เล่ม
15 ตอนที่ 8 การก่อสร้างอาณาจักรนิฟเฮล์มขึ้นมาใหม่
แปลโดย คุณ luke
ตอนนี้ภารกิจต่อเนื่องมีถึง
3 ระดับแล้ว
วีดรู้สึกว่ามันค่อนข้างยุ่งยากซับซ้อน
แต่เขาก็หาข้อมูลต่อไปในห้องสมุดของอาณาจักร
ที่นั่นมีข้อมูลเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทั่วไปของทวีปเวอร์เซลอยู่มาก แต่สำหรับข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงนั้น
ผู้ค้นหาจำเป็นจะต้องศึกษาหาข้อมูลด้วยตัวเอง
เคาท์
ซาวอยด์ (ราชอาณาจักรเซอร์ ปี 436-479)
ได้รับตำแหน่งอัศวินเมื่ออายุ
17 ปี
กลับมาจากการทำภารกิจของอัศวินเมื่ออายุ
20
ได้รับมอบที่ดินเมื่ออายุ
36
มีความสามารถการใช้ดาบ
และการรบบนหลังม้าสูง
โดนประหารจากข้อหาก่อกบฏเมื่ออายุ
43
มีเพียงข้อมูลอย่างเรียบง่ายในส่วนชีวประวัติ
เขาอ่านประวัติในส่วนสงครามด้วยเช่นกัน
แต่ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ เคาท์ซาวอยด์หายไป
เหมือนกับมีใครบางคนจงใจลบมันออก
“เจอแล้ว”
“ไหนๆ”
“มันเขียนไว้ว่ามีสมบัติซ่อนอยู่ในบริเวณนี้”
นักผจญภัย
และนักเวทย์ที่ได้อ่านข้อมูลต่างๆในห้องสมุดรีบออกไปทันที มีกว่า 20 คนที่มาหาข้อมูลในห้องสมุดเหมือน วีด
รางวัลแจ็กพอตก็คือ
ขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่
แต่เขาต้องลงทุนใช้เวลามากมาย และการจะได้รับต้นทุนกลับมานั้นชั่งยากเย็น
มันเป็นสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในห้องสมุดตอนนี้
นอกจากนี้สภาพของมันดูเหมือนว่าข้อมูลพื้นฐานบางอย่างขาดหายไป
หรือไม่ก็ไม่มีอะไรให้อ่านเลย
‘คงยากที่จะหาด้วยวิธีนี้’
วีดจมอยู่กับการทำงาน
การหาเบาะแสจากหนังสือนั้นยากมาก
ไม่เพียงแม้แต่กับนักผจญภัยผู้มากประสบการณ์เท่านั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงประติมากรอย่างเขา
‘วิธีการหาของเราผิดหรือเปล่านะ?
อืม.. ก็ได้..ในเมื่อยังไงเราก็เป็นประติมากร
เราอาจจะต้องลองดูที่รูปประติมากรรมก่อน’
วีดกวาดสายตาผ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับศิลปะ
<<ประวัติศาสตร์ของอนุเสาวรีย์>>,<<การแกะสลักผนังถ้ำ>>,<<ประติมากรรมอันน่าภาคภูมิแห่งอานาจักรเซอร์>>.
เขาเห็นหนังสื่อชื่อ <<ประติมากรรมโบราณ>>
รวมอยู่ในกองหนังสือที่เขากำลังอ่าน
เนื้อหาในหนังสือเล่มนั้น
ถึงแม้ชื่อจะไม่ตรงประเด็นเท่าไหร่ แต่ก็มีข้อมูลเกี่ยวกับประติมากรรมที่เขามีอยู่
รูปร่างแห่งการพักผ่อน
: สัญลักษณ์ทางศาสนา
เป็นสัญลักษณ์ของผู้ศรัทธาใน
เทพ มาทัลลอส ซึ่งเป็นผู้ชี้นำความตาย
พวกเขาไม่มีธง หรือลวดลาย แต่เป็นที่รู้จักกันดีว่ามีรูปประติมากรรม
นักบวชแห่งโบสถ์มาทัลลอส
มีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่ง ซึ่งสามารถชี้นำความตายได้
หลังจากเริ่มมีการใช้ภาษาอย่างเป็นทางการของทวีป
นอกจากจะใช้ชื่อของเทพเจ้าที่ศรัทธาแล้ว พวกเขาก็ยังเรียกตัวเองว่า โบสถ์แห่งการฟื้นคืน
พวกเขาไม่ได้รับการยอมรับจากสาธารณะมากนักเพราะพวกเขาค้นคว้าเกี่ยวกับความตาย
มีข้อสันนิษฐานว่าพวกเขาใช้ประติมากรรมเป็นสัญลักษณ์ก็เพื่อรักษาความลับบางอย่าง
ยังมีเรื่องราวที่เชื่อกันว่า เทวรูปของมาทัลลอส นั้นเป็น
วัตถุศักดิ์สิทธิที่พิเศษ และแตกต่างจากรูปประติมากรรมทั่วไปมากนัก
-คุณได้รับข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับภารกิจแล้ว
ครั้งนี้วีดลำบากเล็กน้อย
แต่สุดท้ายเขาก็ทำภารกิจสำเร็จจนได้
เขาเดินทางไปโรงเตี๊ยมเพื่อรายงานให้
สมิท
“ประติมากรรมรูปนี้เป็นสัญลักษณ์ของโบสถ์มาทัลลอส”
“แกก ว่า รายยย น้า?”
“ข้าบอกว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของศาสนาโบราณ
มันอาจจะเป็นเทวรูปก็ได้” (Idol=เครื่องราง, เทวรูป)
ติ้งง!
ภารกิจ
“ความอยากรู้อยากเห็นของตาแก่สมิท” สำเร็จ
คุณได้ให้คำตอบกับอดีตทหารรับจ้างสมิท
เกี่ยวกับประติมากรรมที่เขาเห็นในช่วงวัยหนุ่ม
ตอนนี้เขาจะบอกเรื่องราวที่เขารู้ในช่วงที่เขายังเป็นทหารรับจ้างกับคุณ
-ความเชี่ยวชาญทางประติมากรรม พัฒนาขึ้น 0.4%
-ความศรัทธา
เพิ่มขึ้น 1
เนื่องจากเขาสามารถเพิ่มความเชี่ยวชาญทางประติมากรรมในขณะที่ทำภารกิจสำเร็จ
ภารกิจแบบนี้ก็ใช่ว่าจะแย่ไปซะทั้งหมด
แต่ว่ามันก็จำเป็นต้องใช้เวลาในการเดินทางไปหลายๆที่มากเกินไป
“อืมมมม นั่นก็คือความหมายของมันสินะ......
อึก ”
สมิทเมาหนักมาก
“ตามที่สัญญา โปรดบอกเรื่องราวที่ท่านเห็นและได้ยินมาในตอนที่ท่านยังหนุ่มอยู่”
“เอื้อบบ! ข้า....เจ้ารู้
...ไหม เป็นคนที่น่าเชื่อถือ และเป็นทะ ทะ
ทหารรรับจ้างที่นิสัยดีม้ากกกกก เอื้อก... ข้ามีเงินนมากกมายย
แต่ข้าใช้ไปส่วนหย่ายยยกับ เอื้อกกก ผู้หญิงและการดื่มเหล้า ”
ด้วยการพูดในลิ้นที่พันกันนั้นเอง
สมิทก็บอกเขาว่า เขามาเป็นทหารรับจ้างได้ยังไง
และการท่องเที่ยวไปในทวีปเพื่อทำตามหน้าที่ของทหารรับจ้าง.
สำหรับวีดแล้ว
แน่นอนว่า เขาฟังหูซ้ายทะลุหูขวา
เขารู้สึกว่ามันดูไม่มีจุดจบในการฟังคำพูดของพวกขี้เมาทีละคำๆ
สักพักใหญ่ๆหลังจากนั้น
ในที่สุด สมิทก็เริ่มพูดถึงประเด็นสำคัญ
“ปาติมากามเนี่ยยย
เจ้าเห็นไหม เมื่อตอนนั้น ท่านเคาท์หนีออกจากปราสาทพร้อมกับมัน เอื้อกกก อาห์
ข้ารู้สึกมึนจัง”
“อะไรทำให้ท่านคิดว่าเขาทำอย่างนั้น?”
“ข้าม่ายรู้เหมือนกันน
อย่างไรก็ตาม ข้าคิดว่ามันแปลกมา..เอื้อก อืมมเหล้าอร่อยจริงๆ เอ๋
เราพูดถึงไหนแล้วน้า? ”
ด้วยสีหน้ามึนตึง
สมิทพ่นเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องต่อไปอีกพักใหญ่ๆ
เขาคุยโม้เกี่ยวกับอาชีพทหารรับจ้างของตัวเอง และเขาก็เริ่มเทศน์เกี่ยวกับเครื่องดื่มในทวีป!
ความสนใจของสมิทกลับมาที่ประติมากรรมอีกครั้ง เหมือนว่าสติของเขาจะกลับมาอีกครั้ง เขาถาม
“อย่างไรก็ตาม
ข้าก็ไม่ได้เห็นประติมากรรมนี้มานานแล้ว .......เจ้าคงไม่ยุ่งหรอก ใช่ไหม? ”
“ข้ายุ่งมาก”
“เจ้าพาข้าไปแก้ปริศนาของเรื่องนี้ได้ไหม?”
สมิทล้วงเอากุญแจขึ้นสนิมออกมาจากหน้าอก
“ถ้าข้าจำไม่ผิด
หลังจากเรื่องราวครั้งนั้น ใต้ถุนปราสาทก็ถูกปิดไว้ ดังนั้นเจ้าจะเปิดที่นั่นได้ด้วยกุญแจนี้เท่านั้น เจ้าพาข้าไปด้วยกันกับเจ้า
และไขปริศนานี้ให้ข้าได้ไหม?”
ติ๊ง!
ความอยากรู้อยากเห็นครั้งที่สองของตาแก่สมิท
ชายแก่สมิทมีคำถามเกี่ยวกับครั้งสุดท้ายที่เขาเจอเคาท์ซาวอยด์
เพื่อที่จะตอบคำถามนั้น
ค้นหาปราสาทของท่านเคาท์ หาใต้ถุน
และขุดคุ้ยความลับออกมา
ภารกิจต่อเนื่อง
ที่จะนำไปสู่คำอธิษฐานได้รับการปกป้องมาอย่างยาวนานของ โบส์ถ มาทัลลอส ซึ่งเป็นผู้ชี้นำความตาย และการสร้างอาณาจักรนิฟเฮล์มขึ้นมาใหม่
ระดับความยาก: A
รางวัล: เครื่องดื่มจากสมิท
ข้อจำกัดของภารกิจ
:
จำกัดเฉพาะประติมากรเท่านั้น
ภารกิจล้มเหลวเมื่อสมิทตาย
ถ้าเป็นอาณาจักรนิฟเฮล์ม
ที่วีดรู้ มันเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่เคยตั้งอยู่บริเวณทางเหนือของทวีปเมื่อหลายปีก่อน
โมราต้าก็เป็นส่วนหนึ่งของมัน และเขายังเป็นเจ้าเมืองโมราต้าอีกด้วย!
ปราสาทและหมู่บ้านต่างๆโดนเผาทำลายเนื่องจากมอนสเตอร์ที่อยู่แถวนั้น
และมังกรกระดูกที่ได้รับพลังมาจากป่าแห่งความมืด
องค์จักรพรรดิพยายามที่จะปิดผนึกพวกมันโดยใช้ ลูกปัดเซอร์เบียน
แต่กลับกลายเป็นความล้มเหลว และทำให้มันแช่แข็งบริเวณทางเหนือทั้งหมด
ภายใต้การโจมตีจากความหนาวเย็น มอนสเตอร์
และกลุ่มคนบางกลุ่ม
อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ก็ล่มสลายลง
ถ้าอาณาจักร
Niflheim ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ตอนนี้
มันจะทำให้รากฐานของดินแดนทางเหนือมั่นคงมากขึ้น
นี่เป็นเรื่องคาดไม่ถึงที่ เควสแบบนี้เปิดให้ประติมากรทำเท่านั้น
และยังเชื่อมโยงกับ โบสถ์แห่งการฟื้นคืนด้วย
แต่มันก็ไม่ได้น่าตกใจเท่าใดนัก
เพราะโบสถ์แห่งการฟื้นคืน และ ความศรัทธาแห่งมาทัลลอส
ล้วนกำเนิดมาจากดินแดนทางเหนือทั้งสิ้น
ถ้าเขาสามารถตอบคำถามของทหารรับจ้างสมิทได้
นั่นก็หมายความว่าเขาสามารถแก้ไขภารกิจที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้างอาณาจักร
Niflheim
ขึ้นมาใหม่ไปด้วย
‘เราจะสามารถขายโมราต้าในราคาที่แพงขึ้นได้’ (……… ._.)
วีดพยักหน้า
ในขณะที่มือก็ฉีกขาไก่กินไปด้วย
“ข้าจะทำให้ดีที่สุดเพื่อแก้ปริศนานี้”
-คุณตอบรับภารกิจ
*
* *
ประเทศ
ซาวอยด์ถูกทำให้กลายเป็นเขตล่าขนาดใหญ่
อาณาจักร เซอร์ นั้นมีมอนสเตอร์เลเวล 150-200 อยู่ค่อนข้างมาก ดังนั้น
พื้นที่แถวนั้นจึงมีผู้เล่นจำนวนมากกำลังล่ามอนสเตอร์อยู่เช่นกัน
“รับคนไปล่าข้างในแมนชั่น
ถ้ามีประสบการณ์และใจกล้าจะพิจารณาเป็นพิเศษ”
ปราสาทของเคาท์ซาวอยด์เป็น
ดันเจียนระดับภูมิภาค เลเวลสูงสุดของมอนสเตอร์คือ
282
อัศวินดวงดาว
นักรบดวงดาว หรือแม้แต่กระทั่ง สาวใช้แห่งดวงดาว
ก็เกิดที่นั่น
วีดเข้าไปในปราสาทพร้อมกันกับทหารรับจ้างขี้เมา
สมิท
“โอยยย
ภายในตัวข้ากำลังจะตายเพราะความแสบร้อนที่หน้าอกอยุ่แล้ว ”
สมิทบ่นขณะที่เขาตามวีดไป
“เจ้าจะไม่ให้เหล้าข้าสักขวดจริงๆรึ?”
“ข้าไม่มีเหล้าเลย”
วีดปฏิเสธอย่างหนักแน่น
แต่ที่จริงแล้วเขามีเหล้าอยู่ในถุงเก็บของ มีเยอะด้วย
นี่เป็นเพราะว่าเขาหมักบรั่นดีและวิสกี้
ทุกครั้งเมื่อเจอผลไม้หรือข้าวสาลี หรือวัตถุดิบอื่นๆที่เหมาะสม
มีวัตถุดิบสำหรับทำอาหารบางชนิดที่ขายดี
และเก็บได้ง่าย อย่างเช่น ลิเคียว (เหล้าหวาน) ด้วยรสชาติที่อร่อย
มีคุณสมบัติเป็นยาฆ่าเชื้อ และยังสามารถเพิ่มระดับการฟื้นฟูเลือดได้ ลิเคียวจึงเป็นที่ชื่นชอบอย่างมาก (Admin:
liquor จริงๆแล้ว คือ สุรา หรือ เหล้าที่ผ่านการกลั่นมาอย่างดี)
เพราะว่าลิเคียวที่กลั่นดีแล้วมีราคาแพง
มันจึงสามารถใช้จ่ายเป็นเงินสดได้
ถึงแม้เขาจะกลั่นลิเคียวในช่วงเวลาว่างด้วยทักษะการทำอาหาร เขาก็หวงเหล้าของตัวเองมาก จนถึงจุดที่ ถ้าไม่ใช่ เหล่านักดาบ และพี่ๆที่โรงฝึก เขาก็จะไม่ยอมให้ฟรีๆแน่นอน
ถึงแม้เขาจะกลั่นลิเคียวในช่วงเวลาว่างด้วยทักษะการทำอาหาร เขาก็หวงเหล้าของตัวเองมาก จนถึงจุดที่ ถ้าไม่ใช่ เหล่านักดาบ และพี่ๆที่โรงฝึก เขาก็จะไม่ยอมให้ฟรีๆแน่นอน
“อะแฮ่ม
คอข้าแห้งเหลือเกิน”
สมิทเดินไปบ่นไป
ข้างในปราสาทหลังเก่า
ฝุ่นเกาะเป็นพื้นผิวหนา ชิ้นส่วนเฟอร์นิเจอร์ต่างก็กระจัดกระจายออกไปทั่ว จิตรกรรมที่แขวนอยู่บนฝาผนังก็โดนทำลายจนจำแทบไม่เหลือเค้าลางของรูปเดิมเลย และโคมระย้าที่ควรจะห้อยอยู่บนเพดานก็ร่วงหล่นลงมาแตกกระจายอยู่ที่พื้น
“ไฟบอล!!”
“โจมตียะเยือก!!”
เขามองเห็นปาร์ตี้อื่นๆ
แต่พวกนั้นกำลังออกล่ามอนสเตอร์อยู่
วีดตรวจสอบรอบๆปราสาทนี้
ก่อนจะยอมแพ้
มันเป็นสถานที่ที่กว้างใหญ่
แม้จะเรียกว่าปราสาทก็ไม่เกินเลย
วีดเคยท่องไปในปราสาทแวมไพร์หลายแห่งในโทเดียม แต่ที่นี่แตกต่างจากปราสาทในโทเดียม แม้จะเป็นตัวเลขที่ประมาณการได้ แต่จำนวนห้องในปราสาทของเคาท์เหล่านี้ก็เยอะใช่ย่อย
วีดถาม
“ห้องใต้ดินอยู่ที่ไหน”
สมิทได้แต่ส่ายหัวไปมา
“มันเกิดขึ้นตั้งนานมาแล้ว ข้าจำไม่ได้หรอก แต่บางทีข้าอาจจะจำได้ถ้าได้ดื่มเหล้าซักขวด...”
วีดขมวดคิ้ว
‘ไอ้ขี้เมาไร้ประโยชน์เอ้ย’
บรรดาปาร์ตี้ทั้งหลายที่กำลังออกล่าอยู่ทั่วทั้งปราสาทของเคาท์ซาวอยด์ ถ้ามันจะเป็นห้องใต้ดินที่พวกเขายังหาไม่เจอ
มันก็ต้องเป็นห้องที่ซ่อนไว้อย่างดีมากๆ หรือเป็นสถานที่พิเศษ
‘ถึงแม้มันจะถูกค้นพบ
ก็คงไม่มีใครเที่ยวป่าวประกาศหรอก’
ยังไงซะถึงแม้จะมีคนหาทางเข้าเจอ
ในเมื่อพวกเขาไม่มีกุญแจก็คงเข้าไม่ได้อยู่ดี
มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ที่จะไม่ทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อทำให้คนอื่นได้ดี
ถึงแม้ทางเข้าห้องใต้ดินจะถูกพบ
แต่ก็เป็นไปได้ว่ามันไม่ได้ถูกป่าวประกาศออกไป
ถ้าเป็นเช่นนั้น
วีดก็ต้องคิดหาหนทางร่วมกับสมิทเพื่อหามัน
วีดเปิดประเป๋าของตัวเอง และดึงเอาขวดเบียร์ออกมา
“มาคิดๆดูแล้ว ข้าพอมีเหล้าอยู่บ้าง”
“ฮึ่มม เอามาให้ข้า!”
“ห้องใต้ดิน....”
“.....ข้าจำได้ละ มันอาจจะอยู่ข้างใต้บันได”
สถานที่ที่สมิทได้บอกคือบริเวณด้านใต้บันไดซึ่งนำไปสู่ชั้นอื่นๆอีก
2 ชั้น
วีดลองเดินไปด้านหลังบันไดไม้นั้น ไม่มีอะไรที่นั่นนอกจาก ชั้นฝุ่นหนาเตอะ เมื่อเขาควานลงไปในชั้นฝุ่นด้วยมือของเขา เขาก็รู้สึกถึงรอยแยกที่มองไม่เห็น
‘ตรงนี้สินะ’
วีดกวาดเอาชั้นฝุ่นออกไป
และพบกับรูกุญแจเล็กๆ จากนั้นเขาก็ล้วงเอากุญแจทีได้จากสมิทออกมา
เอี๊ยดดดด!
เขาต้องผลักเต็มแรง
เกือบจะเปิดประตูเก่าๆบานนั้นไม่ได้ด้วยซ้ำ
วีดเข้าไปในห้องใต้ดินพร้อมกับสมิทและปิดประตู เขาไม่ลืมที่จะดึงลูกกุญแจออกด้วยเช่นกัน
เพราะมันอาจจะถูกพบโดยปาร์ตี้อื่นที่กำลังล่าอยู่ที่นี่!
วีดจะไม่ทำความผิดพลาดที่น่าขำเมื่อมีรางวัลอยู่ตรงหน้าอย่างแน่นอน
คุณค้นพบห้องใต้ดินของเคาท์ซาวอยด์
ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น
50
ประสบการณ์เพิ่มขึ้นเล็กน้อย
ผ่านการผจญภัย
“อะฮ่า! นี่คือห้องใต้ดินของเคาท์”
สมิทดื่มเบียร์ตั้งแต่ระหว่างทางเรียบร้อย เขาทำเสียงจิ๊จ๊ะเหมือนกำลังเสียใจ
“ถ้ามันสำเร็จแล้วทำไมไม่เอาวิสกี้ให้ข้าซักขวดล่ะ?”
“ข้า-ไม่-มี-วิสกี้”
เบียร์นั้นหาได้ง่ายและมีราคาถูก แต่วิสกี้ที่คุณภาพดีนั้นมีราคาหลายทอง เขาจึงไม่ตั้งใจจะให้ตาแก่นี่ไปฟรีๆแน่นอน
วีดมองไปรอบๆห้องใต้ดิน
มีหนังสือถูกรวบรวมไว้มากมาย ดูเหมือนว่าจะถูกศึกษาอย่างลับๆโดยเคาท์
<<พื้นฐานของเวทย์มนต์ไฟ>>
<<การศึกษาเกี่ยวกับธาตุลมและความสัมพันธ์ของมัน>>
<<บัญญัติสิบประการของผู้ใช้ธาตุแห่งกายเยินยอที่ควรจดจำ>>
<<การเดินทางในทวีปเวอร์เซลด้วยการเดินเท้า>>
<<โอกาสในการทำเงิน>>
<<แม่มด บุคคลซึ่งจะอ่านหนังสือให้คุณฟัง>>
เพียงแค่กวาดตาผ่านชื่อหนังสือเขาก็บอกได้เลยว่า มีหนังสือหลากหลายชนิดวางอยู่บนชั้นหนังสือ
วีดเก็บหนังสือทุกเล่มใส่กระเป๋า
‘เราคงจะทำเงินได้เยอะเลยทีเดียวถ้าเอาหนังสือพวกนี้ไปขายที่
ร้านของโบราณหรือร้านหนังสือเก่า’
เพราะว่าส่วนต่อไปของเควสต่อเนื่องถูกกำหนดไว้แล้ว
เขาแพ็คหนังสืออย่างดี
เขายังค้นหาบริเวณโต๊ะของเคาท์ด้วย
มีเหรียญทองประมาณ
300 เหรียญอยู่ในลิ้นชัก และมีดแกะสลัก 1
ด้าม
‘เราจะขายของพวกนี้ด้วย’
วีดสามารถจำราคาของสิ้นค้าหลากหลายชนิดได้ทันที
ถึงแม้เครื่องคิดเลขในซุปเปอร์มาเก็ตจะพัง แต่ถ้ามันเป็นร้านของวีด ก็แทบจะไม่ต้องกังวลอะไร
เพราะว่าวีดเป็นคนประเภทที่สามารถจำราคาซื้อขายได้ตั้งแต่จากเริ่มผลิตจากโรงงาน
ภาษีมูลค่าเพิ่ม แม้แต่ในตอนที่เพิ่มโปรโมชั่น ซื้อ 1 แถม 1
365 เหรียญทอง คูณด้วย 12 ทอง คือ 4380 เหรียญทอง !
เป็นความรวดเร็วชนิดที่ว่าเขาสามารถคำนวณออกมาได้ภายในชั่วพริบตา
เมื่อเกี่ยวข้องกับ
การคำนวณเงิน
เขาสามารถโค่นอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์ได้!
วีดสังเกตเห็นหนังสือเล่มหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ
<<ต้นกำเนิดและประวัติศาสตร์ของศาสนามาทัลลอส>>
เขาเริ่มพลิกหน้าหนังสือทันที
การรวมตัวกันของกลุ่มผู้ศรัทธามาทัลลอสในสมัยโบราณกาลนั้นมีจำนวนมากที่สุด
เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มอื่นๆที่เกิดขึ้นจากพิธีกรรมซึ่งถูกดำเนินโดยกลุ่มคนที่ถือครองความตายอันศักดิ์สิทธิ์
พวกเขาเชื่อว่าความตายคือการกลับสู่อ้อมกอดของพระเจ้าของเขา ในขณะที่ศรัทธามาทัลลอสถูกยึดมั่นเป็นศาสนาที่สร้างขึ้นโดยราชอาณาจักร
เหล่านักรบจะแสดงความเคารพที่โบสถ์ก่อนจะออกสู่สนามรบ
อย่างไรก็ตาม ความศรัทธาของสาธารณะชนที่มีต่อโบสถ์มาทัลลอสก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
สงครามระหว่างชนเผ่าลดน้อยลง
และปราสาทก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันการรุกรานของมอนสเตอร์ จึงก่อเกิดความสงบสุขขึ้น
ศรัทธาแห่งมาทัลลอสกลายเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจเนื่องจาก
ความตายถูกพิจารณาว่าเป็นความน่าหวาดกลัว
นอกจากนั้นแล้ว ในสงครามรวบรวมจักรวรรดิอาเพน
แต่ละราชอาณาจักรต่างก็ยกย่องวิหารในเขตแดนของตนเอง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โบสถ์หรือวิหารที่เกี่ยวข้องกับสงคราม และมาทัลลอสก็เสียเปรียบด้วย เนื่องจากหลักคำสอนของตัวมันเอง
ที่เกี่ยวข้องกับความตาย
ความตายกลายเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผู้ศรัทธาแห่งโบสถ์มาทัลลอสตะโกนออกมาก่อนที่จะถูกสังหาร
และแม้แต่ชื่อของโบสถ์ยังเป็นสิ่งอัปมงคลที่จะพูดออกมาต่อหน้าสาธารณะ
นักบวชแห่งวิหารมาทัลลอส
ตายมากขึ้นเรื่อยๆ
และตำแหน่งก็ถูกยึดครองโดยวิหารอื่นๆ
การเจริญรุ่งเรื่องของวิหารเฟรย่า
หรือ เทพนักสู้ เบลาคัส ก็เพิ่มขึ้น
….วิหารมาทัลลอสสูญสิ้นซึ่งอำนาจ
และการสนับสนุนจากแต่ละราชอาณาจักรก็ถูกตัดขาด มีข้อสันนิษฐานว่า พวกเขาหลบซ่อนอยู่ในเงา และยังคงเพิ่มความกระหายในพลังมากขึ้นเรื่อยๆ
พลังที่จะชี้นำความตาย!
พวกเขาฝันที่จะแก้แค้นโดยใช้พลังศักดิ์สิทธิ์อันแข็งแกร่ง แต่การแก้แค้นที่พวกเขาวางแผนอยู่
จะเป็นแบบไหนนั้น ก็ไม่อาจรู้ได้แน่ชัด
ติ๊ง!
- ปัญญาและความฉลาดเพิ่มขึ้น 5 จากการอ่านข้อมูลเชิงลึกของกลุ่มผู้ศรัทธามาทัลลอส
- คุณได้รับข้อมูลเกี่ยวกับวิหารแห่งการฟื้นคืน
วีดเจอของอื่นๆบนโต๊ะ มันเป็นชุดที่ถูกสวมใส่โดยนักบวชของวิหารแห่งการฟื้นคืน
วิหารมาทัลลอส
เพราะว่าในปัจจุบันพวกมันถูกเรียกด้วยชื่อวิหารแห่งการฟื้นคืนบ่อยกว่า ดั้งนั้น
ไม่ใช่เรื่องผิดที่จะเรียกสลับกันไปมา
“เคาท์ซาวอยด์ต้องเป็นนักบวชของวิหารแห่งการฟื้นคืนแน่นอน”
วีดคาดเดาจากการที่เคาท์ซาวอยด์มี
รูปสลักแห่งความตาย และสัญลักษณ์ของวิหารแห่งการฟื้นคืน
“หืออ มาดูตรงนี้สิ”
ในตอนนั้นเอง
สมิทก็ค้นพบห้องที่มีขนาดกว้างขวาง
วงกลมเวทย์มนต์ถูกวาดภายในห้อง
และตรงกลาง ด้านบนของสิ่งที่ดูเหมือนเป็นหลุมฝั่งศพ มีชามอันหนึ่งวางไว้
เหมือนจะสามารถใส่อะไรบางอย่างลงไปได้
รูปของรูปสลักแห่งความตายถูกวาดไว้บนชามนั้น
“บางทีนี่อาจจะเป็นที่ที่ต้องวางมันลงไป?”
วีดล้วงเอารูปสลักออกมาจากอกเสื้อ
รูปสลักแห่งความตายที่เขาได้รับมา
หลังจากจบการแข่งกับ เดธแฮน ที่เมืองคนแคระใต้ดินคุรุโซ
ภารกิจต่อเนื่องครั้งที่ 2 เกี่ยวข้องกับศรัทธาแห่งเมแทลลอส และการก่อสร้างอาณาจักร Niflheim ขึ้นมาใหม่ (T/N:หอยหลอด verbแท้ หล่อนอยู่ตรงหนายยยย -*-ปวดใจ) (Admin: อย่าไปถามหาครับ ชื่อภารกิจ หัวข้อเควส ไม่ค่อยมี คำกริยาสักเท่าไหร่)
เขาไม่รู้ว่าภารกิจเหล่านี้จะส่งผลกระทบต่อทวีปเวอร์เซลอย่างไร แต่เมื่อ เขานึกถึงเนื้อหาของภารกิจแล้ว
มันไม่น่าจะจบลงที่ตรงนี้แน่นอน
วีดตัดสินใจวางรูปสลักไว้บนชาม จากนั้น เสมือนว่ามันได้รับการให้ชีวิต รูปปั้นแกะสลักแห่งความชั่วร้ายที่กำลังถือเคียวอยู่นั้น
ส่องประกายเจิดจ้า จากนั้นมันก็ลืมตาขึ้นมา
ครืนนนนนนนนน!
ปราสาทสั่นสะเทือนรุนแรงเหมือนกับเกิดแผ่นดินไหว
หมอกชื้นแฉะปกคลุมทั่วห้องใต้ดิน พายุหมุนสีดำก่อตัวขึ้นเหนือแท่นบูชา และประตูสู่สถานแห่งหนึ่งก็เปิดออก
สมิทสะดุ้งและถอยหลังออกไปด้วยความตกใจ
ประตูสีดำ
ไม่เพียงแค่วีดไม่เคยเห็นประตูสีนี้เท่านั้น แต่รูปปั้นแกะสลักแห่งความชั่วร้ายที่กำลังถือเคียวอยู่นั้น
กำลังจ้องมาที่เขา ด้วยใบหน้าอันน่ากลัวอย่างไม่อาจเปรียบเทียบได้ อย่างไรก็ตาม วีดไม่ได้ตื่นกลัว
ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่ากับความว่างเปล่าในบัญชีธนาคารหรอก!! มันน่ากลัวมากจนทำให้เขาฝันร้ายถึงดอกเบี้ยติดลบในความฝันของตัวเองอีกต่อหนึ่ง!!
- ประตูสู่ แม่น้ำโหยหวน ได้เปิดออกแล้ว
ผู้เล่นทั่วไปไม่อาจเข้าไปได้
ภารกิจจะดำเนินต่อในแม่น้ำโหยหวน
ความสำเร็จหรือล้มเหลวของภารกิจจะส่งผลกระทบต่อกองทัพคืนชีพ
หน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมาสู่ผู้เล่นทุกคนในทวีปเวอร์เซล
วีดเคลื่อนที่เขาหาประตูอย่างรวดเร็ว
และดูเหมือนพายุหมุนสีดำหมุนเร็วขึ้นจนเหมือนจะกลืนกินตัวเขา อย่างไรก็ตาม
สมิทรีบเขย่ามือของเขา
“เฮ้”
“อะไร?”
“เพื่อที่จะเติมเต็มคำขอร้องของข้า
ไม่ใช่ว่าข้าต้องตามไปด้วยหรอกหรือ?”
“แน่นอน”
วีดอยากจะทิ้งสมิทเอาไว้ที่นี่
แต่เขาต้องเอาตาแก่นี่ไปด้วย
“ข้ามีเงื่อนไข
ถ้าข้าเข้าไปด้วย เจ้าต้องหาลิเคียวให้ข้ากิน 5 ขวดต่อวัน”
“...”
“...”
“ถ้าข้าไม่ดื่ม
ข้าจะนอนไม่หลับนะรู้ไหม”
วีดพยักหน้า
ยอมรับ
“ดี”
เขาไม่สามารถดูแลสมิทได้ตลอดเวลา
มันจะดีกว่าถ้าทำให้เขาหลับ ถึงแม้จะด้วยการดื่มลิเคียวก็ตาม
“อีกอย่าง
เจ้าน่าจะจ้างทหารรับจ้างนะ”
“อะไรนะ?”
“เจ้าเป็นประติมากรอ่อนแอไม่ใช่รึ?”
ถ้าวีดอ่อนแอ นักรบและนักดาบส่วนใหญ่คงลงไปคลานกับพื้นเพราะไม่มีแรงจะยืนแล้ว
สมิทพูดต่อ“ข้ารู้สึกไม่ปลอดภัยโดยมีเพียงแค่เจ้า
และพวกเราก็ยังไม่รู้ด้วยว่าเราจะไปโผล่ที่ไหนถ้าเราผ่านประตูนั้นไป ไม่ดีกว่าหรือถ้าจะจ้างทหารรับจ้างซักหน่อย?”
ติ๊ง!!
- สามารถที่จะนำทหารรับจ้างไปร่วมได้ 1 คน
จ้างทหารรับจ้างในภารกิจของประติมากร!
นี่หมายความว่า
จะต้องมีการต่อสู้จริงๆเกิดขึ้นแน่นอน
‘ถึงแม่ว่าผลตอบแทนจะต่ำ
แต่มันก็มีความยากระดับ A’
ถ้าเขาพิจารณาให้ดีถึงภารกิจที่ควรจะเกิดขึ้นในการก่อสร้างอาณาจักร
Niflheim
ใหม่หรือ ศรัทธาแห่งมาทัลลอสแล้ว ความยากควรจะมากกว่านี้
มันยากถึงขนาดที่ว่าแม้ขนาดความยากระดับ
A ก็ยังไม่ใช่จุดจบของภารกิจ
เขาต้องหาใครสักคนมาร่วมทำภารกิจด้วย
คนที่เขาสามารถเชื่อใจได้ในระดับหนึ่ง
วีดกระซิบไปหาเพื่อนๆทันที
-คุณเพล
-ครับ
เพลตอบอย่างฉับไว
-ผมกำลังทำภารกิจ และผมต้องการทหารรับจ้าง 1 คน
- จริงรึ? ตอนนี้คุณอยู่ไหน?
- หมู่บ้านฮาเก้น อาณาจักรเซอ
- ต้องทำอะไรบ้างอ่ะ ? ผมต้องใช้เวลาอย่างต่ำ 20 วันในการเดินทางจากทางเหนือไปที่นั่นน่ะ
-มีใครที่อยู่ทางตอนกลางบางหรือเปล่า ?
-คุณเมแพนเดินทางไปขายสินค้าที่โรเซนไฮม์ คนอื่นๆก็อยู่ที่นี่หมด
ความสามารถในการต่อสู้ของเมแพนต่ำเกินไปที่จะพาเขาไปเป็นทหารรับจ้าง
ดังนั้นวีดจึงขีดชื่อเขาออกตั้งแค่แรกถึงแม้จะสนิทกันก็ตาม
-อ้อใช่ ตอนนี้เรากำลัง ทำเควสที่ชื่อว่า
“ความลับในการสร้างเกราะอกโบราณ” กันอยู่น่ะ
- ฟังดูยากนะ ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ
วีดตัดใจที่จะจ้างทหารรับจ้าง ถ้าเขาดึงเพลมา เมย์ลอนต้องเศร้ามากแน่
ไอรีน
จะสามารถช่วยเขาได้มากแน่นอนเพราะเธอเป็นนักบวช
แต่มีอยู่หลายครั้งที่เขาต้องคอยปกป้องเธอ
หากมองแบบนั้น โรมูนะก็เช่นกัน
เซอร์กะ
ยังคงเด็กและขี้อาย มันคงเป็นภาระมากกว่าหากจะต้องอยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2
ในดันเจียนยากๆเป็นเวลาหลายวัน
ฮวาร์ยองมีสกิลเต้นที่สามารถเพิ่มค่าสถานะได้ และยังทำให้มอนสเตอร์หลับด้วย
เธอมีประโยชน์มาก แต่พลังการโจมตีของเธอจริงๆแล้วต่ำมาก ดังนั้นมันจึงอันตราย แม้เธอจะเหมาะกับการล่าโดยทั่วไป
มันคงจะยากเหลือเชื่อในการนำเธอไปต่อสู้ในสถานที่ที่วีดเองก็ไม่มั่นใจถึงระดับความยาก
เซฟเฟอร์
ถูกตัดออกตั้งแต่เริ่ม
ถึงแม้เขาจะมีเลือดมหาศาล
ความถึกที่ยอดเยี่ยม แต่เขาก็ขาดสกิลโจมตีหมู่ไป
“และเพราะว่าไอ้หมอนั่นพยายามจีบน้องสาวเรา ต้องไม่ใช่มัน”
วีดลบตัวตนของเซฟเฟอร์ออกจากจิตใจ
เขาจะยอมยกน้องสาวหัวแก้วหัวแหวนไปให้พวกเพลย์บอยได้ยังไง? มันเป็นสิ่งที่จะไม่มีวันเกิดขึ้นเด็ดขาด
แม้ว่าท้องฟ้าจะพลังทลายลงมาก็ตาม
“ยังไงก็ตาม
เธอบอกแค่ว่าเพิ่งเจอกัน เราก็ต้องลองเชื่อใจและคอยดู เราเชื่อว่าน้องสาวเราดูคนเป็น”
พฤติกรรมของน้องสาวเขายังไม่มีอะไรผิดปกติ
ดังนั้นเขายังสามารถสบายใจได้ในตอนนี้
หัวใจของคนเป็นพ่อจะถูกฉีกกระชากเมื่อเห็นลูกสาวของตัวเองออกไปเดทกับแฟนด้วยกระโปรงที่แสนสั้น
!
วีดรู้สึกเข้าใจความรู้สึกนั้นได้บ้าง
“ผู้ชายก็เหมือนหมาป่าและโจรทั้งนั้น ถ้าผู้ชายตายด้วยมือผู้หญิง
เธอก็ยังบริสุทธิ์อยู่ดี
เพราะถึงแม้พวกมันจะตายไป แน่นอนว่าตอนยังมีชีวิตมันต้องกระทำผิดอะไรซักอย่างแน่
ถึงแม้จะไม่ได้ทำก็ตาม แต่มันก็ต้องอยากทำสักครั้ง!”
แม้กระนั้นเขาก็เอายูรินไปด้วยไม่ได้เช่นกัน
เขาส่งกระซิบไปให้เหล่านักดาบ
-อาจารย์
-
......
-…….
-อาจารย์
-อะแฮ่ม ! ว่าไง!
- ตอนนี้อาจารย์กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ?
- อาจารย์รึ เอ่อ... อาจารย์ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น อาจารย์ไม่ได้เริ่มคุยกับดาร์คเอล์ฟสาวๆหรอกนะ
.. ศิษย์เอ๋ย มีบางสิ่งที่อาจารย์อยากจะถาม
-อาจารย์....
นักดาบส่งคำตอบอย่างซื่อตรงมาหลังจากวีดรออยู่พักหนึ่ง
-อาจารย์สมควรจะแต่งงานไหม ? มันดูยากจัง อืม
แต่อาจารย์ก็ควรจะลองแต่งงานตอนแก่ดู อย่างน้อยสักครั้ง
- พวกพี่ๆก็กำลังยุ่งอยู่ใช่ไหมครับ ?
- ใช่แล้ว พวกนั้นอยู่ที่หมู่บ้านออร์ค
และหลายคนก็อยู่ทีหมู่บ้านเอล์ฟเช่นกัน
พวกดาร์กเอล์ฟมีผิวสีดำดูสุขภาพดี ดังนั้นพวกนั้นดูเหมือนจะชอบกันมาก
- ภูเขายูโรกิเป็นอย่างไรบ้างครับ ?
- มีมอนสเตอร์เยอะเลย
เป็นเรื่องที่ดี เพราะมอนสเตอร์เพวกนั้นมีค่าพอที่จะสู้ด้วย สร้างปาร์ตี้กับพวกออร์ค และออกล่ากับพวกนั้นก็สนุกเหมือนกัน
เหล่านักดาบและเหล่าพี่ๆกำลังสนุกกับ
Royal
road พวกเขาแสดงร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและจิตใจเพื่อปกป้องออร์คที่อ่อนแอ
- อาจารย์ ดาร์กเอล์ฟชอบดอกไม้นะครับรู้ไหม?
- โอ จริงรึ หึหึ ดีๆ ฮ่าๆ เจ้าควรจะขยันให้มากเช่นกัน
กระซิบหาอาจารย์ได้ทุกเมื่อเมื่อเจ้าต้องการความช่วยเหลือ
- ครับ อาจารย์!
วีดจบการสนทนากับนักดาบ
‘เราจะเอาใครไปดีเนี่ย?’
กิลด์นักเดินทางแห่งพื้นที่รกร้าง!
กลุ่มผู้เล่นหัวกระทิส่วนน้อยจากอาณาจักร
อาร์เมน เป็นกิลด์ที่มีการคาดเดาว่ามีผู้เล่นเลเวลสูงอยู่หลายคน
มันเป็นกิลด์วีดอยู่ แต่เขาไม่ได้เข้าแชทกิลด์มาซักพักแล้ว
เขาปิดแชทกิลด์ไว้ เพราะสมาชิกกิลด์มักแชทไร้สาระกันเอง!
มันยังเป็นภาระด้วยเพราะเขาไม่รู้จักใครในกิลด์มากพอที่จะชวนไปทำภารกิจด้วยกัน
ตอนนั้นเองที่
ข้อความกระซิบจากเพลส่งมา
-คุณวีด คุณบอกว่าคุณอยากได้ทหารรับจ้างใช่ไหม ? คุณจะรับชาแมนเข้าปาร์ตี้ป่าว?
-ชาแมนคนนั้นเป็นยังไง?
- ทักษะสกิลของเธอสูงมากจนน่าขำเลยล่ะ เธอเป็นชาแมนที่โด่งดังที่สุดในโมราต้า เธอช่วยพวกเราเยอะมากในพื้นที่ล่า ผมบอกว่าผมกำลังพูดกับคุณวีด
เธอก็บอกว่าอยากจะไปมากๆ
วีดนึกถึงตอนที่เขายังเป็นมือใหม่
ตอนที่เขาพึ่งเล่น
Royal road ได้ไม่นาน
‘เราร่วมปาร์ตี้กับชาแมนคนหนึ่งที่เมืองแห่งลอยฟ้า
ลาเวียส’
ชื่อที่ไม่อาจลืมเลือน
ดาอิน
เธอเป็นผู้หญิงในอุดมคติของเขา
มันยากที่จะบอกแบบเฉพาะเจาะจงว่าเขาชอบเธอตรงไหน แต่ช่วงเวลาที่เขาอยู่กับเธอ
เขามีความสุขมาก
พวกเขาพูดคุยกันเยอะมาก
ระหว่างล่ากันสองคน และพวกเขายังเข้าขากันได้ดีแม้กระทั่งตอนที่กำลังล่าอีกด้วย
‘ถึงแม้ว่าเธอจะเข้ารับการผ่าตัด
...ตอนนี้เธอสุขภาพแข็งแรงแล้วรึเปล่านะ?’
ไร้ซึ่งคำตอบ
วีดได้แต่หวังว่าเธอจะยังสุขภาพดีอยู่
วีดปัดความคิดในอดีตออกไป
แล้วพูดว่า
-มันดูเหมือนทีที่ผมจะไปจะอันตรายเกินไปสำหรับชาแมน
อาชีพคล้ายๆนักบวชนั้นสามารถช่วยเหลือปาร์ตี้ได้อย่างมาก แต่อาชีพเหล่านั้นก็ปกป้องตัวเองไม่ได้
- ส่งคำขอโทษให้ผมหน่อยนะ ที่ไม่สามารถทำภารกิจด้วยกันได้
- ไม่เป็นไรหรอก มันช่วยไม่ได้นี่นะ
เขาเรียกเฮเกลไม่ได้
ถึงแม้เขาจะเรียกเขามาได้ แต่ข่าวก็จะกระจายผ่านกิลด์ราชสีห์ทมิฬทันที
จอมโจร
ไนด์ ก็ไม่ใช่ทางเลือกด้วยเช่นกัน
‘โจรเป็นอาชีพที่มีประโยชน์อย่างมากในดันเจียน’
เป็นเรื่องทั่วไปที่โจรหรือนักฆ่านั้นอ่อนแอในการต่อสู้ระยะใกล้!
เมื่อเขาต้องการจ้างทหารรับจ้างเพื่อช่วยเขาในการต่อสู้ อาชีพที่เชี่ยวชาญการหลบหนีซ่อนตัวก็ไม่เหมาะสม
‘ถ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดที่เรารู้จัก
ก็คงเหลือแต่เธอแล้วแหละ....’
วีดนึกถึงซอยูน
เธอผู้ซึ่งมีดาบที่สามารถฟันเหล่ามอนสเตอร์ขาดเป็นสองท่อน! เบอร์เซิร์กเกอร์ซึ่งแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเมื่อการต่อสู้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
เธอมีเลเวลสูง และการประยุกต์ใช้สกิลก็รวดเร็ว
เบอร์เซิร์กเกอร์ ซอยูน!!
เบอร์เซิร์กเกอร์ ซอยูน!!
คงจะดีที่สุดถ้าเธออยู่ที่นี่
อย่างไรก็ตาม
วีดส่ายหัว
ความเชื่อใจในตัวซอยูนของเขาไม่ค่อยมากนัก และมันคงจะเป็นเรื่องหนักหนาเกินไปที่จะขอให้เธอมาช่วยเขาในภารกิจที่อันตรายซึ่งเธอไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
‘ยิ่งไปกว่านั้น
เราก็ไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้เธอยู่ที่ไหน และมันอาจจะต้องใช้เวลามากก็ได้ถ้าจะรอให้เธอเดินทางมาที่นี่’
เขาไม่สามารถเอาบุคคลที่อยู่รอบๆอาณาจักรเซอร์ไปได้ด้วยเช่นกัน
วีดตัดสินใจแล้ว
“เดธ ไนท์ ออกมา!!”
เดธไนท์
แวนฮอว์ค ออกมาพร้อมกับควัน
เขาอยู่กับมันมานาน เขาคุ้นชิ้นกับดวงตายอันโหดร้ายของมันมาพอสมควร
“ท่านเรียกข้าหรือ
เจ้านาย”
“ใช่ มีงานเข้าน่ะ”
“ข้าจะโค่นใครก็ตามที่ท่านปรารถนา”
มันกู่ร้องอย่างหมายมั่น
วีดหันหัวไปมองสมิท
“ถ้าเป็นเดทไนท์
เราก็ไม่ต้องการทหารรับจ้างใดๆอีก”
สมิทไม่ได้ดูตื่นตกใจเท่าไหร่
แม้แต่เมื่อเดธไนท์ปรากฎกาย
“ดูเหมือนเดธไนท์สามารถปกป้องพวกเราได้
แล้วเรื่องเหล้าล่ะ?”
วีดเปิดกระเป๋าใส่ของของเขาออกมาแวบหนึ่ง
แล้วล้วงเอาขวดเบียร์หลายขวดออกมา
มีขวดเบียร์หลายสิบขวด
นอกจากนี้เขายังมีวิสกี้และไวน์อีกหลายสิบขวดด้วยเช่นกัน
ไม่มีความจำเป็นต้องซื้อลิเคียวแยกเดี่ยวๆ และถ้าเกิดมีเหตุฉุกเฉิน เขาก็สามารถกลั่นแอลกอฮอล์เมื่อไหร่ก็ได้
เพราะว่าอาจมีเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องออกผจญภัยวีดจึงเตรียมพร้อม ผ้าพันแผล
หินลับ และสมุนไพรไว้พร้อมเสมอ
เขาเตรียมตัวพร้อมแล้ว
และพร้อมที่จะออกเดินทางทุกเวลา
“ไปกันเถอะ”
“โอเค”
วีดนำไปก่อน และสมิทก็ตามมมา
ร่างกายของทั้งสองหายไปในประตูสีดำ
ครืนนนนนนนนนนน!
เมื่อประตูหายไป
ปราสาทที่กำลังสั่นไหวของเคาท์ซาวอยด์ก็ค่อยๆหยุดลง
*
* *
ซากศพเละเทะของพวกมอนสเตอร์!
ชิ้นส่วนของมอนสเตอร์ลอยกระจายออกมาทุกครั้งที่ซอยูนแกว่งดาบของเธอ
มอนสเตอร์ที่ซุ่มโจมตีโดยการแอบอยู่ใต้ดินหรือลอบสังหารจากบนต้นไม้!
ซอยูนเพียงแค่แกว่งดาบ
ทุกๆครั้งที่ดาบของเธอส่องประกาย
มอนสเตอร์ก็กลายเป็นแสงสีเทา
ในอดีต
เธอได้ต่อสู้เพื่อที่จะลืมทุกอย่าง
ในขณะที่เปียกไปด้วยหยาดเหงื่อ ขอเพียงเธอสามารถสู้ต่อได้
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
แล้วเธอก็จะหลับหูหลับตาพุ่งเข้าใส่กลุ่มมอนสเตอร์
โชคชะตาของเบอร์เซิร์กเกอร์ที่แข็งแกร่งขึ้นเมื่อร่างกายของพวกเขาเปื้อนเลือด!
‘ที่นี่อ่อนแอเกินไป’
เบอร์เซิร์กเกอร์
มีลักษณะเฉพาะที่จะดึงดูดศัตรูและมอนสเตอร์
มอนสเตอร์กลุ่มหนึ่งมารวมตัวกันที่ซอยูน ก้าวย่างของเธอมักจะนำไปยังสถานที่ที่มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเสมือนมันเป็น
ธรรมชาติ
สัมผัสที่แท้จริงของเบอร์เซิร์กเกอร์ผู้แสวงหาเลือดและการต่อสู้
ที่ไหนมีเบอร์เซิร์กเกอร์
ที่นั่นมักจะกลายเป็นสนามรบที่เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องอย่างน่ากลัว
พื้นที่ล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงที่เป็นที่รู้จักกันในทางตอนเหนือ ป่ามาบาน!
มอนสเตอร์ไหลทะลักเข้าใส่ซอยูน
‘ไม่มีใครรักฉัน’
ถึงแม้เธอจะโยนตัวเองเข้าไปสู่การต่อสู้เพื่อหลงลืมอดีตของตัวเอง
แต่ตอนนี้ หัวใจของเธอไม่ได้เจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมา
‘เพื่อน...’
เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอนึกถึงเพื่อนที่เธอมี
ส่วนหนึ่งของเธอก็จะรู้สึกอบอุ่น
ช่วงเวลาที่พวกเขาได้ใช้และแบ่งปันกันใน royal toad นั้นมีไม่มาก แต่พวกเขาก็สามารถเจอกันในชีวิตจริงได้
‘ฉันอยากปกป้องเขา’
ภาพที่เขากำลังจะตายในลมหายใจของมังกรโครงกระดูกแวบเข้ามา
เธอกำลังออกล่าเพื่อ
วีดผู้อ่อนแอ เช่นเดียวกับการรวบรวมประสบการณ์และความเชี่ยวชาญสกิลเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น
เธอมีเลเวล
422!
ซอยูนเข้าไปสู้พื้นที่ที่มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งกว่าเดิมอีกครั้ง
จบตอน
ผู้แปล:
luke
Editor: แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ที่มา:
http://japtem.com/lms-volume-15-chapter-8
ไฟล์: https://drive.google.com/drive/u/0/folders/0B7slWHQIQ6wCM1hicDY3dUw2cXM
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอบลบสวย โหด
ตอบลบขอให้คุณพระศรีรัตนไตรคุ้มครองทำมาค้าขึ้นสุขภาพแข็งแรง
ตอบลบอย่างโหด
ตอบลบสวย โหด เก่ง
ตอบลบขิบคุณครับ
ตอบลบอ๊าา วีดรักดาอิน แต่โชคชะตาเล่นตลก บอกปัดดาอินซะงั้น แต่แม่นางดาอินก็น่าจะฝากบอกชื่อไปซักนิดมั้ย บักวีดมันจะรุ้เรอะนั่น
ตอบลบบทขีดเขียนให้ซอยุนมาแทนที่ดาอินในหัวใจวีดนะเนี่ย กริ้วๆ
วีด ขอนางเอก3นะ
ตอบลบขอบคุณที่แปลให้อ่านครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณมากครับ. ^_^
ตอบลบฮาเร็มลมๆแล้งๆ ถ้าเจอกับคุณวีด มันไม่สนใจไรนอกจากเงินนนน
ตอบลบThank you
ตอบลบปล. เดธไนท์จะได้รับค่าจ้างไหมนั่น
ได้ เป็นกระสอบทรายให้Weedฝึกสกิล ปล้นหมวกมาใส่เป็นครั้งคราวสรุปโชคร้ายสุดๆ ได้แค่เลเวลเท่านั้น
ลบลุ้นว่าจะได้ดาอินหรือซอยูน.......ลงที่แวนฮอร์คซะงั้น
ตอบลบผู้หญิง วีด ไม่สนอยู่แล้ว เงินเท่านั้นที่เป็นที่รักเสมอของ วีด
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบทำไม วีด ทำไมม ต้อง ปฏิเสธ ดาอินน ฟหกดหฟกดฟหก #ทีมดาอิน
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ