เล่ม
38 ตอนที่ 8: มังกรสมองเสื่อม (Dementia Dragon) แปลโดย RastyMay
เปตรอฟมีความภาคภูมิใจของเขาเอง
“อาชีพที่ดีที่สุดคือหนึ่งในศิลปะ
ภาพวาดที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อนของฉันสามารถทำให้ใครบางคนเข้าใจโลกได้อย่างสมบูรณ์
เออ ประติมากรวีดอาจมีชื่อเสียงและทักษะมากกว่าฉัน แต่มันก็มีข้อยกเว้นอยู่เสมอ”
เขายังไม่สามารถตัดใจจากยูรินได้ วีดอาจเป็นสมาชิกในครอบครัว
แต่เขาก็ยังเป็นคู่แข่งอยู่ดี!
“ครอบครัวในอนาคตของฉันกำลังพัฒนาทางเหนือได้เป็นอย่างดี”
เปตรอฟพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ในความเป็นจริงเขาหวังว่าวีดจะขอบคุณเปตรอฟมากหลังจากรับรู้ถึงความโกลาหลและความสับสนทั้งหมดที่เกิดขึ้นในทวีปกลาง
รูปภาพที่เขาวาดออกไปนั้นทำความเสียหายต่อความสงบสุขของอาณาจักรฮาเว่น
เฉพาะจิตรกรเท่านั้นที่จะมีความพิเศษในพื้นที่นี้
ผลงานของเขาวาดภาพขุนนางชั่วร้าย มันสร้างแรงดลใจและกระตุ้นหัวใจ
การวาดภาพที่เหมือนจริงทำให้ชื่อเสียๆหายๆของขุนนางเพิ่มขึ้น และสร้างภาพแห่งความสับสนในบางแห่ง
เขาทำความเสียหายเล็กน้อยในช่วงแรกๆ
ของการยึดครองโดยอาณาจักรฮาเว่น ดังนั้นชื่อของเปตรอฟจึงเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ผู้เล่น
-เปตรอฟนักเวทย์แห่งสีสัน
-เปตรอฟผู้เล่าเรื่องจิตรกรรมฝาผนัง
“จิตรกรที่วาดฝันหรือถ่ายทอดธรรมชาติที่แท้จริง”
เปตรอฟแวะเยี่ยมสมาคมจิตรกรในโมราต้าเป็นครั้งคราว
มันคือโอกาสที่จะได้พบกับยูริน
“ซื้อภาพวาด ซื้อภาพวาดธรรมชาติ 3 เหรียญเงินหรือถูกกว่า! และฉันจะวาดรูปในเสื้อผ้าราคาถูก!”
“จิตรกรจนๆ กำลังรับซื้อหนังหมาป่า
หากมีรูในหนังแล้วฉันจะซื้อในราคาถูก โปรดช่วยฉันและอย่าขายมันในร้านขายของชำ!”
จิตรกรมือใหม่ทำงานอย่างหนักในการมีส่วนร่วมทางธุรกิจในเมือง
เมื่อแรกเริ่มของรอยัลโร้ด ผู้คนจะไม่สามารถออกจากหมู่บ้านหรือเมืองในช่วงสี่สัปดาห์แรกได้
จิตรกรมือใหม่สามารถฝึกฝนทักษะของพวกเขาในช่วงเวลานี้ซึ่งต่างจากอาชีพอื่น
“อะแฮ่ม วันนี้เธอก็ไม่อยู่ที่นี่เหมือนกัน
เธอจะต้องกำลังวาดภาพความงามทั้งหมดในโลกนี้อยู่ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ”
เปตรอฟหันไปทางเนินเขาจิตรกรอย่างเปล่าเปลี่ยว
ในโมราต้าที่แออัด ถ้าคนไม่ระวังก็จะชนกับผู้เล่นเสมอ
ขบวนของพ่อค้าและสถาปนิกถือพลั่วก็สบตาเขา
แม้จะมีวิกฤตจากอาณาจักรฮาเว่นที่บุกมาทางเหนือ
แต่จำนวนผู้เริ่มต้นในโมราต้าก็เติบโตขึ้นทุกวัน แม้แต่ผู้เล่นเริ่มต้นเลวล 1 ก็ยังวางฐานหินในราชอาณาจักรอาร์เพนในขณะที่เต็มไปด้วยความหวัง
“สถานที่นี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง”
เปตรอฟปีนขึ้นไปบนเนินเขาในขณะที่มองภูมิประเทศของโมราต้า
เมืองที่กลายเป็นศูนย์กลางการค้าในแดนเหนือ
มีอาคารสูงและถนนที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ทางประติมากรรม มันไม่มีธรรมเนียมทางประวัติศาสตร์ที่ลึกซึ้งดังนั้นอาคารจึงมีรูปแบบหลากหลายสร้างวัฒนธรรมขึ้นเป็นสัญลักษณ์ของเมือง
สถาปนิก จิตรกร และประติมากร
เป็นผู้เพิ่มการตกแต่งทั้งหมด พ่อค้าทำธุรกิจและผู้อยู่อาศัยสามารถใช้ชีวิตได้
การผจญภัยทำให้มีเพื่อนและผ่อนคลายในเมืองขณะที่แบ่งปันเรื่องราว
จะมีความสูญเสียมากมายหากเมืองตกอยู่ในภาวะวิกฤติดังนั้นผู้คนจึงมุ่งหน้าไปเพื่อต่อสู้
“มันเป็นอย่างไรกันนะ”
“บางทีพวกเขาอาจจะเป็นจิตรกรภาพเหมือนมืออาชีพมาตั้งแต่เด็ก”
“ความเร็วในการวาดนั้นเร็วมาก
มีหลายสีที่ผสมกันได้ดี นี่ไม่ใช่ทักษะปกติ”
ผู้ชมรวมตัวกันกำลังคึกคัก
“ดูเหมือนว่าจิตรกรกำลังวาดรูป”
ภาพนี้เป็นเรื่องธรรมดาของเปตรอฟ ดังนั้นเขาจึงพยายามผ่านไปโดยไม่สนใจ
จิตรกรหรือประติมากรที่กำลังทำงานจะดึงดูดความสนใจของผู้คน
จิตรกรจงใจนั่งที่มุมถนนในขณะที่แสดงภาพวาดที่น่าสนใจ
หากผู้ชมรวมตัวกันพวกเขาจะได้รับมูลค่าที่สูงขึ้นเมื่องานศิลปะประสบความสำเร็จ
ผู้ชมยังประกอบด้วยลูกค้า เช่นนักรบขอให้วาดรูปลักษณ์ตัวเขา
เปตรอฟไม่สนใจผู้เล่นทั่วไปที่กำลังขายภาพวาด
‘ไม่มีใครจะซื้อภาพวาดของฉัน พวกมันไม่ใช่ประเภทของภาพเขียนที่จะขายในราคาถูก’
เขากำลังจะเดินผ่านไปยังเนินเขาจิตรกร
จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงใสๆของผู้หญิงในหมู่ผู้เข้าชม
“มูลค่าของภาพนี้คือ 30 เหรียญทอง คุณสามารถรับรู้ได้ว่าราคานี้ดีแค่ไหน? ฉันจะบอกคุณล่วงหน้า
แต่ส่วนลดหรือคำขอไม่สามารถยกเลิกได้”
“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”
“หากคุณชำระเงินล่วงหน้าสำหรับการวาดภาพ
คุณสามารถเพิ่มสีสันหรือเพิ่มตัวเลือกได้ซึ่งจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม”
มันเย็นลงไปที่กระดูกสันหลังของเขาในขณะที่เขาได้ยินเสียงนั้น!
ดวงตาของเปตรอฟเปล่งประกาย
‘นั่นเธอ!’
เขาได้พบเธอในภาพวาดปราสาทเซนต์จอร์จ
ประติมากรวีดเป็นพี่ชาย ของคนที่เขาจะใช้ชีวิตด้วยในอนาคต!
‘มันเป็นโชคชะตาที่เราจะพบกันอีกครั้ง’
ในวันที่มีพายุ ครอบครัวที่ขัดแย้งกันสองครอบครัวก็พบกันอีกครั้งที่เนินเขาจิตรกร
พวกเขาอาจเป็นเหมือนโรมิโอและจูเลียตที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม หรือคนรักที่มีความสุขอย่างโนดุลและฮิลเดรัล
เปตรอฟยืนรอขณะที่เธอวาดรูป ที่นี่มีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก
ดังนั้นเนินเขาจิตรกรจึงเปิดให้บริการจนถึงดึก เมื่อถึงรุ่งสางผู้เล่นจะแห่กันไปที่หอคอยแห่งแสง
เพื่อวาดรูปต่อไป
“แล้วเราจะกำจัดสีแดงนี้ได้อย่างไร?
ฉันจะวาดมันด้วยสีเหลืองแทนสีแดง”
“ตอนกลางคืนจะมีราคาสูงขึ้น…โอเคไหม? อุปกรณ์ที่คุณสวมใส่มันบอกว่าคุณมีเงินเยอะ”
“ฉันจะวาดดั้งจมูกของคุณให้เหมาะและยกแนวกรามขึ้น
คุณชอบเรียบๆกว่านี้ไหม? ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมจะเป็น 35% แต่มันจะแยกไม่ออกระหว่างภาพถ่าย”
เขาคอยฟังเธอตัดลูกค้าที่เข้ามา
ผมของยูรินยาวขึ้นตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นเธอ
นักรบหญิงจะตัดผมเพราะมันจะเป็นภาระในการต่อสู้ แต่จิตรกรหรือนักเวทย์สามารถปล่อยผมยาวภายใต้หมวกแหลม
เสื้อผ้าสีย้อมของเธอนั้นเพิ่มเสน่ห์อันบริสุทธิ์
‘ว้าว ฝูงผึ้งเต็มไปหมด
อันที่จริง ...’
ในที่สุดยูรินก็ทำเสร็จและวางเครื่องมือวาดภาพไว้ในกระเป๋าของเธอ
เขารออยู่ครู่หนึ่ง ดังนั้นเปตรอฟจึงกลืนน้ำลายเมื่อเขาเข้าไปหาเธอ
“ขอโทษนะครับ…คุณจำผมได้ไหม”
เสียงเล็กๆสั่นๆ!
มันเต็มไปด้วยความปรารถนาและความชอบ
เปตรอฟได้แสดงภาพวาดที่มีค่าของเขาซึ่งไม่ได้เปิดให้สาธารณชนเห็นกับยูริน
เขามั่นใจว่าเธอจะจำเขาได้
เธออาจจะยังรอเขาอยู่ลึกในใจ
ถ้าเป็นเช่นนั้นการการพบเจอวันนี้เป็นวันที่แสนหวาน!
“เฮ้ คุณเป็นใคร”
“ผมเปตรอฟ….”
“ฮะ?”
“ผมเป็นจิตรกรแสงวารีจากปราสาทเซนต์จอร์จ”
“โอ้ คนที่น่ารังเกียจนั่น?”
“...... .”
รู้สึกเหมือนหอกทิ่งแทงหัวใจของเปตรอฟ
ยูรินก็หัวเราะอย่างสดใส
“แค่ล้อเล่น. คุณสบายดีมั้ย”
วีดรู้จักบุคลิกของเธอเป็นอย่างดีและรอยยิ้มนั้นเกิดขึ้นเมื่อเธอจะจัดการกับใครบางคน
เธอเป็นน้องสาวของเขา แต่บางครั้งเธอก็ทำตัวเหมือนม้าที่ไม่เชื่อฟัง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเธอมีความขุ่นแค้นใจ
เธอก็มีแนวโน้มที่จะไม่ให้อภัย
“แน่นอน. ผมรอที่จะพบคุณอีกครั้ง”
“คุณควรมาพบผมเร็วกว่านี้
เปตรอฟยินดีต้อนรับเสมอ”
“อืมอืม”
เปตรอฟไอและพยายามเปลี่ยนบรรยากาศ
ในอดีตเขาวิพากษ์วิจารณ์พี่ชายของเธอ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่าเธอยังอารมณ์เสียเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ถ้าอย่างนั้นคุณอยากคุยเรื่องภาพเขียนไหม?
สไตล์การวาดภาพที่ทันสมัยในปัจจุบันนี้….”
“คุณเป็นคนอวดดีซินะ?”
เปตรอฟส่ายหัว
วิธีการนี้ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
เขาต้องสารภาพเหมือนคนซื่อสัตย์ ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตของเขา
“ผมรอคอยวันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง
ผมคิดถึงใบหน้าของคุณทุกวัน”
“สตอล์เกอร์?”(ประมาณพวกโรคจิตแอบตาม)
“...... .”
ความคิดที่อคติของเขาดูเหมือนจะไม่ดี
เปตรอฟรู้สึกว่าเขาควรปรับปรุงสถานการณ์
“คุณไม่คิดว่าเสื้อคลุมที่ผมใส่มันดูดีมากหรือ?
หลังจากที่ได้พบกับราชาแห่งโลกจิตวิญญาณและช่วยเหลือจิตวิญญาณแห่งน้ำผมก็ได้รับเสื้อคลุมตัวนี้มา
มันมีความสามารถในการเรียกฝนด้วย มูลค่าของเสื้อคลุมนี้ราคาไม่ถูก….”
“ชายถั่วหมัก?” (หมายถึงผู้ชายที่เห็นคุณค่าของสิ่งของอย่างผิวเผิน พวกเขาถูกครอบงำกับสิ่งที่เห็น
หรือใช้จ่ายไปมากกว่ารายได้)
เปตรอฟพูดไม่ออก
เธอไม่ประทับใจกับความทุ่มเทอย่างสุดขีดของเขา
เขาตัดสินใจใช้สัญลักษณ์แทน
“ผมจะรอพบคุณอีกครั้ง ดังนั้นผมจึงเตรียมภาพวาดที่ฝังเพชร
300 กะรัตไว้”
“คุณไปได้ไหม”
ในตอนนี้ยูรินให้ความสนใจเล็กน้อย ณ
จุดนี้
ในความเป็นจริงเธอก็รู้สึกยินดีที่ได้พบกับเปตรอฟหลังผ่านไปเป็นเวลานาน
เขาสูญเสียไมตรีไปหลังจากที่วิพากษ์วิจารณ์วีดครั้งสุดท้าย เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้บดขยี้คนอย่างนั้น
เปตรอฟถอดกิ๊บติดผมด้วยหยดน้ำออกจากกล่อง
“นี่คือกิ๊บเวทย์มนต์ที่ทำจากน้ำที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลก
ผมคิดว่าความเปล่งประกายสุกใสที่ยอดเยี่ยมนั้นทำให้มันมีค่ามากกว่าเพชร 300
กะรัต”
“ชายผู้นี้น่ากลัว ใช้เงินที่มีค่าขณะที่เด็กกำลังทุกข์ทรมาน…”
“......”
-----------------------------------------------
วีดอยากจะหันหัวกลับ
ดูเหมือนมังกรออสโซเล็ทกำลังสนทนากระหายเลือดด้วยตาของมัน
มันเหมือนสัตว์กินเนื้อที่หิวโหยจ้องมองที่สัตว์กินพืชอย่างไม่มีความหมาย
‘ฉันไม่รู้ว่าควรทำอะไร คิดบวกไว้
ฉันเป็นคนที่ช่วยมันจากการล้างสมอง แน่นอนฉันสมควรได้เงินรางวัล’
น่าเสียดายความคิดของมังกรออสโซเล็ท
นั้นแตกต่างกันเล็กน้อย
- พวกแก
คำสั้นๆ นั้นมีความหมายมากมาย
ดวงตาของวีดสั่นเทา
- สิ่งมีชีวิตที่โง่เขลาที่พยายามจะโจมตีข้า ความสมดุลของพวกแกนั้นบิดเบี้ยว
ข้าจะฉีกร่างของพวกแก มันจะเป็นเกียรติที่จะได้ตายด้วยมือของข้า
วีดต้องการที่จะยอมแพ้ต่อเกียรตินั้น
การแสดงออกที่ยุ่งยากของเขากลับมา
‘มันเป็นสังคมที่คอรัปชั่นจริงๆ
เมื่อคนที่ความซื่อสัตย์อย่างฉันไม่ได้รับสิทธิพิเศษ’
เขาตำหนิเรื่องไร้สาระทั้งหมดในสังคม!
มังกรออสโซเล็ท ที่โจมตีลัทธิเอ็มบินยูจ้องมาที่วีดสองสามวินาที
มังกรเป็นมอนสเตอร์ที่ทำให้สูญเสียความสงบ!
‘นี่คือ…. มังกรจะตระหนักถึงตัวตนของมันทันทีที่เราพูดคำว่ามังกร’
พูดให้ถูกมันเป็นเรื่องยากที่จะพิจารณาออสโซเล็ทในปัจจุบันว่าเป็นมอนสเตอร์ระดับสูง
แต่ทันทีที่มังกรรู้ตัวมังกรจะกางปีกและบิน
จากนั้นมันสามารถพุ่งเป่าลมหายใจของมังกรที่น่ากลัวและเวทย์มนตร์อื่นๆ ไปที่พื้น
มันมีมนต์อัญเชิญอุกกาบาตที่ทำลายล้างได้สองหรือสามเท่า
มังกรเป็นสัตว์ที่ทำให้โลกเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อมันโกรธ
ออสโซเล็ทหนุ่มก็เป็นมังกรที่บ้าคลั่งที่ทำสิ่งที่น่ากลัวเช่นนั้น
‘ฉันปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้’
วีดมีความคิดคล้ายๆ กับลัทธิเอ็มบินยู
สมาชิกอาวุโสไม่กลัวมังกร พระเจ้าเอ็มบินยูของพวกเขามอบเวทมนตร์เพื่อการก่อการร้าย
“แตกดับภายในของผู้ไม่เชื่อ!”
“เจาะผ่านหัวใจ!”
“การพิพากษาพิสุทธ์!”
“ทำลายล้างสวรรค์!”
นักบวชชั้นสูงและนักบวชอาวุโสได้รวบรวมเวทมนตร์และโจมตีมังกร
เกิดการระเบิดครั้งใหญ่และออสโซเล็ท ก็เซ
-โห้ออออ ไอ้พวกมนุษย์….!
มังกรลุกขึ้นด้วยความโกรธและเผชิญหน้ากับนักบวชของลัทธิเอ็มบินยู
ดูเหมือนมังกรจะลืมเขาไปแล้วเพราะตกใจ วีดรออีกครู่หนึ่งก่อนออกไป
“เดินต่อไป.”
“เหลือเวลาอีกไม่กี่นาทีจนกว่าจะถูกล้างสมองอย่างสมบูรณ์
อุทิศชีวิตของเจ้าสู่ความรุ่งเรืองนี้”
คุณลักษณะของนักบวชคือสงบเหยือกเย็น
พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อใช้เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์กับมังกร อัศวินดุร้าย และมอนสเตอร์อันตรายก็ยังคงแห่กันมาเพื่อดึงดูดความสนใจของมังกร
วีดหันกลับและถอยอย่างรวดเร็ว แต่ลัทธิเอ็มบินยูก็สังเกตเห็นเขา
“สิ่งหนึ่งที่เหนือสิ่งใดนั้นขัดกับเจตนารมณ์ของเอ็มบินยู”
“มันตัวใหญ่ หมีโง่ๆตัวใหญ่ที่ทำลายหอคอยของเรา
ถลกหนังมันออกมาและกินมัน”
นักบวชและอัศวินที่เห็นวีดปีนหอคอยชี้ไปที่เขา
วีดทำสิ่งที่ไม่ดี ดังนั้นความเป็นศัตรูจึงเพิ่มขึ้น!
“ฉันต้องวิ่งหนี”
วีดกระโดดขึ้นจากพื้นดิน
สถานการณ์ไม่ดีเลยดังนั้นจึงใช้เวลาเพียง
1 วินาทีในการตัดสินใจหลบหนี มันเป็นการดีที่จะไม่ต่อสู้กับศัตรู
เขาควรล่าถอยและซ่อนตัวในสถานที่ที่เหมาะสมแทน
เขาจะทำงานเฉพาะเมื่อเขาอยู่ในสถานะที่ดีที่สุด!
แต่นักบวชชั้นสูงเฮลเลอร์ แสดงเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์
“อาณาเขตกักกันทาส!”
ตริ้ง!
-ได้รับผลกระทบจากมนต์คำสาปที่ทรงพลัง
- คำสาปนั้นได้รับการหล่อหลอมด้วยอำนาจของผู้ปกครองของลัทธิเอ็มบินยู
เฮลเลอร์
- คุณจะเจ็บปวดอย่างไม่รู้จบและพลังชีวิตลดลงเมื่ออยู่นอกระยะที่กำหนดและวิญญาณที่อ่อนแอของคุณจะต้องทนทุกข์ทรมาน
- ผีที่ตายแล้วอย่างไม่ยุติธรรมจะกระโดดเกาะเนื้อของคุณและคุณจะไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างเหมาะสม
- เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์อันสูงส่งของเฮลเลอร์นั้นหลีกเลี่ยงไม่ได้และไม่สามารถต่อต้านได้
- ความเร็วในการเดินทางลดลง
26%
- พลังชีวิตจะลดลง 1,293 กับทุกย่างก้าวที่คุณเคลื่อนที่
|
ดวงตาของวีดสามารถมองเห็นออร่าสีแดงที่บ่งบอกถึงพื้นที่ที่แน่นอน
หากเขาไปเกินขอบเขตเหล่านั้นเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานจากมนตร์คำสาป
“คำสาปเชี้ยนี่”
ไม่มีทางหนีรอดได้
“มันเหมือนแมวที่ไล่หนูจนตายแล้วยังกินมันอีก….”
วีดจับมอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ๆด้วยมือทั้งสองแล้วโยนมันไปหานักบวชชั้นสูงเฮลเลอร์
แน่นอนว่าเขาไม่เป็นอะไรเลยเมื่อมันถูกเผาไปโดยเวทมนต์ป้องกันของเฮลเลอร์
“ฉันจะไม่ยกโทษให้มัน”
วีดเต็มไปด้วยความโกรธและมุ่งหน้าไปยังลัทธิเอ็มบินยู
แน่นอนว่ามันมีพลังอันมหาศาลกำลังล้อมมังกรอยู่
มีสาวกคลั่งลัทธิ อัศวิน นักบวชและมอนสเตอร์ทุกหนแห่งหลังจากที่หอคอยแห่งท้องฟ้าถล่ม
หากหอคอยไม่พังและกีดขวางถนนก็จะมีกองทหารจำนวนไม่จำกัด
ฐานการผลิตยังคงผลิตสาวกคลั่งและปีศาจต่อไป
วีดถูกล้อมรอบด้วยกองทหารหลายร้อยถึง 1,000 คน เขาไม่สามารถเห็นพวกเขาได้ตั้งแต่เขาอยู่ในใจกลางของศัตรู
“ไม่ว่าข้าจะอยู่อย่างเงียบๆโลกนี้ยังไง
มันก็จะพยายามฆ่าข้าเสมอ หากแกตั้งใจจะรบกวนข้า ข้าก็จะสู้”
หมีดำตัวใหญ่ไม่มีความกลัวและให้ความประทับใจอย่างล้นหลาม!
แม้ว่ามันจะไม่สามารถเทียบได้กับมังกร แต่หมีดำตัวใหญ่เบิ้มก็แยกเขี้ยวใส่
-พวกป่าเถื่อนสกปรกพวกแกสมควรตาย!
----------------------
“ตอนนี้มันสายไปแล้ว
ฉันดูโดยไม่ต้องต่อสู้ได้ไหม?”
“เห้อ ข้ากำลังจะตาย”
นักรบ-1 ยังคงลาดตระเวนต่อไปโดยไม่เข้าใกล้ เขาเห็น หอคอยแห่งท้องฟ้าถล่ม และมังกรกำลังเคลื่อนไหว
ตอนนี้กองกำลังทั้งหมดของลัทธิเอ็มบินยูได้ระดมพล ดังนั้นมันค่อนข้างง่ายที่จะบุกเข้าไปภายใน
แต่นักรบ -1 ไม่สามารถขยับไปจากจุดนั้นได้เลย
- ร่างกายของคุณกำลังเน่าเปื่อย
- พลังชีวิตลดลงอย่างต่อเนื่อง
-พิษจะลดพละกำลังในร่างกายของคุณให้เหลือน้อยที่สุด
คุณไม่สามารถใช้อาวุธหรือทำกิจกรรมอื่น
ๆ
|
ร่างกายของเขาถูกพิษทำลายหลังจากผ่านแม่น้ำ
นักรบ-1 สามารถนอนบนพื้นได้เท่านั้น มันเป็นฉากที่จะทำให้วีดจู้จี้เขา! ในสถานะนี้เขาไม่สามารถต้านทานได้หากลัทธิเอ็มบินยูแทงเขาที่หน้าอก
“ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะไม่ลืมและจะช่วยข้าให้รอด!”
นักรบ-2 ยังคงติดอยู่กับโซ่ในคุก
“ข้าจะไม่ยอมแพ้จนกว่ามันจะจบ ข้ารอดจากสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดเพราะข้าไม่ยอมแพ้ให้กับความหวัง”
พวกผู้คุมพูดกันเอง
“ข้างบนมันเสียงดังไปหน่อยนะ”
“ความแข็งแกร่งของนักบวชนั้นยอดเยี่ยมและมังกรกำลังถูกล้างสมองเร็วกว่าที่คิด”
“แล้วเราจะไม่เตรียมเครื่องสังเวยเหรอ?”
“เริ่มกันเลย.”
นักรบ-2 กำลังจะถูกนำให้กับมังกรที่ถูกล้างสมอง ผู้คุมกำลังโรยเครื่องปรุงรสเหนือนักรบ
-2 ในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่
“คั่วหรือต้ม?”
“พวกมันจะไม่ถูกเผาด้วยแท่งเหล็กร้อนเหรอ?”
“สิ่งสุดท้ายที่ข้าได้ลองมันอร่อย
ทั้งฉ่ำและหวาน”
“มันอร่อยเมื่อสุกเล็กน้อย”
“ฮือฮือ ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่”
นักรบ-3 แกล้งทำเป็นอัศวินเพื่อให้เขาสามารถเดินไปรอบๆ ได้อย่างอิสระ
เขาไม่ได้เข้าไปในเขตสู้รบหรือสำรวจอาคาร เขาได้เรียนรู้จากการเฝ้าดูการกระทำของ วีดและกำลังมองหาสมบัติ
“สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับคำสาป
ที่นี่ไม่มีอะไรผิดปกติและมีหนังสือเกี่ยวกับมนต์ดำด้วย”
นักรบ-3 ขว้างอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับคำสาปลงพื้นดิน หรือทำลายพวกมัน
เฮสไทเกอร์อยู่ในครัวเมื่อผู้คุมลากทาสหญิงเอลฟ์ไป
“ทำอาหาร เพื่อนคนนั้นที่ยังมีชีวิตอยู่
และข้าจะไม่ทำแกเป็นอาหารลงในหม้อเดียวกับผู้ชายคนนั้น คิคิคิ!”
เขาอาจยกย่องให้กับประสิทธิภาพของวีด
แต่เฮสไทเกอร์ไม่สามารถทนต่อความอยุติธรรมได้
“พวกชั่วช้า! คนอย่างแกอยู่ภายใต้ท้องฟ้านี้ได้อย่างไร”
“แกเป็นใคร? อ๊าค!”
เฮสไทเกอร์วิ่งออกไปและสังหารผู้คุมในขณะที่ช่วยพวกเอลฟ์
“เจ้าไม่เป็นไรนะ?”
“ค่ะ พวกเราไม่ได้บาดเจ็บ”
พวกเขาเป็นเอลฟ์ที่สวยงามและเอลฟ์ชั้นสูง
พวกเขาไม่สามารถใช้เวทย์มนตร์ของพวกเขา และแม้แต่ชาแมนก็ไม่สามารถเรียกจิตวิญญาณได้เนื่องจากความเป็นทาส
เฮสไทเกอร์เหวี่ยงดาบและปลดปล่อยพวกเขา
สายตาของเหล่าเอลฟ์จำนวนมากที่ถูกล่ามด้วยโซ่เป็นการดูถูกความงาม!
นอกจากภาพลักษณ์ที่ดีของเขาแล้ว เฮสไทเกอร์ก็ยังมีบรรยากาศของฮีโร่ในภาพยนตร์
เสียงต่ำของเฮสไทเกอร์ ปลูกฝังความศรัทธาในผู้คนที่ได้ยินมัน
“สถานที่นี้อันตราย ข้าจะนำเจ้าออกจากอาราม”
ไม่ว่าสถานการณ์จะอันตรายแค่ไหน เขาเป็นฮีโร่ตามแบบอย่างที่ปกป้องผู้หญิง!
“ไม่ พวกเรายังต้องต่อสู้
เราจะต่อสู้ด้วยกัน”
“พวกเจ้าไม่มีแผนที่ของบริเวณนี้และพวกเจ้าก็ดูเหนื่อยล้า”
“เรารู้สึกเพราะเราเป็นเอลฟ์ ข้าไม่ต้องการจินตนาการถึงปีศาจและการรวบรวมเวทย์มนตร์ที่ชั่วร้ายทั้งหมด
หากเราไม่หยุดยั้งมัน เหล่าเอลฟ์จะไม่สามารถอยู่ได้อย่างปลอดภัยอีก”
“แล้วมันเป็นความคิดที่ดี ที่เราจะไปด้วยกัน”
เหล่าเอลฟ์ชั้นสูงหยิบคันธนูของผู้คุม
มันเปรียบไม่ได้กับธนูที่ทำโดยพวกเอลฟ์ชั้นสูง แต่พวกเขามีอาวุธอีกสองอย่าง นั่นคือเวทมนตร์และจิตวิญญาณ
ธนูจะเพิ่มพลังจิตวิญญาณของพวกเขาหลายสิบเท่า
“เมื่อไม่นานมานี้มีผลกระทบใหญ่
เราจำเป็นต้องช่วยเหลือทาสคนอื่นก่อนที่อาคารจะถล่ม”
“แน่นอน.”
เฮสไทเกอร์และพวกเอลฟ์ยึดอาคารอย่างรวดเร็ว
เอลฟ์ชั้นสูงที่มีรูปร่างผอมเพรียวและมีใบหน้าที่น่ารัก เรียกว่า ลูนารี่ ที่หยุดยั้งไปกับเขาด้วย
และพวกเขาค้นพบโรงงานที่ผลิตพิษ
“มันมีกลิ่นแปลกๆ
ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังทำอะไรบางอย่างโดยใช้ซากศพของมอนสเตอร์ที่เน่าเสีย”
“กลิ่นอันสยดสยองนี้! ยาพิษ
มันเป็นปริมาณที่เพียงพอที่จะทำให้เกิดมลพิษแม่น้ำ ทะเลสาบ และทะเล และหากใช้มนต์ทิ้งสิ่งนี้บนแผ่นดิน
แผ่นดินนั้นก็จะถูกทำลายและสิ่งมีชีวิตจะไม่สามารถอยู่ที่นั่นได้เป็นเวลานาน”
“ลัทธิเอ็มบินยูเป็นที่ที่สยดสยองจริงๆ
ข้ารู้ว่าทำไมท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่กำลังต่อสู้กับพวกเขา”
“ข้าไม่ควรพูดแบบนี้เพราะว่าเราเป็นเอลฟ์
แต่เราควรใช้พิษนี้เพื่อกำจัดพวกเขาดีมั้ย?”
“เจ้าจริงจังใช่มั้ย”
“มันยากที่จะเห็นพวกมันเป็นมนุษย์
พวกมันควรถูกตัดออกไปก่อนที่พวกมันจะกำจัดสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในธรรมชาติ”
วีดคงจะยกย่องเหล่าเอลฟ์ชั้นสูงถ้าเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น
แต่เฮสไทเกอร์คิดสักครู่ก่อนจะส่ายหัว
“ไม่ ข้าเป็นนักรบอหังการของท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่
ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถใช้วิธีที่ขี้ขลาดเช่นนี้ได้”
“แต่ไม่มีวิธีที่มีประสิทธิภาพกว่านี้แล้ว”
“ข้าจะไม่ทำสิ่งใดที่น่ารังเกียจที่จะบ่อนทำลายเกียรติของท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่
ข้าเชื่อในจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และรอให้ท่านเอาชนะลัทธิเอ็มบินยูอย่างเรียบร้อยหมดจด”
ตัวละครดั้งเดิมของเฮสไทเกอร์ไม่ได้เป็นแบบนี้เมื่อเขาอยู่กับโนดุล
โนดุลปฏิเสธอย่างชัดเจนถึงพิษเนื่องจากความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขา
แต่บุคลิกของเฮสไทเกอร์เปลี่ยนไป
เพื่อไม่ให้เป็นภาระกับวีด เขาได้กลายเป็นฮีโร่ที่ซื่อตรงและซื่อสัตย์มากขึ้น
วีดแข็งแกร่งกว่าโนดุล ดังนั้นเฮสไทเกอร์จึงไม่จำเป็นต้องกลัดกลุ้มเกี่ยวกับการเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่ง
เขารู้ว่าวีด จะกวาดพวกมันทั้งหมดออกไป
ถ้าวีดรู้สถานการณ์นี้แล้วเขาจะเสียใจที่เขาฝึกผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ถูกต้อง
เฮสไทเกอร์น่าจะตายเร็วกว่านี้หรือถูกฆ่าเพราะความอิจฉา!
เฮสไทเกอร์มีรูปร่างสง่าผ่าเผยและนักรบผู้ชอบธรรม
ลูนารี่เอลฟ์ชั้นสูงมองเขาด้วยตาที่น่าประทับใจยิ่งขึ้น
“แน่นอน!
เราสามารถชนะได้โดยใช้วิธีการที่เหมาะสม มันเหมือนท่านนักรบพูด”
“จงแผดเผาเหล่าคนชั่วทั้งมวล”
“ข้าจะช่วยท่าน.”
ถ้าวีดรู้สิ่งนี้ เขาจะโจมตีเฮสไทเกอร์จากด้านหลังอย่างไม่ลังเล
และซาฮับใช้ประโยชน์จากความสับสนแล้ววิ่งเข้าไป
“เคล็ดมีดแกะสลัก!”
สาวกคลั่งลัทธิที่ศรัทธามานานแล้วจะยอมรับความชั่วเข้ามาในจิตใจ
ขุนนางที่ถูกควบคุมเดินวนไปมาด้วยสีหน้าไร้วิญญาณ
“คนเหล่านี้ทั้งหมด…พวกเขาทั้งหมดจะตายเพื่อเอแวน”
ซาฮับเหวี่ยงดาบของเขาโดยไม่ลังเลหลังจากคิดถึงเอแวนผู้เป็นที่รักของเขา
ผมสีขาวของเขาปลิวไปรอบ ๆ ขณะที่เขาเชือดศัตรูด้วยการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยม
“ข้าได้รับผลลัพธ์ที่สมบูรณ์แบบ ต้องขอบคุณเอแวน
ที่ทำให้ข้ามีชีวิตอยู่ที่นี่”
มันง่ายเมื่อเขาคิดอย่างใจเย็น
แม้ว่าลัทธิเอ็มบินยูจะพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ แต่ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าเอแวน จะกลายเป็นราชินีแห่งอาณาจักรโรเซนเฮล์ม
เขาต้องดูความรักครั้งแรกของเขา
ให้เอแวนอยู่อย่างมีความสุขในอ้อมแขนของชายอีกคนหนึ่ง ตอนนี้เขาเป็นชายชรา
อาจเป็นการดีกว่าที่ซาฮับจะตายที่นี่แทนที่จะกลับไปสู่โลกดั้งเดิมของเขา
“โอ้ พระเจ้า คะ-ความเจ็บปวดนี่ ….”
และนักบุญอาเฮลลุนได้รับบาดเจ็บสาหัส
เขาเคยเป็นทาสในจัตุรัสกลาง เมื่อหอคอยถล่มลงมา
ว่ากันว่านักบุญจะปรากฏขึ้นเพียงหนึ่งคนในรอบศตวรรษ
พวกเขาเหนือกว่าสันตะปาปา และสามารถใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าเพื่อค้ำจุนชีวิต
ในการผจญภัยดั้งเดิมของโนดุล,
อาเฮลลุนมีบทบาทอย่างมาก
แต่ตอนนี้เขาสามารถตายได้ทุกเมื่อเหมือนชายชรา
กุง กุง
พื้นดินในบริเวณใกล้เคียงของวีดก็สั่นสะเทือนเนื่องจากการต่อสู้
อาเฮลลุนติดอยู่ในกองสิ่งกีดขวางมากขึ้นทุกครั้งที่วีดมีบทบาทอย่างแข็งขัน
“ข้ากำลังทำสิ่งนี้อยู่ท่านนักบุญ”
“พระเจ้า…เราจะดูแลคุณ”
ทาสหญิงสาวกำลังช่วยอาเฮลลุน
เมื่อหอคอยพังอาเฮลลุนใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาในการสร้างเกราะป้องกันรอบๆ
ทาส ถ้าไม่มีมันเป็นโล่ พวกเขาทุกคนก็จะเสียชีวิตทันทีที่ซากปรักหักพังลงมา
จบ เล่ม 38 ตอนที่ 8
ผู้แปล :
Rastymay
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ขอบคุณมากๆๆๆ
ตอบลบเอาอีก หมีดำ
ขอบคุณมากครับ แปลมารัวๆเลย
ตอบลบเยี่ยมเลยครับ
ตอบลบขอบคุณมากค่ะ
ตอบลบขอบคุณคับ
ตอบลบthank you so much
ตอบลบของคุณครับ
ตอบลบ