เล่ม 53 บทที่
5 :
ยุทธศาสตร์การพัฒนาอาณาจักรอาเพน
แปลโดย
แอดชิน
เพจ
เราอ่านนิยายแปล
วีดตกอยู่ในความสิ้นหวัง
“นี่ไม่ใช่สิ่งที่ควรเป็น…”
ทันทีที่เขาล็อกอินเข้าสู่รอยัลโร้ด
เขาก็หมกมุ่นอยู่กับการจัดการมอนสเตอร์ที่เพิ่มจำนวนขึ้นในทวีปทางเหนือ
เขาขี่ไวทรีและยิงธนูใส่มอนสเตอร์ใกล้โมราต้า
และเรียกอันเดดออกมาต่อสู้
เขาเพิ่งได้รับการติดต่อจากกามงเมื่อสักครู่นี้
– กามง : คุณวีด
มีการลงทะเบียนเป็นพ่อค้าด้วยเหรอ
ที่ไม่สามารถขายสินค้าได้ถ้าไม่ได้ลงทะเบียนล่วงหน้า?
เขาเพิ่งเริ่มยึดครองทวีปกลาง
แน่นอนว่าไม่มีระบบการลงทะเบียนพ่อค้าในจักรวรรดิอาร์เพน
“แต่เป็นระบบที่ยอดเยี่ยมมาก
มันถูกสร้างมาเพื่อการใช้ประโยชน์อย่างมีประสิทธิภาพ
ใครก็ตามที่สร้างระบบการลงทะเบียนนี้ขึ้นมาถือเป็นอัจฉริยะตัวจริง”
มันเป็นระบบที่น่าอัศจรรย์และถือว่าคุ้มค่าต่อการนำไปปฏิบัติ
“ไม่มีระบบลงทะเบียนผู้ค้า”
วีดกำลังกำจัดมอนสเตอร์พร้อมกับอันเดดในขณะที่สนทนากัน
ในตอนแรกการล่าไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่จำนวนอันเดดที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ครอบงำจำนวนพวกมอนสเตอร์ได้อย่างล้นหลาม
“จงกลับคืนสู่ดินแดนที่พวกเจ้าเคยหายใจ
ดินแดนแห่งนี้เป็นดินแดนที่มืดมิดและเสื่อมทราม
จงจารึกกฎแห่งความมืดชั่วนิรันดร์ไว้เหนือทุกชีวิต
เหล่าอันเดดจงลุกขึ้นมา!”
อัศวินแห่งความตาย ดูลลาฮาน
และกองทัพโครงกระดูกสนับสนุนเขาและเดินทัพ
กองกำลังที่ประกอบด้วยเหล่าอันเดด!
– กรรรรรรรรรรรร!
อัศวินแห่งหายนะหนึ่งคนและมังกรกระดูกหนึ่งตัวร่วมมือกัน
ขยายอำนาจทางทหารที่น่าเกรงขาม
ส่งผลให้การล่ามีประสิทธิภาพสูงขึ้นและได้ค่าประสบการณ์และไอเท็มดรอปมากมาย
นอกจากนี้
เขายังไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับการปกครองจักรวรรดิอาร์เพนอีกด้วย
‘ขณะนี้เป็นจุดเริ่มต้นของยุคทองในชีวิตของฉัน
ฉันควรเริ่มต้นการแสวงประโยชน์จากมันอย่างไรและที่ไหน’
ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความคิดที่จะแสวงหาประโยชน์จากกิลด์เฮอร์มีส!
– กามง : โอเค
ขอบคุณที่แจ้งข่าวนะคะ
วีดจบการสนทนากับกามง
และไม่นานหลังจากนั้น
เขาก็ได้รับเสียงกระซิบจากเพล
– เพล : คุณวีดเป็นคนมีคุณธรรมเสมอ
“…..?”
วีดไม่ทันตั้งตัวเนื่องจากเรื่องนี้ดูแปลก
แต่เขากลับปล่อยมันไป
– ไอรีน : สู้ๆ
นะ!
คุณสุดยอดที่สุด!
– โรมูนะ
: เราไม่ได้คิดผิดเกี่ยวกับคุณนะ
– เซเฟอร์
: คุณเป็นลูกผู้ชาย…. แต่คุณสุดยอดมาก
ฮวายอง : เสน่ห์ล้นเหลือ!
“…..”
วีดได้ยินเสียงกระซิบของคนรู้จักและตระหนักได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
ไม่นานเขาก็พบภาพการสนทนาระหว่างกามงกับพ่อค้าในทวีปกลาง
ภาพดังกล่าวถูกโพสต์ลงในชุมชนออนไลน์หลักๆ
เนื่องจากความนิยมของรอยัลโร้ด
“ฉันพลาดบ่อเงินบ่อทองได้ไงเนี่ย
นี่มันแย่จริงๆ…
ระบบการลงทะเบียนผู้ค้าต้องได้รับการเสริมความแข็งแกร่งในบางจุด…”
วีดกระโจนลงบนพื้นด้วยความเสียใจ
ก่อนจะระบายความโกรธลงสู่การล่า
“แวนฮอว์ค โทริ!”
“เหตุใดท่านจึงเรียกข้ามา
นายท่าน”
“ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของพวกแก
รีบสู้ซะ
เจ้าพวกไร้ค่า!”
*********
“…..”
ซอยูนอยู่ในพระราชวังโลกาและตรวจดูกิจการภายในของจักรวรรดิอาร์เพน
< หมู่บ้านพอลันถูกเปลี่ยนจากจักรวรรดิฮาเว่นมาเป็นจักรวรรดิอาร์เพน
ชื่อเสียงของประเทศเพิ่มขึ้น
1
>
< ปราสาทไมเดลไฮม์ได้แสดงความยินดีต่อการขึ้นครองราชย์แด่องค์จักรพรรดิวีด
และได้ส่งเครื่องราชย์บรรณาการเป็นทองคำจำนวน
58,000
เหรียญให้แก่จักรวรรดิอาร์เพน >
< วัฒนธรรมของจักรวรรดิอาร์เพนกำลังแพร่กระจายไปทั่วภูมิภาคคัลลามอร์
ผู้คนต่างปรารถนาผลงานศิลปะระดับซับซ้อนมากขึ้นเพื่อตอบสนองความพึงพอใจทางปัญญาของพวกเขา>
< อัศวินแห่งป้อมปราการคัลลิเบอร์สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อจักรพรรดิวีด
ชื่อเสียงของชาติเพิ่มขึ้น
1
ความปลอดภัยสาธารณะในพื้นที่ใกล้เคียงเพิ่มขึ้น
10%
>
การขยายดินแดนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
< เหล่าทหารของป้อมปราการบาตูนกำลังประสบกับความขาดแคลนเสบียงอาหาร
หากพลเมืองที่อดอยากได้รับอาหารอย่างเพียงพอ
พวกเขาจะถือดาบเพื่อจักรวรรดิอาร์เพน >
< มีเรื่องเล่าเก่าแก่ที่เล่าต่อกันมาในเมืองท่าทารันทัส >
[“เรือ ถ้าคุณมีเรือ
คุณสามารถออกทะเลได้
มีปลามากมายในทะเลใกล้ๆ
นี้
ถ้าคุณเดินทางไกลออกไปอีกหน่อย
คุณจะพบสมบัติล้ำค่าที่บรรพบุรุษของเราเก็บซ่อนเอาไว้…”]
< การสร้างเรือ
32
ลำจะช่วยเพิ่มผลผลิตปลาในเมืองท่าทารันทัสได้อย่างรวดเร็ว
หากโชคเข้าข้างคุณ
คุณอาจค้นพบสมบัติของโจรสลัดได้ >
มีภารกิจมากมายเกิดขึ้นในเมือง
หมู่บ้าน
ท่าเรือ
และเหมืองแร่
เดิมทีซอยูนมาจากทวีปกลาง
แต่เมื่อตอนที่เธอเล่นเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์
เธอใช้เวลาอยู่ในดันเจี้ยนและแหล่งล่ามอนสเตอร์เท่านั้น
แม้จะเป็นอย่างนั้น
เธอก็ยังจำได้ว่ามีผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนที่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในหมู่บ้านและเมือง
‘จะต้องทำอย่างไรจึงจะพัฒนาที่นี่ให้เป็นเหมือนอดีต?’
ซอยูนจมอยู่กับความคิดของเธอ
แล้วเธอก็กระซิบเรียกวีด
“ฉันอยากดูแลกิจการภายใน”
ไม่กี่วินาทีต่อมา วีดตอบกลับ
- เธอจัดการได้เลย
“มีสถานที่หลายแห่งที่ต้องดูแลเนื่องจากพื้นที่ขยายกว้างขึ้น
คุณคิดอย่างไรหากฉันจะดูแลให้”
– วีด : ทำตามที่เธอต้องการได้เลย
วีดมีเหตุการณ์กับกามงมาก่อนแล้ว
แต่เขาอนุญาต
การที่ซอยูนยอมทำอะไรบางอย่างนั้นเป็นเรื่องที่หายากมาก
หากเป็นคำขอของเธอ
เขาจะยินดีให้เธอราดซอสลงบนหมูทอด
“ขอบคุณนะ ฉันจะทำให้ดีที่สุด”
– วีด : …..
ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอนะ
วีดก็ยุ่งอยู่กับการออกล่ามอนสเตอร์ที่เพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็วมากพอแล้ว
และซอยูนก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมร่วมกับโนดูลในภารกิจฮิลเดิร์น
'เธอควรจะรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่
แม้ว่ามันจะน่ากังวลนิดหน่อยก็ตาม…'
ซอยูนกำหนดลำดับความสำคัญของเธอหลังจากที่เธอได้รับอนุญาต
“ฉันคิดว่าเราควรสร้างถนนไปก่อน”
เธอได้ลงทุนกับเส้นทางคมนาคมทางบกและทางทะเลที่เชื่อมโยงทวีปทางตอนเหนือและตอนกลาง
เธอได้ลงทุนทองไปจำนวน
40
ล้านเหรียญที่ได้มาจากการขายกระท่อมในสวนน้ำพูยอล
ไม่ใช่แค่ถนนเท่านั้น
แต่ยังรวมถึงความปลอดภัยสาธารณะและการพัฒนาเศรษฐกิจในบริเวณใกล้เคียงอีกด้วย
ซึ่งหมายความว่ามีสถานที่หลายแห่งที่ใช้จ่ายเงิน
ยิ่งใกล้เขตชานเมืองของทวีปทางเหนือและทวีปกลางมากเท่าไร
ความปลอดภัยสาธารณะก็ยิ่งอ่อนแอลงเท่านั้น
กำแพงที่แข็งแรงจึงถูกสร้างขึ้น
และมีการเกณฑ์ทหารเพื่อรับมือกับภัยคุกคามจากการรุกรานของมอนสเตอร์
“นี่ยังไม่ถึงขั้นเตรียมการได้เพียงพอ
บางหมู่บ้านอาจถูกทำลายจากพวกมอนสเตอร์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง”
ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่เพิ่มจำนวนขึ้นทุกชั่วโมง
นอกจากนี้
เธอยังต้องคำนึงถึงเมืองและหมู่บ้านจำนวนมากที่ขอเข้าร่วมกับจักรวรรดิอาร์เพนด้วย
เธอแบ่งงบประมาณอย่างรอบคอบและวางแผนที่จะใช้เงินทุกเหรียญอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
อย่างไรก็ตาม
พื้นที่ที่ขยายตัวออกไปนั้นเกินกว่าที่การเงินในปัจจุบันจะครอบคลุมได้
“เรากำลังขาดแคลนเงินทุน…”
ซอยูนกำลังทุกข์ใจกับงบประมาณที่ไม่เพียงพอ
จนต้องหยุดการดำเนินการไว้ก่อน
“ฉันใช้เงินงบประมาณหมดแล้ว”
– วีด : ทองทั้งหมด
40
ล้านเหรียญ…? เธอโกหกใช่มั้ย
หึหึหึ
ฉันไม่หลงกลพวกนั้นง่ายๆ
หรอก
แกล้งกันเล่นๆ
น่ะ
ใช่แล้ว
มันเป็นเรื่องตลก
“ฉันพูดจริงนะ ฉันมีใบแจ้งยอดค่าใช้จ่ายที่บันทึกไว้ทุกครั้ง”
วีดตกใจมากจนต้องเรียกยูริน
และไปถึงพระราชวังโลกาทันทีโดยอาศัยทักษะการเคลื่อนย้ายจินตภาพ
สำนักงานของจักรพรรดิ
เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งอย่างประณีตหายไปแล้ว
แต่กลับมีการนำเฟอร์นิเจอร์จากดาวยักษ์ดำแห่งโมราต้าเข้ามาแทนที่
และเข้ามาเติมเต็มสำนักงานแทน
“นี่คือรายงานทั้งหมด”
ซอยูนส่งรายงานงบประมาณ
มีบันทึกต่างๆ เช่น
การซ่อมกำแพงเมือง
การแจกจ่ายอาหาร
การกวาดล้างมอนสเตอร์
ซึ่งบรรจุอยู่ในเอกสารด้วยแบบอักษรที่สวยงาม
บันทึกเหล่านี้ใช้เงินจำนวนเล็กน้อยตั้งแต่
500
เหรียญทองไปจนถึงหลายแสนเหรียญทอง
โดยทั้งหมดนี้มีจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน
“อืม ดูเหมือนจะใช้หมดแล้ว
โหมดกิจการภายใน”
วีดเข้าสู่โหมดกิจการจักรวรรดิอาร์เพนและยืนยันงบประมาณที่เหลืออยู่
เหลือทอง 2 เหรียญ!
“อ่า”
ร่างกายของวีดที่พยายามทำงานให้เต็มประสิทธิภาพแม้จะอยู่ต่อหน้ามังกรดำก็ตาม
กลับเซไปมาอย่างมาก
“เงินของฉัน… เงินของฉัน…”
ความรู้สึกสูญเสียเงินทอง
ความเศร้าโศก ความเจ็บปวด
ความเสียใจ
และความว่างเปล่าที่ไม่อาจควบคุมได้พุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเขา
แต่ทันทีที่เขาเห็นใบหน้าของซอยูน
เขาก็สงบลง
หากเขาต้องการทะเลาะกับแฟนสาว
ความโกรธของเขาจะหายไปเมื่อได้เห็นใบหน้าที่งดงามที่สุดในโลก
“อืม อืม
40
ล้านเหรียญทอง
เป็นเงินก้อนใหญ่ทีเดียว
แต่ว่ามันถูกใช้เพื่อประโยชน์ของจักรวรรดิอาร์เพนนะ…
เยี่ยมมาก”
"จริงหรือ?"
“แน่นอน มันคุ้มค่ากับทอง
40
ล้านเหรียญ
แม้ว่าฉันจะอยู่ที่นี่
ฉันคงไม่ใช้เงินไปอย่างคุ้มค่าขนาดนี้
นี่มันใช้ไปอย่างคุ้มค่าจริงๆ”
วีดกอดซอยูนเบาๆ
“เชอะ!”
ยูรินรีบเดินไปตามเทคนิคจินตภาพเคลื่อนย้ายหลังจากสัมผัสได้ถึงบรรยากาศโรแมนติกที่กำลังจะมาถึง
วีดและซอยูน ทั้งสองครุ่นคิดถึงอนาคตของจักรวรรดิอาร์เพน
“มีมอนสเตอร์ปรากฏตัวมากเกินไป
พวกมันเดินเพ่นพ่านไปมาอย่างอิสระเพราะเราไม่สามารถควบคุมพวกมันทั้งหมดได้”
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้เล่นทั้งหมดกลับมา?”
“มอนสเตอร์พวกนี้ซึ่งมีพลังมากเกินกว่าที่ผู้เล่นเริ่มต้นในแดนเหนือจะจัดการได้
จะมาปรากฏในจำนวนที่มากขึ้นเรื่อยๆ”
“นั่นจะก่อให้เกิดความเสียหายเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอน”
แม้ว่ามอนสเตอร์จะเพิ่มจำนวนขึ้น
แต่ผู้เล่นในทวีปกลางก็ยังสามารถล่าได้อย่างยุติธรรม
อย่างไรก็ตาม
ทางตอนเหนือ
หากมอนสเตอร์ที่มีเลเวล
500
ออกล่าไปนอกดันเจี้ยน
ผู้เล่นมือใหม่ในบริเวณใกล้เคียงก็อาจถูกทำลายล้างได้หมด
“อืม ไม่ใช่ว่าฉันจะสร้างกำแพงให้หมู่บ้านและเมืองทุกแห่งได้หรอกนะ
และกองทัพก็อ่อนแอเกินกว่าจะปกป้องอะไรได้”
“ทวีปกลางยังมีภูมิภาคอื่นๆ
อีกหลายแห่งที่ไม่มีผู้จำเล่นนวนมาก
สถานที่เหล่านั้นจะพังทลายลงทันทีเมื่อมอนสเตอร์เริ่มรุกราน”
ซอยูนได้จัดสรรงบประมาณไว้ในส่วนที่จำเป็นจริงๆ
และเป็นเพียงมาตรการชั่วคราวเท่านั้น
มีหลายจุดที่ต้องทำบัญชี
วีดรู้สึกว่าจำนวนมอนสเตอร์เพิ่มขึ้นอย่างมากระหว่างที่เขาสำรวจบบนไวทรี
ก่อนหน้านี้
เขาสามารถสังเกตเห็นมอนสเตอร์บางตัวบนพื้นดินได้เป็นครั้งคราวระหว่างที่เขาบิน
แต่ตอนนี้พวกมันกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
จักรวรรดิอาร์เพนได้ยึดครองทวีปทางเหนือและตอนกลาง
แต่ในด้านการทหาร
กิลด์เฮอร์มีสได้ย้ายออกจากดินแดนดังกล่าวหลังจากสูญเสียกองทัพไป
การขาดแคลนทหารทำให้สถานที่ต่างๆ
เสี่ยงต่อการถูกโจมตีมากขึ้น
และไม่สามารถปกป้องได้ทั้งหมด
“นี่คือวิกฤตการณ์
สถานการณ์จะเลวร้ายลงหากเมืองต่างๆ
ถูกทำลายทันทีที่เข้าร่วมจักรวรรดิอาร์เพน”
ซอยูนรำลึกถึงอดีตในทวีปทางเหนือเมื่อเธอได้ยินคำพูดของวีด
วีดทุ่มทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาให้กับเมืองโมราต้าที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นซากปรักหักพัง
และพัฒนาเมืองนี้มาจนถึงสภาพปัจจุบัน
เมื่อเทียบกับภารกิจบุกเบิกที่ยากลำบากในตอนนั้น
สถานการณ์ในปัจจุบันดูไม่มีอะไรเลย
“ทวีปทางเหนือและตอนกลางนั้นกว้างใหญ่ไพศาล
หากจะปกครองจักรวรรดินี้
เราจำเป็นต้องมีขุนนางที่จะปกป้องและร่วมรบกับเรา”
“อืม พวกลอร์ด…
เราต้องการลอร์ดระดับภูมิภาคต่างๆ
แม้ว่าตำแหน่งลอร์ดจะขายได้ในราคาสูงก็ตาม”
“เราควรเรียกเก็บเงินสำหรับตำแหน่งลอร์ดไหม?”
วีดพูดอย่างไม่ใส่ใจแต่ก็กลับมามีสติอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดของซอยูน
“ใช่แล้ว เราควรขายมันเพื่อเอาเงิน”
การขอตำแหน่งหรือติดสินบนเพื่อให้ได้ตำแหน่งสูงๆ
เพื่อแลกกับเงิน!
เขาอยู่ในตำแหน่งที่สามารถทำสิ่งที่เขาเห็นในข่าวแล้วได้แต่อิจฉา
'ในทวีปทางเหนือ
ฉันทำกำไรได้มหาศาลจากการแต่งตั้งลอร์ดในดินแดนรกร้าง...
แต่สถานการณ์ในทวีปกลางนั้นแตกต่างออกไป'
มีเมืองเล็กๆ และหมู่บ้านเหมืองแร่
แต่ก็มีเมืองใหญ่ๆ
เช่น
รัฐอิสระโซมุเร็น
เมืองหลวงเก่าของจักรวรรดิ
เมืองการค้า
เมืองการผลิต
และเมืองท่องเที่ยว
การได้เป็นลอร์ดของเมืองเหล่านี้ทั้งมีเกียรติและได้กำไรมาก
พาร์ท 2
'รวยแล้วโว้ย! แค่ขายตำแหน่งลอร์ดได้'
วีดคิดแต่ก็พูดออกมาไม่ได้
เขาเป็นคนขี้งกในสายตาคนอื่น
แต่เขาก็ยังอยากเป็นคนดีสำหรับซอยูนต่อไป
เขาจึงแสดงท่าทีที่ดูดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
“มีสิ่งที่เรียกว่าค่าธรรมเนียมภาษีเมื่อคุณซื้อสัตว์เลี้ยง”
“ค่าธรรมเนียมภาษี?”
“มันเป็นหลักฐานแสดงความตั้งใจของคุณที่จะดูแลสัตว์อย่างดี
คุณไม่ได้สัตว์เลี้ยงฟรีๆ
นอกจากนี้
เรายังต้องการเงินเพื่อพัฒนาจักรวรรดิ
ดังนั้นพวกลอร์ดจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมบางส่วน
เธอไม่คิดอย่างนั้นหรือ”
ซอยูนหลงใหลในตัววีดอย่างหัวปักหัวปำและพร้อมที่จะยอมรับการฉ้อโกงใดๆ
ที่เขาทำโดยไม่รู้ตัว
โดยปกติแล้วเธอเป็นคนมีเหตุผลและฉลาด
แต่เธอไม่เคยตั้งคำถามกับเขาแม้แต่น้อย
“จะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมภาษีเท่าไรดี?”
“ยิ่งมากยิ่งดี ฉันคิดว่าเราควรดำเนินการประมูลโดยเริ่มตั้งแต่ขั้นต่ำ
1,000
เหรียญทอง
เป็นเพียงการแสดงความศรัทธา”
"ฉันเข้าใจแล้ว"
วีดคิดว่าราคาเริ่มต้นไม่มีความหมาย
ในการประมูล
สิ่งที่สำคัญคือราคาสุดท้าย
'หากฉันขายตำแหน่งลอร์ดออกไป
ผู้เล่นก็คงจะวิพากษ์วิจารณ์ฉัน'
นี่แตกต่างจากการขายอุปกรณ์ที่ได้รับจากการล่ามอนสเตอร์
ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้ชื่อว่าเป็นลอร์ดที่จะปกครองเมืองและหมู่บ้าน
แม้จะเป็นอย่างนั้น
เขาก็ยังตัดสินใจที่จะปิดหูปิดตาต่อคำวิจารณ์ครั้งนี้
“นี่เป็นโอกาสอันหายากที่จะได้เงินก้อนโต
เพราะคุณมีชีวิตอยู่ได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น”
ในขณะเดียวกัน ซอยูนก็คิดตรงกันข้าม
เธอมีความศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมในข้ออ้างของวีด
และมองเห็นโอกาสนี้ในการรวบรวมเงินทุนให้เพียงพอเพื่อพัฒนาจักรวรรดิอาร์เพน
‘เราต้องการเงินเพื่อทำให้โลกนี้เป็นสถานที่ที่มีความสุขมากขึ้น’
********
หัวข้อ : สวัสดีท่านลอร์ดแห่งอาณาจักรอาร์เพนทุกท่าน
สวัสดี
ฉันชื่อซอยูน ทำหน้าที่ผู้จัดการฝ่ายกิจการภายในของจักรวรรดิอาร์เพน
เราได้พิชิตทวีปกลางด้วยกำลังของเราเพียงลำพัง
เราต้องซ่อมแซมสิ่งอำนวยความสะดวกที่พังทลายและเตรียมการป้องกันของเราเพื่อรับมือกับมอนสเตอร์…
และเราก็ไม่มีกำลังพลเพียงพอ
นั่นคือเหตุที่เราต้องการการมีส่วนร่วมของคุณ
คุณจะต้องใส่ใจผู้คนก่อนเป็นอันดับแรก
คุณต้องฝันที่จะบริหารเมือง
คุณจะต้องมีแรงบันดาลใจในการกำหนดอนาคต
ลักษณะสามประการนี้คือทั้งหมดที่คุณจำเป็นต้องมีเพื่อที่จะกลายเป็นลอร์ด
เราขอเรียกร้องให้ลงทะเบียนเพื่อตำแหน่งลอร์ดแห่วอาร์เพน
ป.ล.
สำหรับผู้ที่ได้เป็นลอร์ด
เราจะเก็บค่าธรรมเนียมภาษีจำนวน
1,000 ทอง
สำหรับภูมิภาคที่มีผู้สมัครจำนวนมาก
เราจะให้ความสำคัญกับผู้ที่จ่ายภาษีสูงที่สุด
ภาษีดังกล่าวจะถูกนำไปใช้เพื่อการพัฒนาจักรวรรดิอาร์เพนอย่างสมเกียรติ
ข้อความจริงใจที่โพสต์บนกระดานสนทนาของลัทธิโจ๊กหญ้า
เพื่อยืนยันการโพสต์นี้
เธอจึงโพสต์รูปตัวเองในชุดเกราะที่ขี่อยู่บนไวทรี
– น่ารักมากกก… ในโลกจริงจะมีคนดูเหมือนแบบนั้นได้มั้ยคะ?
– ใบหน้าและบรรยากาศนี้
พวกเขาประเมินว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุผลได้แม้ว่าคุณจะใส่ค่าสถานะ
10,000
ลงในค่าเสน่ห์ก็ตาม
– บางทีอาจมีโอกาสหากอัพไป
50,000
แต้ม?
– แม้คุณจะเกิดใหม่ก็ไม่สามารถปรากฏตัวเช่นนั้นได้
เธอเป็นนางฟ้าท่ามกลางเหล่ามวลมนุษย์
– แม้แต่เด็กนักเรียนยังยอมรับว่าเธอดูเป็นแบบนั้นในชีวิตจริง
มีรูปถ่ายไม่กี่รูปตอนที่เธอไปมหาวิทยาลัยในชุดธรรมดาๆ
ฮ่าๆ
– ฉันอิจฉาวีด เขามีทุกสิ่งทุกอย่าง…
เป็นเวลานานพอสมควรที่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับความสวยของซอยูนเกิดขึ้น
– อย่างไรก็ตาม โพสต์นี้ถูกสร้างโดยเทพธิดาโจ๊กหญ้าจริงๆ
หรือไม่?
– นั่นไม่ใช่การโฟโต้ชอปเหรอ?
– มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปรับแต่งภาพนั้น
คุณจะใช้โฟโต้ชอปแต่งภาพให้สวยขนาดนี้ได้อย่างไร
– ฉันเห็นด้วย…
– นี่เป็นภาพของเธอคนเดียวบนท้องฟ้า
ดังนั้นไม่มีใครโพสต์ภาพนี้ได้
– ท่าตัววีขี้อายที่เธอทำ
เธอช่างน่ารักจริงๆ
– อ๋อ ฉันเพิ่งอ่านเนื้อหาเมื่อกี้นี้เอง
– นี่คือตำแหน่งรับสมัครลอร์ด
– ค่าธรรมเนียม
1,000
ทอง…
เทพธิดาช่างใจดีมาก…
– ดูเหมือนว่าใครๆ
ก็สามารถสมัครได้
ถึงแม้ว่าจะหมายถึงการแข่งขันที่บ้าคลั่งก็ตาม
– ในความเป็นจริง
ภูมิภาคที่จะถูกตัดสินด้วย
1,000
ทองนั้นแทบจะพังทลายไปแล้ว
ไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ
เพราะนี่คือการแข่งขันเพื่อชิงความร่ำรวย
ตำแหน่งลอร์ดแห่งจักรวรรดิอาร์เพนเป็นตำแหน่งที่ใครๆ
ก็ปรารถนา
มีข่าวลือว่าวีดกำลังบีบบังคับพวกลอร์ด
แต่ผู้คนไม่เชื่อ
ไม่มีใครยอมสละตำแหน่งลอร์ดแห่งอาร์เพนโดยเต็มใจ
นอกจากเกียรติยศของตำแหน่งแล้ว
คนส่วนใหญ่ยังมีความสุขที่ได้พัฒนาหมู่บ้านและเมือง
นอกจากนี้
นี่ยังเป็นตำแหน่งลอร์ดในทวีปกลาง
ซึ่งหลายคนรวมทั้งพลเมืองในพื้นที่ต่างก็ใฝ่ฝัน
– ฉันควรลองดูไหม? ฉันเก็บเงินไว้ได้พอสมควร…
ฉันเป็นนักดาบเลเวล
480
– ฉันทนต่อการถูกปฏิบัติอย่างไม่ดีในกิลด์เฮอร์มีสได้
ฉันจะทุ่มสุดตัว
– ข้าปรารถนาที่จะเป็นลอร์ดแห่งอาร์เพน
ข้าเชื่อว่ามันจะเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจ
– ควรมีเลเวลอย่างน้อย
500
หรืออาจเป็นการแข่งขันที่ง่ายสำหรับพ่อค้า
– มาดูที่ตรงนี้ก่อน
นี่คือที่ตำแหน่งของลอร์ดที่เรากำลังพูดถึง!
กระแสความนิยมของลอร์ดเพิ่มขึ้นในหมู่ผู้เล่นในทวีปกลาง
อย่างไรก็ตาม
บรรยากาศของผู้เล่นทางเหนือกลับมีแนวโน้มไปทางความผิดหวัง
รากฐานในการเติบโตของจักรวรรดิอาร์เพนคือการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันของผู้เล่นมือใหม่
อย่างไรก็ตาม
หากลอร์ดได้รับการแต่งตั้งตามจำนวนเงินที่ลงทุน
ผู้เล่นเหล่านี้จะไม่ได้รับการยอมรับสำหรับการมีส่วนร่วมของพวกเขา
*******
คาลีสแห่งกิลด์ราชสีห์ทมิฬได้จัดประชุมเร่งด่วน
“จักรวรรดิอาร์เพนกำลังรับสมัครลอร์ด
ฉันคิดว่าเราควรดำเนินการตามนั้น”
ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงในกิลด์
เช่น
วินเดล, เส็คท์, โพรบัง, เซียน
และ
ไพน์
ต่างก็อยู่ที่นั่น
ผู้เล่นที่หายไปจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬเป็นเวลานานได้กลับมาหลังจากการล่มสลายของกิลด์เฮอร์มีส
“คุณกำลังพูดถึงการตอบสนองประเภทไหน?”
วินเดลเอ่ยถามด้วยความอยากรู้
และคาลีสก็พูดด้วยความสงบ
“เราไม่ควรยึดครองพื้นที่ทัลเลนเลยหรือ
ไม่ว่าจะต้องใช้จ่ายมากเพียงใดก็ตาม
นั่นเป็นดินแดนที่ถูกควบคุมภายใต้การควบคุมของเรามาเป็นเวลานาน”
“ถูกต้องแล้ว เราไม่สามารถมอบทัลเลนให้กับคนแปลกหน้าได้”
“นั่นคือบ้านเกิดของเรา
เราไม่อาจจากไปจากที่นี่ได้”
ผู้เล่นกิลด์ราชสีห์ทมิฬต่างก็มีสิทธิ์ในการตัดสินใจในเรื่องนี้
ในอดีต
กิลด์ที่มีชื่อเสียงสามารถยึดครองดินแดนได้โดยผ่านสงคราม
แต่ในจักรวรรดิอาร์เพน
พวกเขาต้องการเงิน
เซียนพูดออกมาด้วยความระมัดระวัง
“พวกเราเคลื่อนไหวกันอย่างแข็งขันในการต่อสู้เมื่อเร็วๆ
นี้
แล้วคุณวีดจะไม่มอบภูมิภาคทัลเลนให้พวกเราเหรอ?”
เขาพูดออกไปเพราะความหวัง
แต่สมาชิกรอบข้างไม่เห็นด้วย
คาลีสส่ายหัว
“แม้ว่ากิลด์ของเราจะต่อสู้ด้วยความกล้าหาญ
แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่เป็นไปตามที่คาดไว้
การต่อสู้ครั้งนี้เป็นชัยชนะของวีดเอง”
“แต่ยังไงก็ตาม…”
“ทำไมเขาถึงยอมมอบแคว้นทัลเลนให้
ทั้งที่รู้ว่าแคว้นนี้มีมูลค่าเท่าไร
ฉันจะขอให้เขาลดราคาให้เราบ้าง
แต่เราก็รู้ว่านั่นเป็นการขอมากเกินไปเมื่อเทียบกับบุคลิกของเขา”
คาลิสและผู้เล่นกิลด์ราชสีห์ทมิฬต้องแบกรับภาระในการหาเงินก้อนโต
แต่คิดว่าสถานการณ์ก็ยุติธรรมดี
เมื่อพวกเขาถูกกิลด์เฮอร์มีสยึดครอง
พวกเขาถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดและประสบกับมาตรการที่ไม่เอื้ออำนวยมากมาย
“แม้ว่าเราจะต้องจ่ายเงินไปบ้าง
เราก็จะสามารถนำเงินทั้งหมดกลับคืนมาได้หลังจากที่เราได้ตำแหน่งลอร์ดแล้ว
แน่นอนว่าเราสามารถตั้งฐานปฏิบัติการของเราได้”
“ฉันเห็นด้วย การสรรหาลอร์ดไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยนัก
หากเราไม่เล่นตามนี้
เราคงต้องรอจนกว่าจักรวรรดิอาร์เพนจะล่มสลายหรือยอมทำการปฏิวัติ…
เราต้องการที่ดินเพื่อค้ำจุนกิลด์ของเรา”
ในที่สุดกิลด์ราชสีห์ทมิฬก็ตกลงที่จะรวบรวมเงินเพื่อสมัครเป็นลอร์ดแห่งภูมิภาคทัลเลน
กิลด์ที่มีชื่อเสียงอื่นๆ
เลือกที่จะทำแบบเดียวกับคาลิส
ด้วยเหตุนี้
กิลด์ขนาดกลางที่มีอยู่มาตั้งแต่สมัยแรกเริ่มจึงกลับมารวมกันอีกครั้ง
พวกเขาไม่สามารถละทิ้งความฝันที่จะเป็นลอร์ดและตัดสินใจรวบรวมเงินออมทั้งหมดของพวกเขาเข้าด้วยกัน
*******
– มีสัญญาณคลื่นมอนสเตอร์อยู่ไม่ต่ำกว่า
50
จุด
– การเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ
เช่น
บริเวณชายฝั่งเปลี่ยนเป็นสีแดง
– ลาเฟย์ได้รับรายงานจากป้อมปราการทางทหารลาโฮเนียของอาณาจักรฮาเวน
อาณาจักรที่เคยปกครองทวีปกลางได้ลดพื้นที่และประชากรลงหลังจากการต่อสู้ที่ที่ราบการ์นาฟ
และถูกลดระดับลงเป็นอาณาจักร
– นอกจากนี้ ปราสาทอาเรนที่ถูกทำลายโดยเคย์เบิร์นยังมีผลกระทบร้ายแรงต่อพลังของชาติอีกด้วย!
– เครือข่ายข่าวกรองยังคงสมบูรณ์และคอยส่งข่าวสารเกี่ยวกับทวีปนี้
“ทั้งทวีปจะตกอยู่ในอันตราย
คลื่นมอนสเตอร์…
ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีมากขนาดนี้
แต่เคย์เบิร์นอาจกำหนดชะตากรรมของทวีปได้”
“ความทะเยอทะยานของวีดนั้นสั่นคลอนมาตั้งแต่เริ่มต้น
ก่อนที่ผู้เล่นจะกลับถึงจุดเกิดเสียอีก
นอกจากนี้
กองกำลังที่เหลืออยู่ในแต่ละเมืองแทบจะไม่มีเหลืออยู่เลย”
ลาเฟย์คิดกับตัวเองขณะฟังผู้เล่นพูดคุยกันผ่านเครือข่าย
'หากสถานการณ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไป
วีดก็จะไม่สามารถหยุดมันได้'
มีเมืองอย่างน้อยหนึ่งพันแห่งในทวีปกลางเพียงแห่งเดียว
และการปกป้องทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้
กิลด์เฮอร์มีสได้ส่งกองกำลังทหารทั้งหมดไปที่ที่ราบการ์นาฟโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทำให้ป้อมปราการและกำแพงเมืองว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง
หากเมืองหลายแห่งที่อยู่ตามเส้นทางสำคัญกลายเป็นซากปรักหักพัง
มอนสเตอร์เหล่านี้จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วผ่านกำแพงที่เปิดอยู่
'การที่เคย์เบิร์นทำลายเมืองใหญ่ๆ
รวมถึงปราสาทเอวาลุคเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
วีดไม่มีวันจัดการได้'
อิทธิพลของกิลด์เฮอร์มีสได้ลดน้อยลงไปยังภูมิภาคฮาเวน
ผู้เล่นและลอร์ดที่ดีที่สุดของรอยัลโร้ด
ต่างก็มีข้อตำหนิของตนเอง
แต่ภัยคุกคามที่เกิดขึ้นทันทีนั้นอยู่ที่จักรวรรดิอาร์เพน
ผู้เล่นชื่อโซเนียจากเครือข่ายข่าวกรองได้พูดออกมา
“พวกผู้เล่นคงไม่โกรธพวกเรากิลด์เฮอร์มีสสินะ?”
มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่น่ากังวลเนื่องจากเมืองต่างๆ
มากมายและทวีปเวอร์เซลล์จะถูกทำลาย
ลาเฟย์กลั้นเสียงหัวเราะที่ไม่อาจควบคุมได้
“เราไม่ถูกเกลียดมากไปกว่าที่เป็นอยู่
ณ
ตอนนี้แล้ว”
“…..”
“แผนนี้ถูกดำเนินการโดยคำนึงถึงความจริงที่ว่าทุกคนคือศัตรู
วีดและผู้เล่นรายอื่นๆ
ก็ต้องประสบกับความล้มเหลวเช่นกัน”
"ความล้มเหลว?"
“มังกรดำเคย์เบิร์นจะสร้างความเสียหายอย่างมาก
หากทวีปกลางและทวีปเหนือถูกทำลายล้าง
ผู้คนจะหมดหวังกับวีด”
ลาเฟย์ยังพูดถึงฟางเส้นสุดท้ายของเธอ
ปราสาทอาเรนถูกทำลายโดยเคย์เบิร์น
แต่พวกเขาติดอยู่ที่ทางตัน
และสถานการณ์ที่เลวร้ายลงก็ไม่มีความหมายใดๆ
“พวกเราคือผู้รับผิดชอบต่อความยุ่งวุ่นวายนี้
แต่วีดจะเป็นคนเก็บกวาดมัน”
*******
สถานีออกอากาศแต่ละแห่งส่งข่าวเร่งด่วนเกี่ยวกับการสรรหาลอร์ดแห่งจักรวรรดิอาร์เพนและตัดสินใจดำเนินการด้วยการถ่ายทอดสด
– เวลาเที่ยงคืนอีกสองวันจากนี้
พวกเขาจะประกาศรายชื่อลอร์ดอย่างเป็นทางการที่พระราชวังโลกา
– มีผู้เล่นลงทะเบียนรับตำแหน่งลอร์ดในหลายเมืองแล้ว
– แน่นอน เรานึกภาพความเข้มข้นของการแข่งขันในเมืองใหญ่ๆ
ออก
สื่อ CTS และสื่อ
KMC
ร่วมกันลงนามเพื่อออกอากาศการสรรหาผู้ดำรงตำแหน่งลอร์ดหลังจากการประชุมภายใน
ในอดีต
เรียกร้องให้สถานีออกอากาศเป็นกลาง
ดังนั้น
การเชื่อมโยงกับกองกำลังใดกองกำลังหนึ่งจึงถือเป็นจุดยืนที่ยุ่งยาก
ในปัจจุบัน
ความเป็นกลางทางเทคนิคไม่มีความหมายอีกต่อไป
เนื่องจากจักรวรรดิอาร์เพนได้พิชิตภาคเหนือและพื้นที่ส่วนใหญ่ของทวีปกลาง
การเป็นเจ้าของเมืองหมายถึงรายการที่หลากหลายมากขึ้น
และเนื่องจากการแข่งขันกับสถานีออกอากาศอื่น
พวกเขาจึงตัดสินใจลงสมัครตำแหน่งลอร์ดด้วย
– กิลด์ราชสีห์ทมิฬประกาศว่าพวกเขาจะยึดครองเขตทัลเลน
คุณโอ
จูวาน
ฉันคิดว่าพวกเขากำลังปฏิเสธไม่ให้คนอื่นสมัครในพื้นที่นี้
– ความคิดของผมเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม
ผมคาดหวังว่าสิ่งต่างๆ
จะไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง
– ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอ่อนแอลง
แต่กิลด์ราชสีห์กลับมีเงินเก็บสะสมไว้เป็นจำนวนมากไม่ใช่หรือ?
– อาจเป็นเช่นนั้น
แต่การมุ่งเป้าไปที่ภูมิภาคทัลเลนทั้งหมดเป็นเพียงความโลภเท่านั้น
คนรวย
สมาคมที่ร่ำรวย
และบุคคลทั่วไปก็จะสมัครเช่นกัน
– ภูมิภาคทูลเลนเคยเป็นของกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
– ดินแดนในอดีตไม่มีความสำคัญอีกต่อไปแล้ว
เนื่องจากตอนนี้เราอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิอาร์เพน
ในอดีต
มีกรณีของการยึดครองโดยใช้กำลังอยู่บ่อยครั้ง
ในกรณีที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นลอร์ดในจักรวรรดิอาร์เพน
ตำแหน่งลอร์ดจะคงอยู่ตราบเท่าที่ไม่มีเหตุการณ์ไม่สงบที่น่ากังวลเกิดขึ้น
– พวกเขาจึงสามารถรักษาตำแหน่งของตนเอาไว้ได้โดยไม่ต้องอาศัยอำนาจทางทหาร
– ใช่ นี่คือคำสั่งใหม่ของจักรวรรดิอาร์เพน
ดังนั้น
ใครก็ตามที่สามารถจ่ายค่าธรรมเนียมซึ่งผมจินตนาการไว้ว่าจะได้เงินก้อนโต
ก็จะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นลอร์ด
พาร์ท 3
เว็บไซต์ประมูลไอเท็ม
ปรากฏการณ์ประหลาดเกิดขึ้นบนทุกเว็บไซต์ที่โพสต์รายการที่เกี่ยวข้องกับรอยัลโร้ด
ในตอนแรกมูลค่าที่แท้จริงของทองเพิ่มขึ้นมากกว่าสองเท่าของอัตราเดิม
“นี่มันบ้าไปแล้ว
เกิดอะไรขึ้น”
ในสถานที่ประมูลทุกแห่ง
ทองจะถูกขายทันทีที่มีการนำขึ้นมาประมูล
“ฉันจำเป็นต้องขายในช่วงเวลาแบบนี้!”
“เราขายได้ราคาสูงครับ!”
ผู้เล่นขายทองทั้งหมดที่ครอบครองอยู่
ทองเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันของรอยัลโร้ดและจำเป็นสำหรับใช้ในร้านค้า
เว้นแต่ว่ากิจกรรมต่างๆ
เช่น
การซื้อบ้าน
การเดินทางอย่างหรูหรา
หรือการสร้างเรือ
จะไม่มีการขาดแคลนทองหากผู้เล่นออกล่าและดำเนินภารกิจต่อไป
“อะไรนะ? ราคามันขึ้นตอนที่ฉันไม่อยู่เหรอ?”
ราคาตลาดของทองบนเว็บไซต์ประมูลพุ่งสูงขึ้นสามเท่าในช่วงเวลาสั้นๆ
นับเป็นเหตุการณ์ที่น่าตกตะลึง
และเมื่อกลางวันเปลี่ยนเป็นกลางคืน
ราคาตลาดก็พุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“นี่เป็นเพราะการคัดเลือกลอร์ดแห่งจักรวรรดิอาร์เพน!”
ผู้เล่นได้เกิดความตระหนัก
บุคคลผู้มั่งคั่งทั่วโลกต่างขูดรีดทองทั้งหมดที่มีอยู่ในเว็บไซต์ประมูลเพื่อสมัครเข้ารับตำแหน่งลอร์ด
– หัวข้อ : ขายทองล้านเหรียญ
“ฉันได้เปิดประมูลแล้ว
ผู้ซื้อกรุณาดำเนินการประมูลต่อ
กำหนดเวลาประมูลคือ
30
นาทีจากนี้”
ผู้เล่นใช้ระบบการประมูลเพื่อให้ได้ผลตอบแทนที่สูงขึ้น
และราคาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างไม่สมเหตุสมผล
มีคนเสนอราคาสูงกว่ามูลค่าตลาด
แต่ผู้เล่นรายต่อไปจะเสนอราคาสองเท่า
คนรวยในต่างประเทศ
เช่น
จีน
ตะวันออกกลาง
สหรัฐอเมริกา
และมหาเศรษฐีตระกูลผู้ร่ำรวยและมั่งคั่งในยุโรปต่างก็มีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน
พวกเขายอมรับว่ารอยัลโร้ด
ไม่ใช่แค่ความบันเทิงธรรมดาๆ
แต่เป็นพื้นที่ส่วนตัวในชีวิตของพวกเขา
พวกเขาคิดว่าจะไม่มีโอกาสที่ดีกว่านี้สำหรับตำแหน่งลอร์ดอีกแล้ว
มูลค่าของเงินนั้นสัมพันธ์กัน
สำหรับผู้ที่ยินดีใช้เงินนับพันล้านกับกิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจ
ตำแหน่งลอร์ดในจักรวรรดิอาร์เพนนั้นถือเป็นเรื่องธรรมดา
'หมายความว่าฉันจะได้เป็นกษัตริย์เหนือพื้นที่บางแห่งใช่ไหม?'
จักรวรรดิอาร์เพนเป็นที่รู้จักในเรื่องการแทรกแซงลอร์ดในทวีปทางตอนเหนือเพียงเล็กน้อย
พวกเขามีความผ่อนปรนและใจกว้าง
ตราบใดที่มีการจ่ายภาษีเป็นประจำ
สำหรับคนรวยที่กำลังมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ
นี่ถือเป็นโอกาสที่เหมาะสม
“ซื้อทองทั้งหมดซะ
“ราคาไม่สำคัญ”
“10,000 ล้าน?
20,000 ล้าน? นั่นแทบไม่มีค่าเท่ากับอาคารหลังเดียวเลย
ไม่มีอะไรที่ฉันจ่ายไม่ได้”
“ซื้อมากกว่าใครๆ
ก็ได้
ทองที่เหลือจะได้เอาไปลงทุนพัฒนาเมือง”
“ติดต่อผู้เล่นหรือกลุ่มที่มีอำนาจ
มีหลายวิธี
หลอมทองหากคุณหาไม่พบ”
ไม่ใช่ว่ามหาเศรษฐีทุกคนในโลกจะเข้าร่วม
นี่เป็นเพียงส่วนเล็กๆ
เท่านั้น
แม้กระนั้น การแข่งขันระหว่างพวกเขาก็ผลักดันให้ราคาสูงขึ้น
30
เท่า
และผู้เล่นก็ขายทองของพวกเขาโดยไม่มีเงื่อนไข
ผู้เล่นทั่วไปคาดว่าหลังจากการสิ้นสุดการคัดเลือกลอร์ดในจักรวรรดิอาร์เพน
มูลค่าของทองจะกลับคืนสู่ราคาเดิม
พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้โอกาสเช่นนี้หลุดลอยไปได้
โดยที่ทองสามารถขายได้ในราคาที่สูงเกินจริง
ในทันใดนั้น
ทรัพย์สินมูลค่ากว่า
10,000
ล้านทองก็ถูกนำไปประมูลที่ไซต์ประมูล
พระราชวังแห่งโลกา ผู้เล่นจำนวนมากต่างพากันมารวมตัวกันที่สถานที่แห่งนี้
เนื่องจากเป็นพระราชวังของจักรวรรดิอาร์เพน
“ตอนนี้ เราจะเริ่มแต่งตั้งลอร์ดประจำภูมิภาคของจักรวรรดิอาร์เพน”
ฮวายองหยิบประกาศขึ้นมาและวางแผนที่ทวีปเวอร์เซลล์ไว้บนผนัง
ทวีปเหนือและกลาง
สถานที่ทั้งหมด ยกเว้นพื้นที่จำกัด
10
แห่งและเขตฮาเว่น
ถือเป็นเป้าหมายของการแต่งตั้ง
จักรวรรดิอาร์เพนประสบความสำเร็จในการขยายอาณาเขตอย่างรวดเร็ว
มีการถกเถียงกันอย่างมากเกี่ยวกับการแต่งตั้งลอร์ดที่ตัดสินใจโดยระบบการประมูลระหว่างผู้เล่นรวมถึงลัทธิโจ๊กหญ้าด้วย
“เขาไม่ได้แค่ขายตำแหน่งพวกนี้เพื่อเงินเหรอ?”
“ดูเหมือนจะเป็นการแสดงตลกเพื่อสาธารณะเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของเขาเอง
เราสู้เพื่อใคร”
“ไม่มีอะไรจะแจกจ่ายให้ผู้คนที่ต่อสู้เพื่ออาร์เพนเลย
และคุณจะหาเหตุผลมาสนับสนุนการเอาเงินจากผู้ที่พยายามจะเป็นลอร์ดระดับภูมิภาคได้อย่างไร”
มีข้อเสียและคำวิจารณ์มากมายจากผู้เล่น
ในทางกลับกัน
หลายคนยังคงสนับสนุนวีด
“ฉันเกลียดการอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิฮาเว่น
ดังนั้นเราจึงตัดสินใจอย่างมีสติในการต่อสู้
การคาดหวังส่วนแบ่งเป็นความคิดของโจร
เราทุกคนได้รับคะแนนความสำเร็จ
พูดตามตรงแล้ว
เรามีส่วนสนับสนุนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
แต่ถ้าเราประเมินเป็นรายบุคคลแล้ว
ไม่มีใครทำได้ดีเท่าวีด”
“ถ้าไม่มีคุณวีดอยู่ที่นั่น
ชีวิตของเราคงถูกเอารัดเอาเปรียบภายใต้จักรวรรดิฮาเว่น
และไม่มีใครทำอะไรได้
คนพวกนี้ช่างไม่รู้จักบุญคุณต่อสิ่งที่ได้รับมาจริงๆ”
“บรรดาผู้ที่อยู่ท่ามกลางพวกเราตั้งแต่สมัยที่โมราต้าก่อตั้งขึ้นจนถึงปัจจุบันไม่สามารถวิพากษ์วิจารณ์เขาด้วยวิธีเดียวกันได้
เขาได้ลงทุนเงินที่หามาได้ทั้งหมดจนถึงตอนนี้
และทำสำเร็จได้มากมายด้วยมือของเขาเอง…”
“ว้าว… ตอนนี้ผู้คนยังพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับการแต่งตั้งลอร์ดเลย
ดังนั้นเขาไม่ควรยุ่งเกี่ยวกับการแต่งตั้งลอร์ดและปล่อยให้ดินแดนเหล่านี้ว่างเปล่าเหรอ
พวกมอนสเตอร์กำลังจะรุกราน
และใครจะรับผิดชอบ?”
“ถ้าไม่มีเงิน แล้วจะบริหารอาณาจักรที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้ได้อย่างไร
ปรากฏว่าแม้แต่เงินจากการขายกระท่อมสวนน้ำพูยอลก็ยังถูกนำไปลงทุนในกิจการภายใน…”
“คุณหมายถึงทั้งหมดเลยเหรอ?”
“ใช่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลงทุนกันหมด
ฉันสาปแช่งเขาที่ขายกระท่อมท่ามกลางสงคราม
แต่กลายเป็นว่าเขาลงทุนเพื่อพวกเราต่างหาก”
มีการตอบโต้บางส่วนภายในลัทธิโจ๊กหญ้าเช่นกัน
แต่ความคิดเห็นส่วนใหญ่คือให้ไว้วางใจและสังเกตสิ่งต่างๆ
ไปก่อน
ดังนั้นการแต่งตั้งลอร์ดจึงเริ่มต้น!
“ก่อนอื่นเลย เราจะเริ่มการแต่งตั้งลอร์ดเมื่อประชาชนส่วนใหญ่สนใจ
ภูมิภาคบริตเทน”
ฮวายองเริ่มรับสมัครเข้าเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิ
ซึ่งเป็นเมืองสำคัญและเมืองอุตสาหกรรมในภูมิภาคบริตเทน
“ทองพันเหรียญ!”
“เอาล่ะ เรามีทองหนึ่งพันเหรียญ
คนต่อไปคือ…”
ชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมอยู่ด้านหลังยกมือขึ้น
“ทอง 10 ล้านเหรียญ!”
“10 ล้านเหรียญทองเหรอ
โอเค
เรามี
10
ล้านเหรียญทอง”
ฮวารยองตกตะลึงในระหว่างดำเนินการ
ตามมาด้วยชายหนุ่มรูปหล่อที่ตะโกนอยู่ใกล้ด้านหน้า
“ทอง 50 ล้านเหรียญ!”
“ทอง 50 ล้านเหรียญ…”
“ทอง 100 ล้าน!”
มูลค่าที่นั่งของลอร์ดเพิ่มขึ้นทันที
ผู้คนต่างตกตะลึงและมีผู้แข่งขันเพิ่มขึ้นอีกหลายราย
เมืองใหญ่ชื่อเดเนมถูกขายไปในราคา
323
ล้านเหรียญทอง!
เมืองต่อไปนี้มีการขายทองคำโดยเฉลี่ย
200
ถึง
300
ล้าน
เมืองบางเมืองรวมทั้งรัฐอิสระโซมุเร็นมีอิทธิพลอย่างมากต่อพื้นที่ใกล้เคียงและต้องอยู่ภายใต้เขตอำนาจศาลของรัฐบาล
แต่เมืองอื่นๆ
ที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการค้าขายกลับถูกขายไปในราคาสูงถึง
400
ล้านทอง
เมืองที่มีชื่อเสียงซึ่งมีทิวทัศน์
ทะเลสาบ
และแม่น้ำที่สวยงามเป็นพิเศษจะมีค่าธรรมเนียมเพิ่มเติม
เมืองเหล่านี้ได้รับความนิยมมากกว่าเมืองที่มีโรงตีเหล็กและเหมืองแร่
********
การแต่งตั้งลอร์ดที่เริ่มตั้งแต่เที่ยงคืนยังคงดำเนินต่อไปจนถึงวันรุ่งขึ้น
“ตัวข้าประติมากรเด็บส์
ส่วนท่านชื่ออะไร
แล้วอยู่เขตไหนเหรอ”
“ข้าชื่อดาคอย และข้ามาจากหมู่บ้านป๊อกม่า”
“โอเค ข้าเข้าใจแล้ว”
*ขีดเขียน
ขีดเขียน ขีดเขียน*
ประติมากรเดบส์ แกะสลักใบรับรองการแต่งตั้งลอร์ดลงบนหินด้วยตัวเอง
– ลอร์ดแห่งจักรวรรดิอาร์เพน
นักดาบดาคอยได้รับการแต่งตั้งเป็นลอร์ดแห่งหมู่บ้านป็อกม่า
ลงชื่อ จักรพรรดิวีด
“นั่นจะเป็นเหรียญทอง
118
เหรียญ
เหรียญเงิน
80
เหรียญ”
“ขอโทษที ข้านึกว่ามันฟรี”
“ใบรับรองการแต่งตั้งจะถูกสลักไว้เฉพาะเมื่อท่านกลายเป็นลอร์ดเท่านั้น
ท่านไม่จำเป็นต้องสลักถ้าท่านไม่ต้องการ”
“อ่า ฉันจะทำ”
ประติมากรเด็บส์ยังหารายได้จากงานเสริมของเขาด้วย
เนื่องจากต้องล่ามอนสเตอร์ที่เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ
วีดจึงไม่สามารถเข้าร่วมที่พระราชวังโลกาได้
นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องมอบงานประติมากรรมให้กับเด็บส์
– วีด : ทำเสร็จไปเท่าไหร่แล้ว?
“ผมทำเสร็จไปแล้ว
80
ชิ้น
ยังไม่ถึงหนึ่งในสี่ด้วยซ้ำ”
– วัชพืช : ทำต่อไป
“ครับพี่!”
ชายหนุ่มเดบส์เดินตามแบบอย่างของวีด
นับตั้งแต่พวกเขากลายเป็นเพื่อนกันจากการแกะสลักรูปปั้นเฮสเทีย
ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็มั่นคงมาตลอด
วีดแนะนำงานต่างๆ ให้เขา
และบางครั้งก็สอนบทเรียนเกี่ยวกับชีวิตให้เขาด้วย
คุณคิดว่าใครเป็นผู้กำหนดมูลค่าของงานประติมากรรม
คุณคิดว่าจะมีคนยอมรับคุณหรือไม่หากคุณทำงานหนักและขายได้ในราคาถูก
ขึ้นอยู่กับความสามารถของช่างแกะสลักในการขายงานของเขาในราคาสูง
การโกหกนั้นไม่ถือว่าเป็นการฉ้อโกง
หากโกหกแล้วทำให้ผู้อื่นรู้สึกดี
เราต้องทำให้มั่นใจว่าแม้แต่ลูกค้าที่มองเห็นเราเองก็ยังรู้สึกพอใจ
– คุณต้องออมเงินอยู่เสมอ
คุณไม่จำเป็นต้องมีความสุขเมื่อเริ่มใช้เงิน
– คิดเสมอว่าคุณจะนำเงินของคนอื่นมาใส่ในเงินของคุณได้อย่างไร
นั่นคือที่มาของความคิด
– อย่าเปิดเผยต้นทุนการผลิต
แต่ให้เน้นย้ำถึงความพยายามที่ทุ่มเทให้กับผลิตภัณฑ์
สิ่งที่เราผลิตมักเป็นรุ่นจำกัด
แม้ว่าเราจะผลิตสิ่งเดียวกันในวันถัดไปก็ตาม
'อิอิ ถึงฉันให้พี่ใหญ่ไปงานละ
94
เหรียญทอง
ฉันก็ยังมีเหลือติดตัวอีกเพียบ'
เดบส์ยิ้มขณะที่เขากำลังแกะสลัก
ลอร์ดที่ได้รับใบรับรองหินก็ถูกพาไปที่งานเลี้ยงด้วย
ลอร์ดที่ได้รับการแต่งตั้งมารวมตัวกันในห้องโถงสีน้ำเงินอมเขียวและเพลิดเพลินกับอาหารค่ำที่เต็มไปด้วยอาหารเลิศรส
เชฟระดับท็อปของรอยัลโร้ดและวัตถุดิบสดใหม่จากทุกภูมิภาคได้รับการส่งมาเพื่อการประชุมลอร์ดครั้งนี้
“ท่านเป็นลอร์ดแห่งรัฐอิสระเลเดียหรือ? ฮ่าๆ
นั่นใกล้กับป้อมปราการกอร์ดอนของข้ามาก
ข้าตั้งตารอที่จะร่วมงานกับท่าน”
“ผมยินดีเป็นอย่างยิ่ง
พ่อค้าแม่ค้าจะมาและไปบ่อยๆ”
“ข้าได้ยินมาว่าดาบยาวเป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นที่มีชื่อเสียง?”
“ใช่ ดาบที่ผลิตขึ้นในเลเดียมีพลังโจมตีสูงกว่า
5
แต้มและมีความทนทานสูงกว่า
20%
ซึ่งเป็นผลมาจากเหล็กที่ผลิตขึ้นที่นี่”
“ข้าอิจฉาจัง ท่านได้ที่ตั้งที่น่าทึ่งมาก”
ท่านลอร์ดทั้งหลายประพฤติตนอย่างมีศักดิ์ศรี
ดื่มไวน์และสนุกสนานกับงานเลี้ยง
พวกเขาใช้เงินจำนวนมหาศาล
แต่ตำแหน่งลอร์ดก็ไม่ได้ทำให้การใช้จ่ายของพวกเขากลายเป็นความผิดหวังแม้แต่น้อย
ในความเป็นจริง
เงินจำนวนมหาศาลนั้นไม่เพียงพอที่จะได้เป็นนายกเทศมนตรีหรือประธานาธิบดี
แต่ในจักรวรรดิอาร์เพน
ตำแหน่งเหล่านี้จะคงอยู่ตราบเท่าที่ไม่สูญเสียตัวเองไป
“คุณมาจากตระกูลคอนเชิร์นเหรอ?”
“เป็นอย่างนั้นจริงๆ
คุณรู้จักพวกเราไหม”
“ลูกชายคนเล็กของฉันได้เข้ามหาวิทยาลัยที่มูลนิธิของคุณก่อตั้งขึ้นแล้ว”
“อย่างนั้นเหรอ? ฮ่าๆ”
คนร่ำรวยทั่วโลกมารวมตัวกันและแลกเปลี่ยนบทสนทนาอันเป็นกันเอง
บางคนสร้างตัวเองขึ้นมา
แต่ส่วนใหญ่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตเหมือนขุนนางชั้นสูง
ความคิดของพวกเขาตื้นเขินราวกับกำลังคว้าของเล่นสนุกๆ
ในอีกโลกหนึ่งโดยไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป
เหล่าพ่อค้าในสมาคมเมแพนเริ่มเดินไปมาพร้อมกับไวน์ในมือ
“นี่คือไวน์พิเศษจากโมราต้า
ผลิตโดยเอลค์
ผู้ผลิตไวน์กลิ่นหอม
องุ่นที่ใช้ปลูกโดยมิเรทัสเอง”
“โอ้โห…กลิ่นหอมมาก!”
“ไวน์ที่เปรียบเสมือนพระอาทิตย์ตกดิน
รสชาติเป็นอะไรที่ฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อน”
พวกลอร์ดแต่ละคนจิบไวน์และรู้สึกประทับใจ
ไวน์ชั้นดีเช่นนี้ถือเป็นครั้งแรกสำหรับพวกเขา
“ขอแก้วอีกแก้วนะ!”
“สินค้ามีจำนวนจำกัด
แก้วแรกฟรี
แต่ถ้าต้องการแก้วต่อไปต้องจ่ายเงินเพิ่ม”
“จ่ายเพิ่มเหรอ? ไม่มีปัญหา งั้นฉันจะซื้อทั้งขวดเลย!”
บรรดาลอร์ดทั้งหลายต่างพากันซื้อไวน์มาโดยไม่ได้ตั้งใจ
ไวน์พิเศษของโมราต้ามีราคา
50,000
เหรียญทองต่อขวด
แต่กระเป๋าของพวกเขาเปิดออกได้อย่างง่ายดาย
จบเล่ม 53 บทที่
5
ผู้แปล : แอดชิน
เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น