เล่ม 26 ตอนที่ 2 : ผู้ลี้ภัยจากป้อมปราการเซราบ็อร์ก แปลโดย  Smith Rex

แววตาของบรรดาผู้เล่นเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

'ฉันต้องไม่ตาย'

'ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันจะติดตามคุณวีด'

 ‘ตั้งสติไว้ ฉันจะออกไปจากสถานที่แห่งนี้แบบมีชีวิต ฉันไม่สามารถตายแบบนี้ได้ หรือฉันจะติดอยู่ที่นี่แล้วกลายเป็นพวกมือใหม่ แม้กระทั่งฉันอาจจะไม่สามารถหาแฟนได้!

วีดดึงคันโยกไม้ที่ติดกับผนัง

ตึก ตึก ตึก ตึก !

ประตูหินที่ปิดกั้นทางออกเริ่มยกตัวขึ้นอย่างช้าๆ เผยให้เห็นเส้นทางที่นำไปสู่พื้นผิวด้านบน

"ตอนนี้คงได้เวลาแล้ว. มีแต่ต้องมุ่งไปข้างหน้าเท่านั้น "

แม้จะเป็นช่วงพักสั้นๆ แต่มันก็เพียงพอสำหรับบรรดาผู้เล่นที่จะฟื้นค่าพลังบางส่วนในตัวพวกเขาได้ วีดมุ่งหน้าออกไปก่อนด้วยรูปร่างอันใหญ่โตของเขาลอดผ่านช่องที่เปิดออก ทันทีที่เขาโผล่ขึ้นมาบนพื้นผิวดิน บรรดาผู้เล่นส่วนที่เหลือเริ่มกระโดดตามออกไปทีละคน

 “อย่าปล่อยให้มีมนุษย์รอดชีวิตเด็ดขาด”

"สำหรับผู้คนที่ไม่เชื่อในเทพเอ็มบินยู มันจะต้องตาย"

"ล้างบางป้อมปราการเซราบ็อร์กซะ!"

ด้านบนพื้นผิวดิน พวกผู้เล่นถูกโจมตีด้วยโดยเสียงร่ำร้องโหยหวนจากบรรดาเหล่าวิญญาณคลั่ง และกองกำลังแห่งความมืดของวิหารเอ็มบินยู  ถึงแม้ว่าทางออกจะถูกซ่อนไว้อย่างดีด้วยพุ่มไม้รก มันก็ห่างจากป้อมเซราบ็อร์กเพียงแค่  2 กิโลเมตรเท่านั้น พลทหารม้าสามารถครอบคลุมระยะทางนั้นได้ในทันที

สายตาของวีดหันไปทางป้อมปราการ  การจลาจลกับกองกำลังของเอ็มบินยู พื้นที่ตอนนี้คล้ายกับหลุมดำขนาดใหญ่ที่กินระยะทางออกไปไกล ควันไฟพวยพุ่ง ลอยอยู่เหนืออาคาร ขณะที่พวกมันกำลังเผาผลาญอย่างรุนแรง มีปีศาจขนาดใหญ่ที่สามารถมองเห็นได้กำลังบุกโจมตีป้อมปราการอยู่

เหล่าพลทหารของราชอาณาจักรโรเซนไฮม์กำลังค่อยๆถูกบีบบังคับให้ถอยกลับเข้าไปในวัง ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขาจะยืนหยัดได้เป็นครั้งสุดท้าย วีดสังเกตเห็นกลุ่มต่างๆที่ยังคงอยู่ในป้อมปราการ  โดยการอาศัยช่วงเวลานี้ พยายามจะหลบหนี

มันเป็นนรกที่น่ารังเกียจ! นี่เป็นสนามรบที่แท้จริง

 ‘โปรดตามออกมา ตอนนี้เป็นโอกาสของพวกเรา '

บรรดาผู้เล่นยังคงทยอยดันตัวออกมาตามทางออก แม้แต่เส้นทางหลบหนีที่อยู่ใกล้ที่สุดก็เริ่มแน่นไปด้วยพวกผู้เล่น ผู้เล่นใหม่ และบรรดาเหล่า NPC มากกว่าหมื่นคนที่ติดตามวีดมา และการจะช่วยให้ทุกคนหนีต้องใช้เวลา

กลุ่มผู้เล่นกลุ่มแรกที่หลั่งไหลออกมาจากเส้นทางหลบหนีนั้นมีเลเวลสูงพอสมควรและสามารถต่อสู้ได้ มีนักรบมากกว่า 200 คน ตามมาด้วยพวกมือใหม่ กลุ่มที่พยายามหลบหนีอย่างลับๆถ้าพวกเขานั้นสบโอกาส  แต่ด้วยคนจำนวนมากมันเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกอัศวินที่ขี่ไวเวิร์นนี้กำลังบินวนเวียนอยู่เหนือท้องฟ้าจะตรวจพบเจอพวกเขา

 “มนุษย์!”

"ฆ่าพวกมัน! ใช้พวกมันเป็นเครื่องสังเวยแด่เทพเอ็มบินยู! "

บรรดาผู้เล่นร่ำร้องออกมาอย่างประหลาดใจ

"นั่นมันหน่วยอัศวินไวเวิร์นของวิหารเอ็มบินยูนี่!"

"พวกเราถูกพบแล้ว!"

เหล่าพลธนู พวกพรานป่า และคนอื่นๆที่มีคันธนูเริ่มยิงลูกศรของตนไปยังหน่วยอัศวินไวเวิร์น ห่าฝนลูกธนูที่วุ่นวายได้พุ่งออกมาจากพวกมือใหม่และพลธนูระดับสูง และสาดเข้าใส่ศัตรู

 “พวกมนุษย์ต้องถูกสังเวย!“

"สรรเสริญแด่วิหารเอ็มบินยู!"

พวกไวเวิร์นต่างหลบลูกธนูได้อย่างงดงาม ขณะที่พวกมันตรงดิ่งไปยังพื้นดิน

ความคล่องตัวของพวกไวเวิร์น มันช่างน่าประหลาดใจ! การโจมตีพวกมันในอากาศคงจะเป็นเรื่องยากและเวทมนตร์ก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกมัน เพราะพวกเขาใช้เวลานานในการเตรียมตัว

"หอกปีศาจ!"

สถานการณ์ที่คับขันคือเมื่อหน่วยอัศวินไวเวิร์นเข้ามาใกล้และใกล้มากพอที่พวกมันจะร่อนลงมาแล้วใช้ทักษะหอกของพวกมัน!

วีดเร่งความเร็วอย่างฉับพลัน และกระโดดสูงขึ้นไปบนฟ้า

 ‘มันจะได้ผลไหมนะ ? ความแข็งแกร่งของฉันบวกกับความว่องไวที่เพิ่มขึ้นมาอย่างรุนแรง ดังนั้นมันก็อาจจะเป็นไปได้’

ปัง!

พื้นดินที่ทรุดตัวลงเมื่อโทรลหิมะกระโดดขึ้นพร้อมด้วยพลังอันน่าเหลือเชื่อ!

วีดสะบัดดาบออกไปกลางอากาศ ในทันที ไวเวิร์นบินต่ำลงเพื่อพยายามหลบเลี่ยงจากโทรลหิมะที่ได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลัน ก่อนที่สายตาของพวกมันจะสังเกตเห็น แต่ความพยายามของมันไร้ประโยชน์ มันอยู่ในระยะดาบของวีดเรียบร้อยแล้ว

 “แกว๊กกกก!”

คุณสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับอัศวินไวเวิร์น

อัศวินไวเวิร์นไม่สามารถเข้าร่วมรบได้อีกต่อไป

ความแข็งแรงอันมากล้นของโทรลหิมะll!

วีดไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ไวเวิร์น กลับเลือกจู่โจมใส่อัศวินที่ขี่ไวเวิร์น์อยู่แทน อัศวินไวเวิร์นกระเด็นพุ่งตกลงสู่พื้นดินด้วยการโดนการโจมตีของวีดจนกระเด็นจากจุดที่มันนั่ง  อาศัยความว่องไวและการเคลื่อนที่อันคล่องแคล่ว วีดรีบคว้าบังเหียนจนเขาสามารถขึ้นขี่ไวเวิร์น ฉากที่เห็นนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ และการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหลแม้จะมีร่างกายอันใหญ่โตของโทรลหิมะก็ตาม สิ่งหนึ่งที่คิดออกว่าภาพที่เห็นนั้นเปรียบได้ดั่งท่าทางการเต้นที่ถูกออกแบบมาอย่างดี

 “กว๊าววว!”

ไวเวิร์นตัวนั้นส่ายโงนเงนด้วยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นกะทันหันจากน้ำหนักตัวของโทรลหิมะ

นี่คือการโจมตีด้วยน้ำหนักของโทรลหิมะ! จนไวเวิร์นต้องร่อนลงมาใกล้กับพื้นดินด้านล่างจนถึงขนาดที่ผิวมันสามารถขูดกับพื้นได้เลยทีเดียว มันฝืนตัวเองด้วยแรงเฮือกสุดท้ายเพื่อที่จะบินกลับขึ้นไป

วีดมองลงมา ผู้เล่นระดับสูงได้กระจัดกระจายกันออกไปและต้านทานการโจมตีของอัศวินไวเวิร์น แต่เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นและ บรรดา NPC ยังคงถูกไล่ฆ่า

ชาวบ้านผู้อยู่อาศัย แดเรี่ยม ผู้ที่อาศัยอยู่หลังพระราชวังตาย ค่าชื่อเสียงลดลง 2.

วอลตูก้า ช่างตีเหล็กได้ล่วงลับไปแล้ว ค่าชื่อเสียงลดลง 6

ในขณะที่เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับผู้เล่นที่กำลังจะตาย ทุกๆความตายของ NPC จะมีผลต่อวีดโดยตรง คงเป็นข้อเท็จจริงของภารกิจเพื่อนำผู้ลี้ภัยไปสู่ความปลอดภัย มีโอกาสที่จะได้รับ หรือสูญเสียค่าชื่อเสียงจำนวนมหาศาล

วีดอาจไม่เคยนึกถึงความสำคัญของภารกิจว่ามันจะมากมายมหาศาลขนาดนี้ เมื่อครั้งแรกที่เขาได้เข้าไปหาเซลิเนีย ขนาดของภารกิจก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ในขณะที่ผู้ลี้ภัยจำนวนมากมายที่อาศัยอยู่ในป้อมเซราบ็อร์กก็มารวมตัวกัน และมอบความเชื่อมั่นไว้กับวีด โชคดีที่ในที่สุดซอยูนก็แสดงความสามารถที่แท้จริงของเธอออกมาด้วยการที่เธอฆ่าอัศวินไวเวิร์น จัดการพวกมันจนกลายเป็นแสงสีเทา

"ไปกันเถอะ. พวกเราต้องล่าไอ้พวกเวรนั่นให้มากกว่านี้!”

วีดดึงบังเหียนบนไวเวิร์นด้วยมือซ้ายของเขา เพื่อให้ไวเวิร์นเชื่อง  ผู้เล่นจำเป็นต้องมีความแข็งแกร่ง และจิตวิญญาณการต่อสู้ที่มากพอ ในแง่มุมนี้ถือว่าวีดมีคุณสมบัติครบถ้วนแล้ว และเขาก็มีประสบการณ์เยอะมากในการบังคับไวเวิร์นจากการบังคับ ไว-ทรี

แต่การกำราบอย่างสมบรูณ์ และการทำให้มอนสเตอร์เชื่อง ต้องการความสนิทสนมและเวลาในการทำความเข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอันมาก วีดไม่ได้มีอย่างใดอย่างหนึ่งในนี้ แต่ไวเวิร์นที่วีดกำลังขี่อยู่กลับเชื่อฟังคำสั่ง และบินตรงไปทางอัศวินไวเวิร์นตนอื่นๆ

 “เร็วเข้า!”

ฟวับ-ฟับ, ฟวับ-ฟับ, ฟวับ-ฟับ!

ไวเวิร์นรีบบินให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มันไม่ใช่เพราะมันยอมอ่อนน้อม และเชื่อฟังวีด แต่มันเกิดมาจากเสียงคร่ำครวญของอัศวินไวเวิร์นตนอื่นๆที่ถูกฟาดกระเด็นอย่างรุนแรงจากโทรลหิมะที่กำลังขี่อยู่บนหลังของมัน นอกจากนี้ความเย็นที่แผ่ออกมาจากโทรลหิมะทำให้ปีกของมันเริ่มแข็ง จนเป็นเหตุให้ความกลัวฝังลึกลงไปในตัวของมัน จากความเป็นไปได้ที่อาจจะถูกทุบตีจนต้องร่วงลงไป

โทรลหิมะตนนี้ตัวหนักและมันช่างเยือกเย็น มันเป็นปีศาจที่มีความชั่วร้ายอย่างแท้จริง

"ทำได้ดี."

ยามเมื่อไวเวิร์นเข้าตาจนมันเลือกที่จะปกป้องตัวเองด้วยการบินเข้าไปในควันไฟ ในขณะที่วีดเข้าปะทะกับพวกอัศวินไวเวิร์น และพวกมันถูกโจมตีจนปลิวหายไปหลายตน เป็นชัยชนะที่ปรากฏออกมาอย่างเห็นได้ชัด วีดใช้การต่อสู้ทางอากาศเข้าจู่โจมแลกเปลี่ยนกระบวนท่าในเสี้ยววินาที

ไวเวิร์นตัวนั้นบินตรงดิ่งไปหาพี่น้องคนอื่น ๆ ของมัน เพื่อหวังว่ามันจะรอดไปได้ แต่วีดกลับได้ชัยชนะทุกครั้งด้วยการสวนกลับเพียงครั้งเดียวในทุกการโจมตี

ก๊าซซซซซ!

ไวเวิร์นที่วีดกำลังขี่กำลังเหนื่อยหอบอย่างรวดเร็ว จึงทำให้มันรู้สึกเหมือนการกระพือปีกของมันหนักขึ้น หนักขึ้น จนยากที่จะป้องกันไม่ให้มันร่วง แต่เพราะความเย็นที่มาจากโทรลหิมะ จึงทำให้ร่างกายส่วนใหญ่ของไวเวิร์นถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง

วีดรอให้ไวเวิร์นของเขาถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์ทั้งหมดเสียก่อน จากนั้นก็จะทำการเข้ายึด ควบคุมไวเวิร์นตัวอื่นกลางอากาศ

เมื่อมองตามร่างอันใหญ่โตนั้นกระโจนไปมาในอากาศ ความจริงแล้วมันเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อ และเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจ

บรรดาผู้เล่นมีอาการใจสั่นหวาดเสียวแทน จนใจตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม จากภาพที่เห็นอยู่ด้านบน

"เรียกขานเดธไนท์ แวนฮอกว์! เรียกขานแวมไพร์ลอร์ด โทริ! "

การอัญเชิญแวนฮอกว์ และ โทริ!

"นายท่าน ข้าต้องการสู้."

"สถานที่แห่งนี้มีกลิ่นอายของคาวเลือด ไม่มีอะไรที่จะทำให้สดชื่นเหมือนเลือดที่ฟุ้งอยู่ในอากาศ มันดีกว่าน้ำหอมชั้นยอดเสียอีก "

 “คว๊ากกกก!”

ไวเวิร์นตัวนี้ก็ตกอยู่ในความทุกข์ทรมานมากขึ้นไปอีก ด้วยจำนวนผู้โดยสารที่เพิ่มขึ้นมาบนหลังของมัน

วีดให้คำสั่งง่ายๆแก่พวกเขา

"สู้ เท่าที่พวกแกต้องการ"

หลังจากที่พวกเขาได้ต่อสู้ที่ภูเขายูโรกินะ เขาต้องคอยกำกับดูแลและคอยออกคำสั่งพวกมันอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้ทั้งสองตนต่างมีประสบการณ์การต่อสู้ในทุกรูปแบบกับวีด

ก่อนที่น้ำหนักของวีดจะทำให้ไวเวิร์นหมดสภาพ แวนฮอกค์ และโทริก็กระโดดออกมา แวนฮอกค์บินไปรอบๆ ทำการต่อสู้ด้วยการอัญเชิญม้าปีศาจของเขาออกมา ในขณะที่โทริแผ่ผ้าคลุมไหล่ของเขา และกลายเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด  โทริจะปรากฏออกมาจากที่ใดก็ได้ เช่นโผล่มาที่ด้านหลังของพวกอัศวินไวเวิร์นแล้วขย้ำเขี้ยวของเขาลงไปบนคอที่ไม่มีการป้องกัน

วู๊อออซ!

ตระกูลแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์นั้นเชื่อฟังโทริและได้ถูกอัญเชิญมาในรูปของค้างคาว แล้วจู่โจมอัศวินไวเวริ์นเหล่านั้น ไวเวิร์นไม่ได้กลัวค้างคาว แต่การเคลื่อนไหวของพวกมันถูกขัดขวางจากฝูงค้างคาวที่ยึดเอาทุกหนแห่งบนตัวของพวกไวเวิร์น และดูดเลือดของพวกมันออกไป

"มันคือโทรลหิมะตัวนั้น ถอยทัพ กลับฐาน! "

"พวกเราจะกลับมาอีกครั้งพร้อมกับกองกำลังที่มากกว่าเดิม!"

ในที่สุดพวกอัศวินไวเวิร์นก็ถอยกลับ แวนฮอกค์ และโทริตามไล่ล่าและกลับมาด้วยจำนวนของที่ลูทมามากมายเป็นกอบเป็นกำ

ไวเวิร์นตัวนั้นที่ถูกใช้งาน ร่วงลงกระแทกกับพื้นโดยที่วีดยังคงขี่อยู่ด้านบน

ตูมมมมม!

การผสมผสานระหว่างน้ำหนักของโทรลหิมะ และไวเวิร์น ทำให้เกิดรอยแยกผ่านบนพื้นดินขณะที่พวกเขาตกลงมากระแทก

เนื่องจากการได้รับบาดเจ็บอย่างมหาศาลของไวเวิร์นที่ได้รับมาระหว่างการต่อสู้ บวกกับอาการบาดเจ็บเพิ่มเติมจากการกระแทก จึงทำให้ไวเวิร์นกลายเป็นแสงสีเทาและจางหายไป

ค่าพลังชีวิตของวีดลดลงอย่างมาก แต่ต้องขอบคุณการรักษาของเหล่านักบวชด้วยการใช้มือของพวกเขาส่งถ่ายเวทย์มนต์ออกมาให้ เขาฟื้นคืนได้ในทันที นักบวชขั้นตัน และทุกคนที่สามารถใช้เวทมนตร์รักษาได้รีบกระโจนออกมาหาวีด และเชื่อมต่อพลังการรักษาด้วยเวทย์ที่ออกมาจากมือของพวกเขาส่งตรงไปยังตัวของวีด

ผู้เล่นยังคงพรั่งพรูออกมาจากทางออกทั้งสองจุดอย่างต่อเนื่อง การเคลียร์พุ่มไม้ในป่ารก ในขณะที่พวกเขาหลบหนีออกไปจากป้อมปราการเซราบ็อร์ก ช่วงเวลานี้ผู้ลี้ภัยหลายพันคนได้ออกจากอุโมงค์เรียบร้อยแล้ว

แม้ว่าพวกอัศวินไวเวิร์นจะถอยกลับไป มันก็ไม่มีเวลามากนัก กลุ่มอื่นๆของศาสนานี้กำลังมุ่งหน้ามายังพวกเขา

"โทริ, แวนฮอกค์, พวกแกสะใจพอไหม?"

"กลิ่นคาวเลือดมันช่างอร่อย. ความกระหายของข้ายังไม่อาจดับลงได้ "

"ข้าต้องการที่จะสู้ต่อไป"

วีดเก็บดาบปีศาจของเขาลงฟัก และเก็บเอาหอกยาวที่เขาคว้ามาจากอัศวินไวเวิร์น

เพราะแขนของเขายาวมาก และร่างกายของเขาก็ใหญ่กว่าเดิมมาก วีดจึงสามารถออกแรงได้มากขึ้นด้วยการใช้หอกมากกว่าการใช้ดาบ

เขาไม่ได้มีทักษะการใช้อาวุธที่หลากหลายดั่งเช่นเหล่านักดาบ เนื่องจากทักษะการใช้หอกของวีดอยู่ในระดับต่ำ การโจมตีย่อมสร้างความเสียหายได้น้อยตามความเหมาะสม แม้หอกจะมีข้อด้อย แต่หากชั่งน้ำหนักระหว่างดาบที่ให้ค่าความเสียหายจากการโจมตีเป็นแบบพื้นฐานทั่วไป กับค่าสถานะความแข็งแกร่งของวีดที่อยู่ในร่างโทรลหิมะที่จะเพิ่มค่าความเสียหายได้มากขึ้น ดังนั้นวีดคิดว่ามันคงจะดีกว่ามากที่จะเผชิญหน้ากับพวกเลเวล  200 ต้นๆ จนถึงพวก 200 กลางๆ ด้วยการใช้หอก.

วีดถือหอกไว้ในมือและก้าวย่างไปข้างหน้า บรรดาสาวกของเอ็มบินยูที่มีจำนวนมากกว่า 500คน!

พวกสาวกเหล่านี้เป็นกลุ่มที่ขาดแคลนอาวุธยุทโธปกรณ์ มีเพียง พลั่วเล่มยาว หรือ ธนูที่ทำขึ้นมาลวกๆ ดาบ และขวาน ที่สำคัญพวกนี้ไม่มีชุดเกราะสวมใส่เลยสักคน

"แวนฮอกค์  โทริ ไปอยู่แนวหน้า "

"ฝูงชนที่ข้าต้องการ"

"นี่คือเวลาแห่งการดื่มด่ำ."

แวนฮอกค์พุ่งเข้าใส่เหล่าสาวกจากทางปีกด้านข้างด้วยม้าปีศาจของเขา

ไฮย่า ฮี่ ฮี่ห์!

เดธไนท์แวนฮอกค์ได้ควบม้าปีศาจของเขา วิ่งเข้าไปในกลุ่มสาวกเหล่านั้น และฆ่าพวกมัน โทริกับตระกูลแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ของเขาก็ไปประกบข้างหลังพวกสาวก และกัดจมเขี้ยวเข้าที่คอของพวกมัน

แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ต้องดื่มเลือดมนุษย์เพื่อช่วยในการเติบโตอย่างรวดเร็ว นี่เป็นครั้งแรกในช่วงชีวิตสำหรับการที่มีโอกาสให้เหล่าแวมไพร์ได้ทำเช่นนั้น เนื่องจากโอกาสดังกล่าวนั้นมีน้อยและห่างไกลเสียเหลือเกินในระหว่างที่พวกมันได้เริ่มติดตามวีด

"ถ้ามีเพียงพวกสาวกแค่ 500 คน มันง่ายดายนัก"

แวนฮอกค์  และโทริ มีลักษณะเฉพาะตัวตามแบบของอันเดธ คือ การมีความแข็งแกร่งที่ไร้ขีดจำกัด ไม่ว่ามันจะใช้เวลานานเท่าไหร่ พวกมันก็สามารถดูแลจัดการมันจนได้ แต่ตอนนี้ เวลาไม่ได้อยู่เคียงข้างพวกเขา ก่อนที่วิหารเอ็มบินยูจะส่งกองกำลังมามากขึ้น พวกเขาจึงต้องรีบกำจัดพวกสาวกเหล่านี้ และผลักดันให้ผู้ลี้ภัยจำนวนมากหลบหนีไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ฉันพยายามอย่างดีที่สุดแล้วที่จะไม่ใช้มัน แต่ ... ทักษะประติมากรรมวินาศ! เปลี่ยนทุกสิ่งให้เป็นพลัง! "

วีดหยิบเอาประติมากรรมชั้นดีออกมา  'พ่อค้าปีศาจผู้ชั่วร้ายที่กำลังถือไม้ทุบตี' เขานำมันออกมาจากกระเป๋าเป้สะพายหลังและทำลายมัน

ประติมากรรมวินาศถูกใช้งาน

ความเจ็บปวด! ความทุกข์ทรมานจากการทำลายประติมากรรมชั้นดี

ค่าสถานะทางศิลป์ลดลง 5 อย่างถาวร ค่าชื่อเสียงลดลง 100

ค่าสถานะทางศิลป์เปลี่ยนเป็นค่าความแข็งแกร่งโดยคำนวณที่อัตรา 1: 4 ส่วน เป็นเวลา 24 ชั่วโมง

การผนวกค่าความแข็งแกร่งเพิ่มเติมเข้าไป ได้ถูกนำไปใช้กับร่างกายที่ไม่คุ้นเคยเนื่องจากการเป็นประติมากรรมจำแลง จึงถูกปรับลดลง 30%

ค่าสถานะทางศิลป์ของคุณสูงเกินไป และค่าความแข็งแกร่งดั้งเดิมนั้นต่ำเกินไป การเปลี่ยนแปลงจะไม่เกิกขึ้นในทันที

ค่าความแข็งแกร่ง 870 ถูกเปลี่ยนเป็นทักษะความเชี่ยวชาญขั้นสูงเลเวล 8 'กระบวนท่าตบเกรียน'(Crushing Blow’)

ศัตรูจะถูกอัดกระเด็นไปไกล ถ้าคุณโจมตีอย่างแม่นยำด้วยการใส่พละกำลังเต็มอัตราศึก

เพิ่มโอกาสของศัตรูที่จะตกอยู่ในภาวะอัมพาตและภาวะสับสน

ค่าความแข็งแกร่ง 950 ถูกเปลี่ยนเป็นทักษะความเชี่ยวชาญขั้นสูงเลเวล 6 'กระบวนท่าหอกทะลวง'

การโจมตีที่ยิ่งใหญ่นี้จะทำลายเกราะและโล่ของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างสมบูรณ์

ค่าความแข็งแกร่ง 1,430 ถูกเปลี่ยนเป็นทักษะความเชี่ยวชาญขั้นสูงเลเวล 9 'เข้มแข็งไร้เทียมทานฉับพลัน '(Momentary Herculean Strength)

ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ด้วยทักษะนี้มันจะทำให้ค่าความแข็งแกร่งสูงสุดของท่านเพิ่มขึ้นสามเท่า ในยามที่ต้องใช้พละกำลังในปริมาณมหาศาล

ค่าความแข็งแกร่ง 690 จะช่วยให้คุณลักษณะจำเพาะของโทรลหิมะโดดเด่นมากขึ้น

ความหนาวเย็นจะส่งผลในระยะมากถึง 15 เมตร

ความเชี่ยวชาญของทักษะการแกะสลักเพิ่มขึ้น

วีดเสริมความแข็งแกร่งของโทรลหิมะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ด้วยประติมากรรมวินาศ ความแข็งแกร่งเป็นสิ่งเดียวที่สมควรจะไว้ใจได้ โดยการใช้กำลังอย่างถูกต้อง เขาสามารถกระโดดเผ่นออกจากสนามรบได้อย่างง่ายดาย!

"แจ๋ว ได้เวลาสนุกล่ะทีนี้"

วีดควงหอกของเขาไปมา หอกที่รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะกับสัดส่วนร่างกายของเขา หอกนั้นเบาราวกับขนนก เขารู้สึกว่าเขาสามารถทำอะไรก็ได้

 “ย่าห์!”

ขณะที่วีดควงหอกของเขา เขาก็กระโดดไปทางปีกข้างของกลุ่มสาวก

พลั๊ว เพี๊ยะ เปรี้ยง!

ทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงหอก เหล่าศัตรูปลิวถอยหลังไปหลายเมตร! แต่ ณ เวลาเดียวกัน พวกสาวกก็ประเดประดังใส่อาวุธทุกประเภทที่มี โดยเล็งเป้าหมายไปยังโทรลหิมะ เหล่าศัตรูอยู่รายล้อมรอบตัวเขา ฉะนั้นแล้วการป้องกันตัวคงเป็นไปไม่ได้

แต่การป้องกันตัวนั้นไม่ได้มีในพจนานุกรมของโทรลหิมะ มีแต่คำว่าโจมตีเท่านั้น วีดกวาดศัตรูออกไปด้วยการเหวี่ยงหอกของเขาไปรอบๆ เหล่าสาวกที่อยู่ในระยะหอกของวีด กลายเป็นแสงสีเทา

การโจมตีของวีดนั้นเป็นอะไรที่ทื่อด้าน กล้าหาญและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้!

บรรดาสาวกผู้อ่อนแอไม่สามารถสะกิดวีดผู้มีทั้งเลเวล และความแข็งแกร่งอยู่ในระดับสูง มันเหมือนกับการเฝ้าดูผู้ที่แข็งแกร่งกว่า ใช้กำลังปราบปรามผู้อ่อนแอ! สายตาของผู้เล่นใหม่เลเวลต่ำเบิกกว้างเท่าที่จะกว้างได้และเฝ้าดูด้วยความไม่เชื่อ

"อา, ฉันก็อยากเป็นแบบนั้นบ้างจัง"

"โทรลหิมะ โคตรเท่ห์เลย!"

"มันต้องใช้เวลานานสักเท่าไหร่ที่ฉันจะเพิ่มเลเวลแล้วออกไปสู้ได้แบบนั้น?"

การเฝ้ามองดูวีดทำให้ผู้เล่นเกิดขวัญและกำลังใจ บางคนถึงกับลืมเกี่ยวกับการหลบหนีของพวกเขาไปชั่วขณะ และเริ่มกินถั่วลิสงขณะเฝ้าดูปรากฏการณ์นี้

ซอยูนเริ่มตอบสนองต่อบรรยากาศอันน่ากลัวของเบอร์เซิร์กเกอร์ บรรดาสาวกที่อยู่ภายในบริเวณใกล้เคียงของเธอถูกกวาดล้างด้วยการระเบิดของมานา และจางหายไป

"ไป!"

"ออกไปเพิ่มเลเวลของพวกเราให้เร็วเพื่อจะได้กินอาหารรสเลิศและหาหนุ่มๆกัน!"

การหลบหนีอันยอดเยี่ยม!

ในขณะที่วีด ซอยูน และผู้เล่นคนอื่น ๆ หยุดยั้งบรรดาสาวกของเอ็มบินยู  พวกเขาต้องหนีไปให้ไกลเท่าที่จะเป็นไปได้. เหล่าผู้เล่นและพวก NPC กำลังออกมามาทีละคนจากทางเดินใต้ดินและยังคงหลบหนีอยู่เหนือเนินเขา

ผู้อยู่อาศัยในป้อมปราการเซราบ็อร์กที่หนีรอดมาได้ พวกเขาต่างซาบซึ้งกตัญญูอย่างสุดซึ้ง

ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 34

ผู้อยู่อาศัยเหล่านี้ต่างติดค้างในตัวคุณ พวกเขาจะเป็นสิ่งยืนยันในกิตติศัพท์ของคุณ

ความสนิทสนมกับผู้อยู่อาศัยในอาณาจักรโรเซนไฮม์ดีขึ้น

ข้อความเหล่านี้เด้งขึ้นมาบนหน้าต่างข้อความของวีด

จำนวนผู้ลี้ภัยมีเป็นจำนวนมาก ถึงแม้ตอนนี้มีเพียงหลายพันคนที่สามารถผ่านทางเดินใต้ดินออกมาได้ และปีนขึ้นไปบนเนินเขา วีดต้องซื้อเวลามากขึ้นสำหรับผู้ลี้ภัยส่วนที่เหลือทั้งหมดให้ไปยังพื้นที่ปลอดภัย

'ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทนต่อเรื่องนี้ได้อีกนานเท่าไร'

การมองออกไปทางป้อมปราการเซราบ็อร์ก เขาเห็นว่ามันถูกปกคลุมไปด้วยไฟนรกและกำลังลุกไหม้โชติช่วง กองกำลังเอ็มบินยูจะตามล่าราชาและอัศวินของเขา หลังจากนั้นก็จะค้นพบผู้ลี้ภัย มันคงเป็นเพียงเรื่องของเวลา จนกว่ากองทัพใหญ่ของวิหารเอ็มบินยูจะมาถึงด้านหลังผู้ลี้ภัยที่วีดกำลังนำอยู่

"พี่สาวจ๋า!"

ในความสับสนวุ่นวาย ผู้เล่นใหม่ผู้หนึ่งมือของเขาลื่น และคว้าจับอยู่บนขอบหิน และพยายามที่จะดิ้นรนออกมาจากสถานที่ที่เหล่าสาวกได้รับบาดเจ็บสาหัสที่กำลังยืนอยู่พร้อมกับขวานของเขา

"ความตายเป็นตัวเลือกเดียวสำหรับผู้ที่ปฏิเสธจะติดตามวิหารเอ็มบินยู!"

สำหรับผู้เล่นมือใหม่นั้นพวกสาวกไม่แตกต่างไปจากมอนสเตอร์ระดับบอสเลย

 “แชด!”

ช่วงเวลาที่พี่สาวร่ำร้องออกมาจากการได้เห็นสิ่งนั้น ภาพที่ปรากฏออกมาให้เห็นนั้นคือภาพของสาวกผู้หนึ่งกำลังเงื้อขวานแล้วฟันลงมากลายเป็นแสงสีเทา และจางหายไป ด้านหลังจุดที่สาวกผู้นั้นยืนอยู่คือโทรลหิมะที่กำลังถือหอกอยู่ในมือ

วีดผู้ที่กำลังต่อสู้อยู่ในแนวหน้าเห็นเด็กชายแชดกำลังตกอยู่ในอันตราย เขาวิ่งไปที่เกิดเหตุด้วยฝีเท้าที่ไวสุดขีด

"กรุณารีบหน่อย."

วีดจับมือของแชด และยกเด็กผู้ชายคนนี้ขึ้น เหล่าผู้เล่นที่กำลังหลบหนีต่างอยู่ในความวุ่นวายเมื่อได้เห็นฉากนี้

"ขอบคุณฮะ."

"ไม่มีปัญหา. ฉันทำในสิ่งที่ฉันต้องทำ ”

ไม่มีอาการหลอกลวง หรือเสเสร้งใดๆที่ปรากฏออกมาจากใบหน้าของโทรลหิมะที่ดูโหดเหี้ยมนั้น

'วิ้ว! นี่มันสามารถเป็นหายนะได้เลย!'

วีดไม่เคยพลาดในแจปแทม! เขาพบว่าตัวเองโชคดีที่เห็นไพลินตรงจุดที่แชดหล่นลงมาก่อนที่คนอื่นจะสังเกตเห็น

*****

บรรดาผู้ลี้ภัยไม่ได้เคลื่อนตัวเร็วพออย่างที่วีดต้องการ พวกผู้เล่นใหม่สามารถออกจากระบบได้ถ้าพวกเขาเคลื่อนย้ายให้หนีไกลห่างออกไปจากป้อมปราการเซราบ็อร์ก และเขตสงคราม ดูเหมือนจะไม่ได้ส่งผลแค่เหล่า NPC ของป้อมปราการเซราบ็อร์กเท่านั้น และท่ามกลางฝูงชนเหล่านี้มีเด็กและผู้สูงอายุอยู่ค่อนข้างมาก  ไม่เพียงแค่ค่าความอดทนของพวกเขานั้นต่ำเท่านั้น มันยังมีเรื่องของขวัญกำลังใจของพวกเขามาเกี่ยวด้วย ดังนั้นความเร็วในการเคลื่อนตัวจึงช้า.

ถึงแม้ว่าซอยูน, แวนฮอกค, โทริ และผู้เล่นคนอื่น ๆ กำลังต่อสู้ป้องกันจากสาวกเอ็มบินยู การแสดงออกของวีดก็ยังดูมืดหม่น

"จุดจบของป้อมปราการเซราบ็อร์กนั้นคงใกล้เข้ามาแล้ว"

จากระยะไกลก็สามารถเห็นเปลวไฟและควันที่ลอยสูงขึ้นมาจากป้อมปราการเซราบ็อร์ก กองกำลังป้องกันคงทำได้เพียงถอยกลับจากการทำลายล้างทั้งหมดทั้งมวลนั้น และบางส่วนของพระราชวังยังมีเสียงโครมครามเมื่อมันเริ่มยุบตัวลง และจากระยะทางไกล ๆกองกำลังของวิหารเอ็มบินยูเหมือนกำลังมุ่งหน้ามายังวีด และเหล่าผู้ลี้ภัย

"พวกมันส่งฝูงเคลาคลอปออกมาในครั้งนี้!"

มอนสเตอร์นี้เป็นแรดขนาดมหึมา ความสูงของพวกมันคือ 6 เมตร และเลเวลของพวกมันอยู่ที่ประมาณ 360 ที่ด้านหลังของพวกเคลาครอปจะมีหอคอยขนาดย่อม มีพลทหารของเอ็มบินยูนั่งอยู่

นี่คือกองทหารหน่วยรบเคลาคลอปที่ถูกส่งออกไปโจมตีผู้ลี้ภัยหลังจากได้รับรายงานจากพวกอัศวินไวเวิร์น

"ฆ่าพวกมันให้หมด พวกที่ต่อต้านวิหารเอ็มบินยู และกำลังหลบหนี!"

พลธนูที่นั่งอยู่บนเคลาคลอปเตรียมคันธนูของพวกเขาพร้อมแล้ว

วีดก้าวไปข้างหน้าเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขา

"จะไม่มีพวกแกแม้สักคนเดียวที่จะผ่านไปได้ ถ้าแกไม่สามารถผ่านข้าไปได้"

ด้วยการที่วีดมีค่าความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่นมหาศาล เขาจึงกล้าที่จะเป็นเหยื่อล่อให้พวกมันมาโจมตีเขา

ปุก ฟิ้วฟ้าว!

ในการตอบรับ ลูกธนูจำนวนนับไม่ถ้วนบินตรงมายังวีด และทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสีดำด้วยห่าธนู

วีดสะบัดหอกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ด้วยมือทั้งสองข้างของเขา เหมือนกับในหนัง ลูกธนูกระเด้งกระดอนจากหอกของเขา

เคร้งแคร้ง!

แต่ลูกธนูยังคงหลุดลอดผ่านช่องว่างและเจาะร่างกายอันใหญ่โตของโทรลหิมะ

คุณถูกลูกธนูยิงใส่

ค่าพลังชีวิตลดลง 275

คุณถูกลูกธนูยิงใส่

เกราะของคุณลดความเสียหายได้บางส่วน

ค่าพลังชีวิตลดลง 89

คุณถูกลูกธนูยิงใส่

เกราะของคุณลดความเสียหายได้บางส่วน

ค่าพลังชีวิตลดลง 327

........

ร่างของวีดพรุนเหมือนเม่น!

ร่างกายของคุณได้ต้านทานลูกธนูจากศัตรูระดับสูง ความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้น 2

วีดประสบความสำเร็จในการดึงดูดความสนใจของศัตรู มันต้องขอบคุณค่าพลังชีวิตของโทรลหิมะที่มันมากจนดูเป็นเรื่องไร้สาระ ทำให้เขายังคงมีชีวิตรอดอยู่ แต่ถ้ามีสถานการณ์ไหลไปในทิศทางอื่น มันอาจทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไปจนน่าหวาดหวั่น

มีทักษะหลายทักษะที่มันจะช่วยให้ผู้เล่นสามารถฟันลูกธนูกลางอากาศได้ด้วยดาบหรือป้องกันลูกธนูเหล่านั้นด้วยการสร้างกำแพง วีดคงทำได้แค่เพียงเสียใจกับการที่เขาไม่ได้มีโอกาสเรียนรู้ทักษะดังกล่าวนั้น

ถึงแม้ว่าจะมีทักษะเหล่านั้น มานาของเขาก็ต่ำเกินไปที่จะใช้มันได้

"กระทืบพวกมัน!"

เหล่าเคราคลอปกระทืบเท้าลงบนพื้น ขณะที่พวกมันพุ่งเข้ามาหาพวกเขา

บรรดา NPC และเหล่าผู้เล่นเริ่มสูญเสียความกล้าหาญของพวกเขา

"อา เราต้องต่อสู้กับไอ้สิ่งนั้นจริงๆหรือ?"

"ฉันกลัว."

นอกเหนือจากในสนามรบแล้ว การวิ่งพุ่งเข้าไปโจมตีนั้นเป็นเรื่องที่หาได้ยากและห่างไกล เหล่าผู้เล่นเคยได้แต่เพียงสู้กับมอนสเตอร์ธรรมดาเท่านั้นจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่จะถูกครอบงำ

 “หัตถ์แห่งการรักษา!”

พวกนักบวชรีบทำการรักษาวีดอย่างเร่งด่วน

วีด, แวนฮอกค์,โทริ และซอยูน ยืนอยู่เคียงข้างกันบนเนินเขา

"วันแห่งความสุขสันต์สำหรับการต่อสู้ ฉันจะต่อสู้ด้วยหัวใจของฉัน ทุ่มเททุกอย่างในวันนี้. "

และด้วยเหตุนี้ วีดเคลื่อนถอยหลัง

"ยามเมื่อข้ายังมีชีวิตอยู่ และอยู่ในอาณาจักรคัลลาร์มอ ข้าเคยมีการต่อสู้แบบนี้ในทุกวัน"

แม้แต่แวนฮอกค์ก็ก้าวถอยหลัง

ซอยูนไม่ต้องการยืนโดดเดี่ยวตามลำพังและดึงดูดความสนใจของศัตรู ดังนั้น เธอจึงเคลื่อนตัวถอยหลังด้วย

 “กร๊วม อึก อึก อึก.”

โทริ ผู้ที่กำลังเผชิญหน้ากับการพุ่งชนของศัตรูโดยอาศัยเขี้ยวของเขากลับไม่ได้สังเกตเห็นว่าตอนนี้ทุกคน ได้ถอนตัวถอยออกมา แต่การหนีช่างเป็นคำถามที่ขัดกับศักดิ์ศรีของแวมไพร์ลอร์ด

และฝูงรบค้างคาวแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์กำลังบินอยู่รอบๆ มันเป็นอะไรที่ยอมรับไม่ได้

"เลือด! ข้าโหยหาเลือด! "

ขณะที่โทริวิ่งตาลีตาเหลือกไปข้างหน้า เขาคลี่เสื้อคลุมของตัวเองและกระโดดสูงขึ้นไปด้านบนของพวกเคลาครอป

 “แวมไพร์”

"จับแวมไพร์มาเป็นเครื่องสังเวยแด่วิหารเอ็มบินยูคงจะดีไม่น้อย ไม่มีอะไรที่มีค่าเกินกว่าจะนำมันมาบูชายันต์ สำหรับการทำลายล้างทวีปนี้อย่างสมบูรณ์! "

พลธนูของเอ็มบินยูยิงธนูไปทางโทริ และชาแมนร่ายคำสาปและทำการผสานเวทย์มนต์

"พายุ คมมีด!( Blade Tornado)"

โทริใช้สกิลของเขา คมดาบดาบโลหิตทำลายล้างพื้นที่โดยรอบ สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงให้กับฝูงเคลาครอปที่อยู่ภายในระยะโจมตี ในเวลานั้นค่าพลังชีวิตของวีดก็ฟื้นฟูและค่าพลังกายก็ฟื้นคืนกลับมาพอดี

"ไปกันเถอะ แวนฮอว์ค"

วีดชูหอกของเขาขึ้นมาและวิ่งไปข้างหน้า ฝูงเคลาครอปพยายามเหยียบเขาและ ทหารของเอ็มบินยูก็โจมตีด้วยเวทมนตร์ และลูกธนู เนื่องจากขนาดอันใหญ่โตของเขา วีดจึงไม่สามารถหลบการโจมตีทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ เพียงแค่คอยระวังความเสียหายอย่างรุนแรงต่อค่าพลังชีวิตเขาเท่านั้น แต่ด้วยค่าความแข็งแรงเหนืออื่นใด เขาโค่นเคลาคลอปด้วยการทุบไปที่ขาหน้าของพวกมัน

 “โอ๊ค-คคคค!”

เสียงคำรามลั่น พร้อมกับเหล่าเคลาคลอปที่มีขนาดกายใหญ่โตกำลังล้มลง!

ซอยูนใช้ทักษะเบอร์เซิกเกอร์ของเธออย่างจริงจังและเริ่มต่อสู้ ทุกครั้งที่เธอเริ่มสู้ เธอจะจริงจังสุดๆ อาชีพของเธอพิเศษตรงที่เมื่อเริ่มแล้วยากที่จะหยุด จนถึงตอนนี้มันคงเป็นเรื่องยากที่จะทำการอุ่นเครื่องก่อน แต่เวลานี้มันก็เพียงพอแล้วสำหรับทักษะเบอร์เซิกเกอร์ที่เปิดใช้งานอยู่

เธอเคลื่อนผ่านเข้าไปในสนามรบ เผยพลังที่เหลือเชื่อของเธอไม่ว่าเธอจะขยับไปทางไหน เหล่าเคลาคลอป และทหารของเอ็มบินยูก็จะถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นแสงสีเทา

แวนฮอกค์ขี่ม้าปีศาจของเขาบั่นคอเหล่าทหารด้วยการเคลื่อนไหวของเขา โทริบินอยู่ด้านบนฝูงเคลาคอป กับกองกำลังแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ ยามเช้ายังมาไม่ถึง ดังนั้น แวมไพร์ยังคงมีความแข็งแกร่งอันน่าตกตะลึงในการจัดการกับพวกมนุษย์

ฝูงเคลาครอป และพลธนูของเอ็มบินยูถูกกักไว้ด้วยฝีมือของโทริจนไม่สามารถสู้กับคนอื่นๆได้

"การเอ่ยถ้อยคำบาปเหล่านั้นต้องตาย"

"แวมไพร์จะต้องถูกปลดปล่อยด้วยเอ็มบินยู ให้พวกเรานำพาไปสู่วิถีทางที่ถูกต้อง!"

บรรดาผู้เล่นที่ยังไม่ออกจากระบบ ให้การสนับสนุนด้วยเวทมนตร์และลูกธนู และเหล่านักรบต่อสู้อย่างกล้าหาญกับอันตรายด้วยเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะถูกฆ่าตายโดยอุ้งเท้าของเหล่าเคลาคลอป และลูกธนูของพลธนูก็ตาม แต่พวกเขายังต่อสู้จนวาระสุดท้าย

"แม่ ผมกำลังออกทีวี"

"ผมจะโม้ให้เพื่อนของผมฟังว่าผมตายจากการต่อสู้เคียงข้างวีด."

“อา! ฉันสามารถเอาไอเทมนั้นมาได้!”

พลังเวทย์ระเบิดไปรอบตัวพวกเขาและลูกธนูก็พรั่งพรูราวปับสายฝนที่กำลังโปรยปราย

วีดไม่ได้มุ่งเป้าไปที่พลธนู กลับกัน เหยื่อของเขามีเพียงพวกเคลาคลอปเท่านั้น

ครืน! ครืน! คลืน!

คาลาคลอปตัวหนึ่งพุ่งเข้าหาวีดและพยายามจะเหยียบตัวเขา

เข้มแข็งไร้เทียมทานฉับพลันถูกเรียกใช้งาน

ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น

“ว๊ากกกกกก!”

วีดจับไปที่ขาของเคลาคลอบแล้วพลิกตัวมันไปอีกด้าน เมื่อใดก็ตามที่มีเคลาคลอปที่ตัวใหญ่เป็นพิเศษล้มลง มันก้จะทำให้พวกพลธนูและเหล่าชาแมนตายแถมมาด้วย จึงทำให้เหล่าศัตรูนั้นจำนวนลดลงไปมาพอสมควร

ในสงครามหรือการปิดล้อม ฝูงเคลาคลอปถูกใช้ให้มีบทบาทสำคัญในการต้านผลทหาร พวกมันมีความสามารถในการลดขวัญกำลังใจของกองทัพ ดังนั้นพวกมันสามารถถูกนำมาใช้งานได้ในหลาย ๆ สถานการณ์ ในครั้งแรกฝูงเคลาคลอปจะเริ่มต้นด้วยการเอาตัวมันพุ่งเข้าใส่ ร่างกายของบรรดาผู้เล่นจะไร้ซึ่งวิญญาณการต่อสู้ ตัวแข็งทื่อ และถูกฆ่าตาย โดยไม่สามารถหลบหนีได้!

แต่วีด, ซอยูน ,แวนฮอกค์ และโทริเคยได้ต่อสู้กับมังกรโครงกระดูกมาก่อน ด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของพวกเขาที่มีอยู่ ลำพังแค่บางสิ่งที่เหมือนกับพวกเคลาคลอปคง ไม่เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาสูญเสียจิตใจได้

จบตอน

ผู้แปล : Smith Rex

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล