เล่ม 32 ตอนที่ 6: จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัว! แปลโดย Acid กรด

        วีดไม่เพียงประสบความสำเร็จเพราะเขาค้นพบทางตัดตรงสู่เขาวงกต

        "ตรงนี้มีหลายทาง"

บางครั้งแสงจากการสะท้อนจะแยกออกเป็นสองหรือสามตำแหน่งที่ตรงบริเวณที่เกิดการบิดเบี้ยวของมิติ ซึ่งหมายความว่า

แต่ละทางเส้นอาจะนำไปสู่จุดหมาย แน่นอนว่าเขาไม่รู้เลยว่าด้านไหนจะเป็นเส้นทางลัด ยิ่งไปกว่านั้น,

พลังของพวกปีศาจเพิ่มขึ้นขณะที่พวกเขาลงไปลึกขึ้น ทำให้การปะทะกันแต่ละครั้งอันตรายมาก

        "มันช่างยากเย็นอะไรอย่างนี้ ดูเหมือนฉันต้องใช้ประติมากรรมจำแลง"

        นักรบแห่งความโกลาหลคูบิยะที่สามารถใช้ดาบมังกรดาราสีชาด!

       

        "ลุยกันเลย.ย.ย!"

        วีดใช้ประติมากรรมจำแลงและเคลื่อนที่ไปตามทางที่ปรากฏให้เห็นจากการสะท้อนกับบาฮาม๊อก,

เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และพวกนักบวช มีปีศาจ 9 ตนกำลังรอพวกเขาอยู่ มันเป็นหลักฐานที่ชัดเจนแล้วว่าพวกเขาได้มาถึง

ใจกลางเขาวงกต

        "กร.ร.ร.ร.ร, พวกมนุษย์อ่อนแอมาแล้ว"

        "พวกแกศรัทธาในพระเจ้าใช่ไหม? พระเจ้าปกป้องพวกแกไม่ได้หรอก"

        เจ้าพวกทหารปีศาจเข้าจู่โจมก่อน

        "บาฮาม๊อก ลุย!"

        "รับทราบ"

        วีดได้เตรียมตัวสำหรับภารกิจที่แสนยากเข็นและนำรองเท้าบูทและเกราะสำหรับนักรบโกลาหลมาด้วย

เขาไม่มีอะไรต้องกลัวด้วยการปกป้องของอุปกรณ์เหล่านี้

        "บลิ๊ง!"

        เขาหายตัวไปด้านหลังของปีศาจตนหนึ่งและเหวี่ยงดาบดาราสีชาด

        "กรี๊ด.ด.ด!"

        "นั่นไฟ, ไฟ!"

        เพลงดาบประกายแสงมีประสิทธิผลต่อต้านพวกปีศาจเพราะว่ามันได้บรรจุคุณลักษณะทางแสง, เป็นคุณลักษณะที่มีประสิทธิภาพรองจากพลังศักดิ์สิทธิ์ ทว่าเปลวเพลิงของดาราสีชาดสามารถเผาผลาญปีศาจจนมอดไหม้ดังนั้นมันได้สำแดงการทำลายล้างเหนือการป้องกันของเหล่าปีศาจ

        "อ๊าก.ก.ก.ก!"

        "นรกชัดๆ! มันเหมือนข้าถูกเผาด้วยไฟนรก!"

        พวกปีศาจที่ถูกปกคลุมอยู่ในเปลวเพลิงของดาราสีชาดเจ็บปวดแสนสาหัส พวกมันมีความต้านทานไฟแต่เปลวเพลิงนี่ไม่อาจดับมันโดยง่าย พลังการต่อสู้ของวีดเวลานี้ได้เปลี่ยนไปเมื่อแปลงร่างและสามารถใช้เจ้าดาราสีชาด

        "สู้มัน!"

        วีดรับมือกับการโจมตีของปีศาจ 2-3 ตน พลังชีวิตและการฟื้นฟูเพิ่มขึ้นหลังการกลายเป็นนักรบแห่งความโกลาหล

แต่ร่างกายไม่สามารถรับการโจมตีได้เหมือนบาฮาม๊อก เขาโจมตีด้วยดาราสีชาดและใช้การหายตัว(บลิ๊งๆ)เคลื่อนเข้าใกล้พวกปีศาจ

นักรบแห่งความโกลาหลเป็นเผ่าพันธุ์นักสู้ดังนั้นพวกเขามีความได้เปรียบเหนือพวกมนุษย์

        "ข้าจะกัดกินไอ้เจ้านั่นแน่ๆ"

        "ดาบที่มนุษย์ผู้นั้นถือมันให้ความรู้สึกของมังกร"

        เหล่าทหารปีศาจไล่ตามวีด กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับบาฮาม๊อก, เดเรียน และเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ในการออกล่า ต้องขอบคุณการหลอกล่อพวกปีศาจอย่างมีประสิทธิภาพของวีด, พวกเขาสามารถเอาชนะโดยอัศวินศักดิ์สิทธิ์เสียชีวิตแค่ 23 นาย

       

        การตายของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารช่วยเหลือได้เมื่อดูจากความแข็งแกร่งของพวกเขากับจำนวนของเหล่าปีศาจ

บาฮาม๊อกกลับมาเคียงข้างวีด

        "ท่านเป็นอะไรไหม?"

        "ระดับนี้...ยังไม่ทันกระพริบตา"

        "ข้านับถือในพลังที่เข้มแข็งของท่าน ความอดทนของท่านก็ไม่ธรรมดา"

        "มันเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับข้าในการปกป้องสหายคนสำคัญ"

        วีดไม่พลาดโอกาสนี้เพื่อเพิ่มการประจบประแจงของเขากับบาฮาม๊อก

        การต่อสู้อันตรายมากขนาดเขาเหลือพลังชีวิตแค่ 25,000 เมื่อมันจบลง มันยังเป็นจำนวนที่สูงมากพอควร

แต่พลังชีวิตของเขามีถึง 150,000 เมื่อเขาเปลี่ยนเป็นนักรบแห่งความโกลาหล พวกปีศาจแข็งแกร่งอย่างยิ่งขนาดทำให้

เขากังวลอย่างหนักทันทีที่พลังชีวิตเหลือเพียง 20,000

        เขามักใช้การบลิ๊ง(หายตัว)เมื่อเผชิญหน้ากับพวกปีศาจดังนั้นพวกนักบวชไม่สามารถรักษาเขาได้ ต้องขอบคุณ

พลังของเจ้าดาราสีชาดที่ทำให้เขาสามารถต้านทานการโจมตีของพวกปีศาจ

        "ยังไงก็อันตราย พวกนี้จะไร้ความหมายเมื่อเทียบกับการที่พวกเรารักษาความคืบหน้า"

        หลังจากนั้นพวกเขาได้เผชิญหน้ากับการต่อสู้มากกว่า 3 ครั้ง วีดได้สร้างความมั่นใจในความปลอดภัยของ

พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ด้วยการทำหน้าที่เป็นเหยื่อ เขาจะโจมตีพวกปีศาจจากด้านหลังและยั่วโมโหพวกมัน

        "เฮ้ย พวกแก มาหาฉันนี่!"

        วีดส่งเสียงเรียกโดยใช้ราชสีห์คำราม

        หลังชัยชนะของพวกเขา, วีดจะได้รับบาดเจ็บมากจนเหมือนกับเขาได้ตายไปแล้ว แต่เขาก็เต็มใจอย่างยิ่งในการรับผิดชอบเพื่อลดความสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นกับเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์

        "นั่น ไอ้สาระเลว!"

        "จัดการดาบของมัน"

        "ขยี้มันให้เป็นเศษเนื้อ!"

        ทหารปีศาจทั้งหมดไล่ตามวีดมา

                - คุณโดนโจมตีด้วยแส้ของพวกทหารปีศาจ

                - ดาบของทหารปีศาจโคบิรุบ(Krobirub)ได้ฟันโดนไหล่ของคุณ

                        อาการบาดเจ็บรุนแรงและไหล่ซ้ายของคุณไม่สามารถใช้การได้

        มันเป็นเรื่องธรรมดาที่การโจมตีของพวกทหารปีศาจจะโดนแต่พื้นดิน อย่างไรก็ตาม, เขายังสามารถเคลื่อนย้ายในระยะสั้นๆ

และปีศาจประมาณ 5-6 ตนกำลังไล่ตามเขามา

        'เป้าหมายมาแล้ว อยู่ข้างหลังนั่นพวกปีศาจทางนั้น ฉันหยุดเคลื่อนที่ไม่ได้ แล้วตัวนึงที่อยู่ข้างหน้ามันแข็งแกร่งที่สุด'

        เขาใช้ประสบการณ์การต่อสู้ทั้งหมดเพื่อหลบหลีกเจ้าพวกปีศาจ พลังชีวิตของเขาลดลงเกือบหมดหลอดขณะที่บาฮาม๊อกชักนำพวกปีศาจบางส่วนไปจากเขา การต่อสู้เต็มไปด้วยความป่าเถื่อนโหดร้ายและดุเดือดมาก มันยากซะจนต้องกลั้นลมหายใจทีเดียว!

        "อ้า, ตอนนี้เราชนะแล้ว ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายจริงๆนะเนี่ย"

        เขาสามารถเอาตัวรอดจากการต่อสู้ด้วยการถ่ายเทพลังชีวิตของซอยูนผ่านแหวนแต่งงานของซึลรโย ครั้งนี้เขาได้ทำรูปแกะสลักของคูบิยะอย่างรอบคอบให้มีนิ้วผอมๆเพื่อที่ให้สามารถสวมใส่แหวนแต่งงานได้

        ร่างกายของวีดได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงดังนั้นเหล่านักบวชจึงรุมล้อมเข้ามารักษาเขา อย่างไรก็ตาม สถานการณ์สิ้นหวังที่เขาไม่สามารถคาดการณ์ได้ก็อุบัติขึ้น

        "อึกๆ, อ่า! เหล้าดีจริงๆวันนี้"

        เจดัน(Jeidun)ออกมาปลดกับดัก ระดับความยากของกับดักก็เพิ่มขึ้นขณะที่เส้นทางในเขาวงกตลึกขึ้น

        "อุ๊ป, ฉันควรจะแตะเส้นแดงหรือเส้นเหลืองดี? อึ๊กๆ รึอาจจะเป็นเส้นแดงน้า?"

        ควับ ควับ ควับ โครม!

        เสาหินแท่งหนึ่งร่วงลงมาจากเพดานและสังหารเจดัน!

        "ไม่นะ! ฉันยังจำเป็นต้องใช้แกทำงานอีกเยอะเลย..."

        เขารู้ทางไปยังที่หมายแต่นี่ไม่ใช่สาระสำคัญ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป การปลดกับดักมิอาจทำได้แล้ว

        "จากการประเมินนี้ พวกเราคงจะถูกกับดักเข้าเต็มๆแล้วตรงนี้"

        วีดตะลึงงันและยืนนิ่ง ณ จุดนั้นอยู่ครู่ใหญ่ เขาวงกตร็อดเดอริค(Roderick’s Labyrinth)หงอยเหงาอ้างว้างโดยสิ้นเชิง

เขารู้หนทางแต่เวลานี้เขาจะได้รับความเสียหายจากพวกกับดักกระทั่งก่อนการต่อสู้กับพวกปีศาจ ชีวิตของบาฮาม๊อกและเหล่าพาราอัศวินศักดิ์สิทธิ์หนักหนาสาหัสอยู่บนบ่าทั้งสองของเขา

        "พวกเราจำเป็นต้องสู้กับกับมอนทัสที่ปลายทางแห่งนี้"

        โชคร้าย, เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี เขารู้ถึงตำแหน่งที่มอนทัสอยู่ ดังนั้นวีดสามารถหลีกเลี่ยงมันได้ น่าเสียดายที่วีด

ไม่สามารถหลีกเลี่ยงไปยังที่อื่นๆได้อีกเพราะว่าเขากำลังค้นหาเหล่าบันทึกการค้นคว้า เป็นไปได้สูงว่าเขาจำเป็นจะต้องผ่านห้องนั้นหรือว่ามันเก็บอยู่ที่นั่น

        "ในอนาคตจะมีพวกทหารปีศาจ, กับดัก และมอนสเตอร์ จำนวนมาก...แบบนี้,ความได้เปรียบไม่ได้อยู่ข้างพวกเรา"

        ในที่สุดวีดก็ยอมรับความล้มเหลวของเขา เขาทำได้แค่นำพาเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวชเข้าสู่เขาวงกตร็อดเดอริคและจำนวนที่ฆ่าได้ก็ยอดเยี่ยม เหล่าทหารสามัญและพวกทหารรับจ้างนั้นยากที่จะควบคุมให้ดีแต่เลเวลของพวกเขาและพลังการต่อสู้นั้นสูงกว่าพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ถ้าพวกเขาเข้าสู้เขาวงกตด้วยกันแล้ววีดอาจจะประสบความสำเร็จหลังการฝ่าฟันอันยาวนาน

เวลานี้เขารู้สึกสิ้นหวังขณะที่แสงแห่งความหวังอันริบหรี่ได้ดับวูบลง วีดจำเป็นต้องเตรียมบางสิ่งอย่างรวดเร็ว

        "ภัยพิบัติอาจจะเป็นอุปสรรค มันไม่สามารถใช้ได้ทุกครั้งที่พวกปีศาจโผล่ออกมาและพวกนักบวชที่อ่อนแอจะได้รับความเสียหาย"

        การแกะสลักธาตุก็ไม่ใช่สิ่งที่เหมาะสม พวกธาตุมีประสิทธิภาพแตกต่างกันในแต่ละสาย ทั้งความสามารถของธาตุที่สร้างขึ้นใหม่ๆยังอ่อนด้อย พวกมนุษย์โคลนและกรวดเพลิงสามารถใช้ในการต้อสู้ได้แต่พวกปีศาจมีเลเวลสูงเกินไป

        "ต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้สิ บางสิ่งที่ฉันไม่ได้อยากจะใช้..."

        ประติมากรรมประทานชีพ!(Sculpture Life Bestowal) มันเป็นทักษะที่เป็นประโยชน์ที่สามารถสร้างพันธมิตรที่แข็งแกร่ง

เขาวงกตไม่คงตัว ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้การเคลื่อนย้ายด้วยภาพของยูริน หรืออัญเชิญประติมากรรมสลักชีพตัวอื่นๆ

        "ฉันต้องให้ชีวิตอย่างน้อยก็ 5 เพื่อให้พวกมันใช้การได้ การสร้างให้มากกว่า 10....แล้ว

พวกมันจำนวนมากอาจจะตายระหว่างต่อสู้กับพวกปีศาจและมอนทัส"

        ไม่เพียงแค่เลเวลของวีดจะลดลงอย่างมีนัยยะเมื่อเขาใช้ทักษะ, มีเพียงประติมากรรมระดับมาสเตอร์พีสธรรมดา

หรือสูงกว่าจึงจะสามารถมีชีวิตรอด เขาสร้างประติมากรรมมากมายเหล่านั้นมาตลอดแต่เขาไม่ได้นำพวกมันเข้ามาใน

เขาวงกตร็อดเดอริค

        แม้ว่าจำนวนของบริวารจะเพิ่มขึ้นด้วยการประทานชีพให้เหล่าประติมากรรม, ไม่ง่ายเลยสำหรับพวกมัน

ที่จะแข็งแกร่งอย่างรวดเร็วภายในเขาวงกตแห่งนี้ ดูเหมือนว่าพวกมันจะมาตายจากการต่อสู้กับพวกทหารปีศาจมากกว่า

        "ถ้าฉันตาย แล้วจากนั้นใช้ชื่อเสียงเพื่อนำอัศวินอิสระมาใช้ให้มากขึ้น....แม้ว่าฉันจะเสียใจภายหลัง,

มันสายเกินกว่าที่จะหาวิธีด้วยการแกะสลักแบบเดิมๆ อย่างนั้น..."

        วีดปลดประติมากรรมจำแลงและนำเอาแท่งไม้ที่ได้รับมาจากวิหารเฟรย่า

        "เวลานี้ฉันจำเป็นต้องสร้างทักษะอย่างด่วนเพื่อประโยชน์สูงสุด..."

        เขาตัดสินใจแล้วว่าต้องสร้างเคล็ดลับการแกะสลักในเวลานี้ เขาถูกต้อนเข้ามุมเสียแล้ว ยังเป็นไปได้ว่าจะเปลี่ยน

สถานการณ์อันน่าท้อแท้ด้วยทักษะที่เหมาะสม วีดจำเป็นต้องสร้างทักษะที่สามารถพลิกสถานการณ์และใช้ได้อีกในอนาคต

                                        ********************

        ซึบ ซึบ ซึบ

        วีดเกลาแท่งไม้ด้วยมีดแกะสลักของซาฮับ มือทั้งสองของเขาบรรจงลงรายละเอียดอย่างตั้งใจ! เทคนิคแกะสลักลับเป็นสิ่งสำคัญ ดังนั้น เขาต้องตั้งสมาธิอย่างเต็มที่

        'ความตึงเครียดนี้ราวกับตอนที่ฉันวางเงินดาวน์ซื้อบ้านเลย'

        มันจะกลายเป็นทักษะที่ติดตัวเขาไปนับแต่บัดนี้!

        เป็นบางอย่างที่เหมือนเพลงดาบประกายแสงที่จำเป็นในการต่อสู้กับศัตรู หรือคล้ายกับประติมากรรมประทานชีพ จะเป็นเรื่องเยี่ยม การสร้างภัยพิบัติหรือการเปลี่ยนแปลงที่เหนือความคาดหมายอย่างประติมากรรมจำแลง จะเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ถ้าเขาใช้การแกะสลักสร้างธาตุ อย่างนั้นแล้วการใช้ประโยชน์จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ทักษะนั้นสามารถแปรเปลี่ยนสถานการณ์ปัจจุบัน!

        'ถ้าฉันสร้างทักษะที่ดีเกินไปการลงทัณฑ์จะรุนแรง ยังไงก็ตาม, ควรจะมีรอยย่นบนใบหน้ามากหน่อย'

        วีดกำลังสร้างประติมากรรมตาแก่คนหนึ่ง ที่ทรงภูมิปัญญาอันยิ่งใหญ่ลึกลงไปในนัยน์ตาทั้งคู่และรอยเหี่ยวย่นมากมาย

เขาใส่เสื้อคลุมยาวของผู้วิเศษและหมวกปีกกว้าง

        'ไม้เท้าเวทย์มนต์...ไม่มีเสื้อคลุม'

        ตอนนี้ เขากำลังแกะสลักรูปเหมือนของจอมเวทย์ร็อดเดอริค(Magician Roderick) เขากำลังแกะสลักร็อดเดอริคที่เขาเห็นในวีดีโอการต่อสู้กับมอนทัส(Montus) ความได้เปรียบของประติมากรคือเขาสามารถถอดแบบเป้าหมายได้อย่างถูกต้องแม่นยำเมื่อเขาได้เห็น

        วีดใช้เวลาถึง 7 ชั่วโมงในการสร้างประติมากรรม

        - ด้วยความช่วยเหลือของพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพธิดาเฟรย่า, จึงเป็นไปได้ในการสร้างทักษะแกะสลักใหม่

                โปรดตั้งชื่อทักษะแกะสลักใหม่

        "ประติมากรรมคืนชีพ(Sculpture Resurrection)"

                -ประติมากรรมคืนชีพถูกต้องหรือไม่?

        "นั่นละถูกต้อง"

                -โปรดกำหนดขอบเขตของทักษะการแกะสลัก

        วีดกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น

        "ในแผ่นดินนี้, มีผู้กล้าอาศัยอยู่มากมายดุจดาราบนนภายามค่ำคืน จักรพรรดิเกฮา วอน อาร์เพน, โคเดอริม,

จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค และ กษัตริย์ผู้ทรงปัญญาธีโอเดอเรนแห่งอาณาจักรโรเซนไฮม์"

        ธีโอเดอเรนเป็นวีรบุรุษที่กระจอกยิ่งกว่ากระจอกเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆแต่เขาจำเพาะ เจาะจงใส่ลงไป

เพราะปิรามิดที่เขาได้สร้าง เป็นการสนับสนุนที่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญในหนังหรือละคร

        "มันเป็นทักษะที่สามารถคืนชีพบุคคลในประวัติศาสตร์ที่สิ้นชีพไปแล้วได้"

                -โดยคุณลักษณะของทักษะ, จะต้องมอบค่าตอบแทนที่สูงมาก

                        คุณยังต้องการให้ดำเนินการต่อหรือไม่?

        "ฉันตัดสินใจแล้ว"

        เขาไม่มีทางเลือกแม้ว่าค่าตอบแทนมันจะรุนแรงและเขาก็ไม่สามารถใช้ทักษะได้บ่อยๆ

                - ทักษะการแกะสลักเสร็จสมบูรณ์แล้ว

                        เทพีเฟรย่าไม่ต้องการให้คุณฝืนกฎแห่งกรรม

                        มีการกำหนดค่าตอบแทนทุกครั้งที่ทักษะการแกะสลักถูกใช้

                - รูปแกะสลักไม้ : ความทนทาน 1/1

                        รูปแกะสลักไม้ที่บรรจุทักษะของวีด

                        อนุญาตให้คุณมีสิทธิครอบครองทักษะเพื่อคืนชีพบุคคลในประวัติศาสตร์ที่สิ้นชีพไปแล้ว

                อย่างไรก็ตาม, จำเป็นต้องเลื่อนขั้นการแกะสลักระดับสูงเสียก่อน

                - การแกะสลักคืนชีพ 1(0%) : เป็นไปได้ในการสร้างประติมากรรมที่จะคืนชีพบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่ได้อยู่ในปัจจุบัน

                        ต้องการการแกะสลักขั้นสูง

       

                        อย่างไรก็ตาม, สถานะทางศิลป์จะลดลง 45 ทุกๆครั้งที่ใช้มัน ความศรัทธาลดระดับถึง 10.3 จะล้มเหลว

                        ประติมากรต้องมีความแม่นยำให้ดูเหมือนเป้าหมายยามเมื่อพวกเขามีชีวิตอยู่

        และระยะเวลาเวลาการคืนชีพขึ้นอยู่กับเลเวลของทักษะ

                        ณ เวลานี้ 21 ชั่วโมง

                        ด้วยเลเวล ณ ขณะนี้สามารถคืนชีพได้เพียง 1 คน

                        มีเพียงมนุษย์และเผ่าพันธุ์คล้ายมนุษย์จึงจะตอบสนองการเรียกขาน ส่วนพวกมอนสเตอร์ไม่สามารถเรียกได้

                        ผู้ที่ได้คืนชีพจะมีความทรงจำและความสามารถของพวกเขาในห้วงเวลาที่พวกเขายังมีชีวิต

        พวกเขาจะไม่ยินยอมทำตามคำสั่งของคุณและจะทำตามความต้องการของตัวเอง บางครั้งพวกเขาจะไม่ช่วยเหลือและเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะทำแต่ความชั่วร้าย

                        เทพีเฟรย่าไม่ให้มีการคืนชีพบุคคลเดียวกันสองครั้ง

                        ทักษะจะสามารถใช้ใหม่ได้หลังจาก 1 เดือน

                - ความเชี่ยวชาญทักษะแกะสลักเพิ่มขึ้น

                - ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 2,430 เนื่องจากการสร้างเคล็ดลับการแกะสลักใหม่

        วีดให้กำเนิดทักษะที่ทรงคุณค่ามากที่สุด!

        "เป็นเรื่องน่าอายกับการลดลงตั้ง 3 เลเวล"

        เขาถูกเรียกว่าวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าคนๆนั้นทำงานเพียงวันเดียว

        "ฉันต้องจ่ายค่าเช่าแสนแพงสำหรับบางสิ่งที่มิได้ไร้ข้อจำกัด!"

        งานศิลปะ,ความศรัทธาและระดับของเขาลดลงจากค่าเช่าในชิ้นงานเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น

        "ยังไงก็ตามฉันจำเป็นต้องใช้มัน ประติมากรรมคืนชีพ!"

        วีดใช้งานทักษะทันที เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะชุบชีวิตคนตั้งแต่เริ่มแรก

        จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค(Great Magician Roderick)! เขาวงกตเป็นทั้งบ้านและสถานที่ค้นคว้าของเขา

                - ประติมากรรมคืนชีพได้ถูกใช้

                        จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริคได้รับคำเรียกขานและหวนคืนสู่ดินแดนแห่งนี้

                        สถานะทางศิลป์ 45 แต้มได้หายไปอย่างถาวร

                        ความศรัทธาได้ลดลงถาวร 10 แต้ม

                        เลเวลลดลง 3

                        พลังชีวิตและมานา 18,000 แต้มได้ถูกใช้ไป

                        ผู้ที่ได้ฟื้นคืนด้วยประติมากรรมคืนชีพจะรักษาไว้ซึ่งภูมิปัญญาและความสามารถ

                        เป็นเพียงเวลาที่กำหนดไว้สั้นๆแต่พวกเขาก็รู้สึกขอบคุณกับความสามารถในการเคลื่อนย้ายเข้าสู่โลกนี้อีกครั้ง

                - ความเชี่ยวชาญทักษะประติมากรรมคืนชีพได้รับการพัฒนา

        มันแตกต่างอย่างแท้จริงจากการอัญเชิญพวกอันเดท บุคคลผู้นั้นได้มีอยู่จริงอีกครั้ง

        ตำแหน่งของวีดเต็มไปด้วยแสงสีขาว แสงค่อยๆหายไปและปรากฏบุคคลผู้หนึ่งขึ้นมา

        จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค!

        เขาดูเหมือนในรูปจริงๆ วีดเคยเห็นร็อดเดอริคก่อนที่จะเข้ามาในเขาวงกต ร็อดเดอริคบ่นอุบอิบๆระหว่างที่มองสำรวจพื้นที่ไปรอบๆ

        "ฉัน....ตัวฉันจริงๆ ฉันต่อสู้กับเจ้าปีศาจมอนทัสและตายไปแล้วนี่ แล้วนี่ก็บ้านของฉัน"

        เขาเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่และประเมินสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

        วีดเข้าไปตีสนิทกับเขา

        "ยินดีต้อนรับจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค เป็นเกียรติแก่กระผมที่ได้พบกับท่านในสถานที่เช่นนี้"

        "เจ้าเป็นใครกัน?"

        "กระผมวีด อาชีพของผมคือประติมากรครับ"

        "ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องของเจ้า"

        "แน่นอนว่าไม่ครับ"

        วีดไม่ได้มีชื่อเสียงในช่วงเวลาที่ร็อดเดอริคมีชีวิตอยู่ วีดได้ถูกยอมรับว่าเป็นประติมากรผู้ยิ่งใหญ่และกษัตริย์แห่ง

อาณาจักรอาร์เพน แต่ร็อดเดอริคไม่ได้เจรจากับเขาแบบนั้น

        นั่นเป็นเพราะพลังของชื่อเสียง ถ้าร็อดเดอริคเดินทางไปยังหมู่บ้านหรือเมืองต่างๆแล้ว เขาจะได้ยินเรื่องเกี่ยวกับวีดอย่างรวดเร็ว

        แต่นี่เป็นพื้นที่ที่แยกออกมา แม้ว่าเขาจะสามารถออกไปข้างนอกได้, เป็นไปได้ว่าเขาอาจจะไม่เห็นดีด้วยกับเจ้านายอย่างวีด

        "กระผมได้ยินเรื่องเกี่ยวกับที่ท่านร็อดเดอริคจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้วางกับดักปีศาจมอนทัสในที่นี้อย่างไร

และรู้สึกประทับใจอย่างลึกซึ้ง"

        "มันทำให้มั่นใจได้ว่าความสงบสุขของทวีปไม่ถูกทำลายลงเพราะความผิดพลาดของกระผม มันจะเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสถ้ามอนทัสออกไปภายนอกได้สำเร็จ"

        "แน่นอนอยู่แล้ว ทวีปสามารถคงความสงบอยู่ได้ต้องขอบคุณท่านร็อดเดอริค"

        วีดพูดสรรเสริญการกระทำของร็อดเดอริค มันเป็นสังคมที่ทุกคนต่างประจบสอพลอกันและกัน

        "เจ้าปรารถนาอะไรจากเรา?"

        "ไม่เลยครับ กระผมเพียงเป็นกังวลว่ามอนทัสที่ถูกกับดักจับไว้จะหลุดออกไปได้ด้วยวิธีใดก็ตามในสักวันหนึ่ง"

        "ข้าจะกำจัดมอนทัส"

        "จริงหรือครับ? อย่างนั้นผมสามารถช่วยท่านร็อดเดอริคอยู่ข้างๆได้ไหมครับ?"

        "ข้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว"

        ร็อดเดอริคกระแทกไม้เท้าวิเศษของเขาลงที่พื้น ไม่มีเสียงดังกึกก้องหรือสิ่งน่ากลัวใดๆเกิดขึ้น แต่สายตาของวีดมองลงไปที่ไม้เท้า

        'ราคาของไม้เท้าที่ถูกใช้โดยจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่...คุๆ คริๆ!'

        มีเพชรเม็ดใหญ่ที่ถูกฝังไว้ส่องประกายแสงออกมา ร็อดเดอริคเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่มากล้นด้วยความมั่นใจในความสามารถของตัวเอง มันเป็นทัศนคติที่เหมาะสมสำหรับนักเวทย์ผู้เข้าใจกฎของโลกที่ประกอบด้วยพลังแห่งมานา

        'ตุลาการ, นักกฎหมาย, อัยการ และ แพทย์'

        ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญในวิชาชีพ!

        "มันจะเป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่ถ้ากระผมสามารถร่วมกับท่านร็อดเดอริคต่อสู้กับเจ้าปีศาจ"

        "มันจะเป็นอันตรายนะ"

        "พลังของกระผมอันเล็กน้อย แต่กระผมจะต่อสู้กับเจ้าปีศาจนี่ กระผมคิดว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตกระผม

คือการมาที่นี่ ดังนั้นกระผมจะขออยู่ใกล้ท่านร็อดเดอริคและเรียนรู้ด้วยความเคารพยิ่งจากท่าน"

        "คอยที่นี่"

        "กระผมปรารถนาที่จะเฝ้าดูท่านร็อดเดอริคในฐานะประติมากร เพื่อกระผมนั้นจะได้จดจำสามารถทำรายละเอียดชิ้นงานบุคคลได้"

        "งั้นก็ตามมา แต่อย่ามาเป็นตัวปัญหาให้กับข้า"

        "แน่นอนครับ"

        ในที่สุดร็อดเดอริคก็ตกลงให้วีดติดตามมา

        'เวลานี้ฉันสามารถทำได้เพียงเดินตามหลังร็อดเดอริคและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ มันทำให้ฉันต้องเสียไป 3 เลเวล ดังนั้นฉันต้องใช้เขาให้เต็มที่'

                                ****************

        ร็อดเดอริคเป็นคนทำการติดตั้งกับดักดังนั้นเขาจึงรู้ตำแหน่งที่พวกมันอยู่ทั้งหมด นั่นก็เพราะว่าเป็นบ้านของเขาเอง, ไม่ใช่ที่อื่นใด

        "ตรงนี้ค่อนข้างไกลจากห้องทดลองของข้า เจ้าพวกปีศาจจะเคลื่อนผ่านมิติที่บิดเบือน ดังนั้น พวกเราจะต้องสู้ไปตลอดทาง"

        "ครับ, ผมจะเตรียมตัวให้พร้อม"

        วีดได้ใช้ประติมากรรมแปลงร่างเป็นคูบิยะอีกครั้ง บาฮาม๊อก, พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์และเหล่านักบวช ก็ตามหลังร็อดเดอริคไปด้วย

        ทหารปีศาจ 9 ตนกำลังรอพวกเขาอยู่

        "อ่า ฮ้า, พวกมนุษย์มาที่นี่แล้ว...."

        "พวกเหยื่อ อี๋! ฉันเห็นตาแก่ตรงไหนสักแห่ง"

        "พวกตรงนั้นทั้งหมดทำให้บ้านของข้าสกปรก, จงหายไป กายาวินาศ(Body Explosion)!"

        อากาศเกิดแรงอัดใกล้กับเจ้าพวกปีศาจเนื่องจากเวทย์มนต์ของร็อดเดอริคและพวกมันระเบิด, ก่อให้เกิดความเสียหายขนาดใหญ่

เจ้าพวกปีศาจยังไม่ตายในทันทีแต่ได้รับความเจ็บปวดจากบาดแผลสาหัสน้อยใหญ่ แต่ระดับเวทมนตร์นั้นไม่ใช่เหตุผลว่าทำไมจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่จึงน่ากลัว

        "เสาเพลิง(Flame Pillar)"

        เสาเพลิงขนาดใหญ่พุ่งขึ้นในตำแหน่งที่พวกปีศาจอยู่ เวทย์วงกว้างที่มีผลทั่วทั้งอาณาบริเวณ! เจ้าพวกปีศาจได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเวทย์จบลง

        จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สามารถใช้เวทย์มนต์ได้หลายครั้งติดต่อกันโดยไม่มีการหน่วงเวลามากมายระหว่างร่ายคาถา

เสาเพลิงเป็นเพียงแค่เวทย์ระดับกลาง

        "ไฟนรก(Hell’s Fire) ศิลาจู่โจม(Rock Strike) กระแทกวิญญาณ(Soul Impact)!"

        ร็อดเดอริคขับไล่พวกปีศาจให้หนีไปด้วยการโจมตีอันอำมหิตไร้ปราณี สายตาของวีดเป็นประกายเมื่อเขารู้สึกถึงโอกาส

        "ผมสามารถช่วยท่านได้ไหมครับ?"

        "เจ้าจะเกะกะระหว่างที่ข้าร่ายเวทย์ แค่ตั้งตาดูสิ่งที่เห็น"

        "ท่านร็อดเดอริคไม่ต้องลงมือฆ่าพวกทหารปีศาจทั้งหมดหรอกครับ มันไม่สำคัญมากกว่าการไปถึงมอนทัสหรือครับ? แม้ว่าพลังอันน้อยนิดของผม ก็สามารถช่วยจัดการงานเล็กๆน้อยๆได้"

        "งั้นเจ้าต้องการอะไร"

        "พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์จะตั้งในรูปแบบการป้องกันและพวกนักบวชจะโจมตีตรงๆกับพวกปีศาจด้วยมนต์ศักดิ์สิทธิ์"

        วีดให้พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ตั้งแถวพร้อมด้วยโล่ทั้งสองด้านของร็อดเดอริคเพื่อปกป้องเขา ชุดเกราะได้รับการซ่อมแซมอย่างเต็มที่

และโล่ที่แวววาวและส่องแสงวิบวับ พวกนักบวชก็ใช้มนต์ศักดิ์สิทธิ์กับพวกปีศาจอย่างรุนแรง

        "กร๊าก.ก.ก.ก!"

        "พวกเราต้องฆ่ามนุษย์พวกนั้น"

        ทหารปีศาจ 2 ตนหลบหนี

        "พวกแกเป็นส่วนของฉัน"

        "ฉันจะฆ่าพวกแกตามเจตจำนงของลู(Lugh)"

        บาฮาม๊อกและเดเรียนรับมือกับปีศาจกลุ่มนู้น จนถึงตอนนี้พวกเขาต่อสู้ต้านทานอยู่ 8 ~ 9 ตน ดังนั้นปีศาจ 2 ตนจึงรับมือได้สบาย

        "กว๊าก.ก.ก.ก!"

        ส่วนเจ้าปีศาจที่ร๊อดริคกำลังเพ่งความสนใจตกอยู่ท่ามกลางเปลวไฟ

        "บลิ๊ง!"

        วีดปรากฏตัวต่อไปยังเจ้าอสูรและกวัดแกว่งดาบดาราสีชาด

                - ทหารปีศาจทาเบียส(Tabias)ได้ถูกทำลาย

                ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 191 สำหรับทุกคนที่เข้าร่วมในการต่อสู้

                - คุณได้รับประสบการณ์เล็กน้อย

        ในมือขวาของเขาถือดาราสีชาดขณะที่มือซ้ายเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

        ควับๆ!

                - แส้แห่งความกลัวของทาเบียสถูกยึด

                - เข็มขัดของทหารอสูรถูกยึด

                - น้ำยาของนักแปรธาตุทมิฬถูกยึด

        ต่อไปเป็นทหารปีศาจที่ดูอ่อนแอมาก

                - ทหารปีศาจโรชิอัส(Rochyus)ถูกทำลาย

                        ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 171 สำหรับทุกคนที่เข้าร่วมในการต่อสู้

                - คุณได้รับประสบการณ์เล็กน้อย

                - ความว่องไวเพิ่มขึ้น 1 จากการออกล่าทหารปีศาจอย่างต่อเนื่อง

        ซึบๆๆ!

                - ได้รับกระดูกสะบัก(Shoulder Blades)หักของโรชิอัส

                - ได้รับส่วนของความอาฆาต

        "ฉันจะฆ่าแกเพื่อความยุติธรรมแห่งทวีป"

        วีดเลือกพวกปีศาจที่ไม่ได้มีพลังชีวิตมากทางซ้ายและจัดการด้วยระเบิดในที่สุด เขามักจะยอมให้ค่าประสบการณ์ในการต่อสู้ถึงผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และพวกนักบวช ไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา และร็อดเดอริคจะหายไปหลังพ้น 1 วัน

        การศึกยืดเยื้อเพื่อผลประโยชน์!

        "ไม่มีเวลาแล้ว พวกเราต้องไปให้เร็วกว่านี้"

        "ครับ, ท่านจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่"

        ร็อดเดอริคสามารถออกมาสู่โลกนี้ด้วยเวลาอันจำกัด ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเรื่องค่าประสบการณ์

        "บาฮาม๊อก, โจมตีให้เร็วกว่านี้ อย่าได้ลังเลเพื่อผู้อื่น"

        "ข้าจะทำให้ดี"

        "พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์กับนักบวชต้องเพ่งความสนใจที่ความรวดเร็ว"

        "ครับ, รับทราบ"

        วีดออกคำสั่งพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวช เขาแสดงให้เห็นถึงการทำงานอย่างหนักและความทุ่มเทในเขาวงกตและเป็นสิ่งคุ้มค่าเพื่อมัน

        'ร็อดเดอริคยังสามารถคงอยู่เพื่อทำภารกิจอีกเพียง 20 ชั่วโมง พวกเราจะต้องบรรลุเป้าหมายในเขาวงกต ณ ช่วงเวลานั้น'

จบตอน

ผู้แปล : Acid กรด

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล