เล่มที่
14 ตอนที่ 5 : การต่อสู้กับเดธแฮนด์ แปลโดย คุณluke
วีดเริ่มมีไฟในการทำงาน
เพราะรูปแกะสลักของเขา
ภาพแห่งน้ำตาของหญิงพรหมจรรย์!
มันเป็นรูปสลักที่ถูกฝังอยู่ริมถนน
“ตรวจสอบ!”
พ่อของข้าสร้างขวานทุกๆวัน
แม่ของข้าเย็บผ้าทุกๆวัน
พวกท่านไม่ยอมเล่นกับข้าและน้องๆของข้า
พวกท่านไม่ยอมเล่นกับข้าและน้องๆของข้า
ไม่มีใครเล่นกับพวกเราเลย
ความยากของเควส : E
วีดเจอคนแคระซึ่งเป็นต้นแบบของรูปแกะสลักนั่น
แต่รูปสลักถูกสร้างเมื่อนานมาแล้ว ตอนนี้เธอจึงดูมีอายุเพิ่มขึ้น และกลายเป็นคนแคระหญิงโตเต็มวัยแล้ว!
เธอกำลังง่วนอยู่กับการถักอะไรซักอย่าง
“ประทานอภัย ท่านจะว่าอะไรหรือไม่
ถ้าข้าจะเล่นกับท่าน”
วีดเรียกเธอออกมาเล่นด้วยกัน เขาเตรียมเหล้าน้ำผึ้งรสแอปเปิ้ล
ซึ่งเป็นของโปรดของคนแคระเด็กๆ รักและเล่นกับเธอเป็นเวลา 30 นาที
“ความฝันวัยเด็กของข้าได้รับการเติมเต็มแล้ว
นี่คือเสื้อที่ข้าถักขึ้นมาเอง ข้าให้เจ้า”
เสื้อคลุมทำมือสีฟ้าของคนแคระผู้หม่นหมอง!
มันเป็นเสื้อของนักเวทย์
มีข้อจำกัดเลเวลที่ 130 แม้จะมีเลเวลที่ต่ำ แต่เสื้อตัวนี้มีมูลค่ามากๆ
นักเวทย์มักไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องพลังป้องกันมากนัก
เพราะพวกเขามีพลังโจมตีที่รุนแรงที่สุดในทุกๆสายอาชีพ
ทำให้พวกเขาเน้นไปที่อัตราการฟื้นฟูมานา และ พลังโจมตีเป็นหลัก
ที่จริงแล้ว
ไม่ว่าเสื้อคลุมจะดีหรือแย่แค่ไหน มันก็จะไม่เพิ่มเลือดหรือพลังป้องกันเพิ่มเติม
แต่ว่าเสื้อคลุมทำมือสีฟ้าตัวนี้เป็นอะไรที่นักเวทย์ทุกคนฝันถึง
มันมีออพชั่นเพิ่มความเร็วในการร่ายและเพิ่มมานาให้อีกด้วย ซึ่งสามารถเอาไปขายต่อได้ถึง 7,000ทอง
ถึงแม้ไม้เท้าของนักเวทย์จะให้ค่าการโจมตีเวทย์มนต์สูงที่สุด
แต่ชุดคลุมนักเวทย์นั้นหายาก จึงขายได้ในราคาที่แพงกว่านั่นเอง
รางวัลของเควสแกะสลักระดับ
E นี้มันบ้าไปแล้วชัดๆ
“ประติมากรรมเปรียบเสมือนดั่งดอกไม้แห่งศิลปะที่แท้จริง!”
วีดละเมอเพ้อพบไปเรื่อย
“ยินดีต้อนรับ, หัตถ์แห่งศิลป์!”
“สวัสดี
ท่านยามผู้เคารพรัก ท่านจะว่าอะไรไหมหากข้าขออนุญาติเขาไปในบ้านหลังนี้สักหน่อย?”
“ถ้าเป็นเจ้าล่ะก็
เมื่อไหร่ก็ได้!”
วีดทำแม้กระทั่งเข้าไปเยี่ยมบ้านของยามคนแคระ
วีดคุ้นชินกับการประจบสอพลอ
ซึ่งไม่เสียเงินแต่ให้ผลลัพธ์สุดยอดเสมอ และด้วยการประจบนี้เอง
ทำให้เขาสนิทกับยามได้ไวขึ้น
มีรูปแกะสลักอยู่ในบ้านของยาม
คนแคระและมนุษย์นั้นต่างกันมาก
คนแคระ
รักงานประติมากรรม และงานศิลป์อื่นๆ เช่นจิตรกรรมและอื่นๆอีกมากมาย.. ดังนั้น
ทุกๆบ้านมักจะมีรูปสลัก 1-2 ชิ้นเสมอ
มีประติมากรรมบางชิ้นที่ไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษ
แต่ก็มีประติมากรรมหลายชิ้นที่ถูกสร้างเพื่อสื่อถึงบางสิ่งบางอย่าง
“รูปนี้เป็นงานประติมากรรมที่น่าอัศจรรย์ใจมาก”
“อ่าาา มันเป็นของบรรพบุรุษของข้าน่ะ”
“ท่านจะอนุญาตให้ข้าดูมันใกล้ๆมากกว่านี้ได้ไหม?”
“หากเป็นประติมากรมากฝีมือเช่นท่านต้องการจะดูมันล่ะก็
นั่นคงเป็นเกียรติแก่ข้ามาก”
“ด้วยความเคารพ ตรวจสอบ!”
-มีคนแคระเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ความจริงเกี่ยวกับความเลวทรามและสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายซึ่งอาศัยอยู่ใน
คุรุโซ
‘สิ่งมีชีวิตชั่วร้าย…..’
วีดมีความรู้สึกว่าเควส
เควสนี้จะสร้างปัญหาให้กับเขา
-เจ้าตัวชัวร้ายนี้กลายร่าง
และเที่ยวหลอกล่อคนแคระผู้บริสุทธิ์ไปทั่ว
เจ้าชั่วร้ายนี้เปลี่ยนรูปลักษณ์บ่อยๆทำให้หาตัวมันได้ยาก
อย่างไรก็ตาม
เจ้าตัวชั่วร้ายมักมีรูปลักษณ์ซึ่งคล้ายกับคนแคระที่ชอบหัวเราะเยาะเย้ยผู้อื่น
ถ้าคนแคระคนไหนสร้างของดีๆขึ้นมา
มันจะเข้าหาพวกเขา
มันจะเสแสร้งทำเป็นไร้ความสามารถก่อนในทีแรก
แล้วหลังจากสืบดูความสามารถของฝ่ายตรงข้าม
ก็จะสร้างของที่ดีกว่าของคนแคระที่มันเข้าหา
การกระทำอันเหยียดหยามเกียรติและทำลายความภูมิใจของคนแคระที่มีความเพียรพยายามตั้งใจฝึกฝน!
วีดคิดว่าการทำแบบนี้ค่อนข้างเกินกว่าเหตุ
‘เราจะไม่ยกโทษให้ไอ้หมอนี่เด็ดขาด’
ถ้าเราหาเงินได้แค่1ทองในขณะที่
คนอื่นๆหาได้ 2-3 ทอง
มันจะสร้างบาดแผลทางจิตใจที่ไม่อาจเยียวยาได้!
-คุณต้องแก้แค้นเจ้าตัวชั่วร้ายนี้
เขาต้องทำให้ไอ้เลวนี่ไม่กล้าที่จะเหยียบย่ำเข้ามาในดินแดนของคนแคระอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม
คนแคระนั้นต้องปกป้องผู้ที่อ่อนแอและไร้พลัง เขาไม่อาจลงโทษมันเฉยๆได้
เพราะถ้าทำแค่นั้น
ศักดิ์ศรีของชนเผ่าคนแคระก็จะยังไม่ได้รับการฟื้นฟูกลับคืนมาได้
มันจะดีกว่าหากเขาหาตัวไอ้เลวนี่
ท้ามันแข่งอย่างเปิดเผย แล้วชนะมันอย่างราบคาบ
โชคยังดีที่มันไม่เก่งไปซะทุกอย่าง
ดังนั้นวีดยังมีโอกาศชนะมันอยู่
ความยากของเควสครั้งนี้คือ
C!
“เควสครั้งนี้น่าจะมีรางวัลดีๆให้นะ”
แทนที่จะสู่กับมันให้ชนะ
วีดต้องเอาชนะมันด้วยทักษะงานฝีมือ
ทันใดนั้นวีดก็ระบุตัวคนแคระที่มีแนวโน้มจะเป็นไอ้เลวนี่ได้ทันที
เมื่อไหร่ก็ตามที่คนแคระสร้างไอเทม
มักจะมีคนแคระคนนึงสร้างไอเทมที่ดีกว่าอยู่ข้างๆเสมอ
ชื่อของมันก็คือ
เดธแฮนด์!
“คุคุคุคุ”
มันประพฤติตัวไม่เหมือนคนแคระปกติ
เดธแฮนด์มักจะทำเสียงแปลกๆระหว่างสร้างไอเทม
เดธแฮนด์มีชื่อเสียง
จากการรับสร้างของต่างๆ และงานจิปาถะอื่นๆ
‘ถ้าหมอนี่ไม่ดื่มเหล้าล่ะก็ชัดเลย’
หลังจากแอบตามเดธแฮนด์อย่างลับๆอยู่หนึ่งวันเต็ม
วีดก็มั่นใจ
คนแคระที่ไม่ดื่มเหล้าน่ะมีที่ไหนกัน!
ไร้ข้อกังขา
ต้องเป็นมันแน่ๆ แม้ว่าวีดจะยืนข้างๆมัน และชวนมันดื่ม
มันก็ไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย
“ให้ตายเหอะ
ดาบกากๆแบบนี้ตัดแตงโมยังไม่ได้เลยมั้ง”
“คุคุคุ”
มีคนแคระคนหนึ่งกำลังตกเป็นเหยื่อของเดธแฮนด์
คนแคระคนนี้ใช้เงินเก็บทั้งหมดเพื่อซื้อกระดูกที่ดีที่สุด
เขาจะทำดาบจากกระดูกของมอนสเตอร์!
หลังจากสร้างดาบที่ดูดีออกมาจากกระดูกขาอ่อนของยักษ์สำเร็จ
เขาก็ตะโกนออกมาอย่างดีใจ
“วู้ววว! ในที่สุดชั้นก็ทำดาบยักษ์เสร็จ!”
ก่อนที่เขาจะทันได้แบ่งปันความสุขนี้กับคนแคระอื่นๆ
เดธแฮนด์ก็เดินเข้ามา
“เหหหหห
มันดูซับซ้อนจัง นายสร้างดาบจากกระดูกได้ยังไงเนี่ย”
เดธแฮนด์เลยพยายามสร้างดาบจากกระดูกของยักษ์ด้วย
หลังจากแอ๊บ ล้มเหลวไป2-3 ครั้ง มันก็เลิกแอ๊บและทำดาบออกมา
‘เป็นไปไม่ได้น่า’
คนแคระที่พึ่งสร้างดาบจากกระดูกยักษ์ตั้งใจมองดูเดธแฮนด์
‘ไม่นะ
ไม่เอาแบบครั้งที่แล้วนะ’
เหล็กเป็นวัตถุดิบที่สร้างดาบได้ง่ายที่สุด
เมื่อเหล็กถูกหลอมแล้วมันจะเปลี่ยนรูปร่างได้ง่าย
แถมยังขึ้นรูปได้ง่ายเพราะความแข็งแรงของมัน
ดาบที่ทำเสร็จแล้วจะมีความคงทนมากขึ้นเมื่อนำไปลับกับหินลับดาบ
แต่ดาบจากกระดูกนั้น
ทำพลาดไม่ได้เลยแม้แต่นิด เพราะกระดูกมีความเปราะบางเป็นอย่างมาก
แม้จะมีระดับทักษะการตีเหล็กสูงแค่ไหนก็ตาม
ก็ไม่สามารถทำดาบจากระดูกได้หากไม่มีความรู้เกี่ยวกับกระดูกชิ้นนั้น
เดธแฮนด์ล้มเหลวไป2-3ครั้งแล้ว ทันใดนั้น
มันก็ดึงเอากระดูกยักษ์ของมันออกมาอีก
“กระดูกนี่มันของหายากนะเนี่ย……”
เดธแฮนด์ตีดาบในช่วงเวลาสั้นๆ
และ บู้มม ดาบจากกระดูกยักษ์!
ดาบเล่มนี้ดีกว่าดาบที่คนแคระที่เป็นเหยื่อของมันสร้าง
แถมยังมีรูปร่างน่าสนใจกว่าด้วย
แต่เดธแฮนด์กลับโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี
ดาบแตกทันทีเหมือนเครื่องปั้นดินเผา
“ให้ตายสิ
นี่มันงานที่ผิดพลาดชัดๆ ดาบกากๆของข้าตัดแตงโมไม่ขาดแน่ อย่าว่าแต่แตงโมเลย
แอปเปิ้ลก็ผ่าไม่ได้ แม้แต่กล้วยก็หั่นไม่ขาด!”
“คู้คุคุคุคุคุ!”
เหยื่อของมันร้องไห้เจ็บใจอย่างขมขื่น
* * *
วีดเดินเข้าหาเดธแฮนด์ทันที
“อะแฮ่มๆ
เราจะสร้างอะไรกันดีล่ะ การสร้างไอเทมต้องยากมากสำหรับท่านแน่ๆ
เพราะท่านยังขาดความสามารถและทักษะไม่เหมือนข้า”
ด้วยเสื้อผ้าที่วีดใส่
เขาดูเหมือนนักแกะสลักฝึกหัดที่กำลังถือมีดแกะสลักมือใหม่ และมีทักษะแกะสลักง่อยๆ
ซึ่งต้องใช้เวลากว่า10ชั่วโมงในการจะสร้างกระรอก 1ตัว
ส่วนหางใช้เวลา 4ชั่วโมง
ส่วนหัวใช้เวลา2 ชั่วโมง
แล้วถึงแม้วีดจะทำส่วนลำตัวอย่างลวกๆ เขาก็ใช้เวลานานพอสมควร แถมยังเหลือขาที่ยังไม่ได้ทำอีก
วีดตั้งใจจะสร้างกระรอก
แต่แอ๊บทำผิดพลาดโดยการทำขามั่วๆ มันจึงออกมาดูเหมือนตัววีเซิล
ขนาดของกระรอกตัวนี้เท่าหมูป่า
คงไม่ต้องให้บรรยายถึงคุณภาพการแกะสลักนะ….
-ผลจากการแกะสลักล้มเหลว
ชื่อเสียงของคุณลดลง23 หน่วย
“คู้กกกกกคุคุคุคุ”
เมื่อวีดทำเสร็จ
เดธแฮนด์ก็หัวเราะเยาะเย้ยใส่ทันที
ใครดูก็รู้ว่ากระรอกตัวนี้มันล้มเหลวชัดๆ!
วีดหยิบมีดแกะสลักมือใหม่ขึ้นมา
อีกครั้งพร้อมกับแรงบันดาลใจใหม่
“ล้มเหลวก็ไม่เป็นไร
เพราะการล้มเหลวจะช่วยให้เราสามารถพัฒนาได้!”
ครั้งนี้เขาตั้งใจจะแกะสลักวัว
วัวที่สุภาพ
อ่อนโยน และขยันขันแข็ง
แม้วีดจะ(แอ๊บ)พยายามทำวัวมากกว่ากระรอกตัวที่แล้ว แต่มันก็ยังออกมาน่าเกลียด
ไม่ควรค่าแม้แต่การมองด้วยซ้ำ
ความหนาและความยาวของขาแต่ละข้างไม่เท่ากัน
แถมหางยังกว้างแค่ 1เซ็นต์!
โชคยังดีที่หัวทำออกมาดีแม้ส่วนอื่นๆจะล้มเหลวอย่างไม่น่าให้อภัย
แต่ไม่มีส่วนไหนที่บ่งบอกว่ามันคือวัวเลย
“ป๊อก ตึ่งง!”
แม้มันจะเป็นรูสลักที่สำเร็จ
แล้ว แต่มันก็พังทันทีที่เสร็จเพราะขาที่ไม่สมดุลเกิดหักดังเป๊าะ …...
มันเป็นภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่นัก
ทักษะการแกะสลักของวีดค่อยๆลดลง!
-ผลจากการสร้างงานที่ล้มเหลว
ชื่อเสียงลดลง 39 หน่วย
“คู้กกก คุ้คุคุคุคุ
คุฮิคุฮิฮิฮิฮิ!”
เดธแฮนด์ขำหนักยิ่งกว่าเก่า
มันชอบเห็นความอัปยศอดสูของผู้อื่น
และวีดก็กลายเป็นเหยื่อคนโปรดของมัน
“ข้าคงไม่ต้องลงมือหรอกถ้าไอ้นี่มันกระจอกขนาดนี้, แต่ว่า…”
ไม่ว่าเดธแฮนด์จะคิดอย่างไรก็ตาม
มันไม่สามารถหยุดดูวีด(แอ๊บ)ล้มเหลวได้
“ข้าควรจะสั่งสอนมันหน่อย
มันจะได้ไม่สร้างรูปแกะสลักไปอีกตลอดชีวิต!”
* * *
การแข่งขันแกะสลักระหว่างเดธแฮนด์และวีด!
ในเมืองเล็กๆอย่างคุรุโซนั้น
ข่าวลือแพร่กระจายรวดเร็วมาก
จนถึงตอนนี้ เดธแฮนด์กลั่นแกล้งเหล่าคนแคระด้วยความสามารถของมันมานับไม่ถ้วน
แต่ว่าครั้งนี้เป็นการแข่งแกะสลัก
ผลลัพธ์นั้นยากที่จะเดาได้
ในโรงเตี๊ยม
ขณะที่พวกคนแคระดื่มเบียร์ วีดก็กลายเป็นประเด็นร้อนในการพูดคุยของเหล่าคนแคระ
“ตามหลักการแล้ว
แกว่าใครจะชนะ?”
“เดธแฮนด์”
“ข้าคิดว่า หัตถ์แห่งศิลป์จะชนะ
เขาจะบดขยี้ความหยิ่งยโสของไอ้จมูกแบนนั่น!”
คนแคระนักรบซึ่งได้ร่วมต่อสู้ด้วยกันกับวีดในถ้ำเชสปิน
ส่งเสียงเชียร์ให้เขา
“แกคิดว่าทักษะแกะสลักมันพัฒนาได้ในวันสองวันรึไง
การต่อสู้แม้จะเสียเปรียบแต่ก็สามารถสู้กันได้อย่างสูสี แต่ทักษะงานฝีมือน่ะไม่มีวันโกหกหรอกนะ”
“แต่หัตถ์แห่งศิลป์อาจจะทำได้ก็ได้”
“พนันกันมั้ยล่ะ?”
“ก็ได้
คนแพ้ต้องซื้อเหล้าให้คนชนะต่อจากนี้เป็นต้นไป100 วัน
นับรวมวันนี้ด้วย”
“เอาไงเอากัน
เบียร์สองถังตรงนี้!”
คุณจะเห็นการวางเดิมพันเกิดขึ้นทั่วไปท่ามกลางการดื่มอย่างรื่นเริงของคนแคระ
* * *
เดธแฮนด์สร้างรูปแกะสลักของอัศวินผีแห่งบัลเกสท์
มอนสเตอร์ชั่วร้ายที่ต่อสู้บนหลังม้าตัวเท่าภูเขา!
เมื่ออัศวินแห่งบัลเกสท์ปรากฏตัว
แม้แต่มอนสเตอร์ก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว มันเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงพร้อมพลังอันเด็ดขาด
“คู้กคุคุคุคุ”
เดทแฮนด์แกะสลักอัศวินแห่งบัลเกสท์ด้วยความเร็วเหลือเชื่อ
มันมีขนาดใหญ่
เดธแฮนด์จึงต้องรวบรวมโคลนจำนวนมากเพื่อสร้างมันขึ้นมา
“อาาห์
การแกะสลักช่างยากอะไรขนาดนี้นะ”
มันทำเป็นเวิ่นเว้อ
วีดส่งเสียงเหมือนกำลังจนปัญญา
วีดสร้างขาที่มีความหนาและยาวแตกต่างกัน
แต่เขาก็ไม่พอใจ และแก้งานอยู่หลายครั้ง
ในขณะที่เขากำลังแกะสลักส่วนขา
วีดก็ทำส่วนลำตัวด้วยเช่นกัน และสุดท้ายก็เปลี่ยนโครง
เพื่อให้ขาหน้าของรูปสลักยกขึ้นเล็กน้อย
ปากของเดธแฮนด์กระตุกขึ้นอย่างชั่วร้าย
“ข้าแทบไม่ได้พยายามด้วยซ้ำ...โชคช่างเข้าข้างข้าเสียเหลือเกิน”
มันทำส่วนของกล้ามเนื้อที่ละเอียดอ่อนของม้าเสร็จ
รูปสลักอัศวินผีแห่งบัลเกสท์ที่ยอดเยี่ยมไร้ที่ติ
ตั้งแต่เกราะโซ่
กระบองเหล็ก ไปจนถึงเสื้อที่ฉีกขาด อัศวินแห่งบัลเกสท์ถูกสร้างขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบ
“ฟิ้ววว~ มาคิดๆดูแล้ว ข้าแกะสลักได้เพียงเท่านี้ จะมีใครแย่ยิ่งกว่าข้าไหมนะ
ประติมากรกระจอกอย่างข้าสมควรตาย ความตายเท่านั้นที่คู่ควรกับความอ่อนหัดของข้า”
“คึกฮือๆๆ” เดธแฮนด์ร้องไห้อย่างเศร้าสร้อย
ผลงานชิ้นเอก!
รูปแกะสลักของ
อัศวินชั้นสูงแห่งบัลเกสท์
อัศวินผีแห่งซากปรักหักพังของอาณาจักรบัลเกสท์
รูปแกะสลักรูปนี้แสดงถึงการคำรามอันกึกก้องในสงคราม
มันถูกสร้างจากโคลนคุณภาพไม่ดี
และถูกย้อมด้วยสีดำ
คุณค่าทางศิลปะ: 416
คุณสมบัติพิเศษ:
· ความเร็วในการเคลื่อนที่ระหว่างต่อสู้เพิ่มขึ้น7%
· ทักษะของอัศวินเพิ่มขึ้น1
“โอ้พระเจ้า
ข้าไม่ควรที่จะได้รับอนุญาตให้สร้างงานประติมากรรมอีกต่อไปแล้ว
ข้าจะมีหน้าไปสร้างประติมากรรมชิ้นอื่นด้วยทักษะชั้นต่ำแบบนี้ได้ยังไง
เดธแฮนด์ทำเสียงเหมือนกำลังเจ็บปวดรวดร้าวต่อหน้าวีด
คนแคระซึ่งมุงดูด้วยความสงสัยเดาะลิ้น
“ดูเหมือนไอ้หมอนั่นจะเป็นเหยื่อคนใหม่สินะ”
“ครั้งนี้เดธแฮนด์ชั่วร้ายมาก
มันตอกย้ำชัยชนะด้วยม้านั่น ไม่เหลือความหวังให้ไอ้หนูนั่นเลย”
งานอันแสนวิเศษของมันช่วงชิงความมั่นใจของเหล่าคนแคระ
และฝังมันลงไปในพื้น!
“แต่คู่ต่อสู้ครั้งนี้คือหัตถ์แห่งศิลป์นะ
ข้าว่าเจ้านั้นต้องมีอะไรดีๆบ้างแหละน่า”
“ข้ารู้จักเจ้านั่นดี
เค้าจะไม่ยอมแพ้โดยที่ไม่ได้พยายามสู้หรอก”
เหล่าคนแคระไม่อาจคาดเดาทักษะของวีดได้
อย่างไรก็ตาม เขาเป็นถึงคนที่ได้รับเควสระดับ B ไม่ว่าจะโชคช่วยแค่ไหน
เขาก็ไม่มีทางได้รับเควสระดับนั้นแน่หากไม่มีทักษะขั้นพื้นฐาน
แต่วีดสร้างรูปสลักแบบพวกมือใหม่อีกอันแล้ว
“...”
เดธแฮนด์และคนแคระอื่นๆ
มองดูเขาทุกๆการเคลื่อนไหว
วีดหยิบมีดแกะสลักของตัวเองขึ้นมาดูซักพักหนึ่ง
ทำทีเป็นกำลังตัดสินใจบางอย่าง เสร็จแล้วก็ตัดสินใจวางมันลง
คนแคระแทบสะดุดลมหายใจตัวเอง
“เฮ้ยๆ!”
“แกยอมแพ้แล้วรึเจ้าหนุ่ม!?”
พวกคนแคระกระวนกระวายใจ
“ข้าไม่ต้องใช้มีดแกะสลักหรอก”
วีดกล่าวอย่างไม่ร้อนรน
แล้วยกมือเปล่าของตัวเองขึ้นมา
เขาไม่มีมีดแกะสลัก
ไม่มีแม้กระทั่งวัสดุที่จะใช้ทำงาน
วีดเริ่มขยับแขนไปมาในอากาศเหมือนคนบ้า
และตอนนั้นเองที่เกิดแสงริบหรี่ขึ้นดั่งเวทย์มนต์!
วีดแกว่งแขนแบบเดิมเงียบๆ
“นี่มัน
การแกะสลักแสงจันทร์ ไม่ใช่เหรอ?”
เป็นเรื่องง่ายที่จะสร้างงานแกะสลักแสงจันทร์
ด้วยการค่อยๆสร้างแสงใส่รูปสลัก มูลค่าทางศิลป์ของมันก็จะเพิ่มขึ้น
แต่ว่าการแกะสลักแสงจันทร์ที่แท้จริง
จะใช้แสงในการสร้างรูปแกะสลักขึ้นมาจากความว่างเปล่า
วีดปล่อยลำแสงที่คดโค้งเหมือนกิ่งไม้ออกจากนิ้วทั้ง
10 เสมือนมันเป็นเส้นด้าย
“โว้วโว้ว อะไรน่ะ!”
“นั่นเหมือนเวทย์มนต์เลย…..มีคนแคระใช้เวทย์มนต์ได้ด้วยหรือ?”
คนแคระเข้ามามุงกันมากขึ้น
วีดเป็นเหมือนนักร้องที่กำลังแสดงบนเวที
และวีดซึ่งกำลังแกะสลักแสงจันทร์เป็นตัวละครหลักของโชว์
แม้แต่เดธแฮนด์ก็มองดูวีดด้วยความอัศจรรย์ใจ
* * *
แสงเส้นบางๆเปล่งประกายความสวยงามของมันเงียบเงียบ
มันยากที่จะสร้างสีจากแสง
แต่แสงเหล่านี้เต็มไปด้วยสีสันต่างๆที่รวมตัวกัน(อารมณ์แสงขาวหักเหกลายเป็นสีรุ้ง)
‘รวบรวมพวกมัน ผูก
แล้วแผ่ออก อ้ะเกือบไปๆ ต้องยืดมันออก เราจะพลาดไม่ได้’
วีดรวบรวมสมาธิให้มากขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกที่วีดแสดงศาสตร์การแกะสลักแสงจันทร์ที่แท้จริง
หากไม่ได้รับทักษะนี้มาโดยบังเอิญ
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียนการแกะสลักแสงจันทร์จากการแกะสลักธรรมดา
นักแกะสลักคือผู้ใช้ประโยชน์จากวัสดุโดยใช้เทคนิคแตกต่างกันตามชนิดของวัสดุ
ตั้งแต่หินไปจนถึง ไม้
แต่การแกะสลักแสงจันทร์นั้นใช้แสง...
ทุกครั้งที่วีดขยับนิ้ว
มานาของเขาจะลดลงเล็กน้อย และ แสงจะเปลี่ยนเป็นสีต่างๆ
นี่แหละคือ
การปรับเปลี่ยนอันละเอียดอ่อนของสลักแสงจันทร์
แม้แต่สีของแสงก็ยังมีมากมายหลากหลาย
ถ้าทำรูปสลักทีละส่วน
ความต่างของสี จะส่งผลต่อผลงานโดยตรงเมื่อทำเสร็จ
รูปแกะสลักที่สร้างจากสีหลายพันสีที่แตกต่างกัน
มันยากยิ่งกว่าการทำพีรามิดอีก!
แม้มันจะเป็นงานที่งดงามอย่างไม่อาจนึกฝัน
แต่ก็เป็นงานหยาบได้ง่ายๆเช่นกันหากผู้ทำไร้ซึ่งความประณีต
กว่า2วัน
ที่วีดต้องนั่งจดจ่อใช้สมาธิสูงสุดอยู่กับงาน มันไม่ใช่สิ่งที่ทำกันได้ง่ายๆ
ทักษะการแกะสลักที่เหนือยิ่งกว่าการแกะสลัก
การแกะสลักแสงจันทร์!
หากใช้ทักษะอย่างต่อเนื่อง
วีดต้องใช้มานาจำนวนมากเพื่อให้แสงคงอยู่ไว้ และใช้มากขึ้นเพื่อทำให้แสงเหล่านั้นเปลี่ยนสี
‘ทักษะของเราตอนนี้ยังไม่เข้าร่องเข้ารอยเท่าไหร่’’
วีดต้องการที่จะสร้างสีที่แตกต่างกัน
เขาเพิ่มแสงสีแดงอันเจิดจ้าก่อนเป็นอันดับแรก
‘สีแดง...ทั้ง งดงามและกล้าหาญ’
ตอนนั้นเองที่รูปสลักถูกจำกัดให้ใช้เฉพาะสีที่เข้ากันได้
กับสีแดง
แต่แล้วนิ้วของวีดก็เกิดเปลี่ยนเป็นแสงสีเหลืองแทน
เช่นเดียวกับสีแดง
สีเหลืองเป็นสีที่ท้าทายมาก
สีเขียว ส้ม
น้ำเงิน ดำ และ ม่วง กำลังเปลี่ยนไปมาบนนิ้วของวีด
แม้จะมีสีมากมายหลายสี
แต่พวกมันก็กลมกลืนกันมาก
สีพวกนั้นใสและน่าประทับใจ
มันดึงดูดผู้จ้องมองเสมือนถูกมันครอบงำไว้
ตัวเลือกสีแต่ละสีมาจากความทรงจำในวัยเด็กของวีด
‘เวรเอ้ย
ถึงเราจะจ้องใกล้ๆแบบนี้ก็ยังแยกไม่ออกว่าสีไหนเป็นสีไหน’
มันเป็นผลกระทบจากการเคยใช้สีแค่
8 สี ตั้งแต่โรงเรียนอนุบาล เพราะความยากจนของเขา!
เป็นเรื่องยากมากที่จะบอกถึงความแตกต่างของสีแต่ละสี
มันจับต้องไม่ได้ในสายตาวีด
พวกมันเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดเวลา
ไม่ใช่เพียงแค่ 48 หรือ 60 สี
ทั้งสี ทั้งเฉด
และความสว่าง ก่อเกิดสีมากมายกว่าหมื่นสี
วีดจึงเลือกสีตามสัญชาติญาณของตัวเอง
‘คงจะไม่ใช่สีที่สวยที่สุด
แต่มันก็เป็นสีที่เราเลือก’
มีสีมากเกินไป
และมันก็เปลี่ยนแปลงไปไวเกินไปด้วย
ไม่ว่าวีดจะเลือกสีอะไรก็ตาม
เขาอาจจะเสียใจภายหลังก็ได้ แต่ตอนนี้ เขาเลือกสีที่ตรงกับใจตัวเอง
‘อ่าาห์ เสร็จละ
นี่สินะ’
ในที่สุดวีดก็เลือกส่วนผสมของ
สีเงินสว่าง และสีสีฟ้าอ่อน
มันเป็นแสงที่ส่องเป็นเฉดสีฟ้าสดใสและเปล่งประกายเป็นแสงสีเงิน
สีเงินฟ้า
นั้นสำหรับวีดผู้ซึ่งเคยใช้สีเทียนแค่8สี
ไม่สามารถอธิบายหรือตีความออกมาได้
มันสวยงามและดูทรงค่าเกินกว่าที่แสงจะสามารถสื่อได้(แน่นอน ตัวอักษรด้วยT_T)
*ปุ๊ง!*
แสงที่ไหลออกจากตัววีดจางหายไป
แสงหลากร้อยสีที่รวมกันเป็นบอลแสงตรงหน้าวีดหายไป
เหลือเพียงแต่แสงสีเงินฟ้าที่สว่างขึ้นจากมือวีดเท่านั้น
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการแกะสลักแสงจันทร์
‘เราจะสร้างอะไรดีนะ?’
ความกังวลของวีดจางลงเมื่อเขาเห็นแสงที่ตัวเองสร้างขึ้น
ประติมากรรมนั้นเป็นอาชีพที่ทำงานขึ้นอยู่กับวัสดุ
และเพราะเหตุผลนั้นทำให้งานบางชิ้นไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้เพราะข้อจำกัดของวัสดุที่ใช้
ตั้งแต่ที่วีดตัดสินใจใช้การแกะสลักแสงจันทร์
เขาก็มีไกด์ไลน์บางๆในใจไว้อยู่แล้ว
‘ซอยูนดีไหมนะ
ถึงแม้เราจะใช้เธอเป็นแบบบ่อยไปหน่อย แต่ถ้าเราสร้างเธอจากแสงนี่ล่ะก็
เธอจะต้องสวยเหมือนเทพจุติแน่ๆ’
แต่ว่า
ความจริงแล้วมันยากเกินไปที่จะสร้างคนโดยใช้เพียงแค่แสง
ยากทั้งการคงไว้ซึ่งความสวยงามและ
ยากมากๆสำหรับการสร้างผิวละเอียดอ่อนของมนุษย์ด้วยแสง
วีดคิดว่ามันคงเป็นสิ่งที่ท้าทายในอนาคต
แต่สำหรับตอนนี้ ความสามารถของเขายังไม่ถึงขั้น
‘ปิงหรง
หรือพวกไวเวิร์นก็น่าจะโอเค’
คงจะเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ถ้าจะสร้างงานแกะสลักเดิมๆของเขาใหม่ด้วยแสง
อย่างไรก็ตาม
หลังจากวีดมองแสงที่เรืองรองอยู่บนแขนของตัวเอง ก็เปลี่ยนความคิด
‘ไม่ๆ
เราต้องสร้างสิ่งที่เหมาะสมกับแสงนี้’
แทนที่จะเลือกจากงานที่เขาทำไว้แล้วในอดีต
วีดตัดสินใจสร้างงานชิ้นใหม่ด้วยลวดลายซึ่งดึงออกมาจากความรู้สึกอันลึกซึ้งของตัวเอง
วีดเริ่มทักทออากาศด้วยเส้นใยแสง
เส้นใยแสงมาพันกันและขยับพริ้วไหวไปมา
เขาจดจำรูปแบบการขยับของมัน
ไม่ใช่ทั้งหิน
หรือไม้ แต่ตอนนี้ แสง กำลังถูกใช้เพื่อสร้างงานประติมากรรม!
มันเป็นงานที่พิถีพิถัน
และต้องใส่ใจในทุกรายละเอียด
นิ้วทั้ง 10 ของวีด
เคลื่อนไหวอย่างอ่อนโยนเหมือนเขากำลังเล่นเครื่องดนตรีอยู่
ความหนาของแสงเปลี่ยนไปขึ้นอยู่กับความหนาแน่นและเวลา
ด้ายแสงนั้นจะมีคุณภาพลดลงได้
ดังนั้นถ้าประติมากรไม่สามารถเพ่งสมาธิไปที่งานได้อย่างต่อเนื่อง
จะไม่สามารถทำงานอันละเอียดอ่อนแบบนี้ได้!
ขณะที่กำลังทำงานแกะสลักแสงจันทร์นั้นเอง
รอบๆตัววีดเต็มไปด้วยออร่าสุดวิเศษ
รวบรวมและโอบไล้แสงสว่าง
มันเปรียบดังจุดสุดยอดของศิลปินที่ทำงานโดยใช้แสงเป็นวัสดุ!
ประติมากรรมแห่งแสงนั้นยั่วยวนมาก หากแม้ฟ้าจะผ่าลงมาข้างๆวีดตอนนี้ เขาก็คงไม่รู้สึก!
ประติมากรรมแห่งแสงนั้นยั่วยวนมาก หากแม้ฟ้าจะผ่าลงมาข้างๆวีดตอนนี้ เขาก็คงไม่รู้สึก!
ในที่สุด ปีกคู่หนึ่งซึ่งสร้างจากด้ายแสงสีเงินฟ้าก็สำเร็จ!
- โปรดตั้งชื่อให้กับงานชิ้นนี้
วีดมองไปที่งานพึ่งเสร็จของตัวเอง
แล้วพูดว่า
“ปีกแห่งแสง”
ถ้าเหล่าคนแคระรู้ชื่อที่ถูกตั้งให้กับรูปสลักชิ้นนี้ในตอนนั้น
พวกเขาคงรู้สึกถึงความเศร้าที่ฉีกกระชากหัวใจพวกเขาเป็นแน่
ปีกที่สร้างขึ้นจากแสงอันเลอเลิศ
นี่มันก็ไม่แตกต่างอะไรจากการที่ปีกให้ชื่อตัวเองหรอก!
วีดฉีกยิ้มกว้าง
‘ตามคาด เซ้นส์การตั้งชื่อของเรานี่ยอดเยี่ยมจริงๆ’
- คุณต้องการจะตั้งชื่อว่า
“ปีกแห่งแสง” หรือไม่?
“ใช่”
*ติ๊ง!*
ทักษะการแกะสลักพัฒนาขึ้น
ความชำนาญงานฝีมือเพิ่มขึ้น
ประติมากรรมแสงจันทร์อันยิ่งใหญ่!
ปีกแห่งแสงเป็นงานประติมากรรมแสงจันทร์อันยิ่งใหญ่!
ทวีปเวอร์เซลได้รอคอยประติมากรรมแห่งแสงมาเป็นเวลานาน!
มีเพียงผู้เชี่ยวชาญการแกะสลักและลูกศิษย์ของพวกเขาไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ถึงการมีอยู่ของ
งานประติมากรรมแห่งแสง
ศาสตร์แห่งประติมากรรมแสงซึ่งถูกบันทึกไว้ในตำนานของประวัติศาสตร์ถูกนำกลับมา
และสร้างขึ้นในรูปแบบของงานศิลปะ
มันเต็มไปด้วยคุณค่าทางประวัติศาสตร์
และเป็นชิ้นงานที่คู่ควรจะเป็นมรดกของศาสตร์แห่งงานประติมากรรม
ช่างน่าเศร้านักที่ปีกคู่นี้ขาดสมมาตรที่สมบูรณ์แบบไปเล็กน้อย
คุณค่าทางศิลปะ: 17,900
ชิ้นงานของบุคคลซึ่งเดินไปบนทางแห่งประติมากรนิรันดร์กาล
คุณสมบัติ พิเศษ:
ผู้ใดที่มองไปที่ปีกแห่งแสง
จะได้รับอัตราฟื้นฟูเลือดและมานาเพิ่มขึ้น 15%เป็นเวลา 1 วัน
ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น
25
การต้านทานความมืดเพิ่มขึ้น
35%
ไม่ได้รับผลจากเวทย์ที่ทำให้ตาบอด
เพราะงานประติมากรรมชิ้นนี้
เมืองจะได้รับการปกป้องเพิ่มเติมในช่วงเวลากลางคืน
ระงับพลังของมอนสเตอร์ที่ตอบสนองต่อช่วงเวลากลางคืนได้
3%
นักบวชแห่งแสงจะได้รับทักษะและศรัทธา
เพิ่มขึ้น 15%
ผลไม่ซ้อนทับกับงานประติมากรรมชิ้นอื่น
จำนวนของงานประติมากรรมแสงจันทร์อันยิ่งใหญ่ที่สร้างขึ้น:2
-ความเข้าใจในประติมากรรมเพิ่มขึ้น
1 ระดับ
-ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 332
-ค่าศิลปะเพิ่มขึ้น 30
-ความฉลาดเพิ่มขึ้น 2
-เสน่ห์เพิ่มขึ้น 7
-ปีกแห่งแสงได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของงานประติมากรรมแห่งแสง
ประติมากรที่เห็นมันจะเข้าใจในงานประติมากรรมมากขึ้น และสร้างงานที่ดีขึ้นด้วย
-ผลจากการสร้างงานประติมากรรมแสงจันทร์อันยิ่งใหญ่
สถานะทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 4 แต้ม
งานประติมากรรมที่น่าอัศจรรย์ใจ!
แม้วีดจะสร้างงานประติมากรรมแสงจันทร์ขึ้นมาหลายครั้งแล้ว
แต่ครั้งนี้คงบอกได้ว่า เป็นประติมากรรมแสงจันทร์ที่แท้จริง
งานประติมากรรมชิ้นนี้ยังมีมูลค่าทางศิลปะสูงที่สุดเท่าที่วีดเคยทำมา
เพราะคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของมันนั่นเอง
ปีกแห่งแสงกระพือปีกลอยขึ้นไปบนอากาศ
วีดโอดครวญพลางชกพื้นไปด้วย
“นี่มันความผิดพลาด
ความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง!”“...”
“...”
ปีกคู่นี้สวยงามบาดลึกลงในใจเหล่าคนแคระที่มองไปที่มัน
พวกเขาต้องการด่าและวิจารณ์วีดอย่างมาก
‘เมิงบ้าปะเนี่ย
ไอ่เตี้ยเอ้ย!’’
‘ไอ้เวรนั่นเรียกงานชิ้นนี้ว่าความผิดพลาด
ล้อพวกกูเล่นเหรอวะ!’
ตำนานได้ถูกสร้างขึ้น
อันที่จริงแล้ว ไม่มีคนแคระคนไหนเคยเห็นประติมากรรมแสงจันทร์มาก่อน
งานดีขนาดนี้ถูกสร้างขึ้นมา
แต่ไอ้คนสร้างดันมาเสียใจอย่างงั้นรึ!
“ประติมากรเยี่ยงข้าซึ่งไร้ความสามารถสมควรตาย
*ฮึก ฮึก* ข้าสร้างงานที่แย่ขนาดนี้ได้ยังไงนะ”
"?."
"?."
“ข้าโทษการไม่ตั้งใจของตัวเอง
ถ้าข้าพยายามมากกว่านี้ล่ะก็...”
อย่างไรก็ตาม
ปีกคู่นี้ของวีดนั้นนับว่ายากที่สุดที่เขาเคยทำมาเลย
เขาต้องรักษาการควบคุมของนิ้วเพื่อให้เหมาะสมกับความหนาแน่นของสี
และทำแบบนี้เหมือนกันทุกนิ้ว เขาลังเลไม่ได้ แม้เพียงน้อยนิดก็ตาม
การเคลื่อนไหวทุกอย่างต้องแม่นยำที่สุด
ทุกคนที่มุงดูรู้ว่าเขาใช้เวลากว่า
4 ชั่วโมงในการสร้างปีกคู่นี้
เหงื่อเย็นๆชื้นขึ้นบริเวณหน้าผากและหลังของวีด
“เดธแฮนด์”
“ห ห่ ห้ะ? ระ เรียกข้าเหรอ?”
เดธแฮนด์ถูกทำให้อับอาย
ในขณะที่มองไปที่ปีกแห่งแสง มันก็ติดสตั๊นเพราะความงาม
วีดเริ่มกล่าวขอโทษ
“ข้าขอโทษ”
“อ อะไร อะไรกัน?
ทำไมเจ้าขอโทษข้าล่ะ….”
“เจ้าพูดถูก
ประติมากรอ่อนหัดอย่างข้าไม่มีค่าพอที่จะสร้างงานศิลปะ”
“...”
“ข้าได้ใช้งานทักษะอันหยาบโลนของข้า
เพื่อสร้างงานที่ผิดพลาดขึ้นมา
ข้าคิดว่าข้าคงทนไม่ไหวที่จะต้องใช้ชีวิตอยุ่ในความอับอายแบบนี้”
“...”
มีจุดด่างพร้อยเล็กน้อยในปีกแห่งแสง
ถ้าคุณสร้างปีก
ปีกทั้ง 2 ข้างควรจะมีขนาดเท่ากัน แต่ถ้าคุณมองดีๆที่ปีกของวีดคู่นี้จะเห็นว่า
ขนาดของมันไม่เท่ากัน
มีข้อบกพร่องเล็กๆน้อยๆอีกหลายอย่าง
แต่มันมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เว้นแต่ว่าคุณจะจ้องมันอย่างใกล้ชิดจริงๆ
ประติมากรรมที่สมบูรณ์แบบนั้นหายากมาก
และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่วีดทำงานประติมากรรมแสงจันทร์โดยใช้แสงเป็นวัสดุ
งานชิ้นนี้จึงถือได้ว่าใกล้เคียงกับคำว่า สมบูรณ์แบบมากกว่าคำว่า ล้มเหลว
มันเป็นหนึ่งในผลงานอันยิ่งใหญ่ไม่กี่ชิ้นของวีดด้วย
“ช่างน่าอับอายนัก
ถ้ามีรูหนูล่ะก็ ข้าคงคลานหลบเข้าไปแล้ว ประติมากรไร้ความสามารถเช่นข้าสมควรตาย”
วีดเลียนแบบคำพูดของเดธแฮนด์
และย้อนคำพูดเหล่าคืนกลับใส่หน้าของมันเต็มๆ!
“ประติมากรรมของข้าช่างแสนสกปรก
ประติมากรเช่นข้านั้นไม่มีประโยชน์ต่ออนาคตของโลกใบนี้ เดธแฮนด์ เจ้าคิดว่าไง?”
“ข ข้าหรือ….”
เดธแฮนด์ผู้ฉาวโฉ่แห่งคุรุโซกำลังถูกทำให้อับอาย
และมันก็เสียหน้าเกินกว่าจะพูดอะไร
คนแคระซึ่งพูดครอบงำด้วยความสวยงามของปีกแห่งแสงเริ่มรู้สึกตัว
การแข่งขันแกะสลักของวีดและเดธแฮนด์!
วีดเป็นผู้ชนะ!
‘หัตถ์แห่งศิลป์เป็นฝ่ายชนะะะะะะะะ’
‘เดธแฮนด์พ่ายแพ้แล้ว
ฮุเรย์ๆ ’
* * *
วีดและคนแคระคนอื่นยืนรับฟังคำยอมจำนนจากเดธแฮนด์
“ก่อนหน้านี้ ข้าหลงละเริงโอ้อวดไปกับทักษะของตัวเอง
ต้องขอโทษด้วย”
-คุณได้กำจัดสิ่งชั่วร้ายแห่งคุรุโซแล้ว
ข้อความสำเร็จเควสเด้งขึ้นมา
“เจ้าเป็นคนแคระที่มีความสามารถจริงๆ
เมื่อข้าขัดเกลาฝีมือแล้ว ข้าจะกลับมาท้าเจ้าใหม่”
เดธแฮนด์ดึงเอารูปสลักขนาด
15 เซ็นออกมาจากภายในอกเสื้อแล้วส่งให้วีด
-คุณได้รับรูปแกะสลักจากเดธแฮนด์
“ข้าหวังว่าเจ้าจะเก็บรูปสลักนี้ไว้
จนกว่าจะถึงวันที่เราเจอกันอีกครั้ง”
โดดเดี่ยวและสิ้นหวัง
เดธแฮนด์หันหลังกลับแล้วเดินจากไป
“อะไรกัน
แม่งให้เราแค่รูปปั้น 1 รูป?”
“งั้นนี้ก็คือจุดจบของเรื่องทั้งหมดนี้สินะ”
เหล่าคนแคระเฝ้ามองด้วยไหล่ที่ผ่อนคลายลง
อัศวินแห่งบัลเกสท์ที่เดธแฮนด์สร้างนั้นถูกสร้างออกมาได้อย่างดีเยี่ยม
มันเป็นงานที่ดีงานนึงเลย และที่สุดของที่สุดก็คือ
พวกเขาได้เฝ้ามองกระบวนการสร้างปีกแห่งแสงขึ้น
ความทรงจำซึ่งพวกเขาจะไม่มีวันลืมไปจนวันตาย!
อย่างไรก็ตาม
ด้วยเกียรติ และความสามารถของเดธแฮนด์ เรื่องจะไม่จบแค่นี้แน่!
จบตอน
Translator: luke
Editor: แอดมินเพจ
เราอ่านนิยายแปล
โอ้. ได้รับปฏิมากรรม. จะเป็นของ 1 ใน 5 ปฏิมากรในตำนานรึเปล่า อิอิ. ขอบคุณครับที่แปล ^^
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบตามมาติดๆ
ตอบลบขอบคุณครับติดตามมากๆๆ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ