เล่ม 16 ตอนที่ 9: การกลับมาของทรราช ผู้แปล แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล และ คุณ Aekkaret

กล้ามเนื้อที่ดุดัน ดูป่าเถื่อนบ่งบ่อกให้รู้ว่า พวกเขาคือเผ่านักรบคนเถื่อน ชวนให้นึกถึงพวกนักดาบที่กำลังยกอาวุธของพวกเขาและตะโกนโหวกเหวกไปมา

นี่คือผลรวมของความแข็งแกร่ง

นี่คือผู้บังคับบัญชาที่ยิ่งใหญ่ วีด!!   ผู้ที่นำไปสู่ชัยชนะ  ไชโย!!

คุณได้รับฉายาใหม่ ผู้นำแห่งการล่าอิมูกิ

อิทธิพล เมื่อออกคำสั่งหรือสั่งการทหาร เพิ่มขึ้น 35% เพิ่มความจงรักภักดีสูงสุด,ผลลัพธ์ที่ได้จากการฝึกอบรมกองกำลังทหารได้รับการยกระดับเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด 20% ความแข็งแกร่งและการเคลื่อนไหวของกองทัพ ที่คุณเป็นผู้สั่งการในการต่อสู้ จะเพิ่มขึ้น 3% เมื่อทำการออกล่ามอนสเตอร์ที่มีระดับต่ำกว่าอิมูกิ ทหารจะไม่ตกใจ และปราศจากซึ่งความหวาดกลัว

มันเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ แต่วีดไม่ได้ยกย่องว่าเป็นผลงานของเขาเพียงคนเดียว

"ปิงหลง."

"ได้โปรดพูดมาเถอะ เจ้านาย"

"เจ้าทำงานอย่างหนัก ต้องขอบคุณเจ้ามากเลยนะ"

"ข้ายินดีที่เจ้านายรับรู้ถึงความพยายามของข้า"

ร่างกายของปิงหลงมีรอยแตกร้าวมากมาย จากการต่อสู้ที่ยากลำบาก ในขณะที่เขาตอบด้วยท่าทางที่ดูซีดเซียว

"ฟีนิกซ์".

"ขอรับ เจ้านาย"

"ช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้ายิ่งนักกับการจากไปของพี่น้องของเจ้า ข้าจึงมีชีวิตรอดมาได้ ต้องขอบคุณจริงๆ แต่มันจะดีกว่าถ้าคนที่ตายนั้นเป็นข้าซะเอง แต่เพราะเจ้าได้ทำหน้าที่ในส่วนที่เหลือของบรรดาพี่น้องของเจ้า ข้าจะดูแลเจ้าเป็นอย่างดี เจ้าทนทุกข์ทรมานลำบากมามากแล้ว"

"ข้ายินดีที่จะอุทิศตนต่อนายของข้า ในภายภาคหน้าและตลอดไป"

"เจ้าเหลือง".

"มีอะไรเหรอ เจ้านาย?"

“ข้าคอยเฝ้าดูเจ้าขยันทำงานอย่างหนักมาตลอด เจ้าเหลือง เจ้าช่างเป็นสหายที่ข้าไว้ใจและเชื่อใจมาโดยตลอด”

วีดเอามือลูบไปที่หัวของเจ้าเหลือง ในเมื่อมันไม่ใช่อะไรที่ต้องเสียตัง สิ่งที่เขาต้องทำมีเพียงแค่กล่าวคำชื่นชมและให้กำลังใจเท่านั้น

‘อย่างน้อยเราก็ควรให้รางวัลพวกนั้นบ้าง ที่อุตส่าห์ตั้งใจทำงาน’

ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหยุดยั้งการกล่าวชื่นชมแต่อย่างใด

แน่นอน เขาผูกขาดไอเทมที่ได้มาจากอิมูกิ เอาไว้แต่เพียงผู้เดียว

คุณได้รับตราสัญลักษณ์ของจอรูเดีย

คุณได้รับเพชรจำนวน 8 เม็ด

คุณได้รับอาวุธเวทย์มนต์ลำดับที่ 3 ของอิซูเร็น

ของที่ได้จากการฆ่าอิมูกินั้น ไม่ได้มีมากมายสักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม แค่เพียงประเมินดูคร่าวๆ ก็ทำให้ทราบว่ามูลค่าของเพชรนั้น มีตั้งแต่หลักพันทอง ไปจนถึงหลายหมื่นทอง

"เราน่าจะได้ประมาณ 10,000 ทอง สำหรับเพชรแต่ละเม็ด มันน่าจะประมาณนี้แหละ"

ตราสัญลักษณ์ของจอรูเดีย คือตราของผู้ปกครองอาณาจักรที่หายสาบสูญ เมื่อเป็นเจ้าของมัน ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 150 นอกจากนั้นแล้ว ไม่ได้มีการบอกกล่าวถึงลักษณะพิเศษใดๆทั้งสิ้น หรือ เป็นของเควสที่ใครสักคนต้องการ

“ถ้ามีใครสักคนต้องการมัน พวกเขาเหล่านั้นมักจะปรากฏอยู่บนเวปไซต์ประมูลบ้างเป็นครั้งคราว ในเมื่อเราไม่ได้ต้องการค่าชื่อเสียง มันจะดีกว่าถ้าเราขายมันทิ้งซะ เพราะเรายังต้องการเงินอยู่อีกเยอะเลย”

อาวุธเวทย์มนต์ของอิซูเร็น ผลิตขึ้นโดยสุดยอดปรมาจารย์ช่างฝีมือและเอนชานต์เตอร์ เจอโรม อิซูเร็น [Enchanter ผู้ใช้เวทย์สนับสนุนใส่อุปกรณ์หรือวัตถุต่างๆ ยังสามารถสนับสนุนผู้คนได้ด้วย]

"ตรวจสอบ!"

ตรวจสอบล้มเหลว

มันคือไม้เท้าเวทย์มนต์ แต่มันไม่สามารถตรวจสอบได้ด้วยทักษะการตรวจสอบของวีด มันมีความเป็นไปได้ว่ามูลค่าของมัน มีเพียงแค่นักเวทย์เท่านั้นที่สามารถตรวจสอบมันได้

 “มันต้องมีราคาแพงแน่ๆ”

ตอนนี้ เขาตั้งความหวังเอาไว้สูงมาก

หอกชั้นดีของโซเฟีย ที่เขาได้มาจากราชาไฮดร้า ก็เป็นอาวุธที่ดีเหมือนกัน หอกชั้นดีที่มีความเหมาะสมกับการใช้งานของพวกนักรบคนเถื่อน หรือ คนยักษ์ มันมีพลังเหนือกว่าหอกที่ใช้โดยพวกมนุษย์ อย่างไรก็ตามเพราะว่าเลเวลที่ต้องการนั้นสูงถึง 470เขาจึงไม่สงสัยเลยว่าจะมีผู้เล่นคนไหนที่สามารถใช้งานมันได้ ณ ตอนนี้

 “ถ้าเราโพสต์ลงบนเว็ปประมูลนะ อาจจะมีใครสักคนมาซื้อมันไปก็ได้”

วีดจัดแจงของที่ลูทมาได้และเอามีดแกะสลักออกมา [Loot เก็บของ ดรอปไอเทม]

ยังมีของอีกมากที่ยังหลงเหลืออยู่

*หั่น หั่น!*

เขาได้เนื้อและหนังของอิมูกิมาครอบครอง ด้วยการประยุกต์ใช้ทักษะการทำครัวของเขาและทักษะการตัดเย็บ เขาจึงได้เนื้อและหนังมากกว่าเดิม เขาค่อยๆบรรจงหั่นเนื้อและตัดเอาหนังออกมาจากซากศพ

                                                                          

- คุณได้รับหนังอิมูกิ - คุณได้รับเนื้ออิมูกิ

หนังอิมูกิ: ความทนทาน 30/30. ไอเทมที่เกี่ยวข้องกับทักษะการผลิต, การตัดเย็บ สุดยอดวัตถุดิบสำหรับการตัดเย็บ มันเป็นไอเทมที่มีมูลค่าเกินกว่าจะประเมินได้ เหมาะสำหรับนำมาทำเสื้อผ้าหรืออุปกรณ์สวมใส่ บรรจุด้วยพลังเวทย์, มันช่วยเพิ่มความต้านทานต่อการติดพิษและยังช่วยเสริมพลังที่เกี่ยวข้องกับความมืด หนังของอิมูกินั้นไม่สามารถจัดการได้ด้วยทักษะการตัดเย็บธรรมดาๆหรืออุปกรณ์ทั่วไป มีเพียงแค่ช่างตัดเย็บที่เลื่อนขั้นถึงระดับปรมาจารย์ช่างฝีมือแล้วเท่านั้น จึงจะสามารถสัมผัสประสบการณ์อันล้ำค่าและรังสรรค์ผลงานชิ้นโบแดงได้ ร่องรอยจากการต่อสู้ที่ปรากฏอยู่บนหนัง ทำให้มูลค่าของมันลดลง เล็กน้อย เพื่อที่จะทำการผลิตมันออกมา มันต้องได้รับการซ่อมแซมเสียก่อน

ไอเทมสำหรับตัดเย็บระดับสูง

คุณสมบัติพิเศษ: เสริมพลังที่เกี่ยวข้องกับความมืด เพิ่มมานาสูงสุด20,000. มีความสามารถต้านทานการติดพิษ ทำให้พิษไม่สามารถซึมซับเข้าไปได้ง่ายๆ

เป็นวัตถุดิบที่มีน้ำหนักเบามากๆ

เนื้ออิมูกิ: ความทนทาน 7/7.

ไอเทมประเภทอาหาร มันยังสามารถใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับทำอาหารได้อีกด้วย

เนื้อสดใหม่ที่เพิ่งได้มาจากการล่าอิมูกิ; ถึงแม้จะกินดิบๆเป็น ซาชิมิ มันก็ไม่ได้เหม็นคาวเลยแม้แต่น้อย เต็มเปี่ยมไปด้วยสารอาหารและคุณค่าทางโภชนาการ, มันเป็นอาหารที่ช่วยฟื้นฟูค่าความอดทน(Stamina)ได้เป็นอย่างดี ในฐานะที่เป็นเชฟ ไม่ว่าอาหารจะเป็นประเภทไหน คุณจะมีความต้องการและความอยากที่จะท้าทายความสามารถของคุณเพื่อทำบางสิ่งบางอย่าง เนื้อชนิดนี้ได้รับการแนะนำเป็นอย่างสูง เมื่อใครสักคนปรารถนาที่จะทำอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก เพื่อคนที่คุณรักและมีค่าที่สุดสำหรับคุณ มันเป็นส่วนผสมที่หายากสุดๆ และราคาของมันก็ยากที่จะประเมินได้ ถือได้ว่าเป็นเกียรติอันสูงสุดสำหรับคนที่ได้กินเนื้อชนิดนี้ ข้อเสียของมันคืออาจะจะมีกลิ่นเหม็นคาวหลงเหลืออยู่นิดหน่อย

เนื้อที่มีคุณภาพสูงที่สุด

คุณสมบัติพิเศษ: เมื่อรับประทานเนื้อจำนวน 1 กิโลกรัม ผ่านกรรมวิธีทั่วไป ผลที่ได้มีดังนี้ พละกำลังทางกาย(Vitality)  เพิ่มขึ้น 20 พลังชีวิตสูงสุด เพิ่มขึ้น 120 ความแข็งแกร่ง เพิ่มขึ้น 7 ชื่อเสียง เพิ่มขึ้น 150

มีส่วนช่วยอย่างมาก ให้มีโอกาสได้รับ ฉายาในโลกแห่งอาหาร(Gourmet) ผลเอฟเฟคที่ได้นั้น มีข้อแตกต่างอยู่บ้าง ขึ้นอยู่กับอาหารที่เชฟคนนั้นทำออกมาและเทคนิควิธีการที่ใช้ในการปรุงอาหาร อย่างไรก็ตาม ผลเอฟเฟคจะไม่เพิ่มขึ้น หากบริโภคเนื้อมากกว่า 1 กิโลกรัม

สุดยอดวัตถุดิบสำหรับการทำอาหาร มีเนื้ออิมูกิจำนวนมหาศาลที่เขาได้ทำการแยกเก็บเอาไว้

“แย่หน่อย ที่ไม่มีหัวใจมังกร แต่เนื้อก็ยังเอาไปใช้ประโยชน์ได้ล่ะนะ”

เขาไม่ได้ตรวจสอบมันเพราะเขากำลังยุ่งอยู่ แต่เนื้อของราชาไฮดร้าเอง ก็มีผลช่วยเพิ่มค่าสถานะต่างๆได้เล็กน้อย

เอฟเฟคที่ช่วยเพิ่มค่าสถานะต่างๆได้ 1-2 แต้ม ขึ้นอยู่กับวิธีการปรุงอาหาร!

ไม่มีผลพิเศษเพิ่มเติมต่อให้คุณกินมันเข้าไปมากแค่ไหนก็ตาม เพราะปากของคุณและร่างกายของคุณปรับตัวได้แล้ว มันมีผลต่อร่างกายเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น มีเพียงแค่เชฟระดับสูงเท่านั้น จึงจะสามารถจัดการวัตถุดิบเหล่านี้ได้

วีดจัดการตัดหัวของอิมูกิมาเก็บเอาไว้ด้วยเช่นกัน จากนั้น เขาชูไม้เท้าแห่งผู้กอบกู้ ซึ่งเป็นตราสัญลักษณ์ของพันธมิตร ณ จุดสูงสุดของป้อมปราการ

ในตอนนั้นเอง

ติ๊ง!

- ภาคีแห่งผู้กอบกู้ (1) สำเร็จแล้ว

เหล่ามิตรสหายของวิหารมาทัลลอสได้รับชัยชนะในศึกสงครามครั้งนี้ ด้วยความจงรักภักดีอย่างแรงกล้าและความกล้าหาญอันเด็ดเดี่ยว

นิกายย่อยของวิหารเอมบินยู หายไปแล้ว, ดินแดนแห่งนี้ กลับมาสู่ความสงบสุขอีกครั้ง จนกว่า ภัยร้ายครั้งใหม่ จะก่อตัวขึ้น เควสต่อเนื่องลำดับที่ 2 ‘ตัวแทนของอาณาจักรนิฟเฮมล์’ จะดำเนินต่อ หลังจากที่ เควส ‘ความสงสัยอย่างที่สองของสมิธ’ และ เควส ‘ช่วยเหลือนักโทษ วิหารมาทัลลอส’ สำเร็จเรียบร้อยแล้ว

คุณยังขาดคุณสมบัติที่จะทำเควส

ติ๊ง!

- รางวัลตอบแทนสำหรับการทำเควส, ชื่อเสียง เพิ่มขึ้น 3,200 - เสน่ห์ เพิ่มขึ้น 115 - ความเป็นผู้นำ เพิ่มขึ้น 25

อย่างแรกเลย สิ่งที่เปลี่ยนไปในสายตาของเหล่านักรบคนเถื่อน เมื่อพวกเขามองไปที่วีด มีความเคารพมากขึ้น เชื่อใจมากกว่าเดิม และเอ็นดูเขามากกว่าแต่ก่อน

วีดเอารูปปั้นแห่งความตายของวิหารมาทัลลอสออกมา รูปปั้นเริ่มพูดคุยอีกครั้ง

- มนุษย์ผู้มีจิตศรัทธา

ด้วยความพยายามในการขับไล่วิหารเอมบินยูและนักบวชสูงสุดเฟย์ลอร์ด ผู้ที่คอยจองล้างจองผลาญวิหารมาทัลลอส การมีอยู่ของวิหารมาทัลลอสยังไม่ถึงคราวดับสูญ จงค้นหาพวกที่ถูกจับตัวไป ในดันเจี้ยนใต้ดินของป้อมปราการเอมบินยู ประสบการณ์และความรู้ที่พวกเขาครอบครอง จักเป็นตัวแปรสำคัญในการฟื้นฟูวิหารมาทัลลอสในภายภาคหน้า เพื่อที่จะบรรลุภารกิจที่ยากลำบากในครั้งนี้ จงไปที่โบสถ์ เมื่อครั้งยังเคยของเป็นวิหารมาทัลลอส ภายในห้องลับนั้น ให้ติดตั้งประตูวาร์ปขนาดใหญ่ ที่สามารถพาคุณไปยังสถานที่ที่คุณต้องการ มันจะเชื่อมต่อไปยังสถานที่ที่คุณต้องการจะไปได้

- ช่วยนักโทษ วิหารมาทัลลอส

นักบวชวิหารมาทัลลอสนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการชุบชีวิตแม่น้ำโหยหวนให้กลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง จงช่วยเหลือเหล่านักบวชที่ถูกจับกุมโดยวิหารเอมบินยู ดันเจี้ยนที่อยู่ใต้ดินป้อมปราการ คือสถานที่ๆเต็มไปด้วยมอนสเตอร์และภัยอันตรายจำนวนมากและยังเป็นสถานที่ๆทำการทดลองต่างๆของวิหารเอมบินยู คุณต้องช่วยเหล่านักโทษออกมาและพาพวกเขาไปยังสถานที่ๆปลอดภัย

ระดับความยาก: B รางวัลตอบแทน: ค่าอุทิศจำนวนมหาศาลที่มีต่อวิหารมาทัลลอส ค่าประสบการณ์จำนวนมากที่จะได้รับจากการชำระล้างแม่น้ำโหยหวน ข้อจำกัดในการทำเควส: เควสจะล้มเหลว หากนักโทษถูกฆ่าตายจนหมด

“ข้าจะนำนักโทษเหล่านั้น กลับมาอย่างปลอดภัย”

- คุณได้ตอบรับการทำเควสแล้ว

* * *

ตามเวลาที่วีดเข้ายึดป้อมปราการเอมบินยูได้สำเร็จ KMC มีเดีย ระดมพลช่างเทคนิคที่พวกเขามีทั้งหมด

“ใส่ CG เอฟเฟคทั้งหมดลงไป ตรงที่ๆพวกมันควรจะมี”

“ทีมเสียง พวกคุณต้องใส่เพลงประกอบฉากที่ดีที่สุดด้วย (BGM BackGround Music)”

“ทีมกล้อง, ทำไมตัวภาพยนตร์ถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ? ให้มันดูมีแรงกระตุ้น ดุเดือด เข้มข้นมากกว่านี้! ฉันหมายถึง, ให้จับภาพราชาไฮดร้า หรือบัลข่าน ให้มันดูดีกว่านี้หน่อย. พวกนายไม่รู้เหรอว่าคนดูเค้าต้องการอะไร?”

บรรยากาศที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้ ดูบ้าคลั่งสุดๆ ผู้คนต่างพากันก่นด่ากันไปมา ในขณะที่ตัวเองนั้นก็กำลังถูกด่าอยู่ด้วย ยอดเรทติ้งคนดูพุ่งสูงถึง 37%

ความสนใจของเหล่าคนดูเพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด เมื่อตอนที่วีดสังหารราชาไฮดร้า

* * * * * * * * * * * *

—ไอ้หมอนั่น…มันเป็นใครวะ?

—ข่าวลือที่ว่าเขาเป็นเจ้าเมืองโมราต้านั่น เป็นเรื่องจริงเหรอ?

—แต่พวกเขาพูดกันว่า เขาเป็นประติมากร…ประติมากรไม่มีทางมีความสามารถต่อสู้แบบนั้นแน่นอน

—เขาน่าจะเป็นประติมากรแหละ ดูจากเทคนิคที่เขาใช้สิ

—มันแน่นอนแล้วว่า เขาคือคนเดียวกันกับวีดที่สร้างมหาพีระมิด ฉันสารถพิสูจน์มันได้ สายตาที่เฉียบแหลมและการประเมินมูลค่าของไอเทมที่ดรอปได้! นี่คือหลักฐานว่านั่นคือวีด

การปรากฏตัวของปิงหลงและเดธไนท์แวนฮอร์ค ฉากการต่อสู้อันน่าทึ่งที่วีดแสดงให้เห็น สามารถสรุปสั้นๆได้เลยว่านั่นคือ “เทพสงคราม”

อย่างไรก็ตาม ทางสถานีออกอากาศไม่ได้เปิดเผยถึงข้อเท็จจริงใดๆทั้งสิ้น

ถึงแม้ว่าการออกอากาศดำเนินต่อเนื่องยาวนานเกินกว่า 9 ชั่วโมง ชิน เฮ มิน ก็ยังคงดูสดใสเช่นเคย

 “ในที่สุด หัวของราชาไฮดร้าก็ขาดสะบั้น! มอนสเตอร์ที่พบจุดจบของมัน เมื่อหัวทั้ง 9 ถูกตัดจนหมด! มอนสเตอร์ตัวเดียวกันกับบรรดากิลด์ระดับสูง ยังไม่สามารถจัดการมันได้ กลับต้องมาตายในสภาพแบบนี้”

แม้กระทั่ง ในขณะที่เขากำลังดูการออกอากาศอยู่นั้น ลี จิน กุน ก็ยังคงพูดจา ดูถูก เหยียดหยามลี ฮุน มันคงเป็นเรื่องยากที่จะทำให้เขานั้นยอมรับได้“ต้องขอบคุณเจ้ามังกรน้ำแข็งตัวนั้น เจ้ามังกรน้ำแข็งลึกลับนั่น ก็เคยปรากฏตัวให้เห็นในตอนที่สู้กับมังกรกระดูกด้วยเหมือนกัน และที่เขาสามารถจัดการมันได้ก็เพราะว่าเขามาทีหลัง ในตอนที่พวกมันเหนื่อยล้าสุดๆ เขาไม่ได้ต่อสู้คนเดียวด้วยซ้ำ ยังมีพวกนักรบคนเถื่อนนับพันคน ที่คอยช่วยเหลือเขา”

“มันก็อาจจะมองอย่างนั้นก็ได้นะคะ แม้กระทั่งคุณผู้ชมเองก็ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าราชาไฮดร้าจะพบจุดจบเช่นนั้น คุณโอ จู วานคะ แล้วคุณคิดยังไงกับการต่อสู้ในครั้งนี้คะ?”

โอ จู วาน ผงกหัวไปมา “มันเป็นการต่อสู้ที่บ้าบอสิ้นดี ระดับความยากของเควสมันก็ยากสุดๆแล้ว ใครจะไปคิดว่าวิหารเอมบินยูจะแข็งแกร่งขนาดนี้! แต่การที่ทำให้การต่อสู้ชุลมุนวุ่นวายได้ขนาดนี้ ด้วยการเรียก ราชาไฮดร้า ,บัลข่าน ดีมอร์ฟ ,และอิมูกิดำ นอกเหนือจากนั้นแล้ว… คนธรรมดาจะคิดได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอครับ? ไม่เลย ถึงแม้ว่ามันอาจจะเกิดขึ้นกับพวกเขาได้ก็ตาม ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะกล้าทำอะไรแบบนี้จริงๆ”

ชิน เฮ มิน ยิ้ม พลางตอบกลับ “คุณคิดอย่างนั้นเหรอคะ?”

“ครับ สุดยอดมอนสเตอร์บนทวีปเวอร์เซลล์ มารวมตัวกันในสถานที่แห่งหนึ่ง เพื่อต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง… ผมคิดว่านี่คงเป็นครั้งแรกที่ผู้ชมได้เห็นฉากการต่อสู้แบบนี้”

เป็นอย่างที่ โอ จู วาน พูด การต่อสู้อันน่าตื่นตาตื่นใจ ดุเดือด และเข้มข้น เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจและสามารถข่มขวัญเหล่าคนดูได้อีกด้วย โดยมี บัลข่าน ราชาไฮดร้า เฟย์ลอร์ด และอิมูกิ มันยังคงตราตึงและฝังลึกลงไปในจินตนาการ ราวกับความฝัน

มีสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งอีกมากมายบนทวีปเวอร์เซลล์

มันทำให้พวกเขาถวิลหาและใฝ่ฝัน เพื่อที่จะได้กลายมาเป็นสุดยอดนักรบ ออกทำภารกิจและออกล่าอย่างต่อเนื่อง

“เขาไปได้ขุมกำลังขนาดนี้มาจากไหนกันนะ! และไม่มีอะไรที่เขากลัวเลยอย่างนั้นหรือ? ผมอยากเจอเขาสักครั้งเหมือนกัน”

โอ จู วาน บรรยายถึงความสนใจในตัววีด  วีด ผู้ที่ต่อสู้ด้วความสามารถของเขาอย่างเต็มที่!

ลี จิน กุน ยังคงส่ายหัวไปมาเหมือนเดิม“เขาก็แค่โชคดีเฉยๆ และมันจะจบลงตรงนี้แน่นอน ราชาไฮดร้าเป็นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอที่สุด—ที่เหลือน่ะ เป็นไปไม่ได้หรอก”

แต่ทว่า เมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ บัลข่านถูกยกเลิกการอัญเชิญ

ลี จิน กุน จึงรีบพูดทันที “คำพิพากษาแห่งความตาย ช่างน่ากลัวจริงๆ คุณอาจจะบอกได้ว่า บัลข่านเป็นลิชที่ใช้มานาเยอะมาก”

แม้กระทั่ง เขายังปรบมือ เมื่อตอนที่เฟย์ลอร์ดร่ายเวทย์ทำลายล้าง

“ในที่สุด … มันชัดเจนแล้วว่า, มันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ ในการพิชิตเควสระดับ S เห็นมั้ยล่ะ? ขนาดพวกฟินิกซ์ยังตายเลย นักบวชสูงสุดแห่งวิหารเอมบินยูช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ”

อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาที่ฟินิกซ์ เปลี่ยนร่างและเกิดใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้สถานการณ์อันเลวร้ายเปลี่ยนไป—

“หือ ห๊า?”

เจ้าอิมูกิตอบโต้กลับไป แต่ปิงหลง ฟินิกซ์และวีด สามารถกำหลาบมันได้

วีดทำเควสสำเร็จ

“…”

ลี จิน กุน คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรต่อไปดี

โอ จู วาน ก็เหมือนกัน นิ่ง อึ้ง ยังคงตกใจกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ชิน เฮ มิน ก็ด้วย เธอนิ่งเงียบในเวลาแบบนี้ เป็นช่วงเวลาที่น่ายินดี เธอเชื่อมั่นในตัววีดตั้งแต่ตอนที่เริ่มทำภารกิจแล้ว

‘ถ้าเป็นวีดแล้วล่ะก็ เขาสามารถทำมันได้แน่นอน’

มันเป็นอะไรที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดปกติหรือคำพูดทั่วไปได้เลย แต่มันเป็นความเชื่อมั่น ความศรัทธา

แต่ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ใครจะไปเชื่อกันล่ะว่า เขาจะทำเควสสำเร็จทั้งๆอย่างนั้น

แม้กระทั่ง ในสตูดิโอเอง ก็เงียบไม่แพ้กัน พวกทีมงานที่ดูแลกล้องและสตาฟฟ์ที่ได้ยินผลที่ออกมาก่อนหน้านั้น ความตกใจของพวกเขา ไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบได้กับความรู้สึกของพวกที่กำลังดูผ่านทางวิดีโอ

ชื่อที่ปรากฏขึ้นมาในหัวสมองของพวกเขา ณ ตอนนี้

‘เทพสงครามวีด’

มีการคาดเดากันไปต่างๆนาๆและข้อโต้แย้งมากมายนับไม่ถ้วน ปรากฏบนบอร์ดสนทนาของคนดู เช่นเดียวกับเวปไซต์ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับรอยัล โร้ด มันเป็นการถกเถียงกันว่าคนที่กำลังสู้กับวิหารเอมบินยูนั้น ใช่เทพสงครามวีดหรือไม่

ราชสีห์คำราม เดธไนท์แวนฮอว์ค ปิงหลง สงครามกับกองทัพอมตะที่เค้าแสดงให้เห็นและวิธีการออกคำสั่งพวกออร์คและดาร์คเอลฟ์

มีการโต้แย้งเกิดขึ้นอย่างดุเดือดเกี่ยวกับความจริงทั้งหมดของเรื่องนี้

— นั่นวีดนี่ มอนสเตอร์พวกนั้นปรากฏตัวพร้อมกับวีดเมื่อการต่อสู้ครั้งที่แล้ว

— ตะโกนออกคำสั่งลูกน้องแบบนั้น คือ ทักษะที่วีดใช้

อย่างไรก็ตาม พวกที่ออกมาคัดค้านก็มีไม่น้อยเหมือนกัน

— ถ้าพวกคุณคิดกันง่ายๆแบบนั้น ก็อาจจะบอกได้ว่า เขาคือเทพสงครามวีด เพราะมอนสเตอร์บางตัวหรือทักษะที่เขาใช้นั้น เหมือนกัน แต่มันจะไม่เป็นการเข้าใจผิดกันไปใหญ่เหรอ เพราะชื่อของเขาดันเหมือนกันซะอย่างนั้น?
— ผมจะอธิบายให้ฟังอย่างมีเหตุมีผล เป็นไปตามตรรกะความคิดที่น่าจะเป็นไปได้ สำหรับการอ้างอิงในครั้งนี้นั้น ผมจบดอกเตอร์ด้านเศรษฐศาสตร์จากต่างประเทศ และตอนนี้ผมกำลังทำงานเป็นผู้จัดการกองทุน มีข้อมูลที่สำคัญจำนวนมากเกี่ยวข้องกับเทพสงครามวีด เขาเริ่มต้นในฐานะอัศวินศักดิ์สิทธิ์แห่งวิหารเฟรย่าห์ และเปลี่ยนคลาสเป็นเนโครแมนเซอร์ เมื่อลองพิจารณาจากทักษะที่เขาใช้ตอนต่อสู้กับมังกรกระดูก หลักฐานนั้น มันชัดเจนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้พวกเขากลับบอกพวกเราว่าเขาเป็นประติมากรอย่างนั้นเหรอ? ถ้าเขาเป็นเนโครแมนเซอร์จริงๆล่ะก็ แน่นอนว่าเขาต้องใช้ทักษะของเนโครแมนเซอร์ในการต่อสู้ครั้งนี้ แทนที่จะอัญเชิญบัลข่าน, เขาสามารถเรียกกองทัพอันเดดของเขาและสั่งให้พวกนั้นโจมตีป้อมปราการ
— คอมเม้นท์ข้างบนนั่น คุณอธิบายถึงประเด็นที่สำคัญมาก สมแล้วที่คุณจบดอกเตอร์ด้านเศรษฐศาสตร์มา ถ้าอย่างนั้น ผมจะบอกอะไรเกี่ยวกับประติมากรวีดให้ฟัง ประติมากรวีดเริ่มต้นที่อาณาจักรโรเซนไฮม์ น่าจะผ่านมาประมาณไม่เกิน 1 ปี 6 เดือนได้มั้ง ตั้งแต่ตอนนั้น มีผู้คนจำนวนมากที่เห็นเขาเมื่อตอนที่ยังได้รับความนิยมจากการแกะสลักประติมากรรมชิ้นเล็กๆในอาณาจักรโรเซนไฮม์ เพื่อนของผมเองก็ซื้อประติมากรรมมาจากเค้าเหมือนกัน มีความเป็นไปได้ว่า ทั้งประติมากรวีดและเทพสงครามวีดมีลักษณะและอะไรที่คล้ายๆกัน เช่น ทักษะที่ยังไม่ได้รับการยืนยันหรือค้นพบมาก่อน มอนสเตอร์ที่สามารถจับได้ด้วยเงื่อนไขพิเศษหรือความสนิทสนมที่สูงมากของเขา

การถกเถียงกันยังคงดำเนินต่อไป

— แล้วท่วงท่าวิธีการต่อสู้ของประมากรวีดที่แสดงให้เห็นล่ะ?

— อย่าได้เข้าใจผิดไป เพียงเพราะว่าเขามีทักษะที่โดดเด่นเหนือผู้เล่นคนอื่นๆ หรือเพียงเพราะว่าเค้าเป็นเจ้าเมืองโมราต้า, หรืออาจจะเป็นอย่างอื่นก็ได้ ความสามารถการต่อสู้ของเขาที่แสดงให้เห็น อาจจะได้มาจากการทำเควสก็ได้นะ

— ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็ดูมีเหตุผลนะ

— ประติมากรวีดปรากฏตัวมาตลอดระยะเวลาหนึ่งปี หลังจากที่เทพสงครามวีดจากคอนติเน้นท์อ๊อฟเมจิค ได้ขายตัวละครของเขาไปแล้ว ถ้าดูจากระยะเวลา ฉันบอกได้เลยว่านั่นไม่ใช่เขาแน่นอน

เพราะว่าเทพสงครามวีดนั้น เป็นบุคคลที่โด่งดังมาก ข่าวลือต่างๆมากมายที่เกี่ยวกับเขา แพร่กระจายไปทั่ว ในเมื่อพวกเขาพูดกันว่าเค้าเป็นประติมากร มันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมาย! ยังคงมีการถกเถียงกันและตั้งคำถามอย่างต่อเนื่องตามบอร์ดสนทนาในที่ต่างๆ

ความจริงเกี่ยวกับตัวตนของเทพสงครามวีดที่กำลังค่อยๆคลี่คลายอยู่นั้น คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้เหล่าคนดูยอมรับได้เลย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ชื่อที่ทุกคนคุ้นเคย แต่เทพสงครามวีดก็เป็นที่รู้จักกันดีในรอยัล โร้ด ในขณะที่ยังคงไว้ซึ่งความลึกลับถึงการมีตัวตนของเขา

เทพสงครามวีด ผู้ที่แสวงหาผลประโยชน์ในการต่อสู้อันเลวร้ายและมักจะทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ ให้สำเร็จอยู่เสมอ—ถึงกระนั้น ประติมากรวีดที่แสดงให้เห็นถึงความคล้ายคลึงกัน ในหลายๆด้าน ก็ยังคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้ยอมรับได้ในทันที สถานการณ์ที่สร้างความสงสัยและความตื่นตระหนก!

ไม่ว่า ประติมากรวีดจะเป็นเทพสงครามวีดหรือไม่นั้น ตอนนี้ มันได้กลายมาเป็นเรื่องราวใหญ่โต เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

* * *

เทพธิดาเวอร์เซลล์(Goddess Versailles)

ชื่อของทวีปแห่งโลกเสมือนจริง รอยัล โร้ด นอกจากนั้นแล้ว ยังเป็นระบบที่คอยรักษาสมดุล บริหารจัดการทุกอย่าง มีอำนาจการควบคุมสูงที่สุด

ระบบที่สร้างขึ้นโดย ยู บิง จุน นักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่สวรรค์ส่งมา

รอยัล โร้ด เป็นโลกเสมือนจริงที่สมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติและปราศจากข้อผิดพลาดใดๆทั้งสิ้น

ถึงแม้จะได้รับการกล่าวขานเป็นถึงบุคคลระดับตำนาน จากการสร้างสรรค์สิ่งมหัศจรรย์ระดับโลก โลกใบใหม่ ยู บิง จุน ก็ยังไม่มีความสุขอยู่ดี

 “ท้ายที่สุด พวกเราได้เริ่มก้าวแรกซะที ถูกต้องมั้ย เวอร์เซลล์?”

[- คุณพูดถูกแล้วค่ะ ดร.ยู บิง จุน]

สัญลักษณ์ของเทพธิดาเวอร์เซลล์ คริสตัลขนาดมหึมา ตอบ พลางเปล่งแสงอ่อนๆออกมา

นักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ ถูกจำกัดการเข้าสู่ระบบไว้ 3 ระดับ; พวกเขาไม่ได้ล่วงรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงหรือพลังอำนาจของเทพธิดาเวอร์เซลล์

 “เฮ๊ะ เฮะ, มันต้องใช้เวลาถึง 40 ปีเต็ม สำหรับการที่จะมาถึงจุดๆนี้ โครงการที่ฉันบรรจงเติมเต็มความฝันทั้งหมดที่ฉันมี…” แววตาของยู บิง จุน ลุกโชติช่วง

* * *

สมัยที่ยังเป็นเด็ก ยู บิง จุน เกิดและโตแถวบ้านนอก มีความสามารถด้านการเรียนดีสุดๆ

“วันนี้ เราจะมาเรียนรู้วิธีการใช้สมการเชิงเส้น 3 ตัวแปร มีนักเรียนคนไหนรู้จักบ้าง?” “ผม”

“มีใครรู้จักรากของสมการบ้าง?” “ผม”

“แล้วทฤษฎีพีธากอรัสล่ะ…” “ผม”

โรงเรียนประถม โรงเรียนมัธยม และ วิทยาลัย ทั้งคณิตสาสตร์และวิทยาศาสตร์นั้น ง่ายเกินไปสำหรับเขา

“เมื่อไหร่จะได้เริ่มเรียนบทต่อไปเหรอครับ คุณครู?”

เขาคือบุคคลที่เพื่อนๆไม่ชอบมากที่สุดในชั้นเรียน! แม้ว่าเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการกลั่นแกล้งก็ตาม ยู บิง จุน ก็ไม่ได้สนใจ

“ปัญญาอ่อน ไอ้โง่ที่ไหนมันจะไปทำได้กัน ถ้าไม่จับกลุ่มกัน”

นับจากช่วงที่เวลาที่เขาเข้าเรียนในโรงเรียนรัฐบาล ยู บิง จุน ก็ได้กลายมาเป็นคนดังด้านการศึกษา

ไม่ว่าจะเป็นสูตรการคำนวณทางคณิตศาสตร์หรือกฎฟิสิกส์ต่างๆ เขาสามารถวิเคราะห์หาคำตอบออกมาได้ทันทีที่เขาเห็นมัน เขาสร้างทฤษฎีใหม่ๆเอาไว้มากมายและตั้งกฎการคำนวณหาพวกมัน ซึ่งมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่รู้ ตั้งแต่สมัยที่เขาเรียนอยู่มัธยม เขาผ่านการแข่งขันมาแล้วมากมายนับไม่ถ้วนและได้แม้กระทั่งอันดับที่หนึ่งในการแข่งขันคณิตศาสตร์ระดับนานาชาติ พอเข้ามหาวิทยาลัย ทั้งฟิสิกส์ เคมี วิศวกรรมไบโอ คณิตศาสตร์… จะมีรูปของเค้าปรากฏอยู่บนปกนิตยสารวิทยาศาสตร์ทุกครั้งที่เขาได้ตีพิมพ์วิทยานิพนธ์

อัจฉริยะแห่งศตวรรษ

เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ปีศาจสมองกล สถาบันวิจัยระดับโลกจำนวนมาก พยายามยื่นข้อเสนอและเงินเดือนสูงปรี๊ดให้กับเขา เพื่อจ้างเขาให้มาร่วมทำงานด้วย

ชีวิตของเขารู้จักแต่คำว่าความสำเร็จ จนกระทั่ง วันหนึ่ง เขารู้สึกกระวนกระวายใจเป็นครั้งแรกในชีวิต

‘รักแรกพบ’

ในตอนที่กำลังออกเดทอยู่นั้น เขาต้องขอโทษเธอทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

“ขอโทษด้วยนะ ฉันเลี้ยงอาหารอร่อยๆไม่ได้ตลอดทุกครั้ง ถ้าฉันได้เงินรางวัลมาเมื่อไหร่ แล้วเราไปที่ภัตตาคารด้วยกันนะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ โอปป้า”

เธอผู้ที่มีรอยยิ้มสดใสสำหรับเขา

เงินรางวัลที่ยู บิง จุน ได้มานั้น มีจำนวนไม่ใช่น้อยๆเลย แต่ทว่า เขาต้องอยู่อย่างอัตคัด เพื่อที่จะได้ซื้ออุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับงานวิจัยของเขา ในขณะที่กำลังคิดถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าและพยายามลงมือทำการวิจัยในทันที เงินที่ได้มานั้น ก็มีแต่จะรั่วไหลออกไป

เขาไม่ต้องการทำงานภายใต้คำสั่งของคนอื่น แต่สำหรับยู บิง จุนแล้วนั้น ผู้ที่มีความสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์อย่างเค้า ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากต้องอดทนกล้ำกลืนต่อไป

“แล้วเจอกันอาทิตย์หน้านะ ไม่สิ อาทิตย์ถัดไปจากอาทิตย์หน้า”

“คุณไม่ว่างเลยเหรอ?”

“ใช่ วัตถุดิบที่ผมกำลังทำการทดลองอยู่นั้น จะมาส่งในวันพรุ่งนี้”

“คุณไม่รู้เลยเหรอว่าพรุ่งนี้เป็นวันอะไร? พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของฉันนะ การทดลองนั่น มันสำคัญกับคุณมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ โอปป้า?”

“แน่นอน การทดลองมันสำคัญสำหรับผมมากเลย แล้วผมจะจัดงานปาร์ตี้วันเกิดให้คุณนะ อาทิตย์ถัดไปจากอาทิตย์หน้า ช่วยอดทนจนถึงตอนนั้นด้วยนะ”

เขามักจะบ่ายเบี่ยงแฟนสาวของเขาเสมอ เมื่อมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิทยานิพนธ์หรือการทดลอง แม้กระทั่ง เมื่อตอนที่ได้พบกัน เขามักจะปรากฏตัวพร้อมกับหัวยุ่งๆ กระเซอะกระเซิง และเครื่องแต่งกายสกปรก มอมแมม เลอะเทอะ เพราะเขามีเวลาน้อยมาก

 “คุณรอนานมั้ย?”

ยู บิง จุน มักจะมาสายทุกครั้ง เมื่อถึงเวลานัดเดทสำคัญๆ

จนสุดท้าย แฟนสาวที่แสนดีของเขาก็จากไป

 “ฉันต้องการผู้ชายที่เห็นคุณค่าในตัวของฉัน…และรักฉัน”

แฟนสาวของเขาจากไปพร้อมกับผู้ชายคนใหม่ ผู้ชายที่มารอรับเธอทุกครั้ง หลังจากที่ยู บิง จุน ไม่ว่าง

ถึงกระนั้น ยู บิง จุน ก็ไม่ได้หมดซึ่งกำลังใจหรืออดอาลัยตายอยากขนาดนั้น

 “เดทงั้นเหรอ? ฉันค่อยไปทีหลังก็ได้ หลังจากที่งานวิจัยของฉันเสร็จแล้ว”

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้มีความทะเยอทะยาน แม้กระทั่งความรัก ยังกลายเป็นอะไรที่สิ้นเปลืองในสายตาของเขา

 “หลังจากที่เราได้รางวัลมาอีกสักหน่อยและตีพิมพ์วิทยานิพนธ์ พวกผู้หญิงก็ไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว…”

ยู บิง จุน ประสบความสำเร็จ แต่เธอ ก็ยังไม่กลับมาหาเขาอยู่ดี

แม้ว่าตัวเขานั้น สามารถหาผู้หญิงคนใหม่ได้เรื่อยๆ แต่พวกเธอไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องเหมือนเธอคนนั้น และเขาก็ไม่สามารถรักพวกเธอได้จากก้นบึ้งของหัวใจ

ความรักก็เป็นแบบนี้แหละ ยู บิง จุน สูญเสียคนที่เขารักมากที่สุดในชีวิต คนเรากว่าจะรู้ถึงคุณค่าที่แท้จริง ก็ตอนที่เสียมันไปแล้ว

สายไปแล้ว เขาพยายามหาเธอจนพบ แต่เธอแต่งงานแล้ว แม้กระทั่ง เธอยังมีลูกแล้วด้วย พร้อมกับมีชีวิตที่สุขสบาย

 “ความรักเหรอ? มันไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยสักนิดเดียว เราต้องประสบความสำเร็จให้มากกว่านี้ เราต้องพยายามประสบความสำเร็จให้ได้มากที่สุด”

ยู บิง จุน กลับไปที่ห้องทดลองงานวิจัยฟิสิกส์และประกาศผลลัพธ์งานวิจัยของเขาที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึง เขารวบรวมเงินอย่างต่อเนื่องและสร้างชื่อเสียงเอาไว้มากมาย

ภายในห้องทดลองฟิสิกส์ เขาถูกทรยศอย่างแสนสาหัสจากคนที่เขาไว้ใจ ทำให้ผลลัพธ์ที่ได้จากงานวิจัยของเขา ถูกขโมยไป เมื่อเขาเติบโต มีอายุมากขึ้น เขาเริ่มมองเห็นว่าโลกใบนี้มันไร้เหตุผลสิ้นดี

ด้านมืดอันสกปรกที่เติบโตมาพร้อมกับการไขว่คว้าเงินตราและอำนาจทางการเมือง!

“การโกหก หลอกลวง และการเมือง ไม่มีอะไรที่นักวิทยาศาสตร์ธรรมดาๆ สามารถทำได้เลย”

ถึงแม้จะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการศูนย์วิจัย เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ภายใต้การก้มหัวให้กับนักการเมือง ถ้าเขาพัฒนาเทคโนโลยีที่มีค่าเชิงพาณิชย์และนำมันเสนอต่อกลุ่มธุรกิจต่างๆ กลุ่มธุรกิจเหล่านั้น ก็จะคอยขูดรีด เก็บเกี่ยวผลประโยชน์อันหอมหวานจากการทำงานของเขา

ศูนย์วิจัยของยู บิง จุน พัฒนาเทคโนโลยีต่างๆไปแล้วมากมาย แต่เขาก็ไม่สามารถลบความรู้สึกอันไร้ซึ่งพลังอำนาจและความเศร้าหมองที่มีอยู่ในจิตใจไปได้เลย

 “รางวัลงั้นรึ? เราได้มาเยอะแล้วตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็ก ชื่อเสียงไม่มีความหมายสำหรับเราอีกต่อไป”

ต้องทนทุกข์ทรมานจากความอ้างว้าง โดดเดี่ยว เดียวดาย อย่างเจ็บปวดรวดร้าว เขาต้องการประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง เขายอมแม้กระทั่ง ละทิ้งซึ่งความรัก ทุ่มเท ทุกหยาดเหงื่อ แรงกาย แรงใจ ทั้งหมดที่เขามี ให้กับงานวิจัย

 “เทคโนโลยีที่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้ เราจะพัฒนาเทคโนโลยีที่เป็นนวัตกรรมรูปแบบใหม่อย่างแท้จริง เทคโนโลยีที่ไร้ขีดจำกัด”

ยู บิง จุน ลาออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการศูนย์วิจัยและผันตัวเองกลับมาทำงานเป็นฟรีแลนซ์ ในตอนที่เขาเริ่ม เขาคิดไว้ว่าสัก 3-4ปี ก็น่าจะเพียงพอแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการท้าทายใหม่ๆปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง เวลาที่เขาใช้ไปกับการวิจัยเพียงลำพังนั้น ก็ยาวนานขึ้น ถึงแม้วันไวท์เดย์จะผ่านไปแล้วนับไม่ถ้วน ไม่มีเวลาให้ได้นอนหลับพักผ่อน เขายังคงทำงานวิจัยของเขาต่อไป เพราะเขาไม่สามารถยอมแพ้หรือล้มเลิกความตั้งใจนี้ได้เลย [White Day (화이트데이) เป็นวันที่เปรียบเหมือนการครบรอบวันวาเลนไทน์นั่นเอง หลังจากที่ฝ่ายหญิงได้มอบช็อกโกแลตให้ฝ่ายชายแล้วเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ ผ่านมา 1 เดือน ก็ถึงคราวของฝ่ายชายที่จะแสดงความรักตอบกลับไปบ้าง ที่มา: http://seoulcafe2013.blogspot.com/]

โลกใบใหม่ที่ใช้เวลาสร้างมาอย่างยาวนาน ตลอดระยะเวลา 40 ปี ภายใต้งานวิจัยทั้งหมด—รอยัล โร้ดก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมา ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ระบบเสมือนจริงนั้นสามารถดึงดูดเงินจำนวนมหาศาลที่มีอยู่บนโลกใบนี้ ยูนิคอร์น เติบโตขึ้นเป็นบริษัทขนาดใหญ่ โดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

ไม่เพียงแค่นั้น ช่วงระยะเวลาสิบปีให้หลัง ยู บิง จุน ใช้อำนาจเงินอันยิ่งใหญ่ เพื่อหนุนหลังนักการเมืองระดับประเทศ ทำให้ ยูนิคอร์น กลายเป็นธุรกิจที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากนักการเมือง

เหล่านักการเมืองเริ่มมีการก่อร่างสร้างหนี้มากขึ้น ในขณะที่ยังรับเงินสินบนจากแหล่งทุนลึกลับ ความจริงแล้ว กลุ่มการเมืองต่างๆบริหารผ่านตัวแทนของยู บิง จุน

การจัดการดูแลสนับสนุนกองทัพและแหล่งจัดหาอาวุธ คือ หนึ่งในหน้าที่สำคัญๆของเทพธิดาเวอร์เซลล์

ตอนนี้ เทพธิดาเวอร์เซลล์ ได้ขยายขอบเขตของเธอ โดยการใช้เงินลงทุนจำนวนมหาศาลของบริษัทยูนิคอร์น กระจายไปตามที่ต่างๆทั่วโลก บริษัทยูนิคอร์นเติบโตอย่างมาก จนไม่มีใครคาดเดาได้ถึงแหล่งเงินทุน อำนาจทางการเมืองของมันนั้น ยากที่จะสั่นคลอน

ด้วยการรวมกันของกองทุนใต้ดินขนาดมหึมาและอำนาจทางการเมืองอันลึกลับที่เทพธิดาเวอร์เซลล์บริหารจัดการอยู่นั้น ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำไม่ได้

 “เฮ๊ะ เฮ่ะ เฮะ”

ยู บิง จุน ยิ้มด้วยความพึงพอใจ เพราะทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผน ความฝันที่เขาโหยหามาตลอด 40 ปี ใกล้จะเป็นจริงแล้ว

“ในโลกที่ไร้เหตุผลนี้… ข้าจะเป็นคนตั้งกฎขึ้นมาเอง”  

โลกใบใหม่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานระบบเสมือนจริง

ผู้คนจะตื่นเต้นและหลงใหลไปกับโลกแห่งนั้น เพราะพวกเขาสามารถปลีกหน้าไปจากเมืองที่แสนมืดมนและสนุกไปกับการพักผ่อน การผจญภัย และ การท้าทาย

 “เฮ๊ะ เฮ่ะ และคนที่โดดเด่นที่สุด ก็จะปรากฏตัวออกมา”

จักรพรรดิ ผู้ซึ่งเพียบพร้อมไปด้วยเกียรติยศ ยากเกินจะหยั่งถึง , จักปรากฏตัวในโลกที่ยู บิง จุน เป็นผู้สร้าง

 “เขาคนนั้นจะได้รับการสืบทอดทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ฉันได้เตรียมไว้”

สิ่งที่เขาได้เตรียมไว้สำหรับเวลานั้น

ยู บิง จุน ถามเวอร์เซลล์“แล้วการพัฒนาหุ่นยนต์รบเป็นยังไงบ้าง?” (combat androids)

 [- จำนวน 123,020 ตัว สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ]

หุ่นยนต์ทั้งขนาดเล็กและขนาดกลาง รวดเร็วยิ่งกว่าเครื่องบิน ติดตั้งอาวุธครบครัน พวกมันมีความยืดหยุ่นสูงมาก สิ่งจำเป็นในสงครามยุคใหม่ เป็นที่รู้จักกันดีว่าหุ่นยนต์นั้น อยู่ในความดูแลและครอบครองโดยสองมหาอำนาจยักษ์ใหญ่ สหรัฐอเมริกา และ รัสเซีย

 “ด้านการเงินล่ะ?”

[ธนาคารพาณิชย์จำนวน 26 แห่ง ได้มาครอบครองเรียบร้อยแล้วค่ะ ถ้าต้องการ, ธนาคารระดับนานาชาติจำนวน 106 แห่ง สามารถทำให้กลายเป็นอัมพาตได้ทันทีค่ะ] (ระบบล่ม)

ความสามารถในการลบข้อมูลลูกค้าและการเตรียมการเจาะระบบการเงิน ทำให้ระบบทั้งหมดนั้น ล่มสลายหายไปในพริบตา แม้กระทั่งเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ก็สามารถเกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ยู บิง จุน เตรียมไว้ ไม่ได้มีเพียงเท่านี้ สิ่งที่เขาตั้งใจพัฒนามากที่สุด วิศวกรรมไบโอ (bioengineering วิศวกรรมชีวเวช/การแพทย์)

“มนุษย์ สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอ มาพร้อมกับความล้มเหลวมากมาย พวกเขามีศักยภาพอันยิ่งใหญ่ แต่กลับไม่สามารถนำมันออกมาใช้ได้ทั้งหมด”

การปรับปรุงใหม่ด้วยเทคโนโลยีวิศวกรรมไบโอ! มันสามารถพัฒนา การมองเห็น การได้ยิน การทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจและหลอดเลือด และระบบประสาทสั่งการ อายุขัยยาวนานขึ้น, แอนติบอดีสามารถสร้างออกมาได้ทันที เพื่อรับมือกับโรคร้ายทุกชนิด (antibodies ภูมิต้านทาน ภูมิคุ้มกัน) โดยการกระตุ้นส่วนต่างๆของสมองที่ไม่ได้มีการใช้งาน, เขาคาดการณ์ไว้ว่าความสามารถทางสติปัญญาจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

ยิ่งไปกว่านั้น คุณประโยชน์ต่างๆยังไม่หมดลงเพียงเท่านี้  ความฮึกเหิม กระปรี้กระเปร่าที่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ชาย!

 “เฮ๊ะ เฮะ มันจะต้องทำให้ผู้หญิงทั้งสิบคนพึงพอใจได้ภายในคืนเดียว”

ยู บิง จุน มีความคิดที่จะสร้างยอดมนุษย์

เขาสามารถทำให้ผู้สืบทอดของเขา มีอำนาจทางการเมืองสูงสุด เงินที่ไม่มีวันหมด และสิทธิในการบริหารจัดการ เทพธิดาเวอร์เซลล์ ถ้าคนชั่วได้กลายมาเป็นผู้สืบทอดของเขา การตัดสินใจอันผิดพลาดและล้มเหลว จะนำหายนะมาสู่มวลมนุษยชาติ

 “มันไม่ใช่อะไรที่เราควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว ถ้าผู้สืบทอดของเราตัดสินใจแบบนั้น ทั้งโลกต้องทำตาม”

ยู บิง จุน รู้ดีว่า ตัวเขานั้นเหลือเวลาที่จะมีชีวิตอยู่อีกไม่มากแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถยืดอายุขัยได้ด้วยกระบวนการต่างๆ เช่น การปรับแต่งพันธุกรรม หรือ การเปลี่ยนถ่ายอวัยวะ เป็นต้น เขาก็ไม่สนใจอยู่ดี

ต่อให้ร่างกายของเขาได้รับกรรมจากการถือกำเนิดของผู้สืบทอด เขาพร้อมที่จะเสียสละชีวิตตัวเอง ชายผู้กุมอำนาจของเหล่ามวลมนุษย์ จะกลายมาเป็นพระเจ้าในโลกยุคใหม่ เช่นเดียวกับทวีปเวอร์เซลล์

จักรพรรดิ ผู้ที่ปกครองโลกที่เขาสร้างขึ้นมา!

ไม่มีอะไรที่ขาดหายไปเพื่อทำให้ความทะเยอะทะยานของยู บิง จุนบรรลุเป้าหมาย

* * *

“โอ้ย ปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว”

ร่างกายของวีดเจ็บปวดไปทั้งตัว ซ้ำร้ายยังมีอาการไข้ขึ้นสูงอีกต่างหาก

มีการใช้พละกำลังมากเกินไป ขอแนะนำให้คุณหยุดพัก จนกว่าพละกำลังจะฟื้นคืนกลับมา ถ้าพละกำลังไม่ได้รับการฟื้นฟูอย่างต่อเนื่อง คุณอาจจะเป็นหวัดได้หรือมีอาการแทรกซ้อนอื่นๆ ตอนนี้ คุณอ่อนแอต่อการโดนคำสาป และ ความสามารถทางสติปัญญาของคุณจะลดลง

ในขณะที่ประยุกต์ใช้พลังแห่งผู้กอบกู้ ทำให้การต่อสู้เกิดความสับสัน อลหม่าน วุ่นวาย ราวกับหายนะขนาดย่อม

แม้ว่าการต่อสู้ค่อนข้างยากลำบาก, มันไม่เคยเพียงพอที่จะทำให้ทรมานได้ถึงขนาดนี้ จากการต่อสู้ที่ผ่านมาทั้งหมดจนถึงตอนนี้, ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จะเรียบง่ายโดยปราศจากปัญหา

 “การเก็บกวาดนี่มันยากกว่าการต่อสู้อีกนะเนี่ย”

เขาต้องมาทำความสะอาดเศษซากที่เหลือจากการถล่มลงมาของป้อมปราการ โดยมีเจ้าเหลืองและปิงหลงช่วยด้วยอีกแรง

 “ฟินิกซ์ เจ้าอยู่เฉยๆนั่นแหละดีแล้ว ไม่ต้องเข้ามา”

เขาไม่อาจให้ฟินิกซ์ผู้ซื่อสัตว์และแสนเชื่องราวกับลูกหมา ให้มาทำงานนี้ได้ เนื่องจากความทนทานของไอเทมที่ดรอปได้นั้น จะถูกทำลายโดยความร้อนสูง ถ้าหากฟินิกซ์เข้าไปใกล้มัน

ปิงหลงต้องมาคอยรื้อเศษซาก พร้อมกับแบกเนื้อและหนังของราชาไฮดร้ากับอิมูกิ เอาไว้บนหลังของเขา

 “เจ้านาย ทำไมท่านต้องให้ข้าทำงานหนักขนาดนี้ด้วย ยังมีไอ้พวกเด็กเวรที่เกิดมาทีหลังข้าอีก…”

ปิงหลงมีความแข็งแกร่งที่ค่อนข้างน้อย เพราะร่างกายที่ใหญ่โตของมัน เขาจะรวดเร็วมากหากเร่งความเร็วได้ แต่ปกติแล้ว เขาก็ไม่ได้คล่องแคล่วหรือรวดเร็วอะไรขนาดนั้น ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ เขามิอาจปฏิเสธที่จะทำงานนี้ได้เลย เขาแค่ต้องการผลักภาระนี้ไปให้เจ้าเหลืองกับฟินิกซ์บ้างก็เท่านั้น

ง่ายๆเลย เขาถามถึงสิทธิพิเศษความเป็นรุ่นพี่!

 “มันมีเนื้อตั้งเยอะ ฉะนั้นเจ้าต้องเป็นคนแบกมัน”

“ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย ความแข็งแกร่งของเจ้าเหลืองก็ดีเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”

วีดตอบราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดเจน“เราต้องเก็บมันไว้ในตู้เย็น”

วิธียืดวันหมดอายุของเนื้อ! เนื้อของราชาไฮดร้าและอิมูกิจะไม่เสีย ถึงแม้จะเก็บไว้ในที่ๆมีอุณหภูมิต่ำก็ตาม ความจริงอีกอย่างก็คือ การเอาเนื้อพวกนั้น ใส่ไว้บนหลังของปิงหลง จะทำให้พวกมันอยู่ในภาวะเยือกแข็งอย่างเหมาะสม เนื้อจะถูกเก็บรักษาเป็นระยะเวลานานก่อนที่จะเอามันมาละลายอีกครั้ง

 “เร็วๆเข้า ทำงานๆ อย่าอู้ เอ้าหลังน่ะ ทำให้มันตรงๆหน่อย”

ทันทีที่สิ้นเสียงเร่งเร้าของวีด เจ้าเหลืองและปิงหลงจัดการเคลียร์เศษซากปรักหักพังด้วยใบหน้าที่ดูเศร้าสร้อย ผิดหวัง

ทรัพย์สมบัติต่างๆของวิหารเอมบินยูและเครื่องประดับตกแต่งถูกฝังจมอยู่ใต้ซากปรักหักพัง อาวุธและไอเทมป้องกันแตกละเอียดกลายเป็นชิ้นๆ แต่ถึงแม้จะได้เศษชิ้นส่วนพวกนั้นมา มันก็ยังทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ

เจ้าเหลืองทำหน้าตาบูดบึ้งพร้อมกับหางที่ห้อยตกลงมา

 “อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ! ตอนนี้มันยังง่ายนะ เมื่อตอนที่ข้าทำงานน่ะ ข้าต้องคลานออกมาจากห้องน้ำเลยล่ะ! พวกเจ้า เคยคิดมั้ยว่าโอกาสที่จะได้เงินจากการขุดดินน่ะ มันเป็นเรื่องปกติอย่างงั้นเหรอ?”

ปิงหลงและเจ้าเหลืองต้องจมอยู่กับความขุ่นเคืองตั้งแต่เกิดโดยฝีมือของวีดผู้ที่มีชีวิตยากจนข้นแค้น!

ถ้าคุณนั่ง คุณก็อยากนอน และถ้าคุณนอน คุณก็อยากหลับ มันช่างเป็นชีวิตที่น่าเศร้า เมื่อคุณต้องละทิ้งแม้กระทั่งความโกรธเกรี้ยวของคุณและหันหน้าทำแต่งาน ใช้ชีวิตอยู่ในกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด เจ้าเหลืองเก็บเอาคำพูดเหล่านี้ ฝังลึกลงไปในความทรงจำของเขา

 “เงินเป็นสิ่งที่ได้มาอย่างยากลำบาก ข้าไม่ควรใช้มันสุรุ่ยสุร่าย”

วีดและเหล่าประติมากรรม เจออัญมณีจำนวนมากและเศษโลหะเป็นกองๆ ข้างใต้ซากปรักหักพัง เพราะว่าเขาไม่สามารถเอาของทุกอย่างใส่ลงไปในกระเป๋าได้หมด เขาจึงจำเป็นต้องสร้างกระเป๋าขึ้นมาใหม่ จำนวน 5 ใบ ด้วยทักษะการตัดเย็บ โดยการตัดหนังอิมูกิออกมาเล็กน้อย กระเป๋าสะพายมีน้ำหนักเบา คงทน แข็งแรง และยังมีคุณสมบัติพิเศษ ลดน้ำหนักได้ครึ่งนึง

 “ช่างน่าเสียดายที่อัศวินแห่งมืดตายหมดแล้ว ค่าประสบการณ์และไอเทมของมันดีมากเลย ถ้าเราได้ล่าพวกมันต่อนะ…”

ความโลภไม่มีที่สิ้นสุด!

“บัลข่าน ไอ้เลวนั่น สู้แทบตาย ยังเสือกตายยากอีก…”  

บลา บลา (บ่น)

“ไอ้เจ้าราชาไฮดร้านั่น เป็นห่าอะไรวะ ถึงได้ทำลายป้อมปราการจนเละแบบนี้…”

เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาได้ทำงานยากๆ วีดมักจะมีวิถีลับของตัวเอง ถ้าเขาทำงานในขณะที่ใส่อารมณ์เคียดแค้นลงไป ประสิทธิภาพของเขาจะเพิ่มขึ้น ความเหนื่อยล้าจะลดลง เขาไม่ต้องการรับรู้ถึงความสำเร็จ ในขณะที่ต้องทำงานอย่างหนัก สิ่งที่เขาต้องทำมีเพียงแค่ ก่นด่าและสาปแช่งไปเรื่อย

“สงสัยข้าเจอเจ้านายผิดคนซะแล้ว…”

“เจ้านายนิสัยไม่ดี”

ปิงหลงและเจ้าเหลืองทำงานในขณะที่กำลังบ่นถึงเขาไปด้วย มีเพียงแค่ฟินิกซ์เท่านั้น ที่กำลังดูแล จัดแจงขนของมันอยู่บนยอดหอคอย ถึงแม้ว่าวีดจะทำให้พวกประติมากรรมของเค้าต้องลำบากทนทุกข์ทรมาน, ฟินิกซ์ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไร กลายมาเป็นประเด็นความเกลียดชังของปิงหลงและเจ้าเหลือง

“ไอ้คนที่มันได้เล่นสนุกในขณะที่พวกเราต้องทำงานอย่างยากลำบาก”

“ฟินิกซ์ แกมันแย่ที่สุด!”

หลังจากที่เคลียร์เศษซากปรักหักพังของวิหารเอมบินยู, ปิงหลงและเจ้าเหลือง หอบแหกๆ เหมือนกับว่ากำลังป่วยจนเข้าขั้นวิกฤติ ที่มีสภาพเป็นเช่นนี้ ก็เพราะว่าใช้พละกำลังมากเกินไป

ถึงแม้ว่าพวกไอเทมยารักษาจะดูไร้ค่า วีดฝืนใจให้ดูร่าเริงเข้าไว้ “ก่อนที่ราคามันจะตก… เราต้องรีบขายออกไปให้เร็วที่สุด”

เขากระตือรือร้นมาก เนื่องจากของล้ำค่าที่อัดแน่นอยู่ในกระเป๋า เขาต้องการเปลี่ยนมันให้เป็นเงินก่อนเป็นอันดับแรกและต้องทำให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

วีดเดินไปที่โบสถ์ของวิหารมาทัลลอส บนเศษซากที่ถล่มลงมา กำแพงโบสถ์ ดูแล้วทรุดโทรมมาก กำลังเปล่งแสงจางๆออกมา

 “แล้วห้องลับมันอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย”

เมื่อเขาดันกำแพงไปด้านข้างและก้าวเข้าไปข้างใน เขามองเห็นประตูวาร์ปที่ยังไม่มีการใช้งาน มันเหมือนกับว่ากำลังมองไปที่กระจกซึ่งทำมาจากแสงสีขาว

การที่จะสร้างประตูวาร์ปเพื่อที่จะให้คนๆนั้นสามารถโผล่ไปที่ต่างๆได้นั้น เงินจำนวนมหาศาล อัญมณีจำนวนมาก และนักเวทย์หลายสิบคน เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง

“เมื่อมันพร้อมใช้เมื่อไหร่นะ มันจะกลายเป็นอะไรที่สะดวกสุดๆ เวลาเคลื่อนย้ายไปมาระหว่างเมือง”

มีประตูวาร์ปมากมายในปราสาททวีปเวอร์เซลล์และตามเมืองใหญ่ๆ มีการจำกัดในการใช้งานประตูวาร์ปในแต่ละวัน ซึ่งขึ้นอยู่กับขนาดและน้ำหนักที่จะเคลื่อนย้าย จึงไม่สามารถนำพวกมันมาใช้ในการดำเนินธุรกิจได้เลย เพราะมันต้องการหินมานาจำนวนมาก ตลอดจนทีมนักเวทย์หลายสิบคน ซึ่งการที่จะจัดการบริหารตรงนี้ให้ได้นั้น จำเป็นจะต้องใช้เงินทุนจำนวนมหาศาล

เมื่อเปรียบเทียบกับประตูวาร์ปทั่วไป ประตูวาร์ปอันนี้ มีขนาดใหญ่กว่า เหมือนมีที่ว่าถึงสองที่อยู่ข้างใน แน่นอน มันมีข้อจำกัดบางประการขึ้นอยู่กับจำนวนคนและน้ำหนัก แต่เมื่อเปรียบเทียบกับประตูวาร์ปทั่วไปแล้ว มันถือว่ายังมีข้อจำกัดที่น้อยกว่าอยู่ดี หลังจากที่ทำการติดตั้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันแทบจะไม่มีค่าใช้จ่ายในการบำรุง ดูแล หรือซ่อมแซมเลยแม้แต่นิดเดียว

 “เราเลือกสถานที่สำหรับประตูวาร์ปได้แล้ว”

วีดตัดสินใจทันทีที่จะเปิดประตูวาร์ป ณ ใจกลางของปราสาทโมราต้า เขาเลือกโดยที่ไม่จำเป็นต้องคิดถึงสถานที่อื่นเลย

 “เชื่อมต่อประตูวาร์ปไปยังปราสาทโมราต้า”

ช่วงจังหวะนั้นเอง ประตูวาร์ปกำลังทำงานพร้อมกับมีแสงสีฟ้าออกมา

วีดเดินเข้าไปในประตูวาร์ป เจ้าเหลืองเดินตามหลังเค้าเข้าไป

* * *

 “มีใครจะขายอาหารบ้าง! ข้ารับซื้อทุกอย่าง ไม่เกี่ยงราคา ว่ามาได้เลย”

“อาหารสูตรพิเศษจากอาณาจักรเบลไน(Belnine Kingdom)อันห่างไกล มาถึงแล้ว มีใครอยากจะลิ้มลองผลไม้แห้งไร้เปลือกบ้าง! ทั้งหวาน ทั้งฉ่ำ”

 “มาทางนี้เร็ว ร้านโลหะล้ำค่า โกลด์ริช(Goldrich) แร่โลหะชนิดพิเศษอันล้ำค่า พวกเรานำมาขายที่นี่แล้ว”

พวกพ่อค้าแม่ค้าพากันตั้งร้านขายของในย่านการค้าของปราสาทโมราต้า มีผู้เล่นเป็นหมื่น เป็นพันที่ย้ายมาทางเหนือ เพื่อออกล่าและทำเควส เมื่อพวกเขาเติบโต เมืองก็มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้โมราต้านั้น เปรียบเสมือนเป็นเมืองหลวงขนาดใหญ่ของทางเหนือ

ประตูวาร์ปที่วีดเชื่อมต่อ ได้ปรากฏขึ้น ณ ศูนย์กลางย่านการค้า ลำแสงสีฟ้าที่ทอดยาวลงมาจากฟากฟ้า มีขนาดใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ทำให้ประตูวาร์ปดูกว้างขวาง โอ่อ่า

 “เอ๊ะ นั่นอะไรน่ะ?”

“ฉันเคยเห็นมันมาก่อน ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นประตูวาร์ปสำหรับเคลื่อนย้าย”

“ประตูวาร์ปสำหรับเคลื่อนย้ายกำลังจะเปิดออกในย่านการค้าเนี่ยนะ?”

ผู้คนที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า ตกใจจนถึงกับหยุดการซื้อขาย แล้วหันมาจับกลุ่มมุงดูในทันใด

 “มันอาจจะเป็นเควสรึเปล่า?”

“มอนสเตอร์จะโผล่ออกมามั้ย?”

พวกนักรบยกอาวุธขึ้นมา ตั้งท่าเตรียมพร้อม เหล่านักเวทย์กำลังร่ายมนต์ ด้วยความคาดหวังว่า จะมีอีเว้นท์บางอย่างปรากฏ(event เหตุการณ์หรือกิจกรรมพิเศษในเกม)

ย่านการค้าโมร้าตา เดิมทีก็มีขนาดใหญ่อยู่แล้ว ก่อนที่จะได้รับการปรับปรุงพัฒนา อีกทั้งยังสามารถเติบโตขยายใหญ่ได้อีก ตามผังเมืองที่ได้รับการออกแบบและเตรียมการมาเป็นอย่างดี พ่อค้าหลายร้อยคนทำธุรกิจที่นี่และผู้เล่นจำนวนมาก ก็เอาแจปเทมมาขาย(ไอเทมที่ไม่ต้องการ ไอเทมขยะ) มีแม้กระทั่งผู้คนที่รวบรวมเพื่อนร่วมทีมสำหรับทำเควส

ประตูวาร์ปได้ดึงดูดความสนใจของฝูงชนให้มารวมตัวกัน ณ ใจกลางย่านการค้า!

วีดไม่ได้คิดถึงที่อื่นเลย

‘มันต้องเป็นที่นี่เท่านั้น’

ปัจจัยหลักในการเก็งกำไรอสังหาริมทรัพย์

คุณต้องลงทุนในสถานที่ที่ผู้คนมารวมตัวกันบ่อยๆ ใกล้สถานีรถไฟ, ศูนย์การค้า, หรือบริเวณรอบๆห้างสรรพสินค้า สถานที่เหล่านี้ มักจะทำให้การดำเนินธุรกิจนั้น เจริญรุ่งเรือง

การทำให้ย่านการค้าสามารถเชื่อมต่อกับประตูวาร์ปสำหรับเคลื่อนย้ายได้นั้น เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ต่อการเก็บค่าธรรมเนียมในการใช้งานประตูวาร์ป อีกทั้งยังสามารถช่วยเพิ่มจำนวนผู้เล่นให้เข้ามาที่นี่ ควบคู่ไปกับการพัฒนาธุรกิจต่างๆให้ขยายใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม

ทำไมบันไดเลื่อนถึงมีการใช้งานเยอะกว่าลิฟท์ ทั้งในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่หรือศูนย์การค้าต่างๆ? เรื่องนี้ มันมีเบื้องหลังซ่อนอยู่!

 [เพื่อที่จะเข้าใจถึงบรรทัดนี้ คุณจำเป็นต้องรู้ว่าที่เกาหลีนั้นมีบันได้เลื่อนเป็นพันๆตัว ด้วยขนาดพื้นที่ที่จำกัดและขาดแคลน การจะสร้างอะไรขึ้นมาใหม่นั้น ตัดออกไปได้เลย ในขณะที่กำลังใช้งานบันไดเลื่อนอยู่นั้น คุณสามารถมองเห็นสินค้าต่างๆที่อยู่ด้านข้าง ซึ่งอาจจะดึงดูดคุณให้เข้าไปซื้อมัน ทำนองเดียวกันกับย่านการค้า] (ให้เข้าใจง่ายๆ คือทำให้มันดูโดดเด่นและสะดุดตาเข้าไว้) (อยากรู้ว่าบันได้เลื่อนมีเยอะขนาดไหน เปิดรันนิ่งแมนดูก็ได้)

ทันทีที่การวาร์ปเสร็จสิ้น วีดปรากฏตัวออกมาจากแสงสีฟ้า

 “นั่นวีดนี่”

“ประติมากรวีดผู้ยิ่งใหญ่! ลอร์ดโมราต้ากลับมาแล้ว!”

มันไม่นานเท่าไหร่หลังจากที่การออกอากาศจบลง จึงมีคนจำนวนมากที่ยังจำวีดได้อยู่

วีดปรากฏตัวท่ามกลางฝูงชนขนาดใหญ่

“หวิ้วว…” วีดแกล้งทำท่าใช้มือบังแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านเข้ามาและมองไปรอบๆ

ผู้คนนับพันกำลังมองไปที่เขา พวกเขามาจากข้างบนสุดของกำแพงปราสาทและบางคนก็มาจากอาคารช้อปปิ้งที่อยู่ไกลออกไป เพื่อมาดูวีด

 “มันต้องเป็นเพราะชื่อเสียงของเราแน่ๆ ที่ทำให้ผู้คนมารวมตัวกันแบบนี้”

เขารู้สึกพอใจสุดๆ!

จากนั้น เขาก็ได้ยินคำพูดของพ่อค้าหนุ่มที่กำลังขายแจปเทมอยู่

 “ซูอิล, รุ่นพี่ที่อยู่ตรงนั้น คือวีดเหรอ?”

“ชู่วววว! ระวังปากหน่อย เขาอาจจะได้ยินก็ได้”

 “คนๆนั้นน่ะเหรอ วีดผู้ชั่วช้าอีกทั้งยังปากเสียอีกด้วย แล้วก็เป็นคนที่นิสัยไม่ดีจากคอนติเน้นท์อ๊อฟแมจิคนั่นน่ะนะ?”

“…”

วีดจากคอนติเน้นท์อ๊อฟแมจิคกลับมาแล้ว! ความจริงแล้ว มันไม่มีอะไรแตกต่างระหว่างเขากับทรราชผู้โหดเหี้ยม

จบตอน

ผู้แปล: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

ผู้แปล: Aekkaret

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

ที่มา: http://japtem.com/lms-volume-16-chapter-9

ไฟล์: https://drive.google.com/drive/u/0/folders/0B7slWHQIQ6wCM1hicDY3dUw2cXM