เล่ม 30 ตอนที่ 5 : เส้นทางของอัศวินทมิฬ แปลโดย Cole’s Myth

บรรดาผู้เล่นมากมายหลายอาชีพบนทวีปเวอร์เซลต่างกำลังยุ่งอยู่กับการทำภารกิจสายอาชีพของตน

เช่นเดียวกับเหล่าแร๊งเก้อร์!(Ranker ผู้เล่นระท้อปที่ติดอันดับในเกม) พวกเขามีเลเวลและทักษะอาชีพที่สูง เพราะงั้นเหล่าผู้เล่นถึงได้รู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องนี้

“คุณเห็นคุณเชสหรือยังคะ?”

“อ่าฮ่า! เขาไม่ยอมลังเลซักวินาทีเลยครับ แถมยังกล้าเข้าไปในสุสานตอนเที่ยงคืนด้วย”

“ดูท่าว่าเขาคงเข้าไปตามหาประติมากรรมเหล็กที่สนิมเครอะอยู่นะคะ”

ในขณะที่ผู้คนออกไปผจญภัยเพื่อที่จะกลายเป็นปรมาจารย์สายอาชีพ เหล่าผู้เล่นก็ตามหาความน่าสนใจในนั้นด้วย จากนั้น CTS Media ก็เปิดประเด็นพิเศษขึ้นมา

“เราพึ่งได้รับข้อมูลเกี่ยวกับคนที่ใกล้ที่จะได้เป็นปรมาจารย์สายอาชีพมากที่สุดค่ะ”

“คุณยู เฮนาครับ น่าสนใจจริงๆ ใครหรอครับ?”

“ฉันจะบอกคุณเร็วๆนี้ค่ะ ถ้าฉันบอกว่าเขาคือคนแคระ พวกคุณทุกคนก็คงเดาออกแล้ว”

ช่างตีเหล็กแห่งคุรุโซ นาม ฟาบิโอ! มันคือหัวข้อข่าวที่แสนพิเศษที่บอกว่าเขาเกือบจะได้เป็นปรมาจารย์สายอาชีพแล้ว

เขามาได้ไกลขนาดนี้โดยไม่ได้ทำภารกิจเลยซักอย่าง และเอาแต่อยู่ในเตาหลอมของเขาสร้างอุปกรณ์สวมใส่ เขาเป็นที่รู้จักกันดีว่าเขาคือช่างตีเหล็กที่เก่งที่สุด แล้ว CTS Media ก็ได้ข่าวที่น่าเชื่อถือนี้มาที่บอกว่าเขาใกล้จะได้เป็น ปรมาจารย์ช่างฝีมือแล้ว ในไม่ช้า

“อ๋อ...ถ้าเป็นช่างตีเหล็กฟาบิโอละก็ค่อยคุ้นเคยกันดีหน่อย คุณยูเฮนาครับ แต่ว่าผมยังไม่ได้ข่าวคราวอะไรจากภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพของเขาเลยนะครับ”

“ฉันตวรจสอบมาแล้วค่ะว่าเขายังไม่ได้เริ่มทำภารกิจปรมาจารย์ของเขาเลย เขาตั้งเป้าไว้แค่ว่าจะต้องยกระดับทักษะให้ถึงระดับปรมาจารย์เท่านั้น”

หลังจากการออกอากาศ เหล่าผู้เล่นต่างปรารถนาอย่างมากที่จะเดินทางไปเมืองคุรุโซแห่งอาณาจักรธอร์เพื่อรับอุปกรณ์เหล่านั้น อุปกรณ์ที่ทำขึ้นมาด้วยน้ำมือของปรมาจารย์ช่างตีเหล็ก!

มูลค่าและความหายากคงเหนือจินตนาการ มันคงไม่ยากที่จะโก่งราคาให้สูงลิ่วได้ ถ้าหากฟาบิโอกลายเป็นปรมาจารย์สายอาชีพคนแรก เขาคงได้รับเกียรติยศมากมายแน่ๆ

เช่นเดียวกับคนอื่นที่ได้เป็นคนแรกที่ทำภารกิจปรมาจารย์สำเร็จ

ภารกิจของผู้เล่นที่โด่งดังคนอื่นๆก็ถูกฉายออกอากาศเช่นกัน แล้วภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพก็กลายเป็นการแข่งขันอันแสนดุเดือด

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

บาร์ดเรย์เดินหน้าทำภารกิจปรมาจารย์ของเขามาจนถึงภารกิจลำดับที่ 16 แล้ว

“เหล่าอัศวินเทลเมดัน ข้าจะปล่อยการป้องกันปราสาทให้กับพวกเจ้า”

“ระวังตัวด้วยครับ พวกเราจะตัดหัวพวกกบฎให้หมดสิ้นเอง”

เหล่าอัศวินและกองพลทหารราบของบาร์ดเรย์นั้นต่างได้รับชัยในการต่อสู้และได้รับผลตอบแทนมากมาย พวกเขาทำตัวเป็นทหารรับจ้างชั้นต่ำและออกปล้นผู้คนภายในเมืองอย่างโหดร้าย! เหล่าอัศวินสวมใส่ชุดเกราะอันแสนหนักอึ้งพร้อมกับออกไปฝึก เขารับสมัครเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์จากในเมืองและหมู่บ้านมากมายให้มาเป็นอัศวิน

บาร์ดเรย์กำลังสร้างชื่อเสียงเพื่อให้มันจารึกลงบนหน้าประวัติศาสตร์ของทวีปเวอร์เซล!

เหล่าอัศวินและทหารราบทั้งหลายถูกฝึกให้มือถือดาบพร้อมสังหารศัตรู

พวกเขาคือ อัศวินและกองทัพทหารราบแห่งเทลเมดัน ด้วยจำนวนอัศวินทั้งหมด 65 นายบวกกับ ทหารราบอีก 4,000 นาย

ตอนนี้พวกเขาถูกจ้างมาให้มาดูแลจัดการพวกกบฎที่อยู่ด้านข้างปราสาทฟอนเท่นบลิว ส่วนบาร์ดเรย์ก็เป็นหัวหน้าอัศวินมีอำนาจที่จะสั่งการกองทหารทั้งหมด

“ฉันชอบแหะ”

บาร์ดเรย์ตัดสินใจหลังจากที่สำรวจพื้นที่ของปราสาทฟอนเท่นบลิวและภายในหมู่บ้านจนหมดแล้ว

“กำแพงปราสาทที่นี่ทั้งหนาทั้งสูงเหมาะที่จะเอาไว้ใช้เป็นแนวป้องกัน แถมยังราคาแพงอีกต่างหาก”

เมื่อพวกกบฎพยายามที่จะโจมตี พวกอัศวินก็จะขับไล่พวกมันออกไป เหล่าอัศวินเทลเมดันต่างถูกฝึกให้ไร้ความกลัวและสังหารศัตรูอย่างเลือดเย็น ไม่เว้นแม้แต่คนที่ยอมแพ้แล้ว

ณ งานเลี้ยงเฉลิมฉลองชัยชนะของพวกเขา

“เหล่าอัศวินเทลเมดัน ความฝันของพวกเจ้าคืออะไร?”

เมื่อลอร์ดถาม บาร์ดเรย์ก็ชักดาบออกมาและพูดออกไปว่า

“ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะได้รับทุกสิ่งทุกอย่าง ความฝันของข้าก็คือการเป็นผู้ที่แข็งแกร่งขึ้นไปอีก”

เหล่าอัศวินเทนเมดันคนอื่นเองก็ชักดาบของพวกเขาออกมาแล้วทำในสิ่งเดียวกับบาร์ดเรย์

 “เฮือก!”

“ไอ้คนทรยศ! ปกป้องท่านลอร์ด!”

“สกัดมันเอาไว้”

ห้องโถงงานเลี้ยงที่มีเหล่านักดนตรีบรรเลงบทเพลงและอาหารอันแสนหรูหราที่ถูกจัดเตียมเอาไว้ได้กลายเป็นห้องเชือดในทันใด

บาร์ดเรย์ครอบครองปราสาทฟอนเทนบลิวได้สำเร็จแล้ว

ตริ้ง!

-ภารกิจอัศวินสีเลือดสำเร็จแล้ว เหล่าอัศวินเทลเมดันครอบครองปราสาทฟอนเทนบลิวได้สำเร็จแล้ว เหล่าอัศวินประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่บนสนามรบแล้ว การกบฎที่เป็นต้นเหตุการนองเลือดทำให้พวกเขาเป็นที่จับตา -ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 3,329 หน่วย -ท่านล้มเหลวในการการกอบกู้เกียรติยศในภารกิจครั้งนี้ ค่าเกียรติยศและชื่อเสียงลดลง 13 หน่วย -ความภักดีของเหล่าอัศวินและเหล่าพลทหารตกลงไปเนื่องจากการกระทำอันขี้ขลาดของท่าน ค่าชื่อเสียงดีของท่านภายในราชอาณาจักรเดลตกลง -ค่าความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 11 หน่วย -ค่าจิตวิญญาณนักสู้เพิ่มขึ้น 19 หน่วย

ภารกิจลำดับที่ 16 ของอัศวินทมิฬสำเร็จแล้ว!

โดยปกติแล้วเขาคงจะได้รับรางวัลอย่างยศศักดิ์ชั้นสูง หรือยศราชวงศ์พร้อมพื้นที่ปกครอง แต่ถึงแม้ว่าจะได้รับรางวัลอันแสนวิเศษและชนะสงครามครั้งใหญ่ได้ ก็ไม่มีอะไรจะมาการันตีว่าเขาจะได้รับอาณาเขตพื้นที่ทำเลที่ดี ดังนั้นบาร์ดเรย์จึงใช้กำลังในการแย่งมันมา

อัศวินทั่วไปมักจะนึกถึงความภักดีและเกียรติยศอันสูงส่ง ทว่าเรื่องพวกนั้นไม่ได้สำคัญเลยกับอัศวินทมิฬผู้ที่ไล่ตามความแข็งแกร่งและอำนาจอันไร้ที่สิ้นสุด
“ฉันต้องให้พวกมันฝึกต่อไปเรื่อยๆ”

ภารกิจจบลงไปแล้ว แต่สำหรับบาร์ดเรย์กลับไม่มีความตั้งใจที่จะหยุดฝึกพวกอัศวินและพลทหารเลยซักนิด ภารกิจอัศวินทมิฬนั้นมักเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ เพราะงั้นการปรากฏตัวของเหล่าอัศวินนั้นจึงถือว่าสำคัญ

ชะตาของเหล่าอัศวินเทลเมดันกำลังจะถูกหล่อหลอมด้วยน้ำมือของบาร์ดเรย์

“งั้นต่อไปฉันคงต้อง....”

บาร์ดเรย์หลับตาลง ภารกิจถัดไปของอัศวินทมิฬก็ปรากฏขึ้นมาหลังจากที่เขาหลับตาลง มันคือสิ่งที่ปรากฏขึ้นมาได้ตามต้องการ

ดินแดนราบร้างด้วยเพลิงลุกโชนไพศาล

ถ้อยเสียงกรีดร้องโหยหวนดังก้องยามเมื่อปราการล่มสลาย

อัศวินและพลทหารเทลเมดันสังหารบริสุทธิ์ชนอย่างโหดร้ายเลือดเย็น

กองทัพบาร์ดเรย์ห่ำหั่นทุกสรรพสิ่ง

คือแรงแค้นที่ถาโถมราชาผู้ทอดทิ้งเขาไป

ตริ้ง!

-ภารกิจ: เส้นทางของอัศวินทมิฬ อัศวินทมิฬผู้ไม่ยอมถวายความภักดีแด่ผู้ใด ท่านเดินอยู่บนเส้นทางของความเคียดแค้นต่อองค์ราชา ท่านเป็นผู้มีความกระหายในอำนาจไร้ที่สิ้นสุด ท่านใช้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะได้ครอบครองสิ่งที่ท่านปรารถนา และก็เป็นไปได้ที่จะได้รับพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นหลังจากที่ท่านทำเป้าหมายสำเร็จแล้ว ทว่านี่ไม่ใช้รางวัลที่มอบให้กับผู้มีความชอบธรรม... ระดับความยาก: ภารกิจปรมาจารย์อัศวินทมิฬ ข้อจำกัดภารกิจ: ความเชี่ยวชาญทักษะดาบขั้นสูงเลเวล 9 ต้องใช้กองกำลังอัศวิน

-เทคนิคดาบลับสามารถสร้างขึ้นมาได้เมื่อผ่านภารกิจนี้ เทคนิคใหม่จะสามารถเกิดขึ้นได้ขึ้นอยู่กับนิสัยและการกระทำที่ท่านแสดงภายในภารกิจนี้

การสรรสร้างทักษะใหม่จะเกิดขึ้นได้จากการสำเร็จภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพนั้นๆ มันคือเทคนิคที่เป็นของบาร์ดเรย์เพียงคนเดียว ผู้ที่จะได้กลายเป็นปรมาจารย์อัศวินทมิฬคนใหม่

-ท่านยังขาดความเชี่ยวชาญทักษะที่สำคัญในด้านการใช้ดาบเพื่อใช้ในการเริ่มภารกิจนี้ ตอนนี้ยังไม่มีทางเป็นไปได้ที่ท่านจะสามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้

หน้าผากของบารืดเรย์บิดเบี้ยวขยับเข้าหากัน

“ซวยแล้วไง”

ทักษะความเชี่ยวชาญทักษะดาบของเขาตอนนี้อยู่แค่ขั้นสูงเลเวล 8 เท่านั้น เขายังต้องเพิ่มอีกตั้ง 10% เพื่อที่จะเพิ่มค่าความเชี่ยวชาญดาบของเขาให้ถึงระดับนั้น เขายังไม่สามารถเริ่มทำภารกิจหรือว่าสร้างเทคนิคดาบลับใหม่ได้

เบื้องหน้าบาร์ดเรย์ โครงสร้างของปราสาทฟอนเทนบลิวราวกับกำลังจะล่มสลายลงไปตรงหน้า จนทำให้เหล่าอัศวินเทลเมดันต้องเข้าทรุดลงไป เมื่อใดที่เขาออกแรงผลักมันไป ก็จะสลายหายไปราวกับหมอกควันที่กระทบกับแสงตะวัน หลังจากนั้นเขาก็กลับไปที่เมืองหลวงของราชอาณาจักรฮาเว่น ณ เมืองเอเรน

เขาแทบเปิดปากบ่นอะไรไม่ออก เพราะว่าเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะทำภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพให้สำเร็จได้

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

ช่างเสื้อ นามว่า ดราโก้

เขาคือช่างเสื้อที่ติดอันดับหนึ่งใสสามช่างเสื้อที่ดีที่สุด รวมถึงช่างเสื้อแคดมัส ด้วย เขาออกเดินทางมายังดินแดนเหนือหลังจากที่ได้ยินว่า โมราต้าได้กลายเป็นศูนย์กลางของการเย็บตัดเสื้อผ้า

“ที่นี่มีเทคนิคการทอผ้าที่ดีที่สุด การทำเครื่องก็ดีมากเช่นกัน ช่างเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดบนทวีปนี้จริงๆ”

โมราต้าได้รับสมญานามว่าคือเมืองที่ดีที่สุดในการตัดเย็บเสื้อผ้าตั้งแต่ยุคของจักรวรรดินิฟล์เฮมแล้ว

แต่ยังไงก็ตามก็มีบางครั้งในยุคของจักรวรรดินิฟล์เฮมและทวีปทางตอนกลางที่มุ่งแต่จะพัฒนาวัฒนธรรม การเงิน และกำลังทหาร เนื่องจากสภาพอากาศที่เย็นและมีมอนสเตอร์มากมาย ดินแดนแห่งนี้ถึงได้ถูกปิดกั้นจากอาณาจักรอื่นๆบนทวีป เมืองโมราต้านั้นคือเมืองที่ขึ้นชื่อเชี่ยวชาญทางด้านการจัดการกับเครื่องหนังและเนื้อผ้าที่ดีที่สุด

เนื่องจากว่ามีพวกคนแคระย้ายมาจากอาณาจักรธอร์ ส่วนพวกเอลฟ์และคนเถื่อนก็เช่นกัน สถานที่แห่งนี้จึงมีชื่อเสียงในเรื่องอุตสาหกรรมการผลิตอย่างมาก

ทวีปทางตอนใต้คือสถานที่ที่เป็นแหล่งอารยธรรมแห่งเวทย์ลึกลับ ขณะที่ทางตอนตะวันออกก็มีเมืองของเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งมากมาย ทุกวันนี้ทั่วทั้งทวีปถูกสร้างขึ้นมาด้วยเทคโนโลยีและการค้าขาย

อาณาจักรบางแห่งก็ลดจำนวนลงไปเนื่องจากวิหารเอ็มยู มอนสเตอร์และเหตุผลอีกนานัปการ ในทางกลับกันเมืองโมราต้ากลับค่อยๆรุ่งเรืองมากขึ้นซึ่งถือเป็นพรอันยิ่งใหญ่สำหรับเหล่าช่างเสื้อ

ดราโก้เป็นเจ้าของร้านเสื้อผ้าภายในโมราต้า ผู้คนมาเยือนที่จัตุรัสปิงหลงเพื่อที่จะสั่งเสื้อผ้าจากเขา ช่างเสื้อดราโก้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเสื้อผ้าผู้หญิง เขาได้เพิ่มความสามารถของเขาอย่างมากเมื่อได้เขามาอยู่ภายในโมราต้าแถมยังมีลูกค้าเพิ่มขึ้นมาคับคั่ง

ลูกค้าของเขามีทั้ง นักผจญภัยเลเวลสูง พ่อค้าและเหล่าทหารรับจ้างมืออาชีพ บางคนก็เป็นลูกค้าประจำที่มาจากทวีปทางตอนกลางที่มาสั่งตัดเสื้อผ้าถึงที่

ความพิเศษของสินค้าเขาก็คือใช้เนื้อผ้าที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงการอับชื้นของเนื้อผ้า ดราโก้และแอดมัสคือช่างเสื้อที่ทำงานช่างเสื้อได้น่าพอใจมากที่สุด

ตริ้ง!

-ท่านกลายเป็นผู้นำเทรนด์แฟชั่นเสื้อผ้าภายในเมืองโมราต้า ชุดอันหรูหราของท่านจะถูกจดทะเบียนเป็นของขึ้นชื่อของเมืองโมราต้า

ช่างตัดเสื้อผู้ลงทุนลงแรงไปกับการทำงานสามารถลงทะเบียนสินค้าของเขาเป็นของขึ้นชื่อประจำเมืองแล้ว ช่างตัดเสื้อคือสายอาชีพที่ได้รับความเคารพมากภายในเมืองโมราต้า ดังนั้นจึงทำให้เครื่องหนังและเนื้อผ้าพัฒนาตามไปกับพวกเขาด้วย

ชุดเสื้อผ้าที่หรูหราซึ่งลงทะเบียนเป็นสินค้าพิเศษสามารถนำไปขายให้กับพวกชนชั้นสูงหรือว่าจอมเวทย์ได้

“เชิญเลยคร๊าบ ร้านขายเสื้อผ้าขึ้นชื่อของเมือง เรามีการออกแบบและลายทอที่หลากหลายขึ้นอยู่กับเลเวลและเวทย์แฝงของมันคร๊าบ”

“ผ้าคลุมก็สามารถสะบัดไปตามลมได้ ถ้าหากว่าอยากให้มีคุณบัติเพื่อความว่องไวก็สามารถสั่งทำได้นะครับ”

“กางเกงคร๊าบ ทั้งเบาทั้งยืดหยุ่นดีใส่สบายตอนออกล่า ทำจากเนื้อผ้าที่ดีที่สุดของโมราต้าที่มีค่าการป้องกันขั้นต้นด้วยครับ ทั้งใส่สบายแล้วก็กันน้ำฝนได้ด้วยนะคร๊าบ”

ความปรารถนาในเสื้อผ้าของคนเรานั้นไม่มีวันจบสิ้นลงหรอก คงถึงขนาดว่าไปหาเสื้อผ้าที่เอาไว้ใช้ปีนเทือกเขาเอลฟ์หรือว่าหิมาลัยเอาไปไว้ใส่ปีนขึ้นเนินเขาหลังหมู่บ้านของโมราต้านี่แน่

ภายในทวีปเวอร์เซลแห่งนี้ พวกเขาต้องออกไปต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์ ฉะนั้นแล้วพวกเขาก็ไม่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อยเรื่องราคาถ้าจะซื้อเสื้อผ้าที่ขึ้นซักหน่อยหรอก พวกเขายอมใส่เสื้อผ้าที่มีค่าความต้านทานเวทย์ออกไปล่ากวางซะด้วยซ้ำ

เพราะงั้นแหละค่าภาษีสำหรับช่างเสื้อภายในโมราต้าจึงค่อนข้างสูงหน่อย ธุรกิจของดราโก้กำลังเฟื่องฟูเรื่อยๆ

“ที่นี้ทักษะปักเย็บของฉันก็อยู่ขั้นสูงเลเวล 8 ละ”

เขาทำชุดเดรสที่ติดอัญมณีลงไปด้วยจนตอนนี้เลเวลความเชี่ยวชาญเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งแล้ว  มีจินตกวีและนักเต้นมากมายภายในเมืองโมราต้า เพราะงั้นถึงได้มีออเดอร์เข้ามาตลอด ฮวารยองเองก็เป็นหนึ่งในลูกค้าประจำของเขา

“ฉันยังไม่มีคุณสมบัติมากพอหรอก แถมยังพึ่งขั้นสูงเลเวล 8 เอง....ควรจะไปทำภารกิจปรมาจารย์ดีไหมนะ?”

ดราโก้ยังไม่เป็นที่รู้จักดีนักในอุตสาหกรรมการผลิต เขาก็แค่ชายชนชั้นแรงงานคนหนึ่งเพราะงั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่เขาจะได้รับชื่อเสียงจากการออกผจญภัยเหมือนกับวีด ยังมีความจริงที่ว่าช่างตัดเสื้อนั้นไม่ได้เป็นที่นิยมเท่ากับพวกช่างตีเหล็ก พวกสายอาชีพที่เป็นสายบู้ส่วนมากนั้นชอบชุดเกราะมากกว่าชุดหนังบางๆ

“ถ้าดีพอละก็ฉันก็จะได้ออกทีวี จากนั้นก็สามารถขายเสื้อผ้าของฉันในราคาที่แพงขึ้นได้”

ดราโก้ตัดสินใจที่จะเริ่มทำภารกิจประติมากรรมช่างเสื้อ เขาตรงไปที่กิลด์ช่างเสื้อตอนกลางดึกในทันทีแล้วก็เอ่ยกับผู้นำทางว่า

“ข้ารู้วิธีที่จะแต่งตัวให้กับผู้คน และตอนนี้ข้าหวังที่จะได้สร้างสรรเสื้อผ้าที่ดีที่สุด”

เขาเริ่มภารกิจปรมาจารย์ช่างเสื้อด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่!

“ช่างเสื้อเอย จนบัดเดี๋ยวนี้เจ้าได้ทำเสื้อผ้าออกมามากมายให้กับเหล่าผู้คน”

ดราโก้คัดสรรเนื้อผ้า ทำเสื้อผ้าออกมาจำนวนมากแล้วก็กอบโกยเงินได้มากมาย เขาทำเสื้อผ้าออกมาได้หลายสิบชิ้นต่อวัน เมื่อได้รับออร์เดอร์สั่งทำมา มันง่ายที่จะทำเสื้อผ้าแบบเดียวกันให้กับกิลด์ดีกว่าทำออเดอร์ส่วนตัว อย่างชุดฟอร์มของพวกลัทธิโจ๊กหญ้าที่เขาจะต้องมีของไว้ในสต๊อกนับหลายร้อยตัว

“ในฐานะช่างเสื้อ เรื่องที่สำคัญจริงๆก็คือความเชื่อมั่นในหลักพื้นฐานของงาน เพราะว่าการตัดเย็บเสื้อผ้าผิดพลาดก็สามารถเกิดขึ้นได้ ทว่าอาจจะทำให้ไม่สบายตัวสำหรับผู้สวมใส่”

“ข้าก็คิดเช่นนั้นครับ”

“พื้นฐานคือสิ่งที่จำเป็นในการเดินทางที่มั่นคงสู่เส้นทางของช่างตัดเสื้อ หากเจ้าไปที่โกดังของกิลด์และเย็บตาของตุ๊กตา 100,000 ตัว เจ้าก็จะสามารถพัฒนาพื้นฐานของเจ้าได้”

ตริง!

-ลูกตาของตุ๊กตาจำนวน 100,000 ตัว จงเย็บลูกตาลงบนตุ๊กตาอย่างประณีต หากท่านช่วยทำให้ตุ๊กตาของเหล่าเด็กของโมราต้าสำเร็จ พวกเขาคงจะดีใจมาก ความยากของภารกิจ: ภารกิจปรมาจารย์ช่างตัดเย็บ ข้อจำกัดภารกิจ: ทักษะเย็บปักขั้นสูงเลเวล 8 สินค้าที่มีตำหนิต้องน้อยกว่า 20 ตัว หากท่านทำภารกิจล้มเหลวท่านจะต้องเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ต้น

 “ด..ได้ภารกิจแบบนี้ตั้งแต่เริ่มเลยงั้นหรอ...”

อนาคตอันแสนมืดมนปกคลุมอยู่เบื้องหน้าของดราโก้แล้ว

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

วีดเข้าเชื่อมต่อเกมอีกครั้งตามกึ่งกิจวัตรของเขาขณะที่เวลาเดินผ่านไป ทว่าก็ยังไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้น กลีบใบไม้ร่วงโรยลงบนหัวของเขา เหล่านกเองก็มานั่งเล่นบนตัวเขา

‘ภารกิจนี้มันง่ายเกินไปจริงๆ จะทำภารกิจสำเร็จไหมก็คงขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น’

เวลาเช้า สาย บ่าย เย็น จนค่ำผ่านพ้นไปเรื่อยๆ

กาลเวลาเคลื่อนคล้อยไปทีละน้อยในยามที่พระอาทิตย์ขึ้นและอยู่ด้านบนจนสาดแสงลงเหนือบนตัวของเขา

‘ฉันต้องทำให้มันเสร็จได้ง่ายๆแน่ แล้วก็จะได้จบภารกิจปรมาจารย์นี้ได้ซะที’

หกวันผ่านพ้นไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็มีแต่มองดูรอบๆเพราะงั้นวีดถึงได้รู้สึกเบื่อมาก แม้ว่าบนเนินเขานี้จะมีวิวสวยๆของชายหาด มันก็ดูน่าเบื่อหน่ายเมื่อเวลาผ่านพ้นไป มันคือพื้นที่นอกตัวเมืองเพราะงั้นวีดจึงมองไม่เห็นพื้นที่ส่วนใหญ่ของโมราต้า

 ‘วันนี้ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจอีกตามเคย’

เขามองดูการเคลื่อนไหวอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจไปออกกำลังกายที่โรงฝึกแล้วก็จัดการงานบ้าน เพราะงั้นวันนี้เขาถึงได้ออกจากเกมเร็วกว่าปกติ

และไม่นานหลังจากนั้นราวๆ 20 นาทีก็มีบางคนผ่านมา

“นี่ใช่ทางออกไปพื้นที่ออกล่าจิ้งจอกแน่หรอ?”

“ต้องอยู่แถวๆนี้แน่ๆ...”

“ทางตันนี่หว่า”

“เดาว่าเราคงไม่ได้เจอจิ้งจอกซักตัวเดียวหรอกวันนี้”

บรรดาผู้เล่น 4 คนเดินมาพร้อมกับเชือกและกับดักมากมาย พวกเขาได้รับภารกิจมาให้หาหนังและหางของจิ้งจอก ทว่าพวกเขากลับใช้ทางลัดมาแล้วก็มาผิดที่

“ชัดแล้วหล่ะว่าต้องไม่ใช่ที่นี่ ไปที่อื่นกันเถอะ”

“เอ๋? มีประติมากรรมอยู่ที่นี่ด้วยแหะ”

“ก็ธรรมดาหนิที่จะเจอประติมากรรมในโมราต้า”

“เข้าไปดูใกล้ๆสิ ไม่รู้สึกว่าเหมือนประติมากรรมรูปกษัตริย์วีดหรอ?”

ตริ้ง!

ท่านได้ชื่นชมประติมากรรมวีด วีดมีชื่อเสียงมากในฐานะ นักผจญภัย ประติมากร และกษัตริย์ เขาได้ทิ้งประติมากรรมของตัวเขาไว้เบื้องหลัง สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงความกล้าหาญ เกียรติยศและความเป็นผู้นำจากตัวประติมากรรม

การฟื้นตัวของค่าพลังชีวิต ระดับมานาและกำลังกายจะเพิ่มขึ้น 37% เป็นเวลา 1 วัน ผลของการแกะสลักจะเพิ่มขึ้น 6% ระดับทักษะของการผจญภัยภายในดันเจี้ยนจะเพิ่มขึ้น 1 หน่วย ค่าความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 29 หน่วย ความเร็วในการเคลื่อนไหวเพิ่มขึ้น 12% ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 20% เมื่อออกล่าหรือทำภารกิจสำเร็จ เมื่อท่านภารกิจพิเศษที่ได้รับมาจากชาวเมืองของราชอาณาจักรอาเพนสำเร็จ ค่าผลงานของอาณาจักรเพิ่มขึ้น 50% ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 9 หน่วย

ประติมากรรมปลุกเสกเอาไว้ด้วยพรของแสงสว่างอันหนาแน่นที่จะคอยกันไม่ให้เหล่ามอนสเตอร์แห่งความมืดเข้ามาใกล้ ในฐานะวัตถุทางวัฒนธรรม อำนาจทางการเมืองภายในพื้นที่จะแผ่ขยายออกไป สถานะทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ การผจญภัยและศิลปะจะเพิ่มขึ้นอย่าง 1 หน่วยจากประติมากรรมวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่

 “ล้อเล่นน่า นี่มัน....”

“ซ่อนเอาไว้ในที่แบบนี้เนี่ยนะ! สมบัติแห่งชาติชัดๆเลย”

เหล่าผู้เล่นใหม่สัมผัสประติมากรรมด้วยความระมัดระวัง

“สัดส่วนร่างกายมนุษย์เรานี่น่าทึ่งชะมัด แม้ว่าขาจะสั้นไปหน่อยแต่ว่า....”

“ถ้าสีไม่หมองแบบนี้ ฉันคงคิดว่าเจ้านี้มีชีวิตแล้วจริงๆ เหมือนมากจริงๆ”

หลังจากที่สำรวจทั่วทั้งประติมากรรม เหล่าผู้เล่นใหม่ก็ตระหนักได้ว่ามันไม่ได้ถูกยึดกับพื้นดิน

 “เรายกไปดีไหม?”

“มันมีค่าเกินไปที่จะตั้งไว้ที่นี่ เอาไปตั้งโชว์ที่จัตุรัสเถอะ แล้วคนมากมายก็จะได้เห็นมัน”

แต่ยังไงก็ตามน้ำหนักของประติมากรรมก็มากเกินไปสำหรับผู้เล่นใหม่ 4 คนทีจะพากันแบกไหว

“ฉันจะไปพาคนมาช่วยแบก ปกป้องเอาไว้ละ”

“เข้าใจแล้ว รีบๆหน่อยละ!”

ผู้เล่นใหม่คนหนึ่งวิ่งไปที่จัตุรัสกลางแล้วเปล่งเสียงตะโกนร้องออกไป

 “เราเจอรูปสลักท่านวีด! เป็นงานที่ยอดเยี่ยมมาก แต่เราขนมาที่นี่ไม่ไหว ใครก็ได้ช่วยพวกเราขนหน่อยได้ไหม!”

มีผู้คนมากมายที่ยุ่งอยู่กับการทำงาน เดินเที่ยวหรือคนที่ออกมาหาปาร์ตี้ออกล่าหรือว่าคนที่คุยกันอยู่

หลายคนหันหน้าไปมองทางเขา

“จริงๆหรอ?”

“ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องโกหกหนิ มันตั้งอยู่ในเมืองนี่เลย!”

“ไปกันเถอะ!”

“ลัทธิโจ๊กหญ้า ไปเร็วเข้า!”

ผู้คนนับ 2,000 คนออกไปจากจัตุรัสกลางอย่างพร้อมเพรียงกัน ค่าสถานะอาจจะเพิ่มขึ้นหากได้เห็นประติมากรรม เพราะงั้นผู้คนที่กำลังจะไปออกล่าจะพากันกรูไปที่นั่นเช่นกัน

“นั่นมันอะไรนะ? เกิดอะไรขึ้น?”

“มีคนเจอประติมากรรมรูปท่านวีด”

“จริงหรอ?”

จำนวนคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ! เส้นทางที่มุ่งหน้าไปที่เนินเขาคับคั่งไปด้วยผู้คน

“ประติมากรรมท่านวีดจริงๆ นั่นมันประติมากรรมของเขา”

“ข้างหลังอย่าผลักสิเว้ย!”

“ก่อนอื่นยกไปที่จัตุรัสกันดีกว่า พวกนักรบที่มีพลังกายออกมายกก่อนเลย”

“นี่มันสำคัญพอๆกับยกหินไปอุทยานทวยเทพหรือพีระมิดเลยนะ ขอคน 20 คนมาช่วยยกหน่อย”

มีช่างตัดเสื้อคนหนึ่งคลุมประติมากรรมเอาไว้ด้วยผ้า จากนั้นพวกนักรบก็พากันยกประติมากรรมขึ้นมา!

 “เปิดทางหน่อย!”

“หลีกทางหน่อย”

ช่างเป็นการขนย้ายที่แสนละเอียดอ่อนที่ต้องใช้กำลังคนเป็นจำนวนมากมาย

ประติมากรรมของวีดถูกตั้งเอาไว้ข้างๆแท่นบูชาและน้ำพุภายในจัตุรัสกลางที่ตั้งตระหง่านจนเห็นได้ตั้งแต่ไกล

จบตอน

ผู้แปล : Cole’s Myth

Editor : แอดชิน เพจ เราอ่านนิยายแปล