เล่ม 37 ตอนที่ 5 : จุดจบของวีด แปลโดย Chindanai Y
วีดรู้สึกเสียวสันหลัง
ก่อนอุกกาบาตลูกแรกจะชนภายใน 10 วินาที
'ฉันอาจตายได้จริงๆ'
จำเป็นต้องมีนักเวทย์ระดับปรมาจารย์อย่างน้อย
3 คน เพื่อที่จะอัญเชิญอุกกาบาต
มันไม่ใช่เวทมนตร์ที่ทุกๆคนจะใช้มันได้ ต้องมีการเตรียมตัวกันอย่างยาวนานในการร่ายมันแถมยังมีความแม่นย่ำที่ต่ำอีกด้วย
ดังนั้นมันจึงต้องเสี่ยงดวงเพื่อใช้ในการต่อสู้ ถ้าพวกเขาโชคดี มันจะตกใส่ศัตรู ไม่งั้น
มันจะตกใส่พวกเดียวกันเอง.
วีดคิดว่าทักษะมันต้องคล้ายกันแน่ๆเมื่อเขาใช้มัน
(วีดคิดว่าทักษะที่ใช้เองกับแบบบรรจุใส่กระดาษมันคงคล้ายๆกัน)
แม้ว่าอุกกาบาตจะมุ่งไปที่กองทัพทะเลทราย, กองทัพก็สามารถหนีมันด้วยการขี่ม้าและอูฐเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหาย แม้ว่า
ทาสต่อสู้จำนวน 200,000 จะตายลง แต่นั่นก็จะไม่ใช่ผลกระทบที่ใหญ่นัก
ดังนั้นเขาจึงเกิดไอเดียที่จะทำให้บริเวณนี้ถูกอุกกาบาตตกใส่
"หลีกไปให้พ้น!"
วีดไม่ใช่เพียงคนเดียวที่วิ่งหนีอย่างหน้าตั้ง
เหล่ามอนสเตอร์และปีศาจต่างก็หนีด้วยความตกใจด้วยเช่นกัน
"โอ้, องค์เทพเอ็มบินยู! สุดท้ายแล้วดินแดนแห่งนี้จะถูกทำลาย"
"เข้ามาและฆ่าข้าซะ
ความปรารถนาของข้าคือความตาย!"
แล้วเหล่าสาวกคลั่งก็ได้คำนับลงที่พื้นและกล่าวคำอุทิศตนต่อองค์เทพ
"แด่,ความงดงามของเอ็มบินยู... อั๊ก!"
วีดเหยียบพวกมันและผ่านไปโดยที่เขาไม่เหลียวแล
แต่เขารู้สึกเหมือนว่าอุกกาบาตอยู่ไม่ไกลนัก หลังเขาเริ่มรู้สึกร้อนขึ้น
'อีกประมาณ 5-6 วินาที'
เขาคาดการณ์ถึงช่วงที่อุกกาบาตจะตกลงมา
เขาไม่รู้ว่าถ้าการคาดการณ์ของเขาถูกต้อง แค่ 0.1 วินาทีก็อาจหมายถึงความแตกต่างระหว่างชีวิตและความตาย ฝนและลมกรดได้หายไปหลังจากอุกกาบาตใกล้ตกสู่พื้น
วีดวิ่งห่างออกไปได้อย่างน้อย 1 กิโลเมตร เขากำลังหนีในเส้นทางเดียวกันกับพวกนักบวชแห่งวิหารเอ็มบินยู
แต่เขาไม่มีเวลาฆ่าพวกมัน
ทัศนะวิสัยทั้งหมดของเขาล้วนสว่างจ้า
นั่นหมายความว่ามันใกล้จะชนพื้นโลกแล้ว!
อย่างไรก็ตาม, เขามั่นใจว่ามันจะตกลงข้างหลังเขาอย่างแน่นอน
แต่เขาคงได้รับแรงกระแทกจากพลังทำลายล้าง ไม่ว่ามันจะตกห่างจากเขาแค่ไหนก็ตาม
"โอ้ , ฉันจะตาย มันจะดีหากฉันมีชีวิตด้วยการช่วยเหลือผู้อื่น”
ทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นรอยแยกบนพื้นดินใกล้ๆ
แต่มันแคบเกินไปสำหรับร่างปัจจุบันที่เขาจะเข้าไปได้
"ยกเลิกประติมากรรมจำแลง!"
ประติมากรรมจำแลงถูกยกเลิกและเขาเปลี่ยนจากคนเถื่อนร่างใหญ่สู่ร่างเดิมของเขา
เขาผลักตัวลงในรอยแยกบนพื้นระหว่างที่เขารีบใส่ชุดเกราะ
"หลับตาอดทน!
ป้องกันสัมบูรณ์! และ นี่ก็ด้วย กายาเหล็กกล้า!"
มันเป็นทักษะป้องกันที่เขาใช้ในวันแรกๆที่เติบโตขึ้นบนทะเลทราย
แต่เขาไม่ได้ใช้มันนานมากแล้ว นี่แสดงถึงสัญชาตญาณเอาตัวรอดที่ยิ่งใหญ่ของเขา
และอุกกาบาตก็ปะทะกับพื้นดิน
จุดตกของมันอยู่ไม่ไกลจากรอยแยกที่วีดตกลงไปตอนแรก
เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่หลังจากการชน
เศษต่างๆถูกพัดพาไปและมีพายุเปลวเพลิงขนาดใหญ่เกิดขึ้น
ไม่นานนักก็มีคลื่นกระแทกผ่านพื้นดินเหมือนกับสึนามิ
|
พลังชีวิตได้ลดลงอย่างมาก เนื่องจากผลกระทบต่อจิตวิญญาณของท่าน
ป้องกันสัมบูรณ์ ช่วยให้ท่านไม่หมดสติลง
ท่านเสียพลังชีวิต 48% ภายในครั้งเดียว
ร่างกายของท่านได้รับบาดเจ็บสาหัส
ทักษะการต่อสู้ได้ลดลงอย่างมาก
ขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ท่านจะอ่อนแอเนื่องจากความเจ็บปวด
|
มันยากที่จะเห็นกล่องข้อความที่ปรากฏขึ้นบนหน้าเขา
พวกมือใหม่คงจะวิ่งหนีด้วยความกลัวเมื่อเห็นข้อความนี้
พลังชีวิตของวีดลดลงไป 354,000 ในครั้งเดียว ในขณะเดียวกัน
เขาก็กระเด็นออกห่างภัยพิบัติด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงเหลือพลังชีวิตเพียง 38,000
เท่านั้น หากเขาไม่ได้เสริมพลังชีวิตจากพรของมิ-เน่ นั่นมันจะอันตรายมากจริงๆ
วีดถอนหานใจภายในรอยแตกบนพื้นดิน
“ดูเหมือนว่าฉันจะรอดมาได้นะ
ทั้งหมดนี้เพราะฉันไม่มีโชค ฉันจำเป็นต้องทำงานให้หนักขึ้นเพื่อประโยชน์ของคนอื่น
ฉันต้องกลับไป ราชอาณาจักรอาเพนกำลังอยู่ในอันตราย”
คลื่นกระแทกและสายลมร้อนๆพัดผ่านเขาไป
เปลวเพลิงขนาดใหญ่ได้ปกคลุมพื้นดิน
|
พลังชีวิตได้ฟื้นฟูด้วยออร่าแห่งไฟ
|
|
เทพีแห่งผืนโลกมิ-เน่ ได้อวยพรคุณ
พลังงานจากผืนโลกได้ฟื้นฟูพลังชีวิตและพละกำลังของคุณ
เมื่อพลังชีวิตเหลือน้อยกว่า 20% อัตราการฟื้นฟูจะเพิ่มขึ้น 4 เท่า
|
วีดฟื้นฟูพลังชีวิตและพละกำลังโดยการใช้ไฟและพรของมิ-เน่
นี่เป็นสถานการณ์ที่เขาจะตกอยู่ในอันตรายหากถูกจับไปโดยศัตรู!
'อุกกาบาตควรจะฆ่าพวกมันได้เยอะ
แต่บางคนกำลังนึกถึงการโต้กลับ มันช่างเป็นการโจมตีที่น่ากลัวอย่างแท้จริง
ศัตรูที่อยู่ข้างนอกควรจะพังทลาย เพื่อที่ฉันจะสามารถกำจัดพวกมันได้ง่ายๆ'
ความคาดหวังเกี่ยวกับปริมาณการตายของวีดเพิ่มขึ้น
10 เท่า
'มันช่างน่าเศร้า
ฉันน่าจะเก็บคัมภีร์นี้ไว้ใช้กับพวกกิลด์เฮอร์มิส'
เขาเสียใจที่ใช้คัมภีร์ในตอนนี้
มันไม่ได้หามาได้ง่ายๆแต่เขาใช้มันง่ายเกินไป
'แม้ว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจบภารกิจ'
วีดโผล่หัวออกมาจากรอยแยก หลังจากพลังชีวิตเขาฟื้นฟูถึง
6% ร่างกายของเขายังไม่แข็งแรง
แต่เขาต้องการสังเกตศัตรู
"การปกป้องของเอ็มบินยูช่างยิ่งใหญ่และพระองค์จะช่วยพวกเราให้รอดพ้นจากการทำลายล้างทั้งหมด"
"ทำลาย! ทำลาย!
ทำลาย!"
ผลกระทบจากอุกกาบาตไม่มากเท่าที่เขาคาดการณ์ไว้
นักบวชอาวุโสได้ใช้เวทย์ป้องกันพิเศษ
|
พลังศรัทธาอันศักดิ์สิทธิ์ได้ต้านทานการทำลายล้าง
|
โล่ยังช่วยปกป้องมอนสเตอร์และเหล่าสาวกคลั่งจากการโจมตีด้วยเช่นกัน
ทักษะที่ขี้โกง! แต่ข้อเสียของมันคือมันใช้เวลาร่ายนาน แต่นักบวชแห่งการลงทัณฑ์ก็ได้ทำมันสำเร็จเพื่อปกป้องพวกมันเอง
นี่ทำให้นักบวชจำนวนมากรอดชีวิต
แต่กองทัพเอ็มบินยูได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงเช่นกัน
อุกกาบาตตกใส่ใจกลางกองทัพ ทำให้ไพร่พลจำนวนมากถูกเปลี่ยนกลายเป็นฝุ่นทันที
อานุภาพจากการปะทะนั้นรุนแรงมากจนทำให้ภูมิประเทศพังทลายและไพร่พลมากมายถูกกำจัดจนหมดสิ้น
หลายคนพิการและไม่สามารถสู้ได้อีกต่อไป แม้จะยังคงมีชีวิตอยู่ก็ตาม
เหมือนกับวีด , พวกมันไม่สามารถหลบหนีจากการเป็นเหยื่อของภัยพิบัติขนาดใหญ่ได้
หากไม่ได้การช่วยเหลือจากเวทมนตร์ของนักบวช กองกำลังหลักของกองทัพเอ็มบินยูจะถูกกำจัดออกไป
โดยเฉพาะจำนวนของปีศาจที่มาจากประตูแห่งนรกได้ลดลงเหลือแค่หนึ่งในสาม
ประตูยังคงเปิดอยู่แต่ว่าอุกกาบาตทำให้ปีศาจไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีนัก
วีดอยู่ค่อนข้างใกล้กับขอบโล่
อัศวินแห่งความโหดร้ายและมอนสเตอร์จ้องมาที่ตาของเขา
"เครื่องสังเวย!
ซ่อนตัวอยู่ที่นั่น!"
"งะ-ไง?"
วีดพยายามกลับลงสู่พื้นอีกครั้ง
เหมือนเขาเล่นตีตัวตุ่น พลังชีวิตของเขาต่ำมาก ดังนั้นมันจะแย่ หากเขาต้องต่อสู้อีกครั้ง
ช่วงเวลาสั้นๆได้ผ่านพ้นไป อัศวินแห่งความโหดร้ายและมอนสเตอร์ไม่ได้มุ่งมาหาเขา
'พวกมันกำลังทำอะไรอยู่?'
เขาสังเกตเห็นว่าพวกมันไม่อยากออกไปจากขอบเขตของเวทย์ป้องกัน
'หากสิ้นสุดการโจมตี
เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ก็จะหยุดเช่นกัน'
ความพินาศจากอุกกาบาตยังไม่หายไป
ทะเลเพลิงยังคงปกคลุมพื้นดินเหมือนลาวาที่กำลังไหล อย่างไรก็ตาม , กองทัพก็ยังระมัดระวังแม้อยู่ในข่ายเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์
สัญชาตญาณของวีดคมเหมือนมีด
'คนพวกนี้ไม่ได้บ้า'
นักบวชเอ็มบินยูจะไม่แสดงอะไรที่โง่เขลาออกมา
'อย่าบอกฉันนะว่า...'
เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า
ท้องฟ้าได้กลายเป็นสีแดงอีกครั้ง และเห็นก้อนกรวดเล็กๆจำนวนมาก
พวกมันใหญ่ขึ้นและเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
"มันไม่ได้มีแค่ลูกเดียว!"
ผลลัพธ์นั้นได้แตกต่างจากการใช้เวทย์อัญเชิญอุกกาบาต
โดยปกติ จะมีเพียงอุกกาบาตขนาดกลาง 1-2 ลูกเท่านั้นที่ตกลงมา
พลังของนักเวทย์มีความสำคัญเมื่อมีการอัญเชิญ
แต่มันก็ขึ้นอยู่กับโชคด้วยเช่นกัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมอุกกาบาตจึงถูกอัญเชิญได้โดยนักเวทย์อาวุโสเท่านั้นและพลังของมันอยู่ก็สมควรอยู่ในระดับนั้น
(ยิ่งแก่ยิ่งเชี่ยวชาญด้านเวทย์)
อุกกาบาตที่ใหญ่ที่สุดตกลงมาก่อนที่ลูกอื่นๆจะตามมาติดๆ
สมองของวีดทำงานอย่างรวดเร็วเหมือนคอมพิวเตอร์และการคำนวณก็เสร็จสมบูรณ์!
สถานการณ์ที่เงียบงัน คำพูดที่เปล่งมักเป็นลางร้ายเสมอ
คัมภีร์อัญเชิญอุกกาบาตนั้นเป็นกับดักที่ล่อให้เขาฆ่าตัวตาย
เขาสบถด่านักเวทย์ร็อคเดอริก ข้อสรุปที่ดีที่สุดของเขาคือการโยนความผิดให้คนอื่น!
"มันยากที่จะรอดจริงๆ"
ไม่ว่าอย่างไร, เขาไม่ควรที่จะยอมแพ้
วีดออกจากรอยแตกบนพื้นโลกและมุ่งหน้าไปสู่ทิศทางที่กองทัพทะเลทรายที่กำลังรอ
เนื่องจากอยู่ไกลจากอุกกาบาตมากที่สุด เขาเหลือพลังชีวิตเพียง 6% ดังนั้นผลกระทบที่คล้ายๆกับลูกแรกจะฆ่าเขาลงทันที
'ฉันจะตายอย่างไม่มีเงื่อนไข'
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมกองทัพเอ็มบินยูถึงไม่พยายามที่จะหยุดวีด
พวกเขาเพียงมองและจ้องดู พวกมอนสเตอร์ที่ไม่ได้อยู่ภายใต้ความคุ้มครองจากนักบวชก็กระจายไปทุกทิศทางเหมือนขยะ
อุกกาบาตลูกใหม่จะปะทะกับกองทัพเอ็มบินยู
เป็นไปไม่ได้ที่จะเลี่ยงความเสียหาย
'ความตายมากมาย
คนเหล่านั้นจะอยู่ได้ไม่นาน'
มันเหมือนกับวีดที่ขโมยนมจากเพื่อนในโรงเรียนประถม
เขาเดินอย่างทุลักทุเลผ่านเปลวเพลิง พลังชีวิตกำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ต้องขอบคุณเปลวเพลิงเหล่านี้
แน่นอนว่า เขายอมแพ้ต่อการสารรูปแห่งเกียรติและศักดิ์ศรีของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งทะเลทราย
"ทุกคนจงสรรเสริญ
พระเจ้าเอ็มบินยูกำลังแสดงพลังของพระองค์"
"ความแข็งแกร่งของเอ็มบินยูกำลังลงมาจากสรวงสวรรค์"
ผู้ติดตามของเอ็มบินยูปิติยินดีต่ออุกกาบาตที่แสนอันตรายซึ่งกำลังตกมาจากท้องฟ้า
พวกเขาไม่โทษวีดสำหรับมัน วิหารเอ็มบินยูกำลังตะโกนสรรเสริญอยู่
อุกกาบาต 3-4 ลูก ตกจากท้องฟ้าในเวลาเดียวกัน!
พวกมันจะชนในทิศทางที่ต่างกัน หนึ่งลูกอยู่ไม่ไกลจากหลังของวีด , หนึ่งลูกอยู่ใกล้แม่น้ำ และหนึ่งลูกจากทางด้านขวา
กองทัพเอ็มบินยูกระจายอยู่ใกล้ๆป้อมปราการดัลมอร์เพื่อโจมตี
อุกกาบาตที่ตกใกล้แม้น้ำจะต้องโดนวิหารเอ็มบินยูอย่างแน่นอน.
"ฉันควรเลี่ยงความเสียหายได้ที่ไหนล่ะ?"
สายตาของเขามองเห็นอุกกาบาตเพลิงได้อย่างชัดเจน
ดังนั้นจึงไม่มีเวลาลังเล
"ให้ตายเถอะ ,
ฉันไม่รู้เลย"
วีดโยนตัวเองลงรอยแยกและเขาจับหน้าผาระหว่างตกลงมา
หลังจากนั้น ผลกระทบลูกใหญ่ได้กระแทกมาสู่ร่างกาย
"เฮือกกก!"
|
ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
พลังชีวิตลดลงไป 48,973
ป้องกันสัมบูรณ์ได้ป้องกันความเสียหายที่เกิดจากแผ่นดินไหว
ตอนนี้ 'คำสาปความเจ็บปวดและทารุณ' กำลังลดพลังชีวิตสูงสุดของท่าน
ท่านเหลือพลังชีวิตเพียง 1.6%
ความทนทานของชุดเกราะลดลง
อาการบาดเจ็บที่ขาแย่ลง
เกิดความเสียหายจากเลือดไหล
พลังชีวิตได้ลดลง 974 ทุกวินาที
|
"ฉะ-ฉันยังรอด
บ้าหน่า"
หากเขาไม่มาเดินอย่างโซเซบนพื้นดินเพื่อดูดซับไฟ
เขาจะต้องตาย วีดปืนขึ้นมาบนหน้าผาและจ้องมองไปที่ท้องฟ้า
อุกกาบาต 6 ลูก ที่สามารถเห็นได้บนท้องฟ้า
เขารู้สึกแย่กับสุดยอดเวทมนตร์อัญเชิญอุกกาบาตแล้วจริงๆ นี่เป็นข่าวดีในเวลานี้
อุกกาบาต 4 ลูกไปยังทิศทางที่ต่างกัน
พวกมันมุ่งไปยังตำแหน่งเมืองหลวงของอาณาจักรเบเนอร์
และอีก2ลูกกำลังใกล้วีดจากด้านหน้า เขาไม่รู้ว่าจะหล่นตรงไหน
แต่ความเสียหายจะเกิดขึ้นในพื้นที่ขนาดใหญ่
"ไปกันเถอะ"
วีดปรากฏตัวจากรอยแยกอีกครั้ง
นี่เป็นครั้งแรกที่อุกกาบาตกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้
มันจะไม่ฆ่าหากเขาเดินหน้าไปอีกเล็กน้อย จะมีการระเบิดครั้งใหญ่
แต่เขาก็สามารถดูดซับพลังแห่งไฟได้
หากกองทัพเอ็มบินยูได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและเขาหาวิธีรอดไปได้
เขาจะเป็นผู้ชนะสงคราม
แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือโอกาสในการรอดชีวิตของเขาไม่สูงมากนัก
|
พลังชีวิตกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง
คำสาป ' มรดกเลือด ' จะลดการฟื้นฟูพลังชีวิตลง
19.7%
คำสาป ' กายาทมิฬ ' ทำให้ความอดทนของท่านอ่อนแอลง
คำสาป ' สัญญาวิปราสแห่งความมืด ' ทำให้ความต้านทานต่อเวทมนตร์ของท่านอ่อนแอลง
|
การบาดเจ็บของวีดรุนแรงเกินกว่าที่การรักษาจะตามทัน
คำสาปบนร่างกายยังไม่หายไป
ร่างกายที่แข็งแกร่งและเต็มไปด้วยพละกำลังทำให้เขาก้าวเดินต่อไปได้แทนที่จะต้องตายตรงนี้
กองทัพเอ็มบินยูกำลังรอด้วยความยินดี
หลังจากที่เขาตายอย่างทรมาน การบาดเจ็บของเขาหมายความว่าเขาไม่สามารถสู้ได้แม้กระทั่งอัศวินหรือมอนสเตอร์
หากพวกมันเดินออกมาจากข่ายเวทย์ป้องกัน
และตอนนี้วีดสิ้นหวังอย่างแท้จริง
"ฉันเดินต่อไปไม่ไหวแล้ว"
ภูมิประเทศเปลี่ยนไปอย่างมาก
จากการปะทะของอุกกาบาตที่ตกสู่พื้น ช่องว่างระหว่างพื้นดินเริ่มใหญ่ขึ้น
วีดต้องหลีกเลี่ยงอุกกาบาตและเติมพลังชีวิตด้วยไฟ แต่ก็ไม่สามารถข้ามรอยแยกที่มีขนาด
20 เมตรได้ เป็นไปไม่ได้ในการก้าวข้ามหรือย้อนกลับไป
"มันจบแล้วละ"
ความเสียหายจากเลือดไหลยังคงดำเนินต่อไป
อุกกาบาตจะตกสู่พื้นเร็วๆนี้ และเขายังต้องเพิ่มพลังชีวิตของเขา วีดมองท้องฟ้าด้วยสายตาเศร้าๆ
อุกกาบาตยักษ์ที่กำลังลุกไหม้นั้นมองเห็นอย่างชัดเจน
"ภารกิจจะล้มเหลวและชีวิตของฉันจะหายไปภายใน
30 วินาที"
ในช่วงเวลาสุดท้าย , ความทรงจำต่างๆได้ผ่านจิตใจของคนเหมือนภาพลวงตา
นั่นกำลังเกิดขึ้นกับวีดในตอนนี้
ภารกิจโนดูลและฮิลเดรันในทะเลทรายและทะเลที่เขาได้มีประสบการณ์ร่วมกันกับซอยูน ความทรงจำการกวาดล้างทวีปด้วยกองทัพทะเลทรายเท่านั้น
"นี่เป็นเวทีที่เหมาะสมกับการตายของฉันสินะ
ฉันไม่ได้อยู่ตามลำพัง”
วีดยอมตายอย่างสงบ
พลังชีวิตของเขาเพิ่มขึ้นไม่มากนัก ดังนั้นเขาไม่สามารถรอดจากการชนของอุกกาบาตได้
แม้ว่าเขาจะรอดจากอันตราย เขาก็อยู่ในใจกลางของกองทัพเอ็มบินยูอยู่ดี
"นี่เป็นการตายที่น่าจดจำที่สุดแล้ว"
วีดนอนบนลงพื้นและมองท้องฟ้าอย่างว่างเปล่า
เขาต้องการดูอุกกาบาตตกและตายอย่างสวยงาม
ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดงอย่างสมบูรณ์
และอุกกาบาตลูกใหญ่ ลูกเล็กกำลังตกลงสู่พื้น นี่เป็นภาพที่หาได้ยากจากที่อื่น
ทันใดนั้นวีดรู้สึกถึงบางสิ่งมาแตะที่จมูกเขา
"พุฮี่!"
มีกลิ่นเหม็นที่ยากจะต้านทาน
"อูฐแบคเทรี่ยน
ไปให้พ้น"
"พูฮุฮุฮัง!"
"อูฐแบคเทรี่ยน แกเหม็นมาก
แกควรจะทำความสะอาดนะ.....อูฐแบคเทรี่ยน ทำไมแกมาอยู่ที่นี่ได้ละ?"
วีดลุกขึ้นและเห็นอูฐแบคเทรี่ยนที่สกปรกอยู่ข้างๆเขา
ความหวังเริ่มลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งในดวงตาที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
เจ้าอูฐแบคเทรี่ยนซ่อนตัวในป้อมปราการดัลมอร์ตามคำสั่งของวีด
'เยี่ยมเลย ,มันยากที่จะสู้กับพวกมัน'
นักรบ-1 , นักรบ-2 และ ประติมากรรมสลักชีพตัวอื่นๆต่อสู้แยกกัน
แต่อูฐแบคเทรี่ยนและวีดเป็นหนึ่งเดียว เขาจะเตะด้วยขาหลังระหว่างสู้กับมอนสเตอร์ นอกจากนี้ยังสังเกตดวงดาวและดมกลิ่นน้ำเพื่อหาเส้นทางบนทะเลทรายอีกด้วย
"เร็วอีก!
เร็วขึ้นอีก!"
วีดจะทำให้มันวิ่งไม่หยุดเพื่อให้ถึงจุดหมายในเวลาสั้นๆที่สุดอีกด้วย
"ดีมาก"
มันรู้สึกดีมาก เมื่อไหร่ก็ตามที่อูฐแบคเทรี่ยนได้รับคำชมเชย
มันจะได้กินแครอทขนาดพิเศษ 2-3 ชิ้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา มันก็ติดตามวีดอยู่เสมอ แม้ใบหน้าของมันจะไม่สามารถแสดงอารมณ์ใดๆก็ตาม
แต่ระหว่างเฝ้าดูการเติบโตของวีดในทะเลทราย
มันก็คิดว่าชีวิตของวีดสำคัญมากกว่าชีวิตตัวเอง
'นั่นมันอะไรน่ะ?'
เจ้าอูฐแบคเทรี่ยนรู้สึกถึงอันตรายเมื่อท้องฟ้าสีดำเปลี่ยนเป็นสีแดงจ้า
'เจ้านายตกอยู่ในอันตราย'
มันรู้ว่าอุกกาบาตกำลังตกมายังทิศทางของวีด
อูฐแบคเทรี่ยนได้ตกเป็นเป้าหมายของพวกอัศวินและมอนสเตอร์
"เอ็มบินยูจะมอบความเมฆตาที่พิเศษแก่เจ้า
จงเผาและกินอูฐนั่นซะ"
"จับกุมอูฐตัวนั้นและกินมันซะ!"
กองทัพเอ็มบินยูกระโจนใส่อูฐแบคเทรี่ยน
มันวิ่งผ่านศัตรู
ช่วยไม่ได้ที่จะบาดเจ็บ มันได้ซ่อนตัวจากแรงกระแทกของอุกกาบาตอย่างปลอดภัยและเริ่มค้นหานายท่านของมัน
และสุดท้ายก็พบเจอวีด
มันตั้งใจที่จะจูบบนจมูกของเขา
(ภักดีมากๆ
เสี่ยงชีวิตมาหาเจ้านาย แต่เสียดายตัวเหม็นไปหน่อย555)
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
"เยี่ยมเลย ,
ฉันบอกว่าให้แกรอ แต่แกก็เบื่อและมาที่นี่
"พูฮัง!"
"อย่างไรก็ตาม
นี่สุดยอดมาก"
วีดขึ้นควบอูฐแบคเทรี่ยน
อูฐแบคเทรี่ยนถอยหลังก่อน 2-3 ก้าว ก่อนจะวิ่งและกระโดดผ่านรอยแยก 20 เมตร นี่เป็นอุปสรรคที่ไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าอูฐแบคเทรี่ยน
"เร็วอีก!
วิ่งให้เหมือนว่านี่เป็นดินแดนทะเลทราย!"
อูฐแบคเทรี่ยนรู้ว่าอุกกาบาตกำลังตกลงมา
มีเวลาเหลือเพียง 10 วินาทีเท่านั้น
มันแบกวีดแล้ววิ่งด้วยความเร็วที่เทียบเท่าลม
มันกระโดข้ามรอยแยกบนพื้นดิน , หิน และกองทัพเอ็มบินยู
พละกำลังของอูฐแบคเทรี่ยนถูกเติมเต็มระหว่างผ่านเปลวไฟ
พลังชีวิตของวีดก็ฟื้นฟูด้วยเช่นกัน
วีดหันไปมองรอบๆและด้านหลังของอูฐขณะวิ่ง
อุกกาบาตที่มีหางยาวกำลังตกใส่กองทัพเอ็มบินยู
"ไปตรงนั้น!"
"พูฮุฮุฮัง!"
|
กระดูกทั้ง 31 ชิ้นในร่างกายของท่านได้หักลง
ท่านจะรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่คุณขยับ ดังนั้นพฤติกรรมที่กระทำปกติ
เป็นไปไม่ได้ที่จะทำ
พลังชีวิตจะฟื้นฟูอย่างช้าๆ
|
วีดและอูฐมาถึงบริเวณเปลวเพลิงที่อุกกาบาตลูกแรกได้ตกลงมา
อุกกาบาตได้ทิ้งร่องรอยขนาดใหญ่ไว้บนพื้นดิน
หลุมลึก 400 เมตรก่อตัวขึ้น และมีทะเลเพลิงรอบๆหลุม!
ร่างกายของวีดและอูฐสั่นสะเทือนเพราะคลื่นกระแทกจากอุกกาบาตลูกต่อมาที่ตกสู่พื้น
|
มันยากที่จะฟื้นฟูความเสียหายจากแรงกระแทก
พลังชีวิตลดลงอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากการสั่นสะเทือนของโลก
อูฐแบคเทรี่ยนได้ดูดซับความเสียหายบางส่วน
พลังชีวิตได้ลดลง 5,838
ป้องกันสัมบูรณ์ได้บล็อกความเสียหายเพิ่มเติม
ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัสทั่วร่างกาย
ความเสียหายจากอาการเลือดตกแย่ลง
เป็นไปไม่ได้ที่ท่านจะเดิน
พลังชีวิตสูงสุดลดลง 14% เป็นระยะเวลา 2 วัน
|
มันเป็นช่วงที่เขาพึ่งรอดชีวิต!
วีดเกือบตายและเขาอยู่ในสภาพที่กึ่งเป็นกึ่งตาย
เจ้าอูฐแบคเทรี่ยนก็ล้มลง
เนื่องจากความเหนื่อยล้าและบาดเจ็บ ถึงอย่างนั้นสีหน้าของมันได้แสดงถึงความพอใจเพราะมันได้ช่วยชีวิตวีดเอาไว้
อูฐเเบคเทรี่ยนหลับตาลง และรอความตาย
มันเหลือพลังชีวิตแค่ 13% โดยขาหน้าและขาหลังได้รับบาดเจ็บ
มันจึงไม่สามารถที่จะลุกขึ้นมาเดินได้ อูฐที่ไม่สามารถเดินได้อีกต่อไปนั้นหมายถึงความตาย
แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยชีวิตของวีดไว้
"ฉันจะหยุดอยู่ที่นี่ไม่ได้"
ก่อนหน้านี้ วีดได้ยอมแพ้ต่อชีวิต
เขาไม่ได้เห็นวิธีรอดชีวิตโดยตรง
"ฉันเอาตัวรอดมาได้สองครั้ง
ดังนั้นฉันไม่มีเหตุผลที่จะหยุดในตอนนี้ได้
ชีวิตไม่ได้เป็นสิ่งที่หามาได้ง่ายๆ"
เขาใช้พรของเทพีแห่งผืนโลก มิ-เน่
ในความพยายามที่จะฟื้นฟูพลังชีวิต
"ฉันนี่เหมือนผักเลยนะ"
วีดไม่สามารถลุกขึ้นมาได้
เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างรุนแรงและกำลังจะตายในไม่ช้า
ดังนั้นการฟื้นฟูของเขาจึงได้รับผลกระทบ มันช่างโชคร้าย
แต่เขาไม่สามารถขยับไปไหนได้ระหว่างที่อุกกาบาตกำลังตกใส่กองทัพเอ็มบินยู
"ฉันจะตายเมื่ออุกกาบาตตกลงมา"
เขาเหลือเวลาเพียงไม่กี่นาที
มันเป็นช่วงเวลาที่สั้น เขาจำเป็นต้องหาวิธีเอาตัวรอด
สิ่งสำคัญที่สุดเกี่ยวกับแผนการ
"หนูจนตรอก" คือ ความสามารถในการเอาตัวรอดต่อสภาพแวดล้อมต่างๆของวีด
เขามาถึงขีดจำกัดหลังจากภัยพิบัติและวิกฤตจากการอัญเชิญอุกกาบาต
แม้ว่ากองทัพเอ็มบินยูค่อนข้างดื้อด้านก็ตาม
ความภาคภูมิใจของเขาก่อให้เกิดผลลัพธ์ด้วยเช่นกัน
มันทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับตัวเขาเอง
'ฉันทำดีที่สุดแล้ว'
มีภารกิจบางอย่างที่วีดต้องดิ้นรน เขาใช้ประติมากรรมและสิ่งต่างๆในบริเวณใกล้เคียงเพื่อตอบโต้ศัตรู
เขานำกองทัพของดาร์กเอลฟ์และออร์คเพื่อพิชิตกองทัพอมตะและการเดินทางไปเเดนเหนือเพื่อพิชิตมังกรกระดูก
จากนั้นเขาก็เติบโตอย่างมากในทะเลทรายและเผชิญหน้ากับศัตรูอย่างภาคภูมิ
และแน่นอน เขาได้ต่อสู้กับอาณาจักรมาปอนและเบเนอร์
แต่วีดไม่เคยเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่แข็งแกร่งลย
ความซื่อสัตย์เช่นนี้ไม่ปกติต่อตัววีดเลย
"ฉันพลาดแล้ว"
วีดเริ่มเป็นคนเย็นชา
เขาไม่พบบางอย่างที่ผิดพลาดระหว่างการวิเคราะห์สถานการณ์
เขาจะใช้โอกาสที่มีเพื่อเอาตัวรอด จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาถูกตีเข้าที่หลังหัว
(แบบมั่นใจเกิน จนประมาท)
"ฉันยังมีสิ่งนี้อยู่นี่หน่า"
วีดนำบางอย่างออกมาเพื่อกิน
หัวใจมานาแห่งราชันย์ซาลาแมนเดอร์เพลิง
หัวใจราชันย์ซาลาแมนเดอร์กำลังเต้นเหมือนว่ามันยังมีชีวิต
มันจะดีกว่าถ้าเขาทำอาหารจากมันอย่างถูกวิธี ถ้าทักษะการทำอาหารของเขาไม่ชำนาญพอ มันจะเกิดผลข้างเคียงได้
จนถึงตอนนี้เขาพึ่งจะนำมันมาเป็นอาหาร
แต่มันจะช่วยฟื้นฟูจากสถานการณ์ที่เลวร้าย
ไม่มีการรับรองใดๆว่าอาการเขาจะดีขึ้นหรือมันอาจจะแย่ลง เมื่อกินมัน
"ดี , ยังไงฉันก็ตายอยู่แล้ว แม่เคยบอกว่าการกินก่อนตายจะช่วยให้กำจัดปีศาจได้"
เขาแค่โรยเกลือบนหัวใจนิดหน่อย
มันเต้นนิดหน่อยเหมือนหัวใจยังคงมีชีวิตอยู่ แต่เขาสามารถทนมันได้
เขายินดีที่จะกินงู , กบ , แมลง แมลงวันหรือยุง หากมันช่วยให้สุขภาพดีขึ้นได้
"ก็ไม่แย่เท่าไหร่
มันมีรสชาติคล้ายๆถ้วยชาม รสชาติที่เผ็ด การกินด้วยการย่างอ่อนๆกับน้ำพริกแดงน่าจะอร่อย”
เขาหยิบมันเข้าปากและมันได้ละลายลงทันทีที่เขาเคี้ยว
|
ท่านได้กินหัวใจมานาของราชันย์ซาลาแมนเดอร์เพลิง
ค่ามานาสูงสุดเพิ่มขึ้นอย่างถาวร
ความสามารถในการควบคุมไฟเพิ่มขึ้น 3%
อย่างถาวร
เทคนิคการบีบอัดเปลวเพลิงแข็งแกร่ง มีผลกระทบต่อพลังและระยะของทักษะโดยเฉพาะ
ท่านได้รับภูมิต้านทานต่อเปลวเพลิง
ไม่ได้ความเสียหายแม้อยู่ในพื้นที่ที่ร้อนมาก
สามารถใช้ทักษะ 'โลกแห่งไฟ' ได้
พละกำลังส่วนใหญ่ได้รับการฟื้นฟู
พลังชีวิตบางส่วนได้รับการฟื้นฟูด้วยพลังแห่งไฟ
|
|
ทักษะ 'โลกแห่งไฟ' หัวใจมานาของราชันย์ซาลาแมนเดอร์เพลิงมีการบรรจุวิญญาณธาตุไฟที่หลับใหล
วิญญาณธาตุไฟอาวุโสสามารถปลดปล่อยได้
เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะใช้
'โลกแห่งไฟ' มานาที่อยู่ภายในหัวใจ
หมายความว่า'โลกแห่งไฟ'สามารถใช้ได้เพียง
3 ครั้ง
อย่างไรก็ตาม
หากท่านใช้ 2 ครั้งภายในสัปดาห์เดียว เพลิงมานาจะหายไป
หลังจากใช้ 'โลกแห่งไฟ' สามารถเพิ่มค่ามานาสูงสุดได้
45,300 เป็นเวลา 6 เดือน
ค่ามาน่าสูงสุดจะลดลงเมื่อ 'โลกแห่งไฟ' ถูกใช้งาน
(เพิ่มค่ามานาสูงสุดชั่วคราว แต่ลดค่ามานาสูงสุดถาวรละมั้ง)
|
"โลกแห่งไฟ!"
เปลวเพลิงที่ควบคุมไม่ได้อยู่รอบตัวเขา
ราวกับเทพเจ้าแห่งไฟก้าวเท้าลงสู่โลก
“มันดีที่ได้กินสิ่งนี้
ร่างกายฉันเริ่มอ่อนไหวเหมือนฉันเริ่มแก่"
|
เทพีแห่งผืนโลก มิ-เน่ ได้อวยพรคุณ
พลังงานจากผืนดินได้ฟื้นฟูพลังชีวิตและพละกำลังของท่าน
เมื่อพลังชีวิตเหลือน้อยกว่า 20% อัตราการฟื้นฟูจะเพิ่มขึ้น 4 เท่า
|
พลังชีวิตเริ่มฟื้นตัวขึ้นอีกครั้ง
พลังชีวิตปัจจุบันของวีดคือ 5% เขาได้รับพลังชีวิต 30,000 หลังจากการกินหัวใจมานา
แต่เขายังคงบาดเจ็บจากการต่อสู้และสภาวะผิดปดติอื่นๆ
|
เลือดหยุดไหล
ร่างกายอันหยาบกร้านที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายของท่านได้เอาชนะวิกฤตครั้งนี้
|
ความเร็วในการฟื้นฟูของพลังชีวิตของเขาในตอนนี้เร็วขึ้น
เขาสามารถรับพลังจากไฟได้ ดังนั้นอัตราฟื้นฟูจึงทำงานมากขึ้นหากเขาไม่ได้ล่าราชันย์ซาลาแมนเดอร์เพลิง
ระหว่างภารกิจการเติบโตของโนดูล เขาจะไม่ได้รับการฟื้นฟูแบบนี้ อย่างไรก็ตาม , พวกมอนสเตอร์และสาวกคลั่งคงอยู่ทั่วทิศทาง
"ฉันต้องไปก่อนที่พวกมันจะมา"
วีดยืนขึ้นจากหลุมลึกที่ก่อตัวจากอุกกาบาต
ขาของเขานั้นยังไม่หายดี
แต่เขาจำเป็นต้องไปจากกองทัพเอ็มบินยูและปีศาจจากนรกด้วยเช่นกัน หากพวกมันรู้ตำแหน่งเขาได้นั้นพวกเขาจะเริ่มโจมตี
อูฐแบคเทรี่ยนนอนอย่างเงียบๆขณะที่มันรู้สึกถึงเปลวเพลิงที่อบอุ่น
"เฮ้ , อูฐแบคเทรี่ยน!"
"พูฮุฮุฮัง!"
เจ้าอูฐแบคเทรี่ยมทำเสียงฮึดฮัด
ดูเหมือนว่ามันต้องการที่จะอยู่คนเดียวกับอาการบาดเจ็บหนักของมัน มันไม่อยากลืมตาขึ้นเพื่อเห็นเจ้านายเป็นครั้งสุดท้าย
"เฮ้ , แกอยู่ที่นั่นรึป่าว?"
"พูฮัง!"
"อย่าหลับนะเว้ย"
วีดตบไหล่ของเจ้าอูฐแบคเทรี่ยม
เขาไม่คิดจะปล่อยให้ประติมากรรมสลักชีพของเขาตายที่นี่
อูฐแบคเทรี่ยมมีบาดแผลมากมายและพลังชีวิตของเขาต่ำ
วีดเริ่มเดินไปยังตำแหน่งของกองทัพทะเลทรายระหว่างแบกเจ้าอูฐแบคเทรี่ยมไปด้วย.
จบตอน
ผู้แปล : Chindanai Y
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ชื่อตอนน่ากลัวมาก จะรอดไหมวะเนี่ย ขอบคุณมากครับ
ตอบลบลุ้นมากมายเลย ขอบคุณครับ
ตอบลบวีดรอดอยู่แล้ว(ด้วยพลังพระเอก) แต่ลุ้นเจ้าอูฐ ว่าจะรอดหรือเปล่า
ตอบลบขอบคุณมากครับ
ตอบลบขอบคุณค่าาา อยากอ่านต่อเเล้ว อย่าตายนะวีด ��
ตอบลบ