เล่ม 24 ตอนที่ 5: สังหารอันเดท (Turn Undead) แปลโดย Acid กรด

แผนเตรียมการรบของวีดสิ้นสุดลงในที่สุด เมื่อทุกๆคนอิ่มหนำจากอาหารที่เขาทำ

"เราต้อง..."

เตรียมการพร้อมเรียบร้อยแล้ว, เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ และนักบวชรอฟังวีดชี้แจง

"เขาต้องพูดนานแน่ๆ ก็คงอย่างนั้นถ้าเป็นผม"

"ช่าย, และมันจะถูกเอาไปออกอากาศซ้ำ หลังจากนั้น วีดจะได้รับชื่อเสียงมากมาย"

หลายสถานีรวมถึง KMC Media ซึ่งออกอากาศสด วันนี้,ไม่ใช่เฉพาะในทวีปเวอล์เซลล์ ผู้คนอีกมากมายต้องการรับชมการออกล่าบัลข่าน ผ่านอีกหลายสถานี

มันคงเป็นเรื่องโกหกถ้าจะกล่าวว่าพวกเขาไม่เครียดหรือตื่นเต้นที่มีโอกาสแบบนี้

เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์รู้สึกสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้นภายใต้บัญชาการของวีด ที่จะต่อสู้กับกองทัพอมตะของบัลข่าน

ก่อนการสู้รบมันเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องเตือนตัวเองถึงเหตุผลและความคุ้มค่าของสิ่งที่พวกเขากำลังพยายามจะทำ โดยการฟังสุนทรพจน์อันยอดเยี่ยมของผู้บัญชาการ

วีดกระแอมแล้วพูดต่อ

"เราต้องกำจัดบัลข่าน และกวาดสมบัติทุกชิ้นที่มันมี"

“.....”

เป้าหมายแม่นยำชัดเจน!

และด้วยความเรียบง่ายที่ไม่ทำให้ความสนใจของผู้ฟังสับสน

"เอาละ ดังนั้นขอให้พวกเราทั้งหมดทำให้ดีที่สุด"

“…..”

เวลาของวีดมีค่าเกินกว่าการพูดเยิ่นเย้อ

'พวกเราก็แค่ฆ่าพวกมันให้หมด'   

แผนการได้ถูกกำหนดขึ้นเสร็จสิ้น โดยมีเพียงแค่ต่อสู้ให้เจ๋งๆไว้เท่านั้น

ดังนั้นทีมโจมตีขนาดใหญ่ประกอบด้วย เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์, เหล่านักบวช, และให้พวกนักดาบเป็นกองหน้าเคลื่อนทัพได้ทันที ตามด้วยกลุ่มของเพล และพวกเนโครแมนเซอร์รวมถึงมาเร่ให้ติดตามไปกับพวกเขา

มาเร่, เป็นจินตกวี ติดสอยห้อมตามมาเพื่อแต่งเพลงและขับร้องท่วงทำนองอันไพเราะ ในขณะที่เขาเป็นคอยสังเกตการสู้รบระหว่างวีดกับบัลข่าน

เหล่าเนโครแมนเซอร์ตัดสินใจสู้ร่วมกันกับวีด เวทมนต์และไอเทมที่พวกเขาได้รับภายใต้การบัญชาของบัลข่านก็ไม่น้อย แต่ค่าชื่อเสียงอันฉาวโฉ่และพลังอันเดทก็ยังเพิ่มขึ้นด้วย

ดังนั้นบัลข่านจึงกลายเป็นทั้งการให้พรและสาปแช่งเหล่าเนโครแมนเซอร์ในเวลาเดียวกัน  และด้วยการที่พวกเขาเป็นแนวร่วมให้กับกองทัพอมตะ, จึงยากที่จะเข้าสู่หมู่บ้านหรือปราสาทใดๆ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจสู้เพื่ออิสรภาพของพวกเขา

___________________________________________________

ขวัญกำลังใจของเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์สูงล้ำสุดประมาณ ค่าประสิทธิภาพพลังโจมตีและพลังป้องกันของพวกเขาอยู่ในขั้นสูงสุด พวกเขาพร้อมต่อสู้กับเหล่าอันเดท

'ต่อสู้ไปพร้อมกันกับท่านวีด ใจของเราเต้นรัวเป็นกลองศึก เราพร้อมจะสู้แล้ว'

'ต่อให้ฉันตาย, ฉันก็ไม่เสียดายเลยสักนิด'

เพราะพวกเขากำลังออกอากาศสด, ดังนั้นเจตนารมณ์ของพวกเขาจึงลุกโชนในการสู้รบ

มุ่งหน้าสู่กองบัญชาการของกองทัพอมตะ ในป้อมปราการเวอร์โก้!

หัวใจของพวกเขาเต้นรัวเพิ่มขึ้นด้วยความตื่นเต้น พวกเขาเดินภายใต้ฝนกระหน่ำท้องฟ้าอันมืดมิด

"พวกคุณต้องเดินเข้าไปตามทางท่อระบายน้ำ"

แต่สถานที่ที่วีดนำมาเป็นท่อน้ำทิ้งแคบๆ!

จ๋อม จ๋อม ซ่า ซ่า!

เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์, เหล่านักบวช, และพวกนักดาบเดินลงไปในท่อระบายน้ำที่วีดบอกพวกเขาก่อนหน้านี้

กลุ่มของเพลและพ่อค้าเมแพนก็ติดตามไปกับพวกเขาด้วย พวกเขาเดินผ่านเส้นทางที่ซับซ้อน ผ่านท่อระบายน้ำ และกลับขึ้นมาอยู่บนพื้น, ดูมไนท์วีดกำลังรอพวกเขาอยู่

วีดเดินเท้ามุ่งหน้าสู่กองทัพอมตะ เขาเดินผ่านประตูที่อันเดทดูแลและเปิดเอาทิ้งไว้ได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาไม่อาจอิจฉาไปกับเสื้อคลุมและชุดเกราะที่เปียกเล็กน้อยของเขา (Admin: คือเดินในท่อระบายน้ำมันเปียก วีดสามารถเข้าออกภายในปราสาทได้อย่างสบายๆ)

"ที่นี่คือห้องครัวที่ตั้งอยู่ในป้อมด้านนอกของป้อมปราการเวอร์โก้ ที่นี่ปลอดภัยเพราะพวกอันเดทไม่กินอาหาร”

เมื่อเหล่านักบวชเข้ามาในป้อม, มันรู้สึกเหมือนร่างกายของพวกเขากำลังสั่นเนื่องจากความตึงเครียด

เพลถามขึ้นมา "สถานที่บัลข่านพำนัก นี่อยู่ใกล้ๆใช่ไหม?”

"จากด้านในป้อม เราต้องลงไปชั้นใต้ดิน"

พวกเขาแทรกซึมจากด้านนอกของป้อมปราการได้อย่างง่ายดาย แต่เส้นทางที่เหลือคงยาก

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไปถึงตัวบัลข่านโดยไม่ถูกพวกอันเดทจำนวนมากสังเกตเห็น

"ผมจะเข้าไปก่อน เมื่อได้จังหวะก็ให้ตามมาข้างหลัง"

วีดเดินนำไปข้างหน้า, และคอยสังเกตการเคลื่อนไหวของพวกอันเดท

มันจะดีที่สุดถ้าไม่มีพวกอันเดทอยู่ใกล้ๆ และเขามักจะแจ้งข้อมูลการลาดตระเวนของเขาบ่อยๆ

"พวกมันมีประมาณ 7 ตน ไม่มีอันเดทตนอื่นๆอยู่ในบริเวณใกล้เคียง พวกเราต้องจัดการมันให้เร็วแล้วเคลื่อนที่ต่อไป"

"ด้วยอำนาจศักดิ์สิทธิ์!( Holy Might)"

"จงคืนสภาพ!( Recovery)"

เมื่อพวกเขาออกล่า, พวกเขาจะจัดการศัตรูด้วยมนต์ศักดิ์สิทธิ์จากพวกนักบวช

เวทย์ฟื้นพลังของเหล่านักบวช, คาถาระเบิด, และเวทย์สังหารอันเดท(Turn Undead)เป็นการโจมตีเข้าที่จุดตายของพวกอันเดท

"ไม่มีเวลาให้หยุดพักเพื่อให้ฟื้นฟูมานา พวกอันเดทจะเคลื่อนที่ไปรอบๆป้อมปราการเวอร์โก้อย่างอิสระ ดังนั้นพวกเราต้องเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆเพื่อไปยังที่อยู่ของบัลข่าน”

วีดยังคงเคลื่อนที่ต่อไปโดยไม่รีรอ เพราะว่าเขาสามารถคลำเส้นทางไปหาบัลข่าน พวกเขาจึงเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้นถึงแม้ว่าพวกเขาจำเป็นต้องหยุดเพื่อฆ่าอันเดทก็ตาม

พวกเขาเคลื่อนที่ไปด้วยความกลัวว่าจะโดนพบเข้าโดยพวกอันเดท, แล้วทั้งกองกำลังอันยิ่งใหญ่ของอันเดทจะตามไล่ล่าพวกเขา

วีดสัญญากับพวกเขาว่าพวกเขาจะได้โอกาสสู้ตามที่ทุกๆคนต้องการ, พวกเขาล้วนอยากจะสู้กับบัลข่านทั้งนั้น

ดังนั้น พวกเขาจึงเดินตามหลังวีดอย่างรวดเร็ว ด้านนอกของป้อมมีพวกมอนสเตอร์มากมาย แต่วีดใช้สถานะของเขาในกองทัพอมตะสั่งให้ลดจำนวนยามลง

เขานำพวกอันเดทที่เดินเตร็ดเตร่ตามทางเดินของพวกมันเสมือนเป็นลูกสมุนของเขาแล้วโยนพวกมันออกไปจากป้อมฯ

แต่ส่วนใหญ่แล้ว พวกอันเดทนั่งขดตัวอยู่ตามมุม ส่วนพวกที่นอนหมอบอยู่เลเวลมากกว่า 300 และมังกรกระดูกอีก 3 ตัวที่บินไปมาอยู่แถวนั้น

พวกแวนดอลไนท์ (Vandal knights-อัศวินแดนเถื่อน)บนหลังม้าปีศาจของพวกเขาลาดตระเวนอยู่ระหว่างด้านในกับด้านนอกของป้อมปราการ แม้กระทั่งวีด, ผู้ที่รู้สภาพการณ์ของพวกอันเดท, จึงยังไม่สามารถวางใจได้เต็มที่

"เคี๊ยก, นั่นมนุษย์!"

เหล่านักบวช และอัศวินศักดิ์สิทธิ์เตรียมเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา และใช้มันโจมตีในทันที แต่บางครั้งพวกอันเดทยังสามารถส่งเสียงกรีดร้องก่อนตาย

ทุกครั้งที่เกิดขึ้น, อันเดทที่อยู่ใกล้แถวนั้นก็จะเข้ามา และพวกเขาต้องรีบจัดการอีกครั้งแล้วทำการหลบหนี

"มนุษย์! พวกมนุษย์บุกเข้ามา"

"ตีระฆังเตือนภัยเร็วเข้า"

"มีการต่อสู้เกิดขึ้นที่ไหนสักแห่ง”

"ข้าได้กลิ่นเลือด พวกสิ่งมีชีวิตมันกำลังท้าทายพวกเรา"

แต๊ง! แต๊ง! แต๊ง!

หอคอยไหนสักแห่งในป้อมปราการเวอร์โก้, กำลังลั่นระฆังบอกเหตุเสียงดังกังวาน

"สงสัยว่าพวกเราคงโดนเจอเข้าแล้ว จากนี้ไป, ไม่ต้องหลบซ่อน จะไม่มีการสอดแนมสังเกตการณ์แล้ว ให้วิ่งตรงเข้าไปข้างในป้อมปราการเลย"

ตามวีดไป, เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และพวกนักดาบวิ่งตามหลังเขาไป แม้แต่พวกที่มีร่างกายอ่อนแออย่างพวกนักบวชที่ถือไม้เท้ากับคัมภีร์ในมือก็เริ่มวิ่งตามไป

"พวกเราฆ่าอันเดททุกตนทีเข้ามาขวางทาง พวกเราตีฝ่าออกไปให้ได้"

มันถึงเวลาต้องสู้แล้ว ถ้าพวกเขาถูกกลุ่มอันเดททั้งหมดในป้อมปราการเวอร์โก้ล้อมเอาไว้ พวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับความตายที่น่าสังเวช

"ศิษย์พี่ ตอนนี้เราต้องเคลื่อนไปข้างหน้าให้ได้ เราต้องตีฝ่าออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้ มันอาจจะอันตรายมาก แต่ได้โปรด"

"ไม่ต้องห่วง เรื่องกล้วยๆแค่นี้เอง"

เหล่านักดาบฝ่าทลายการป้องกันของพวกทหารอันเดททุกครั้งที่พวกเขาเจอ

การโจมตีแบบไม่คิดชีวิต เพื่อตีฝ่าออกไป โดยใช้ร่างกายของพวกเขาเข้าประจันหน้า!

ถ้าไม่ได้เวทย์มนต์ชำระล้างของพวกนักบวช, ที่ทำให้พวกอันเดทกลายเป็นเพียงศพธรรมดาๆ และสามารถใช้ดาบหรือการโจมตีทางกายภาพได้

แต่เนื่องจากเวทย์มหาอำนาจแห่งศาสตร์มืดของบัลข่าน(Dark Rule magic), เมื่อเวลาผ่านไปพวกอันเดทจะฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง แต่พวกมันก็ไม่ได้มีสภาพเหมือนเดิม

วีดวิ่งนำหน้าตรงสู่ห้องโถง เพราะเขาเป็นดูมไนท์, เขาจึงไม่โดนอันเดทโจมตี

"มีผู้บุกรุก!"

วีดกรีดร้องและดึงความสนใจของพวกอันเดท

"พวกมนุษย์ใกล้เข้ามาจากด้านขวาของโถง"

อันเดททุกตนวิ่งไปยังตำแหน่งที่วีดบอก

วีดแสร้งทำเป็นปฏิบัติหน้าที่ของเขาเพื่อสร้างความสับสนให้กับพวกอันเดทนอกเหนือจากการคอยสังเกตการณ์และเดินนำไปตามเส้นทาง

วิ่งตรงไป, ทุกๆคนนอกจากพวกนักบวชที่ยังคงกระจัดกระจายตามหลังพวกเขา ได้มาถึงหน้าประตูป้อมปราการด้านใน

"เราต้องข้ามตรงนี้ไปให้ได้ เส้นทางอื่นมีพวกอันเดทมากเกินไป"

เส้นทางที่วีดเลือก เป็นส่วนเชื่อมระหว่างด้านในของป้อมปราการกับสะพานข้ามคูน้ำ

ใต้สะพาน, พวกจระเข้อันเดทกำลังอ้าปากโชว์เขี้ยวจ้องมองพวกมนุษย์อยู่

"ไปกันเถอะ"

เหล่านักบวชและเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์วิ่งข้ามสะพานไป

ข้างหลังด้านนอกของป้อมปราการที่พวกเขาวิ่งจากมา, ทหารอันเดทกำลังรวมพล

"โจมตี! ฆ่าพวกมันให้หมด!"

"พวกมันเป็นกบฏ มีจุดมุ่งหมายเพื่อต่อต้านท่านบัลข่าน มาทำให้พวกมันเป็นสหายร่วมตายกับพวกเราเถอะ"

อันเดทวิ่งไล่ตามหลังพวกวีดเท่าที่พวกมันจะทำได้ มีพวกอันเดทมากมายหลากหลายประเภท และการ์กอยที่โจมตีทางอากาศ

"โล่ศักดิ์สิทธิ์!( Divine Shield)"

เหล่านักบวชร่ายเวทย์มนต์ป้องกันการโจมตี

"รีบๆเข้าไปส่วนในของป้อมปราการ เร็วเข้า"

"เร็วๆ, เร็วเข้า"

ตั้งแต่พวกเขาเข้าไปในป้อมปราการเวอร์โก้, พวกเข้าต้องเผชิญกับการโจมตีจนไม่มีเวลาให้ตั้งสติ

ไมใช่แค่พวกเขาต้องต้านรับอันเดทอย่างรวดเร็ว, พวกเขายังต้องเคลื่อนที่ให้รวดเร็วอีกด้วย เหล่าผู้เล่นเคยมีคำถามมากมายว่า วีดนำศึกได้อย่างไรและตอนนี้ พวกเขาเข้าใจแล้ว

กำจัดพวกมันออกไป, พวกที่ถูกทิ้งท้าย หรือ ไม่เชื่อฟัง ต้องพบกับความตาย

เพราะด้วยความยากลำบากในการสู้รบที่อยู่นอกเหนือจินตนาการของพวกเขา, พวกเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการติดตามวีด

วีดมองขึ้นไปบนฟ้า เวลานี้ เขาไม่เห็นมังกรกระดูกทั้งสามแล้ว

"ฉันช่างเลือกวันได้ดี จริงๆเลย.ย.ย."

เมื่อสอง-สามวันก่อน, พวกเอลฟ์ และพวกบาบาเรี่ยน ยังไม่ได้โจมตีป้อมปราการเวอร์โก้

มีการตรวจพบพวกไฮเอลฟ์ที่พบเจอได้ยากมากในป่าใกล้กับป้อมปราการเวอร์โก้ แสดงว่ามีการโจมตีขนาดใหญ่อีกระลอกแทนที่จะเป็นการถอนกำลัง

"เราต้องสู้ในศึกใหญ่กับพวกเอลฟ์"

"ถ้าพวกเราทำศึกใหญ่สำเร็จ, ท่านบัลข่านคงจะยินดี"

"ถ้าพวกเราฆ่าพวกบาบาเรียน(barbarians-คนเถื่อน)ได้มากๆ, แกคิดไหมว่าพวกเราจะได้เลื่อนขั้นเป็นแวนดอลไนท์?"

"คืนนี้ดูเงียบสงบดี, พวกมันต้องมาโจมตีวันพรุ่งนี้ พวกอันเดทในกองทัพกำลังวางแผนโต้กลับ หลังการป้องกันป้อมปราการเวอร์โก้ เวลานี้, พวกเราต้องคอยจับตาดูพวกเอลฟ์ที่อยู่ในป่า, มันเป็นโอกาสที่จะได้รับความสำเร็จยิ่งใหญ่"

จากการสนทนาของพวกอันเดท เขาคาดการณ์ถึงความเป็นไปได้ในการเกิดศึกใหญ่

ถ้ามองสังเกตป้อมปราการเวอร์โก้จากที่ไกลๆ, ทางด้านหนึ่งมีกลุ่มมนุษย์นำโดยวีดกำลังต่อสู้ตลอดพื้นที่ตามทางเดินมุ่งหน้าไปยังส่วนใน

และใกล้ๆกำแพง, มีกองทัพร่วมกันผนึกกำลัง ประกอบไปด้วย เอลฟ์,  บาบาเรียน และคนแคระ กำลังต่อสู้กับอันเดท

_________________________________________________________

เพลและเมลอนยิงลูกศรออกไปไม่ได้หยุดหย่อน พวกเขาเข้าไปภายในป้อม ยิงพวกการ์กอยเข้าที่หน้าผากด้วยลูกศรเงิน

พวกเขายืนอยู่ตรงทางเข้า เพื่อปกป้องนักบวช ด้วยการยิงลูกศรออกมาอย่างต่อเนื่อง

เพราะพวกนักบวชสามารถตายได้ง่ายๆ ไม่เหมือนพวกนักดาบ และเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่มีระดับพลังป้องกันที่ดี

เหล่านักบวชคอยสนับสนุนการรบอยู่เสมอ จากบริเวณที่ปลอดภัยและค่อนข้างสะดวกในแนวหลัง

พวกเขาช่วยฟื้นฟูพลังชีวิต และอำนวยพรให้ ซึ่งเป็นกำลังหลักสำคัญในปาร์ตี้ที่ทำเควส ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องเดินไปรอบๆมากนัก

"แฮก แฮก!"

บรีแมน, เป็นนักบวชที่มีชื่อเสียงจากโมราต้า, เขาทรุดนั่งลงบนพื้นทันทีที่เข้ามาภายในป้อมฯ และหอบหายใจอย่างหนักหน่วง

เขาคือนักบวชบรีแมน ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องนับถือในทุกๆที่ที่เขาไป, แต่เมื่อเขาอยู่ภายใต้การปฏิบัติการจู่โจมของวีด เขาต้องวิ่งวุ่นไปทั่วตราบเท่าที่เขาจะทำได้

เขาคิดว่าเขาจะตายเพราะพวกอันเดทวิ่งไล่กวดพวกเขา ถ้าเขาหมดแรงและเดินช้าลงก็เพราะพุงโตๆนี่แหละ

ในที่สุด บรีแมนก็โล่งใจหลังจากที่เข้ามาในป้อมปราการส่วนในได้แล้ว

"ท่านวีด, ที่นี่ปลอดภัยดีหรือยัง?"

วีดเพียงชี้ไปที่ห้องโถงตรงหน้าเขาโดยไม่กล่าวอะไร  ภายในป้อมฯล้วนเต็มไปด้วยมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์ข้างนอกมากมาย!

แวนดอลไนท์สามตนกับม้าปีศาจของพวกเขาพุ่งตรงเข้ามาโจมตีพวกมนุษย์

"ระวัง!"

"มันโจมตีแล้ว"

เหล่านักบวชร้องเตือนคนอื่นๆ

พวกนักดาบพร้อมรับมือกับมัน

สัญชาติญาณในฐานะผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้สึกถึงอันตรายทั้งหลายเฉกเช่นนักผจญภัยหรือโจร ออร่าอันเยือกเย็นยงคงไหลวนและคอยเตือนพวกเขาเมื่อมีศัตรูที่ที่แข็งแกร่งปรากฏตัวออกมา

"มันเป็นเวลานานแล้ว นับตั้งแต่เผชิญหน้ากับคนที่มีค่าพอกับการต่อสู้"

"ระวังตัวด้วย ถ้าแกลดการป้องกัน, แกได้ตายแน่นอน"

พวกแวนเดลไนท์น่าจะมีเลเวลเกิน 430 พวกมันแต่ละตนเป็นพวกอันเดทยศสูง พวกมันจะมีชื่อเฉพาะของตนเอง, และพวกมันได้รับการเสริมความสามารถผ่านออร่าแห่งความตายของบัลข่าน

"วิชาดาบแยกร่าง!" (Sword Cloning)

นักดาบใช้ทักษะลับของพวกเขา เพราะว่าพวกแวนดอลไนท์ดูแข็งแกร่ง, พวกเขาจึงตัดสินใจให้พวกมันได้ลิ้มรสตั้งแต่เริ่มกันเลย

แต่ละคนได้แก่ นักดาบ19, นักดาบ56, นักดาบ101 และนักดาบ147 แยกร่างทั้งหมด 10 ครั้ง

"ท่านบัลข่านต้องการของสังเวยแบบเป็นๆ"

"พวกแกเป็นได้แค่เครื่องบูชายัญเท่านั้น"

ภายในไม่กี่วินาที พวกแวนดอลไนท์ก็พุ่งเข้าไปประชิดตัวร่างแยกของเหล่านักดาบและฟันใส่พวกเขา

การฟันแต่ละครั้งทำให้ร่างแยกหายไป แต่พวกนักดาบไม่ชอบเอาชีวิตศัตรูช้าๆโดยใช้ร่างแยกของพวกเขา

มันเป็นเพียงวิธีการที่ใช้เพื่อเปิดช่องโหว่ของศัตรูให้พวกเขาได้โจมตี

"อะ..ต้า!"

เหล่านักดาบโจมตีเข้าไปที่จุดอ่อนของแวนดอลไนท์ ซึ่งเปิดเผยให้เห็นขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้กัน

"คา..ย่า...!"

เนื่องจากเกราะของพวกมัน และความสามารถทางด้านป้องกันของออร่าแห่งความตาย ทำให้พวกแวนดอลไนท์ไม่ได้รับความเสียหายหนักจากการโจมตีของเหล่านักดาบ

ทั้งที่จริงแล้วพวกเขา(นักดาบ)โจมตีที่ข้อต่อเช่นหลังและหัวเข่า, พวกมัน(แวนดอลไนท์)จึงได้รับความเสียหายแบบธรรมดาๆเท่านั้น

"หัตถ์ฟื้นฟูชีพ"( Healing Hand)

"ฟื้นฟูชีพ นักรบ"(Warrior Healing)

"พรแห่งสุริยะเทพ!"(Sun God Blessings)

เหล่านักบวชและอัศวินศักดิ์สิทธิ์ร่ายมนต์โจมตีใส่แวนดอลไนท์ หลังจากนั้นเล็กน้อย

มันเป็นเวทย์ฟื้นฟูชีวิต และมนต์อำนวยพร ที่ก่อให้เกิดความเสียหายที่น่ากลัวกับอันเดท

"สว่างเจิดจ้าไร้สิ้นสุด" (Endless Brilliance)

"พลังชีวิตจงฟื้นคืน"(Vitality Regeneration)

ขณะที่แวนดอลไนท์อ่อนแอลง, เหล่านักดาบโจมตีใส่พวกมันตามใจชอบ

ฮวายอง เต้นอยู่ด้านหน้าแวนดอลไนท์ สองตนที่เข้ามาใหม่

เธอเต้นท่าบูบี้ บูบี้แดนซ์! (booby booby dance) [T / N: สำหรับผู้ที่อาจจะลืม, นี่คือการเต้นรำที่เกี่ยวข้องกับการเสียดสีและการเคลื่อนไหวที่เซ็กซี่ทั่วๆไป, ซึ่งนำไปสู่ชื่อ บูบิ บูบิ ซึ่งแปลตามตัวอักษรว่า "ถูถู" - มันไม่ได้มาจากคำว่า "หน่มน๊ม(booby booby)" .Credit เล่ม 17 ตอนที่ 8 การเผชิญหน้ากับดาอิน แปลโดย koyocopilot]

แวนดอลไนท์มีความเกลียดชังต่อมนุษย์ที่ฝังแน่นและเข้าโจมตีทันที

แต่ยิ่งระยะของการเต้นรำเพิ่มขึ้นก็ยิ่งมีอิทธิพลมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงเต้นต่อไปเรื่อยๆ ในขณะที่ต้องคอยหลบเลี่ยงการโจมตีของพวกมัน

มันเป็นเรื่องยากสำหรับฮวายอง แต่เธอก็สามารถจัดการจนสำเร็จได้

"ยอดเยี่ยมไปเลย"

"พวกมันคู่ควรต่อการต่อสู้ด้วย"

ซึ่งผู้ที่เข้าร่วมโดยตรงในการศึกนี้รู้สึกเกินคาดที่เหล่าอัศวิน(knights)มีค่าพลังป้องกันสูงขนาดนี้

มันเป็นโอกาสดีในการยกระดับทักษะและค่าสถานะที่เกี่ยวข้องกับการโจมตี!

เมื่อแวนดอลไนท์ตาย, วีดก็เข้าไปที่มุท

"ดูเหมือนว่าจากนี้เป็นต้นไป ฉันคงไม่สามารถอยู่ในสภาพร่างอันเดทได้อีกแล้ว"

ป้อมปราการเวอร์โก้เป็นสถานที่แม้แต่ดูมไนท์ก็ไม่สามารถเตร็ดเตร่อิสระไปรอบๆได้

ไม่เพียง แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะออกคำสั่งแก่อันเดทเช่นเดียวกับป้อมด้านนอก, เขาเองก็จะอยู่ภายใต้การบัญชาของบัลข่าน

ถ้าบัลข่านสั่งให้วีดโจมตี, เขาจะสูญเสียการควบคุมร่างกายของเขา และต้องต่อสู้กับพวกนักดาบ

"ได้เวลาฉันต้องเปลี่ยนร่างอีกครั้ง"

วีดเอาประติมากรรมออกมาจากกระเป๋าเป้

"ฉันต้องการกลับไปเป็นร่างเดิม"

ประติมากรรมแต่ละชิ้นถูกเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว มีตั้งแต่ส่วนหัว ขา แขนแลพลำตัว เมื่อทำการผนวกรวมประติมากรรมชิ้นส่วนต่างๆเข้าด้วยกัน มันดูคล้ายคลึงกับใบหน้าดั้งเดิมของวีด แต่แตกต่างออกไปสักเล็กน้อย

ประติมากรรมมีจมูกโด่งกว่า, คางเหลี่ยม, คิ้วเข้ม และมีสัดส่วนที่ดูดี สมส่วนได้รูป

ไม่เพียงแต่ดูหล่อเหลาขึ้น, มันสูงขึ้นอีก 12 เซนติเมตร

ถ้าพูดในเชิงเทคนิค, ก็จัดได้ว่าเป็นมนุษย์เช่นเดียวกัน แต่อีกนัยหนึ่งก็กลายเป็นบุคคลที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ศัลยแพทย์พลาสติกจะต้องชื่นชมการแก้ไขที่ดีของเขา, และถ้าเขาจะไปงานรวมรุ่นศิษย์เก่าคงไม่มีใครจำเขาได้

"มันช่างรู้สึกสบายเหมือนฉันกำลังมองในกระจกเมื่อนานมาแล้ว ประติมากรรมจำแลง!"

วีดกลับมาแล้ว จากร่างอันเดทสู่มนุษย์ มีลักษณะทางกายภาพแตกต่างออกไป แต่ความสูงใกล้เคียง ดังนั้นเขาจึงไม่มีปัญหาอะไรกับการปรับตัว

เขาสวมใส่ไอเท็มเฉกเช่นเดียวกันกับมนุษย์ทั่วไป และคาดดาบปีศาจโคลเดอร์ลิม(Kolderim’s daemon sword) และสุดท้ายถือ 'คบเพลิงที่ประติมากรทิ้งไว้ '

"ตอนนี้รู้สึกสะดวกสบายขึ้นมากเลย"

แม้ว่าร่างกายของเขาจะไม่ได้เสริมความสามารถในการต่อสู้เช่นเดียวกับยามที่เขาเป็นดูมไนท์, แต่เขาสามารถจัดหาอุปกรณ์ที่ดีกว่ามากๆได้

อีกทั้งเขายังสามารถได้รับการฟื้นฟูพลังชีวิตและรับพรจากนักบวชและไม่มีผลกระทบด้านลบจากเรื่องนี้อีก

เมื่อวีดยืนตรงหน้าเหล่าผู้คนอีกครั้ง, กลุ่มของเพลและเหล่าเนโครแมนเชอร์ก็เข้ามาถึงส่วนในของป้อมปราการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"ฮ้า?"

"ผลของประติมากรรมน่ะ...."

เนื่องจากคบเพลิงที่วีดถือ, ความสามารถและค่าคงามศรัทธาของผู้เล่นเป็นขึ้นอย่างมหาศาล, ความฉลาดและสติปัญญาเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 10 แต้ม

"มันคือประติมากรรมที่เขาสร้างขึ้นเมื่อคราวก่อน"

"ประติมากรรมจากท่านวีดสามารถทำได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? ประติมากรช่างเป็นอาชีพที่น่าประทับใจจริงๆ!"

ระหว่างที่รับคำชมจากเหล่าผู้เล่น, วีดได้บอกเล่าถึงแผนการของเขา

"เราจะเคลื่อนที่ต่อไปให้ถึงที่ที่บัลข่านอยู่ พวกมอนสเตอร์ที่อยู่ภายในป้อมจะมารวมตัวกันอย่างต่อเนื่อง...พวกคุณต้องใช้เวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์ให้เต็มที่เลยนะ ไม่ต้องยั้งมือ"

เพียงแค่การต่อสู้ของเหล่านักดาบ จำนวนผู้บาดเจ็บและล้มตายจากการต่อสู้กับแวนดอลไนท์ มีค่อนข้างมากเลยทีเดียว

ในป้อมปราการเวอร์โก้เต็มไปด้วยอันเดท, พวกเขาจำเป็นต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อเจาะทะลวงเข้าไป

"อันเดทจะล้อมเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง พวกเราควรจะทำยังไงดี?", หนึ่งในอัศวินศักดิ์สิทธิ์ถาม

ขณะนี้ พวกเขาอยู่ภายใต้พลังป้องกันที่แน่นหนาสมบูรณ์แบบทั้งหมดสร้างโดยการรวมมานาจากนักบวชชั้นสูงทั้งแปด (แปดอรหันต์-ชิมิ)

พวกเขาได้หยุดพักหายใจในตรอกที่นำไปสู่ส่วนในของป้อมปราการ, จะทะลวงแนวป้องกันนี้ ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 3-4 นาที

พวกมอนสเตอร์ที่กำลังเข้ามาจากด้านนอกป้อมเป็นตัวปัญหา, พวกที่แข็งแกร่งกำลังโจมตีด้านในของป้อมทำให้ยากลำบากขึ้น

"เราจะต้องไปต่อ, มีบันไดลงไปชั้นใต้ดิน, บัลข่านอยู่ข้างใต้นี่ หลังจากที่เรายึดบันได พวกเราจะสามารถจำกัดพื้นที่ป้องกันได้"

มีเพียงบันไดทางลงไปใต้ดินเท่านั้น, ที่พวกวีดจะสามารถต่อสู้กับพวกอันเดทบนทางเดินแคบๆ

พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวช สามารถพักที่นั่น, หลังจากนั้นบางส่วนจะคอยสกัดกั้นการโจมตีจากพวกมอนสเตอร์ และพนันชีวิดของพวกเขาไว้ที่การต่อสู้กับบัลข่าน

มันเป็นแผนสุดแสนธรรมดา และเรียบง่าย, แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการเดินไปให้ถึงหมายปลายทางสุดท้ายด้วยความเสียหายน้อยที่สุด

เพราะรู้ถึงสภาพภายในของป้อมปราการเวอร์โก้เป็นอย่างดี, วีดไม่ได้ฟันฝ่าหาทางของเขาอย่างเดียว ยังสามารถทำหน้าที่เป็นคนนำทางที่ไว้วางใจได้

"ฟิ้ว..."

เหล่าผู้เล่นกำลังหายใจลึกๆให้คลายความวิตกกังวล. พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ในตำนาน บัลข่าน

ถ้าพวกเขาชนะมันก็โล่งใจ, แต่ถ้าพวกเขาทำไม่ได้และต้องล่าถอย, พวกเขาจะถูกบดขยี้จนหมดสิ้นไม่ได้ออกจากไปข้างนอกป้อมปราการ

เหล่านักบวชพยักหน้า

"ไปกันได้"

"พวกเรามาไกลมาก คงจะดีมากถ้าได้เห็นตอนจบ"

หลังจากพักเหนื่อยเพื่อเรียกกำลังวังชา, พวกเขาก็เคลื่อนที่ต่อ พวกอันเดทกระโจนเข้าหาพวกเขาไม่สิ้นสุด

แต่ด้วยเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์จากเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวช ก็สามารถสร้างความเสียหายให้กับพวกมัน

พวกวิญญาณชั่วร้ายพุ่งเขาหาพวกวีดจากเพดาน, กำแพง และพื้น และบางขณะแวนดอลไนท์ก็ปรากฏกายออกมา

วีดก้าวไปข้างหน้าด้วยคบเพลิงและเหล่านักดาบ, กลุ่มของเพล, เหล่านักบวช, พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ และพวกเนโครแมนเซอร์ ตามมาข้างหลังติดๆ

"พวกอันเดทกำลังเข้ามาเรื่อยๆ แกคิดว่าพวกเราจะทำสำเร็จไหม?"

"ผมก็ไม่รู้ แต่นี่มันวีด คนที่เป็นผู้นำของพวกเรา ดังนั้นผมค่อนข้างมั่นใจว่าเราสามารถทำสำเร็จได้"

"แต่พวกแรกที่จะแพ้น่าจะเป็นพวกเรา..."

พวกเขาสอดแทรกตามมาด้วยอคติและอารมณ์ฉุนเฉียว

พวกมอนสเตอร์ออกมาเรื่อยๆจากภาพวาดเก่าๆ, ป้อมปราการเวอร์โก้ ดันเจี้ยนที่อันตรายเหนือธรรมดา

"ที่กำแพง"

"พวกภูตผีออกมาจากกำแพง พยายามหลีกเลี่ยงพวกมันด้วย"

"ระวังพวกมอนสเตอร์ที่เพดานด้วย!"

อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องจริงที่ว่ามีอัศวินศักดิ์สิทธิ์ และนักบวชจำนวนมากรวมตัวกัน, ทำให้ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจากการซุ่มโจมตีของพวกอันเดทเพิ่มขึ้น

หากมีพลังชีวิตเหลืออยู่บ้าง, พวกเขาอาจได้รับการช่วยเหลือโดยใช้เวทย์มนต์ฟื้นพลังชีพจำนวนมากรักษา

แต่อันเดทที่มีเลเวลเหลือเชื่อ ได้ฆ่านักดาบไปหกคนและเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์เพียงเสี้ยววินาที

จัดเป็นความสำคัญสูงสุด, นักบวชจะถูกป้องกันจากอันตรายทั้งปวง แต่กระนั้น, ก็มีผู้บาดเจ็บจำนวนมากในหมู่พวกเขา

นี่เป็นสถานการณ์อันตรายยิ่ง เป็นที่ที่พวกเขาถูกโจมตีพร้อมกันจากหลังถึงหน้า

แต่ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงห้องเก็บไวน์ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของพวกเขา!

ถ้าพวกเขาเพียงเปิดประตูเข้าไป ก็จะพบ… บัลข่านที่กำลังรอคอยพวกเขาอยู่

_________________________________________________

"อ้า! เวลาแห่งการต่อสู้กับบัลข่านกำลังรออยู่ตรงหน้าพวกเขา มันเป็นโอกาสที่พวกเราทั้งหมดรอคอยมาแสนนาน"

"มันเป็นการต่อสู้กับการเดิมพันมหาศาลสำหรับวีด"

ฉากที่วีดนำผู้เล่นบุกป้อมปราการเวอร์โก้ได้ถูกถ่ายทอดสดผ่านหลายสถานี

ได้มีการประกาศแจ้งล่วงหน้าไว้แล้ว, รายการปรกติถูกยกเลิกและพวกเขาจัดมันเป็นรายการพิเศษ

เหล่าผู้เล่นอันดับสูงทั้งหลายกำลังเขียนลงในบอร์ดข่าวสารของรอยัลโรด, จนกลายเป็นเทศกาลใหญ่

พูดได้ประโยคเดียวว่า 'เป็นปลื้มมากกับเหตุการณ์บ้าบิ่นนี้'

การตอบสนองของผู้ชมเกินความคาดหมายของสถานีต่างๆ

มันเป็นไปได้ที่จะบอกว่า เหตุผลก็เพราะ มันเป็นการผจญภัยของวีดซึ่งไม่เคยทำให้ผิดหวัง

แต่ก็มีเหตุผลอื่นๆ ถัดไปว่าทำไมพวกผู้ชมถึงชอบมัน

-มันโค-ตะ-ระบ้าไปเลย

-ท้องเขาต้องอืดแน่ๆ เขาสั่งไปได้ไงแค่ไส้กรอก 1 ที่สำหรับอาหารและสั่งแค่เนื้ออย่างเดียวเนี่ยนะ?

-คนข้างบนเนี่ยมันมุขฮากริบ ท่านวีดเนี่ยเท่าที่รู้กินเท่ากับคน 5 คน

-ป้อมปราการเวอร์โก้ เขาสามารถออกล่าในพื้นที่แบบนั้นได้ยังไง?

วีดเป็นคนที่ยากลึกเกินจะหยั่งถึง

วีดทำสิ่งที่อันตรายแบบที่ผู้เล่นอื่นไม่เคยทำมาก่อนด้วยความไม่ลังเล

ความรู้สึกตึงเครียดและบีบคั้น ได้ถูกปลดปล่อยออกมาในช่วงเวลานี้เอง!

หลายสถานีออกอากาศในช่วงเวลาเดียวกัน แต่ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละโฮสท์(ผู้เล่นที่ให้เชื่อมสัญญาณออกอากาศ-ผู้แปล), พวกเขาทั้งหมดจึงวิพากษ์วิจารณ์ต่างกันออกไป

"คุณโฮ กัง, ตามที่คุณวิเคราะห์ไว้ มีโอกาสสูงไหมที่การออกล่าจะล้มเหลว?"

"ใช่เลย พวกเรามีผลวิเคราะห์สมบูรณ์ด้านกำลังทหารของพวกเขา และสำหรับผมแล้ว, ผมมองไม่เห็นโอกาสใดๆที่จะชนะได้เลย"

"แม้ว่าจะมีเหล่านักบวช และพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์, ซึ่งเป็นศัตรูโดยธรรมชาติของพวกอันเดทยังงั้นหรือครับ?"

"คุณไม่สามารถละเลย เวท์มนต์ของบัลข่านออกจากการพิจารณาของคุณได้ อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เหล่าเนโครแมนเซอร์หวาดกลัวที่สุด? พวกเขาสร้างพันธมิตรอย่างต่อเนื่องจากพวกซากศพ แต่ถ้านั่นเป็นผู้คนจำนวนมากเข้าไปภายใน, มันจะกลายเป็นข้อเสียใหญ่หลวง ในสถานการณ์ที่เลวร้าย, ทุกคนจะกลายเป็นอันเดท"

"แล้ว พวกเขาจัดการบัลข่านยังไงครับ?

"ผมคงให้ความเห็นได้เล็กน้อยว่า, ต้องใช้กลุ่มผู้เล่นที่มีเลเวลสูง ปัจจุบันยังไม่มีผู้เล่นคนใดถึงระดับที่ล่าบัลข่านได้ ซึ่งคุณก็เห็นว่ามันคือมอนสเตอร์ที่ไม่มีความเป็นไปได้ในการล่า และด้วยความสัตย์จริง, ผมมีความเป็นห่วงมากๆว่า จะใช้กลยุทธ์รูปแบบใดในการต่อสู้"

ผู้ชมไม่ให้ความสนใจกับสถานีที่วิเคราะห์ในแง่ลบในตอนที่มีการออกอากาศ

บอร์ดข่าวสารของผู้ชมว่างเปล่าเงียบสนิท

"เมื่อพิจารณาการต่อสู้ของวีด, ผมมั่นใจว่าเขาต้องมาพร้อมกับกลยุทธ์ ดังนั้นต้องสู้ได้ดีแน่เมื่อได้ดูและศึกษาลูกเล่นที่วีดนำออกมาใช้ทีละอย่างๆ คงจะทำหลายสิ่งหลายอย่างให้คุณๆได้สนุกสนาน แม้ว่าลูกเล่นทั้งหมดเหล่านั้นอาจไม่ประสบความสำเร็จ"

"วีดตกอยู่ในสถานการณ์ที่เขาไม่สามารถไม่ทำการล่าไม่ได้ เพราะว่าอันเดทในตำนานตนนี้ กำลังโจมตีเมืองโมราต้าในขณะนี้ และถ้าเขาล้มเหลว, การคงอยู่ของโมราต้าจะตกอยู่ในอันตราย"

สถานีที่วิเคราะห์แบบกลางๆก็ได้เรตติ้งต่ำเช่นกัน

"ครั้งหลังสุดที่ผมตรวจสอบดู, พวกเขาเพิ่งจะเข้าไปภายในป้อมฯ และตอนนี้พวกเขาพร้อมแล้ว อีกเพียงก้าวเดียวสำหรับบัลข่าน พวกเขาคงไม่ได้เร็วแบบไร้สาระใช่ไหม?

"ตามปรกติ, มอนสเตอร์ในตำนานแบบนี้ มีฉายามากมาย เช่น ป้อมปราการเคลื่อนที่(Moving siege weapon) หรือ จักรพรรดิแห่งอันเดท และอื่นๆ แต่ตอนนี้มันไม่ค่อยเหมาะกับคู่ต่อสู้ ดั่งวีดที่เป็นเทพสงครามหลังจากเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดนี้"

"ดังนั้น นี่คือเหตุผลว่าทำไม วีดจึงถูกเรียกขานว่า 'เทพสงคราม' ตั้งแต่ใน คอนติเน้นท์อ๊อฟเมจิค กำลังถูกอธิบายอยู่ในตอนนี้"

"ผมไม่อยากจะพูดให้มากไปกับเรื่องนี้ ผมคิดว่าคุณจะเห็นได้ในจอ ว่าใครคนไหนนอกจากวีดที่สามารถต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและเป็นระบบกับศัตรูที่สมบูรณ์แบบตนนี้?"

สถานีที่ชื่นชมและเชียร์วีด, เรตติ้งของพวกเขาพุ่งขึ้นสูงมาก!

เนื่องจากมีการออกอากาศในหลายสถานี, เรื่องเรตติ้ง จึงเป็นเรื่องอ่อนไหวมาก

พนักงานที่สถานีที่พูดยกย่องชื่นชมไม่สามารถหลีกเลี่ยงคำวิพากษ์วิจารณ์ได้

นับตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นรายการเกี่ยวกับรอยัลโรด, เจ้าหน้าที่ประจำสถานีไม่เคยเห็นผู้เล่นเดี่ยวที่ได้รับความนิยมโดยไม่คำนึงถึงเพศและอายุ

ผู้เล่นส่วนใหญ่เป็นที่รู้กันดีว่าเพราะอำนาจของพวกเขา, ความแข็งแกร่ง หรือเลเวลที่สูงมากกว่าคนอื่นๆ แต่ไม่มีสักอย่างที่ตรงกับความนิยมในตัวของวีด

ในความเป็นจริง, บาร์ดเรย์และแม้แต่หัวหน้าของกิลด์อื่นๆล้วนมีอำนาจและอิทธิพลมากกว่าวีด

แม้ทั้งหมดนั้น, คนที่กำลังเชียร์วีดเพราะเขาสร้างประติมากรรม, ที่ต้องแสดงทักษะมากมาย และออกไปผจญภัยอันบ้าระห่ำ ตื่นเต้นและเร้าใจ

เป็นการผจญภัยที่ทุกๆคนใฝ่ฝันถึง, มากกว่าจะการใช้พลังในทางที่ไม่ดี

เป็นการผจญภัยที่พวกเขาไม่สามารถไปได้ด้วยตัวเอง

ไม่มีใครสามารถเกลียดประติมากรที่กำลังเล่นอยู่ได้ ทวีปเวอร์เซลล์อันกว้างใหญ่จึงเหมือนเวทีของเขา

"ถ้าผู้คนชอบถึงขนาดนี้.."

"ผมเดาว่าเราควรพิจารณาทำรายการที่มีวีดดีไหม?"

"ฉันคิดว่ามันดูโอเคเลยนะ เพื่อแนะนำข้อมูลเกี่ยวกับประติมากรรมที่วีดทำ หรือพื้นที่ที่เขาชอบออกล่า"

"เขาออกทีวีมาหลายครั้งและเขาก็ทำให้เรตติ้งสูงมาตลอด”

พนักงานสถานีงมองแต่ว่าจะใช้ความนิยมของวีดอย่างไรดี แต่ดูการออกอากาศล่าสุด, ในหมู่ผู้คนที่นิยมชมชื่นวีดมีมากขึ้นและมากขึ้น

พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นผู้เล่นที่เดินทางท่องไปในทวีปเวอร์เซลล์

________________________________________________________

"ผมจะเปิดประตูละนะ เตรียมพร้อมการสำหรับต่อสู้และโจมตีทันที"

ทันทีที่วีดเปิดประตู, พวกเขามองเห็นบัลข่าน เดมอฟ นั่งอยู่บนเก้าอี้ขนาดมหึมา

- คุณตกอยู่ในสถานะหวาดกลัว

ร่างของคุณหยุดนิ่งชั่วคราวจากอาการตกตะลึง

ค่าพลังชีวิตและมานาสูงสุด ลดลง 20%

ความแข็งแกร่ง ลดลง 45%

ความว่องไว ลดลง 23%

ภูมิปัญญา ลดลง 40%

พละกำลัง ลดลง 28%

ความโชคร้ายกำลังมาเยือนคุณ

- คุณสติแตก, ตกอยู่ในสถานะประสาทหลอน

คุณรู้สึกวิงเวียน

มีโอกาสที่ทักษะหรือการร่ายมนต์ผิดพลาดเพิ่มขึ้น

คุณกำลังมองเห็นภาพลวงตา

พละกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว

ด้วยความสัตย์, เขาคาดการณ์ได้ดีและมีความแน่วแน่ในใจ

แต่เพียงแค่มอง บัลข่าน ก็ก่อให้เกิดผลกระทบมากมาย!

จิตวิญญาณการต่อสู้ของวีด จิตตานุภาพ และความศรัทธานั้นสูงมาก แต่ผลกระทบยังคงส่งผลอย่างน่ากลัว

ขณะที่เขามาในฐานะดูมไนท์, เขายังอยู่ข้างเดียวกัน ดังนั้นมันจึงไม่มีผลอะไร แต่เวลานี้เขามาในฐานะศัตรูโดยสมบูรณ์,

เขาต้องเผชิญหน้ากับพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ของบัลข่านแบบประจันหน้ากัน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

"อ๊าก.ก.ก!"

"อย่าทำแบบนี้ อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!"

เหล่านักบวชแม้จะได้รับความเสียหายทางกายภาพมากและถูกคุกคามโดยการจ้องมอง มันคือมอนสเตอร์ในตำนาน

ที่ทำให้มนุษย์เข้าสู่ความสับสนวุ่นวายภายในเสี้ยววินาที

เหล่านักดาบได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ผ่านความท้าทายที่เสี่ยงตายมานักต่อนัก, จิตตานุภาพและจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาจึงสูงมาก และคลาสของพวกเขาคือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ พวกเขาต่อกรกับศัตรูผู้แข็งแกร่งโดยเค้นเอาความแข็งแกร่งของพวกเขาออกมาจากก้นบึ้ง

ทา.รา.รา.รา!

เมอเร่นำเครื่องดนตรีของเขาออกมาและเริ่มเล่นมัน ดนตรีเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ในการเอาชนะความกลัว

'ให้ผมได้แสดงให้ดูว่าทำไมผมถึงเป็นจินตกวีที่ดีที่สุดในทวีปนี้'

พวกเขากำลังออกอากาศสดในหลายสถานี นี่จึงเป็นโอกาสที่เขา(เมอเร่)กำลังรอคอย

สำหรับจินตกวี, ช่วงเวลาที่วีดร้องเพลงก่อนเริ่มการสู้รบก็ยอดเยี่ยมอย่างเหลือเชื่อพอที่จะก่อให้เกิดความอิจฉา

ภายในท้องพระโรง ไม่มีอะไรเทียบได้กับเวทีแห่งนี้ เวทีแห่งการล่าบัลข่าน

~สถานที่ที่เทพสงครามวีดเหยียบย่างอยู่

~ดินแดนที่หนาวเหน็บ, กองทัพ...

เขาร้องเพลงด้วยเสียงอันแผ่วเบาผ่านบทเพลงสงบจิตสงบใจ เขารู้สึกพอใจมาก

เริ่มต้นแห่งความสงบ, ท่วงทำนองที่ปลอบโยน

แล้วผ่านไปประมาณครึ่งทาง, การร้องเพลงของมาเร่กำลังเปลี่ยนไปจนรู้สึกเหมือนเกิดการระเบิด

~แล้วจะอย่างไร!

~จงเข้มแข็ง มองอันเดทอย่างก้าวร้าว!

วีดใช้ราชสีห์คำรามกับบทเพลงของเขา

พยายามไม่ให้ออกนอกทาง, มาเร่พยายามเล่นเครื่องดนตรีของเขาให้เข้ากับเพลง

~ย่างก้าวแห่งประวัติศาสตร์….

~ช่างดูแข็งแกร่งพอสำหรับข้าจนสั่นสะท้าน

~แต่วันนี้แกควรตายได้แล้ว

~ไอเทมที่แกกำลังใส่อยู่ราคาเท่าไร

~แจ.จ๊.จ.บ.บ.บ,เ.เ.เ.เท.ทม.ม.ม

~ตามไปกับสายลม

~ผ้าคลุมราคาแพง

~มุงกุฎบนหัวแกนี่ ราคาเท่าไร?

~แม้แต่คทากระดูกของแกก็ต้องเป็นของข้า

~แจ.จ๊.จ.บ.บ.บ,เ.เ.เ.เท.ทม.ม.ม

มันโหดร้ายมากยิ่งกว่าใครสักคนที่เอาไมค์ไป เวลาที่เขาเตรียมเพลงที่ดีที่สุดมาร้องในคาราโอเกะ!

มหากาพย์ของมาเร่และบทเพลงอันยิ่งใหญ่ถูกกลบสนิทโดย การตะโกนของวีดที่ผิดจังหวะและเสียงก็เพี้ยน (วีด..แกไปหัดร้องเพลงก่อนดีไหมเนี่ย...สงสารคนฟัง)

เพลงเรียบๆ ทำให้ง่ายต่อการเสพและติดตาม!

เมื่อได้ฟังบทเพลง, ผลกระทบจากความกลัวและภาพหลอนลดลง 58%

มาเร่, หมดหวัง, หมดท่า ในการเล่นเครื่องดนตรีของเขา แต่อย่างน้อยเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของเขาในฐานะจินตกวี

เขาเล่นนำเพลงที่วีดร้องออกมาแบบสุ่มๆ ด้วยความประณีตบรรจงด้วยเครื่องดนตรีของเขา (ช่วยสุดๆแล้วนะท่านวีด)

 ‘เมื่อไหร่เขาจะร้องจบซะทีเนี่ย? แล้วเขาจะแต่งตอนจบยังไง?’

เพราะว่าพวกเขาไม่ได้เตี๊ยมกันไว้ก่อนว่าจะบรรเลงอย่างไร, มาเร่บรรเลงเครื่องดนตรีของเขาตามอย่างใจจดใจจ่อ

อย่างไรก็ตาม, เพลงของวีดก็จบลงทันใดแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

"โจมตี!"

สิ้นเสียงการออกคำสั่งของวีด, เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์วิ่งเข้าหาบัลข่านอย่างที่พวกเขาวางแผนกันไว้ นอกเหนือจากพวกเขา,

พวกแวนดอลไนท์ที่อยู่ในกองทัพอมตะพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อลงมาชั้นล่าง

ไม่ว่าพวกเขาจะล้มเหลวในการล่าบัลข่าน หรือประวิงเวลากองทัพอมตะที่กำลังลงมา, มันเป็นสถานการณ์ที่พวกเขาต้องเผชิญกับฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

บัลข่านลุกขึ้นจากเก้าอี้

"พวกแก ไอ้เศษสวะ พวกแกทำได้ดีมากที่มาถึงที่นี่เพื่อจบของพวกแกให้เร็วขึ้น ข้าไม่ต้องการหัวเน่าๆของพวกแก ข้าจะทำให้พวกแกทุกคนเป็นผีหัวกุด รับใช้ขาตลอดไป"

ประกาศิตแห่งเนโครแมนเซอร์ถูกใช้งาน

เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์จู่โจมเข้าไป แต่พวกเขาทั้งหมดมุ่งหน้าไปคนละทิศละทาง

พวกเขาคิดว่าพวกเขาวิ่งไปตำแหน่งที่ถูกต้อง แต่มันเป็นกับดักในภาพลวงที่บัลข่านทำให้เห็น

"คลื่นเยือกแข็ง!"(Frost Wave)

เมื่อบัลข่านขยับนิ้วของเขา, คลื่นเยือกถาโถมเข้าใส่

แม้ว่าเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์จะถูกเคลือบด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่สว่างสดใส, จากผลของการแช่แข็งทำให้พวกเขาช้าลง และทำให้ร่างกายของพวกเขาแข็ง

"ฆ่าพวกมนุษย์"

ที่พื้นนั่น, ดูมไนท์ 50 ตนได้ลุกขี้นมารวมกันเป็นหนึ่ง พวกมันเป็นองค์รักษ์ปกป้องบัลข่าน

"มีอันเดทอยู่ที่นี่..เช่นกัน"

"พวกเราต้องรับมือพวกมันให้เร็ว พวกเราต้องไม่ให้เวลาบัลข่านได้ปลดปล่อยคำสาปอื่นๆอีก!"

เข้าไปใกล้กว่านี้, เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ต่อสู้กับดูมไนท์เป็นพวกแรก ถ้าการต่อสู้ดำเนินอยู่แบบนี้, ในเวลาไม่นานจะมีศพเกิดขึ้น, แล้วสมดุลของการต่อสู้จะกลายเป็นข้างบัลข่านทันที และทำให้เขาได้เปรียบ

แต่เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ได้แปลกใจ

'วีดบอกพวกเราแล้วว่าในการต่อสู้มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่จะเกิดแบบนี้'

เขาบอกว่า เมื่อทันทีที่อัศวินศักดิ์สิทธิ์พุ่งเข้าใส่, บัลข่านจะเพ่งความสนใจโจมตีไปที่พวกเขา

จอมเวทย์อมตะลิช, ความสามารถทางกายภาพของเขาไม่ย่ำแย่เหมือนพวกนักเวทย์ทั่วไป ถ้าพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์เข้าประชิดได้, บัลข่านจะอยู่ในตำแหน่งที่ยากลำบาก

เหมือนเนโครแมนเชอร์ทั่วๆไป, บัลข่านจะปลดปล่อยคำสาปที่สุดอันตรายหลายอย่างและสร้างอันเดทโดยใช้อัศวินศักดิ์สิทธิ์เป็นเครื่องสังเวยในการบูชายัญ

แต่พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์เป็นเพียงแค่เหยื่อล่อเท่านั้น

เนื่องจากความสามารถในต่อสู้และการป้องกันร่างกายอันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา, พวกเขาจึงได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อยจากการโจมตีด้วยเวทมนตร์ของบัลข่าน

ถ้าพวกเขาต่อแบบสู้ตั้งรับเอาไว้, พวกเขาสามารถต้านทานการโจมตีของพวกดูมไนท์ได้เป็นเวลานานมาก

การโจมตีที่แท้จริงได้เตรียมไว้ให้เหล่านักบวช

"สังหารอันเดท!" (Turn Undead)

เหล่านักบวชได้ร่ายเวทมนตร์ชำระล้างอันเดทโดยพร้อมเพรียง

ภาพลวงทั้งหลายที่บัลข่านสร้างไว้หายไป เกิดผลกระทบใหญ่หลวงทำให้ออร่าแห่งความมืดกระเพื่อม

"คว๊าก!"

แม้นว่าเขาจะเป็นบัลข่านมอนสเตอร์ในตำนาน, มันเกิดเรื่องเหลือเชื่อไม่เพียงทำให้เกิดความเสียหายจากการโจมตี นั่นคือเกิดความขัดแย้งอย่างรุนแรงขึ้นกับตัวเขา

ร่างกายของบัลข่านและสภาพแวดล้อมรอบตัวเขาส่องสว่างด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์

โรมูนะร่ายมนต์อย่างรวดเร็ว

"ต้นอ่อนแห่งชีวิต, จงสำแดงทุกอย่างที่เจ้ามีให้ข้าได้เห็น จงสำแดงพลังแห่งชีวิต!” (View Life Force)

ติ๊ง!

จอมเวทย์อมตะ ลิช บัลข่าน เดมอฟ

ผู้วิเศษแห่งความมืด จอมเวทย์ผู้เอาชนะขีดจำกัดของมวลมนุษย์

ผู้นำแห่งจักรวรรดิอันเดท เขาพยายามที่จะครอบครองทวีป

ผู้มีร่างกายของจอมเวทย์อมตะ ลิช เนื่องจากดาบศักดิ์สิทธิ์แทงที่อกของเขา, การเคลื่อนไหวทางกายภาพและเวทมนต์ที่แข็งแกร่งของเขาถูกจำกัด

ด้วยการที่เป็นมอนสเตอร์ในตำนานเขาจึงเป็นศัตรูต่อสาธารณชนกับทุกอาณาจักร และศาสนจักร

พลังชีวิต : 87%

มานา : 99%

จบตอน

ผู้แปล: Acid กรด

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล