เล่ม 36 ตอนที่
6: ศักดิ์ศรีของแวนฮอว์ค แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
ความมืดและความกลัวกวาดผ่านสนามรบ
จำนวนทหารและอัศวินนับไม่ถ้วนล้มลงบนที่ราบ เขาบอกไม่ได้ แต่เขาเดาว่าจำนวนผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตมีถึง 100,000
คน การต่อสู้ระหว่างกองทัพและฝ่ายป้องกันเกิดขึ้นเพียงช่วงเวลาสั้น
ๆ แต่ก็มีผู้บาดเจ็บล้มตายทุกที่
มันเป็นสถานการณ์ที่พวกเขาถูกโจมตีโดยไม่มีเงื่อนไข
โดยไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาเป็นศัตรูหรือฝ่ายป้องกัน ความมืดมิดทำให้นักบวชไม่สามารถรักษาพวกเขาได้
“
ฮืม ในที่สุดมันก็จบลงแล้วเหรอ?”
“
มันเจ็บ ร่างของข้าเจ็บไปหมด”
“ไม่ ข้ากลัว ข้าอยากกลับบ้าน."
ขวัญกำลังใจของอาณาจักรมาปอนและเบเนอร์แทบติดดิน พวกเขาไม่รู้ว่าทหารข้างๆพวกเขาเป็นมิตรหรือศัตรู ความมืดหายไปและพวกเขาก็หยุดการต่อสู้กันเอง
“
ไอ้อัศวินนี่ มันกล้าโจมตีข้า….”
“
ไว้ชีวิตข้าด้วย ท่านอัศวิน”
“
ข้าไม่รู้ว่าเป็นท่าน ยกโทษให้ข้าด้วย”
"หุบปาก! ยื่นคอมาให้ข้า "
“ฮึ้ก! โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย….!”
“บ้าเอ้ย! ไอ้อัศวินห่ารากนี่ หากข้ากำลังจะตาย ข้าจะเอาพวกเจ้าไปด้วย!”
“
เว้ยเอ้ย ทำไมข้าแทงสหายจากบ้านเกิดของข้าด้วย”
“
มันเป็นความผิดพลาด แต่แรกเริ่มข้าเกลียดเจ้า เจ้าแต่งงานกับรักแรกของข้า ดังนั้นข้าจะฆ่าเจ้า”
แม้หลังจากความมืดจางลง
ความรู้สึกไม่ดียังคงดำเนินต่อไป อัศวินสั่งการอย่างรวดเร็ว
แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่ไม่มีวินัย
การต่อสู้กับพวกทาสและกองทัพอันเดดเกิดขึ้นอีกครั้ง โครงกระดูกที่อยู่ตรงกลางฝั่งศัตรูนั้น คงทนการโจมตีที่เข้มข้นไม่ได้นาน
ขุมพลังของอาณาจักรมาปอนได้รับความเสียหายอย่างหนัก
ขณะที่ผู้นำของอาณาจักรเบเนอร์ถูกทำให้เป็นอัมพาตชั่วคราว นักรบทะเลทรายที่ถอยร่น เริ่มเข้ามาอีกครั้งในขณะที่ยิงธนูอย่างดุเดือด
ทหารทรุดตัวลงภายใต้การโจมตีอย่างชำนาญของนักรบทะเลทราย พวกเขากวาดล้างศัตรูเหมือนพวกมอนสเตอร์ในทะเลทราย แต่เดิมพวกเขากำลังวนเวียนอยู่รอบนอกของภัยพิบัติ เพื่อป้องกันไม่ให้ใครออกไป อัศวินใด ๆ ที่ออกมา ก็จะถูกฆ่า และพวกเขาก็กลับไปยิงธนู วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ และน่ารังเกียจนี้เป็นผลงานของวีด!
และพวกทาสถูกโจมตีโดยทหารม้า การต่อสู้ถึงจุดไคลแมกซ์
ในขณะเดียวกัน
วีดก็ใช้ความมืดและเข้าถึงหน่วยนักเวทย์ที่เรียกตัวเองว่าภูมิอัสนี(Wisdom of
Thunder)
เขาใช้ความมืดเพื่อทำลายฐานที่มั่นของพวกเขา นักเวทย์ตกใจเมื่อเห็นวีด ผู้ซึ่งได้ฝ่าการคุ้มกันเข้ามา
“
ข้าจะบอกเจ้าล่วงหน้า แต่โดยส่วนตัวแล้ว ข้าไม่มีความรู้สึกไม่ดีต่อเจ้า”
“ไอ้ขี้ขลาดเอ้ย”
“
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ”
นักเวทย์ที่อยู่ใกล้เขาเสียชีวิตจากคลื่นเปลวเพลิง ทันใดนั้นพวกเขาไม่สามารถติดตั้งเกราะป้องกันเวทมนตร์ได้
วีดเหวี่ยงดาบไปหานักเวทย์อาวุโส เขาเป็นนักเวทย์ที่รู้จักกันดีในเลเวล 400
อังเดร, ปรมาจารย์เวทย์ลมอยู่ถัดจากองค์กษัตริย์ แต่วีดสามารถปลิดชีวิตของอังเดรได้ตลอดเวลา นักเวทย์นั้นน่ากลัวมาก แต่เขาก็มั่นใจในการรับมือกับเขา
มันยากที่จะเอาชนะความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเลเวล
ไม่ว่านักเวทย์จะยอดเยี่ยมแค่ไหน เวทมนตร์จะสร้างความเสียหายอย่างมาก
แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะพรากชีวิตเขาได้
“
วันพิฆาต!(End of the Day)”
หน่วยภูมิอัสนีพยายามที่จะกำจัดเขาด้วยพายุฝนฟ้าคะนอง เมื่อเขาจัดการนักเวทย์อีกคน อัศวินผู้พิทักษ์ก็วิ่งเข้ามาหาเขา
“
15 ปี มันยังเร็วเกินไปสำหรับเจ้า แม้แต่ลูกน้องของข้าก็ยังไม่กล้า”
เขาใช้การโจมตีของอัศวินดำในการคุ้มกัน เขากำราบอัศวินและนักเวทย์ ชีวิตอันแสนประหยัดที่เขาได้เรียนรู้แม้กระทั่งในสงครามครั้งนี้
เขาเล็งไปที่จุดตายของนักเวทย์และอัศวิน
แต่ไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ วีดใช้ดาบของเขาอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อสงวนพลังเอาไว้ เพียงแค่เป่าเบา ๆ ก็ฆ่าศัตรูได้แล้ว! นักเวทย์พยายามหลบหนี
แต่ในที่สุด พวกเขาก็กลายเป็นแสงสีเทา
แม้แต่อัศวินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาในความสามารถอันยอดเยี่ยมของวีด นักเวทย์และนักธนูที่สามารถโจมตีระยะไกลก็ถูกฆ่าอย่างไร้ความปราณี
“
พยายามสกัดเขาเอาไว้ กำจัดเขาไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ตาม!”
กษัตริย์เบเนอร์ตกตะลึงและออกคำสั่ง วีดกำลังเผชิญหน้าองค์กษัตริย์และขุนนาง ดังนั้นพวกเขาจึงมองหาที่หลบภัย
ราชอาณาจักรมาปอนส่วนใหญ่ต่อสู้กับทาสและอันเดด
ในขณะที่กองทัพของอาณาจักรเบเนอร์ ยังคงยุ่งอยู่กับเหล่านักรบทะเลทราย
และการโจมตีเวทย์มนตร์ก็เน้นไปที่วีด! ปรมาจารย์อังเดรโบกมือและมีดลมก็โบยบิน
“
ไม่ดีพอ”
ตามการตัดสินของวีด
การโดนมันไม่ได้เป็นอุปสรรคใหญ่หลวงต่อชีวิต เลเวล อุปกรณ์และเทคนิคของเขาหมายความว่าเขารังแกทุกคนได้
วีดเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วฝ่าเข้าไปในเขตแดนของศัตรูและอัศวินแห่งอาณาจักรเบเนอร์ก็กลายเป็นเหยื่อของใบมีดลม
แต่การโจมตีของอังเดรนั้นเป็นเพียงแค่การโหมโรง เขาร่ายคาถาเสร็จ ก็เกิดพายุหมุนใหญ่สี่วงเริ่มหมุนขึ้นสู่ท้องฟ้า! วีดและคนอื่นๆอีก 1,000 คนได้รับความเสียหาย แต่อังเดรไม่สนใจ
เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับชีวิตมนุษย์คนอื่นบนเส้นทางที่เขาเดินไป เขาเป็นผู้อาวุโสในอาณาจักรเบเนอร์ ดังนั้นเขาจึงมีอำนาจที่จะทำให้เหยื่อของเขาเงียบลงได้
“
มันดูอันตรายนิดหน่อย”
วีดค้นหารอบ
ๆ และพบนักเวทย์ก่อนที่พวกเขาจะสามารถเสกคาถาได้ เขาไม่ได้ดูโดยตรง
แต่เขารู้เรื่องเวทมนตร์คาถามากมายจากหนังสือประวัติศาสตร์
เวทมนต์ยังไม่เสร็จสมบูรณ์
แต่ลมพัดลูกธนูไปในทิศทางที่บ้าคลั่ง สูตรสากลคือยิ่งคาถาใช้เวลาร่ายนานเท่าไหร่ก็ยิ่งแข็งแกร่งเท่านั้น
“
ฉันไม่จำเป็นต้องไปทางนั้น ชีวิตาฟีนิกซ์!”
วีดเสกคาถา
นี่เป็นทักษะของนักรบสุริยันที่ได้รับเมื่อข้ามทะเลทราย! เมื่ออยู่ภายใต้แสงแดดเป็นเวลา 3 นาทีพลังชีวิตของเขาจะไม่ลดลงจากการโจมตีใด
ๆ แน่นอนว่าบทลงโทษคือการฟื้นฟูพลังชีวิต มานาและความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขาช้ามากจนไม่สามารถวิ่งได้ พูดง่ายๆก็คือทักษะที่จะทำให้เขายืนหยัดต่อต้านการโจมตีครั้งใหญ่ได้
ปัญหาคือเขาสามารถใช้งานได้สัปดาห์ละครั้งเท่านั้น
วีดต่อสู้กับศัตรูในบริเวณใกล้เคียงและรอให้อังเดรทำการร่ายเวทมนต์ให้สำเร็จ
“
การดำเนินการนี้ใช้เวลานานกว่าการคลอดลูก ฉันแน่ใจว่ามันจะมีประสิทธิภาพ”
ในไม่ช้าคาถาก็เสร็จสมบูรณ์ ลมแรงพัดร่างของทหารขึ้นสู่ท้องฟ้า ลมพัดลูกธนูเข้าไปในต้นไม้ทำให้ดินลอยขึ้นและทหารต้องทิ้งดาบและโล่ไว้
เป็นไปได้สำหรับดาบที่จะตัดลม
แต่พลังเวทย์นั้นแข็งแกร่งเกินไป วิธีที่รวดเร็วและถี่ถ้วนที่สุดในการจัดการมอนสเตอร์ระดับบอสคือให้นักเวทย์กระหน่ำโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว
วีดถูกผลักจากพลังแห่งลมเป็นระยะทาง 100 เมตร
แต่เขาก็ยังนิ่งสงบ
“
ฉันจะเริ่มแล้วนะ”
มันเหมือนฉากจากภาพยนตร์ฮอลลีวูดเข้าโรงเรื่องใหม่
“
ไม่ ฉันต้องออกไป”
“
ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ ขอเพียงสักครั้งเดียว!”
ทหารอาณาจักรเบเนอร์และอัศวินขี้ขลาดเริ่มขอร้องอังเดร อันที่จริงแล้วอัศวินมักไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับนักเวทย์ วีดเห็นนักเวทย์พยายามยุ่งกับการใช้เวทย์ป้องกันเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ และในที่สุดลมกรดก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าจากสี่ทิศทาง คันธนู, ลูกศร, ดาบ, ขวาน และ ผู้คนตะโกนร้องโหวกเหวก เริ่มลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า วีดไม่ได้รับผลกระทบจากลมอย่างเต็มที่ ดังนั้นเขาจึงลอยเพียงไม่กี่เมตร
“อุ วัก!”
อัศวินชุดเกราะหนักบนหลังม้าผ่านไปทางซ้ายและขวา และพวกเขาถูกทุบเป็นหินและตาย สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องได้ทุกที่ ฝ่ายต่างๆที่เกี่ยวข้องรู้สึกกลัวตายอย่างรุนแรง ผู้คนที่ถูกเวทมนตร์กำจัดก็สูญเสียพลังการต่อสู้ของพวกเขา
มันเหมือนกับกลัวเมื่อนอนกลางแจ้งในพื้นที่ชนบท วีดคิดในมุมที่ต่างออกไป
เขาซักทุกอย่างด้วยมือเป็นเวลาหนึ่งปี และเขารู้สึกง่ายขึ้นเมื่อใช้เครื่องซักผ้าอายุ 12 ปีที่ซื้อจากร้านลดราคา เขาทำความสะอาดเสื้อผ้าผ้าเช็ดตัวและชุดชั้นในด้วยผงซักฟอก
แต่รู้สึกว่าถูกโกงเมื่อเขาต้องการแขวนมันบนชั้นวาง
แต่เจ้าหน้าที่สถานีได้มอบเครื่องซักผ้าความจุสูงให้เขาสำหรับบ้านของเขา ราคานั้นแพงกว่ามีมอเตอร์พิเศษและเขาสามารถซักผ้านวมของเขาได้! การหมุนอย่างรวดเร็วของน้ำทำให้เกิดความตื่นเต้นอย่างไร้ขอบเขต ไม่มีความรู้สึกใดจะสุขไปกว่าการได้เปิดเครื่องซักผ้าในวันที่มีแดด
“
ความสามารถของเครื่องซักผ้ามีความสำคัญ แต่ก็ต้องการพลังงานด้วย”
ลมพายุนี้เหมือนเครื่องซักผ้า วีดมีรอยขีดข่วนโดยลมกรด แต่พลังชีวิตของเขาไม่ลดลงเลย
- เนื่องจากลม ความทนทานของเสื้อคลุมลดลง 7
|
ความทนทานอุปกรณ์ของเขาร่วงลง
แต่เขาสามารถเอาช่างเหล็กในปราสาทโจนัสมาซ่อมได้ในภายหลัง
"เย็น มันเป็นฤดูร้อน ดังนั้นลมนี้น่าจะพัดได้ดี”
ผ่อนคลายในขณะที่รับประทานจาจังมยองและดื่มกาแฟสักแก้ว คาถาชีวิตาฟีนิกซ์ยังมีเวลาเหลือ 1 นาที 20 วินาที บางทีคาถาอาจจะนานกว่านั้น
แต่พอถึงเวลานั้นมันก็อ่อนแอพอที่เขาจะรับมือได้ นักรบทะเลทรายไม่ได้ปั่นป่วนหรือเสียหายจากเวทย์มนตร์อันยิ่งใหญ่ นักรบ -1 กล่าวเมื่อวานนี้
“
เจ้าไม่ควรตายแม้จะผ่านไปไม่กี่นาทีก็ตาม จงอยู่รอดในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างต่อเนื่อง”
นักรบ-2 ก็เห็นด้วยเช่นกัน
“
มันไม่สำคัญว่ามันจะเป็นกับดักพิษหรือการโจมตีที่น่ากลัวจากมอนสเตอร์”
ทะเลทรายยกศักยภาพการอยู่รอดของพวกเขา วีดผ่อนคลายและรอให้เวทมนต์จบ เป็นอีกครั้ง ที่ต้องรอในสนามรบ อาณาจักรเบเนอร์ นั้นใช้เวลาในการก่อวงล้อมรอบหลายสิบชั้น อัศวินมากกว่า 10 และทหารม้าล้อมรอบเขา นักเวทย์กำลังเตรียมตัวที่จะร่ายคาถาอีกครั้ง วีดเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุด
แต่ไม่ว่าจะมีพลังอำนาจเท่าใด ก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อกองกำลังของอาณาจักรเบเนอร์ได้
เหตุผลที่ทำให้เขามั่นใจก็คือเขาได้สร้างประติมากรรมทหารของอาณาจักรเบเนอร์ ถ้าเขาต้องการ เขาก็จะใช้ประติมากรรมจำแลงและหลบหนี
“
ฉันจะกินให้ดี”
พายุลมมาถึงจุดสูงสุดแล้ว และมีผลเพิ่มเติมที่ไม่คาดคิด
คลื่นเปลวเพลิงของวีดยังคงทำงานอยู่
มันเป็นไฟที่ไม่มีวันดับที่จะไม่หายไปจนกว่ามานาจะหมด ไฟของวีดปะปนไปกับสายลมและถูกดูดเข้าไปข้างใน พายุลมกระจายเปลวไฟที่จับได้ในทุกทิศทาง ดอกไม้ที่ทำจากไฟและบั้งไฟพัดผ่านอากาศและเข้าหาฝั่งราชอาณาจักร ไฟลุกลามจนไม่สามารถควบคุมได้และทำให้เกิดเหตุการณ์ทำลายล้างในหมู่ทหารราบ
“
ฉันต้องระวังไฟด้วย พอมองไปที่กองไฟแล้ว…ควรปิดวาล์วแก๊สของคุณเสมอเมื่อเข้านอน”
อังเดรแห่งอาณาจักรเบเนอร์ทรุดตัวลงอันเป็นผลมาจากการร่ายคาถา ขวัญกำลังใจของทหารลดลง ขณะที่อังเดรก็ใช้มานาจนหมดก็ถูกพาตัวไปโดยอัศวิน
วีดยืนอยู่บนพื้นและกองทัพอันเดดก็ส่งเสียงโห่ร้อง ตามมาด้วยเสียงของมนุษย์ที่กรีดร้องและเสียงหัวเราะของอันเดด
“หิหิหิหิหิหิ”
“กรี๊ดดดด อ๊ากกกก!”
วีดตรวจสอบสถานการณ์และพบว่าแวนฮอว์คก็แสดงความสามารถได้ยอดเยี่ยม
แวนฮอว์คล้อมรอบด้วยอัศวินต้องสาปและอาณาจักรมาปอน นักดาบแห่งโรฮาดรามแห่งอาณาจักราปอนได้ออกมาประจันหน้ากับเขา
“
อัศวินมนุษย์ ข้าแวนฮอว์ค ผู้ฟื้นคืนจากห้วงลึก”
“
เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจที่คนตายมีความสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม ข้าจักไม่ยอมให้ผู้ตายไปสู่แดนศักดิ์สิทธิ์
แวนฮอว์คและโรฮาดรามเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว
หนึ่งตนขี่ม้าผีและหนึ่งคนขี่ม้าขาวเข้าห้ำหั่น ทั้งคู่ประดาบ มันเป็นฉากที่ยอดเยี่ยม
การดวลบนหลังม้า ประกายไฟพุ่งออกมาขณะที่ดาบถูกปะทะกันและพวกเขารักษาสมดุลที่ยอดเยี่ยมของพวกเขา
เลเวลของแวนฮอว์คนั้นสูงกว่า
แต่โรฮาดรามเหนือกว่าเมื่อพูดถึงเทคนิค
การต่อสู้ไม่เสร็จสิ้นอย่างง่ายดาย
ดังนั้นโรฮาดรามจึงใจร้อน เขาเป็นอัศวินที่ดีที่สุดของราชอาณาจักรมาปอนและใช้ในการกำจัดศัตรูอย่างรวดเร็ว แวนฮอว์คป้องกันอย่างมีชั้นเชิงและโต้กลับอย่างชำนาญ ทำให้โรฮาดรามได้รับบาดเจ็บสาหัสในขณะที่ตกจากหลังม้า อัศวินพ่ายแพ้อย่างเห็นได้ชัด อัศวินที่มาเพื่อช่วยอาณาจักรมาปอนถูกสังหาร
ดังนั้นขวัญกำลังใจของกองทัพจึงต่ำลงอย่างมาก
“
ท่านโรฮาดราม แพ้แล้ว…อย่างที่คาดไว้มันมากเกินไป”
“
ฮึ้ก, อัศวินโลกันตร์จะเปลี่ยนเราให้เป็นโครงกระดูก”
ทหาร
NPC
ได้รับผลกระทบอย่างมากต่อขวัญและกำลังใจของพวกเขา ขวัญกำลังใจสามารถเพิ่มพลังได้สูงถึง 200% แต่บางครั้งขวัญกำลังใจต่ำอาจทำให้พวกเขาถูกกวาดล้างจนสิ้น อันที่จริงแล้วสิ่งนี้ไม่ได้ใช้กับ NPC เพียงอย่างเดียวเพราะบางครั้งมนุษย์ก็ชนะสงครามบนพื้นฐานของคุณธรรม
“
เฮ เฮ อัศวินโลกันตร์แวนฮอว์ค!”
“
ผู้บัญชาการกองทัพอันเดดแวนฮอว์ค!”
พวกทาสต่อสู้และแม้แต่พวกคลั่งลัทธิเอ็มบินยู
ต่างพากันส่งเสียงเชียร์อย่างบ้าคลั่ง และดวงตาของวีดสั่นสะเทือนช้าๆ ในขณะที่เขาประสบความเสียหายท่ามกลางวงล้อมทหารของอาณาจักรเบเนอร์,
แวนฮอว์คกลับได้รับคำชื่นชม
“
หมอนี่มีแต่กระดูก ฉันขอปฏิเสธที่จะเชื่อในสิ่งที่เห็น”
วีดรู้สึกเศร้าโศกอย่างยิ่งปราศจากความอิจฉา การต่อสู้ยังไม่จบ
“
ฉันสวาปามให้เยอะตั้งแต่นี้ นักเวทย์ก็ใช้มานาของพวกเขาจนหมด
ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในสภาพที่ไม่ดี นี่เป็นโอกาสสำหรับการแสดงที่โดดเด่นอย่างแท้จริง”
เทพสงครามที่แท้จริง
ตอนนี้จะลงมากวาดศัตรู วีดใช้มือสัมผัสกับพื้น
-พลังชีวิตได้รับการฟื้นฟูด้วยความช่วยเหลือของเทพธิดาแห่งโลก , มิเน
|
เขาได้รับพลังงานของโลกและฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ทหารและอัศวินทั่วไปไม่กล้าโจมตีเขาเพราะกลัวตาย ช่วงเวลานี้ เขาพร้อมแล้ว!
“
นี่คือสงครามที่ไม่สามารถชนะได้ ทุกคนถอย”
“
นี่เป็นพระบัญชาขององค์กษัตริย์ ถอยกลับไปยังป้อมดัลมัวร์”
อาณาจักรมาปอนและเบเนอร์ได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวงในทันที
เมื่อทหารที่เสียชีวิตและบาดเจ็บรวมเข้าด้วยกันกัน
พวกเขาสูญเสียทหาร 150,000
นาย ตรงกันข้ามกับนักรบทะเลทรายที่เกือบจะมีชีวิตอยู่ทั้งหมดและอันเดดที่ดูเหมือนจะไม่ลดน้อยลงเลย
ทาสต่อสู้เสียชีวิต
มากกว่าครึ่งหนึ่ง แต่นั่นไม่ได้มีความสำคัญมาก
“ไม่! ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกแกหนีอย่างแน่นอน”
มันง่ายที่สุดในการเพิ่มความสำเร็จเมื่อกองทัพถอย ไอเท็มดร็อปจำนวนมากถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ขณะที่อาณาจักรมาปอนและเบเนอร์พยายามหลบหนีออกจากสนามรบอย่างรวดเร็ว ทหารม้าหนีไปขณะที่ทหารราบขว้างโล่ออกไปเพื่อล่าถอย พวกเขาไม่ได้กังวลเลยเกี่ยวกับการป้องกันขณะวิ่งหนี
“
จู่โจม, กองทัพอันเดด!”
“คิหิหิหิหิ!”
อัศวินโลกันตร์แวนฮอว์คนำทัพอันเดดออกตามล่าพวกเขาในระหว่างการต่อสู้
มันเป็นเรื่องปกติที่อัศวินต้องสาปและอัศวินแห่งความตายหลายคนจะถูกสร้างขึ้น มันเป็นการผสมผสานที่ดีที่สุดที่จะสร้างความเสียหายให้กับศัตรูเมื่อทำการไล่ล่า
“
ด้วยจิตวิญญาณแห่งทะเลทราย เรามาแสดงให้ไอ้พวกอ่อนแอนี้เห็นกันเถอะ!”
“อู้ววววว!”
นักรบ-1 ขับกองทหารม้าทะเลทรายตามหลังศัตรู พวกเขายิงธนูและขว้างขวานเพื่อสังหารทหารราบ
“
ความทุกข์ทั้งหมดของฉัน…นี่เป็นไปไม่ได้!”
วีดไล่ตามอัศวินอันเดดและนักรบทะเลทรายอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถตามทันและหยุดพวกเขาได้ วีดพบม้าที่สูญเสียเจ้าของไป
“
ควบไปเลย!”
ม้าตามอัศวิน
เขาเข้าไปในค่ายทหารของอาณาจักรมาปอนและเบเนอร์
และตัดหัวอัศวินและขุนนางมากมาย ศัตรูยุ่งเกินกว่าที่จะพยายามหนีกลับมาต่อสู้เพื่อฆ่าฟันฝ่ายเดียว
แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงร้อง!
“
นักรบ-7 จับทายาทแห่งอาณาจักรเบเนอร์ได้แล้ว!”
"เหลือเชื่อ."
“
นักรบ-2 ได้สังหารหัวหน้าหน่วยนักเวทย์!”
“ม่ายยยย นั่นเป็นของตรู!"
วีดอยู่ในพื้นที่ที่มีเพียงทหารและอัศวินสามัญ เขาอารมณ์ไม่ดีแม้จะได้รับชัยชนะง่าย ๆ
แต่ทหารหลายหมื่นคนปรากฏตัวบนถนนที่อาณาจักรเบเนอร์และมาปอนถอยทัพ
“
พวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อสนับสนุนกองทัพหรือว่าพวกเขาแกล้งหลบหนีเพื่อดักซุ่มโจมตี? ถ้าอย่างนั้น…สงคราม!”
ร่างกายของวีดยังอยู่ในสภาพดีและเขาชอบที่เขาสามารถต่อสู้ต่อไปได้ อย่างไรก็ตามกองทัพที่ปรากฏไม่ได้อยู่ฝ่ายอาณาจักรมาปอนหรือเบเนอร์
“
โอ้ววว, เฮสไทเกอร์กลับมาแล้ว!”
“
ท่านเฮสไทเกอร์กลับมาหลังจากทำลายปราสาทโอปุสและเขาได้ขัดขวางคนเหล่านั้น!”
เฮสไทเกอร์ผู้น่าเกลียดที่มักจะมีโชคดีตามมา!
ทุกครั้งที่วีดคิดว่าเฮสไทเกอร์จะตาย
เขาจะกลับมาพร้อมกับไม่มีการสูญเสียกองกำลัง วีดเติบโตขึ้นในภารกิจการเติบโตของโนดูล
แต่เขาไม่ได้แข็งแกร่งเพียงคนเดียว เหล่า NPC ลูกน้อง เติบโตขึ้นพร้อมกับเขาและได้รับความสำเร็จอย่างมากในการต่อสู้
วีดไม่มีทางเลือกนอกจากต้องอิจฉา
NPC
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
อาณาจักรมาปอนและเบเนอร์พยายามที่จะล่าถอย
แต่ก็ได้รับความพ่ายแพ้อย่างรุนแรง!
พวกที่เหลือถอยกลับไปยังป้อมดัลมัวร์ที่มีเวทย์มนตร์ป้องกันหลายชั้น มีแม่น้ำหลายสายปะปนกับเงินไหลผ่านป้อมปราการ คุณสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของเงินหมายความว่าอันเดดไม่สามารถบุกเข้าไปในบริเวณนั้นได้
แต่ทหารเพียงครึ่งเดียวก็สามารถไปถึงป้อมปราการที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ อาณาจักรแห่งเบเนอร์และมาปอนสั่งให้ถอยเพราะพวกเขากลัววีด เขาสร้างความเสียหายอย่างมากและครอบงำพวกเขาด้วยพลังของเขา
“
ฉันยังคงหิวแม้จะชนะ ดังนั้นมันก็เจ็บ”
วีดนำทัพที่ไล่ล่าพวกมันและจับนักโทษจากเมืองใกล้เคียง
พลเรือนและทหารปลอดภัย ทหารไม่ได้ช่วยอะไรมากในการทำสงคราม แต่พวกเขาสามารถใช้เพื่อรักษาขนาดของกองทัพอันเดด
อาณาจักรมาปอนและเบเนอร์มีนโยบายทางทหารที่มั่นคง ป้อมปราการดัลมัวร์เป็นประตูสู่เมืองหลวง คนเถื่อนจากแดนใต้และอันเดดไม่สามารถผ่านไปได้
ในที่สุดอาณาจักรมาปอนและเบเอนร์ก็สละเมืองไปครึ่งหนึ่ง
“
ทหารควรเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งต่อไป”
อาณาจักรในช่วงสงครามนี้เป็นเพียงการเริ่มต้นการต่อสู้!
ความท้าทายที่แท้จริงคือการเผชิญกับลัทธิเอ็มบินยู สงครามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนี้ยังไม่เกิดขึ้น! สงครามกับลัทธิเอ็มบินยู ไม่ได้มีอยู่ในหนังสือประวัติศาสตร์ วีดออกคำสั่งให้นักรบ-1
“
เตรียมชุดเกราะและอาวุธสำหรับเชลยศึก”
จำนวนเชลยศึกในครั้งนี้คือ
100,000
คน ทหารที่พยายามหลบหนีก็ยอมแพ้
“
มันเป็นอย่างไรบ้าง”
ผู้อยู่อาศัยทั่วไปแตกต่างจากทหารที่ได้รับการฝึกฝน ไม่มีโอกาสที่พวกเขาจะก่อกบฏ
“โอเค พวกเขาตระหนักว่าพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับลัทธิเอ็มบินยูเพื่อความอยู่รอด”
ลัทธิเอ็มบินยูเป็นผู้นำกองทัพอันยิ่งใหญ่ที่เหนือกว่าจินตนาการ แม้ว่าทหารที่ดีที่สุดยอมแพ้ก็คงยากที่จะอยู่รอด
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
มหาวิทยาลัยเกาหลี
ลีเฮยอน(Lee Hye-yeon)มีชื่อเสียงมากเพราะพี่ชายของเธอ น้องสาวคนเล็กของวีด! ผู้คนต่างจ้องมองเธอจากระยะไกล
“
ฉันไม่อยากเชื่อเลย เธอเป็นน้องสาวของออร์คคาริชวิจริงๆเหรอ?”
“
นี่เธอคลั่งไคล้ออร์คหนักแล้วนะเนี่ย ใช่ เธอคือน้องสาวของวีด”
“
ทำไมพี่ชายกับน้องสาวแตกต่างกันขนาดนี้?”
ลีเฮยอนเป็นที่รู้จักในมหาวิทยาลัยของเธอว่าทั้งสวยและน่ารัก บรรดารุ่นพี่ต่างตกหลุมรักเธอ แม้ว่าเธอจะแต่งตัวภายใต้กางเกงยีนส์สีน้ำเงินและเสื้อยืด
“
สวัสดีเฮยอน เธอมีเวลาไหม?"
"ฉันขอโทษด้วยค่ะรุ่นพี่ ฉันมีงานในห้องสมุด”
"มันคืออะไรเหรอ? ถ้าฉันสามารถช่วย….”
“
ฉันควรทำมันคนเดียวเพื่อให้ความสามารถของฉันเพิ่มขึ้น เจอกันคราวหน้านะคะ"
เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องสมุด เธอเข้าร่วมการบรรยายอย่างต่อเนื่องที่มหาวิทยาลัย เธอเรียนได้ A ในชั้นเรียนส่วนใหญ่ของเธอและได้รับทุนการศึกษาที่หลากหลาย
เมื่อเธอไปถึงโรงอาหาร
เพียงแค่เธอมองไปรอบ ๆ หนึ่งครั้ง
“รุ่นพี่คะ!”
“
เฮยอน เธอต้องการข้าวนี้ไหม?”
"ใช่!"
“
เธออยากทานอาหารด้วยกันไหม”
“
ค่ะ รุ่นพี่!”
เสน่ห์ของเธอถูกนำไปใช้เมื่อมาถึงโรงอาหาร!
“
รุ่นพี่คะ คุณเรียนการด้านต่างประเทศและการทูตเมื่อปีที่แล้วไหมคะ? ฉันจำไม่ได้ว่าหนังสือเล่มไหน…ฉันจะหาซื้อได้ที่ไหน”
“
เธอเรียนเทอมนี้เหรอ? ฉันมีตำราเรียนพอดีเลย”
“
ว้าว ขอบคุณค่ะ!”
อาหาร
การสอนและหนังสือทั้งหมดฟรี เธอเก็บบันทึกตารางเวลาของเธอทางโทรศัพท์เสมอ
“
รุ่นพี่คิมจิน - ซิกเลี้ยงฉันเมื่อสองวันที่แล้วและรุ่นพี่โฮ - จุนเมื่อสองสัปดาห์ก่อน สิ่งนี้ไม่ควรพลาด”
เธอมีระบบพิเศษสำหรับรุ่นพี่ที่เลี้ยงอาหารเธอ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ไปงานเลี้ยงหรือดื่มสังสรรค์
"ขอโทษค่ะ ฉันมีเรียน”
“
เธอสามารถให้คนอื่นมาทำแทนได้หนิ ดื่มด้วยกันครั้งเดียงเอง”
“
พี่ชายของฉันบอกให้ฉันไม่ดื่มกับผู้ชาย มนุษย์เป็นสัตว์ที่ไม่น่าเชื่อถืออย่างแน่นอน”
เธอหลีกเลี่ยงการดื่ม เธอเคยได้ยินเรื่องราวของนักศึกษามหาวิทยาลัยหลายแห่ง ดังนั้นเธอจึงระมัดระวังในการดื่ม แต่เธอก็เจอวิกฤติเช่นกัน
“
ทำไมเธอต้องรีบร้อนอะไรขนาดนี้? ศาสตราจารย์ก็เข้าร่วมงานนี้ด้วยนะ”
ประธานสมาคมของเธอบังคับให้เธอเข้าร่วมด้วย
“
เฮ้อ คราวนี้มันยากที่จะปฏิเสธ”
ลีเฮยอนติดตามคณะของเธอเพื่อมีตติ้งที่บาร์ เรื่องราวของการเข้าร่วมของเธอแพร่กระจายไปทั่วทั้งรุ่นน้องและรุ่นพี่มากมาย
“
ตอนนี้ ดื่ม!”
ศาสตราจารย์ส่งเบียร์ให้เธอ
ที่จริงแล้วการดื่มจนกระทั่งคนเมาสุราเป็นเรื่องปกติในคนรุ่นเก่า ทุกวันนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะดื่มในปริมาณที่พอเหมาะและจบเร็ว แน่นอนว่ายังมีเรื่องราวและคำสารภาพมากมายเมื่อดื่มสังสรรค์
ลีเฮยอนดื่มเบียร์และโซจู ท่าทางของเธอเมื่อถือแก้วเหมือนมืออาชีพ
“
เอามาให้ผมเถอะ รุ่นพี่ดูจะคออ่อนนะ”
“ไม่ ฉันจะดื่ม”
และ
กรึ้บ! รวดเดียวหมด
“
อ้ายยยส์ส์ส์ ดีมากเลย”
“
ฮะ ฮะ เฮยอน ฉันคิดว่าเธอไม่สามารถดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้ซะอีก”
"ดื่ม? ไม่ใช่เพราะฉันดื่มไม่ได้ ฉันคิดว่ามันแพงและเสียเงิน”
อีกแก้ว
และ อีกแก้ว กรึ้บ!
อึ้ก อึก อ่าส์!
“
กับแกล้มนี่ก็อร่อยใช้ได้เลยแหะ”
“
ฉันไม่ชอบรสชาติของไวน์”
ลีเฮยอนจัดหนักจัดเต็ม
อาจารย์ประจำภาควิชาก็ให้ความสนใจเธอเช่นกัน
“
เฮยอน เธอเคยดื่มแอลกอฮอล์มาก่อนใช่มั้ย”
“
ใช่ค่ะ ตอนฉันอายุน้อยๆนะ เอาแต่เที่ยวเล่นอยู่บ่อยๆ”
“
ฮ่าฮ่า เธอคงชอบเคี้ยวหมากฝรั่งด้วยล่ะสิ?”
“
ไม่ ฉันเคยไปดื่มกับเพื่อนและเคี้ยวใบมีดโกน(chewed on razor blades)”
“......”
ลีเฮยอนกำลังดื่มแอลกอฮอล์หลังจากนั้นไม่นานเธอจึงรู้สึกช่างพูด
“
ตอนนั้นฉันอายุยังน้อยและทำอะไรไม่ค่อยคิด ฉันดื่มตลอดทั้งคืนและไฟว์กับพวกวัยรุ่น”
“
คุณเล่นอันตรายนะ ไม่เคยเกิดอุบัติเหตุเลยเหรอ?”
“
ไม่มีอะไรมาก ครั้งหนึ่งเพื่อนของฉันประสบอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์และตกอยู่ในอาการโคม่า? อ่า ใช่แล้ว! ฉันได้ยินมาว่าเธอตื่นขึ้นมาเมื่อไม่นานมานี้และฉันวางแผนที่จะติดต่อกับเธอ ฉันควรจะโทรหาเธอตอนนี้”
“......
.”
“
ฉันเล่นและถูกจับโดยพี่ชายของฉัน”
“
พี่ชายของเธอโกรธมากหรือเปล่า?”
"ใช่. ครั้งแรกที่ฉันขาหัก ฉันมาคิดได้เมื่อนอนในห้องเป็นเวลา 3 เดือน ฉันถูกจับและแขนขาหัก ฉันทำอย่างนั้นกับพี่ชายไม่ได้…ฉันจึงตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง”
พี่ชายของเธอเป็นคนที่หยุดความเกรี้ยวกราดของลีเฮยอนในช่วงวัยรุ่น
จบตอน
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ช่วงหลังๆเหมือนวีดมึ้นๆแฮะ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ