เล่มที่ 52 บทที่ 6 ตอนที่ 4 วีดและบาร์ด เรย์
แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
วีดและบาร์ดเรย์
ผู้ที่เคยเป็นตัวละครนำในหน้าประวัติศาสตร์ของรอยัลโร้ด
กำลังเผชิญหน้ากันอีกครั้งบนทุ่งการ์นาฟ
'ฉันจะแก้แค้นเพื่อชุดเกราะแห่งศรัทธาของทัลร็อคพร้อมดอกเบี้ย'
'วีด ในที่สุดแกก็มาไกลขนาดนี้แล้ว เพื่อที่จะแข่งขันกับฉัน
เพื่อชิงความเป็นใหญ่ของทวีปเวอร์เซลล์... ฉันควรจะกระทืบแกเร็วกว่านี้'
รูปลักษณ์ของวีดในตอนนี้คือออร์ค คาริชวิ
เขามีไหล่กว้าง กล้ามเนื้อของเขาที่แสดงผ่านชุดเกราะของเขานั้นคมชัดราวกับใบมีดสังหาร
*กุบกับ กุบกับ*
บาร์ด เรย์เดินเข้ามาอย่างช้าๆ ขณะที่ขี่ม้าสต๊วจอันโด่งดังของเขา
ผู้เล่นกระจายออกไปในรัศมี 800
เมตร เพื่อให้ทั้งสองได้ต่อสู้กันจนพอใจ
"เอาล่ะ ในที่สุดเราก็ได้พบกัน"
บาร์ดเรย์เป็นคนจุดประกายการสนทนา
“สักวันหนึ่งฉันอยากจะสู้กับนายอีกครั้ง”
เขามีความสงบเยือกเย็นในการเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์
'ฉันยอมรับความรู้สึกในการต่อสู้และความกล้าหาญของแก
อย่างไรก็ตาม ตามรายงานการวิเคราะห์ แกอยู่ที่เลเวล 500 ต้นๆ
เท่านั้น แกและฉันอยู่ในประเภทน้ำหนักที่แตกต่างกัน’
บาร์ด เรย์มั่นใจในชัยชนะของเขาเอง
“คร๊าก ชี๊กกกก!”
วีดเดินเข้ามาใกล้ในขณะที่พ่นเสียงจมูก
ร่างของเขาใหญ่โต สูงพอๆ กับบาร์ดเรย์บนหลังม้าของเขา!
แต่ละย่างก้าวที่เขาก้าวไป ความตึงเครียดก็เพิ่มสูงขึ้น
วีดหยุดที่ประมาณ 10
เมตร
“พูดจบแล้ว ชวิก ชักอาวุธของแกออกมาสิ”
“อันที่จริง ฉันก็ไม่อยากลากบทสนทนาหรอกนะ
มา ให้เราพิสูจน์ว่าใครแข็งแกร่งกว่ากันต่อหน้าทุกคนที่ยืนเป็นพยาน”
พวกเขาดึงดาบออกมาเกือบจะพร้อมกัน
"ในที่สุด…"
“พวกเขากำลังต่อสู้!”
โชด์, กันต์,
โรม, มิเฮล และคาลิส หัวหน้ากิลด์ชั้นสูงรู้ดีว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะยุติองค์ประกอบของอำนาจ
'นี่คือชัยชนะของอาณาจักรอาเพนจริงๆ'
'แม้ว่าบาร์ดเรย์จะชนะ... สงครามก็ยังพ่ายแพ้'
'เขาจะเอาชนะวีดได้ไหม? ดูเหมือนว่าวีดจะไม่พ่ายแพ้ แต่แล้วอีกครั้ง บาร์ดเรย์จะแข็งแกร่งขึ้นในแง่ของเลเวลการต่อสู้เพียงอย่างเดียว…'
'ฉันควรจะเป็นคนที่ยืนอยู่ในสนามประลองนั้น'
'เทพสงครามวีด นักรบแห่งเทพเจ้า บาร์ด เรย์
จะไม่มีการแข่งขันบนรอยัลโร้ด แบบนี้อีกต่อไป'
ผู้ติดอันดับระดับสูงใน 1,000
อันดับแรก รวมถึงบุคคลเหล่านี้ต่างมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้ครั้งนี้
พวกเขากำลังจะได้เห็นว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร
ผู้ชนะจะครองราชย์ยาวนานในฐานะผู้แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์
นอกจากนี้ พวกเขาต้องการสังเกตประเภทของทักษะและรูปแบบการต่อสู้
"อืม จริงๆ แล้ว ฉันอยากเป็นคนหนึ่งที่จะสู้กับบาร์ดเรย์"
โรมส่งเสียงดังกร็อกแกร็กขณะที่เขากำลังยืดคอ
“ถ้าไม่ใช่เพราะความรุ่งโรจน์ของกิลด์เฮอร์มีส
บาร์ด เรย์ คงเป็นหนึ่งในผู้เล่นทั่วไปที่ไม่ระบุชื่อ”
กันต์ชักดาบออกมาแล้วใช้นิ้วปัดดาบ
"บาร์ดเรย์ ดาบของฉันกำลังร้องไห้
ฉันแค่หวังว่าในกรณีที่วีดพ่ายแพ้ไปอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ฉันจะได้รับโอกาสต่อสู้กับเขาด้วยตัวเอง"
มิเฮลยังไม่ต้องการที่จะยอมจำนนต่อผู้อื่น
“ฉันได้วิเคราะห์จุดอ่อนของบาร์ด เรย์อย่างละเอียดถี่ถ้วนจนถึงตอนนี้
ฉันไม่สามารถมีโอกาสเผชิญหน้ากับเขาได้เพราะเขามักจะลากบอดี้การ์ดของเขาไปด้วย ฉันจะโจมตีเมื่อกิลด์เฮอร์มีสอ่อนแอลง”
ขณะที่โชด์ครุ่นคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาควรจะพูด
ผู้เล่นสักคนก็แตะไหล่ของเขา
“พวกคุณกำลังส่งเสียงดังอยู่นะ เบาเสียงลงหน่อย”
“หืม? แกคิดว่าฉันเป็นใคร…?”
โชด์และหัวหน้ากิลด์ระดับสูงทำสีหน้าขมขู่
ความภาคภูมิใจของพวกเขาไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะถอนตัวออกจากทวีปกลางแล้วก็ตาม
“ไอ้พวกโง่ที่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง”
พวกเขาหันกลับมาอย่างช้าๆ และเห็นอาจารย์นักดาบซึ่งมีลูกศิษย์ประมาณ
300
คนอยู่ข้างๆ
“อะไร? พวกแกมีอะไรจะพูดงั้นรึ?”
***
บาร์ด เรย์คิดกับตัวเอง
'ไม่มีการต่อสู้ที่ยุติธรรมในรอยัลโร้ด'
อนุญาตให้ใช้พิษ เวทมนตร์ และคำสาปเฉพาะตัวได้
การใช้สมบัติหรืออาวุธลับล้วนขึ้นอยู่กับทักษะของแต่ละบุคคล
ประชาชนจะเชียร์ผู้ชนะเท่านั้น
'ด้วยสถานะปัจจุบันของฉัน ฉันไม่สามารถแพ้ได้แม้ว่าฉันต้องการก็ตาม'
บาร์ด เรย์รู้หลังจากพูดคุยกับราฟาเอลว่ากระแสสงครามได้หันกลับมาหาเขาแล้ว
“เราไม่มีอนาคต เราจะล่มสลาย ไม่ว่าเราจะชนะหรือพ่ายแพ้ก็ตาม”
"แล้วเราควรทำอย่างไร?"
"ถึงแม้มันจะดีกว่าที่จะชนะมากกว่าแพ้
อย่าลากสงครามให้ยืดยาว แล้วหันมาดวลกับวีดแทน"
“เขาจะยอมรับไหม?”
"ใครจะรู้ แต่ความหวังก็อยู่ที่การต่อสู้ระหว่างคุณบาร์ด
เรย์ และวีดเท่านั้น ถ้าไม่เช่นนั้น ชนชั้นทั้งหมดของทวีปกลางก็จะพุ่งเข้ามาโจมตีเรา"
โรม, คาลิส และหัวหน้ากิลด์ระดับสูงคนอื่นๆ
ผู้เล่นที่โด่งดังของทวีปกลางต่างกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับบาร์ดเรย์
'แม้ว่าฉันจะแพ้ ฉันจะไม่ตายให้พวกกากๆได้ฆ่าฉันเล่น
ดี ฉันจะแสดงให้พวกมันเห็นอย่างชัดเจนว่าฉันเป็นคนแบบไหน'
บาร์ด เรย์ต้องการปกป้องตำแหน่งอันรุ่งโรจน์ของนักรบเทพเจ้า
แม้ว่าจักรวรรดิฮาเว่นจะล่มสลายลงก็ตาม
จนถึงนาทีสุดท้าย เขาต้องการแสดงให้เห็นว่าไม่มีใครสามารถขวางทางเขาได้
'ฉันต้องเอาชนะวีด เมื่อนั้นฉันก็สามารถพักผ่อนในตำแหน่งของฉันในฐานะนักรบเทพเจ้า’
อัศวินดำมีความสงสัยไม่รู้จบ
อัศวินดำมีความกังวล
อัศวินดำไม่ไว้ใจใครเลย
อัศวินดำคว้าพลังอันยิ่งใหญ่
คุณสมบัติคลาสที่ได้รับการปลดล็อคหลังจากที่อัศวินดำได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิ
ทักษะการต่อสู้เพิ่มขึ้นเมื่อเขาสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาที่ภักดี
'ฉันได้เสียสละอัศวินหลวงทั้ง 7
กองพันแล้ว ดังนั้น… ฉันอยู่ยงคงกระพัน’
เขารู้สึกมีพลังมากกว่าปกติอย่างท่วมท้น
จุดอ่อนของอัศวินดำ
จุดอ่อนคือลูกน้องของเขาที่ก่อให้เกิดการกบฏ
แต่เขาได้ผ่านขั้นตอนนั้นไปแล้ว
เขาได้รับพรจากเทพเจ้าทุกศาสนาและติดตั้งอุปกรณ์ที่ดีที่สุด
'ในสถานะปัจจุบันของฉัน ฉันสามารถบดขยี้มอนสเตอร์ที่มีเลเวล
800 ถึง 900 ได้'
ฉันไม่กลัวสิ่งใด
ฉันจะระบายทุกสิ่งที่ฉันมี
แม้ว่าความพินาศรอฉันอยู่ที่ขั้นตอนสุดท้ายที่ฉันทำ
'ตราบจนวินาทีสุดท้าย... ฉันจะกำจัดวีดและทุกสิ่งที่ต่อต้านฉันทีละคน
นั่นจะเป็นความสำเร็จที่ไม่มีใครเทียบได้'
“พุ่งพิโรธ!”
บาร์ดเรย์เริ่มควบคุมการขี่สต๊วจ
สต๊วจเข้าถึงความเร็วสูงสุดได้ด้วยการควบหลายครั้งที่เตะพื้น
"ชวิคค!"
วีดเผชิญหน้าตรงๆ ยกดาบโลอาขึ้น จากนั้นโจมตีด้วยพลังทั้งหมดของเขา
*แคร้ง*
พร้อมกับเสียงแหลมของโลหะ ทั้งสองฝ่ายก็เซ
< การโจมตีที่ทนไม่ไหว!
พลังชีวิตลดลง 4,281
หน่วยจากการชาร์จของศัตรู
สถานะทั้งหมดลดลง 3%
เป็นเวลา 14 วินาที >
แม้จะมีดาบโลอาและชุดเกราะเทวะสวรรค์ ความตกตะลึงแทรกซึม
บาร์ดเรย์ก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนเช่นกัน
< การปะทะกันของความแข็งแกร่งพลังดิบ!
คลื่นกระแทกที่สั่นสะเทือนจิตวิญญาณ
พลังชีวิตลดลง 891 หน่วย
ได้รับเอฟเฟกต์อัมพาตเป็นเวลา 4
วินาทีและสถานะทางกายภาพอ่อนแอลงชั่วคราว
สต๊วจดูดซับความเสียหายส่วนหนึ่ง
>
'นักรบเทพเจ้า บาร์ด เรย์' เขาแข็งแกร่งอย่างที่คาดไว้”
วีดถอยหลังไปสองสามก้าว
บาร์ด เรย์ เหวี่ยงดาบของเขาบนหลังม้าอีก
3
ครั้ง แต่การโจมตีทุกครั้งกลับถูกเบี่ยงเบนไป
ถึงกระนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา
'เลเวลของเขาอยู่ที่ประมาณ 600…
อุปกรณ์หลายชิ้นไม่สามารถระบุได้'
เขาเหนือกว่ายอดฝีมือเมื่อพูดถึงรอยัลโร้ด
แต่เขาเพิ่งจะเคยเห็นอุปกรณ์มากมายเป็นครั้งแรก
ทั้งคู่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ครบครัน!
'ฉันได้แปลงร่างเป็นออร์ค คาริชวิแล้ว แต่ไม่สามารถป้องกันได้อย่างสบายๆ
ค่าสถานะและพรที่สูงผิดปกติของเขาเช่นความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของลัทธิเทพเจ้าสงครามบาทัลลีล้วนมอบให้กับเขาแล้ว’
เขาสามารถประมาณค่าคร่าวๆได้
วีดสร้างความผูกพันและอุทิศตนร่วมกับลัทธิต่างๆ
ตลอดการผจญภัยของเขา
บาร์ด เรย์ใช้อำนาจ สถานะ และความมั่งคั่งของเขาในฐานะจักรพรรดิแห่งจักรวรรดืฮาเว่นเพื่อให้ได้รับการสนับสนุนจากลัทธิต่างๆ
'การถูกผลักกลับในการโจมตีประจันหน้า...
ฉันอาจเสียเปรียบทางกายภาพอย่างมากถ้าไม่ใช่เพราะการแปลงร่างของออร์ค คาริชวิ'
เขาได้รับค่าสถานะอันมหาศาลจากการผจญภัยและเทคนิคการแกะสลักของเขา
นั่นคือจุดแข็งของเขาเมื่อเขาเผชิญหน้ากับผู้เล่นคนอื่น
แต่บาร์ด เรย์ยังได้สะสมค่าสถานะอันน่าทึ่งผ่านความสำเร็จในการต่อสู้ของเขาอีกด้วย
นับตั้งแต่รอยัลโร้ดปรากฎสู่สายตาชาวโลก เขาได้ล่ามอนสเตอร์ระดับบอสร่วมกับสมาชิกกิลด์ของเขาเท่านั้น
หลังจากเหตุการณ์เหมืองเมลเบิร์น เขาได้รวมทวีปทางตอนกลางเข้าด้วยกันและมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้ซึ่งทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน
“ดาบอีกเล่มหนึ่ง ข้อตกลงอันรุ่งโรจน์ ดาบแห่งธรรมชาติ”
เขาเร็วขึ้นและเหวี่ยงดาบที่ทรงพลังมากขึ้นด้วยการโจมตีเพิ่มเติมแต่ละครั้ง
ทักษะอันสุดยอดนี้คล้ายกับทักษะฟันดาบเฮอเรม
แต่เป็นทักษะการต่อสู้ที่จะเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติเมื่อโจมตี 30
ครั้ง แม้ว่าพวกเขาจะโจมตีพลาดคู่ต่อสู้ก็ตาม!
'เลเวล อุปกรณ์ คาถา ทั้งหมดเกือบจะสมบูรณ์แบบแล้ว'
ค่ายกลโจมตีเป็นระลอกอีก
วีดขัดขวางหรือเบี่ยงการโจมตี
หลังจากการแลกเปลี่ยนการโจมตีเล็กน้อย เคล็ดวิชาดาบลับสามวิชาก็ถูกเปิดใช้งานพร้อมกัน
ดาบใหญ่ของบาร์ด เรย์ถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่ลุกโชน
'อีกรอบ'
วีดล็อกเท้าทั้งสองของเขาไว้บนพื้นแข็งและอดทน
*แคร้ง แคร้ง ตู้ม ตู้ม*
บาร์ดเรย์พุ่งเข้ามาอีกครั้ง และดาบก็จุดประกายอย่างชั่วร้าย
ลูกไฟกระเด็นไปทุกที่ และคลื่นกระแทกก็ผลักร่างของวีดไปด้านหลังในแต่ละครั้ง
ข้อตกลงอันรุ่งโรจน์เป็นทักษะที่เพิ่มความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของผู้เล่นเป็นสามเท่าชั่วคราว
ดาบแห่งธรรมชาติประดับมากกว่าหนึ่งคุณสมบัติธรรมชาติต่อการโจมตี
การโจมตีของบาร์ด เรย์ แปรเปลี่ยนเป็นธาตุมากมาย
เช่น ไฟ ลม น้ำ ดิน และน้ำแข็ง
เขาถูกลมพัดแรงและถูกกระแสน้ำซัดใส่
ผืนดินอันมั่นคงแตกออกอย่างกะทันหัน และบริเวณโดยรอบก็กลายเป็นน้ำแข็ง
เหนือสิ่งอื่นใด มีดาบอีกเล่มหนึ่งพุ่งผ่านอากาศโดยเล็งไปที่ด้านข้างและด้านหลังของเขา
<ผลกระทบของการโจมตีต่อเนื่อง!
คุณได้รับความเสียหายเพิ่มเติมจากการโจมตีที่รวดเร็วของคู่ต่อสู้
ความเสียหายกำลังสะสม!
พลังชีวิตลดลง 3,381 หน่วย >
'นี่เป็นเรื่องระทมทุกข์เลยทีเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะชุดเกราะ
นี่คงจะเจ็บมาก’
วีดยิ้ม
เมื่อวีดแปลงร่างเป็นออร์คคาริชวิ เขาคิดว่าเขาจะเกินขอบเขตในแง่ของความสามารถทางกายภาพ
แต่เขาคิดผิด
พลังของการโจมตีและเลเวลที่บาร์ด เรย์ ฝึกฝนนั้นยอดเยี่ยมมาก
นอกจากนี้เขายังเข้ากันได้ดีกับม้าของเขา
สต๊วจ ทำให้เขาสามารถถอยกลับไปได้ไกลมากเมื่อวีดตอบโต้
'การผสมผสานทักษะของเขาเป็นสิ่งที่ดี เขาเทียบไม่ได้กับสมัยที่เหมืองเมลเบิร์น
ฉันได้เห็นภาพบางส่วนเมื่อเร็วๆ นี้ แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้แสดงความสามารถที่แท้จริงของเขาออกมา’
หนึ่งในหลายวิธีในการทำให้บาร์ดเรย์ดูหมิ่นคือการเรียกเขาว่าพวกขี้ลาส
นั่นหมายความว่าเขาจะโจมตีครั้งสุดท้ายเพื่อกำจัดมอนสเตอร์ระดับบอสที่ถูกกิลด์เฮอร์มีสกวาดล้างไป
เมื่อเทียบกับวีดที่สร้างผลลัพธ์ด้วยมือของเขาเอง
สิ่งนี้อาจดูต่ำมากและไม่มีนัยสำคัญ
อย่างไรก็ตาม ใครๆ ก็รู้สึกได้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับเขาโดยตรง
“การโจมตีทำลายล้าง การควงทะลวง ระเบิดเวทย์มนตร์
เพชฌฆาต!”
บาร์ด เรย์ยังคงโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งโดยการใช้ทักษะต่อเนื่อง
“เผด็จการบ้าคลั่ง!” ถึงกระนั้น การโจมตีของบาร์ด
เรย์ก็ยังอยู่ในรูปแบบที่ไม่สามารถหยุดได้อย่างสมบูรณ์
(จบตอนที่ 4 ยังมีต่อ)
เล่มที่ 52 บทที่ 6 ตอนที่ 5 วีดและบาร์ด เรย์
แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
"ฮืมม"
"ว้าว"
"อัศจรรย์"
สหายของวีดก็เฝ้าสังเกตจากระยะไกลเช่นกัน
“บาร์ด เรย์แข็งแกร่งมาก”
“ไม่ได้ล้อเล่น ก่อนหน้านั้นฉันคิดว่าการออกอากาศมันเกินจริง
แต่ทักษะการต่อสู้ของเขาน่ายกย่องจริงๆ”
“ม้าตัวนี้ก็น่าทึ่งเช่นกัน มันก้าวไปด้านข้างเหมือนปูแล้วถอยกลับไป
แล้วพุ่งไปข้างหน้าทันที”
พวกเขานั่งอยู่บนหลังของบาร้ากส์ที่ลอยอยู่ในท้องฟ้า
ชาววิหค นักเวทย์ที่ใช้คาถาบิน และผู้เล่นคนอื่นๆ
กำลังเฝ้าดูการต่อสู้ของวีดและบาร์ดเรย์จากด้านบน
“บาร์ด เรย์ไม่ธรรมดา”
“คุณคิดว่าเขาถูกเรียกว่านักรบเทพเจ้าโดยไม่มีเหตุผลเหรอ?”
“คุณวีดจะไม่แพ้ใช่ไหม?”
“พูดไม่ได้แน่นอน… แม้ว่าเขาจะดูจนมุมก็ตาม”
“ปั้ดโธ่ บาร์ดเรย์ก็ขี่ม้านี่หว่า มันไม่ยุติธรรมเหรอ?”
ผู้เล่นที่เชื่อว่าวีดจะชนะ ตอนนี้กำลังแสดงความเห็นที่ขัดแย้งกันเนื่องจากความแข็งแกร่งของบาร์ด
เรย์
เขาขี่โดยไม่หยุดพักและเชื่อมโยงการโจมตีหลายครั้งอย่างรวดเร็วในหนึ่งวินาที
วีดขวางหรือเบี่ยงออกไป แต่เท้าของเขาทำให้เกิดร่องลึกบนพื้นในขณะที่เขาถูกผลักไปด้านหลัง
บาร์ด เรย์และม้าสต๊วจที่ร่วมมือกันและโจมตีไปพร้อมๆ
กันเป็นเหมือนฉากจากภาพวาดที่สวยงามวิจิตรบรรจง
พูดง่ายๆก็คืออัศวินที่เอาชนะสมุนออร์คที่น่าเกลียดได้
'อืม อัศวินดำบนม้าที่หล่อเหลานั้นดูดีกว่าคุณวีดเสียอีก'
'เราสนิทกับคุณวีด แต่ฉากหน้า บาร์ด เรย์คือฮีโร่'
'ข้อจำกัดของนักฆ่า... ฉันไม่สามารถโดดเด่นในการต่อสู้แบบนั้นได้ แต่ดาบของฉันสามารถกรีดคอจากด้านหลังได้ในพริบตา
'ช... ฉันก็อยากจะต่อสู้เหมือนกัน'
เพล, เซอร์กะ,
ซีซั่นแครป, ไพธอน
แต่ละคนมีความคิดของตัวเองแต่ก็ยังสนุกกับการชมการต่อสู้
เหตุผลในการสังเกตอย่างสบายๆ ก็คือพวกเขารู้ว่าวีดจะไม่ลงเอยแบบนี้
'มันแน่นอน บาร์ดเรย์จะแพ้'
'เขาน่าจะสงสัยตอนที่คุณวีดท้าทายเขา คุณไม่ควรมุ่งหน้าก่อนเพียงเพราะคุณมองเห็นโอกาสที่ดี นั่นเป็นทางลัดที่จะทำให้ชีวิตคุณเสียหาย’
'ตอนที่วีดล่ามอนสเตอร์ เขาไม่มีช่องโหว่เลย มันเป็นความมหัศจรรย์ต่อเนื่องกัน แต่จุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาอาจเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัวเช่นนี้ ความแข็งแกร่งปะทะความแข็งแกร่ง หากคุณผลักดันเขาด้วยความแข็งแกร่งและความเร็ว…
ไม่ วีดจะยังคงชนะ เขาเป็นตัวร้ายที่เหนือกว่าจินตนาการของคุณ'
'บาร์ดเรย์เป็นขุมพลังที่ต้องคำนึงถึง...
แต่มีสิ่งมีชีวิตที่คุณไม่สามารถเอาชนะได้ด้วยความมุ่งมั่นเพียงอย่างเดียว'
สหายของเขาเชื่อมั่นในชัยชนะของวีดด้วยเหตุผลหลายประการ
ผ่านไป 3 นาทีนับตั้งแต่เริ่มการต่อสู้
วีดกำลังดิ้นรนเพื่อป้องกัน
บาร์ด เรย์ กำลังผลักเขาด้วยความแข็งแกร่งอันไม่มีที่สิ้นสุด
โดยไม่ยอมให้โอกาสใด ๆ แก่วีดที่จะถอยกลับ
*แกร๊ง! แคร๊ง! ปั่ก ปั่ก!*
ดาบกวัดแกว่งไปมา ดาบอีกเล่มพุ่งเข้าใส่
ม้าสต๊วจพุ่งเข้าโจมตีทันทีที่มีระยะห่าง
บาร์ด เรย์ พุ่งโจมตีด้วยดาบจำนวนนับไม่ถ้วนขณะขี่เจ้าสต๊วจ
"วู้ววว!"
"ยอดเยี่ยม!"
“ไชโย กิลด์เฮอร์มีส!”
“นี่จะเป็นชัยชนะของนักรบเทพ บาร์ด เรย์!”
ค่ายต่างๆของจักรวรรดิฮาเว่นกำลังส่งเสียงคึกคักราวกับว่ามันเป็นเทศกาลที่กำลังดำเนินอยู่
"คุณวีด สู้เขา!"
“คุณชนะได้แน่นอน อย่าโดนทุบ หลบเข้าไว้!”
“โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า โจ๊กหญ้า!”
กำลังใจจากลัทธิโจ๊กหญ้าเริ่มสิ้นหวังมากขึ้นและแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่ง
นักดาบ2 สังเกตเวทย์มนตร์ที่ปลดปล่อยอย่างยอดเยี่ยมด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้นก็เกิดความคิดแปลกๆ
“ท่านอาจารย์ เกี่ยวกับศิษย์น้อง”
"ว่าไง?"
“เขาต่อสู้เหมือนใครบางคนในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้
เขาป้องกันอย่างแข็งแกร่งและดูเหมือนว่าจะวิเคราะห์คู่ต่อสู้ของเขาไปด้วย”
"ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น"
อาจารย์นักดาบพยักหน้า
ความปรารถนาสูงสุดของเขาคือขอให้วีดเอาชนะบาร์ดเรย์อย่างโหดเหี้ยม
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็สามารถอวดให้คนทั้งโลกรู้ว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของฉัน”
บาร์ด เรย์ต่อสู้ได้ดีกว่าที่คาดไว้มากเมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ดูเหมือนว่าเขาจะเหนือกว่าในด้านการจัดการคาถาและความสามารถทางกายภาพขั้นพื้นฐาน
“แน่นอนว่าศิษย์น้องของเรากำลังหยุดคาถาของบาร์ดเรย์ได้อย่างยอดเยี่ยม”
“ใช่ ในตอนแรกดูเหมือนว่าเขากำลังปิดกั้นการโจมตีในขณะที่เขาเห็นพวกมัน
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขากำลังทำนายการโจมตีครั้งต่อไปและโต้ตอบล่วงหน้า”
“การหายใจ การเคลื่อนย้ายแกนหมุนของร่างกาย
รูปแบบการโจมตีโดยสัญชาตญาณที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก เขาจะประเมินมันทั้งหมด เมื่อสิ่งนั้นจบลง…”
“เขาจะเปิดเผยเขี้ยวของเขาและกัดจุดอ่อนของคู่ต่อสู้อย่างเหนียวแน่น”
"ฮึ ฮึ บดขยี้มัน ไร้ซึ่งความปราณี
มันจะได้ไม่คิดท้าทายอีก เขาเรียนรู้วิธีต่อสู้จากฉันอย่างถูกต้อง"
อาจารย์นักดาบเหลือบมองไปที่วีดและยิ้มอย่างชมเชย รอยยิ้มที่น่ากลัวที่สุด
'ฉันจะชนะ ฉันสามารถชนะได้’
บาร์ด เรย์รู้สึกมั่นใจ
วีดไม่สามารถตอบโต้ได้ และกลับล้มลงในขณะที่รับความเสียหายที่บรรเทาลง
'ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ตอบโต้ เขาทำไม่ได้ ฉันจะไล่ล่าโดยไม่ให้โอกาสเขาแม้แต่น้อย’
แม้ว่าการโจมตีอันทรงพลังจะถูกบล็อค แต่เขาก็ยังสามารถสร้างความเสียหายที่บรรเทาลงได้
< การยับยั้งการทุบถูกบล็อก!
พลังชีวิตของศัตรูลดลง 728 หน่วย
มันระงับความสามารถทางกายภาพ
ดาบสังหารสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 1,630
หน่วย
ดูดพลังชีวิตไป 231
หน่วย >
มันลดพลังชีวิตของเขาอย่างต่อเนื่อง
'ไอ้หนูนี่พริ้วจริงๆ'
การโจมตีดีบัฟของเขาถูกบล็อก แต่ความเสียหายที่สะสมยังคงเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
'ออร์คดื้อด้านนี่…'
ความแข็งแกร่ง พละกำลัง และการฟื้นตัวของออร์คคาริชวินั้นช่างอุกอาจ!
ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่สามารถระบุได้ว่าเขาสวมชุดเกราะแบบไหน
แต่การโจมตีอันทรงพลังของเขาลดลงเหลือหนึ่งในสี่
มันเป็นเรื่องน่าเสียใจที่เห็นเขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็วหลังจากได้รับการโจมตีมากมาย
'ถึงกระนั้น มันก็เป็นการตัดสินใจที่โง่เขลาที่จะต่อสู้ในฐานะออร์คในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว ต้องใช้ความแข็งแกร่งอย่างเหมาะสมจึงจะสามารถใช้พลังได้'
ความจริงที่ว่าวีดสามารถแปลงร่างเป็นเผ่าพันธุ์ใดก็ได้นั้นเป็นข้อเสียเปรียบอย่างมากเมื่อต้องยอมรับการท้าทายของเขา
แต่เมื่อบาร์ด เรย์เห็นวีดรออยู่ในร่างของออร์ค
เขาก็ดีใจมาก
'ฉันต่อสู้กับออร์คบ่อยครั้งเมื่อเลเวลของฉันต่ำ ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับพวกมันนอกจากความแข็งแกร่ง'
ออร์คมีร่างกายที่ใหญ่และมีกล้ามเนื้อหนาซึ่งทำให้พวกมันเชื่องช้า
แม้แต่การโจมตีเล็กๆ น้อยๆ ก็นำไปสู่การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่และเน้นการโจมตีหนักๆ
เป็นหลัก ทำให้ยากต่อการเคลื่อนไหวที่ว่องไว
สำหรับบาร์ด เรย์ ที่สามารถโต้กลับได้ทันที
นั่นหมายความว่าเขาสามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่าเดิม
'วีด เทคนิคการโจมตีแบบจุดเดียวที่แกแสดงจะไม่สามารถทำได้ด้วยร่างกายของออร์ค แต่ถ้าแกเปิดเผยช่องโหว่ ฉันจะแสดงให้แกเห็นเทคนิคของฉันเอง'
บาร์ด เรย์ค่อยๆ เพิ่มแรงผลักดันของเขาขึ้นมา
เขาควบคุมการต่อสู้ด้วยการโจมตีต่อเนื่องและบังคับให้สร้างความเสียหายอย่างต่อเนื่อง
'ถ้าแกต้องการที่จะโจมตี ก็ลองดูสิ ถ้าฉันให้โอกาสแกเช่นนั้น’
ดูเหมือนว่าพลังชีวิตของวีดจะลดลงต่ำกว่าครึ่งอย่างแน่นอน
หากเขาต้องยุติผลการฟื้นฟูบ้าๆของชุดเกราะนั้น
ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้ว
บาร์ด เรย์ ใช้เทคนิคดาบลับของเขา
"ดาบแห่งธรรมชาติ"
แผ่นดินสั่นสะเทือนและแตกแยก
ก้อนหินหนาๆ พุ่งออกมาจากด้านล่างและพุ่งเข้าหาวีดในร่างของออร์ค
คาริชวิ ในพริบตาเดียว
'ได้โปรด... ตายๆไปซะ'
บาร์ด เรย์เปิดใช้งานเวทย์มนตร์
“ระบำดาบปีศาจอันโหดร้าย”
ร่างกายของเขาและดาบกลายเป็นสีแดงเข้ม
ทักษะที่ต้องสังเวยแก่ปีศาจ บทลงโทษที่ต้องสังเวย
2
แต้มจากแต่ละค่าสถานะ และ 3,000 ชื่อเสียง
'แกคงไม่ได้เห็นสิ่งนี้ในการออกอากาศใดๆ'
เขาได้สงวนทักษะนี้ไว้สำหรับการต่อสู้กับวีดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ประกอบด้วยพลังทำลายล้างที่น่าสยดสยองและความเสียหายที่เจาะทะลุการป้องกัน
“โอร่า โอร่า โอร่า!”
บาร์ด เรย์ เหวี่ยงดาบของเขาจากหลังม้า
***
วีดไม่ได้วางแผนที่จะผลักดันทุกสิ่งที่เขามีตั้งแต่แรกเริ่ม
สามารถเข้าใจระดับทักษะของคู่ต่อสู้ในขณะที่อยู่ในการป้องกัน
นี่เป็นวิธีการที่โดยทั่วไปจะช่วยเพิ่มโอกาสในการชนะ
ความจริงที่ว่าเขามีร่างกายแบบออร์คและชุดเกราะที่ดีที่สุดของรอยัลโร้ด
ก็ช่วยทำให้เขาได้เปรียบเช่นกัน
'แต่ถึงกระนั้นเขาก็เกินความคาดหมาย เขาเหนือกว่านักรบทั่วไป'
เขาอยู่ในอีกระดับหนึ่งเมื่อเทียบกับคนที่โอ้อวดเกี่ยวกับการเป็นแร้งเกอร์
ทักษะการโจมตีต่อเนื่องและความเร็วในการโจมตีนั้นรวดเร็วและความแข็งแกร่งของเขาจะไม่มีวันหมดแม้ว่าเขาจะต่อสู้ตลอดทั้งวันก็ตาม
'เลเวลของเขาอยู่ที่ประมาณ 600 ต้นๆ อาจจะเกือบถึง 620 ถ้าพิจารณาจากสเป็คของอุปกรณ์ของเขา?'
บาร์ด เรย์ มีพลังมากกว่าเขาเมื่อเขาไปถึงเลเวล
600
ในช่วงเวลาที่เขาเป็นราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย
ขณะนั้นเขาขาดไปหลายประการเพราะเขาเร่งการเจริญเติบโต นั่นคือเป้าหมายเริ่มแรกของเขาที่จะเติบโตให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าความสมดุลจะพังก็ตาม
ในตอนแรก การโจมตีของบาร์ด เรย์ให้ความรู้สึกเฉียบคม
แต่เขาเริ่มชินกับการสกัดกั้นพวกมันมากขึ้น
'องค์ประกอบของทักษะน่าทึ่งมาก เขารู้ทักษะที่หลากหลายจริงๆ ดูเหมือนว่าเขาจะดูดซับทุกสิ่งที่เป็นประโยชน์จากทวีปกลางไปหมดแล้ว'
วีดกำลังวิเคราะห์ข้อมูลจำนวนมหาศาล
พลังชีวิตของเขาลดลงเมื่อเขาบล็อคในร่างออร์คคาริชวิ
แต่นั่นไม่สำคัญสำหรับเขา
'ไม่จำเป็นต้องลากการต่อสู้นี้อีกต่อไป ฉันสามารถยุติเรื่องนี้ได้ในทันที’
มันไม่ใช่การต่อสู้ที่ต้องใช้เวลา 20,
30 นาที
วีดได้เตรียมตัวมาเป็นเวลานานสำหรับช่วงเวลานี้
“ระบำดาบปีศาจอันโหดร้าย!”
ออร่าขนาดใหญ่เคลื่อนตัวขณะที่บาร์ด เรย์เปิดใช้งานทักษะของเขา
“ได้เวลาแล้ว หายไปซะ”
ทันทีที่ดาบเริ่มลงมา วีดก็เปิดใช้งานสองทักษะ
'การแกะสลักชั่วขณะ ทักษะดาบเฮอเรม'
เทคนิคแกะสลักลับขั้นสุดท้ายได้เปิดใช้งานแล้ว
ขณะนั้น ทั้งโลกก็หยุดลง
ผู้เล่นที่สังเกตจากระยะไกล ชาววิหคลอยอยู่ในท้องฟ้า แม้แต่บาร์ดเรย์ก็หยุดนิ่งด้วยดาบของเขาที่ชูไว้สูงเพื่อเปิดใช้งานทักษะของเขา
วีดก้าวไปข้างหน้าสามก้าวและเหวี่ยงดาบโลอาของเขา
<การโจมตีครั้งที่ 1 ติดต่อกันสำเร็จ
ความแม่นยำเพิ่มขึ้น 20%>
ดาบฟาดไปที่ศีรษะของบาร์ด เรย์ และโลกก็กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง
"อ้ากกกกก!"
<คริติคอลสไตรค์!
คุณได้โจมตีอย่างรุนแรงที่ศีรษะของคู่ต่อสู้
การร่ายทักษะถูกบังคับให้ยกเลิก
มานาสูงสุดของศัตรูลดลงชั่วคราว 15%
ปีกหมวกของฮัทเซนดูดซับความเสียหายกายภาพ
64%
คุณได้ลดพลังชีวิตของศัตรูลง 16,341 หน่วย
ดาบโลอาสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 28% >
มันเป็นการโจมตีแบบทำลายล้างที่ทำให้แม้แต่ม้าสต๊วจยังเดินเซ
เขาโจมตีด้วยร่างกายอันใหญ่โตของออร์คคาริชวิอย่างแม่นยำ
ถึงกระนั้นนี่ก็เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
<พลังงานที่เหลือของพลังแห่งช่วงเวลา:
128,472>
วีดไม่ค่อยได้ใช้เทคนิคการแกะสลักกาลเวลาหลังจากที่เขาได้รับมันมา
'ฉันต้องเก็บไว้ เมื่อถึงเวลา ฉันจะปลดปล่อยให้หมดในคราวเดียว'
เขาได้รวบรวมพลังงานแห่งช่วงเวลาอย่างประหยัดจากภารกิจ
การล่ามอนสเตอร์ และเทคนิคการแกะสลัก
เขาสะสมพลังงานจำนวนมหาศาลจากเทศกาลที่ทุ่งการ์นาฟและรอคอยบาร์ดเรย์
'การต่อสู้จะต้องต่อสู้อย่างสกปรกจริงๆ'
บาร์ด เรย์ถอยออกไปและใช้คาถาป้องกันตอบโต้
“กำแพงเหล็กองอาจ”
มันเป็นปฏิกิริยาตอบโต้หลังจากคาถาใหญ่เช่นระบำดาบอันน่าสยดสยองของปีศาจถูกยกเลิกและสวนกลับ
'ฉันได้ประเมินภาพการต่อสู้ของแกอย่างเต็มที่แล้ว ฉันรู้ว่าแกจะต้องใช้กำแพงเหล็กองอาจ’
วีดประชิดตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว
กำแพงเหล็กองอาจเป็นทักษะที่สามารถทนต่อความเสียหายทางกายภาพด้านหน้าได้มากถึง
100,000
หน่วย
มันเป็นทักษะลับของนักรบที่หายากที่สามารถบรรลุได้ผ่านเงื่อนไขพิเศษเท่านั้น
'อย่างที่ฉันคาดหวังไว้'
ถุงมือแห่งประตูมิติ
วีดเดินผ่านวงกลมโปร่งแสงและปรากฏตัวขึ้นด้านหลังบาร์ด
เรย์
ทุบ!
<การโจมตีครั้งที่สองติดต่อกันสำเร็จ
ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 40%>
การโจมตีอันทรงพลังของเขาซัดเข้าใส่
<คริติคอลสไตรค์!
คุณได้โจมตีถึงตายแล้ว
เวียนหัว! สับสน!
สร้อยคอของไมเน็นช่วยลดสภาวะผิดปกติให้เหลือน้อยที่สุด
รอยแตกเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในปีกหมวกของฮัทเซน
ส่งผลให้ความทนทานลดลง 5
พลังชีวิตของศัตรูลดลง 7,023 >
บาร์ด เรย์ ตกจากหลังม้าจากการกระแทก
"เกราะป้องกัน"
เขาใช้คาถาป้องกันอื่น
ดาบอีกเล่มพุ่งเข้ามาเพื่อปกป้อง และในขณะนั้น
โลกก็หยุดนิ่งอีกครั้ง
เทคนิคแกะสลักเสี้ยวขณะ!
มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ไม่ถึงครึ่งวินาที
แต่วีดก็ล่วงหน้าไปแล้วก่อนที่คาถาจะเปิดใช้งานเสียอีก
*ตู้ม!*
ดาบของวีดฟาดไปที่ศีรษะของบาร์ด เรย์อีกครั้ง
<การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 3
สำเร็จ
ความแม่นยำเพิ่มขึ้นอีก 40%>
<การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 4
สำเร็จ
ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีก 40%>
<การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 5
สำเร็จ
การโจมตีที่รุนแรงได้สำเร็จแล้ว>
<คริติคอลสไตรค์!
คุณโจมตีจุดเดียวติดต่อกัน
เพิ่มพลังทำลายล้าง!
เกราะเสียหาย!
ปีกหมวกของฮัทเซนได้รับความเสียหายอย่างมาก
โดยสูญเสียความสามารถในการสร้างความเสียหายทางกายภาพ
พลังชีวิตของศัตรูลดลง 23,349 >
มันเป็นการโจมตีต่อเนื่องที่แม่นยำและแน่นอน
'ขอโทษที่ต้องพูด แต่ฉันชนะการต่อสู้ครั้งนี้ตั้งแต่เริ่มต้น'
เขามั่นใจที่จะคว้าช่องโหว่เล็กๆช่องนั้นไว้
'เทคนิคการแกะเสี้ยวขณะ'
ทักษะที่เอาชนะได้ด้วยการหยุดโลก
'ตอนนี้ฉันได้แก้แค้นที่เหมืองเมลเบิร์นแล้ว
ฉันไม่เคยปล่อยเมื่อฉันกัด’
วีดเหวี่ยงดาบของเขาโดยไม่ลังเล
'ไปลงนรกซะ... '
(จบตอนที่ 5 ยังมีต่อ)
เล่มที่ 52 บทที่ 6 ตอนที่ 6 วีดและบาร์ด เรย์ แปลโดย แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
< การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 6
สำเร็จ
ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีก 50%
ความเสียหายในพื้นที่ที่ 2
จากคลื่นกระแทกจะสร้างความเสียหาย 15% ของพลังโจมตีทั้งหมด>
<การโจมตีต่อเนื่องครั้งที่ 7
สำเร็จ
ความแม่นยำเพิ่มขึ้นอีก 30%
ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีก 20%
การโจมตีตอนนี้ใช้มานา 1500
หน่วย >
ทุบ, ฟาด,
สบั้น, เฉือน
ความแข็งแกร่งหยุดเพิ่มขึ้นหลังจากการโจมตีติดต่อกันสำเร็จครั้งที่
15
ความแข็งแกร่งอันอุกอาจของออร์ค คาริชวิ
มาถึงจุดสูงสุดแล้ว
"อึ่ก!"
บาร์ด เรย์ พยายามหลบหนี
แต่เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตาม
ด้วยการใช้ถุงมือมิติ วีดวาร์ปไปในมิติและหยุดเวลาไว้
1
วินาที และเจาะเข้าไปในจุดอ่อนของบาร์ด เรย์
เขาทุบผ่านคาถาป้องกันและโจมตีสำเร็จ
“ดาวของพอริ่ง!”
บาร์ด เรย์ เปิดใช้งานความสามารถจากแหวนของเขา
มันเป็นไอเทมที่สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตที่เสียไปได้ถึง
80%
แต่นั่นไม่สำคัญนักในสถานการณ์ปัจจุบัน
< การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 21
สำเร็จ >
การโจมตีที่สามารถแยกภูเขาได้!
มันตกลงไปที่คู่ต่อสู้โดยตรง>
< การโจมตีติดต่อกันครั้งที่ 22
สำเร็จ
– สร้างความเสียหาย 10% ของพลังชีวิตสูงสุด
– ความเสียหายเลือดออก!
– มันทำให้เกิดบาดแผลสาหัส
– การโจมตีต่อเนื่องครั้งที่ 23
สำเร็จ
– การโจมตีอันทรงพลังทำให้คู่ต่อสู้กระเด็นถอยหลัง
– ศัตรูอยู่ในสถานะที่ไม่สามารถป้องกันได้!
– การโจมตีต่อเนื่องครั้งที่ 24
สำเร็จ
– ศัตรูตืดสถานะมึนงง
– ความเสียหายทำลายสถิติที่ถูกบันทึกไว้แล้ว
– เกราะถูกทำลาย
– การโจมตีต่อเนื่องครั้งที่ 25
สำเร็จ
– เจาะทะลุ!
– ดาบที่เร็วเท่ากับแสงตัดผ่านศัตรูเป็นเส้นตรง >
ภายในเวลาไม่ถึง 15
วินาที การโจมตีทั้งหมดก็ดำเนินไปอย่างสมบูรณ์แบบติดต่อกัน
ออร์ค คาริชวิ เหวี่ยง ฟาดฟัน
และทุบบาร์ด เรย์ ที่พังทลายลง
การโจมตีต่อเนื่องครั้งที่ 29
ของวีดระเบิดขึ้น
การอัดเข้าไปที่เบ้าหน้าอย่างไร้ความปราณี
*แกร้ก!*
< – จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฮาเว่น
อัศวินดำผู้โหยหาเกียรติยศได้เข้าสู่ห้วงนิทราอันเป็นนิรันดร์
– เลเวลเพิ่มขึ้น
– เลเวลเพิ่มขึ้น
– คุณสำเร็จความสำเร็จการต่อสู้ 'นักดาบที่แท้จริง' แล้ว
– เทคนิคดาบจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างถาวร 2%
– คุณสำเร็จความสำเร็จการต่อสู้ 'ผู้กำราบอัศวินดำสู่ห้วงนิทรา' สำเร็จแล้ว
– เลเวลการฝึกและความภักดีของผู้ใต้บังคับบัญชาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
– ศักดิ์ศรีเพิ่มขึ้น 38,918 เนื่องจากความสำเร็จในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม
– บารมีเพิ่มขึ้น 2
– ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 1
– พลังชีวิตสูงสุดเพิ่มขึ้น 1,500
– เกียรติยศเพิ่มขึ้น 15
– ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 2 จากความสำเร็จในการต่อสู้
– ระดับเทคนิคดาบเพิ่มขึ้น >
บาร์ด เรย์ ตาย
'ฉันทำได้จริงๆ...'
จิตใจของเขาเดือดพล่านด้วยความสุขล้นใจ
แต่มือของเขาไม่ได้พักในช่วงเวลาเหล่านั้น
เฟี้ยววววววววววว!
< คุณได้รับจอกแห่งเปลวไฟ >
< คุณได้รับดาบลม >
< คุณได้รับผ้าสายรุ้งจากช่างฝีมือผู้หรูหรา >
< คุณได้รับกริชแห่งความเงียบงัน >
หลังจากคว้าไอเท็มทั้งหมด
ในที่สุดทุกอย่างก็รู้สึกเหมือนจริงสำหรับเขา
นักรบเทพ บาร์ด เรย์
จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิฮาเว่นและผู้เล่นที่มีอำนาจมากที่สุดในรอยัลโร้ดตั้งแต่แรกเริ่มได้เสียชีวิตลงแล้ว
มันเป็นการตายที่ไร้ประโยชน์ที่เกิดขึ้นในทันที
แต่การที่จะเกิดขึ้นนั้นต้องใช้พลังแห่งช่วงเวลาเกือบ 90,000
แต้ม
ในขณะนี้เขาสละเวลาและเตรียมพร้อม ผลก็คือเขาจัดการได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยไม่ยอมให้มีการต่อต้านแม้แต่วินาทีเดียว
การต่อสู้ที่รวดเร็วและชัดเจน
'ฉันชนะ'
วีดอ้าแขนกว้าง
เขามองเห็นท้องฟ้าสีครามอันกว้างใหญ่
ผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนจ้องมองไปที่วีดด้วยดวงตากลมโตด้วยความประหลาดใจ
"หึหึหึหึ! สุดยอดโว้ย!!"
เสียงคำรามอันร้อนแรงของออร์คคาริชวิดังก้องไปทั่วทุ่งการ์นาฟ
***
ผู้เล่นทางเหนือมีความกังวล
"คุณวีดต้องชนะ"
“บาร์ดเรย์ไม่ง่ายเลย
เขาแข็งแกร่งที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์”
"ไม่ว่าฉันจะมองมันอย่างไร
นี่มันดูไม่ยุติธรรมเลย คุณวีดยุ่งอยู่กับการทำภารกิจมาตลอด"
"ใช่แล้ว คุณวีดต่อสู้ตลอดทั้งวัน
นอกเหนือจากนั้น แม้ว่าร่างกายของเขาจะฟื้นตัวเต็มที่แล้ว
จิตใจของเขาก็น่าจะเครียด"
ผู้เล่นเหล่านี้กังวลเกี่ยวกับวีดหลายประการ
แต่ละคนมีความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้งต่อวีดตั้งแต่วันที่พวกเขาฝึกฝนร่วมกันในช่วงแรก
ๆ ของโมราต้า
ความรู้สึกเป็นเครือญาติในฐานะผู้ก่อตั้งที่ตั้งถิ่นฐานครั้งแรกทางตอนเหนือและเติบโตร่วมกับวีด
ผู้เล่นทางเหนือที่เริ่มต้นช้าในที่สุดก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงของโมราต้า
และมาชอบเขา
“ไม่! เขากำลังถูกทุบตี”
“ลองดูสิ ฉันรู้ว่ามันสิ้นหวัง”
“เราไม่ควรเข้าไปยุ่งตอนนี้เลยเหรอ?”
"โจ๊กเห็ดพิษอยู่นี่แล้ว
นี่คือการต่อสู้ของทุกคน สู้ไปด้วยกัน อย่าเป็นภาระของคุณวีด"
“ไปกันเถอะ ดันผ่านด้วยจำนวน!”
ผู้เล่นทางเหนือไม่สามารถทนสังเกตได้อีกต่อไปและเริ่มส่งเสียงดัง
ผู้เล่นของทวีปกลางต่างสงสัยอย่างมากว่าฝ่ายใดจะเป็นผู้ชนะในการต่อสู้
แต่ผู้เล่นทางเหนือที่คิดว่าอาณาจักรอาร์เพนเป็นบ้านของพวกเขาไม่สามารถอดกลั้นได้
พวกเขารู้สึกเสียใจทุกครั้งที่วีดถูกโจมตี
"ทำไมคุณวีดต้องต่อสู้กับการต่อสู้ที่ไม่เอื้ออำนวยทุกครั้ง!"
"ใช่แล้ว สู้ไปด้วยกัน
เราไม่ได้ทำอะไรเลยในขณะที่คุณวีดปกป้องเรา"
"ทุกคนให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด
เหตุผลที่เราใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานในอาณาจักรอาเพ่น ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ คุณวีดทำงานที่ยากและสกปรกทั้งหมด
ทั้งการออกล่าและทำภารกิจ"
ผู้เล่นทางเหนือโกรธและตะโกน
“แม้ในขณะที่เราพูด
เขาก็ต่อสู้อย่างสิ้นหวัง... เพื่อพวกเราทุกคน”
“นี่มันไม่ยุติธรรม
ฉันจะบ้าตายแน่ที่ได้ดูสิ่งนี้”
"หากเราทุกคนไม่รู้อะไรเลยนอกจากตัวเราเองและเติมเต็มความโลภของเราเอง
จะไม่มีใครประสบความสำเร็จได้เท่ากับคุณวีด ถ้าคุณวีดเข้าข้างกิลด์เฮอร์มีส
เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ดีโดยไม่ต้องดิ้นรนใดๆ"
"ฉันเห็นด้วย
เราทุกคนเป็นหนี้คุณวีด"
“เรามาระบายความโกรธของเรากับกิลด์เฮอร์มีสกันเถอะ”
“หยิบอาวุธขึ้นมา
ฉันจะฆ่าพวกมันให้หมด”
ผู้เล่นทางเหนือ
ชายและหญิงต่างคว้าอาวุธและยืนขึ้น
ผู้เล่นอย่างน้อย 10
ล้านคนโกรธจัดและกำลังจะรีบเข้าสู่การต่อสู้
– เลม่อน:
ทุกคนสงบสติอารมณ์และรักษาตำแหน่งของคุณไว้ คุณวีดอธิบายเรียบร้อยแล้ว เขาจะชนะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
"…"
"ฮืมมม"
ความวุ่นวายปกคลุมอยู่ราวกับมนต์สะกด
และผู้เล่นทางเหนือก็สงบลง
– เลม่อน: คุณวีดบอกเราล่วงหน้าแล้ว อย่ารู้สึกเสียใจเมื่อเห็นเขาต่อสู้ อย่าได้เศร้าไปกับมันเลย เขาไม่เป็นไรตราบใดที่ทุกคนอบอุ่น ได้รับอาหาร และอยู่อย่างสงบสุข
ผู้เล่นทางเหนือรู้สึกขอบคุณอย่างจริงใจต่อเขา
ความรู้สึกที่พวกเขาไม่มีแม้แต่พ่อแม่ที่เลี้ยงอาหารพวกเขาตั้งแต่ยังเด็ก
– เลม่อน:
คุณวีดบอกว่าเขามีความปรารถนาเล็กๆ น้อยๆ -
ให้ทุกคนได้อยู่อย่างสงบสุขหลังสงครามสิ้นสุดลง
นี่เป็นคำพูดที่สามารถโดนใจใครก็ได้
– เลม่อน: เอาล่ะ ขณะที่เราสังเกตการต่อสู้ของเขา
ฉันจะถ่ายทอดความรู้สึกของคุณวีดให้ทุกคนฟัง
“ความรู้สึก?”
“คุณจะส่งมันให้เราเหรอ?”
ผู้นับถือนิกายหลักลัทธิโจ๊กหญ้ากำลังเดินเตร่ไปรอบๆ
พร้อมกับกระดาษมากมาย
พวกเขาแจกใบปลิว!
– โอกาสเปลี่ยนชีวิต! ซื้อกระท่อมสวนน้ำพูยอลจำนวนมาก มาก่อนได้ก่อน!
จุดคมนาคมสำคัญ!
หัวใจสำคัญของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว!
ซื้อกระท่อมกระท่อมในพูยอล ที่มีสวนน้ำสุดเจ๋งในราคาเพียง
180
ทอง
สวนขนาดใหญ่ ระเบียง
แสงเทียนหรูหราสไตล์ยุโรป
วิวเปิดโล่งมองเห็นสวนน้ำทั้งหมด
ทำเลที่ราคาขึ้นแน่นอน
ราคาถูกที่สุดเท่าที่จะหาได้
เฉพาะวันนี้เท่านั้น
สำหรับการกู้ยืม โปรดติดต่อ บริษัทการค้าเมแพน
มีภาพวาดโดยยูรินอยู่บนใบปลิว
เครื่องเล่น สระว่ายน้ำ และด้านใน
เอลฟ์และประติมากรรมสลักชีพที่วิ่งเล่นอย่างอิสระ
ที่มุมถนนมีโลมา ฉลาม
และโครงกระดูกเล่นอยู่รอบๆ และคนแคระกำลังจัดปาร์ตี้เบียร์
“ว้าว…กระท่อม”
"มันดูสวยงามแม้กระทั่งภาพวาด"
“ฉันคิดว่ามันคงจะแพง ถ้าแค่ 180
เหรียญทอง ฉันสามารถขายอุปกรณ์ได้ไม่กี่อย่างและมีเงินพอ”
“ถึงกระนั้น
มันก็มากเกินไปสำหรับสถานการณ์ของเรา”
“พวกเขามีให้กู้ยืมด้วย
คุณไม่คิดว่าเราจะล่าอย่างขยันขันแข็งและชำระหนี้ได้ในอนาคตเหรอ?”
กระท่อมจำนวนหนึ่งล้านหลังถูกซื้อโดยผู้สังเกตการณ์การต่อสู้ทางตอนเหนือในทันที
หากไม่รวมค่าธรรมเนียมการก่อสร้างและทรัพย์สิน
มันจะนำไปสู่ผลกำไรมหาศาลถึง 100 ล้านทอง
เมแพนยิ้ม
'ฉันสามารถหารายได้เพิ่มขึ้นอีกหน่อยด้วยดอกเบี้ยเงินกู้…
ฉันจะเตรียมเฟอร์นิเจอร์และจานชามใหม่ด้วย และนั่นก็ทำกำไรได้มากขึ้นไปอีก'
การสร้างตลาดที่น่าเหลือเชื่อท่ามกลางสถานการณ์เช่นนี้!
เกี่ยวกับกลอุบายของวีด
มันเป็นกระแสของความทึ่งและความชื่นชมอย่างไม่สิ้นสุด
"ว้าว ว้าว!"
"วีด วีด!"
ตามด้วยการตอบโต้ของวีด!
เขาควบคุมบาร์ดเรย์ในทันที และทำให้ผู้เล่นทางเหนือ
กิลด์เฮอร์มีส และทุกคนตกใจ
ทุ่งการ์นาฟเงียบกริบราวกับป่าช้า
ไม่มีแม้แต่ลมหายใจ
ไม่มีเสียงพูดคุยเล็ดลอดออกมาแม้แต่น้อย
เพียงไม่กี่วินาที เสียงที่ทำให้ทั้งโลกต้องหยุดฟัง
"สุดยอดโว้ย โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก!"
แล้ว…
เสียงคำรามของออร์คคาริชวิดังกระหึ่มไปทั่วทั้งทุ่งการ์นาฟและปลุกคนทั้งโลก
***
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกก!"
“ตะโกนด้วยทุกสิ่งที่คุณมี!”
ผู้เล่นในค่ายของอาณาจักรอาเพนต่างตะโกนอย่างสุดหัวใจ
"คุณวีด… คุณวีด!"
"จากนี้ไป
ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปคือเทพสงครามวีด!"
"ไม่มีที่สำหรับนักรบเทพ บาร์ด
เรย์ อีกต่อไป ตอนนี้ วีด คือเทพเจ้าแห่งสงครามอย่างแท้จริง!"
“เขาเหนือกว่านักรบเทพได้อย่างง่ายดาย…
เขาคือผู้ที่ดีที่สุด”
"ฉันรู้ว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้
ฉันรู้ว่าคุณวีดจะต้องชนะแน่นอน!"
ความสุขแห่งชัยชนะพรั่งพรูผ่านค่ายอาณาจักรอาเพน ในทางกลับกัน ใบหน้าของสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสบิดเบี้ยวอย่างมาก
“คุณบาร์ด เรย์…”
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเราจะแพ้ในการดวลตัวต่อตัว”
นอกเหนือจากการอยู่ในจุดจบที่เลวร้ายที่สุดของการต่อสู้
บาร์ด เรย์ ยังพ่ายแพ้อีกด้วย
“เราตกอยู่ในสถานการณ์นี้ได้อย่างไร?”
“นี่เหลือเชื่อเลย
สำหรับวีดที่มีพลังขนาดนั้น…”
“นอกเหนือจากนั้น มันไม่แปลกเหรอ?
ดูเหมือนเขาจะเคลื่อนไหวกะทันหันเหมือนกับว่าเขากำลังเทเลพอร์ต”
“เหตุใดจึงสำคัญ? ไม่ว่าเขาจะใช้กลอุบายอะไรก็ตาม ความจริงก็คือคุณบาร์ด เรย์พ่ายแพ้แล้ว”
คำว่าความหายนะผุดขึ้นมาในความคิดของสมาชิกกิลด์เฮอร์มีส
"มาฆ่าพวกมันกันเถอะ"
"มาแก้แค้นเพื่อช่วงเวลาในทวีปกลางกันเถอะ"!
“เรารอมานานเกินไป
ตอนนี้ถึงเวลาล้างแค้นของกิลด์ทะยานแล้ว”
คนเหล่านี้ไม่ใช่ผู้เล่นชาวเหนือ
ผู้เล่นจากทวีปกลางได้ชักอาวุธออกมาและกำลังพุ่งเข้าใส่
“พวกเขามาแล้ว”
“บัดซบ
การต่อสู้ครั้งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้”
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสขมวดคิ้วเมื่อเห็นผู้เล่นเหล่านี้พุ่งเข้ามาหาพวกเขา
– ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้
คำสั่งของอาคิมถูกส่งผ่านช่องทางกิลด์
เขามีสิทธิที่จะออกคำสั่งในกรณีที่บาร์ดเรย์ไม่อยู่
“กิลด์ทะยานเหรอ? มีกิลด์แบบนี้ด้วยเหรอ?”
อัศวินยักษ์โบมงที่อยู่ใกล้ๆ พยักหน้า
“เราไล่พวกมันออกไปเมื่อหลายปีก่อน พวกมันขัดขืนแม้หลังจากที่เราพิชิตพวกมันได้
ดังนั้นเราจึงออกคำสั่งลอบสังหารพวกมันทั้งหมด
เรายึดร้านค้าและที่ดินทั้งหมดของพวกมัน และสังหารครอบครัวของพวกมันทั้งหมดเพื่อเป็นตัวอย่าง”
“ถ้าอย่างนั้นพวกมันควรจะมีความแค้นต่อเราอย่างสุดซึ้ง”
“ฉันก็ว่าอย่างนั้น
เราไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยจนกระทั่งตอนนี้”
กิลด์เฮอร์มีสสะสมความขุ่นเคืองของผู้คนมากมายโดยการพิชิตอาณาจักรอื่นๆ
โดยเริ่มต้นจากภูมิภาคฮาเว่น
พวกที่ต้องนอนราบเมื่อกิลด์เฮอร์มีสแข็งแกร่ง
ตอนนี้คว้าดาบของพวกเขาและพุ่งเข้าหาพวกเขา
อาร์คิมถอนหายใจ
– ทุกคนต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้าย
ตอนนี้ชะตากรรมของพวกเขาถูกกำหนดแล้ว
กองกำลังที่ทำสงครามร่วมกับบาร์ด
เรย์เป็นกองกำลังที่เก่งที่สุดตั้งแต่เริ่มก่อตั้งกิลด์เฮอร์มีส
การต่อสู้ครั้งนี้สามารถเอาชนะได้โดยการฆ่าทุกคนที่ยืนอยู่ข้างอาณาจักรอาเพนเท่านั้น
“นี่เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก
แต่อาจเป็นการต่อสู้ที่ดีด้วยวิธีนี้”
“ปะทะกันด้วยตัวเลขล้วนๆ
ฉันจะแสดงให้พวกมันเห็นว่าพลังที่แท้จริงคืออะไร”
“ถ้ามันวางแผนที่จะชนะพวกเรา พวกมันทุกคนต้องเตรียมตัวตายเพื่อมัน”
“คิคิ ชักจะสนุกแล้วสิ
แมตช์ที่ร้อนแรงแบบนี้ฉันก็ต้องสนุกสิ”
ตั้งแต่ปีแรกๆ ของกิลด์เฮอร์มีส
สมาชิกหลักชอบการต่อสู้และการเข่นฆ่า
พวกเขามีชีวิตอยู่เพื่อลิ้มรสพลังของตนเองแทนที่จะระมัดระวังคู่ต่อสู้
“เรามาฆ่าให้มากที่สุดกันเถอะ”
"กระทืบพวกมดปลวกเหล่านี้"
"มาเร็ว!"
สมาชิกกิลด์เฮอร์มีสก็ตะเกียกตะกายออกจากค่ายและพุ่งไปข้างหน้า แม้ว่าการทำลายล้างจะรออยู่ในวินาทีสุดท้าย
พวกเขาก็พร้อมที่จะต่อสู้ด้วยจิตวิญญาณที่ลุกโชน
– กิลด์ราชสีห์ทมิฬดำ ชูธงให้พร้อม
– กิลด์พเนจร! ยืนหยัดตามเจตจำนงของเรา
– กิลด์เมฆา เราจะอาศัยอยู่ที่อาณาจักรอาเพน รวมตัวกัน
– ทหารรับจ้างดาบดำ คุณมีคำสั่งซื้อของคุณ กำจัดกิลด์เฮอร์มีส!
อดีตกิลด์อันโด่งดังจากสมัยก่อน
พวกเขาสูญเสียแสงสว่างไปนานแล้วในขณะที่พวกเขาอ่อนแอลงและเลือกที่จะหลบภัยภายใต้อาณาจักรอาเพน
พวกเขาแต่ละคนเคยควบคุมพื้นที่สำคัญของทวีปและมีผู้เล่นที่มีความสามารถภายใต้อันดับของพวกเขา
พวกเขาติดต่อกับสมาชิกสมทบผ่านเทศกาลที่จัดขึ้นในทุ่งการ์นาฟ
บาร์ด เรย์ ตายแล้ว
และสถานการณ์นี้ถือเป็นชัยชนะของอาณาจักรอาเพนอย่างแน่นอน พวกเขาเดินนำหน้าการต่อสู้
“รอช้าอยู่ไย หน่วยโจ๊กไก่เคลื่อนพล!”
“สมาชิกโจ๊กเห็ดพิษที่ยังยืนหยัดอยู่
รีบบุก!”
ผู้เล่นทางเหนือก็เริ่มเคลื่อนไหวตามไปด้วย
ผู้เล่น 100 ล้านคนที่เฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างวีดและบาร์ด
เรย์อย่างเฉยเมยต่างพุ่งเข้าโจมตีกองทัพจักรวรรดิฮาเว่นอย่างไร้ความปรานี
พวกชาววิหคกำลังทิ้งผู้เล่นลงมาจากท้องฟ้า
และประติมากรรมสลักชีพขนาดยักษ์ก็เริ่มโจมตี
ราชองครักษ์ของบาร์ด
เรย์และชนชั้นสูงที่ดีที่สุดของกิลด์เฮอร์มีสก็ปรากฏตัวอยู่ด้วย
แต่สถานการณ์กลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจัดการได้
(ยังมีต่อ…)
จบเล่มที่ 52
บทที่ 6 วีดและบาร์ด เรย์ แปลโดย แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น