เล่ม 31 ตอนที่ 1: เทคนิคแกะสลักลับแบบใหม่ แปลโดย Smith REX

 วีดทำภารกิจปรมาจารย์ของเขาเสร็จสิ้นไปแล้ว 16 ภารกิจ นี่คือคำขอครั้งสุดท้าย และเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำคือการสร้างทักษะปรมาจารย์และได้รับการยอมรับ

"ช่วงเวลาที่ผ่านมา ฉันทำงานหนักมาก"

เขาจำได้ว่าภารกิจทั้งหมดที่ทำมานั้นยากลำบากแค่ไหน

"การเพิ่มความสามารถในการแกะสลักของฉันในขณะที่ทำภารกิจปรมาจารย์ก็ถือว่ายากอยู่อ่ะนะ"

หลังจากผ่านความยากลำบากมานับไม่ถ้วน เขาก็ใกล้จะกลายเป็นปรมาจารย์ในสายอาชีพคนแรกของทวีป แต่เขาก็ไม่มีความสุขกับเรื่องนี้ ขณะที่วีดพยายามอย่างมากสำหรับภารกิจ บาร์ดเรย์ก็กำลังประสบความสำเร็จอย่างมากอยู่เช่นกัน

กิลด์เฮอร์มีสมีชัยจากการบุก และกำลังบุกเข้าสู่สหภาพอาณาจักรบริทเท่น หลังจากทำเช่นนั้นกับอาณาจักรลาลาเซล วีดเคยแวะเวียนไปมาแล้วในหลายๆเมือง ในขณะที่เดินทางข้ามผ่านสหภาพอาณาจักรบริทเท่น เมืองที่มีชื่อเสียงหลายแห่งมีเสรีภาพในเชิงพาณิชย์ และการผจญภัยต่างๆก็ได้รับการพัฒนาขึ้นในทวีป

"ถ้ากิลด์เฮอร์มิส ขยายกลืนสหภาพอาณาจักรบริทเท่นรายได้จากภาษีของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก"

หากสหภาพอาณาจักรบริทตกไปอยู่ในอุ้งมือของกิลด์เฮอร์มิส  พื้นที่ที่เขาไม่สามารถหลบหนีอิทธิพลของพวกมันจะเพิ่มมากยิ่งขึ้น ถึงตอนนี้วีดจะได้วีรบุรุษแห่งจักรวรรดิ์อาร์เพน บาฮาม๊อคมาเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา แต่ความสุขของเขากลับลดลงหลังจากที่ได้ยินข่าว

"อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันได้บาฮาม๊อคมาอยู่ในมือแล้ว ฉันต้องทำให้เขาทำงานได้อย่างสมบูรณ์"

วีดได้ไปพบกับเอลลิออนเพื่อที่จะทำให้ภารกิจเสร็จสมบูรณ์

"ข้านำวีรบุรุษแดนเถื่อนมายังที่นี่ "

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนาน บาฮาม๊อคและเอลลิออนก็จดจำกันและกันได้ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว

-บาฮาม๊อค!

"ท่านดูเหมือนยังดีอยู่"

-ใช่ ข้านั้นเป็นกังวล ... คงต้องขอบคุณพระเจ้าที่ท่านยังคงปลอดภัย

"ข้าได้รับชีวิตใหม่จากผู้ที่ตามรอยเท้าของจักพรรดิ์อาร์เพนในเส้นทางแห่งการแกะสลัก "

-เอาล่ะ. ข้ามีความสุขมากที่ได้พบท่าน

ตริ้งงง!

-ภารกิจวีรบุรุษบาฮาม๊อคเสร็จสิ้นแล้ว บาฮาม๊อควีรบุรุษแห่งจักรวรรดิ์อาร์เพนได้กลับมาและรับชีวิตใหม่ เหล่าเอลลิออนจะมอบความจงรักภักดีของพวกเขาแด่ประติมากรวีดตลอดกาล

- ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 1,380

- ประติมากรรมสลักชีพบาฮาม๊อคได้กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ

- ทักษะการแกะสลักเพิ่มขึ้น

- ค่าความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 5

“หุ หุ หุ .”

วีดมองดูความอบอุ่นระหว่างเหล่าเอลลิออน และบาฮาม๊อค เขารู้ว่าสามารถใช้ประโยชน์ได้จากบางสิ่งจนต้องยอมเชื่อฟังได้อย่างหน้ามืดตามัวได้เลยในอนาคต

"การเลือกใช้ทักษะประติมากรรมประทานชีพ สำหรับภารกิจนี้ช่างเป็นอะไรที่ถูกต้อง"

 ตอนนี้เขาได้ความจงรักภักดีอันเป็นนิรันดร์ของเหล่าเอลลิออนเพราะจากบาฮาม๊อค ถ้าเขากลับมาโดยไม่ได้มอบชีวิตบาฮาม๊อคแล้วล่ะก็ วีดคงจะพลาดโอกาสเช่นนี้

'ถ้ามีคนที่ท้าทายภารกิจระดับปรมาจารย์การแกะสลักหลังจากฉัน พวกมันอาจจะได้รับประติมากรรมสลักชีพตนอื่นที่แตกต่างกัน'

ยังมีประติมากรรมสลักชีพหลายเผ่าพันธุ์ที่ยังคงคลุมเครืออยู่มากมายอาศัยอยู่ในทวีปโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้  สิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นมรดกที่ตกทอดทิ้งไว้โดยจักรพรรดิเกอิฮา จักรวรรดิอาร์เพนได้รวมทวีปเป็นหนึ่งเดียว ดังนั้นประติมากรรมสลักชีพจึงกระจัดกระจายไปทั่วทุกแห่ง ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะได้รับประติมากรรมสลักชีพที่ยอดเยี่ยมเมื่อจบภารกิจระดับปรมาจารย์ในช่วงต้น แน่นอนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเมื่อถูกใช้แรงงานจนถึงจุดสูงสุดแล้วเท่านั้น

"ข้าต้องทำให้พวกมันทำงานให้เต็มที่นับจากนี้เป็นต้นไป ตลอด 24 ชั่วโมงทุกวัน พวกมันจะต้องทำงานตลอดเวลาในเหมืองและทุ่งนาของข้า บาฮาม๊อค ข้าจะพาเจ้าลงดันเจี้ยนในอนาคตแน่นอน '

"เจ้ารู้เกี่ยวกับสถานที่อื่นๆ ที่ประติมากรรมสลักชีพเผ่าพันธุ์อื่นๆอีกไหม?"

 วีดถามพวกเอลลิออน เขาต้องการที่จะได้รับผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากจากภารกิจปรมาจารย์ของเขา ถ้าเขารู้แล้วเขาจะรีบฉกฉวยมาทันที!

- พวกเราไม่รู้อะไรมากนัก น่าเสียดายที่ทุกคนกระจัดกระจายออกกันไปไกล ...

"อืม มันคงเป็นเช่นนั้นสินะ."

แม้นมันจะน่าหงุดหงิด แต่เขาคงต้องยอมแพ้เพื่อที่เขาจะได้เข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายในภารกิจระดับปรมาจารย์ซะที

"ยังมีสิ่งใดอีกหรือไม่ที่ข้าสามารถทำได้เพื่อเสรีภาพและความสงบสุขแห่งโลกศิลป์?"

 โดยธรรมชาติแล้วเป้าหมายสูงสุดของเขาก็คือการทำเงิน

- ได้โปรดเดินทางไปยังศาสนสถาน ขั้นถัดไปเจ้าจะรู้เองยามเมื่อเจ้าไปยังศาสนาสถาน

"ข้าเข้าใจแล้ว  ข้าจะไม่เลินเล่อและจะทำมันอย่างดีที่สุด "

วีดเลือกวิหารเฟร์ยา และตรงไปที่นั่น เนื่องจากขณะนี้ความสัมพันธ์อันใกล้ชิดได้ถูกพัฒนาขึ้นมานั้นจึงทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นกับศาสนานี้ เขาแวะไปที่วิหารเฟรย์ยาที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของโมราต้า วีดเดินขึ้นบันไดของวิหารที่อยู่ทางตอนเหนือของเมือง

 มีประติมากรรมของเหล่าอัศวินและนักบวชถูกจัดวางไว้ทั้งสองข้างของบันได มีบันได 48 ขั้นทอดยาวไปสู่ประตูทางเข้าของมหาวิหาร ทางเข้าหลักถูกตกแต่งด้วยทองคำขาว คู่รักและผู้เล่นกำลังพักผ่อนอยู่ภายใต้แสงแดดหรือนั่งคุยกันตามบันได

"ค่าใช้จ่ายในการสร้างเช่นนี้นับว่าสิ้นเปลืองงบประมาณเสียจริง"

 มหาวิหารเป็นอาคารที่ยิ่งใหญ่เพื่อให้สามารถจัดเป็นงานศิลป์ได้ นอกจากนี้ยังมีคุณค่าในฐานะมรดกทางวัฒนธรรมและมีบทบาทในการเผยแพร่วัฒนธรรมของอาณาจักรอาร์เพน

"ข้าต้องการไปพบกับท่านนักบวชชั้นสูง"

"ท่านราชามาเยือน ข้าพระองค์ยินดีต้อนรับ ข้าพระองค์จะนำทางท่านเอง "

 วีดได้รับการต้อนรับจากพวกองครักษ์และนักบวช และมุ่งหน้าไปยังห้องของนักบวชชั้นสูง ที่พักสำหรับนักบวชชั้นสูงถูกจัดสร้างไว้ในมหาวิหาร

"ศาสนจักรเฟรย์ย่ายินดีต้อนรับพระองค์ ผู้ซึ่งทำคุณประโยชน์ให้กับทวีปนี้เป็นอย่างมาก”

"ท่านกล่าวชื่นชมข้ามากเกินไปแล้ว ข้าก็แค่อยากจะเผยแพร่ศาสนจักรเฟรย์ย่าเพียงเล็กน้อย "

วีดและนักบวชชั้นสูงแลกเปลี่ยนคำพูดเพียงไม่กี่คำ อย่างไรก็ตามเขาก็ยังรู้สึกดีที่เขามีอิทธิพลกับ NPC เช่นนี้ การที่วีดกลายเป็นราชา ดังนั้นทัศนคติของนักบวชชั้นสูงจึงสุภาพมาก นอกจากนี้เขายังได้นำจอกศักดิ์สิทธิ์แห่งเฮเลน ในขณะที่เขายังคงเป็นผจญภัยมือใหม่ ดังนั้นเขาจึงได้รับการดูแลที่แตกต่างจากศาสนจักรเฟรย่า

 เขาไม่จำเป็นต้องคุกเข่าลงเพื่อต้อนรับพวกเขา นี่เป็นพลังแห่งค่าชื่อเสียง! ความสำเร็จของวีดในแต่ละศาสนามีมากมายมหาศาลจนทำให้เขาได้รับการดูแลแบบเดียวกันกับทุกที่

"ข้ารอท่านราชามาเยี่ยมเยือนศาสนจักรเฟรยา ยังมีหมู่บ้านที่ยังไม่ได้ถูกค้นพบอยู่หลายแห่งในแดนเหนือที่ยังประสบปัญหาเนื่องจากมอนสเตอร์ มีบางสิ่งที่ต้องรอราชาเช่นท่านเท่านั้นจึงจักสามารถทำได้ "

 วีดได้รับภารกิจใหม่จากนักบวชชั้นสูง ปกติภารกิจเช่นนี้คงจะคล้ายกับการขยายอาณาเขตของอาณาจักรอาเพ่น หรือทรัพย์สมบัติ แต่น่าเสียดายที่เป้าหมายที่มาวันนี้มีจุดประสงค์ที่แตกต่างออกไป

"เหตุผลที่ข้ามาเยือนถึงศาสนจักรเฟรยาคือการค้นหาเส้นทางแห่งการเป็นประติมากรของข้า"

"มันราวกับว่า เมื่อนานมาแล้ว พระเจ้าผู้เสื่อมถอยได้ส่งผ่านข้อความมายังนักบวช ท่านเทพธิดาจะปรากฏอีกครั้งหนึ่งยามเมื่อการแกะสลักกลายเป็นส่วนหนึ่งของทวีป ข้ารู้ว่าพระองค์เป็นเพียงผู้เดียวที่สามารถบรรลุข้อนี้ได้ "

 “อะแฮ่ม.”

วีดเริ่มรู้สึกไม่สบายใจในขณะที่เขาได้ยินเช่นนั้น เขารู้สึกแปลก ๆ ราวกับว่าเขาต้องจ่ายเงินหรือรับภารกิจที่ยากลำบาก

"พระองค์ท่านได้มอบสิ่งต่างๆมากมายให้กับศาสนจักรเฟรยา ข้ารู้ว่ามันยากที่จะเดินไปตามเส้นทางแห่งศิลป์ ตอนนี้ข้าจักให้ไอเทมนี้กับพระองค์ ซึ่งทางวิหารของเราได้ทำการเก็บไว้ "

 นักบวชชั้นสูงเอากล่องไม้ออกมา วีดตื่นเต้นตลอดเวลาในช่วงเวลาเช่นนี้(มือสั่น) มันเป็นเช่นเดียวกับเมื่อพลังชีวิตของมอนสเตอร์ระดับบอสตกลงจนถึงขีดสุด

'ฉันสงสัยจังว่ามันคืออะไร'

 ความสนใจของเขาพุ่งเป้าไปที่กล่องไม้ สิ่งแรกที่เขาคิดคือสมบัติอันล้ำค่า เขาจะมีความสุขมากถ้ากล่องไม้เต็มไปด้วยสมบัติ

- คุณได้รับกล่องที่ถูกเก็บไว้ในวิหารเฟร์ยา

 ไม้ธรรมดา ๆ อยู่ข้างในกล่องเมื่อวีดเปิดออกมา พลังงานไหลออกมาจากลวดลายที่ถูกแกะสลักไว้บนนั้นอย่างเด่นชัด ,มันทำมาจากเนื้อไม้ที่ดีที่สุดแน่นอน พลังลึกลับที่จาง ๆ แต่อบอุ่นและรู้สึกปลอบโยนสามารถรู้สึกได้ออกมาจากไม้

"นี่คือสิ่งใด?"

"วีดผู้ได้ฝากงานศิลปะจำนวนมากมายไว้ในทวีปแล้ว หากงานของท่านแสดงให้ทุกคนได้ชื่นชม เทพธิดาเฟรยาได้ให้พรแก่ท่านวีดด้วยพระองค์เอง ยามเมื่อท่านเดินตามเส้นทางของประติมากร "

ตริ้ง !

- ปาฏิหารย์ใหม่แห่งการแกะสลัก ไม่มีผู้ใดแม้นสักคนเดียวที่ไม่รู้จักเรื่องราวของประติมากรวีด วีดผู้ได้ประสบความสำเร็จในการผจญภัยอันกล้าหาญมากมาย และมีชื่อเสียงจากการแกะสลักของเขา การแกะสลักนั้นสามารถก่อให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ เทพธิดาเฟรย่าได้มอบพลังในการสร้างสรรเทคนิคการแกะสลักลับแบบใหม่ มันคล้ายกับการให้ชีวิตแก่รูปสลักที่เคยได้รับมาแล้ว นี่จะนำไปสู่ขั้นตอนสุดท้ายในภารกิจระดับปรมาจารย์ ระดับความยาก: ภารกิจระดับปรมาจารย์ ข้อจำกัดของภารกิจ : ทักษะการแกะสลักขั้นสูง เลเวลl 9

- เทคนิคการแกะสลักลับ สามารถสร้างได้ผ่านภารกิจนี้ เทคนิคใหม่จะขึ้นอยู่กับประติมากรรมที่สร้าง

ถึงมันคืออีกหนึ่งภารกิจ แต่ผลตอบแทนนั้นมากเกินกว่าที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ เทคนิคการแกะสลักลับใหม่จะถูกสร้างขึ้นเนื่องจากภารกิจปรมาจารย์ในสายอาชีพ

"มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างคาดหวัง แต่ ... "

 ซาฮับ, เกอิฮา วอน อาร์เพน, เดย์แครม, เบลซ์ออส และ ดารอน ปรมาจารย์การแกะสลักแต่ละคนได้สร้างเทคนิคของตนเอง ตอนนี้วีดสามารถเข้าถึงความสูงส่งดังกล่าวนั้นได้ด้วยตนเอง มันรู้สึกราวกับว่าเขาเป็นปรมาจารย์อย่างแท้จริงที่ทิ้งรอยเท้าไว้ให้คนเบื้องหลัง วีดเดินไปที่มุมหนึ่งของห้องที่ผู้คนแทบไม่เคยได้ใช้ อารมณ์ที่ลึกซึ้งที่เขาไม่เคยรู้สึกตั้งแต่เริ่มเล่นรอยัลโร๊ดจนมาถึงตอนนี้กำลังผุดขึ้นมาภายในตัวเขา

"ในขณะเดียวกัน มันช่างเป็นเรื่องที่ต้องจริงจังสินะ ฉันจะสร้างมิติใหม่ในฐานะประติมากร ตรวจสอบ!”

- ท่อนไม้: ความคงทน 1/1 ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนใดบนเนื้อไม้ เทพธิดาเฟรย์ยาได้ปลุกเสกมันด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ และท่านสามารถสร้างทักษะใหม่จากมันได้

"มีหลายทักษะที่ฉันต้องการจะทำ ประติมากรรมที่สามารถทำลายทวีปได้ดีหรือเปล่าน้า? ไม่ ฉันได้ทุ่มเงินจำนวนมากในอาณาจักรอาร์เพนนี่นะ ประติมากรรมที่เพิ่มมูลค่าของที่ดินให้พุ่งสูงขึ้นก็น่าจะดี? มันคงจะเยี่ยมถ้าฉันสามารถเปลี่ยนไม้เป็นทอง หรือเปลี่ยนหินเป็นอัญมณีดีน้า. "

 วีดกำลังยุ่งอยู่กับความกังวลอย่างรุนแรงของเขา

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

ช่างตัดเย็บดาร์โก

เขาท้าทายภารกิจปรมาจารย์ของเขา และจำเป็นต้องติดลูกตาให้กับตุ๊กตา 100,000 ตัว

 “แฮ่ก แฮก แฮก !”

มันเหมือนเขาถูกรายล้อมไปด้วยดวงตา แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้และประสบความสำเร็จในที่สุด

"ตอนนี้ฉันต้องแจกตุ๊กตาให้กับเด็ก ๆ "

 ดราโก้เดินออกไปบนถนนของโมราต้า และมอบตุ๊กตาให้เด็ก ๆ

"ขอบคุณมาก. คุณท่าน.”

- ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 1

เขารับรู้ได้ถึงความรู้สึกอันซับซ้อนทุกครั้งที่เขาแจกตุ๊กตาออกไป สายตาของเด็กๆช่วยเยียวยาความเหนื่อยล้าในจิตใจของเขาเพียงเล็กน้อย

"ข้าขอบคุณท่านมากที่ให้ของขวัญเช่นนี้ให้กับลูกๆของข้า ท่านช่างตัดเย็บ"

ช่างตัดเย็บมอบตุ๊กตาให้เป็นของขวัญกับเด็กๆในโมราต้า และพ่อแม่ของพวกเขาก็เชื่อว่าเขาเป็นคนดี คนดีอาจได้รับค่าตอบแทนเพิ่มเติม แต่ก็ไม่วายที่จะสงสัยถึงผลกระทบที่ตามมา

ตาของตุ๊กตา 100,000 ตัวเสร็จสมบูรณ์แล้ว

เด็กทุกคนต่างก็ชื่นชมยินดีที่ได้ตุ๊กตา พวกเขาสามารถเปลี่ยนไปมาระหว่างการเล่นกับของเล่นหรือลูกบอล

"หุหุ ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ."

เขาได้ไปพบกับอาจารย์ผู้ฝึกสอนในส่วนของขั้นตอนต่อไปในภารกิจปรมาจารย์ของช่างตัดเย็บ

"ท่านทำดีมากแล้ว ขอขอบคุณ. เอาล่ะ…."

ดราโกกลืนน้ำลายลงคอ การออกอากาศมักแสดงให้เห็นว่าคนอื่น ๆ ต้องมีการผจญภัยอันยอดเยี่ยม ในภารกิจหลักของพวกเขา เขาหวังว่าคำขอจะไม่ยากเกินไป

"ต่อไป ข้าอยากขอให้ท่านปักกระดุม"

 “ไอ๋หย่ะ!”

"ข้าจะขอบคุณท่านมากถ้าท่านเย็บกระดุม 100,000 เม็ดลงบนเสื้อผ้าและแจกจ่ายมันในเมืองอันข้นแค้น"

ดราโก้ตกอยู่ในความสิ้นหวัง เขาตำหนิโลกที่ทำให้เขาได้รับความเจ็บปวดดังกล่าว

แต่ยังมีใครบางคนที่มีประสบการณ์ในสถานการณ์เดียวกันเมื่อท้าทายภารกิจระดับปรมาจารย์ ความรู้สึกในวัยเยาว์ยังคงไม่จางหายไปจากใบหน้าของชายผู้นั้น ในอดีตวีดได้พบกับเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังเติมเต็มส่วนผสมของอาหารเมื่อถูกเหมารวมจากการลงโทษของพวกขุนนาง

 เขาเดินทางไปทั่วทวีปเพื่อเรียนรู้อาหารแสนอร่อย และได้รับสูตรอาหารจากหลากหลายพื้นที่ อาหารของเขาก็เพียงพอที่สร้างรายได้จากการทำอาหาร แต่เขากลับเดินทางไปทั่วทวีปแทน

"ข้อจำกัดมากมายในการทำอาหารที่สามารถพัฒนาได้ แล้วฉันจะหยุดอยู่ที่เดิมได้อย่างไร"

 ถ้าเขาได้พบกับมอนสเตอร์ยามเดินทางอยู่แล้วล่ะก็ เขาก็จะวิ่งหนี พ่อครัวเอลคูคุนนับว่าเป็นที่นิยมในทวีป ข่าวลือเกี่ยวกับอาหารจานที่เขารังสรรค์ขึ้นแพร่กระจายออกไป จากนั้นเขาก็เดินทางมายังเมืองโมราต้าเพื่อหลีกเลี่ยงสงครามในทวีปกลาง

"อาหารอร่อยสามารถพัฒนาได้ในสถานที่ที่เงียบสงบด้วยงานศิลปะ ฉันต้องทำอาหารที่ดีที่สุดที่ทุกคนไม่สามารถต้านทานได้ "

เอลคูคุนท้าทายภารกิจปรมาจารย์การทำอาหาร! และเขาน้ำตาไหลจากกระเทียมเป็นเวลา 3 สัปดาห์

 การต่อสู้ทางสายอาชีพจำเป็นต้องสู้เท่านั้น และมันอาจเป็นทั้งชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ก็ได้ อาชีพสายการผลิตหรือสายศิลปะนั้นยังคงขึ้นอยู่กับความสำเร็จหรือความล้มเหลว ต้องใช้ความพยายามมากในการผลิตหรือด้านศิลปะไปจนถึงจุดที่ล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จ

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

แม้จะมีทักษะดาบแยกร่าง( Sword-Cloning) และเพลงดาบประกายแสง พวกนักดาบก็ไม่ลืมเกี่ยวกับพื้นฐานในวิถีดาบของพวกเขา

"วีดเคยบอกไว้ว่า มันเป็นเรื่องง่าย ในการแกะไปตามแก่นสาร เมื่อทำการแกะสลักประติมากรรม ... "

มันก็เพียงพอแล้ว ถ้าพวกเขาจะโจมตีอย่างต่อเนื่องไปที่จุดอ่อนในขณะที่ออกล่า แต่พวกนักดาบไม่เคยจบการต่อสู้ในการพัฒนาเทคนิคดาบใหม่ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่คู่ควรหรือแข็งแกร่งกว่าอยู่เสมอ  เหล่าครูฝึกและลูกศิษย์ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์จนสามารถฆ่าพวกมันลงได้ ดันเจี้ยนใกล้กับป้อมปราการเวอร์โก ได้รับการสำรวจหมดแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการทดสอบขีดจำกัดในขอบเขตดาบของพวกเขา

" แก่นสาร... มันไม่สามารถนำมาใช้กับมอนสเตอร์หรือคนที่มีชีวิต แต่มันเป็นเรื่องง่ายในการจัดการกับต้นไม้หรือหิน. "

พวกนักดาบไม่เคยกังวลเรื่องความยากลำบาก นี่คือการฝึกฝนสำหรับเหล่าครูฝึกและลูกศิษย์

"เป็นการยากที่จะตัดแก่นสารของสิ่งต่างๆ"

นักดาบ2 และ นักดาบ3 เริ่มคิดทันที พวกเขาตระหนักบางอย่างเมื่อเฝ้าดูชีวิตของวีด มันไม่ใช่ความเย้ายวนใจ แต่พวกเขาก็รู้ว่าร่างกายอันแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ค่อยสะดวก

"การฝึกของพวกเรายังคงอ่อนหัดนัก – ท่านอาจารย์!"

"ข้าจะเรียนรู้ด้วยร่างกายของข้าในการตัดแก่นสารและกลับมา ท่านอาจารย์!”

บรรดาครูฝึกและลูกศิษย์เริ่มตัดก้อนหิน มันมีทั้งส่วนที่แข็งและอ่อน ดังนั้นการควบคุมพลังของพวกเขาจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะตัดมัน ปริมาณของแรงที่เหมาะสมจะเผยให้เห็นรอยตัดเรียบตามเนื้อสัมผัส ผู้เชี่ยวชาญด้านดาบได้ตระหนักถึงธรรมชาติเมื่อฝึกกับต้นไม้

รอยัลโร๊ดมีทักษะและค่าสถานะเพื่อให้สามารถใช้พลังที่ต่ำกว่าในความเป็นจริงได้ บางครั้งต้นไม้หรือหินจะสลายและแตก นี่เป็นส่วนหนึ่งของความสนุกสนานในการยกระดับของพวกเขา! ถ้าตัวละครของพวกเขาเติบโตขึ้น พวกเขาก็จะรู้สึกเหมือนซูเปอร์แมน

ถ้านักดาบหรือนักรบสวมเกราะที่หนาแล้วพวกเขายังคงสามารถเคลื่อนที่ได้ดีขึ้น หากค่าความว่องไวเพิ่มขึ้นพวกเขาสามารถมีความเร็วเทียบกับม้าขณะออกวิ่งเลยทีเดียว!

 แม้จะมีอัตราความล้มเหลว นักเวทย์ก็จะทำความปรารถนาของพวกเขาให้เป็นความจริง เมื่อประสบความสำเร็จในเวทมนตร์โจมตีวงกว้างก็สามารถจัดการฝูงของมอนสเตอร์ได้ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ไอเทมเวทย์มนต์ หรืออุปกรณ์ช่วยบินจึงถูกขายในราคาแพงขนาดนั้น

 ความสามารถทางกายภาพของบรรดาลูกศิษย์ไม่เป็นสองรองใคร ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถทำลายต้นไม้ด้วยการใช้ลำแสงตัด ถ้ายังไม่อาจต้นไม้ได้ในรอยัลโร้ดนั่นหมายถึงคนผู้นั้นเป็นพวกผู้เล่นใหม่ แม้จะอยู่ในเลเวล 200 ก็ไม่ง่ายที่จะตัดตามพื้นผิว

ย๊าก  ย๊าก ย๊าก ย๊าก !

"มันดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนี้"

 เขาไม่สามารถควบคุมความแรงของเขาได้ และหินที่หน้านักดาบ 300 แตก

อุว๊ากกกกก !

นักดาบ500 พุ่งเข้าใส่หินขนาดใหญ่ด้วยดาบของเขา

“ความทนทานของดาบข้ากำลงตกลง ฟุ่.”

 พวกเขาพินิจพิเคราะห์ร่างกายของพวกเขาเพื่อตอบสนอง พวกเขาจำเป็นต้องแก้ปัญหานี้อย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น เหล่าครูฝึกและลูกศิษย์ต้องการที่จะทำลายหินโดยใช้กำลังเพียงเล็กน้อย

"อา! ข้าทำได้แล้ว!"

นักดาบ 2 ประสบความสำเร็จเป็นคนแรก

“ศิษย์พี่ ท่านทำได้ยังไง?"

"น้ำหนักของแกต้องเชื่อมต่อกับจุดศูนย์ถ่วงของตัวเองแล้วโจมตีด้วยพลังและความเร็วที่เหมาะสม ถ้าแกโจมตีไปที่จุดหนึ่งแล้วแกจะตัดมันได้อย่างแม่นยำไม่ใช่รึ? มันยากที่จะอธิบายเป็นคำพูด แต่จะมีช่วงเวลาที่ตัวแกเองก็สัมผัสได้ถึงมัน. "

"ผมจะฝึกให้หนักขอรับ ศิษย์พี่.”

 หลังจากนั้นนักดาบ 3 และนักดาบ4 ก็ประสบความสำเร็จด้วยเช่นกัน หลังจากความพยายามและการฝึกฝนนับไม่ถ้วนพวกเขาก็ได้เรียนรู้วิธีตัดหินอย่างถูกต้อง!

"ก๊าก ฮาฮ่าฮ่า นี่น่าตื่นเต้นมาก"

"นี่มันช่วยลดความเครียดของผมได้จริงๆ ศิษย์พี่ !"

 บรรดาลูกศิษย์ต่างทุบหินและทำได้ เสียงของหินที่กำลังแตกดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง! ความรู้สึกของความสุขและเพลิดเพลินจากการแกว่งดาบและทำลายหินรอบ ๆ หากพบแก่นสารที่ถูกต้องพวกเขาสามารถทำลายหินได้ถึง 10 ก้อนในขณะที่ใช้กำลังเล็กน้อย

ตริ๊งงงงง!

- ท่านได้รับเทคนิคการทำลายหินแล้ว เทคนิคนี้สามารถใช้เพื่อทำลายวัตถุที่แข็งแกร่งได้

- ความเชี่ยวชาญทักษะของผู้ชำนาญการอาวุธเพิ่มขึ้น

- ค่าสถานะที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการสู้รบและศิลปะการต่อสู้เพิ่มขึ้น 2.

พวกเขาคิดเกี่ยวกับการทุบหินตลอดทั้งวันเพียงเท่านั้น

'มันใช้ไม่ได้ เพราะไม่มีแก่นสารในโล่หรือเกราะ’

 ‘แม้ว่ามันจะมีแก่นสาร มันคงจะเล็กมากและยากที่จะแยกแยะในสนามรบ’

'อ่า ..ช่างเย้ายวนใจนัก ... '

ชีวิตช่างไร้ขอบเขต!  ไม่มีสิ่งเรียนรู้ที่ไร้ประโยชน์ แต่มันคงไร้ค่ากับแค่การทำลายหินขนาดใหญ่แล้วไม่สามารถนำไปใช้ในการสู้รบได้ นักดาบ3 คิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับเทคนิคการทำลายหิน

'อืม  ต้องมีหนทางใช้มันสักทางสิน่า มันจะไม่เป็นไปได้สำหรับมนุษย์ พวกมอนสเตอร์ แล้วถ้าเราพบกับบางสิ่งบางอย่างที่ยิ่งใหญ่เช่นมังกรกระดูก .... ! '

 มังกรกระดูกมีพลังป้องกันที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นสิ่งนี้จะมีประโยชน์มากในการทำให้มันอ่อนแอลง มันจะเป็นอันตรายมาก เพราะมันต้องอยู่ในระยะใกล้ แต่พวกเขาก็ต้องพยายามเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น พวกเขาฝึกฝนโดยใช้เทคนิค ทำลายหินในการต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้จริง

กรรร !

"อ่อนแอมาก…."

เคร้ง !

"ครั้งนี้มันแข็งมาก"

มันเป็นการยากที่จะหามอนสเตอร์ที่ใช้การได้ พวกเขาพบว่าวิธีการล่าที่ดีที่สุดคือการมุ่งไปที่จุดสำคัญอย่างต่อเนื่อง ในความเป็นจริงในเลเวลที่สูงขึ้นไปผู้เล่นส่วนใหญ่จะอาศัยทักษะ แม้ว่าทักษะการใช้ดาบของพวกเขาจะสูง แต่ยิ่งทักษะการโจมตีแข็งแกร่งกว่าทักษะพื้นฐานเท่าใดก็จะเปลืองมานาเท่านั้น อย่างไรก็ตามทักษะจะไม่สามารถปรับพลังการใช้ออกได้

แน่นอนว่าการผสมผสานของความแข็งแกร่งและทักษะที่อ่อนแอจะถูกนำมาใช้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่มีคนส่วนน้อยที่จะตั้งใจค้นหาจุดอ่อนและพยายามโจมตีใส่มัน ถ้าการโจมตีไม่สัมฤทธิ์ผลมันจะกลายเป็นถูกตีเอาฝ่ายเดียว แต่พวกนักดาบดื้อรั้นและมุ่งมั่น แม้แต่กับการต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่อยู่ในเลเวลเดียวกัน พลังชีวิตของพวกเขา ความยืดหยุ่น ทักษะและอุปกรณ์ของพวกเขาใช้ต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง มันไม่สามารถคำนวณได้ แม้ว่าจะทำการตรวจสอบมอนสเตอร์ด้วยเวทมนตร์รายละเอียดของสถานการณ์ก็จะไม่ปรากฏออกมา วิธีเดียวที่จะรู้คือการต่อสู้โดยตรง

ความต้านทานของมอนสเตอร์จะหายไป หากโจมตีด้วยพลัง มานา และความเร็วที่ถูกต้อง

การโจมตีของท่านประสบความสำเร็จในการเจาะผ่านพลังป้องกันของมอนสเตอร์

พลังป้องกันของมอนสเตอร์ขึ้นอยู่กับเกราะหรือผิวหนังของพวกมัน มอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงจะมีผิวหนังที่แข็งแรงกว่าเหล็ก แต่ถ้าพวกเขาประสบความสำเร็จในการโจมตี การป้องกันขั้นพื้นฐานย่อมไม่มีผล!

ตริ้งงงง!

- การโจมตีต่อเนื่องประสบความสำเร็จ มอนสเตอร์ถูกฟัน!

- ความเชี่ยวชาญทักษะของเจ้าแห่งอาวุธเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ย่าห์!”

 การโจมตีอย่างรุนแรงที่มาจากการรวมกันของมือที่เป็นพื้นฐานของกีฬาทุกชนิด และศิลปะการต่อสู้เข้าด้วยกัน

 “ช่างชื่นใจนัก.”

สมาธิพุ่งสูงขึ้นขณะที่พวกเขาต่อสู้กับมอนสเตอร์ แม้ว่าพวกเขาจะโจมตีจุดสำคัญ การป้องกันของมอนสเตอร์ก็ไม่สามารถละเลยได้ ดังนั้นพวกเขาจึงค้นหาแก่นสารที่สมบูรณ์แบบ แล้วใส่ความแข็งแกร่งของพวกเขาลงไปและทำลายล้าง

ทักษะใบมีดแกะสลักของวีดสามารถทะลวงการป้องกันทางกายภาพของฝ่ายตรงข้ามได้ แต่แลกกับการสูญเสียมานาเป็นอันมาก ดังนั้นพลังการโจมตีของมันนับว่าอ่อนแอมากหากโจมตีตรงๆ แม้ว่าทักษะใบมีดแกะสลักจะโจมตีสองหรือสามครั้ง แต่พลังโจมตีของมันนั้นอ่อนแอกว่าดาบปกติ

 “โอ๊ววววว!”

เมื่อจุดอ่อนถูกพบครั้งหนึ่ง พวกมอนสเตอร์เหล่านั้นก็จะถอยกลับและตกอยู่ในสภานะหวาดกลัว ถ้าพวกเขาประสบความสำเร็จในการโจมตีอย่างต่อเนื่องพวกเขาจะมีชัยเหนือมอนสเตอร์ การโจมตีอย่างรุนแรงของพวกเขาผสานกับการใช้อาวุธของพวกเขาได้อย่างอิสระ โดยไม่ต้องเสียมานาเป็นจำนวนมาก

"นี่มันแปลกจริง มันก้าวข้ามมาอยู่ในขอบเขตที่ข้าไม่ได้ตั้งใจที่จะค้นหามัน ถ้าข้าเห็นช่องว่างข้าสามารถควบคุมพลังและมานาของข้า เพื่อต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้ "

บรรดาลูกศิษย์ต่างเข้าใจการโจมตีภายใต้การคุกคามของความตาย

"อืม มันเป็นเช่นนี้เอง"

"แต่นี่เป็นเทคนิคการดาบที่ยากมากครับ ศิษย์พี่ มันยากที่จะทำให้ร่างกายเคลื่อนไหวแม้ว่าหัวของเราจะบอกให้ทำ. "

 มันยากที่จะประสบความสำเร็จในเทคนิคนี้ทั้ง 100 ครั้ง อย่างไรก็ตามร่างกายของพวกเขาค่อยๆซึมซับอย่างช้าๆจากความสามารถของมอนสเตอร์เมื่อเวลาผ่านไป ถ้าพวกเขารู้จุดก่อนหน้านี้พวกเขาก็สามารถเตรียมการโจมตีได้ ยังไงเสียธรรมชาติของมอนสเตอร์นั้นไม่ได้นั่งรออยู่นิ่งๆ มอนสเตอร์ระดับสูงมักมีทักษะหลากหลายเพื่อต่อสู้  แม้ร่างกายอาจเข้าใจ แต่ก็ยากที่จะนำไปสู่การปฏิบัติ

"ท่านอาจารย์ ข้าได้ค้นพบเส้นทางสู่แก่นสารแล้ว"

นักดาบ2รายงานไปยังนักดาบ ทันใดนั้นนักดาบก็ได้รับเสียงกระซิบจากชาแมนหญิง พวกเขาได้พบกันบนขอบเทือกเขายูโรกินะ เขาได้ใช้ชีวิตทั้งหมดของเขาในฐานะชายโสด แต่ตอนนี้เขาก็ได้รับความหวังสุดท้ายในการได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง

- เมื่อวานนี้คุณมาหรือเปล่า? หลายวันผ่านไปนับตั้งแต่ที่คุณสัญญาว่าจะมา

- ผมขอโทษ. งานของผมทำให้ไม่ค่อยสะดวกน่ะ ... ผมจะกลับมาเร็ว ๆ นี้

- ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน? คุณบอกฉันได้ไหม?

นักดาบพบว่ามันมันยากที่จะตอบ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบความคิดของเธอที่จะเดินทางไปยังป้อมปราการเวอร์โกเพื่อที่พวกเขาจะสามารถออกล่าไปด้วยกัน แต่เขาต้องการสงบและสง่างามยามอยู่ต่อหน้าของเธอ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถให้ใครมาวุ่นวายได้

- เอิ่ม พวกเราไปออกล่าด้วยกันที่เทือกเขายูโรกินะกันเถอะ

 เขาตัดสินใจที่จะตอบอย่างซื่อสัตย์ ผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะไม่ใส่ใจถ้าเวลาแห่งความเจ็บปวดนั้นผ่านไปไว เซเฟอร์ยังให้คำแนะนำว่าควรตอบอย่างซื่อสัตย์ หรือเขาอาจจะถูกฝังอยู่ในหลุมฝังศพเมื่อถูกจับได้

- บางทีคุณอาจจะยังไม่รู้ แต่ตอนนี้ผมอยู่ที่ป้อมปราการที่ตั้งอยู่ทางเหนือ ... ..

- อาณาจักรอาร์เพนใช่ไหม ?

- ใช่เลย. พรุ่งนี้ผมค่อยมุ่งหน้าไปยังเทือกเขายูโรกินะ

น้ำเสียงชาแมนหญิงไม่โกรธ มันเต็มไปด้วยความอยากรู้

- ทำไมคุณไปอยู่ในที่ห่างไกลเช่นนั้น?

- ผมกำลังสอนเด็ก ๆ ในสถานที่ที่เรียกว่าโมราต้า และหนึ่งในลูกศิษย์ของผมคือราชาที่นี่ ... .

- เทพสงครามวีดน่ะหรือ ?

- ใช่แล้ว

-ว๊ายย! หรือจะคือท่านวีดที่สุดยอดคนนั้น ? ท่านวีด ​​... ท่านวีดเป็นลูกศิษย์ของคุณจริงหรือนี่ๆ?

ตัววีดมักเป็นที่นิยมกับผู้หญิงอายุช่วง 30 ! นักดาบอิจฉา แต่ฉลาดพอที่จะใช้ประโยชน์จากสถานะชื่อเสียงของวีด

- มันก็คงเป็นเช่นนั้น เพราะผมสอนวิธีใช้ดาบให้กับเขา

- ถ้าฉันไปโมราต้า ฉันจะได้พบท่านวีดไหมน้า?

- เพียงแค่ตามผมมา และพวกเราก็จะได้พบกัน คุณไม่ต้องทำอะไรเลย

- งั้นฉันจะไปโมราต้ากับน้องสาวและหลานสาวของฉัน ขอบคุณนะ. และรักคุณ ...นะ

- ผมก็เช่นกัน.

 เธอตัดสินใจที่จะโดยสารเรือไปทางเหนือ นักดาบผู้ซึ่งได้จัดการวิกฤติใหญ่ และไม่ต้องมุ่งหน้าไปยังเทือกเขายูโรกินะ กลับมาเป็นตัวเองในขณะที่เขาจับดาบของเขาและกล่าวออกมาว่า

"อืม, บอกฉันว่ามันอยู่ที่ไหน"

"มันแตกต่างจากมอนสเตอร์ทุกตัว พวกเราต้องโจมตีส่วนที่ส่งผลต่อพลังชีวิต การป้องกันและทักษะจำเป็นต้องแข็งแกร่งพอ ต้องอาศัยความเร็วและมานา "

โดยปกติผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่มีความคิดเกี่ยวกับการตีอย่างเหมาะสม มันจึงเป็นเรื่องปกติที่รับรู้ว่าการตีหนักขึ้นจะทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่คนส่วนใหญ่เลือกการโจมตีอย่างรอบคอบ โดยการโจมตีอย่างแม่นยำไปไปที่แก่นสารตรงจุดอ่อนของมอนสเตอร์ มันสามารถข้ามความแข็งแกร่งและการป้องกันของมอนสเตอร์ได้

"นี่เป็นสิ่งที่น่าสนใจ ข้าเพิ่งเริ่มเบื่อกับการต่อสู้ "

นักดาบนำนำไปใช้กับมอนสเตอร์ทันที พลังและความเร็วนั้นแตกต่างกันเมื่อพิจารณาการป้องกันและความสามารถของมอนสเตอร์ ในที่สุดเขาก็สามารถประสบความสำเร็จได้หลังจากการล่ามอนสเตอร์ตัวที่เจ็ด

 มอนสเตอร์ได้รับความทุกข์ทรมานจากการฟันเพียงครั้งเดียว มันตกอยู่ในความสับสนจากการโจมตีอย่างต่อเนื่องที่จุดตายของมัน มันเป็นการโจมตีที่สมบูรณ์แบบจะยกเลิกการป้องกันของฝ่ายตรงข้าม!.

"มันดูเหมือนง่ายจนน่าแปลกใจ"

นักดาบทดสอบเทคนิคในขณะที่จัดการกับมอนสเตอร์ เขาเข้าใจลักษณะพิเศษของร่างกายของมอนสเตอร์ นักดาบด้วยสัญชาตญาณเหมือนเครื่องคิดเลข

กวว๊าววว !

กว๊ากกกกกก !

เขาใช้มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเป็นคู่ซ้อมให้กับเขา

แกว๊ววก !

นอกจากนี้เขายังพบแก่นสารเมื่อจัดการกับมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ

"นี่คือการตัดตามเมล็ดพันธุ์."

เขาหลีกเลี่ยงสัตว์มอนสเตอร์ที่อ่อนแอและใช้ดาบของเขากวัดแกว่งเบา ๆ

 ซึบ แซก !

 มันแสดงให้เห็นถึงผลลัพธ์อันยิ่งใหญ่สำหรับการใช้พลังงานออกไปน้อยที่สุด นี่คือชนิดของการเรียนรู้ในดาบที่มาจากการแกว่ง แทง และการฟัน ด้วยดาบหลายหมื่นครั้ง หัวใจหลักในการควบคุมดาบคือพลัง ความเร็ว และความแม่นยำ พวกเขาสามารถเพิ่มพลังโจมตีได้สองเท่าในการต่อสู้ เทคนิคนี้จะยากในการต่อสู้ตะลุมบอน และสามารถใช้ได้เฉพาะในระหว่างการต่อสู้ตัวต่อตัวเท่านั้น มันเป็นเทคนิคที่ดีที่สุดในการแสดงทักษะพื้นฐานของดาบ

นักดาบสามารถหาแก่นสาร และฟันมอนสเตอร์ด้วยดาบของเขาตรงเข้าไปได้ในทันที ร่างนับไม่ถ้วนร่วงลงดินเหมือนใบไม้ร่วง! นักดาบโจมตีได้อย่างเฉียบขาดและโจมตีสำเร็จห้าครั้งต่อเนื่อง แม้มอนสเตอร์จะมีค่าความทนทานก็ตามทีแต่ มันก็ทรุดและกองลงไป

"นี่เป็นเทคนิคดาบที่ยากมาก มันจะไม่ง่ายในระหว่างการต่อสู้ที่ยากและกระชั้น. "

ตริ๊งงง !

- เทคนิคดาบแบบใหม่ถูกสร้างขึ้น มันจึงเป็นไปได้ที่จะตั้งชื่อเทคนิคดาบนี้ คุณประสบความสำเร็จในการสร้างเทคนิคดาบครั้งแรก ทำให้ความเชี่ยวชาญทักษะเริ่มเข้าสู่ช่วงต้นของขั้นกลางเลเวล  2

- ความเชี่ยวชาญของเจ้าแห่งอาวุธเพิ่มขึ้น

- ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 3,196 เนื่องจากท่วงท่าอันงดงามของเพลงกระบี่

นักดาบได้รับผลที่ไม่คาดคิดหลังจากการล่ามอนสเตอร์อยู่แถวนั้น

"ข้าจะเรียกมันว่าเทคนิคดาบแห่งแก่นสาร"

นักดาบไม่มีค่อยใส่ใจนักกับเรื่องความรู้สึกในการตั้งชื่อมากมายเหมือนกับลูกศิษย์ของเขา วีด เป๊ะๆ

"ตอนนี้ ข้าต้องสอนเทคนิคดาบให้ลูกศิษย์ของข้าสินะ"

 มันเป็นเรื่องยากจะเชื่อ แต่เทคนิคดาบนี้ไม่ด้อยไปกว่าที่เคยมีมา

จบตอน

ผู้แปล : Smith REX

Ediotr : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล