เล่ม 21 ตอนที่ 3: ออกเดทที่ร้านกาแฟ แปลโดย koichii

การถ่ายทอดสดของ KMC เกี่ยวกับเควสของ วีด ประสบความสำเร็จ มียอดผู้ชมมากที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกไว้ในประเทศ เนื่องจากการออกอากาศดังกล่าวเป็นที่นิยมมาก พวกเขาจึงจัดผังรายการอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว

"การผจญภัยของวีด ไม่ได้จบลงแค่นั้น เนื่องจากว่า การออกอากาศยังต้องแสดงให้เห็นการทำเควสแบบเรียลไทม์ เอาล่ะ เรามาเพิ่มเวลาให้มันพอดีและเกณฑ์กำลังคนเข้ามาให้เหมาะสมกับการออกอากาศเควสต่อเนื่องแบบเต็มตอนกันเถอะ"

พวกเขาเฉลิมฉลองด้วยการรับประทานอาหารค่ำที่บริษัทในคืนนั้น แต่ต้องกลับมาอุทิศให้กับการทำงานในวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันเสาร์ ดังนั้นเวอร์ชันเต็มของ เควสต่อเนื่องของวีด ได้รับการตัดแต่ง แบ่งออกเป็นสามตอนเพื่อเผยแพร่

= ตอนที่หนึ่ง: แม่น้ำโหยหวน =

วีดทำการชำระล้างวิญญาณของแม่น้ำแห่งนี้และสร้างพันธมิตรแห่งชนเผ่าและมอนสเตอร์เพื่อเข้าร่วมสงครามการต่อสู้กับ วิหารเอมบินยู

= ตอนที่สอง: ดินแดนต้องห้ามของลาสฟาลั้งค์ =

การเดินทางอันยาวไกลของ วีด ข้ามผ่านทะเลลึกลับและการสำรวจที่ยอดเยี่ยมของเขาในเขตหวงห้ามของ ลาสฟาลั้งค์

= ตอนที่สาม: จอมเวทย์มนต์ดำ =

วีดนำกองทัพอันเดด เข้าต่อสู้กับ นักรบแห่งความหายนะ, กิลด์ และ เหล่าโจรสลัด การต่อสู้ครั้งสุดท้ายของ วีด, มังกร VS  นักรบแห่งความหายนะ ผู้ยิ่งใหญ่ คูบิยะ สงครามเผ่าพันธุ์ เพื่อตัดสินชะตากรรมของลาสฟาลั้งค์

เนื้อหาหลักของภารกิจได้รับการเผยแพร่เป็นรายการสด เควสแบบเรียลไทม์ การผลิตเต็มรูปแบบจะเติมเต็มทุกรายละเอียดที่ขาดหายไปของเควสต่อเนื่องโดยเริ่มต้นที่เควสแม่น้ำโหยหวน

กระดานข่าวท่วมท้นไปด้วยคำขอร้อง ทั้งการผลิตเต็มรูปแบบและการออกอากาศอีกครั้งในรอบที่มีการถ่ายทอดสดไปแล้วก่อนหน้านี้

"เมื่อไหร่จะออกอากาศเควสต่อเนื่องแบบเต็มตอน?"

"ตอนบ่ายวันอาทิตย์ครับ"

การตัดสินใจในครั้งนี้ถือว่าเป็นการเลือกช่วงเวลาที่ดีที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าจะได้เรทติ้งสูงที่สุด

KMC มีเดีย ตัดสินใจที่จะออกอากาศเวอร์ชันเต็ม เควสต่อเนื่องการผจญภัยของวีดในช่วงบ่ายวันอาทิตย์ ก่อนหน้านี้พวกเขาต้องเร่งรีบและขายช่วงโฆษณา 30 วินาที

ผู้อำนวยการคังมีความชำนาญในการสร้างรายได้จากการโฆษณา

 “ตอนที่หนึ่งคือการปรับเปลี่ยนประติมากรรมจำนวนมหาศาลและฉากสั้น ๆ ของการต่อสู้ระหว่าง ราชาไฮรดร้า, ลิช บาร์ข่าน ดีม๊อฟ และ อิมูกิ ตอนที่สองเป็นการปะทุของภูเขาไฟเช่นเดียวกับการมาถึงของกองทัพเรือรบแห่งราชอาณาจักรฮาเว่นและพวกโจรสลัด เพิ่มฉากการต่อสู้เข้าไปด้วยนะ ส่วนตอนที่สาม ...”

... ผู้อำนวยการท้วงติงไม่เห็นด้วย

"สำหรับตอนที่สาม ... เวลาที่อนุญาตให้โฆษณา มันสั้นเกินไป "

"ตอนที่สามจะแสดงหัวของมังกรก็พอ แล้วมังกรคำรามเอาไปใช้ในช่วงโฆษณาละกัน"

วิดีโอโปรโมทนี้เป็นผลงานของแผนกสื่อ KMC ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากเมื่อพิจารณาจากกรอบเวลาอันสั้นที่พวกเขาต้องทำ;

หมอกแห่งสงคราม ค่อยๆคืบคลานเข้ามา ช้าๆ

แม่น้ำโหยหวน ...

กองทัพรวมพลพร้อมประจัญบาน

พร้อมกับมหากาพย์แห่งบทเพลง

ยักษ์อัคคีเคลื่อนตัวผ่านทะเลสาบลาวา

โจมตีนักผจญภัยมนุษย์ ...

ลอร์ดแห่งอันเดด ลิช จอมเวทย์อมตะ และ มังกร!

ผู้ชมกำลังดูตัวอย่างหนัง กระตือรือร้นมาก เมื่อพวกเขากำลังจะได้ดูการออกอากาศเควสต่อเนื่อง

เมื่อพวกเขาเริ่มออกอากาศ พวกเขาประสบความสำเร็จมียอดคนดูทั้งหมด 63.9% ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว มันเป็นเรทติ้งที่มากที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกเอาไว้ ตอนนี้ ไม่มีใครไม่รู้จัก วีด จาก รอยัลโร้ด

เรื่องราวการผจญภัยของวีด ในรอยัลโล้ด มีความเกี่ยวข้องกับทุกหัวข้อ วันแล้ววันเล่า บนกระดานข้อความทางอินเทอร์เน็ต

================================

- ฉันอยากรู้เกี่ยวกับการเดินทางออกทะเลนั่น มันจะใช้เวลานานสักเท่าไหร่จนกว่าคุณจะมีทักษะพอที่จะแล่นเรือที่มีเสากระโดงสูงๆและต้นหนเรือ? ภาพที่กำลังพายเรือพวกนั้น ดูเหมือนว่ามันจะเป็นงานที่ยากมาก

- คุณสามารถเลี้ยงปลาได้ มีไข่จำนวนมากที่ยังไม่เป็นที่รู้จักกัน; ปลาโลมาที่เกิดเมื่อ 4 เดือนก่อน,หากคุณให้อาหารมันอย่างดีแล้วล่ะก็ พวกมันสามารถช่วยเพิ่มความเร็วในการเรียนรู้ทักษะการแล่นเรือใบ คุณสามารถให้นกช่วยได้เช่นกัน คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในทะเลอันกว้างใหญ่ ขณะที่คุณเดินทางตามท้องทะเล ธรรมชาติจะช่วยเหลือคุณเอง

- เป็นไปได้ไหมที่จะพบกับการผจญภัยในทะเล? วีดค้นพบเกาะต่างๆ แล้วเราสามารถไปสำรวจทวีปใหม่ได้หรือไม่?

- คุณสามารถทำได้นะ สมมติว่ามีดินแดนนิรนามในท้องทะเล มันเป็นความฝันของเหล่ากะลาสีเรือในการค้นหาเกาะสมบัติในตำนาน

================================

หลังจากการออกอากาศของเควสต่อเนื่องของวีด, ความสนใจในทะเลก็กลายเป็นประเด็นขึ้นมา การแล่นเรือเข้าไปในน่านน้ำในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่และกำลังพาดผ่านไปตามคลื่นที่วุ่นวาย ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่โรแมนติคมากๆ

ความปรารถนาที่จะเป็นเนโครแมนเซอร์แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

================================

- ผมถามคุณก็เพราะว่าคุณเคยเป็นเนโครแมนเซอร์มาก่อน หลังจากที่คุณเปลี่ยนอาชีพขั้นที่ 2 เป็นพ่อมดแล้ว มันมีความแตกต่างอะไรใหญ่ๆบ้างมั้ย?

-ลิช! มันเป็นอาชีพที่ฉันใฝ่ฝัน มนต์ดำและความอาฆาต ... ผู้คนที่อยู่ใต้อาณัติ!

- การสร้างความใกล้ชิดกับผู้อื่นเป็นเรื่องยากสำหรับเนโครแมนเชอร์, ถ้าคุณฆ่าใครสักคน,ค่าชื่อเสียงอันฉาวโฉ่จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างรวดเร็ว,นั่นคือเรื่องที่จะเกิดขึ้น,ขอบคุณ แต่เดิมที เราก็ไม่มีเพื่อนอยู่แล้ว

- ทำไมไม่ลองสร้างปาร์ตี้เนโครแมนเชอร์ดูล่ะ แล้วออกไปผจญภัยด้วยกัน? แล้วสร้างโครงกระดูกประมาณ 5,000 ตัวและฆ่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าในตอนที่กำลังสำรวจดันเจี้ยน

================================

กองทัพ อันเดด แข็งแกร่งมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณลองพิจารณาดูว่าพวกเขาสามารถใช้ความน่ากลัวของพวกมันในการออกล่า มันจะมีประสิทธิภาพมากสักแค่ไหน แน่นอนสไตล์การออกล่านี้ หลักๆแล้วมักจะใช้ในเวลากลางคืนและอยู่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ บางคนอยู่คนเดียวอาจจะเป็นเพราะกลิ่นเหม็นๆและ แมลงวันที่มาพร้อมกับการปลุกชีพอันเดด

ผู้เล่นโซโล่เองก็มีความภูมิใจกับพลังอำนาจอันแข็งแกร่งในฐานะ เนโครแมนเชอร์ จึงกลายมาเป็นแนวคิดยอดนิยมอีกครั้ง

เพื่อที่จะกลายเป็น ลิช ผู้ที่ยังคงเป็นเนโครแมนเซอร์อยู่ ก็กระตือรือร้นในการออกสำรวจและเพิ่มเลเวล

*****

- นักผจญภัยที่ทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้

- สร้างเส้นทางของตนทีละขั้น

- เทพสงคราม วีรบุรุษผู้ไม่ยอมแพ้

วีดได้รับการยกย่องด้วยพาดหัวข่าวอันยิ่งใหญ่มากมาย

ในทวีป เวอร์เซลล์ วีรบุรุษมีชื่อเสียงโด่งดังอย่างรวดเร็ว เหล่ากวีและนักเต้นของทวีป กระจายคำบอกเล่าผ่านการแสดงเกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาจะแต่งตัวเป็นวีดและมอนสเตอร์ จากนั้นก็จัดการแสดงเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับผู้คนบนท้องถนน

ในอาณาจักรโรเซนไฮม์ ความรู้สึกและมูลค่าของประติมากรรมของที่วีดสร้างขึ้น ได้เปลี่ยนไป

ก่อนการเปลี่ยนแปลง

====================================

ประติมากรรมสุนัขจิ้งจอก: ความทนทาน: 9/10

ประติมากรรมแกะสลักอย่างประณีตของสุนัขจิ้งจอก

เป้าหมายในการแกะสลักเป็นสุนัขจิ้งจอกที่สามารถพบเห็นได้บ่อยๆนอกป้อม เซราบ๊อกซ์

ทำขึ้นเป็นจำนวนปริมาณมหาศาลภายในระยะเวลาอันสั้น ผลงานนี้เป็นหนึ่งในหลาย ๆ ผลงานที่ทำมาจากไม้ที่สามารถหาได้ง่ายๆในป่า

แม้ว่าผลงานชิ้นนี้ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน มันยังคงดูมีชีวิตชีวาเหมือนเดิม เนื่องจากได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี

คุณค่าทางศิลปะ: ไม่สำคัญ

คุณสมบัติ:

+ คุณสามารถใช้เป็นของขวัญเพื่อเพิ่มความสนิทสนม

====================================

แต่ก่อนขายได้ไม่กี่เหรียญเงิน ก่อนที่จะมีการเพิ่มขึ้นในมูลค่าของประติมากรรมเหล่านี้

หลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลง;

====================================

ประติมากรรมสุนัขจิ้งจอก: ความทนทาน: 9/10

ประติมากรรมแกะสลักอย่างประณีตของสุนัขจิ้งจอก

เป้าหมายในการแกะสลักเป็นสุนัขจิ้งจอกที่สามารถพบเห็นได้บ่อยๆนอกป้อม เซราบ๊อกซ์

คนทั่วไปอาจไม่ทราบ แต่มันถูกสร้างขึ้นโดยประติมากรแห่งทวีปเวอร์เซลล์ วีด

ประติมากรรมที่สร้างขึ้นในช่วงยุคบุกเบิกของเขา มันดูเหมือนว่าจะมีคุณค่ามากในหมู่ผู้ที่ชื่นชอบการมองดูงานฝีมือโดยประติมากรที่มีชื่อเสียงนี้

ทำมาจากไม้ที่สามารถหาได้ง่ายๆในป่า

แม้ว่าผลงานชิ้นนี้ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน มันยังคงดูมีชีวิตชีวาเหมือนเดิม เนื่องจากได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี

คุณค่าทางศิลปะ:  ดูเหมือนว่าจะมีมูลค่าในการสะสมค่อนข้างมาก

คุณสมบัติ:

+ คุณสามารถใช้เป็นของขวัญสำหรับความโปรดปราณในตัวบุคคล

+ ความสนิทสนมก็จะเพิ่มขึ้น

+ เสน่ห์ +2

====================================

มันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่ประติมากรรมของวีด ก็กลายเป็นที่ต้องการในหมู่นักสะสม ราคาประติมากรรมของเขาในร้านค้าเพิ่มขึ้นสามเท่าและค่าจ้างตามคำร้องขอ ของสมาคมประติมากร ที่จ่ายให้วีดเพื่อสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมก็เพิ่มทวีคูณ

"เจ้ารู้เรื่องเกี่ยวกับนักผจญภัยวีดมากแค่ไหน? ข้ามีงานที่ต้องการให้เขาทำ ... เจ้าไม่น่าเชื่อถือพอ. "

"ความเสี่ยงสูง แต่ ... ความหวังของข้า ข้าจะฝากมันไว้กับท่าน วีด นักผจญภัยที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง"

"นักรบแห่งความหายนะเป็นชนเผ่าที่แข็งแกร่งมาก เจ้าต้องเป็นนักรบที่มีความกล้าหาญเพื่อออกไปต่อสู้กับพวกมัน "

"ดินแดนทางเหนือ ลอร์ดโมราต้าผู้ยิ่งใหญ่  ประสบความสำเร็จในการออกสำรวจ ประชาชนในพื้นที่นี้ ต่างพากันยินดีที่ได้ติดตามท่านลอร์ดผู้กล้าหาญ เราจะได้กังวลน้อยลงกับภัยคุกคามของมอนสเตอร์"

อัศวิน ทหารและประชาชน ทุกคนกำลังพูดถึงเกี่ยวกับวีด

แม้แต่พวกขี้เมาประจำเมืองก็ยังพูดถึงเรื่องนี้

 “เอิ๊ก! ไม่มีเหล้าเหลือแล้วหรอ ข้าอยากดื่มมากกว่านี้ ... แต่ข้าไม่มีเงินแล้วอะ ตอนที่ข้ากลับถึงบ้าน ... ภรรยาของข้าจะถามว่า ... เงินอยู่ที่ไหน ... วันนี้ข้าขอนอนนอกบ้านละกัน ข้าจะให้เหล้าอึกสุดท้าย เพื่อฟังเรื่องราวของวีด แม้ว่า ... "

คำสรรเสริญชื่นชมยกย่องในตัววีดพุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุดใหม่เมื่อตอนที่เขาทำเควสระดับ S สำเร็จเป็นคนแรก นำมาซึ่งความโกรธแก่บรรดาฝ่ายศัตรู ดลินเฟลด์, กริฟฟิท และผู้เล่นคนอื่นๆ ของ กิลด์เฮอร์มีส กำลังลุกโชนไปด้วยแรงจูงใจในการฆ่าวีด

"วีด ... มันต้องตายด้วยน้ำมือของเรา"

"วีดและเพื่อนของมัน ไม่มีทางได้ออกจากลาสฟาลั้งค์ไปแบบเป็นๆแน่"

"วัวตัวนั้น ... จะไม่ถูกฆ่าเฉยๆ มันจะกลายเป็นซุปเนื้อซี่โครงชั้นยอด"

*****

ในที่สุด รถบรรทุกแร่ก็หยุดซะที ส่งวีดและเจ้าเหลืองได้อย่างปลอดภัยและเสียงบางอย่างในพื้นที่เหมืองแร่ก็ดังขึ้น!

* ติ๊ง! *

====================================

ประติมากรได้เข้ามาในพื้นที่เพื่อขุดแร่ในเหมือง

รางวัล: ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 460

เป็นระยะเวลา 1 สัปดาห์ พลังกายที่ใช้จะลดลงเล็กน้อยขณะทำเหมืองแร่

====================================

“หุ หุ หุ.”

วีดมีรอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของเขา เขาสามารถขายที่ดินในพื้นที่ทำเหมืองนี้ได้ เนื่องจากมันเป็นที่ที่กว้างขวางและเขาไม่ได้ถูกบังคับให้ต้องเก็บรักษามันเอาไว้

"การคาดการณ์ของเราถูกต้อง"

บนแผนที่,สถานที่นี้มี 'เหมือง'ในชื่อของมัน จึงเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะอยู่ที่นั่นและไม่ต้องล่ามอนสเตอร์หรือรับเควสเพิ่มเติม

นี่เป็นช่วงเวลาที่คุณพูดได้ว่า ‘มุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่, ม้วนแขนเสื้อของคุณขึ้นมา และจัดการมันซะ มันขุดตัวเองขึ้นมาไม่ได้หรอกน่า'!

คุณสามารถบอกได้ง่ายๆว่าประติมากรก่อนหน้านี้ได้ขุดแร่ทั่วทุกแห่งในพื้นที่แห่งนี้

สำหรับการทำงานเช่นนี้ วีดพิจารณาแล้วว่า มันจำเป็นต้องใช้เจ้าเหลือง เพื่อบรรทุกแร่ที่เขาขุดมาได้

====================================

= คุณได้รับแร่: หินภูเขาไฟ =

ผิวราบเรียบเอาไว้สร้างประติมากรรมหินอันหรูหรา

====================================

"เอาล่ะ เจ้าเหลือง เอานี่ไป "

====================================

= คุณได้รับแร่: หินพระจันทร์ =

มันจะปล่อยกลิ่นหอมในคืนวันเพ็ญ ถ้าคุณวางประติมากรรมที่ทำจากหินชนิดนี้ในบ่อน้ำที่เงียบสงบ; นางฟ้า, ผีเสื้อและหิ่งห้อยจะถูกดึงดูดให้เข้าไปหามัน

====================================

"อะ เจ้าเหลือง เอาไป"

===============================

= คุณได้รับแร่: มรกต =

นี่เป็นวัสดุยอดนิยมสำหรับการแกะสลัก ความต้องการของมัน ทำให้เป็นทางเลือกที่ดีสำหรับการแลกเปลี่ยนสินค้ากับร้านจำหน่ายประติมากรรม หรือคุณสามารถขายเพื่อเปลี่ยนมันให้เป็นเงินได้ในราคาหลายทอง

===============================

แน่นอนการใช้เงินซื้อก็เกือบเท่าๆกับการแลกเปลี่ยน

"เจ้าเหลือง เก็บระวังๆด้วยล่ะ"

แร่ถูกเก็บกวาดเรียบและแร่ทั้งหมดได้เข้าไปอยู่ในกระเป๋าเป้สะพายหลังของ เจ้าเหลือง

*****

บริเวณกำแพงเหมืองแร่ ประติมากรก่อนหน้านี้ได้สลักคำเหล่านี้เอาไว้;

ประติมากรรมจากทวีปกำลังลดลง ต้องใช้วัสดุชนิดใหม่และงานฝีมือรูปแบบใหม่ เพื่อท้าทายและก้าวข้ามความเสื่อมถอย

การสร้างประติมากรรมรูปแบบใหม่จากฮีเลียม จะนำมาซึ่งความยิ่งใหญ่ที่ประติมากรเคยมีมา

ตำนานฮีเลียมเป็นจริงหรือ?

หรือว่าเป็นเพียงตำนานที่มนุษย์สร้างขึ้นด้วยความโลภ?

ฮีเลียม แหล่งมานาไม่มีที่สิ้นสุด

มันสามารถเอามาทำเป็นประติมากรรมได้จริงๆน่ะเหรอ?

ขุดเข้าไป การขุดที่ไม่มีวันจบสิ้น

ที่นี่ ดูเหมือนว่าไม่สามารถระบุเวลาได้ กว่าจะรู้ตัวอีกที คุณก็แก่หงำเหงือกไปแล้ว

ตอนนี้ เพลงของเราไม่ได้ทำให้เรามีพลังอีกต่อไป

ทำไมการไล่ตามงานศิลปะจึงเป็นเรื่องโง่เขลา?

มีบางสิ่งบางอย่างถูกค้นพบโดยพลั่วของข้า

ข้าคาดหวังว่ามันจะเป็นฮีเลียม ...... แต่แล้วมันก็เป็นแค่หินธรรมาดาๆ

มันอะไรกันวะเนี่ย ...ข้าขุดเจอแต่หินไม่รู้ตั้งกี่ก้อนต่อกี่ก้อน ?

ข้าคิดว่าการมาที่นี่ ช่างไร้ค่าเสียนี่กระไร…

คำเหล่านี้เต็มไปด้วยความเสียใจ

ไม่มีประติมากรรมที่ทำจากฮีเลียม แต่มีไอเทมบางอย่างที่หายากมาก มันถูกสร้างขึ้นมาด้วยทักษะ ช่างตีเหล็ก

ในทวีปแห่งนี้ มีไอเทมหลากหลายชนิด เช่น ดาบ ชุดเกราะ เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์และหินศักดิ์สิทธิ์ที่ทำด้วยฮีเลียม สามารถปลดปล่อยมานาได้ไม่จำกัด คุณค่าของสิ่งนั้น ยิ่งใหญ่เกินคำบรรยาย

เว้นเสียแต่ว่ามันเสียหายอย่างสิ้นเชิงหรือถูกทำลายจนแหลกละเอียด มันจะช่วยผลิตมานาได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ตามตำนานโบราณ ฮีเลียมถูกกล่าวขานกันว่า มันมีความเชื่อมโยงกับพลังของมังกร เมื่อมังกรระดับผู้อาวุโสทราบเรื่อง จึงได้ทำการเก็บรวบรวมมันเอาไว้

วีดแน่ใจว่าต้องฮีเลียมอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน

"มันต้องการคนงานก่อสร้างอย่างฉันที่จะทำให้เรื่องนั้นเป็นจริงขึ้นมา!"

มันไม่ยากที่จะขุด แต่การที่จะหามันเจอนั้น กลับเป็นเรื่องยาก

"มันเหมือนกับการล่ามังกร คุณไม่สามารถขอให้มังกรปรากฏตัวได้เลย การทำเหมืองฮีเลียมซับซ้อนกว่านั้น"

มันเหมือนกับไปทานอาหารค่ำในงานแต่งงาน คุณก็ยังกลับมาบ้านอย่างหิวโหย และไม่มีอะไรอยู่ในบ้านที่จะให้กินได้ มีแต่รูปภาพอาหาร วีดไม่สามารถแม้แต่จะจินตนาการว่ามันเป็นอย่างนั้นได้เช่นไร เพราะสิ่งนั้นขัดแย้งกับกฎแห่งธรรมชาติ!

ซุปกระดูกวัว เนื้อหมูสับ หรือบุฟเฟ่ต์ยามเย็นทั่วไป, สามัญสำนึกขั้นพื้นฐานจะบอกทุกคนอย่างน้อยจงจัดหาอาหารและเครื่องดื่มให้มากพอสำหรับแขกที่จะเข้าร่วมงานแต่งงานของคุณ

"ลองมาดูกันว่าคนอื่นๆขุดได้อะไรบ้าง"

วีดสันนิษฐานว่าประติมากรอาจทิ้งบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญมากและกำลังค้นหาสิ่งนั้นอยู่ มีถุงกระสอบบรรจุเศษไม้อยู่ข้างใน แขวนไว้กับท่อนไม้ทื่อๆ ชวนดูน่าสงสัยยิ่งนัก

"สำหรับงานนี้ เราจำเป็นต้องมีเครื่องมือ ... "

วีด ใช้ทักษะการช่างตีเหล็กของเขา สร้างพลั่วด้วยส่วนผสมของเหล็กและมิธริลจำนวนเล็กน้อย เขาใช้วัสดุที่มีคุณภาพสูง แต่สามารถแปรสภาพให้กลับคืนได้โดยการหลอมละลายอีกครั้งเพื่อไม่ให้มีการสิ้นเปลืองหรือสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์

* แก๊ง! แก๊ง! แคร๊ง! *

การขุดของวีดกำลังดำเนินไปด้วยพลังสูงสุด หลายชั่วโมงที่ไม่รู้จบ ไหลผ่านไปเรื่อยๆ

เขาขุดดินอย่างน้อยหนึ่งวันเต็ม แต่ก็ยังไม่เจอฮีเลียม

====================================

- คุณได้รับแร่เหล็กระดับ 2 แล้ว

- คุณได้รับแร่ทองแดงจำนวนเล็กน้อย

====================================

บางครั้งการเจอแร่ธาตุบางอย่างเป็นได้แค่เพียงการปลอบประโลม

* ติ๊ง! *

====================================

- ทักษะที่ได้รับเนื่องจากการทำงานซ้ำ ๆ -

การทำเหมืองขั้นต้นเลเวล 1 (0%): ทักษะของคนเหมือง

- จำเป็นต้องขุดในบริเวณเหมืองแร่

- เพิ่มประสิทธิภาพการใช้จอบขุดและพลั่ว

- เพิ่มความแข็งแรงและความอดทนมากขึ้นเมื่อสกิลเติบโตขึ้น

ถ้าคุณพบแร่ธาตุคุณภาพสูง โชคและชื่อเสียงของคุณจะเพิ่มขึ้น

====================================

"เชี้ย!"

วีด ในขณะที่ยังคงใช้พลั่วขุดต่อไป ก็ได้ได้สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความโกรธ มันดูเหมือนคนโง่

มีวิธีมากมายในการเพิ่มค่าสถานะทักษะด้วยความน่าเบื่อหน่าย การขุดดินช่วยให้คุณได้รับทักษะการทำเหมืองแร่ แต่เขาควรจะเพิ่มเลเวลให้มันตั้งนานแล้ว (แอดชิน:พูดถึงว่าวีดไม่ได้ฝึกสกิลนี้มาก่อน เหมือนกับตอนฝึกสกิลจับฉ่ายนั่นแหละ ตกปลา ทำอาหาร เย็บปัก ตีเหล็ก เป็นต้น)

"เรายังขาดอยู่สินะ"

วีดเผลอสติไปชั่วขณะ และหัวใจของเขารู้สึกเศร้าสลด ...ดังนั้นเขาแค่ต้องทำงานให้หนักขึ้น เขาสามารถสร้างประติมากรรมเพื่อเพิ่มค่าสถานะให้กับเขาได้เป็นเวลาหนึ่งวัน แต่พวกมันก็เพิ่มขึ้นแค่ครั้งเดียว

"ถ้าเรามีเวลาอีกสัก 2-3 เดือน ในการขุดเหมือง ป่านนี้เราคงขุดหมดโลกไปแล้ว ..."

ด้วยเวลาที่มากขนาดนั้น แม้กระทั่งทักษะการทำเหมืองแร่ระดับต่ำของเขา ก็ยังมีประโยชน์!

ยังไงซะแร่พวกนี้ต้องถูกผลาญโดยประติมากรและช่างตีเหล็ก ทั้งสองอาชีพต้องมีประสบการณ์การทำเหมืองอย่างน้อยหนึ่งครั้ง

หลังจากที่ได้เรียนรู้สกิล วีดพัฒนามันขึ้นเล็กน้อย มันสามารถลดการใช้พลังกายได้เล็กน้อย ขณะที่มันยังสามารถขยายระยะการใช้พลั่วขุดได้อีกด้วย

แต่นี่เป็นเหมืองขนาดใหญ่ หากมีสกิลแค่นี้ มันก็คงต้องเหนื่อยมากขึ้น

"เราเดาว่า เราควรปรับปรุงประสิทธิภาพสักเล็กน้อย"

วีดนำมิธริลที่เหลือ มาทำคันไถให้เจ้าเหลือง

"ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับคนใกล้ชิดของแกแล้ว ด้วยการสนับสนุนของฉัน แกจะกินมากแค่ไหนก็ได้ แต่แกจะไม่ได้กินฟรีๆแน่ แกต้องทำงานด้วย ถ้าแกขยันทำงาน แกก็จะได้วันละ 2 ทองแดง"

อาหาร ... เพื่อเรื่องกินแล้ว เจ้าเหลืองยอมให้วีดใช้งานมัน

"เจ้านาย ท่านต้องดูแลข้าเป็นอย่างดีเลยนะ คุณคงไม่ใช้ข้าเหมือนอยู่ในฟาร์มจริงๆและคงไม่เจาะจมูกข้าหรอกนะ. "

การให้สินบนเป็นวิธีที่แน่ใจว่าจะใช้เจ้าเหลืองเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการดำเนินงาน อย่างไรก็ตาม บริเวณเหมืองแร่ กว้างพอที่จะสร้างตึกอพาร์ทเม้นได้เลย

"ยังไงซะ มนุษย์ก็ยังมีขีดจำกัด "

มันนานแค่ไหนแล้วนะ ตั้งแต่วีดทำรูปปั้น อ๊อค คาริชวิขึ้นมา หน้าตาน่าเกลียดที่ไม่เหมือนใครยังคงเหมือนเดิม แต่ก็เติบโตขึ้นในรูปแบบที่สำคัญ กล้ามเนื้อไหล่แข็งแรงกำยำและกล้ามเนื้อขาก็แข็งแกร่งมาก มีขนาดใหญ่กว่าของเดิม อย่างน้อย 50%

"ประติมากรรมจำแลง!"

อ๊อค มีกล้ามเนื้อสำหรับใช้งานเป็นจำนวนมาก ซึ่งนั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องแปลงร่าง

"มา ลองดูสักตั้ง! ชวิค!”

เมื่ออยู่ในร่างอันเดด มีข้อดีสองประการคือ พลังกายไม่มีที่สิ้นสุดและไม่จำเป็นต้องกินอาหาร อย่างไรก็ตาม เมื่อมันพูดถึงเรื่องความแข็งแกร่งแล้วล่ะก็ อ๊อค ย่อมดีกว่าแน่นอน

จุดเด่นของ อ๊อค คือความแข็งแกร่งอันเหลือล้น เนื่องจากเป็นตระกูลที่พวกเขาเมินเฉยและปล่อยปะละเลยให้เป็นไปตามสัญชาตญาณเพียงอย่างเดียว เมื่อแปลงร่างเป็นชนเผ่าไร้ซึ่งอารยะธรรมแล้ว เขาก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากทักษะที่มีอยู่มากมายได้เลย

อย่างไรก็ตาม ระดับความแข็งแกร่ง เมื่อใช้ อ๊อคคาริชวิค ทำให้การขุดแร่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ดังนั้น เขาจึงใช้ร่างนี้ดีกว่าเพราะเขากำลังค้นหาฮีเลียมอย่างต่อเนื่อง

"เราแค่ต้องมีความหวังเข้าไว้และกินอาหารให้มากขึ้น"

อ๊อคไม่ได้แค่ต้องการกินเร็ว ๆ นี้ เมื่อพวกเขาใช้พลังกายไปเป็นจำนวนมาก พวกเขาจึงต้องกินอย่างต่อเนื่อง และเขาก็ไม่สามารถกินเจ้าเหลืองได้จริงๆ เขาจึงต้องมาวิธีอื่นที่เหมาะสมเพื่อรับมือกับข้อจำกัดที่เกิดขึ้น

เนื่องจากขนาดร่างกายใหม่ของวีด เขารู้สึกว่าในขณะที่ศีรษะของเขามีขนาดเล็ก การขุดของเขาทำได้ดีขึ้น เขาสามารถใช้พลังได้มากขึ้นเมื่อทิ่มแทงลงไปในพื้นดิน วีดสามารถเก็บรวบรวมแร่ได้เป็นจำนวนมาก

* ติ๊ง! *

====================================

- ทักษะการทำเหมืองแร่ได้ถึงขั้นต้นเลเวล 2 แล้ว

เมื่อใช้จอบขุดและพลั่ว โดยมุ่งเน้นไปที่ช่องว่างของหิน การใช้พลังกายจะลดลงและคุณจะสามารถเพิ่มความเร็วในการทำเหมืองได้

- ค่าความอดทนและค่าโชคเพิ่มมากขึ้น

====================================

ความชำนาญทักษะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากความแข็งแกร่งที่จำเป็นสำหรับการทำงานซ้ำ ๆ ต้องมาควบคู่กับความบากบั่นไม่ย่อท้อและพลังกายอันยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญสำหรับการคนทำงานในเหมืองแร่

====================================

ทักษะการทำเหมืองแร่ได้ถึงขั้นต้นเลเวล 3 แล้ว

ทักษะการทำเหมืองแร่ได้ถึงขั้นต้นเลเวล 4 แล้ว

====================================

เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว วีดร้องเพลงไป เหงื่อไหล่ย้อยลงมาทั่วทั้งร่าง ละเว้นซึ่งจังหวะทั้งปวง เป็นกุญแจสำคัญในการเรียนรู้ แต่การหาแรงบันดาลใจในการทำงานเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการร้องเพลงของเขา

"เมื่อคุณขุด เงินก็ออกมา,

อาหารก็ออกมา ข้าวก็ออกมา

เมื่อฮีเลียมออกมา มันคือแจ็คพ้อต

อันเงินนั้น จะไปไหนเสีย

ใช้มันกับอาหารอร่อยหรอ?ไม่แน่นอน,มันเสียของ

ใช้กับเสื้อผ้าหรอ? หลังจากไม่กี่ปี มันก็จะไม่พอดีอีกต่อไป

ฉันจะเก็บมันไว้กับตัวเองและนำมันลงโลงไปพร้อมกับฉัน"

เพลงรักเพื่อเงินและความประหยัด! (แอดชิน: ความขี้เหนียวล่ะไม่ว่า 555)

ทักษะการทำเหมืองแร่กำลังเพิ่มมากขึ้นและตอนนี้ก็เป็นไปได้ที่จะเห็นและกำหนดตำแหน่งตรงที่พวกมันถูกฝังไว้ ถ้าคุณขุดมากขึ้นและหาแร่ธาตุได้ดีขึ้น คุณจะสามารถพัฒนาความชำนาญในการทำเหมืองแร่ ค่าความแข็งแกร่งของวีดและค่าความอดทนเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม และใน ลาสฟาลั้งค์ ถ้าคุณมีเลเวลสูง พวกมันก็จะยิ่งเป็นประโยชน์เวลาคุณขุดในเหมืองแร่

"เราอาจจะขุดแร่ได้เป็นจำนวนมาก หาเงินมา เหมือนที่คุณรักเงิน "

วีด และ เจ้าเหลีอง ยังคงตั้งหน้าตั้งตาขุดต่อไป

*****

ระหว่างการออกล่าและการผจญภัยในลาสฟาลั้งค์  ลี ฮุนได้สอบกลางภาคที่มหาวิทยาลัยเกาหลี

ภาคการศึกษาที่สองล่วงเลยไปอย่างรวดเร็ว เข้าสู่เดือนพฤศจิกายน พร้อมกับฤดูใบไม้ร่วงที่จากไป ปิดเทอมฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามา เขาตั้งตารอคอยให้มันมาถึงเร็วๆ

"ค่าเล่าเรียนจริงๆไม่มีความหมายเลย ไม่กี่วันที่ผ่านมา มันหายไปอย่างรวดเร็ว เหมือนกับโยนพวกมันทิ้งไป "

ลี  ฮุน เดินไปพร้อมกับกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาที่ห้อยอยู่บนไหล่ตกๆ แม้ว่าเขาจะฝึกทุกวันในสำนัก แต่ไหล่ของเขาเป็นผลมาจากการคิดมากเรื่องเงินมากเกินไป

ในบางครั้ง ที่สำนักของอันฮุนโด; มีเรื่องเล่าเมื่อตอนสมัยที่เขายังเป็นหนุ่มอยู่

"ศักยภาพที่ซ่อนอยู่ของมนุษยชาตินั้นน่ากลัว ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ถ้าพวกเขาเอาใจใส่ที่จะทำ นายสามารถรู้สึกได้ถึงพลังชีวิตจากเซลล์ทุกเซลล์ เมื่อพวกเขาต้องอยู่ระหว่างเส้นแบ่งความเป็นและความตาย "

เช่นเดียวกับการอธิบายชีวิตในป่า คุณต้องบอกว่าชีวิตของบุคคลนั้นอยู่ภายใต้การคุกคามอย่างถาวรจากสัตว์และแมลง

"สวัสดีครับ."

ในมหาวิทยาลัยเกาหลี ลี ฮุนต้องการเพียงแค่เดินไปเท่านั้นและนักเรียนศิลปะการต่อสู้จะทักทายเขาอย่างสุภาพและโค้งคำนับ แม้กระทั่งพวกรุ่นพี่เองก็ยังโค้งคำนับด้วยความเคารพ แต่ ลีฮุร ก็ไม่รู้สึกอึดอัดใจเท่าไหร่

เหล่าลูกศิษย์ที่ได้รับการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการในสำนักขนาดใหญ่และพวกเขาจะพบกันที่สถานที่เดียวกัน พวกเขาแสดงความเคารพและจะนอบน้อมกับลี ฮุนตามระบบการจัดอันดับ

หลังจากที่ลี ฮุนออกจากโรงฝึกไปแล้ว การพูดคุยเกี่ยวกับเขาก็เริ่มขึ้น

"เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ใช้ดาบได้ยอดเยี่ยมที่สุด ...หลังจากที่เขาเอาชนะนาย ไม่ใช่นายเป็นคนบอกเองเหรอว่าเขานั้นไร้เทียมทาน"

"เอาน่า,อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย ตอนแรกฉันคิดว่าฉันจะชนะนะ, แต่ฉันก็คิดว่าฉันจะตายโดยไม่มีเหตุผลเลย ที่ฉันไม่เป็นอะไรเลย ก็เพราะเขาไม่ได้เลือกที่จะปิดฉากฉันน่ะสิ แล้วทุกอย่างก็จบลง ฉันได้ยินคนอื่น ๆ โดนจัดการเหมือนกันหมด เพราะพวกนั้นเอาแต่ยืนแข็งทื่อเลยน่ะสิ มีเหตุผลที่ดีที่เขาได้เรียนรู้โดยตรงจากอาจารย์ นายรู้มั้ย"

แม้ว่าเมื่อก่อนเขาเคยเป็นนักเรียนธรรมดาๆที่ชื่อ ลี ฮุน แต่เดี๋ยวนี้ เขามีชื่อเสียงโด่งดังมาก

"ฉันได้ยินมาว่าเขากระโดดจากเครื่องบินและข้ามทะเลทรายเมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา"

ในหมู่นักเรียนมีนักเรียนแปลก ๆ ผู้ที่ได้เล่นสนุกไปกับกีฬาผาดโผนและพวกเขาก็เป็นคนกระจายข่าวลือเกี่ยวกับการเดินทางไปยังยุโรปของ ลี ฮุน มันก็ยากที่จะซ่อนความจริงที่ว่า เขาเองก็เป็นที่รู้จักกันดีบนโลกอินเทอร์เน็ตในนาม ‘Princess Knight’

 “เงียบหน่อยเถ๊อะ ฉันต้องการทุนการศึกษานะ "

ลีฮุน ถอนหายใจด้วยความไม่พอใจและปล่อยให้มันผ่านไป

ทำไมมหาวิทยาลัยจึงเข้มงวดเกี่ยวกับผู้สมัครที่สมบูรณ์แบบ นั่นเป็นคำถามที่ดี ลี ฮุน รอคอยเวลาให้ผ่านพ้นไป และรีบกลับให้เร็วที่สุดหลังเลิกเรียนแล้ว

แต่เขาก็ติดอยู่ที่นี่เพื่อฟังการบรรยายของอาจารย์

เขานั่งอยู่ที่นั่นด้วยแววตาเปล่งประกาย

กุญแจสำคัญในการเรียนทั้งหมดคือการเข้าใจว่าคุณต้องมาให้เร็ว และนั่งอยู่หน้าชั้นเรียนพร้อมกับทำทีว่า 'ฉันต้องการมากกว่านี้' บนใบหน้าของคุณ ทัศนคติขั้นพื้นฐานคือสิ่งที่คุณจะได้รับเครดิตสำหรับทุนการศึกษาและอาจมีอย่างอื่นอีก ใครเล่าจะรู้ล่ะ

ภายใต้เปลือกนอกจอมปลอมของ ลี ฮุน นั้นขัดกับความเป็นจริงที่ว่าเขาไม่ค่อยสนใจเรียนสักเท่าไหร่ เขาเชื่อในการศึกษาในแบบของเขา ไม่ใช่แบบที่โลกเชื่อว่าคุณต้องการ

เขาต้องการเวลาส่วนใหญ่เพื่อทำเงิน อาจถึงขั้นที่ว่าเขาต้องการพักการเรียนไว้ก่อนเมื่อเวลานั้นมาถึง

อย่างไรก็ตาม การบรรยายอันหลากหลายในมหาวิทยาลัย มีเนื้อหาระหว่างประเทศที่เป็นประโยชน์ การเดินทางในช่วงฤดูร้อน เมื่อตอนที่เขาไปแอฟริกาและยุโรป ได้เปิดตาของเขาให้เห็นถึงความยากจนในโลกใบนี้ แม้กระทั่งคนที่อายุมากกว่าหนึ่งขวบควรคำนึงถึงเงินและวิธีที่จะลงทุน

เมื่อถึงเวลาเรียน ซอยูน ก็ได้ส่งกระดาษโน้ตมาให้เขา

 [นายอยากไปดื่มกาแฟหลังเลิกเรียนกับฉันคืนนี้ไหม?]

แน่นอนว่าสำหรับ ลี ฮุน ข้อความนี้ มันทำให้เขาลำบากใจมาก

เขาต้องการกลับบ้านเร็ว ๆ และเล่น รอยัลโร้ด ช่วงเวลาสองสามวันเป็นที่ต้องการสำหรับร่างกายเพื่อให้คุ้นเคยกับความรู้สึกของจอบขุด เขาต้องการเวลาขุดและเก็บแร่ เขาไม่ค่อยมีเวลาดื่มด่ำไปกับกาแฟและกินกับผู้หญิง

มาตรฐานของลี ฮุนช่างต่ำยิ่งนัก

เขาไม่สนใจผู้หญิงหรือกิจกรรมนอกเหนือจากนี้

'ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่า ทำไมฉันถึงถูกถามให้ไปเติมท้องให้เต็มด้วยการไปดื่มกาแฟ'

มันไม่ใช่เรื่องปกติ แต่ด้วยทักษะดาบของ ซอยูน คุณควรจะไป แม้ว่ามันจะคำขอที่ยากลำบาก

'เธอจะฆ่าพวกมันมั้ยเนี่ย? ...... มันเป็นเรื่องแบบนั้นหรือเปล่า? วิหคทองคำและวิหคสีเงินจะถูกใช้เป็นตัวประกัน ... หรือบางที พวกเขากำลังรอซุ่มโจมตีฉัน ถ้าฉันไม่ปฏิบัติตาม?’

การพูดหลักๆของซอยูนนั้นมาจากการเขียนข้อความส่งโน้ต ถึงแม้ว่าพวกเขาจะพบกันในชีวิตจริง เธอก็ยังคงเขียนโน้ตส่งให้ลี ฮุน แล้วเธอก็ให้เขาอีกอัน

 [ฉันอยากได้ชาลูกเดือย]

หลังจากการบรรยาย ลีฮุนได้รับความสนใจจากซอยูน และมุ่งหน้าไปยังตู้น้ำหยอดเหรียญ

"ชานั่น 300 วอน แล้วฉันต้องเอา 300 วอน ใส่เข้าไปในนี้เนี่ยนะ?"

มันคับคั่งไปด้วยนักเรียนจำนวนมากกำลังหยอดเหรียญเพื่อรับกาแฟ เมื่อเขาพยายามหยิบเหรียญออกมา ซอยูน ก็พุ่งเข้ามาแล้วจับไปที่คอเสื้อ และดึงเขา

"อะไรอีกล่ะ?, พวกเขามีชาลูกเดือยนะ, เธอไม่อยากได้มันตอนนี้เหรอ ?"

ลี ฮุนเงยหน้าขึ้นและสายตาจับจ้องจากนักเรียนคนอื่น ๆ ขณะที่เขายังถูกดึงคอเสื้ออยู่นั้น มันหมายความว่าเธไปการไปดื่มที่อื่น

"อย่าบอกนะว่า เธอไม่อยากได้แล้วเหรอ?"

เขามองไปที่รูปแบบการใช้จ่ายของ ซอยูน และคาดเดา ซึ่งหมายถึงสถานที่ที่ได้รับการตกแต่งอย่างดี เหมาะสำหรับการสนทนาและบรรยากาศที่ดีขึ้น!

เดาจากนิสัยการใช้จ่ายของ ซอยูน นี่เป็นข้อความที่ชัดเจนที่จะดำเนินต่อไป นี่เป็นวิธีที่ดีที่จะพาเขาไปที่อื่น สถานที่ที่ดีสำหรับการสนทนาและบรรยากาศสบายๆ... สถานที่แบบนั้นโคตรแพง!

"อย่าบอกนะว่า ... ร้านกาแฟ?"

ลี ฮุน ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงไปที่ร้านกาแฟ การใช้จ่ายเงินมากกว่า 3,000 วอนสำหรับกาแฟ เหมือนโยนเงินของคุณทิ้งไปซะอย่างนั้น

'กาแฟไม่คุ้มค่าที่จะดื่มเลย ... ก็เหมือนกับเบียร์ที่มีฟองมากเกินไปนั่นแหละ ฉันไม่ได้มีจมูกเหมือนหมาซะหน่อย ดังนั้นฉันไม่สนุกกับการดมกลิ่น เมื่อตอนที่ฉันเคยดื่มมัน ฉันต้องใส่น้ำตาลอย่างน้อยสามช้อน’

แค่คิดก็ทำให้เขาโมโหแล้ว ลี ฮุนไม่อยากจ่ายค่ากาแฟที่เกินราคา ตอนนี้ชีวิตประจำวันของเขาดีขึ้น แต่เมื่อ 2-3 ปีก่อน เขาไม่มีเงินพอแม้แต่จะซื้อข้าว ดังนั้นลี ฮุนจึงยืนอยู่หน้าตู้น้ำหยอดเหรียญ แม้ว่า ซอยูน ยังคงจับที่คอเสื้อของเขาอยู่ก็ตาม

ซอยูน เอากระเป๋าตังของเธอออกมา มีเงินสดและบัตรเครดิตอยู่ข้างใน!

"อะไรนะ? เธอจะเลี้ยงเหรอ?"

ซอยูน พยักหน้า

ในเมื่อชัดเจนแล้วว่าซอยูนเป็นคนจ่าย ลี ฮุน ส่ายหัวและเดินตามเธอไป

 “คนเราควรเพิ่มวัฒนธรรมบางอย่างในชีวิตของพวกเขา ยังไงซะตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกอยากดื่มกาแฟในที่นั่นซะแล้วสิ”

*****

ซอยูน ยื่นกระดาษโน้ตที่เธอเขียนเอาไว้ ให้คนขับรถแท็กซี่เพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง ขณะที่พวกเขานั่งรถแท็กซี่ ก็มาถึงเชิงเขาสำหรับโรงแรมระดับห้าดาวที่ทิวทัศน์งดงามมาก สถานที่ที่มีชื่อเสียง นี่เป็นช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนที่ชัดเจนสำหรับลี ฮุน ในโรงแรมมีพื้นที่สำหรับร้านกาแฟและโรงภาพยนตร์

"ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมคนถึงมาดื่มกาแฟถึงที่นี่"

แน่นอนว่า ถ้าคุณทานอาหารนอกบ้าน มันยอดเยี่ยม ถ้าหากคุณได้รับประทานอาหารบนดาดฟ้าของเรือ สำหรับกาแฟก็ด้วยการที่มีบรรยากาศดีๆ จะทำให้เพลิดเพลินไปกับมันมากยิ่งขึ้น!

"ท้องของฉันชักจะหิวซะแล้วสิ ถ้าคุณอดอาหารมาเป็นเวลาสองสามวัน ไม่ว่าคุณจะกินอะไร มันก็จะอร่อยเสมอ"

ลี ฮุน บ่นพึมพำ แต่ก็นั่งลงบนเก้าอี้ในร้านกาแฟ วิวทิวทัศน์จากหน้าต่างมองข้ามแม่น้ำที่มีสะพานอยู่ใกล้ๆ ไฟจากรถและทางหลวงส่องแสงเจิดจ้าเป็นประกายในยามเย็นสนธยา พนักงานเสิร์ฟวางเมนูบนโต๊ะ

"คุณพร้อมจะสั่งหรือยังครับ?"

ลี ฮุน ต้องการดื่มอะไรเย็นๆ หลังจากอ่านสิ่งที่เขียนอยู่ในเมนู

อเมริกาโน่ 13,000

เฮเซลนัท 13,000

เอสเปรสโซ 13,000

--------

ชาสมุนไพร 14,000

กาแฟเย็น 14,000

โค้ก 8,000

--------

น้ำผลไม้ 15,000

ค็อกเทล 19,000

--------

ภาษี (10%) ค่าบริการ (10%)

 “จ้ากกกกกกก!”

ภาษีและค่าบริการไม่รวมอยู่ในราคาที่ระบุ, ราคาอย่างเป็นทางการสำหรับกาแฟหนึ่งถ้วย มากกว่า 13,000 วอน เค้กหนึ่งชิ้นที่มีแยมสตรอเบอร์รี่ราคาสูงถึงหมื่นวอนและสุรา เครื่องดื่มหนักๆ มีราคาตั้งแต่หลายแสนไปจนถึง ราคาที่มีแม้แต่หนึ่งล้านวอนเช่นกัน

อาหารมื้อเล็ก ๆ พร้อมกับเครื่องเคียง ประมาณ 30,000 ถึง 50,000 วอน ขวดน้ำแร่อยู่ที่ราคา 6,000  แน่นอนว่าไม่รวมภาษีและค่าบริการ      ลี ฮุน ได้รับรู้ถึงความน่าเคารพอย่างสูงสุดสำหรับคนรวย  คนที่รับประทานอาหารเย็นในสถานที่ดังกล่าวแน่นอนว่าต้องเป็นไม่ใช่คนธรรมดา

ลี ฮุนสั่ง ขณะกำลังมองไปที่เมนู

"อเมริกาโน่ และใส่ไข่ลงไปด้วยนะ"

"ขอโทษนะครับ?"

"ผมขอเพิ่มไข่ด้วยนะ"

กาแฟราคาแพงที่ไม่แม้แต่จะทำให้คุณรู้สึกอิ่มได้เลยสักนิด มันช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย

ซอยูน ชี้ด้วยนิ้วไปที่รายการเมนูและสั่งกาแฟและวาฟเฟิลโดยไม่ต้องพูด กลิ่นหอมๆของกาแฟลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศเพลงประกอบเบาๆนุ่มละมุนละไม ช่างเข้ากันได้ดีกับบรรยากาศ นี่เป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่ ซอยูน ต้องการผ่อนคลาย

เนื่องจากมีผู้คนอยู่รอบ ๆ ซอยูน จึงพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะพูด เธออยากจะพูดคุยกับลี ฮุนจริงๆ เมื่อเวลาผ่านไปเธอได้เรียนรู้ที่จะปรับตัวและรู้สึกสบายใจกับเขา

ทัศนคติที่มีต่อรูปลักษณ์จากสายตาไม่ค่อยสื่อให้เห็นมากพอและน่าเสียดาย สำหรับอาหารประจำที่ปรุงสุกสำหรับเธอในรอยัลโร้ด เธอพยายามหาวิธีที่จะแสดงออก

เมื่อเธอหิวในตอนท้ายของการต่อสู้อันยากลำบาก เขาจะให้อาหารมื้อพิเศษสำหรับเธอ เพราะเขารู้ว่าสิ่งที่เธอชื่นชอบคืออะไร เขาจะให้เธอได้กินเนื้อย่างส่วนที่อร่อยและนุ่มที่สุด

ในการต่อสู้ เขาจะเป็นคนนำเพราะพลังป้องกันของเขาค่อนข้างสูง มันเป็นเรื่องยากที่จะรับรู้ถึงความอบอุ่นของชายคนนั้น ซอยูน อยากจะก้าวไปอีกขั้นและสร้างบทสนทนากับลี ฮุน

เธอเปิดปากและพูดด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะน่ารัก

"เฮ้ นายอยากให้ฉันบอกมั้ยว่า พวกนั้นเป็นยังไงบ้าง?"

"ฉันไม่อยาก."

"ซอสครึ่งทอดครึ่งและไก่ตัวอื่น ๆ ?"

"เธอยังไม่กินพวกมันอีกหรอ?"

"มันออกไข่ มีลูกไก่ออกมาแล้วด้วยนะ"

"ซุปไก่ตุ๋นโสมหม้อดินคงจะดีไม่น้อย"

บทสนทนากำลังดำเนินไปแบบแปลกแยกโดยสิ้นเชิง

จบตอน

ผู้แปล: koichii

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล