เล่ม 28 ตอนที่ 7: การประลองฝีมือที่เป็นรอง แปลโดย Cole’s Myth

วีดเคลื่อนตัวไปข้างหน้าพร้อมกันกับเจ้าเบลคิ้นแดงที่กำลังต่อสู้กับกองกำลังทหาร

‘มีแค่ฉันคนเดียว มันเสียเปรียบมากเกินไป’

ตรงปากถ้ำถูกขวางโดยพวกกิลด์เฮอร์มีส

‘ถ้างั้น’

วีดตัดสินใจที่จะเชื่อในศักยภาพของมอนสเตอร์

“เจ้าพวกนั้นครับ พวกมันโจมตีเมียของท่าน!”

ทันใดนั้นวีดก็วิ่งไปอยู่ข้างๆเบลคิ้นแดงและโจมตีใส่พวกอัศวินของกิลด์เฮอร์มีส มันเป็นกลยุทธ์ที่คงไม่มีใครกล้าทำ แต่ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าหากว่าเขาอยากจะมีชีวิตรอด!

“วิชาดาบเฮอเรม!”

“นะ นี่มัน…..”

เหล่าสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสรู้สึกประหลาดใจมาก ทันทีที่มอนสเตอร์ระดับบอสปรากฎตัวออกมา วีดก็ออกมาสู้ข้างๆมอนสเตอร์ตัวนั้นในทันที! การกระทำของของช่างน่าขำสิ้นดี

สุสานมรณะ!

เบลคิ้นแดงคุกเข่าของมันลงบนพื้นและใช้ทักษะวงกว้างของมัน ชุดเกราะที่หนักพวกนั้นทำให้ความว่องไวของพวกเขาต่ำลงและถูกฝังอยู่ใต้พื้นดินในทันที แม้ว่าวีดจะอยู่ใกล้กับเจ้าเบลคิ้นแดง เขาก็ยังไม่ได้รับผลกระทบนั้นอยู่ดี นี่แหละคือความฉลาดอันแสนน่าทึ่งของมอนสเตอร์ระดับบอส!

‘ฉันจะสู้กับเจ้าเปี๊ยกนี้หลังจากที่ฆ่าพวกมันจนหมดแล้ว’

วีดเองก็มีความคิดแบบเดียวกันกับมัน

‘ถ้าฉันรอดไปได้ ฉันจะฆ่ามันแล้วเอาไอเท็มของมันมาได้ไหมนะ?’

พวกเขาทั้งสองโจมตีออกไปโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เบลคิ้นแดงพุ่งเข้าไปและแทงไปที่ไหล่ของพวกนักรบจนกระเด็น การป้องกันของโล่และชุดเกราะช่วยให้เหล่านักรบไม่ตาย แต่ก็มีวีดที่คอยโจมตีซ้ำอีกรอบ

เขาใช้ทักษะลมแล่นของเขาวิ่งเคียงข้างเบลคิ้นแดงด้วยความเร็วที่ยากจะตามทันและโจมตีไปที่พวกนักรบอย่างต่อเนื่อง

“โล่เต็มกำลัง!”

เหล่านักรบตัดสินใจที่จะต้านทานการโจมตีเอาไว้ ถึงแม้ว่าพลังทำลายล้างของวีดนั้นจะยอดเยี่ยม แต่เหล่านักรบก็มีพลังป้องกันที่สูงแถมยังมีการรักษาจากพวกนักบวชจึงไม่ง่ายเลยที่จะฆ่าได้ ขณะเดียวกันเจ้าเบลคิ้นแดงก็ใช้การกระแทกและใช้ทักษะโจมตีไปที่พวกผู้เล่นด้วย ตอนนี้เจ้ามอนสเตอร์ระดับบอสตัวนั้นได้แสดงทักษะการโจมตีวงกว้างของมันออกมาอย่างบ้าคลั่งแล้ว!

ท่านได้ยินเสียงคำรามของเบลคิ้น

จิตวิญญาณนักสู้ลดลง

ขวัญกำลังใจลดลง

ความสามารถในการใช้ทักษะลดลงและระดับการใช้มานาถูกสูบอย่างรวดเร็วมากยิ่งขึ้น

เสียงมายาแห่งเบลคิ้นแดงได้ปรากฏออกมาแล้ว ลูกธนูและศรเวทย์โจมตีใส่เจ้าเบลคิ้นแดงอย่างดุเดือด เจ้าเบลคิ้นเปลี่ยนไปใช้การโจมตีคืนด้วยเช่นกัน ถ้าหากวอมบ้าเบลคิ้นกับเบลคิ้นแดงปรากฏตัวออกมาพร้อมๆกัน พวกเขาคงได้รับความเสียหายมากกว่านี้แน่ๆ ทว่าการล่าทีละตัวแบบนี้นั้นง่ายกว่า ข้อได้เปรียบของทีมล่าขนาดใหญ่นี้ก็คือแต่ละคนมีอาชีพแตกต่างกันสามารถทำหน้าที่ต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับบอสได้ด้วยบทบาทและหน้าที่ของตนเอง

‘เจ้าเบลคิ้นแดงจำเป็นต้องมีกำลังรบมากขึ้น ตอนนี้มันก็เป็นพันธมิตรของฉันแล้วด้วย’

วีดใช้ทักษะลมแล่นเพื่อตามไล่เก็บพวกศัตรูที่ใช้การต่อสู้ระยะประชิด

‘ถ้าเวลาผ่านไปนานกว่านี้ เราคงจะล่าเจ้าเบลคิ้นแดงได้ง่ายขึ้นกว่านี้แน่’

ถึงแม้ว่าจะมีผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสตายเป็นจำนวนมาก แต่พวกเขาก็สร้างความเสียหายให้กับเจ้าเบลคิ้นได้มากพอควร โครบิยุนเองก็อัญเชิญดูมไนท์ออกมาเพื่อโจมตีใส่เจ้าเบลคิ้นแดงแล้ว

สำหรับผู้เล่นคนอื่นๆแล้วอาจจะคิดว่ายากมากที่จะเข้าไปต่อสู้กับพวกมันเพราะดูอันตรายเกินไป ทว่าสำหรับวีดเขาไม่ได้รู้สึกกลัวอันเดดพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย

แรงระเบิดขนาดใหญ่และทักษะโจมตีภายในดันเจี้ยนกำลังดุเดือดรุนแรง! ท่ามกลางฉากอันเร่าร้อน กิลด์เฮอร์มีสต่างเล็งการโจมตีของพวกเขาทั้งหมดไปที่เจ้าเบลคิ้นแดง

พวกเขากำลังพยายามล่ามอนสเตอร์ระดับบอส แม้ว่าการโจมตีนั้นทำได้แค่สะกิดผิวหนังของเจ้าเบลคิ้นและลดพลังชีวิตของมันลงทีละนิดเท่านั้น แต่ก็สามารถสร้างความเสียหายให้กับมันมากขึ้นเรื่อยๆและในที่สุดมันก็อาจจะล้มลงก็เป็นได้

แม้ว่าเจ้าเบลคิ้นแดงมีพลังแข็งแกร่งที่สุด แต่เพราะว่าเหล่านักสู้ระยะประชิดก็ได้รับการรักษาจากพวกนักบวชจึงสามารถยื้อมันต่อไปเรื่อยๆได้ พวกนักรบที่อยู่แนวหน้าของการต่อสู้พยายามรั้งโล่ของพวกเขาเอาไว้และโจมตีต่อไปเรื่อยๆ วีดจึงจำเป็นต้องทำลายสมดุลพลังของพวกเขา

 “เพลงดาบประกายแสง!”

เหล่าวิหคแห่งแสงโบยบินออกมาจากดาบของวีดและพุ่งเข้าปะทะพวกนักรบจากทางด้านหลัง ทักษะดาบนี้ใช้มานามาก ทว่าตอนนี้ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่จะต้องกังวลเรื่องนั้นแล้ว

เจ้าเบลคิ้นแดงเองก็กำลังทรมานจากการโจมตีขนาดใหญ่! ส่วนค่าพลังชีวิตของพวกนักรบก็กำลังลดลงเพราะทักษะเพลงดาบประกายแสง

ท่านสังหารนักรบ วาบัลล่า

ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 169

อัศวินเบอร์กัลโลถูกสังหารแล้ว

เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 369

เนื่องจากการกระทำอันขี้ขลาดที่เล็งศัตรูจากทางด้านหลังระหว่างที่กำลังต่อสู้ ค่าเกียรติยศของท่านลดลง 1 หน่วย

เขาคือเจ้าแห่งการพลิกแพลงสถานการณ์!

วีดมีเลเวล 410 แล้ว เลเวลของผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสก็อยู่ที่ 400 ต้นๆ และผู้เล่นบางคนก็มีเลเวลสูงกว่า 430 ด้วยซ้ำไป

เขาได้รับค่าประสบการณ์มากมายจากการผลักผู้เล่นพวกนี้ให้พ้นทาง ปกติแล้วมันยากที่จะเจอกับผู้เล่นเลเวลสูงๆจำนวนมากภายในดันเจี้ยนธรรมดาๆทั่วไป

“ฆ่ามันซะ! เราได้รับความเสียหายมากขึ้นเพราะมัน!”

มีเสียงดังโหยหวนดังมาจนทำให้หน่วยจู่โจมระยะไกลเริ่มเล็งธนูและศรเวทย์ไปที่วีด ถ้าหากว่าพลังที่รุนแรงขนาดนั้นโดนร่างเขาจังๆละก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีชีวิตรอด!

เหล่านักธนูและนักเวทย์เปลี่ยนการโจมตีจากเจ้าเบลคิ้นไปที่วีด วีดเตะพื้นดินเพื่อกลับตัววิ่งสลับไปด้านข้างมาเปลี่ยนทิศทางเพื่อทำให้พวกเขาสับสนและจับทางไม่ทัน

คว๊ากกกกก! คว๊ากกกกกกกก!

ซู่สวววววววววววว!

ทุกๆพื้นที่ที่เขาวิ่งผ่านก็จะมีลูกธนู ผลึกน้ำแข็งและเปลวเพลิงตกลงใกล้ๆกับเขา ลูกธนูเองก็ไล่ตามเขามาจากด้านหลัง การโจมตีระยะไกลมากมายของกิลด์เฮอร์มีสถูกเล็งไปที่วีด ค่าพลังชีวิตของวีดลดลงเพราะว่าเขากำลังถูกเพ่งเล็งอยู่ เขาเคลื่อนที่อย่างฉับไวจนสามารถหลีกเลี่ยงความเสียหายจากลูกธนูได้ทั้งหมดเพราะว่าเขามีความสามารถในการหลบหลีกที่ดีเยี่ยม แต่ถึงอย่างไรวีดก็ยังคงเสียพลังชีวิตของเขาไปถึง 20%  

 “แค่นี้ยังไม่พอ!”

วีดขึ้นไปอยู่ด้านหน้าของเจ้าเบลคิ้นแดง แล้วการโจมตีระยะไกลนั่นก็หยุดลงเพราะว่าพวกเขากังวลว่าอาจจะยิงโดนพวกนักรบและอัศวินที่อยู่แนวหน้า พลังในการต่อสู้ของเขานั้นถือว่าเล็กน้อยมากเมื่อเทียบกับพลังทั้งหมดของกิลด์เฮอร์มีส ไม่มีทางหนีออกไปจากดันเจี้ยนนี้อยู่แล้ว ส่วนทางเจ้าเบลคิ้นแดงเองก็กำลังอาละวาดอย่างบ้าคลั่ง

“เพลงดาบประกายแสง!”

วีดใช้เพลงดาบประกายแสงขณะที่เหล่านักบวชกำลังเตรียมม่านพลังและเวทย์ฟื้นฟูพลังชีวิต กำแพงเหล็กของกิลด์เฮอร์มีสอยู่ในระดับที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องรู้สึกสิ้นหวัง

นี่เป็นมุมมองของกองกำลังทหารและพวกราชองครักษ์ ปกติแล้วพวกเขายังอยู่ในมาตรฐานที่พวกมอนสเตอร์สามารถทำความเสียหายได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาถึงได้เตรียมอุปกรณ์และกองกำลังที่ดีที่สุดก่อนที่จะออกมา และนั่นก็คือเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาถึงสามารถทนต่อการโจมตีของเจ้าเบลคิ้นแดงได้ แม้ว่าพึ่งจะจัดการเจ้าวอมบ้าเบลคิ้นไปได้ ทว่าการก่อกวนของวีดกลับทำให้มันยุ่งยากมากยิ่งขึ้น

พวกเขากังวลว่าความเจ้าเล่ห์ของวีดจะทำให้การต่อสู้นี้วุ่นวายมากยิ่งขึ้น!

เหล่านักรบที่ค่าพลังชีวิตอยู่ในระดับอันตรายถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกขณะที่พวกเขาสกัดการโจมตีของเจ้าเบลคิ้นแดงเอาไว้ได้

“เกือบไม่รอดละเชียว”

“ฉันเกือบซวยละ รักษาฉันเร็วเข้า!”

มานาของเหล่านักบวชนั้นมีขีดจำกัด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถร่ายเวทย์รักษาได้อย่างต่อเนื่อง ทักษะเพลงดาบประกายแสงของวีดระเบิดใส่พวกเขาขณะที่ไม่ทันได้ระวังตัว!

วีดใช้ทักษะโจมตีที่ทรงพลังจนแทบจะไม่มีผู้เล่นคนไหนสามารถหลบหนีได้อย่างไร้รอยขีดข่วน

 “เรียกขาน เดทไนท์ แวนฮอร์ค เรียกขานแวมไพร์ ลอร์ด โทริ!”

“ท่านเรียกข้าหรือ นายท่าน”

เจ้าเบลคิ้นแดงยิงเข็มแหลมคมออกมาจากผิวหนังของมันในตอนที่ลูกสมุนของวีดถูกเรียกออกมา แวนฮอร์คกุมดาบของเขาและพยายามที่จะโจมตีใส่เจ้าเบลคิ้นแดงทันทีที่มันปรากฏตัวออกมา

“ข้าจะสู้กับเจ้านี่เอง”

“ไม่ใช่เจ้านั่น”

“นายท่าน แล้วให้เราทำอะไรครับ?”

“มนุษย์พวกนั้นต่างหาก รวมถึงพวกคนเถื่อนตัวอื่นๆนั่นด้วย….แล้วก็ เจ้าตัวใหญ่นั่นอยู่ฝั่งเรา”

ลูกสมุนของเขาเข้าใจได้ในทันทีว่าพวกกิลด์เฮอร์มีสเป็นศัตรูโดยไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้ยืดยาว

“นายท่านนี่เป็นอย่างที่ข้าคิดไว้จริงๆ……….”

“ข้าคิดไว้แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้”

แวนฮอร์คและโทริโดนวีดโน้มน้าวใจได้อย่างง่ายดาย จากนั้นพวกมันก็เริ่มเล็งการโจมตีไปที่พวกกิลด์เออร์มีส ไม่ว่ามันจะเป็นคำสั่งที่ดีหรือว่าร้าย พวกเขาก็จะเชื่อฟังในคำพูดของวีด

แต่ถึงอย่างนั้น ความคิดของวีดก็ยากแท้หยั่งถึง แต่ก็ยังมีคนภายในกิลด์เฮอร์มีสตายไปไม่มากเท่าไร แม้ว่าแวนฮอร์คและโทริจะถูกอัญเชิญออกมาแล้วก็ตาม

มีนักรบ นักบวชและกองทหารโจมตีระยะไกลจำนวนมาก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนสถานการณ์ทางการรบ ถ้าเขายังยึดติดกับกลวิธีการต่อสู้อย่างนี้อยู่ ผู้เล่นที่ต่อสู้ระยะประชิดนั้นก็สามารถเปลี่ยนรูปแบบการต่อสู้และกลยุทธ์ของพวกเขาได้อีก

ในขณะที่พวกเขากำลังจัดการกับเจ้าเบลคิ้นแดง วีดก็จำเป็นต้องใช้การต่อสู้ที่มีประสิทธิภาพและลูกเล่นมากกว่านี้  แทนที่จะใช้เพียงแค่การยกย่องประจบสอพลอมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งแบบนี้ ที่อยู่ไกลออกไปมีผู้เล่นอาชีพสายนักธนู จอมเวทย์ และชาแมนที่เก่งกาจในการโจมตีแบบต่อเนื่อง นั่นจึงทำให้ผลจากการโจมตีของมอนสเตอร์นั้นไร้ผลเพราะการโจมตีที่แทรกเข้ามา

ก่อนหน้านี้วีดได้ดูวิดีโอของกิลด์ในการออกล่ามังกระดูก กิลด์เฮอร์มีสนั้นทรงพลังมากซึ่งแต่ละคนต่างให้ความสำคัญกับพื้นฐานการต่อสู้เป็นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นการออกล่าที่ดูมั่นคงและรุนแรงขนาดนั้นมาก่อนเลย พวกราชองครักษ์ที่คอยอยู่บนพื้นดินยังไม่ได้ออกมาสู้เลยด้วยซ้ำ พวกเขาอยู่แนวหลังเพื่อคอยสั่งการพวกนักธนูและจอมเวทย์โจมตีใส่มอนสเตอร์ระดับบอสตัวนั้น

“กิลด์เฮอร์มีสนั้นมีค่ามากพอที่จะถูกเรียกว่ากองกำลังที่มีพลังมากที่สุดบนทวีป พวกเขาสามารถล่ามอนสเตอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพแม้ว่าจะถูกก่อกวนก็ตาม”

บาร์ดเรย์เดินตรงไปทางวีดพร้อมกับอัศวินจำนวนหนึ่ง เขาไม่ได้เข้าร่วมในการล่าเจ้าเบลคิ้นแดง ความเสียหายส่วนมากทำโดยหน่วยรบและพวกราชองครักษ์ เนโครแนเซอร์โครบิยุนก็เพียงแต่เพิ่มจำนวนอันเดดเพื่อช่วยล่าเท่านั้น ดังนั้นบาร์ดเรย์จึงตัดสินใจทำในสิ่งที่เขาอยากจะทำบนสนามรบแห่งนี้

“ขัดขืนไปก็ไร้ประโยชน์น่า แต่ด้วยมารยาทที่มีให้เล็กน้อยๆ ฉันจะให้โอกาสแกได้ต่อสู้กับฉันตัวต่อตัว”

วีดไม่มีความตั้งใจที่จะมาสู้กับบาร์ดเรย์ เขาได้เห็นพลังทำลายและวิชาดาบของบาร์ดเรย์แล้วตอนที่ต่อสู้กับวอมบ้าเบลคิ้น ความแตกต่างของเลเวลนั้นค่อนข้างชัดเจนดังนั้นมันจึงยากที่จะจัดการกับเขา เพราะว่าเขายังขาดพลังอีกมากและคงหลีกเลี่ยงความตายในครั้งนี้ไม่ได้แน่!

ทักษะวิชาดาบเฮอเรมของวีดนั้นไม่เหมาะที่จะใช้ในการต่อสู้กับนักสู้ที่แข็งแกร่ง มันเป็นทักษะการโจมตีต่อเนื่องที่ใช้เล็งยังบริเวณที่เป็นจุดอ่อนเท่านั้น! มันเป็นทักษะที่ใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ที่ไร้การป้องกันของศัตรู

ส่วนทักษะใบมีดแกะสลักแสงจันทร์ก็อาจจะเป็นทักษะที่สวยสดงดงามตระการตา แต่ว่ามันก็ยังไม่ดีพอที่จะเอามาใช้ในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว

ส่วนทักษะสามก้าวย่างของจักรพรรดิ ทักษะแทงตลบหลัง ทักษะหักใบดาบ ระบำดาบและดาบไคเซอร์เองก็พอๆกัน ถึงแม้ว่าทักษะสามก้าวย่างหรือทักษะระบำดาบจะโจมตีได้หลายที แต่มันก็ยังสร้างความเสียหายให้อัศวินได้ไม่มากพออยู่ดี

ทักษะดาบไคเซอร์เองก็เป็นทักษะที่ทรงพลังมากแต่ว่าความแตกต่างด้านเลเวลและอุปกรณ์ที่เขาสวมใส่มันต่างเกินไป ไม่มีอะไรมาการันตีว่าจะฆ่าศัตรูให้ตายได้ นอกจากนั้นมันยังกินค่ามานาแทบจะหมดหลอดอีกด้วย

เทคนิคดาบเพียงอย่างเดียวที่วีดใช้ได้ตอนนี้ก็เหลือแค่วิชาดาบประกายแสง มันสะดวกมากยามเมื่อใช้ในการต่อสู้ ทว่าประสิทธิภาพของทักษะเมื่อเทียบกับระดับการใช้มานาแล้วมันค่อนข้างไร้ประโยชน์มาก

มันก็พอใช้ได้ในตอนที่จัดการกับผู้เล่นคนอื่น ทว่ามันคงไม่พอสำหรับจัดการบาร์ดเรย์ เขาจำเป็นต้องสร้างความได้เปรียบจากพื้นที่ภายในถ้ำของเบลคิ้นนี้ เมื่อวีดเปรียบเทียบกับกำลังการต่อสู้ของบาร์ดเรย์กับเขา วีดถือว่าเป็นรองในทุกๆด้าน

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

 “ถ้ามันเลี่ยงไม่ได้ งั้นฉันคงต้องสู้สินะ”

วีดตรวจเช็คดาบแดม่อนด้วยตาของเขา เขาใช้ดาบเล่มนี้ในการต่อสู้ไปเพียงไม่กี่ครั้ง ถ้าความคงทนของมันลดลง การสร้างความเสียหายให้ศัตรูก็คงเป็นไปได้ยาก แถมความแม่นยำคงแย่มากอีกด้วย

‘ขอแค่ฉันใช้ทักษะซ่อมแซมได้ละก็ หรือทักษะฝนดาบ หรือขัดเกราะก็ยังดี…..’

ทว่าพวกเขาคงไม่ให้เวลาอย่างนั้นกับเขาแน่ การต่อสู้นั้นไม่ง่ายเลยแม้ว่าเจ้าเบลคิ้นแดงจะยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม

“ฉันจะเริ่มละนะ ถ้าแกอยากสู้ก็ตามฉันมา”

วีดวิ่งไปอยู่ข้างๆเจ้าเบลคิ้นแดง

“เขาเคลื่อนไหวแล้ว เตรียมตัวยิง!”

เหล่านักธนูและนักเวทย์พยายามตอบสนอง ทว่าพวกราชองครักษ์ใช้อำนาจสั่งการเพื่อหยุดพวกเขาเอาไว้

“วีดเป็นของบาร์ดเรย์ อย่าแตะต้องมันและมีสมาธิอยู่กับมอนสเตอร์ซะ!”

“รับทราบครับ”

กองทหารจู่โจมระยะไกลไม่โจมตีวีด ความเร็วในการเคลื่อนที่ของวีดจึงเร็วมากพอที่จะทำให้บาร์ดเรย์สับสน

 “เจ้านี่มันน่ารำคาญจริงๆ”

บาร์ดเรย์ส่ายหน้าและพูดไปด้วย จากนั้นพวกนักเวทย์ก็อัญเชิญม้าศึกออกมา

ม้าศึกรินดัลลิน!

มันคือม้าพันธุ์ดีที่ดีที่สุด มันตกทอดมาจากราชวงศ์ของราชอาณาจักรฮาเว่น มันมีขนสีขาวสง่าที่งดงามดั่งอัญมณี แถมยังมีค่ามากกว่าดาบที่ดีที่สุดด้วยซ้ำ มันคือม้าที่ฉลาดมีสติปัญญาเฉียบแหลมและโชคดีมาก!

เขาเองก็ถือหอกสายฟ้าในตำนานที่เป็นไอเท็มที่เขาได้มาจากภารกิจปรมาจารย์อัศวินทมิฬ

“ไปเลย!”

บาร์ดเรย์ไล่ตามวีดด้วยม้าของเขา วีด แวนฮอร์คและโทริวิ่งไปมาภายในสนามอันวุ่นวายอลหม่านที่เจ้าเบลคิ้นแดงได้ก่อขึ้น ส่วนบาร์ดเรย์เองก็ไล่ตามเขาไปอย่างยินดี

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

“เราต้องไปช่วย!”

“ถ้าเราตายก็ไม่เป็นไรนิ ถ้าเพื่อนตกอยู่ในอันตราย แน่นอนว่าเราต้องไปช่วยเขา”

เพล ไอรีนกำลังโต้เถียงกับยูรินอย่างรุนแรง วีดกำลังตกอยู่ในอันตรายเพราะพวกกิลด์เฮอร์มีส ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆได้ แม้ว่าพวกเขาจะต้องทุบหินด้วยไข่ไก่ พวกเขาก็ยังตัดสินใจที่จะไปเหมืองเมลเบิร์น

 “ยูริน ได้โปรดส่งผมไปที่นั่นเถอะ ผมจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเขาให้ได้”

เซเฟอร์เองก็ไม่พลาดโอกาสนี้ที่จะทำแต้มหัวใจให้กับยูริน

ก่อนหน้านี้เขาพึ่งไปเล่นที่บ้านของยูริน เขาไปที่บ้านเธอเพื่อซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่เขาก็ยังได้รับคำเชิญอย่างเป็นทางการไปทานข้าวในฐานะเพื่อน

เขาอยากจะเห็นหลายๆด้านของลีเฮยอน เพราะว่าเธอทำอาหารให้เขาทานด้วย

‘นี่เป็นโอกาสที่ฉันจะได้ออกเดท…..’

ชอยจีฮุนรู้สึกว่าโอกาสนี้จะทำให้เขาใกล้ชิดกับเธอมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงอุตส่าห์แต่งตัวมาดีกว่าปกติแถมยังฉีดน้ำหอมมาด้วย

‘คงดีถ้าเราได้พูดคุยกันตอนทานอาหารในคืนอันแสนโรแมนติก ถ้าเราได้อยู่สองต่อสอง การพูดคุยนั้นก็จะเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น ถ้านี่สำเร็จละก็ บางทีจากนั้น…..’

เขาเตรียมนำแหวนมาเป็นของขวัญในตอนที่เขาไปที่บ้านของลีเฮยอน

หมาป่าผู้ช่ำชองประสบการณ์ได้มาเยือนแล้ว และต้องเป็นตอนที่ลีฮุนไม่อยู่บ้านด้วย!

 “ฝ้าเดานบ้านมันเป็นรูนิดหน่อยน่ะค่ะ ช่วงนี้พี่เขายุ่งๆ…ฉันเชื่อใจคุณได้ใช่ไหมค่ะ?”

“ปล่อยให้ผมจัดการเองครับ”

เขาต้องซ่อมอ่างล้างหน้าด้วยเสื้อเชิ้ตสุดหรู และลีเฮยอนก็ให้ซุปถั่วเหลืองอร่อยๆเป็นการตอบแทน รสชาติมันแตกต่างจากอาหารที่เขากินบ่อยๆอย่างเนื้อสเต็ก

‘ฉันจะหาโอกาสหลังจากกินอาหารพวกนี้เสร็จแล้ว’

โอกาสแห่งความรักสามารถปรากฏขึ้นมาเมื่อไรก็ได้ เขากำลังกินถั่วเหลืองหมัก แม้ว่าปกติชอยจีฮุนจะเป็นคนที่อดทนอย่างมาก แต่ว่าอาหารนี่…… เขาเงียบไปครู่หนึ่ง

“มีอะไรให้ดื่มไหมครับ?”

ชอยจีฮุนต้องดื่มอะไรบางอย่างเพื่อที่จะกำจัดกลิ่นถั่วเหลืองนี่ออกไป

“มีชาซินนาม่อนค่ะ”

“นั่นมัน……”

“เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพน่ะค่ะ”

พวกเขานั่งดูทีวีขณะที่กำลังดื่มชาซินนาม่อนไปด้วย

‘บรรยากาศแบบนี้มันยากจริงๆ ช่วงเวลาที่แสนหวาน…..’

ชอยจีฮุนภูมิใจในทักษะการพูดคุยกับผู้หญิงของเขามาก เขานั่งคิดขณะที่ลีเฮยอนลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ

“ฉันจะไปเอาขนมหน่อยนะคะ”

“อ๋อ ขอบคุณครับ”

การกินขนมอาจจะทำให้การสนทนาไหลลื่นมากกว่าการนั่งดูทีวีก็เป็นได้

ยูรินเอารากคุดสุออกมา!

“นี่อะไรหรือครับ?”

“ขนมไงคะ พี่เขาขุดมาได้เยอะเลย”

พวกเขานั่งดูทีวีขณะที่เคี้ยวรากคุดสุอันแสนขมไปพลาง

“ไม่มีกาแฟหน่อยหรอครับ?”

“ฉันมีน้ำต้นลูกเกดอยู่นะ คุณอยากดื่มไหม?”

“อา ไม่ครับ ไม่เป็นไร”

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

กระดูกสันหลังของวีดเย็นวาบ

‘ทางซ้าย’

เขาเปลี่ยนทิศทางและพุ่งไปทางขวา จากนั้นดาบก็ฟันลงบนจุดตรงที่เขาเคยอยู่!

เขาโจมตีและปกป้องตัวเองเอาไว้ด้วยดาบของเขาขณะที่วิ่งไปด้วย

ท่านอยู่ภายในรัศมีการดาบ

ทักษะการหลบหลีกถูกใช้งาน

ท่านไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรง แต่ค่าพลังชีวิตของท่านลดลง 4,324 หน่วย

ทักษะที่โจมตีมานั้นมีรัศมีที่กว้าง ดังนั้นค่าพลังชีวิตของเขาจึงลดลงไปมากพอควร แน่นอนว่าเขาต่อสู้ภายในพื่นที่ที่มีเบลคิ้นแดงอยู่ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงได้รับบาดเจ็บเป็นธรรมดา

“หัตถ์เยียวยา!”

เหล่านักบวชใช้ทักษะรักษาบาร์ดเรย์อย่างเร่งด่วน บาร์ดเรย์ไล่ตามเขาไปบนหลังเจ้ารินดัลลิน เจ้าม้านั้นไม่ได้หลงทิศหลงทางเลยแม้แต่น้อยแม้ว่าจะอยู่ในสนามรบที่แสนโกลาหล

ตู้มมมมมมมม!

มีระเบิดขนาดใหญ่เกิดขึ้นทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงหอกสายฟ้า วีดเคลื่อนที่ไปมาระหว่างเจ้าเบลคิ้นแดงและบรรดาผู้เล่นที่เขาสู้ด้วย ดังนั้นบาร์ดเรย์จึงจบลงด้วยการจัดการทหารของกิลด์เฮอร์มีสแทน เบลคิ้นแดงเองก็ให้ความร่วมมือด้วย เพราะงั้นมันจึงช่วยวีดได้อย่างดี บาร์ดเรย์ไม่สนใจเจ้าเบลคิ้นเลย ขณะที่เขาขี่ม้าผ่านมันไป

“ทักษะลมแล่น!”

วีดใช้ความเร็วสูงสุดวิ่งไปบนกำแพงตรงไปที่เพดานถ้ำ สายตามากมายของเหล่ากิลด์เฮอร์มีสที่กำลังดูอยู่เบิกโพลง

“เร็วชะมัด มันวิ่งเร็วขนาดนั้นได้ยังไงกันนะ?”

“ฉันตามไปไม่ได้แน่ถ้าเขาขึ้นไปวิ่งบนนั้น”

แม้แต่บาร์ดเรย์เองก็ไม่สามารถไล่ตามเขาไปด้วยม้ารินดัลลินได้ เขาวิ่งไปท่ามกลางผู้เล่นและพวกมอนสเตอร์ แถมยังกระโดดข้ามสิ่งกีดขวางมากมาย

“เพลงดาบประกายแสง!”

วีดโจมตีจากระยะไกล ทว่าใบมีดแห่งแสงนั้นก็ผ่านบาร์ดเรย์และไปโดนนักรบคนอื่นแทน บาร์ดเรย์ไม่ได้อ่อนไหวกับความเสียหายของทหารภายในกิลด์ของเขานัก เขาไม่สนใจว่ามีคนมากมายแค่ไหนในกิลด์เฮอร์มีสตายไป

เบลคิ้นแดงกระทืบพื้นดินด้วยขาหน้าที่แข็งแรงของมัน

ทักษะปฐพีพิโรธ!

คลื่นสั่นไหวรุนแรงขยายตัวไปทั่วทุกทิศทาง ความว่องไวของวีดก็พาตัวเองขึ้นไปอยู่ในที่ที่ไม่ได้รับผลของแรงสั่นสะเทือนนั้น นั่นจึงทำให้เขาแทบจะไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลย

กิลด์เฮอร์มีสเคลื่อนตัวไปข้างหน้าโดยใช้ทักษะการต่อสู้ระยะประชิดเพื่อที่จะจัดการกับเจ้าเบลคิ้นแดง ทว่าครั้งนี้พวกเขาโดนวีดขวางทางเอาไว้ และอาฟเตอร์ช็อคก็ตามมาอีกครั้ง

ถ้ำของเบลคิ้นสั่นสะเทือนราวกับว่ามันกำลังจะพังทลายลงมาด้วยทักษะขนาดมหึมา

“พวกนักรบตายแล้ว เจ้ามอนสเตอร์นั่นก็ทะลายแนวตั้งรับเราจนหมด”

“ให้พวกอัศวินสกัดเอาไว้จนกว่านักรบอีกกลุ่มจะมาถึง! พลธนู ใช้ลูกธนูที่ทรงพลังหยุดเจ้าเบลคิ้นซะ อย่าให้มันออกจากวงล้อม”

มันง่ายที่จะมองออกได้ว่าทำไมรูปแบบและบทบาทในสนามรบถึงได้สำคัญมากในการออกล่ามอนสเตอร์ระดับบอส นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมวีดถึงเล็งการโจมตีของเขาไปที่หน่วยรบพวกนั้นแทนที่จะเป็นบาร์ดเรย์

นี่คือเกมเล่นไล่จับของวีดและบาร์ดเรย์!

โดยปกติแล้ว อัศวินที่ขี่อยู่บนม้าจะมีความได้เปรียบมากกว่า แต่ว่าวีดใช้ความคล่องแคล่วของเขาและสภาพพื้นที่รอบๆเขาให้เป็นประโยชน์เช่นกัน

สายฟ้าถูกอัญเชิญโดยหอกสายฟ้า

ค่าพลังชีวิตของท่านลดลง 2,892 หน่วยจากการโดนไฟฟ้าช็อต

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของท่านลดลง 9 วินาที เนื่องจากสถานะอัมพาตชั่วคราว

 ‘โชคไม่เข้าข้างฉันซะแล้ว’

ถ้าหากสถานการณ์เป็นอย่างนี้ต่อไป มันเป็นไปไม่ได้เลยที่วีดจะมีชีวิตรอดไปได้ การโจมตีต่อเนื่องของบาร์ดเรย์นั้นมีวงกว้างแถมเขายังอยู่ในพื้นที่ที่จำกัด นั่นแปลว่าเขาไม่มีทางหลบได้หมดอย่างแน่นอน ส่วนค่าพลังชีวิต พลังในการฟื้นฟู และมานาที่ลดลงอย่างรวดเร็วของเขาก็มีขีดจำกัดด้วย เพราะเขาต้องใช้มันไปกับทักษะเพลงดาบประกายแสงและทักษะลมแล่น

ทันใดนั้นบาร์ดเรย์ก็ขี่ม้ารินดัลลินมาหาเขาอย่างรวดเร็ว

“ดาบแห่งวีรชน!”

การโจมตีของบาร์ดเรย์นั้นรุนแรงมากกว่าเทคนิคดาบที่เขาเคยใช้มาซะอีก

‘อย่างที่คิด เป็นไปไม่ได้เลยที่จะออกไปจากที่นี่ มันอาจจะเป็นไปได้ถ้าพวกกิลด์ราชสีห์ทมิฬมาถึงเร็ว…..’

ตอนนี้กิลด์ราชสีห์ทมิฬยังติดแหงกอยู่ที่ชั้นสองของเหมืองเมลเบิร์นกับพวกนักฆ่าและกับดักทั้งหลาย วีดมองไปที่เจ้าเบลคิ้นแดงและตัดสินใจที่จะยอมแพ้ในการหาทางรอด แทบจะไม่มีหนทางหลงเหลือให้เห็นอยู่เลย

‘ตอนนี้ ก็คงต้องใช้แผนแห่งความสิ้นหวังแล้ว’

“แวนฮอร์ค โทริ! โจมตี”

วีดวิ่งไปทางที่บาร์ดเรย์อยู่ แวนฮอร์และโทริที่อยู่ในการต่อสู้ของเจ้าเบลคิ้นแดงก็ต้องทำตามคำสั่งของเขา พวกเขาทั้งสองมีระดับที่ค่อนข้างสูงท่ามกลางมอนสเตอร์ระดับบอสทั้งหลาย!

แวนฮอร์คบินไปทางบาร์ดเรย์พร้อมกับดาบขณะที่โทริก็เรียกพายุใบมีดออกมา จากนั้นวีดก็ใช้ทักษะเพลงดาบประกายแสงของเขา ผลสรุปของการโจมตีแบบคอมโบทำให้บาร์ดเรย์ตกสู่วิกฤติครั้งใหญ่ ทันใดนั้นพวกนักบวชที่รวมกลุ่มกันอยู่ตรงมุมก็เริ่มร้องเพลงออกมา

เพลงสวดแห่งเทพไทร์ได้ถูกใช้บนสนามรบแล้ว

บาร์ดเรย์พึ่งได้สถานะคงกระพันชั่วคราว!

ช่วงเวลาครู่หนึ่ง เขาจะไม่สูญเสียค่าพลังชีวิตเลยแม้แต่น้อย ส่วนกำลังกายของเขาก็จะเพิ่มเป็นสองเท่าโดยไม่มีผลข้างเคียงใดๆ

“แกไม่มีทางสกัดการโจมตีของอัศวินทมิฬได้หรอก!”

บาร์ดเรย์ผสานกำลังกายของเขาและความเร็วของรินดัลลินเพื่อโจมตีเข้าไป

“อ๊าคคคคค!”

แวนฮอร์คพยายามจะสกัดการปะทะของม้าด้วยดาบของเขา

แกร๊งงงงงง!

ดาบของแวนฮอร์คหักลงและเขาก็ตกลงสู่สถานะภูตผี

“นายท่าน ข้าขออภัย”

เดทไนท์แวนฮอร์คคร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่มันจะถูกเรียกกลับไปด้วยระเบิดควันสีเทาหม่นหมอง ความเสียหายที่ได้รับจากเวทย์และลูกธนูนั้นสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเขาก็ได้รับการโจมตีของบาร์ดเรย์เข้าเต็มๆ วีดมองดูแวนฮอร์คด้วยความโศกเศร้าเสียใจ

 ‘ขอแค่ดาบไม่หักละก็….’

มันคืออุปกรณ์ที่เขามอบให้แวนฮอร์ค แน่นอนว่าคุณภาพของอุปกรณ์นั้นค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับเลเวลของเขา ทว่ามันก็หักไปแล้วในการต่อสู้กับบาร์ดเรย์ จากนั้นบาร์ดเรย์ก็พุ่งเข้าไปในพายุใบมีดของโทริ บทเพลงสวดแห่งไทร์นั้นยังถูกใช้อยู่ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจความเสียหายจากการโจมตีนั้น

“ระเบิดสลาตันแห่งการไถ่บาป!”

ลูกนกตัวจิ๋วทั้งหลายที่สร้างขึ้นมาจากทักษะเพลงดาบประกายแสงถูกทำลาย จากนั้นบาร์ดเรย์ก็ขึ้นไปขี่รินดัลลินและกวาดดาบของเขาจากล่างขึ้นบน

 “เพลงดาบอัศดง!”

กระแสมานาถูกปลดปล่อยออกมาจากดาบของบาร์ดเรย์

‘ทักษะนี่อันตราย’

วีดยังยืนค้างอยู่กับที่เพราะเขาต้องใช้เพลงดาบประกายแสง บาร์ดเรย์กำลังผสานพลังของเขาเข้ากับแรงส่งของม้ารินดัลลิน เพราะงั้นพลังทำลายล้างจึงเพิ่มมากยิ่งขึ้นหากโดนเขาเข้าจังๆ ปริมาณมานาที่ไหลออกมานั้นกำลังแผ่ซ่านไปทั่วทั้งพื้นที่ จนไม่มีที่ให้วีดหลบพ้นได้เลย ตอนนี้ทักษะนั้นถูกใช้ต่อสู้กับคนๆหนึ่ง ทว่าเดิมทีมันก็สามารถฆ่าคนได้เป็นจำนวนมากอยู่แล้วหรือแม้แต่ทำลายกำแพงปราสาทก็ยังได้

“ทักษะหลับตาอดทน!”

วีดปิดตาสนิทและเอาโล่โบราณออกมาและเบี่ยงร่างเขาไปทางซ้ายเพื่อรับแรงกระแทก ดาบแดม่อนสามารถถูกใช้เป็นตัวรับการโจมตีจากทักษะของศัตรูได้เช่นกัน ทว่าค่าความคงทนของมันนั้นตกลงไปมากจนทำให้เขาต้องหันไปพึ่งโล่เพื่อลดความเสียหายลง แต่ถึงยังไงทักษะของบาร์ดเรย์ก็มาถึงตัวเขาก่อนที่เขาจะหนีทัน

ท่านติดสถานะมึนงงจากการกระแทกอย่างรุนแรง

ค่าพลังชีวิตนั้นลดลงอย่างมหาศาล!

สมาธิที่สูงของท่านสามารถเอาชนะสถานะมึนงงนั้นได้

มีโอกาสที่ร่างกายของท่านจะได้รับอาการอัมพาต

ทักษะทั้งหมดของท่านจะไม่สามารถใช้ได้เป็นเวลา 22 วินาที

ศัตรูดูดกลืนมานาบางส่วนของท่าน

มานา 2,795 ถูกดูดกลืน

จิตวิญญาณนักสู้ลดลงชั่วคราว 29%

ได้รับผลกระทบจากดาบแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์

ท่านไมใช่มอนสเตอร์หรือคนเลวทราม ดังนั้นจึงไม่ได้รับผลกระทบเพิ่มเติม

ท่านได้รับบาดเจ็บร้ายแรง

หากท่านไม่รักษาโดยเร็ว พลังการฟื้นตัวของท่านจะลดลงถาวร 2 หน่วย

ค่าความคงทนของโล่โบราณลดต่ำลง

ค่าความคงทนของเกราะทัลร็อคลดต่ำลง

การเชื่อมต่อของเกราะกับส่วนอกของท่านอ่อนแอลง

พลังป้องกันของเกราะลดลง 17% จนกว่าท่านจะทำการสวมใส่ใหม่อีกครั้ง

--จบตอน---

ผู้แปล : Cole’s Myth

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล