เล่ม 39 ตอนที่ 9: การกลับมาขององค์ราชา (The Return of the King) แปลโดย RastyMay

เล่ม 39 ตอนที่ 9: การกลับมาขององค์ราชา (The Return of the King) แปลโดย RastyMay

สถานที่ที่วีดมาปรากฏตัวนั้นคือพระราชวังโลกาในอาณาจักรอาร์เพน

พระราชวังสร้างขึ้นสูงในภูเขารูปแบบยอดมงกุฎ! ก้อนหินซ้อนกันหลากหลายสี และสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่และขนาดเล็กรอบๆ วังก็เสร็จเรียบร้อย

ตริ้ง!

- ได้รับค่าตอบแทนเพิ่มเติมสำหรับการบรรลุเป้าหมายของภารกิจการแกะสลักลับขั้นสุดท้าย ผู้พิชิตจากดินแดนแห่งทะเลทรายทางตอนใต้ ที่กวาดล้างทวีปกลางเหมือนพายุในทะเลทราย คุณได้นำพากลุ่มคนทั้งเจ็ดมาเพื่อที่จะเอาชนะมังกรและลัทธิเอ็มบินยู - มอบค่าตอบแทน โบนัสเวลา สำหรับภารกิจนี้แล้ว โบนัสเวลา: มหาจักรพรรดิวีดแห่งทะเลทรายได้หายไปเป็นเวลานาน เหล่าอาณาจักรของทวีปกลางต่างกระตือรือร้นที่จะลบร่องรอยอันน่าอับอายของจักรวรรดิพอลลอส ซึ่งตอนนี้ไม่เป็นที่รู้จัก สำหรับผู้ที่ติดตามร่องรอยนั้นจะสามารถค้นพบมรดกของมหาจักรพรรดิวีดที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังได้ ผู้ที่ค้นพบมันจะมีโอกาสที่จะสะท้อนภาพ ‘ชีวิตในอดีต’ การรวบรวมความทรงจำพิเศษจะทำให้คุณได้รับค่าประสบการณ์และความเชี่ยวชาญ

- ที่ใดที่หนึ่งในทะเลทรายอันเงียบสงบ มีภารกิจการแสวงหาทักษะและอุปกรณ์ของมหาจักรพรรดิวีดแห่งท้องทะเลทราย ต้องการอาชีพนักรบทะเลทราย และเมื่อสิ้นสุดภารกิจเผ่าทะเลทรายจะรวมเป็นหนึ่งเพื่อสร้างอาณาจักร นอกเหนือจากผู้เล่นแล้วเหล่าNPCในดินแดนทะเลทรายก็สามารถทำภารกิจนี้ได้ จะมีภัยคุกคามต่อชีวิตคุณจำนวนมากระหว่างการทำภารกิจ รางวัลเมื่อสิ้นสุดภารกิจมีจำนวนมหาศาล นักรบทะเลทรายเงยหน้าขึ้นมองมหาจักรพรรดิดังนั้นจะไม่มีใครยอมแพ้ในโอกาสนี้ เมื่อ NPC เสร็จสิ้นภารกิจ พวกเขาจะแสดงความเคารพต่อคุณ แต่การแสดงความจงรักภักดีนั้นจะสั้น และพวกเขาจะทรยศคุณ เว้นแต่คุณจะแสดงให้พวกเขาได้เห็นถึงพลังแห่งอิสรภาพของนักรบทะเลทราย

- คุณมาถึงพระราชวังโลกาแล้ว ความสามารถในการปกครองขององค์ราชาแห่งอาณาจักรอาร์เพนจะเพิ่มขึ้น 349% ในพระราชวังโลกา อิทธิพลต่อชาวเมืองเพิ่มขึ้น บารมี, ความเป็นผู้นำ, ศักดิ์ศรี, ความกล้าหาญ, เกียรติยศ และศรัทธาเพิ่มขึ้น 120 ภายในขอบเขตของพระราชวังโลกาชื่อเสียงและเกียรติยศจะเพิ่มขึ้นสูงสุด

ภารกิจจากโบนัสเวลา!

นี่เป็นหลักฐานว่า วีดได้ทิ้งร่องรอยที่ยิ่งใหญ่ไว้ในโลก หากความรุ่งโรจน์ที่ถูกลืมเลือนของเขากลับมา

“มันก็ยังขาดทุนอยู่นะ ฉันใช้ความพยายามอย่างมากในการทำภารกิจให้เสร็จสมบูรณ์ มันจะดีกว่าถ้าให้เงินฉันเยอะๆ”

องค์ราชาสามารถรับสิทธิพิเศษมากมายในพระราชวังโลกา ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงไม่มากพออาจถูกปฏิเสธหรือไม่ได้รับภารกิจจากชาวเมือง แต่สำหรับวีดนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

วีดบ่นพึมพำด้วยเสียงเบาๆ

“โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ อ่า ไม่เป็นไรเพราะฉันก็เปลี่ยนอะไรมันไม่ได้อยู่แล้ว”

คนอื่นๆจะได้รับการปฏิบัติอย่างพิเศษ พวกเขากลับได้ใช้ชีวิตอย่างภาคภูมิใจ

ผู้เล่นจำนวนมากวิ่งวุ่นกับการทำงานรอบๆพระราชวังโลกา ผู้เล่นต้องการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกและร้านค้าภายในวัง พ่อค้าก็ขายของตามแผงของพวกเขาเช่นกัน

“อาณาจักรฮาเว่นที่เดินทัพมา อยู่อีกไกลแค่ไหน?”

“พวกเขาผ่านที่ราบนัวร์แล้ว และลัทธิโจ๊กหญ้ากำลังปกป้องที่นั่นอยู่”

“ถ้าอย่างนั้นอาจจะใช้เวลาประมาณสามวัน?”

“ใช่ เมื่อพวกเขาบุกผ่านที่ราบนัวร์ พวกเขาสามารถเดินทัพมาที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว”

ในขณะที่วีดยุ่งกับการสร้างประติมากรรมเป็นเวลา 20 วัน อาณาจักรฮาเว่นก็อยู่บนเส้นทางแห่งชัยชนะไปแล้ว

ผู้เล่นต่างมาออกันเหมือนผึ้งที่หน้าพระราชวังโลกา ความหวังที่ไม่แน่นอนของผู้เล่นทางเหนือ!

     - เทพสงครามวีดคือราชาของพวกเรา

     - สถานการณ์จะเปลี่ยนไปเมื่อราชาของเรากลับมา

     - ประวัติศาสตร์ของโลกถูกเปลี่ยนไปโดยวีด แม้แต่มังกรยังไม่รอดเลย อาณาจักรฮาเว่นน่ะเหรอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาหรอก

ผู้เล่นทางเหนือพูดแบบนี้ โดยลักษณะของอาณาจักรฮาเว่นแล้วไม่มีทางจะเงียบอยู่ได้

     - วีดเป็นไอ้ขี้แพ้ เขาสู้กับเราแล้วก็ตาย บาร์ดเรย์คือผู้ที่ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้

     - มันเป็นเรื่องบังเอิญที่มังกรตายในภารกิจ อาณาจักรฮาเว่นนั้นยิ่งใหญ่พอที่จะครอบครองทั้งทวีปได้ มันจะพิสูจน์ได้ด้วยการทำลายล้างทางเหนือ

วีดไม่สนใจคำพูดของผู้เล่นทางเหนือ

“โชคชะตาของฉันมักจะมีบางสิ่งเกิดขึ้นเสมอ มาดูกันหน่อยซิ หน้าต่างสถานะ!”

ชื่อตัวละคร	วีด	สังกัด	นักรบของพระเจ้า
เลเวล	419	อาชีพ	ประติมากรแสงจันทร์
ฉายา (Title)	ประติมากรเปลี่ยนโลก	ชื่อเสี่ยง (Fame)	192,912
พลังชีวิต (Health)	54,830	พลังเวทย์ (Mana)	23,394
ความแข็งแกร่ง (Strength)	1,557	ความว่องไว (Agility)	1,178
พละกำลัง (Vitality)	291	ความรอบรู้ (Wisdom)	402
ปัญญา (Intelligence)	484	จิตวิญญาณนักสู้	611
ความอดทน (Endurance)	412	ความเพียร (Perseverance)	1,230
ศิลปะ (Art)	3,329	บารมี (Charisma)	664
ความเป็นผู้นำ (Leadership)	932	โชค (Luck)	255
ความศรัทธา (Faith)	711+435	เสน่ห์ (Charm)	811+30
ความยืดหยุ่น (Resilience)	621	ศักดิ์ศรี (Dignity)	519
สมาธิ (Concentration)	303	ความกล้าหาญ (Courage)	392
เกียรติยศ (Honour)	789	รู้แจ้ง (Insight)	1
ความผูกพันกับธรรมชาติ: 1,829
โจมตี (Attack)	9,102	ป้องกัน (Defense)	2,293
ต้านทานเวทย์มนตร์
ไฟ (Fire)	49%	น้ำ (Water)	46%
ดิน (Earth)	48%	มนต์ดำ (Black Magic)	44%
+ ค่าสถานะทั้งหมด 20 แต้ม + ค่าสถานะศิลปะ 80 แต้ม + ค่าสถานะทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 30% ในคืนพระจันทร์เต็มดวง + ไอเทมพิเศษ + ทักษะการผลิตทั้งหมดสามารถเรียนรู้ได้ถึงระดับมาสเตอร์ ผลลัพธ์นี้จะถูกนำไปใช้กับทักษะการสร้างไอเทมทั้งหมดรวมทั้งการหลอมแร่ การเรียนรู้ของคุณจะดีขึ้นในทุกทักษะ + ประติมากรรมที่มีคุณค่าทางศิลปะสูงจะเพิ่มค่าชื่อเสียงของคุณ + ค่าสถานะทั้งหมดที่เพิ่มขึ้น 312 แต้ม มาจากประติมากรรม, ทักษะการผลิต, ประสบการณ์การต่อสู้และภารกิจ

เลเวล 419

เขาอัพเลเวลของเขาขณะที่ล่าในช่วงสงครามกับซอ-ยุน  เขาเลเวล 438 เมื่อเขามาถึงหมู่บ้านโบเด้น เขาก็ถูกสาปโดยราชาปอร์ทู

แต่เขาได้มอบชีวิตให้กับประติมากรรมในทะเลทรายและสูญเสียไปหลายระดับ

การผจญภัยในทะเลทรายของเขาประสบความสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ทุกอย่างมันก็หายไปหลังจากเขากลับสู่โลกดั้งเดิม

“ในขณะเดียวกัน บาร์ดเรย์ได้ผจญภัยมากมายและได้รับทั้งเลเวล, ค่าสถานะ และอุปกรณ์ต่างๆ”

นอกจากบาร์ดเรย์แล้ว ทหารองครักษ์ของเขา และกิลด์ก็แข็งแกร่งขึ้น

‘บาร์ดเรย์เป็นผู้นำในทวีปเวอร์เซลล์ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เขาเลเวล 500 แล้ว หรือเขาอาจพบพื้นที่ล่าที่ดี’

การล่าอย่างรวดเร็วของวีด และค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นในระหว่างการผจญภัยของเขานั้นรวดเร็วมากจนหาคู่แข่งได้ยาก

การอัพเลเวลจากการล่าอย่างรวดเร็วเป็นข้อได้เปรียบมากสำหรับเขา คนอื่นต้องทนทุกข์ทรมานกับการล่าเป็นเวลา 10 ชั่วโมงในขณะที่วีดสามารถอัพเลเวลเดียวกัน โดยใช้เวลาแค่ครึ่งเดียว

แต่นั่นเป็นเรื่องของอนาคต ตอนนี้ความเสียหายที่ได้รับจากการทำภารกิจมันใหญ่เกินไป

‘บาร์ดเรย์คอยวิ่งวนรอบตัวฉัน ฉันต้องล่าอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะมีการต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับเขา’

ผู้เล่นรอบๆ วีด ยังคงกำลังสนทนากันอยู่

“ราชาวีดแห่งทะเลทรายจะปรากฎตัวและฆ่าบาร์ดเรย์ด้วยการแกว่งดาบในครั้งเดียว”

“...... .”

“เฮ้ นั่นไม่จำเป็นเลย มันจะเสร็จสิ้นเมื่อเขาอัญเชิญอุกกาบาตออกมา”

“ใช่มั้ยล่ะ? อาณาจักรฮาเว่นจะแพ้ถ้ามีการอัญเชิญอุกกาบาตไว้เหนือหัวพวกมัน”

วีดอยากจะบอกความจริงกับพวกเขา

การอัญเชิญอุกกาบาตเป็นเหมือนเงินค่าขนมของเด็ก ที่ได้รับจากแม่ของพวกเขา และเขาก็ไม่มีม้วนคัมภีร์เวทย์นั่นอีกแล้ว  การแกะสลักแห่งกาลเวลาใช้เวลานานในการเรียนรู้ ดังนั้นมันจึงเหมือนว่าในตอนนี้เขากำลังเข้าตาจน มันก็เหมือนกับผลแอปริคอทที่เสียจนไม่เหลือส่วนที่จะกินได้เลย

หากเขายังคงเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย มอนสเตอร์ทั้งหมดจะพากันวิ่งลงหลุมฝังศพ

“อ่า มันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุด ฉันมีคุณสมบัติมากมาย รวมถึงความขี้ขลาด, ความดื้อดึง และความสกปรก”

วีดเดินผ่านบริเวณพระราชวังโลกา พระราชวังโลกาทอดข้ามเจ็ดยอดเขา อาคารที่สำคัญแต่ละแห่งมันเชื่อมต่อและเข้าถึงกันได้

พระราชวังขององค์ราชานั้นตั้งอยู่บนภูเขาที่สูงที่สุดตรงกลาง แต่เดิมก็อบลินและคนแคระอาศัยอยู่บนภูเขานี้ แต่ตอนนี้ผู้คนเรียกมันว่าภูเขาแห่งการผจญภัยและความรุ่งเรือง

ผู้ที่ไม่ใช่ขุนนางหรือไม่ใช่ผู้ที่มีความสำเร็จที่สำคัญ จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพระราชวัง มันถูกปกป้องโดยเหล่าอัศวินNPC พวกเขาเป็นอัศวินจากปราสาทเว้นท์ ที่รอดชีวิตจากการล่มสลายของจักรวรรดินิฟเฟลเฮล์ม อัศวินของโมราต้าก็มีมากกว่า 1,000 คน

วีดออกคำสั่งก่อนที่เขาจะไปช่วงเวลาสงครามในอดีต แก่กองทัพอาณาจักรอาร์เพนว่าอย่าได้เข้าร่วมในการต่อสู้อย่างเด็ดขาด

โดยปกติแล้วองค์ราชาจะทิ้งคำสั่งกองทัพให้กับขุนนาง แต่เมื่อมันเป็นอาณาจักรที่มีแต่ขุนนางที่ไม่มีตัวตน เพราะองค์ราชาได้ยกตำแหน่งสำคัญๆให้กับประติมากรรมสลักชีพของเขา

“หยุดก่อน! ที่นี่เจ้าจะผ่านเข้าไปไม่ได้ มีคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพระราชวังแห่งอาณาจักรอาร์เพน คือ…. โอ๊ะ! ยินดีต้อนรับครับ!”

อัศวินที่สวมชุดเกราะรีบหลีกทางให้วีดผ่านเข้าไป

“ขอบคุณ”

“มันเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้พบท่าน”

วีดเดินไปที่พระราชวัง

ทางเข้าออกหลักมีเหล่าอัศวินจัดเรียงแถวเป็นระยะ 10 เมตร พวกเขาวางดาบไว้บนหน้าอกขณะที่วีดใกล้เข้ามา

“ท่านผู้ใจบุญมาแล้ว”

“ทำความเคารพผู้นำดินแดนนี้มาให้เรา!”

กิริยาท่าทางของเหล่าอัศวินนั้นสุภาพมาก อัศวินทุกคนสาบานจะจงรักภักดีต่อองค์ราชา อัศวินหลายคนถูกหักหลัง, ถูกกล่าวโทษ,โดนดูถูก หรือได้รับการปฏิบัติอย่างไม่ดี โดยองค์ราชาที่ไม่สนใจชื่อเสียงและเกียรติยศ

แต่ในกรณีของวีด ผู้เล่นทางเหนือก็เคารพเขาอย่างมาก และแสดงให้เห็นถึงความภักดีอย่างแท้จริง แม้แต่อัศวินอิสระก็อพยพมาที่นี่โดยสมัครใจ ผู้เล่นที่เป็นอัศวินและเป็นของอาณาจักรอาร์เพนจะได้รับประโยชน์จากชื่อเสียงและเกียรติยศอันสูงส่งจากเหล่าทหาร

เหล่าอัศวินที่วีดได้พบระหว่างทางไปพระราชวังต่างก็เดินตามหลังเขา เมื่อมีอัศวิน 30 นาย ผู้เล่นก็เริ่มมองด้วยสายตาที่แปลกประหลาด

“อะไร มีกิจกรรมอีกเหรอ?”

“ฉันไม่รู้ นักผจญภัยค้นพบสมบัติที่ไหนสักแห่งละมั้ง?”

ในภาคเหนือ การผจญภัยได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่ และมีสิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้นในเมืองเสมอ ผู้ที่กลับมายังอาณาจักรพร้อมกับขุมทรัพย์ใหญ่จะได้รับการคุ้มกันจากอัศวิน

แม้แต่คนที่ฆ่ามอนสเตอร์ที่เลวร้ายต่อความสงบสุขก็อาจจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอัศวิน หรืออาจจะได้รับตำแหน่งขุนนางระดับเล็กๆอย่างบารอน พวกเขาจะได้รับการแต่งตั้งให้ปกครองหมู่บ้านเล็กๆ หรือมีความสนิทสนมกับอัศวินมากขึ้น ผู้ที่กลับมายังพระราชวังพร้อมกับการกระทำอันน่ายกย่องจะมีอัศวินคอยวิ่งตาม

อย่างไรก็ตามในเวลานี้อัศวินทุกคนได้ทักทายคนคนนึงด้วยความเคารพอย่างสูง เมื่อจำนวนอัศวินนั้นเกิน 50 นาย ผู้เล่นก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น และแพร่กระจายความตื่นเต้นมากขึ้น

“นั่นทำให้ฉันนึกถึง เสื้อผ้าเริ่มต้นธรรมดาสามัญ ….”

“เทพสงครามวีดทำให้ชุดดังกล่าวเป็นที่นิยม และความนิยมก็ผ่านไป ดังนั้นเมื่อเร็วๆนี้ผู้คนจึงไม่ได้สวมเสื้อผ้าธรรมดาๆ”

“ฉันรู้สึกเหมือนว่ามันถึงเวลาที่เขาจะกลับมาแล้ว นี่เป็นการกลับมาขององค์ราชาจริงๆใช่มั้ย?”

“แจ็คพอตจริงๆ ฉันต้องบอกพวกเพื่อนๆ แล้วล่ะ!”

“ดูที่รูปร่างหน้าตาของเขาซิ ผิวใสๆ, ตาใสๆ, และใบหน้าธรรมดาๆ”

เสน่ห์เป็นค่าสถานะที่ได้รับระหว่างการผจญภัยของเขา และมันทำให้ผิวพรรณของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ผู้ที่สวมเสื้อผ้าราคาแพงๆ และกินหมูสามชั้นที่ตลาดทำให้รู้สึกถึงความมันจากใบหน้า

“ดูกิริยาท่าทางของอัศวินนั่นซิ ที่แน่ๆ เขายังถูกประกบโดยอัศวินพวกนั้นด้วย”

“อ้า เข้าใจแล้ว”

ผู้เล่นเดินตามหลังวีดเหมือนอัศวิน จำนวนคนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ราวกับก้อนหิมะกำลังกลิ้ง เพราะพวกเขาบอกต่อๆให้กับเพื่อน และคำพูดมันก็กระจายไปอย่างรวดเร็วทั่วทั้งทวีปทางตอนเหนือ

มันกระจายไปถึงคนกำลังล่าอยู่ในดันเจี้ยน, คนที่กำลังสำรวจภูมิประเทศที่ผิดปกติ หรือคนที่กำลังปกป้องทางเหนือจากอาณาจักรฮาเว่น

“ผมขอโทษนะ ผมต้องหยุดล่าก่อนและกลับไปที่หมู่บ้าน”

“ทำไมเหรอ? จะเกิดอะไรขึ้นกับคนที่เหลือล่ะ หากนักรบออกไปน่ะ? น่ารำคาญสุดๆ”

“หากนายไม่มีเหตุผลที่น่าเชื่อถือพอ นายจะไม่ได้รับการยอมรับในการล่าครั้งต่อไปนะ”

“คือว่า….คุณวีดกลับมาแล้ว ผมอยากเจอคุณวีด”

“จริงๆเหรอ?”

“เป็นความจริงใช่มั้ย?”

“ผมได้ยินมาจากเพื่อนของผม เขาเป็นพ่อค้าที่มีชื่อเสียงที่ค้าขายกับคุณวีด​​ในอดีตน่ะ เขายืนยันได้ด้วยตาของตัวเองจากพระราชวังโลกาโดยตรง”

“นายควรบอกเราก่อน งั้นเราไปหาคุณวีด​​ที่พระราชวังโลกากันเถอะ”

“แล้วการล่าล่ะ?”

“นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? นายคิดว่าการล่ามันสำคัญเหรอ?ในตอนนี้น่ะ”

มันใช้เวลาเพียง 3 ~ 4 นาทีในการแพร่ข่าวในหมู่ผู้เล่นทางเหนือทั้งหมด ผู้คนสนทนากับเพื่อนๆ แล้วก็บอกต่อๆกันไปในหมู่เพื่อนของเพื่อนคนอื่นๆ

มันก็ไปกะทบกับเหล่าสมาชิกลัทธิโจ๊กหญ้าที่กำลังต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่นบนที่ราบนัวร์

“ว้ากกกกกกกกกกกกกกก!”

“ไชโย!”

“เขากลับมาแล้ว!”

เหล่าคนของอาณาจักรฮาเว่นรู้สึกงุนงงกับเสียงตะโกนอย่างกะทันหัน

“พวกนั้นเล่นอะไรกันอยู่เนี่ย?”

“พวกเขากำลังส่งเสียงเชียร์ ฉันไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาปลาบปลื้มรื่นเริงก่อนจะโดนสังหารหมู่”

“ข่าวด่วนๆ เทพสงครามวีดกลับมาแล้ว”

“ห๊ะ อะไรนะ?”

การกลับมาของวีดถูกประกาศอย่างรวดเร็วในเครือข่ายข้อมูลของกิลด์เฮอร์มีส ลาฟาเย่และเหล่าผู้นำกิลด์รีบเปิดประชุมหลังจากได้ยินข่าวเกี่ยวกับวีด

“ในที่สุดเขาก็ปรากฏตัว”

“นี่คือจุดสิ้นสุดของสงคราม แต่การต่อต้านยังคงเพิ่มขึ้นอีก”

“เตรียมทหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราไม่สามารถรู้แผนของวีดได้เลย ดังนั้นควรโจมตีอย่างระมัดระวัง”

“เราควรเพิ่มกองทหารคุ้มกันเป็นสองเท่าดีมั้ย?”

“เพิ่มขึ้นเป็น 3 เท่าเลย เมื่อกองกำลังเสริมออกเดินทาง”

เหล่าผู้นำของกิลด์เฮอร์มีสไม่เคยประมาทเลย ไม่ว่ากองทัพของพวกเขาจะมีล้นหลามมากเพียงใด ก็ไม่อาจนิ่งเฉยต่อวีดได้

ในตอนแรกลาฟาเย่คิดว่า ต่อสู้แค่เพียงสองหรือสามรอบเท่านั้นเพื่อพิชิตทางเหนือ

‘เมื่อพวกเขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่แตกต่างซักสองสามครั้งพวกเขาก็จะยอมแพ้และเหยียบย่ำได้ง่าย ไม่มีใครในทวีปเวอร์เซลล์ที่สามารถต่อสู้กับพลังของอาณาจักรฮาเว่นได้’

แต่ทางเหนือยังคงต่อสู้กับอำนาจของอาณาจักรฮาเว่น แผนการของพวกเขาเริ่มแย่ลง

ฉากอันน่าทึ่งของวีด ที่ต้องดิ้นรนต่อสู้ในสนามรบนั้น มีการฉายทางโทรทัศน์อยู่ตลอดเวลา การกระทำของเขาทำให้ผู้คนในทวีปเวอร์เซลล์มีความหวังและความกล้าหาญ ดังนั้นการต่อต้านในภาคเหนือจึงหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ และตอนนี้วีดก็กลับมาแล้ว

เหล่าผู้นำของกิลด์เฮอร์มีสไม่สามารถเพิกเฉยต่อพลังของวีดและทางเหนือได้

บาร์ดเรย์กำลังเตรียมจะต่อสู้กับอาบิสไนท์ แวน ฮอว์กก็ได้ยินข่าวนี้ด้วย

“วีดปรากฏตัวแล้ว”

‘แน่นอนว่าเขาจะต้องมา’

บาร์ดเรย์ดึงดาบออกมาอย่างเงียบๆ

อุปกรณ์และพื้นที่ล่าที่ดีที่สุดของอาณาจักรฮาเว่นถูกจัดสรรให้แก่เขา ทั้งอาวุธชุดเกราะและอุปกรณ์เสริมที่ดีที่สุดทั้งหมด

ในอดีตเขายังบกพร่องอยู่มาก แต่เขาเรียนรู้จากการเฝ้าดูวีดผ่านการล่า การโจมตีจุดเดียว หรือการเสี่ยงชีวิตของเขาด้วยการพุ่งเข้าหามอนสเตอร์ขนาดใหญ่อย่างดุเดือด

‘ฉันมั่นใจว่าจะชนะการต่อสู้ และเขาจะแพ้แม้ว่าเขาจะใช้เล่ห์เหลี่ยมใดๆก็ตาม’

หัวใจของบาร์ดเรย์หล่นไปอยู่ที่เท้า เมื่อเขาเห็นวีดประสบความสำเร็จในภารกิจของเขา เขากลัวเทคนิคการแกะสลักลับขั้นสุดท้ายที่ได้รับเป็นรางวัลในภารกิจ

‘ฉันหวังว่ามันจะเป็นทักษะศิลปะเพียงอย่างเดียว’

เขาไม่สามารถโอ้อวดเกี่ยวกับชัยชนะในอดีตของเขาได้อีกต่อไป บาร์ดเรย์ตัดสินใจฆ่าวีดอีกครั้ง เพื่อพิสูจน์ให้เห็นถึงความแตกต่าง

===========================================

วีดเดินไปข้างหน้าโดยไม่ชักช้า ขณะที่ผู้เล่นและเหล่าอัศวินเดินตาม หากเขาถอยหลังกลับไปก็จะได้ยินเสียงของผู้เล่นตะโกน

“เทพสงครามวีด!”

“คุณวีด​​ ใช่คุณจริงๆเหรอ? โปรดพยักหน้าถ้าหากว่าเป็นคุณ!”

“ผมอยากพบคุณ คุณต้องจำผมให้ได้นะ ผมนักผจญภัยรีดีล!”

“ยินดีต้อนรับกลับ สมาคมพ่อค้ากำลังรวมตัวกันที่จัตุรัสปิงหลง”

“คุณวีด วันก่อนโกลมินิยืมฉันเงินไป 2 เหรียญทองและยังไม่ได้คืน!”

เสียงเชียร์ของผู้เล่น! ผู้เล่นเกือบทุกคนในบริเวณใกล้เคียงพระราชวังโลกากำลังเอะอะ เหล่าอัศวินคุ้มกันก็สกัดกั้นการเข้าถึงของพวกเขา แต่จำนวนคนมากพอสำหรับเขาที่จะรู้สึกถึงมัน

‘สิ่งก่อสร้างนี้แข็งแกร่งและสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถัน’

นี่เป็นครั้งแรกที่วีดมาเยือนพระราชวังโลกา ดังนั้นดวงตาของเขาสแกนทุกซอกทุกซอย ซอกเล็กซอกน้อย เขากำลังมองหาปัญหา เช่นรอยแตก, รอยรั่ว, รอยต่อกว้าง, หรือฝีมือช่างด้อยคุณภาพ!

สถาปนิกมีส่วนร่วมในการสร้างพระราชวังอย่างสมัครใจ ดังนั้นสิ่งนี้จึงไม่เกิดขึ้น โดยปกติสถาปนิกจะได้รับเงินจำนวนหนึ่งเพื่อสร้างมันในระยะเวลากระชั้นชิดทำให้มีข้อร้องเรียนเกิดขึ้น

สถาปนิกในภาคเหนือมีเลเวลค่อนข้างต่ำ แต่มีความเชี่ยวชาญด้านทักษะเฉพาะทางนั้นอยู่ในระดับสูง เมื่อทักษะการก่อสร้างเพิ่มขึ้น พวกเขาก็จะได้รับประโยชน์ เช่นการลดพื้นที่ของเสา หรือสร้างวัสดุที่ลดน้ำหนักได้

พระราชวังแห่งนี้สร้างขึ้นจากประสบการณ์การก่อสร้างมากมาย สถาปนิกที่มีทักษะต่ำวางหินลงบนถนนและสร้างแปลงดอกไม้ งานนี้อยู่ภายใต้ชื่อของเขาดังนั้นจึงไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ

พระราชวังของราชอาณาจักรอาร์เพนเริ่มต้นด้วยเงิน 2 ล้านเหรียญทอง การทำให้เสร็จสมบูรณ์นั้น มาจากเงินบริจาคสนับสนุน และการมีส่วนร่วมของผู้เล่น

วีดยืนอยู่หน้าบันไดทางขึ้นไปยังพระราชวัง อัศวินองครักษ์หลายร้อยคนสวมชุดเกราะทองและเงิน ยืนอยู่บนบันไดแล้วดึงดาบออกมา

“ฝ่าบาท”

เช้ง!

ดาบถูกวางไว้ที่หน้าอกและโค้งคำนับ

“เขาคือวีดจริงๆ!”

“น่าทึ่ง! น่าทึ่งจริงๆ!”

พลังของอัศวินแห่งราชอาณาจักรก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้มอนสเตอร์หันหน้าหนี เนื่องจากวัฒนธรรมและการค้าของอาณาจักร เขามุ่งมั่นที่จะขยายทหารไปยังชายแดนและรักษาสันติภาพ

เมื่อไม่ได้อยู่ในสงครามกับอาณาจักรอื่น อัศวินจะกวาดล้างมอนสเตอร์และโจร พวกเขาสร้างความมั่นใจในความปลอดภัยจากขโมย และต่อสู้เคียงข้างผู้เล่นเพื่อช่วยหมู่บ้านที่ถูกคุกคามโดยมอนสเตอร์ การเพิ่มขึ้นอย่างมากของประชากรในหมู่บ้านชายแดนทำให้เหล่าอัศวินและทหารต่อสู้อย่างยากลำบาก

ดังนั้นกองทัพของเขาจึงอยู่ในระดับที่ไม่น่าอับอาย มีหลายอาณาจักรในทวีปเวอร์เซลล์ได้สถาปนาตนเองขึ้นอย่างภาคภูมิใจ แต่มันก็ยังคงไม่มั่นคงและอยู่ในอันตรายของการสิ้นสลายจากรุกรานของอาณาจักรฮาเว่น

วีดเดินขึ้นบันไดพระราชวังผ่านทางที่อัศวินเปิดทางให้ ผู้เล่นตะโกนดังขึ้นทุกครั้งที่เขาเดินขึ้นบันได

‘นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย…ฉันสมควรได้รับความเคารพแล้วใช่มั้ย?'

“คุณวีด!”

‘ฉันยินดีที่พวกเขาทำแบบนี้นะ อาณาจักรอาร์เพนเป็นของฉัน และพวกเขาเป็นคนของฉัน’

“ว้าววววววววววว!”

‘มันน่าจะดีนะ ที่จะขึ้นภาษี เวลาไหนดีนะ วันมะรืนเป็นไง?’

จิตวิญญาณของจอมเผด็จถูกกระตุ้นจากเสียงเชียร์ด้วยการเพิ่มภาษี!

“ยินดีต้อนรับ ฝ่าบาท”

อัศวินเปิดประตูหน้าเมื่อวีดมาถึงที่ทางเข้าพระราชวัง

มุมมองภายในของพระราชวัง! อาณาจักรอาร์เพนไม่สามารถเรียกว่าประหยัดได้อีกแล้ว ภายในเต็มไปด้วยการตกแต่งที่มีสีสันสดใส, ทองคำ และอัญมณีล้ำค่า

มันเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับองค์ราชา ซึ่งทำมาจากรายได้ภาษีมหาศาลของเมืองในท้องถิ่น แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่หรูหรา แต่จำเป็นในการติดต่อกับผู้เล่น

ผู้เล่นที่มีทักษะการผลิตทำให้มีเครื่องประดับอัญมณี และเมื่อเหล่านักผจญภัยกระจายตัวกันออกไป สมบัติของจักรวรรดินิฟเฟลเฮล์มก็ถูกค้นพบอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังมีผลิตภัณฑ์คุณภาพที่ถูกรวบรวมมาเป็นเวลาหลายปีในคลังสินค้าของร้านค้าผลิตภัณฑ์ชั้นเยี่ยม

วีดเดินอยู่กลางพรมแดงที่แผ่ออกไป

ลูกปัดแสงนั้นลอยเหมือนสิ่งมีชีวิต ‘ดวงตาแห่งจักรวรรดินิฟเฟลเฮล์ม’ ถูกขุดค้นโดยนักผจญภัยทางตอนเหนือ พวกมันบินอยู่ในที่สูงรอบๆพระราชวังเหมือนนก และการพบเห็นพวกมันจะเพิ่มการปกครองดินแดนของเขา 4%

อย่างน้อยที่สุดองค์ราชาจำเป็นต้องใช้มันเพื่อให้ผู้เล่นทั่วไปบริจาคเงิน

ตริ้ง!

- พระราชวังแห่งอาณาจักรอาร์เพนเสร็จสมบูรณ์แล้ว คุณต้องการกำหนดให้พระราชวังเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรอาร์เพนหรือไม่?

“ฉันอนุญาต”

- เมืองหลวงของอาณาจักรอาร์เพนได้ถูกกำหนดขึ้นแล้ว นโยบายที่สำคัญระดับประเทศจะถูกพิจารณาและตัดสินใจในพระราชวัง คุณสามารถรับสมัครตำแหน่งที่จำเป็นสำหรับประเทศนี้ได้ คุณสามารถตรวจสอบสถานะของแต่ละเมืองและใช้อิทธิพลในส่วนกิจการภายในได้ องค์ราชาสามารถแต่งตั้งชนชั้นสูงและขุนนางได้ที่นี่ และมอบสิทธิพิเศษให้แก่พวกเขา ชนชั้นสูงและขุนนางแห่งอาณาจักรอาร์เพนสามารถได้รับชื่อเสียงและเกียรติยศที่เหมาะสมกับตำแหน่งของพวกเขา ผู้ที่รับใช้อาณาจักรสามารถจัดตั้งตระกูลขึ้นได้ ความภักดีจะสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และผู้สืบทอดจะมีสายเลือดที่ยอดเยี่ยม ชื่อเสียงระดับประเทศเพิ่มขึ้น 34 ความสามารถทางการทูตของอาณาจักรเพิ่มขึ้น ความภักดีของชาวเมืองจะเพิ่มขึ้น 43% ความภาคภูมิใจของประเทศได้เพิ่มขึ้น ความภักดีสูงสุดของชาวเมืองเพิ่มขึ้น 20% เมืองและหมู่บ้านทุกแห่งที่อยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรอาร์เพนจะส่งบรรณาการเพื่อฉลองความสำเร็จในการสร้างพระราชวัง

อัศวินองครักษ์ที่มาพร้อมกับเขา เขาตะเบ็งเสียงในขณะที่คุกเข่าข้างหนึ่ง

“ฝ่าบาท มีผู้คนมากมายชื่นชมยินดีที่ท่านได้กลับมา ผู้คนทุกข์ทรมานจากการรุกรานจากภายนอกกำลังรู้สึกกังวลใจ เราสามารถส่งไฟสัญญาณแจ้งผู้คนได้ทราบว่าฝ่าบาทยังมีชีวิตอยู่”

ตริ้ง!

- องค์ราชาได้ปรากฏตัวในอาณาจักรอาร์เพน อัศวินองครักษ์มีความยินดีที่คุณได้ปรากฏตัว และมาขออนุญาตให้แจ้งข่าวไปยังเมืองอื่นๆ หากคุณยอมรับ เมืองอื่นๆจะทราบว่าองค์ราชาได้ปรากฏตัวแล้ว ระดับความยาก: F

มีการตัดสินใจมากมายที่เขาจำเป็นต้องทำในฐานะราชาที่ง่ายๆสบายๆ วีดได้อนุญาตอย่างง่ายดายโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน

“จุดไฟสัญญาณเพื่อประกาศว่าฉันอยู่ที่นี่”

“รับบัญชา”

ในไม่ช้า ควันสีแดง, สีน้ำเงิน, และสีเหลือง ก็เริ่มลอยขึ้นจากยอดของพระราชวังโลกาสู่ท้องฟ้า และจากนั้นก็จะเห็นควันจากยอดเขาอื่นๆ

บนที่ราบกว้างผู้ส่งสารขึ้นขี่ม้าไปยังภูเขาที่ไม่ได้อยู่ในสายตา และพวกเขาก็จุดไฟสัญญาณ เมื่อถึงเวลาเย็นควันก็ถูกพัดทั่วทั้งอาณาจักรอาร์เพน

ข่าวที่วีดมาถึงแล้วได้แพร่กระจายไปทั่วราชอาณาจักรอาร์เพน

ทางสถานีออกอากาศก็แจ้งข่าวให้กับผู้ที่อยู่ในรอยัลโร้ดอย่างรวดเร็วสำหรับคนที่ไม่รู้เกี่ยวกับมัน

กองทัพของอาณาจักรฮาเว่นกำลังเดินทัพไปยังพระราชวังโลกา และราชาวีดแห่งอาณาจักรอาร์เพนก็มาถึงบริเวณของพระราชวังโลกา

ในช่วงวิกฤต! อาณาจักรฮาเว่นที่ได้ครอบครองทั่วทั้งทวีปกลางกำลังเคลื่อนพลจำนวนมหาศาลมายังทางเหนือ

แม้การผจญภัยของวีดจะเป็นเหมือนตำนาน แต่ผู้เล่นส่วนใหญ่เชื่อว่าปีกของเขาน่าจะหัก (ตกอยู่ในสภาพพลาดพลั้งหรือลำบาก) {จากสำนวนไทยนกปีกหัก}

เมื่อวีดมาถึงพระราชวัง มีผู้เล่นต้องการปรึกษาหารือกับเขา  พวกเขาเป็นขุนนางท้องถิ่น และผู้เล่นที่รู้จักกันดีในลัทธิโจ๊กหญ้า

แต่สถาปนิกชื่อพาโว เป็นคนนึงที่ติดต่อเขารวดเร็วที่สุด

พาโวแตกต่างจากตอนที่เขาสวมเสื้อผ้าหนาๆหลายชั้นเพื่อป้องกันความหนาวเย็นระหว่างการเดินทางสำรวจภาคเหนือ  ตั้งแต่ที่พาโวลงทะเบียนเป็นเพื่อนกับวีด เขาก็ได้กลายเป็นสถาปนิกที่ยอดเยี่ยมในภาคเหนือ

     - เราจำเป็นต้องพบกันเพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีการหยุดอาณาจักรฮาเว่น

“ผมเข้าใจแล้ว มาที่นี่ซิ”

สถาปนิกหลายคนรวมถึงพาโวมาถึงโดยผ่านเทเลพอทของนักเวทย์ พวกเขายังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าและยังคงสวมชุดหลวมๆเปื้อนฝุ่น

“คุณกลับมาอย่างปลอดภัย”

พาโวจับมือวีด สถาปนิกคนอื่นๆต่างตื่นเต้นที่ได้พบกับคนดังและทักทายวีดด้วยสายตาที่เบิกกว้าง

“คุณได้รับความเดือดร้อนมากมายจริงๆสำหรับภาคเหนือ”

สถาปนิกได้ทุ่มเทตัวเองเพื่อทำหน้าที่ในภาคเหนือ พวกเขาซ่อมแซมป้อมปราการและทำกำแพงให้สูงขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ได้มีผลกระทบที่ใหญ่ แต่พวกเขาก็มีบทบาทสำคัญในการซื้อเวลาการเดินทัพของอาณาจักรฮาเว่น

หากไม่ใช่เพราะพวกเขาพระราชวังโลกาอาจถูกยึดไปแล้ว

“ไม่มีเวลาแล้วดังนั้นผมจะอธิบายง่ายๆ คุณสามารถกำจัดพวกเขาได้หรือเปล่าถ้าคุณต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่น?”

พาโวถามด้วยสายตาแหลมคม สถาปนิก 30 คนที่มากับเขาก็แสดงอาการอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน

ในความเป็นจริงผู้เล่นทางเหนือทุกคน และแม้แต่กิลด์เฮอร์มีสก็อยากรู้คำตอบนี้

หากพวกเขาแค่ดูพลังมันเป็นเรื่องธรรมดาที่อาณาจักรฮาเว่นจะชนะ แต่วีดมีการต่อสู้ที่พลิกแพลงสวนกระแสทุกครั้ง  เขาพิชิตภารกิจได้อย่างสมบูรณ์ซึ่งคนส่วนใหญ่ก็ล้มเหลวแล้วเพียงแค่คิดถึงมัน

เวลานี้จะเอาไปเทียบกันไม่ได้ เพราะมันไม่ได้มีเพียงแค่ความต่างในพลังระหว่างผู้เล่น แต่พวกเขาก็ยังคงสงสัย วีดอาจจะมีวิธีการอื่นในการพลิกสถานการณ์

วีดตอบอย่างขะมักเขม้น

“ผมสามารถเอาชนะพวกเขาได้”

“จริงเหรอ?”

“ก็อาจจะ”

“...... .”

มีออกอาการเบาๆ!

สถาปนิกรู้สึกผิดหวัง แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็ตีความมันในทางบวก

‘ใช่ มันยากที่จะแน่ใจ สถานการณ์เสียเปรียบมาก แต่เขาตอบอย่างมั่นใจว่ามีโอกาส มันไม่ใช่ความอวดดีหรือความโลภ’

‘เขาไม่ยอมแพ้เลย นั่นเป็นสิ่งที่ดี’

พาโวลังเลก่อนพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ

“หากอาณาจักรฮาเว่นยังคงเดินทัพเช่นนี้ก็จะมาถึงภายในสองวัน ผู้เล่นทางเหนือยื้อพวกเขาไว้สามวันแล้ว หากพวกเขามีกำลังเสริมพวกเขาอาจซื้อเวลาได้เพิ่มอีกครึ่งวัน

“ผมก็คาดหวังอย่างนั้น”

การกลับมาของวีดทำให้คุณภาพของผู้เล่นในภาคเหนือเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ผู้เล่นระดับกลางและระดับสูงที่กำลังรออยู่ในขณะนี้เริ่มเคลื่อนไหวในต่อต้านอาณาจักรฮาเว่น หากวีดบัญชาการผู้เล่นภาคเหนือโดยตรง มันยากที่จะหาผู้เล่นที่ไม่ต้องการต่อสู้

แต่เมื่อมองไปที่พลังของทั้งสองฝ่าย เวทย์มนตร์ของวีดเหนือกว่าผู้เล่นทางเหนือก็ยังไม่สามารถเอาชนะข้อเสียได้

“สถาปนิกสามารถหยุดพวกเขาได้อย่างน้อยสามวัน”

“จริงเหรอ?”

“นอกจากนี้เราสามารถสร้างความเสียหายให้แก่พวกเขาได้”

“แล้วเหตุผลที่คุณมาหาผมล่ะ….”

วีดตั้งข้อสังเกตอย่างรวดเร็ว

“นี่หมายความว่ามันจะมีความเสียหายต่อทางเหนือด้วยเหรอ”

“ถูกต้อง คุณรู้เกี่ยวกับสะพานอัลคาซาร์ที่กิลด์สโตนแฮมเมอร์สร้างขึ้นหรือเปล่า?”

“สะพานที่เชื่อมระหว่างสองฝั่งของแม่น้ำแพสชิล แม่น้ำค่อนข้างลึก ดังนั้นเรือจึงถูกใช้ในการข้ามฝั่ง การสร้างสะพานทำให้นักเดินทางและพ่อค้าสามารถข้ามฝั่งได้ง่าย”

สะพานอัลคาซาร์เป็นจุดกำเนิดแห่งความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่สำหรับสถาปนิก

ภูมิประเทศโดยรอบทำให้การก่อสร้างอย่างยากลำบาก และหินก็เป็นวัสดุที่ต้องการใช้ในการสร้างสะพานนั้น

หากมีคนยืนอยู่บนสะพานอัลคาซาร์ในคืนเดือนมืด พวกเขาจะเห็นภาพที่สวยงามของหมู่บ้านยูเซลลิน และดวงดาวที่สะท้อนอยู่ในน้ำ

มันเป็นสถานที่ที่ต้องแนะนำให้เยี่ยมชมสำหรับนักเดินทาง

“อาณาจักรฮาเว่นจะต้องข้ามสะพานอัลคาซาร์อย่างแน่นอน”

มันจะใช้เวลาพอสมควรถ้ากองทัพต้องสร้างแพหรือเรือเล็กเพื่อข้ามแม่น้ำ พาโวบอกว่าเขาสามารถหยุดพวกเขาได้สามวัน แต่วีดนั้นเชี่ยวชาญในการต่อเรือและคิดว่าอย่างน้อยๆก็น่าจะห้าวัน

อาวุธและเสบียงสำหรับการโอบล้อมนั้นค่อนข้างหนัก ในความเป็นจริงการสร้างปัญหาหรือการขัดขวางทุกประเภทก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการข้ามแม่น้ำได้

วีดเดาสิ่งที่สถาปนิกกำลังพยายามจะพูด

“ถ้าเราตั้งใจทำสิ่งนี้ไปแล้วจะไม่มีทางย้อนกลับได้อีก”

“เมื่อพวกเขาข้ามสะพาน คุณต้องการทำลายสะพาน”

“โฮ้ฮฮฮ!”

ใบหน้าของวีดที่ถูกทำให้แปลกใจเหมือนเขาเป็นเด็กที่ทำลูกอมหล่นลงพื้น มันอึดอัดใจเพราะเขาไม่ได้คาดหวังปฏิกิริยาที่มากเกินไปเช่นนี้!

คิ้วของพาโวก็กระตุก

“คุณ…คุณรู้ใช่มั้ยว่าผมกำลังพยายามจะพูดอะไร”

“มันไม่เป็นไรตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ การทำลายสิ่งก่อสร้างอันยิ่งใหญ่นั้นจะต้องเต็มไปด้วยความเครียด”

“ถูกต้อง มันเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นอย่างหลงใหล และตอนนี้เราต้องทำลายมันด้วยมือของเราเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้คนสนุกไปกับความสะดวกสบายแล้วทุกคนก็จะมีความสุขมากขึ้น”

“ฮึกฮึกฮึก เสาหินที่ฉันสร้างขึ้นในแม่น้ำ”

“ผมกินปลาแล้วก็เกือบตาย”

สถาปนิกไม่สามารถเก็บซ่อนน้ำตาที่ไหลออกมาได้!

วีดติดอยู่ในทะเลทราย แต่เขาก็สามารถเข้าใจฉากนี้ได้ดีเหมือนกับความรู้สึกที่ประติมากรรมของเขาถูกทำลาย

‘แน่นอนว่า การทำลายมันจะคุ้มค่า ทั้งเวลาและเงินที่ถูกใช้ไปกับมัน แต่มันจะดีกว่าถ้าลูกค้าเป็นคนทำ’

นี่เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากในความคิดของวีด

“ในฐานะราชาแห่งอาณาจักรอาร์เพน ผมได้ตัดสินใจแล้วว่าให้ทำลายมัน!”

“จริงเหรอ?”

“แน่นอน”

ดังนั้นจึงเป็นการง่ายที่จะตัดสินว่าสะพานอัลคาซาร์จะถูกทำลาย

“แค่คอยระวัง กิลด์เฮอร์มีสจะสังเกตเห็นมัน”

“โฮ่ๆ นี่เป็นทักษะของสถาปนิก เราอาจจะไม่สามารถล่าได้ดี แต่สถาปนิกสามารถมีบทบาทในสงครามได้ บทบาทของเราสำคัญนั้นในระดับต้นๆ”

“มันเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการหยุดพวกเขา ไปกัน”

“เราพร้อมที่จะเริ่มทันที”

วีดรู้สึกสดชื่นในตอนนี้ แต่คำพูดต่อไปของสถาปนิกทำให้เขาเสียดท้อง

“อย่างที่คาดไว้ เขาไม่ใช่คนธรรมดา”

“ดูเหมือนว่า สะพานอัลคาซาร์จะใช้เงินไปไม่น้อยเลยนะ”

“อาจเป็นไปได้ว่างบประมาณของอาณาจักรอาร์เพนเกือบทั้งหมดถูกใช้ไปกับมัน”

“ฉันไม่รู้จำนวนที่แน่นอนหรอกนะ แต่มันอาจจะเกิน 2 ล้านเหรียญทอง”

ฮึ่มฮึ่ม!

ดวงตาของวีดเริ่มสั่นเทาอย่างรุนแรงราวกับว่าเขากำลังดูหนังเศร้าอยู่

================================

ตึก ตึก ครืน อ๋อน แตร้ง แกร้ง!

สถาปนิกที่ทำงานกับสะพานอัลคาซาร์ สวมเสื้อคลุมสีดำปกคลุมร่างกายขณะทำงาน

“ทุบมันให้พอเหมาะ สะพานควรพังทลายด้วยน้ำมือของศัตรูให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”

“แน่นอน!”

“เราจะเหลือด้านนอกเอาไว้และทำงานเฉพาะด้านใน เฉพาะเสาสำคัญๆที่ทำหน้าที่ค้ำยันเท่านั้นที่จะถูกตัดออก...”

“ผมได้ทำการคำนวณไว้แล้วเพราะผมรู้ดีกว่าใคร ไม่ต้องกังวลกับมัน”

สะพานอัลคาซาร์จะเต็มไปด้วยผู้เล่น แต่ต้องขอบคุณอาณาจักรฮาเว่น ที่ทำให้ไม่เห็นนักท่องเที่ยวแม้แต่คนเดียว

ในความเป็นจริง มีผู้เล่นจำนวนมากบนสะพานที่ไม่สนใจโลก  บางคนมีวันหยุดจากบริษัท พวกเขาจะกินและนอนหลับบนสะพาน แต่พวกเขาแห่กันไปที่พระราชวังโลกาหลังจากที่วีดกลับมา

กลุ่มสถาปนิกสามารถทำงานได้อย่างรอบคอบ

“เราจำเป็นต้องแสดงให้พวกนั้นเห็นตัวอย่างที่ชัดเจน”

“แต่การที่จะทำลายสิ่งปลูกสร้างเช่นนี้ฉันไม่สามารถเก็บซ่อนน้ำตาที่ไหลออกมาได้เลย”

เหล่าสถาปนิกไม่ใช่เพียงผู้เดียวที่กำลังปฏิบัติงานอยู่ในภาคเหนือ

มิบูลโล่สถาปนิกชั้นนำของทวีป

เขาได้มีส่วนร่วมในการสร้างพระราชวังของอาณาจักรฮาเว่น อย่างไรก็ตามเขาไม่ชอบมันและแอบไปทางเหนือ

พระราชวังอิมพีเรียลของอาณาจักรฮาเว่นมันยอดเยี่ยม แต่มันก็เป็นตัวอย่างสำคัญของการก่อสร้างที่ไม่ดี!

หากมีเหตุการณ์ที่หลายคนมารวมตัวกันในอาคารมันจะพังทลายลง หากมีฝนตกหนักก็ทำให้พื้นเปียกน้ำแล้วฐานรากก็จะยุบตัวลง อาคารที่สวยงามจะแตกกระจายไปทั่วบริเวณที่กว้างและจะร่วงลงมาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

มิบูลโล่เพิ่งได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับทางเหนือและนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น

“มันน่าทึ่งมาก น่าทึ่งจริงๆ เมืองที่ดูยุ่งเหยิงมากขนาดนี้ยังมีชีวิตชีวาได้อย่างไรกัน”

โมราต้ามีรสชาติที่แตกต่างอย่างชัดเจนจากทวีปกลาง มันไม่ค่อยสะดวกสบายในการเดินผ่านทางเข้าเมืองเนื่องจากมีพ่อค้าจำนวนมาก

“สินค้าขายดีจ้า ผลิตภัณฑ์ราคาแพง”

“พ่อค้าพรีเมี่ยมในโมราต้าเสนอการทักทายให้กับคุณ ตอนนี้ผมกำลังขายสินค้าหรูหราสำหรับผู้เล่นเลเวล 200 มาเลือก มาชม มาดูได้เลย ดูนี่ซิราคาแค่เพียง 2 เหรียญเงินเท่านั้น!”

มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะเห็นพ่อค้านั่งอยู่อย่างเกียจคร้านในทวีปกลาง ผู้เล่นเปิดร้านค้าและจ้างพนักงานเพื่อดูแลทุกอย่าง

อย่างไรก็ตามผู้เล่นในภาคเหนือมีส่วนร่วมในการชักชวนลูกค้า

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด หลังจากจัดการม้าของเขา มิบูลโล่ก็ไปเติมเสบียงของเขาและมีร้านค้ามากมาย มันยากที่จะเห็นผู้เล่นอยู่ตัวคนเดียว

ผลไม้, ปลา, แร่เหล็ก, อาหาร, เครื่องมือล่าสัตว์, เครื่องถ้วยชาม, อาวุธ, ชุดเกราะ, ไอเทมเวทย์, และไอเทมที่จำเป็นสำหรับภารกิจ

มีหลายคนที่เดินเข้าและออกจากจัตุรัสปิงหลง เศษซากของหมู่บ้านเล็กๆโมราต้านั้นได้รับการพัฒนาจากซากที่เหลืออยู่

สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ถูกสร้างให้เป็นสถานที่สำคัญของเมือง หอคอยแห่งแสง, รูปปั้นเทพธิดาเฟรย่า, และศูนย์ศิลปะล้วนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทั้งหมด

เมืองที่เต็มไปด้วยศิลปะ, วัฒนธรรม, การพัฒนาเชิงพาณิชย์ และเสียงหัวเราะของผู้คน! แม้จะมีการบุกรุกของอาณาจักรฮาเว่นก็ตาม แต่โมราต้าก็ยังคงมีผู้คนพลุกพล่าน

“ฉันมือใหม่เพิ่งเริ่มเล่น ฉันจะไปทำงานเพื่อหารายได้ได้ที่ไหนคะ”

“มีงานพาร์ทไทม์ขัดแอปเปิ้ลที่ตลาดอยู่นะ”

“ตีหุ่นไล่กา ความอดทนและการทำงานหนักจะเป็นพื้นฐาน! ทำให้คุณจะสามารถเติบโตได้ในอนาคต”

ผู้เล่นเริ่มต้นได้เข้ามาอย่างต่อเนื่อง ผู้คนหลายร้อยคนที่ปรากฏตัวในจัตุรัสครั้งแรกในรอยัลโร้ดจะมีปฏิกิริยาแบบเดียวกัน

“อุว่ะ! ร่างกายของฉันเคลื่อนไหว!”

“โอ้โห เมืองนี้สวยงามมาก”

“โอ้ มีกลิ่นด้วย น้ำหอมนี้มาจากไหน? กระเป๋าเป้สะพายหลังของฉัน…มาดูกันมีขนมปังข้าวบาร์เลย์ 10 ก้อน ฉันจะกินเท่าที่จำเป็น”

ผู้เล่นเริ่มต้นเริ่มพบเพื่อน โดยครอบครัวที่พวกเขารู้จักในเมืองหรือวิ่งไปรอบๆคนเดียว หลังจากกลุ่มผู้เล่นเริ่มต้นออกจากเมืองไป ผู้เล่นใหม่จำนวนมากก็จะปรากฏขึ้นมา มันยากที่จะไม่พบผู้เล่นเริ่มต้นในโมราต้า ทางเหนืออาจถูกทำลายจากการบุกของอาณาจักรฮาเว่น ดังนั้นจึงมีความต้องการที่จะเริ่มตั้งตัวอย่างรวดเร็ว

“ที่น่าตื่นตาตื่นใจ นั่นก็คือการอาศัยอยู่ในเมืองควรจะเป็นเช่นนี้”

สถาปนิกมิบูลโล่ซึมซับบรรยากาศของเมืองและผู้คนในเมือง

โมราต้าไม่ได้มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ผู้เล่นจำนวนมากมาที่นี่ตั้งแต่เริ่มพัฒนา ความภูมิใจนี้ทำให้พวกเขาไม่รู้วิธีที่จะยอมแพ้ พวกเขารวมตัวกันเพื่อต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่นและสิ่งนี้ก็เป็นการยกระดับการพัฒนาของโมราต้า

“ฉันต้องช่วยเหลือด้านการทหาร!”

เขาเจ็บใจเพราะขุนนางในทวีปกลาง เขาต้องการเห็นสิ่งก่อสร้างอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดในภาคเหนือ

เพื่อที่จะทำเช่นนั้นได้เขาจำเป็นต้องสกัดกั้นอาณาจักรฮาเว่น

“ฉันสามารถดูรอบๆ เมืองได้ในภายหลัง…. ไม่มีเวลาแล้ว”

มิบูลโล่ออกจากโมราต้าและมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่อาณาจักรฮาเว่นใกล้จะถึง เขาเป็นหนึ่งในสถาปนิกที่ดีที่สุดและมีทักษะพิเศษ

ดินถล่ม!

ยุบพื้นดิน!

มิบูลโล่ได้ตัดสินใจในฐานะสถาปนิกโดยใช้ทักษะที่เขาได้รับจากการแสวงหาศิลปะ, สร้างสิ่งอำนวยความสะดวก และการออกแบบ เพื่อต่อต้านอาณาจักรฮาเว่น

จบ เล่ม 39 ตอนที่ 9 (จบเล่ม 39)

ผู้แปล : Rastymay

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

ระดับของเสน่ห์

= Charisma-เสน่ห์ในแง่การที่สามารถดึงดูดใจ หรือชักจูงใจให้คนอื่น การมีเสน่ห์แบบมีความเป็นผู้นำสูง ภาษากรีกเรียกว่า Kharisma ซึ่งแปลว่า ของประทานจากพระเจ้าจึงมีอีกความหมายว่า พรสวรรค์ น่าแง่คนไทยผู้ที่มีคุณสมบัติเหล่านี้จะเรียกว่าผู้มี ‘บารมี’ ไม่สนความสวยความหล่อ {ผู้แปลใช้ Charisma-บารมี ในตารางสเตตัส}

= Attractive-มีเสน่ห์ ทางด้านมีแรงดึงดูดใจ หรือ น่าสนใจ ใช้กับสิ่งของได้ ปกหนังสือนี้มีเสน่ห์ งานน่าสนใจ และบ่งบอกความสวยหล่อน่ารักได้ด้วย

= Charm-เสน่ห์ Charming-มีเสน่ห์ คุยเก่ง สุภาพ บ่งบอกความสวยหล่อน่ารัก แต่หน้าตาดีน้อยกว่าAttractiveนิดนึง

ชื่อเสียง, ศักดิ์ศรี, เกียรติยศ

= Fame-ชื่อเสียง

= Dignity-ความมีเกียรติ {ผู้แปลใช้ Dignity-ศักดิ์ศรี}

ศักดิ์-อำนาจ ความสามารถ กำลัง ฐานะ

ศรี- ศิริมงคล ความรุ่งเรือง ความงาม ความเจริญ

ศักดิ์ศรี-เกียรติ เกียรติยศ

= Honour-เกียรติยศ นับถือด้วยความเคารพ {ผู้แปลใช้ Honour-เกียรติยศ}

เกียรติยศ-เกียรติที่ได้มาโดยหน้าที่การงาน

ความหมายมันคล้ายกัน สำหรับในเกมทั่วไปมักจะเห็นคำว่า Honour ค่าเกียรติยศ

อ้างอิงจากเกม(Legendary moonlight sculptorที่เล่นของเกาหลี) ต้องไปตีมอนเตอร์ 500 ตัว ค่าเกียรติยศจะเพิ่มขึ้น1แต้ม

ว่าด้วยเรื่องขุนนาง

= Noble-ชนชั้นสูง

= Lord-บรรดาศักดิ์ของชนชั้นสูง ไว้สำหรับเรียกชนชั้นสูงไม่ว่าจะอยู่ตำแหน่งก็ได้สามารถเรียกว่า ท่านลอร์ด {ผู้แปลใช้ Lord=ขุนนาง ก็อยากเรียกลอร์ดนะเท่ดี แต่คิดว่าจะเอาใช้ไว้เรียกคนแทน จะให้เรียกว่า ‘ท่านขุนนางเพล’ มันไม่เหมาะ คิดว่าใช้ ‘ท่านลอร์ดเพล’ แบบนี้เหมาะกว่า}

ตำแหน่งของชนชั้นสูง 5 ระดับ จากสูงไปต่ำ

Duke-ดยุก        Duchess-ดัชเชส

Marquess-มาร์ควิส    Marchioness-มาร์เชอเนส

Earl-เอิร์ล          Countess-เคาน์เตส

Viscount-ไวเคานต์    Viscountess-ไวเคาน์เตส

Baron-บารอน   Baroness-บารอเนส