้วอาณาจักรฮาเว่นได้คาดการณ์ว่าเหล่าชาววิหคจะเข้าร่วมการต่อสู้ ลูกธนูและเวทมนตร์ได้พุ่งเป้าไปที่พวกมัน

 

พื้นที่ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยลูกธนูและเวทมนตร์ ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ชาววิหคจะร่วงลงพื้น

 

ชาววิหคที่บินไปจู่โจมถูกปะทะอย่างรวดเร็ว

 

การตกลงมาจากท้องฟ้ามีผลกระทบอย่างมาก ดังนั้นบางตัวก็สูญเสียความสามารถในการบินหลังจากนั้น

 

บทบาทของชาววิหคคือการบินไปทั่วท้องฟ้าเพื่อดึงความสนใจในการพุ่งเป้าโจมตีไปที่พวกเขา หากอาณาจักรฮาเว่น หยุดเพียงเล็กน้อยพวกเขาก็จะบินลงไปหานักเวทย์

 

พวกชาววิหคก็ล่าสัตว์ในลักษณะเดียวกัน

 

และเฮสไทเกอร์!

 

เขากระโดดลงจากพระราชวังโลกา

 

“สหายแห่งพงไพร ไอยาลูเทอรัน!”

 

เฮสไทเกอร์อัญเชิญเพกาซัสสีน้ำเงิน

 

ปีกของเพกาซัสสยายออกและเขาก็บินไปยังฝั่งกองทัพอาณาจักรฮาเว่น แสงรัศมีอวยพรของเหล่าทวยเทพห้อมล้อมรอบกายและใบหน้าอันหล่อเหลา

 

บาร์ดเรย์ขี่ม้ารินดูลลินไม่สามารถเทียบได้กับเฮสไทเกอร์ ที่มีใบหน้าและร่างกายที่สมบูรณ์แบบ วีรบุรุษในตำนานและนักรบของเทพเจ้า และเขาก็มีรัศมีโอบล้อม

 

พวกผู้ชายไม่มีทางเลือกนอกจากรู้สึกอิจฉาสุดๆ!

 

“ไอ้นั่น! จัดการเขาก่อน!”

 

“เฮสไทเกอร์กำลังใกล้เข้ามาแล้ว จัดการเขาด้วยเวทมนตร์”

 

กิลด์เฮอร์มีสให้ความสำคัญกับเฮสไทเกอร์อย่างระแวดระวัง เฮสไทเกอร์อยู่ในขอบเขตที่ 1 ตรงกันข้ามกับชาววิหค

 

     ดราก้า: มันเกิดขึ้นได้ยังไง? เฮสไทเกอร์เป็นนักรบจากยุคสงครามไม่ใช่เหรอ? แล้วความสามารถของเขาคืออะไร?

 

     อาร์คิม: เราไม่สามารถระบุความแข็งแกร่งของเฮสไทเกอร์ได้อย่างแม่นยำ ไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์มัน เพราะภารกิจจะจบลงแล้ว

 

     บัลบาโร: ทำไมถึงไม่มีข้อมูลเลย? หากเรารู้ว่าเขาไม่สูญสลาย เราจะได้จัดมาตรการแยกต่างหากเพื่อที่จะจัดการกับมัน

 

 

     อาร์คิม: อีกแล้วนะ ที่เครือข่ายข้อมูลไม่มีข้อมูลอะไรซักอย่าง น่าสงสัยว่าทำไมเฮสไทเกอร์ถึงปรากฏตัวตอนนี้ ไอเทมพิเศษ, ทักษะ หรือเควส…มันอาจเป็นอะไรก็ได้

 

     ไพทอลลอต: นี่เป็นเพียงความคิดนะ เฮสไทเกอร์อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมวีดถึงไม่ปรากฏตัวที่พระราชวังโลกาสองสามวันมานี้

 

     อาร์คิม: ในสถานการณ์กรณีที่ดีที่สุดมันอาจเป็นปรากฏการณ์ชั่วคราว อย่างไรก็ตามเราต้องพยายามรวบรวมข้อมูลที่มีเกี่ยวกับเฮสไทเกอร์ก่อน เพราะตอนนี้เขาเป็นศัตรูของอาณาจักรฮาเว่น

 

เฮสไทเกอร์ปรากฏตัวออกมาพร้อมเพกาซัสสีน้ำเงิน ดังนั้นคำถามต่างๆก็ถูกเทลงในเครือข่ายข้อมูลของกิลด์เฮอร์มีส

 

มีคำถามมากมายเกี่ยวกับความสามารถของเฮสไทเกอร์

 

อาณาจักรฮาเว่นเทการโจมตีเวทย์มนตร์ไปยังเฮสไทเกอร์กำลังขี่เพกาซัส

 

“โจมตีเขาด้วยลูกธนูแสง!”

 

“[แรงอัดระเบิดแฟลช]!”

 

“[น้ำแข็งทลายเนื้อ]!”

 

เวทย์พื้นฐานถูกใช้ในการต่อสู้ระยะ 1 ~ 2 แต่ตอนนี้การใช้เวทย์ระดับกลางนั้นได้ถูกใช้ไปแล้วมันก็ใช้มานาจำนวนมาก

 

“เวทมนต์นี้ได้เตรียมล่วงหน้า…เดิมทีเตรียมไว้รอใช้กับวีด”

 

“เยี่ยม”

 

นักเวทย์กิลด์เฮอร์มีสร่ายคาถาโดยให้ลำดับความสำคัญเป้าหมายก่อน, เฮสไทเกอร์ เขาเป็นนักรบที่เกี่ยวพันธ์กับไฟโดยธรรมชาติ ดังนั้นเวทย์น้ำแข็งจึงพุ่งเป้าไปที่เขา

 

“[คำสาปจิตวิญญาณน้ำแข็ง]!”

 

“[แช่แข็งความชื้น]!”

 

“[ประติมากรรมน้ำแข็ง]!”

 

เวทมนต์ลอยอยู่ในอากาศและก่อรูปสลักน้ำแข็งที่มีขนาดใหญ่กว่า 30 เมตร ถ้าทุบมันเป็นชิ้นๆแล้วมันตกลงไปบนพื้นดิน มันก็จะแช่แข็งพื้นที่ในระยะ 100 เมตร

 

การปรากฏตัวอีกครั้งของเวทมนตร์ต่อสู้!

 

ประติมากรรมแยกออกเป็นชิ้นน้ำแข็งนับพันที่บินด้วยความเร็วสูงไปยังเฮสไทเกอร์ การโจมตีเวทย์มนตร์บนท้องฟ้าและบนพื้นดินพุ่งเข้าหาเฮสไทเกอร์จากทุกทิศทาง

 

การโจมตีทั้งหมดของกิลด์เฮอร์มีส!

 

“อ๊าาาา เข้าใจแล้วล่ะ นี่คือความตาย!”

 

“เวลากำลังหมดลงแล้ว!”

 

ผู้เล่นทางเหนือโยนตัวลงพื้น เวทย์มนตร์ที่บินไปในระยะ 50 เมตรจะแช่แข็งสิ่งใดในเส้นทางของมัน

 

“แม้จะมีเพกาซัสบินอยู่ แต่เขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ได้หรอก”

 

นักเวทย์กิลด์เฮอร์มีสมองดูด้วยรอยยิ้มที่น่าพึงพอใจ เป้าหมายของพวกเขาคือการเห็นเฮสไทเกอร์ทุบน้ำแข็ง แม้แต่นักเวทย์ก็ไม่สามารถสลายเวทย์ที่ลอยอยู่ทั้งหมดก่อนที่พวกเขาจะตาย

 

เฮสไทเกอร์หยิบดาบซิมิทาร์ออกมา และเขาสะบัดมันอย่างแรงในอากาศ

 

“[ดาบแห่งการเสื่อมสลาย]!”

 

เปลวเพลิงปรากฏออกมาจากดาบและเริ่มชนกับน้ำแข็ง

 

บรึ้มมมม!

 

มีเสียงเศษน้ำแข็งที่บินไปทุกทิศทางจากกระแสเปลวเพลิง มันใช้เวลาสักพัก แต่ในที่สุดน้ำแข็งก็แตกเป็นชิ้นๆด้วยเปลวเพลิง

 

ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสเริ่มส่งเสียงเชียร์

 

“นั่นแหละ!”

 

“ยอดเยี่ยม! มันจบแล้ว!”

 

เฮสไทเกอร์ไม่สามารถจัดการได้ ดังนั้นผู้เล่นทางเหนือจึงกังวล แต่ความกังวลเหล่านั้นถูกเปิดเผยว่ามันไม่จำเป็น

 

เศษน้ำแข็งถูกละลายด้วยเปลวไฟ ในที่สุดเฮสไทเกอร์ก็ทำลายน้ำแข็งทุกชิ้นด้วยอาวุธของเขา

 

- เวทมนตร์ของคุณถูกทำลาย   มานาได้ไหลย้อนกลับและจะเกิดการระเบิดครั้งใหญ่   สูญเสียมานา 32.8%   ค่าความรอบรู้ลดลงชั่วคราว 14%

 

“อ๊าก!”

 

“มะ-ไม่อยากจะเชื่อ”

 

ร่างของผู้เล่นที่เข้าร่วมในเวทมนตร์ล้มคว่ำ เวทมนตร์ถูกบังคับทำลาย ดังนั้นมันจึงมีผลกระทบอย่างมากต่อพวกเขา

 

แม้ว่านักเวทย์อาวุโสจะได้รับผลกระทบทางจิตใจ แต่พวกเขาก็ยังสามารถใช้เวทมนตร์ได้อยู่ แม้แต่ผู้เล่นที่ถูกแช่แข็งก็เริ่มละลายจากเปลวเพลิงที่กระจายมาจากเฮสไทเกอร์

 

พวกเขาสามารถบอกถึงความแข็งแกร่งได้เพียงแค่วิธีที่เขาตอบสนองต่อทักษะการโจมตี

 

เฮสไทเกอร์ร้องตะโกนแบบโบราณ

 

“จงก้าวต่อไป! อย่าได้รั้งรอแม้เพียงครู่ต่อหน้าศัตรู!”

 

ทักษะเสียง

 

มันเป็นเทคนิคที่วีดใช้บ่อยเมื่อปกครองทะเลทราย

 

เสียงตะโกนของนักรบผู้กล้าหาญดังขึ้นในสนามรบ อย่างไรก็ตามผู้ที่ได้ฟังเสียงตะโกนแบบโบราณนั้น มีความยืดหยุ่นและความสามารถทางกายภาพเพิ่มขึ้นอย่างมาก

 

“ไปกันเถอะ!”

 

“โอ้ เยส!”

 

ผู้เล่นทางเหนือเริ่มการโจมตีอย่างบ้าคลั่ง พวกเขามีความสุขแม้ว่าเพื่อนร่วมรบจะตาย

 

การตัดสินใจของพวกเขาขึ้นอยู่กับความต้องการที่จะปกป้องทางเหนือ พวกเขาไม่สามารถนั่งเฉยอยู่ได้และไม่ทำอะไรเลยเพื่อหยุดยั้งการรุกราน

 

แม้ว่าจะมีความหวังอันเลือนลาง พวกเขาก็ยอมที่จะต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่น ผู้เล่นทางเหนือสามารถโยนตัวเองเนื่องจากการปรากฏตัวของนักรบผู้ยิ่งใหญ่

========================================

 

“ดูเหมือนว่าเราจะช้าไปหน่อยนะ”

 

“เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อสำรวจ แต่…เพื่อร่างกายที่แข็งแรง”

 

“แต่ว่าสงครามครั้งนี้อันตราย มีโอกาสมากที่จะแพ้สูง ฮึมม”

 

“ผมรู้ได้จากการเฝ้าดู แต่เราจะได้ประโยชน์อย่างมากจากสนามรบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสู้กับกิลด์เฮอร์มีส”

 

“แต่ตอนนี้เป็นโอกาสที่จะได้สาดน้ำใส่คนพวกนั้นแล้ว โลกทั้งใบไม่ใช่ของกิลด์เฮอร์มีสและทวีปกลางซะหน่อย”

 

ผู้เล่นทางเหนือไม่ใช่พวกเดียวที่เป็นศัตรูกับอาณาจักรฮาเว่น

 

ผู้เล่นจากทวีปกลางมาทางเหนือเพื่อดูสงคราม บางคนมาถึงที่พระราชวังโลกาก่อน ในขณะที่บางคนตามด้านหลังกองทัพอาณาจักรฮาเว่นมา

 

“ฉันกลัวผลที่ตามมา…เราจะอยู่ในทวีปกลางที่โหดร้ายนี้ได้อย่างไร?”

 

“มันคงยากหากจะกลับไป ผมปักหลักอยู่ที่นี่ในทางเหนือ”

 

“เข้าท่านะ ทางเหนืออาจหยุดยั้งอาณาจักรฮาเว่นได้”

 

“แล้วเพื่อนๆ และครอบครัวที่เหลืออยู่ของคุณล่ะ?”

 

“พวกเขาทั้งหมดจะมาทางเหนือ!”

 

“งั้นลุยกัน!”

=========================================

 

อาจารย์นักดาบเดิน ขณะที่เสื้อคลุมขาดรุ่งริ่งไม่ได้รับการซ่อมแซมปลิวสะบัดอยู่ข้างหลังของเขา

 

“วันนี้เรามาสู้ให้เต็มที่กันเถอะ”

 

“มันเป็นโอกาสของเราที่จะเอาชนะพวกมัน ท่านอาจารย์”

 

เหล่าลูกศิษย์ยืดกล้ามเนื้ออยู่ด้านหลัง

 

“นี่เป็นความภูมิใจของชายชาตรี เรามีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งนี้ ไม่ถูกเหรอ?”

 

“ผมเข้าใจแล้วครับ ท่านอาจารย์!”

 

อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์ขบฟัน พวกเขาตกหลุมพรางกับดักที่ปราสาทปาโต และถูกกวาดล้างโดยกองกำลังอาณาจักรฮาเว่น

 

มันทำให้พวกเขาโกรธก็จริง แต่ใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาคิดถึงมัน

 

การตายในการสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งนั้นเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุด

 

‘ครั้งสุดท้ายที่ฉันต่อสู้พอตัว ซี่โครงฉันหักไป 7 ซี่และแขนก็ฟกช้ำ แต่มันก็น่าสนใจดี’

 

‘การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่แค่สัมผัสการต่อสู้’

 

น้ำลายสอเต็มปากและกล้ามเนื้อกระตุก ความรู้สึกที่เกิดจากสนามรบ

 

อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์รอคอยเพื่อวันนี้

 

“หน่วยโจ๊ก‘ฆ่าโดยไม่ถาม’ ตอนนี้มันล่มไปแล้ว มันเป็นชื่อที่หยาบคายที่ไม่เหมาะกับเรา”

 

“ใช่แล้วครับ ท่านอาจารย์!”

 

“ตอนนี้เราเป็นอัศวินมุคซาบัล”

 

{Muk-sabal = เมนูวุ้นลูกโอ๊คเป็นถ้วยทานแบบเย็น แต่สามารถเป็นคำแสลงแปลว่า ‘พังพินาศ’ หรือ ‘เละเทะ’}

 

“มุคซาบัลฟังดูดีนะ”

 

“อย่างที่คาดไว้เลย ท่านอาจารย์มีความเข้าใจเกี่ยวกับภาษาอย่างลึกซึ้ง”

 

“ถ้าฉันมีลูกนะ ฉันอยากให้นายตั้งชื่อให้หน่อย!”

 

นักดาบ-100 ผู้มีสายตาที่ดีจากการยิงธนู ได้ตะโกนเสียงดัง

 

“ดูเหมือนว่าเราควรจะเริ่มลงมือได้แล้ว!”

 

“อย่างนั้นเหรอ? งั้นก็ไปกันเถอะ!”

 

อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์วิ่งออกไป

 

พวกเขารอเพื่อลดความเสียหายจากการโจมตีเวทมนตร์ แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักว่ามันไม่จำเป็น

 

อาณาจักรฮาเว่นมีกองทัพขนาดใหญ่ อำนาจทางทหารทั้งหมดของพวกเขามารวมอยู่ในที่เดียว

 

การต่อสู้กำลังดำเนินไปและผู้เล่นทางเหนือก็กวาดทัพของอาณาจักรฮาเว่น อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์ไม่ได้สนใจเขตใดเขตหนึ่งโดยเฉพาะ

 

พวกเขาปะปนไปกับผู้เล่นทางเหนือและวิ่งเข้าหาอาณาจักรฮาเว่น

 

“[ดาบตัดทุกสิ่ง]!”

 

“เฮ้ยย เทคนิคดาบนี้…”

 

อัศวินชุดเกราะได้สร้างกำแพงด้วยโล่ของพวกเขา เทคนิคดาบตัดผ่านมันไปอย่างง่ายดาย สิ่งนี้ทำให้ง่ายต่อการฝ่าแนวรบศัตรู

 

ศัตรูไม่สามารถสกัดกั้นได้เมื่อพวกเขาพุ่งจู่โจมเข้าหา ทหารราบชุดเกราะจำนวนมากพ่ายแพ้ในไม่กี่อึดใจ

 

“[ดาบคลื่นลูกโซ่]!”

 

ลูกศิษย์นักดาบ-200ใช้เทคนิคใหม่ มันเป็นเทคนิคดาบที่เขาสร้างขึ้นเอง

 

ออร่าที่สัมผัสไม่ได้ทำลายทะลุผ่านศัตรูและชิ่งไปยังอีกคนต่อไปเรื่อยๆ

 

ฟิ้วววว! ฟื้ดดดด! ซู่มมมมมม! พลั่กกกกก! เคร้งงงงง!

 

ในท้ายที่สุดคลื่นก็ตัดผ่าน 14 คนพร้อมกัน

 

“หุ หุ หุ การฆ่าคนเดียวมันก็ดีนะ แต่การกวาดออกไป มันสนุกกว่า”

 

นักดาบ-420 มีเลเวลสูง

 

เขาได้รับประโยชน์จากรอยัลโร้ด

 

“ฉันแข็งแรง ในความเป็นจริงมันแตกต่างกัน แต่ความแข็งแกร่งมันสอดคล้องกับกฎของโลกใบนี้”

 

เขาเป็นหนึ่งในลูกศิษย์ที่มีการศึกษา หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับม.ต้นแล้ว เขาก็ได้รับทุนการศึกษาจากโรงเรียนม.ปลาย เขาเข้าสู่โลกแห่งดาบหลังจากจบม.ปลาย

 

เขากำลังคิดเกี่ยวกับสไตล์ด้านร่างกายของเขา

 

“ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นในรอยัลโร้ด”

 

การต่อสู้กับมอนสเตอร์, การทำภารกิจให้เสร็จ และการได้รับรางวัล ชื่อเสียงได้เติบโตขึ้นหลังจากเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ

 

นักดาบ-420 ได้ฝึกฝนทักษะของเขาอย่างเชื่อมั่น และไปถึงเลเวล 450 เขามีบุคลิกภาพที่หมกมุ่นกับอะไรบางอย่าง

 

“ฉันจะต้องเป็นที่สุดในรอยัลโร้ด ฉันจะต้องจับมังกรให้ได้”

 

อาจารย์นักดาบ, เหล่าครูฝึกและลูกศิษย์ ทะลวงเข้าหาฝั่งอาณาจักรฮาเว่น

 

“แนวป้องกันแตกแล้ว! นักเวทย์รีบปกป้องสถานที่นี้!”

 

“อัศวิน! อัศวินออกไปขัดขวางพวกมัน!”

 

อาจารย์นักดาบและเหล่าลูกศิษย์ไม่ได้มองไปที่นักธนูและนักเวทย์ โอกาสแบบนี้ไม่ได้มาง่ายๆ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการหมดสนุกไปกับการต่อสู้ด้วยดาบ

 

“ล้อมพวกมันไว้ นักดาบ-2”

 

“ได้ เรามาสู้ให้เต็มที่จนกว่าจะตายกันเถอะ”

 

“เกียรติยศของนักรบ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผลของสงคราม ฆ่าให้ได้คนละ 1,000 คน”

 

“ไม่มีปัญหาครับ!”

 

ดาบ, หอก, มีด, ขวาน และธนู

 

พวกเขาควงทุกอย่างที่พวกเขาทำได้

 

เอฟเฟคหอกยาวในสนามรบนั้นยอดเยี่ยม ขวานก็มีข้อดีในจัดการทุบเกราะของศัตรูอีกด้วย

 

“ฆ่าพวกมันให้หมด!”

 

“สุดยอด นี่คือสนามเด็กเล่นของเรา!”

 

“ลุยกันเลย!”

 

เหล่าลูกศิษย์ถืออาวุธยุทโธปกรณ์ครบครันและทุบเข้าไปในค่ายของศัตรู

 

กิลด์เฮอร์มีสไม่สามารถสกัดกั้นการโจมตีได้ทั้งหมด

========================================

 

“อ่า การต่อสู้เป็นไปอย่างราบรื่น”

 

วีดดูสถานการณ์การต่อสู้บนท้องฟ้าขณะขี่ไวทรี

 

“ฉันอยากสู้นะ… แต่ฉันจะไปเกะกะเปล่าๆ”

 

ตอนนี้เขาเป็นเหมือนเทพเจ้าของผู้เล่นในทางเหนือ เขาจะปรากฏตัวทีหลังภายหลังเมื่อกระแสทิศทางการต่อสู้เป็นไปในทางที่ไม่ดี

 

เขาสามารถเห็นสนามรบได้ในพริบตาจากบนฟ้า

 

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะความแตกต่างของแต่ละบุคคล และไม่สามารถบอกได้เพียงสีของชุดเกราะ

 

กองทัพอาณาจักรฮาเว่นมีการทำงานร่วมกันอย่างยอดเยี่ยม ส่วนกองทัพของพวกเขารวมเป็นหนึ่ง และผู้เล่นทางเหนือจำนวนมากเล็งอาวุธของพวกเขาไปข้างหน้า

 

ทหารอาณาจักรฮาเว่น 1 คนสามารถฆ่าได้อย่างน้อย20คน

 

“มันแค่เริ่มต้น เฮสไทเกอร์ต้องทำงานหนักขึ้นแล้วซิ!”

 

ปัจจุบันเฮสไทเกอร์เข้ามาในฝั่งของอาณาจักรฮาเว่น การแกว่งดาบซิมิทาร์ของเขา กวาดคนถึง 100 ~ 200 คนในทีเดียว มันเห็นได้ชัดเมื่อทหารราบหุ้มเกราะล้มลงต่อหน้าเขา

 

ดังนั้นผู้เล่นทางเหนือจึงตามหลังเขา ผู้เล่นเลเวลสูงที่มีสัมผัสการต่อสู้ที่ดีจะสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็ว เฮสไทเกอร์เป็นผู้นำที่แข็งแกร่งในสนามรบ และพวกเขาก็เดินขบวนตามทางที่เขาเปิดให้

 

มีผู้ติดตามเขาอย่างน้อยหมื่นคน! เป็นพวกฉลาดที่มีทักษะของตนเองในหมู่ผู้เล่นทางเหนือ

 

ถึงอย่างนั้นเหตุการณ์ความไม่สงบก็อยู่ในมุมเล็กๆ ของอาณาจักรฮาเว่นเท่านั้น

 

แม้เฮสไทเกอร์จะมีความเป็นผู้นำและความสามารถที่โดดเด่น เขาก็ไม่สามารถเอาชนะอาณาจักรฮาเว่นได้ด้วยตัวคนเดียว

 

หากสมาชิกทุกคนในหน่วยกริชแดงยังอยู่ อาณาจักรฮาเว่นจะถูกถอนรากถอนโคนออกไปจากแผ่นดิน

 

“ฉันหวังว่าเขาจะทำความเสียหายได้มากต่อหน้าเขา แต่ปัญหาก็คือมันไม่มากพอ”

 

อาณาจักรฮาเว่นได้ยกพลมา 7 กอง รวมกองกำลังทั้งหมด 2.1 ล้านคนในทางเหนือ และมี 5 กอง รวม 1.5 ล้านคนอยู่ในการต่อสู้ครั้งนี้

 

กองทัพของพวกเขาบางส่วนอยู่ที่ป้อมปราการวาร์โก เพื่อสกัดกั้นพวกออร์ค กองทัพรุกรานช่างตลกร้าย เพราะพวกเขาถูกเกณฑ์ทหารหลังจากพิชิตทวีปกลาง

 

หากเชลยของอาณาจักรที่พ่ายแพ้นั้นต่อต้าน พวกกบฏก็จะโผล่ออกมา

 

จากมุมมองของกิลด์เฮอร์มีส นี่ไม่ได้เป็นเรื่องเลวร้าย การต่อสู้กับพวกกบฏจะได้รับประสบการณ์การต่อสู้และสร้างความสำเร็จต่อสาธารณะ

 

อย่างไรก็ตามหากอาณาจักรฮาเว่นได้ครอบครองดินแดนที่แตกต่าง จากนั้นพวกเขาก็จะเผชิญหน้ากับพวกกบฏจากทุกทิศทุกทาง

 

ดังนั้นจึงมีการส่งกองทหารไปยังพื้นที่แดนเหนือเพื่อรักษาเสถียรภาพ

 

วีดสามารถคาดเดากลยุทธ์ในอนาคตของกิลด์เฮอร์มีสได้บ้าง

 

“หลังจากพระราชวังโลกา, พวกเขาก็ทำลายโมราต้า และป้อมปราการวาร์โก้ให้ย่อยยับ…จากนั้นพวกเขาจะกระจายไปทั่วทั้งแดนเหนือในการโจมตีครั้งเดียว”

 

มันเป็นกลยุทธ์ทางทหารที่มีประสิทธิภาพ และมันยากที่จะป้องกันเมื่อพวกเขาอยู่ในตำแหน่งนั้น ป้อมปราการวาร์โก้ และพระราชวังโลกา หากแยกการโจมตีสำเร็จ ทางเหนือก็จะไม่มีอำนาจที่จะต้านทาน

 

“มีโอกาสโต้กลับ แต่…มันจะยากถ้าฉันพลาดโอกาสแรกที่พระราชวังโลกา”

 

แม้ว่าผู้เล่นทางเหนือจะมีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขาประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่

 

หากพระราชวังโลกา, ป้อมปราการวาร์โก้ และโมราต้าถูกทำลาย ในที่สุด ความตั้งใจของทางเหนือก็จะพังทลาย

 

ผู้เล่นในแดนเหนือไม่สามารถทำอะไรได้ และจะตกอยู่ในความสิ้นหวัง ต่อจากนั้นกองทัพของอาณาจักรฮาเว่นก็จะเดินทัพผ่านเมืองต่างๆของอาณาจักรอาร์เพน

 

กองทัพปัจจุบันมี 2.1 ล้านคนสามารถกระจายต่อหน่วย 50,000 ~ 100,000 แม้ว่าผู้เล่นทางเหนือจะเข้าร่วมมากขึ้น แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันไม่ให้กองกำลังทั้งหมดที่กระจัดกระจายไปพร้อมกัน

 

มากกว่าครึ่งของทางเหนือจะถูกพิชิตใน 1 ~ 2 สัปดาห์ และในที่สุดก็จะยอมแพ้ต่อกองทัพของอาณาจักรฮาเว่น

 

หากพระราชวังโลกา และโมราต้าถูกทำลายสงครามก็จะจบลง แม้แต่ผู้เล่นในแดนเหนือก็อาจจะทิ้งการต่อสู้ ไม่ว่าพวกเขาจะใช้ความพยายามมากแค่ไหนก็ตาม มันก็เป็นการยากที่จะลุกขึ้นจากความสิ้นหวัง

 

เครือข่ายข้อมูล และกองกำลังป้องกันของกิลด์เฮอร์มีสได้รับการสนับสนุนจากบริเวณใกล้เคียง เมื่อถูกล้อมทุกด้าน ผู้เล่นทางเหนือจะเป็นเหมือนหมูในอวย

 

อาณาจักรฮาเว่นสามารถครอบครองทั่วทั้งทวีป ดังนั้นการต่อต้านทางเหนือก็ไม่สำคัญ

 

หลังจากการล่มสลายของพระราชวังโลกา และโมราต้า ความรักที่มีต่ออาณาจักรอาร์เพนก็จะลดลงอย่างมาก

 

ในความเป็นจริง อำนาจจะอ่อนแอลงโดยอาณาจักรฮาเว่นและรายได้จากภาษีก็จะลดลงอย่างมากๆ

 

นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่จะพลิกสถานการณ์!

 

“ถ้าฉันไม่อยากให้ทางเหนือแพ้ ฉันก็ต้องทำลายคนพวกนี้”

 

เขาปวดหัวเหมือนตอนที่ราคาไฟฟ้าและอาหารเพิ่มขึ้น

 

“การมีชีวิตที่เรียบง่ายย่อมดีกว่าแน่นอน แค่นี้ก็ทำให้ฉันเหนื่อยแล้ว”

 

การคิดกลยุทธ์ในการขับไล่ผู้รุกรานนั้นซับซ้อน มันแตกต่างจากการประสบความสำเร็จในการผจญภัย

 

“อย่างไรก็ตาม ฉันทำงานอย่างจริงจัง ฉันต้องทำให้สนามรบยุ่งเหยิง เพื่อล้มแนวขบวนของอาณาจักรฮาเว่น”

 

วีดเริ่มสร้างประติมากรรมขณะนั่งบนไวทรี

 

พลังของการแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาตินั้นขึ้นอยู่กับค่าความใกล้ชิดกับธรรมชาติ, ค่าศิลปะ และตัวแปรอื่นๆ

 

การดำเนินการสร้างภัยพิบัติขนาดใหญ่!

 

- เต่าตัวใหญ่   ชิ้นงานที่แสดงออกถึงรูปแบบของเต่า   ประติมากรรมที่ใช้ทักษะความชำนาญระดับสูงอย่างไม่น่าเชื่อ แต่หัวและกระดองเป็นผลงานอย่างง่ายๆ ทุกคนที่เป็นช่างจะสามารถสังเกตเห็นเต่าได้   คุณค่าทางศิลปะ: 13

 

ประติมากรรมที่ถูกสร้างขึ้นแค่ในวันนี้!

 

การแกะสลักขั้นสูงเลเวล 9, งานฝีมือขั้นสูงเลเวล 9

 

วีดสะสมค่าสถานะศิลปะของเขาอย่างต่อเนื่องจากการท่องไปทั่วทวีป

 

“ผลงานโอเคเลย สิ่งเร่งด่วนตอนนี้คือจำนวน”

 

วีดสร้างประติมากรรมของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยในน้ำอย่างดุเดือด หลังจากที่เต่าสร้างเสร็จ ก็ตามมาด้วยปลาและปลาไหลนานาพันธุ์

 

จริงๆแล้วปลาที่น่าเกลียดหาได้ยากในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ประติมากรรมของปลาร็อคฟีชที่มีฟันแหลมคมเหมือนปลาปิรันย่าและมีเงี่ยงแหลมคมน่ากลัว

 

“งานสร้างสรรค์โดยแท้”

 

แม้แต่คนที่ชอบกินมัน ก็จะหนีไปด้วยความกลัว เขาไม่ได้ลงรายละเอียดปลีกย่อย เพราะต้องสร้างงานประติมากรรมในอัตราที่รวดเร็ว

 

“ฉันควรสร้างอะไรดีตอนนี้ จระเข้หรือปลาลอช ฉันไม่รู้ ฉันควรจะคิดถึงปลาน้ำจืด”

 

มันไม่เกินจริงที่จะบอกว่าไม่มีจิตวิญญาณเข้ามาเกี่ยวข้อง ดังนั้นชิ้นงานจึงถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

ปลาที่อาศัยอยู่ในทะเลลึก คนทั่วไปไม่สามารถเข้าถึงได้ และบางครั้งก็มีประติมากรรมนางเงือกที่สวยงาม การผลิตจำนวนมาก มันคล้ายกับความเร็วของเครื่องจักรประสิทธิภาพสูง

 

มีดแกะสลักขยับอย่างหยาบๆ และรูปสิ่งมีชีวิตใต้น้ำก็ปรากฏตัวขึ้นในไม่ช้า

 

“[การแกะสลักเมฆา]!”

 

-การแกะสลักเมฆาถูกใช้แล้ว   เมฆที่ก่อตัวนั้นจะขึ้นอยู่กับความใกล้ชิดกับธรรมชาติ   เมฆฝนถูกสร้างขึ้น   เมฆฝนเริ่มกระจายไปทั่วท้องฟ้า

 

น่าเสียดายที่ไม่มีผู้เล่นชุลมุนในการต่อสู้คนใดสังเกตถึงการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มเมฆ

 

พูดตรงๆ ลักษณะของประติมากรรมเมฆานั้นมันยากที่แยกออก เมฆหนาเริ่มเต็มท้องฟ้าและฝนก็ตกลงมา

 

ความมหัศจรรย์ของการแกะสลักธรรมชาติ!

 

มันยังไม่เพียงพอที่จะครอบคลุมทั้งสนามรบ แต่มันก่อให้เกิดหายนะต่อเวทย์ไฟที่ใช้

 

บนพื้นดิน นักเวทย์เปลี่ยนไปใช้เวทย์น้ำอย่างรวดเร็ว เวทย์แปรธาตุจึงขึ้นกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ ดังนั้นจึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสม

 

เวทย์ไฟเป็นอุปสรรคใหญ่ต่อผู้เล่นทางเหนือที่กำลังเดินหน้า ฝนที่ตกลงมาช่วยให้ผู้เล่นทางเหนือผ่านเขตเวทมนตร์ทำลายล้างไปได้

 

ความใกล้ชิดธรรมชาติของวีดนั้นสูง ดังนั้นเขาจึงสามารถสร้างฝนได้มากมาย

 

ในแดนเหนือ เขาได้สร้างผลงานดินแดนชุ่มน้ำระดับแม๊กนั่มโอปัสมาแล้ว และทำให้เกิดปาฏิหาริย์ในทะเลทรายอีกด้วย

 

พื้นดินชุ่มฝน

 

“ลัน ลั๊น ลา!”

 

วีดฮัมเพลงขณะที่เขาสร้างรูปสลักต่อไป

 

“ถึงจุดนี้ ทำฉันอารมณ์ดีทีเดียว”

 

มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขในชีวิตของเขา

 

ลูกพี่ลูกน้องซื้อที่ดินด้วยความยากลำบากแต่ราคากลับตกลงอีก หรือเพื่อนที่อวดรถใหม่แต่กลับทำลายมัน มันสนุกมากเมื่อมีอะไรทำนองนั้นเกิดขึ้น ดังนั้นการฮัมเพลงก็ออกมาโดยธรรมชาติ

 

- ทักษะความชำนาญการแกะสลักเพิ่มขึ้น

 

ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาได้สร้างประติมากรรมมากกว่า 200 ชิ้น

 

เขามั่นใจในจำนวนที่ต้องการแล้ว แต่วีดก็ยังกระจายเมฆออกไปอีกเล็กน้อย เลเวลทักษะการแกกะสลักเมฆานั้นค่อนข้างสูง ดังนั้นเมฆฝนดำทะมืนก็ก่อตัวขึ้น

 

ครืนนนนนน!

 

ฟู่วววว ซู่  ครืนนนนนน!

 

เมฆฝนกระจายไปทั่วพื้นที่ บางแห่งก็มีฟ้าร้องและฟ้าผ่า การต่อสู้ที่ดุเดือดบนพื้นดินยังคงดำเนินต่อไป แต่พวกเขาเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศแล้ว

 

วันแจ่มใสและแดดจ้าก็เต็มไปด้วยเมฆฝนดำทะมืน!

 

ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสเกลียดฝน

 

“สถานการณ์เริ่มซับซ้อน ฝนจะลดเอฟเฟคจากการโจมตีเวทย์มนตร์ และพละกำลังของทหารลดลงอย่างรวดเร็ว”

 

 

“จำเอาไว้ว่าการหยุดพักเป็นสิ่งจำเป็นในสงครามที่ยืดเยื้อ เราต้องเปลี่ยนกองทหารบ่อยๆ”

 

“มันยังคงเป็นข้อกังวล การเปลี่ยนอัศวินจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก”

 

พื้นดินเริ่มอ่อนตัวเนื่องจากน้ำฝนท่วมขังทำให้ทหารต่อสู้ได้ยากขึ้น ผู้บัญชาการของอาณาจักรฮาเว่นบอกผู้เล่นให้เพ่งความสนใจให้มากขึ้น

 

ในทางกลับกันผู้เล่นทางเหนือก็ต้องดูแลร่างกายด้วย และมันบดบังการมองเห็นของของชาววิหคมากขึ้นในขณะที่บิน

 

แต่เมฆยังคงหนาขึ้นและฝนก็ตกมากขึ้นเรื่อยๆ ฝนไม่ได้เป็นอุปสรรคสำคัญต่อการต่อสู้เพราะมันเป็นที่ราบกว้าง แต่พวกเขาเริ่มตระหนักว่ามันไม่ธรรมดาแล้ว

 

“ยังไงฝนนี้ก็เป็นของเทียม…”

 

“มีนักเวทย์เพียง 3 คนเท่านั้นที่สามารถควบคุมสภาพอากาศในสเกลระดับโลกได้ และเราได้สะกดรอยนักเวทย์ที่ดีที่สุดเสมอ พวกเขาไม่ได้อยู่ในแดนเหนือ คงเป็นเรื่องยากหากไม่มีวัสดุพิเศษมากมาย”

 

ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสมีข้อสงสัยก่อน จากนั้นจึงติดตามผู้เล่นทางเหนือ

 

พวกนั้นรู้แน่นอนว่าสถานที่ที่ก่อสร้างพระราชวังโลกา สภาพอากาศที่นี่ส่วนใหญ่จะมีแดดเสมอ ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีความแห้งแล้ง เพราะฝนตกมากพอที่จะทำให้พื้นดินชุ่มชื้น มีลำธารไหลผ่านที่ราบพร้อมสัตว์อยู่เสมอ ทำให้เป็นภาพที่น่ารัก

 

เทพธิดาเฟรย่าได้อวยพรแก่ดินแดนเหนือ ดังนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่สภาพอากาศเป็นเช่นนี้

 

“น่าจะพอแล้วละ”

 

วีดมองลงไปที่พื้น หลังจากสร้างเมฆในปริมาณที่เพียงพอ

 

พื้นที่กว้างรวมถึงพระราชวังโลกาได้รับผลกระทบจากฝน สายฟ้าและฟ้าผ่าก็พุ่งมาบ้าง แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่จะเรียกว่าภัยพิบัติทางธรรมชาติ

 

ผู้คนยังคงต่อสู้อย่างแข็งขันท่ามกลางสายฝน การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้วและจะไม่หยุดเพียงเพราะฝนตก

 

“ฝนมากขึ้นจะเพิ่มเอฟเฟคของสกิลอย่างมาก แต่…ฉันไม่เคยลองมากเท่านี้มาก่อนเลย”

 

วีดหยิบรูปสลักออกมา

 

ผลงานชั้นดี! {fine piece}

 

- สภาพอากาศหนาวเย็นและสึนามิ   ประติมากรรมธรรมชาติระดับยูนีค   แผ่นดินถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งหนา   ประติมากรรมที่แสดงให้เห็นถึงคลื่นสึนามิที่ทรงพลังและสูง ผลงานนี้จะสร้างความกลัวอย่างท่วมท้นต่อหน้าการทำลายตามธรรมชาติ   คุณค่าทางศิลปะ: 1,203   คุณสมบัติพิเศษ: ฝนลดลง 34%   มีความเป็นไปได้ที่มอนสเตอร์จะหนีไป

 

เขาใช้การแกะสลักธรรมชาติด้วยเหตุผลนี้

 

การแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาติ

 

เมื่อมองพื้นดินมีหลายคนกำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้ เหล่าผู้คนทั้งอาณาจักรฮาเว่นและอาณาจักรอาร์เพนผสมปนเปไปด้วยกัน

 

อย่างไรก็ตามหากเขาไม่ได้ใช้ทักษะในตอนนี้ อาณาจักรฮาเว่นก็สามารถหลีกเลี่ยงหายนะได้

 

“นี่แหละชีวิต ฉันต้องยอมรับมัน [การแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาติ]!”

 

-คุณได้ใช้การแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาติแล้ว   ค่าสถานะศิลปะได้หายไปอย่างถาวร 20   พลังชีวิตและมานาถูกใช้ 20,000   ค่าสถานะทั้งหมดลดลงชั่วคราว 15% เป็นเวลา 3 วัน   ค่าความใกล้ชิดกับธรรมชาติได้ลดลง   การแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาตินั้นสามารถใช้ได้วันละครั้งเท่านั้น   เมื่อมหาภัยพิบัติถูกเรียกออกมา ค่าชื่อเสียงหรือค่าฉาวโฉ่จะเพิ่มขึ้นตามความเสียหาย   โปรดระวังคุณสามารถตายท่ามกลางภัยพิบัตินี้ได้

 

ประติมากรรมชั้นดีนี้แตกเป็นน้ำแข็งและน้ำนับล้านเม็ด หลังจากการผจญภัยหลากหลายแบบ วีดได้รับค่าสถานะศิลปะ 3,300 และค่าความใกล้ชิดธรรมชาติ 1,829

 

ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นไม่สามารถเมินได้เลย เมฆดำจำนวนมากที่ทำให้เกิดฝนได้เพิ่มพลังของภัยพิบัติถึงขีดสุด

 

ตริ้ง!

 

- เทพธิดาเฟรย่าได้อวยพรแก่คุณ   เฟรยามีความเชื่อมั่นในตัวคุณอย่างมากที่จะไม่ทำอะไรไม่ดีเนื่องจากการผจญภัยครั้งก่อนและมีค่าความศรัทธาสูง   หลังจากที่เฝ้าดูคุณกอบกู้โลกในการผจญภัยอันยิ่งใหญ่ เธอได้ตัดสินใจให้ความช่วยเหลือ   เนื่องจากพรของเทพธิดา พลังแห่งการแกะสลักมหาภัยพิบัติธรรมชาติได้เพิ่มขึ้น 89%

 

“โอ้วววว!”

 

พรของเทพธิดาเฟรย่า!

 

เขารักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเทพธิดาและนี่คือผลประโยชน์พิเศษ

 

“แต่ตอนนี้มันดูเหมือนว่าพลังจะแข็งแกร่งเกินไป ค่าความใกล้ชิดธรรมชาติของฉันเพิ่มขึ้นอย่างมากผ่านภารกิจมาสเตอร์…และมีผู้คนมากมายที่นี่ ผู้คนจำนวนมากในทวีปเวอร์เซลล์ได้รวมตัวกันในที่แห่งเดียว”

 

วีดเงียบไปไม่กี่วินาที

 

“หุ หุ หุ ฉันจะได้เห็นผลลัพธ์ในไม่ช้า ยังไงซะฉันจะไม่เสียใจในสิ่งที่ได้ทำไปแล้ว ดังนั้นฉันควรใช้ชีวิตต่อไป”

 

เขาหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง จากการกระทำของเขาอย่างแนบเนียน

 

มันไร้สาระที่จะโทษตัวเองสำหรับอุบัติเหตุ โลกอยู่ในวัฏจักรไม่จบสิ้น

 

“ไวทรี แกคิดว่าไง?”

 

“กรู้วววว กร้าาา!”

 

ไวทรีฉลาดขึ้นมาก มันค่อนข้างฉลาดแกมโกงและแสนรู้ สำหรับพวกที่ทำจากหิน

 

“งานเดียวของข้าคือการให้เจ้านายขี่!”

 

ไวทรีตั้งตารอปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

 

จบเล่ม 41 ตอนที่ 3

ผู้แปล : Rastymay 

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล