เล่ม 38 ตอนที่ 5: ความประสงค์ของมหาจักรพรรดิวีด(THE WILL OF GREAT EMPEROR WEED) แปลโดย RastyMay

เล่ม 38 ตอนที่ 5: ความประสงค์ของมหาจักรพรรดิวีด(THE WILL OF GREAT EMPEROR WEED) แปลโดย RastyMay

“ขยับให้มันไวกว่านี้เซ่!”

“แกลองนั่งดูซิ ข้าจะตัดคอแกซะ”

“ข้ารู้ว่าการเฆี่ยนตีพวกแกจะช่วยให้แกเดินได้ไวขึ้น ลองลิ้มรสแส้ของโรเกอร์ดูหน่อยเป็นไง!”

วีดจับตาดูทหารยามของหอคอยแห่งท้องฟ้าอย่างไม่รีบร้อน ในขณะที่แบกก้อนหินขึ้นไป

ทัศนคติและพฤติกรรมมีความสำคัญต่อแรงงาน มันไม่จำเป็นที่จะต้องวิ่งไปมาอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรอย่างช้าๆได้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นที่ดึงดูดความสนใจ

ความเร็วของเขาทำให้เขารู้สึกว่าเขาทำงานหนักพอสมควร การแสดงออกของเขานั้นแสดงถึงความใสซื่อและขยันขันแข็ง ในขณะที่เขาหายใจอย่างหนัก เพราะค่าสถานะที่สูงกว่าเขา ทำให้เขาไม่รู้สึกเหนื่อย แต่เขากลับเพลิดเพลินกับการหลอกลวงพวกมัน

ทาสส่วนใหญ่ในรอยัลโร้ด มีพละกำลังมากกว่ามนุษย์ ดังนั้นพวกเขาจึงปีนขึ้นบันไดได้อย่างรวดเร็ว

เขาเบื่อกับการปีนบันไดเป็นเวลาหลายชั่วโมง ดังนั้นเขาเลือกที่จะมองไปข้างหน้า และมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นครั้งคราว พื้นดินกำลังห่างออกไปในขณะที่เขามุ่งไปสู่ท้องฟ้า

เป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม!

เขารู้สึกสดชื่นเมื่อเขาเริ่มเหงื่อออก

“หืมมม แกทำได้ดีเลยนี่ สำหรับเด็กน้อยละนะ ยอดเยี่ยม”

“นี่เป็นแบบอย่างในการทำงานเพื่อเอ็มบินยู”

บางครั้งเขาก็ได้รับคำชมจากผู้คุมของเอ็มบินยูอย่างไม่คาดคิด

‘ไม่ นี่มันไม่ใช่อย่างนั้น ในที่สุดฉันก็ปรับตัวเข้ากับการเป็นกรรมกรแล้ว’

เมื่อเขาเริ่มทำงาน มือและเท้าของเขาจะขยับไปเองโดยอัตโนมัติ เขารู้สึกว่าตัวเองช่างโง่เขลา เมื่อเวลาหนึ่งวันได้ผ่านไปแล้ว!

เมื่อตอนเขายังเด็ก เขาจะทำงานอะไรที่ง่ายๆ และซ้ำซาก เช่น เย็บลูกตาบนตุ๊กตาที่จะทำให้จิตใจของเขาได้พักผ่อน การแบกหินในขณะที่ปีนบันไดเป็นงานที่น่าเบื่อและหงุดหงิดอย่างไม่รู้จบ กลิ่นของเหงื่อที่ไหลออกมาจากร่างกายของทาสอีกคน ทำให้มันยิ่งแย่ลงไปอีก

วีดส่ายหัวของเขา

‘ฉันต้องทำภารกิจต่อไป ดังนั้นฉันไม่อยากเสียเวลากับงานนี้นานเกินไป ฉันต้องหาทางทำอะไรซักอย่าง’

มันน่ารำคาญที่จะต้องแบกหินขึ้นแล้วก็มุ่งหน้ากลับลงมา ในขณะที่ปีนลงมาจากหอคอย เขาสังเกตเห็นว่าผนังนั้นเต็มไปด้วยกราฟฟิตี้(ผลงานผ่านกำแพง)

-ลูกชายของข้าตายไปแล้ว

-ข้าหิว ข้าไม่มีแรงที่จะขยับ ที่แห่งนี้คือนรก

-ตายไปหมดแล้ว พ่อแม่พี่น้อง และคนรัก ทุกคนตายในหอคอยแห่งนี้

-ลูกชายของฉันยังมีชีวิตอยู่ เมื่อไหร่ฉันจะตายซักที?

เห็นได้ชัดว่าไม่มีข้อมูลอะไรเลย นอกเหนือจากมนุษย์แล้วเผ่าพันธุ์อื่นก็ฝากข้อความไว้เช่นกัน แต่เขาอ่านไม่ออก

นักผจญภัย ผู้ใช้เวทย์มนตร์ หรือนักประวัติศาสตร์สามารถเรียนรู้ภาษาหรือศึกษาเผ่าพันธุ์อื่นๆ ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาพบเบาะแสในภารกิจ ประติมากรรม จิตรกร หรือคนที่มองผ่านประวัติศาสตร์หลังสงคราม หรืองานศิลปะชิ้นเก่าๆ ก็ทำให้สามารถเข้าใจบางสิ่งได้แม้กระทั่งภาษา การเชี่ยวชาญด้านอารมณ์ และการตรวจสอบไอเท็ม

ในกรณีของวีด เขามีความดื้อรั้นที่จะเป็นทหารมาโดยตลอด และหาเบาะแสในภารกิจของเขา

แม้ว่านักรบสามารถแก้ไขภารกิจได้ก็จริง แต่มันก็เหมือนกับการเหยียบย่ำบนพื้นดิน เมื่อเทียบกับการแก้ปัญหาของอาชีพอื่นที่ละเอียดอ่อน

วีดก็ยังอิจฉาการผจญภัยของนักผจญภัย

‘การกวาดขุมทรัพย์ทั้งหมดในโลก….’

นักผจญภัยที่พบขุมทรัพย์ที่ถูกฝังอยู่เป็นเวลานานในภาคเหนือสามารถได้รับชื่อเสียงและสมบัติ

‘ถ้าฉันเป็นนักผจญภัยนะ ฉันจะถือพลั่วและกระสอบแล้วขุดหลุมศพทุกวัน’

วีดยังคงค้นหาผนังและเพดานทุกส่วนในขณะที่ปีนบันได มีเพียงแค่คำที่ซับซ้อนและไร้ความหมายเท่านั้นที่ถูกเขียนตามผนัง

เขาไม่พบร่องรอยของค่าความสามารถที่โดดเด่นเลย อย่างเช่นประติมากรผู้เชี่ยวชาญในหอคอยนี้ ลัทธิเอ็มบินยูไม่ได้ใส่ใจในการตกแต่งหอคอยแห่งท้องฟ้า และทาสก็ถูกบังคับให้ใช้แรงงาน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกว่ามันเป็นงานศิลปะใดๆ ดังนั้นสิ่งเดียวที่เขาเห็นคือกราฟฟิตี้

สองสามวันผ่านไป ไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้น หอคอยแห่งท้องฟ้าก็ยังคงสูงขึ้นไปเรื่อยๆ

อันที่จริง วีดยุ่งกับงานจนเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนอกหอคอย

‘ฉันจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ’

วีดยังคงคิดต่อไป เวลาที่เหลือในการหยุดลัทธิเอ็มบินยู กำลังจะหมดลงในขณะที่เขาแบกหิน

เหลือเวลาอีกเพียงเล็กน้อยในรอยัลโร้ด เพื่อหยุดลัทธิเอ็มบินยู และป้องกันไม่ให้ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลง

‘จนถึงตอนนี้ ฉันแค่ช่วยงานก่อสร้าง และงานก็ใกล้จะเสร็จแล้ว’

เขาได้รู้เพียงพอเกี่ยวกับโครงสร้างอันซับซ้อนภายในหอคอยแล้ว มันมี 30 ชั้นขนาดใหญ่พร้อมที่พักและศูนย์ฝึกอบรมสำหรับสาวกผู้คลั่งไคล้ นอกจากนี้พวกเขาก็สร้างกันอยากจริงจัง เพราะมันสร้างขึ้นอย่างมั่นคงมีความหนาเพียงพอที่จะรับน้ำหนักของหินบนชั้นด้านบนได้

มันเริ่มยืดยาวขึ้นไปบนท้องฟ้า ยิ่งสูงขึ้นกำแพงและเสาก็เริ่มหดเล็กลง และมีการออกแบบแท่นบูชาพิเศษขึ้น เพื่อดูดซับมานา สิ่งนี้จะทำให้ลดน้ำหนักลง และสามารถข้ามไปบางชั้นได้

ผู้คุมและอัศวินของลัทธิเอ็มบินยู ประจำการอยู่ที่จุดสำคัญในหอคอย และพวกเขาสามารถวิ่งผ่านบันไดและทางเดินแคบๆได้หากจำเป็น

หอคอยนี้มี 1,000 ชั้นอย่างแน่นอน แล้วจำเป็นต้องใช้บันไดเท่านั้น เพื่อให้มันเสร็จสมบูรณ์

‘ฉันควรทำอย่างไรล่ะทีนี้’

วีดยืนอยู่บนทางแยกแห่งการตัดสินใจ

เขาสามารถรอจนกว่าเขาจะได้ยินข่าวจากลูกน้องของเขาและอาเฮลลุนแล้วค่อยลงมือ หรือจะวางแผนอย่างรอบคอบ และเคลื่อนไหวคนเดียว เป้าหมายของเขานั้นคือการพังทลายหอคอยแห่งท้องฟ้า และหยุดยั้งมังกรแห่งกลียุค มันค่อนข้างจะน่ากลัว

ผู้คุมลาดตระเวนทุกเวลาทั้งกลางวันและกลางคืน มันทำให้เขาไม่สามารถซ่อนตัวอยู่ในมุมใดมุมหนึ่งได้ เขาสอดแนมด้วยการแทรกซึมเข้าไปภายใน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปีนขึ้นไปจากด้านนอกแล้วเข้าไปทางหน้าต่าง อัศวินระดับสูงและนักบวชก็กระจัดกระจายไปทุกที่เหมือนก้อนกรวดไปตามถนน

แม้ว่าจะมีนักบวชอาวุโสเพียงคนเดียว กำลังการต่อสู้ของพวกมันก็มีผลกระทบร้ายแรงทีเดียว ตำแหน่งและขนาดของศัตรู ข้อมูลเป็นสิ่งจำเป็นในการทำภารกิจเช่นนี้

‘ชีวิตเป็นอะไรกันนะ? ฉันจะลงมือพรุ่งนี้เช้า’

---------------------------------------

วีดได้รับคำสั่งให้หยุดลัทธิเอ็มบินยู แต่ ซอ ยูน ยังคงอยู่ในช่วงสงคราม

หลังจากการสู้รบที่ป้อมปราการจบลง นักบุญอาเฮลลุน ได้ปลดปล่อยเธอจากบทบาทหน้าที่ในภารกิจการแสวงหาเทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้าย

ตริ้ง!

- คุณทำภารกิจสำเร็จแล้ว นักบุญอาเฮลลุนได้หยุดการเรียกจิตสำนึกของปีศาจแล้ว พฤติกรรมของคุณประสบความสำเร็จในการผจญภัยของฮิลเดรัน ดังนั้นคุณจะเป็นวีรสตรีผู้ไร้นาม ค่าปัญญา ค่าเสน่ห์ เกียรติยศ และสมาธิจะเพิ่มขึ้น 25 เป็นรางวัลสำหรับภารกิจ ชื่อเสียงอันฉาวโฉ่ทั้งหมดของคุณถูกลบแล้ว ชื่อเสียงของคุณดีที่สุด ได้รับพรแห่งพลังอันรุ่งโรจน์แล้ว

-คุณมีส่วนในการสืบหาเทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้ายเสร็จสมบูรณ์แล้วและได้รับการชดเชยเพิ่มเติมแล้ว พรแห่งพลังอันรุ่งโรจน์: คุณได้รับพรพลังศักดิ์สิทธิ์ของอาเฮลลุน สิ่งนี้จะคงอยู่เป็นเวลา 160 วันและจะทำให้ร่างกายของคุณได้รับพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง

เธอใช้เวลาค่อนข้างนานกับภารกิจเทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้ายของวีด ดังนั้นค่าชดเชยจึงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ค่าสถานะของเธอก็สูงขึ้นในระหว่างการผจญภัย ดังนั้นมันจึงช่วยได้มากเมื่อกลับสู่โลกดั้งเดิม

‘มันก็ดีนะ….’

ซอ ยูน รู้สึกพอใจที่สามารถช่วยวีดได้ ในการผจญภัยของเขาได้

และผลของการกระทำของอาเฮลลุนในภารกิจ

- แม้ว่าพิธีกรรมของพ่อมดชาคุเอลจะล้มเหลว แต่การอัญเชิญจิตสำนึกของปีศาจก็ยังคงอยู่ เขายังมีเหยื่อรายอื่นๆต่อแถวรอสังเวยอีกมาก ฮิลเดรัน ยังอุ้มเมล็ดพันธุ์ปีศาจที่หลับใหลอยู่ เพราะพลังศักดิ์สิทธิ์ของอาเฮลลุน ไม่สามารถกำจัดออกไปได้หมด “ดวงวิญญาณของปีศาจนั้นดำมืดและมั่นคงเด็ดเดี่ยวมันไม่ง่ายที่จะถูกทำลายด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ นับตั้งแต่พิธีกรรมอัญเชิญ เมื่อเวลาผ่านล่วงไปเป็นเวลานานแล้ว ดวงวิญญาณจะหายไปจากร่างกายของคุณอย่างสมบูรณ์” “ปีศาจในตัวฉันจะตื่นขึ้นมาหรือเปล่า?” “เมื่อมันสัมผัสกับพลังศักดิ์สิทธิ์ ดวงวิญญาณก็จะอ่อนแรงลง แสงสว่างแห่งชีวิตของคุณจะทำให้ปีศาจกลับสู่นรก” “ฉันดีใจที่รู้เช่นนั้น” “ถ้าคุณต่อสู้กับใครบางคน ปีศาจจะถูกบังคับให้ถ่ายทอดพลังให้กับคุณ เพราะถ้าเนื้อมนุษย์ประสบกับความตายกะทันหัน ดวงวิญญาณของปีศาจจะได้รับผลกระทบอย่างมาก” พลังของปีศาจในเลือดของคุณสามารถตื่นขึ้นมาได้ เพื่อไม่ให้มีใครต้องตกเป็นเหยื่ออีก ให้สำเร็จโทษ ชาคุเอล และหยุดการอัญเชิญปีศาจ หากคุณยอมรับภารกิจ พลังศักดิ์สิทธิ์และพลังปีศาจก็สามารถใช้ได้ ระดับความยาก: ภารกิจช่วงเวลาสงครามแห่งประวัติศาสตร์ ค่าตอบแทน: ประสบการณ์การต่อสู้และความสำเร็จ ข้อจำกัดของภารกิจ: ภารกิจจะล้มเหลวหากคุณตาย คุณจะกลับสู่โลกดั้งเดิมของคุณ

ซอ ยูน ยอมรับภารกิจนี้

เธอไม่สามารถจากไปได้โดยไม่จัดการกับชาคุเอลเพราะเขาพยายามฆ่าวีด!

นั่นเป็นเหตุผลที่เธอมุ่งหน้าไปหาดยุคออร์แฮมด์ ผู้ปกครองปราสาทรีเพอเรน ดยุคออร์แฮมด์เองก็เป็นศิษย์ของชาคุเอลเช่นเดียวกับราชาปอร์ทู

ซอ ยูน เดินไปที่ประตูใหญ่ในตอนกลางคืน ทหารยามก็เห็นเธอ พวกเขาได้ถือหอกออกมาด้วย

“เจ้าเป็นใคร? เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป”

“หุ หุ หุ เจ้าน่ะไม่จำเป็นต้องเข้าไปข้างในหรอก ถ้าเจ้าถูกขายให้กับพ่อค้าทาสแล้ว เราก็จะรับทรัพย์เป็นกอบเป็นกำ”

ในบทบาทของฮิลเดรัน ซอ ยูนจำเป็นต้องเอาชีวิตรอดไปให้ได้ ดังนั้นเมื่ออยู่ในทะเลทราย เธอจึงทำงานบริหารสมาคมทหารรับจ้าง

เดิมทีลักษณะอันโหดร้ายของเธอในฐานะเบอร์เซิร์กเกอร์มันหดหายไป แต่ตอนนี้วีดเป็นเพียงคนเดียวที่หยุดเธอได้

ชรริ้งง!

ซอ ยูนชักดาบออกมาด้วยความเร็วแสง

“สาวน้อยถ้าเจ้าอยากเข้าไปในปราสาทละก็ เจ้าควร…อ๊าค!”

เส้นสีเงินก็ตัดผ่านร่างทหารยาม ในวินาทีต่อมา ซอ ยูนก็คว้าหอกด้ามหนึ่งที่ดรอปมา ในขณะที่มืออีกข้างนึงของเธอก็ถือดาบเอาไว้

- ปีศาจสเตรนจ์ ช่วยคุณในการต่อสู้ 3% ของพลังต่อสู้ของปีศาจสามารถใช้งานได้ ค่าพลังชีวิตสูงสุดเพิ่มขึ้น(maxHP)

“นังผู้หญิงอวดดีคนนี้….”

“ไม่กลัวแม้จะอยู่คนเดียว ตายซะ!”

พวกทหารยามพุ่งเข้าใส่เธอทันที แม้ในช่วงสงครามระเบียบวินัยของทหารยามที่ประตูก็ดูยุ่งเหยิงไปหมด และในกรณีนี้พวกเขามัวแต่เสียเวลาตะโกนใส่ซอ ยุน

ดาบและหอกของเธอขยับและแทงทหารยาม ผู้ที่อยู่ใกล้ประตูก็ถูกสังหาร!

- เลเวลของคุณเพิ่มขึ้น

- เลเวลของคุณเพิ่มขึ้น

- เลเวลของคุณเพิ่มขึ้น

- เลเวลของคุณเพิ่มขึ้น

ในฐานะเบอร์เซิร์กเกอร์ การจัดการกับทหารยามครึ่งโหลนั้นง่ายเหมือนการดื่มกาแฟ

- ปีศาจสเตรนจ์ พอใจกับทักษะการต่อสู้ของคุณ 4% ของพลังต่อสู้ของปีศาจสามารถใช้งานได้ คุณสามารถใช้เวทย์มนตร์ของมันได้ เวทย์มนตร์แห่งความมืดขั้นพื้นฐานได้รับแล้ว มานาสูงสุดเพิ่มขึ้น(maxMANA)

“...... .”

ซอ ยูนหยิบไอเทมที่ดรอปมาหลังจากที่ทหารยามล้มลง

ในความเป็นจริงการช่วงชิงไอเทมในช่วงเวลาสงครามนี้ มันจะไม่ได้อยู่กับเธอ แต่เธอได้เรียนรู้นิสัยมานิดหน่อยในการหยิบแจปเทมจากวีด หลังจากนั้นเธอก็ทำมันโดยอัตโนมัติโดยไม่ต้องคิดอะไร

เต้ง เต้ง เต้ง!

เสียงระฆังฉุกเฉินแจ้งเตือนภัยก็เริ่มดังขึ้นเมื่อประตูเปิดออก กองทหารเทออกมา

“เจ้าจะทำอะไร?”

“...... .”

ซอ ยูนไม่ตอบ เธอก็มุ่งหน้าเข้าไปหาพวกนั้น และดาบของเธอก็เคลื่อนไหวราวกับลมพายุ

เธอไม่ได้บ่นหรือพูดคนเดียวในขณะที่ต่อสู้เหมือนวีด เธอติดอยู่กับการต่อสู้ และฆ่าทุกคนที่วิ่งมาหาเธอ เบอร์เซิร์กเกอร์ก็แบนนี้แหละนะ

เลเวลของเธอเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและสามารถใช้พลังของปีศาจได้มากขึ้น

-ปีศาจสเตรนจ์พึงพอใจ

-ปีศาจสเตรนจ์ อารมณ์เบิกบานด้วยความดีใจ ได้รับพลังเวทย์มากขึ้น

-ปีศาจสเตรนจ์ ยินดีเมื่อเห็นคุณต่อสู้

การมีอยู่ของปีศาจนั้นเหมือนเป็นผู้พิทักษ์ เพราะมันได้พบกับความสนุกแบบนี้เหมือนเป็นเกม

การทำลายปราสาทของดยุคออร์แฮมด์! สถานที่นั้นว่างเปล่า แต่เธอยังไม่พบชาคุเอล

“...... .”

“ท่านอาจารย์ ได้ออกจากที่นี้เพื่อค้นหาวัตถุดิบแล้ว โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย….”

ซอ ยูน ได้ปล่อยให้ดยุคออร์แฮมด์มีชีวิตรอด เธอเปิดโอกาสให้เขาได้กลับใจ

เธอจากไปและการต่อสู้ก็ยังดำเนินต่อไป ซอ ยูนยังต่อสู้กับอัศวินของดยุคออร์แฮมด์และมือสังหารของดยุคออร์แฮมด์อย่างต่อเนื่อง เพื่อยกระดับพลังปีศาจ และในที่สุดเธอก็ได้ต่อสู้กับชาคุเอล!

“เจ้าเป็นเด็กผู้หญิงจากตอนนั้นนะเหรอ เจ้ามาได้ยังไง… ตอนนี้ข้าต้องไปแล้วล่ะ แต่ข้าจะกลับมาเร็วๆ นี้”

ชาคุเอลพยายามวิ่งหนี แต่เขายังคงติดอยู่ในเงื้อมมือของซอ ยูน เธอไล่ตามเขา ในขณะที่ทำลายปราสาทไปด้วย และในที่สุดชาคุเอล ก็ตายหลังจากนั้นหกวัน!

ซอ ยูน ทำภารกิจสำเร็จแล้ว

- ยุติพิธีกรรมการอัญเชิญของปีศาจสำเร็จแล้ว พ่อมดชาคุเอลได้หายไปแล้ว ความทะเยอทะยานและแผนการของเขาได้หายไป ได้ถูกฝังลึกลงไปพร้อมความตายของเขา

-คุณได้รับประสบการณ์ในการต่อสู้ในฐานะนักรบปีศาจ ได้รับค่าสถานะพิเศษแล้ว เมื่อคุณเปิดตาของคุสู่พลังอันน่าสะพรึงกลัว มีความเป็นไปได้ที่จะไม่มีศัตรูอยู่ตรงหน้าคุณ

-คุณได้แก้ไขประวัติศาสตร์ลับของปีศาจในช่วงสงครามและได้รับความสำเร็จ ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 21,394 ศรัทธาเพิ่มขึ้น 7

-ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว คุณทำหน้าที่ของคุณเสร็จแล้วและสามารถกลับไปที่โซนเวลาดั้งเดิมได้ คุณต้องการกลับไปตอนนี้หรือไม่?

ซอ ยูนต้องการที่จะรอวีด แต่เขากำลังยุ่งกับการผจญภัยของเขา และอาจไม่สามารถกลับมาพบเธอได้

‘พวกเขาอยู่ที่นั่น.’

ทันใดนั้นเธอก็ต้องการกลับไปที่ช่วงเวลาเดิมเพราะเธอมีบางอย่างที่ต้องทำ

กิลด์เฮอร์มีส!

เพื่อที่จะกลับไปจัดการพวกเขา ซอ ยูนจึงตัดสินใจออกจากช่วงสงคราม

“ฉันจะกลับไป”

ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของซอ ยูนเริ่มเบลอ ดอกไม้บานและมีต้นไม้ ดวงดาวผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนแสง

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็กลับมาที่โมราต้า

----------------

แมแพน รวบรวมพ่อค้าที่เชื่อถือได้ และชาวเมืองที่เป็นNPC มายังหอสมุดของโมราต้า

“ไม่นะ มันไม่มีอะไรเลย นี่คือ….”

พวกเขากำลังมองหาบางอย่างที่พวกเขาค้นหาผ่านแผ่นกระดาษรวมเล่ม และหนังสือประวัติศาสตร์ มีหลายคนที่มาหอสมุดเพื่อมาเอาความรู้

มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนักเวทย์ และนักปราชญ์ เพื่อเพิ่มความรู้และค่าสถานะเวทย์มนตร์ และนักผจญภัยยังเข้ามาเยี่ยมชมเพื่อค้นหาข้อมูลจากโมราต้า

ในกรณีของพ่อค้า พวกเขาได้ให้ความสนใจเพียงเล็กน้อยในบันทึกเรื่องราวของอดีต บางครั้งพวกเขาจะหาข้อมูลเกี่ยวกับเมืองต่างๆ เพื่อเปิดเส้นทางการค้า แต่ไม่ค่อยเกิดขึ้น เพราะการซื้อขายสินค้าในแต่ละวัน จะมีราคาที่ผันผวน ซึ่งมันสำคัญต่อพ่อค้าในเมืองมากกว่า

แมแพนได้รับผิดชอบในด้านการผลิตและจัดจำหน่ายสินค้าจำนวนมากทั่วทางเหนือ แต่ตอนนี้เขาก็ติดแหง็กอยู่ในห้องสมุด!

“จักรวรรดิพอลลอส… จักรวรรดิพอลลอส… อ๊าห์ มันมีบันทึกมากมายที่ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนก่อนดี แน่ใจนะว่ามันอยู่ในหอสมุดของโมราต้า?”

แมแพนได้รับภารกิจที่สำคัญมากจากวีด ดังนั้นเขาจึงค้นหาบันทึกต่างๆ มันเป็นงานที่คายกลิ่นความรวย ทองคำและอัญมณี

“ฉันไม่สามารถพลาดโอกาสนี้ในการทำภารกิจให้กับ คุณวีด แต่ถ้าข้อมูลไม่ได้อยู่ในหอสมุดละ…ไม่ๆ มันต้องมีซิ นี่คือศูนย์ที่เก็บรวบรวมข้อมูลของทั้งทวีปดังนั้นข้อมูลเกี่ยวกับเขาควรปรากฏที่นี่”

เขาอ่านทุกสิ่งเกี่ยวกับจักรวรรดิพอลลอส นักรบทะเลทราย และขุมทรัพย์ ที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ประวัติศาสตร์ของทวีปเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องดังนั้นจึงมีหนังสือเล่มใหม่มากมายในห้องสมุด

แม้แต่หนังสือที่เกี่ยวข้อง เขาดูแล้วก็ไม่มีประโยคไหนที่ลึกลับซับซ้อนเลย

“มันเป็นรหัสผ่าน ที่ไม่จำเป็นต้องใช้ความช่วยเหลือจากนักภาษาศาสตร์หรือนักผจญภัย…. ฉันพลาดตรงไหนไปรึเปล่า?”

แมแพนได้ใช้ความคิดทุกประเภท และในที่สุดเขาก็ได้เบาะแสจากเรื่องราวของนักเล่าเรื่องในดินแดนเคแจน

[การเก็บเกี่ยวในปีนี้มันขาดแคลน ไม่มีอาหารหรือเครื่องหนังสำหรับเสื้อผ้าฤดูหนาว

องค์ราชาทรงมีน้ำพระทัยอย่างมาก แต่ก็ไม่เพียงพอ ดังนั้นเพื่อนที่ผมสามารถดื่มเหล้าด้วยกันได้ในหมู่บ้านมันลดลง

ผมจะเมาในช่วงฤดูหนาวไม่ได้

เช้านี้ผมพบมอนสเตอร์บางตัวกำลังสอดแนมใกล้หมู่บ้าน พวกมันอาจจะพยายามบุกมาเพื่อหาอาหาร ในไม่นานมอนสเตอร์ก็กลับมาพร้อมกับนำญาติพี่น้องของมัน 2,000 ตัวมาด้วย

ทหารยามต่อสู้ในขณะที่ผมปีนขึ้นไปบนหลังคาของอาคารที่สูงที่สุด และก็เปิดขวดแอลกอฮอล์ที่เหลืออยู่

“พวกมันอาจจะพังกำแพงเพื่อที่จะฆ่าผม ดังนั้นผมควรจะกระดกเหล้านี้ให้เร็ว?”

ผมมีประสบการณ์การดื่มมาหลายปี ดังนั้นผมอาจจะดื่มเหล้าทั้งหมด ถ้าผมเทลงในปาก ผมฟังเสียงของทหารต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์ ในขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินกับจิบสุดท้าย

หลังจากดื่มเหล้า ผมรู้สึกเศร้าใจ เพราะชีวิตของผมกำลังจะหายไปในไม่ช้า อาจเหลืออีกนิดหน่อยในขวด

แต่พวกมอนสเตอร์รุกรานไม่สำเร็จ

ยอมรับได้เหรอว่าหมู่บ้านนี้มีทหารเพียง 100 คน?

ไม่ใช่เลย. ทันใดนั้นผมก็เห็นเพื่อนบางคนกำลังดื่มเหล้าขวดสุดท้ายของผม

มอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

มีเพียง 20 คนเท่านั้นที่สามารถฆ่าพวกมัน

มีผู้ชาย 50 คนสวมเสื้อเกราะหนาๆ ล้อมรอบรถม้าซึ่งเข้ามาในหมู่บ้าน

พวกมอนสเตอร์พยายามที่จะบุกหมู่บ้านโดยเปลี่ยนทิศทาง แต่ก็ถูกกำจัดออกไป

ผมไม่ได้ดื่มมากพอที่จะทำให้เมาได้หรอกนะ ผมไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเองเท่าไหร่

ดาบโค้งเล็กน้อยมันเรียกว่าอะไรนะ? อย่างไรก็ตามการแกว่งครั้งนึงก็กวาดพวกมอนสเตอร์ได้หลายสิบตัว

พวกเขาไม่พลาดมอนสเตอร์แม้แต่ซักตัวเลย ลองคิดดูซิ พวกเขาโหดเหี้ยมมาก ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาเริ่มฆ่ามอนสเตอร์

พวกมอนสเตอร์วิ่งเข้าหาหมู่บ้านถูกทำลายโดยชายเหล่านั้น

ประตูไม้ที่ปิดของหมู่บ้าน ก็ค่อยๆถูกเปิดออก ทหารในหมู่บ้านของเราหลายคนเลือกในสิ่งที่เหมาะสมแล้ว

พวกเขาทิ้งดาบที่มันหักลงหลังจากการแกว่งได้เล็กน้อย

“มันหนาวจริงๆ พวกเจ้ามีเหล้าอุ่นๆ ไหม?”

ฤดูหนาวผ่านไปแล้วสำหรับผู้คนในภาคเหนือ แต่คนเหล่านี้ดูหนาวอย่างมากทีเดียว

พวกเขาพักหนึ่งวันก่อนออกเดินทางพร้อมรถม้า

ตู้รถม้าขนาดใหญ่ 8 คัน เชื่อมต่อเข้าด้วยกัน มีร่องรอยถูกทิ้งไว้ลึกลงไปในพื้นดิน ดังนั้นผมไม่รู้ว่าพวกเขากำลังขนอะไรอยู่

และผมก็ไม่อยากรู้ด้วย ถ้าผมขโมยมันผมไม่ชีวิตรอดอย่างแน่นอน

ดีจริง ที่ผมได้เขียนเรื่องนี้เอาไว้ แต่ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี

คุณไม่ต้องเชื่อคนโกหกและขี้เมาอย่างผมหรอก ถ้าผมดื่มเหล้ามากไป ผมก็จะลืมทุกสิ่ง]

ตริ้ง!

-เรื่องราวของนักเล่าเรื่อง นักดื่มในดินแดนเคแจนได้ถูกอ่านแล้ว

-ความรู้เพิ่มขึ้น 1

 “นี่มันยอดเยี่ยมมาก!”

แมแพนยิ้มอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง ใช้เวลาไม่นานแต่ในที่สุดเขาก็พบสิ่งที่เขาต้องการ

-----------------------------------

“ในที่สุดการผจญภัยครั้งนี้ก็สิ้นสุดลง”

“มันยากมากจริงๆ”

เพล และเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ของเขากำลังทำภารกิจสุดท้ายเสร็จ

พวกเขาต้องการหยุดทำภารกิจเพื่อมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับอาณาจักรฮาเว่น แต่ภารกิจนั้นเต็มไปด้วยความผันผวนไม่แน่นอน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถหยุดที่นี่ได้

ดังนั้นพวกเขาจึงทำภารกิจให้เสร็จ หลังจากที่ต้องเจอกับความอยากลำบากที่สุดจะพรรณนาได้ และการรายงานไปยัง เหล่าNPCที่สำคัญทั้งหลายทั่วภาคเหนือ

รางวัลนี้เป็นของที่ระลึกจากอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ อีวานสไตน์แห่งจักรวรรดินิฟเฟลเฮล์ม รวมถึงหนังสือเล่มเล็กที่จุไปด้วยข้อมูลเกี่ยวกับวิธีสร้างกองกำลังอัศวิน เหล่า NPCรายงานว่าพวกเขารวบรวมผู้อยู่อาศัยที่มีความสามารถและใช้หนังสือเล่มเล็กเพื่อสร้างอัศวิน

โรมุน่า และ เบลล็อต มีความยินดีมากที่สุด

“ฉันรู้จักมันนะ ชื่อหนังสือนั่น ‘ท่านหญิงเอลลิเกนท์ ผู้ประดุจดังกุหลาบ’ มันเหมาะกับฉันจริงๆ! มันเพอร์เฟ็กกับฉันอย่างมาก โฮ้โฮ้โฮ้.”

“นำอัญมณีและขนนกมาประดับตกแต่งซิ... อุ้ย! ดูนี่ซิมันแวววาวระยิบระยับ”

และชายคนหนึ่งกำลังร้องไห้อย่างเงียบ ๆ อยู่ในมุมหนึ่ง

“ฮึ ฮึ ฮึค”

เพลมีประสบกับความตายสามครั้งในภารกิจนี้ ดังนั้นความเสียหายของเขาจึงใหญ่กว่าเพื่อนคนอื่น ๆ

- ฉันจะยังอยู่ วิ่งหนีไป!

- คนพวกนี้แข็งแกร่งแล้วคุณจะทำได้มั้ย?

-ไม่ ฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะจบ ฉันสามารถจัดการได้! ฉันจะไม่โทษคุณถ้าฉันตาย

‘ฉันไม่ควรจะเป็นคนดี มันเป็นยาพิษ’

เพลได้รู้แจ้งถึงความยากลำบากของมนุษย์ในชีวิต! เซอร์กะกำลังชกอากาศ ในขณะที่เพลได้รับการรู้แจ้งของเขา!

เซอร์กะ ชกอากาศเบาๆ! กำปั้นของเธอเป็นประกายทุกครั้ง การปรากฏตัวและอุปกรณ์สวมใส่ของเธอ ทำให้เกิดความประทับใจไปทั่วผู้เล่นระดับสูง

“ตอนนี้เราสามารถร่วมสงครามได้แล้ว”

“ผมรอเพื่อสิ่งนี้เลยล่ะ เบ็ดตกปลาของผมจะสานพวกมันเข้าด้วยกัน….”

เซฟเฟอร์ มีรอยยิ้มเปื้อนเลือดบนใบหน้าของเขา เขามักจะอยู่อย่างสงบเงียบเมื่อออกล่าหรือทำภารกิจ อย่างไรก็ตามนี่เป็นโอกาสเหมาะในสงคราม

“พวกเขาทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว”

แต่เพลและเพื่อนร่วมทีมของเขาไม่สามารถเข้าร่วมในสงครามกับอาณาฮาเว่นได้ แมแพนเรียกพวกเขาทั้งหมดมาที่คฤหาสน์ของเขา

“ผมมีเรื่องสำคัญจะประกาศ”

“อะไรเหรอ? นายประสบความสำเร็จในการทำการค้าอื่นๆเหรอ?”

เซอร์กะถามด้วยน้ำเสียงอย่างไม่ไยดี

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แมแพนกลายเป็นหนึ่งในพ่อค้าที่เจ๋งที่สุดในทวีปนี้ การวิเคราะห์ตลาดที่เฉียบแหลมของเขา และกล้าที่จะคิดริเริ่ม ในขณะที่การขยายการค้าและการลงทุนของเขา ทำให้เขามีผลกำไรอย่างมหาศาล

อาชีพการต่อสู้จะอิจฉาไม่ได้ เมื่อได้เห็นพ่อค้าผู้มั่งคั่ง!

“ดูนี่ซะก่อน แล้วผมจะอธิบายให้ฟัง”

แมแพนมอบหนังสือเล่มเล็กให้พวกเขาทีละคน

ตริ้ง!

- เรื่องราวของนักเล่าเรื่อง นักดื่มในดินแดนเคแจนได้ถูกอ่านแล้ว

- ความรู้เพิ่มขึ้น 1

เรื่องราวนี้มันเพิ่มความรู้ 1 แต้ม เมื่อพวกเขาอ่านมัน ในฐานะนักเวทย์ โรมุน่ารู้สึกพอใจ เพราะมันเพิ่มค่ามานาสูงสุด(maxMANA)ของเธอ แต่คนอื่นไม่สนใจ

เบลล็อต หาวและถามอย่างมีมารยาท

“แล้วยังไงเหรอ?”

“และโปรดดูสิ่งนี้ด้วย”

คราวนี้ แมแพนดึงหนังสือที่ห่อด้วยผ้าสีทองออกมา

“มันยากมากกว่าผมจะได้มันมา มันเป็นข้อมูลสำคัญมาก ถ้าคุณเชื่อมต่อเนื้อหาทั้งสองนี้ดู คุณจะรู้ว่าผมจะพูดอะไรต่อ”

“มันคืออะไรเหรอ?”

ไอรีนหยิบหนังสือเล่มเล็กและอ่านช้าๆ

[ชื่อเรื่อง: ความลับที่ซ่อนอยู่ของจักรวรรดิพอลลอส?

เขียนโดยนักประวัติศาสตร์ลูครัด

จักรวรรดิพอลลอส ก่อตั้งขึ้นในช่วงสงคราม

นักรบที่ดุร้ายปรากฏขึ้นบนทวีปจากทะเลทรายพร้อมกับวีรบุรุษวีด

อาณาจักรที่ละโมบโลภมากถูกยึดโดยอาณาจักรทะเลทราย และอาณาเขตที่กว้างขึ้นจนกลายเป็นอาณาจักรอันยิ่งใหญ่

มันถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ แต่อำนาจและระดับของทหารก็เพียงพอต่อการรวมทวีปเป็นหนึ่งเดียว

พวกเขาเอาชนะกองทัพของกลุ่มศาสนาที่อันตรายและทำให้อาณาจักรทั้งหมดสั่นสะเทือนด้วยความกลัว

การต่อสู้ที่ป้อมปราการดัลมอร์ นั้นดุเดือดเป็นอย่างมาก และนักประวัติศาสตร์ยังคงพูดถึงเกี่ยวกับมัน แม้ว่าหลังจากจักรวรรดิพอลลอสจะถูกทำลายลงไปแล้ว

มันคือราคาค่างวดของชะตากรรมของทวีป ขึ้นอยู่กับการต่อสู้ในครั้งเดียว และในเวลานั้นมีพวกมอนสเตอร์และอันเดท เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่น่าเหลือเชื่อ นั่นก็คืออุกกาบาตที่ถูกอัญเชิญมา

มหาจักรพรรดิวีด

มันเป็นความเห็นของนักปราชญ์ ว่าชัยชนะนั้นมันบรรลุผลได้ล้วนมาจากเขา

เป็นเรื่องที่น่าสงสัยว่ามนุษย์อย่างเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร

และหลังจากที่มหาจักรพรรดิวีดได้ละทิ้งอาณาจักรพอลลอสอย่างกะทันหัน มันก็มีช่วงเวลาทองแห่งความสุขสั้นๆ ก่อนที่จะเสื่อมโทรมลง

อาณาจักรแห่งอูฐได้ล่มสลายลง และนักรบก็กลับไปยังทะเลทรายที่โหดร้ายและแห้งแล้ง และหลังจากปกครองเหนืออาณาจักรอันกว้างใหญ่อยู่พักหนึ่งทะเลทรายทางใต้ก็มีการปฏิรูปในเชิงบวก

การเชื่อมต่อการขนส่งระหว่างประเทศ การค้าและการผลิต และการพัฒนาเทคโนโลยี

จักรวรรดิพอลลอส ได้แทรกแซงกิจการภายในประเทศและได้รับบรรณาการมากมาย ผู้อยู่อาศัยในช่วงสงครามได้รับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเนื่องจากอำนาจของขุนนางและราชวงศ์

ในบันทึกประวัติศาสตร์มีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับอัศวินดูถูกเหยียดหยามหรือทอดทิ้งคนจน

แต่หลังจากที่จักรวรรดิได้หายไป ก็ไม่มีวี่แววของกองทรัพย์สมบัติที่อยู่ในคลัง

จักรวรรดิพอลลอสเอาชนะหัวเมืองและอาณาจักรมากมาย และได้รับการยกย่องจากอาณาจักรอื่น

ทรัพย์สมบัติมากมายที่พวกเขาเก็บรวบรวมหายไปอยู่ที่ไหน?

ขุมทองคำและสมบัติเวทมนตร์ทั้งหมดที่ได้จากการคอร์รัปชั่น ความฟุ่มเฟือย และความสุขได้หายไปหรือเปล่า?

ฉันนักประวัติศาสตร์ลูครัดได้อ่านเนื้อหาความลับที่เกี่ยวข้องกับจักรวรรดิพอลลอส และพบข้อความสำคัญ

- ความโลภของมนุษย์เป็นจุดเริ่มต้นของภัยพิบัติ

ฉันจะกลับมาอีกครั้งเมื่อโลกอยู่ในภาวะวิกฤติ

พลังแห่งความอยู่รอดนั้นอยู่ทางเหนือ

หลังจากนั้นอีกไม่นาน ทะเลทรายและทางเหนือจะกลายเป็นหนึ่งเดียว

คนเขียนเป็นใครก็ไม่ทราบได้ แต่บันทึกของวุฒิสภาและนักรบมักปรากฏในหนังสือประวัติศาสตร์

บุคคลเพียงผู้เดียวที่สามารถมีผลกระทบต่อจักรวรรดิพอลลอส คือมหาจักรพรรดิวีด

ความแข็งแกร่งของวีดนั้นเหนือกาลเวลาและเหนือมนุษย์ วีรบุรุษผู้เปิดเส้นทางสู่ทั้งทวีป

เขาเล็งเห็นอนาคตและทิ้งความปรารถนาไว้เบื้องหลัง

สิ่งหนึ่งที่แน่นอนนั้นคือนักรบของจักรวรรดิพอลลอส เอาใจใส่คำพูดของเขา

นักรบดำเนินการอย่างลับๆ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับอนาคตที่ห่างไกลตามคำสั่งของเขา

บางทีนี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมนักรบที่ดีที่สุดมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ]

ตริ้ง!

- คุณได้พบความจริงที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของทวีป การค้นพบที่มีค่านี้ ความรู้เพิ่มขึ้น 5 และปัญญาเพิ่มขึ้น 2 การรวบรวมเบาะแสอย่างน้อย 2 สิ่ง เป็นสิ่งจำเป็นในการทำภารกิจนี้ คุณสามารถเริ่มต้นภารกิจ ‘สมบัติที่ซ่อนเร้นของผู้ปกครองแห่งทะเลทราย’

ดวงตาของไอรีนเริ่มเปล่งประกาย

“นี่คืออะไร?”

เพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆของเธอก็เริ่มอ่านหนังสือเล่มนี้ แมแพนไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา

“นี่เป็นโปรเจคที่ต้องการความปลอดภัยสูงสุด และมีเพียงเราเท่านั้นที่สามารถทำงานนี้ได้ เพราะมันเกี่ยวข้องกับกระเป๋าเงินของวีดโดยตรง”

“...... !”

กระเป๋าเงินของวีด! ดวงตาของทุกคนเปล่งประกายเมื่อได้ยินคำนั้น

“แล้วอะไรที่เราจำเป็นต้องทำล่ะ”

“ผมรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับจักรวรรดิพอลลอส จากหอสมุด”

วีดส่งเอกสารเข้ารหัสให้กับแมแพนผ่านทางอีเมล์ รหัสผ่านเป็นคำที่เชื่อมโยงกับ การตายอย่างมีความสุข ความฝัน ความหวัง และโลกทั้งใบ

อย่างไรก็ตามมันยากสำหรับแมแพนในการค้นหารหัสผ่าน ซึ่งรหัสผ่านก็คือ ‘โกดังเงิน’

เรื่อง: ถ้าหากนายต้องการหาเงินก้อนโตๆ...

หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับจักรวรรดิพอลลอสในหอสมุดแล้ว บางแห่งในแดนเหนือนั้นจะมีงานที่น่ากลัวอยู่ นั่นคือการขุดค้นหาขุมทรัพย์

ฉันไม่สามารถทิ้งงานนี้ให้กับคนอื่นได้ ดังนั้นนายจะเป็นคนแรกที่ได้สิทธินั้นไปก่อน

ดวงตาของฮวารยองเปล่งประกายหลังจากอ่านหนังสือเล่มเล็ก

“ถ้าอย่างนั้นวีด ก็ได้ซ่อนสมบัติของจักรวรรดิพอลลอสไว้ที่ใดที่หนึ่งในแดนเหนือ”

“ใช่ ถูกต้องแล้ว วีดไม่มีเวลานำสมบัติโดยตรงไปทางเหนือ ดังนั้นก่อนที่เขาจะออกเดินทางไปทำภารกิจ เขาจึงสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาฝังสมบัติในแดนเหนือ”

“...... !”

จักรวรรดิพอลลอสได้ดำเนินการอย่างแข็งขัน ในการพิชิตสงคราม นอกจากนี้ยังมีมหาจักรพรรดิวีด ความมั่งคั่งมากมายที่ปล้นมาได้แล้วถูกฝังอยู่ที่ใดที่หนึ่งในภาคเหนือ

แมแพนอธิบายเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย

“มันจะง่ายมากถ้าวีดระบุสถานที่หรือภูมิประเทศที่มันถูกฝัง แต่มันจะยากเพราะประการแรกในเวลานั้นจักรวรรดินิฟเฟลเฮล์มมีตัวตนอยู่ทางเหนือ หากมีผู้พบเห็น นั่นจะทำให้คุณวีด​​มีความเสี่ยงที่ไม่แน่นอนในอนาคต จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้ตั้งกฎสำหรับลูกน้องของเขาในการซ่อนสมบัติ และมันก็มีความเสี่ยงที่ภารกิจจะเกิดขึ้น แล้วเอื้อประโยชน์ให้กับผู้อื่น”

ทางกลุ่มไม่มีใครฟังแมแพนอีกแล้ว

จินตนาการของเพลเตลิดไปไกลแล้ว

‘ธนูที่ดีที่สุดและกระบอกใส่ลูกธนู’

เบลล็อตก็หวังไว้มากเช่นกัน

‘เสื้อผ้าและเครื่องเพชรพลอยในยุคนั้น มันสวยมากในวิดีโอ ดังนั้นฉันอยากได้มัน ‘

ฮวารยองถูกดูดกลืนไปเรียบร้อยแล้วในการรวมเสื้อผ้าและเครื่องประดับเข้าด้วยกัน

‘ฉันจะใส่อะไรดี? กระโปรงสั้นของเผ่าทะเลทรายจะเหมาะกับฉันมั้ยนะ’

ทุกคนจะเต็มไปด้วยความโลภ ในความคิดที่จะค้นหาจักรวรรดิพอลลอส

โรมุน่าก็กระโดดโลดเต้น

“เราควรมุ่งไปที่ไหน? ตอนนี้เราต้องรีบออกเดินทางโดยเร็ว!”

--------------------------------------

ความพ่ายแพ้ที่ช่องเขาโรปแคน

การทำลายหมู่บ้านแรนชิโอ้ ความเสียหายทำให้ไม่สามารถฟื้นฟูได้

ทะเลเพลิงบนที่ราบโซแนค

ยุ้งฉางแห่งราชอาณาจักรอาร์เพน ถูกปล้น

สถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ที่ จีโอ้แบรนด์ ถูกทำให้เสียหาย

สถานที่ก่อสร้างของสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ที่เดลนิส ถูกทำลาย

ผู้เล่นทางภาคเหนือ หรือที่เรียกว่ากองกำลังทางเหนือถูกส่งกลับโดยกองทัพของอาณาจักรฮาเว่น ผู้เล่นทางเหนือพยายามที่จะหยุดพวกเขา แต่ถูตีแตกและเมืองก็ถูกทำลายอย่างยับเยิน

มีแต่ความพ่ายแพ้ พ่ายแพ้ พ่ายแพ้ และก็พ่ายแพ้!

สถานีรอยัลโร้ดได้อัพเดททุกวัน นี่คือช่วงเวลาที่ร้อนแรงที่สุดที่ผู้ชมให้ความสนใจกับรอยัลโร้ด ความสนใจพุงสูงกว่าพนักงานที่ทำงานในช่วงเทศกาลวันหยุด หรือนักเรียนกับเทศกาลวันหยุด

“อย่างที่คาดไว้อาณาจักรฮาเว่น เป็นที่ที่ดีที่สุด”

ยู บยอง-จิน ดูการออกอากาศของรอยัลโร้ด ทางโทรทัศน์ เขาสามารถดูได้บนหน้าจอAI เขาต้องการฟังความคิดของนักวิจารณ์และผู้ชม

“ทางเหนือยังคงพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง และอาณาจักรฮาเว่นก็มีพลังมากพอที่จะเรียกว่าอยู่ยงคงกระพันก็ได้”

“จักรพรรดิบาร์ดเรย์และทหารองครักษ์ของเขายังไม่ได้เข้าร่วมสงคราม ดังนั้นดูเหมือนว่าอาณาจักรฮาเว่นจะสนใจในการรวมทวีป”

“พวกเขาไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดในการทำสงครามต่อต้านกองกำลังพันธมิตร อะไรคือจุดจบของขีดความสามารถของอาณาจักรฮาเว่น?”

“วิกฤติครั้งนี้ยากที่จะคาดคะเนและฉันสงสัยว่าเทพสงครามวีด จะสามารถเอาชนะได้จริงๆเมื่อเขากลับมา”

“ภารกิจของวีด มันใกล้จะมาถึงทางแยกที่สำคัญแล้ว ขณะที่ถ้าดูเหมือนว่าอาณาจักรฮาเว่นจะชนะทางเหนือนอกจากว่ามีเหตุการณ์ที่ใหญ่บางอย่างเกิดขึ้น”

“คุณสามารถเรียกวีดได้ว่าเป็นมาสเตอร์ด้านการผจญภัย ความสำเร็จส่วนใหญ่ของเขาได้รับในการผจญภัยมากกว่าสงคราม เขาต่อสู้กับกองทัพอมตะ แต่นั่นก็ยังอยู่ในภารกิจ แม้ว่าเขาจะอยู่ในช่วงวิกฤตในการผจญภัย เขาก็ยังมีตัวตนในฐานะราชาอยู่ อ้าห์!บางทีเขาอาจจะยอมแพ้ในอาณาจักรของเขาแล้วก็ได้ เมื่อมองสถานการณ์นี้แล้ว อาจเรียกได้ว่าเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด”

นักวิจารณ์และผู้ประกาศข่าวรอ วีด พร้อมกับคร่ำครวญถึงการทำลายทางภาคเหนือ กระดานข่าวที่เกี่ยวข้องกับรอยัลโร้ดเต็มไปด้วยโพสกล่าวหากิลด์เฮอร์มีส แต่ด้วยความพ่ายแพ้ซ้ำๆในการต่อสู้ เสียงวิจารณ์ทั้งหมดก็กลายเป็นแง่ร้ายมากขึ้น

แม้แต่ยู บยอง-จินก็มองเห็นกองทัพของอาณาจักรฮาเว่น ว่ามีพลังมากกว่าทางเหนือถึง 4 เท่า จำนวนผู้เล่นที่อยู่ทางเหนือนั้นมากกว่าก็จริง แต่อาวุธของพวกเขายังไม่เพียงพอ

การก่อตัวของกองทัพ ความสมดุลโดยรวม ประสบการณ์ และทักษะผู้บังคับบัญชา กองกำลังที่หลากหลาย และความสามารถทางกลยุทธ์ ล้วนเหนือกว่า องค์ประกอบทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการทำสงครามถูกรวมเข้าด้วยกัน ทำให้ทางเหนือนั้นไร้หนทาง

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะมีมูลค่าของตัวเลขเข้ามาเกี่ยว สถานการณ์จึงได้รับการสรุปออกแล้ว

อาณาจักรฮาเว่นยังมีช่างตีเหล็กคนแคระเป็นจำนวนมากที่สร้างอุปกรณ์อย่างลูกศรและมีดสั้น หลังจากการรวมทวีปกลางแล้วอาณาจักรฮาเว่นก็ไม่ได้ขี้เกียจ แต่กลับมาบุกทางเหนือแทน

การรวบรวมผู้เริ่มต้นแบบง่ายๆ ไม่มีความหมายอะไรเลย สงครามระหว่างกองกำลังทางเหนือกับอาณาจักรฮาเว่น เปรียบเหมือนประชาชนทั่วไปที่ต่อสู้กับกองรถม้าศึก

ผู้เล่นเลเวล 400 ของอาณาจักรฮาเว่น คุยโม้ว่าพวกเขาได้ฆ่าผู้เล่นไปนับพันคน

“อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่พ่ายแพ้ ดังนั้นพวกเขายังจะรอวีดอยู่หรือ? พวกเขาไม่กลัวที่จะตาย และสาบานว่าจะแก้แค้น มีมนุษย์แปลกๆ มากมายจริงๆ”

นักวิจารณ์และผู้ชมต่างก็บอกว่ามันคงเป็นเรื่องยากสำหรับทางเหนือ แต่พวกเขาก็ยังคาดหวังในใจ ดวงตาทั้งหมดที่มุ่งเน้นไปที่ความเสียหายที่เกิดขึ้นทางเหนือ และรอให้วีดกลับมา

ยู บยอง-จิน รู้สึกงุนงง เมื่อรู้ว่าผู้คนคิดว่าวีดสามารถหยุดอาณาจักรฮาเว่นได้

“คราวนี้แหละมันจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน มันไม่สมเหตุสมผลเลย”

- คุณต้องการให้ฉันคำนวณความน่าจะเป็นในการชนะถ้าวีดเป็นผู้นำทัพแดนเหนือหรือไม่?

“ไม่ ฉันเข้าใจแล้ว”

แม้ว่าสมองของเขาจะไม่แน่ใจ แต่หัวใจของเขาก็ดูเหมือนจะมีความเชื่อที่แตกต่าง

“นี่คือความศรัทธา? ฉันจะเชื่อได้หรือเปล่าว่าเขาสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้”

ยู บยอง-จินหยุดดูโทรทัศน์ที่แสดงสงครามในภาคเหนือ ผู้เล่นถูกสังหารหมู่ทุกวันโดยอาณาจักรฮาเว่น ในขณะที่เมืองถูกเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพัง

แต่เขาสนใจการผจญภัยของวีด กับลัทธิเอ็มบินยูที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้ามากกว่า

“วีดกำลังเผชิญกับสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากอีกครั้ง”

โดยปกติแล้วคนทั่วไปจะประสบกับเหตุการณ์ที่โชคร้ายเพียงบางส่วนเท่านั้น อย่างไรก็ตามวีดก็สามารถเติบโตได้ในขณะที่ได้รับโอกาสทั้งหมดนี้

ยู บยอง-จินรู้อยู่แล้วว่าการผจญภัยของโนดุลพัฒนาขึ้นในอดีตได้อย่างไร

โนดุลและสหายของเขากระจัดกระจายหลังจากเดินทางมาถึงซากปรักหักพังบาเรน

“นี่คือ…พลังศักดิ์สิทธิ์ของนักบุญนำข้ามาที่นี่ สหายของข้าอาจจะสับสน ดังนั้นข้าต้องพบพวกเขาโดยเร็วที่สุด”

อย่างแรกโนดุลเดินไปรอบๆ เพื่อตามหาเพื่อนร่วมทีมของเขา โชคดีที่เขาพบกับลูเฮลลุน และเบรวินสัน และพวกเขาแอบเข้าไปในวิหารเอ็มบินยู

แน่นอนว่ามันเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ เนื่องจากภูมิประเทศที่ยากลำบากและพวกมอนสเตอร์ แต่พวกมันต่อสู้ตลอดทั้งคืนและบุกเข้าไปข้างใน เป็นผลทำให้เบรวินสันพบกับความตาย!

โนดุลถูกจับและติดอยู่ในคุกเพื่อเป็นเครื่องสังเวย ขณะที่ลูเฮลลุนเกือบจะหนีไปไม่รอด

“นี่แค่ก่อนพิธีกรรมสำคัญ มังกรจะกินแกเมื่อมันตื่นขึ้นมา”

โนดุลถูกกำหนดให้เป็นเครื่องสังเวยในตอนเย็นให้กับมังกรแห่งกลียุค

นักรบในสมัยโบราณที่ไม่รู้จักโลกของการให้อภัย ทำให้ความอาจหาญของเขาจึงอยู่บนขอบแห่งความตาย!

แต่พลังใหม่นั้นทำให้เขาสามารถหลบหนีได้สำเร็จ

บาบาร์เรี่ยนและมนุษย์คนอื่นๆ ที่อยู่ในคุกได้ยินเรื่องราวจากโนดุล ในการสังเวยชีวิตของพวกเขา จึงยอมให้โนดุลหลบหนี พวกทาสที่หลบหนีไปนั้นก็สร้างความโกลาหลไปทั้งเรือนจำ

“ข้าแบกเลือดเนื้อของผู้คนเอาไว้บนบ่า นี่คือเป้าหมายของพวกเขา…ข้าจะหยุดพวกมัน”

โนดุล แหกคุกออกมาและพบว่าเฮสไทเกอร์และอาเฮลลุน ต่อสู้กับอัศวินของศัตรู

“ท่านมาที่นี่ได้ไง….?”

“ท่านโอเคไหม?”

“ไม่มีเวลามาคุยแล้ว มังกรแห่งกลียุคจะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นในคืนนี้”

“ไปหยุดมันกันเถอะ ยังพอมีเวลา”

พวกเขาเดินเล็ดรอดผ่านผู้ไล่ล่าและแทรกซึมเข้าไปในส่วนลึกด้านใน

หอคอยแห่งท้องฟ้าเสร็จสมบูรณ์แล้วและมังกรแห่งกลียุคก็ใกล้จะตื่นขึ้น ดังนั้นความปลอดภัยของลัทธิเอ็มบินยูก็ค่อนข้างหละหลวม และเมื่อพวกเขาเข้าไปในส่วนลึก พวกเขาค้นพบสถานที่ที่สร้างโดยลัทธิเอ็มบินยูที่เต็มไปด้วยพิษจำนวนมหาศาล

มันจะสร้างมลพิษให้กับแม่น้ำและทะเลสาบมากจนไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ที่นั่น โนดุลตกใจเมื่อได้เห็น

“มันถูกเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้อย่างไง….?”

“ดีจัง  เราสามารถทำให้ทหารยามในด่านสำคัญกินพิษนี้ได้”

“เฮสไทเกอร์ นายกำลังพูดอะไรน่ะ!”

“ข้ามั่นใจแล้วว่าพวกชั่วร้ายไม่สามารถไปลึกกว่านี้ได้  หากเราไม่หยุดพวกมัน พวกมันก็จะเป็นภัยร้ายกับทวีปนี้”

“อืมมมมม!”

ในขณะที่วีด เก็บเงินจากถนนใน 0.1 วินาที เฮสไทเกอร์ จะทนทุกข์ทรมานมากกว่า 2 ชั่วโมง เขาจะทนทุกข์ทรมานหลังจากได้ยินคำแนะนำของเฮสไทเกอร์และอาเฮลลุน เพื่อทำร้ายผู้คนด้วยพิษ

“มาทำกันเถอะ แม้ว่าเราจะลงเอยด้วยการตกนรก ... เพื่อความสุขของโลกใบนี้!”

และสาวกผู้คลั่งลัทธิและมอนสเตอร์ก็กินอาหารที่มีพิษ  ในคืนนั้นพิธีปลุกมังกรแห่งกลียุคเริ่มขึ้น สาวกผู้คลั่งนับหมื่นในลัทธิกินอาหารที่เป็นพิษและได้ตายลง

“ดื่มเลือดที่พระเจ้าเอ็มบินยูประทานให้เรา!”

“ขอบคุณสำหรับพรแห่งการทำลายล้าง”

สาวกผู้คลั่งลัทธิดื่มในเวลาเดียวกัน พิษที่บริสุทธิ์สูงทำให้สาวกผู้คลั่งลัทธิ และมอนสเตอร์หลอมละลาย

โนดุลและเพื่อนร่วมทีมของเขาก็กลับไปที่คุกและช่วยเผ่าพันธุ์อื่นๆ เวลามันกระชั้นชิดเพื่อหยุดพิธีกรรมของมังกรแห่งกลียุค แต่พวกเขาจำเป็นต้องช่วยผู้ที่ถูกจับไว้ คนที่เป็นอิสระตัดสินใจเข้าร่วมโนดุลเพื่อต่อสู้

“ข้าอัศวินแวคเนอร์แห่งอาณาจักรเคลตัน ข้ายินดีที่จะมอบชีวิตให้ท่าน”

“มันเป็นเกียรติ ที่เราจะได้ร่วมต่อสู้ไปด้วยกัน”

ผู้เป็นนักรบมักจะนำพาสิ่งที่เต็มไปด้วยความกล้าหาญและความชอบธรรม เป็นผลให้โนดุลได้เป็นผู้นำกองกำลังนับพันหลังจากออกมาจากคุก และหลังจากที่ลูเฮลลุนหนีไปก่อนหน้านี้ ก็ปรากฏตัวขึ้นในช่วงเวลาวิกฤติเพื่อขัดจังหวะพิธีล้างสมองของมังกรแห่งกลียุค

เขาแทงตามังกรแห่งกลียุคด้วยกริช นักบวชชั้นสูงเฮลเลอร์ โจมตีด้วยความโกรธและ ลูเฮลลุนก็ตายพร้อมกับยิ้มหัวเราะ

-ข้าตื่นแล้ว อาห์ หัวข้า…มันเจ็บ หัวข้าดูเหมือนจะแตกนะ

มังกรแห่งกลียุค ได้ตื่นจากการหลับใหล!

เดิมทีลัทธิเอ็มบินยู วางแผนที่จะควบคุมวิญญาณของมังกร แต่ตอนนี้พวกเขาถูกทำลายโดยมัน มันจะเกิดผลกระทบอย่างมหาศาลกว่านี้เป็น 10 เท่า จากหายนะของวีด

หอคอยแห่งท้องฟ้าไม่สามารถต้านทานร่างของมังกรได้และมันก็ล้มลง โนดุล, อาเฮลลุน และเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ของเขารวมกันต่อสู้กับสาวกของลัทธิเอ็มบินยู

“การพิพากษาอันศักดิ์สิทธิ์, ดาบแห่งการสำนึกผิดของพระเจ้า และอเวจีมหานรก!”

เวทมนตร์อันศักดิ์สิทธิ์ของนักบุญอาเฮลลุน! นักบวชของลัทธิเอ็มบินยูกลายเป็นแสงสีเทาและหายไป พวกอัศวินไม่สามารถแสดงความสามารถครึ่งหนึ่งของพวกเขาได้ เนื่องจากพรได้หายไปเหมือนฝุ่น

มังกรแห่งกลียุคโจมตีทุกสิ่งรอบตัวอย่างบ้าคลั่ง ลมหายใจของมังกรระเบิดไปทุกที่! มันเป็นภาพที่น่าเหลือเชื่อ สาวกคลั่งลัทธิเอ็มบินยูมากกว่า 100,000 คนละลายในพริบตา

ความจริงแล้ว มังกรออสโซเล็ทแต่เดิมนั้นถูกล้างสมองโดยการกดขี่ แต่ความเจ็บปวดที่เขารู้สึกทำให้เขาโจมตีสิ่งมีชีวิตรอบตัวเขาอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น

อาเฮลลุน กางเวทย์ไว้รอบตัวมังกรและพูดว่า

“ข้าจับเขาไม่ได้นานหรอกนะ ดูเหมือนว่ามังกรจะบ้าไปแล้วจากการล้างสมอง”

มังกรจะทำลายลัทธิเอ็มบินยู แล้วก็จะทำลายโลก การรุกรานจะทำลายความสงบสุข ดังนั้นจึงไม่แตกต่างจากลัทธิเอ็มยินยูเท่าไหร่

“ข้านำพาท่านมาที่นี่ แต่ดูเหมือนว่าเวลาของเราจะสิ้นสุดลงตรงนี้”

“ท่านอาเฮลลุน ท่านพูออะไรน่ะ?”

“ข้าจะจับมังกรไว้ เขายังไม่ตื่นอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นข้าสามารถผนึกเขาด้วยพลังของพระเจ้า”

“แต่จะเป็นการสังเวยครั้งใหญ่เพื่อใช้พลังนั้น”

“ตราบใดที่พลังของมังกรยังไม่กลับมา ก็ไม่มีอะไรจะสูญเสีย ฉันรู้สึกขอบคุณที่ฉันได้พบคนบริสุทธิ์เช่นนี้”

และอาเฮลลุน ได้ใช้พลังชีวิตของเขาเพื่อผนึกมังกรแห่งกลียุค แล้วพวกเขาก็หายไปในทะเลแห่งความมืด

“แกเป็นผู้ร้ายสำหรับทุกสิ่ง ข้าจะฉีกจิตวิญญาณของข้าเพื่อหยุดยั้งลัทธิเอ็มบินยู!”

แม้ว่า มังกรแห่งกลียุค สลัดออกจากการล้างสมองได้ แต่มันก็สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวง นักบวชชั้นสูงเฮลเลอร์ ยังคงแผ่พลังเวทย์ที่มหาศาลออกมา พลังเวทย์แห่งความมืด ก็เหมือนกับเวทย์มนตร์ไฟ ลมและน้ำ ในรูปแบบขั้นสูงสุดนั่นคือการไหลพลังเวทย์ได้อย่างอิสระ นักบวชคนอื่นๆ ของลัทธิเอ็มบินยูก็แสดงทักษะของพวกเขาเช่นกัน

ในขณะที่พวกเขาสามารถจบเรื่องกับนักบวชชั้นสูงเฮลเลอร์ ทุกอย่างได้จบสิ้นแล้ว โนดุล และ เฮสไทเกอร์ ก็จ่ายราคาค่างวดด้วยความตาย

“ฉันรู้เรื่องนี้แต่มันก็ยากที่จะดึงออกจากความคิด ว่าวีดจะประสบความสำเร็จจริงๆ หรือเปล่า?”

ยู บิยอง-จิน ยังสงสัยคาใจ

วีดยังไม่สามารถหยุดลัทธิเอ็มบิยูได้ แทนที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้อย่างจริงจังโดยมองหาเพื่อนร่วมทีมของเขา หรือได้รับกำลังเสริมจากนักโทษ แต่ตอนนี้เขากำลังช่วยงานก่อสร้าง!

เขาเป็นกรรมกรทาสอย่างแท้จริงที่ปีนขึ้นไปบนยอดหอคอย ทหารยามจะฟาดคนงานและพลังชีวิตก็จะลดลง บางทีแม้แต่เพื่อนร่วมทีมของเขาก็อาจถูกปราบไปแล้วก็ได้

อย่างไรก็ตามถ้าถึงกำหนดเวลาแล้ว เขาจะเห็นความตั้งใจของวีดในไม่ช้า

-----------------------------

วีดมีความกลัวที่จำฝังใจต่อความสูง

เมื่อบินโดยไวเวิร์น หรือปีนอาคารสูงเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างชัดเจน

“นี่เป็นงานกระจอกๆใช่มั้ย?”

เขาคิดอย่างนั้นทุกครั้งที่เขาปีนขึ้นและลงหอคอย

เพื่อสร้างความสูงของหอคอยขนาดใหญ่ ทาสนับหมื่นได้แบกหินจำนวนมหาศาล มีการติดตั้งวงเวทย์เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรง และสนับสนุนโครงสร้างของการก่อสร้าง แต่มันก็ดูบอบบาง

“ฉันสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนที่พื้นที่ตรงนั้นดูหยาบไปเล็กน้อยเนื่องจากวัสดุมีการยักยอก นี่เป็นอาคารดั้งเดิมหรือเปล่านะ”

วีดพยักหน้า ยังกับว่าเขาเชื่อในตัวเอง

“อย่างน้อยฝนก็ไม่ตก ดังนั้นฉันไม่สามารถยืนยันได้เลยว่ามันจะเป็นอย่างไรในสภาพอากาศที่เลวร้าย”

ตอนนี้ใบหน้าของเขาเริ่มจะคุ้นเคยพอที่จะแลกเปลี่ยนคำพูดที่เป็นมิตรกับทาสคนอื่นๆ ที่นี่มีทาสหลายคนดังนั้นเขาจึงสามารถปรับก้าวย่างของเขาให้เข้ากับกลุ่มของพวกเขาได้ แน่นอนว่าเพื่อรับข้อมูลจากกลุ่มอื่นๆ

“คุณทำงานมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ข้าไม่รู้ ข้าถูกจับเมื่ออายุ 10 ปี”

“ครอบครัวของคุณล่ะ….”

“พวกเขาตายไปหมดแล้ว ภรรยาของข้าตายที่ชั้น 143 และลูกชายของข้าก็ตายที่ชั้น 169 พวกเขาเพิ่งขว้างศพออกไปนอกหน้าต่าง ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถฝังศพพวกเขาได้ พวกเขาอาจถูกพวกอีกากินไปแล้วก็ได้”

“...... .”

‘ฉันคิดว่าการตกแต่งแปลกไปหน่อยนะ…ถึงว่าทำไมถึงมีหน้าต่างในหอคอย’

บรรยากาศโดยรวมน่าหดหู่ เนื่องจากพวกทาสปีนบันไดเหมือนเครื่องจักรเพราะกลัวพวกผู้คุม การเดินอย่างหนักแสดงให้เห็นถึงการฝ่าฟันและความเจ็บปวดในชีวิตของพวกเขา

วีดจินตนาการในโลกแห่งความฝัน คนที่อยู่ในอาณาจักรอาร์เพนจะมอบกองเงินและกองทองให้กษัตริย์อยู่อย่างสบายๆ

“ไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีเลยเหรอ?”

“หนีเหรอ? อย่าแม้แต่คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้เลยนะ มอนสเตอร์ทุกตัวที่อยู่นอกหอคอยและเหมืองหิน จะเป็นกินเราเป็นอาหาร”

“แต่ถ้าทั้งกลุ่มหนีไปพวกเขาบางคนจะไม่รอดใช่มั้ย?”

“ไม่มีที่ที่จะให้ไปอีแล้ว แม้ว่าเราจะวิ่งหนีไป ถ้าข้ากลับบ้านแล้ว ก็มีแค่กระดูกของคนตายเท่านั้น…. ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ไว้นะ คนพวกนั้นมันกินดวงวิญญาณเหมือนกับกินเนื้อมนุษย์นั่นแหละ มอนสเตอร์บางตัวที่กินดวงวิญญาณจะได้รับใบหน้าของบุคคลนั้น และข้าไม่ต้องการพบกับคนในชีวิตของข้า มันน่ากลัวใช่มั้ยล่ะ? ที่นี้คือนรก”

พวกทาสนั้นเต็มไปด้วยความกลัว วีดได้รับข้อมูลบางอย่างจากพวกทาส แต่ส่วนใหญ่มันจะไร้ประโยชน์

“คนที่เป็นอิสระจากที่นี่เหรอ? แน่นอนว่ามีบ้างนะ มีมากมายเลยล่ะ”

“ยังไง?”

“ที่นี่มีทางออกเดียว เชื่อในเอ็มบินยู”

“...... .”

“หากพวกเขายอมรับพระเจ้าแล้ว พวกเขาก็จะสามารถเป็นอิสระจากความทุกข์ทรมานและจะมีชีวิตอมตะ”

ความลับของลัทธิคลั่ง! ทาสที่ได้รับความทุกข์ทรมานในชีวิต และความตายจะทำให้ได้รับความสามารถที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นต่อความเกลียดชัง

“แล้วทำไมคุณถึงไม่เชื่อในเอ็มบินยูล่ะ”

“เป็นเพราะข้ารู้ถึงความเจ็บปวดของพวกเขา พลังเวทย์มนตร์จะเปลี่ยนข้า มันเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานอย่างมากต่อผู้อื่น เพื่อให้ได้รับพลังชีวิตอันนิรันดร์ ข้าจะต้องสังเวยผู้คนอย่างเราๆ ... ข้าจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรในฐานะมนุษย์น่ะ”

เพื่อต่อสู้กับพวกมัน เขาจำเป็นต้องจัดระเบียบข้อมูลทั้งหมดที่เขาได้รับ

‘ยิ่งความเจ็บปวดและความสับสนในโลกมากขึ้นเท่าไรลัทธิเอ็มบินยู ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่านั้น’

วีดรอให้ค่ำคืนผ่านไป คืนที่มืดเป็นพิเศษทำให้ดวงจันทร์และดวงดาวดูสวยงามยิ่งขึ้น เขาทำได้เพียงชื่นชมวิวของทางช้างเผือกจากหอคอย

ลัทธิเอ็มบินยู ไม่ได้สนใจที่จะชื่นชมท้องฟ้าที่สวยงาม แต่กลับมีไฟไหม้ครั้งใหญ่เมื่อพวกเขาสังเวยผู้คนและเสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดดังขึ้น การปีนขึ้นไปบนหอคอยนั้นเต็มไปด้วยความเศร้าโศกแม้จะมีท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงาม

ภาพที่สวยงามนี้ไม่สามารถมองเห็นได้ง่ายๆในแสงไฟของเมืองที่ทันสมัย มันเป็นวิวทิวทัศน์ที่สามารถมองเห็นได้เมื่อย้ายออกจากความเจริญ

‘คงจะเป็นที่ยอดฮิต ถ้าฉันสามารถแสดงท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงามแห่งนี้ได้’

วีดมักมีส่วนร่วมกับทุกสิ่งเกี่ยวข้องกับเงิน!

ดังนั้นเมื่อคืนที่ผ่านมาของเขาก็เป็นแบบนี้

------------------

“นอกเหนือจากสถานการณ์ของวีดแล้ว คนอื่นๆ ล่ะ?”

-ตำแหน่งของพวกเขาจะปรากฏบนแผนที่และฉันจะถ่ายทอดสถานการณ์ของพวกเขาไปที่หน้าจอ 2-6

ยู บยอง-จิน มีAIการค้นหา และฉายภาพผู้ใต้บังคับบัญชาของวีด ข้อมูลนี้แม้แต่วีด หรือสถานีออกอากาศก็ไม่มีใครได้ล่วงรู้ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนเดียวที่มีพิมพ์เขียวทั้งหมด

“ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ต้องอยู่ที่ไหนซักแห่งที่ตรงนั้น”

นักรบ-1 เคลื่อนตัวอย่างว่องไวด้วยหนังมอนสเตอร์พันรอบตัวเขา หลังจากเดินทางมาถึงซากปรักหักพังบาเรน นักรบทะเลทรายที่ยอดเยี่ยมก็สามารถหาที่หลบซ่อนได้

และหลังจากนั้นสองสามวันอยู่อย่างสงบนิ่งฟังและดูรอบๆ เขาไม่เห็นเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ของเขา เขาตัดสินใจที่จะบรรลุเป้าหมายเพียงลำพังก่อนที่มันจะสายเกินไป

หากมีสิ่งมีชีวิตหรือมอนสเตอร์อยู่ที่นั่น ด้วยความทรหดอดทนและความดื้อรั้นของเขา ทำให้เขาสามารถรอสองสามชั่วโมงเพื่อให้มันออกไป เขาจัดการข้ามแม่น้ำที่เน่าโดยห่อหนังมอนสเตอร์รอบใบหน้าและร่างกายของเขา แต่พิษจะทำให้เขาล่าช้า

แต่เขาก็เข้าไปอีกครั้งอย่างไม่หยุดหย่อน หลังจากฟื้นพลังและความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาแล้ว อย่างไรก็ตามเมื่อเขาผ่านแนวหินไป ก็พบว่ามีการลาดตระเวนอย่างต่อเนื่องและหอสังเกตการณ์ ดังนั้นเขายังคงสังเกตการณ์จากระยะไกล

นักรบ-2 เดินไปรอบๆ หลังจากพบกับวีดที่จำแลงกาย กลับไปซ่อนตัวหลังจากเขาไม่พบใครเลย

“ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ทิ้งข้าไป ท่านขอให้ข้าไปพบท่านที่นั่น ดังนั้นข้าจะต้องมุ่งไปก่อน”

เขาฆ่ามอนสเตอร์ในขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังสาขาของลัทธิเอ็มบินยู! อัศวินชั้นยอดและนักบวชของลัทธิเอ็มบินยูถูกส่งมาจัดการ

“นักรบมนุษย์ แกทำได้แค่นี้เองเหรอ”

“แน่จริงก็เอาเลย เข้ามา! นักรบทะเลทรายจะไม่มีวันแสดงความอ่อนแอ!”

นักรบ-2 เข้ามาเผชิญหน้ากับศัตรู เขาควงดาบ(ซิมิทาร์)ที่มีเปลวเพลิงลุกโชน ซึ่งยาวกว่าดาบปกติเล็กน้อย

“ดาบเปลวเพลิง ดาบเพลิงฉับพลัน!”

ดาบเคลื่อนราวกับสายฟ้าในหมู่ทหารยาม

ซ็อคอ็อค!

พวกอัศวินมีการป้องกันการติดไฟที่ดีเยี่ยม

“กระแทกชน!”

นักรบ-2 กระโดดและเฉือนจากซ้ายไปขวา โล่และชุดเกราะถูกบดขยี้โดยการโจมตี แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามพยายามที่จะบล็อกมัน การโจมตีติดต่อกันถึงสองสามครั้งจะฆ่าศัตรูได้

เขาเป่าศัตรูหลายคนออกไปทันที วิธีการต่อสู้ของเหล่าประติมากรรมสลักชีพคล้ายกับวีด การโจมตีที่แข็งแกร่งและการโจมตีในวงกว้างที่มุ่งเป้าไปที่ศัตรู พวกมันอยู่ใกล้ชิดกับวีดและสไตล์การต่อสู้ของพวกมันก็คล้ายกับเขา

“เข้ามา! ข้าเป็นนักรบอหังการแห่งท้องทะเลทราย!”

นักรบทะเลทรายเลเวล 700 ทำให้อัศวินของเอ็มบินยู ร่วงลงเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง พื้นดินเต็มไปด้วยเปลวเพลิง อัศวินมากกว่า 1,000 คนได้ถูกสังหาร

อย่างไรก็ตามเขาถูกล้อมรอบไปด้วยอัศวินและไม่มีทางจะหนีรอดไปได้เลย

“คุ คุ, แกมารนหาที่ตายเอง”

“แกน่าจะมาเร็วกว่านี้นะถ้าแกอยากจะตาย”

“ความแข็งแกร่งคือทั้งหมดที่แกรู้ ไอ้โง่ ข้าจะทำให้แกรู้ความเหนือกว่าของปัญญา “

หลังจากนั้น เขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงคำสาปได้!

การเคลื่อนไหว พละกำลัง และพลังชีวิตของเขาถูกผนึกคำสาป 17 อย่างกระทบร่างกายของเขา ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอคงจะตายทันทีจากโรคลึกลับ และเวทมนตร์แห่งความมืดทำให้รบกวนการวางไข่ของผีเสื้อกลางคืนในร่างกายของเขาที่พวกมันจะฟัก

ต้องขอบคุณสถานการณ์เหล่านี้ในที่สุด นักรบ-2 จึงถูกบังคับให้คุกเข่า

“เราจะทำอย่างไรกับผู้ชายคนนี้?”

“เขาฆ่าสาวกของลัทธิเอ็มบิยู ดังนั้นความเจ็บปวดนั่นจะถูกส่งไปยังจิตวิญญาณของเขา”

“ไม่ พระเจ้าเอ็มบินยู ถ่ายทอดความประสงค์อันสูงส่งของท่าน ดังนั้นเขาจึงควรถูกสังเวยต่อมังกรเมื่อมันตื่นขึ้นมา”

“นั่นเป็นความคิดเห็นที่ดี เราจะถวายเขาเป็นเครื่องบูชายัน”

นักรบ-2 ถูกโยนลงไปในคุกใต้ดิน

คุกแตกต่างจากโนดุล เล็กน้อยเนื่องจากมีโซ่ที่เต็มไปด้วยคำสาปรอบคอและแขนขาของเขา กระดูกของเขาหักและแมลงเม่าเติบโตในร่างกายของเขา

เหตุผลนั้นก็คือลูกน้องของวีดแข็งแกร่งกว่าโนดุลแน่นอนว่าที่นั่นมีนักบวชในสังกัดลัทธิเอ็มบินยู แต่ไม่มีใครเลยที่คิดจะรักษานักรบ-2 พลังชีวิตของเขาลดลงถึงจุดต่ำสุด ดังนั้นเขาอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน

“ทะ ท่าน…จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะมาช่วยข้า”

ในบรรดานักรบทะเลทราย นักรบ -3 มีพรสวรรค์ที่หลากหลายที่สุด

เขามีความสนใจในการลอบสังหารและปลอมตัว เขาบังเอิญไปเจอสามอัศวินเอ็มบินยูกำลังลาดตระเวนและก็สวมเครื่องแบบของพวกมัน

“อืมม ข้าได้กลิ่นคาวเลือดใต้ชุดเกราะของอัศวิน รูปทรงและรูปร่างไม่เตะตา”

นักรบเจ้าเล่ห์-3! เขาต่อสู้กับมอนสเตอร์และถูกค้นพบโดยหน่วยสอดแนมของลัทธิเอ็มบินยู

“อัศวินกำลังต่อสู้ข้างเรา”

“ช่วยเขา.”

อัศวินเอ็มบินยู วิ่งไปต่อสู้กับมอนสเตอร์ด้วยกันกับนักรบ-3 พวกเขาชนะอย่างง่ายดาย

“ขอบคุณที่ช่วยข้า”

“นั่นเป็นการเรียกอย่างสนิทสนม”

“ข้าเชื่อว่าเอ็มบินยูได้ส่งคุณมา พระเจ้าที่ยอดเยี่ยม”

“ถูกตัอง เขาอาจไม่ได้รับการเรียกขานอย่างเป็นทางการว่าพระเจ้า แต่นี่คือความสง่างามของเอ็มบินยู”

เลเวลของนักรบ-3นั้นทำให้เขาสามารถทำให้มอนสเตอร์ไร้ความสามารถได้อย่างง่ายดาย ความสามารถในการขว้างมีดจากระยะ 40 เมตรนั้นโดดเด่นเป็นพิเศษและมีความสามารถในการเจาะทะลุเกราะ

อย่างไรก็ตามเขาแกล้งถูกมอนสเตอร์ผลักบ้างเพื่อที่เขาจะได้เข้าร่วมกับอัศวิน วีดไม่เพียงแค่สอนนักรบทะเลทรายว่าจะต่อสู้อย่างไรเท่านั้น

ในบางครั้งเขาจะแสดงลูกเล่นตื้นๆออกมา! ในอดีตวีดทำสิ่งนี้ได้คนเดียว แต่ตอนนี้นักรบ-3 กะลังทำตัวเหมือนวีด

- ในโลกนี้จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มีค่าควรแก่การชื่นชมและเขาก็เป็นเหมือนพ่อของฉัน พฤติกรรมของเขาเพื่อความยุติธรรม

จากการชื่นชมไอดอลอย่างผิดๆ เขาได้เรียนรู้พฤติกรรมที่ไม่ดีมาด้วย! ตอนนี้เขาได้แทรกซึมเข้าไปในเหล่าอัศวินเรียบร้อยแล้ว แต่เขาไม่ได้รับหน้าที่สำคัญและถูกทิ้งให้ลาดตระเวนอยู่ด้านนอก

นักบุญอาเฮลลุน

เขาจงใจถูกจับและปะปนไปกับหมู่เอลฟ์และมนุษย์ที่จะนำไปถวายเป็นอาหารให้กับมังกร เฮสไทเกอร์ที่วีดไม่ชอบ ก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน

เขาพบขบวนสินค้าของเอ็มบินยูที่ขนส่งซากควายเพื่อใช้เป็นอาหาร เขาเจาะร่างควายและซ่อนตัวอยู่ข้างใน

“ทำไมรถม้าถึงดูแปลกๆ?”

“มอนสเตอร์โจมตีหรือเปล่า?”

“ไม่จำเป็นต้องกังวล นักบวชกำลังรออาหารอยู่ เราไปกันเถอะ”

เฮสไทเกอร์ย้ายก่อนที่ทหารพรานจะพบเขา ตอนนี้เขาซ่อนตัวอยู่ในครัว

“อุ้ยๆ มีคนอยู่ที่นี่….”

จากนั้นทาสหญิงพบเขา! เฮสไทเกอร์จับดาบ แต่เขายกนิ้วไปยังริมฝีปากของเธอ

“อย่าแปลกใจ ข้ามาที่นี่เพื่อต่อสู้ แต่ข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า”

“ท่านเป็นใคร?”

“ลัทธิเอ็มบินยู เป็นปรสิตที่ทำสิ่งเลวร้ายในโลกนี้ ข้ามาที่นี่เพื่อหยุดพวกมัน แน่นอนว่า เจ้าไม่ต้องเชื่อข้าก็ได้….”

“ข้าเชื่อท่าน ท่านกำลังจะทำอะไร? มันอันตรายเกินไป”

ทาสหญิงถูกความหล่อเหลาของเฮสไทเกอร์กระแทก ต้องขอบคุณรูปลักษณ์และบรรยากาศของเขา ทำให้พวกเขาเชื่อมั่น 100%

“ข้าแค่รอสัญญาณจากท่านมหาจักรพรรดิเท่านั้น”

“ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะช่วยท่านเมื่อถึงเวลา”

คนสุดท้าย ซาฮับเป็นมาสเตอร์ด้านการแกะสลักและดาบ ดังนั้นเขาจึงใช้ทักษะเหล่านั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ

“มีคนมากมายที่จะฆ่าเอแวน …เธอจากไปนานเหลือเกิน ข้ามีชีวิตอยู่เป็นเวลานานก็จริงแต่ข้าคิดถึงเธอ ด้วยความเสียใจเสมอ”

เขาเอาอารมณ์โกรธมาลงที่การกวาดล้างมอนสเตอร์ที่ ซากปรักหักพักบาเรนด้วยดาบของเขา รัศมีของดาบของเขาขยายออกไปเพื่อทำลายมอนสเตอร์หลายสิบตัว

พวกมันไม่มีพลังต่อต้าน!

แต่เดิมซาฮับนั้นแข็งแกร่งจากการเรียนรู้การแกะสลักและการใช้ดาบ หลังจากเข้าสู่ช่วงสงครามเขาก็กลายเป็นผู้มากประสบการณ์ และเลเวลของเขาก็สูงขึ้น เขาแค่ล่าเพื่อให้เลเวลของเขาใกล้เคียงกับวีด ความอัจฉริยะของเขาและการต่อสู้ที่สมบูรณ์แบบของเขาบางครั้งก็เพียงพอที่จะทำให้วีดป่วยได้

“อย่างหนึ่งก็คือ ข้าต้องการฆ่า พวกมันมีหลายคน”

เขาสำรวจแนวของหินในขณะที่ค้นหาศัตรูและทำให้พวกเขาสงบลง และในที่สุดเขาก็นอนใกล้กำแพง

“ข้าไม่รู้ มีศัตรูที่แข็งแกร่งมากเกินไป เขาจะให้ข้ารู้ว่าต้องทำอะไร”

เขาตัดสินใจที่จะรอให้วีดลงมือก่อน

“ตอนนี้มันยากที่จะคาดเดาว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

ยู บยอง-จินจ้องไปที่จอภาพและพบว่ามันยากที่จะคาดเดาว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต

องค์ประกอบ ตำแหน่งปัจจุบัน และความสามารถแตกต่างจากกลุ่มของโนดุล

วีดและเพื่อนร่วมทีมของเขา เป็นปัจจัยสำคัญที่จะตัดสินว่าภารกิจนี้สำเร็จหรือไม่ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะซ่อนตัวจากลัทธิเอ็มบินยูเป็นเวลานาน ดังนั้นพวกเขาอาจจะถูกฆ่าทีละคน

แต่ถึงกระนั้น วีดก็ยังคงได้รับการยกย่องอย่างน่าเชื่อถือจากผู้คุมที่หอคอย

จบ เล่ม 38 ตอนที่ 5

ผู้แปล : Rastymay

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

Ahellun-อาเฮลลุน

Chakujel-ชัคคูเอล ชาคุเอล

Alhamd-ออร์แฮมด์

Hilderun-ฮิลเดรัน

Sururung-ชรริ้งง

devil Strang-ปีศาจสเตรนจ์

Pallos-พัลลอส พอลลอส

Kejan-เคแจน

Huhuhuk-ฮึ ฮึ ฮึค

Lucrud-ลูครัด

Rubkan-โรปแคน

Ranchio-แรนชิโอ้

Sonak-โซแนค

Jiobrande-จีโอ้แบรนด์

Delnis-เดลนิส

Yoo Byung-jin -ยู บิยอง-จิน

Nodulle-โนดุล

Luhellun-ลูเฮลลุน

Brevinsun-เบรวินสัน

Chaos Dragon-มังกรกลียุค มังกรแห่งความโกลาหล

Ausollet-ออสโซเล็ท ชื่อของมังกร

Heuller-เฮลเลอร์

Great Emperor-มหาจักรพรรดิ จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

Scimitar-ดาบซิมิทาร์ ลักษณะดาบโค้งงอคมด้านเดียวดาบของชาวอาหรับ

Niflheim-นิฟเฟลเฮล์ม, นิฟเฮล์ม

ทีมโนดุล-โนดุล, อาเฮลลุน, เอสไทเกอร์,  ลูเฮลลุน และเบรวินสัน

ทีมวีด-วีด,นักรบ-1, นักรบ-2, นักรบ-3, อาเฮลลุน, เฮสไทเกอร์และซาฮับ

ระดับทักษะ

Beginner-ขั้นต้น

-ขั้นกลาง

Advance-ขั้นสูง

Master-มาสเตอร์ ผู้เชี่ยวชาญ ปรมาจารย์