วันอังคารที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2559

เล่มที่ 13 ตอนที่ 8 อาณาจักรคนแคระ

เล่มที่ 13 ตอนที่ 8 อาณาจักรคนแคระ

“…
งั้นวันนี้ พอแค่นี้ก่อน

พวกนักเรียนโค้งคำนับอาจารย์ที่กำลังเดินออกจากห้องไป, ตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาซึ่งต้องการพัก จึงได้อยู่ในห้องต่อ ยังไม่ได้ออกจากห้องไปที่ไหน หรือไปทำอะไรอย่างอื่น

หวิ้วว (ผู้แปล: ทำเสียงลากต่ำๆ แบบถอนหายใจไปด้วยนะ)
เกือบทำไม่ได้ซะแล้ว

วันนี้เป็นวันที่พวกเขามีสอบควิซเกี่ยวกับเทคโนโลยีเสมือนจริง หลังจากทำข้อสอบเสร็จ พวกที่อ่านหนังสือเตรียมตัวสำหรับการสอบครั้งนี้มาเป็นตลอดสัปดาห์ นั่งลงที่โต๊ะและร้องโอดครวญ
ลี ฮุน ยังคงมีสีหน้าที่ดีอยู่ ไม่มีอาการเหนื่อยล้าให้เห็นเลย  และเหมือนกับว่าพวกเขารู้, ว่าคนอื่นคิดยังไงกับพวกเขา

มันต้องดีแน่ที่ได้รู้เกี่ยวกับพื้นฐานของมัน

พวกเขาคิดว่า ลี ฮุน รู้เนื้อหามาอยู่ก่อนแล้วและกลับไปลงเรียนซ้ำอีกรอบ, โดยไม่สนใจค่าเทอมเลย
บทเรียนนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับพื้นฐานและศักยภาพในการพัฒนาของโลกเสมือนจริง; พร้อมกับผลลัพธ์ของการตายและมีชีวิตอยู่ในโลก VR และพวกมันมีผลกระทบอย่างไรเกี่ยวกับระบบประสาทสั่งการในชีวิตจริง
มันเป็นเรื่องบังเอิญสำหรับเขา ที่เขาสามารถเขียนคำตอบพวกนี้ลงไปได้ โดยที่ไม่ต้องไปนั่งเรียน หรือ ติวเข้มอะไรเลย ซึ่งนั่นทำให้คนอื่นๆเชื่อว่าเขาต้องเรียนซ้ำชั้นแน่ๆ
แต่หากเปรียบเทียบกับประวัติศาสตร์ที่นับไม่ถ้วนของทวีปเวอร์แซลล์, วีรบุรุษ, สถานที่ตั้งของหมู่บ้าน,  ไอเทม, เวทย์มนต์, และทักษะต่างๆ เขาจำเรื่องพวกนี้ไว้ในสมองของเขาเรียบร้อยแล้ว, เขาสามารถตอบคำถามระดับนี้ได้โดยไม่ต้องมองมันเลยสักนิด  (ผู้แปล: เรื่องเกมขอให้บอก 555)

สอบเสร็จแล้ว, พวกนายอยากเล่นรอยัล โร้ด กันมั้ย?”

ความเห็นนี้มากจาก มิน ซูรา, ที่ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเล่น
ชอย ซัง จุน ตอบตกลง

ถ้าพวกเธอกำลังคิดจะไปที่ห้องแคปซูลล่ะก็, ฉันคงเห็นด้วยไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ เพราะมันมีอยู่ที่นึง ที่เปิดให้เช่าอยู่, งั้นไปที่นั่นกันเลยมั้ย?”

ความนิยมของห้องแคปซูลนั้นได้รับกระแสตอบรับที่ดีพอสมควร เนื่องจากว่ามันเป็นสถานที่ ที่ผู้คนสามารถเชื่อมต่อเพื่อเข้าไปเล่นรอยัล โร้ดได้ มันมีอยู่ค่อนข้างมากในมหาวิทยาลัย; จากตรงนี้, กลับไปที่บทสนทนาของพวกเขาต่อ
ลี ยู จอง พูด

งั้น, พวกเราทำการบ้านด้วยนะ, ไอ้ที่เกี่ยวกับการผจญภัยในโลก VRน่ะ(virtual reality)
อึก!,  พวกเราเพิ่งทำข้อสอบเสร็จเองนะและตอนนี้ฉันคิดว่ามันค่อนข้างดีเลยทีเดียว; แต่ว่ายังมีการบ้านที่ต้องทำซะด้วยนี่สิ

การบ้านของพวกเขาคือการผจญภัยในโลกเสมือนจริง, โดยเฉพาะสำหรับพวกเขา, มันคือการสำรวจดันเจี้ยนจริงๆในรอยัล โร้ด
ทีมสำรวจ 7 คน, พร้อมกับกำหนดส่งงานภายใน 2 เดือน!
อีกทางเลือกหนึ่ง, พวกเขาสามารถเลือกและสอบมิดเทอมแทน; แต่สมาชิกในกลุ่มต่างกระจัดกระจาย อยู่กันคนละพื้นที่บนทวีปเวอร์แซลล์, พวกเขาจึงได้รับความอนุเคราะห์จากอาจารย์ที่แสนจะใจดี ด้วยระยะเวลาที่แสนมีค่าในการทำโปรเจคนี้ (ผู้แปล: ขอใช้ทับศัพท์ละกันนะครับ เพื่อให้ดูเหมาะกับเด็กมหาลัย)
ลี ฮุน อยู่ในกลุ่ม C

ยังไงก็ได้, ไปที่ห้องแคปซูลกันเถอะ แล้วพวกเราค่อยตัดสินใจที่เหลืออีกทีละกัน

ตามคำแนะนำของ ชอย ซัง จุน, เหล่าเพื่อนนักศึกษาต่างพากันหยิบกระเป๋าและพร้อมที่จะไป

ฉันไม่ว่างมีงานต้องทำ…”

ลี ฮุน พยายามที่เบี่ยงเบนออกจากสถานการณ์นี้ เขาไม่อยากไปที่นั่นเลย, แต่ มิน ซูรา จับเขาไว้และไม่ปล่อยให้เขาได้ไปไหนเลย

รุ่นพี่ก็อยู่กลุ่มเดียวกันกับพวกเรานะ, และรุ่นพี่ไม่เคยไปที่ห้องนั้นกับพวกเราเลยสักครั้งวันนี้แหละ รุ่นพี่ต้องมากับพวกเรา
ถูกต้องแล้ว, ถ้าพวกเราอยู่ในกลุ่มเดียวกัน, พวกเราก็ควรที่จะร่วมมือกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  มาๆ มาด้วยกันกับพวกเราที่ห้องแคปซูล

ลี ฮุน ไม่ได้ต้องการที่จะเข้าไปในห้องแคปซูลเลยแม้แต่น้อย
มันเป็นสถานที่ที่แพงมาก เพียงแค่มันสามารถล้อกอินเข้าไปเล่นในรอยัล โร้ดได้!
เขามีปัญหาไม่เข้าใจว่าทำไมคนพวกนั้นถึงต้องจ่ายเงินเพื่อเข้าไปในห้องแคปซูล ในเมื่อพวกเขาสามารถเข้าไปในรอยัล โร้ด เวลาไหนก็ได้จากที่บ้านของพวกเขาเอง

***

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาพักของนักศึกษาในมหาวิทยาลัย, และห้องแคปซูลก็เต็มไปด้วยนักศึกษาที่พากันมาจับจองที่

ขอที่สำหรับ 7 คนด้วยครับ
วันนี้ก็นายมาด้วยเหรอ นายจะเล่นรอยัล โร้ดใช่มั้ย?”

นักศึกษาที่ทำงานพาร์ทไทม์อยู่ตรงเคาร์เต้อร์เป็นคนถาม, ชอย ซัง จุน พยักหน้าอย่างสุภาพ

ใช่แล้ว แคปซูลที่ฉันชอบใช้ ตอนนี้มันว่างอยู่มั้ย?”
มันยังว่างอยู่ ฉันจะพานายไปดูเอง
โอเค

นี่เป็นช่วงเวลาอันดีสำหรับเขานั่นคือเมื่อเขาล้อกอินเข้าไปเล่นในรอยัล โร้ดหลังเลิกเรียน,หรือ อาจจะบางครั้ง,เมื่อเขาโดดเรียน
มิน ซูรา หรี่ตาลงทันที

เขาเข้าเรียนน้อยมาก, คะแนนสอบของเขามันต้องแย่สุดๆแน่เลย

ขณะที่เพื่อนของเขามองไปที่ ชอย ซัง จุน พร้อมกับความคิดเหล่านั้น, แต่ ลี ฮุน กลับไม่คิดแบบนั้น

น่าอิจฉาชะมัด

ห้องแคปซูลธรรมด๊า ธรรมดา!
อัตราค่าใช้บริการรายชั่วโมงเท่ากับ 5,000 วอน
เพราะแคปซูลนั้นมีราคาแพงมาก, ค่าบริการเลยต้องมีการบวกเพิ่มเข้าไปอีก
ในเมื่อ ลี ฮุน ไม่สามารถที่จะจ่ายเงินได้มากขนาดนั้น หากไม่เป็นเช่นนั้นแล้วเขาก็คงกลายเป็นพวกขาประจำของห้องแคปซูลแน่นอน

ฉันไม่ใช้พวกกระเป๋าหนักเหมือนคนพวกนี้ซะหน่อย

เขาชื่นชมในความกล้าและความทะเยอทะยานของซัง จุน
ในห้องแคปซูล, มีแคปซูลที่มีการใช้งานลักษณะพิเศษอยู่ด้วย หน้าจอขนาดใหญ่ในห้องที่สามารถปล่อยภาพการเล่นของพวกเขาแต่ละคนได้
ชอย ซัง จุน แห่งกิลด์ราชสีห์ทมิฬ(Black Lion) เขาเปิดเผยตัวตนของเขาอย่างมั่นใจ; นั่นต้องขอบคุณเขา, เพราะห้องแคปซูลนั้นดึงดูดคนแปลกหน้ามากมาย

อู้วววววววววววววว
ชุดเกราะใหม่

ภาพปรากฏขึ้นบนหน้าจอทันทีที่ ชอย ซัง จุนเชื่อมต่อเข้าไปในเกม, ทันใดนั้นเสียงอึกทึกครึกโครมก็ดังขึ้น มันดังกระจายไปทั่วทั้งห้อง

ชุดเกราะผู้ใช้ธาตุน้ำ  แค่ของพวกเลเวล 280, ทั้งเซ็ท(เต็มชุด มีทุกอย่างตั้งแต่ หมวก เกราะ ถุงมือ รองเท้า ผ้าคลุม)มีราคามากกว่า 1.4 ล้านวอน

พวกชุดเกราะแบบทั้งเซ็ท เป็นที่รู้กันดีว่า พวกผู้เล่นระดับท้อปมักจะสวมใส่กัน

เพราะว่าพวกเรามี ซัง จุน, พวกเราจะต้องทำการบ้านสำรวจดันเจี้ยนได้อย่างสบายๆแน่เลย
ช่างโชคดีจริงๆ พวกเราจะได้เตรียมตัวอย่างสบายใจซะที

ลี ยู จอง เลเวล 200 เบลดมาสเตอร์ , แต่เธอยังไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นัก เนื่องจากเธอรู้ว่า มิน ซูรา เล่นเอนชานต์เตอร์(พวกสายเสริมพลังให้กับอาวุธและไอเทมสวมใส่) มักช่วยเหลืออะไรไม่ค่อยได้มากเท่าไหร่ในเรื่องของการต่อสู้ แต่ตอนนี้, เธอสบายใจขึ้นเมื่อมองไปที่ ชอย ซัง จุน ผู้ที่สามารถไว้วางใจได้
ลี ฮุน เดินเข้าไปหาพนักงานพาร์ทไทม์

นายจะเล่นรอยัล โร้ดด้วยงั้นเหรอ?”

ลี ฮุน พยักหน้าด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ไม่สู้ดีนัก

ใช่ ได้โปรดจัดการให้ฉันด้วย

มันเหมือนกับโยนเงินทิ้งไปเฉยๆซะอย่างงั้น, แต่ในเมื่อเขาอยู่ตรงนี้แล้ว, มันคงจะดีกว่าถ้าเขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น
เขาตัดสินใจได้ว่าหากเขาต้องใช้เงิน, เขาต้องหามันเพิ่มมากขึ้นจากรอยัล โร้ด และต้องมากกว่าที่เขาใช้ไปด้วย
แคปซูลของเขาอยู่ทางขวามือถัดไปจาก ลี ยู จอง และ มิน ซูรา

รุ่นพี่คะ, แล้วเจอกันค่ะ
ขอให้สนุกนะ

การเสียเงินให้กับห้องแคปซูล!
ลี ฮุน พยักหน้าเล็กน้อย แล้วก็เข้าไปข้างในแคปซูล

***

เมื่อวีดเชื่อมต่อเข้าไป, ความเงียบสงบได้หายไปเมื่อโผล่มายังโมราต้า
มีพวกผู้เล่นใหม่มากมายกำลังมองหาปาร์ตี้ออกล่าร่วมไปกับพวกเขา; และทำเควสไปด้วยกัน

พวกเลเวล 1 ทั้งหมดมารวมกันตรงนี้

เมื่อสิ้นเสียงของใครบางคนที่กำลังส่งเสียงเรียกอยู่นั้น, ผู้คนมากมายต่างพากันไปรวมตัวที่เขา

หาคนจับกระต่ายจ้า

ตอนนี้, มีผู้เล่นใหม่มากกว่า 100 คนมารวมกันที่นี่
มันยังไม่มีปัญหาหรือเรื่องอะไรเกิดขึ้น
พวกคนเหล่านี้ไม่ได้ใส่ชุดสำหรับต่อสู้เลย แต่ก็ยังมารวมตัวกันและพากันก้าวเดินออกจากประตูอย่างสง่าผ่าเผย; มาจนถึงบัดนี้, มันราวกับว่าเหมือนเป็นความฝันของเหล่าพ่อค้า

การที่พวกเราจะตั้งแคมป์ที่นี่นั้น, พวกเราต้องก่อกองไฟขึ้นมาก่อนไหน มีใครมีหินเหล็กบ้าง?” (ผู้แปล: flint= หินเหล็กไฟ มันคือหินที่แข็งมากๆ เอาไว้ทำให้เกิดประกายไฟ เวลาก่อไฟขึ้นมา มีภาพประกอบตอนท้ายครับ ไปหาดูจากรายการ survivor ของฝรั่งก็ได้ครับ)
ด้วยพลังของพวกเรา, พวกเราสามารถจัดการกับพวกหมาป่าได้อย่างสบายเลยล่ะ

ถึงแม้พวกเขาจะเป็นเพียงแค่พวกผู้เล่นใหม่, แต่จำนวนของพวกเขานั้นช่างน่ากลัวมาก
เหล่าโนวิซมีเป็นร้อยๆคน!
เมื่อไม่มีข้อจำกัดหรือข้อยกเว้นใดๆ, จึงมีจำนวนปาร์ตี้ทั้งหมดมากกว่า 10 ปาร์ตี้ที่ล้วนแล้วดูไม่มีอะไรเลยนอกจากพวกผู้เล่นใหม่ ต่างพากันไปที่ทุ่งและออกล่าอยู่หน้าหมู่บ้าน
ผ่านไปแล้วกว่าหนึ่งอาทิตย์ในชีวิตจริง ตั้งแต่ที่วีดเข้ามาบริหารจัดการกิจการภายใน ในฐานะเจ้าเมือง
เขาตั้งใจที่จะออกเดินทางไปยังอาณาจักรคนแคระโดยทันทีหลังจากที่ล้อกอินเข้ามาในเกม, แต่ครั้งนี้ดูเหมือนพวกทหารคงจะได้รับการฝึกฝนช้าไปสักหน่อย

เว็น, สแตม, ยูเปิล
ขอรับ, ท่านลอร์ด!”

พวกทหารมาหาวีดทันทีพร้อมกับแสดงความเคารพ

พวกนายต้องดูแลคนอื่นๆให้ดีนะ
รับทราบครับ, ท่านลอร์ด!”
พวกเราจะทำตามคำสั่งของท่านลอร์ดเป็นอย่างดีเลยครับ

แววตาของพวกทหารเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ความกล้าหาญและความถูกต้อง

***

ก่อนหน้านี้ วีดได้ออกล่าพร้อมกับพวกทหารเป็นระยะเวลาถึง 4 สัปดาห์ด้วยกันบนทวีปเวอร์แซลล์
ไม่ต้องพูดถึงมันให้มากนัก การล่านั่นไม่ได้เหมาะสมกับเขาเลยสักนิดเดียว พวกเขาแค่จับพวกสุนัขจิ้งจอก, กระต่าย, หรือหมาป่า ที่อยู่หน้าเมือง, และจากนั้นก็เดินทางไปยังดันเจี้ยนง่ายๆ
ดันเจี้ยนพื้นฐานนั้นมีพวกโคโบลด์, เหล่าคนร้าย, สิงโต, สเกเลตั้น(โครงกระดูกเดินได้), และผีดิบ
ในนั้น, วีดแสดงความสามารถในการควบคุมกองทัพได้อย่างเด็ดขาด

จงอย่าลังเล ชักดาบของพวกเจ้าออกมา เพื่อประชาชนผู้บริสุทธิ์
ครับ!”
บุก! ห้ามพัก! พวกเจ้าต้องจำไว้ว่าเพื่อความสงบสุขของหมู่บ้าน, พวกเจ้าต้องจัดการมอนสเตอร์พวกนี้

วีดนำพวกทหารออกล่าอย่างไม่หยุดหย่อน
คราวนี้ไม่ต้องใช้กลวิธีอะไรที่เขาเคยใช้เหมือนเมื่อในอดีตที่ผ่านมา, เขาไม่จำเป็นต้องมานั่งปฐมพยาบาล พันแผลและทำอาหารให้พวกทหารเพื่อที่จะได้รับความเชื่อใจไว้วางใจจากพวกเขา

ทำอย่างนี้ เพื่อที่จะจัดการพวกโคโบลด์

เมื่อ วีดใช้เคล็ดมีดแกะสลัก คมดาบตัดเข้าไปที่สะโพกของมัน, โคโบลด์ค่อยๆกลายขี้เถ้า
ความแข็งแกร่งของผู้ที่อยู่เหนือระดับเลเวล 300!

ว้าว!”
สมแล้วที่เป็นท่านลอร์ด!”
เขาสมควรแล้วที่ได้เป็นอัศวินที่สำคัญที่สุดในหมู่อัศวิน ด้วยพละกำลังอันมหาศาล

ในความเป็นจริงแล้ว, เลเวลปัจจุบันของเหล่าอัศวินที่อยู่ในเมืองแล้วได้รับการเกณฑ์ทหารเข้ามานั้น มีเลเวลไม่ถึง 10 เลยด้วยซ้ำ
เพราะว่าลักษณะนิสัยของพวกทหารนั้น พวกเขาซื่อสัตย์ต่อเจ้าเมืองและเคารพชื่นชมในพละกำลังของเขา, และนั่นก็เพียงพอแล้วที่จะได้รับความเชื่อใจจากพวกเขา

ดูเหมือนว่าความทนทานของดาบมันใกล้จะพังแล้ว นายไม่รู้วิธีดูแลรักษาดาบเลยรึไง?”

เมื่อสิ้นเสียงคำติของวีด เหล่าทหารโค้งคำนับในขณะที่พวกเขาสำนึกผิดไปด้วย

ขอโทษครับท่าน
ไหน ขอดูหน่อยซิ

ในเวลาต่อมา, ณ โอกาสนี้, เขาเอาดาบของพวกทหารมาซ่อม,  และเขายังพันแผลให้กับพวกทหารก่อนที่พวกเขาจะตาย
แววตาของพวกทหารเปลี่ยนไป
วิ๊ง วิ๊ง! (ผู้แปล: เสียงเอฟเฟคน่ารักเกิ๊น 555)

ไม่มีอะไรที่ท่านลอร์ดของพวกเราทำไม่ได้
พวกเราต้องเป็นทหารที่มีความยุติธรรมเพื่อที่จะปกป้องหมู่บ้าน

ความจงรักภักดีพุ่งถึง 100% ในทันที
เว็น, สแตม, และยูเปิล มีอัตราการเติบโตที่รวดเร็ว; เลเวลของพวกเขาอยู่ที่ระดับ 30 และ เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าหน่วย
วีดเพิ่มความเร็วในการล่ามากขึ้นไปอีก
ในเมื่อระยะทางที่ใช้นั้นถูกทำให้สั้นลง, เวลาพักก็ลดลงเช่นกัน
ผลลัพธ์ที่รวดเร็วนี้มาจากการทำงานร่วมกันของพวก พลหอก, พลดาบ, พลโล่, และพลธนู
สัปดาห์ที่สอง
วีดนำพวกทหารไปไกลถึงส่วนที่ลึกที่สุดในดันเจี้ยน
เมื่อพวกเขาตั้งแคมป์กันตอนกลางคืน, ฝูงมอนสเตอร์ก็เข้ามาโจมตี
มันไม่ได้ทำให้วีดรู้สึกสนใจเลยสักนิด, ไม่ได้ใกล้เคียงหลังจากเวลารับประทานอาหารว่างเลย; แต่สำหรับพวกทหารแล้ว, พวกเขาสู้เพื่อที่จะมีชีวิตรอดอยู่ต่อไป
โจมตี!”
พวกสเกลเลตั้นมันแข็งแกร่งมาก!”
พวกมอนสเตอร์นั่น เทียบกับพวกที่เราสู้เมื่อกี้นี้แล้ว เหมือนมันมาจากคนละมิติ(โลก)เลย

ขณะที่ได้ยินเสียงตะโกนของพวกทหาร, วีดกำลังนั่งทำงานเย็บปักอยู่ เขากำลังทำชุดราวกับว่ามันเป็นงานอดิเรกด้วยผ้าที่เมแพนเอามาให้เขา
แต่ว่า, เขาก็ไม่เคยละเลยหรือถอนตัวออกจากการดูแลพวกทหารโดยที่เขาสามารถเข้าไปแทรกแซงการต่อสู้ได้ทันทีเมื่อถึงจุดอันตราย
ถ้ามันยังไม่ถึงเวลาที่เขาต้องชักดาบและกระโดดเข้าไปร่วมต่อสู้, สิ่งที่เขาทำมีเพียงแค่การออกคำสั่งไปยังพวกเขาเท่านั้น

พลดาบ, พลหอก, หลบไปด้านข้าง ไปพักก่อน พลโล่, ตั้งกระบวนแล้วดันศัตรูไปซะ พลธนู, ยิงลูกธนูเงิน!”

วีดดูแลพวกทหารทีละคน ทีละคน, พยามยามที่จะยื้อพวกเขาจากความตาย เขาพยายามให้พวกทหารเข้าไปเสี่ยง ก่อนที่เขาจะไปช่วยสู้, แต่นั่นก็ยัง, พวกเขาเกือบจะจัดการพวกมันไม่ได้
ด้วยเอฟเฟ็คของหอคอยแสงและการอวยพรของนักบวชวิหารเฟรย่าห์, อัตราการเติบโตของพวกเขาเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในทุกๆการล่า

บุก! ไม่มีเวลาให้มานั่งพัก  สู้  ให้พักเพียงแค่ 1 นาทีเท่านั้น จนกว่าพวกนายจะจัดการพวกศัตรูให้หมดสิ้น

วีดใช้ราชสีห์คำรามขณะที่ดันพวกทหารไปข้างหน้า
พวกทหารแข็งแกร่งขึ้นพร้อมกับระดับความรุนแรงของการฝึก ตามามาด้วยค่าความสนิทสนมที่เพิ่มมากขึ้น
ในที่สุด, ตลอดระยะเวลา 4 สัปดาห์, การฝึกก็สิ้นสุดลง, พวกเขากลายมาเป็นทหารเต็มตัวผู้ที่มีความอาจหาญ องอาจ ไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด ไม่ขาดตกบกพร่องในเรื่องใดเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกระบวนทัพ กลยุทธ์ จุดยุทธศาสตร์
เว็น, สแตม, และยูเปิล มีเลเวลมากกว่า 60แล้ว, และสามารถปรับตัวให้เข้ากับกระแสการรบได้และยังสามารถจัดการตัดสินใจเพื่อตัวพวกเขาเองได้
พวกเขาได้รับการเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้ากองร้อย

เพื่อที่จะปกป้องโมราต้า, เราต้องการทหารมากกว่านี้ จากนี้ไป, พวกนาย คือแบบอย่างของเหล่าทหารในอนาคต!”
ครับ!”

เพื่อที่จะสรุปการฝึกมาตลอดระยะเวลาทั้ง 4 สัปดาห์นี้, วีดได้กล่าวสุนทรพจน์กับพวกเขา
พวกทหารที่ไม่ได้รับการสั่งสอน ฝึกอบรม
พวกเขาต้องเจอกับการฝึกแบบนรกและเรียนรู้ทุกรายละเอียดที่เกี่ยวกับการต่อสู้ในฐานะเหล่าทหาร
มันได้ผลค่อนข้างมาก

อาญาสิทธิ์แห่งผู้ครอง ในฐานะที่เป็นอาจารย์ผู้สอนมากด้วยประสบการณ์
ได้รับการฝึกฝนจากองค์เหนือหัว และภายใต้ภาวะความเป็นผู้นำของเขา, เหล่าทหารจะจงรักภักดีและปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น ภายใต้บารมีของลอร์ดโมราต้า, วีด
o      เอฟเฟ็คความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 3% อย่างถาวร

จงยินดีกับชีวิตของพวกเจ้าและพวกพ้องของเจ้า ทั้งหมดรับคำสั่ง จงดูแลและปกป้องหมู่บ้านให้ดี
รับทราบ! พวกเราจะปฏิบัติตามคำสั่งของท่านลอร์ดเป็นอย่างดี

หลังจากเสร็จจากพวกทหารแล้ว, วีดยังคงรับสมัครทหารเพิ่มมาอีกนับพันนาย เพราะความสัมพันธ์ของโมราต้าที่มีความใกล้ชิดกับพื้นที่โดยรอบได้แผ่ขยายออกไป, พวกเขาจึงต้องการทหารจำนวนมาก
ในขณะที่มีการลงทุนในด้านเชิงพาณิชย์เป็นอย่างมาก ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้นั้นคือการเติบโตอย่างมหาศาลทางเศรษฐกิจ; ตอนนี้ถึงเวลาของการลงทุนในด้านกำลังทางทหารแล้ว
ณ เวลานี้, อาณาเขตของโมราต้านั้นมีขนาดเท่ากับครึ่งหนึ่งของอาณาจักรโรเซนไฮม์, ดังนั้นแล้วพวกเขาจึงต้องการทหารมากกว่าเมื่อก่อน
การรักษาความสงบสุขของบ้านเมืองนั้นเป็นหนึ่งในภารกิจที่สำคัญของเจ้าเมือง
อีกทั้งยังส่งผลทำให้ความเสี่ยงจากการลงทุนในด้านการพัฒนาเทคโนโลยีนั้นลดลงเล็กน้อย, เพิ่มจำนวนที่อยู่อาศัย, เกิดการพัฒนาปรับปรุงในด้านเกษตรกรรมและอุตสาหกรรม
มันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่อาจคาดเดาได้: เขาขยับเข้าใกล้ทีละเล็กทีละน้อยสู่เป้าหมายในอนาคต ความฝันของลอร์ดผู้ชั่วร้าย นั่นคือ การขึ้นภาษี

***

กลับมาที่ตัวเขาอีกครั้งหลังจากที่นึกย้อนไปเมื่อ 4 สัปดาห์ที่แล้ว, วีดย้ายไปที่เนินเขาซึ่งอยู่ห่างไกลออกไปมากจากที่หมู่บ้านโมราต้า

ไวร์วัน, ไวร์ทู, ไวร์ทรี!”

เขาเรียกเหล่ารูปแกะสลักไวร์เวิร์นที่ครั้งหนึ่งเขาเคยให้ชีวิตกับพวกมัน เขาเรียกพวกมันให้มาหา
ไกลออกไปจากภูเขาในเขตโมราต้า, มีจุดปรากฏขึ้นทั้งหมด 6 จุด พวกมันสยายปีกที่ใหญ่มากและกำลังตรงมาทางนี้ด้วยความเร็วสูง
พร้อมกับกลุ่มของไวร์เวิร์น, โกลด์มินิที่ส่องแสงเป็นประกายกำลังขี่อยู่บนตัวของไวร์วัน
วีดตื่นเต้นที่ได้เห็นพวกมันอีกครั้ง

พวกนายดูสบายดีนี่!”

เขามองด้วยความโล่งใจ, สายตาที่มองไปยังพวกมันราวกับว่าเป็นที่เก็บเงินชั้นยอด!
ทันทีที่พวกไวร์เวิร์นลงมาถึงพื้น, พวกมันขยับเข้าไปหาเขาและเอาตัวของพวกมันสะกิดไปที่เขา (ผู้แปล: ใครนึกภาพไม่ออก ให้นึกถึงหมาหรือแมวเวลาคลอเคลียเจ้าของพวกมัน)

เจ้านาย, ยินดีที่ได้พบกันอีก
พวกข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน

ขณะที่อยู่ในโทเดียม, ค่าความเป็นผู้นำและค่าเสน่ห์ของวีดนั้นไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว
ถึงอย่างไรก็ตาม, สำหรับพวกไวร์เวิร์นแล้ว, ตัวตนของเขานั้นเปรียบเสมือนพ่อกับแม่ของพวกมัน!
พวกมันแสดงความใกล้ชิดสนิทสนมได้ไม่ต่างจากพ่อแท้ๆ

ฮืมม พวกนาย, ฉันคิดว่าพวกนายดูอ้วนขึ้นนิดหน่อยนะ
เคียรุค?”

พวกไวร์เวิร์นกระพริบตาและส่ายหัวไปมา
เป็นการแสดงท่าทีอย่างหนึ่งที่เสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจเมื่อมีใครบางคนพูดภาษาอังกฤษ
ในความเป็นจริงแล้ว, พวกมันอ้วนขึ้นก็ต่อเมื่อพวกมันขี้เกียจมากเกินไป; และต่อมาพวกมันก็บินลำบากขึ้น พวกมันล่าเหยื่อโดยที่อยู่บนพื้นตลอด
เนื่องจากความหนาวเย็นในทางตอนเหนือได้หายไป, พวกไวร์เวิร์นรับรู้ได้ถึงวิกฤตที่จะเกิดขึ้นจากฝูงขนาดใหญ่ของพวกมอนสเตอร์ที่กำลังออกมา

เหยื่อพวกนั้นเป็นอะไรที่ทำให้เครียดจริงๆ
พวกเราต้องมีใช้ชีวิตอยู่ต่อที่นี่

ลักษณะเด่นของพวกไวร์เวิร์นจะปรากฏเมื่อพวกมันอยู่บนท้องฟ้า
พวกมันครอบครองความสามารถเฉพาะตัวในการต่อสู้กลางอากาศ, ขณะที่โกลด์มินินั้นคอยยิงธนูจากข้างบนตัวของพวกไวร์เวิร์น
พวกมันรู้ว่ามอนสเตอร์ในทางตอนเหนือนั้นแข็งแกร่งมาก, ดังนั้นพวกมันจึงสู้ด้วยความคิดที่ว่าต้องปกป้องอาณาเขตของพวกมัน
อาณาเขตของโมราต้า
พวกมันมีชีวิตอยู่ด้วยการล่ามอนสเตอร์เหล่านั้น
ในตอนแรกที่พวกมันมีชีวิตจากทักษะประติกรรมประทานชีพของวีด, เลเวลของพวกมันอยู่ที่ 323
พวกมันต่อสู้กับกองทัพอมตะ, และ การสำรวจทางตอนเหนือของคณะสำรวจ, พวกมันยังได้สู้กับมังกรกระดูก!
ขณะที่พวกมันได้รับประสบการณ์จากการต่อสู้ร่วมกันกับวีด, เลเวลของพวกมันขึ้นไปถึงระดับ 360
อีกด้านหนึ่ง พวกมันผ่านการต่อสู้มามาก จึงมีรอยแผลมากมายสะสมรวมกันอยู่ทั่วตัวของพวกมันเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นปีกอันแสนสง่างามที่พวกมันภูมิใจนักภูมิใจหนาก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน นั่นยิ่งทำให้พวกมันดูน่าเกรงขามมากขึ้น

ดูๆไปแล้ว พวกนายก็ไม่ได้ดูอ้วนอะไรขนาดนั้น มันคงเป็นช่วงระยะเวลาที่แสนลำบากสำหรับพวกนายในตอนที่ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่

วีดบรรจงดูแลรักษาและพันแผลให้พวกมันอย่างระมัดระวัง

คี๊ก คี๊ก คี๊ก!” (ผู้แปล: ให้ทำเสียงเหมือนตัวอะไรก็ได้ที่กำลังดีใจอยู่ 555)

พวกไวร์เวิร์นขอบคุณเขาอย่างสบายใจในขณะที่เขาถูตัวพวกมัน
เสื้อผ้าที่เขาทำให้พวกมันใส่เพื่อปกป้องความหนาวเย็นของทางเหนือ ซึ่งทำมาจากหนังของหมาป่า ตอนนี้มันมีขาดหมดแล้ว
อย่างไรก็ตาม, เมื่อเทียบกับพวกมอนสเตอร์ที่ไม่มีชุดเกราะ, เสื้อผ้าที่ทำจากหนังของหมาป่าก็ยังดูดีกว่า เนื่องจากมันเพิ่มเอฟเฟคให้นิดหน่อย  พวกมันคุยโวโอ้อวดว่าเสื้อพวกนี้มีส่วนช่วยให้พวกมันสามารถเอาชนะได้ ในการต่อสู้ที่ยากลำบากกับพวกมอนสเตอร์ที่มีขนาดใหญ่กว่าที่มาบุกรุกอาณาเขตของพวกมัน
วีดพูดไปพลางเก็บเสื้อที่ทำจากหนังของหมาป่าซึ่งสภาพของพวกมันนั้นดูไม่ได้เลย อย่างกับว่ามันเลยวันหมดอายุไปไกลแล้ว

พวกนายต้องเจอกับอุปสรรคมามากมาย  เอ้า! กินซะ! กินให้เยอะๆเลยนะ

พวกไวร์เวิร์นต่างพากันปลื้มปิติดีใจต่อการกลับมาของวีด!
พวกมันคิดว่าการกลับมาของเขาจะเป็นเหมือนเดิมคือโดนด่าและโดนทุบตี, แต่นี่มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ

เจ้านายกลับมาเป็นมนุษย์แล้ว
ข้ารู้ว่าเค้าไม่ใช่เจ้านายที่หยาบคายอะไรนั่น

ความสัมพันธ์พี่น้องของพวกไวร์เวิร์นดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นค่อนข้างมาก
ไวร์ทรีหันกลับมาและเลื่อนแผ่นหลังของมันเข้าไปใกล้วีด

เจ้านาย, ถ้าท่านต้องการไป, ขึ้นมาบนหลังของข้าได้เลย มีที่ไหนที่เจ้านายอยากจะไปมั้ย?”
มีอยู่ที่นึง งั้นจัดการตรงนี้ให้เสร็จซะ

วีดรีบขึ้นไปบนหลังของไวร์ทรีในทันใด

จุดหมายของพวกเราอยู่ทางใต้  ออกเดินทางได้!”

เมื่อไหร่ก็ตามที่ไวร์เวิร์นกระพือปีกของมัน, วีดก็ขึ้นไปสูงขึ้น สูงขึ้นเรื่อยๆจนถึงท้องฟ้า
แสงสว่างกำลังค่อยหายลับไปในขอบฟ้า, และพวกเขากำลังบินอยู่ในท้องฟ้ายามค่ำคืนท่ามกลางหมู่ดาวที่ส่องแสงระยิบระยับ
คุรูคครู้ก-แคว้กแว้ก! แคว้กแคว้ก! (ผู้แปล: อย่าไปใส่ใจ ไม่เคยได้ยินเสียงไวร์เวิร์นร้อง 555)
พวกเขาบินขึ้นไปในที่ๆเต็มไปด้วยเมฆ แล้วทันใดนั้น ก็เกิดฝนตกและฟ้าผ่า
ท่ามกลางสายฝนอันหนาวเหน็บ, วีดและไวร์เวิร์นต่างเปียกโชกไปทั้งตัว
ฝนตกลงมาตลอดและตอนนี้มันก็ยังไม่หยุดตก; มันตกลงมาใส่หมู่บ้านมากมายหลายแห่งและกระทั่งปราสาทก็ไม่เว้น
วัชพืชเขียวขจีพลิ้วไหวไปตามสายลมที่ผัดผ่าน, ขณะที่ฝนตกลงมาทำให้เกิดการสั่นไหวบนพื้นผิวของแม่น้ำ
ระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นได้เอ่อล้นและไหลไปยังจุดที่นักตกปลาไปรวมตัวกัน
เหล่าสมาชิกในปาร์ตี้ที่กำลังออกล่าอยู่นั้น, เช่นเดียวกันกับพวกนักผจญภัย สามารถมองเห็นพวกเขากำลังวิ่งผ่านทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล
ฮัททัม ฮัททัม (ผู้แปล: อย่าถามนะว่าเสียงอะไร ไม่รู้เหมือนกัน - -)
วีดกำลังทำงานเย็บปักไปด้วยในขณะที่เขาอยู่บนหลังของไวร์เวิร์น
เขากำลังทำชุดเกราะใหม่ให้กับพวกไวร์เวิร์นโดยรีไซเคิลจากหนังของหมาป่าที่ขาดหลุดรุ่ยจากการใช้งานของพวกมัน
เขาขยันทำงานโดยไม่สนใจแม้กระทั่งความโรแมนติกในความงดงามของธรรมชาติ!
มีเพียงแค่วีดคนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง

ไม่จำเป็นต้องรีบ, ขยันทำงานไปเรื่อยทีละขั้น ทีละขั้นและจำนวนของมันก็จะสะสมเพิ่มขึ้นจนทำให้การเดินทางในครั้งนี้เป็นอะไรที่สนุกที่สุด ความสนุกที่แท้จริง, ไม่ใช่ความสุขจอมปลอมพวกนั้นที่ติดอยู่ตรงตาของตุ๊กตาสำหรับเด็ก 10 ขวบ ความตื่นเต้นที่คล้ายกับการเต้นของหน้าอกของเรา ที่ระดับความสูงนี้ อันที่จริง, ตอนที่เราขยันทำงาน, เรามักจะลืมเวลาไปเลย

อารมณ์ที่เกิดขึ้นจากธรรมชาตินั้นช่างเพอร์เฟ็คเหมาะเจาะสมบูรณ์เป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากเขาผ่านระยะเวลาและสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน; ตอนนี้เขาพึงพอใจเป็นอย่างยิ่งในภารกิจการใช้แรงงาน!
นั่นใช่ปราสาทมูเบ็นรึเปล่า?”

วีดมองลงไปข้างล่างขณะที่เขาอยู่บนหลังของไวร์เวิร์น
บนพื้นข้างล่าง, ปราสาทที่มียอดแหลมคมและกำแพงขนาดใหญ่สามารถมองเห็นได้จากข้างบน
ปราสาทแห่งนี้ถูกครอบครองโดยลอร์ดเครสเช็นโด้(Lord Crescendo)แห่งกิลด์พญางูดำ(Black Serpent)!
มันไม่ใช่เมืองหลวงของอาณาจักรแต่ก็มีผู้เล่นหลายคนที่มารวมตัวกันที่มหานครแห่งนี้
จำนวนของผู้เล่นที่นี่ไม่สามารถเทียบกันได้กับป้อมเซราบอร์ก อาณาจักรโรเซนไฮม์; มูเบ็นอาจจะสามารถเทียบได้กับนครอิศระโซมุเร็น

เจ้านาย, นั่นใช่จุดหมายปลายทางรึเปล่า?”

ไวร์ทรีถามพลางขยับปีกของเขาจนแถบจะตัวเป็นเกลียว
วีดสายหัวของเขา

ไม่อ่ะ พวกเราต้องไปไกลอีกหน่อยจนกว่าจะถึงที่นั่น
รับทราบ, เจ้านาย

ไวร์ทรีบินต่อไปอีก
พวกเขาผ่านมูเบ็นไป,พร้อมกับเมืองอีกหลายๆเมืองและปราสาทอีกมากมาย แต่วีดก็ยังไม่ได้บอกให้พวกมันร่อนลงที่ใดที่หนึ่งเลย

ความลับของทักษะแกะสลัก ถ้าเราไปตามที่ที่เทพธิดาเฟรย่าห์บอก, เราอาจจะถูกก็ได้ถ้าเราไม่ต้องลงไปตรวจดูพวกเมืองของมนุษย์

เขาคิดว่ามันคงจะลำบากมากหากเขาต้องหยุดเพื่อตรวจสอบ, ดังนั้นแล้วเขาจึงมุ่งไปยังที่หมายโดยตรงเลยโดยที่เขาสมมติเอาเองว่าทางไปเขาไปนั้นถูกแล้ว
พวกเขาบินไปอีกมากกว่า 3 ชั่วโมง
5
ชั่วโมงผ่านไป หลังจากที่พวกเขาบินผ่านปราสาทมูเบ็น

มัน..มันลำบากมาก,เจ้านาย เปลี่ยนกับใครสักคนแล้วค่อยไปต่อ
ทนอีกหน่อย
อีอีกไกลมั้ยกว่าจะไปถึงที่นั่น…”
พวกเราเกือบจะถึงแล้ว

ไวร์ทรีขยับปีกโบยบินด้วยพละกำลังเฮือกสุดท้าย
ตรงปลายปีกของมันสั่นอย่างแรง, ซึ่งนั่นบอกให้มันรู้ได้ว่ามันมาถึงขีดจำกัดของมันแล้ว
นี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่พลังงานตรงปีกของไวร์เวิร์นกำลังจะหมดไป
สองชั่วโมงผ่านไป และไวร์ทรีได้ขอร้อง อ้อนวอนวีด

เจ้านาย, ได้โปรด, พักหน่อยเถอะนะ!”
พวกเราใกล้จะถึงแล้ว

อีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ข้า...ข้าเหนื่อยเหลือเกินให้..ให้พี่น้องของข้าเปลี่ยนกับข้าได้มั้ย,เจ้านาย?”

พวกไวร์เวิร์นตัวอื่นๆกำลังบินออกห่างจากระยะที่พวกเขาอยู่ นับตั้งแต่ที่ไวร์ทรีเริ่มเหนื่อย, พวกมันเว้นระยะบินออกห่างจากพวกเขาอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว ด้วยการคาดการณ์อย่างแม่นยำ
ความฉลาดของพวกไวร์เวิร์นนั้นสุดยอดมาก ถ้าหากพูดถึงเรื่องนี้นะ
ไม่ว่าจะเป็นม้า หรือ ไวร์เวิร์น, พวกมันสามารถเร่งความเร็วได้เร็วมากในช่วงระยะเวลาหนึ่ง, แต่พวกมันก็มีความอึดที่ต่ำมาก และหากเพิ่มระยะเวลาในการบินเข้าไปอีก, มันเป็นอะไรที่กดดันสุดๆ หากต้องควบคุมการลอยตัวอยู่กลางอากาศในขณะที่ต้องแบกวีดอยู่บนหลังของพวกมันไปด้วย

น่ารำคาญชะมัด ก็ถ้ามัน อีกหน่อยนึง, ทำไมนายถึงต้องทำให้มีปัญหาด้วยเล่า?”

น้ำเสียงจากที่เคยเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ได้เปลี่ยนไปเป็นเสียงที่หยาบกร้าน!
ถ้าหากวีดไม่ใช่พ่อแม่ของมันจริงๆ, ไวร์ทรีคงทรยศวีดไปนานแล้ว
นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเด็กๆถึงยังทนอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาที่หน้าซื่อใจคด เจ้าเล่ห์ หลอกลวง เสแสร้ง แกล้งทำ!
ดังนั้น ไวร์ทรีจึงอดทนอีกหน่อยและถามอีกรอบอย่างสุภาพและนุ่มนวล

เจ้านาย, ยังอีกไกลมั้ย?”
ตอนนี้, พวกเราต้องไปอีกหน่อย
“……”

คำพูดที่โหดร้ายของวีดหลุดออกมาอยู่เรื่อยๆ
ถ้าหากมันอีกแค่ ไปอีกหน่อย’, พวกเขาก็คงไปถึงแล้วเมื่อตอนที่พวกเขาผ่านอาณาเขตบริเวณใกล้เคียงของมูเบ็น
จากนั้น, พวกเขาบินไปอีกมากกว่า 4 ชั่วโมง
เทือกเขาและทิวเขาที่ทอดยาวไปไกลถึงพื้นนั้นมีขนาดใหญ่มาก
ป่าหนาทึบที่มีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด, อุโมงค์ที่ถูกขุดเจาะจากอีกด้านของภูเขา,และพวกคนแคระที่ไม่มีปัญหาในการเดินทางข้ามภูเขานั้นบอกว่าพวกเขาสามารถมองเห็นภูเขาได้
ภาพวิวทัวทัศน์ของภูเขาเขียวขจีที่สามารถมองเห็นได้จากท้องฟ้านั้นมันน่าทึ่งมากซะจนทำให้เกือบจะลืมหายใจไปเลย, แต่ภาพที่ไวร์ทรีเห็นนั้นเปลี่ยนเป็นสีเหลืองทั้งหมดตั้งนานแล้ว

หวิ้ว, อีกแค่ 2 ชั่วโมงเองและพวกเราก็จะถึงที่หมายแล้ว
“……”

***

ไม่เหมือนกันกับอาณาจักรอื่นๆที่มีพื้นที่ราบเรียบหรือติดกับแม่น้ำ, อาณาจักรธอร์นั้นไม่ธรรมดา มันตั้งอยู่บนพื้นที่ในแนวแทกเขาซึ่งภูเขาอยู่ถึงสามลูกในแถบนั้น
ภูเขานอร์น(Norn Mountain), ภูเขาอุลตา(Ulta Mountain), ภูเขาไซง่อน(Saigorn Mountain)
อาณาจักรเติบโตพัฒนาร่วมกับเหล่าคนแคระนั้นมีระยะเวลาความเป็นมาถึง 600 ปี
อาณาจักรแห่งนี้ครองความเป็นสุดยอดในด้านความถนัดความชำนาญเป็นพิเศษมากมายหลากหลายด้าน
ทองคำ, เงิน, ทองคำขาว, อำพัน, ไพลิน, หยก, เพชร, มาลาไคท์, โรส ควอตซ์, พลอยสีม่วง(อเมทิสต์), ทับทิม, โอปอล, และอัญมณีอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน เช่นเดียวกันกับพวกแร่ซึ่งมี เหล็ก, ทองแดง, ทองสัมฤทธิ์(สำริด), และ มิธริล
จากตรงนี้, พร้อมกับความสามารถในการเจียระไนและการแกะสลัก, พวกเขาสามารถผลิตของพวกนี้ให้เหมาะสมกับพวกคนดีงหรือเหล่าขุนนางในอาณาจักรธอร์
ตั้งแต่เริ่มเลย, พวกคนแคระนั้นมีทักษะงานฝีมืออยู่ก่อนแล้ว; และเพราะความจริงที่ว่าพวกเขามีโลหะมากมาย, มีหลายคนที่กลายมาเป็นช่างตีเหล็กที่สร้างดาบและชุดเกราะ
สินค้าที่ทำขึ้นจากพวกคนแคระนั้นสามารถนำไปขายที่ไหนก็ได้ อีกทั้งยังสามารถขายได้ราคาที่สูงลิ่วโดยไม่ต้องพูดอะไรให้มากความเลย, และยังทำให้พวกเขาได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มเติมจากการค้าขายอีกด้วย
เพราะเหตุผลนี้เองที่ทำให้พวกพ่อค้าไม่เคยที่จะหยุดเข้ามาเยี่ยมชมหรือกลับมาที่อาณาจักรธอร์
ถึงอย่างไรก็ตาม, พวกคนแคระในอาณาจักรธอร์นั้นไม่ได้รู้สึกสบายเลยสักเล็กน้อย  นั่นก็เพราะมีเพียงสิ่งเดียวที่เป็นความผิดมหันต์ ร้ายแรง ที่ทำให้พวกเค้าเหล่านั้นต้องทนทุกข์ทรมาน

จบตอน
ที่มา: http://lmstranslation.blogspot.co.il/p/1308.html

ตัวอย่างของหินเหล็กไฟ(flint)




ที่มา: www.bladehq.com                  ที่มา: www.turnstone.ca

8 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณมากครับที่แปลให้อ่าน วีดยังคงโหดร้ายเหมือนเดิม

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณครับ. สงสาร ไวทรีจัง

    ตอบลบ
  3. กำเนิดจากวีด-ใช้งานตลอดชีพ

    ตอบลบ
  4. ไม่ชอบนิสัยวีดที่ไม่เอาใจใส่คนของตัวเองเลยอ่ะ เหมือนไม่มีความเป็นมนุษย์เลย

    ตอบลบ

เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล

  เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล ลาเฟย์หลับตาลง ' เราจบสิ้นแล้ว '...