เล่ม 18 ตอนที่ 6 : บทเพลงของวีด แปลโดย Pit

เล่ม 18 ตอนที่ 6 : บทเพลงของวีด แปลโดย Pit

การปกป้องจากวิหารเฟรย่าทั่วทั้งเมืองโมราต้าได้สิ้นสุดลงแล้ว

กิลด์ซิธีรีน กิลด์เพอร์เรน และกิลด์พันธมิตรที่เหลือ รวบรวมกองกำลังมุ่งไปยังพื้นที่ราบ

ผู้เล่นอีกบางส่วนของกองทัพกำลังรอแยกไปหมู่บ้านอื่น ๆ

พันธมิตรแดนเหนือ

รวบรวมมาได้เบ็ดเสร็จทั้งสิ้น 128,000 คน

และในผู้คนเหล่านี้กว่า 90,000 เป็น NPC

พวกเขาได้รับการฝึกฝนในแดนเหนือ ทั้งการใช้ดาบ ธนู โล่และอาวุธอื่น ๆ สำหรับสงคราม

พวกเขาตระเตรียมกองกำลังติดอาวุธ 40 หน่วย เพื่อล้อมโจมตีกำแพง

 “ไปกันพวกเรา ออกเดินทางสู่โมราต้า เราจะเข้ายึดมันซะ”

 “อนุญาตให้ปล้นชิงทรัพย์ได้ มาก่อนได้ก่อนเว้ย”

 “เราจะครองดินแดนอุดมสมบูรณ์แห่งโมราต้า ยกดาบของพวกนายขึ้นมาซะ!”

หัวหน้ากิลด์พยายามปลุกใจกองทัพ ในสงครามขนาดใหญ่เช่นนี้ ขวัญกำลังใจของเหล่าพลทหารอย่าง NPC เป็นปัจจัยที่ไม่อาจมองข้ามไปได้

พันธมิตรแดนเหนือ อีกเพียงแค่ 8 ชั่วโมงจะประชิดเมืองโมราต้า

สถานี KMC, CTS และ CHN เป็นสถานีโทรทัศน์ที่กำลังถ่ายทอดสดสงครามนี้ บนบอร์ดสนทนาเต็มไปด้วยการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว

-ทุกคน นี่มันคือเวลาแห่งการโชว์ออฟในสงครามของวีด!

-ฉันรอคอยมาตลอดก็เพื่อการนี้แหละ

-แค่รอให้มันเริ่มเท่านั้น

วีดเทพแห่งสงคราม

เพราะกิตติศัพท์อันยิ่งใหญ่ของเขา ทุก ๆ คน ต่างมาชุมนุมกัน หน้าโทรทัศน์ของตน พยายามระงับความตึงเครียดและความตื่นเต้น

พวกเขารอดูการต่อสู้ของวีด

-พันธมิตรแดนเหนือมีอำนาจบางอย่างที่ดูน่ากลัวจริง ๆ หรือไม่ใช่ ?  มันไม่ใช่เรื่องประหลาดเลย หากจะมีการสู้รบขนาดใหญ่เกิดในศูนย์กลางทวีปแบบนี้

-วีดจะต่อกรอย่างไรกับความยิ่งใหญ่ที่ว่า?

-ด้วยความสัตย์จริง ผมคาดว่าโมราต้าจะพ่ายแพ้ ปราศจากวิหาร ไม่ว่าทหารเท่าไหร่ที่โมราต้ามี ยังไงพวกเขาทั้งหมดล้วนมีเลเวลต่ำ

-ผมเป็นทหารรับจ้าง ในCoMและสงครามขนาดใหญ่ในรอยัลโร้ดมีระดับที่แตกต่างกัน พันธมิตรแดนเหนือจะได้ชัยชนะโดยไม่มีเงื่อนไขแน่นอนครับ

-วีดไม่ได้มีประสบการณ์มากมายในสงครามหรอกหรือ? ผมจำได้ว่าเคยเห็นเขาบัญชาการกองทัพออร์คและดาร์กเอลฟ์ในวีดิโอ

-มีประสบการณ์ไม่ได้หมายความว่าคุณจะได้ชัยชนะ กองทัพต้องการพลังนะ คุณก็รู้เกี่ยวกับ CoM ใช่ไหม? ว่าวีดไม่เห็นเคยเข้าร่วมกิลด์ใด ๆ เลย

สงครามบนอินเตอร์เน็ตได้เริ่มขึ้นแล้ว

ด้วยชื่อเสียงของวีด มันยากที่จะคิดว่าเขาจะเป็นฝ่ายสูญเสีย

สงครามกับกองทัพอมตะ มันเป็นช็อตอันยิ่งใหญ่

วีดตัวคนเดียวควบคุมกองทัพออร์คและดาร์กเอลฟ์ใช้ความสามารถที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

ทั้งนี้ทั้งนั้นผู้ประกาศข่าวก็เชื่อในชัยชนะของฝ่ายพันธมิตรอย่างท่วมท้น

 “ตามรายงาน เมืองโมราต้าก่อตั้งทหารไม่นานมานี้ ในจำนวนน้อยและคุณภาพต่ำตม”

 “มันเป็นครั้งแรกที่จะมีใครสักคนจะสยบวีดอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้”

ในชีวิตจริง ผู้เล่นเลเวลสูงแสดงความคิดเห็นที่ไม่เห็นด้วยที่วีดจะชนะ

แต่ในความจริง ความยุ่งยากตัวโต ๆ ถูกวางลงบนมือของฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ

วีดเทพเจ้าสงคราม!

วีดได้สร้างชื่อเสียงในทวีปเวอร์เซลล์ ในนามนักรบที่แท้จริง

เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ทำเควสที่ดูเป็นไปไม่ได้สำเร็จ เขามีปิงหลง ไวเวิร์นและฟีนิกซ์อีก มันทำให้กิลด์ซิธีรีนรู้สึกวุ่นวายใจสุด ๆ

 “พวกเราต้องจับตาดูวีด เราจำเป็นต้องจับตัววีด ถ้าเราทำได้ เราจะเป็นฝ่ายชนะแน่นอน เรามีขุมกำลังมากกว่าโมราต้า พวกคุณไม่ต้องกังวลกับเรื่องอื่นใด คุณจะสามารถสอยพวกเขาลงได้แค่การจู่โจมเพียงครั้งเดียวด้วยซ้ำ”

 “โว้วววววววว!”

 “พวกนายคิดว่าวีดน่ากลัว ? มันก็แค่มอนสเตอร์ตัวบิ๊กเบิ้มแค่นั้น การล่ามอนสเตอร์ขนาดมหึมา มันเป็นประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ที่กิลด์แบบพวกเราจะทำ แค่คิดว่ามันเหมือนการล่า จับมอนสเตอร์ตัวเบิ้มนั่นแล้วก็ปล้นมันซะ”

ทัพหน้าพันธมิตรแดนเหนือ!

เร็ว ๆ นี้ พวกเขาเข้ามาในระยะการมองเห็นหอคอยแห่งแสงและรูปแกะสลัก

มันเป็นระยะไม่ไกล แค่เดินไปเพียง 30 นาทีเท่านั้น

กองกำลังติดอาวุธขนาด 11,867 คน ของโมราต้ากำลังรออยู่ อัศวินแห่งอาณาจักรคัลลามอร์

ยังไม่ปรากฏให้เห็นในตอนนี้

 “ตรงนั้น พร้อมโจมตี!”

 “โอ้วววว!”

พันธมิตรแดนเหนือตระเตรียมอาวุธเข้าโอบล้อมโจมตีกำแพงเพื่อให้พวกเขาจะได้มุ่งไปสถานที่อื่น ๆ ได้อีก

พวกเขาทำแบบนี้เพราะพวกเขาคิดว่าวีดมีประสบการณ์ในสงคราม

โดยปิดล้อมด้วยอาวุธเข้าประชิดอย่างช้า ๆ

ทั้งฝ่ายตรงข้ามคิดว่าวีดอาจจะอยู่ในพื้นที่ใกล้ ๆ

เนื่องจากประตูเมืองยังแง้มอยู่เล็กน้อย

 “ไปและจู่โจม เมื่อเราไปถึงประตูเมือง ชัยชนะจะเป็นของพวกเรา!”

พันธมิตรแห่งแดนเหนือมุ่งไปข้างหน้าเต็มกำลัง

เวลานั้นประตูเมืองกลับเปิดออกกว้าง

เสียงแตรดังขึ้น และสามารถมองเห็นได้ถึงอัศวินบนหลังม้า

ตื่ด ตื่อ ดื๊อ! (นึกถึงซาวด์จากเดอะลอร์ดอ๊อฟเดอะริงละกัน)

อัศวินแห่งคัลลามอร์กำลังออกมาจากประตูเมือง!

ผู้นำคืออัศวินโคลเดอริม

 “นั่น ๆ ตรานั่น”

 “นั่นมันธงกับโล่รูปแบบ แบบ...แบบนั้นมันของอาณาคัลลามอร์หนิ!”

หลาย ๆ ครั้งที่เห็นอัศวินแห่งคัลลามอร์ออกอากาศตอนสงครามของอาณาจักรฮาเวน

อัศวินแต่ละคนเลเวลน้อยสุดก็ปาไป 350 ไปจนถึง 450!

ตามภาพที่เกิดขึ้น อัศวินหนึ่งคนสามารถล้มมอนสเตอร์ระดับสูงตัวใหญ่ด้วยตัวเองได้

แม่ทัพฝ่ายอัศวินกรีธาไพร่พลของเขาจู่โจมปะทะเข้ากับหน่วยปิดล้อม

หน่วยปิดล้อมโจมตีที่เป็นผู้เล่น

พวกเขากำลังสับสน เพราะในกลุ่มพวกเขาแบ่งออกเป็นกิลด์ซึ่งหลากหลายและแตกต่าง

เหล่าผู้มาจากกิลด์อ่อนแอพอเห็นอีกฝ่ายก็ตระหนกและหนีจากการประจัญบาน

 “วิ่งโว๊ยยย!”

 “ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าอัศวินจากอาณาจักรคัลลามอร์อยู่ที่นี่!”

ฝ่ายพันธมิตรตกตะลึงก่อนจะเริ่มยิงธนูและร่ายเวทย์จู่โจม

 “โอ เปลวไฟอันเร่าร้อน จงเผาผลาญศัตรู ระเบิดเพลิง(Flame Blast)!”

 “ทริปเปิ้ลช็อต(Triple Shot)!”

 “ห่วงโซ่อัสนี(Chain Lightning)!”

จำนวนของการโจมตีไร้แบบแผนถูกปล่อยออกมาปะทะกันฉับพลัน

 “แยก!”

อัศวินแห่งคัลลามอร์ทำการแบ่งออกเป็น 50 กลุ่ม

ด้วยความเร็วอันว่องไวของพวกเขา ทำให้อยู่ห่างจากการโจมตีที่อาจสร้างความเสียหายได้

ครึก ครึก ครืน ตู้ม ซู้ม บรึ้ม!

ฟ้าแลบฟ้าผ่า พื้นแผ่นดินสั่นสะเทือน เปลวไฟท่วมสูง

เหล่านักเวทย์กำลังวางแผนใช้มนตราอันจำกัดของพวกเขาทำลายกำแพงด้วยเวทย์ทั้งหมดที่มี

ภายใต้การโจมตีเหล่านั้น สามารถมองเห็นพื้นดินกำลังถูกทลาย

โดยพวกเขาโจมตีเวทย์มนตร์ซ้ำ ๆ บนบริเวณเดียวกัน อัศวินแห่งคัลลามอร์พยายามหลบหลีกมัน

อัศวินยอดฝีมือทั้ง 150 นาย ของอาณาจักรคัลลามอร์ ผู้ทำให้อาณาจักรฮาเวนตกอยู่ในความหวาดกลัวจากการจู่โจมของพวกเขา

อัศวินผู้เกรียงไกรสวมใส่เกราะครบชุด เกราะซึ่งสามารถดูดซับการโจมตีทางเวทย์มนตร์โดยปราศจากการบุบสลาย

ยิ่งกว่านั้นแค่เพื่อให้วีดแน่ใจว่าอัศวินจะไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ไร้ทางช่วยใด ๆ

ทุก ๆ ครั้ง ที่ฤดูกาลเปลี่ยนแปลง เขาจะเป็นผู้นำการขอพรจากเทพธิดาเฟรย่า เหตุนั้นทำให้อัศวินทั้งหมดได้รับพร

อัศวินทั้ง 150 นาย พุ่งไปกับม้าของพวกเขา และฉับพลันคว่ำคนลงถึง 130 คน

 “โจมตี!”

โคลเดอริมสั่งการ

พวกเขาได้เตรียมโจมตีด้วยเวทย์มนตร์อีกครั้ง แต่พวกเขาไม่รู้มาก่อนว่าอัศวินม้าแห่งสนามรบอย่างคัลลามอร์จะปรากฏตัวขึ้น

 “อ้าาาา! ช่วยด้วย!”

 “เร็วเข้า หลีกไปซะ”

ข้าศึกเช่นอัศวินแห่งคัลลามอร์นั้นเร็วมาก จนพวกเขาไม่สามารถต้านทานได้เลย

อัศวินเกราะขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในการต่อสู้กับกองทัพหลัก

พวกเขาถูกทำลายอย่างน่าอนาถ นักเวทย์แห่งพันธมิตรแดนเหนือเริ่มเตรียมการร่ายเวทย์อีกครั้ง

 “พายุวารี(Water Storm).”

 “แรงโน้มสามเท่า(Triple Gravity)!”

 “จงมอดไหม้ไปซะ!”

พวกเขาใช้คาถาใกล้บริเวณกองกำลังพันธมิตร

เหล่านักเวทย์ไม่ได้คำนึงถึงบริเวณที่ฝ่ายอัศวินคัลลามอร์อยู่และไม่ลังเลจะใช้เวทย์ของพวกเขา

นักเวทย์มีประโยชน์มากสำหรับสงครามเพราะว่าพวกเขาสามารถจัดการปลิดชีพศัตรูกลุ่มใหญ่ ๆ ได้พร้อม ๆ กัน

เนื่องจากพวกเขาได้รับค่าประสบการณ์และชื่อเสียง เลยไม่ได้รั้งรออะไรในการใช้เวทย์

ผู้นำของพันธมิตรแดนเหนือจึงถูกกระหน่ำโดยบทเวทย์อันใหญ่โตนี้เช่นกัน

 “ไอ่พวกจอมเวทย์บ้าบอ!”

 “หยุดนะโว๊ย!”

ทว่าเหล่าผู้วิเศษก็ไม่ได้หยุดยั้งเวทย์มนตร์ของตนแต่ประการใด

-เลเวลอัพ

-เลเวลอัพ

-เวทย์มนตร์ได้สร้างความบาดเจ็บสาหัสให้แก่ฝ่ายเดียวกัน

-ฝ่ายพันธมิตรได้ถูกสังหาร

-ชื่อเสีย(Infamy)เพิ่มขึ้นอีก 350

-เลเวลอัพ

พวกเขาอัพเลเวลขึ้นมาก!

เลเวลเฉลี่ยของผู้เล่นฝ่ายพันธมิตรแดนเหนืออยู่ระหว่าง 250 ถึง 300

ดังนั้นพวกเขายังคงกังวลเกี่ยวกับอัศวินแห่งคัลลามอร์อยู่

 “ผู้พิทักษ์อมตะ!”

ไม่มีอัศวินคัลลามอร์เสียชีวิต

อาวุธและชุดเกราะของพวกเขามีพรวิเศษเก็บไว้ซึ่งพวกเขานั้นจะถูกบัพไปด้วย

อัศวินทั้ง 50 กลุ่ม รีบเร่งและกระจายกำลัง

พวกเขาใช้ความคล่องตัวสูง อัศวินหลายสิบกรูเข้าไปและฆ่าคนทีละคนอย่างรวดเร็ว

ในความเป็นจริง ผู้เล่นหลายคนไม่ได้เตรียมตัวต่อสู้กับความตาย

แทนที่พยายามปะทะกับอัศวิน คนอีกจำนวนมากพยายามหลีกหนีจากระเบิด

กิลด์อันหลากหลายที่เป็นส่วนหนึ่งของพันธมิตร ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากในการจะหยุดยั้งนักเวทย์ผู้ปล่อยเวทย์มนตร์ออกมา

 “อย่าหนีนะเฟ้ยยย!”

 “ฉันไม่รู้ว่าอัศวินคัลลามอร์จู่ ๆ จะโผล่มานี่!”

สนามรบของพันธมิตรแดนเหนือเป็นการผสมผสานแห่งเสียงกรีดร้องและความตาย

มันไม่มีการตั้งค่าระบบบัญชาการ ทั้งนักเวทย์ยังโจมตีแบบไม่ลืมหูลืมตาในระหว่างที่คนอื่น ๆ กำลังวิ่งหนี

อัศวินแห่งคัลลามอร์นั้นรีบเร่งอยู่ในท่ามกลางฝุ่นควันและเปลวไฟ ประหนึ่งพวกเขาเป็นเครื่องเกี่ยวข้าว ในสมรภูมิรบ

ทั้งนี้ทั้งนั้น สถานการณ์อาจจะเปลี่ยนไปเป็นของฝั่งพันธมิตรแดนเหนือ หากมีเวลาเพียงพอ

อัศวินจะเหน็ดเหนื่อยในที่สุด และเมื่อนั้นทางข้าศึกอาจกลับมาตีโต้ได้

พวกเขาไม่สามารถจินตนาการถึงกองทัพขนาดใหญ่พอที่จะปรากฏจากปราสาทโมราต้า

 “เคลื่อนพล! รุดหน้า! เดินทัพไป!”

 “ไปกันเถอะ! พวกเราสามารถปกป้องโมราต้าด้วยมือของพวกเรา!”

พวกเขาสวมใส่เสื้อผ้าเครื่องหนังและกวัดแกว่งดาบเหล็กเก่า ๆ

เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นเริ่มเข้าร่วมสู่สงครามในครั้งนี้

กิลด์อันทรงเกียรติคือเศษสวะที่น่ารังเกียจของแผ่นดินด้วยการกดขี่ข่มเหงและระบอบเผด็จการของพวกนั้น

พวกเขาก้าวไปยับยั้งและจะไม่ยอมยกโมราต้าให้แก่พวกมัน

ทวีปเวอร์เซลล์เป็นสถานที่ที่โหดร้ายและหยาบกระด้างในการเดินทางผจญภัย!

การล่ากวางคล้ายว่าเป็นการล่าบอสสำหรับผู้เล่นเริ่มต้น

นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกของหัวใจที่กำลังเต้นถี่รัวๆจากการตระเวนไปรอบ ๆ และค้นพบดันเจี้ยนสักแห่ง

มีผู้คนบอกว่าสถานที่อันเหมาะแก่การล่าคือใจกลางทวีป แต่พวกเขาไม่มีโอกาสจะได้ล่า

ในพื้นที่ต่าง ๆ เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นต้องก้มหัวนอบน้อมให้แก่กิลด์ที่มีชื่อ เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกรุกราน

ทั้งต้องจ่ายเงินอีกหากต้องการจะล่า

พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้สักอย่าง แม้ว่าจะจ่ายส่วยการล่าสัตว์เพิ่มขึ้น

กริชเล่มเดียวจะมีการเก็บภาษีตั้ง 50% หรืออาจถึง 70% ด้วยซ้ำ

พวกเขาต้องการเสรีภาพ

พวกเขาล้วนมีเหตุผลในการท่องเที่ยวไปสู่ทวีปที่แตกต่าง และตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ที่พวกเขาจะลุดขึ้นสู้

พวกเขามีเพียงเกราะหนัง ดาบเก่าๆหนึ่งเล่ม และขนมปังบาร์เลย์อยู่บ้าง ทั้งต้องกินอย่างประหยัดในขณะเดินทางสู่แดนเหนือ

นั่นเป็นเรื่องที่ผ่านมาของเหล่าผู้เริ่มต้นเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน

ผู้เล่นเริ่มต้นหลากหลายนำมาซึ่งประสบการณ์ร่วมกันและแชร์ข้อมูลตั้งแต่เรื่องที่พวกเขาทั้งหมดผ่านความเจ็บปวดร่ำไห้กับการพยายามสร้างรายได้โดยขายหนังกระต่ายเหมือนกัน

ผู้เล่นเริ่มต้นเหล่านี้ได้เริ่มอ่านโพสต์บางอย่าง

นี่คือส่วนหนึ่งของข่าวลือ

-ลัทธิโจ๊กหญ้ารับคนไม่จำกัดจำนวน ผู้เล่นเริ่มต้นไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้น!

-นี่มันองค์กรที่ถูกสนับสนุนโดยวีดอย่างลับ ๆ หนิ

-ท่านลอร์ดไม่ได้หาผลประโยชน์จากหอคอยแห่งแสง รูปแกะสลักเทพีเฟรย่าหรือสิ่งอื่น ๆ ทั้งของผู้เล่นเริ่มต้น ทั้งเรื่องงานหรือสิทธิของพวกเขา

ในระยะเวลา 4 สัปดาห์ เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นแบบพวกเขารวมตัวกันเป็นจำนวนมหาศาลจากทั่วทั้งทวีปเวอร์เซลล์มาอยู่ในโมราต้า

กว่าหลายสิบหมื่น ๆ ที่ต่อสู้กับหุ่นไล่กามาตั้งแต่นั้น

 “พวกเราสามารถสู้ได้”

“จงลุกขึ้นมาและปกป้องเสรีภาพของพวกเรา!”

เมืองโมราต้าประเดิมด้วยบรรยากาศแห่งสมรภูมิรบ ขณะที่พวกเขาพุ่งไปข้างหน้า

ชาวโมราต้ามีความจงรักภักดีแท้จริงและสนับสนุนซึ่งกันและกัน

เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นมีชุดหนังของพวกเขาที่ซ่อมฟรีเช่นเดียวกับอาหารสำเร็จที่ฟรี

พวกเขากลายเป็นผู้แข็งแกร่งจากความพยายามไม่ลดละเลิกการฟาดฟันหุ่นไล่กา

นักดาบผู้เชี่ยวชาญการใช้ดาบเคยเริ่มให้คำอธิบายแก่ผู้เริ่มต้นแล้ว

มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเขาใช้เวลากี่หลายสัปดาห์ในการฝึกฝน

พวกเขารอช่วงเวลาแบบนี้เพื่อจะต่อสู้

 “พวกเราไปกันเถอะ!”

 “มันถึงเวลาสู้แล้ว”

เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นหลั่งไหลผ่านประตูเมืองโมราต้า!

หนึ่งหมื่น สองหมื่น สามหมื่น...

คลื่นจำนวนมหาศาลพรั่งพรูออกมา พวกเขายังคงออกจากประตูโดยไม่มีสัญญาณว่าจะหมดสิ้นลงแต่อย่างใด

เมืองโมราต้าเป็นสถานที่ที่เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นในทวีปเวอร์เซลล์มาชุมนุมกัน

กระทั่งผู้คนซึ่งเดินทางจากศูนย์กลางของทวีป ทั้งเหล่าผู้เล่นที่เลือกเริ่มต้นในโมราต้า

พวกเขาเรียงรายกันเต็มท้องถนนจนถึงปราสาท พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยผู้เล่นเริ่มต้น!

ท่ามกลางพันธมิตรแดนเหนือที่ถูกโจมตีโดยอัศวินแห่งคัลลามอร์ กองทัพผู้เล่นเริ่มต้นก็จู่โจมในทันใด

เมแพนเป็นคนที่วิ่งไปรอบ ๆ และบัญชาการ

 “อย่าปล่อยให้แถวหน้าแตก! สนับสนุนให้เยอะที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เล็งเพื่อฆ่า! อย่าลังเลที่จะตายเพราะลัทธิโจ๊กหญ้าอีก 1.2 ล้านคนจะแก้แค้นให้คุณ”

ลัทธิโจ๊กหญ้าเริ่มเคลื่อนไหวส่งกลุ่มสมาชิก 32 คน ออกรบ

พลังดาบของพวกเขามันต่ำเตี้ยเรี่ยดินอย่างมาก

ทั้งพวกเขาแทบจะไม่ได้สวมใส่เครื่องป้องกันใด ๆ ไม่เหมือนฝั่งของฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ

ทหารธรรมดาเหล่านี้เป็นฝ่ายตรงข้ามซึ่งดูน่ากลัวไม่น้อย

ฝั่งพวกเขาเองมีเลเวลอยู่ในช่วง 30 ถึง 50 เท่านั้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้คำนึงถึงเรื่องอื่น หากต้องตายไป

อีกทั้งพวกเขายังเป็นผู้เล่นเริ่มต้นผู้พรักพร้อมในสนามแห่งการต่อสู้

 “แทงพวกมันเข้าไปในอก!”

 “โจมตีขาของพวกนั้นเลย”

 “สับขวานใส่หัวพวกมันสิวะ!”

ทุกครั้งที่มีการโจมตีได้สำเร็จ ผู้เล่นเริ่มต้นคนหนึ่งจะกรีดร้องออกมาท่ามกลางความตายที่เกิดขึ้น!

มันประจักชัดเจนแก่พวกเขาว่าพวกเขานั้นกำลังสิ้นชีพ

อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นเริ่มต้นเริ่มที่จะหวาดกลัว

ทว่าจำนวนเหล่าผู้เล่นเริ่มต้นที่พรั่งพรูออกมา ก็ไม่ได้หยุดลงแต่ประการใด

มีความต่างของระดับเลเวลอย่างรุนแรงในเลเวลที่100 ดังนั้นมันยุ่งยากที่จะฆ่าอีกพวก

แต่เมื่อคุณฆ่าได้คนหนึ่ง จะผุดขึ้นมาเสีย 2 และจากนั้นอีก 3 หรือมากกว่านั้นก็จะโผล่ออกมาอีก

ในฝูงชนจำนวนมหาศาลขนาดนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะผ่อนคลายเพียงครู่เดียว

อัศวินแห่งคัลลามอร์มีกำลังประมาณครึ่งหนึ่งของพันธมิตรแดนเหนือ ยกเว้นทหารธรรมดา

ในการรบที่คลุ้มคลั่ง ผู้เล่นเริ่มต้นที่รวบรวมมาได้นั้น รุกไล่อีกฝ่ายด้วยความบ้าของพวกเขา

 “โจ๊กหญ้า! โจ๊กหญ้า! โจ๊กหญ้า!“

 “สังหารผู้รุกราน”

 “ชีวิตเราไม่ได้มีค่าอะไร พวกเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย แต่เราจะได้ประโยชน์จากการฆ่าและเอาไอเท็มของพวกนั้นที่จะดรอปลง!”

ผู้เล่นเริ่มต้นเริ่มเมามันในการไล่ล่าถล่มอีกฝ่าย!

ทุกหนทุกแห่งบนกำแพงมีกองทัพกำลังจำนวนมหาศาลอยู่เต็มไปหมด มันดูเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างยิ่งสำหรับผู้พบเห็น

มีลูกธนูเป็นกระตั้กถูกบรรจุไว้ในคลังเต็มไปหมด

 “ยิง!”

แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งเริ่มหัดยิงธนูก็ตาม แต่กับนักเวทย์และนักบวชนับว่าลูกธนูยังเป็นภัยคุกคามอยู่ดี

ผู้เล่นที่มีการป้องกันต่ำมันเป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องตนเมื่ออยู่ในสภาวะสับสน

 “บอลเพลิง(Fireball)!”

 “แท่งน้ำแข็ง(Ice bolt)!”

“บอลเพลิง(Fireball)!”

นักเวทย์ฝึกหัดผู้มีเวทย์มนตร์โจมตี!

นักเวทย์ทั่วทั้งโมราต้าบนกำแพงเริ่มจู่โจม โปรยปรายเวทย์มนตร์ดั่งสายฝนอันโหดเหี้ยมใส่ฝ่ายปฏิปักษ์

นักเวทย์ผู้เริ่มหัดใช้พลังไม่สามารถมองข้ามได้

ผู้ใช้ธาตุก็เริ่มแล้วเช่นกัน

 “ศิลารับใช้ผู้ซื่อสัตย์จงออกมาและกำจัดศัตรูของข้า”

 “เขย่าพสุธาและถล่มปฐพี!!!”

พวกเขาผู้ทำให้หินโหมลงมา เพื่อลดความทนทาน การป้องกันและโจมตีดาบและชุดเกราะ

ฝ่ายนักธนู คันธนูของพวกเขาจึงแตกและหักเสียหาย

บ่อยครั้งแผ่นดินจะแยกออกและเขมือบผู้เล่นฝ่ายพันธมิตร

แน่นอนว่าพวกนั้นสามารถปีนป่ายกลับขึ้นมาได้ แต่ก็เสียค่าพลังกาย(stamina)ไปไม่น้อย

อนึ่งเหล่าจิตวิญญาณเชื่อฟังทุก ๆ คำสั่งที่พวกเขาให้

ทันใดนั้น ผืนโลกแปรเปลี่ยนไปเป็นปลักและปรากฏซึ่งมือฉุดกระชากข้อเท้าลากลงไปในดิน

ผู้เล่นฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือเริ่มที่สบถก่นด่าสาปแช่ง

 “ไอ่พวกนู้บหน้าด้าน”

 “พวกสวะ ข้าจะหั่นเอ็งให้เป็นชิ้น ๆ!”

 “แค่พวกแกทั้งหมดมารวมกัน พวกแกคิดจะทำอะไรก็ทำได้หรือวะ?”

ความแตกต่างของเลเวลไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก ดังนั้นผู้เล่นเริ่มต้นจึงร่วงหล่นเฉกเช่นใบไม้ร่วงลงสู่พื้นดิน

มันยากที่จะฆ่า 1 ถึง 2 คนของฝ่ายพันธมิตร

อย่างไรก็ตาม ในส่วนอื่นของสนามรบฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ

มันไม่ใช่ทั้งหมดของโมราต้าที่จะมีแต่เพียงผู้เล่นเริ่มต้นระดับต่ำเท่านั้น

กิลด์อันทรงเกียรติจากใจกลางทวีปไม่ได้ใส่ใจใกล้ชิดพอ!

พวกผู้เล่นระดับสูงเข้าร่วมต่อสู้ในแดนเหนือ

พวกเขาระดมพลมาจำนวนไม่น้อยทั้งซ่อนตัวเองไว้ในกลุ่มพวกเล่นเริ่มต้น

และโจมตีพร้อม ๆ กันกับผู้เริ่มเล่น

ผู้เล่นต่อสู้ร่วมกันในโมราต้าเพื่อให้ปลอดภัยจากศัตรู

แม้แต่เหล่านักดาบก็ถูกผสมในหมู่ผู้เล่นเริ่มต้น

 “ทำไมมีช่องโหว่มากมายถึงเพียงนี้?”

นักดาบ150จะปรากฏทุกครั้งเมื่อผู้เล่นเริ่มต้นจะเปิดการโจมตี เขาสามารถเห็นอย่างแม่นยำถึงช่องว่างที่เขาจ้วงแทงลงไป

-คุณโจมตีติดคริติคอล!

ผู้เล่นฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือโกรธคลื่นดาบของนักดาบ150 ทว่าพวกนั้นไม่เคยได้เข้าถึงตัวเขาเลย

 “พวกเขาควรเรียนรู้ที่จะกวัดแกว่งยังไงตั้งแต่ขั้นแรก”

-คุณโจมตีติดคริติคอล!

ปาร์ตึ้ของเพลก็เคลื่อนไหวเช่นเดียวกัน

 “เฮ้ เกิดอะไรขึ้น?”

ฮวายองเข้าหาและแย้มยิ้มใส่ผู้เล่นที่ดวงตาเบิกกว้าง

เธอใส่ชุดสีม่วงแพรวพราวเผยให้เห็นช่วงขาอันเปี่ยมเสน่ห์ของเธอ

 “การเต้นทรงเสน่ห์(Enchanting dance)!”

ฮวายองเริ่มใช้การเต้นน่าหลงใหล เคลื่อนย้ายไปมาอย่างอิสระ ไปที่  ๆ เหล่าผู้เล่นยืนอยู่

 ‘หมดหนทางล่ะ’

 ‘ทำงี้ได้ไงว้ะ!’

มันไม่ยุติธรรม ในระหว่างอัมพาตพวกเขาอดไม่ได้ที่จะโกรธจัด

พวกเขาทำไม่ได้แม้แต่จ้องมองการเต้นของเธอ

ฮวายองทิ้งกลิ่นดอกไม้จาง ๆ ไว้ข้างหลัง ณ ที่พวกเขาถูกบังคับให้ยืนอยู่

เพลและเมลอนยิงลูกศรไปยังเหล่าข้าศึก

 “ลูกศรอาบยาพิษ"

มันเป็นสกิลลอบสังหาร พวกเขาเคลื่อนย้ายไปรอบ ๆ ขณะยิงลูกศรด้วยความแม่นยำ

เธอจงใจใช้วันลาหยุดเพื่อที่จะมีส่วนร่วมในการสู้รบ

-นี่คือ สถานี KMC คุณชินเฮมินอยู่ในโมราต้า!

มีอุปกรณ์ติดตั้งในแคปซูลของเธอซึ่งเชื่อมต่อทุก ๆ สิ่งที่เธอเห็นไปยังสถานีถ่ายทอดสด

 “ที่นี่ โปรดเรียกฉันว่าเมลอนนะคะ”

-ได้ครับ เมลอน ผมส่งสิ่งนี้ไปถ่ายทอดสดได้ใช่ไหม?

เมลอนพูดในระหว่างง้างธนูของเธอ

 “ด้วยความยินดีค่ะ”

ด้วยคำอนุญาต ภาพจากแคปซูลได้ถูกส่งไปยังสถานี

ผู้คนสามารถเห็นการถ่ายทอดสดของสถานี KMC เรนเจอร์สาวกำลังขึ้นสายธนู

ปลายลูกศรถูกปล่อยออกไปจากคันธนูราวกับงู

คุณสามารถเห็นความแรงของลูกธนูที่พุ่งไปยังหน้าผากผู้เล่น

ผู้เล่นจำนวนมากสูญเสียพลังชีวิตและกลายเป็นสีเทาในทันใด

 “ 29! คุณเห็นนั่นรึเปล่า?”

-ตอนนี้ คุณคงไม่ได้คิดเปลี่ยนใจในการร่วมต่อสู้?

 “ใช่ค่ะ ฉันต้องการสู้และอยู่ฝ่ายโมราต้า”

นอกเหนือจากพวกเขาทั้งสองที่ยิงธนู ยังมีพายุเพลิง

โรมุนะประสบความสำเร็จในการปลดปล่อยเวทย์อันทรงพลังมากกว่าที่เคย

หลังจากที่เมฆทมิฬถูกสร้างขึ้นเหนือศีรษะเธอ

เธอรีบเคลื่อนออกจากบริเวณนั้นและหลบไป

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี้ยง ตู้ม!

สายฟ้าฟาดผ่าลงมาพร้อม ๆ กัน

นักเวทย์ถอดฮู้ดของพวกเขาออกเพื่อดูผลการโจมตี

เมลอนยังคงยิงธนูออกไป ลูกศรของเธอพุ่งเข้ายังท่อนบนของนักเวทย์

 “30! เวลานี้ ฉันไม่ได้ยิงนักเวทย์พลาด”

ลมหายใจของทุกคนที่ได้ดูภาพนั้นถูกพ่นออกมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

หลายสถานีกำลังถ่ายทอดสดที่โมราต้า

มันคือผลประโยชน์ซึ่งจำเป็นในการได้รับการจัดอันดับสูงกว่าสถานีอื่น ๆ

ฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือมีนักรบและพาราดินผู้มีค่าการป้องกันสูงจำนวนมาก ทว่าพวกเขาไม่ได้ล่าเหมือนพวกนักดาบ

บอสของเหล่ามอนสเตอร์ที่อัศวินไม่สามารถฆ่า พวกนักดาบสามารถล่าได้!

ฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือระงับความตื่นกลัวและรู้ซึ้งถึงสถานการณ์

อย่างไรก็ดีพวกเขาตระหนักถึงข้อเสียเปรียบที่พวกเขามี

หน้าต่างแชทของกิลด์จึงแออัดโดยไม่มีใครสามารถหาข้อมูลดี ๆ ใด ๆ ได้

อัศวินคัลลามอร์ยังคงแข็งแกร่งกว่าบอสของเหล่ามอนสเตอร์เสมือนพวกเขากำลังขับเคี่ยวอยู่ในทุ่งการสังหาร

พวกผู้เล่นเริ่มต้นเลเวล 50 แม้จะกระจิ๊ดริด แต่ยังคงเป็นสิ่งที่ต้องกังวลอยู่

เหล่าผู้เล่นกับเหล่าผู้เล่นเริ่มต้น ไล่ล่าข้าศึกเยี่ยงฆาตกรโหดอย่างร่วมด้วยช่วยกัน

เพราะพวกเขาเลเวลน้อย เหล่าผู้เล่นเริ่มต้นจึงรุกอย่างไม่เกรงกลัว

 “กองทัพของโมราต้า!”

ทหารของโมราต้ากระโดดเข้าสู่สงคราม

พวกเขาเน้นการยิงธนูจากระยะไกลสกัดกั้นฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องขึ้น

ตึง ตึง ตึง ติ๊ก ติ๊ก ติก ติ๊ง!

เพลงที่สามารถได้ยินจากทั่วทั้งโมราต้า

เหล่านักกวีเริ่มบรรเลงเพลงในทันที

นักกวีสามารถช่วยฝ่ายเดียวกันเติมเต็มความแข็งแกร่งของพวกเขา

ซึ่งการแสดงนี้เกี่ยวกับพลังอำนาจของลอร์ดโมราต้า

 “ปล่อยพลังจิตวิญญาณของเราได้บรรเลง!”

นักกวีเริ่มเป่าแตร

ไม่ช้าอารมณ์เริ่มพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

รู้สึกถึงบางสิ่งที่กำลังจะพวยพุ่งออกมา

 “กรรรร คว้ากกกกก โฮกกกกกก!”

แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงแผดร้องดังกระหึ่ม

ขุนพลและแม่ทัพของฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ เริ่มรู้สึกอ่อนแอ เข่าของพวกเขาทรุดลงไปกับพื้น

มังกรไร้ผู้ต้านเป็นสาเหตุทำให้สิ่งมีชีวิตผู้อ่อนแอสิ้นชีพ

กลิ่นอายเริ่มแผ่ไปยังร่างกายของฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือ

 “อะไรน่ะ?”

 “มันเกิดอะไรขึ้น?”

มองขึ้นไปบนฟากฟ้าเหนือปราสาท จะเห็นปิงหลงบินไปรอบ ๆ  

มันขนาดใหญ่ยักษ์เกินกว่าจะมีความว่องไวและความแข็งแกร่งขนาดนี้ และมันที่อ่อนแอกว่าปกติ ทว่าการขู่ขวัญของเขานั้นเป็นของจริง

 “มัน ปิงหลงนี่!”

 “เทพสงครามวีดเขาอยู่ที่นี่กับปิงหลง!”

วีดนั่งอยู่บนหัวของปิงหลง ไวเวิร์นบินไปรอบ ๆ ดุจผู้พิทักษ์ร่วมกันกับฟีนิกซ์

 “วีด!”

 “เทพสงครามวีดมาแล้ว!”

ผู้เล่นที่มีส่วนร่วมในการสู้รบเริ่มสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวในดวงตาของพวกเขา

พรสวรรค์อันพอควรของวีด ผู้เล่นพันธมิตรแดนเหนือได้รับผลกระทบกะทันหัน

 “ไม่มีทางที่เราจะเอาชนะนักผจญภัยมีชื่อแบบเขาได้หรอก”

 “วีดสามารถจับมังกรมาได้ เราไม่สามารถเอาชนะได้เลย”

กำลังใจเป็นสิ่งที่ยอมรับกันว่ามันคือพลังสำคัญในสนามรบ

วีดมีชื่อเสียงและจิตวิญญาณการต่อสู้มหาศาล เป็นสาเหตุที่ทำให้ข้าศึกเสียขวัญ

วีดยิ้มพึงพอใจ

 “ช่างเป็นพื้นที่ล่าที่ยอดเยี่ยม”

คนหลายสิบหมื่นในสงคราม!

ถ้าหากผู้ชนะสงครามคือเขา ดังนั้นเขาผู้เป็นเจ้าเมืองจะได้รับชื่อเสียงและยศถาบรรดาศักดิ์จำนวนมาก ทว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่วีดสนใจ

ทำไมเขาต้องเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง เขาสามารถได้รับค่าชื่อเสียงจากการทำเควสได้ยิ่งกว่านี้อีก

เขาดิ้นรนเพราะเควสระดับ S เพื่อเลเวลของเขา

วีดต้องการอุปกรณ์ที่ฝ่ายพันธมิตรสวมใส่

บนเว็บไซต์การประมูล เขาสามารถได้รับ 75,000 90,000 1,060,000 2.9ล้าน และอาจเยอะถึง10ล้านวอน สำหรับค่าไอเท็มพวกนี้

มีผู้เล่นจำนวนมากที่มีอุปกรณ์เช่นดาบและชุดเกราะ

 “ดี ดี ยอดเยี่ยมมาก”

เขาไม่รู้ว่าอัศวินคัลลามอร์และผู้เล่นเริ่มต้นเหลือเท่าไหร่ ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้เมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน

ตอนนี้ ฝ่ายพันธมิตรแดนเหนือหมดแรงและสูญเสียพลังชีวิตจำนวนมาก มันถึงเวลาที่เขาจะต้องลงมือเองซะแล้ว

เขายังคงระมัดระวังนักเวทย์ที่กำลังนั่งสมาธิเพื่อฟื้นฟูมานา

 “ก้าก ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

วีดยิ้มและปลดปล่อยเสียงหัวเราะอันแสนชั่วร้าย

จากจุดเริ่มต้นของสงคราม เขาเฝ้ารอช่วงเวลานี้ มันขี้ขลาดแต่กระนั้น เขาก็พร้อมที่จะสู้โดยไม่ลังเล

 “ฉันเห็นไอเห็นที่ฉันจะได้รับจากการฆ่า”

ไม่ได้โม้แต่อย่างใดที่ดาร์กเกมเมอร์ได้รับเงินโบนัสพิเศษน้อยสุดปีละครั้ง

มีแจ็คพ็อตในทุกพื้นที่ ในการสู้ครั้งหนึ่งเขาจะสามารถได้รับอุปกรณ์มากมาย

วีดกระแอม ตอนนี้เขาพร้อมแล้ว

เหล่านักกวียังคงบรรเลงบทเพลงของพวกเขาต่อไป สิ่งที่บ่งบอกถึงความสนุกสนานของจุดเริ่มต้นบทเพลงแห่งสงคราม!

วีดเริ่มตะโกนดุเด็ดเผ็ดมันบนหัวปิงหลง

บทเพลงสมรภูมิขับขาน

ทำตามฉันสิ ตอนนี้

ฉันกำลังร้องเพลงไปยังขอบเหวแห่งความตาย

วีดไม่ได้ฝึกฝนเนื้อร้องมาก่อน วีดเลยหลบสายตาของเขามองพื้น

มีหมวกนักรบอยู่สี่ใบ

ถึงเวลาที่คุณจะตาย

นั่นไงอัศวิน ฉันเห็นอยู่ตรงนั้น

คุณหมดแรงแล้วหรือ?

ฉันจะให้ยี่สิบวินาทีสำหรับการพักผ่อน

ฉันจะเอาชุดเกราะของคุณมา

นั่นเป็นหนึ่งในสิ่งที่ดีมากที่คุณมี

ฉันต้องการพวกมัน!

คุณมีไอเท็มอันหรูหราเช่นนี้

ข้า วีด จะสู้กับคุณเอง

ในระหว่างที่กำลังมองไปที่พื้น เขาอดแสดงออกเกี่ยวกับการยกเค้าเหล่าไอเท็มซึ่งปรากฏให้เห็นไม่ได้

มีผู้เล่นไม่มากในระดับกลางถึงสามร้อยกว่า ๆ ดังนั้นเขาสามารถเก็บกวาดได้อย่างง่ายดาย

เมื่อคืนเขาใช้เวลาไปไม่น้อยกับการให้ชีวิตประติมากรรมอีกสองตัว

ราชาไฮดร้าและอิมูกิดำ

ผลกระทบไม่คุ้มค่าต่อโมราต้า ทว่าเขาให้ชีวิตแก่พวกมันเนื่องจากเป็นสภาวะฉุกเฉิน

ผลก็คือค่าสถานะของวีดลดลงและเขาได้ให้ชีวิตซุปเปอร์มอนสเตอร์อยู่ในเลเวล 429 และเลเวล 441

ถึงแม้จะมีพรสวรรค์และการเป็นผู้นำของวีด มันก็เป็นเรื่องยากมากที่จะควบคุมสิ่งมีชีวิตใหม่เอี่ยมอ่องเหล่านี้

ผู้แปล: Pit

Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล