วันพุธที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

เล่ม 28 ตอนที่ 3 วอมบ้า เบลคิ้น(Woomba Belkain) แปลโดย Acid กรด


เล่ม 28 ตอนที่ 3 วอมบ้า เบลคิ้น(Woomba Belkain) แปลโดย Acid กรด


        บาร์ดเรย์และเหล่าราชองครักษ์มาถึงชั้นที่ 3 ของเหมืองเมลเบิร์น

        "พวกเขาได้รับข่าวสารว่าพวกเรากำลังมา"

        "ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น"

        ที่ชั้น 3 ไม่มีผู้เล่นอยู่เลย โจร 2-3 คน ออกค้นหาในพื้นที่แต่ไม่พบใครสักคนในบริเวณใกล้เคียง

        "ไม่มีเวลาให้ชักช้า ใครที่กำลังซ่อนอยู่ที่นี่จะปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไป"

        "ไปกันเถอะ"

        กิลด์เฮอร์มิสแบ่งปาร์ตี้ออกเป็น 2 กลุ่ม หลังจากการติดต่อกับผู้เล่นบนชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2
หมู่ของนักเวทย์โจมตีได้นำพวกโจรไปติดตั้งกับดักเตรียมไว้เมื่อกำลังสนับสนุนของกิลด์ราชสีห์ทมิฬมาถึง
พวกเขาวางกับดักเป็นชั้นๆ ป้องกันสถานที่อย่างสมบูรณ์บนชั้นที่ 1, ที่ 2 และชั้นที่3เพื่อซื้อเวลา
ในขณะเดียวกัน บาร์ดเรย์, เหล่าราชองครักษ์ และกลุ่มนักสู้กำลังลงไปด้านล่างอย่างต่อเนื่อง

        "เวลานี้มันช่างตื่นเต้นเล็กๆ"

        "มันจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน...หวังว่าจะเป็นการต่อสู้ที่เร้าใจนะ"

        กลุ่มนักสู้เอาอาวุธของพวกเขาออกมา พวกเขาต้องการกำจัดพวกผู้เล่นที่เหลืออยู่ในเหมืองและทำภารกิจให้สำเร็จ มันเป็นภารกิจปรมาจารย์ของบาร์ดเรย์ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาระดมความสามารถทั้งหมดของกิลด์เฮอร์มิส
       
        พวกเขารู้ว่าเบลคิ้นกำลังซ่อนตัวอยู่ในเหมืองเมลเบิร์น      เบลคิ้นจัดจำแนกเป็นมอนสเตอร์ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่
เลเวลของมันประมาณได้ว่ามากกว่า 620! ตามประวัติศาสตร์ของทวีป, กล่าวกันว่ามันได้คลานออกมาจากก้นบึ้งของนรก
เมื่อ 100 ปีก่อน มันก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่ออาณาจักรทัลเลนจนกระทั่งพวกไฮเอลฟ์*ทำให้มันพ่ายแพ้ในที่สุด
มันหนีในขณะที่บาดเจ็บไปยังเทือกเขาไฮเนปและไม่เคยปรากฏตัวอีกเลยตั้งแต่นั้น

        "จากรายงานของผู้ที่พบขนหางของเบลคิ้นในส่วนนี้ของเหมือง...มีความเป็นไปได้มากที่พวกเราจะมีการต่อสู้ใหญ่ในไม่ช้า"

        "ผมได้ยินเสียงมันร้องครั้งหรือสองครั้งแต่ไม่ทราบตำแหน่ง ผมเลยตัดสินใจปล่อยมันไว้ก่อน"

        ประวัติศาสตร์บอกว่าเบลคิ้นมีอำนาจทำลายล้างบนแผ่นดินมาก ดังนั้นมันจึงเป็นตัวอันตราย

        "เตรียมตัวทำศึก"

        พวกเขามาถึงทางเข้าชั้นใต้ดินที่4 ซึ่งมีการต่อต้านอย่างหนักจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬและเหล่าผู้เล่นที่มารวมตัว
กันตามที่คาดไว้ พวกอัศวินมีพลังป้องกันสูง ได้ลงบันไดไปในขณะที่ทำการคลุมตัวของพวกเขาด้วยโล่
แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะไม่มีการโจมตีจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬและพวกผู้เล่นที่ออกล่าอยู่แถวนั้น

                เคนทรีโอ : ไม่เห็นพวกศัตรูเลย ลงมาดูซิ

        เดิมทีกิลด์ราชสีห์ทมิฬวางแผนป้องกันตรงบริเวณทางเข้า แต่พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นการบ้าบิ่นเกินไปเนื่องจาก
ดันเจี้ยนถูกเปิดเผยหลังจากเกิดแผ่นดินไหว

        รังของเบลคิ้น!

        พวกเขาสามารถซื้อเวลาได้บ้างเพื่อเคลื่อนไปยังที่นั่น ละถ้าโชคดีพวกเขาอาจหาทางออกจากเหมืองได้อีกฝั่ง
ทางเดินรอบๆตรงเข้าได้ถูกตรวจสอบ

        "พวกเขาไม่ได้อยู่ในพื้นที่ และรอยเท้าก็ต่อเนื่องกันเข้าไปในดันเจี้ยน"

        "ช่างน่าสมเพชแค่ไหน พวกเขาเข้ามาเพียงเพื่อไปตาย?"

        โครบินยุน(Krobidyun)กล่าว

        เขาเป็นเนโครมันเซอร์เลเวล 446 ในหมู่ราชองครักษ์ซึ่งเดิมมีอาชีพเป็นผู้วิเศษอาวุโส
เขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นเนโครมันเซอร์อย่างบัลข่านและอันเดทของเขา กองทหารยังคงมีขีวิต เขาได้ชมวีดเอาชนะ
กองทัพอมตะจากการออกอากาศและเริ่มประหลาดใจกับศักยภาพของเหล่าเนโครมันเซอร์
เขามีทักษะพื้นฐานของผู้วิเศษและด้วยการสนับสนุนของกิลด์เต็มที่ ดังนั้นความสามารถของเขา
ที่เหมือนกับเนโครมันเซอร์ก็เติบโตอย่างรวดเร็ว เนโครมันเซอร์มีบทบาทการในการสู้รบขนาดใหญ่
ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขามาในเวลานี้

        "ทิ้งทหารบางส่วนไว้สนับสนุน ระหว่างที่พวกเราเข้าไปในรังของเบลคิ้น"

        บาร์ดเรยเริ่มทำหน้าที่ผู้นำ เขาเปลี่ยนเกราะและดาบเป็นของเดิมที่เขาใช้
มันเป็นเกราะที่เขาได้จากอัศวินกษัตริย์ของอาณาจักรเคลตั้นในขณะที่ทำภารกิจคลาสของเขาสำเร็จ

        ชุดเต็มยศของอัศวินดำ

        ไม่ใช่กล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าสิ่งนั้นเป็นหนึ่งในไอเทมที่ดีที่สุดที่ได้ปรากฏขึ้นในทวีปเวอร์เซลล์ ในปัจจุบัน
เหล่าราชองครักษ์ก็เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์ของพวกเขาที่ใช้ต่อกรกับพวกมอนสเตอร์ระดับบอสเช่นกัน
พวกเขาใช้หอก, กระบอง(maces) และขวาน ที่มาพร้อมพลังทำลายที่ใช้ต่อสู้กับมอนสเตอร์ขนาดกลางและขนาดใหญ่ได้

        "พวกเรากำลังจะไปทุบเจ้านั่นกัน"

        "พวกขวานศึกจะเคลื่อนขึ้นหน้าไปก่อน"

        บาร์ดเรย์เดินเร็วกว่าปรกติ แทนที่จะรู้สึกหนักใจกับความเป็นไปได้ในการปรากฏตัวของ
กำลังเสริมจากทางกิลด์ราชสีห์ทมิฬ, บาร์ดเรย์ยินดีต้อนรับพวกมัน เพราะว่าเขาสามารถแสดงความแข็งแกร่งให้เป็นที่ประจักษ์ในการศึก เขาสามารถแสดงออกถึงพลังของนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์
ไม่มีใครสามารถแตะต้อง บาร์ดเรย์ผู้ทรงพลัง

        "ครุ ครุ ครุ, มากับฉัน"

        โครบินยุนเริ่มอัญเชิญอันเดท บทบาทของเนโครมันเซอร์คือการสร้างกองทัพอันเดทดุจดั่งกองกำลังรบ
เขาเพิ่มซากศพของผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์น ดังนั้นเดทไนท์และดูราฮานจำนวนต่ำสุดก็ได้ถูกอัญเชิญมา
ยังมีคนจำนวนเล็กน้อยที่มีพลังของดูมไนท์(Doom Knight) ถ้าเขาใช้สมาชิกของกิลด์ราชสีห์ทมิฬที่ชั้น4
จากนั้นพวกอันเดทของเขาก็จะเพิ่มมากขึ้น

                                *******************

        - พวกเราจะทำยังไงดี? ผมคิดว่าพวกเขากำลังมาทางนี้

        - ชู่ว.ว.ว, เงียบๆ

        -พี่ชาย, คุณวางแผนเพียงเพื่อรอจนกว่าพวกเขาจะผ่านไปแค่นั้นหรือ?

        -บางทีพวกเขาอาจจะไม่เห็นพวกเราและอาจจะผ่านไปโดยไม่ทันรู้ตัว

        วีดและคนอื่นๆอีก 3 คนกำลังซ่อนตัวอยู่ที่ชั้นใต้ดินที่ 3 เฮเกลร้อนรนที่จะลงไปยังชั้นที่ 4
แต่เมื่อเขาสงบลงก็ตระหนักได้ว่ามันช่างเปล่าประโยชน์

        ผู้บุกรุกไม่ได้ปัญญาอ่อน ดังนั้น เชื่อได้แน่ว่าพวกเขามาด้วยพลังที่เพียงพอต่อการโจมตี
กิลด์ราชสีห์ทมิฬ เฮเกลได้ยินเรื่องสถานการที่ชั้นที่ 1 และ 2 ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าผู้เล่นที่ชั้นที่ 4 ไม่มีเลเวล
พอที่จะหยุดพวกกิลด์เฮอร์มิสได้

        เขาสูญเสียความรู้สึกในการประเมินเมื่อเขาตื่นตระหนก แต่เมื่อสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของวีด
ได้แสดงออกมา เขาตัดสินใจที่จะอยู่ที่ชั้น 3 ซึ่งผู้เล่นส่วนใหญ่ได้ละทิ้ง

        'ดูเหมือนมีคนไม่เยอะแหะ เพราะฉะนั้นพวกผู้บุกรุกจะทิ้งคนไว้เล็กน้อยเพื่อค้นหาในภายหลัง'

        เขาเรียนรู้การคำนวณเงินได้อย่างรวดเร็วภายใต้เจ้านายอันร้ายกาจ ดังนั้นหัวของเขาจึงได้ผลสรุปอย่างรวดเร็ว
แต่คนอื่นๆทั้ง 3 คนไม่เข้าใจว่าการประเมินของวีดเป็นสิ่งที่ดีขึ้นอยู่กับการแสดงออกของพวกเขา

        'ฉันขุดไพลินจนมันเกือบจะช้าไป....'

        ไม่มีการปฏิเสธว่าเขาเป็นคนโลภสำหรับอัญมณี

        "อ๊าก!"

        "พวกเราไม่ได้ก่ออาชญากรรมเลยนะ......"

        "จัดการ!"

        เสียงของผู้เล่นที่ซ่อนตัวอยู่ตามที่ต่างๆ และถูกจับได้ ทันทีที่ได้ยินพวกผู้เล่นไม่สามารถซ่อน
จากพวกศัตรูที่มีอาชีพมือสังหารหรือโจร วีดทำการซ่อนตัวในซอกเล็กๆสุดอุโมงค์ยาวที่เขาได้ทำการ
ขุดหาพวกไพลิน

        เวลานี้พวกมือสังหารบางส่วนกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ นักฆ่ามือโปรสามารถได้ยินกระทั่งเสียงลมหายใจ
อันแผ่วเบาราวกับว่าเสียงนั้นดังสนั่นและตรวจจับได้แม้อุณหภูมิที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย ในขณะที่พวกโจรก็
มีความสามารถพิเศษในการรื้อถอนกับดักในดันเจี้ยน แต่เมื่อมาถึงเรื่องติดตั้งกับดักหรือทำการโจมตีแบบ
ไม่คาดคิด, พวกนักฆ่าเป็นอาชีพที่มีความสามารถเหนือกว่า พวกเขามีความสามารถในการทำลายล้างสูง
แต่พลังกายต่ำ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถต่อสู้เป็นเวลานานได้ในสนามรบ

        'ถ้าพวกมันมาใกล้มากกว่านี้ พวกมันคงพบพวกเรา'

        พวกนักฆ่าสามารถใช้เทคนิคหลบซ่อนในการเดิน แม้ว่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น
ถ้าพวกเขายกเลิกการอำพรางตัว พวกนักฆ่าคิดว่าศัตรูเป็นพวกอ่อนแอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกจำเป็นต้องซ่อนตัวหรือ
ทำการค้นหากันเป็นคู่ นักฆ่าสองคนกำลังเข้ามาตรวจสอบบริเวณที่วีดกำลังซ่อนตัวด้วย

        'มีแค่พวกมันสองคน ฉันต้องจบมันให้เร็ว'

        วีดผลักเฮเกลไปข้างหน้าเมื่อพวกนักฆ่าเดินใกล้เข้ามา

        "เฮ้ย! รุ่นพี่!"

        นักฆ่าสองคนที่ค้นพบเหยื่อ พวกเขาถีบตัวอย่างแรงข้ามพื้นดินและวิ่งมาข้างหน้า
บนหน้าผากของทั้งคู่มีสัญลักษณ์เครื่องหมายฆาตกร เฮเกลสามารถบอกได้ว่าพวกมันอยู่ในระดับ
ที่น่ากลัวเพียงแค่ดูจากอุปกรณ์ของพวกมัน นี่เป็นกระบวนการในการกวาดล้าง ดังนั้นพวกมันจึงไม่ส่งข่าวสาร
ให้นักฆ่าคนอื่นๆให้ยุ่งยาก

        "กำแพงผู้พิทักษ์!"(Guardian Wall)

        เฮเกลตั้งท่าป้องกันการโจมตีด้วยโล่ที่ด้านหน้าของเขา ร่างกายเขาแข็งทื่อและไม่กล้าที่จะตอบโต้กลับ
พวกนักฆ่าใช้แรงผลักจากความเร็วของพวกเขาเพื่อกระโจนเข้าจู่โจม ทันใดนั้น เหล่านกประกายแสงสาดลงมาหาพวกเขา
มันเล็งมาอย่างแม่นยำที่หัวของพวกเขา!

        "อ๊าก.ก.ก!"

        "น.นี่...."

        ทันใดนั้นหนึ่งในพวกนักฆ่าก็พบว่าพลังชีวิตลดลงอย่างรวดเร็ว พวกเขายกมีดสั้นขึ้นพยายามป้องกัน
การโจมตีต่อเนื่อง แต่เหล่านกประกายแสงเปลี่ยนวิถีทันทีและเข้าโจมตีจุดตายของพวกนักฆ่า
มีการโจมตีสร้างความเสียหายต่อเนื่องถึงเจ็ดครั้ง! นักฆ่าทั้งสองสลายกลายเป็นแสงสีเทา

        พวกนักฆ่ามีความสามารถที่อุกอาจแต่พลังชีวิตและสมรรถภาพของพวกเขาเป็นที่น่าสังเกตได้ว่ามันต่ำมาก
ทั้งพวกเขายังไม่สวมใส่เกราะหนักได้ ดังนั้นพลังป้องกันของพวกเขาจึงต่ำ อย่างไรก็ตามพวกเขาอ่อนแอเมื่อต้องเผชิญ
หน้ากัน

        วีดใช้โอกาสที่สมบูรณ์แบบนี้ ใช้เฮเกลเป็นเหยื่อ พวกนักฆ่าประมาทระหว่างการใช้พลังของพวกเขาในการจู่โจม
พวกเขาไม่คาดคิดถึงคนที่มีทักษะดาบอย่างวีดจะทำการซ่อนตัวเพื่อใช้ประโยชน์จากทักษะนั้น

        "รุ่นพี่ครับ, นั่นมันทักษะอะไรกันน่ะ?"

        เฮเกลสนใจในเพลงดาบประกายแสงมากกว่าที่จะขุ่นเคืองใจ เทคนิคของเพลงดาบส่องประกายและทรงพลังมาก

        "มันไม่ใช่เรื่องใหญ่พวกเราจัดการพวกมันไปได้สองคน นี่เป็นการซื้อเวลาให้พวกเรา"

        "เวลานี้พวกเราจะปลอดภัยไหม?"

        "ไม่, พวกนักฆ่าคนอื่นๆอาจจะแห่กันมาที่นี่ เมื่อไอ้สองคนนั่นไม่กลับไปหลังเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง"

        วีดพูดขณะที่เก็บของที่ดรอปได้จากพวกนักฆ่า พวกมันเป็นฆาตกรดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าจะได้พวกเหรียญทอง,
เครื่องประดับ, มีดสั้นอาบยาพิษ และแหวนสักวงที่ช่วยเพิ่มความเสียหายจากการโจมตีติดคริติคอล

        "แย่มาก, ไม่มีของแพงๆเลย"

        คนมากมายเลือกเล่นเป็นนักฆ่า ไอเทมสามารถขายได้อย่างง่ายดายแม้จะไม่ได้มี
มูลค่ามาก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบ่นได้

        'ฉันรู้สึกประหลาดใจ ถ้าชายพวกนั้นเป็นคนของกิลด์บีเดน'

        ถ้ากิลด์บีเดนมีพลังอย่างนี้แล้วพวกเขาคงจะไม่พ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องโดยกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
น่าจะมีกลุ่มอำนาจที่เหนือกว่าต้องการโจมตีเหมืองเมลเบิร์นและที่อื่นๆพร้อมกัน

        'ตอนนี้ยังแยกแยะพวกมันไม่ได้ มีบางคนเข้าร่วมกับกิลด์บีเดนเพื่อที่จะทำความเสียหายให้กับกิลด์ราชสีห์ทมิฬใช่ไหมนะ?'

        แน่นอน, ปฏิบัติการบุกโจมตีในครั้งนี้อาจเป็นเหตุให้เกิดความสูญเสียได้พอประมาณเนื่องจากมีผลต่อผู้เล่นหลายร้อยคน
กองกำลังสนับสนุนจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬสามารถจำกัดขอบเขตและสร้างความเสียหายคืนได้
ยิ่งไปกว่านั้น, พวกมันยังสังหารผู้เล่นตามอำเภอใจดังนั้นกิลด์ราชสีห์ทมิฬน่าจะไม่ใช่พวกเดียวที่เป็นศัตรูกับพวกมัน
วีดไม่เข้าใจเหตุผล แต่เขาก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับมันอยู่ดี

        "ตอนนี้ฉันไม่เห็นวิธีการอื่นนอกจากต้องต่อสู้"

        เทพสงคราม

        สัญชาตญาณการต่อสู้ของวีดได้ถูกปลดปล่อย

        "ฉันแค่อยากจะขุดไพลินเพิ่มอีก 2 เม็ดแค่นั้นเอง"

        "รุ่นพี่, ได้โปรด!"

                                                ***********

        พวกนักฆ่าเคลื่อนที่อย่างว่องไว พวกเขาวางกับดักระหว่างการค้นหาพวกผู้เล่นและฆ่าพวกเขา
นักฆ่า 25 คนกำลังปฏิบัติการในภารกิจของพวกเขาในชั้นใต้ดินที่ 3

        "มันถึงเวลาแล้วแล้วเบอร์ 43 กับ 44 ยังไม่กลับมา"

        "พวกเขาแค่ล่าช้าละมั้ง?"

        เหมืองมีความซับซ้อนดังนั้นมันจึงมีความแตกต่างกันเรื่องระยะเวลาที่ใช้ในการกลับมา
แม้ว่าระดับความผิดพลาดจะถูกนำมาพิจารณา, นักฆ่าทั้งหมดได้มารวมตัวกันยกเว้นอีก 2 คน

        "ไม่มีข่าวของพวกมันมาก่อนหน้านี้"

        "เรียกพวกเขาในช่องสนทนากิลด์"

        พวกนักฆ่าเรียกพวกเดียวกันที่ยังไม่ปรากฏตัว แต่ไม่มีคำตอบ

        "พวกเขาไม่มีการตอบกลับมาในกระซิบ"

        "บางที...."

        พวกเขาทั้งคู่ยุติการเชื่อมต่อหรือตาย! มีการสู้รบเกิดขึ้นในพื้นที่เหมือนเมลเบิร์น
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถออกจากระบบได้

        "พวกเขาตายแล้ว มีบางคนที่แข็งแกร่งกำลังดักซุ่มอยู่"

        "เบอร์ 43 กับ 44 ค้นหาที่ตำแหน่งไหน?"

        "พื้นที่เหมืองถ่านหิน"

        "ไปที่นั่นกัน"

        นักฆ่า 6 คน เคลื่อนย้ายไปยังพื้นที่นั้นเพื่อค้นหาพวกพ้องกันของพวกเขา

        ซึบซับ ซึบซับ (ทำลับๆล่อๆ)

        พวกเขาใช้ทักษะอำพรางเพื่อล่องหนในการเดิน! พวกนักฆ่าสวมใส่เสื้อผ้าชุดพราง
ดังนั้นพวกเขาจึงกลมกลืนไปกับภูมิทัศน์โดยรอบ พวกเขายังสวมรองเท้าบูทที่ไม่ก่อให้เกิดเสียง
เมื่อก้าวเดินบนใบไม้หรือก้อนกรวด ข้อบ่งชี้ประการเดียวว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในภาพพื้น
หลังที่โปร่งใส

        -พื้นที่นี้ละ

        -สังเกตดูอย่างระมัดระวังและอย่าลืมตรวจสอบพื้นที่ตรงบริเวณขอบๆด้วย

        พวกนักฆ่าค่อยๆเคลื่อนไปยังข้างหน้า ช้าๆ

        อื้ม.ม.ม.ม!

        "มันเป็นกับดัก"

        "ฟิ้ว.ว.!"

        พวกนักฆ่าคิดว่ามีกับดักติดตั้งอยู่ในพื้นดิน ดังนั้นพวกเขาสามคนวิ่งไปข้างหน้า
ขณะที่อีกสามคนถอยกลับ พวกนักฆ่าเก่งกาจในการค้นหากับดักเพราะว่าพวกเขาติดตั้งมันด้วย
ตัวเอง พวกกับดักขนาดเล็กสุดเกลื่อนไปหมดและโยงใยถึงกัน

        'ถ้ากับดักขนาดเล็กถูกติดตั้งแล้วพวกเราไม่สามารถสังเกตเห็นมันได้.....'

        'มันเป็นผู้เล่นในอาชีพเดียวกันไหม? อย่างนั้นก็ไม่ประหลาดใจที่เบอร์ 43 และ 44 ไม่ได้กลับมา'

        นักฆ่าได้ข้อสรุป คนคนนั้นต้องมีทักษะสูงกว่าที่สามารถติดตั้งกับดักขนาดเล็กที่มีพลังแข็งกล้า

        'พลึบ'

        พวกนักฆ่ากระจายตัวและหมอบลง พวกเขาเตรียมตัวป้องกันระเบิด, ลูกศร, พิษ หรืออะไรก็ได้!

        "แวน ฮอกค์, โจมตี!"

        "รับทราบ นายท่าน"

        แทนที่จะเป็นกับดัก, เดทไนท์กำลังคอยจู่โจมอยู่ในความมืด พลังโจมตีของแวนฮอร์คและเลเวล
ไม่ใช่สิ่งที่พวกนักฆ่าจะต้านทานได้ นักฆ่าสองคนถูกสังหารโดยการโจมตีต่อเนื่อง! ขณะเดียวกันวีดกำลังรับมือกับนักฆ่าอีกคน

        "มันเป็นกับดักปลอม!"

        นักฆ่าทั้งสามที่หลบไปด้านหลัง ตระหนักถึงความผิดพลาดของพวกเขา พวกเขาเป็นนักฆ่าดังนั้นจึงมีปฏิกริยา
ตอบสนองต่อกับดักเฉียบคมมากกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ พวกเขายังวิตกอีกด้วยเพราะว่าพวกของเขาสองคนได้
หายไปโดยไม่มีร่องรอย เวลานี้พวกเขาสามคนได้เสียชีวิตโดยไม่ได้ต่อสู้อย่างเหมาะสม

        "ถอยก่อน แล้วค่อยพาพวกเรากลับมาให้มากกว่านี้"

        หมายถึงพวกนักฆ่าไม่ได้โง่และพยายามล่าถอยหลังจากพวกเขาสามคนเสียชีวิต พวกเขาได้แจ้งเตือน
ในช่องสนทนากิลด์ว่ามีการลอบจู่โจม มันเป็นเหตุผลของพวกนักฆ่าในการพิจารณาถึงความปลอดภัยและการล่าถอยของพวกเขา

        "นี่มันกลิ่นเลือดอันหอมหวาน ข้ารู้สึกกระหาย"

        โทริปรากฏขึ้นด้านหลังของพวกนักฆ่า เขาใช้ทักษะการเคลื่อนที่ของแวมไพร์อันสง่างามในยามค่ำคืน
เป็นการปรากฏขึ้นทันใดที่ด้านหลังคอของนักฆ่า
       
        "ง่ำ ง่ำ ง่ำ!"

        ร่างของคนผู้หนึ่งกลายเลือนรางด้วยการจู่โจมของโทริ นักฆ่าที่เหลืออยู่ 2 คน ยังเป็นอิสระ พวกเขาสบตา
แล้วพยักหน้าพร้อมๆกัน

        "ผมเสียใจ"

        "ไว้เจอกันหลังจากนี้"

        พวกนักฆ่าตระหนักแล้วว่าเป็นศัตรูที่ยากแค่ไหนเมื่อมอนสเตอร์อย่างโทริปรากฏ แหวนที่เขาสวมใส่ก็บ่งชี้
ว่าเขาเป็นเจ้าแห่งแวมไพร์(Vampire Lord) พวกเขาอยากมีชีวิตอยู่ด้วยความอาลัยจากนั้นตายโดยการพยายามช่วยเหลือพรรคพวกเอาไว้แต่แวมไพร์ทาสรับใช้ได้ปรากฏ พวกมันเข้าสกัดการหนีของพวกเขาได้หมด

        "ดาบแห่งความตาย!"(Death Blade)

        ดาบสีดำของแวนฮอร์คบินตรงเข้าหาพวกเขา พวกนักฆ่าแยกกันไปคนละทางเพื่อหลบหลีกมัน

        "เพลงดาบไกเซอร์!"(Sword Kaiser)

        ดาบปีศาจของวีดมีขนาดใหญ่อย่างไร้เหตุผลและแยกร่างของนักฆ่าคนหนึ่ง
มันเป็นทักษะที่ผลาญมานาทั้งหมดของเขาเพื่อทำการระเบิดในครั้งเดียว มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่จะใช้กับ
คนเพียงคนเดียว แต่เขาเลือกใช้มันเมื่อพิจารณาถึงความสามารถของนักฆ่าที่ทำการหลบหนีได้อย่างรวดเร็ว

        แวน ฮอร์คดูแลนักฆ่าที่ยังเหลืออยู่

        "นี่เป็นไอเทมอย่างดีที่ดรอปได้สินะ"

        วีดได้รับรองเท้าบูทที่เพิ่มความว่องไวและความเร็วในการเคลื่อนที่ จำกัดเลเวล 320 รองเท้าบูท
คู่นั้นจะมีประโยชน์อย่างกว้างขวางบนทวีปเวอร์เซลล์ มันยังมีประโยชน์ในการรบ ดังนั้นมันจึงเป็นไอเทมที่
ทุกคนล้วนต้องการ

        "อ่า...รุ่นพี่!"

        เฮเกลกล่าวหลังโผล่ออกมาจากจุดที่ซ่อนของเขา เขาได้เห็นความสามารถในการต่อสู้ของวีด
ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าวีดเป็นผู้เลนที่มีเลเวลสูงพร้อมกับทักษะอันยิ่งใหญ่ ทั้งเขายังอัญเชิญเดทไนท์ และเจ้าแห่งแวมไพร์
อย่างกับลูกสมุน พวกเขาเป็นผู้ที่มีชื่อเสียง แวน ฮอร์ค และ โทริ

        ถ้าคนไหนไม่รู้จักเรื่องราวของวีดนั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียกพวกเขาว่าเป็นแฟนของรอยัลโร้ด
เฮเกลได้พิจารณาแล้วว่าวีดเทพแห่งสงครามเป็นดั่งวีรบุรุษ โดยส่วนตัว เฮเกลทั้งอิจฉาและชื่นชมวีด
แม้ว่าจะเป็นคนของกิลด์ราชสีห์ทมิฬ

        "พระเจ้า(Omo)**, รุ่นพี่เค้า!"

        สายตาของอลิสและไดน์ก็เปลี่ยนไป สายตาของพวกเธอดูเหมือนตะเกียงที่ฉายแสงเจิดจ้า
ใครก็ตามที่รู้ว่าพวกเขาอยู่กับเทพสงครามจะต้องอิจฉาพวกเขา!

                                                ***********

        บาร์ดเรย์และราชองครักษ์มาถึงอย่างปลอดภัยที่รังของเบลคิ้น

        "เสริมแนว"

        สมาชิกของกิลด์เฮอร์มิส 220 คน ความตึงเครียดของพวกเขาเพิ่มขึ้น
พวกโจรและหน่วยสอดแนมในหมู่ราชองครักษ์ออกไปตรวจสอบสถานการณ์และกลับมารายงาน

        "มีร่องรอยการต่อสู้ พวกเราเจอศพ 7 ร่างรอบๆเบลคิ้น"
       
        "มีการต่อสู้ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาแล้ว"

        พวกผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์นมีเลเวลเฉลี่ย 380 เมื่อไม่มีมอนสเตอร์อีกต่อไป
ดังนั้นพวกเขาจะเคลื่อนย้ายไปล่าในพื้นที่อื่นเพื่อให้ได้ผลประโยชน์ พวกมอนสเตอร์ในรังของเบลคิ้น
เลเวล 440 ดังนั้นจะมีผู้เสียชีวิตแม้ว่าผู้เล่นจะรวมกันเป็นทีม ผู้เล่นที่แยกกันอยู่ก็เข้ามารวมทีมกันในทันที
เพราะเหตุว่ามันเป็นเรื่องยากแม้ว่าองค์ประกอบของสายอาชีพก็ดี

        โครบินยุนใช้ร่างเหล่านั้นสร้างพวกเดทไนท์ พวกเนโครมันเซอร์ได้เพิ่มทักษะของพวกเขาอย่างรวดเร็วสามารถ
มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับบอสร่วมกับกิลด์เฮอร์มิส นั่นก็เพราะพวกเนโครมันเซอร์สวมไอเทมคลาสพิเศษเฉพาะตัวสามารถอัญเชิญอันเดทได้จากมิตรและศัตรู

        พวกเขาค้นพบมอนสเตอร์น้อยลงและซากศพผู้เล่นมากขึ้น ขณะที่พวกเข้าไปในรังของเบลคิ้นลึกขึ้น
โครบินยุนนับจำนวนของอันเดทที่สร้างมาแล้วส่ายศีรษะ

        "ถ้ามันเป็นอย่างนี้ พวกเขาควรให้เรากวาดล้างพวกมันเสียก่อน"

        ผู้เล่นดูเหมือนจะสมัครใจไปยังจุดสิ้นสุดของดันเจี้ยนมากกว่าถูกฆ่าโดยผู้บุกรุก
น้อยมากๆที่พวกเขาพบศพของสมาชิกกิลด์ราชสีห์ทมิฬ

        "เราไม่ควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ พวกเขาถูกกำหนดแล้วว่าต้องตาย"

        อาร์คิมหัวเราะขณะกล่าว พลังและความแข็งแกร่งเป็นกฎเกณฑ์บนทวีปเวอร์เซลล์
มันเป็นธรรมชาติของราชองครักษ์ที่คิดว่าผู้อ่อนแอจะต้องตาย

        "ไปกันต่อเถอะ"

        โครบินยุนอัญเชิญดูมไนท์ออกมาอย่างต่อเนื่อง ผู้ควบคุมธาตุ(Elementalists) ใช้ทักษะส่งผ่านมานา
ไปที่เขาเพื่อให้เขาสามารถดำเนินการอัญเชิญกองทัพอันเดท บาร์ดเรย์และราชองครักษ์ยังคงมุ่งหน้าลงลึกเข้าไปในรังของเบลคิ้น

        "ถ้าศัตรูปรากฏตัวออกมาตอนนี้......"

        "ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมคนที่เข้ามาเสียชีวิตโดยประมาท"

        รังของเบลคิ้นเป็นดันเจี้ยนที่ไม่ยาว ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงตำแหน่งที่มอนสเตอร์บอสอยู่

        -ก๊าก.ก.ก.ก.ก!

        เสียงคำรามดังสนั่น!

        -แก พวกงี่เง่าสำหรับความพยายามในการค้นหาข้า ข้าอุตส่าห์อยู่อย่างเงียบๆแล้ว...พวกแกทำให้ข้าตัดสินใจเข้าสู่โลกอีกครั้ง!

        เจ้าวอมบ้าเบลคิ้น(Woomba Belkain)กำลังต่อสู้กับกิลด์ราชสีห์ทมิฬและเหล่าผู้เล่นทั่วไป
ที่ดูเหมือนพวกเขากำลังเล่นอยู่กับความตาย!

        "ไม่น่าเชื่อ......"

        กาซิมอ้าปากค้างด้วยสายตาที่แสดงความประหลาดใจในการต่อสู้ เจ้าวอมบ้าเบลคิ้นมีแขนและขา
ที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับหัวอันใหญ่โต, เขาที่น่ากลัว มันถือหินที่มันกลิ้งไปเพื่อชนกับเหล่าผู้เล่น
มันเป็นไปตามกิตติศัพท์ของมันในหนังสือประวัติศาสตร์ของทัลเลน(Tullen) เนื่องจากมันฆ่าพวกผู้เล่นที่มาถึงรังของมัน

        -ไอ้พวกมนุษย์, พวกแกเป็นพวกอำมหิต ต้องถูกเหยียบย่ำ

        -ข้าไม่รู้ว่าพวกแกมาที่นี่ได้ยังไง แต่ข้าจะฆ่าพวกแกให้หมด

        เจ้าวอมบ้า เบลติ้นที่โหดร้าย มันเหวี่ยงอุ้งเท้าและหาง, ฆ่าผู้เล่นไปประมาณ 5-6 คน นั่นไม่ใช่สิ่งเดียว
ที่ทำให้หนาวจับใจในหมู่ผู้ทำศึก เสียงดังสับสนของพวกผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์นดึงดูดความสนใจ
ของพวกมอนสเตอร์

        พวกเขาได้เข้าไปในดันเจี้ยนเพื่อหาทางออกอย่างไรก็ได้ให้มีชีวิตรอด แต่เลเวลของพวกมอนสเตอร์สูงเกิน
กว่าที่พวกเขาจะวิ่งเข้าไปถึงมอนสเตอร์ระดับบอสวอมบ้าเบลคิ้น

        "พวกผู้บุกรุกอยู่ข้างหลังเราและพวกมอนสเตอร์อยู่ด้านหน้า แล้วพวกเราจะเอาชนะได้ยังไง?"

        "ฉันจะไม่ยอมแพ้แล้วตาย ถ้ามีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะมีชีวิตอยู่"

        "ถ้ามันเป็นอย่างนี้ อย่างน้อยที่สุด ฉันควรจะตายอย่างรวบรัดหมดจด"

        "ฉันไม่สามารถตายแบบนี้ได้"

        พวกผู้เล่นเลือกที่จะสู้จนตาย พวกผู้บุกรุกหรือมอนสเตอร์ระดับบอส! พวกเขาเลือก
ที่จะตายด้วยมือของเบลคิ้นแทนที่จะเป็นกิลด์เฮอร์มิส เบลคิ้นได้ดึงดูดเหล่ามอนสเตอร์ดุร้ายที่ตระเวน
อยู่ในดันเจี้ยน พวกมันมุ่งหน้าตรงมายังสถานที่ที่วอมบ้า เบลคิ้นอยู่

        ดังนั้นพวกกิลด์เฮอร์มิสจะถูกต้อนรับโดยคลื่นมอนสเตอร์หลากหลายและพุ่งตรงไปสู่ขุมนรก
จบตอน
ผู้แปล : Acid กรด
Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

*High Elves จะมีร่างกายและสติปัญญาเป็นเลิศ เหนือกว่าเอลฟ์อื่น - ผู้แปล
**‘Omo’ เป็นเสียงอุธานที่สื่อถึงอาการ ตกใจหรือ ประหลาดใจคำๆนี้ย่อมาจากคำว่า ‘Omona’ (โอโมนา) ซึ่งแปลเป็นไทยได้อย่างน่ารักๆประมาณว่า คุณพระ!
***Elementalist คืออาชีพของผู้ที่ใช้เวทมนต์จากธาตุต่างๆของธรรมชาติ ไฟที่เผาผลาญศัตรู ลมที่ปัดเป่าศัตรู และพลังของดินที่ช่วยเสริมให้เราแข็งแกร่ง

18 ความคิดเห็น:

  1. ถึงเวลาเทพสงครามแสดงฝีมือ

    ตอบลบ
  2. 5555พี่วีด คิดได้สุดยอดดดดดดดมากครับ อยากขุดเหมืองต่อ คิดได้ แนอะ
    ขอบคุณทีมผู้แปลครับผม

    ตอบลบ
  3. วีดหรอยหลังพวกมัน

    ตอบลบ
  4. เก็บชั้น3 เสร็จ คงหนีเลยมากกว่า

    ตอบลบ
  5. เริ่มมัน ขอบคุณคับ มา 3 ตอนติด ขออีกซักตอนได้ไหมน๊า 555

    ตอบลบ
  6. ขอบคุณทีมผู้แปลทุกท่าน...ได้อ่านต่อเนื่อง แปลติดๆกันเลย ช่วงนี้เนื้อเรื่องสนุกมาก

    ตอบลบ
  7. จัดมาต่อเนื่องเลยคร้าบบบบบบบบบบบบ

    ตอบลบ
  8. เห็นว่าพัก1เดือนนะคับ

    ตอบลบ
  9. ยาวๆป้ายยย
    ขอบใจหลายๆเด้

    ตอบลบ
  10. ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ

    ตอบลบ
  11. รอยาวๆเลยลงแดงยาวๆ

    ตอบลบ
  12. อัพเดทข่าวสารจากไหนได้ครับนี่

    ตอบลบ
  13. คิดถึงคนแปลมากแล้วครับ

    ตอบลบ
  14. เทศกาลฟุตบอลโลกครับ ช่วงนี้ ต้องเห็นใจผู้แปลด้วย(ผมผู้อ่านเองยังนอนดึกแทบทุกคืนเลย 555) คิดว่าหลังบอลโลกจบ ท่านนักแปลคงเเริ่มแปลตอนใหม่อีกครั้งครับ

    ตอบลบ

เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล

  เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล ลาเฟย์หลับตาลง ' เราจบสิ้นแล้ว '...