เล่ม 21 ตอนที่ 4: การจุติของเทวทูตทั้งเจ็ด แปลโดย koichii  

"อีกไม่กี่วัน เราก็จะสามารถระบุตำแหน่งของเขาได้แล้ว"

"อีกไม่กี่วัน ก็จะเกิน 3 สัปดาห์แล้วนะ"

"พวกเราลดขอบเขตการค้นหาเป็นที่เรียบร้อย คราวนี้มั่นใจได้เลยว่าจะต้องหามันเจอแน่นอน"

ทีมค้นหาของดรินเฟลด์ ประกอบไปด้วยโจรและมือสังหารเลเวลสูง, พวกเขาจมอยู่กับความสิ้นหวัง พยายามที่จะเรียกคืนความเชื่อมั่น การไล่ตามหลังวีดและพยายามหาร่องรอยที่เขาทิ้งเอาไว้ มันต้องใช้ความอดทนมากๆ

ทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้นในลาสฟาลั้งค์  มือสังหารและโจรจากกำลังเสริม ได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า เป็นผู้เล่นที่มีทักษะเหนือกว่า

พวกเขาเปลี่ยนวิธีการค้นหา,มือสังหาร 8 คนและโจรอีก 4 คน แต่ละคนแยกย้ายกันไปค้นหาตามพื้นที่ต่างๆและรวบรวมข้อมูลทั้งหมด ที่ได้มา บันทึกลงไปในแผนที่เพื่อใช้ร่วมกัน

ผลลัพธ์ที่ได้, ข้อมูลจำนวนมากในดันเจี้ยนใต้ดินของลาสฟาลั้งค์ ได้มาเกือบ 23% ของแผนที่ทั้งหมดซึ่งถูกค้นพบแล้ว 23% นี้จะดูถูกไม่ได้ เนื่องจากพวกเขาสามารถแยกทางเดินและพื้นที่ดันเจี้ยนได้แน่นอนแล้วว่าวีดไม่ได้ไป

นี่เอง จึงทำให้พวกเขาได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับวีดในแง่ของความเข้าใจในสถานที่และแนวโน้มของทิศทาง,พวกเขาเริ่มใกล้เข้าไปทุกที

"สี่วัน แม้ว่าเราจะคลาดเคลื่อนไปบ้างก็ตาม มันก็คงไม่เกิน 6 วัน เมื่อเทียบกับเวลาข้างนอก"

มีการพูดคุยกันมากมายจากมือสังหารและโจรที่เชื่อว่านี่เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา นับตั้งแต่ที่พวกเขาลดขอบเขตการค้นหาว่าวีดอยู่ตรงไหน กองกำลังรบของกิลด์เฮอร์มีส และพวกโจรสลัดของกริฟฟิท กำลังออกล่ามอสเตอร์ในดันเจี้ยนใต้ดินใกล้ ๆ กัน, พวกเขาพร้อมที่จะเคลื่อนพลได้ทุกเมื่อ

ซอยูน รับรู้ได้ถึงทีมค้นที่กำลังไล่ล่าพวกเขา,รวมทั้งพวกโจรและมือสังหาร

ยกเว้น KMC มีเดีย, สถานีออกอากาศของบริษัทต่างๆ ใช้วิดีโอจากกองทหารบางส่วนเพื่อดูรอบ ๆ ในลาสฟาลั้งค์ ผ่านกิลด์เฮอร์มีส

บนอินเทอร์เน็ต พวกเขาต่างก็รอคอยที่จะได้เห็นการประลองครั้งที่ 2 ระหว่าง วีด และ กิลด์เฮอร์มิส ในช่วงที่มีการออกอากาศ ดรินเฟลด์ ไม่ได้พยายามที่จะปกปิดความจริงที่ว่าพวกเขากำลังไล่ล่าวีด เขายังปิดกั้นบริเวณพื้นที่ทั้งหมดรอบๆลาสฟาลั้งค์โดยใช้กองเรือเฮอร์มีส และกองเรือโจรสลัดของ กริฟฟิท

ไม่ว่าวีดจะหลบซ่อนเข้าไปลึกแค่ไหน มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น จนกว่าพวกเขาจะพบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความกระหายที่อยากจะเอาชนะผ่านการต่อสู้ ไม่มีการอ่อนข้อให้เด็ดขาด

การล่าสุนัขจิ้งจอกหรือกระต่าย มีวิธีการตามล่าอยู่ 2 แบบ แบบที่ใช้ ในการล่าสุนัขจิ้งจอกพวกเขาจะใช้หมาสายพันธุ์ล่าเนื้อเพื่อติดตามด้วยกลิ่น สำหรับการล่ากระต่ายพวกเขาใช้หมาสายพันธุ์เกรย์ฮาวด์ ด้วยสายตาอันเฉียบแหลมและความเร็ว การล่าสัตว์ด้วยประสาทสัมผัสการมองเห็นหรือตามกลิ่น

"ดูท่าทางเราจะเจอเส้นทางพวกนี้ซะส่วนใหญ่ พวกมันน่าจะจงใจให้พวกเราตามรอยเส้นทางพวกนี้ไป"

ซอยูน ผู้ที่วีดขอให้เฝ้าทางเข้าเหมืองฮีเลียม เธอย้ายตำแหน่งที่ตั้ง ไปยังสถานที่ใหม่

ร่องรอยที่ ซอยูน ทิ้งไว้ ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้พวกมือสังหารและโจรไขว้เขว แต่ทักษะของพวกเขายังสามารถจับเส้นทางที่ถูกต้องได้โดยสังเกตว่าตอนนี้มันเป็นเพียงเส้นทางเดียว

 ‘ฉันต้องลดจำนวนศัตรู’

ซอยูน มีงานต้องทำ

ถ้ามันเป็นแค่พวกอัศวิน เธอก็จะพาพวกนั้นไปยังรังของมอนสเตอร์ แต่วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลกับพวกโจรหรือ มือสังหาร ซอยูน จงใจใช้เส้นทางเดียวเพื่อหลอกล่อพวกมันให้ไปหาเธอ

"เธอไปทางนั้น"

"ฉันเจอนี่ ... รอยเท้ายังใหม่อยู่เลย ...เร็วเข้า"

ด้วยการพบเจอเส้นทางใหม่ ทำให้ทีมค้นหาเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น มือสังหารและอัศวินถูกเรียกไปสบทบให้กับทีมต่างๆเพื่อช่วยคุ้มกันพวกเขา ... แต่ก็ยังไม่เพียงพอ

"ฉันขอโทษ."

ซอยูน ชักดาบของเธอออกมาและรอพวกเขา

"ศัตรูอยู่นั่น!"

เมื่อไม่ได้ใส่ชุดเกราะหนักๆ ทำให้พวกมือสังหารเร่งความเร็ว รุดไปข้างหน้า แซงสมาชิกคนอื่น ๆในทีม วิ่งเข้าไปในส่วนใหม่ของดันเจี้ยน พวกเขาเห็นบางอย่างกำลังยืนอยู่ในเงามืด โดยไม่มีการลังเลใดๆ พวกเขาได้ขว้างมีดสั้นเข้าใส่ทันที

โช้ะ! โช๊ะ! ชึ้ก!

มีดสั้นที่โยนไปเมื่อกี้นี้ ตัดผ่านเข้าไปในความมืดมิด!

มือสังหารทั้ง 3 ไม่คาดคิดว่าอาวุธบินจะถูกปัดป้องเอาไว้ได้ อาวุธลอบสังหารเหล่านี้เคลือบด้วยพิษอัมพาตรุนแรง ซึ่งเป็นเรื่องยากมากที่จะรับมือกับอาวุธพวกนี้ได้

ซอยูน วิ่งไปข้างหน้าเต็มกำลัง แล้วปัดมีดสั้นพ้นจากตัวเธอ

จุดเด่นอย่างหนึ่งของ เบอร์เซิร์กเกอร์ คือพวกเขาจะมีความต้านทานสูงต่อการถูกโจมตีติดคริติคัล(การโจมตีที่แรงกว่าการโจมตีแบบธรรมดา) แม้จะถูกโจมตี พวกเขาก็จะไม่ตกอยู่ในสถานะสับสน

เมื่อพลังชีวิตของ เบอร์เซิร์กเกอร์ ลดลง พลังโจมตีของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น และมีพลังมากขึ้นในขณะที่การใช้มานาก็จะลดลง การเข้าสู่โหมดเบอร์เซิร์ก(โหมดนักรบครลั่ง) ยังช่วยเพิ่มความต้านทานต่อการติดพิษอีกด้วย

ซอยูน เพียงแค่เหวี่ยงดาบของเธอเป็นวงกว้างและนั่นทำให้เป็นอันตรายถึงตายได้

 “เควี้ยงงงง!”

โดนดันกลับหลังอย่างรวดเร็ว มือสังหารยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีระยะไกลได้ พวกเขารวดเร็ว แต่ไม่พอที่จะหลีกเลี่ยงการถูกโจมตีจากซอยูนที่อยู่ด้านหน้า

"แกกล้าดียังไง!"

"พวกเราจัดการมันซะ"

อัศวินกองเรือมาถึงและรีบดึงดาบของพวกเขาออกมา, ซอยูน หันหน้าไปทางอื่นโดยไม่สังเกตเห็นพวกเขา

ซอยูน ยังคงกวัดแกว่งดาบของเธอ ต่อสู้กับพวกมือสังหารที่อยู่ต่อหน้าเธอ เธอโจมตีอย่างต่อเนื่องเพื่อทำลายความต้านทานของศัตรูและลดการป้องกันของพวกเขา

"นี่มัน ... ?"

"อะไร ... กันวะ ... !"

"ทำไมกัน ข้าถึงต้องมาพบจุดจบกับการต่อสู้อย่างนี้ ... "

พวกเขาเหล่านี้คือ ผู้ที่ถูกคัดสรรมาอย่างดี อัศวินกองเรือระดับสูงของกิลด์เฮอร์มีส

ก่อนที่ มือสังหาร จะได้เปรียบจากคุณลักษณะของพวกเขา(ความได้เปรียบทางอาชีพ) การโจมตีที่รุนแรงกระแทกผ่านอวัยวะที่สำคัญของพวกเขา จากการโจมตีระยะไกลอีกรอบ ทำให้พวกเขาถูกจัดการและตายในทันที

กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับการโจมตีของเธอ ซอยูน แทบไม่ได้สนใจเหล่าทหารที่มาใหม่เกือบ 10 วินาที

พวกอัศวินรีบแกว่งดาบวิ่งเข้าไปโจมตีซอยูนกันเป็นกลุ่ม ในขณะที่พวกอัศวินโจมตี ซอยูน ชุดเกราะของเธอสามารถดูดซับพลังโจมตีเอาไว้ได้ แต่พลังชีวิตของเธอก็ค่อยๆเริ่มลดลง

ยิ่งการต่อสู้ดำเนินต่อไปอีกนานเท่าไร พลังชีวิตที่ลดลงจะยิ่งอันตรายมากขึ้น โดยเฉพาะกับเบอร์เซิร์กเกอร์

แต่กระนั้น ซอยูน ก็ไม่สนใจความปลอดภัยในการล่า

เธอตายไปแล้วตั้งหลายครั้งในขณะที่กำลังออกล่าในช่วงแรก ๆ ของการเล่นรอยัลโร้ด เหตุผลหนึ่งที่คลาสของเธอหายากคือความจริงที่ว่าคุณไม่สามารถเข้าไปสู่คลาส เบอร์เซิร์กเกอร์ ได้ เว้นแต่คุณจะยอมตาย ... หลายครั้ง

การโจมตีสวกลับของ ซอยูน ทรงพลังมากจนถึงขนาดที่ว่าสามารถสังหารพวกอัศวินกองทัพเรือได้สองคน อัศวินที่เหลือรอดเป็นคนสุดท้าย ได้เริ่มพูดคำสาปแช่งหลังจากเห็นสหายของเขาล้มลง

"แกยัยผู้หญิงโง่โสมม...... "

หลังจากที่ถูกเรียกชื่อน่ารังเกียจทุกอย่างที่เป็นไปได้ ซอยูนก็เงยหน้าขึ้นมองเขา ในอดีต วีดได้มอบหน้ากากให้ เธอไม่ได้สวมใส่มันเป็นเวลานานมาก

"พระเจ้า!"

ตราบเท่าที่วีดมีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ แม้แต่เหล่าคนดังที่มีชื่อเสียงทางทีวี ต่อให้เขาไม่เคยเจอคนพวกนั้นแบบเห็นหน้า แต่ก็ยังได้ไม่ถึงครึ่ง เมื่อเทียบกับความงดงามของซอยูน

เธอสวยมาก ไม่มีอะไรเทียบได้

มันดูเหมือนความสุขที่แสนบริสุทธิ์ เพียงแค่แบ่งปันอากาศร่วมกันและอยู่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกันกับความงามดังกล่าว!

เมื่อ ซอยูน ทำการโจมตีครั้งสุดท้าย อัศวินกองทัพเรือ คิดว่าเขาคงตายอย่างมีความสุข

 ‘ทำไมเขาถึงยืนนิ่งอยู่ในขณะที่เขาตาย?’

ซอยูน ไม่เข้าใจ เธอคงจะไม่สามารถเสียเวลาคิดมันได้ เธอจำเป็นต้องย้ายไปที่อื่นอีกรอบ

"ฉันขอโทษ "

มือสังหาร คนอื่นยังคงไล่ตามเธออยู่ พวกเขาล่าช้าไปเพียงไม่กี่นาที

ซอยูน ยังมีงานต้องทำอีก

*****

แคล้ง! แคล้ง! แคล้ง! แคล้ง! แคล้ง! แคล้ง!

วีดค่อยๆได้ค่าประสบการณ์ทักษะมากขึ้นเรื่อยๆและมั่นคงอย่างค่อยเป็นค่อยไป ด้วยการมช้พลั่วมิธริลผสมเหล็กอันหนักอึ้ง

ทุกๆการขุด พลั่วของเขาจะค้นพบวัสดุมากขึ้นและขุดเป็นรูได้ลึกมากขึ้นด้วยการแกว่งเหนือศีรษะในแต่ละครั้ง ทักษะของเขาก้าวหน้ามากขึ้น ทำให้เขาสามารถขุดเหมืองที่อยู่ด้านข้างได้มากกว่าเดิม

เพื่อถนอมพละกำลัง เขาถอดชุดเกราะและปลดดาบ แล้วสวมใส่เสื้อผ้าที่เบาและเรียบง่าย การทำเหมืองแร่ไม่ใช่งานที่น่ารื่นรมย์ และเสื้อผ้าที่มีน้ำหนักเบาเหล่านี้ก็ถูกทับทมให้มีน้ำหนักด้วยสิ่งสกปรกและโคลนสีดำ

'เราค่อยเปลี่ยนทีหลังละกัน'

ทุกๆการขุด กล้ามเนื้อของเขาจะพองขึ้นด้วยความตึงเครียดราวกับว่าพวกมันจะระเบิดตอนไหนก็ได้ ทุกๆเคล็ดลับทุกๆความคิดและทักษะที่พร้อมใช้งาน ได้ถูกนำมาใช้ในการพยายามหาฮีเลียม ทั้งหมด

เขาอัญเชิญแม้แต่ ปราชญ์แห่งผืนพิภพ เพื่อให้มาช่วยงาน แต่ขณะที่เขาทำการค้นหาผ่านชั้นหิน ผลที่ได้ก็คือ ปราชญ์แห่งผืนพิภพ ได้แต่แสดงสีหน้างุนงงบ่งบอกเป็นนัยๆถึงความล้มเหลวของเขา เขาพยายามกระพริบตาอย่างน่ารักไปให้วีด

"แกนี่มัน ไร้ประโยชน์จริงๆ"

ฮีเลียมถูกฝังลึกเกินไปหรือได้รับการคุ้มครองด้วยเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ พลังการปิดกั้นในสถานที่แห่งนี้ แม้แต่จิตวิญญาณแห่งดินก็มิอาจค้นหามันพบ

ในท้ายที่สุด วีดมีความคืบหน้ามากที่สุดจากการทำงานอย่างหนักด้วยร่างกายของเขา

ติ๊ง!

==================================

ทักษะของคุณถึงขั้นต้นเลเวล 10 แล้ว

มันจะเปลี่ยนเป็นทักษะการทำเหมืองแร่ขั้นกลาง 01 [0%]

คุณจะสามารถขุดได้โดยไม่ทำให้แร่ธาตุเกิดความเสียหาย

คุณจะสามารถมองเห็นและรู้สึกได้ถึงคุณสมบัติพิเศษของแร่ธาตุ

+2 แต้มเพิ่มเติมให้กับทุกค่าสถานะ

เนื่องจากอาชีพของคุณไม่ใช่ของคนงานเหมืองแร่ พลังชีวิตสูงสุดของคุณจะเพิ่มขึ้น 300 และอัตราการฟื้นพลังชีวิตเพิ่มขึ้น อย่างถาวร เป็นจำนวน 0.4%

ชื่อเสียงของคุณเพิ่มขึ้น 30

ค่าสถานะความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 5

==================================

"ในที่สุด เราก็ถึงทักษะการทำเหมืองแร่ขั้นกลางซะที"

มันเป็นผลมาจากการทำงานหนักของเขา การทำเหมืองขั้นตั้นค่อยๆพัฒนาอย่างเงียบๆจนก้าวสู่ขั้นกลาง มันยากที่จะห้ามไม่ให้น้ำลายไหลออกมาอย่างเงียบๆ ต่อหน้าแร่อันมากมายที่ถูกฝังอยู่ภายในเหมือง

โอ้วววววววว

==================================

ท้องของคุณยังคงว่างเปล่าไปทางจนถึงด้านหลัง

คุณสามารถรู้สึกถึงผลกระทบจากความอดอยากอย่างรุนแรง

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของคุณลดลงกว่า 25%

ความแข็งแกร่งปกติของคุณจะได้รับการฟื้นฟูจนถึงแค่ 65% เท่านั้น

ในระหว่างการสู้รบโดยการกลายเป็นคนโหดร้าย อ๊อค สามารถใช้พลังรุนแรงในกรณีฉุกเฉินได้ชั่วคราว

คำเตือน: เมื่อการต่อสู้อันโหดร้ายสิ้นสุดลง หลังจากนั้น คุณจะได้รับความหิวกระหาย

==================================

วีดบดขยี้ขนมปังข้าวบาร์เลย์ในน้ำและดื่มมัน เนื่องจากธรรมชาติของ อ๊อค หิวโหยอยู่ตลอดเวลา เขาจำเป็นต้องกินอย่างสม่ำเสมอ เมื่อเยียวยาความหิวโหยได้แล้ว ทำให้เขาสามารถมุ่งความสนใจไปที่การทำงานได้อย่างต่อเนื่องกับพลั่วของเขา

เจ้าเหลือง ค่อย ๆ เคี้ยวเอื้องอย่างช้าๆ ขณะที่ยังคงไถดินเพื่อหาแร่

ขณะที่วีดและเจ้าเหลืองทำเหมืองด้วยกัน พวกเขาพูดคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว

"เจ้าเหลือง แกไม่ดีใจหน่อยเหรอ ที่ได้แบ่งปันงานนี้กับฉันน่ะ?"

เจ้าเหลือง คิดว่ามันไม่มีเหตุผลเอาซะเลยที่มาแบ่งปันอะไรแบบนี้กับเจ้านาย

 “คราวหน้า เมื่อไรที่พวกเรามีการผจญภัยอื่น ๆอีกละก็ ฉันมั่นใจได้เลยว่าแกจะได้มีส่วนร่วมกับมันอย่างแน่นอน”

 “มอออออออออออออออออออ”!

 “แกดูมีความสุขมากเลยนะ ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน!”

ความเร็วที่เจ้าเหลืองสามารถลากคันไถได้ช่างมหาศาลยิ่งนัก ทักษะการไถนาของเจ้าเหลือง เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงขั้นกลาง ดังนั้นถ้าเขาต้องการทำฟาร์ม เจ้าเหลืองจะมีประโยชน์มาก! แน่นอนว่าการทำเหมืองแร่ยังคงเป็นงานที่สกปรกและไม่น่าสนใจเอาซะเลยจนคุณต้องจ่ายเงินเพื่อหลีกเลี่ยง เจ้าเหลือง มีบางอย่างเล็กๆน้อยๆที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้

"ว่าแต่ ...เจ้านาย ... เจ้านายแน่ใจหรือว่ามันต้องใช้เวลาในการหาฮีเลียมนานขนาดนี้เลยเหรอ?"

ทุกครั้งที่วีดพัฒนาทักษะของเขา คุณภาพของวัสดุที่เขาได้จากการทำเหมือง ก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาได้รับแร่ธาตุและอัญมณีมากมายและบางครั้งก็ยังขุดพบกระดูกมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะค้นหาอีกนานเท่าไหร่ ก็ไม่เจอแม้แต่ร่องรอยของฮีเลียมเลยสักนิดเดียว

 “ไม่มีทาง! อย่าบอกนะว่า ไม่มีฮีเลียมอยู่ที่นี่น่ะ? "

มันจะดีกว่าถ้าหลีกเลี่ยงความคิดแบบนี้

มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ถ้าคุณคิดเรื่องนี้จากมุมหนึ่ง เรื่องราวบางส่วนเกี่ยวกับประติมากรแห่งทวีปเวอร์เซลล์ที่มุ่งมั่นมาที่นี่แม้จะต้องพบกับความยากลำบากในการหาฮีเลียม แถมยังไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับความทรงจำของประติมากรรม จากใครสักคนที่ค้นพบฮีเลียม!

ในความเป็นจริง การหาฮีเลียมไม่คำร้องขอปรากฏขึ้นมา,แล้วก็ไม่มีข้อมูลก่อนเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกด้วย หลังจากเดินทางมาถึง ลาสฟาลั้งค์ เขาได้พบหอมรดกของประติมากร ขณะที่ตรวจสอบประติมากรรมที่นั่น เขาได้พบความจำบางส่วนซึ่งเริ่มมีลูกบอลกลิ้งเข้าไปอยู่ในการสำรวจเหมืองแร่ที่ขนาดลึกนี้ เพื่อหาฮีเลียม

"ความทรงจำของประติมากรรมชิ้นนั้น แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่แข็งแกร่งมากเกี่ยวกับฮีเลียม ว่ามันอยู่ที่ไหน"

หลังจาก 5 ชั่วโมง วีด ยืดตัว

ร่างกายของ อ๊อค มีอัตราการฟื้นตัวที่ดี ทักษะการทำเหมืองระดับกลางแสดงให้เห็นถึงผลกำไรที่ดี พลั่วก็มีประสิทธิภาพเช่นกัน ถึงแม้จะได้ผลลัพธ์ที่ดี แต่เขาก็จำเป็นต้องหยุดพักจากการทำงานบ้าง

ปวดเมื่อยตามร่างกายและอ่อนเพลีย สำหรับ อ๊อค ที่ทำงานเกินขอบเขตความสามารถและขีดจำกัดของร่างกาย

เมื่อเห็นวีดกำลังหยุดการทำงานของเขา เจ้าเหลืองแอบมองเขาก่อนที่จะฟุบตัวลงบนพื้นเพื่อพักเบรก ถูกบังคับต่อเจตจำนงของตัวเอง เจ้าเหลืองได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

"นี่เราต้องขุดเหมืองทั้งปีเลยรึไงเนี่ย?"

ถ้าคำตอบคือการขุดไม่มีที่สิ้นสุด เขามีเวลามากมายที่จะทำเช่นนั้น

ระหว่างช่วงนี้ เจ้าเหลืองกำลังจ้องมองที่ผนังด้านหลัง วีดมองตาม เจ้าเหลืองไปที่ส่วนของผนัง

ในขณะที่คุณทำงานใกล้ชิดกับผืนดินในระหว่างการทำเหมืองแร่ โดยธรรมชาติแล้ว คุณจะคุ้นเคยมากกับคุณภาพของมัน มีความแตกต่างที่ลึกซึ้งระหว่างชนิดของชั้นหินและดินที่คุณเรียนรู้เพื่อระบุและจัดหมวดหมู่

วีดสามารถมองเห็นส่วนหนึ่งของกำแพงที่ไม่เป็นธรรมชาติ ดูเหมือนว่ามีการจงใจทำให้มันเป็นอย่างนั้น

"ฉันคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้"

วีดแตะที่กำแพงเบา ๆ ด้วยมือของเขา ความรู้สึกจากกำแพงสดชื่นเช่นเดียวกับการได้รับพรจากว่าที่สังฆราช อัลเวรอน ด้วยทักษะการทำเหมืองขั้นกลาง เพียงแค่สัมผัสส่วนของชั้นหิน มันสามารถบอกคุณได้ว่ามีแร่ธาตุอยู่ตรงไหน

"นี่ไม่ใช่แค่กำแพงหนาๆ มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่"

วีดเลือกวิธีที่รวดเร็วเพื่อตรวจสอบกำแพงหิน เขากระแทกพลั่วผ่านเข้าไปในชั้นหิน

*แคร้ง ชึ้บ!*

นอกเหนือจากกำแพงหินและดินเหนียวที่พังทลาย มีห้องลับปรากฏ ภายในมีพื้นที่ว่าง ตรงนั้นมีประติมากรรมตั้งตระหง่าน

"ไม่นึกว่าจะมีประติมากรรมซ่อนอยู่ในสถานที่แบบนี้"

วีดผลักเศษหินไว้ด้านข้างและเดินเข้าไปข้างใน เดินตรงไปที่ประติมากรรม ตั้งตระหง่านอยู่ในห้องลับเป็นรูปปั้นเทวทูตทั้งเจ็ดกำลังจุติ ปีกและรูปร่างของพวกเขาช่างสง่างามราวกับว่าพวกเขากำลังสัมผัสลงบนพื้นโลก

==================================

คุณได้ชื่นชม 'การจุติของเทวทูตทั้งเจ็ด'

ผลงานชิ้นโบแดงจากสุดยอดปรมาจารย์ประติมากรแห่งทวีปเวอร์เซอลล์! (Magnum Opus กับ Master คืออันเดียวกัน)

สร้างจาก มิธริล บริสุทธิ์ มันแสดงให้เห็นถึงขอบเขตของคุณสมบัติอันยอดเยี่ยมของโลหะ

เทวทูตเหล่านี้ถูกแกะสลัก พร้อมกับช่วงเวลาการจุติลงบนพื้นโลก ด้วยรายละเอียดและความงดงามอันแสนมหัศจรรย์

คุณได้ค้นพบสมบัติลับแห่งทวีปเวอร์เซลล์ ผลงานชิ้นนี้ถูกกำหนดโชคชะตา ไม่เพียงแต่จะนำมาซึ่งชื่อเสียงอันโด่งดัง มันยังเป็นของขวัญสำหรับมวลมนุษยชาติและทุกเผ่าพันธุ์บนผืนทวีปแห่งนี้

อัตราการฟื้นฟูพลังชีวิต, มานา, และพลังกายเพิ่มขึ้น 40%

ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 45

ศรัทธาเพิ่มขึ้นอย่างถาวรจำนวน 15

การก้าวเท้าของคุณมีน้ำหนักเบาขึ้น(ก้าวเดินดุจดั่งขนนก)

ลดความเสียหายจากมนต์ดำ

ลดน้ำหนักชุดเกราะได้มากกว่าครึ่งหนึ่ง

เพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพและเพิ่มความน่าจะเป็นในการได้รับไอเทม

ความสว่างไสวของประติมากรรม ช่วยลดความชั่วร้ายของมอนสเตอร์ ทำให้พวกมันไม่สามารถเข้าใกล้ได้

- พรแห่งเทวทูต ได้รับแล้ว

อาการผิดปกติที่มีผลต่อค่าสถานะทั้งหมดของคุณได้รับการยกเลิก ลักษณะเฉพาะของเผ่าพันธุ์ได้รับผลพิเศษเพิ่มขึ้นสองเท่า

แม้ว่าพลังกายและพลังชีวิตจะลดลง แต่คุณสามารถต่อสู้ได้ในสภาวะที่ดีที่สุดระหว่างการสู้รบ

พลังศักดิ์สิทธิ์จะยับยั้งการโจมตีพิเศษจากมอนสเตอร์ที่สังกัดมนต์ดำ

==================================

ความแข็งแกร่งทั่วทั้งร่างกายของวีดและค่าสถานะต่างๆฟื้นคืนกลับมาเต็มที่เหมือนเดิม เนื่องด้วยระดับของผลเอฟเฟ็คจากรูปปั้นทำให้เขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลังทางกล้ามเนื้ออันน่าทึ่ง!

"นี่ต้องเป็นผลงานของ ปรมาจารย์ประติมากร เดย์แครม"

การได้ชื่นชมเทวทูตศักดิ์สิทธิ์ทั้งเจ็ดองค์จุติลงมาบนพื้นโลกเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์มาก ยิ่งกว่านั้นรายละเอียดต่างๆเปล่งแสงระยิบระยับออกมาราวกับคริสตัล มันเกือบจะเหมือนออร่าสีเงินล้อมรอบพวกเขาขณะที่พวกเขายืนอยู่ในเหมืองใต้ดินอันมืดมิด เหล่าวีรบุรุษผู้เหนื่อยล้าจากการต่อสู้อันยาวนานเพื่อปกปักรักษาทวีปแห่งนี้ จะสามารถฟื้นพลังของพวกเขาจากการชุมนุมที่ด้านหน้าของเทวทูตเหล่านี้ แม้ว่ามันจะเป็นประโยชน์มากกว่าหากถูกนำไปใช้ในพระราชวังหรือวิหาร

"มันน่าทึ่งมากที่เขาทำสิ่งนี้โดยใช้ มิธริล"

ทั้งหมดทั้งมวลของประติมากรรมชิ้นนี้เกิดขึ้นจากมิธริลอันบริสุทธิ์ ชิ้นส่วนของ มิธริล เพียงชิ้นเดียวก็นับได้ว่าหายากมาก คุณยังสามารถนำมันมาหลอมละลายเข้าด้วยกันกับโลหะของคุณ แล้วผสมมันเข้าด้วยกัน เพื่อสร้างไอเทม ตอนนี้ประติมากรรมที่หลอมขึ้นมาจากมิธริลบริสุทธิ์ ได้มาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว!

วีดคิดว่าการซื้อไม้จากร้านแกะสลักเป็นของเสียเงิน ดังนั้นเขาจึงตัดไม้เป็นของตัวเอง แน่นอนสำหรับหิน มันถูกขุดขึ้นมาจากบริเวณใกล้เคียงและถูกนำมาใช้ เขาได้แต่อิจฉาในทักษะระดับสูงของปรมาจารย์เดย์แครม เขาทั้งหลอมและสร้างประติมากรรมชิ้นนี้ จากวัสดุที่เขาขุดขึ้นมา จากการทำเหมืองแร่ด้วยตัวของเขาเอง

การที่สามารถสร้างเทวทูตเหล่านี้โดยใช้ มิธริล หมายความว่าเขามีทักษะ ช่างตีเหล็ก ที่ยอดเยี่ยม คล้ายกันแต่น่าจะมากกว่าระดับปัจจุบันของวีด

"ชายผู้ร่ำรวย ปรมาจารย์ประติมากร เขาต้องมีทักษะในการตีเหล็กขั้นกลางมากแน่ๆอาจจะถึงขั้นสูงเลยด้วยซ้ำ!"

สิ่งที่น่าประหลาดใจมากยิ่งขึ้น คือ ความจริงที่ว่ามีปรมาจารย์ประติมากรไม่เกิน 5 คนจากทั่วทั้งทวีป! วีดรู้สึกยินดี เขายังต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้อาวุโสและตอนนี้เขาแล้วรู้ว่าจะหาดูที่ไหน

"ตรวจสอบ!"

=================================

การจุติของเทวทูตทั้งเจ็ด

ผลงานชิ้นเอกจากงานประติมากรรม ปรมาจารย์เดย์แครม!

โลกยังไม่ทราบถึงการมีอยู่ของผลงานอันงดงามชิ้นนี้

หากประติมากรรมเพียบพร้อมซึ่งความงามดังกล่าว มีผลเอฟเฟ็คที่น่าอัศจรรย์จนกลายเป็นที่รู้จัก มันจะส่งผลกระทบต่อโลกใบนี้ไปทั่วทุกสารทิศ

มันถูกสร้างขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบโดยการหลอมมิธริลไร้ซึ่งมลทิน ยังไม่มีวิธีการที่สามารถหลอม มิธริล ให้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์แบบได้เช่นนี้

ความแวววาวและความแข็งแกร่งอันโดดเด่นของ มิธริล ถูกเปิดเผยในรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุด

ซ่อนอยู่ในดันเจี้ยนใต้ดินแห่งลาสฟาลั้งค์ มันถูกค้นพบโดยประติมากรวีด

คุณค่าทางศิลปะ: 57,900

ผลงานของประติมากรที่มีทักษะราวกับพระเจ้า:

คุณสมบัติ:

ในระหว่างวัน อัตราการฟื้นพลังชีวิต มานา และพลังกาย เพิ่มขึ้น 40%

ค่าสานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 45

ความเร็วในการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น

ความต้านทานเวทย์มนต์ต่างๆเพิ่มขึ้น 25%

ความต้านทานมนต์ดำเพิ่มขึ้นชั่วคราว 80%

ความเสียหายจากมนต์ดำ จะลดลงเมื่อคุณถูกโจมตี

เพิ่มพลังต่อต้านความกลัว เมื่ออยู่ใกล้ประติมากรรม

ผลงานทางศาสนาที่มีคุณค่าสูง: ทักษะของอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวชเพิ่มขึ้นอย่างถาวรถึง 3% อาจส่งผลกระทบต่อผู้อื่น

ขึ้นอยู่กับวิชาชีพ ค่าสถานะความศรัทธาจะเพิ่มขึ้นอย่างถาวรจากขั้นต่ำ 15 ถึง 40

โชคเพิ่มขึ้น + 50

อัตราการดรอปไอเทมเพิ่มขึ้นและเพิ่มโอกาสในการได้รับไอเทมหายาก

เนื่องจากความทนทานสูง จึงไม่สามารถถูกทำลายได้

การประทานพรของเทวทูต

=========================================

=========================================

- การชื่นชมผลงานศิลปะได้เพิ่มค่าสถานะทางศิลปะ 87

ค่าสถานะทางศิลปะเกิน 2,000

เมื่อท้าทายการสร้างผลงานศิลปะให้กับเหล่าชนชั้นสูง จะเพิ่มเอฟเฟ็คเพิ่มเติมบางอย่างและลดโอกาสล้มเหลว

=========================================

=========================================

-เนื่องจากทำการตรวจสอบผลงานศิลปะชั้นสูง ทักษะประติมากรรมของคุณเพิ่มขึ้น 3.5%

=========================================

=========================================

- สำหรับการค้นพบ การจุติของเทวทูตทั้งเจ็ด ชื่อเสียงของคุณเพิ่มขึ้น 1,450

ถ้าคุณเปิดเผยต่อสาธารณะ จะเป็นการเพิ่มอิทธิพลของศิลปะในโลก

=========================================

ผลงานของ เดย์แครม ทำให้ได้รับประโยชน์ต่อค่าสถานะอย่างมหาศาล

ประติมากรรมส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่ได้รับทั้งความเสียหายหรือไม่ก็หนักเกินกว่าที่จะเคลื่อนย้ายพวกมัน ซึ่งไม่คุ้มค่ากับความพยายามเลยสักนิด อย่างไรก็ตามสำหรับ การจุติของเทวทูตทั้งเจ็ด ผลงานของเดย์แครม ไม่ว่ามันจะยากสักแค่ไหน มันเกินคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้มสำหรับความพยายามในการทุ่มเทนำมันกลับไปยังทวีปเวอร์เซลล์

"เราเจอ แจ๊คพอต!"

วีดย้ายรูปปั้นเทวทูตไปยังรถบรรทุกชั่วคราวที่เขาสร้างขึ้น จากนั้นเขาสั่งให้เจ้าเหลืองเป็นคนลากมัน เจ้าเหลืองได้แต่หวังว่าภาระของเขาจะไม่เพิ่มขึ้นมากกว่านี้อีก

"ประติมากรรมชิ้นอื่นๆ ที่กระจัดกระจายอยู่นั้น น่าจะขายได้เพียงไม่กี่ทอง ... ไม่, ยังไม่ดีเท่าไหร่, พวกมันน่าจะเอามาหลอมละลายแล้วขายเป็นอาวุธซะ!"

วีดคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในการแยกชิ้นส่วนงานศิลปะ

(วีดนายเป็นนักทำลายงานศิลป์แล้วนะ -v-)

"ตามที่คาด ไม่ว่าจะสายอาชีพใดก็ตาม ผู้อาวุโสที่เชื่อถือได้แนะนำและผู้น้อยปฏิบัติตาม ปรมาจารย์ประติมากร เดย์แครม ต้องมีเทคนิคน่าอัศจรรย์บางอย่างถ่ายทอดให้แน่ๆ "

ที่ผนังด้านหลังของห้องลับ ตรงที่ประติมากรรมถูกซ่อน มีข้อความที่เป็นลายลักษณ์อักษร

ข้าคือ เดย์แครม

ข้ามาถึงที่นี่ จุดสิ้นสุดของการเดินทางอันยาวนาน

ข้ามาเพื่อฟื้นฟูงานประติมากรรมในทวีป

ที่นี่ ข้าพบฮีเลียม

"คุณพบมัน เดย์แครม คุณพบฮีเลียม"

วีดปรารถนาที่จะเป็นคนแรกที่ได้แกะสลักฮีเลียม การเป็นคนแรก ไม่ใช่แค่การแกะสลัก แต่เป็นคนแรกในเทคนิคใหม่ ๆ ทำให้ผู้เล่นมีชื่อเสียงอันรุ่งโรจน์ เขาต้องการเป็นคนแรกที่ได้นำเสนอความประหลาดใจให้กับโลก แต่ เขายังคงอยากรู้อยาเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่ เดย์แครม สร้างขึ้นมาจากฮีเลียม วีดได้รับเทคนิคทั้ง 4 จากปรมาจารย์ประติมากร

ประติมากรรมประทานชีพ, ประติมากรรมจำแลง, เคล็ดมีดแกะสลัก, ประติมากรรมรังสรรค์การสร้างธาตุ!

เดย์แครม เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ประติมากรคนสุดท้ายที่เหลืออยู่และเขาต้องการที่จะได้รับทักษะของเขา จากนั้นเขาก็จะได้รับสิ่งที่เป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับสายอาชีพการแกะสลักของเขา

วีดยังคงอ่านต่อไป

อย่างไรก็ตาม ก่อนจะพูดถึงเรื่องราวของฮีเลียม ข้าจะพยายามพูดคุยเกี่ยวกับตัวของข้าสักเล็กน้อย

การได้เป็นปรมาจารย์ประติมากร ช่วงเวลาของข้าถูกเติมเต็มด้วยความต้องการ ข้าตัวคนเดียวมาที่ลาสฟาลั้งค์แห่งนี้ เพื่อที่จะหลีกหนีความต้องการเหล่านั้นและอยู่คนเดียวกับการทำงานของข้าในดินแดนใหม่นี้

ไม่ว่าข้าจะถูกรบกวนจากอุปสรรคนับร้อยนับพันครั้งและข้าก็จะมุ่งเน้นแต่การพัฒนาทักษะประติมากรรมของข้า

ข้าได้เรียนรู้วิธีการฟังเสียงไม้ หิน และโลหะ เป็นผลให้การใช้พวกมันรู้สึกเหมือนการได้ออกไปสู้รบในสงครามกับบรรดาสหาย การทำลายธรรมชาติเพื่อสร้างประติมากรรม นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆน่ะหรือ?

เวทมนตร์และเทคโนโลยีที่ใช้ในงานประติมากรรมจวบจนทุกวันนี้ ไม่ได้มีอยู่ในอดีตและหลายประติมากรรมถูกสร้างขึ้นโดยปราศจากการทำความเสียหายให้แก่ธรรมชาติ

ผู้เป็นประติมากรในยุคสมัยแห่งโบราณกาลนั้น ไม่ได้ทำลายธรรมชาติ, พวกเขาถือว่าธรรมชาติเป็นมิตรสหาย

วีดไม่เคยมีความกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเป็นคนโลภและหมกมุ่นอยู่กับการได้รับหินและต้นไม้จากป่าหนาทึบและภูเขาที่มีคุณภาพดีที่สุด วีดรู้สึกขมขื่นในขณะที่เขายังคงอ่านต่อไป

"ข้ากังวลมากเกี่ยวกับการจัดวางอาหารไว้บนโต๊ะและมีหลังคาคลุมศีรษะของข้า"

การทำลายธรรมชาติเพื่อสร้างงานศิลปะ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าจะยอมรับได้อย่างเด็ดขาด

วัสดุที่ข้าจะใช้สำหรับประติมากรรม ไม่สามารถทำขึ้นมาได้โดยการทำลายธรรมชาติของมัน

การใช้กิ่งไม้ที่เน่าเสีย ถูกกัดกินโดยพวกแมลง วัสดุเหล่านั้น ข้าสามารถเลือกนำมาใช้ได้

การใช้สิ่งต่างๆเช่นกลีบดอกไม้ที่ร่วงโรยหรือดินตามธรรมชาติจากแผ่นดิน นั่นคือวิธีที่ข้าจะใช้ในการทำงานนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

แน่นอน ยิ่งวัสดุมีความละเอียดอ่อนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้งานของข้าประสบผลสำเร็จยากยิ่งขึ้นไปอีก

ประติมากรรมไม้ผุๆพังๆดูกระจอกและกลีบดอกไม้ก็แห้งเหี่ยวไปในทันที

ข้าไม่ได้พยายามสร้างประติมากรรมอันงดงามโดยการตัดลงไปในก้อนหินหรือหน้าผา

ในเมื่อข้าเผาไม้สำหรับทำอาหาร ข้าสามารถละลายเหล็กและสร้างผลงานของข้าจากกระบวนการทางธรรมชาติได้

หลังจากฟังผลงานประติมากรรมของข้าจากโลหะ ข้าพอใจมาก

ข้าทำการหลอมละลายโลหะอีกครั้งเพราะข้าไม่ต้องการทำลายผืนดินด้วยการขุดมัน ข้าต้องการสร้างความเสียหายให้น้อยที่สุดเท่าที่ข้าจะทำได้ ต่อความงดงามของธรรมชาติ

ข้าไม่ได้รับงานจากเหล่าขุนนางและคนในตระกูลราชวงศ์ ดังนั้นทุกสิ่งที่ข้าเป็นเจ้าของ ได้ถูกขายไปในการดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอด

ข้ามีเงินใช้ 1 ทองต่อเดือน ข้าต้องเลิกดื่มและลดอาหารด้วย

ปราศจากความช่วยเหลือจากผู้คนรอบข้าง ข้าอาจตายจากความอดอยาก

มีข่าวลือเกี่ยวกับ เดย์แครม ในด้านแปลก ๆ ผลงานของเขาไม่ได้มีชื่อเสียงมากมายนัก เนื่องจากเขาทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจ มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะหาข้อมูลรายละเอียดใด ๆ เกี่ยวกับเขา

"นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา ปรมาจารย์ประติมากรจกลายมาเป็นนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม"

วีดเกือบจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา

เดย์แครม ค่อยๆตกอับสู่ความยากจนและวีดต้องการเบือนหน้าหนีออกไปจากภาพตรงนั้น การได้เห็นเทวทูต วีดคิดว่าเดย์แครมนั้นร่ำรวยมาก แต่ดูเหมือนว่าการตัดสินแบบนั้นผิดไปอย่างสิ้นเชิง

แต่ถึงกระนั้น เพราะนั่นคือวีด เขาจะไม่ละทิ้งความฝันของเขา

"เขาน่าจะซ่อนอะไรสักอย่างเอาไว้"

ในฐานะที่ปรมาจารย์ประติมากรคนอื่น ๆ มีความสามารถอันน่าทึ่ง เขาเชื่อว่า เดย์แครม ก็มีพลังอำนาจมหาศาลเช่นกัน

ข้ายังได้สร้างประติมากรรมจากวัสดุที่ถูกทิ้งโดยเกษตรกร เช่นฟางและปุ๋ยคอก

เมื่อผู้คนเห็นข้าก่อกองมูลและหญ้าแห้ง พวกเขาเรียกข้าว่าคนบ้าไม่ตระหนักถึงงานที่แท้จริงของข้าในฐานะประติมากร สำหรับข้า ความงามอยู่ในทุกสิ่งรอบตัวเรา

ดังนั้น ข้าจึงได้ทำประติมากรรมที่ไม่ใช่ประติมากรรม

ที่ชายหาด ข้าสร้างขึ้นด้วยทรายและเปลือกหอย ให้กระแสน้ำล้างมันทิ้งไป หลงเหลือแต่เศษเปลือกหอยที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ขณะที่ฝนตก ข้าค้นพบประติมากรรม ที่หลงเหลือจากร่องรอยบนพื้นดิน

ในช่วงเวลานั้น ข้าเห็นการแกะสลักในมุมมองใหม่

ถ้าประติมากรรมทำจากธรรมชาติ ความอุดมสมบูรณ์นั้นจะกลับคืนสู่ธรรมชาติผู้ให้กำเนิด

แม้แต่ต้นไม้ที่ร่วงโรยหรือก้อนหินที่ฝังลึกอยู่ในดิน สิ่งเหล่านั้นล้วนแล้วแต่มีเรื่องราวของธรรมชาติในตัวของมันเอง

ข้าตระหนักได้ถึงพลังของสิ่งที่เล็กที่สุดด้วยความเป็นอยู่ของข้าตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมา

ติ๊ง!

======================================

- คุณได้เรียนรู้ทักษะประติมากรรมธรรมชาติ(Nature Sculpting skill)

ขณะนี้คุณสามารถสร้างประติมากรรมธรรมชาติได้

ค่าความสัมพันธ์สูงกับธรรมชาติ และทักษะการแกะสลักเป็นสิ่งจำเป็น

นี่จะช่วยยืดอายุการใช้งานของวัสดุประติมากรรม

แม้จะมีการแกะสลักหินหรือไม้ พลังงานส่วนที่เหลืออยู่ของธรรมชาติ จะไม่หายไปอย่างรวดเร็ว

ถ้าคุณอนุรักษ์ธรรมชาติให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ วัสดุที่ใช้ในการแกะสลักจะมีอายุการเก็บรักษายาวนานขึ้น

- ได้มีการสร้างความสัมพันธ์กับธรรมชาติแล้ว

======================================

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา มันเกิดขึ้นกับข้า ผู้ที่แต่ก่อนไม่รู้อะไรเลย จนกลายมาเป็นเพื่อนกับมัน

คุณสามารถสร้างประติมากรรมและในเวลาเดียวกัน ก็ปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติ

ข้าตระหนักได้ว่าเมื่อคุณกำลังตี ตัด และทำลายเพื่อสร้างประติมากรรม คุณไม่ได้ใช้เทคนิคศิลปะที่มีการสนทนากับธรรมชาติ

ในขณะที่กำลังทำการเหลาเนื้อไม้ผุ ข้ายังสามารถจับมานาจากทั่วโลกได้

อย่างไรก็ตาม ผู้คนก็ไม่สนใจที่จะเรียนรู้การแกะสลักรูปแบบนี้จากข้า

มันยากที่จะเข้าใจประติมากรรมของข้า เนื่องจากพวกมันไม่ได้มีความงดงามตามมาตรฐาน พวกมันสกปรกและหยาบ ดังนั้น พวกเขาจึงไม่เห็นว่าทำไมพวกเขาควรจะเรียนรู้มัน

วิถีแห่งมานาในธรรมชาติและการใช้เพื่อสร้างประติมากรรม มันเป็นงานที่ยากลำบาก

ไม่มีใครเชื่อในตัวข้า พวกเขาคิดว่าคำพูดของข้าเป็นความโกรธเกรี้ยวของคนบ้า

ข้าจึงตัดสินใจเดินทางไปลาสฟาลั้งค์ เพื่อแสดงให้โลกได้เห็นว่าข้าไม่ใช่แค่คนบ้า แต่ข้ามีของขวัญที่แท้จริงจากเหล่าทวยเทพ

ในขณะที่กำลังทำการขุดเหมือง ข้าเก็บสะสมรวบรม มิธริล ข้าวางแผนที่จะทำประติมากรรมอันนอบน้อมจากมัน

ข้ารู้ได้จากการฟัง มิธริล ว่ามันมีมานาแข็งแกร่งและบริสุทธิ์ มันต้องการให้ข้าพยายามทำบางสิ่งบางอย่างที่สวยงาม

ข้าได้ทำการซ่อนผลงานมิธริลที่เสร็จแล้ว

มันน่าจะไม่ถูกค้นพบ ผลงานนี้โดยชายชราคนหนึ่ง ผู้ที่ต้องการแสดงให้โลกเห็นว่าทักษะของเขาอาจจะหายไปตลอดกาล

ฮีเลียมในตำนานเป็นข้อมูลที่มีค่า ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเฉพาะในหมู่ประติมากรผู้อุตสาหะ มุมานะ อดทน เพียงไม่กี่คนเท่านั้น

ประติมากรรมของข้าถูกซ่อนด้วยเหตุผลง่ายๆ ว่าไม่มีใครที่จะเข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของพวกมัน

โชคดีที่ประติมากรวีดเป็นคนค้นพบมัน

"การค้นพบสิ่งที่ซ่อนไว้อย่างระมัดระวังเป็นเรื่องยาก แต่ดูเหมือนว่าคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานทั้งชีวิต"

ความอบอุ่นใจของวีด แสดงความเคารพต่อความพยายามของผู้อาวุโสในการฝากผลงานประติมากรรมเทวทูตเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้ใช้เวลานานมากนัก เพียงแค่ 1 นาที 20 วินาที

ความท้าทายของการแกะสลักต้องมีความสอดประสานต้องกันและความอดทน

การฝึกฝนเทคนิคนี้เป็นเรื่องยากมาก แต่การแกะสลักด้วยมานาของธรรมชาติ ช่วยให้คุณรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลโดยตรงจากมัน

ข้าหวังว่าจะมีประติมากรมากขึ้นที่ได้เรียนรู้ศิลปะนี้จากข้า ข้าไม่ว่าอะไรหากสมาคมประติมากร สอนเทคนิคเหล่านี้ให้ทุกคนได้อย่างอิสระ

ข้าจะไปเทือกเขาใหญ่ เดบคาร์ท(Great Debkart Mountains) เพื่อแกะสลักฮีเลียม

ข้า เดย์แครม ยังได้ค้นพบทักษะการแกะสลักไร้นาม, ประติมากรผู้ใดอาจเรียนรู้ทักษะใหม่นี้ ประติมากรรมภัยพิบัติ(Disaster Sculpting)

หากคุณต้องการเรียนรู้ศิลปะการแกะสลักของข้า ลองปีนขึ้นไปที่เทือกเขา เดบคาร์ท อันยิ่งใหญ่

"เชี้ย! สุดท้ายแล้ว เขาก็เอาฮีเลียมติดตัวไปด้วย"

สำนึกผิดและความโลภที่ไม่มีใครเทียบได้ หลังจากหายใจลึกๆสองสามครั้ง วีดจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบทักษะใหม่

"ตรวจสอบทักษะ! ประติมากรรมธรรมชาติ! "

======================================

- การแกะสลักธรรมชาติ ขั้นต้น เลเวล 1 (0%):

ทักษะทั่วไปของประติมากร สามารถได้รับทักษะเร็วขึ้น โดยตัวของประติมากรนั้น ทำการบูชาธรรมชาติ

ปรมาจารย์ประติมากร เดย์แครม ได้คิดค้น สร้างวิธีการเพิ่มเติม สำหรับประติมากรผู้ที่ต้องการเรียนรู้มัน

ความต้องการ:

ต้องมีทักษะการแกะสลักขั้นสูง

ต้องมีความสัมพันธ์สูงกับธรรมชาติหรือพลังที่ยังไม่ปรากฏ

คุณสามารถสร้างประติมากรรมจากวัสดุทางธรรมชาติเท่านั้น

มนุษย์จะต้องใช้ความพยายามเพิ่มขึ้น 3 เท่า เพื่อเพิ่มพูนทักษะ เมื่อเทียบกับเอลฟ์และนางฟ้า

======================================

======================================

ความสัมพันธ์กับธรรมชาติในปัจจุบัน: 470

+ ธรรมชาติถูกนำมาใช้เป็นชื่อของประติมากรรมจำนวนมาก +153

- อันเนื่องมาจากเหล่าดาร์คเอลฟ์ยิงลูกศรไฟบนเทือกเขายุโรกิ ความสัมพันธ์ลดลง -79

+ เนื่องจากการปีนเขา เทือกเขาโฮรอม ความสัมพันธ์เพิ่มมากขึ้น +15

+ คุณบากบั่นด้วยความอดทนอันสูงส่งผ่านพายุน้ำแข็งและหิมะบวกกับการปะทุของภูเขาไฟ 29

+ คุณปรับสภาพภูมิอากาศแปรปรวนทางตอนเหนือของทวีป +106

+ คุณสร้าง จิตวิญญาณแห่งธาตุ +80

- การทำลายสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติสำหรับประติมากรรม -32

+ เนื่องจากการสร้างบ่อลึกลับที่รักษาธรรมชาติไว้ คุณได้รับความโปรดปรานจากเหล่าเอลฟ์ +9

ธรรมชาติที่ได้รับความเสียหายจากการสร้างเมืองและป้อมปราการขนาดใหญ่, อื่นๆอีกมากมาย -47

ล่องเรือในมหาสมุทร +15

คุณเห็น แสงเหนือแห่งเดรอน +21

คุณได้ปกป้องรักษา วงมนตราแห่งเปลวเพลิง ลาสฟาลั้งค์ เอาไว้ +61

คุณได้ล่ามอนสเตอร์จำนวนมากที่เป็นอันตรายต่อธรรมชาติ +139

คำพูดจากข้อความ!

ที่ระดับความสัมพันธ์ ณ ปัจจุบัน ของคุณกับการแกะสลักธรรมชาติ คุณสามารถใช้ทักษะประติมากรรมเมฆาได้

======================================

======================================

การแกะสลักเมฆ:

จะขึ้นอยู่กับลักษณะเฉพาะของประติมากรรมและความสัมพันธ์กับธรรมชาติเท่านั้น

ขึ้นอยู่กับเลเวลของทักษะการแกะสลักของคุณและความสัมพันธ์กับธรรมชาติ คุณสามารถทำให้เกิดฝนตกได้

คุณอาจสร้างความโกรธเกรี้ยวให้กับผู้คนจำนวนมาก เพราะบางอย่างเช่นฝนตกหนัก จะนำมาซึ่งภัยพิบัติ

======================================

การกระทำที่ทำลายล้างธรรมชาติของวีดได้รับการบันทึกไว้อย่างละเอียด ภารกิจต่างๆ การสำรวจ ความเพียรพยายามและประสบการณ์การแกะสลักของเขาถูกรวบรวมเอาไว้หมดแล้ว

"เราคิดว่าเราจะต้องทนทุกข์ทรมานทำงานมากขึ้น มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคาดไว้ "

หลังจากได้รับอาชีพนี้มา เขาคิดว่าเขาจะถูกทิ้งห่างออกไป แต่แทนที่สิ่งเหล่านั้น มันกลับให้ความทรงจำอันแสนอบอุ่น

"ถ้าคุณต้องอยู่ในน้ำแข็งและหิมะหรือแม้กระทั่งพายุน้ำแข็ง จงเก็บน้ำแข็งบางส่วนและดื่มน้ำเย็นๆนั่นซะ!"

แม้ว่าคุณจะมีชื่อเสียง แต่เส้นทางชีวิตนั้นยาวไกลและยากลำบาก คุณยังต้องอดทนต่อมัน ห้ามหลับตาเด็ดขาด จนนำมาซึ่งความสำเร็จที่เขาบากบั่น ฟันฝ่ามันไปด้วยความยากลำบาก!

"เราควรจะไปเทือกเขา เดบคาร์ท อันยิ่งใหญ่นั่นดีมั้ยนะ?"

เพื่อเป้าหมายในการได้มาซึ่ง ประติมากรรมภัยพิบัติ เขาต้องตามหา เดย์แครม โชคดีที่สามารถเดินทางจากโมราต้าโดยใช้เวลาแค่สองวันไปยังเทือกเขาเดบคาร์ท

ประติมากรรมภัยพิบัติ(Disaster Sculpting)!

ชื่อที่ไม่ดีต่อหัวใจคุณ

ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าแท้จริงแล้วมันหมายถึงอะไร ประติมากรรมภัยพิบัติ หรือวันพิพากษาจากธรรมชาติที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่คลื่นยักษ์สึนามิ, มหาอุทกภัย, แผ่นดินไหว, แผ่นดินถล่ม, พายุหิมะและน้ำแข็ง, การปะทุของภูเขาไฟ, หากคุณสามารถสร้างสิ่งต่างๆดังกล่าวได้ ...

"นั่นเป็นทักษะการแกะสลักที่ไม่น่าเชื่อ!"

ไม่มีทักษะอื่น ๆ มากกว่านี้ ซึ่งน่าเติมเต็ม ตั้งแต่กลายมาเป็นประติมากร

"ตอนนี้ เราไม่ได้ยินแม้แต่เสียงกระซิบหรือเสียงอ่านอะไรเกี่ยวกับประติมากรรมที่ทำจากฮีเลียมเป็นผลสำเร็จ"

บางทีอาจมีปัญหาทางกายภาพเกิดขึ้นกับเดย์แครมก็เป็นได้

วีดไม่เคยได้พบประติมากรสูงอายุ ถ้าพูดอย่างตรงไปตรงมา คือ พวกคนที่ไม่ได้รับประทานอาหารที่ดีหรือไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างมีสุขภาพดี เมื่อคุณต้องขี้เหนียวและประหยัดเงินทุกสตางค์ ในโลกอันโหดร้ายและไร้ซึ่งความปราณี ถ้าไม่มีข่าว มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดเหตุการณ์เลวร้าย

"ถ้าเขาตายไปแล้ว ฮีเลียมก็จะตกเป็นของเราทั้งหมด! ฟุ หุ หุ หุ ฮา ฮ่า ฮ่า  "

ด้านหลังของ วีด ปีกแห่งแสงกระพือออกและสั่นไหวอย่างรุนแรง เจ้าเหลืองที่ได้หยุดพักจากการทำงานอันเหนื่อยล้า เริ่มสั่นสะท้านไปด้วยความหวาดกลัว

หลังจากนั้นทันที วีดรู้สึกแย่มาก เขารู้สึกเสียใจและสำนึกในความบาปของตนที่มีมากเกินไป

"ไม่ ... ไอ้ฮีเลียมเวรนั่น มันกำลังล่อลวงจิตใจของมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา โอกาสนั่น มันเหมือนกับลูกหิมะในขุมนรก "

เมื่อสถานการณ์เริ่มผ่อนคลาย เจ้าเหลืองสะบัดหูไปมา นี่เป็นพฤติกรรมของวัว บางสิ่งที่พวกมันทำเมื่อพวกมันมีความสุข ปีกแสงสว่างไสวด้วยสีสันที่สดใสมาก

"มันดูไม่เป็นธรรมชาติเลยที่ต้องมาหัวเสียอย่างนี้ ... ก็นะ คงทำนองนั้นล่ะมั้ง เราเป็นแค่มนุษย์หนิ"

"เราคงต้องยอมรับ มนุษย์สามารถถูกลากเข้าไปในสิ่งที่ล่อตาล่อใจได้ง่ายเกินไป"

"โอกาสที่จะได้เรียนรู้การแกะสลักธรรมชาติจากปรมาจารย์ แบบว่ามันเกือบจะเหมือนกับมอนสเตอร์ที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมาในเวลาที่คุณต้องการจะฆ่ามัน"

"แต่ก็นะ…."

 “สิ่งที่น่าขันมากยิ่งกว่าที่รู้กันว่าเกิดขึ้น มันต้องเป็นความจงใจของสวรรค์, พระเจ้าส่วนใหญ่มักจะพูดว่า ‘เฮ้ย ... ถึงคราวที่แกต้องตายแล้วเจ้ามอนสเตอร์หน้าโง่’ ”

"เราแค่ต้องหายใจลึก ๆ และคว้าโอกาสนี้ในขณะที่เรายังสามารถทำได้"

“...”

 “แม้ว่าเราหาฮีเลียมไม่พบ แต่เราก็ได้รับเทคนิคการแกะสลักธรรมชาติ เราได้มาแม้กระทั่งเงื่อนงำว่าจะหาปรมาจารย์ประติมากรเดย์แครมได้ที่ไหน”

เมื่อได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างภายในเหมือง วีดและเจ้าเหลืองก็เตรียมตัวเดินทางกลับ

จบตอน

ผู้แปล: koichii

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล