เล่ม
34
ตอนที่ 2: ซาฮับและราชินีเอเวน แปลโดย แอดชิน
เพจ เราอ่านนิยายแปล
สถานที่วีดมาถึงด้วยจินตภาพเคลื่อนย้ายของยูริน
คือ ที่ราบสูงไบร้ซ์
มันเป็นทุ่งหญ้ากว้างและแบนราบอยู่ในตำแหน่งที่สูงมาก ฝูงแกะและสัตว์ป่าเช่นเสือดาวและหมีไฟกำลังวิ่งไปมา ไม่มีที่กำบังหรือหลบซ่อนแต่อย่างใด ดังนั้นเหล่าผู้เล่นจึงแทบไม่อยากมาที่นี่เพื่อออกล่า
“ นี่คือสถานที่ที่ซาฮับปลดเกษียณสินะ”
ในอดีตเขาได้พบกับซาฮับที่กราพาสหนึ่งในสิบเขตหวงห้าม วีดใช้เขาเพื่อออกล่าและหารายได้ วีดรู้จักทักษะการต่อสู้ของซาฮับดีกว่าใครๆ
'เขาแข็งแกร่ง และฉันรู้ว่าเขาต่อสู้อย่างไร '
เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญในการแกะสลักและชำนาญการใช้ดาบ
“ เขาเป็นบุคคลที่ฉันลืมไม่ได้”
ในความทรงจำของเขา ซาฮับทำงานเยี่ยงทาส แน่นอนว่าเขาต้องตอบแทนพระคุณที่มีต่อซาฮับ
'ฉันต้องใช้โอกาสนี้เพื่อให้เขาทำงานอีกครั้ง'
ความทรงจำที่มีความสุขด้วยการล้างบางดันเจี้ยนกับซาฮับในกราพาส
ซาฮับจะช่วยได้มากถ้าเขาต้องการบุกวังหลวงแห่งปอร์ทู
ในกรณีของ NPC
หากระดับความใกล้ชิดหรือการมีส่วนร่วมไม่สูง พวกเขาก็จะไม่ติดตามอย่างง่ายดาย นอกจากนี้ NPC ระดับสูงต้องการการสนับสนุนจำนวนมากก่อนที่จะเคลื่อนไหว
นั่นเป็นเหตุผลที่วีดต้องใช้ค่าอุทิศมากมายในวิหารเฟรย่า
เมื่อเขาต้องการลากอัลเวรอนไปทำภารกิจเสี่ยงอันตราย แต่วีดมีวิธีการที่แน่นอนในการให้ซาฮับทำงาน
“ อัญเชิญประติมากรรม!”
วีดเรียกเซอร์เบรัสออกมา
ปกคลุมด้วยออร่าสีดำ มันเป็นสุนัขสามหัวผู้เฝ้าประตูนรก!
เซอร์เบรัสคำรามเมื่อมาถึง
“โฮ่งงงงงงง!”
“ หุบปาก จงตามกลิ่นนี้ซะ”
วีดนำรูปปั้นที่เขาเคยได้รับจากบ้านของซาฮับมาให้เซอร์เบรัสดม
เซอร์เบรัสเงยหัวขึ้นแล้วมองดู เจ้านายของเขาเรียกเขามา
ดังนั้นเขาจึงคาดหวังว่าจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่
“ อะไร ยังหาไม่เจออีกเหรอ?”
“ โฮ่ง โฮ่ง!”
“ ไปกันเถอะ!”
มันได้รับการปฏิบัติเหมือนสุนัขปกติแม้จะเป็นผู้พิทักษ์แห่งนรก! เซอร์เบรัสสูดดมด้วยหัวทั้งสามแล้วขยับ วีดเรียกเจ้าเหลืองและตามไปจากด้านหลัง
“อุมออออออออออ เจ้านายรูปร่างหน้าตาของท่านเปลี่ยนไปนะ”
“ พอดีมีเรื่องยุ่งยากนิดหน่อยน่ะ”
“ ถ้าท่านทำสิ่งเลวร้ายมากเกินไป
ท่านจะได้รับการลงโทษ….”
“หนวกหูน่า ดูเจ้าสามหัวเป็นตัวอย่างซะ”
จมูกของเซอร์เบรัสไปในทิศทางต่าง ๆ
เมื่อมันก้มดมที่พื้น ไม่จำเป็นต้องเดินไปรอบ
ๆ เพื่อมองหาซาฮับเหมือนในกราพาส ไม่มีสัตว์ร้ายในที่ราบสูงไบรซ์ที่กล้าโจมตีเนื่องจากเซอร์เบรัส
ดังนั้นวีดจึงสามารถติดตามได้อย่างสบาย ๆ ซาฮับสร้างบ้านไม้ซุงไว้ในที่ที่เหมาะสม
"การสร้างบ้านในพื้นที่ที่เงียบสงบล้อมรอบด้วยต้นไม้เป็นที่อยู่อาศัยที่ดี"
ซาฮับไม่ชอบลงหลักปักฐานท่ามกลางผู้คน มันยังคงเป็นความลับที่เขาเป็นปรมาจารย์ดาบ! หากผู้เล่นเพิ่มความสนิทสนมกับเขาหรือทำตามคำขอก็จะสามารถเรียนรู้เพลงดาบประกายแสงได้ แต่ไม่มีผู้เล่นมาพบเขา เขาจึงแกะสลักประติมากรรมอย่างสบายใจ
'เยี่ยมมาก ฉันโล่งใจที่เห็นเขา คราวนี้ฉันจะทำให้เขาทำงานอย่างแน่นอน
'
วีดกระโดดลงมาจากเจ้าเหลืองแล้วเดินไปข้างหน้า
“ ท่านซาฮับ ข้ามาแล้ว!”
“ มีคนมาหรือนี่”
ซาฮับไม่ดีใจที่เห็นเขา มิตรภาพระหว่างพวกเขาได้มลายหายไปตั้งนานแล้ว
"อะไรทำให้เจ้ามาที่นี่?"
ซาฮับถามเขาทันที วีดมองที่ใบหน้าของรูปปั้นที่ซาฮับ กำลังทำอยู่ก่อนที่จะตอบ มันคือราชินีเอเวนที่เขายังไม่ลืม
‘ฉันมีภารกิจที่เกี่ยวข้องกับราชินีเอเวน
แต่ราชองครักษ์ได้เสียชีวิตไปแล้ว ถ้าฉันทำเสร็จ ฉันก็ขอให้ซาฮับช่วยปกป้องอาณาจักรโรเซนไฮม์จากวิหารเอ็มบินยูได้’
มันเป็นความอัปยศเมื่อเนิ่นนานมาแล้ว
ตอนนี้วิหารเอ็มบินยูกำลังออกอาละวาด
ดังนั้นจึงมีภารกิจมากมายในการกวาดล้าง อาจจะมีภารกิจเชื่อมโยงต่อเนื่องที่ดำเนินการตั้งแต่ต้นเหมือนวีด แต่วีดรวมถึงผู้เล่นรายอื่นไม่ได้ทำภารกิจเช่นนี้ เมื่อความปลอดภัยสาธารณะแย่ลงเนื่องจากสงครามและการปกครองแบบเผด็จการ
วิหารเอ็มบินยูจึงมีบทบาทมากขึ้น มีหลายสิ่งที่เกิดขึ้นในทวีปเวอร์เซลล์เนื่องจากผู้เล่นด้วย
วีดไม่สนใจและพูดว่า
“ ข้ามีปัญหาเล็กน้อย ท่านสอนเพลงดาบประกายแสงให้ข้า ดังนั้นข้าจึงคิดว่าท่านสามารถช่วยได้”
“ เราไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน”
“ ชีวิตของผู้คนขึ้นอยู่กับมัน”
"ไปซะ"
เขาไล่วีดกลับไปในทันที! วีดยิ้มอย่างพอใจ
เขาไม่บ่นหรือโทษกล่าว
ความมุ่งมั่นของเขาไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น
“ ข้าสามารถแกะสลักรูปปั้นในพื้นที่ได้ซักพักหนึ่งหรือไม่?”
“ ไม่ใช่ธุระอะไรของข้า แต่ข้าอยากให้เจ้าจากไปภายในคืนนี้ เจ้าดูเหมือนจะไม่มีความสามารถใด
ๆ ในตอนนี้ ดังนั้นหากเจ้าหาที่พัก เจ้าจะต้องตาย”
“ ข้าจะไปเมื่อถึงเวลา”
แน่นอนในเวลานั้นซาฮับจะเป็นทาสของเขา!
วีดตัดสินใจใช้ดินเพื่อสร้างประติมากรรม เขาทำรูปปั้น แต่ตอนนี้เขาอ่อนแอเกินกว่าที่จะแกะสลักหินหรือไม้
'สิ่งที่สำคัญคือทักษะที่ใช้ในการสร้างประติมากรรมมากกว่าวัสดุ'
เจ้าเหลืองและเซอร์เบรัสขุดดินในขณะที่เขาสร้างมันขึ้นมา ร่างของหญิงสาวผู้มีน่องเล็ก ๆ และสวมกระโปรง!
เขาต้องการปั้นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของซาฮับ
“ โฮ่ง โฮ่ง! มันน่าผิดหวัง เจ้านาย”
“อุมอออออออ ประมาณนั้นแหละ! ด้านหลังตรงส่วนขาดูอวบๆนะ”
เจ้าเหลืองและเซอร์เบรัสรู้สึกผิดหวัง เขาไม่ได้สร้างรูปปั้นใด ๆ ให้กับซาฮับ แต่เป็นหนึ่งในราชินีเอเวน จุดที่แตกต่างกันเล็กน้อยคือเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้าโทรมเหมือนสาวชาวนา
'ไม่มีเวลามาก แต่รูปแบบของราชินีเอเวน
ดูดี….'
ต้นแบบไม่ได้เป็นของราชินี
แต่เป็นเด็กสาวเอเวน! แน่นอนซาฮับกำลังดูด้วยสายตาเย็นชา เพียงแค่สร้างประติมากรรมเอเวนจะไม่เพิ่มความสนิทสนมอย่างมีนัยสำคัญ ในบางกรณีอาจทำให้เกิดความเกลียดชังมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะยกระดับความสนิทสนมของวีดกับซาฮับ
ประติมากรรมธรรมดาเสร็จสมบูรณ์!
“ หืมม มันถูกสร้างมาอย่างดี”
แต่วีดก็พอใจ เขาใช้เวลา 20 นาทีก่อนเร่งรีบ สิ่งสำคัญคือรูปลักษณ์ของเอเวนยังคงเหมือนเดิม เขาได้สะสมประสบการณ์มากมายในการสร้างประติมากรรมจนถึงตอนนี้
'บทลงโทษนั้นรุนแรง
แต่ก็ช่วยไม่ได้'
ประติมากรรมที่อาจทำให้เกิดปาฏิหาริย์
วีดใช้ทักษะที่เขาสร้างขึ้นเอง
“ประติมากรรมคืนชีพ!”
|
-ประติมากรรมคืนชีพถูกใช้งาน
ราชินีเอเวนผู้บริสุทธิ์แห่งอาณาจักรโรเซนไฮม์
เธอถูกเรียกตัวกลับสู่ดินแดนแห่งนี้ด้วยศิลปะ
ค่าสถานะทางศิลป์ได้หายไปอย่างถาวร
45
ค่าสถานะความศรัทธาลดลงอย่างถาวร 100
เลเวลลดลง 3
พลังชีวิตและมานาถูกใช้ไป 70
บุคคลที่ฟื้นขึ้นมาจากประติมากรรมคืนชีพจะยังคงมีความรู้และความสามารถ
มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ
แต่พวกเขารู้สึกขอบคุณที่สามารถเคลื่อนไหว
ในโลกนี้ได้อีกครั้ง
|
|
- ความเชี่ยวชาญประติมากรรมคืนชีพเพิ่มขึ้น
|
หนี้ประติมากรรมดินเผา! รูปปั้นหญิงสาวตัวเล็กและมีชีวิตชีวา กระพริบตาและสูดลมหายใจ มันใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งวัน แต่เอเวนกลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
เอเวนและซาฮับตกตะลึงเมื่อพวกเขาจ้องมองกันและกัน
“ซาฮับ ... .”
“เอเวน! เอเวน คุณจริงๆเหรอ?”
“ซาฮับ!”
ซาฮับและเอเวนโอบกอดกัน ความรักอันแสนเจ็บปวดที่เกิดขึ้นท่ามกลางความอดทนของคนทั้งสอง
“ ซาฮับ นี่เป็นไปได้…. ยังไง”
“ อย่าพูดอะไรเลย”
พวกเขาสื่อข้อความผ่านทางสายตา ฉากน้ำตาของทั้งสองที่ไหลออกมาในขณะที่โอบกอดกันนั้น
เป็นแรงบันดาลใจจริงๆ
“หุหุ.”
และวีดก็หัวเราะอย่างชั่วร้ายในมุมมืด! ซาฮับ ลูกผู้ชายกำลังร้องไห้อย่างมีความสุขอันแท้จริง ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ
"มันจบแล้ว สิ่งนี้ทำให้แน่ใจได้ว่าฉันสามารถใช้งานทาสของฉันได้ตามความพอใจ”
วีดไม่ละเลยการบริการหลังจากนั้น เขาเตรียมส่วนผสมไว้ล่วงหน้าเพื่อที่เขาจะได้ปรุงอาหารให้ซาฮับและเอเวน บ้านไม้ซุงนั้นเต็มไปด้วยของตกแต่งประเภททองแดง 3 ชิ้นและเตาผิงก็ให้ความรู้สึกอบอุ่น
ในทวีปเวอร์เซลล์ วีดได้เปรียบจากการประสบความสำเร็จ
คำเยินยอและติดสินบน
จ้อก จ้อก แกร้ง
วีดหยิบแก้วไวน์ที่สวยงามออกมาและพูดด้วยความชื่นชม
“ ข้าได้ยินท่านพูด
แต่ก็ยังลังเลอยู่… ท่านเอเวน ช่างสวยงามจริงๆ ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าทำไมท่านซาฮับจึงตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก”
“ โอะ งั้นเหรอ?”
เมื่อเขาชื่นชม ประจบประจอเอเวน ความสนิทสนมกับซาฮับก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
'สิ่งนี้จำเป็นต่อการใช้ชีวิตในสังคม'
คำเยินยอเงอะงะไม่น่าเชื่อ แต่ถ้าเขาทำให้แน่ใจว่าการชื่นชมออกมาโดยอัตโนมัติ มันก็จะทำกำไรได้
และช่วงบ่ายของวันถัดไป!
เอเวนมีเวลาอยู่ได้น้อยกว่าหนึ่งวันก่อนที่จะหายไปเหมือนละอองน้ำ แต่ซาฮับจะไม่มีวันลืมเอเวน
|
- คุณบรรลุเป้าหมายอันน่าทึ่งของซาฮับแล้ว
เขาจะคิดว่าคุณเป็นผู้มีอุปการคุณตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา
มิตรภาพกับซาฮับตอนนี้ 491
|
ซาฮับคว้าดาบของเขาออกมาทันทีที่เอเวนกลับกลายเป็นรูปปั้น
“ เจ้าพูดว่าต้องการร้องขอหรือ? ชีวิตของผู้คนนั้นตกอยู่ในอันตรายใช่หรือไม่? ข้าจะช่วยเอง เจ้าไม่ต้องพูดเรื่องความยุติธรรม หากเจ้าเอ่ยปากข้าจะช่วยอย่างไม่มีเงื่อนไข”
"ขอบคุณ"
การดำเนินการเพื่อให้ซาฮับเป็นทาสของเขาประสบความสำเร็จ
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
เหลืออีกสองวัน ดังนั้นวีดจึงรีบสั่งเมแพน
“ ฉันต้องการวัสดุแกะสลักที่หรูหรา”
“ ไม้เอลฟ์เหรอ?”
“ไม่ ฉันต้องการอัญมณีที่หายาก
เช่น งาช้าง”
โดยปกติเขาใช้วัสดุราคาถูก
แต่เนื่องจากภารกิจเทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้ายมีความเสี่ยง เขาจึงต้องการผลิตภัณฑ์คุณภาพสูง
“ ผมต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อให้ได้มา”
“ นายต้องเตรียมพวกมันภายในสองวัน”
เมแพนแสดงออกอย่างงงงวย
“ คุณกำลังทำภารกิจใช่ไหม?”
"ใช่แล้ว จะสำเร็จหรือล้มเหลวขึ้นอยู่กับสิ่งนี้”
“ อืม ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าผมจะทำได้ ดังที่คุณทราบ วัสดุจำนวนมากถูกส่งไปใช้ในการก่อสร้างพระราชวังอิมพีเรียลของจักรวรรดิฮาเว่น ผมสามารถขอความช่วยเหลือจากพ่อค้าอื่น ๆ ผมจะพยายามหาให้ได้ตามวันนัดหมาย”
เมแพนคัดทุกอย่างจากทางเหนือ แน่นอน เมแพนสามารถจ่ายได้
พ่อค้ารายหนึ่งได้รับผลประโยชน์จำนวนมากในแดนเหนือเนื่องจากภาษีต่ำ พ่อค้าที่วิ่งไปรอบ ๆ เมืองและอาณาจักรที่กำลังพัฒนาสามารถบรรลุความมั่งคั่งจำนวนมหาศาลได้
ราชาแห่งราชอาณาจักรอาเพ่นถูกผูกมัดเพื่อสังเกตกิจกรรมของพวกเขา อย่างไรก็ตามวีดเป็นที่ชื่นชอบของพ่อค้ามากมาย จนมีการกล่าวขานกันว่า นโยบายพิเศษสำหรับผู้ค้า!
'หากพวกพ่อค้ารวยแล้ว ฉันก็สามารถขูดรีดพวกเขาได้ในภายหลัง'
เมแพนส่งคำร้องขอวัสดุแกะสลักหรูหราสำหรับพ่อค้าคนอื่น
ๆ ในแดนเหนือ โดยปกติพ่อค้าธรรมดาจะไม่ร่วมมือกับคำขอดังกล่าว แต่เป็นที่ทราบกันดีว่าเมแพนทำงานใกล้ชิดกับวีด พวกพ่อค้าจึงกระโดดเข้ามาทำงานนี้
“ที่ไหน? วัสดุอยู่บนเกาะเฮลเซ่นใช่ไหม? มันอยู่ใกล้ แต่กระแสลมไม่ดี
ดังนั้นเราแทบจะไม่ทันกำหนดเวลา ออกเรือ!”
“ ฉันได้ยินข่าวลือว่ามีวัสดุแกะสลักถูกฝังในแม่น้ำรอสส์ คุณช่วยขุดได้ไหม ฉันต้องการความช่วยเหลือจากชาวประมง”
“ คุณกามงเข้าไปในถ้ำผี เธอทำเพื่อกู้คืนวัสดุ”
“ คุณลอยส์กำลังเดินผ่านหนองน้ำ ฉันตั้งใจจะรับวัสดุจากซากปรักหักพังของจักรวรรดินิฟเฮม”
พ่อค้าทั้งหมดในแดนเหนือเคลื่อนไหวเพื่อให้ได้มาซึ่งวัสดุแกะสลักสำหรับวีด
“ เราจำเป็นต้องกู้คืนพวกมันในสองวัน”
ในขณะที่พ่อค้าทำงานกันจ้าละหวั่น
วีดก็ตัดสินใจกลับไปแดนเหนือ มันเหมือนกับการเล่นประมาณหนึ่งวันก่อนการทดสอบ! ท่าเรือวาร์น่าเริ่มคึกคักไปด้วยเหล่าผู้เล่นที่ชื่นชอบการผจญภัยและผู้คนซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้ากัน
“ ตลาดมีขนาดใหญ่มาก”
มีตลาดวาฬตลาด ปลาทูน่าและตลาดปลาแมคเคอเรล ผู้เล่นหลายคนมาที่ท่าเรือวาร์น่าเพื่อลิ้มรสอาหารทะเล
และสถานที่ต่อไปที่เขามาถึงก็คือปราสาทเว้นท์!
จักรวรรดินิฟเฮมสวามิภักดิ์ต่ออาณาจักรอาเพนของวีดและให้คำมั่นว่าจะจงรักภักดีต่อพวกเขา มาตรฐานของผู้อยู่อาศัยอยู่ในระดับสูงและชุดของผู้เล่นที่เข้าหรือออกก็โดดเด่นเช่นกัน
นอกเหนือจากพ่อค้า
บรรดาผู้เล่นเลเวลมากกว่า 200 รวมตัวกัน
เช่นเดียวกับผู้เล่นที่มาครั้งคราวซึ่งมีช่วงเลเวล 300 และ 400 กิลด์ที่มีชื่อเสียงหลายแห่งถูกทำลายจากสงครามในทวีปกลาง ผู้เล่นที่กิลด์ล่มสลาย ต่างก็กลายเป็นคนหลงทาง พวกเขามายังแดนเหนือ ดังนั้นจำนวนผู้เล่นระดับสูงจึงเพิ่มขึ้นในทางอ้อม
วีดเดินไปที่ประตูทางเข้าหลักและประตูด้านข้างคึกคักไปด้วยผู้เล่นที่ต้องการใช้เส้นทางสัญจร วีดมุ่งหน้าไปยังประตูหน้าตามธรรมชาติ!
“องค์เหนือหัว ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านเสด็จเยี่ยมชมสถานที่ต่ำต้อยเช่นนี้”
“เงยขึ้น”
อัศวินที่ประตูปราสาทเว้นท์คำนับทันทีที่พวกเขาเห็นวีด
แต้งแต้ง แต้งแต้ง!
เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงระฆังดังขึ้นจากประตู
อัศวินในห้องก็รีบวิ่งออกไปและโค้งคำนับ
เกียรติแห่งราชา!
“ นั่นคือวีดเทพสงครามจริง ๆ หรือ”
“ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเข้าใกล้ขนาดนี้”
“ เป็นไปได้ยังไง? ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปโม้ให้พวกเพื่อนๆฟัง ”
บรรดาผู้เล่นต่างพากันตื่นเต้นกับรูปร่างหน้าตาของเขา อัศวิน NPC แห่งปราสาทเว้นท์โค้งคำนับต่อหน้าวีด ความภักดีของพวกเขานั้นสูงมากและพวกเขาต้องการติดตามกษัตริย์อย่างจริงใจ วีดพยักหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ
“ ข้าแค่ต้องการดูสถานที่นี้อย่างสะดวกสบายเหมือนคนอื่น
ๆ ดังนั้นเจ้าจงกลับไปทำงานที่ทำอยู่ ปกป้องความสงบสุขและทำให้แน่ใจว่าผู้อยู่อาศัยในราชอาณาจักรอาร์เพนสามารถใช้ชีวิตอย่างสบายใจ”
ศักดิ์ศรีที่ดูเหมือนว่ามาจากภาพยนตร์! ตามปกติแล้วเหล่าขุนนางต่างก็หวาดกลัวในช่วงสงคราม
แต่วีดก็มีศักดิ์ศรีในฐานะกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอาร์เพน
“ ข้าจะนำทางท่านเอง”
“ ท่านอัศวิน ท่านชื่ออะไร”
“ซาโลมอน”
“ ซาโลมอนก่อนอื่นข้าอยากไปร้านขายอาวุธ”
“ ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านเสด็จมา”
เหตุผลที่แท้จริงที่เขาไปเยี่ยมเยือนปราสาทเว้นท์
คือ เพื่อดูว่าเขาสามารถขึ้นภาษีได้เท่าไหร่
แต่เขาต้องการดูความสนใจในความปลอดภัยของปราสาท วีดสามารถวัดพลังทางการเงินได้เพียงแค่ไปที่ร้านขายอาวุธ อาวุธสามารถบอกระดับของช่างตีเหล็กและสินค้าจะช่วยให้เขาสามารถกำหนดจำนวนผู้เล่นระดับสูงและสิ่งที่ถูกล่า
'นี่มันยอดเยี่ยมมาก'
ปราสาทเว้นท์มีช่างตีเหล็กชั้นเลิศ ดันเจี้ยนในบริเวณใกล้เคียงนั้นมีเลเวลสูงจึงมีผู้เล่นช่างตีเหล็กจำนวนมากเข้ามา อัศวิน นักรบและนักล่าสัตว์ใช้ปราสาทเว้นท์เป็นฐาน ดังนั้นยอดขายจึงยอดเยี่ยม
'ราคาจะคงที่ในราคาที่ถูกมาก'
โดยปกติราคาจะเพิ่มขึ้นพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของผู้เล่น
แต่ราชอาณาจักรอาเพนนั้นแตกต่าง ผู้คนจำนวนมากได้รับไอเท็มพื้นฐานจากการล่ามอนสเตอร์และดันเจี้ยน ความต้องการอาหาร แร่ธาตุ อาวุธและชุดเกราะเพิ่มขึ้น
แม้แต่หมู่บ้านเล็ก ๆ
ในราชอาณาจักรอาร์เพนยังได้รับสินค้าขั้นต่ำเนื่องจากพ่อค้าจัดส่งพวกมัน การกระจายอาหารอย่างมีประสิทธิภาพนำไปสู่การเติบโตของประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของอาณาจักรอาร์เพน
'ราคาต้องสูงขึ้นอีก .... '
วีดเดินออกจากร้านขายอาวุธและมุ่งหน้าไปยังปราสาท ปราสาทของอัศวิน!
มันเป็นปราสาทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่สร้างขึ้นโดยจักรวรรดินิฟเฮม
ทางเข้าและห้องของปราสาทถูกปกคลุมด้วยพรมที่ดีที่สุดที่ทำให้โมราต้าดูโทรม งานศิลปะและอาวุธอัศวินจากจักรวรรดินิฟเฮมได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดี
'มีอุปกรณ์ที่เหมาะสมมากมาย'
วีดสามารถนำอุปกรณ์ที่ใช้ในการตกแต่งและขายได้
แน่นอนว่าข่าวลือเกี่ยวกับตัวเขาว่าเป็นผู้ขุดทองจะกระจายไปในหมู่อัศวิน
ความอับอายจะเพิ่มขึ้นและอาจเกิดการกบฏ มันเป็นไปได้ที่จะปล้นเมื่ออาณาจักรที่เป็นศัตรูบุกเข้ามา แต่การขายสมบัติของอาณาจักรอาเพนนั้นมากเกินไป
วีดก็ไม่ต้องการใช้วิธีที่รุนแรงเช่นนี้ เขาต้องสูญเสียมากกว่าผลกำไร เขาไม่สามารถประมาทเกี่ยวกับวิธีหาเงิน!
“ หน้าต่างข้อมูลท้องถิ่น!”
|
- ปราสาทเว้นท์
ปราสาทที่เป็นของอาณาจักรอาเพน
ความภักดีของอัศวินต่อกษัตริย์วีดนั้นวิเศษมาก
กำแพงหนาได้ทนมานานหลายปีและสามารถต้านทานการบุกรุกทุกประเภท
ผู้อยู่อาศัยที่เข้มแข็งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการล่าสัตว์
หากได้รับดาบและชุดเกราะจากนั้นพวกเขาก็สามารถเป็นทหารของกองทัพได้ตลอดเวลา
มีสมบัติและผลงานมากมายตั้งแต่ยุคสมัยจักรวรรดินิฟเฮมในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
สินค้าจำนวนมากยังไม่ได้ใช้ ดังนั้นการเงินของปราสาทจึงมั่งคั่ง
ประตูที่ปิดไว้ถูกเปิดเพื่อแลกเปลี่ยน
การขยายตัวของหมู่บ้านทำให้อัตราการเกิดสูงขึ้นและ
มีผู้อยู่อาศัยจำนวนมากอพยพมาที่นี่
อำนาจทางการทหาร: 4,998
อำนาจทางเศรษฐกิจ: 1,421
วัฒนธรรม: 934
เทคโนโลยี: 677
อิทธิพลทางศาสนา: 23
การเมืองท้องถิ่น: 79
อิทธิพลต่อพื้นที่โดยรอบ: 81%
อิทธิพลของจักรวรรดินิฟเฮมเก่า: 15.2%
(อิทธิพลของกองทัพ เศรษฐกิจ
วัฒนธรรม เทคโนโลยี ประชากรและการร้องขอในพื้นที่)
การพัฒนาเมือง: 199
สุขอนามัย 64
ความปลอดภัย: 98%
จำนวนผู้อยู่อาศัยเพิ่มขึ้น
แต่อัศวินที่แข็งแกร่งและมีสติป้องกันไม่ให้โจรเข้าไป
มีสถานที่ฝึกอบรมที่อัศวินสามารถเปลี่ยนอาชีพได้และเรียนรู้เทคนิคการขี่ขั้นสูง
อาคารทางทหารที่สำคัญที่สร้างขึ้นโดยจักรวรรดินิฟเฮมได้รับการบำรุงรักษา
ดินแดนของหมู่บ้านได้ขยายออกไปนอกปราสาท
อัศวินผู้ลาดตระเวนกวาดล้างมอนสเตอร์และใช้กำลังทหารในบริเวณใกล้เคียง
รวบรวมอัศวินอิสระ
ผู้อยู่อาศัยเคารพกษัตริย์วีดที่สร้างราชอาณาจักรอาเพนขึ้นในแดนเหนือ
พวกเขาเชื่อว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถสร้างเกียรติ
ที่แตกสลายของจักรวรรดินิฟเฮมและประหลาดใจกับการผจญภัยอันน่าทึ่งของเขา
เทคโนโลยีการผลิตอาวุธและชุดเกราะได้สืบทอดและส่งผ่านมาแล้วหลายรุ่น
อาวุธปิดล้อมไม่ได้ถูกใช้มาเป็นเวลานาน
ดังนั้นเทคโนโลยีการผลิตยังไม่สมบูรณ์
อัศวินไม่กลัวกองทัพมอนสเตอร์และผู้ที่มีความสามารถมากมายของ
อาณาจักรอาเพนกำลังได้รับการฝึกฝน อัศวินให้ความสำคัญกับความภาคภูมิใจ
และความภักดีเมื่อสอนการฟันดาบที่คมชัดของจักรวรรดินิฟเฮมได้เสริมกำลังให้แข็งแกร่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
อาหารไม่พอเพียงและพวกเขามุ่งเน้นที่จะได้รับเสบียงจากภายนอก
รายได้ส่วนใหญ่มาจากการล่าสัตว์หรือกวาดล้างมอนสเตอร์
ผู้อยู่อาศัยคิดบวกเกี่ยวกับสินค้ามากขึ้นและตลาดมีการขยายตัว
ความสนใจในศิลปะคือความอบอุ่น การอยู่รอดมาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารและอาวุธจากนั้นจึงค่อยเป็นเรื่องของศิลปะ
เด็กมีความสนใจในอัศวินและไม่สนใจในสาขาอื่น เมื่อเร็ว ๆ นี้ปฏิกิริยาต่อพ่อค้าก็เป็นไปในเชิงบวกมากขึ้น
ตอนนี้ความเชื่อในท้องถิ่นเชื่อในเฟรยาและทีลเทพแห่งการต่อสู้
ผลผลิตเฉพาะ: ดาบเหล็ก เกราะเหล็ก
ของมีค่าของจักรวรรดินิฟเฮม
ประชากรทั้งหมดของดินแดน: 33,920
รายได้จากภาษีรายเดือน: 74,
006 gold
ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานของปราสาท:
อำนาจทางทหาร 64%, การพัฒนาทางเศรษฐกิจ 22%,
การลงทุนทางวัฒนธรรม 3%,
การร้องขอและปราบปรามมอนสเตอร์ 7%,
การบำรุงรักษาปราสาท 4%
|
“ มันเป็นป้อมปราการทางทหารที่สมบูรณ์”
โมราต้าเป็นเมืองการค้า ดังนั้นวีดจึงพอใจว่ามันแตกต่างจากเมืองท่าวาร์น่าและปราสาทเว้นท์
นี่เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่ากองทัพของเขาแข็งแกร่ง
“ ปราสาทเว้นท์มีจำนวนประชากรน้อยและการพัฒนาก็กำลังลดน้อยลง ถ้าจำนวนประชากรเพิ่มขึ้นและผู้ย้ายถิ่นฐานย้ายมาที่นี่….”
จำนวนอัศวินที่ได้รับการฝึกฝนและทหารฝ่าเข้าไปในแนวข้าศึกจะทวีคูณในทันที แน่นอนว่าทหารจะกินเงิน แต่ก็ไม่ทำให้ราชอาณาจักรขาดดุล
การสังหารมอนสเตอร์และการพิชิตดันเจี้ยนสามารถรักษาบริเวณความปลอดภัยและขยายขอบเขต ผู้เล่นจะได้รับความสำเร็จเมื่อเดินทางไปพร้อมกับอัศวินและปราสาทจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงดั่งเช่นโมราต้า
“ จำเป็นต้องลงทุนเพิ่มอีกเล็กน้อย ฉันต้องสร้างอาคารยุคสงคราม”
วีดสร้างอาคารในปราสาทเว้นท์
มันเป็นไปได้ที่จะสร้างอาคารตั้งแต่เขาเป็นราชาที่ปกครองปราสาท ถ้าเขาทิ้งมันไว้ตามลำพังมันจะขยายออกไป แต่เขาจำเป็นต้องเข้าไปแทรกแซงถ้าเขาต้องการอาคารที่เหมาะสมในสถานที่ที่เหมาะสม
ในขณะที่ทำภารกิจในอาณาจักรเคลตั้นและมาปอนเสร็จสิ้น
เขาได้เห็นป้อมปราการทางทหารที่สมบูรณ์ สถาปนิกในเมืองและเมืองต่าง ๆ สร้างตรอกซอกซอยที่เพิ่มความสวยงามของอาคาร
วีดต้องการแบบโครงข่ายคล้ายตาข่าย
“ ที่ดินมีราคาแพง
แต่สถาปนิกและพ่อค้าสามารถจัดการกับมันได้!”
ดินแดนของปราสาทเว้นท์และหมู่บ้านนั้นกว้างขวางมากเนื่องจากกองทัพของพวกเขา
“ ถ้าจะเพิ่มจำนวนบ้านเรือน ต้องเตรียมการล่วงหน้า”
กระท่อมถูกสร้างขึ้นที่ฐานของภูเขาทุกลูกในพื้นที่
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
ลีฮุนทานเนื้อย่างและซุปถั่วต้ม
“ ฉันต้องกินให้อิ่มท้องก่อนจะเริ่มงานใหญ่”
เขาทำความสะอาดและทำงานบ้านก่อนดำเนินภารกิจ หากเขาต้องทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มันก็จะเป็นซอยูน เธอเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยทำภารกิจและอยู่เคียงข้างเขาเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอถูกจับกุมและมีความเสี่ยงที่จะถูกสังหารโดยกษัตริย์แห่งปอทู
“ ฉันรู้สึกเสียใจ…เหมือนเมื่อฉันอายุ 19 ปีและเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังดื่มนมสตรอเบอร์รี่”
ในเวลานั้นเขาหิวและเป็นหวัดดังนั้นอาการของเขาจึงไม่ดี เด็กผู้หญิงน่ารักกำลังดื่มนมสตรอเบอร์รี่เมื่อลีฮุนพูด
"เด็กน้อย"
เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมามองและตอบกลับ
“ ทำไมคะพี่? ไม่สิ คุณลุง”
“ ขายนมสตอเบอร์รี่ให้ฉันเถอะ”
“ ไม่เอา”
“ ฉันจะให้ 200 วอน”
“ หนูซื้อมาตั้ง 600 วอน คุณลุงไม่รู้ราคาเลยเหรอ?”
ลีฮุนค่อนข้างท้อใจ เขาคิดว่าเด็กในโรงเรียนอนุบาลจะไร้เดียงสาหรือโง่เขลา ดังนั้นเขาจึงไม่พอใจโลกที่ชาญฉลาดนี้ นอกจากนี้ความสุภาพและความเคารพต่อผู้ใหญ่ก็ดูเหมือนจะหายไป
“ หนูให้ก็ได้ แต่ 1,000 นะ เพราะหนูดื่มไปแล้ว”
"ไปนอนซะ!"
“ อ๊าย นมอะไร ช่างอร่อยจริงจริ๊ง”
เขาหนีไปขณะที่เธอดื่มนมสตรอเบอร์รี่แสนอร่อย! เขาสบถเด็กหญิงตัวน้อยในขณะที่เขาจำความทรงจำนั้นได้ มันเป็นความทรงจำที่น่าเศร้าที่เขาไม่ต้องการเรียกคืนอีกต่อไป เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจเมื่อซอยูนได้รับความบอบช้ำเพื่อช่วยเขา
'ฉันต้องให้ของขวัญเธอ สร้อยคอหรือต่างหู…ไม่นั่นจะมีราคาแพง ต้องไม่เกิน 100 วอน '
ลีฮุนซื้อเมล็ดพันธุ์ดอกไม้และกระจายพวกมันในสวนหลังบ้านของเขา
'ฉันจะเลี้ยงดูพวกมันและทำช่อดอกไม้'
แต่ช่อดอกไม้ไม่มาก ดังนั้นมันจึงค่อนข้างห่วย
'แทนที่จะมีของขวัญฉันควรให้ไก่เหรอ? ไม่ ฉันให้เธอครั้งสุดท้ายหลังจากลาสฟาลั้งซ์ '
เขาให้พวกซอสครึ่งและทอดครึ่งหลายต่อหลายครั้ง พวกมันยังไม่ได้เริ่มผสมพันธุ์
แต่เขาก็ยังตระหนี่ไม่พอที่จะให้ลูกไก่ในท้อง
“ เอาล่ะฉันคิดว่าฉันจะต้องซื้อกระเป๋า กระเป๋าถือเป็นของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิง”
ลีฮุนเริ่มค้นหาข้อมูล
“ มาดูกัน กระเป๋าที่เหมาะสม….”
เขาค้นหาในอินเทอร์เน็ตเพื่อหาแบรนด์ของกระเป๋าที่ซอยูนใช้ ร่างกายของเขาได้รับความตกใจอย่างมาก อัตราการเต้นหัวใจของลีฮุนดูเหมือนจะหยุดก่อนที่ร่างกายจะแข็งทื่อและผ่อนคลายอีกครั้ง
ลีฮุนปิดคอมพิวเตอร์อย่างเงียบ ๆ
“ ฉันจะหมักกิมจิละกัน”
โดยปกติ ซอยูนกินกิมจิที่ส่งมา ลีฮุนตัดสินใจที่จะขอบคุณเธอด้วยกิมจิว่าเขาหมักด้วยความเอาใจใส่
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
“ บริษัทก่อสร้างในตะวันออกกลางยังคงชะลอการจ่ายเงินอย่างต่อเนื่อง”
“ นั่น…รอสักหน่อย เป็นไปได้ที่จะได้รับในภายหลัง”
พ่อของซอยูน จองด้อกซู ประธานบริษัท
ต้องทำงานก่อนเวลาในช่วงหลายวันมานี้ มีการรายงานเนื้อหาที่จริงจังทุกครั้งที่มีการประชุมคณะกรรมการ บริษัท
“ อุตสาหกรรมก่อสร้างในประเทศล่ะ?”
“ ธุรกิจก่อสร้างเริ่มแย่ลงเรื่อย
ๆ บริษัท ของเรามีอพาร์ทเมนท์ที่ขายไม่ออกมากกว่า 10,000
แห่ง ธุรกิจกำลังเสื่อมโทรม ดังนั้นเราจึงไม่สามารถขายที่ดินที่อยู่อาศัยในเขตเมืองใหญ่ได้อีกต่อไป”
“ แล้วเราจะระดมทุนได้ยังไง”
“ อพาร์ทเมนท์…ที่อยู่อาศัยที่ยังไม่ได้ขายควรมีราคาต่ำกว่าของคู่แข่ง และธนาคารออมทรัพย์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการชำระคืนเงินกู้ อย่างไรก็ตาม การชำระคืนเงินกู้เป็นไปไม่ได้เนื่องจากสถานการณ์การระดมทุนของบริษัทรับเหมาโฮซุง”
“ วันหมดอายุหุ้นกู้?”
“ ต้นปีหน้าครับ ท่านประธาน”
ด้านการก่อสร้างถูกผลักดันให้เข้าสู่ภาวะวิกฤติเนื่องจากขาดแหล่งเงินทุนใหม่ สถานการณ์ของบริษัทในเครือที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา โฮซุงอิเล็กทรอนิคส์ค่อนข้างอันตราย
“ เนื่องจากบริษัทยูนิคอร์นคอร์นเปิดตัวผลิตภัณฑ์รุ่นใหม่
ยอดขายสินค้าของบริษัทเราจึงหดตัวอย่างรวดเร็ว โทรทัศน์จอแบนขายได้ไม่ค่อยดี
ดังนั้นโรงงานจึงขาดดุลมาก กำไรลดลง 79% ตั้งแต่ไตรมาสที่สองของปีที่แล้ว”
“ แล้วเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน?”
“ นี่คือภาวะถดถอย ดังนั้นมันจึงไม่ถึงต้นทุนการผลิต ปริมาณการส่งออกลดลงและคำสั่งซื้อจากลูกค้าประจำของเรายังมาไม่ถึง”
“ ฉันได้ยินมาว่ายอดขายโทรศัพท์มือถือลดลงแม้จะมีการว่าจ้างนักแสดงระดับแนวหน้าเพื่อโฆษณาก็ตาม”
“ แบรนด์ของเราแพ้การแข่งขัน…. ซอฟต์แวร์ของเราล้าหลังเมื่อเทียบกับธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมาย”
ประธานจองต๊อกซูถอนหายใจด้วยความเศร้า
สถานการณ์การจัดการแย่ลงในเวลาประมาณ
2
~ 3 ปี บริษัทโฮซุงอยู่ในภาวะถดถอย การจัดอันดับเครดิตติดลบและหุ้นกู้ของบริษัทได้เปิดขายแล้ว ยอดขายไม่ดี ดังนั้นต้นทุนทางการเงินก็แย่ลง
“ ท่านประธาน, คุณควรพิจารณาปิดโรงงานผลิตบางแห่งในต่างประเทศ”
“ หากส่วนแบ่งตลาดลดลงเนื่องจากการผลิตลดลง
คุณรู้ไหมว่าการได้รับมันกลับมาอีกครั้งนั้นยากแค่ไหน?”
“ แต่หากการขาดดุลนี้ดำเนินต่อไปเราจะไม่สามารถทนได้”
“ เราไม่สามารถละทิ้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ใด
ๆ เราจำเป็นต้องเพิ่มการลงทุนเพื่อส่งเสริมและฟื้นฟูความสามารถในการแข่งขันของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์”
“ มีแรงกดดันอย่างมากในการปรับปรุงโครงสร้างทางการเงินของเรา
ดังนั้นการขออนุมัติจากบริษัทเครดิตจะเป็นเรื่องยาก”
บริษัทโฮซุงได้ลงทุนขนาดใหญ่ในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เพื่อเอาชนะวิกฤติ อย่างไรก็ตาม ความพยายามทุกครั้งเป็นความล้มเหลว
“ พวกเขาต้องการอะไร?”
“ เราถูกขอให้ขายโฮซุงเคมีภัณฑ์,โฮซุงก่อสร้าง และ โรงแรมโฮซุง”
“ ไม่ใช่ว่าฝ่ายก่อสร้างเป็นเพียงบริษัทเดียวที่สามารถสร้างรายได้หรอกหรือ? นั่นคือความต้องการที่ไร้สาระ”
พวกเขามีบริษัทในเครือ 24
แห่งในเกาหลีที่มีชื่อโฮซุงแต่วิกฤตการระดมทุนส่งผลกระทบต่อพวกเขาทั้งหมด
“ ฉันจะไปพบหัวหน้าธนาคาร”
ประธานจองด๊อกซูตัดสินใจที่จะเจรจากับบริษัทเครดิตและธนาคารหลักโดยตรง
จบตอน
ผู้แปล :
แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ขอบคุณครับผม
ตอบลบขอบคุณมากครับ
ตอบลบ