เล่ม 46 บทที่ 8: การท้าทายโดยประมาท แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

อูฐมีอาหารหนึ่งเดือน น้ำเพียงพอสำหรับสิบวัน และวัสดุแกะสลัก

วีดยังแบกเป้ใบใหญ่ที่บรรจุน้ำ เกลือ และอาหารเป็นเวลา 15 วัน

เหตุผลที่ไม่มีอาหารและน้ำเพิ่มขึ้นก็คือเมื่อต้องเดินทางในทะเลทราย แน่นอน อาหารและน้ำยังคงหนักอยู่บนบ่าของเขา

-ความร้อนได้ถูกเอาชนะด้วยเจตจำนงอันแรงกล้าของคุณ

ความเจ็บปวดจากลมแดดจะลดลง 17%

คุณหยุดรู้สึกเวียนหัวแล้ว

เมื่ออัตราการเหงื่อออกของคุณลดลง เหตุแห่งพละกำลังที่ถดถอยก็หยุดลง

จุดที่มีสีสันหายไป

 

“โอ้ย ฉันจะตายแล้ว”

กว่าเขาจะรู้ตัวก็ผ่านไป 10 วันแล้ว

ความอดทนและความยืดหยุ่นสูงของเขาช่วยได้มากในทะเลทราย

ค่าความอดทนของเขาเพิ่มขึ้น 35 แต้ม

ความอดทนและความพละกำลังของเขาเพิ่มเร็วขึ้นหลายเท่าไม่เหมือนกับสมัยของโนดูล

“แน่นอนว่าความอดทนมากขนาดนี้ไม่จำเป็นสำหรับประติมากรเหรอ? ประติมากรอัจฉริยะไม่ต้องมาที่ทะเลทรายเพื่อฝึกฝนการแกะสลัก”

วีดรู้สึกว่าพรสวรรค์ของเขานั้นยังห่างไกลจากการเป็นอัจฉริยะ รู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์อยู่เหนือศีรษะของเขาโดยตรง ผิวที่โดนแสงแดดจะคันและร้อน โรคผิวหนังที่ไม่ทราบสาเหตุเกิดขึ้นแต่หายได้เพราะพรของเฟรยา

“เฮสไทเกอร์ก็เดินมาทางนี้เหมือนกัน”

วีดมีเหตุผลอีกอย่างที่ต้องมาที่ทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

'เฮสไทเกอร์ทำมัน แล้วฉันก็สามารถทำได้เช่นกัน'

เฮสไทเกอร์เคยพูดถึงมันตอนที่ใช้ประติมากรรมคืนชีพ

-หลังจากพาเอลฟ์กลับบ้าน ข้าก็ท่องโลกกว้าง ข้าไปทุกที่กับพวกเอลฟ์ ผ่านทางใต้และทางตะวันตก ผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน และผ่านพื้นที่หนองบึงก่อนที่จะขึ้นเรือที่ทำด้วยตะปู

“เรือที่ทำจากตะปู? นายได้นั่งอะไรแบบนั้นจริงๆเหรอ พูดต่อ”

-หลังจากพบร่องรอยของเหล่าทวยเทพ ข้าก็ลงเอยด้วยการต่อสู้ในดินแดนแห่งยักษ์...

จะต้องมีจุดจบของทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

และเป็นประตูสู่อีกโลกหนึ่ง

'เขตต้องห้ามทั้ง 10 แห่งอาจเนื่องมาจากภูมิประเทศหรือมอนสเตอร์ที่มีเอกลักษณ์ แต่พวกมันมีเรื่องราวและบทบาทเพียงเรื่องเดียว'

พวกเขาวางบทบาทเฉพาะบนทวีปเวอร์เซลล์หรือเป็นประตูสำคัญ

เฮสไทเกอร์ยังคงผจญภัยต่อไปนอกทะเลทรายแห่งความเงียบงัน ดังนั้นจึงไม่ใช่สถานที่แห่งความตายอย่างไม่มีเงื่อนไข

'มีเหตุผลว่าทำไมจึงเป็นอันตราย และการเสี่ยงชีวิตของฉันในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงนั้นเหมาะสำหรับการแกะสลัก’

ความมุ่งมั่นของวีดหมายความว่าในที่สุดเขาก็เจอโอเอซิส ไม่ใหญ่เท่ากับสวนน้ำพูยอล แต่ค่อนข้างกว้างและมีป่าไม้เล็กๆ “พุ่ฮี้!”

เจ้าอูฐที่เหนื่อยล้าวิ่งอย่างบ้าคลั่ง

วีดรู้ผลแล้วและเดินช้าๆเพื่อรักษาพละกำลังของเขา และหลังจากนั้นไม่นาน โอเอซิสก็หายไป

ภาพลวงตาทะเลทราย!

เจ้าอูฐสิ้นหวังในทันใดขณะที่วีดคิดอย่างเกียจคร้าน

'ช่วงเวลาที่ความหวังกลายเป็นความสิ้นหวัง จิตใจก็ถูกทดสอบอยู่เสมอ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเชี่ยวชาญการแกะสลัก '

ในขณะนี้ บาร์ดเรย์กำลังเพิ่มเลเวลผ่านการออกล่า ฟาบิโอและเฮอร์แมนเริ่มเข้าใกล้การควบคุมเชี่ยวชาญทักษะช่างตีเหล็กผ่านฮีเลียมมากขึ้น มีผู้เล่นรอยัลโร้ดหลายร้อยล้านคน พวกเขาจะไม่หยุดนิ่ง

“การเป็นปรมาจารย์คนแรกจะยิ่งใหญ่มาก”

วีดใส่ใจเกี่ยวกับเงินที่สำคัญของเขามากที่สุด

* * *

หนึ่งเดือนผ่านไป

เขายังคงมุ่งหน้าลงใต้ผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

-30 วันถูกใช้ไปในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

ในประวัติศาสตร์ของทวีปเวอร์เซลล์ เป็นการเดินทางระยะไกลที่สุดในช่วงเวลาที่สั้นที่สุดในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

ได้รับฉายา 'ก้าวย่างรวดเร็วในทะเลทราย'

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของคุณและพันธมิตรจะเพิ่มขึ้น 16%

การใช้พละกำลังและความเสี่ยงจากลมแดดจะลดลง

ความใกล้ชิดกับธรรมชาติเพิ่มขึ้น 45

ความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 21

ความอดทนและความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้น 27

 

“ก็ไม่เลว”

ผิวของวีดไหม้เกรียม

มนุษย์สามารถปรับตัวและอยู่รอดได้ในทะเลทราย ไม่เหมือนครั้งแรกที่เขาไม่มีอูฐ แม้จะไม่ได้ต่อสู้ แต่ประสบการณ์จากทะเลทรายก็สะสมและให้ประโยชน์

"หยุดกิน"

ข้อเสียคือปริมาณอาหารลดลง เสบียงของวีดลดลงเรื่อยๆ

'ถ้าฉันกินเท่าที่จำเป็นก็ควรกินอีก 20 วัน'

เป็นครั้งที่ร้อยในวันนั้น เขาคิดที่จะกลับไปทางเหนือ ตอนนี้เขาผ่านระยะทางที่เขาสามารถกลับมาได้ ถ้าเขาไม่พบโอเอซิส แสดงว่าเขาตายไปแล้วจริงๆ

'ถ้าฉันฟื้นคืนชีพ อันเดดจะไม่สามารถต้านทานทะเลทรายได้และฉันจะตายสองครั้ง'

เลเวลของเขาจะลดลงเช่นเดียวกับทักษะการแกะสลักของเขา

วีดส่ายหัว

'ไปกันเถอะ ฉันคิดว่านี่เป็นวิธีที่ถูกต้อง ไม่มีเสบียงเหลือให้กลับไปแล้ว บางครั้งฉันก็ทำผิดพลาด'

ขณะที่เขาเดินผ่านทะเลทราย เขาได้หวนคิดถึงชีวิตของเขา มันเป็นช่วงเวลาที่หิวโหยและมืดมน

'ไม่มีไฟฟ้าและเราไม่มีอาหารเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เมื่อเทียบกับสิ่งนั้น ฉันยังมีอาหารและน้ำเพียงพอสำหรับ 20 วัน'

ถ้าเขาหันกลับไปตอนนี้ เขาจะไม่สามารถท้าทายทะเลทรายแห่งความเงียบงันได้อีก เขาต้องการที่จะไปให้ถึงที่สุดแม้ว่าเขาจะเสียชีวิต

'ฉันจะไปให้ถึงที่สุด การเสี่ยงชีวิตในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายที่สุดเป็นสิ่งสำคัญและฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าฉันจะสร้างประติมากรรม’

หนึ่งวันผ่านไป เขายังคงเดินต่อไปโดยพักผ่อนเพียงเล็กน้อยในตอนกลางวันและตอนเย็น อีกวันสองวันผ่านไปเพราะอาหารและน้ำที่เหลืออยู่ลดลง บางครั้งปาฏิหาริย์ภาพลวงตาทะเลทรายก็ดูเหมือนจะหยอกล้อเขา วีดและเจ้าอูฐเดินทางข้ามทะเลทรายอย่างเงียบๆ

อูฐที่ก่อปัญหาในตอนแรกบัดนี้ตามเขาไปอย่างเชื่อฟัง

หลังจากผ่านไป 10 วัน เขาก็เข้มงวดมากขึ้นเกี่ยวกับการประหยัดน้ำและความกระหายของเขาก็รุนแรงขึ้น

ริมฝีปากของวีดแห้งและแตก

ต่อให้พยายามจะพูด แต่เขาก็ทำไม่ได้เพราะเจ็บคอ

เขาก้มศีรษะและเดินต้านลมและทราย

'ฉันต้องผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน แม้ว่าฉันจะไม่พบโอเอซิส เมื่อคำนึงถึงขนาดของอาณาจักรอาเพ่นทางตอนเหนือ ฉันจะไปถึงสุดทางหากฉันยังคงก้าวเดินต่อไป'

เขายังคงตัดสินอย่างมีสติ

อีก 14 วัน อาหารหมดก่อน พละกำลังของเขาลดลงต่ำโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

ขนาดอูฐยังเหนื่อยและทรุดตัว

วีดพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

"มาเร็ว แกยังมีพลังที่จะเคลื่อนไหว”

เขาเดินต่อไปอีกสี่วันพร้อมกับให้กำลังใจเจ้าอูฐ ร่างกายของเขาอ่อนล้าและทรมานจากความหิวโหย แม้ว่าหน้าต่างข้อความจะไม่ปรากฏขึ้น แต่ร่างกายของเขาก็อยู่ในสภาพย่ำแย่จนแทบเดินไม่ได้ ในที่สุดเขาก็ก้มลงไปจิบน้ำครั้งสุดท้าย

'ฉันจะตาย ฉันคิดผิดรึเปล่าที่มาทะเลทรายแห่งความเงียบงัน? ฉันเข้าใกล้การเป็นปรมาจารย์ด้านการแกะสลักเพียงเพื่อจะตายในท้ายที่สุด'

ตาของเจ้าอูฐจ้องไปที่กระป๋องน้ำ

มันต้องการน้ำที่ไม่คิดว่าจะได้รับ

วีดเทน้ำเข้าปากเจ้าอูฐ

'ฉันสามารถดื่มน้ำได้ตลอดเวลา แต่นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายของแก'

เจ้าอูฐเป็น NPC

ถึงกระนั้น มันก็เดินผ่านทะเลทรายมานานกว่าสองเดือนแล้ว

วีดให้น้ำหยดสุดท้ายแก่เจ้าอูฐ

“ฮึ่มมม”

ร่างกายของเจ้าอูฐฟื้นตัวเล็กน้อยหลังจากดื่มน้ำ

“ฉันขอโทษ แต่เราต้องไปต่อ ฉันยังตายไม่ได้”

วีดไม่ยอมแพ้และเดินหน้าต่อไปยังทางใต้

แดดร้อนส่องลงมาที่เขา

- อาการขาดน้ำทำให้พลังชีวิตลดลง 319

เหลือพลังชีวิตน้อยกว่า 10%

หากอาการขาดน้ำยังคงอยู่ คุณอาจป่วยหนักหรือเสียชีวิตได้

 

จากพลังชีวิต 70,000 ของเขาเหลือน้อยกว่า 5,000 พลังชีวิตของเขาก็ต่ำมากเช่นกัน

'คงจะดีถ้ามีโอเอซิสปรากฏขึ้น ฉันไม่สามารถเอาชนะทะเลทรายแห่งความเงียบงันได้ แต่อย่างน้อยก็เจอโอเอซิส…!'

เขายังคงเดินต่อด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าของเขา

อย่างไรก็ตาม น้ำและอาหารที่เขาต้องการไม่ปรากฏ

มีเพียงสันทรายไม่มีที่สิ้นสุดเท่านั้นที่มองเห็นได้

หลังจากเดินเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดวีดก็ทรุดตัวลงบนพื้นทราย

'ฉันไปต่อไม่ไหวแล้ว'

-อาการขาดน้ำเกินขีดจำกัด

คุณสูญเสียการควบคุมร่างกาย

คุณจะสูญเสียสติ

หากไม่ได้รับน้ำ คุณจะเสียชีวิต

 

เหลือแต่ความตาย

วีดกำลังจะหมดสติเมื่อเขาเห็นปากเจ้าอูฐเข้ามาใกล้

'เจ้านี่…'

ฟันเหลืองอ๋อยของเจ้าอูฐพุ่งเข้าหาคอของวีด

'ถ้าแกพยายามที่จะกินฉัน ฉันจะต่อต้านด้วยพลังปฏิเสธความตาย'

ในที่สุดวีดก็หมดสติไป

หมับ

เจ้าอูฐคว้าปกคอของวีดและเดินไปทางใต้ต่อไป

“ปูฮี่”

มันเคลื่อนผ่านทะเลทรายด้วยความเร็วคงที่ มันข้ามสันเขาและมุ่งหน้าไปยังดวงอาทิตย์

เจ้าอูฐนิรนาม

บางครั้งวีดเรียกมันว่าเจ้าอูฐงั่ง

มันกระหายน้ำและอยู่ในขีดจำกัดทางกายภาพ แต่ก็ยังไม่หยุดเดิน

ในที่สุด เจ้าอูฐก็เห็นโอเอซิส

เป็นทะเลสาบที่มีน้ำทะเลใสและเป็นป่ากว้างใหญ่ มันเป็นสวรรค์ที่เหล่าสัตว์ทะเลทรายเริงร่า

“คุฮวีก”

เจ้าอูฐลากวีดต่อไปในขณะที่มันวิ่งไปข้างหน้า โอเอซิสที่เป็นภาพลวงตาจะหายไปเมื่อมีคนเข้ามาใกล้ แต่นั่นไม่ได้เกิดขึ้นในขณะนี้

“หุหุหุ”

เจ้าอูฐได้กลิ่นมัน ได้กลิ่นป่าและน้ำจืด เจ้าอูฐที่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางได้กระโดดลงไปในน้ำพร้อมกับวีด

* * *

“เฮือก ละ-ลมหายใจของฉัน…”

วีดฟื้นคืนสติ

“เอ่อ อะไรวะ”

เขาคายน้ำในปากของเขาและพบว่าตัวเองอยู่ในทะเลสาบที่มีน้ำใส เป็นสรวงสวรรค์ที่มีสัตว์และต้นไม้ให้ร่มเงา พายุทรายอยู่ในระยะไกล แต่ที่นี่เงียบสงบ

โอเอซิสในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน!

“มันเป็นไปไม่ได้ นี่คือความฝัน”

วีดส่ายหัว

“ความยุติธรรมไม่มี ควรจะมีสิ่งตอบแทนความหวังและความฝันของฉันบ้าง เป็นโลกที่คนขี้ขลาดจะชนะ”

เขายังคงบ่นอยู่ที่โอเอซิส

ตริ๊ง!

- คุณได้พบโอเอซิสในตำนานในทะเลทรายแห่งความเงียบงันแล้ว

โอเอซิสในตำนานที่ซ่อนอยู่โดยเทพธิดาเพตรา

ทะเลทรายแห่งความเงียบงันเป็นหลุมฝังศพของนักเดินทางหลายคน

เหล่านักเดินทางท่องไปบนผืนทรายเพื่อค้นหาความลึกลับ แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ค้นพบโอเอซิส

พระพรของผู้ที่สูญเสียและสิ้นชีพ

โชคดีมากสำหรับผู้ที่ค้นพบโอเอซิส

คุณได้รับฉายา 'บุรุษผู้ผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน'

ความเร็วในการเคลื่อนที่จะเร็วขึ้น 45% ในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

ด้วยความเมตตาของเพตรา คุณจึงสามารถไปถึงโอเอซิสในตำนานได้เร็วกว่า 10 เท่า

เวลาที่ใช้ในการกลับสู่ทางเหนือจากทะเลทรายแห่งความเงียบงันก็จะสั้นลงเช่นกัน

เมื่อเผชิญกับช่วงเวลาที่อันตรายในทะเลทราย พลังชีวิตจะเพิ่มขึ้นชั่วคราว 125,000 เป็นเวลา 5 นาที

ในพื้นที่ที่ไม่ใช่ทะเลทราย พลังชีวิตจะเพิ่มขึ้น 20,000 เป็นเวลา 2 นาที

เมื่อเปิดใช้งาน เอฟเฟกต์จะหายไปเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

 

-ในฐานะผู้ค้นพบ จะได้รับผลประโยชน์ถาวร

ค่าพลังชีวิตและมานาสูงสุดเพิ่มขึ้น 1,000

ความกล้าหาญ, บารมี, โชค, ความอดทน, ความอึด, เสน่ห์และจิตวิญญาณการต่อสู้ได้เพิ่มขึ้นทั้งหมด 7

หากคุณรายงานการค้นพบนี้ ชื่อเสียงและความสำเร็จเพิ่มเติมจะได้รับรางวัล

 

“มะ-ไม่น่าเชื่อ ฉันกำลังดูของจริงอยู่”

วีดก้มศีรษะและดื่มน้ำ

อึก อึก อึก

แม้ว่าน้ำใสจะอุ่น แต่เขาก็ดื่มต่อไป

- ความกระหายของคุณได้รับการบรรเทา

พละกำลังกลับคืนสู่สภาพเดิมถึง 80%

มานาได้ฟื้นคืนแล้ว

อาการวิงเวียนศีรษะและอาการขาดน้ำหายไป

หากการดื่มน้ำยังคงดำเนินต่อไปเป็นเวลา 3 ชั่วโมง สภาพร่างกายของคุณเกือบจะกลับสู่สภาวะปกติ

 

หน้าต่างข้อความที่โผล่ขึ้นมา!

“ในที่สุด ความยากลำบากก็จบลง พบโอเอซิสในทะเลทรายแห่งความเงียบงันแล้ว”

วีดเหลือบมองเจ้าอูฐที่กำลังดื่มอยู่ข้างๆเขา

“เจ้าอูฐงั่ง แกยังอยู่ ฉันคิดว่าแกช่วยชีวิตฉันที่พาฉันมาที่นี่…”

ซึบ ซึบ ซึบ

เจ้าอูฐยังคงดื่มน้ำจากโอเอซิส

'อูฐกำลังดื่ม'

ใบหน้าของวีดแข็งทื่อ แต่เขาไม่สามารถตำหนิการดื่มน้ำโอเอซิสได้

“อ่า-โอเค แกต้องดื่มเพื่อมีชีวิตอยู่”

เขาฝันถึงกระเป๋าหนังอูฐหรือกระเป๋าเป้ แต่เจ้าลูกน้องลำบากตรากตรำร่วมไปกับเขา

เจ้าเหลืองเท่านั้นที่เห็นว่าเจ้านายของมันยังคงมีความเป็นมนุษย์!

วีดตัดสินอย่างมีเหตุผลและสงบ “

“แกได้รับคุณงามความดีจากการพาฉันมาที่นี่ ดังนั้นฉันจะยกโทษให้ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันไม่อยู่ในฐานะที่จะให้เงินแกได้”

“ผู่ยี่ง”

วีดสรุปพฤติกรรมของเจ้าอูฐเสร็จแล้ว

* * *

วีดตรวจสอบหน้าต่างข้อความหลังจากที่สภาพร่างกายของเขากลับมาเป็นปกติ

“บุรุษผู้ผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน เป็นฉายาที่เกี่ยวข้องกับการผจญภัยและการเอาชีวิตรอด ผลประโยชน์มหาศาล” การเพิ่มขึ้นของพลังชีวิตก่อนตายจะช่วยได้มากเพื่อความอยู่รอด เขาไม่ได้บ้าพอที่จะคิดเดินผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงันอีกครั้ง

“จะมีประโยชน์ไหมถ้าฉันมาอีก”

เหมือนเปลี่ยนใจเข้าห้องน้ำ เขาเหนื่อยกับทราย แต่ตอนนี้เขาค่อนข้างพอใจแล้ว วีดมองไปรอบๆ เจ้าอูฐกำลังพักผ่อนอยู่ในทรายขณะที่สัตว์ทุกชนิดกำลังดื่มน้ำ

ตริ๊ง!

-พบกวางเขายาวหายาก

คุณจะได้รับรางวัลหากคุณสังเกตสัตว์อย่างใกล้ชิดและรายงานลักษณะของสัตว์

 

“มีอาหารมากมาย อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ยังไม่มีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิต”

มีสัตว์หายากและอาหารมากมายที่โอเอซิส ต้นไม้มีผลสุกมากมายห้อยลงมา

“ยังไงก็ตาม มีบ้านอยู่”

เขาเห็นบ้านโทรมที่สร้างขึ้นใกล้ป่า

ตัวบ้านไม่ได้สร้างจากกิ่งไม้ที่ทนทาน แต่เป็นท่อนไม้ผุๆ

“มีใครอาศัยอยู่ที่นี่?”

วีดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ขณะที่เขาเดินเข้าไปในบ้าน

‘ในหมู่ผู้เล่น ฉันอาจเป็นคนแรกที่ค้นพบสถานที่นี้ ถ้าเป็นเช่นนั้น มีโอกาสสูงที่จะได้รางวัลสูงสำหรับการค้นพบโอเอซิสที่นี่'

หัวใจของเขาเริ่มเต้นรัว

มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เขาพบแจ็คพอตในรอยัลโร้ด!

'ถ้าฉันค้นพบหีบสมบัติ ... ไม่ ระวังตัวด้วย ฉันอาจถูกแทงข้างหลัง’

ก่อนเข้าบ้าน เขาก้มตัวลงและมองไปรอบๆ อูฐและสัตว์อื่นๆ จ้องมองไปที่มนุษย์แปลกหน้า แต่วีดไม่สนใจมัน

'ไม่มีสัญญาณแห่งชีวิต ดังนั้นจึงไม่น่าจะมีการลอบโจมตีของศัตรู และฉันไม่เห็นกับดัก'

ความตึงเครียดก็เพียงพอที่จะทำให้ริมฝีปากของเขาแห้ง

'บ้านหลังนี้จะเป็นแหล่งแห่งความโชคดีหรือโชคร้าย? ถ้าฉันมองย้อนกลับไปในชีวิตของฉัน ฉันไม่สามารถเดาได้เลย ฉันควรจะทำประติมากรรมอย่างเงียบ ๆ หรือไม่?’

วีดส่ายหัว ถ้าลอตเตอรี่มีหกตัว เขาจะได้ห้าตัว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจับคู่หมายเลขสุดท้าย ดังนั้นเขาจะได้รับรางวัลที่สองเท่านั้น

กิ๊ก

ในที่สุดวีดก็เปิดประตูบ้าน

ต่างจากรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูเหมือนกำลังจะพังทลาย เป็นบ้านที่ตกแต่งอย่างดีพร้อมเตียง โต๊ะ ฯลฯ

โต๊ะมีดาบ หนังสือ และธง

“มีรางวัลสำหรับการค้นพบ แต่ธงนั้น…”

วีดประหลาดใจที่เห็นเครื่องหมายของธง

“นี่ธงของจักรวรรดิพัลลอสไม่ใช่เหรอ?”

ในระหว่างภารกิจของโนดูล วีดได้สร้างจักรวรรดิพัลลอสแล้ว

'เอ่อ ฉันไม่รู้ มันคือขนมปังข้าวบาร์เลย์หรือโจ๊กหญ้า ฉันจะทำมันอย่างคร่าว ๆ '

วีดจึงสร้างดาบที่หยาบกระด้างแทงเข้าในกระสอบ

เครื่องหมายถูกพบในหมู่บ้านทะเลทรายและพบที่นี่เช่นกัน

“ฉันสามารถได้รับไอเท็ม ไอเท็มถูกทิ้งไว้ในบ้านที่ว่างเปล่า มันเป็นรูปแบบทั่วไปสำหรับแจ็คพอต”

วีดน้ำลายไหลในขณะที่เขาหันความสนใจไปที่ดาบ

“ฉันกำลังตั้งตารอ แต่ฉันจะค่อยๆตรวจดู”

เขาจะทิ้งอาหารที่อร่อยที่สุดไว้กินในภายหลัง เขาต้องหยุดมือขวาไม่ให้จับดาบโดยสัญชาตญาณ

"ระวัง อย่าประมาทเชียวนะ”

มีโอกาสที่ดาบจะเป็นของต้องสาป

โอเอซิสในตำนานในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับมันน่าจะเป็นเควสระดับ S ที่ยากขึ้นไป

แน่นอนว่าคุณภาพของไอเท็มก็ย่อมยอดเยี่ยมเช่นกัน

วีดอ่านชื่อหนังสือเก่า

- นักรบผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย

“อืม ชื่อเรื่องค่อนข้างธรรมดา… นี่แหละ!”

ดวงตาของวีดเป็นประกาย เป็นเพราะชื่อคนเขียนหนังสือ

- นักรบทะเลทรายเฮสไทเกอร์

* * *

ยู บยอง-จิน มองดูการเดินทางผ่านทะเลทรายอันน่าเบื่อของวีด

"ช่างโง่เขลา ต่อให้แข็งแกร่งเพียงใด เขาก็จะไม่ฟื้นคืนชีพขึ้นมา”

วีดไม่ยอมแพ้ อย่างไรก็ตาม เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถอยู่รอดในทะเลทรายแห่งความเงียบงันได้ เช่นเดียวกับชื่อของเขา วีดสามารถหยุดยั้งการรุกรานอาณาจักรอาร์เพนของกิลด์เฮอร์มีสได้

“ช่างแย่เหลือเกิน ใกล้จะสองเดือนแล้ว แม้ว่าสถานการณ์ในทวีปจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว แต่ทำไมเขาถึงมีความปรารถนาที่จะไปทะเลทราย?”

ตำแหน่งปัจจุบันของวีดในอาณาจักรอาร์เพนหมายความว่าเขาสามารถได้รับผลกำไรมหาศาล เขาจะสามารถผูกขาดภารกิจมากมายในทวีปทางเหนือและสร้างทีมออกล่าที่ดีที่สุด ความเร็วในการล่าและการเติบโตอย่างรวดเร็วของวีดในดันเจี้ยนหมายความว่าเขาจะสามารถคุกคามเหล่าผู้ติดอันดับชั้นนำของรอยัลโร้ดได้ เขาละทิ้งผลประโยชน์ที่เห็นได้ชัดต่อหน้าเขาและเดินทางสู่ทะเลทรายแห่งความเงียบงัน ไม่ใช่สิ่งที่ใครๆ ก็สามารถทำได้ง่ายๆ ยู บยอง-จิน ถามเวอร์เซลล์ทันที

“เวอร์เซลล์ เฮสไทเกอร์ใช้เวลาเท่าไหร่ในการพิชิตทะเลทรายแห่งความเงียบงัน?”

ประวัติศาสตร์เปลี่ยนไปเนื่องจากการเดินทางข้ามเวลาของวีด

การผจญภัยของเฮสไทเกอร์เป็นส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์เช่นกัน

-143 วันค่ะ ท่านด็อกเตอร์

“อย่างนั้นหรือ? มันช่างยาวนานกว่าวีดมากนัก”

-เฮสไทเกอร์นำอูฐห้าตัวมาด้วย เขาเดินเป็นระยะทางที่กำหนดในทะเลทรายแห่งความเงียบงันทุกวันและทำให้แน่ใจว่ามีอาหารและน้ำเพียงพอ

ทะเลทรายแห่งความเงียบงันเป็นสถานที่ทดสอบความอดทนของมนุษย์ ผู้ที่รับประทานอาหารและน้ำมาก ๆ สามารถเดินทางต่อไปในทะเลทรายได้ อย่างไรก็ตาม การรับประทานอาหารและน้ำมาก ๆ ไม่ใช่คำตอบเสมอไป พวกเขาไม่สามารถเดินได้เกินระยะทางขั้นต่ำในทะเลทรายอันกว้างใหญ่หรือมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิต พวกเขาไม่สามารถพักผ่อนในทะเลทรายได้นานเกินไป พวกเขาต้องเดินอย่างขยันขันแข็งและไม่มีที่สิ้นสุด ทะเลทรายแห่งความเงียบงันเป็นสถานที่ที่ยากต่อการเคลียร์ แม้ว่าพวกเขาจะรู้คำตอบก็ตาม แม้หลังจากยกระดับผู้เล่นแล้ว ก็มีแนวโน้มว่าจะเป็นหนึ่งในเขตต้องห้ามที่เลวร้ายที่สุดแห่งหนึ่งใน 10 เขตต้องห้าม

“ความพากเพียรของวีดนั้นเหลือเชื่อมาก”

-เขาอาจเชื่อว่าเขาสามารถหารายได้มหาศาลจากการเป็นปรมาจารย์ด้านการแกะสลัก

“เขาเป็นแฟนตัวยงของเงิน ให้ฉันน้อยกว่า 100 วอนสำหรับช็อกโกแลตร้อน… เดี๋ยวก่อน นั่นคือเหตุผลที่วีดเอาอูฐไปตัวเดียวเหรอ?”

ยู บยอง-จินรู้สึกงงงันกับข้อเท็จจริงนี้

“เป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำหรับคนอย่างเขา มันเป็นสิ่งที่ประมาทและโง่เขลาที่ต้องทำ”

วีดเคยสัมผัสมันและรู้ว่าทะเลทรายแห่งความเงียบงันไม่ใช่ง่ายๆ เขาเกือบตายเพราะขาดอาหารหรือน้ำ อูฐตัวเดียวก็ช่วยไม่ได้ มีเหตุผลสมควรที่จะนำอูฐจำนวนมากไปด้วยพร้อมอาหารและน้ำ อย่างไรก็ตาม มันเป็นกับดักที่จะทำให้ทะเลทรายยากต่อการพิชิต

“อย่าบอกนะว่า… เขาพบเบาะแสเกี่ยวกับทะเลทรายแห่งความเงียบงันหรือ?”

- ดิฉันจะทำการวิเคราะห์ให้ค่ะ

เวอร์เซลล์ค้นหาการตัดสินใจและประสบการณ์ของวีดจนถึงบทสรุป

ยู บยอง-จิน คิดอยู่ครู่หนึ่ง

'จากCOM(Continent OF Magic)สู่รอยัลโร้ด บางทีเขาอาจเอาชนะความท้าทายมากมายด้วยสมองและสัญชาตญาณของเขา วีด เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก'

-เบาะแสของทะเลทรายแห่งความเงียบงันอยู่ในวิหารของเพตรา มันถูกฝังอยู่ใต้ทรายในทะเลทรายทางตอนใต้และยังไม่มีผู้เล่นค้นพบ

"แล้ว?"

- ดูเหมือนว่าวีดจะกลัวราคาของอูฐ

"อะไรนะ?"

- อูฐแพงเกินไป เขาเลยซื้อมาแค่ตัวเดียว

* * *

สองเดือนผ่านไปบนทวีปเวอร์เซลล์ตั้งแต่วีดหายตัวไป

ในช่วงสองสามวันแรก ผู้คนมากมายมารวมตัวกันที่สวนน้ำพูยอลเพื่อพบกับวีด

เหล่าสาวกลัทธิโจ๊กหญ้า!

“ท่านวีดอยู่ที่ไหน ท่านวีด!”

"ฉันเชื่อ โอ้ ฉันเชื่อในตัววีด เพื่อความรุ่งโรจน์ของหน่วยโจ๊กเห็ดพิษ!”

“ตอนนี้ฉันควรตามคุณวีด คำพูดและการกระทำของวีดจะเป็นแนวทางแห่งศีลธรรมของฉัน วีด!"

สาวกโจ๊กหญ้าเดินผ่านสวนน้ำพูยอลและโค้งคำนับให้ทุกงานประติมากรรมของวีด

ผู้เล่นบางคนมีบรรยากาศแปลก ๆ ที่ชวนให้นึกถึงความคลั่งไคล้ แต่ก็ไม่มีเหตุผลสำหรับมัน

'มีบางอย่างที่ตลก'

'อืม ฉันไม่รู้สึกแบบนี้ ฉันควรจะแสร้งทำเป็นเชื่อให้มากขึ้น'

'อ่าฮ้า ในพื้นที่นี้ฉันบ้ามากขึ้น’

วีดเอาชนะวิหารเอ็มบินยูและสร้างอาณาจักรอาร์เพนทางตอนเหนือ แฟนๆ ที่ภักดีของเขาจำนวนมากจึงเข้าร่วมลัทธิโจ๊กหญ้า อย่างไรก็ตาม เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่วีดปรากฏตัวทุกที

“เขาอยู่บริเวณพื้นที่ออกล่า”

“เขาหายไปเหมือนลม ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะสร้างประติมากรรมที่ยอดเยี่ยมเหมือนสวนน้ำอีก”

สวนน้ำพูยอลเปิดแล้ว แต่ยังมีโครงการที่กำลังดำเนินการก่อสร้างอยู่ สวนน้ำเต็มไปด้วยผู้ชายหล่อและผู้หญิงสวย ปกติสวนน้ำพูยอลเปิดให้เข้าตลอด 24 ชม. โดยต้องเสียค่าเข้าและขายสินค้า ความเย้ายวนใจเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน ก่อนที่วีดจะออกจากสวนน้ำพูยอล ยูรินน้องสาวคนเล็กของเขามาเยี่ยมขณะที่เขากำลังสร้างประติมากรรม

“พี่คะ ฉันขอทำงานที่สวนน้ำได้ไหม”

“เอ่อ ได้สิ”

"พี่เข้าใจ"

เป็นบทสนทนาสั้นๆ ทั่วไปสำหรับพี่ชายและน้องสาว ยูรินตัดสินใจที่จะแสดงทักษะของเธอในฐานะจิตรกรแสงวารีที่สวนน้ำพูยอล

"จงเฉิดฉาย!”

ยูรินเพิ่มแสงและสีสันให้กับน้ำ

ในช่วงเย็นจนพระอาทิตย์ขึ้น มีการแสดงน้ำและแสงสีตระการตาที่น้ำพุ ข้างล่างนี้ ผู้คนกินอาหารอร่อยและชอบเต้นรำ สวนน้ำที่สว่างไสว!

หลังจากที่วีดซ่อนตัวอยู่ได้หนึ่งเดือน ผู้คนในอาณาจักรอาเพ่นก็เริ่มพูดคุยกัน

“ฉันต้องการทราบข่าวเกี่ยวกับวีด”

“ฉันคิดว่าเขาอยู่ในภารกิจที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง ไม่ช้าก็เร็วเราสามารถเห็นได้ผ่านการออกอากาศ”

“เขามักจะใช้ชีวิตที่ยากลำบาก เขาอาจจะพักอยู่ที่ไหนสักแห่งภายใต้ประติมากรรมจำแลง สถานที่เหมือนรีสอร์ท”

“คุณวีดไม่ใช่แบบนั้น เขากำลังออกล่าในอาณาจักรอาเพ่น เขากำลังเคลียร์ดันเจี้ยนที่ยังไม่ได้เคลียร์ เขาจำเป็นต้องเอาชนะบาร์ดเรย์อยู่ไม่ใช่เหรอ?”

อาณาจักรฮาเว่นมีความสนใจอย่างมากต่อการกระทำของวีด หลังจากลดภาษี ความมั่นคงและเศรษฐกิจของอาณาจักรฮาเว่นก็ฟื้นตัว ทว่าพวกเขาเสียเวลาไปกับการพยายามหาตำแหน่งของวีด

“มีข่าวหรือข้อมูลอะไรไหม”

“เขาไม่ได้ปรากฏตัวที่ไหนเลย”

“เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังปฏิบัติการอยู่ในอาณาจักร?”

“ไม่ใช่ในปัจจุบัน แต่ด้วยธรรมชาติของเขา เราจะยกระดับกิจกรรมของเครือข่ายข่าวกรอง”

จะมีข้อจำกัดสำหรับผู้เล่นพื้นที่ออกล่า ทวีปกลางมีชื่อเสียงในด้านพื้นที่ออกล่าและภารกิจที่ดี ผู้คนจึงหลั่งไหลเข้ามาตลอดเวลา ทักษะใหม่และค่าสถานะถาวรสามารถรับได้จากทวีปกลาง

“เราต้องหยุดไม่ให้วีดแข็งแกร่งขึ้นในอาณาจักร ให้นักฆ่าพร้อมที่จะโจมตีทันทีที่เขาปรากฏตัว”

“เราจะเพิ่มหน่วยสังหาร ผู้เล่นหลายคนในกิลด์ต้องการฆ่าวีด”

“เปรียบเทียบวีดกับนักรบ… การแกะสลักยังคงดูเหมือนเป็นงานที่ดีกว่า มันแข็งแกร่งขึ้นทั้งๆอย่างนั้น”

ลาเฟย์ถอนหายใจเล็กน้อย

ถ้าเขาเป็นนักดาบ อัศวิน หรือนักรบ พวกเขาสามารถใช้มาตรการบางอย่างกับทักษะของเขาได้

วีดเพิ่มคุณสมบัติของประติมากรให้มากที่สุด ดังนั้นการผสมผสานทักษะของเขาจึงไม่มีที่สิ้นสุด

“มันไม่ดีสำหรับเราที่เราไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ทุกครั้งที่สิ่งนี้เกิดขึ้น เขาจะแสดงทักษะอันน่าทึ่งของเขาในภารกิจใหม่” “บางทีเขาอาจจะตายระหว่างการออกล่าหรือทำภารกิจ? ไม่ใช่เรื่องแปลกที่การเสียชีวิตในภารกิจที่ไม่สมเหตุสมผล”

“ฉันหวังว่ามันจะง่ายอย่างนั้นนะ… วีดมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดเหมือนแมลงสาบ”

* * *

วีดกำลังดูหนังสือที่เฮสไทเกอร์เขียน

“แผนที่ขุมทรัพย์? หรือรางวัลภารกิจมหาศาล? บางทีมันอาจจะเป็นที่ที่เขาซ่อนสมบัติของจักรวรรดิพัลลอส”

มีการแสดงรายชื่อบทในหนังสือ

-บุคลิกที่ถูกต้องของนักรบทะเลทราย

-ดูแลคนอ่อนแออย่างไร

-ผู้ที่เอาชนะความโลภได้จะประสบความสำเร็จ

-สร้างความภาคภูมิใจอันล้ำค่า

- ต้องใช้ความอุตสาหะที่ไม่รู้จบเพื่อจัดการภัยคุกคามที่ไม่ดี

- เจ้าของเดิมของวัตถุที่ตกลงสู่พื้น

-ถ้ายอมสักครั้งก็ภูมิใจ ยอมแพ้สองครั้งและคุณมีเกียรติ

- ดูแลคนรอบข้าง

-ไม่เคารพผู้ที่ไม่ดูแลเด็กเล็ก คนชรา และผู้หญิง

"นี่มันอะไรเนี่ย?"

เขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง แต่มันก็เต็มไปด้วยฉากสำหรับการไตร่ตรอง

“ฉันดีใจที่ฉันไม่ได้ปล่อยให้เฮสไทเกอร์เป็นผู้ปกครองของจักรวรรดิพัลลอส บางทีทวีปนี้อาจเต็มไปด้วยคุณธรรมเช่นความเมตตาและความจงรักภักดี”

มนุษย์มีเมตตากรุณาไม่วิพากษ์วิจารณ์กัน วีดไม่สามารถอยู่ในโลกที่ยากลำบากเช่นนี้ได้!

วีดคิดเกี่ยวกับการเขียนอัตชีวประวัติเกี่ยวกับความสำเร็จของเขาในรอยัลโร้ด

- แย่งชิงทรัพย์สินของใครบางคนหลังจากความยากลำบาก –

 ของที่ไม่มีเจ้าของ ผู้ที่ได้รับในนาทีสุดท้ายจะเป็นเจ้าของ

- หากคุณหลับตาต่อความอยุติธรรม คุณและครอบครัวจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

- ฟังคนอื่น แต่อย่าให้

- ลูกสุนัขที่เลี้ยงไว้สามารถทรยศคุณได้

- คุณจะหลับสบายถ้าคุณทำการกระทำที่ไม่กระตุ้นความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณ

- เตรียมพร้อมสำหรับกิจกรรมที่อาจเกี่ยวข้องกับคนที่อยู่ใกล้คุณ อย่ารีดไถหากคุณไม่พร้อม

ปัญญาอันเฉียบแหลมเมื่ออยู่ในโลกที่โหดร้าย! เป็นสุภาษิตแห่งความสำเร็จในโลกสมัยใหม่

แน่นอนว่าการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างไรก็ตาม มันง่ายกว่าถ้าคนไม่สนใจคนอื่น ผู้ที่ต้องการช่วยเหลือคนยากจนจะพบว่าตนเองอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก มันไม่มีประโยชน์ที่จะยืนกรานในความเป็นธรรมมากกว่าทางลัด

ผู้ที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์จะไตร่ตรองการกระทำของพวกเขา

ในฐานะราชาแห่งอาณาจักรอาเพ่น บางครั้งเขาก็รู้สึกมีความสุขเมื่อได้เห็นความสุขของผู้เล่น เขาได้ผ่านความทุกข์ทางจิตใจมามากเพราะเหตุนั้น

“ฉันต้องเอาชนะมัน ฉันไม่สามารถอ่อนแอได้ ฉันได้เอาชนะความขัดแย้งและการล่อลวงมากมาย เส้นทางของเผด็จการนั้นช่างโดดเดี่ยว”

วีดมองดูหนังสือของเฮสไทเกอร์อย่างรวดเร็ว และเขาพบบางอย่างที่แตกต่างออกไปเล็กน้อยในตอนท้าย

- จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย

"นี่มันอะไรกัน?"

- ไม่พบร่องรอยของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในทะเลทราย หลังจากที่กวาดไปทั่วทวีปพร้อมกับนักรบของจักรวรรดิพัลลอส เขาก็หายตัวไปที่ไหนสักแห่ง นักรบหลายคนต้องการเข้ามาแทนที่องค์จักรพรรดิ พวกเขาต้องการกวาดล้างวุฒิสภาที่อ่อนแอและปกครองด้วยอำนาจเด็ดขาด พลังของกองทัพสิงโตแดง สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ในหนึ่งวัน แต่ในฐานะหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งจักรวรรดิ ข้าได้ปฏิเสธข้อเสนอของพวกเขา

“ไอ้โง่!”

วีดอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ อุดมคติของเขามักจะขัดแย้งกับเฮสไทเกอร์ ถ้าใครทำอาหารก็ควรกิน

“เป็นเรื่องปกติของการสูญเสียเงินในขณะที่มีชีวิตที่ดี”

-หลังจากเอาชนะภาคีเหล่ามาร ข้าได้เดินทางไปทั่วโลกพร้อมกับเหล่าเอลฟ์ ข้าไปหลายที่และพบร่องรอยของโลกใหม่ ชะตากรรมของข้านำข้าไปสู่ทะเลทรายแห่งความเงียบงัน นอกเหนือจากสถานที่นี้เป็นโลกที่ลึกลับและอันตราย บางทีโอเอซิสแห่งนี้อาจจะเป็นสถานที่สุดท้ายที่ข้าสามารถพักผ่อนได้ในการเดินทางของข้า

หลังจากที่เฮสไทเกอร์ฟื้นคืนชีพโดยการใช้ประติมากรรมคืนชีพ เขาบอกว่าเขาไปผจญภัยหลังจากผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงันก่อนที่จะมาถึงดินแดนของยักษ์

“ฉันมาที่นี่เพียงเพื่อตามหาร่องรอยของเฮสไทเกอร์”

วีดอ่านต่อไปในขณะที่บ่น

-ผู้ที่มาที่นี่จะอ่านสิ่งนี้ หากเจ้าเดินผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน เจ้าจะสัมผัสได้ด้วยร่างกายของเจ้า ดินที่ยากจนทำให้ยากต่อการปลูกพืช ดังนั้นชนเผ่าจึงจำเป็นต้องต่อสู้ด้วยกำลังของเราเอง มีการโต้เถียงไม่รู้จบและทุกคนต้องทนทุกข์ทรมานจนกว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะสิ้นสุดวงจร

“เขาเข้าใจถูกต้อง อืม อืม ทะเลทรายกลายเป็นสถานที่ที่ดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่ ต้องขอบคุณฉัน”

เขาไม่ต้องการที่จะมอบจักรวรรดิพัลลอสให้กับเฮสไทเกอร์ ดังนั้นเขาจึงได้สร้างระบบวุฒิสภาขึ้นมา

- ข้าสามารถแข็งแกร่งได้ในขณะที่อยู่กับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ เขากระโดดเข้าสู่การต่อสู้ที่อันตรายซึ่งนักรบเสี่ยงชีวิต เขาเข้มงวดกับความอ่อนแอและโหดร้ายต่อศัตรู บางครั้งเขามีวินัยมากเกินไปและการลงโทษที่ไม่สมเหตุผลสำหรับคนของเขา แต่ข้าเข้าใจความหมายลึก ๆ เบื้องหลังการกระทำของเขาในภายหลังนั้น เขากำลังต่อสู้กับกลุ่มชั่วร้ายที่พยายามจะยึดครองโลก ในขณะที่พวกเรากำลังคิดเพียงแค่การต่อสู้เพื่อทะเลทราย ข้าจะไม่มองขึ้นไปถึงความยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้เยี่ยงไร? ข้าไม่เข้าใจภาระหนักบนบ่าขององค์จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อย่างถูกต้อง หลังจากก่อตั้งจักรวรรดิพัลลอส ข้ารู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน หากเจ้าฟังเรื่องราวของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และเข้าใจ แสดงว่าเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของทะเลทรายเช่นกัน ในฐานะนักรบที่ติดตามองค์จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ข้าจะทิ้งของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ไว้ให้ลูกหลาน ข้าได้ทิ้งทักษะที่ได้เรียนรู้และดาบที่ได้รับจากเอลฟ์แล้ว

ที่ด้านหลังหนังสือเป็นภาพวาดของเฮสไทเกอร์รูปหล่อถือดาบสั้น

ตริ๊ง!

- คุณเป็นผู้เล่นคนแรกที่ค้นพบโอเอซิสของเพตราในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

คุณสามารถเรียนรู้ทักษะพิเศษของนักรบทะเลทราย

เนื่องจากข้อจำกัดของประติมากร ทักษะนักรบทะเลทรายจะถูกทำลายหลังจาก 360 วัน

ทักษะนักรบทะเลทรายจะช่วยเพิ่มความใกล้ชิดกับธรรมชาติและความอดทน

 

- ได้รับทักษะการต่อสู้ขั้นสูงสุดของนักรบทะเลทราย แม่น้ำลาวา แล้ว

แม่น้ำลาวา: มันจะสร้างเสาแห่งเปลวเพลิงที่ร้อนยวดยิ่งที่จะละลายผนังและดินเหมือนลาวา

สิ่งกีดขวางทั้งหมดในเส้นทางจะละลาย

ลาวาที่ไหลลงสู่พื้นดินจะระเบิดเมื่อมีคนเข้ามาใกล้

ระยะเวลาของลาวาจะแตกต่างกันไปตามความร้อน

ออร่าแห่งไฟจะถูกเพิ่มให้กับนักรบทะเลทราย

ทักษะสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตและเสริมพลังโจมตี

 

- ทักษะการโจมตีครั้งสุดท้ายของนักรบทะเลทราย พายุทรายทำลายล้าง ได้รับมาแล้ว

พายุทรายทำลายล้าง: นักรบทะเลทรายได้อดทนต่อแสงแดดและลมที่รุนแรง

นักรบทะเลทรายสามารถสร้างพายุทรายที่มีศูนย์กลางรอบตัวเขาซึ่งทำลายทุกสิ่ง

ความเร็วในการเคลื่อนที่จะเพิ่มขึ้น 165% และความเสียหาย 360% ในช่วงพายุทราย

มีโอกาส 35% ที่จะเรียกวิญญาณของนักรบทะเลทรายมารวมกันเพื่อโจมตีศัตรู

 

“แม่น้ำลาวาและพายุทรายทำลายล้าง!”

หน้าอกของวีดสั่นราวกับว่าเขาถูกเขย่า

“เขาส่งมาให้ได้ดีจริงๆ”

เขารู้สึกอิจฉาเมื่อได้เห็นเฮสไทเกอร์ที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาใช้แม่น้ำลาวา

เขารู้สึกว่ารางวัลสำหรับการเดินผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงันนั้นคุ้มค่า

“และดาบเล่มนี้ก็เป็นปัญหา”

วีดมองไปที่ดาบที่เป็นของเอลฟ์

ดูเหมือนว่าดาบเก่าที่น่านับถือเพียงแค่มองดูมัน

เขาได้บุกรุกทวีปกลางระหว่างภารกิจและปล้นสมบัติมากมาย แต่ดาบเล่มนี้ไม่ได้อยู่ในหมู่ของพวกนั้น

มันเป็นใบมีดสีดำที่คมและมีอัญมณีสีน้ำเงินฝังอยู่ พลังงานที่ไม่คุ้นเคยล้อมรอบดาบ

“ฉันแค่ต้องหวังให้น้ำหนักที่ดีและพลังโจมตี… มันให้ความรู้สึกเหมือนดาบวิเศษ”

วีดเจ็บปวดกับการเลือกดาบ ดาบศักดิ์สิทธิ์ของอกาธาและดาบภูตของโคลเดอริมถูกใช้มาเป็นเวลานานมากแล้ว เป็นการยากที่จะหาอาวุธดีๆ ที่เหมาะกับเขา ไม่สามารถใช้ดาวแดงได้บ่อยในกรณีที่มังกรปรากฏตัว อาวุธที่เสริมทักษะการใช้ดาบหรือทักษะการโจมตีบางอย่างมีผลน้อยลงเนื่องจากคลาสของวีด เขาไม่สนใจเกี่ยวกับการออกแบบหรือว่าดาบนั้นมีชื่อเสียง

“ก็ได้ ฉันได้ดาบมาฟรีๆอยู่แล้วหนิ”

มันเหมือนกับการหาบัญชีออมทรัพย์หลังจากสามปี

“ตรวจสอบ!”

- ดาบโลอา: ความทนทาน 65/65 พลังโจมตี 145~265

ตามบันทึกโบราณของพวกเอลฟ์ ดาบถือกำเนิดขึ้นใน 'ป่าใหญ่อันเงียบสงบ'

สิ่งมีชีวิตโบราณที่เรียกว่าคาร์กุลลาโผล่ออกมาจากนรกและพ่นไฟเหนือต้นไม้และท้องทุ่ง คาร์กุลลาไม่สามารถตัดด้วยสิ่งใดได้ และอาการบาดเจ็บของมันก็หายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

เช่นเดียวกับที่มนุษย์และเอลฟ์ตกอยู่ในความสิ้นหวัง เอลฟ์ชั้นสูง โลอาก็ใช้ดาบเพื่อเอาชนะคาร์กุลลา มันเหนือกว่าดาบที่ดีที่สุดของมนุษย์มาก

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้าง ตั้งแต่นั้นมา มันถูกส่งต่อให้เป็นสมบัติของเอลฟ์

ข้อจำกัด: เลเวล 650 หรือสูงกว่า

ความใกล้ชิดกับธรรมชาติ 3,200

คุณสมบัติ: เบามาก

ความคล่องตัว +26%

ความสามารถในการต่อสู้ในป่าและภูเขาจะดีขึ้น

ค่าสถานะทั้งหมด +42

จะมีความเสียหายสามเท่าต่อมอนสเตอร์ขนาดใหญ่

ลดพลังชีวิตสูงสุดของศัตรูลงครึ่งหนึ่งจากความเสียหายที่ทำได้ ผลจะคงอยู่เป็นเวลา 1 ชั่วโมง

เมื่อมีการโจมตีคริติคอล พลังป้องกันของคู่ต่อสู้จะลดลง 7% และทับซ้อนได้ถึง 63%

คุณสามารถยืมพลังงานของธาตุไฟ น้ำ ลม และดิน

พลังป้องกัน +117

เมื่อใช้ทักษะดาบ การใช้มานาจะลดลงครึ่งหนึ่ง

ลดการป้องกันเวทย์มนตร์ลง 76%

สามารถใช้เวทมนตร์ป้องกัน 'ป่าใหญ่' ได้

ดาบศิลปะ

เพิ่มค่าสถานะศิลปะของเจ้าของ 35

ป่าใหญ่: พลังชีวิตจะฟื้นตัว 35%

ต้นไม้จะเติบโตรอบตัวผู้ใช้และปกป้องพวกเขาจากการโจมตีของศัตรูเป็นเวลาสูงสุด 1 นาที

 

“ทำไมถึงมีคุณสมบัติมากมายขนาดนี้”

ดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะอ่านคุณสมบัติทั้งหมด

“เพิ่มความเสียหาย ลดพลังป้องกัน และยังมีทักษะการป้องกันด้วย?”

ราวกับชุดของขวัญครบชุดที่ไม่มีอะไรจะทิ้งได้!

วีดไม่อยากจะเชื่อและตรวจดาบหลายครั้ง

เขาสงสัยว่ามันเป็นของจริงรึเปล่า ถึงขนาดใช้ฟันกัดไปที่ดาบ

เป๊าะ!

- ฟันของคุณหัก

พลังชีวิตลดลง 378

 

“มันคือของจริง”

วีดรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง

“โชคดีมาหาฉัน… ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย แต่มันเป็นเรื่องจริง”

ภาพสถานการณ์ครอบครัวของเขาส่งผ่านเข้ามาในหัวของเขา ในบ้านที่ไม่มีไฟฟ้าและแก๊ส เขาแบ่งปันรามยอนกับน้องสาวของเขา

“ถ้าฉันมีดาบเล่มนี้ ฉันก็จะสามารถกวาดล้างมอนสเตอร์ทั้งหมดได้ ถ้าฉันขายสิ่งนี้ในการประมูลจะได้เงินเท่าไหร่”

ไม่สามารถประมาณการการประมูลได้ มันเป็นอาวุธที่มีคุณสมบัติดีกว่าทุกอย่างที่เคยปรากฏในการประมูล อันที่จริงแล้ว ไม่มีผู้เล่นคนใดสามารถใช้งานได้เนื่องจากการจำกัดเลเวลหรือความเกี่ยวข้องกับข้อจำกัดของธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดก็มีความต้องการอาวุธขั้นสูงมากขึ้น อาวุธที่เฮสไทเกอร์ทิ้งไว้นั้นหายากพอที่จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ การพิจารณาอาวุธคุณภาพสูงต้องใช้ทักษะของช่างตีเหล็กและวัสดุพิเศษจึงจะถูกสร้างขึ้น ถ้าเขาขายดาบก็จะมีผู้คนรอเข้าแถว มีคนรวยในตะวันออกกลางที่จะซื้ออาวุธหายากเพียงเพราะเหตุนี้ ดังนั้นจึงไม่มีใครบอกได้ว่าราคาจะสูงแค่ไหน

“ฉันจะใช้มัน”

วีดตัดสินใจ

เลเวลปัจจุบันของเขาคือ 451 และเขามีความสัมพันธ์กับธรรมชาติ 2,245 เนื่องจากทักษะของช่างตีเหล็ก วีดจึงสามารถใช้งานได้ทันที

ถ้าเขาใช้อุปกรณ์ใหม่ มันจะได้เปรียบมากกว่ากับกิลด์เฮอร์มีส และสถานีต่างๆ จะให้ความสนใจอย่างมาก

"ขอขอบคุณ เฮสไทเกอร์ นายตอบแทนฉันด้วยวิธีนี้”

วีดมองไปรอบๆ และพบหินก้อนเล็กๆ ใกล้โอเอซิส ก้อนหินวางอยู่หน้าบ้านเพื่อเป็นแท่นบูชาและขนมปังบาร์เลย์ที่ระลึกถึงเฮสไทเกอร์

“ฉันจะอธิษฐานเพื่อนาย โชคดีในครั้งต่อไป”

แม้จะมีการวิพากษ์วิจารณ์อันเป็นผลมาจากความอิจฉาของเขา เฮสไทเกอร์ก็เป็นนักรบในทะเลทรายที่ยอดเยี่ยมและยิ่งใหญ่สำหรับจักรวรรดิพัลลอส  

“ความคิดของเราเกี่ยวกับความยุติธรรมอาจแตกต่างกัน แต่ใจเรายังเหมือนเดิม”

เมื่อแปลงเป็นราคา จะน้อยกว่า 1 ซิลเวอร์

วีดตัดสินใจอ่านหนังสือที่เฮสไทเกอร์ทิ้งไว้อย่างระมัดระวัง มีโอกาสที่เขาสามารถหาสมบัติของจักรวรรดิพัลลอสได้ มีบางส่วนที่น่าขยะแขยง แต่เขาต้องอ่าน

- เจ้าผ่านการทดสอบแห่งทะเลทราย

ตอนนี้มีภารกิจที่ยิ่งใหญ่บนบ่าของเจ้า

ความสำเร็จของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อาจหายไปในอนาคตอันไกลโพ้น

เดินบนเส้นทางนี้เพื่อความรุ่งโรจน์และความเจริญรุ่งเรืองของจักรวรรดิพัลลอสและเผ่าทะเลทราย

 

ตริ๊ง!

-ผู้พ่ายแพ้แห่งทะเลทราย

สง่าราศีของจักรวรรดิพัลลอสถูกฝังอยู่ใต้กองทรายที่ไม่มีสิ้นสุด

นักรบทะเลทรายได้จัดเตรียมการฟื้นคืนชีพของจักรวรรดิอันยิ่งใหญ่

เกียรติยศและการต่อสู้ไหลเวียนอยู่ในสายเลือดของนักรบ

ผู้คนในทะเลทรายเฝ้ารอผู้กล้าที่จะเดินไปตามทางของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

รวบรวมเจตจำนงและความมุ่งมั่นของนักรบทะเลทราย

หากคุณผ่านการทดสอบในทะเลทราย นักรบทะเลทรายจะเต็มใจยกดาบและติดตามคุณ

ระดับความยาก: S

- ภารกิจทะเลทราย

ค่าตอบแทน: คุณอาจเชื่อมโยงกับการก่อตั้งจักรวรรดิพัลลอส

ข้อจำกัดของภารกิจ: การยอมรับของนักรบทะเลทรายในประวัติศาสตร์

 

- คุณมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทะเลทราย

ภารกิจจะได้รับโดยการบังคับ

 

ภารกิจได้รับการยอมรับ!

เควสจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่!

ชิ้นส่วนของภารกิจที่เกี่ยวข้องกับจักรวรรดิพัลลอสและจักรพรรดิของมันกระจัดกระจายไปทั่วทะเลทราย

"ใช่ ฉันควรจะคาดหวังสิ่งนี้ ผู้ชายคนนี้ไม่สามารถให้อะไรดีๆ กับฉันได้เลย ไม่ใช่ว่าฉันยังบรรลุการก่อตั้งจักรวรรดิพัลลอสไปแล้วเหรอ?”

มีรอยยิ้มบนใบหน้าของวีดที่แสดงให้เห็นถึงความยากลำบากที่เขาเคยผ่าน

'ภารกิจความยากระดับ S? มันเหมือนกับตอนที่เจ้าเนื้อหมาเป็นลูกสุนัขและท้องของฉันก็ร้องด้วยความโกรธ ฉันหิวพอที่จะกินจาจังมยอนสองชาม ฉันสามารถล้างชามและกินเกี๊ยวได้!'

มีงานมากมายที่ต้องทำในอนาคต ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการภารกิจ เขาต้องการเพิ่มเลเวลที่ตกต่ำและเชี่ยวชาญการแกะสลัก ดังนั้นจึงไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับภารกิจ อย่างไรก็ตาม ภารกิจไม่สามารถทำให้อารมณ์ของเขาแย่ลงได้

“ถ้าฉันทำภารกิจสำเร็จในภายหลัง ฉันสามารถขายฟิกเกอร์ของตัวละครที่ออกอากาศได้”

เขาประเมินกำไรเสร็จแล้ว!

“แต่ไม่มีภารกิจในดินแดนแห่งรอยเท้าขนาดใหญ่หรอกหรือ?”

วีดขมวดคิ้วเล็กน้อย มันเป็นภารกิจที่จะไปให้ไกลกว่าจุดสิ้นสุดของโลกเพื่อค้นหาร่องรอยของนักผจญภัยล้อดซิกเกอร์

มันเป็นภารกิจที่ได้รับจากเฮสไทเกอร์ที่ฟื้นคืนชีพ

“เจ้าหมอนี่กำลังสร้างปัญหาให้ฉันจริงๆ”

* * *

ครืนนนนนน!

พื้นดินสั่นสะเทือนจากการเตะของยักษ์

“กระจายออกไปและโจมตี รักษาโฟกัสไว้”

"รับทราบ!"

“ให้เราประสบความสำเร็จในการล่ายักษ์!”

มีผู้เล่นมากกว่าร้อยคน

พวกเขากระจัดกระจายและทำงานเป็นหน่วยเพื่อให้ได้รับความสนใจจากยักษ์

ยักษ์พยายามจับผู้เล่นมนุษย์และเอลฟ์ แต่ก็ไม่ได้ผล

- ก๊ากกกกก!

- ยักษ์อัลทามอสคำราม

จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ถูกทำลาย

ความเร็วในการเคลื่อนที่ลดลง!

ทักษะทั้งหมดลดลงชั่วคราว 36%

พลังชีวิตสูงสุดลดลงครึ่งหนึ่ง

การโจมตีทั้งหมดที่ได้รับใน 10 วินาทีถัดไปจะสร้างความเสียหายร้ายแรง

 

เสียงคำรามที่ทำให้ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้าน

ทุกครั้งที่ยักษ์เดิน เท้าของมันจะฉีกรากต้นไม้ออกจากพื้นดิน

“หน่วยที่ 1 เริ่มโจมตี”

"ทราบแล้ว!"

ผู้เล่นได้ปล่อยลูกศรพุ่งเข้าหายักษ์ นักเวทย์ร่ายเวทย์แรงโน้มถ่วงที่ทำให้ยักษ์ช้าลง

"จู่โจม!"

ผู้เล่นรีบวิ่งเข้าหายักษ์อย่างกล้าหาญ

ในหมู่พวกเขามีเพล, เมย์ลอน, โรมูนะ, ไอรีน, เซอร์กะ, เบลล็อต, ฮวารยอง และเซเฟอร์

“ฉันเชื่อในคุณเพล”

"ผมจะทำให้ดีที่สุด แต่จะดีกว่าไหมถ้านักธนูคนอื่นสั่งการ?”

เบลล็อตพูดด้วยรอยยิ้ม

“เพลเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดและเด็ดขาดที่สุดในหมู่พวกเรา”

“ผมคิดว่าคุณประเมินผมสูงไป”

“มีเหตุผลที่ชัดเจนที่ปฏิเสธไม่ได้ คุณคือทาสการต่อสู้ของ คุณวีด”

“…”

กิลด์คริมสันวิงส์ค้นพบพวกยักษ์

เลเวลของยักษ์มีอย่างน้อยมากกว่า 700

โดยเฉลี่ย ยักษ์ส่วนใหญ่อยู่ที่เลเวล 750

มันเป็นระดับที่ยากสำหรับผู้เล่นในการจัดการ แต่พวกยักษ์ไม่ได้มีทักษะสูง ยักษ์มีพละกำลัง ขนาด และพลังโจมตีมหาศาล แต่การโจมตีอย่างต่อเนื่องจะฆ่ามันในที่สุด

“มันน่าเบื่อถ้าไม่มีคุณวีด งั้นเราไปกันเลยไหม”

“มันจะเป็นอันตราย”

“แทนที่จะตามคุณวีด…”

“ฉันยอมรับเรื่องนี้”

เพลและเพื่อนๆ เบื่อกับการล่าในอาณาจักรอาเพ่น ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่ดินแดนแห่งยักษ์เพื่อเล่น นอกจากนี้ ผู้เล่นที่แข็งแกร่งจำนวนมากยังมาล่าในดินแดนแห่งยักษ์

กิลด์คริมสันวิงส์สามารถได้รับชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ด้วยการเปิดพื้นที่ล่าและสมบัติใหม่ ผู้เล่นไม่ได้ชนะการต่อสู้กับยักษ์ทุกครั้ง ดังนั้นประสิทธิภาพจึงไม่ดี ถึงกระนั้น หากพวกเขาชนะ ก็สามารถได้รับโลหะและส่วนผสมเวทย์มนตร์ใหม่ๆ ได้ ดังนั้นมันจึงเหมือนกับแจ็คพอต ผู้เล่นอย่างเพลและเพื่อนร่วมปาร์ตี้ของเขาวิ่งเหมือนมด

เซอร์กะเข้ามาหาอย่างกล้าหาญและใช้หมัดของเธอ ขณะที่ไอรีนใช้เวทมนตร์รักษากับผู้ที่กำลังต่อสู้อยู่

เวทย์มนตร์และการโจมตีทางกายภาพจำนวนมากได้ทำลายล้างยักษ์ขณะที่ผู้เล่นบางคนถูกฆ่าตาย

“คยูๆๆๆ!”

เมื่อพลังชีวิตของยักษ์ลดลงครึ่งหนึ่ง พวกมันจะพยายามหลบหนี แต่จิตวิญญาณแห่งดินถูกเรียกมาเพื่อหยุดพวกมัน

มีการติดตั้งกับดักบนเส้นทางที่พวกเขาคาดว่ายักษ์จะหลบหนี ผู้เล่นระดับสูงในแดนเหนือมักจะคุ้นเคยกับงานวิศวกรรมโยธา ต้องขอบคุณวีด

พวกเขาขุดดินล่วงหน้าและวางใบมีดที่จะทำให้การเคลื่อนไหวของยักษ์อ่อนแอลง

เซเฟอร์ใช้สายเบ็ดเหมือนใยแมงมุมจับข้อเท้าของยักษ์

ยักษ์ทรุดตัวลงโดยได้รับการโจมตีจากผู้เล่นรายอื่นร่วมกัน

วิดีโอการต่อสู้กับยักษ์ใหญ่ได้ผ่านการวิเคราะห์ครั้งใหญ่ พวกผู้เล่นก็ระมัดระวังจนถึงที่สุด

- ยักษ์อัลทามอสได้เข้าสู่ความสงบชั่วนิรันดร์แล้ว

ผู้ที่เข้าร่วมการต่อสู้จะได้รับความสำเร็จทางทหารกับเทพเจ้าอาทร็อค

 

“วะฮะฮะ!”

“ไชโย! เราทำได้!"

เหล่าผู้เล่นต่างโห่ร้องเสียงดัง

* * *

วีดใช้เวลาสักครู่เพื่อลิ้มรสทักษะและอุปกรณ์ใหม่ของเขา

“ฉันต้องบรรลุเป้าหมายในการมาที่ทะเลทรายแห่งความเงียบงัน”

มันคือการสร้างผลงานโดยไม่ต้องใช้ทักษะการแกะสลัก

ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับวัสดุ เขาใช้ทรายละเอียดของทะเลทรายแห่งความเงียบงันและน้ำจากโอเอซิสเพื่อทำโคลนแทน

'มาเริ่มกันที่รูปปั้นกระต่ายและจิ้งจอกที่ฉันทำมานับครั้งไม่ถ้วน'

รูปแบบนี้คุ้นเคยมากจนเขาสามารถสร้างมันขึ้นมาได้เมื่อหลับตา

เขาใช้นิ้วเล็มดินเหนียวและสร้างรูปร่างของกระต่าย หากปราศจากความช่วยเหลือจากการแกะสลัก พื้นผิวก็ไม่เรียบเหมือนหินอ่อน หางและหูตกลงมาอย่างง่ายดาย

-ประติมากรรมกระต่าย

กระต่ายที่สร้างขึ้นโดยใช้ดินจากโอเอซิสในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

รูปแบบทั่วไปและเรียบง่าย

คุณค่าทางศิลปะ: 2

 

วีดมองดูประติมากรรมที่เขาสร้างขึ้นจากดิน

มันเป็นเหมือนของที่ระลึกราคาถูกมากกว่าที่เขาขายตามปกติ

"ดี วันเก่า ๆ ของฉันกำลังผุดขึ้นมา มันเหมือนกับว่าฉันกำลังสร้างประติมากรรมไม้จริงๆ”

การแกะสลักค่อนข้างยาก หากเขาทำผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยหรือเสียสมาธิ มูลค่าของงานก็จะลดลง นอกจากนี้เขาจำเป็นต้องสร้างผลงานใหม่อย่างต่อเนื่อง

“ฉันผลิตประติมากรรมจำนวนมากอย่างคร่าวๆ แล้วขายมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

เขาหวนคิดถึงความทรงจำอันสวยงามในวันเริ่มต้นของเขา!

เนื่องจากทักษะการแกะสลักไม่ทำงาน โคลนจึงสร้างรูปร่างได้ยากเพราะใช้แรงเพียงเล็กน้อยก็จะบดขยี้

“มาเริ่มกันใหม่ตั้งแต่ต้น ฉันจำเป็นต้องเข้าใจลักษณะของโลก”

วีดดื่มน้ำจากโอเอซิส กินผลไม้และแกะสลักตลอดทั้งคืน

เม็ดทรายละเอียดไม่ใช่วัสดุที่เหมาะสำหรับการแกะสลัก แต่ประติมากรตัวจริงจะไม่โทษวัสดุ

วีดสร้างโคลนด้วยการทำให้มือเปียก

“มีวัสดุแกะสลักฟรีมากมาย… ไม่ มันไม่ใช่ ฉันต้องทิ้งอดีตและสร้างประติมากรรมที่แท้จริง”

วัสดุแกะสลักจะส่งผลอย่างมากต่อวิชาศิลปะ

'ปรมาจารย์ดาบต้องต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า ฉันไม่สามารถเชี่ยวชาญการแกะสลักโดยการสร้างประติมากรรมที่สะดวกสบาย วัสดุและทักษะ ทั้งสองมีบทบาท”

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในวันทำงานเต็มวัน วีดได้เสร็จสิ้นงานประติมากรรม 130 ชิ้น

“เสร็จแล้วครับ”

ประติมากรรมเรียงเป็นแถวยาวห้าแถวด้านหน้าโอเอซิส

“ถ้าฉันรวมคุณค่าทางศิลปะทั้งหมดเข้าด้วยกัน ก็จะได้คะแนนประมาณ 250 คะแนน”

ประติมากรรมทั้งหมดมีคุณค่าทางศิลปะ 1 หรือ 2 เป็นที่เข้าใจได้ว่าความชำนาญในการแกะสลักของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นถึง 0.1%

“นี่ไม่ใช่มัน ฉันควรจะทำประติมากรรมฮีเลียมที่สวนน้ำพูยอลดีไหม?”

เพื่อที่จะกลับไปยังอาณาจักรอาเพ่น เขาจะต้องข้ามทะเลทรายแห่งความเงียบงันอีกครั้ง

เขาแทบจะไม่ได้ขึ้นไปบนยอดเขาและสถานการณ์ไม่ร้ายแรงพอที่จะกลับไป

* * *

การทำงานหนักและความเพียร มันเป็นส่วนสำคัญของชีวิตที่ประสบความสำเร็จ แต่วีดก็อยู่เหนือการขัดขืน

“ลงมือทำเลย”

เขายังคงสร้างประติมากรรมต่อไปแม้ว่าดวงอาทิตย์จะส่องแสงบนโอเอซิสหรือท้องฟ้ายามค่ำคืนก็เต็มไปด้วยดวงดาว

'ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย มันเป็นความจริงที่ความช่วยเหลือจากการแกะสลักนั้นยอดเยี่ยม แต่ฉันได้สะสมประสบการณ์และความรู้สึก ฉันจะเป็นปรมาจารย์ประติมากรได้อย่างไร หากฉันไม่สามารถสร้างบางสิ่งโดยปราศจากทักษะได้'

เขารู้สึกว่าเขาต้องกลับไปที่จุดเริ่มต้น

'ฉันตั้งใจที่จะเป็นปรมาจารย์ประติมากร'

วีดสร้างประติมากรรมทั้งหมดที่เขาสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด

-หอคอยแห่งแสง

หอคอยขนาดใหญ่ทำด้วยดินเหนียว

มันให้ความรู้สึกที่งดงาม

คุณค่าทางศิลปะ: 74

 

เขาไม่สามารถใช้ทักษะการแกะสลักได้ ดังนั้นจึงเป็นการยากที่จะฟื้นคืนคุณลักษณะทั้งหมด

หอคอยแห่งแสงส่องสว่างในโมราต้าในเวลากลางคืน แต่หอคอยแห่งนี้เป็นเพียงหอคอยที่ขรุขระ

'หัวใจของผู้คนมีความสำคัญ การแกะสลักเป็นศิลปะ มันไม่ใช่เทคนิค วิชาดาบสามารถเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าได้ แต่งานประติมากรรมไม่สมเหตุสมผลเลย เว้นแต่ว่าพวกมันจะแตะต้องตัวบุคคล'

วีดทำผลงานที่มีชื่อเสียง ประติมากรรมจำแลงของเขา เช่น นกฮัมมิงเบิร์ด ออร์คคาริชวิ และนักรบป่าเถื่อนล้วนได้รับความนิยม แม้แต่เจ้าตัวยี้ผลงานล่าสุดก็ยังมีชื่อเสียง เขามีความชำนาญเหลือ 0.5% แต่ก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นแม้แต่ 0.1% เขามีความคาดหวังเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น

“เหลือเพียง 0.5% เท่านั้น ฉันต้องเพิ่มความสามารถของฉันแม้เพียงเล็กน้อย”

เขาเดินผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงันและอดทนกับแสงแดดที่แผดเผาเพื่อสร้างประติมากรรม

“อย่ายอมแพ้ ฉันจะไม่จากไปจนกว่าฉันจะเป็นปรมาจารย์ประติมากร”

เขาคิดเกี่ยวกับการแกะสลักในขณะที่เขาเดินผ่านทะเลทรายแห่งความเงียบงัน เจ้าอูฐเดินอยู่ข้างๆ เขา แต่หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงก็จากไป หลังจากครุ่นคิดเรื่องความเหงาและความเจ็บปวดมามากแล้ว เขาก็นึกขึ้นได้บางอย่าง

“คนที่อาศัยอยู่ในทะเลทราย”

วีดประทับใจพวกเขามากเมื่อทำภารกิจโนดูลและฮิลเดรัน มีประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นเมื่อเขาเอาชนะมอนสเตอร์แบบสุ่ม มันเป็นประสบการณ์ที่สนุกสนาน แต่เขาหยุดไม่ได้เพราะภารกิจมีเวลาจำกัด

“ความทรงจำยังคงอยู่ที่นี่ มีประติมากรรมที่ฉันสามารถสร้างได้”

วีดซ้อนทรายและเริ่มแกะสลักรูปร่างของบุคคล

"ทุกอย่าง แม้ว่าความทรงจำและเวลาที่เรามีร่วมกันจะหายไป”

วีดยังคงมีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับช่วงเวลาของเขาในฐานะจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ เขาแกะสลักผู้คนที่รับใช้เขาในทะเลทราย นักรบทะเลทรายหลายพันคนติดตามวีด บางคนถูกฆ่าตายในการต่อสู้และเหลือเพียงไม่กี่คนจนกระทั่งถึงจุดสิ้นสุดของจักรวรรดิพัลลอส แต่ฉันทำประติมากรรมเมื่อฉันจำมันได้

“พวกไร้ประโยชน์จำนวนมากเสียชีวิตตั้งแต่เนิ่นๆ ฉันควรจะจัดการพวกมันให้ดีกว่านี้…”

วีดอาศัยความทรงจำของเขาและใช้ทางลัดบางอย่าง ในเวลานั้น ฉากการออกล่าและภารกิจต่างๆ ได้ถ่ายทอดผ่านการออกอากาศ เขาสามารถสร้างประติมากรรมโดยอ้างอิงจากวิดีโอ แน่นอนว่าเป็นการยากที่จะแสดงบุคลิกและความรู้สึกของบุคคลเพียงแค่ดูผ่านวิดีโอ เป็นไปไม่ได้หากปราศจากความเข้าใจลักษณะส่วนบุคคลและบุคลิกภาพของบุคคล

วีดตระหนักถึงประสบการณ์นี้ในขณะที่เขาสร้างประติมากรรมอย่างเป็นระบบ

“ดีขึ้นนิดหน่อย”

การทำประติมากรรมจากทรายเป็นเรื่องที่ดีเพราะเขาสามารถแก้ไขความผิดพลาดได้

“ดูเหมือนเมื่อก่อน อืม”

ประติมากรรมของวีดค่อยๆ เติมเต็มพื้นที่ว่างในโอเอซิส ตอนแรกเขาแค่พยายามสร้างลูกน้องของเขา

“ฉันไม่คิดว่ามันสมบูรณ์แบบ ลมจะพัดทรายออกไป ฉันต้องรีบทำให้เสร็จ”

เขาแกะสลักอาวุธ เสื้อผ้า และท่าทางที่ไม่ธรรมดาของผู้ชาย

“มันยังไม่เพียงพอ”

ลูกน้องของเขาส่วนใหญ่ขี่อูฐ มันโชคร้ายแต่วีดต้องเริ่มงานประติมากรรมตั้งแต่เริ่มต้นอีกครั้ง

คราวนี้เพิ่มอูฐเข้าไปด้วย

การปรากฏตัวของนักรบทะเลทรายที่ดุร้ายที่ขี่อูฐขณะถือดาบยาว!

นักรบทะเลทรายต้องเผชิญกับทราย ลม และแสงแดดที่ร้อนระอุ เมื่อรูปแบบมีความซับซ้อนมากขึ้น งานที่ซับซ้อนกว่าครึ่งก็ถูกทำลายลง

“มาทำใหม่กันเถอะ จนกว่าฉันจะชอบมันจริงๆ”

เขาจดจ่อกับการแสดงความหวังและความฝันของนักรบทะเลทรายแห่งจักรวรรดิพัลลอส

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ

อย่างไรก็ตาม เขาหมกมุ่นอยู่กับงานมากจนไม่มีแนวคิดเรื่องเวลา

วันหนึ่ง สองวันผ่านไป จนเวลาก็ไร้ความหมาย

เขามักจะทำลายและเริ่มต้นใหม่กลางทาง

วีดจะไม่หยุดจนกว่าจะสมบูรณ์แบบ!

“ฉันต้องมีประสิทธิภาพมากกว่านี้”

เขาทำเครื่องสำหรับผันน้ำและดินแยกจากกัน อูฐและสัตว์ที่ไร้เดียงสาของโอเอซิสจะบ้าไปแล้วที่จะเปลี่ยนหินลับก้อนใหญ่ “ถ้าพวกแกไม่ทำงาน วันนี้พวกแกจะเป็นอาหารเย็นของฉัน”

แรงงานบังคับและการแสวงประโยชน์!

มันยากสำหรับสัตว์ที่อาศัยอยู่ที่โอเอซิส

เขาเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่บดขยี้ทวีปและตอนนี้เขาก็เป็นทรราชแห่งโอเอซิส!

ดินเหนียวที่เกิดจากสัตว์ต่างๆ นั้นแน่นและง่ายกว่าสำหรับวีดที่จะจัดการ

“คนดีๆ จำนวนมากจำเป็นต้องประสบความสำเร็จ คุณอยู่คนเดียวในโลกนี้ไม่ได้จริงๆ”

ประติมากรรมใช้เวลาน้อยลงในการสร้าง มีขีดจำกัดในสิ่งที่เขาสามารถทำได้กับดิน แต่เขาใช้นิ้วของเขาเพื่อแสดงออกอย่างประณีต ในท้ายที่สุด มีนักรบทะเลทรายหลายพันคน ชายหนุ่มแห่งทะเลทรายที่เสียชีวิตก่อนเวลาอันควร นักรบทะเลทรายชั้นยอดปรากฏตัวในทะเลทรายแห่งความเงียบงัน

หนึ่งคือประติมากรรมที่ดีที่สุด การปรากฏตัวของเฮสไทเกอร์ที่หล่อเหลาผิดปกตินั้นทำมาจากดินเหนียว

วีดลดจมูกลงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเดิมมากนัก

“ตอนนี้ถึงคิวของฉันแล้ว”

วีดเริ่มปั้นตัวเองในดินเหนียว เขากำลังนั่งอยู่บนหลังของอูฐแบคเทรี่ยน พร้อมกับดาบสั้นของเขาที่ยกขึ้นและคำรามเสียงดัง!

เขาเพิ่มความยาวของขาเพื่อปรับปรุงอัตราส่วนของร่างกายและเพิ่มคุณสมบัติพื้นฐาน

“นี่มัน… มันเป็นลักษณะตามธรรมชาติของฉัน นี่คืองานที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้ วัสดุน่าจะดีกว่านี้ แต่… ประติมากรรมที่มีค่าที่สุด แล้วถ้าฉันใช้วัสดุคุณภาพสูงล่ะ?”

เขาสร้างนักรบทะเลทรายขณะต่อสู้กับพายุทราย ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีความเสียใจ

ตริ๊ง!

โปรดตั้งชื่อประติมากรรมใหม่

 

“นี่… จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และบุตรแห่งทะเลทราย?”

จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และบุตรแห่งทะเลทรายถูกต้องหรือไม่?

 

"ไม่ มันดูเด็กไปหน่อย… ไม่จำเป็นต้องน่ารำคาญ แค่มีมันเป็นพี่น้องทะเลทราย”

พวกเขาเป็นลูกน้อง แต่เขามีความทรงจำที่สนุกสนานมากมายกับพวกเขา ทุกคนใฝ่ฝันถึงความเบิกบานใจขณะผจญภัยในรอยัลโร้ด

การพิชิตทวีปด้วยนักรบทะเลทรายเป็นการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง

เมื่อหลายร้อยปีก่อนจึงเป็นเรื่องยากที่จะหาร่องรอยของจักรวรรดิพัลลอสในตอนนี้

เหล่าพี่น้องทะเลทรายถูกต้องหรือไม่?

 

"ถูกต้อง"

ตริ๊ง!

- แม็กนั่ม โอปัส! เหล่าพี่น้องทะเลทรายเสร็จสิ้นแล้ว!

ผลงานชิ้นโบแดงอันยาวนานที่สร้างขึ้นในโอเอซิสในตำนานของทะเลทรายแห่งความเงียบงัน!

ประติมากรรมชิ้นนี้สร้างเสร็จโดยประติมากรรมในขั้นตอนสุดท้ายบนเส้นทางสุดท้าย

มันคือประติมากรรมที่สร้างขึ้นในสถานที่ที่ไม่มีใครมา เป็นสถานที่ในตำนานที่ต้องใช้ความอุตสาหะที่ไม่สิ้นสุดและความรู้สึกของความท้าทาย

นักรบแห่งช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทะเลทราย

ประติมากรรมที่สร้างขึ้นจากความพยายามและหยาดเหงื่ออันบริสุทธิ์ของประติมากรจะกลายเป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่สุดของทะเลทราย

คุณค่าทางศิลปะ: 13,800

คุณสมบัติพิเศษ: เหล่าพี่น้องทะเลทรายจะเพิ่มอัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตและมานา 55% ต่อวัน

อัตราการเกิดและค่าสถานะพลังชีวิตของอูฐในพื้นที่ทะเลทรายจะเพิ่มขึ้น 86%

ความเร็วในการเคลื่อนที่จะเพิ่มขึ้น 26%

ค่าสถานะทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 45%

คุณสมบัติธาตุลมจะเพิ่มขึ้น 33%

ทักษะดาบขั้นกลาง เลเวล 5 หรือน้อยกว่าจะมีความสามารถเพิ่มขึ้นอย่างถาวร

ความอดทนและจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างถาวร 10

นักรบจะมีคุณสมบัติทางกายภาพเพิ่มขึ้นสองเท่าต่อหน้าทราย

เอฟเฟกต์ไม่ทับซ้อนกับรูปปั้นอื่นๆ

จำนวนผลงานระดับแม็กนั่ม โอปัสปัจจุบันที่สร้าง: 19

 

ทักษะความชำนาญในการแกะสลักดีขึ้น

ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 850

ค่าสถานะศิลปะเพิ่มขึ้น 64

ความอดทนเพิ่มขึ้น 49

ความอึดเพิ่มขึ้น 16

ค่าสถานะทั้งหมดจะได้รับ 3 แต้มเพิ่มเติมสำหรับการสร้างประติมากรรมระดับแม็กนั่ม โอปัส

 

-ประติมากรรมเหล่าพี่น้องทะเลทรายได้จัดให้เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ทางใต้

เพิ่มโอกาสที่ทายาทของนักรบทะเลทรายจะเกิด

พวกเขาจะมีจิตวิญญาณการต่อสู้และความสามารถในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม

นักรบที่เห็นรูปปั้นนี้สามารถเรียนรู้ทักษะการต่อสู้

 

วีดได้รับลำบากตรากตรำอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงคาดหวังเพียงผลงานชิ้นเอกที่ดีเท่านั้น การสร้างผลงานชิ้นโบแดงเป็นมากกว่าที่เขาคิด

"มาดูกัน การยืนยันทักษะการแกะสลัก!”

-ทักษะแกะสลักขั้นสูง เลเวล 9 (99.8%): คุณสามารถสร้างประติมากรรมได้

ประติมากรรมที่สวยงามจะขายในราคาสูง สร้างประติมากรรมที่มีเกียรติและคุณสามารถเผยแพร่ชื่อของคุณไปทั่วทวีป

 

“มันเพิ่มขึ้น 0.3%”

การชดเชยมีน้อยเมื่อเทียบกับความทุกข์ทรมานสามเดือนของเขาในทะเลทรายทางใต้

แต่เขายังได้รับมรดกของเฮสไทเกอร์ที่ทิ้งไว้ในทะเลทรายแห่งความเงียบงันด้วย ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เลวร้าย

“เหลืออีกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แล้วฉันจะได้ไม่ต้องเก็บค่าประสบการณ์ทักษะอีก”

เขารู้สึกเศร้าเมื่อเขาคิดถึงงานแกะสลักอีกต่อไป

ตริ๊ง!

เวลาผ่านไปนานตั้งแต่การก่อตั้งทวีปเวอร์เซลล์

"ฮะ? นี่คืออะไร?"

ทันใดนั้นหน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้นและได้ยินเสียงผู้หญิงลึกลับจากท้องฟ้า

โลกถูกปกคลุมไปด้วยแสงแดดอบอุ่น ฝนชื้น และพืชที่กำลังเติบโต ในทะเลและบนบก สิ่งมีชีวิตต่างรู้จักปีติและความทุกข์

 

“ภารกิจอื่น?”

- สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีชีวิตที่ดุร้ายและไม่ลังเลที่จะปล่อยอารมณ์ที่รุนแรง

เมื่อมนุษย์แสดงความปีติยินดี ความเจ็บปวด และอารยธรรมเติบโตขึ้น มันนำไปสู่ความอุดมสมบูรณ์ทางวิญญาณ

เทพธิดาเฮสเทียได้เชิญมนุษย์ที่มีระดับสูงสุดในศิลปะ

 

-การแกะสลักปาฏิหาริย์ใหม่เสร็จสิ้นแล้ว

เทคนิคลับในการแกะสลักถูกสร้างขึ้นด้วยมือของคุณ

มันไม่ได้รายงานอย่างเป็นทางการต่อวิหารเฟรย่า อย่างไรก็ตาม เทพธิดาคอยเฝ้าดูคุณอยู่เสมอ และมีความสุขที่ได้เห็นเทคนิคการแกะสลักรูปแบบใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้น

 

เทคนิคการแกะสลักลับ

มันเป็นขั้นสุดท้ายในภารกิจปรมาจารย์ประติมากร แม้ว่าเขาจะทำทักษะนี้เสร็จ แต่เขาก็ยังต้องรายงาน

การได้รับเทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้ายและการทำสงครามกับจักรวรรดิฮาเว่นทำให้รายงานของเขาล่าช้า

อีกอย่าง หน้าต่างข้อความระบุว่าภารกิจปรมาจารย์การแกะสลักเสร็จสิ้นแล้ว นอกจากนี้ข้อความยังนำไปสู่ขั้นตอนสุดท้าย!

“นี่อาจจะเป็น… กระบวนการที่แท้จริงของการเป็นปรมาจารย์?”

รอยยิ้มชั่วร้ายพยายามจะกระจายไปทั่วใบหน้าของวีด

- คุณจะตอบรับคำเชิญของเทพธิดาเฮสเทียหรือไม่?

เมื่อตอบรับคำเชิญแล้ว คุณจะเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายของการเป็นปรมาจารย์ประติมากร

 

มันคงโง่ที่จะปฏิเสธขั้นตอนสุดท้ายของการเป็นปรมาจารย์ประติมากร

เขาได้ผ่านความพยายามอย่างมากจนกระทั่งเขาได้รับคำเชิญจากเทพธิดา

วีดเชิดคางขึ้นทำมุม 45 องศาอย่างเย่อหยิ่ง

“อืม ฉันไม่ว่าง แต่ฉันจะตอบรับคำเชิญ”

คุณได้ตอบรับคำเชิญของเทพธิดาเฮสเทียแล้ว

 

บันไดที่งดงามตระการตาซึ่งสร้างจากแสงส่องลงมาจากท้องฟ้าสู่โอเอซิส

“หมายความว่าฉันต้องเดินขึ้นไป”

เขาสังเกตเห็นอย่างน้อย 100 ขั้น

วีดปีนขึ้นบันไดแห่งแสงอย่างรวดเร็ว บันไดมีไฟที่เป็นสัญลักษณ์ของเทพธิดาเฮสเทีย

“มันน่าทึ่งมาก”

 วีดปีนบันไดที่ทำจากแสงและไฟขึ้นไปบนฟ้า บันไดที่เขาก้าวผ่าน ก็ค่อยๆเลือนลางหายไป

มีเพียงบันไดที่อยู่ข้างหน้าเขาเท่านั้น

'ถ้าฉากนี้ถูกฉายในภายหลัง… หุหุ สุดยอดจริงๆ'

หลังจาก 30 นาที

วีดไปถึงที่สูงพอสมควรและมองลงมา

เนื่องจากไม่มีภูเขาและทะเลสาบ ทะเลทรายจึงแผ่ขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดด้านล่างเขา ยกเว้นโอเอซิส

'ขาของฉันเจ็บเล็กน้อย และทำไมมันน่ากลัวจัง? เป็นที่น่าตกใจเมื่อลมพัด'

เขาสนุกกับการบินผ่านก้อนเมฆที่ระดับความสูงบนหลังไวทรี

ในเวลานั้นเขายังคงรู้สึกมั่นใจเพราะเขาสามารถใช้ทักษะของเขาได้

“ฉันต้องไปต่อ ร่างกายของฉันยังคงถูกปรับสภาพจากทะเลทรายแห่งความเงียบงัน”

และสองชั่วโมงต่อมา

- การออกกำลังอย่างหนักทำให้เกิดความเหนื่อยล้าอย่างรุนแรง

พละกำลังและพลังชีวิตสูงสุดลดลง

 

ตอนนี้ทะเลที่อยู่เหนือทะเลทรายก็มองเห็นได้

“หึหึหึ ทำไมมันสูงจัง ฉันกลับไปไม่ได้อีกแล้ว!”

วีดเกาะติดกับบันไดแสงด้วยแขนและขาของเขาในขณะที่เขาคลานขึ้นไป

* * *

“มันไม่ใช่อย่างนั้น”

“ดาบของฉันดีกว่ามาก”

ตั้งแต่วีดจากไป ฟาบิโอและเฮอร์แมนซึ่งทำงานเกี่ยวกับฮีเลียมก็มีปากเสียงกันเป็นครั้งคราว

“ดูของฉัน นายไม่รู้สึกถึงศักดิ์ศรีของดาบเหรอ?”

“ศักดิ์ศรีอะไร? มันล้าสมัย ดาบอันแหลมคมนี้ปลดปล่อยความคาดหมาย และการแปรรูปโลหะนั้นไร้ที่ติ”

“ดาบแตกต่างจากเกราะ เจตจำนงและทิศทางของฉันถูกต้อง”

“ถ้านายเป็นช่างตีเหล็กตัวจริง นายควรจะสามารถจัดการกับโลหะได้ตามต้องการ รูปแบบของนายมีข้อจำกัด "

"อะไรนะ? นายพูดอะไรออกมา?"

“มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ฉันจะสอนนายเกี่ยวกับช่างตีเหล็ก”

ฟาบิโอและเฮอร์แมนอายุ 40 กลางๆ ดังนั้นพวกเขาจึงดื้อรั้น

พวกเขาพยายามสร้างดาบที่แข็งแกร่งที่สุดจากฮีเลียมด้วยความร่วมมือ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะประสานกัน

คนหนึ่งคือคนแคระผู้ครองตำแหน่งช่างตีเหล็กที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทวีป และอีกคนเป็นช่างฝีมือดาบที่เก่งที่สุด

ลักษณะของช่างตีเหล็กคือความภาคภูมิใจและความดื้อรั้น

ฟาบิโอเข้มงวดในขณะที่เฮอร์แมนใจดีต่อผู้คน ในวัยนี้ ศักดิ์ศรีก็ไม่มีความหมายสำหรับพวกเขา

“นี่จะเป็นการแข่งขัน”

"ตกลง นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ ผู้สร้างดาบที่ดีที่สุดจะมีสิทธิ์ใช้ฮีเลียมนี้”

“ฉันจะยอมรับการแข่งขัน”

ฟาบิโอและเฮอร์แมนพักเรื่องฮีเลียมและแข่งขันกันทำดาบจากเหล็ก

ใช้เวลานานกว่าหนึ่งเดือนและสถานีต่างๆ ก็เข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ผลที่ได้ก็คลุมเครือ

ประสิทธิภาพของดาบของฟาบิโอดีขึ้นเล็กน้อย แต่ของเฮอร์แมนนั้นสมบูรณ์แบบและสวยงามกว่า

พวกเขาพิจารณาฝ่ายตรงข้ามและไม่พอใจกับผลลัพธ์นี้

“อีกครั้งหนึ่ง”

“คราวนี้ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าดาบที่แท้จริงคืออะไร”

ฟาบิโอชนะด้วยความแตกต่างเล็กน้อยในการแข่งขัน

เขาทำดาบแห่งอดีตกาล

มันเป็นประสบการณ์ที่หายากสำหรับช่างตีเหล็ก

ในที่สุดฮีเลียมก็เข้ามาอยู่ในมือของฟาบิโอ แต่เฮอร์แมนยิ้มจากข้างหลังเขา

“เกมยังไม่จบ ฉันเป็นคนทำดาบในตำนานจริงๆ”

เฮอร์แมนยังมีฮีเลียมสำหรับทำดาบอีกด้วย อันที่จริง นี่เป็นหนึ่งในเงื่อนไขของวีด

“ละลายเกราะอัศวินแห่งองค์เทพี คุณสามารถใช้ซ้ำเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ที่ดีขึ้นได้หรือไม่”

“นายให้ฉันจริงๆเหรอ”

"ใช่ และผมได้ยินมาว่าภารกิจของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เกี่ยวข้องกับช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์”

"โอ้ มีข้อมูลดังกล่าวด้วยหรือ? ฉันคิดว่าพวกเขาลงมือฆ่าไปมั่วๆเท่านั้นเอง”

“พิชิตทวีปกลางและฆ่าช่างตีเหล็กที่พวกเขาพบ”

“…”

“เพื่อที่จะเพิ่มความเชี่ยวชาญของคุณในขั้นสุดท้าย จำเป็นต้องมีการสร้างดาบพิเศษหรือดาบในตำนาน”

“ถ้าดาบ… จนถึงตอนนี้ฉันทำได้แค่เล่มเดียว”

“การทำดาบที่ดีที่สุดเป็นเงื่อนไขพื้นฐานในการเป็นช่างตีเหล็ก เช่นเดียวกับปรมาจารย์ดาบที่ต้องการประสบความสำเร็จในการออกล่าหรือการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ คุณต้องมีชื่อเสียงทั่วทั้งทวีปจึงจะได้รับการยอมรับว่าเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์”

“มันไม่ใช่ปัญหาง่ายๆ”

เฮอร์แมนสังเกตว่าฟาบิโอหยุดนิ่งแม้จะทำดาบดีๆ มากมาย มีดาบดีๆมากมาย แต่เขาไม่สามารถสร้างดาบที่ดีที่สุดได้

ฟาบิโอได้ร่วมมือกับกิลด์เฮอร์มีสตั้งแต่เนิ่นๆ และทำงานกับวัสดุหายากมากมาย แต่เขาไม่ได้มุ่งความสนใจไปที่ดาบ

ผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสที่ถืออาวุธของเขามุ่งเน้นไปที่การออกล่าที่มั่นคงมากกว่าภารกิจที่อันตราย

“ฟาบิโอจะมาที่นี่เพื่อแปรรูปฮีเลียม เพื่อที่จะหยุดเขาจากการเป็นปรมาจารย์ ให้แข่งขันกับเขาและทำให้เสียเวลา”

"จริงหรือ?"

"ใช่ ไม่ว่าผลการแข่งขันจะเป็นอย่างไร แค่ถ่วงเวลาให้นานขึ้น”

ฟาบิโอมาที่อาณาจักรอาร์เพนเพื่อหาฮีเลียมและจบลงด้วยการเสียเวลาในการแข่งขัน

* * *

แม้ว่าเธอจะเป็นอาชีพเบอร์เซิร์กเกอร์ ซอยูนก็วางดาบลง

'ฉันไม่ต้องการที่จะต่อสู้เว้นแต่ฉันจะปกป้องเขา'

เธอพบความสงบและความมั่นคงของจิตใจ

ผู้เล่นอันดับอื่น ๆ เลเวลเกินเธออย่างรวดเร็ว

แต่ในระหว่างที่วีดไม่อยู่ ซอยูนก็เข้ามาดูแลอาณาจักรอาร์เพน

* * *

พระราชวังโลกา

ห้องโถงใหญ่ สถานที่ที่กษัตริย์และขุนนางระดับสูงจะมารวมตัวกันเพื่อหารือเกี่ยวกับนโยบาย

บุคคลสำคัญของอาณาจักรอาเพ่นรวมตัวกันในที่เดียว

มีมากถึง 300 คน!

มันเริ่มต้นด้วยโมราต้า แต่อาณาจักรอาร์เพนกว้างใหญ่จนมีผู้เล่นจำนวนมากอาศัยอยู่ในนั้น

ผู้อยู่อาศัยที่เป็นตัวแทนของเมืองและผู้เล่นที่มีทักษะโดดเด่นเข้าร่วม

ขุนนางของอาณานิคมทางเหนือที่เพิ่งเข้าร่วมก็เข้าร่วมด้วย

สามเดือนต่อมา พวกเขาได้กลายเป็นผู้ปกครองถาวรของอาณาจักรอาเพ่น

“อาณาจักรอาเพ่นคือทางไป ฉันอยากจะมุ่งเน้นไปที่ความมั่นคงภายในมากกว่าทำสงครามกับอาณาจักรฮาเว่น”

“ปล่อยให้อาณาจักรฮาเว่นอยู่ตามลำพัง? คุณคิดว่าพวกเขาจะละทิ้งความทะเยอทะยานสกปรกของพวกเขางั้นหรือ”

“เราจำเป็นต้องเสริมกำลังกองทัพของเรา เงินของอาณาจักรอาเพ่นกำลังถูกเทลงในงานวิศวกรรมโยธา”

“แต่นั่นไม่ใช่การเพิกเฉยต่อการตัดสินใจของวีดเหรอ? พิจารณาสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ สวนน้ำพูยอล สะพานที่สวยงาม และเครือข่ายคมนาคมที่เชื่อมผืนดินอันกว้างใหญ่ มีการก่อสร้างเมืองและการพัฒนาเศรษฐกิจ ผู้เล่นทั่วไปยินดีกับนโยบายของวีด”

“ผลลัพธ์ที่ดีไม่ใช่สิ่งเดียวที่สำคัญ คุณต้องดูกระบวนการ คนหนึ่งตัดสินใจตามอำเภอใจ...”

“คุณวีดเป็นราชา ดังนั้นเขาจึงมีคุณสมบัติ ก่อนอื่น นี่ไม่ใช่อาณาจักรของวีดหรอกเหรอ?”

“เราไม่ใช่ทาส เราเป็นเจ้าเมือง เราจึงสามารถพูดได้ พอแล้ว"

“หากงบประมาณของโครงการวิศวกรรมโยธาลดลง สถาปนิกก็จะเพิกเฉย เราควรให้เกียรติสถาปนิกมากขึ้น”

มีตัวแทนจำนวนมาก ไม่สามารถแยกนักการเมืองออกจากการประชุมนี้ได้

ราชาวีดผูกขาดรักษาตำแหน่งและการตัดสินใจด้านการบริหาร

ขุนนางอาวุโสต่อต้านเรื่องนี้อย่างแข็งขัน

ขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงกันเสียงดัง ซอยูนซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองชั่วคราวก็ปรากฏตัวขึ้น

“…”

เงียบจนได้ยินเสียงเข็มตก

'สวย'

'เทพธิดา ไม่ใช่แค่ลัทธิโจ๊กหญ้า แต่เป็นเทพธิดาของโลกทั้งใบ'

'ฮู้ววว วันนี้ฉันสามารถเห็นเทพธิดาได้อย่างเต็มที่'

ซอยูนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า

“คุณวีดจากไปนานแล้ว จึงขอให้ฉันมาแทนที่ มีสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ฉันขอโทษก่อนเริ่มการประชุมครั้งนี้”

ลอร์ดแห่งปราสาทเวนท์

โอแบรอนหัวหน้าของกิลด์กุหลายเยือกแข็งส่ายหัว

“สิ่งต่าง ๆ สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาในขณะที่มีชีวิตอยู่ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องขอโทษ เราไม่สามารถรับไว้ได้ กรุณานั่งลงเถิด”

“คำพูดของโอเบรอนนั้นดี คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษเลย”

"ถูกต้อง!"

เหล่าผู้เล่นที่รวมตัวกันในห้องโถงใหญ่รู้สึกเศร้ากับคำขอโทษของซอยูน

'ไม่สำคัญว่าเขาจะมาช้าหรือไม่มาเลย นั่นคือ…'

'ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีที่ท่านวีดไม่มา ขอบคุณมาก'

'ฉันหวังว่าเขาจะไม่มาอีก... ไม่จำเป็นที่เขาต้องมา'

ผู้คนก็มีน้ำใจไม่ขาดสาย ซอยูนกล่าวขอบคุณสั้นๆ แล้วเริ่มวาระการประชุม

“ฉันได้ยินมาว่ามีความต้องการอย่างเป็นทางการสำหรับราชอาณาจักรอาเพ่นเพื่อลดงานโยธา”

“…”

ความเงียบ

ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้

'งานวิศวะโยธา ใครเป็นคนพูดอย่างนั้น? อ่า ฉันจำอะไรไม่ได้เลย ฉันแค่หลงใหลในความงามของเธอ’

'ท่านเทพธิดา โอ้ ท่านเทพ…'

ซอยูนค้นหาบันทึก

“คุณโมนัคแห่งเมืองลุนด์ได้วิพากษ์วิจารณ์โครงการวิศวกรรมโยธาอย่างเปิดเผย เนื่องจากคุณอยู่ที่นี่ ช่วยบอกความเห็นที่ถูกต้องกว่านี้หน่อยได้ไหม หากคุณมีข้อร้องเรียนใด ๆ โปรดบอกฉัน”

โมนัคเป็นหนึ่งใน 1,000 ยอดฝีมือชั้นนำของรอยัลโร้ดและเป็นเจ้าของเมืองท่าลุนด์

ทุกคนต่างจ้องมองไปที่โมนัค ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดขมวดคิ้ว

“เอ่อ… นั่น…”

โมนัคยืนขึ้นและกล่าวว่า

“งานวิศวกรรมโยธา… ความมุ่งมั่นของกำลังคนในบางพื้นที่ไม่มีประสิทธิภาพมาก… อ่าเปล่า ฉันเดาว่าฉันคิดผิด ฉันคิดผิด นโยบายปัจจุบันของอาณาจักรอาเพ่นนั้นสมบูรณ์แบบ”

ซอยูนยิ้มอย่างอ่อนโยน

เธอดีใจที่ผู้คนยกย่องนโยบายของวีด

พวกลอร์ดพอใจมากเมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ

“ท่านผู้สำเร็จราชการ องค์ราชินี ข้ามีข้อเสนอ”

คาลเดสผู้มีชื่อเสียงในเรื่องความเกียจคร้านยกมือขึ้น”

"บอกเรา"

"ขอรับ พบเหมืองขนาดใหญ่ในภูเขาใกล้เมืองของข้า อาณาจักรอาเพ่นขาดแคลนทรัพยากรแร่มิใช่หรือ? หากมีการสนับสนุนทางการเงินข้าก็สามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว”

"เป็นความคิดที่ดี ส่งข้อมูลที่ถูกต้องมา ฉันจะตรวจสอบและให้คำตอบคุณในวันพรุ่งนี้”

"ขอขอบคุณ"

ซอยูนจัดการงานธุรการอย่างชำนาญ

พวกลอร์ดไม่ได้เรียกร้องใดๆ ที่ไม่สมเหตุสมผล ข้อโต้แย้งที่มักทำให้การประชุมหายไปนาน

มีการถกเถียงกันอย่างจริงจังและสนุกสนานเกี่ยวกับการพัฒนาอาณาจักรอาเพ่น

'ฉันต้องครองตำแหน่งลอร์ดแห่งอาณาจักรอาเพ่นต่อไป'

'ถ้าอาณาจักรฮาเว่นพยายามยึดครองดินแดนทางเหนือ ฉันจะต่อต้าน'

'อืม... ฉันต้องรักษาตำแหน่งนี้ไว้ให้ลูกชายของฉัน เขาต้องได้รับมรดก'

การเมืองและฝ่ายต่างๆ ไม่สำคัญสำหรับซอยูน

* * *

วีดปีนบันไดแสงทั้งๆ ที่เจ็บปวด

ดวงดาวมากมายอยู่ใกล้เขา

ใต้ทวีปเวอร์เซลล์ดูเหมือนดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่สวยงาม

หากปราศจากพรของเฮสเทีย เขาคงเสียชีวิตจากการสูญเสียพละกำลัง

ขณะที่วีดขึ้นบันได เขาก็จ้องไปที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินอย่างใกล้ชิด ภูมิประเทศและทะเลมองเห็นได้เลือนลางผ่านก้อนเมฆ ดังนั้นเขาจึงสามารถพบร่องรอยของโมราต้าและอาณาจักรอาร์เพน

มันเป็นดาวเคราะห์ที่สวยงามมาก แต่วีดไม่มีเวลาคิดมาก เหมือนเดินไปตามถนนและเจอเงินในระยะ 400 เมตร

'มีทวีปใหม่นอกเหนือจากที่ราบแห่งความสิ้นหวัง ยังไม่มีใครมาเลย… ค่อนข้างกว้าง นั่นคือรูปแบบทั้งหมดของทะเลทรายแห่งความเงียบงัน มีพื้นที่ดันเจี้ยน และ 10 เขตต้องห้าม…'

เขาวางภาพรวมของโลกไว้ในหัวของเขา เขาไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์เมื่อไร

แม้ว่าเขาจะลืมเรื่องคณิตศาสตร์หรือภาษาอังกฤษ วีดก็ยังจำความรู้เบ็ดเตล็ดทั้งหมดเกี่ยวกับรอยัลโร้ดได้!

ในที่สุด แท่นบูชาทรงกลมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่ปลายบันไดแสง เทพธิดาเฮสเทียกำลังรอวีดอยู่ที่แท่นบูชาที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิง

'มันอันตรายไหม'

วีดเดินไปที่แท่นบูชา

เจ้าเป็นมนุษย์ที่มาถึงจุดสิ้นสุดของศิลปะ ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนแห่งเทพ นี่เป็นครั้งแรกที่มนุษย์มาที่นี่

 

เสียงอันไพเราะของเฮสเทีย

วีดผ่านประสบการณ์มากมาย ดังนั้นเขาจึงคุกเข่าลงตรงหน้าแท่นบูชาอย่างระมัดระวัง

“ข้าเป็นเพียงนักเดินทางที่มีงานยุ่งและเป็นประติมากรที่ขยันขันแข็ง ข้าคิดว่าโลกและชีวิตที่สร้างขึ้นโดยเหล่าทวยเทพเป็นประติมากรรมที่สวยงาม ดังนั้นข้าจึงถวายเกียรติแด่เทพธิดาเฮสเทีย ท่านเทพธิดา นี่คือดินแดนแห่งทวยเทพหรอกหรือ?”

เป็นที่ซึ่งมีเหล่าเทพอยู่จริง พูดง่ายๆ ก็คือ ดินแดนแห่งเทพเจ้าเชื่อมต่อกับโลกมนุษย์ มักจะมีผู้พิทักษ์เฝ้าอยู่ หลังจากผ่านแท่นบูชาแล้วเจ้าจะอยู่ในอาณาจักรแห่งเทพเจ้า

 

วีดมองไปรอบๆ มีแสงไฟลอยอยู่ในรูปของสิ่งมีชีวิตต่างๆ หากมีผู้บุกรุก พวกมันก็จะปรากฏตัวและโจมตี

'พวกเขาดูแข็งแกร่งจริงๆ'

เขามีความรู้สึกว่าอย่างน้อยเขาต้องแข็งแกร่งพอ ๆ กับเฮสไทเกอร์ที่จะฝ่าฟันไปได้

'ถ้ามีผู้พิทักษ์ก็คุ้มแล้ว เหล่าทวยเทพย่อมมีสมบัติอย่างแน่นอน คงจะดีถ้าฉันสามารถขโมยพวกมันมาทั้งหมด'

วีดป้อนข้อมูลอีกชิ้นหนึ่งในหัวของเขา

คุณแกะสลักความงามให้โลก ตอนนี้ข้าจะให้ภารกิจอันยิ่งใหญ่แก่เจ้า

 

“พระองค์ทรงโปรดบอกข้าเถิด ข้าจักทำตามพระดำรัสของท่านเทพธิดาเฮสเทีย”

ความเป็นไปได้ของภารกิจบังคับมีสูง ดังนั้น วีดจึงตัดสินใจมองในแง่ดี

ในฐานะประติมากร เจ้าคงจะเสียใจมากมายในชีวิต

 

“แน่นอน มันเป็นเรื่องธรรมดา… อา ไม่มีอะไร”

วีดตอบโดยไม่ตั้งใจ

โชคดีที่เฮสเทียไม่สนใจและยังคงพูดต่อไป

มีงานศิลปะมากมายเหลืออยู่ในโลก มีหลากหลายขนาดและรูปทรง มันถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ กระตุ้นจิตใจของผู้คน และนำไปสู่การพัฒนาของอารยธรรม แต่ในฐานะมนุษย์ เจ้าไม่สามารถทำเกินขีดจำกัดของวัสดุได้

 

วีดฟังคำพูดของเฮสเทีย

หัวข้อของประติมากรรมมีความสำคัญ แต่ก็ต้องพิจารณาลักษณะของวัสดุด้วย

วัสดุชั้นดีจะช่วยให้มีรายละเอียดที่ดีและเล็ก

วีดจินตนาการถึงประติมากรรมที่เขาสร้างขึ้นในหัวของเขา

ในฐานะประติมากร เจ้าจะเปิดเส้นทางใหม่ในถนนสายศิลปะ ดังนั้นข้า เฮสเทียจะให้โอกาสเจ้า

 

วีดกลืนน้ำลาย

'เทพธิดาเรียกฉันมาที่นี่เพื่อให้โอกาสฉัน สิ่งที่ยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น ภารกิจที่มีรางวัลมหาศาล? ฉันต้องการเงินเป็นจำนวนมาก’

เจ้าจะก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์

 

“ข้ามขีดจำกัด?”

ประติมากรรมของเจ้าจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้และทุกคนจะสามารถเห็นมันได้ การทำเช่นนี้ เจ้าจะสามารถท้าทายรูปแบบศิลปะสุดขั้วได้

 

ตริ๊ง!

- ความท้าทายของปรมาจารย์ประติมากร

ประติมากรวีดได้สร้างประติมากรรมมากมาย

เทพธิดาเฮสเทียได้ให้โอกาสใหม่แก่เขา

ใช้พลังของเหล่าทวยเทพสร้างประติมากรรมดวงดาว!

สร้างดาวดวงใหญ่ที่จะส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำคืนของทวีปเวอร์เซลล์

สามารถใช้การตัด หลอม หรือวิธีการอื่นใด

ดาวของประติมากรจะส่องสว่างโลกตลอดไป

จะได้รับพรตามลักษณะงาน พรจะถูกนำไปใช้กับประติมากรรมอื่นๆ ของคุณ

หากประติมากรรมชิ้นสุดท้ายก่อนที่จะเป็นปรมาจารย์ล้มเหลว ภารกิจจะจบลงด้วยความล้มเหลวและเทพธิดาเฮสเทียจะผิดหวัง

เฮสเทียมอบพลังแห่งการสร้างวัสดุ บินอย่างอิสระและไฟ

คุณจะไม่สามารถเสียชีวิตในอวกาศได้ แต่ประโยชน์ของความเป็นอมตะจะหายไปเมื่อคุณเหยียบพื้น

ระดับความยาก: ภารกิจปรมาจารย์ประติมากร

รางวัลตอบแทน: ปรมาจารย์ประติมากร

ของขวัญอันรุ่งโรจน์ของเฮสเทีย

ข้อจำกัดของภารกิจ: ทักษะการแกะสลักขั้นสูง 99.8% เลเวล 9

หากภารกิจล้มเหลว 10% ของทักษะแกะสลักจะหายไปและชื่อเสียงจะลดลง 35,000

 

ขั้นตอนสุดท้ายของภารกิจปรมาจารย์ประติมากร!

แกะสลักดวงดาว!

วีดเลียริมฝีปากของเขา

'ชิ้นสุดท้ายอยู่ในระดับที่ยอดเยี่ยมจริงๆ'

มีกองไม้เน่าหลงเหลืออยู่บนดาวดวงนี้

ดาวดวงหนึ่งอาจดูเล็กเมื่อเทียบกับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ แต่ความเย่อหยิ่งและสง่าราศีของดาวของเขาที่อยู่ท่ามกลางดวงดาวเหล่านั้นจะยิ่งใหญ่มาก

'ชื่อของฉันจะเชื่อมโยงกับดวงดาว แน่นอนว่าการเก็งกำไรที่ดินหรือค่าเข้าชมคงเป็นไปไม่ได้ ดี แย่หน่อย แต่ก็ช่วยไม่ได้อะนะ’

- พลังของเฮสเทียได้รับแล้ว

คุณสามารถสร้างดาวได้เพียงครั้งเดียว

สามารถจัดการไฟได้ไม่จำกัดสำหรับประติมากรรมชิ้นนี้

คุณสามารถบินไปในอวกาศ

จากนี้ไปคุณจะไม่สามารถตายได้จนกว่าภารกิจจะเสร็จสิ้น

อย่างไรก็ตาม การลงไปสู่โลกของมนุษย์จะถือเป็นการละทิ้งภารกิจและร่างกายของคุณจะถูกทำลาย

 

วีดกำหมัดแน่น

“ถ้าฉันทำสิ่งนี้ ฉันจะกลายเป็นปรมาจารย์ที่แท้จริง ในที่สุดฉันก็จะกลายเป็นปรมาจารย์ประติมากร”

จบเล่ม 46 เจอกันใหม่เล่ม 47

ผู้แปล : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล