เล่ม 28 ตอนที่ 10: การเกิดใหม่ของแร่ฮีเลียม แปลโดย Cole’s Myth

เขาจะต้องสร้างประมาติมากรรมระดับแมคนัมจากแร่ไพลินให้กับพวกเอลลิออน

“ประติมากรดูไม่ใช่สายอาชีพที่เจ๋งเอาซะเลย”

คนที่เพลิดเพลินกับการสร้างสิ่งนั้นสิ่งนี้ก็คงจะเลือกสายอาชีพนี้ตอนเริ่มเล่นแน่นอน ทว่าความโลภของเขาได้ฝังลึกเข้าสู่ดินแดนแห่งประติมากรรมแล้ว บวกกับความปรารถนาที่จะทำผลงานออกมาให้ดีกว่าเดิมด้วย!

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นไป เขาต้องแบกรับความเครียดมากมายขณะที่พยายามสร้างบางสิ่งบางอย่างออกมา

 “ฉันต้องยอมเสียแร่ไพลินทั้งหมดนี้เพื่อพวกภูตินั่น….ถ้ามันไม่ใช่ภารกิจละก็…..”

วีดจำเป็นต้องใช้วัตถุดิบอันล้ำค่าของเขา หากเขาใช้วัสดุที่ดีความสามารถของเขาในสายอาชีพประติมากรก็จะเพิ่มขึ้นอย่างง่ายดาย มันยากมากที่จะควบคุมความปรารถนาในการขายวัสดุเหล่านั้นเพื่อแลกกับเงิน

“แร่ไพลินที่มาจากเหมืองเมลเบิร์นนั้นดีที่สุด มันดีพอที่จะเอาไปใช้สร้างประติมากรรม”

วีดตัดสินใจที่จะสร้างผลงานของเขาภายในอาณาเขตของพวกเอลลิออน การแกะสลักอัญมณีต้องใช้ความแม่นยำอย่างมาก โมราต้าเต็มไปด้วยเสียงจอแจของผู้คนหรือแม้แต่เสียงน่ารำคาญจากงานก่อสร้าง เขาจำเป็นต้องสร้างสรรสิ่งที่ทำให้พวกเอลลิออนพอใจ แถมเขายังสามารถแก้ไขได้ถ้าหากเขาเห็นปฏิกิริยาของพวกมัน!

 “ฉันต้องลงทุนสักหน่อยหากจะทำประติมากรรมระดับแมคนัมออกมา”

มันยากมากที่จะกลับไปขุดแร่ไพลินเพิ่มภายในเหมืองเมลเบิร์น เหมืองนั่นถูกปิดเอาไว้ให้เฉพาะกิลด์ราชสีห์ทมิฬ  มีเพียงแค่สมาชิกกิลด์เท่านั้นถึงจะสามารถไปออกล่าที่นั่นได้ ส่วนพวกนักขุดแร่ยังได้รับการตรวจตราอย่างเคร่งครัดอีกด้วย กิลด์ราชสีห์ทมิฬไม่ยอมรับการหยามเกียรติจากคนนอกเด็ดขาด

มันคงกลายเป็นระเบิดลูกใหญ่มากถ้าประติมากรรมชิ้นนี้ล้มเหลว ดังนั้นวีดจึงดึงเอาเม็ดทับทิมออกมา

พวกมันคือทับทิมที่ขุดมาจากเหมืองไซแอชเพน เขาเคยได้ยินจากพวกช่างฝีมือเผ่าคนแคระที่อยู่คุรุโซว่า ทับทิมคุณภาพดีจะต้องมาจากเหมืองนั้น ดังนั้นเขาจึงขุดทับทิมพวกนี้ภายในดันเจี้ยนที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์ วีดรวบรวมทับทิมมาได้เป็นจำนวนมากในครั้งนี้

“การผสมผสานระหว่างไพลินสีครามกับทับทิมสีแดง……”

ไพลินหมายถึงสติปัญญาและทับทิมหมายถึงพลัง ประติมากรรมที่ถูกออกแบบมาเพื่อการผสมผสานระหว่างพลังและปัญญา!

“คงจะดีกว่าถ้าประติมากรรมนั้น สวยและมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ บางสิ่งที่ทำให้พวกเอลลิออนรำลึกถึงความหลัง…”

วีดได้ตัดสินใจแล้ว

จักรพรรดิเกฮา วอน อาเพน!

พระองค์คือจักรพรรดิที่รวมทั้งทวีปเป็นหนึ่งและเป็นผู้นำของเหล่าประติมากรรมสลักชีพ

หากเขาต้องการที่จะเพิ่มค่าความเชี่ยวชาญทักษะของเขา เขาจำใจต้องทำมันขึ้นมา เขาต้องการธีมเพื่อที่จะใช้สร้างประติมากรรม

“ในฐานะประติมากร ฉันเคยดูวิดีโอมาตั้งหลายรอบ ฉันคงจะสามารถสร้างรูปร่างที่ดูน่าเคารพของพระองค์ออกมาได้”

วีดตัดแต่งก้อนหินขนาดใหญ่ด้วยการใช้มีดแกะสลักและค้อนเพื่อให้ออกมาเป็นรูปจักรพพรดิเกฮา  จักรพรรดิที่กินเยอะจนพุงพลุ้ย แขนขาก็หนาสั้น แถมนิ้วมือก็เต็มไปด้วยรอยด้านและแผลเป็นจากการแกะสลัก คางก็มีเหนียงเป็นชั้นๆซึ่งเป็นส่วนที่ยากที่สุดที่จะแสดงออกมาด้วยการแกะสลัก

“จริงๆแล้วมันคงไม่ง่ายแน่ๆเลย”

โชคดี (หรอ?) ที่ส่วนหัวของเขานั้นล้าน ดังนั้นวีดจึงไม่ได้เป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องผมของเขามากนัก เขาดูเหมือนชายแก่ๆทั่วไป ทว่าองค์จักรพรรดิเกฮาคือผู้ยิ่งใหญ่ มันจึงเป็นประติมากรรมที่ท้าทายอย่างยิ่ง ท่าทางของเขาดูมีความมั่นใจและน่าเชื่อถือขณะที่มองไปยังประติมากรรมที่เขาสร้างด้วยสายตาที่อ่อนโยน

ว่ากันตามจริงแล้ว ประติมากรรมที่วีดสร้างขึ้นมาไม่ได้ดูดีมากนัก ไม่ว่าจะเป็นสัดส่วนรูปร่างหรือหน้าตา มันช่างเป็นส่วนที่ยากมากที่จะจับความรู้สึกของจักรพรรดเกฮาออกมาได้

 “มันควรตกแต่งด้วยทอง ทับทิม และไพลิน พระองค์ต้องมีฉลองพระองค์ที่ดีที่สุดเพื่อบ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิ”

ประติมากรรมฉายแสงเรืองรองขณะที่มีทับทิมติดอยู่บนพื้นผิว เขาตัดสินใจทำให้ประติมากรรมมีความอกผายไหล่ผึ่ง และสร้างประติมากรรมวิหคที่หล่อจากทองเอาไว้บนไหล่ด้านขวา ประติมากรรมต้องดูเหมือนตัวจริงอยู่แล้ว เขาจึงแกะสลักออกมาให้คล้ายคลึงมากที่สุด ส่วนไหล่อีกข้างเขาก็ตกแต่งไพลินได้อย่างประณีต แถมยังมีพวกเอลลิออนเกาะอยู่ที่แขนเสื้อขององค์จักรพรรดิซึ่งดูซุกซนมาก

ขั้นตอนในการสร้างประติมากรรมนั้นสำคัญมากสำหรับวีด ขณะที่สร้างประติมากรรมเกฮาเขาก็แกะสลักตัดแต่งหินและหลอมทองอย่างระมัดระวัง ตกแต่งแร่ไพลินและทับทิมอย่างแม่นยำ

ประติมากรรมของจักรพรรดิเกฮา วอน อาเพ่น ผู้ที่เป็นจักรพรรดิแห่งอาเพ่น และบุคคลสำคัญของประวัติศาสตร์แห่งทวีปเวอร์เซลได้สร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว

ตริ้ง!

โปรดตั้งชื่อให้กับประติมากรรมชิ้นใหม่

“ชื่อของประติมากรรมชิ้นนี้คือ ‘จักรพรรดิเกฮา วอน อาเพน’”

จักรพรรดิเกฮา วอน อาเพน ถูกต้องไหม?

“ถูกต้อง”

ตริ้ง!

ประติมากรรมระดับแมคนัมที่เกี่ยวข้องทางประวัติศาสตร์ จักรพรรดิเกฮาวอน อาเพน เสร็จสมบูรณ์แล้ว

นี่ก็ผ่านพ้นมาเนิ่นนานแล้ว ทว่าครั้งหนึ่งทวีปเวอร์เซลเคยรวมกันเป็นหนึ่งเดียว อาณาเขตระหว่างอาณาจักรก็ไม่มีการแบ่งเขตแดน ทุกเผ่าพันธุ์ยอมคุกเข่าต่อองค์จักรพรรดิ!

ประติมากรรมอันแสนโอ่อ่าหรูหราที่สร้างขึ้นโดยทับทิม ไพลินและทองได้แสดงออกอย่างชัดเจนถึงองค์จักรพรรดิผู้ได้รับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่แห่งการพิชิตทั้งทวีป

ผลงานทางศิลปะที่มีมนต์เสน่ห์หาที่ใดทัดทานได้ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาโดยประติมากรผู้เชี่ยวชาญและโด่งดังท่ามกลางเหล่าผู้คนทั้งมวล

ไม่เคยมีประติมากรรมที่เป็นพระบรมรูปขององค์จักรรพรรดิเกฮา วอน อาเพ่นมาก่อน ดังนั้นนี่จึงเป็นประติมากรรมที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์สูงอย่างยิ่ง

คุณค่าทางศิลปะ: 24,789

คุณสมบัติพิเศษ:

ผู้ใดที่เห็นประติมากรรมจักรพรรดิเกฮา วอน อาเพ่นจะทำให้อัตราการฟื้นตัวของค่าพลังชีวิตและมานาเพิ่มขึ้น 34% เป็นเวลาหนึ่งวัน

ท่านได้รับความรู้ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับจักรวรรดิอาเพ่น

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้นเพราะการสร้างประติมากรรมชิ้นนี้

ค่าสถานะทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการแกะสลักเพิ่มขึ้น 30% เป็นเวลาหนึ่งวัน

เกียรติยศของกษัตริย์และจักรพรรดิเพิ่มขึ้น

หากท่านครอบครองปราสาทหรือราชวัง อำนาจการปกครองจะแผ่ขยาย

ความสัมพันธ์กับเผ่าพันธุ์ต่างๆภายในอาณาเขตจะไม่เสื่อมลง

ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 30 หน่วย

ผลเอฟเฟคจะไม่ทับซ้อนกับประติมากรรมชิ้นอื่น

จำนวนประติมากรรมระดับแมคนัม: 12 ชิ้น

ค่าความเชี่ยวชาญการแกะสลักเพิ่มขึ้น

ค่าความเชี่ยวชาญการช่างฝีมือเพิ่มขึ้น

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 2,670 หน่วย

ค่าสถานะทางศิลปะเพิ่มขึ้น 37 หน่วย

เสน่ห์เพิ่มขึ้น 8 หน่วย

บารมีเพิ่มขึ้น 9 หน่วย

ได้รับค่าสถานะเพิ่มเติมอีก 3 หน่วยจากการสร้างประติมากรรมถึงระดับแมคนัม

ท่านสามารถสร้างประติมากรรมที่สำคัญต่อภารกิจได้สำเร็จ

วีดเผยรอยยิ้มจางๆบนใบหน้า

‘จักรพรรดิเกฮานี่ยอดเยี่ยมอย่างที่คิดจริงๆ’

ประติมากรรมอันแสนวิจิตรงดงามเป็นที่พึงพอใจต่อเหล่าเอลลิออนได้สำเร็จแล้ว! ค่าความเชี่ยวชาญการแกะสลักเพิ่มขึ้น 5.4% อีกด้วย แม้ว่าไม่มากพอสำหรับบทลงโทษจากการตายของเขา ทว่าเขาก็ได้รับค่าประสบการณ์มามากจากการทำประติมากรรมระดับแมคนัม

ตริ้ง!

เหล่าเอลลิออนที่เกิดขึ้นมาจากทวีปที่มีศิลปะและวัฒนธรรมอันรุ่งเรืองชื่นชอบประติมากรรมไพลินของท่าน

เหล่าเอลลิออนได้เฝ้ารอประติมากรรมที่ยอดเยี่ยมให้ปรากฏท่ามกลางเผ่าพันธุ์มนุษย์

บัดนี้ท่านได้แสดงความสามารถในการแกะสลักที่ไม่ทรยศต่อความศรัทธาของพวกเขา

เหล่าเอลลิออนจะจากบ้านของพวกเขาและติดตามท่านเพื่อไปอยู่ด้วย

พวกเขาเป็นดั่งใบหญ้าที่ไม่เติบโตขึ้นบนทะเลทราย…….

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 1,600 หน่วย

ความเป็นมิตรกับเผ่าพันธุ์เอลลิออนเพิ่มขึ้น แต่ถ้าหากท่านไม่ทำสิ่งผิดพลาดที่ทำให้พวกเขาผิดหวัง ความเป็นมิตรนี้ก็จะไม่ร่วงลง

ภารกิจปรมาจารย์ขั้นที่ 13 สำเร็จแล้ว จากนั้นก็มีเอลลิออนตัวหนึ่งเอ่ยขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆว่า

-ท่านจะนำพวกเราได้ดีใช่ไหม?

พวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่ตัวจิ๋วขี้เล่นมาก มันจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรู้สึกเกรงกลัววีด

“ฉันจะเป็นนายท่านที่ดี ดังนั้นเจ้าและพวกพ้องของเจ้าไม่ต้องห่วงหรอก”

ในตอนที่เขาไปเก็บไพลินมาจากเหมืองเมลเบิร์น เขาตายแถมเกราะทัลร็อคยังถูกชิงไปอีก เพื่อที่จะให้รางวัลกับภารกิจที่แสนยากเย็นในครั้งนี้ เขาจะให้พวกมันทำงานหนักอย่างแน่นอน!

 ‘ทำไร่ทำสวน ขุดเหมือง ดูแลสระน้ำและทะเลสาบ…..พวกภูตนี่มีประโยชน์เยอะจริงๆ’

โมราต้ามีหน่วยขุดเหมืองแล้ว คนงานที่จะช่วยเติมยุ้งฉางให้เต็มแถมยังเอาไปทำงานที่ทะเลสาบได้อีกด้วย

ถ้ามีพวกภูตช่วยอีกแรง ผลผลิตจากการทำงานก็จะเพิ่มขึ้นด้วย

แล้วเจ้าเอลลิออนก็พูดต่อไปว่า

-ว่าแต่ ข้าขอเอาเพื่อนๆของข้าไปด้วยได้ไหม? พวกเขาทั้งน่าสงสารทั้งหิวโหย

“เพื่อนหรอ?”

พวกเอลลิออนยังไม่ได้ชดใช้สร้างผลผลิตอะไรเลยด้วยซ้ำแต่พวกมันก็อยากจะเอาแขกไปด้วยซะแล้ว!

ขณะที่จำนวนประติมากรรมสลักชีพเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ วีดยิ่งต้องใช้วิธีการโน้มน้าวใจมากกว่าการใช้กำลังเพื่อทำให้พวกมันเคารพ พวกประติมากรรมสลักชีพเป็นพวกที่ใสซื่อบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาต้องพูดดีๆกับพวกมันขณะที่พวกมันกำลังทำงานอยู่

 ‘ฉันต้องใจเย็นๆและต้องแน่วแน่ถ้าเจอกับเรื่องแบบนี้ ถ้าฉันลังเลซักนิดละก็มันจะดูเหมือนว่าฉันอ่อนแอ ถึงแม้ว่าฉันจะตบตีพวกมัน ฉันก็ต้องควบคุมพลังให้ดีจะได้ไม่ทำให้พลังชีวิตของพวกมันลดลงจนตายซะก่อน…..’

เจ้าเอลลิออนตอบกลับมาว่า

-พวกเขาคือพวกพ้องที่ทำงานร่วมกันกับพวกเรา ณ จักรวรรดิอาเพ่น พวกเขามีพรสววรค์ที่โดดเด่นในการเลี้ยงสัตว์

แล้วน้ำเสียงของวีดก็อ่อนนุ่มมากขึ้น

“เพื่อนๆของพวกนายมีความสามารถอย่างนั้นจริงหรอ?”

มันจะมีประโยชน์อย่างมากในการเลี้ยงสัตว์จำนวนมากอย่างพวกแกะ กระต่าย วัว ม้า หมู และอื่นๆ โมราต้าเองก็ต้องการผลิตภัณฑ์เครื่องหนัง และรักษาดุลการค้าของราคาเนื้อสัตว์ภายในตลาด ในความเป็นจริง วีดใช้วัตถุดิบเพียงเล็กน้อยเพื่อทำอาหารอร่อยๆออกมา เพราะงั้นเขาถึงตอบสนองไวกับเรื่องพวกนี้ ถ้าอาหารอร่อยจำนวนผู้เล่นภายในเมืองก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น และพวกเขาก็จะใช้เงินมากยิ่งขึ้น

ต้องขอบคุณเจ้าเหลืองที่ช่วยดูแลเรื่องปศุสัตว์และการส่งออกสินค้า จนทำให้มีกำไรมากมายหลายอย่างที่เกิดจากการเลี้ยงสัตว์

-ใช่ครับ

-แต่ตอนนี้พวกเขาถูกพวกซัลเลียนกักขังตัวเอาไว้

“โดนจับตัวเอาไว้ เยี่ยม!”

น้ำเสียงของวีดที่เปล่งออกมาดูเสแสร้งอย่างยิ่ง

-ท่านสามารถปราบพวกซัลเลเอียนและช่วยเพื่อนๆของเราได้หรือไม่? มันเป็นงานที่อันตรายมากทว่ามันอาจจะเป็นไปได้สำหรับประติมากรเช่นท่าน

ตริ้ง!

เอลลิออนคือเผ่าพันธุ์ภูตที่อาศัยร่วมกับสหายของพวกเขา เหล่าสัตว์ป่าและพวกอาร์นิน

พวกเขาไม่มีพลังในการต่อสู้และตอนนี้ถูกพวกซัลเลียนบังคับให้ไปเป็นคนงาน

จงปราบพวกซัลเลียนที่ปกครองเทือกเขาฮาร์เซลและช่วยพวกเขาออกมา!

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่เกิดสงครามขนาดใหญ่ขึ้นมา

นี่เป็นภารกิจที่อันตรายมากสำหรับอาชีพประติมากร

ระดับความยาก: ภารกิจปรมาจารย์ประติมากร

ข้อจำกัดภารกิจ: ทักษะแกะสลักขั้นสูงเลเวล 8

จำเป็นต้องใช้ทักษะประติมากรรมประทานชีพ

 “เอ่อออออ”

โชคดีที่ภารกิจในครั้งนี้อยู่ทางตอนเหนือ พวกซัลเลียนเป็นนักรบที่ดูเหมือนสัตว์เลื้อยคลานตาสีเหลือง ผิวหนังปกคลุมด้วยปุ่มเนื้อหนา มันเป็นสายพันธุ์ที่มีกองกำลังมากมายภายในเทือกเขาฮาร์เซล มันเป็นพื้นที่ที่มีพื้นดินสูงชันและเต็มไปด้วยแม่น้ำ การตั้งรกรากเป็นแบบเมืองหรือว่าหมู่บ้านจึงเป็นเรื่องที่ยาก

 “พวกซัลเลียน….พวกมันไม่ใช่ศัตรูที่จัดการได้ง่ายๆเลย”

พวกมันมีจำนวนนักรบอย่างน้อยก็หลายพันกว่าภายในเขตแดนนั้น แถมยังกระจายตัวอยู่ทั่วทั้งเทือกเขาฮาร์เซล เพราะงั้นเป็นการยากที่จะคาดคะเนจำนวนที่แน่ชัดได้

‘ฉันจะยอมแพ้ตรงนี้ไม่ได้เด็ดขาด.....ดูท่าว่าฉันคงต้องใช้พวกประติมากรรมสลักชีพในการต่อสู้ครั้งใหญ่นี้’

มันคือภารกิจที่เขาจะต้องฝึกพวกประติมากรรมสลักชีพเพื่อใช้สู้ในสงคราม! ถ้าสำเร็จเขาก็จะมีกองทัพประติมากรรมสลักชีพขนาดใหญ่! วีดจึงตัดสินใจที่จะรับภารกิจ เขาอุตส่าห์รวบรวมพวกประติมากรรมสลักชีพก็เพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะ

“ฉันจะทำภารกิจนี้เอง”

ท่านได้ตอบรับภารกิจแล้ว

ท่านยอมรับทำภารกิจที่อันตราย ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 2 หน่วย.

*************

ข่าวคราวเกี่ยวกับการแข่งขันภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพคือรายการที่ดังที่สุดของแต่ละสถานีออกอากาศ ณ ขณะนี้

“จากกิลด์เฮอร์มีส ตอนนี้บาร์ดเรย์ทำภารกิจอัศวินทมิฬขั้นที่ 12 สำเร็จแล้วค่ะ แล้วทางด้านนักผจญภัยเชสละคะ?”

“ผมพึ่งได้รับข่าวมาว่าเขารวบรวมวัสดุสำคัญได้ครบแล้วครับและกำลังเตรียมตัวทำภารกิจขั้นที่ 11 ครับ”

 “ส่วนนักรบไพธอนเองก็ถึงภารกิจขั้นที่ 9 แล้วค่ะและกำลังจะออกไปล่ามอนสเตอร์อยู่ค่ะ วิดีโอแสดงรายละเอียดเราจะฉายให้ดูทีหลังนะคะ”

“ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดนะครับว่ายังมีคนอื่นทำภารกิจปรมาจารย์อีกไหม สถานี CTS มีเดียสัญญาว่าจะให้ท่านผู้ชมรับทราบข้อมูลโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ”

“คุณซูฮีครับ การแข่งขันยิ่งดุเด็ดเผ็ดร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ หลายคนเองต่างก็สนใจในภารกิจปรมาจารย์ครั้งนี้ด้วยครับ”

“ทุกคนเขาก็คงจะอยากเป็นปรมาจารย์ในสายอาชีพของตัวเองใช่ไหมล่ะคะ?”

ในบรรดาเหล่าผู้เล่น มีเพียง 9 คน ที่เปิดเผยข้อมูลภารกิจปรมาจารย์ของพวกเขา ส่วนทางสถานีออกอากาศเองก็ต้องการทราบความเคลื่อนไหวทุกอย่างของพวกเขา การกลายเป็นปรมาจารย์เฉพาะสายอาชีพคนแรกนั้นคือเกียรติยศที่สูงยิ่ง การบันทึกประวัติศาสตร์ครั้งนี้จะไม่มีทางบันทึกซ้ำสองอีก ทว่าแทบจะไม่มีใครหรือสถานีไหนเอ่ยถึงประติมากรวีดเลย วีดบอกเรื่องภารกิจนี้เพียงแค่ไม่กี่คนและเขาก็ไม่อยากให้ข่าวคราวไปถึงตัวเมืองอีกด้วย

เมื่อไม่นานมานี้เขาพึ่งถูกบาร์ดเรย์ฆ่าตายไป ดังนั้นทางสถานีออกอากาศจึงไม่ค่อยใส่ใจที่จะเอ่ยถึงเขาในการแข่งขันภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพ เพื่อที่จะทำภารกิจให้สำเร็จพวกเขาจึงจำเป็นจะต้องเชี่ยวชาญในทักษะสายอาชีพของตน

ค่าความเชี่ยวชาญการแกะสลักที่เขาเสียไปจากการตายไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะเพิ่มขึ้นมาได้ด้วยเวลาอันสั้น ดังนั้นพวกเขาจึงคิดว่าเขาถูกทิ้งท้ายเป็นที่โหล่ของการแข่งขันไปซะแล้ว

********

 “จึๆๆๆ เขาทำพลาดซะแล้ว ภารกิจครั้งนี้มันยากเกินไป”

ยูบยองจินกระดกลิ้นของเขาขณะที่ดูจอมอนิเตอร์ เขาดูวิดีโอทันทีที่วีดกลับเข้ามาเชื่อมต่ออีกครั้ง วีดสามารถสำเร็จภารกิจของพวกเอลลิออนได้อย่างที่เขาคิด แต่ถึงยังไงระดับความยากของภารกิจถัดไปที่เขาได้รับนั้นถือว่าสูงเกินไป

ถึงแม้ว่าพวกลูกสมุนของวีดจะยอมทำตามเขา พวกซัลเลียนก็จัดการไม่ได้ง่ายๆ พวกมันมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมในการเคลื่อนที่ภายในถ้ำที่อยู่ในเทือกเขาฮาร์เซล

มันยากเกินไปที่จะกำราบพวกมันแม้ว่าจะมีกองทัพขนาดใหญ่แค่ไหนก็ตาม

 “โชคร้ายของเขามีแต่จะแย่ลงๆ คงจะแย่แน่ๆถ้าเขาทำภารกิจครั้งนี้ล้มเหลวหรือว่าตายไป”

ยูบยองจินคิดว่ามันสนุกจริงๆที่ได้ดูวีดแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นภารกิจอะไร ไม่ว่ามันจะยากเย็นสักแค่ไหน เขาก็ทำสำเร็จมาได้เสมอ

“บาร์ดเรย์ได้เปรียบมากเพราะว่าเขาเพิ่มค่าความเชี่ยวชาญดาบได้อย่างง่ายดาย แต่มันไม่ง่ายเลยสำหรับค่าความเชี่ยวชาญการแกะสลักถึงแม้ว่าจะทำภารกิจสำเร็จก็ตาม”

หากเขาใช้หลักการอนุมานดู มันก็คงเหมือนกับการปีนภูเขาสูงๆ หรือว่าการปีนหน้าผาสูงชันที่มีกระแสน้ำรุนแรง แต่ถ้าเขาปีนขึ้นไปถึงจุดสุดยอด เขาก็จะกลายเป็นปรมาจารย์ประติมากร

วีดอาจจะไปถึงขั้นปรมาจารย์ได้เพียงแค่ไม่กี่วัน แต่เขาก็เสียเปรียบอย่างมากเมื่อเทียบกับคู่แข่งของเขาเพราะว่าธรรมชาติของสายอาชีพที่เขาเป็น

“และยิ่งไปกว่านั้น….ฉันก็ไม่รู้เมื่อไรเขาถึงจะได้เทคนิคลับการแกะสลักอย่างสุดท้าย มันคงสุดยอดมากแน่ๆถ้าเขาทำได้ถึงขนาดนั้น”

จนถึงบัดนี้ วีดรวบรวมเทคนิคลับที่เกี่ยวข้องกับสายอาชีพมาได้ทั้งหมดเหลือเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น

ยูบยองจินถามระบบปัญญาประดิษฐ์ว่า

 “มีโอกาสมากแค่ไหนถ้าวีดกับบาร์ดเรย์สู้กันตอนนี้?”

-[วีดจะพัฒนาตัวเองได้ขึ้นอยู่กับปัจจัยทางภูมิประเทศและการใช้ทักษะ

บาร์ดเรย์มีคนอยู่ใต้บังคับบัญชาเป็นจำนวนมาก จากปัจจัยเหล่านี้หากทั้งสองพบกัน โอกาสที่จะชนะของวีดคือ 7.2%

ถ้าหากบาร์ดเรย์มีการร่ายมนต์เสริมกำลังช่วยและมีกองกำลังทหารที่มาก โอกาสของวีดก็มีอยู่แค่เพียงนิดเดียวหากพวกเขาต่อสู้อยู่บนหน้าผาที่ที่มีสายลมกรรโชกรุนแรง และวีดขึ้นไปขี่บนหลังของไวเวิร์น โอกาสของเขาก็จะเพิ่มขึ้นเป็น 19% แต่ถึงแม้ว่าเขาจะเสียเปรียบบาร์ดเรย์อยู่ ก็มีความเป็นไปได้ที่เขาจะสามารถหลบหนีได้โดยไม่เสียชีวิต

และถ้าบาร์ดเรย์โจมตีรุนแรงแบบต่อเนื่องก็จะทำให้เขาตายได้เช่นกัน บาร์ดเรย์มีเลเวลสูงกว่า แต่ว่าวีดก็คุ้นเคยกับการออกล่ามอนสเตอร์จำนวนมาก ดังนั้นหากใช้แวนฮอร์คและเหล่าประติมากรรมสลักชีพก็จะช่วยเพิ่มความเสียหายในการโจมตีได้เช่นกัน ]

 “ถ้าหากวีดได้รับเทคนิคแกะสลักลับสุดท้าย เขาจะมีโอกาสไหม?”

[ผลของเทคนิคลับแกะสลักสุดท้ายนั้นขึ้นอยู่กับผู้ใช้ แต่มันจะทำให้พลังของเขามีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้นหลายสิบเท่า หากวีดได้มันมาเขาจะสามารถสร้างข้อได้เปรียบจากคุณสมบัติเฉพาะของการแกะสลักได้ โอกาสของวีดก็จะเพิ่มขึ้นสูงอย่างยิ่งหากพลังการโจมตีและอัตราการตอบสนองของเขาใช้ได้อย่างถูกวิธี]

*****************

 “โอ้โห เลเวล14แล้ว”

บาร์ทฆ่าหมาป่าด้วยการใช้ดาบขึ้นสนิมที่อยู่แถวประตูเมืองได้แล้ว

“ยินดีด้วยครับ คุณลุง”

“ขอบใจนะ”

ผู้คนที่อยู่ภายในปาร์ตี้ต่างยินดีด้วยกับเขา คนอื่นๆเองก็เป็นผู้เล่นใหม่เหมือนกับบาร์ท

“ตอนนี้ลุงใช้ดาบเหล็กกล้าได้แล้วนะครับ แถมค่าความเสียหายก็ทำได้มากขึ้นอีกด้วย”

บาร์ทรู้สึกพอใจมากขณะที่ออกล่าไปพร้อมกับปาร์ตี้ เขามาจากเมืองทางตอนเหนือ โมราต้า! เหล่าผู้เล่นใหม่สามารถขี่รถลากขนส่งสินค้าได้ฟรีๆไม่เสียตังค์ การได้เดินทางและออกล่าที่นี่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นมากๆ ผู้คนเองก็เป็นมิตร เขาจึงปรับตัวเข้ากับที่นี่ได้ง่าย

 “ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมรอยัลโร้ดถึงได้ฮิตมากนัก นี่มันสังคมกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งเลยนะเนี่ย”

เขารู้สึกได้จริงๆขณะที่เขามองเมืองโมราต้า เหล่านักผจญภัยที่ทำการสำรวจเสร็จสิ้นก็มารายงานผลให้กับชาวเมืองแถวจัตุรัส! การปรากฏตัวของพวกเขานั้นสร้างเสียงปรบมือได้เสมอ แถมยังมีผู้คนมากมายร่างกายท่วมเหงื่อเข้าร่วมการสร้างสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ ผู้คนมากหน้าหลายตากำลังชื่นชมทัศนียภาพที่สวยงามของโรงหลอมเฮสเทียและหอวิจัยที่ได้ถูกสร้างขึ้น

“มีเงินทุนสร้างต่อด้วยหรอว่ะ?”

“ก็น้อยมากจริงๆนะ แต่ถึงยังไง อาคารขนาดยักษ์นี่ก็ยังสร้างต่อได้โดยไม่ถูกยกเลิกนิ”

 “ตอนไหนที่พวกเขาสร้างจนเสร็จแล้วละก็ มันก็จะเป็นประโยชน์กับพวกอาชีพช่างตีเหล็กและจอมเวทย์”

โมราต้ามีชื่อเสียงอย่างมากแม้แต่ในทวีปทางตอนกลาง ผลิตภัณฑ์พิเศษพื้นเมืองก็ถูกขายออกไปด้วยราคาที่แพงมากขึ้นในเมืองอื่นๆ ภายในอนาคตโมราต้าก็จะกลายเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรแน่ๆ จัตุรัสกลางก็จะมีของใหม่ๆ

“โห! นั่นมันเทวีน้ำแข็งนิ (Ice Beauty)! คุ้มจริงๆที่ได้มาเห็นนี่”

“สวยมาก สวยเหมือนเทพธิดาจริงๆ”

เทวีน้ำแข็งที่ถูกเอากลับมา ถูกตั้งเอาไว้ที่จัตุรัส ปกติแล้วน้ำแข็งจะละลายเมื่อเจอแสงอาทิตย์ทว่าเหล่านักเวทย์ก็ใช้เวทย์มนต์ของพวกเขาลดอุณหภูมิลง โมราต้าคือเมืองใหญ่ยักษ์ที่มีเหล่าจอมเวทย์อยู่ทั่วทุกที่ เหล่าจอมเวทย์คิดว่ามันช่างเป็นเกียรติที่ได้ช่วยลดอุณหภูมิให้กับเทวีน้ำแข็ง

“นั่นมันลูกสาวฉันนิ…..น้ำแข็งทำให้มันมีความรู้สึกที่ต่างออกไปแต่เธอก็สวยมากจริงๆ ใช่แล้วเธอสวยตั้งแต่เด็กๆแล้ว”

บาร์ทอยากจะโม้เรื่องลูกสาวของเขา แต่ว่านั่นมันเป็นไปไม่ได้ เขาจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาบอกว่าเขารู้จักกับวีด วีดคือเทพสงคราม ดังนั้นการมีอยู่ของเทวีน้ำแข็งก็คงจะเหนือกว่าคนทั่วไปเหมือนกับเขานั่นเอง

 “ลุงบาร์ทครับ รวบรวมหนังหมาป่าแล้วเอาไปที่ร้านค้ากันเถอะ”

“งั้นไปเถอะ ฉันอยากจะไปซื้อดาบเหล็กกล้าแล้ว”

บาร์ทลุกขึ้นจากตรงที่เขานั่ง มันไม่ง่ายเลยที่จะได้พบปาร์ตี้ที่เขาสามารถเชื่อใจได้

เขาต้องยุ่งอยู่กับบริษัทดังนั้นการเติบโตในรอยัลโร้ดจึงค่อนข้างช้า มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะล้าหลังมากกว่าพวกมือใหม่ที่เลื่อนขั้นอย่างรวดเร็ว

★★★★★★★★★★★★★★★

ณ เมืองหลวงแห่งราชอาณาจักรธอร์ ไอเอิ้นแฮมเมอร์!

วีดมุ่งหน้าไปที่อาคารบริหารเพื่อพบกับผู้อาวุโสคนแคระ ไอฮานด์

“ผมกลับมาจากกวาดล้างมอนสเตอร์ที่อยู่ในยูก็อธแล้วครับ”

“ขอบใจสำหรับการทำงานหนักของเจ้า ข้าได้ยินข่าวว่ายูก็อธปลอดภัยแล้ว เมื่อก่อนนี้ข้าช่างสิ้นคิดจริงๆ แต่ว่าทัศนคติที่มีต่อประติมากรของข้าได้เปลี่ยนไปแล้วนั่นก็เพราะเจ้า”

ณ ตอนนี้วีดรู้สึกมีความสุขมากที่สุด เขาทำภารกิจสำเร็จแล้วและมาเพื่อรับค่าตอบแทน มันเป็นความรู้สึกของการได้กลับบ้านหลังจากที่ออกไปผจญภัยอันหนักหนาสาหัส

 “คนแคระทั้งสี่ที่เจ้าได้ช่วยเอาไว้ พวกเขาได้เตรียมของขวัญเอาไว้แล้ว”

“ของนั่น….เอ่อ ผมไม่คิดมาก่อนเลยครับ”

นี่คือความสุภาพที่หลุดออกมาจากปากเขาแต่เขาก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะปฏิเสธรับมัน

“พวกเราเหล่าคนแคระเก่งในเรื่องทำของนั่นนี่ พวกเราก็อยากจะทำอุปกรณ์ให้กับเจ้านะแต่……”

อาณาจักรธอร์มีช่างตีเหล็กคนแคระฝีมือดีที่สุดที่สามารถสร้างอุปกรณ์อันหรูหราออกมาได้ ไอฮานด์ใช้มือของเขาถูไปกับหนวด

“เจ้าเป็นประติมากรที่สามารถรังสรรค์ความงดงามของวัสดุทุกชนิดออกมาได้ ดังนั้นข้าจึงรวบรวมวัสดุเหล่านี้เอาไว้รอเจ้า”

ไอฮานด์ส่งกระเป๋าเป้มาให้ แล้ววีดก็เปิดกระเป่านั้นออกทันทีและดูของที่อยู่ข้างใน มีแร่มิทธริล 22 ก้อน อดาแมนเทียมระดับสูง 5 ก้อนและแร่เหล็กคุณภาพดี 20 ก้อน เมื่อเอารางวัลจากภารกิจไคเบิร์นมารวมกันกับรางวัลนี้ ก็มากพอที่จะใช้ทำชุดเกราะได้ 3 ชุดแล้ว

“ขอบคุณมากครับ ผมจะใช้ของพวกนี้เป็นอย่างดีเพื่อรักษาความสงบสุขของทวีปเอาไว้ให้จงได้”

“ภาระที่เจ้าแบกอยู่บนบ่านั้นช่างใหญ่จริงๆ ได้โปรด ในภายภาคหน้าจงเดินบนเส้นทางของศิลปะต่อไป”

“เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่รอด……ข้าจะเติมเต็มหน้าที่ของข้าเพื่อให้ศิลปะเป็นที่จดจำให้ยิ่งใหญ่ไพศาลมากยิ่งขึ้นครับ”

★★★★★★★★★★★★★

โรงหลอมยักษ์แห่งเทพีเฮสเทียสร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว

ระยะเวลาในการสร้างสูงสุด: 4 เดือนกับ 26 วัน

ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง: 2,211,002 เหรียญทองกับ 26 เหรียญเงิน

จำนวนคนงานก่อสร้างที่เข้าร่วม: 428,883 คน

คุณค่าทางการก่อสร้าง: 142,329

มีคนที่มาเข้าร่วมก็สร้างมากกว่าที่วางแผนไว้จึงทำให้สร้างเสร็จเร็วขึ้น 7 วัน

ช่างตีเหล็กสามารถขุดแร่เหล็กได้เร็วยิ่งขึ้น

เมื่อมีสิ่งที่ถูกสร้างด้วยทักษะช่างตีเหล็ก จะมีเอฟเฟคเพิ่มเติมในการโจมตี +3% การป้องกัน +11%

ไอเท็มที่เต็มไปด้วยพลังของเทพีเฮสเทียสามารถสร้างขึ้นมาได้

อัตราการตั้งรกรากของเผ่าพันธุ์คนแคระเพิ่มขึ้น

ความพึงพอใจในของเหล่าคนแคระที่อยู่ในโมราต้าจะเพิ่มมากยิ่งขึ้น

การก่อสร้างโรงหลอมเฮสเทียเป็นที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว

มันถูกสร้างเสร็จเร็วกว่ากำหนดต้องขอบคุณความร่วมมือของผู้เล่นในโมราต้าที่แสนกระตือรือร้น หอวิจัยเองก็ดำเนินการสร้างไปได้ 97% แล้วด้วย

แล้วเมืองโมราต้าก็จะได้จัดงานเทศกาลอีกครั้ง!

วีดเดินฝ่าฝูงชนที่กำลังส่งเสียงอึกทึกครึกโครมขณะที่กินและดื่มจากนั้นก็เดินเข้าไปไปโรงหลอมเฮสเทีย โรงหลอมเฮสเทียเต็มไปด้วยเตาหลอมที่ดีที่สุดและยังมีเครื่องถวายบูชาที่เป็นเปลวเพลิงนิรันดรกำลังลุกโชติช่วงอยู่ตลอดเวลา! วันนื้คือวันที่การก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์และวันพรุ่งนี้ก็จะเปิดให้ใช้โรงหลอมอย่างเป็นทางการ

 “ท่านสามารถใช้ตอนไหนก็ได้ตามที่ท่านต้องการครับ”

วันนี้วีดใช้อำนาจของเขาในฐานะลอร์ดครอบครองโรงหลอมเฮสเทียเอาไว้ใช้แต่เพียงผู้เดียว เขาตัดสินใจที่จะสร้างอุปกรณ์ที่ทำจากมิทธริล อดาแมนเทียม และแร่เหล็กที่ได้มาจากภารกิจคนแคระ

“ฉันเสียชุดเกราะทัลร็อคไปแล้ว ดังนั้นฉันต้องทำอะไรที่มันดีกว่า”

โชคไม่ดีที่ทักษะช่างตีเหล็กของวีดอยู่เพียงแค่ขั้นกลางเลเวล 9 แม้ว่าทักษะตีเหล็กของเขายังไม่ถึงขั้นสูง แต่ตอนนี้เขาจำเป็นต้องใช้ชุดเกราะเพื่อใส่ไปต่อสู้

 “อย่างน้อยก็มีข้อดีของการทำชุดเกราะด้วยตัวเองอยู่”

เขาสามารถปรับเปลี่ยนน้ำหนักเพื่อแบ่งสันปันส่วนค่าความแข็งแกร่งและค่าความว่องไวให้ได้พอเหมาะ การสวมใส่ชุดเกราะหนักๆนั้นไม่สะดวกในการเคลื่อนไหวในการต่อสู้เลย แม้ข้อดีของมันคือการมีพลังป้องกันสูงแต่ก็ต้องแลกมาด้วยความคล่องแคล่วทางกาย ถ้าหากวีดทำมันด้วยตนเอง เขาก็จะสามารถสร้างชุดเกราะที่เหมาะกับสไตล์การต่อสู้ของเขา

 “ถ้างั้นเริ่มหลอมเลยละกัน”

เขาใส่มิทธริล 35 ชิ้น อดาแมนเทียม 12 ชิ้น และแร่เหล็กระดับสูงอีก 55 ชิ้นเข้าไปในส่วนล่างของเตาหลอม ชุดเกราะนั้นยากที่จะเก็บเอามาได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้วัสดุเป็นจำนวนมากถ้าเขาต้องการที่จะสร้างมันด้วยตัวเอง

“ชุดเกราะมิทธริลนั้นทั้งเบาแถมยังมีค่าความต้านทางเวทย์สูง มันคุ้มค่าที่จะยอมจ่ายทุกบาททุสตางค์แต่ว่า…..”

วีดเอาคบเพลิงศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างจากฮีเลียมออกมา มันคือประติมากรรมระดับแมคนัมที่มีคุณสมบัติพิเศษมากมาย หากเขาถือคบเพลิงระหว่างการต่อสู้อัตราการฟื้นฟูมานาและพลังชีวิตก็จะเพิ่มขึ้นมากกว่า 50% แถมยังเพิ่มพลังทักษะในการต่อสู้และทำให้พวกมอนสเตอร์แห่งความมืดกลัวหัวหดอีกด้วย แต่ทว่ามันกลับไร้ประโยชน์เมื่อต่อสู้กับมนุษย์ที่แข็งแกร่งอย่างบาร์ดเรย์ แม้ว่าจะมีประโยชน์ตอนออกล่าอยู่บ้างก็ตามที

 “คงจะดีกว่าถ้าทำมันให้เป็นชุดเกราะ”

จากนั้นวีดก็โยนประติมากรรมฮีเลียมเข้าไปในเตาหลอม

ตริ้ง!

ประติมากรรมระดับแมคนัมถูกทำลาย

เมื่อประติมากรรมถูกทำลาย ค่าชื่อเสียงจำนวนมากก็จะสูญเสียไป

เปลวไฟในเตาหลอมเริ่มก่อตัวรอบๆประติมากรรมฮีเลียมและมันก็เริ่มละลาย

วีดไม่ได้พยายามเอามันออกมา ได้แต่จ้องมองมันเท่านั้น

โครงร่างของประติมากรรมระดับแมคนัมได้รับความเสียหาย

คุณภาพของประติมากรรมยังเป็นที่น่าสงสัย

ค่าชื่อเสียงลดลง 4,250

ค่าชื่อเสียงของท่านในฐานะประติมากรลดลง

ค่าสถานะทางศิลปะลดลง 31 แต้ม

แร่ฮีเลียมคือวัตถุดิบล้ำค่า มันจึงดูอันตรายมากเกินไปที่จะปล่อยให้มันเป็นเพียงแค่ผลงานศิลปะของทวีปเวอร์เซล

“คงจะดีกว่าถ้าเอามันมาใช้เป็นวัสดุทำอุปกรณ์ ดีกว่าเอาไปใช้ทำประติมากรรม!”

อดาแมนเทียมนั้นมีพลังการป้องกันที่สูงจนยากที่จะแตกหักได้ง่ายๆ ทว่ามันก็มีน้ำหนักที่มาก มันจึงเหมาะที่จะใช้ในการทำชุดเกราะให้กับพวกนักรบ

“ถ้าฉันทำของที่สร้างจากอดาแมนเทียม ที่ออร์คคาริชวิสามารถใช้ได้ล่ะ แม้ว่าออร์คจะเติบโตได้เรื่อยๆ แต่เราก็ค่อยเอาไปขายทีหลังก็ได้นิ”

ช่างตีเหล็กที่มีฝีมือฉมังก็สามารถสร้างชุดเกราะเหล็กอันยอดเยี่ยมที่เหนือชั้นขึ้นมาได้ แต่มันหาได้ยากมากกว่าสำหรับคนทั่วไปที่จะได้สวมใส่เกราะมิทธริลและอดาแมนเทียม เพราะมันไม่ใช่วัสดุธรรมดาทั่วไป

มิทธริลที่หลอมละลายเหมือนกับน้ำที่อยู่ภายในเปลวเพลิงของเตาหลอมเฮสเทีย

ปกติมิทธริลนั้นจะมีราคาแพงและมีค่ามากกว่าทองและเงิน แต่มันก็ยังพอทำใจได้เมื่อเทียบกับแร่ล้ำค่าอย่างฮีเลียม

“ถึงจุดๆนี้พวกมันก็จะไม่เป็นแร่บริสุทธิ์อีกต่อไป”

วีดตักแร่มิทธริลและฮีเลียมออกมา จากนั้นก็เทมันลงใส่แม่พิมพ์ที่เขาทำไว้แล้ว ในบางครั้งวัตถุดิบจะไม่ผสานกันดีมากนักเพราะว่าอาจจะมีความไม่เข้ากันของตัวแร่เกิดขึ้น ในตอนที่ช่างตีเหล็กจัดการกับวัตถุดิบจะทำให้การผสานตัวกันของพวกมันออกมามีผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แค่การหลอมรวมกันระหว่างฮีเลียมและมิทธริลก็ถือว่าเป็นการผจญภัยครั้งใหญ่แล้ว

 “ถ้ามันไม่ได้ผลก็ค่อยหลอมใหม่อีกทีละกัน”

เขาผสมอดาแมนเทียมเข้ากับแร่เหล็กและเทมันใส่แม่พิมพ์เพื่อหล่อเป็นเกราะของออร์ค จากนั้นก็นั่งรอซักพักข้างๆเตาหลอมขณะที่เปลวเพลิงยังคงลุกโชติช่วงอยู่

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับช่างตีเหล็กในการก่อไฟที่รุนแรงขนาดนี้ โรงหลอมเป็นสิ่งก่อสร้างใต้ดิน ดังนั้นมันจึงดูเหมือนว่าไฟนั้นลุกขึ้นมากจากพื้นดิน

ช่างตีเหล็กแห่งเมืองโมราต้ารู้สึกพอใจเป็นอย่างยิ่งกับโรงหลอม เพราะมันดูเหมือนกับสนามเด็กเล่นของพวกเขา

“น่าจะเสร็จแล้วนะ”

วีดเปิดแม่พิมพ์ออก เกราะฮีเลียม มิทธริลและอดาแมนเธียมปรากฏออกมาเป็นรูปเป็นร่างแล้ว

ชุดเกราะมิทธริลผสมรวมกับฮีเลียมที่ปลดปล่อยความงดงามอันแสนประณีตออกมา ขณะที่ชุดเกราะอดาแมนเทียมมีขนาดที่ใหญ่หนาน่าเกรงขาม

ทว่างามยังไม่เสร็จ แล้ววีดก็หยิบค้อนขึ้นมา

แกร้ง! แกร้ง! แกร้ง!

เขาทุบลงไปที่เกราะเพื่อปรับอุณหภูมิของมัน เขาเพิ่มความร้อนและทุบมันด้วยค้อนซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อเพิ่มค่าการป้องกันและค่าความคงทนของมัน

ซู่ววววววววว!

จากนั้นก็ใช้น้ำมนต์เพื่อทำให้เกราะอดาแมนเทียมและเกราะฮีเลียมเย็นลง เขาได้น้ำมนต์นี้มาจากการเงินบริจาคให้กับวิหารเฟรย่าและวิหารลูห์

ชุดเกราะถูกสร้างขึ้นมาก่อนการเปิดทำการโรงหลอมเฮสเทียเพียงหนึ่งวัน

ความอดทนคือสิ่งที่สำคัญสำหรับภารกิจในครั้งนี้ เขาต้องใช้เวลาเป็นอย่างมากเพื่อที่จะสร้างชุดเกราะคู่กายที่จะช่วยปกป้องชีวิตของเขาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป มันเป็นงานที่ดูซ้ำซากที่ต้องใช้ความเข้มแข็ง พละกำลังทางร่างกายและสมาธิที่สูงยิ่ง

“ไอ้เวรบาร์ดเรย์นั่น! ไอ้พวกกิลด์เฮอร์มีส แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”

เขาใส่ความรู้สึกอันแสนขมขื่นลงไปในการตีชุดเกราะทั้งคืนและในที่สุดมันก็เสร็จสมบูรณ์

ตริ้ง!

ค่าความเชี่ยวชาญทักษะช่างตีเหล็กเพิ่มขึ้น

ชุดเกราะที่เสร็จสมบูรณ์ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเพราะเปลวเพลิงของเทพีเฮสเทีย

“ตรวจสอบ!”

วีดตรวจสอบชุดเกราะฮีเลียมผสมมิทธริลที่เขาจะใส่ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

เกราะอัศวินแห่งองค์เทพี

ความคงทน: 170/170

การป้องกัน: 197

ชุดเกราะโลหะศักดิ์สิทธิ์ได้บังเกิดขึ้นแล้ว ชุดเกราะนี้ได้สร้างขึ้นจากการผสมผสานของแร่ฮีเลียมและแร่มิทธริลจากราชอาณาจักรธอร์ และถูกสร้างขึ้นด้วยน้ำมือของวีด อัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญการแกะสลักและการตีเหล็ก!

ความรักขององค์เทพีเฟรย่าและความห่วงใยขององค์เทพีเฮสเทียที่มีรูปเป็นพลังแห่งความศักดิ์สิทธิ์จะสถิตอยู่ภายในเกราะชิ้นนี้ การอวยพรของเหล่าเทพีสามารถช่วยพิชิตเหล่ามอนสเตอร์ทั้งปวง

ข้อจำกัด: เลเวล 530

เป็นเหล่าอัศวินที่องค์เทพียอมรับเท่านั้น

ความแข็งแกร่ง: 900 เกียรติยศ: 200 ศรัทธา: 300

คุณสมบัติพิเศษ: ศรัทธา+120 ชื่อเสียง+6,100

ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่ม 31 แต้ม

ลูกธนูไม่สามารถทิ่มแทงเข้าโดยตรงได้

อัตราการฟื้นฟูมานาเพิ่มขึ้น 39%

เหล่าศัตรูจะต้องใช้โชคจำนวนมากเพื่อปล้นเกราะจากท่าน

ความเป็นไปได้ที่จะได้รับทองและเงินมีมากขึ้น ขึ้นอยู่กับโชคของท่าน

ป้องกันพลังแห่งความมืด

ป้องกันค่าสถานะผิดปกติ

ความเป็นผู้นำที่มีต่อเหล่าพาลาดินและทหารของศาสนจักรจะเพิ่มมากขึ้น

มีความต้านทานเวทย์แห่งความมืดและคำสาป

ผลของคำอวยพรแห่งเทพีเฟรย่า:

เมื่อศัตรูมีพลังทำลายที่แข็งแกร่ง ค่าการป้องกันของเกราะจะเพิ่มขึ้น 42%

เป็นเรื่องง่ายมากขึ้นที่จะเก็บเกี่ยวธัญพืช สมุนไพร และถั่วจากป่า ภูเขาและไร่นา

ผลของคำอวยพรแห่งเทพีเฮสเทีย:

ความเสียหายจากอาวุธเหล็กลดลง

ชุดเกราะเบามาก

ชุดเกราะแข็งมาก

ชุดเกราะจะไม่มีทางแตกหักได้

 “คิคิคึกคึก!”

แม้ว่าจะมีวัสดุและสภาพแวดล้อมในการผลิตดีแค่ไหน ชุดเกราะที่ออกมาก็ถือว่าดีกว่าที่คาดเอาไว้

“เป็นอย่างที่คิด ช่างคุ้มค่าจริงๆที่อุตส่าห์ใช้ชีวิตมาอย่างซื่อตรงจนถึงตอนนี้”

ชุดเกราะนั้นให้ผลออกมาดีมากเนื่องจากคำอวยพรของเหล่าเทพี

วีดไม่ได้พบข้อจำกัดในการสวมใส่ใดๆเลย แม้ว่าทักษะช่างตีเหล็กของเขายังต่ำกว่าข้อจำกัดอยู่แต่เขาก็ยังสวมใส่มันได้

 “ฉันไม่รู้ว่าควรจะฉลองยินดีกับผลงานชั้นยอดนี้หรือว่ารู้สึกเสียใจในฐานะประติมากรดี”

คบเพลิงฮีเลียมที่ถูกสร้างขึ้นมาใช้ในการต่อสู้ แต่ถ้าเป็นชุดเกราะก็หมายความว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมากๆได้

วีดทำงานอย่างหนักเพื่อเพิ่มค่าการฟื้นตัวและความอึดของเขา แต่พลังป้องกันของเขาก็ยังถือว่าขาดอยู่เมื่อเทียบกับพลังทำลายของเขา

ถ้าเขาสวมใส่ชุดเกราะดีๆ เขาก็จะสามารถฆ่ามอนสเตอร์ที่มีระดับสูงมากได้แล้วในตอนนี้

----จบตอน------

ผู้แปล : Cole’s Myth

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล