เล่ม 27 ตอนที่ 6 : เตาหลอมเฮสเทีย(Forge of Hestia) แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

“จนถึงตอนนี้ ฉันคงต้องอดทนอีกนิด”

ระหว่างการทำภารกิจ บาร์ดเรย์ใช้ประตูเคลื่อนย้ายและถูกส่งไปกลางสนามรบ

ในประวัติศาสตร์ของทวีปเวอร์เซลล์ มันคือการต่อสู้ของอาณาจักรเคลตั้นและอาณาจักรมาปน!

บาร์ดเรย์สวมใส่ชุดของอาณาจักรเคลตั้น

“ไม่เลว การต่อสู้แบบนี้…”

บาร์ดเรย์ชักดาบออกมา

เหล่าทหารของอาณาจักรมาปนควบม้าจนแผ่นดินสะเทือน

ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว เสียงแตรเขาสัตว์ดังยาวเป็นช่วงๆ เสียงจากแตรเขาสัตว์ทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นและกลัวเมื่อมีสงคราม

“ฆ่าพวกมันซะ”

“อาณาจักรเคลตั้น ได้เวลาโต้กลับและทวงคืนแผ่นดินของพวกเราแล้ว”

บาร์ดเรย์ปักดาบลงไปที่พื้น

“จงตื่น ดาบที่หลับใหล ซอร์ด อเวคเคนนิ่ง(Sword Awakening.)”

– ปลุกพลังแฝงที่อยู่ในดาบให้ตื่นขึ้น ความทนทานจะลดลงอย่างรวดเร็ว แต่ผลของทักษะและค่าความเสียหายที่ทำได้จะเพิ่มขึ้น 68%

เพราะดาบของบาร์ดเรย์มีคุณสมบัติพิเศษ คือ ดาบไม่มีวันแตกหักหรือถูกทำลาย เขาจึงไม่ต้องสนใจเรื่องการลดลงของค่าความทนทาน

“จิตใจอันแข็งแกร่ง สตรองค์ วิลล์(Strong Will)”

–ป้องกันการเสื่อมสภาพทางกาย อันเกิดจากความเสียหายที่ได้รับจากอุปกรณ์สวมใส่ระหว่างการต่อสู้

ระงับอาการสับสนมึนงง, อัมพาตและการใช้ทักษะล้มเหลว

“การจู่โจมของอัศวินดำ แบล็คไนท์ สไตรค์(Black Knight’s Strike)”

–การโจมตีแรกและการโจมตีต่อเนื่อง 10 ครั้ง จะเปิดใช้งานทักษะการโจมเป็นวงกว้างที่รุนแรง

“จงออกมา ดาบแห่งดาลุน ฮาน่า(Summon Sword of Dalun Hana)”

รอบๆร่างกายของบาร์ดเรย์ปรากฏเป็นดาบโปร่งแสงซึ่งใช้มานาในการรวบรวม ได้ถูกอัญเชิญออกมา

–ตามเลเวลทักษะของคุณ มานาจะลดลง 70 หน่วย ต่อ วินาที ดาบแห่งดูลาฮาน่าเป็นท่าที่สามารถใช้โจมตีและป้องกันได้ มันสามารถตัดผ่านลูกศรและการโจมตีเวทย์มนต์ระยะไกล

บาร์ดเรย์ใช้ทักษะลับวิชาดาบ แค่เพียงทักษะนี้ทักษะเดียว ก็ทำให้เหล่าผู้เล่นถึงกับตกใจและขนลุก

ในทวีปแห่งนี้ มีผู้ใช้ทักษะลับวิชาดาบอยู่บ้างพอสมควร แต่เหล่าอาจารย์ของพวกเขานั้นช่างจุกจิกจู้จี้และเรื่องมากในการสอนแต่ละทักษะ

ถึงแม้ว่าความจริงนี้ ทุกคนรู้กันดีอยู่แล้ว แต่ถ้าบาร์ดเรย์เป็นคนใช้ทักษะลับวิชาดาบล่ะก็ พลังของมันนั้น ย่อมเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตา เพราะเลเวลและบรรดาอุปกรณ์สวมใส่ของเขา

“นี่ก็เพื่อเอาไว้จัดการเจ้าพวกนี้”

ในรอยัลโร้ด บาร์ดเรย์ถูกขนานนามว่า ‘ท่านนายพล’ เขาพร้อมที่จะต่อสู้แล้ว

ถึงแม้ว่าทหารของอาณาจักรมาปนจะเป็นฝ่ายที่บุกมาโจมตี ดูเหมือนว่ามันจะเป็นแค่เพียงช่วงสั้นๆเท่านั้น

***

“โอ้โห มันช่างสุดยอดอะไรขนาดนี้เนี่ย!”

“บาร์ดเรย์ฆ่าล้างบางทหารพวกนั้นจนเกลี้ยงเลย”

“ดูรูปลักษณ์นั่นสิ พลังนั่นก็สุดยอด! บาร์ดเรย์แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ผู้ชมต้องการ”

แต่ละสถานีท่วมท้นไปด้วยคำอธิบายอันเร่าร้อน

ความประหลาดใจเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อบาร์ดเรย์ใช้ทักษะโจมตี ดึงเอาพลังทำลายล้างอันสุดยอดออกมา

เหล่าทหารถูกฆ่า แม้แต่เหล่าอัศวินก็มิอาจรอดพ้นจากความตายเมื่อต้องประจันหน้ากับเขา เพียงแค่เฉียดกายเข้าไปใกล้ ก็ถูกคมดาบปลิดชีพในทันที

กองทัพของอาณาจักรมาปนพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง ด้วยฝีมือของบาร์ดเรย์

“เอาล่ะ ถึงช่วงที่ทางเราจะเป็นผู้ให้กับคนดูได้รับชมและรับฟังข่าวอันยิ่งใหญ่”

โอ จู วาน กำลังถ่ายทอดข้อความ

ไม่ได้มีแต่สถานี KMC มีเดีย เท่านั้น แต่ข้อมูลนี้ถูกส่งให้กับทุกสถานีในช่วงเวลาเดียวกัน

“บริษัทยูนิคอร์นพูดไปเมื่อสามนาทีที่แล้วว่า, ตอนนี้ มีเหล่าผู้เล่นที่กำลังทำภารกิจปรมาจารย์ถึง 27 คน”

“เยอะขนาดนั้นเลยหรอคะ?”

“ใช่ครับ พวกเขาส่วนใหญ่ยังคงปกปิดตัวตน ไม่เปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้”

ผู้เล่นระดับท้อปบางคนในทวีปเวอร์เซลล์นั้นไม่ค่อยเปิดเผยข้อมูลในบางเรื่องสักเท่าไหร่, เพราะเคยมีบางคนที่อันดับตกลงมาจากการกระทำอันนำไปสู่ความผิดพลาด

เหล่าผู้เล่นที่อยู่ระหว่างการทำภารกิจปรมาจารย์ มักจะทำภารกิจอย่างลับๆเพื่อหลีกเหลี่ยงปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหล่าดาร์คเกมเมอร์และผู้เล่นรักสันโดษเลเวลสูง

“นี่เป็นการเปิดเผยจากทางบริษัทยูนิคอร์นเองเลยนะครับ เพราะธรรมชาติของภารกิจปรมาจารย์ในแต่ละสายอาชีพนั้นไม่ทับซ้อนหรือเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด

แน่นอนครับว่ารายชื่อผู้เล่นแต่ละคนนั้นย่อมเก็บเอาไว้เป็นความลับ แต่ก็มีผู้เล่นที่เปิดเผยข้อมูลการทำภารกิจของพวกเขาประมาณ 5 คน”

“คุณพอจะมีเบาะแสของเหล่าผู้เล่นที่มีชื่อเสียงคนอื่นๆบ้างไหมคะ ที่ไม่ใช่วีดและบาร์ดเรย์?”

“สำหรับผู้คนเหล่านั้น ผมพอจะรู้มาบ้าง ผมรู้จักคนที่อยู่ในกิลด์ดังๆ ในหมู่พวกเขา ผู้ชมบางท่านอาจจะทราบแล้วว่าเขาคือใคร เขา คือ นักผจญภัย เชส”

“ว้าว! คุณเชสที่ตอนนี้กำลังทำภารกิจปรมาจารย์! ถึงอย่างไรก็ตาม ช่วงหลังๆมานี้ ชื่อของเขานั้นไม่ค่อยเป็นที่ได้ยินกันสักเท่าไหร่ในโรงเตี๊ยม”

“เขาเป็นนักผจญภัยที่เพิ่งไต่อันดับมาเมื่อเร็วๆนี้ และเขายังถูกพูดถึงโดยผู้คนว่าเขามีการค้นพบที่พิเศษมากและภารกิจต่างๆที่เขาประสบความสำเร็จด้วย ก่อนหน้านั้น นักผจญภัยเชสไม่ค่อยปรากฏตัวตามเมืองที่มีชื่อเสียงในทวีปสักเท่าไหร่ เพราะเขากำลังก้าวหน้าไปกับสายอาชีพของเขาและความเป็นธรรมชาติของมัน”

แต่ก่อนเชสมีความเคลื่อนไหวบ่อยมากในหอเกียรติยศ

ถึงแม้ว่าผู้เล่นที่มีความเคลื่อนไหวในด้านการสำรวจซากปักรักหักพังนับได้เพียงแค่คนเดียว, มันก็เพียงพอแล้วที่จะเรียกว่าสุดยอดนักผจญภัยผู้ยิ่งใหญ่ ชิน เฮ มิน กำลังตรวจสอบที่หน้าจอเพื่อดูการตอบสนองของเหล่าคนดูในกระดานสนทนา ในขณะที่เธอก็ฟังคำพูดจากเขาไปด้วย

“เอาล่ะค่ะ เรากลับไปที่เนื้อหาการประกาศของบริษัทยูนิคอร์นกันนะคะ คุณโอ จู วานคะ, ยังมีเรื่องราวอะไรอีกบ้างคะที่ยังไม่ได้ถูกเปิดเผย?”

“อ่า ใช่ครับ ข้อมูลนี้จะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่กำลังทำภารกิจปรมาจารย์ของพวกเขา”

“มันจะมีความยากลำบากมากมายในตอนที่ผู้เล่นพยายามลองทำภารกิจในครั้งแรก ดิฉันจะมีความสุขมากเลยค่ะถ้าเราสามารถช่วยเหลือพวกเขาได้บ้าง ข่าวนี้เกี่ยวกับอะไรหรือคะ?”

“ตอนนี้ ฝ่ายนโยบายของบริษัทยูนิคอร์นยังไม่ได้ประกาศให้ทราบถึงข้อมูลที่เป็นรายละเอียด ผู้เล่นต้องค้นหามันด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม ภารกิจปรมาจารย์ในแต่ละสายอาชีพนั้นจะประกอบไปด้วยอย่างน้อย 12 ถึง 20 ขั้น”

ใบหน้าอันมีเสน่ห์ของชิน เฮย์ มิน ถึงกับจะร้องไห้เลยทันที

“โอ้ คุณพระ ภารกิจมันจะเยอะต่อเนื่องกันอะไรขนาดนี้ ฉันคิดว่ามันทำให้ฉันปวดหัวมากเลยค่ะ”

“ภารกิจสามารถดำเนินไปได้อย่างง่ายดายแม้ว่าพวกเขาจะเพิ่มขั้นตอนเอาไว้มากแค่ไหน มันก็สามารถดำเนินไปได้อย่างรวดเร็ว มันยังขึ้นอยู่กับเนื้อหาของภารกิจและสายอาชีพนั้นๆด้วย มันอาจจะใช้ระยะเวลานานกว่าเดิมก็เป็นได้ครับ”

“แล้วมันมีข้อเสียอะไรบ้างคะ?”

“ภารกิจจะขึ้นอยู่กับคุณลักษณะของแต่ละสายอาชีพ, มันอาจจะไม่ค่อยช่วยพวกเขาได้สักเท่าไหร่ นอกจากนี้แล้วทางบริษัทยูนิคอร์นยังบอกข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับภารกิจปรมาจารย์…..”

“มันคืออะไรเหรอคะ? มันคืออะไรคะ?”

“ผมจะบอกคุณหลังจากจบโฆษณานี้นะครับ ดูเหมือนว่าคุณชิน เฮย์ มิน ต้องการเปิดเผยมันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่ภารกิจปรมาจารย์ยังคงดำเนินอยู่ ทักษะลับในแต่ละสายอาชีพสามารถรับได้เพียงครั้งเดียว นอกจากนี้ อีกครึ่งนึงจะนำไปสู่ภารกิจที่เกี่ยวข้องกับความลับเหล่านี้”

“ว้าว! ฉันอยากทำภารกิจปรมาจารย์ของเรนเจอร์เร็วๆซะแล้วสิ”

“เหมือนกับผมเลยครับ แต่ติดตรงที่ว่าทักษะต่างๆในสายอาชีพของผมนั้นยังไม่ถึงขั้นที่กำหนดไว้เลยครับ

ดูให้ดีก่อนจะเริ่มทำภารกิจปรมาจารย์นะครับ สำหรับสายต่อสู้ คุณต้องมีทักษะขั้นสูงเลเวล 6 สายนักผจญภัย ทักษะขั้นสูงเลเวล 7 และสายการผลิตและศิลป์ ทักษะขั้นสูงเลเวล 8”

“ดูเหมือนว่าสายต่อสู้จะได้เปรียบนิดหน่อยนะคะ?”

“แม้ว่าพวกเขาจะได้เริ่มทำภารกิจและทำเสร็จก่อน, พวกเขายังต้องเรียนรู้ทักษะในแต่สายอาชีพจนเชี่ยวชาญซะก่อนครับ, ผมเลยไม่ค่อยเห็นว่ามันจะได้ประโยชน์อะไรมากมายขนาดนั้น ไม่ว่าจะทำให้มันดูละเอียดยิบย่อยมากแค่ไหน คุณจำเป็นต้องมีทักษะที่เพียงพอ คุณถึงจะเริ่มทำภารกิจได้ การตายระหว่างที่กำลังทำภารกิจอยู่นั้น จะทำให้ค่าความเชี่ยวชาญทักษะของคุณลดลงเยอะพอสมควรเลยละครับ”

“ถ้าคุณตายระหว่างการทำทักษะในภารกิจปรมาจารย์ล่ะก็ มันคงทำให้คุณเจ็บปวดหัวใจมากแน่นอน”

เพื่อที่จะวิเคราะห์ผลกระทบที่เกิดจากการปล่อยข้อมูลออกมาโดยบริษัทยูนิคอร์น, พวกเขาจึงต้องใช้เวลากันพอประมาณ

เหล่าคนดูตามกระดานสนทนากำลังส่งเสียงฮือฮาเกี่ยวกับข่าวนี้

– ปรมาจารย์ในแต่ละสายอาชีพ ทั้ง 27 คนนี้ พวกเขาเป็นใครกันบ้างนะ มันคงจะดีถ้าฉันได้เป็นหนึ่งในพวกเขา เมื่อตอนที่ฉันกลับเข้าไปเล่นในรอยัลโร้ด ฉันมัวแต่กินจนไม่ได้สนใจเลยว่ามันไปเพิ่มที่พุงจนหมด

– ต่อไปการแข่งขันต้องดุเดือนแน่นอน

– ผมไม่ค่อยได้พูดคุยถึงเรื่องภารกิจปรมาจารย์จวบจนตอนนี้ ข่าวเกี่ยวกับวีดแพร่กระจายไปทั่ว ก่อนที่จะมีผู้คนปรากฏตัวขึ้นและร่วมการแข่งนี้ด้วย

– แต่ว่านะคนที่น่าจะนำไปไกลแล้วคงมีวีดกับบาร์ดเรย์ ปรมาจารย์คนแรกคงจะเป็นหนึ่งในพวกเขา

– อะไรกัน เมินเฉยคุณเชสไปได้ยังไง? นายคิดว่านักผจญภัยเชสเป็นใครหึ๊

– คุณเชสเป็นนักสำรวจที่เก่งที่สุดในโลก

– นั่นไม่ใช่ปัญหาซะหน่อย ในภารกิจปรมาจารย์ของแต่ละสายอาชีพ พวกเขาจะได้ทักษะลับทีละคน

– บาร์ดเรย์มีทักษะลับวิชาดาบที่สุดยอดมาก ยิ่งถ้าเขาได้เพิ่มมากอีกนะ

– นั่นแหละที่ฉันจะพูดถึงล่ะ ตอนนี้เขายิ่งแข็งแกร่งมากกว่าเดิม

– พวกเขาจะได้มันในภารกิจปรมาจารย์, มันคงไม่เกินจริงหรอกที่จะบอกว่าพวกเขาจะได้รับรางวัลหลังจากที่ทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว?

– รางวัลจะเป็นอะไรน้า?

– ทำให้ทักษะในสายอาชีพถึงขั้นสูงนั้นไม่ใช่เรื่องยาก ถึงแม้ว่าการที่จะเพิ่มเลเวลให้สูงขึ้นจากขั้นกลาง มันต้องใช้ความพยายาม แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ไกลเกินเอื้อมเลย ถ้าเกิดว่าคุณยังคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะก็…. เราก็ไม่รู้ด้วยแล้ว

ข่าวนี้กำลังเป็นที่สนใจกันหมู่ผู้เล่นระดับท้อปของรอยัลโร้ด

***

“ดีมากเลยล่ะ”

“ข้าก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันครับ อาจารย์.”

“ทำไมพวกเราถึงยังไม่เจ๋งซะทีนะ?”

เหล่านักดาบยังอยู่ที่ป้อมปราการเวอร์โก้ พวกเขาขายแจปเท็มและพักผ่อนกินอาหารอยู่ในโรงเตี๊ยม

ผ่านทางหน้าจอคริสตัล พวกเขากำลังดูวิดีโอการต่อสู้ของบาร์ดเรย์

“ไอ้หมอนั่นเทคนิคดีได้ใช้เลยนะเนี่ย”

“เขาต่อสู้ด้วยการโจมตีระยะไกลค่อนข้างดี”

“การฟันของเขาไปที่ไหล่ของศัตรูพร้อมกับดันตัวเข้าหาและผลักพวกมันออก เขาไม่ถอยเลยแม้แต่ก้าวเดียว”

“ท่าทางการวางตำแน่งในการยืนของเขาค่อนข้างดีนะ ถ้าเขาสู้และขยับตัวเคลื่อนไหวไปด้วย มันจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้กับผลของทักษะหรือการป้องกันหรอกหรือ?”

“ถ้าเขาเคลื่อนที่ไปข้างหน้าต่ออีก 25 เมตรและพังเครื่องกลปิดล้อมระหว่างที่เขาต่อสู้ไปด้วย นั่นจะเป็นการกระทำที่สุดยอดมาก”

เขาเผยให้เห็นถึงพละกำลังทางทหารอันยิ่งใหญ่และมีส่วนร่วมในการเข้าปะทะอยู่บ่อยครั้งจนได้รับบาดเจ็บจากลูกธนูตามร่างกายของเขา

เหล่าผู้ฝึกสอนเดาะลิ้นไปพลางพร้อมกับดูบาร์ดเรย์ทำสิ่งต่างๆ

ถ้าบาร์ดเรย์ต่อสู้กับมอนสเตอร์ตัวต่อตัว, พวกเขาคงไม่อาจจับผิดอะไรได้

อย่างไรก็ตาม เพราะพวกเขาตัดสินไปตามสถานการณ์อันซับซ้อนในสนามรบ ความผิดพลาดของบาร์ดเรย์ดึงดูดให้พวกเขาหันมาสนใจและวิเคราะห์

“ความสามารถในการต่อสู้ของบาร์ดเรย์ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ดูเหมือนว่าทหารของอาณาจักรมาปนจะได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง”

“เขาเหมือนผู้บัญชาการที่คอยใช้แส้ไล่ฟาดเหล่าทหาร การโจมตีของฝ่ายศัตรูดูไม่ค่อยได้ผลกับบาร์ดเรย์”

“ในข่าวบอกว่า บาร์ดเรย์ฆ่าทหารไปแล้วมากกว่า 300 นาย!”

เหล่าครูฝึกและลูกศิษย์ยังคงนั่งดื่มเบียร์และกินเนื้อไก่อย่างเอร็ดอร่อยพร้อมกับดูจอคริสตัลไปด้วย

“พวกเราสู้แต่กับพวกมอนสเตอร์ มันน่าเบื่อมากเลย ถ้าพวกเราได้ต่อสู้แบบนั้นบ้าง มันคงจะสนุกไม่น้อยเลยนะ”

“แล้วถ้าได้ออกทีวีด้วยล่ะก็…. พวกเราจะดังระเบิดเลยใช่มั้ย? ดูเหมือนพวกเขาจะแข็งแกร่งสุดๆไปเลย”

“อะแฮ่ม ถ้ามันไม่ได้อยู่ไกลขนาดนั้นนะ มันจะตื่นเต้นและสนุกขนาดไหนนะ”

เหล่าลูกศิษย์ต่างพากันโหยหาที่จะได้ต่อสู้แบบบาร์ดเรย์

“บาร์ดเรย์มีทักษะมากแค่ไหนกันนะ? แค่พลังของเขา มันก็เหมือนกับว่าเขานั้นอยู่ในขั้นปรมาจารย์เลยล่ะ! ”

“ปรมาจารย์ดาบ! มันช่างชวนฝันซะเหลือเกิน”

“ในทวีปเวอร์เซลล์ เขาคือผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุด”

อาจารย์นักดาบวางขาไก่ลงบนโต๊ะ

แน่นอน ไม่มีเศษเนื้อเหลือให้เห็นเลยสักนิด

“นักดาบ3”

“ครับ ท่านอาจารย์”

 “ไอ้ภารกิจปรมาจารย์อะไรเนี่ย พวกเราสามารถทำมันได้ใช่มั้ย?”

“ผมคิดว่าพวกเราน่าจะทำได้นะครับ นักดาบ 17 ไปพบซามูไรที่สามารถใช้ศิลปะการต่อสู้ได้ ในขณะที่เขาออกเดินทางไปทั่ว และเขาบอกว่าเมื่อพวกเราสามารถใช้อาวุธได้ทุกชนิดเมื่อไหร่ ก็ให้ไปหาเขาได้ทันที”

ทักษะเจ้าแห่งศาตราของเหล่านักดาบนั้นอยู่ระหว่างขั้นสูงเลเวล 4 ไปจนถึง เลเวล 7 แรกเริ่มเดิมที พวกเขาไม่ค่อยได้ใช้ทักษะในการโจมตีเท่าที่ควร เอาแต่โจมตีด้วยดาบเพียวๆจนมันถึงขีดจำกัด ผลที่ออกมานั้น     พวกเขาสามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งกว่าได้

“อาจารย์ พวกเรามาทำภารกิจปรมารจารย์กันเลยมั้ยครับ?”

“ยังไม่ต้องไปสนใจ พวกเราจะมุ่งเน้นไปที่การออกล่าในแถบนี้ ให้พาเหล่าลูกศิษย์ไปด้วย”

ถึงแม้ว่าด้วยระดับเลเวลของอาจารย์นักดาบและบรรดาครูฝึก พวกเขาสามารถเริ่มต้นทำภารกิจปรมาจารย์ได้ทันที แต่ในหมู่ลูกศิษย์นั้น พวกเขายังมีระดับเลเวลค่อนข้างต่ำในการใช้ทักษะเจ้าแห่งศาสตรา

“เราต้องผลักดันพวกเด็กๆกันสักหน่อย พวกเราจะไม่เริ่มทำภารกิจจนกว่าพวกเขาจะสามารถทำให้ทักษะเจ้าแห่งศาตราถึงขั้นมาสเตอร์ก่อน”

“นั่นเป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ ท่านอาจารย์”

“จัดการมอนสเตอร์ที่นี่ให้หมดซะ”

“มาเลยพวก เราจะออกไปล่ามอนสเตอร์ มาเติมกระเป๋าพวกเราให้เต็มด้วยเนื้อตากแห้งและขนมปังข้าวบาร์เล่ย์กันเถอะ”

***

ช่วงที่ 1 ของเรื่องเล่าแห่งทวีปเวอร์เซลล์จบแล้ว และห้องเรียนก็เริ่มมีเสียงดัง

“อ้า มันสุดยอดมากเลย”

“มันเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่มาก ฉันเคยดูแต่ในหนังเท่านั้น”

“บาร์ดเรย์รู้ว่าเขาต้องนำชัยชนะมาได้แน่นอน”

ธงของอาณาจักรเคลตั้นยังอยู่ในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องรอคอยการกลับมาของบาร์ดเรย์ แต่แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เขาสังหารเหล่าอัศวินแห่งอาณาจักรมาปนและประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นในการทำสงคราม

พระราชาแห่งอาณาจักรเคลตั้นยกย่องสรรเสริญบาร์ดเรย์หลังจากที่เขากลับมาถึงแล้ว

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังยืนหยัดเพื่อราชวงศ์ เป็นดั่งอัศวินดำผู้ไรซึ่งความปราณีต่อศัตรูและพระราชาได้พระราชทานดาบแห่งอัศวินหลวงเพื่อเป็นรางวัลแด่ความสำเร็จของเขา

แค่เพียงฉากนี้ฉากเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะตราตรึงเข้าไปในหัวใจของทุกคนถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ชอบบาร์ดเรย์ก็ตาม

“การได้รับดาบแห่งอาณาจักรเคลตั้น ฉันอยากเป็นบาร์ดเรย์จังเลย”

ช่วงเวลานั้น ใครๆต่างก็อยากเป็นวีรบุรุษแบบเขา

นอกจากเสียงที่ดังไปทั่วทั้งห้อง ลีฮุนนั่งดูทีวีอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้น เขารู้สึกได้ถึงความปั่นป่วนในท้อง นั่นเป็นความรู้สึกที่ไม่สบอารมณ์เลยสักนิด

ภายนอกเขาอาจจะดูปกติ แต่ท้องไส้ของเขากลับซื่อตรงต่อการตอบสนอง

“มีคนทำภารกิจปรมาจารย์ถึง 27 คนเลยแหนะ มีพวกผู้เล่นที่แข็งแกร่งมากกว่ามอนสเตอร์ระดับบอสอยู่เยอะเลยแหะ”

“ต่อให้เป็นบาร์ดเรย์ ใจของฉันก็ไม่อาจห้ามความคิดของฉันได้”

“ฉันอยากเห็นหรืออยู่ใกล้วีดสักครั้งจัง เทพสงครามวีดเท่ห์มากเลย”

“ทำไมไม่ไปที่โมราต้าล่ะ?”

“การได้เจอวีดในโมราต้ามันยากมากเลยนะ”

“แต่ก็นะ มันยังคงเป็นการผจญภัย ต่อให้นายเดินไปมั่วซั่วก็เถอะ”

เหล่านักศึกษายังตื่นเต้นและพูดคุยกันมากกว่าเดิม

‘ฉันต้องรีบกลับบ้านไปเล่นรอยัลโร้ด’

‘เดี๋ยวก่อนนะ ถ้าฉันออกล่าในส่วนของวันนี้เสร็จ ฉันก็จะเลเวล 277’

‘ถ้าฉันใช้ไอเท็มที่ได้มาเมื่อวานนะ มันจะยิ่งง่ายมากเลยสำหรับการออกล่าในอนาคต ใช่ ง่ายมากก’

แรงบันดาลใจที่เขาอยากจะออกอากาศผ่านทางรอยัลโร้ดเริ่มลุกเป็นไฟโดยการกระตุ้นของเหล่านักศึกษาพวกนี้

“รุ่นพี่ครับ….”

ชอย ซัง-จุน เป็นคนประเภทที่ชอบโอ้อวด

อาจารย์เพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน และก็สอนด้วยเวลาที่เหลืออยู่

“วันนี้เราเลิกเรียนเร็วหน่อยนะ ดูเหมือนว่าอาจารย์คงต้องให้การบ้านพวกเธอแล้วล่ะ”

“โห่วววววว ‘จารย์!”

“อาจารย์ มันไม่เยอะเกินไปหน่อยเหรอ”

ลีฮุนทิ้งการบ้านวิชาธุรกิจการค้าของเกาหลีเอาไว้อย่างนั้น เขาคิดว่ามันก็เหมือนเรื่องเล่าจากต่างประเทศ ในมหาวิทยาลัย คุณสามารถกอบโกยความรู้ให้ตัวคุณเองได้มากตราบเท่าที่คุณต้องการ

แต่ลีฮุนไม่ใช่นักษึกษาที่ดีเท่าไหร่ เขาแค่ต้องการใบปริญญา มันก็เท่านั้น

***

วีดกลับเข้ามาเชื่อมต่อรอยัลโร้ดอีกครั้ง เขาปรากฏตัวในฐานที่มั่นของออร์ค เบอร์ซิเลีย มีออร์คสาวๆเดินผ่านเขาไปมา พร้อมกับทำจมูกดมกลิ่นเขา

ออร์คคาริชวิผู้โด่งดัง ยังคงไม่ได้ไปไหน

“ชวิคคคคชวิกกกก, มันคงจะดีถ้าพวกเขาถ่ายทอดสดภารกิจปรมาจารย์”

วีดมักทำให้ตัวเองลำบากอยู่เสมอ

แต่ละสถานีต้องการติดต่อเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้ามีการแข่งขันภารกิจปรมาจารย์ของบาร์ดเรย์กับวีด ถ้าพวกเขาได้ออกอากาศมัน มันจะสร้างปรากฏการณ์อันยิ่งใหญ่ต่อสาธารณชน

แต่ดูจากท่าทางของวีด การผจญภัยของเขาในการค้นหารัทเซเบิร์กและมอนท์เวอร์ทรูเรีย คงไม่สามารถเปิดเผยในการออกอากาศได้ ข้อมูลเกี่ยวภารกิจปรมาจารย์แกะสลักที่แสดงให้เห็นว่าเขากำลังช่วยเหลือแต่ละเผ่าพันธุ์และฟื้นคืนประวัติศาสตร์และศิลปะอันมีค่ามากกว่าการต่อสู้ซะอีก

ในกรณีของอัศวินดำ มันโอเคที่จะเอาไปออกอากาศได้เพราะส่วนใหญ่มันเกี่ยวข้องกับการต่อสู้

ในขณะที่ภารกิจของประติมากรในตัวมันเองนั้น เกิดขึ้นในสถานที่ประวัติศาสตร์ นั่นจึงเป็นเหตุที่ว่าทำไมมันถึงต้องถูกปิดไว้เป็นความลับ

ถ้าตำแหน่งที่ตั้งของวีดถูกเปิดเผย ทีมไล่ล่าในกิลด์เฮอร์มีสก็จะมาขัดขวางเขาและรังแต่จะสร้างภาระให้ลำบากยิ่งกว่าเดิม

กิลด์เฮอร์มีสที่บุกโจมตีหมู่บ้านเอลฟ์ได้สะกดรอยตามวีดจนรู้ว่าวีดอยู่ในฐานที่มั่นของออร์ค เบอร์ซิเลีย

อย่างไรก็ตาม มีออร์คเยอะเกินไปในฐานที่มั่นนั้น มีสายลับจำนวนมากที่กำลังสอดส่องและหาโอกาสลอบเข้าไป

วีดจึงต้องออกจากฐานที่มั่นของออร์ค

“ชวิสสสส, คนพวกนั้นเลวมาก พวกมันให้ร้ายพวกเรา! ชวิสสสส, ไอ้พวกคนเลวอยากลิ้มลองรสชาติของพวกเราโดยเฉพาะพวกออร์คหนุ่มสาว!”

วีดทุ่มเทในการบอกเรื่องโกหกเกี่ยวกับทีมไล่ล่าจากกิลด์เฮอร์มีสให้ออร์คลอร์ดบุลชวิฟังและเขาก็ออกจากเบอร์ซิเลียทันที

หลังจากนั้น เขาคงไม่ต้องสนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้(หึ หึ หึ)

***

วีดกลับมาแล้ว หลังจากให้ยูรินพาเขากลับมาที่ปราสาทในโมราต้า!

ตั้งแต่ตอนที่เขาได้ป้อมปราการเวอร์โก้มาครอบครอง เขาก็ได้ยินการพูดคุยถึงโมราต้าอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการออกอากาศและกระดานสนทนา

เขาใช้เงินภาษีนำกลับไปลงทุนเพิ่มเพื่อซ่อมแซมและปรับปรุงเมือง

อาคารลักษณะเฉพาะของจักรวรรดิอาเพ่นถูกสร้างขึ้นในโมร้าต้า

ทาวเฮ้าส์หินสี่ชั้นและบ้านพักตากอากาศอันหรูหราได้รับการก่อสร้างตรงบริเวณริมแม่น้ำ เหล่าพ่อค้าผู้ร่ำรวยและผู้เล่นเลเวลสูงต่างพากันอวดความร่ำรวยทันทีเพื่อจับจองชีวิตความเป็นอยู่อันสะดวกสบาย

นโยบายอสังหาริมทรัพย์ในโมราต้าได้ให้อิสรเสรีกับพวกเขา ด้วยการเติมเต็มความปรารถนาของพวกเขา!

แต่ก็ยังมีกระต๊อบถูกๆสำหรับเหล่าผู้เล่นเริ่มต้น ในขณะที่เหล่าสถาปนิกผู้มากประสบการณ์ ก็สร้างบ้านพักตากอากาศมากขึ้นตามสถานที่ที่มีวิวทัศน์อันสวยสดงดงาม

วีดและศิลปินคนอื่นๆก็ได้สร้างประติมากรรมและจิตรกรรมของพวกเค้า

เหล่าสถาปนิกสร้างอาคารของจักรวรรดิอาเพ่นด้วยแรงกายและแรงใจ

พวกเขาใส่ใจในทุกรายละเอียด ตั้งแต่การสร้างขั้นพื้นฐานไปจนถึงการเก็บรายละเอียดในโครงสร้าง

เนื่องจากพรแห่งเทพธิดาเฟรย่า ทำให้มีดอกไม้นานาพรรณเบ่งบานสะพรั่ง ต้นไม้เติบโตอย่างรวดเร็ว มวลหมู่นก ผีเสื้อ และผึ้ง บินไปมา

พวกมันคือสัญลักษณ์แห่งความงดงามด้านวัฒนธรรมและการค้า เมืองแห่งการผจญภัย!

ทั้งประชาชนผู้อยู่อาศัยและผู้เล่น พวกเขารู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในชีวิตที่เกิดขึ้นในโมราต้า

เวลาเดียวกัน วีดใช้อำนาจประกาสิทธิ์แห่งเจ้าเมืองเพื่อตรวจสอบและสังเกตการณ์

“หน้าต่างข้อมูลประจำเมือง!”

โมราต้า

พื้นที่ดั้งเดิมของโมราต้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดินิฟเฮม

ปัจจุบัน ผู้ปกครองที่ดีที่สุด คือ ผู้กุมบัลลังก์แห่งแดนเหนือ ลอร์ดวีด

เขามีเมืองที่ดีที่สุด เป็นหน้าเป็นตาให้กับทางเหนือ ในฐานะศูนย์กลางทางการค้า ศิลปะ และการผจญภัย

โมราต้า ดินแดนศักดิ์แห่งทวีปทางตอนเหนือ ได้รับความเคารพ และถูกขนานนามให้เป็น เมืองอันทรงเกียรติ

อีกทั้งยังมีสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ เช่น มหาวิหาร และ หอสมุดขนาดใหญ่ และมีวิหารเฟรย่าเป็นส่วนหนึ่งในแดนเหนือ คอยเผยแพร่วัฒนธรรมของโมราต้าให้รุ่งเรือง

กำลังทางทหาร: 316 การขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจ:4329

วัฒนธรรม: 5241 เทคโนโลยี: 997

อิทธิพลทางศาสนา: 91

อิทธิพลต่อพื้นที่ใกล้เคียง: 82% การปกครองท้องถิ่น: 74

อิทธิพลของจักรวรรดินิฟเฮม: 22.4% (อิทธิพลทางทหาร, เศรษฐกิจ,

วัฒนธรรม, เทคโนโลยี, ศาสนา, ประชากร, และพื้นที่ที่เกี่ยวข้อง)

การพัฒนาเมือง: 322 สาธารณสุข: 44

ความสงบเรียบร้อยของประชาชน: 91%

อิทธิพลทางเศรษฐกิจและการปกครอง กำลังเติบโตแผ่ขยายออกไปทั่วทั้งทางเหนือ ในฐานะศูนย์กลางทางการค้าและพาณิชย์

อัตราการเติบโตของจำนวนประชากรและการแลกเปลี่ยน เพิ่มสูงเสียดฟ้า และทรัพยากรจำนวนมาก ถูกป้อนให้กับการพัฒนาเมือง

ประชาชนได้รับโอกาสให้เลือกประกอบอาชีพได้หลากหลายตามแต่ละสมาคม

โมราต้าเป็นผู้นำด้านการพัฒนาในทวีปทางตอนเหนือ

เนื่องจากการขยายตัวทางวัฒนธรรม ทำให้พื้นที่ได้รับการขยายไปจนถึงริมชายฝั่งบริเวณใกล้เคียง ถ้าจำนวนพ่อค้าที่ทำการแลกเปลี่ยนกับชาวประมง และการขนส่งทางทะเล ถึงค่าที่กำหนดไว้ ท่านจะสามารถสร้างเริ่มการก่อสร้างท่าเรือได้

ชาวนามีความมั่นใจมากขึ้นจากการประสบความสำเร็จในการเก็บเกี่ยวต้นชา

เมื่อคุณประสบความสำเร็จในการเก็บเกี่ยวต้นชา มันจะสามารถเพิ่มระดับวัฒนธรรมของโมราต้าไปพร้อมกับการส่งออกหลัก

โอกาสที่เคล็ดลับในการเย็บปักจะสูญหายไปตามประวัติศาสตร์ลดลง

มันช่างเป็นการท้าทายที่ยิ่งใหญ่แก่เหล่าช่างตัดเสื้อในการกอบกู้ความรุ่งเรืองในอดีต

เครื่องแต่งกายสวมใส่ในปัจจุบัน เครื่องหนัง และเกราะหนัง คือ สินค้าชั้นดี และเสื้อผ้าชั้นเยี่ยมยังได้รับความนิยมในเหล่าขุนนาง

ด้วยการพัฒนาทางเทคโนโลยีและเงินทุนสนับสนุน ทำให้ช่างตัดเสื้อทำการวิจัย ‘ผ้าไหม’

ช่างตีเหล็กผลิตดาบเหล็กกล้าจากการหลอมแร่เหล็ก

ของใช้ราคาถูกและคุณภาพดี ต่างได้รับความนิยมและวางขายในร้านค้ามากมาย เช่น เครื่องเพชรที่ทำมาจากทอง, ดาบเหล็กกล้า, ถุงมือหนัง, เสื้อชั้นดี, แกะ, สุราและมะกอก

สินค้าจำนวนมากผลิตขึ้นในโมราต้าและมีการแลกเปลี่ยนกันอย่างคึกคัก

เมืองโดยรอบก็กำลังพัฒนาทีละนิด ทีละนิด

ประชาชนต่างภูมิใจที่มีสิ่งก่อสร้างพิเศษและถนนที่กว้างขวางภายในเมือง

เหล่าพ่อค้าต่างพากันร้องขอให้มีถนนตัดผ่านไปยังสถานที่ต่างๆ!

ในฐานะแหล่งผจญภัยและการสำรวจ มรดกตกทอดที่หลงเหลือมาจากจักรวรรดินิฟเฮม ก็ได้มีการแลกเปลี่ยนกันภายในร้านค้า

ลอร์ดวีดผู้เป็นที่รัก

ถ้าคุณเข้าไปในตรอกซอกซอย คุณจะไม่เห็นการขีดเขียนนินทาว่าร้ายให้กับท่านลอร์ด

แต่เมื่อมีสงครามขนาดใหญ่เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าขวัญกำลังใจไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

ถึงแม้การเงินของโมราต้าจะไม่ได้ครอบคลุมรายจ่ายส่วนใหญ่ทางการทหาร เงินจำนวนมากก็ยังไหลมาเทมาจากรายได้ทางภาษีที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ท่านมีอัศวินองครักษ์มากมาย

พลังขับเคลื่อนในการพัฒนาวัฒนธรรมคือความมั่นใจที่ไม่สิ้นสุดของพวกเขาและพวกคนรวยที่คอยสนับสนุนเหล่าศิลปิน

งานศิลป์ในศูนย์แสดงศิลปะโมราต้าได้รวบรวมโบราณวัตถุและศิลปวัตถุมาจัดแสดงรวมถึงประติมากรรม

ประชาชนต่างคาดหวังให้มีสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่มากกว่านี้

เนื่องมาจากการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง สถานที่แห่งนี้จึงอยู่ในระดับชนชั้นกลาง

ผลของอุปสงค์ในการย้ายจากกระต๊อบไปยังบ้านหลังใหม่ ทำให้ธุรกิจรับเหมาก่อสร้างคึกคักมากกว่าเดิม

วิหารเฟรย่าเป็นศาสนาที่ผู้คนนับถือกันมากที่สุดในพื้นที่แถบนี้ พวกเขามียุ้งฉางมากมายรอบๆเมือง

ผลิตผลทางการเกษตรหลากหลายชนิด กำลังเจริญเติบโต

กองทัพต่อสู้กับมอนสเตอร์อยู่เป็นประจำ และการพัฒนาเศรษฐกิจ ทำให้อัตราการก่ออาชญากรรมลดลง

สินค้าพิเศษ: งานศิลป์, ผลิตภัณฑ์เครื่องหนังและเสื้อผ้า, มะเขือเทศ, องุ่น, ข้าว, เนื้อ(วัว), นม, เนยแข็ง, ไวน์, เครื่องเงิน, ไวน์ปาล์ม, ผ้าชั้นดี, เครื่องเพชรที่ทำมาจากทอง, ดาบเหล็กกล้า, ถุงมือหนัง, เสื้อผ้าชั้นดี, แกะ, สุรา และ มะกอก

จำนวนประชากรทั้งหมด: 2,423,932

รายได้ภาษีต่อเดือน: 2,311,627 เหรียญทอง

รายจ่ายในการบริหารหมู่บ้าน: 6% กลาโหม, 36%

การพัฒนาเศรษฐกิจ, วัฒนธรรม 14%, รางวัลในการปราบมอนสเตอร์ 19%, งานบำรุงซ่อมแซมเมือง 22%, บริจาคให้วิหารเฟรย่า 3%.

ความมั่งคั่งของโมราต้า!

ในขณะที่มันเป็นที่ที่เหล่าผู้เล่นใหม่มารวมตัวกันและเพิ่งมีการพัฒนาเมืองในทางเหนือ มันจึงกลายมาสถานที่ที่ร่ำรวยเทียบเท่าได้กับเมืองที่มีชื่อจากทวีปกลาง

ยิ่งไปกว่านั้น จำนวนประชากรยังมีขนาดเกินกว่าเมืองที่มีขนาดใหญ่

แม้ว่าจำนวนประชาชนและผู้เล่นใหม่ค่อยๆเติบโตเรื่อยๆ ภาษีก็ค่อยๆเพิ่มเป็นเงาตามตัว

“เอาล่ะ ตอนนี้ โจ๊กหญ้าเป็นสิ่งที่มีค่าเพียงอย่างเดียว ที่ควรค่าแก่การใส่เข้าไปในปาก!”

ในโมราต้า เงินที่เขาเก็บไว้มีมากถึง 3.7 ล้านเหรียญทอง

ถ้าเป็นลอร์ดจากทวีปกลาง พวกเขาคงใช้เป็นเงินทุนในการเพิ่มขีดความสามารถให้กับกองทัพ

เพื่อสิ่งที่ไม่มีวันถูกพรากไปจากพวกเขา พวกเขาเพิ่มกำลังให้กับกองทัพ จากนั้นก็ไปรุกรานตามหมู่บ้านต่างๆ

นี่เป็นเพราะว่ามีเมืองที่กำลังพัฒนาเชิงพาณิชย์อยู่มากมาย เลยมีแหล่งความร่ำรวยอยู่ที่นั่นด้วย

โมราต้ามุ่งแต่การพัฒนาบริหารกิจการภายใน จึงทำให้เมืองสามารถเจริญเติบโตได้ด้วยตัวมันเองจากแต่ก่อนที่เคยเป็นเพียงเศษซากหมู่บ้าน

“ฉันเดาว่าฉันคงต้องสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่เพิ่มอีกสินะ ฉันเองก็ปรารถนาที่จะทำให้ที่แห่งนี้กลายมาเป็นสถานที่แลกเปลี่ยนสินค้าอย่างแท้จริง”

ลอร์ดสามารถสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ได้มากมายหลากหลายรูปแบบ อันสืบเนื่องมาจากผลของการผจญภัย, วัฒนธรรม, เทคโนโลยี, และประชากร

เขาต้องดิ้นรนเมื่อตอนที่พยายามสร้างหอสมุดขนาดใหญ่และมหาวิหาร

ในเมื่อเขาสามารถระดมเงินทุนและทรัพยากรในโมราต้า แต่ตอนนี้เขาสามารถจ่ายในระดับที่มากกว่านี้ได้แล้ว

ถ้าเขาสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่เพิ่มอีกสักสองแห่งในโมราต้า

จากนั้น มันก็จะเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีป

“และแสงอาทิตย์ก็จะสาดส่อง ต้อนรับการมาเยือนของอภิมหึมามหาภาษี!”

ความโลภที่ไม่สิ้นสุด!

ท้องที่ห่านวางไข่ทองคำ ไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถแยกออกจากมันได้

หากไม่ขายไข่ทองคำพวกนั้น และปล่อยให้พวกมันฟักออกมาให้เขา เขาก็จะสามารถหาประโยชน์จากทั้งโคตรตระกูลห่าน

“สร้างหอวิจัย!”

ได้มีการเลือกสถานที่อันกว้างขวางในเขตชานเมืองโมราต้า

ติ๊ง!

หอวิจัย!

หอคอยแห่งนี้คือสถานที่ที่เหล่านักเวทย์มาร่ำเรียนวิชาความรู้เพื่อศึกษาเกี่ยวกับความจริงของโลกใบนี้

มันช่วยให้สามารถเรียนเวทย์มนต์สายต่างๆ ได้ถึงสี่สาย

เวทย์มนต์ที่ได้รับการพัฒนาจะสามารถถ่ายทอดไปยังนักเวทย์ที่ผ่านคุณสมบัติและเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน นักเวทย์จะต้องส่งงานวิจัยหรืออัญมณีให้แก่ทางหอวิจัย

มันจะเสริมสร้างการเติบอย่างรวดเร็วให้กับการฝึกฝนของเหล่านักเวทย์และมันจะช่วยให้พวกเขาได้เรียนรู้ประสบการณ์สุดพิเศษ

ความจุในการค้นคว้าของหอวิจัยจะขึ้นอยู่กับความสามารถและจำนวนบรมครูผู้วิเศษที่อาศัยอยู่

เงินจำนวนมากจะใช้จ่ายเพื่อสนับสนุนนักเวทย์ ทั้งเงินรางวัลและเงินเดือน

ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง: อย่างน้อย 1.8 ล้านเหรียญทอง

ระยะเวลาการก่อสร้างอย่างน้อยเจ็ดเดือน

ระยะเวลาการก่อสร้างอาจเพิ่มขึ้น หากเกิดอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับผู้คน

จำเป็นต้องมีสถาปนิกมากประสบการณ์

สถาปนิกผู้ที่เข้าร่วมในการก่อสร้างครั้งนี้จะได้ค่าประสบการณ์เฉพาะ

ประติมากร จิตรกร และนักเวทย์จำนวนมากต้องระดมกำลังร่วมกัน

ศิลปินที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้จะได้รับโอกาสเพิ่มเติมในการสร้างชื่อให้กับพวกเขา

– ท่านแน่ใจหรือไม่ ว่าจะเริ่มการก่อสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่, หอวิจัย?

หอแดกเงิน!

จากประสบการณ์ของเขา วีดรู้ว่าการก่อสร้างปกติเล็งแต่จะทำให้ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น

แต่สิ่งที่เขาเห็น มันคือค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาลในการปฏิบัติงานทันทีที่มันยังไม่เริ่มมีการก่อสร้างในโมราต้าด้วยซ้ำ

เมื่อนักเวทย์เติบโตขึ้น ความเร็วในการออกล่าของเหล่าผู้เล่นก็จะเพิ่มขึ้น ในขณะที่ตลาดสำหรับไอเท็มเวทย์มนต์ก็จะคึกคักมากขึ้น

ไอเท็มเวทย์มนต์สร้างมาจากวัตถุดิบหายากและมีราคาแพงเมื่อมีการแลกเปลี่ยน

จากมุมมองของเจ้าเมือง มันคุ้มค่ากับเงินลงทุนเล็กน้อยของเขา

“อ้า ถึงมันจะแพงไปหน่อยก็เหอะ แต่โดยรวม… มันก็ดีกว่าตอนที่ฉันสร้างมหาวิหาร เอาล่ะ เริ่มการก่อสร้าง!”

– การก่อสร้างหอวิจัยจะดำเนินการผ่านคำสั่งของเจ้าเมือง

ประชาชนในโมราต้ามีจำนวนเพิ่มขึ้นและทักษะของสถาปนิกก็มีการพัฒนาไปค่อนข้างมากเลยทีเดียว

ยังมีเหล่าผู้เล่นบ้างประปรายในป้อมปราการเวอร์โก้ พวกที่ยังต้องการเพิ่มรากฐานให้ความมั่นคงของตัวเองโดยการก่อสร้างอาคารขนาดใหญ่ ในเมื่อพวกเขาไม่เพียงพอกับการมีแค่ป้อมปราการ

มันเป็นแค่เงินเล็กน้อยที่เตรียมไว้ เมื่อเทียบกับการลงทุนที่จะได้เงินเยอะๆในอนาคต!

“สถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่เพื่อการทดสอบอาชีพเรนเจอร์ก็ดูไม่เลวเหมือนกันแหะ อาคารสำหรับเหล่านักผจญภัยก็ดูดีใช่ย่อย”

โชคชะตาของเหล่าผู้เล่นมากกว่า 100,000 ราย กำลังผสมปนเปไปกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในการเลือกของวีดท่ามกลางสายอาชีพเหล่านั้น

“สร้างอีก 2 อันก็น่าจะพอแล้วมั้ง? ถ้าฉันลงทุนต่อ แลดูว่าเงินคงช๊อตแน่จนกว่าจะถึงเวลาเก็บภาษีรอบหน้า ไม่ๆ ฉันต้องสร้างบางอย่างที่มั่นคงมากกว่าเรื่องจำนวน”

วีดตัดสินใจสร้างเพิ่มอีกอย่าง

มันเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ที่ตกทอดมาจากยุคโบราณ!

เขาจะสร้างสิ่งที่ได้รับการสืบทอดอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะจากเหล่าคนแคระในรัทเซเบิร์ก

“สร้าง เตาหลอมเฮสเทีย!”

สถานที่ที่ได้รับเลือกให้มีการก่อสร้างคือนอกประตูเมืองโมราต้า

ตริ๊ง!

เตาหลอมเฮสเทีย!

เหล่าคนแคระชื่นชอบความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเทพธิดาเฮสเทียราวกับเตาไฟ

พวกเขาสร้างเตาหลอมขนาดใหญ่ยักษ์เพื่อทำการแยกเหล็กจากแร่เหล็กและตั้งชื่อให้กับมันว่าเตาหลอมเฮสเทีย

บางครั้งเมื่อช่างตีเหล็กกำลังทุบตีเหล็ก ประกายไฟเล็กๆจะปรากฏและพุ่งออกมา มีการพูดกันว่ามันเป็นการอวยพรจากเทพธิดาเฮสเทีย

มีการกล่าวขานกันว่าไอเท็มที่สร้างในสถานที่แห่งนี้จะมีพลังวิเศษ

ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง: อย่างน้อย 950,000 เหรียญทอง

ระยะเวลาการก่อสร้างอย่างน้อยห้าเดือน

ระยะเวลาการก่อสร้างอาจเพิ่มขึ้น หากเกิดอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับผู้คนสถาปนิกผู้ที่เข้าร่วมในการก่อสร้างครั้งนี้จะได้ค่าประสบการณ์เฉพาะ

ช่างตีเหล็กจำนวนมากต้องระดมกำลังร่วมกัน

ช่างตีเหล็กที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้จะได้รับโอกาสในการเรียนรู้วิธีการควบคุมไฟ

เมื่อเตาหลอมเฮสเทียสร้างเสร็จแล้ว ท่านจะได้รับของขวัญจากช่างตีเหล็ก

– ท่านแน่ใจหรือไม่ ว่าจะเริ่มการก่อสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่, เตาหลอมเฮสเทีย?

“เริ่มการก่อสร้าง!”

การก่อสร้างเตาหลอมเฮสเทียจะดำเนินการผ่านคำสั่งของเจ้าเมือง

ในโมราต้า ยังคงมีผู้เล่นอีกเป็นจำนวนมากที่ยังขาดความสามารถ

ช่างตีเหล็กฝึกหัดทำได้แค่ดาบกับเกราะด้วยการใช้แร่เหล็กชั้นดี

“ในฐานะลอร์ด ช่างอาภัพซะเหลือเกินที่เราสามารถให้ได้เพียงเท่านี้!”

เมื่อการค้าเกิดขึ้น สินค้าที่ผลิตจากเตาหลอมของโมราต้าจะขายได้มากขึ้นด้วย

แล้วถ้าคุณสวมใส่อุปกรณ์ดีๆ ต่อให้เป็นนักรบ ร่างกายของคุณก็จะรู้สึกคันๆ และการที่ได้มาอยู่ในโมราต้าก็จะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น

‘เวลาแห่งการขึ้นภาษี’ เร็วๆนี้ ทุกโรงภาพยนตร์!

วีดลงทุนเพื่ออนาคตในวันข้างหน้า

“ฉันเดาว่าฉันคงต้องได้ทำเครื่องปั้นดินเผาบ้างซะแล้ว”

แม่น้ำ ทะเลสาบ และผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ของโมราต้า มันมาพร้อมกับดินหลากชนิด

เมื่อเมืองมีเตาหลอมขนาดใหญ่ กำลังการผลิตของช่างตีเหล็กยังมีไม่เยอะ ก็ปล่อยให้มันลุกโชติช่วงต่อไป

คนตัดไม้รอบๆบริเวณใกล้เคียงป้อมปราการเวอร์โก้ก็ส่งไม้คุณภาพดีมาให้

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ ช่างเหมาะเจาะที่จะทำเครื่องปั้นดินเผา

ปัจจุบัน ภารกิจปรมาจารย์แต่ละสายอาชีพยังคงแข่งขันกันอย่างดุเดือด

จำนวนผู้คนที่วนเวียนอยู่กับการทำภารกิจยังไม่เยอะเท่าไหร่ เพราะพวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นผู้เล่นที่สุดยอดที่สุดในสายอาชีพของพวกเขา

เพื่อทำภารกิจปรมาจารย์แกะสลักของเขาให้สำเร็จ เขาจำเป็นต้องทำงานในเวลาว่างเพื่อเพิ่มเลเวลทักษะให้เต็ม

“คนอื่นๆ พวกเขาก็ได้แต่ภารกิจต่อสู้ปกติทั่วไป ในขณะที่พวกเลเวลทักษะของพวกเขาเพิ่มขึ้นและยังได้ไอเท็มอีกด้วย โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย…..”

ประติมากรก็ได้แต่บ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้

วีดสะสมค่าอุทิศของแต่ละเผ่าพันธุ์จนมีจำนวนมหาศาล แม้แต่คนอื่นก็มิอาจเอื้อมถึง

การที่มีพื้นเพเกี่ยวกับรัทเซเบิร์ก มีโอกาสเป็นไปได้เยอะมากสำหรับเขา

ประติมากรเพียงผู้เดียวที่ต้องหาสถานที่แห่งนั้น

เขามาเพื่อเพิ่มทักษะเลเวลของเขา เพื่อให้ได้มาซึ่งทักษะแกะสลักลับในท้ายภารกิจ

“ฉันต้องยืนยันและเห็นมันกับตาว่าพวกมันเป็นกำลังที่นิยมและเหล่าขุนนางต่างก็ต้องการมีไว้ในครอบครอง!”

ในทวีปเวอร์เซลล์ แม้เครื่องปั้นดินเผาจะไม่ใช่ของดั้งเดิมที่มีมานาน มันก็ยังถูกจัดให้อยู่ในหมวดหมู่งานศิลปะสุดหรู

วีดเป็นผู้จุดกระแสผ่านการขายให้กับเมแพน

“แล้วก็ ฉันจะเอามันไปขายให้พวกพ่อค้าและทำให้มันโด่งดังจนเป็นที่นิยมสุดๆ ”

เครื่องปั้นดินเผาได้เงื่อนไขดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับผลงานศิลปะชิ้นอื่นๆเพราะคุณจะได้กำไรดีมากประมาณ 3-7 เท่า

มันเป็นโอกาสอันดีสำหรับเหล่าประติมากรฝึกหัดในเมื่อปราศจากซึ่งทักษะการแกะสลัก ทุกคนจะได้หันมาพิจารณาการทำเครื่องปั้นดินเผา

ช่างทำเครื่องปั้นดินเผาจะเบ่งบานอย่างรวดเร็วหลังจากทำผลงานและขายพวกมันในเมือง

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่แจกันและถ้วยชามที่ทำด้วยมือ มันก็ยังดึงดูดความนิยมได้เป็นอย่างดีท่ามกลางเหล่าผู้เล่นหญิงสาว

ด้วยประการละฉะนี้ ถ้าเขาล้มเหลวในการจัดการสิ่งเหล่านี้ ท้องไส้ของเขาคงจะปั่นป่วนขึ้นมาในทันที!

“ฉันต้องทำเครื่องปั้นดินเผาที่แท้จริงให้ได้และต้องพิจารณาสร้างกฎเกณฑ์ถึงเหตุผลที่ทำให้มันล้มเหลว จิตวิญญาณของศิลปินก็เหมือนกับแผ่นเสียงขนาดใหญ่ที่เก็บรวบรวมผลงานอันทรงคุณค่าของพวกเขา ผลงานของพวกเขานั้นมีมูลค่าราคาแพง!”

***

ข้อความในกระดานสนทนา มีการเข้าดูถึง 17 ล้านครั้ง ภายในวันเดียว!

หัวข้อ: มันแย่มากเลย ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในร้าตา

อือหึ้ ผมเป็นพวกมือใหม่ที่เริ่มต้นในโมราต้า!

ตอนนี้ผมเลเวล 19 แล้ว โปรดเข้าใจด้วยว่าสิ่งที่ผมกำลังจะพูดต่อไปนี้ เป็นเพียงการสรุปแบบหยาบๆเท่านั้น

ผมรู้สึกดีมากทั้งกายและใจ รู้สึกได้จากภายในว่ามันดีสุดๆ

เดิมที ผู้เล่นใหม่ทุกคนล้วนประสบปัญหาความยากลำบากในการหาเงิน

ด้วยความสัตย์จริง ผมจะอยู่ยังไงกะอีแค่ขนมปังข้าวบาเล่ 10 ก้อนและกระติกน้ำ 1 อัน?

แต่ ผมได้รับการแบ่งปันด้วยโจ๊กหญ้าแสนอร่อยตามท้องถนน!

ผมออกล่ามาตลอดทั้งวันจนรู้สึกหิวมาก ผมเลยหยิบเอาเค้กข้าวทำจากหญ้ามากิน

ระหว่างการเดินทาง ผมเติมท้องให้อิ่มด้วยเค้กข้าวหญ้า และในส่วนของภารกิจ… มันจะเยอะมาก มากมายก่ายกอง เป็นภูเขาเลากา ที่สามารถหาได้เฉพาะที่เมืองแห่งนี้เท่านั้น

เป็นเด็กส่งของให้เจ้าของร้านขายอาวุธ? มีใครได้ทำงานแบบนี้บ้างในโมราต้า?

ตำนานที่หายไปของจักรวรรดินิฟเฮม หรือ ภารกิจการหาไอเท็ม หรือ การพูดคุยกับผู้คนมากมาย จนคุณสามารถได้รับภารกิจให้มาทำ

แรกเริ่ม มันยากที่จะได้รับภารกิจโดยปราศจากชื่อเสียงและค่าความสนิทสนม

แต่ด้วยความจงรักภักดีและความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อท่านลอร์ดแห่งโมราต้า ทำให้พวกเค้ามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีมาก จนผู้คนเป็นมิตรและไว้ใจพวกคุณ

การพูดคุยกับผู้คน สามารถช่วยรวบรวมชิ้นส่วนบางเรื่องราวและนำมันมาปะติดปะต่อ เพื่อเป็นหนทางไปสู่ภารกิจหลัก

ภารกิจที่มีความยากระดับ C หรือ D

ผมเป็นเพียงแค่พวกมือใหม่ ทำให้ผมยังไม่สามารถทำภารกิจพวกนั้นได้

เพราะมีการจดบันทึกเกี่ยวกับข้อมูลการทำภารกิจในหอสมุดขนาดใหญ่ นักผจญภัยคนอื่นๆจึงให้รางวัลตอบแทนหลังจากที่ผมให้ข้อมูลกับพวกเขา นั่นเอง ทำให้ผมมีเงินเก็บเอาไว้ซื้อของได้มากมายและยังได้รับส่วนแบ่งจากการที่พวกเขาทำภารกิจสำเร็จด้วย

ผู้คนที่หลงทางมาจากจักรวรรดินิฟเฮมได้อพยพย้ายถิ่นฐานมาอยู่ในโมราต้า

พวกเขาจึงมีภารกิจให้ผมทำมากมาย เช่น การรวบรวมข้าวของต่างๆ เป็นต้น

และผมนำเงินที่ได้ไปซื้ออุปกรณ์สวมใส่มาใช้ ส่วนปัญหาเรื่องอาหารไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย

แต่ผมก็ยังต้องหาข้อมูลก่อนที่จะทำการซื้อขายอุปกรณ์สวมใส่

ผมรู้สึกไม่ดีมากๆ ที่ราคามันถูกกว่าของข้างนอก มันแบบว่าโคตรถูก ถูกมาก ถูกจริงๆ

ภาษีของโมราต้าก็ต่ำมาก ทำให้ยังมีกำไรเหลือจากการขายอีกเยอะเลย! เหล่าพ่อค้าแม่ค้า ต่างก็พากันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พวกเขาจะอยู่ที่นี่และขายของในโมราต้าเพราะภาษีเท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

มีผู้เล่นอีกมากมายแค่นั่งลงแล้วก็ได้โชคมหาศาล

ทำให้ผมไม่อยากเป็นพ่อค้าสักเท่าไหร่

บรรดาลูกค้าที่มาจับจ่ายซื้อของก็เยอะเกินซะจนผมไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้อย่างสนุกนัก

ส่วนการแลกเปลี่ยน คุณต้องคอยรับมือกับพวกอีช่างติ ชอบบ่นว่าไอเท็มหรือของคุณที่เอามาขายมันแพงเกินไป สิ่งที่คุณทำได้คือยิ้มรับและขายของต่อไป

ผมใช้เงินไปกับการชื่นชิมงานศิลปะมากมายในโมราต้า และผมเห็นผลงานของพวกผู้เล่นฝึกหัดในศูนย์ศิลปะที่ค่าเข้าถูกมาก ซึ่งมันทำเงินได้เยอะ

ผลประโยชน์ที่ได้จากการเข้าไปดูงานศิลปะและการแสดงของจินตกวี ผมออกเดินทางไปยังพื้นที่ล่าและต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์

พื้นที่ล่าเองก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายและในป่าก็กว้างขวางทำให้เห็นความหลากหลายในด้านชีวภาพ ความปลอดภัยทางสาธารณะเองก็ดีต่อพวกมือใหม่ เพราะมอนสเตอร์ยากๆพวกนั้นจะไม่เฉียดเข้าไปใกล้ในเมือง

เมื่อผมเดินและพบกับพาลาดินและนักบวชแห่งวิหารเฟรย่าห์ พวกเขาอวยพรและใช้เวทย์รักษาให้ผมทุกครั้งที่พวกเราพบกัน

ทำไมผมถึงออกมาพูดเรื่องพวกนี้น่ะเหรอ?

ถ้าคุณเป็นพวกมือใหม่ที่นี่ล่ะก็ คุณต้องตกใจไปกับความสนุกและความสะดวกสบายจากสถานที่แห่งนี้

จากนั้นเงินที่เก็บสะสมมาได้ คุณก็จะมีกระท่อมสวยๆในสไตล์ที่คุณชื่นชอบ

เนื่องจากการกระจายตัวของเลเวลในโมราต้า ผมไม่รู้สึกกังวลเลยสักนิดเวลาผมออกไปที่ไหน

ไม่เพียงแค่นั้นศูนย์ศิลปะและมหาวิหาร ผมยังไปเยี่ยมเยือนสมาคมต่างๆและหอสมุดขนาดใหญ่

แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจมากกว่าเดิมก็คือ ท่านลอร์ดได้สร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่เพิ่มขึ้นมาอีก 2 แห่ง คุณคิดว่าลอร์ดแห่งโมราต้าบ้ารึเปล่า?

แค่ในทวีปกลาง พวกเขาก็อยู่กันอย่างยากลำบากภายใต้การดูแลของพวกกิลด์รวยๆ?

พวกเรารู้สึกอิจฉา แค่การได้ใช้ชีวิตความเป็นอยู่แบบนี้ มันทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกใบนี้เลย

ผมก็เคยมีเวลาที่ยากลำบาก เวลาพวกนั้นทำให้คุณรู้สึกเหมือนชีวิตนี้มันยากนะ มันช่างเจ็บปวดซะเหลือเกิน

ความคิดเห็นมากมายพรั่งพรูออกมาอย่างบ้าคลั่งจนแทบจะลุกเป็นไฟ

– โมราต้าเป็นอย่างนี้…นี่สินะเหตุผลที่ผู้คนต้องการไปที่นั่น

– มันราวกับสรวงสวรรค์เลยล่ะ ฉันเริ่มเล่นที่ปราสาทลิปส์ เฮ้อ ไอ้เวรตะไลพวกนั้น มันทำให้หัวใจของฉันรู้สึกเพียงอย่างเดียวมาตลอด ฉันอยากฆ่าพวกมันให้ตายๆไปซะ

– ฉันรู้สึกเศร้าที่ต้องมาเขียนเรื่องราวแย่ๆแบบนี้ ฉันเคยไปสถานที่ต่างๆมาแล้วมากมาย มันน่าเบื่อและมีแต่ปัญหา แต่ฉันก็ยังมีชีวิตรอดมาได้

โมราต้าคือสถานที่พลิกฟื้นชีวิตให้กับฉัน!

– โจ๊กหญ้า! โจ๊กหญ้า! มีอะไรโผล่ขึ้นมาในกอหญ้า มันคือเห็ดนั่นเอง โจ๊กหญ้าเห็ด

– ท่านลอร์ดชอบสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่เอามากๆ

ทั้งรวย มั่งคั่ง มั่นคง สถานที่แห่งความรัก ทุกอย่างเลย บางที ฉันควรจะไปโมราต้า

– ผมเป็นนักเรียนมัธยม ผู้ที่ยังไม่ได้เริ่มเล่นรอยัลโร้ด ผมอยากจะเล่นตอนนี้เลย ผมจะเสียใจมั้ยถ้าผมเริ่มเล่นในโมราต้า? มันต้องเป็นที่นั่นอย่างเดียวเหรอ?

– เม้นท์ข้างบนช่างไร้เดียงสา….

– เม้นท์ข้างบน ระวังหน่อย ถ้าผู้ชายกับผู้หญิงจูบกัน จะมีเด็กออกมานะ

จบตอน

ผู้แปล : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล