วันพุธที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2560

เล่ม 16 ตอนที่ 7 : อุดมคติของวีด แปลโดย garnotics

เล่ม 16 ตอนที่ 7 : อุดมคติของวีด แปลโดย garnotics

โทเดียมอาณาจักรแวมไพร์!
ทักษะจิตรกรรมของยูรินเพิ่มขึ้นเมื่อเธอวาดแวมไพร์
 “ดูเป็นยังไงบ้าง?”
 “เยี่ยมมาก, คุณผู้หญิงคนสวยสนใจไปหาที่เงียบๆเพื่อดื่มไวน์สักแก้วกันไหม เราจะไปที่ปราสาทของข้าแล้วระบายผ้าม่านจนเป็นสีเข้มกันไม่ให้แสงแดดส่องเข้ามา หลังจากนั้นเราจะใช้เวลาที่เหลือด้วยกันจนถึงเช้าในโลงของข้า”
 “ไม่มีทาง!” เธอปฏิเสธคำยั่วยวนของแวมไพร์อย่างเย็นชาต่อหน้าแวมไพร์เขี้ยวแหลมที่พร้อมจะกัดเข้าที่คอของคุณ
 ดูเหมือนว่าฉันจะเดินทางผ่านพื้นที่ส่วนใหญ่มาหมดแล้ว ยูรินตัดสินใจที่สิ้นสุดการเดินทางของเธอในโทเดียม
ในโทเดียม, มีรูปวาดมากมายที่สร้างสรรค์ขึ้นโดยศิลปินชั้นดี และมีชิ้นงานชั้นเอกมากมายที่จิตรกรต้องการจะชื่นชมให้ได้อย่างน้อยสักครั้งหนึ่งถูกแขวนอยู่ที่นี่ ต้องขอขอบคุณเพราะทักษะจิตรกรของเธอเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่เธออยากจะเดินทางไปในทวีปใหญ่
 “ฉันจะย้ายไปที่อื่นเลยดีมั้ยนะ?” ยูรินลุกขึ้นจากที่นั่ง
พร้อมกับหมวกปีกกว้าง เธอเก็บกล่องสีและสมุดสเก็ต บนหลังของเธอแขวนพู่กันขนาดใหญ่
เลเวล 16
ที่เลเวลนี้ มันเป็นไปไม่ได้ทีเธอจะสวมอาวุธดีๆ พู่กันชิ้นนี้ยังเป็นเพียงเครื่องประดับที่ได้มาจากขุมสมบัติของแวมไพร์ ความกว้างของแปรงเหมาะกับการวาดภาพและยังมีความสามารถในการสตั๊นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ
มันทำขึ้นจากมิธริล!
เนื่องจากความทนทานของพู่กันสูงมากพอที่จะไม่ทำให้ขนแปรงหลุดร่วง มันมีประโยชน์มาก
 “เยี่ยมเลย ฉันไปละ”
ยูรินวาดภาพอย่างคร่าวๆบนพื้น
ฉากที่เธอวาดเป็นผับที่เพลและคนอื่นๆกำลังดื่มเบียร์พร้อมกับดูวีดีโอการต่อสู้ของวีด มีเพลและสมาชิกปาร์ตี้ โต๊ะ ผู้คนที่มารวมตัวกัน และสิ่งตกแต่งภายในผับ
เมื่อเคลื่อนที่ไปยังที่ที่เธอไม่เคยไปมาก่อน เธอต้องทำให้ภาพดูสมบูรณ์แบบที่สุด ถ้ามีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยก็อาจจะให้สถานที่ที่เธอไปนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเคลื่อนย้ายไปกับคนอื่น เธอต้องวาดรูปของคนคนนั้นในภาพด้วย
ถ้าเธอวาดภาพของสมาชิกปาร์ตี้และสถานที่ เธอก็จะสามารถใช้ทักษะการเทเลพอร์ทรูปวาดได้
หลังจากวาดฉากผับเสร็จ ยูรินก็วาดรูปของตัวเธอกำลังนั่งบนเก้าอี้ที่โต๊ะของเหล่าสมาชิกลงไป
และแล้วเธอก็กำลังนั่งอยู่ผับ
 “ย้า... ราชาไฮดราออกมาแล้วว!
 “นี่มันสุดยอดไปเลย! เขาใช่ช่างแกะสลักจริงๆหรือเปล่าเนี่ย? ขนาดของมอนสเตอร์มันไม่ธรรมดาเลย”
ผับเต็มไปด้วยเสียงดังเจื้อยแจ้วน่ารำคาญและทำให้ปวดหู จากเสียงของเหล่าผู้คนที่สั่งอาหารและเบียร์ รวมทั้งเสียงตะโกนเชียร์กันอย่างอึกทึก
แม้ว่ายูรินจะปรากฏตัวขึ้นก็ไม่มีใครสังเกตเห็น
 “มานี่เร็ว” “เธอเป็นยังไงบ้าง?”
ฮวารยองกล่าวทักทายยูรินเป็นคนแรกและยูรินเองก็ทักทายไอรีน โรมูนะ และเซอร์กะ ซึ่งไม่ได้พบเห็นกันเป็นเวลานาน
 “แสดงว่าเธอเพิ่งกลับมาจากโทเดียมเมื่อกี้นี้”
 “มันมีหลายสิ่งที่หนูต้องการจะวาด และหนูยุ่งมากกับการทำเควสวาดรูป แล้วตอนนี้หนูก็กลับมาแล้ว ช่วยนำของอร่อยๆมาให้ทานที่ค่ะ”
 “ตกลง ฉันจะซื้ออะไรก็ได้เท่าที่เธอต้องการ”
ฮวารยองกับยูรินเข้ากันได้ดี พวกเธอคุยกันเรื่อยเปื่อยระหว่างดูวีดีโอของวีด และเพราะทั้งไอรีนและโรมูนะต่างก็เป็นคนช่างพูดช่างคุย การสนทนาของพวกผู้หญิงเป็นอะไรที่ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ
 “เธอเปลี่ยนอุปกรณ์สวมใส่หรือยัง?”
 “เปลี่ยนแล้วละ ชุดเก่ามันเปิดเผยเกินไป ครั้งนี้หนูเลือกใส่เสื้อผ้าที่ดูดีเลยละ คุณคิดว่าไงมันโอเคหรือเปล่า?
 “สวยมากเลยละ เธอซื้อต่างหูมาจากไหนเหรอ?
 “ของดรอปจากมอนสเตอร์ละ มาจากพวกก๊อปลิน มันเหมาะกับหนูหรือเปล่า
 “ดูเหมาะสุดๆเลยละ
ดาอินแนะนำตัวกับยูรินก่อน “ฉันเป็นชาแมนชื่อดาอิน ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
 “ยินดีที่รู้จักเช่นกันคะ ออนนี่(พี่สาว)”
ดาอินเขินอายเล็กน้อย แต่เพราะพวกเขานั้นเป็นคนดีจริงๆ เธอจึงเข้ากับพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว
ระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกันและดูวีดีโอการผจญภัย และทักทายกันเล็กน้อย ก็มีคำถามออกมาจากปากของฮวารยอง
 “ยูริน ผู้หญิงแบบไหนเหรอที่เป็นสเปคของพี่ชายเธอ”
 “อะไรนะคะ?”
 “ฉันหมายความว่า... เขาชอบผู้หญิงที่มีบุคลิกลักษณะท่าทางหรืออะไรพวกนั้น แบบไหนเหรอ?
 “คุณกำลังถามผู้หญิงในอุดมคติของพี่เหรอ?
 “ใช่แล้วละ ไม่ใช่เธอรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ชายในฐานะน้องสาวเหรอ?
ถึงเสียงในโรงเตี๊ยมจะดังมากเนื่องจากวีดีโอการต่อสู้ แต่ความสนของผู้คนก็หันมาที่โต๊ะของยูรินมากขึ้น
ผู้หญิงในสเปคของวีด ผู้ซึ่งไม่เคยสนใจในผู้หญิงแม้แต่น้อย
 “หนูไม่รู้เหมือนกัน”
 “ทำไมละ? ไม่ใช่พี่ชายของเธอเคยเดทกับใครมาก่อนเหรอ?” สายตาของฮวารยองเปล่งประกายในทันที
 “เรื่องนั้นหนูก็ไม่ทราบคะ”
 “ฉันรู้แล้วละ ยังไงต้องมีสเปคที่เขาชอบแน่ๆ”
 “หนูเหมือนจะรู้ แต่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง”
 “งั้นลองยกตัวอย่าง เธอคิดว่าผู้หญิงอย่างฉันเป็นยังไงเหรอ” ฮวารยองยิ้มระหว่างที่ถาม เธอเป็นถึงที่ต้องการอันดับหนึ่งสำหรับการออกเดทและภรรยาในนิตยสารชื่อดังของโลก! ฮวารยองเต็มไปด้วยศักดิ์ศรี เสน่ห์ และความเชื่อมั่น
ยูรินส่ายหัวเล็กน้อยเหมือนแสดงคำขอโทษ “ออนนี่ ท่าทางคุณจะไม่ใช่สเปคของพี่ชายหนูหรอก”
ท่าทางของฮวารยองดูเศร้าทันที “ฉันขาดอะไรไปหรอ?”
ทั้งปาร์ตี้รู้สึกตกใจ
ทำไมเขาชั่งกล้าที่จะไม่รักฮวารยอง? มันมีเหตุผลลึกๆอะไรซ่อนอยู่อย่างนั้นเหรอ?!
เขาอาจจะมีอดีตที่เจ็บปวด หรือเพราะเขาอาจกังวลว่าจะโดนทิ้งเพราะมีเรื่องอื้อฉาวกับฮวารยองที่มีชื่อเสียง
 “พี่สาว คุณซื้อเสื้อผ้าทั้งหมดกี่ชุดต่อปีละ?”
 “ประมาณห้าสิบตัว แล้วฉันก็ได้เสื้อผ้ามาจากสปอนเซอร์ด้วย”
 “พี่ชายหนูเกลียดการใช้จ่ายกับการซื้อเสื้อผ้า”
ฮวารยอง เธอทั้งใส่เสื้อผ้าแบรนเนม สวมรองเท้าแบรนเนม ใช้น้ำหอมแบรนเนม ไม่มีทางที่จะมาเป็นสเปคของวีดได้เลย
 “แล้วฉันละ?” ไอรีนถามพร้อมกับยิ้มแบบอายๆ
ตั้งแต่ที่เธอเป็นเพื่อนกับยูรินผ่านการเพิ่มเพื่อนในเกม ไอรีนถามกึ่งๆตลก
เพลกับเซเฟอร์พยักหน้าเงียบๆ ไม่มีใครหรอกที่ไม่ชอบไอรีน เธอเป็นคนที่ทุ่มเท มีน้ำใจ มีความเป็นผู้หญิง และมีบุคลิกที่เรียบง่าย แถมเธอยังสวยอีกด้วย
 “ฉันก็คิดว่าคุณคงไม่ใช่สเปคของพี่หรอก ออนนี่”
 “ทำไมละ?”
 “เขาจะไม่ชอบคุณตรงที่คุณอาจจะโดนหลอกได้ง่ายเพราะความใจดีโดยธรรมชาติของคุณ”
“......!
โรมูนะก็ถามเหมือนกัน “แล้วฉันละ?”
 “เนื่องจากออนนี่มีบุคลิกที่เข้มแข็งและคล่องแคล่ว.... แต่เพราะปัญหาหลักคือ....”
 “ปัญหาหลักของฉันคืออะไรหรอ?”
 “เธอเป็นนักเรียนดนตรี พี่ชายของหนูไม่ชอบมันเพราะว่าต้องใช้ค่าใช้จ่ายมหาศาลในการเล่นดนตรี”
ความคิดอคติที่หยั่งรากลึกต่อศิลปะชั้นดี!
ฮวารยองพูดด้วยอารมณ์โกรธเคือง “หรือเขาจะไม่มีผู้หญิงในสเปคเลย?”
 “แต่ความจริงแล้ว พี่คงยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับผู้หญิงในสเปค หนูไม่รู้จริงๆว่าพี่ชอบอะไร แต่มันจะเกี่ยวข้องตรรกะที่ใช่สำหรับพี่”
 “ตรรกะที่ใช่ หืม”
ยูรินมองดูดาอินแล้วพูดต่อ “หนูคิดว่าพี่ดาอินจะใกล้เคียงกับสเปคของพี่มากที่สุดแล้ว”
 “ทำไมละ?” ดาอินยิ้มอย่างมีความสุข
ครั้งหนึ่งระหว่างการล่าในถ้ำแห่งเมืองลอยฟ้า ลาเวียส วีดได้พูดกับเธอว่า
- เธอคือสเปคของฉัน
พวกเขามีการสนทนามากมายในตอนนี้ รวมทั้งพวกคุยเกี่ยวกับสเปคที่ชอบด้วย
 “หนูไม่รู้จริงๆว่ามันจะโอเคมั้ยถ้าหนูจะถาม...”
 “ได้สิว่ามาเลย”
 “ออนนี่ คุณทำให้เส้นผมยาวและตรงยังไง? คุณไปร้านทำผมบ่อยมั้ย?”
 “ไม่เลย ผมของฉันจัดง่ายปกติอยู่แล้ว ฉันจึงเพิ่งไว้มันไม่กี่ปีก่อนเอง”
 “คุณไม่ชอบใส่พวกต่างหู แหวน หรือพวกเครื่องประดับอะไร ถูกมั้ย?”
 “ใช่แล้ว ฉันไม่ชอบใส่อะไรที่มันยุ่งยาก”
 “เท่าที่หนูคิด คุณคงชอบใส่เสื้อผ้าง่ายๆ ถูกมั้ย?”
 “ส่วนมากฉันซื้อมันมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต เฉพาะช่วงที่สินค้าลดราคาในเดือนกุมภา!
ผู้หญิงในอุดมคติของวีดปรากฏตัวแล้ว!
ดาอินยังตระหนักถึงความจริงนี้ในขณะที่ตอบรับและท่าทางของเธอเปลี่ยนไป มันเป็นเพราะตอนนี้เธอรู้ว่าทำไมวีดได้บอกว่าเธอเป็นคนดีมากและเป็นสเปคของเขา
* * *
ขณะเดียวกัน วีดและพวกนักรบคนเถื่อนเข้ายึดกำแพงราวกับสายฟ้าแลบ พวกกองทัพอันเดดก็กระหนาบเข้าไปยังป้อมปราการทำให้ตอนนี้กำแพงว่างเปล่า!
วีดหยิบธนูไฮเอลฟ์เยริก้าออกมา
 “จิตวิญญาณแห่งวายุ”
ด้วยความช่วยเหลือของจิตวิญญาณแห่งวายุ ทำให้ลูกธนูพุ่งทะลุหัวของอัศวินแห่งความมืดเข้าที่ดวงตาของมัน
เผ่าซัลเมียร์ร้องตะโกน “ยิงธนูเข้าไปเลย!
 “ยิงไปจนกว่าลูกธนูจะหมดกระบอก! เวลาสำหรับการล่ามาถึงแล้ว”
นักล่าเผ่าซัลเมียร์หยิบธนูออกมาและยิงมันออกไป ถึงแม้ว่าจะยิงออกไปสองหรือสามดอกพร้อมกันทีเดียว แต่ละดอกพุ่งเข้าเป้าอย่างแม่นยำ!
ลูกธนูที่ถูกยิงออกมามีประโยชน์มากในการล้อมศัตรูของพวกเขา วีดไม่ลดละที่จะจัดการเฉพาะพวกอัศวินมืด
–คุณได้จัดการอัศวินแห่งความมืดเบ็นสันด้วยธนู -คุณรับค่าประสบการณ์
การโจมตีด้วยธนูทำให้การป้องกันของอัศวินมืดลดลง
เช่นเดียวกันกับการกินบุฟเฟต์ มือของคุณจะหยิบของอร่อยๆก่อนเป็นอันดับแรก เนื้อหมูย่างและบูลโกกิเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับบุฟเฟต์เนื้อ!
คุณต้องเติมเต็มกระเพาะด้วยเนื้ออย่างรวดเร็ว เมื่อวีดได้รับเงินเดือน เขาจะไปกินบุฟเฟต์เนื้อกับน้องสาว พวกเขาจะหยุดกินก็ต่อเมื่ออิ่มจนจะจะอ้วกแล้วเท่านั้น
ไม่มีความทรงจำอะไรจะสวยงามและสงบสุขไปกว่า ความรู้สึกเมื่อเขาอิ่มจนจุกจนแทบจะเดินไม่ได้
ความทรงที่มีค่าของวีดในช่วงวัยรุ่น
 “มีมอนสเตอร์เต็มไปหมดเลย!
สถานการณ์ในตอนนี้ได้ดึงวีดออกมาจากบุฟเฟต์ การโจมตีศัตรูที่อ่อนแอเพื่อเพิ่มค่าประสบการณ์และผลงานของเขา!
เนื่องจากทหารธรรมดามีค่าไม่คุ้มกับลูกธนูของเขา เขาจึงมักจะหลีกเลี่ยงพวกมัน ถึงแม้ว่าวีดจะไม่ได้จัดการพวกมัน ลูกธนูของเผ่าซัลเมียร์ก็ถูกกระหน่ำยิงเข้ามาราวกับห่าฝนอยู่แล้ว
 “พวกศัตรูถูกกำจัดหมดแล้ว”
 “พวกเราหยุดยิงก่อน”
กองทัพของวิหารเอมบินยูอยากจะตอบโต้กลับวีดและเผ่าซัลเมียร์ แต่ก็ไม่มีโอกาสเพราะกำลังถูกกองทัพอันเดดโจมตีอยู่
พื้นที่บนกำแพงป้อมปราการนั้นมีความได้เปรียบทางยุทธศาสตร์ พวกเขายิงธนูข้ามหัวพวกอันเดด ขณะที่พวกอันเดดก็ได้ปกป้องกองกำลังของวีดระหว่างการต่อสู้โดยไม่ได้ตั้งใจ และเนื่องจากถูกกระหน่ำยิงด้วยฝูงห่าธนูทำให้กองกำลังของวิหารเอมบินยูได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่อง
ซากศพของทหารถูกคืนชีพขึ้นมาเป็นอันเดด พวกอันเดดนั้นถูกเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นทวีคูณ ในขณะเดียวกันความสมดุลของการต่อสู้ก่อนหน้านี้ถูกทำลายและเหล่ากองทัพอันเดดก็รุดหน้าเข้าไป
นักรบเผ่าเวเจจเคาะโล่ด้วยดาบ “พวกเราก็จะสู้ด้วย”
วีดพยักหน้าเป็นพิธี สถานการณ์ปัจจุบันไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยลูกธนูเพียงอย่างเดียว พวกเขาต้องการที่จะจบในขณะที่กองทัพของเอมบินยูกำลังอ่อนแอลงอย่างมาก
 “ข้าจะให้นักรบชาวซัลเมียร์ร้อยนาย ตอนนี้จงเข้าไปในปราสาทกับพวกเขา!
 “ข้างในปราสาท?”
 “ข้ามกำแพงไปและเข้าไปในปราสาทชั้นใน อาจจะมีพวกนักบวชและนักเวทย์ของวิหารเอมบินยู จงฆ่าพวกมันซะ!”
ทักษะการสังเกตเขาได้มาจากการฝึกฝนผ่านการแกะสลัก วีดประเมินโครงสร้างของป้อมปราการโดยคร่าวๆ วิหารเอมบินยูยังคงอยู่เนื่องจากความแข็งแกร่งของเหล่านักบวช พวกทหารได้รับความแข็งแกร่งขึ้นจากการฟื้นฟูเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์และการต่อสู้
สถานที่พำนักของพวกมันถูกบุกรุก
พวกทหารไม่สามารถได้รับการรักษาอีกต่อไป และพวกมันก็ไม่ได้รับผลจากการโจมตีพิษของอิมูกิและอันเดด ดังนั้นพวกมันจึงแตกกระจายคนละทิศคนละทาง
มีโอกาสที่พวกอัศวินมืดกำลังปกป้องพวกนักบวช เผ่าเวเจจเชื่ออย่างนั้น
 “แต่พวกข้าไม่รู้ว่านักเวทกับนักบวชนั้นอยู่ไหน”
 “การแกะรอยของชนเผ่าซัลเมียร์จะช่วยเจ้า เจ้าเหลือง เจ้าตามพวกเขาไปด้วย”
คำสั่งของเขาถือเป็นสิ่งพิเศษสำหรับชนเผ่าทั้งสาม
 “เจ้าเหลือง จงเปิดทางข้างหน้า”
มออออ!
วีดต้องการจะเรียกใช้อัศวินเดธไนท์แวนฮอว์กและมอบหน้าที่ให้เขา แต่ไม่สามารถทำได้เพราะบัลข่าน ดีมอฟ อยู่ใกล้ๆ เขาไม่สามารถใช้ของที่ขโมยมาต่อหน้าเจ้าของเดิมได้หรอก ถ้าหากแวนฮอว์กต้องการจะไปกับบัลข่าน มันไม่มีอะไรหรอก นอกจากเป็นการสร้างความสูญเสียอันใหญ่หลวงกับตัวเอง
 “ขอบคุณที่ให้พวกข้าจัดการ”
 “พวกข้าจะเข้าไปข้างใน”
นักล่าชนเผ่าซัลเมียร์และเวเจจวิ่งจากกำแพงไปพร้อมกับเจ้าเหลืองเข้าไปยังปราสาท
สายตาของเจ้าเหลือง!
ภาพวาดของตกแต่งและเครื่องเรือนโบราณในปราสาทกำลังถูกไฟครอก กลุ่มการ์ดและสาวกลัทธิกำลังฉีดน้ำเพื่อดับไฟ
มออออ
เจ้าเหลืองซึ่งก่อนหน้านี้มีดวงตาที่ไร้เดียงสากำลังเต็มไปความโกรธแค้นและไม่พอใจ
บางคนนั้นช่างน่าสงสาร พวกเขานั้นไม่มีเพิงสำหรับใช้หลบฝน แต่พวกเขาสร้างและอาศัยอยู่ในปราสาทที่หลังใหญ่และงดงาม ตอนนี้เจ้าเหลืองกำลังวิ่งพร้อมดวงตาที่ดูดุร้าย ความเร็วของเจ้าเหลืองที่กำลังกราดเกรี้ยวนั้นยิ่งกว่าม้าศึก ที่จริงความสามารถอยู่ในระดับสูงนั้นมีเพียงความเร็วและความอึดแบบสุดๆ
กรับ กรับ กรับ กรับ กรับ กรับ กรับ!
เจ้าเหลืองพุ่งทะลุผ่านทางเดินที่ห้อมล้อมด้วยเปลวไฟและเต็มไปด้วยงานศิลปะ
 “นั้นมันเจ้าวัวตกมัน!
 “เจ้าวัวมันกำลังเข้าไปในวิหารแล้ว รีบฆ่ามันเร็วเข้า!
 “เราควรจะบูชายัญมัน”
เจ้าเหลืองใช้หัวขวิดเหล่าสาวกและการ์ดที่กำลังถือหอกเพื่อป้องกันตัว มันลงน้ำหนักตัวไปกับการต่อสู้
มอออ!
เจ้าเหลืองแผดเสียงขณะกำลังเปิดทาง
ระหว่างที่วัวกำลังตกมัน มันจะสูญเสียการมองเห็นมีเพียงแต่จะพุ่งและขวิดทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า มันขวิดหัวเตะไปด้านหลังเตะวงกว้างแต่ละครั้งที่มันเตะจะใช้ขาหลังซึ่งแสดงถึงพลังอันหน้าทึ่งของวัวกระทิง!
มันต่อสู้ได้ดีมาก ยากที่จะเชื่อว่ามันคือเจ้าเหลืองที่แสนเชื่อง หลังจากที่แยกกับวีด ความขวยเขินของเจ้าเหลืองถูกกำจัดจนหมดสิ้น
ทางฝั่งของเผ่าเวเจจและซัลเมียร์ก็ผ่านด่านของพวกสาวกได้อย่างง่ายดาย
แม้ว่าจะตาย ทหารของเอมบินยูก็จะถูกฟื้นคืนชีพเป็นอันเดดด้วยมหาเวทย์ดาร์ครูล(ศาสตร์มืด) เนื่องจากพวกเขาต้องจัดการพวกอันเดดด้วยมันจึงใช้เวลามากเพื่อที่จะก้าวข้ามไป
เนื่องจากบัลข่าน เฟย์ลอร์ด ราชาไฮดรา และอิมูกิดำกำลังรบกันอยู่ในสมรภูมิรบตรงกลางป้อมปราการ กำแพงปราสาทจึงเกิดการสั่นสะเทือนจากระเบิดอยู่บ่อยครั้ง
ในพื้นที่ที่ถูกเคลียร์เรียบร้อยแล้ว นักล่าเผ่าซัลเมียร์ก็จะติดตั้งกับดักเอาไว้ พวกทหารของเอมบินยูที่เคลื่อนผ่านหรือกำลังไล่ตามก็รับความเสียหารมากมายจากกับดัก ประโยชน์ของทักษะการติดตั้งกับดักของเผ่าซัลเมียร์ถูกใช้ในปราสาทนี่แหละ
เผ่าซัลเมียร์ค้นพบห้องรับรองของพวกนักบวช
 “ศัตรูบุก”
นักบวช อัศวินมืดและทหารตั้งการป้องกัน แต่ชนเผ่าซัลเมียร์จัดการได้หมดแม้จะได้รับความเสียหายค่อนข้างมาก
จำนวนของอัศวินมืดลดลงอย่างมาก และเหนือสิ่งอื่นใดเวทมนต์ศักดิ์สิทธิ์ของนักบวชก็ไม่เหลืออีกแล้ว อัศวินขาดพละกำลัง โล่ของเขาไม่ได้ช่วยอะไรจากลูกธนูที่โจมตีมาจากระยะไกล
พวกมันถึงจุดจบลงด้วยการโจมตีจากลูกธนูของเผ่าซัลเมียร์และความว่องไวและหาญกล้าของเผ่าเวเจจ
เนื่องจากการสังหารเหล่านักบวชของวิหารเอมบินยูกว่า200ศพ ตอนนี้เอมบินยูไม่เหลือกำลังหนุนอีกต่อไปแล้ว
* * *
ระหว่างรอผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม วีดและนักรบคนเถื่อนก็ระดมยิงใส่กองกำลังของวิหารเอมบินยู
เหล่ากองทัพอัดเดดจำนวนมากวิ่งไปยัง ส่วนกลางของปราสาท รวมทั้งพวกโครงกระดูกและเดดไนท์
 “ดูเหมือนว่าพวกเราต้องได้ปะทะกับบัลข่านแน่นอน”
บัลข่าน,ราชาไฮดรา,อิมูกิและเฟย์ลอร์ดกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดที่ส่วนกลางของปราสาท ด้วยคำสั่งของบัลข่าน พวกอัดเดดกระโจนเข้าหาราชาไฮดรา,อิมูกิและเฟย์ลอร์ด มันเป็นช่วงเวลาที่ฝ่ายหนึ่งต้องเป็นฝ่ายรับ แต่ชัยชนะก็ไม่ได้มาง่ายๆนักหรอก บัลข่าน,อิมูกิและราชาไฮดราฟื้นฟูร่างกายอย่างรวดเร็วทุกครั้งที่ได้รับความบาดเจ็บ อีกทั้งพลังชีวิตละพลังป้องกันของพวกมันยังสูงอีกด้วย
บาเรียศักดิ์สิทธิ์ของนักบวชชั้นสูงเฟย์ลอร์ดยังสกัดการโจมตีส่วนใหญ่ได้ แม้กระทั่งเวทมนต์ของบัลข่านและอิมูกิยังถูกสกัดไว้ได้ พวกอันเดดยิ่งไม่สามารถเข้าใกล้ได้เลย
มันเป็นเรื่องยากที่จะตั้งสมาธิเพราะหัวของราชาไฮดราโจมตีไปทุกๆทิศทาง
 “มันจะไม่จบสักทีถ้ามันยังเป็นแบบนี้อยู่”
วีดคิดว่าถึงเวลาที่จะต้องตัดสินใจได้แล้ว จุดอ่อนของสงครามสี่ทิศคือเมื่อฝ่ายหนึ่งอ่อนกำลังลง มันก็ยากที่จะจบลงเพราะการโจมตีจะไปจดจ่ออยู่กับอีกฝ่ายแทน
 “ไม่มีเวลาแล้ว ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะไม่รู้ว่าฝ่ายไหนจะแพ้ก่อน เฟย์ลอร์ดคงอยู่ได้ไม่นาน แต่ถ้าบัลข่านชนะหรืออิมูกิยังอยู่ มันเป็นเรื่องยากที่จะกำจัดพวกมัน
มันค่อนข้างยุ่งยากที่จะสู้กับกองทัพอัดเดดของบัลข่าน พวกที่บินอยู่ เวทมนต์ของอิมูกิ และพลังชีวิตที่มากโขของราชาไฮดรา
เมื่อปีกของอิมูกิหักลงนั้นจะเป็นโอกาสของเขา วีดหยิบแผ่นทองแดงแห่งการรู้แจ้งออกมา
 “คำพิพากษาแห่งความตายยยย!
พลังงานความมืดรวมตัวกันรอบๆแผ่นทองแดงที่ขึ้นสนิมและมีรอยแตกหัก จากนั้นมุ่งตรงไปยังป้อมปราการ
ความทนทานของมันต่ำ จึงไม่สามารถใช้งานได้หลายครั้ง
วีดร่ายประโยคเดียวกันใส่ราชาไฮดรา,นักบวชชั้นสูงเฟย์ลอร์ด,ลิชบัลข่านและอิมูกิดำ ตราสีแดงเข้มประทับลงบนศีรษะของพวกมัน
- คุณได้ร่ายคำพิพากษาแห่งความตายใส่ราชาไฮดรา การฟื้นคืนพลังชีวิตและการฟื้นฟูสภาพร่างกายถูกปิดผนึกเป็นเวลาหนึ่งวัน
- คุณได้ร่ายคำพิพากษาแห่งความตายใส่นักบวชชั้นสูงเฟย์ลอร์ด เขาไม่สามารถฟื้นฟูพลังชีวิต,พลังเวทและพลังกายได้เป็นเวลาหนึ่งวัน
- ความสามารถลดพลังชีวิตและพลังเวทของลิชบัลข่าน ดีมอฟถูกผนึกเป็นเวลาหนึ่งวัน
- การฟื้นฟูพลังชีวิตและพลังเวทของอิมูกิไม่ทำงานเป็นเวลาหนึ่งวัน
- แผ่นทองแดงแห่งการรู้แจ้งเหลือค่าความทนทานอยู่4
คำพิพากษาแห่งความตายส่งผลต่อขีดจำกัดของสิ่งมีชีวิตอย่างรุนแรง ในทางกลับกันแผ่นทองแดงแห่งการรู้แจ้งก็ใกล้จะหักอยู่แล้ว
วีดใช้แผ่นทองแดงอีกครั้ง “เจ้าซากศพที่มีมลทิน จงติดตามเจ้านายที่แท้จริงของเจ้า!
พวกวิญญาณปีศาจที่เป็นหุ่นเชิดของวิหารเอมบินยูกำลังต่อสู้กับอัดเดดและราชาไฮดรา! ตอนนี้มันเป็นกบฏและไม่ฟังคำสั่งของเฟย์ลอร์ด วีดใช้แผ่นทองแดงกับพวกมันเพื่อโจมตีทหารของเอมบินยูที่กำลังปกป้องพื้นที่รอบๆเฟย์ลอร์ด
- แผ่นทองแดงแห่งการรู้แจ้งเหลือค่าความทนทานอยู่3
เนื่องจากตราประทับสีแดงเข้มบนตัวอิมูกิ,ราชาไฮดราและลิชบัลข่าน ทำให้พวกมันได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
การดูดพลังชีวิตและพลังเวทของลิชบัลข่านถูกระงับ เขาจึงไม่สามารถร่ายเวทโจมตีอย่างไม่จำกัดได้อีกต่อไป
ผลเสียที่ร้ายแรงที่สุดคงเกิดขึ้นกับราชาไฮดรา ราชาไฮดราเคลื่อนไหวหัวทั้งเก้าเพื่อกลืนกินเป้าหมายและพ่นพิษ แต่ร่างกายอันมหึมาของมันแทบจะไม่เคลื่อนไหว มันจึงได้รับการโจมตีมากมาย การฟื้นฟูที่รวดเร็วเมื่อถูกทหารเอมบินยูและอันเดดใช้หอกและดาบทิ่มและแทง ตอนนี้ไม่เหลืออยู่แล้ว
ควากกกกก!
เสียงกรีดร้องของร้องราชาไฮดราดังก้องไปทั่วทั้งป้อมปราการ
เพราะการแปรพักตร์ของวิญญาณปีศาจ การต่อสู้กับพวกพ้องหรือศัตรูนั้นก็แยกแยะไม่ออกภายในบริเวณป้อมปราการ
* * *
 “มันสำเร็จ”
เมื่อไรก็ตามที่เขาใช้แผ่นทองแดง วีดไม่สามารถห้ามความรู้สึกกังวลใจของเขา มันเกือบจะพัง เพราะแผ่นทองแดงนั้นเป็นไอเทมที่มีความบกพร่อง มันมีไอเทมมากกว่าหนึ่งหรือสองที่เป็นของเทียมหรือมีความบกพร่องที่ภายนอกนั้นดูดีแต่ภายในแย่เกินที่จะเชื่อ
เขากังวลว่ามันจะพังก่อนที่จะพยายามใช้มัน เขาจะทำยังดีเนี่ย!
 “อย่างที่คิดไว้ เราควรใช้มันอย่างระมัดระวัง”
เขาเพียงรู้สึกโล่งใจหลังจากที่ใช้แผ่นทองแดง แต่ก็ห้ามประมาทอยู่ดี!
สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่วิ่งอาละวาดพร้อมกับทำลายหอป้อมปราการ ราชาไฮดรา
มันกำลังมาโจมตีเขาหรือพบว่าวีดคือหัวโจกที่อยู่เบื้องหลังความหายนะครั้งนี้
-ฉันจะฆ่าแก
ราชาไฮดรากำลังมาหาเขาด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ พร้อมกับอันเดดที่กำลังห้อยต่องแต่งอยู่
วีดเดาะลิ้น การประเมินราคาของที่เขาน่าจะได้รับ ลดลงอย่างมากในเวลาไม่นาน
 “มันจะเป็นเรื่องยากที่จะได้ราคาเต็มสำหรับหนัง”
ราชาไฮดราเหลือหัวเพียง5หัว อีกทั้งร่างกายของมันยังเต็มไปด้วยบาดแผล หลังจากที่สูญเสียความสามารถในการฟื้นฟู,ถูกอิมูกิกัดและถูกบัลข่านร่ายคำสาปใส่ มันก็ไม่ได้อยู่ในจุดสูงสุดอีกต่อไป
สัตว์ประหลาดขนาดมหึมากำลังจะตาย
เปรียบเทียบกับวีด,ปิงหลงและพวกฟีนิกซ์ที่ยังมีชีวิตและยังดีอยู่แถมยังเหลือพวกคนเถื่อนอีกกว่า5,700คน
วีดยกมือขึ้น
 “พลธนูโจมตี!
เผ่าซัลเมียร์ระดมยิงธนูใส่ราชาไฮดรา ความคมของลูกศรทำให้การทิ่มแทงรุนแรงมากยิ่งขึ้นขณะที่พวกเขาวิ่งไปรอบ ๆ
คว๊ากกกกกก!
ราชาไฮดรากรีดร้องขณะที่มันถูกทิ่มแทงด้วยลูกธนูนับพัน
ในที่สุดวีดก็ประกาศ “ข้าจะยอมมอบของมือสองให้แก่พวกเจ้า”
เพราะหนังของราชาไฮดรานั้นทั้งหนักทั้งหนาถึงแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งล้ำค่า จึงไม่ค่อยนิยมนำมันมาทำเป็นเกราะหนัง นักบวช,ชาแมน,ซัมมอนเนอร์และนักเวทต่างก็ไม่สามารถสวมใส่เกราะหนังราชาไฮดราที่หนักระหว่างการต่อสู้ได้ การป้องกันของมันเทียบเคียงระหว่างแผ่นเหล็กผสมกับมิทธริล ดังนั้นมันจึงไม่ใช่วัตถุดิบที่ง่ายต่อการขาย
 “สุดท้ายแล้ว วัสดุนี้ก็แค่เหมาะสำหรับทำถุงเท้าไว้ใส่ในฤดูหนาว ทุกคนโจมตี!” วีดสั่งคำสั่งอย่างดุดัน
ปิงหลงบินข้ามไปกัดคอของราชาไฮดราในทันที
ขนาดมันใหญ่กว่าหนึ่งร้อยเมตร!
ปิงหลงถูกแกะสลักจากก้อนน้ำแข็งที่เกิดจากการสะสมของน้ำแข็งและหิมะ ป้องกันการโจมตีจากราชาไฮดราด้วยน้ำหนักตัวที่มาก
เผ่าซัลเมียร์ยิงธนู เผ่าเวเจจกวัดแกว่งดาบของพวกเขาหลังจากกลับมาจากภารกิจ และเผ่าเลเกียร์ร่ายเวทมนต์ใส่ราชาไฮดรา
–ไอ้พวกป่าเถื่อน! พวกเจ้าเป็นแค่แมลง ช่างกล้านักนะ!
แต่กระนั้น ราชาไฮดรากระโจนเข้าใส่อย่างกล้าหาญ
ระหว่างสู้กันชุลมุนกับปิงหลง มันก็เหวี่ยงหางและยื่นหัวไปกินพวกคนเถื่อน มันพันร่างปิงหลงด้วยหัวและกดลง
มันไม่ได้เป็นเพียงบอสระดับสูงโดยเปล่าๆ
เลเวลมันมากกว่า500และมันยังสู้ด้วยตัวคนเดียวกับอิมูกิ,คำสาปของบัลข่านและการโจมตีจากวิหารเอมบินยู
วีดรออยู่ชั่วครู่หนึ่ง แม้จะมีการต่อต้านเช่นนั้นแต่ในช้ามันก็จะตาย
ในตอนนี้ เขาทำได้เพียงหยิบธนูไฮเอล์ฟและยิงลูกศรออกไปเท่านั้น
ราชาไฮดราเป็นเป้าหมายที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จของเขา และเพราะตอนนี้มีศัตรูมากมายที่เขาต้องสู้ เขาไม่เห็นว่าจะต้องสูญเสียพลังทั้งหมดไปกับมัน (stepping stone=ขั้นที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จ)
แม้ว่าเขาจะมีพลังปฏิเสธความตาย เขาต้องการที่จะปลอดภัยไว้ก่อนเพราะมันใช้ได้เพียงครั้งเดียว
เขาเพียงแต่รอให้ราชาไฮดราเหนื่อยจนตาย!
ชนเผ่าเวเจจมากกว่า100คน ถูกมันกิน
–น้ำหน้าอย่างพวกแก ฆ่าข้าไม่ได้หรอก!
ราชาไฮดราคำรามอย่างดุร้าย
มันอ้าปากทั้งห้าและคำรามไปบนท้องฟ้า
แม้ว่าจะถูกทิ่มแทงด้วยลูกศรที่ราวกับขนเม่นนับพัน และแผลมันก็ใหญ่ขึ้นๆ มันก็ยังคงปฏิเสธที่จะตาย
 “แล้วไงละ มันจะจริงเร้อ?
วีดเดาะลิ้นเขายืนขึ้นตอนที่ความมีสง่าราศีของสัตว์ประหลาดยังไม่ตก
ตำนานของราชาไฮดรา
ตามบันทึกของทวีปเวอร์เซล ราชาไฮดราไม่มีวันตายจนกว่าศรีษะทั้งเก้าจะถูกตัดออก
ตอนนี้เหลือเพียงตัดหัวที่เหลือทั้งห้าทิ้ง
 “แต่ตอนนี้พลังของราชาไฮดราถึงขีดจำกัดแล้ว”
ต้องขอบคุณคำพิพากษาแห่งความตาย หัวที่ขาดไปแล้วไม่สามารถงอกคืนกลับมาได้ มันยากโครตๆที่จะตัดหัวทั้ง9ทิ้งแต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
วีดกางปีกแห่งแสงออกและบินไปทางด้านหน้าของราชาไฮดรา
–ย้ากก!
ราชาไฮดรายืดศีรษะออกมา
มันอ้าปากออกจนเห็นฟันหนาๆของมันที่แทบจะสามารถบดขยี้เหล็กได้ น้ำลายที่เป็นกรดรุนแรงหยดลงและหลอมละลายหิน ใครก็ตามที่ถูกมันกลืนเข้าไปต้องพบกับความตาย
 “เจ้านาย หลบ!” ปิงหลงร้องเตือน มันกำลังปลุกปล้ำอยู่กับราชาไฮดรา ทำให้เขาไม่สามารถที่จะปกป้องวีดได้
 “เจ้านาย มันอันตราย” “ถอยไป!
 “พวกเรากำลังจะไปช่วย!” “เจ้านาย กลับมา!
เจ้าเหลืองและพวกฟินิกซ์ต่างแสดงความมุ่งมั่น
ทุกตัวต่างกังวลใจเกี่ยวกับวีด
วีดที่เหล่าประติมากรรมรู้ว่าเป็นคนทารุณพวกมัน ต่อว่าพวกมันและริบเอาของและเงินที่ได้จากการต่อสู้!
การรบกับวิหารเอมบินยูแสดงให้เห็นถึงด้านต่างๆของเขา แต่เขามักจะสูญเสียชีวิตจากการเผชิญหน้า
บางทีมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะขีดจำกัดของพละกำลังและมานา แต่เหล่าประติมากรรมของวีดทุกตัวนอกเหนือจากปิงหลงเห็นว่าวีดเป็นคนที่มันสมควรจะปกป้อง
 นี่คือการต่อสู้ของฉัน
วีดหุบปีกแห่งแสงและร่วงหล่นลงกลางอากาศ
เขาหลบการโจมตีของราชาไฮดราและบินไปยังด้านหนึ่งของศีรษะที่มีปิงหลงอยู่
–ย๊ากกกก!
ศีรษะของราชาไฮดรามุ่งไปยังวีดราวกับงูพิษ ศีรษะทั้งที่ดูโกรธแค้นพุ่งเข้าใส่วีด
ปิงหลงกางปีกออกพยายามที่จะหยุดมัน แต่สองหัวที่เหลือยังคงมุ่งตรงมายังวีด
หวีดหลบหลีกหัวของมันโดยการบินขึ้นไปในอากาศ
ไม่มีสถานที่สำหรับให้ผ่อนคลายการเคลื่อนไหว เพราะอยู่ใกล้เกินไปจึงไม่สามารถทำนายการโจมตีได้
 “ปิงหลง ฉันอยากให้นายทำอะไรบางอย่างเพื่อฉัน”
ปิงหลงตอบกลับขณะที่กำลังกัดเข้าที่คอของราชาไฮดรา
 “ท่านต้องการอะไรเล่าในเวลาเช่นนี้ เจ้านาย” “ออกไปจากหัวของมัน”
 “ท่านจะกลายเป็นเป้าหมายของมันนะ เจ้านาย” “ไม่เป็นไร ออกไป เดี๋ยวนี้”
ปิงหลงเชื่อมั่นในวีด ระหว่างการต่อสู้ในการเดินทางทางตอนเหนือ ปิงหลงไม่สามารถจัดการมังกรกระดูกได้หากขาดวีด
ทันทีที่ศีรษะของราชาไฮดราเป็นอิสระด้วยความเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งมันก็โจมตีวีด จัดการวีดเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าปิงหลงซึ่งอยู่ด้านขวาของมัน
–แคว๊กก!
การโจมตีของราชาไฮดราช่างน่ากลัวและเป็นอันตราย
วีดเข้าไปใกล้กับมันและหลบการโจมตีที่น่าหวาดเสียว
เขาบินไปข้างล่างปิงหลงและขาของราชาไฮดราและระหว่างรักแร้ของมันเพื่อหลบหลีก
เมื่อเขาหลบหลีกได้สำเร็จ คอของราชาไฮดราก็พันกันยุ่งราวกับว่ามันลงไปในเครื่องซักผ้า
วีดนึกถึงประสบการณ์ตอนที่เขาทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านซักรีด พวกคนโง่เขลาใช้เครื่องซักผ้าอัตโนมัติกับเสื่อผ้าดีๆที่ราคามากกว่า100,000วอนอย่างไม่ทะนุถนอม มันเป็นข้อผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่คิดว่าผงซักฟอกจะใช้แก้ปัญหาได้กับทุกสิ่ง!
 “ดีที่สุดคือการซักผ้าด้วยมือนี่แหละ”
วีดนั่งลงบนคอของมันและยกดาบขึ้น
 “เบลซซิ่ง!
แหวนของนักบวชชั้นสูงที่เขาสวมใส่ส่องแสงปกคลุมทั่วร่างกายของเขา
การอำนวยพรของนักบวชชั้นสูงถูกใช้งาน –ความสามารถทางกายภาพเพิ่มขึ้นเป็นเวลา20นาที
มันเป็นระยะเวลาช่วงสั้นๆแต่เขาตัดสินใจที่จะใช้การอำนวยพรสำหรับช่วงเวลาที่สำคัญ
ดาบในตำนานที่ถูกกล่าวขานกันว่าเคยตัดภูติปีศาจน้ำแข็ง ได้ฟันลงเข้าที่ต้นคอของไฮดรา
 “ดาบราชันย์!” (Sword Kaiser)
สกิลที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
วีดใช้ดาบตัดคอที่พันกันอลวนของราชาไฮดราเหมือนลูกบอลไหมพรม แน่นอนหนังหนาๆไม่ได้ฉีกขาดด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว
 “ดาบราชันย์!
เทคนิคการโจมตีเข้าที่จุดเดิม เขาลงดาบราวกับเขากำลังผ่าฟืน
 “มันจะไม่เหลือคอหลังจากที่โดนฟันสิบครั้ง!
วีดไม่หวงพลังชีวิตและพลังเวทใดๆในการใช้ทักษะนี้และการโจมตีใส่คอของราชาไฮดรา
ด้วยการจับมัดจากร่างกายขนาดใหญ่ของปิงหลง คอของราชาไฮดราถูกตัดออกทีละคอๆเลือดสีน้ำเงินพุ่งกระฉูดออกมา มันไม่งอกขึ้นมาอีกต่อไป
และหลังจากศรีษะทั้ง9ของราชาไฮดราหลุดออกไป-
เลเวลอัพ -เลเวลอัพ
สัตว์ประหลาดที่ดุร้ายราชาไฮดรา ผู้ครอบครองหนองน้ำโนปริน ได้เข้าสู่ห้วงแห่งการหลับไหลไปตลอดกาล
สำหรับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น350
ค่าความแข็งแรงเพิ่มขึ้น3(strพลังโจมตี) –ค่าพละกำลังเพิ่มขึ้น10(vitพลังชีวิต)
เลเวลของเขาเพิ่มขึ้นมา2 หลังจากจัดการราชาไฮดรา
แน่นอนวีดไม่ลืมสิ่งที่ต้องทำ นั้นคือการเก็บไอเทม
ได้รับแร่ไพลินขนาดใหญ่1ชิ้น –ได้รับขนนกทรงแปลกประหลาด1ชิ้น –ได้รับหอกชั้นดีโซเฟียร์1ชิ้น –ได้รับเหรียญทองจำนวน3,140เหรียญ
ทอง1ชิ้นกับเหรียญทองนั้นแลกเปลี่ยนได้ในราคาเท่ากัน อย่างไรก็ตามเหรียญโบราณก็มีค่าเช่นเดียวกัน
 “กำไรไม่เลวเลย”
เขายังอยากจะเช็คไอเท็มต่างๆแต่สงครามยังไม่จบ
 “เจ้าเหลือง มานี่!
วีดหยิบมีดแกะสลักออกมาหลังจากเรียกเจ้าเหลือง
ตัด ตัด ตัด
มือของเขาลอกหนังของราชาไฮดราอย่างระมัดระวัง! ถึงแม้ว่าหนังจะเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนเขาก็ยังคงเก็บมันไว้ในเพื่อในกรณีที่มีความจำเป็น
วีดยังเอามาแม้กระทั่งหัวของราชาไฮดรา
ได้รับหัวของราชาไฮดราจำนวน1หัว
ห้าหัว!
ศพของมอนสเตอร์ทั่วไปจะเหลือทิ้งไว้เพียงส่วนที่มีประโยชน์แล้วก็หายไป แต่เนื่องจากสิ่งเหล่านี้ยังอยู่เขาจึงหยิบมันมา
เขาให้เจ้าเหลืองลากหนังของราชาไฮดราและศีรษะขนาดใหญ่
 “เป็นไปตามคาด ของที่ได้จากมอนสเตอร์ขนาดใหญ่มีเยอะจริงๆ”
นี่คงเป็นความรู้สึกของชาวประมงที่จับวาฬได้
เรื่องราวของชายชราที่จับวาฬ เป็นนิยายที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับชายชราที่เดินทางกลับฝั่งแล้วเผชิญหน้ากับพายุและเนื้อวาฬถูกกินโดยฉลาม
ความเศร้าโศกของชายชรานั้นก้องไปทั่วทั้งหัวใจของคนทั้งโลก!
ผู้แปล: garnotics
Editor: แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
ที่มา: http://japtem.com/lms-volume-16-chapter-7

ไฟล์: https://drive.google.com/drive/u/0/folders/0B7slWHQIQ6wCM1hicDY3dUw2cXM

18 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณครับ
    เนื้อเรื่องกำลังมัน

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณครับ สุดยอด มันนมาก

    ตอบลบ
  3. ขอบคุณครับ กำลังมันเลย รอๆ ตอนต่อไปครับ

    ตอบลบ
  4. นโม เหยื่อรายแรกของการรูทไอเทมของวีด

    ตอบลบ
  5. มาต่อไว้นะครับยังค้างอยู่เลย

    ตอบลบ
  6. วีดเลงดาบยุที่หน้าอกบัลขานฮ่าๆๆ

    ตอบลบ
  7. ไฮดราโดนลอกคราบไปแล้ว 1
    ที่เหลืออีก 2 กำลังตามมา

    ตอบลบ
  8. สุดยอด เหลืออีก3

    ตอบลบ
  9. ทำไมวิดมันฉลาดจังง

    ตอบลบ

เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล

  เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล ลาเฟย์หลับตาลง ' เราจบสิ้นแล้ว '...