เล่ม
31
ตอนที่ 2 : พลังของบาฮาม็อร์ค แปลโดย Spicygorhot
“อา
ศิลปะก็คือศิลปะ. ฉันต้องการเงิน”
มันเป็นเรื่องยากจริงๆในการคิดเทคนิคของการแกะสลักลับขึ้นมาใหม่
“เราจำเป็นต้องหาวิธีทำเงินเหมือนกับตอนออกล่าเวลาทำเควส”
ที่เป็นแบบนี้เพราะความโลภอันไม่สิ้นสุดของเขา!
“ประติมากรรมไม่สามรถหยุดได้กลางคันเมื่อเริ่มลงมือแล้ว…… ”
มันเหมือนกับการเลือกว่าจะกินจาจังมย็อน(บะหมี่ดำ)หรือจัมปง(บะหมี่ทะเลรสเผ็ด)ไปตลอดชีวิต. แน่นอนว่าทักษะกับศาสตร์แห่งศิลปะอันล้ำลึกจะถูกคิดค้นออกมาแน่นอน
เขาเริ่มคิดถึงพื้นฐานของการแกะสลักที่เขาสร้างขึ้นเมื่อนานมาแล้ว.
มันเป็นการแกะสลักที่มีข้อจำกัดด้านสถานที่และการสร้าง.
การวาดรูปสามารถที่จะวาดภูผาหรือมหาสมุทรลงไปได้แต่การแกะสลักกลับทำไม่ได้อย่างนั้น
การวาดรูปเพียงแค่ต้องทำด้วยความประณีตในขณะที่การแกะสลักจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับทุกสิ่ง
พวกเขาเป็นศิลปินเหมือนกันแต่อาชีพนึงใช้แรงงานหนักกว่ามาก! การสร้างทักษะที่ช่วยให้ตระหนักถึงสิ่งที่ขาดหายไปจะช่วยพวกประติมากรมือใหม่ได้อย่างมาก
“ถ้าเราทำอย่างงั้นลงไปเราคงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่นอน
เราคงค่อยๆแก่และตายไป. ความเครียดจะทำให้ชีวิตสั้นลง”
มันเป็นการตัดสินใจที่สำคัญจนกลายเป็นเรื่องยาก
เพราะยิ่งเขาคิดมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งซับซ้อน
“เดี๋ยวค่อยคิดหลังจากเพิ่มทักษะการแกะสลักแล้วกัน.
ยังไงเราก็ต้องเชี่ยวชาญทักษะพวกนี้ในการจบภารกิจปรมาจารย์อยู่แล้ว”
เขาเลือกที่จะรอ!
วีดกระซิบหาเพล
-นายอยู่ไหน
-ผมกำลังเดินเล่นอยู่ที่จัตุรัสไวเวิร์น.
เซอร์กะพึ่งมาถึงพวกเราจะไปทำภารกิตเก็บหนังงูหลากสีกัน
มันเป็นเควสที่นิยมในหมู่ผู้เล่นเลเวลสูงในโมราต้า.
ถ้าพวกเขาเจองูพิษแล้วนำหนังมันไปขายจะได้ราคาแพง แต่ภารกิจนี้จะมอบให้กับคนที่มีค่าความสัมพันธ์เท่านั้น
พวกเขาจึงต้องเพิ่มค่าความสัมพันธ์กับ NPC เสมอเพื่อจะได้รับภารกิจ
-ผมอยู่ที่จตุรัสแสงเดี๋ยวไปหา
วีดใช้เวลาสักพักในการเคลียร์ภารกิจกับพวกเพล.
และเขาก็คิดถึงวิธีการหาเงินจากเทคนิคแกะสลักลับของเขาไปด้วย
“มันมีรังโจรอยู่แถวนี้ พวกมันรวยนิดหน่อย. พวกมันควรที่จะถูกกำจัด
ถ้าพวกเจ้าไปหาเหล้ามาให้ข้า ข้าจะบอกที่อยู่ของมันให้”
“เจ้าจะไม่ได้ดื่มอะไรทั้งนั้น. บอกที่ตั้งมันมา”
“ฝ่าพระบาท!”
เขาเริ่มบังคับขู่เข็ญเพื่อให้ได้ภารกิจของชาวเมืองโมราต้าที่ให้ค่าตอบแทนดี
“นี่คือของที่เจ้าต้องการ”
“ขอบพระทัยฝ่าบาท,
ที่ทรงช่วยเหลือผู้น้อยเช่นกระหม่อม……”
“ไม่ต้องมากพิธี. รีบส่งเงินที่เจ้าสัญญามาซะ”
“กระหม่อมรู้สึกขอบคุณมากในการช่วยเหลือของพระองค์,
นี่คือเงินที่ข้าน้อยสัญญา”
วีดได้ค่าตอบแทนมากขึ้น 50 % ในฐานะราชา. มันส่งผลถึงขั้นที่เขาสามารถบังคับให้เอาผ้าคลุมมาจากแม่และเด็กได้เลยด้วยซ้ำถ้าเขาต้องการอ่ะนะ
“นี่แหละคือเหตุผลที่ผู้คนต่างปรารถนาในอำนาจ”
ผู้เล่นคนอื่นต่างอิจฉาในขณะที่มองวีดรับภารกิจ
“เขาไม่ได้รับภารกิจเพราะค่าความสัมพันธ์. แต่แค่เพราะว่าเขาเป็นราชา”
“แหมมม ถึงเขาจะไม่ใช่ราชายังไงเขาก็ได้เพราะนั่นคือคุณวีด มันจึงง่ายมากในการรับภารกิจ
เขามีค่าชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือ”
“อ๊า ฉันอยากเป็นแบบนั้นจัง”
บางคนที่มีพลังและอำนาจมักจะได้รับความอิจฉาจากผู้อื่นเป็นปกติ
เซอร์กะสัมผัสได้ถึงความแปลกนี้จึงถามออกไป
“ไม่ใช่ว่ามันเป็นภารกิจที่น่าเบื่อสำหรับคุณวีดเหรอ?
เราแค่ไปที่นั่นจับมอนสเตอร์และเอามาที่นี่”
คนในปาร์ตี้ต่างมีความคิดอันผิดๆว่าวีดชอบภารกิจที่สนุกสนานการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่.
วีดชอบภารกิจที่ง่ายแต่ให้ผลตอบแทนมากที่สุด. บางทีมันก็ดีกว่าถ้าออกล่าแทนการไปทำภารกิจอันตรายๆ.
“คนสุดท้ายที่ไปที่นั่นเป็นถึงนักผจญภัยที่เก่งกาจ. อย่างไรก็ตามเขาก็ตายอยู่ดีท่านควรจะเตรียมตัวให้ดีๆ…”
“ไม่เป็นไรหรอกบอกที่ตั้งมันมาเถิด ”
“ตามพระทัยพะยะค่ะ”
เขารับภารกิจในการเคลียร์ดันเจี้ยนแห่งหนึ่งในอาณาจักรอาเพ่นจากประชาชนคนหนึ่ง.
ในตอนนี้มีผู้เล่นระดับสูงมากมายบนทางเหนือ.
เมื่อเมืองทางตอนกลางพังพินาศ ผู้เล่นหลายคนต่างก็นำเพื่อนของตนมาทางเหนือ
ตอนนี้มันเป็นเรื่องปกติมากในการตามหาคนเลเวล
300 ตามหาคนในจัตุรัสและบางครั้งก็มีเลเวล 400 ด้วย
มันเป็นเรื่องยากที่จะเจอผู้เล่นเลเวล 400
แม้จะอยู่ในทวีปกลาง.
แต่ผู้เล่นที่เก่งๆชอบอยู่ที่โมราต้าเมืองหลวงของอาณาจักรอาเพ่น
ทำให้บางครั้งก็มีโอกาสได้พบพวกเขา
พวกผู้เล่นใหม่ต่างอิจฉาพวกผู้เล่นเลเวลสูงด้วยกันนั้น.
พวกเขาชอบอวดความรวยต่อคนที่อยู่ในกระท่อมหรือบ้านใกล้แม่น้า.
แน่นอนวีดไม่กังวลกับพวกผู้เล่นพวกนี้.
เขามองข้ามมันเพราะว่าภาษีที่ได้รับจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
มีนักผจญภัยและนักสำรวจที่ย้ายมาทางเหนือแต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะเคลียร์ดันเจี้ยนได้หมด.
มันมีบางที่ ที่ปาร์ตี้โดนฆ่าตายยกทีมหรือไม่ก็อันตรายเกินไปจึงหยุดกันกลางคัน.
วีดรับภารกิจที่เป็นหนึ่งในสถานที่เหล่านั้น
“บาฮาม็อร์ค”
“ตามบัญชา”
“เจ้าเป็นอดีตผู้พิทักษ์แห่งอาณาจักรอาเพ่นเพราะฉะนั้นทักษะการต่อสู้ของเจ้าต้องแข็งแกร่งมากแน่ๆ”
“ข้าสู้ได้นิดหน่อย”
“แต่ในขณะที่เจ้าตายมอนสเตอร์มากมายต่างก็รุกรานทวีปนี้ก่อนที่เจ้าจะได้รับการคืนชีพด้วยการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ของข้า.ตอนนี้มันไม่สำคัญว่าเจ้าจะอ้างอะไรแล้ว!”
วีดมีนักรบคนเถื่อนเลเวล 548 อยู่.
บาฮาม็อร์คเดินอยู่แถวหน้าด้วยความเคยชิน เมื่อพวกเขาเข้ามาในดันเจี้ยน.
เมล่อนถามด้วยความกังวล
“เราปล่อยให้เขาจัดการทั้งหมดเลยได้มั้ย?”
“แน่นอน พวกเราไม่ต้องทำอะไรหรอก เขาเป็นถึงผู้พิทักษ์แห่งอาณาจักรอาเพ่นเลยนะ”
ควา คว่า คว้า ควาคคค!
ควา ควาค ควาค ควาคคคค!
“ผู้บุกรุก”
“พวกเราไม่สามรถให้พวกมันขโมยสมบัติไปได้ ใช้กับดัก!”
กับดักโดนร่างของบาฮาม็อร์คไปเต็มๆ
“ว๊ากกกกกก!”
บาฮาม็อร์คคำรามออกมาในขณะที่เขาพุ่งไปต่อสู้.
มันเป็นการตะโกนปลุกใจที่เพิ่มค่าจิตวิญญาณนักสู้
เลือดและค่าพลังป้องกันของพันธมิตรชั่วคราว
เซอร์กะร้องออกมาด้วยความตกตะลึงหลังจากตรสจดูค่าสถานะของเธอ.
“ว๊าววว! โคตรสุดยอด! เลือดของหนูเหมือนจะเพิ่มขึ้นมา
2 เท่าเลย”
“ฉันเป็นนักเวทย์และมันเพิ่มขึ้นมา 3 เท่าเลย”
แม้ว่าโรมุเนะเป็นนักเวทย์และเลือดของเธอก็พุ่งมาเยอะมากไม่ต้องพูดถึงเมล่อน
เพล ที่เป็นนักธนูหรือเซเฟอร์ที่เป็นนักตกปลาเลย.
วีดได้รับบัพเลือดน้อยที่สุดนั่นคือ 70,000
‘สำหรับนักรบเช่นนี้….เอ็งตายได้ไงวะ ?!!’
นักรบเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการออกล่าในปาร์ตี้.
ถ้าพวกเขาไม่มีความสามารถพอ เวลาเข้าดันเจี้ยนจะเป็นเรื่องที่อันตรายทันที.
ค่าความทนทานของพวกเขาอาจจะอ่อนลงเพราะเกราะที่จะพังหรือไม่ก็ใช้โล่ไม่ทัน.นอกจากนี้ความทนทานของพวกเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็วด้วยและอาชีพอัศวินก็ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เร็วนัก
มันมีทั้งข้อดีและข้อเสียสำหรับอาชีพอัศวิน
แต่ข้อเสียนี้ทำให้ผู้เล่นหลายคนไม่สะดวกสบาย. อัศวินสามารถเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่โดยการขี่ม้าและใช้ทักษะพุ่งชนยกเว้นในป่า
ภูเขาและดันเจี้ยน. อัศวินมีความแตกต่างและความซับซ้อนอันหลากหลาย ในขณะที่นักรบเป็นเหมือนกำแพงเหล็กกล้าในการต่อสู้.
พวกเขามีพลังป้องกันสูงในการต่อสู้กับมอนสเตอร์
ใช้อาวุธได้ทุกชนิดและมีความคล่องแคล่ว
บาฮาม็อร์คเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์มากมายที่อยู่ข้างหน้า
มันเหมือนกับการเอาอมยิ้มมาจากเด็ก,
ตบเงินค่าขนม,ขโมยนมมาดื่ม,ซ่อนรองเท้าหรือแย่งของเล่น.
“เพลงดาบประกายแสง!”
วีด เมล่อน
และเพลเน้นไปที่การโจมตีระยะไกล. เลเวลทักษะของเขาเพิ่มขึ้นแล้ว เพราะฉะนั้นนกกระจอกก่อนหน้านี้ได้เปลี่ยนไป
กลายเป็นนกอินทรีย์สยายปีกและพุ่งทะยานเข้าโจมตีศัตรู!
ดุจธนูอันแม่นยำที่แหวกผ่านอากาศไปอย่างรวดเร็ว.
ระยะการโจมตีก็ไกลขึ้น เป็นเทคนิคที่มีทั้งประสิทธิภาพและความงดงามในการโจมตีระยะไกล.
เขาใส่เกราะอัศวินแห่งองค์เทพี,สร้อยข้อมือของบาฮาลันและแหวนของซึลโรเพื่อการฟื้นฟูมานา ทำให้เขาไม่จำเป็นต้องสนเรื่องการประหยัดมานา
“ถ้าใช้ไฟฟ้าและแก๊สได้แบบนี้
ป่านนี้คนในเมืองคงมีความสุขไปแล้ว!”
ถ้าเขาหยุดการโจมตีเวทมนตร์หรือลูกศรจากฝ่ายตรงข้าม
เขาก็สามารถใช้ทักษะเคล็ดมีดแกะสลักแสงจันทร์เพื่อโจมตีโต้กลับ เพลงดาบประกายแสงนั้นแตกต่างจากเคล็ดมีดแกะสลักแสงจันทร์และใช้แสงที่เจิดจ้าเพื่อโจมตีและป้องกันได้ในเวลาเดียวกันจากระยะไกล
บาฮาม็อร์คอยู่แนวหน้าและใช้ความสามารถของเขาและต่อสู้ร่วมกับ
แวนฮอร์คและโทริ. แทบไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้ประติมากรรมสลักชีพตัวอื่นๆ.
“มูววววววววววว. มีความสุขจริงจริ๊งงง”
“รู้สึกเหมือนชีวิตฉันจะสบายขึ้นแล้ว, โกล โกล โกล”
โกลมินิและเจ้าเหลืองต่างมีความสุขในตอนแรกแต่ไม่นานพวกมันก็คิดถึงวีด
“พวกเราก็ช่วยได้นะ.
มูววววววว”
“เจ้านายพวกเราอยากไปกับท่าน โกล โกล โกล”
ไวเวิร์น ปิงหลงและฟีนิกซ์ วีดจะใช้ในการต่อสู้ในที่โล่ง.
โกลมินิและเจ้าเหลืองต่างติดตามเขาไปแทบทุกที่ ทำให้พวกมันคิดถึงวีดมากกว่าตัวอื่นๆ
“ฉันก็คงชอบที่จะได้เดินทางไปกับพวกนายนะแต่...
ค่าอาหารสำหรับพวกนายมันแพงไป เดี๋ยวฉันจะเรียกเมื่อต้องการพวกนายละกัน”
วีดทิ้งพวกมันไว้และทำเป็นเหมือนว่าไม่เคยใช้งานพวกมันอย่างโหดร้ายมาก่อน! เขาได้ยินข่าวร้ายเกี่ยวกับกิลด์เฮอร์มีสที่ยึดทวีปตอนกลางได้แล้ว
แต่เขาก็ยังทำภารกิจรวมกับพรรคพวกต่อไป.
พวกเขาทำการล้างบางมอนสเตอร์ทุกชนิดที่เจอในดันเจี้ยนจนเหี้ยนเตียนไม่มีเหลือให้เห็นแม้แต่เงา
นอกจากนี้ การที่พื้นที่รอบป้อมปราการวาโก้และอาณาจักรอาเพ่นได้ขยายกว้างขึ้น
การสำรวจดันเจี้ยนจึงเป็นสิ่งที่คุ้มค่า
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
“แจปเท่มไม่เคยโกหก!”
วีดเลเวลเพิ่มมา 3 เลเวลและทักษะการแกะสลักของเขาก็เพิ่มขึ้นมา
3.2%. เขาล่าตั้งแต่เช้ายันเย็นและนี่ก็คือผลลัพธ์จากการทำงานหนักของเขา. ไอเท็มที่เขาได้มาจากดันเจี้ยน
เขาสามารถที่จะเอามันไปแปรรูปด้วยทักษะช่างตีเหล็ก แกะสลักและเย็บปักของเขา. ไอเท็มขยะๆที่ผ่านมือวีดมาจะกลายแป็นไอเท็มราคาแพง!.
“เราต้องการนักบวช”
“แค่คุณวีดเดินไปขอนักบวชจากนิกายอะไรก็ตามพวกเขาก็จะส่งมือดีที่สุดมาช่วยอยู่แล้ว”
วีดได้ทำการออกล่ากับปาร์ตี้ของเพลและซอยูน
เขาก็ได้จ้างนักบวชมาช่วยด้วย. เขามีค่าอุทิศมากมายกับวิหารเฟรย่าห์ แต่เขาอยากจะเก็บไว้ใช้ในอนาคตมากกว่า.
เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกวิหารศักดิ์ศิทธิ์อื่นๆมากมายจากการสร้างอุทยานแห่งทวยเทพ.
นอกจากวิหารที่รู้จักกันดีอยู่แล้วอย่างวิหารเฟรย่าและวิหารลูห์
ก็ยังมีผู้ติดตามเทพองค์อื่นๆมากมายที่ศรัทธาในเทพที่วีดได้แกะสลักไว้.
สังคมของศาสนามากมายต่างเริ่มก่อตั้งที่โมราต้า. และเมื่อพวกมันมาถึง ค่าอุทิศของวีดก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกันในทุกเดือนด้วยที่เขาเป็นเจ้าของพื้นที่.
ทำให้วีดไม่จำเป็นต้องสนใจค่าอุทิศและสามารถเรียกนักบวชมาได้หนึ่งถึงสองคน
และก็มีการบริจาคเงินจากผู้เล่นให้อุทยานแห่งเทพทำให้มหาวิหารเฟรย่าห์ได้รับเงินบริจาคอย่างมหาศาล!
วีดไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือด้านเงินทุนการเติบโตของศาสนาในเมืองก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากเงินบริจาค.
จนเริ่มมีอัศวินมาประจำการแล้ว
แม้ว่าโมราต้าจะมีกำลังพลที่อ่อนแอแต่พวกมอนสเตอร์ต่างก็ไม่กล้าที่จะบุกเข้ามาใกล้เมือง
ต้องขอบคุณพวกพาลาดิน.
ทำให้การออกล่าของพวกมือใหม่ค่อนข้างปลอดภัย.และด้วยการที่ป้อมปราการวาร์โก้ทำให้พวกมันอ่อนแอลง
ทำให้พวกมันหนีไปที่อื่นและพื้นที่อยู่อาศัยกว้างขวางยิ่งขึ้น
หลังจากการก่อสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่มากมายรวมทั้งอุทยานแห่งทวยเทพ
ทำให้ภาษีเพิ่มขึ้น การเงินของอาณาจักรก็เพิ่มขึ้นอย่างมากและด้วยการคุ้มครองจากโมราต้าและป้อมปราการวาร์โก้
ทำให้ยุ้งฉางและเหมืองแร่ต่างๆได้รับการคุ้มกัน
จำนวนของกองทัพที่จำเป็นในการป้องกันพื้นที่แห่งใหม่จากมอนสเตอร์เพิ่มขึ้นถึงสามเท่าในการป้องกันเหมือง
“ทักษะสัมผัสแห่งดาบที่อาจารย์สอนมาก็ดีเหมือนกันแหะ”
เขาก็ใช้ทักษะดาบที่อาจารย์สอนมาในการต่อสู้ด้วย
อาจารย์ได้สอนเคล็ดลับการจัดการกับจุดอ่อนของพวกมอนสเตอร์จากการมองแหล่งที่อยู่และรังของพวกมัน.
วีดใช้เวลา 1 วันในการฝึกปรือทักษะทักษะสัมผัสแห่งดาบ มันเป็นทักษะที่ค่อนข้างยากแต่มันรู้สึกดีเช่นกันเวลาที่มันระเบิดพลังออกมา
|
-ทักษะการใช้ดาบเพิ่มขึ้น
คุณเริ่มคุ้นเคยกับทักษะสัมผัสแห่งดาบ
|
เขาสามารถทนรับการโจมตีจากพวกมอนสเตอร์ได้ต้องขอบคุณเกราะของเขาและการรักษาจากพวกนักบวช.ปาร์ตี้ของพวกเขามีอุปกรณ์ที่จำเป็นในการล่าครบทุกชนิด.ทักษะการล่าของวีดไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถตั้งคำถามได้
“อืม ดันเจี้ยนนี้ใช้เวลา 3 ชั่วโมง กับ 40
นาทีในการเคลียแฮะ”
“เร็วกว่าเมื่อวาน 7 นาที”
“สำหรับปาร์ตี้ทั่วไปส่วนมากใช้เวลาอยู่ราว 5-6 ชั่วโมง แต่เรา..”
“เขาเป็นปรมาจารย์ด้านการล่าจริงๆ”
แม้แต่กลุ่มของเพลยังไม่เชื่อในความเร็วการล่าของพวกเขา
ถ้ามีการอัดคลิปวีดีโอลงบอร์ดสนทนา มันคงดึงดูดผู้คนได้มากมาย. วีด ซอยูน บาฮาม็อร์ค
สลับกันทะลวงดันเจี้ยนด้วยการช่วยเหลือจากนักบวบช
เพล เมล่อน โรมูเนะ ไอรีน เซอร์กะ
และ ฮวารยอง ต่างก็มีการผสมผสานในอาชีพต่างๆ ได้อย่างดี.
แต่ถ้าพูดถึงด้านทักษะที่จำเป็น ซอยูนมีความสามารถในการต่อสู้อันยอดเยี่ยม. ความเร็วในการล่าของวีดยิ่งเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดนเมื่อตอนที่ซอยูนปลดปล่อยทักษะของเบอร์กเซิร์กเกอร์
การล่าอันบ้าบิ่นนี่ทำให้เขาสามารถประเมินทักษะ
ความอึด และเลือดของเพื่อนของเขาได้. ในตอนที่วีดสามารถฉวยโอกาสในสถานการณ์ได้
เขาจะสามารถเคลียร์พื้นที่ได้อย่างรวดเร็ว.
การร่วมมือกับเพื่อนทำให้ความเร็วในการล่าดีขึ้นกว่าเดิม
“นี่มันรู้สึกดีจริงๆ ไม่เหงาเหมือนเมื่อก่อนด้วย”
วีดรู้สึกสนุกไปกับการเติบโตอย่างสุดหัวใจ
“มันควรจะมีห้องในนี้สักหน่อย"
เขาแกะสลักในช่วงพัก
การผจญภัยของเขาที่ผ่านมาทำให้เขามีค่าความชำนาญของทักษะและค่าสถานะที่สูงกว่าคนส่วนมากที่เลเวล
400,
ค่าประสบการณ์ในการล่าก็ได้น้อยมากเช่นกัน.
วีดเคยได้รับความเหนื่อยยากในตอนเริ่มเล่นมาแล้วแต่ในตอนนี้เขาสามารถเพิ่มเลเวลได้อย่างไม่ยากเย็น
ต้องขอบคุณพวกประติมากรรมสลักชีพและทักษะต่างๆของเขา
“ยากจริงๆ
แหะ”
บาร์ดเรย์และแม้แต่ซอยูนต่างก็เป็นคู่แข่งที่ก้าวหน้านำไปก่อนนานแล้ว.
เขาเดินทางด้วยตัวคนเดียวมาอย่างยาวนาน.วีดสังเกตว่าซอยูนจะสู้แบบเชิงรุกเพื่อที่จะได้จัดการกับมอนสเตอร์มากขึ้นตลอด
ค่าประสบการณ์และของดรอปมากมาย.
และเมแพนก็จะมีความสุขทุกครั้งที่เขาได้รับของดรอปที่แบกไม่ไหว
“ทักษะแกะสลักลับที่ช่วยในการล่าก็ดีเหมือนกันนะ”
วีดกำลังคิดถึงแนวทางของทักษะแกะสลักลับของตัวเองว่าจะเป็นแบบไหน.
เขารู้มาว่าทักษะแกะสลักลับของแต่ละคนมีข้อจำกัด ทักษะประติมากรรมประทานชีพทำให้เลเวลและค่าสถานะของเขาลดลง.
ทักษะใบมีดแกะสลักก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน
ทักษะใบมีดแกะสลักมีประสิทธิภาพอย่างมหาศาลต่อพลังป้องกันของฝ่ายตรงข้าม
แต่พลังโจมตีไม่สูงนัก มันแสดงให้เห็นตอนที่เขาสู้กับบาร์ดเรย์”
ทักษะเคล็ดมีดแกะสลักแสงจันทร์ใช้แสงได้ทั้งโจมตีและป้องกันแต่ใช้มานาเยอะเกินไป
มันใช้มานามากกว่าทักษะใบมีดแกะสลักถึง 3 เท่า
ถ้าเขาไม่มีเกราะอัศวินแห่งองค์เทพีละก็. เค้าคงใช้มันในการต่อสู้ท่ามกลางวงล้อมของศตรูไม่ได้
ทักษะประติมากรรมจำแลงก็จำเป็นต้องใช้เป็นเผ่าพันธุ์อื่น
ทักษะประติมากรรมมหาภัยพิบัติแห่งธรรมชาติก็สามารถพาเขาลงโลงไปด้วยถ้าเขาทำผิดพลาดแม้แต่เพียงเล็กน้อย.
ทักษะรังสรรค์ธาตุที่ได้มาจากราชันย์เบลซ์ออสก็ไร้ประโยชน์สำหรับวีด เขาสามารถทำเงินได้จากการขายไอเท็มที่เขาหามาได้
“ทุกทักษะล้วนมีจุดบกพร่อง”
มันคงจะดีถ้าเขาสามารถสร้างทักษะที่สะดวกในการล่า.
จำนวนครั้งที่ใช้ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนรูปสลักที่เคยสร้าง.
วีดอยากให้กำเนิดทักษะที่จะไม่ทำให้เขาผิดหวัง
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
โอดงมินกำลังนอนอยู่บนเตียงในวันอาทิตย์
“เฮ้ออออ! ไอติมก็หมดแล้วด้วยแหะ. มีรายการอะไรให้ดูบ้างละเนี่ย?”
ในรอยัลโร้ดเขาคือเพลผู้ที่สามารถยิงธนูร้อยดอกเข้าทุกดอก
แต่ในชีวิตจริงเขาเป็นแค่นักเรียนธรรมดา
เขาดูรายการที่เกี่ยวกับวีดและพักผ่อนไปด้วย
ในทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมีสายจากเพื่อนเก่าของเขาที่เค้าก็เกือบจะลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้ว
“วันนี้ฉันขอนอนพักที่บ้านนะไม่อยากไปไหนเลย.
ฉันจะได้อ่านหนังสือด้วย”
เขาได้ใช้เวลาไปกับการล่าอย่างมากมายทำให้วันนี้เขาอยากพักผ่อน.
โอดงมินนั่งบนม้านั่งและเริ่มอ่านหนังสือและงีบหลับในขณะที่แม่เขาปอกแอปเปิ้ลให้กิน
“นี่ลูกแม่หลับอยู่รึเปล่าเนี่ย?”
“อา แค่แปปเดียวเองน่า”
“วันนี้ลูกจะทำอะไรเย็นนี้? อยากกินอะไรไหม?”
“ต้มกระดูกหมูคับ”
“งั้นเดี๋ยวแม่ค่อยไปซื้อของที่ร้านละกัน. ยังไงก็ตาม วันนี้ลูกไม่เล่นเกมเหรอ?”
“วันนี้ผมอยากนอนพักผ่อนที่บ้าน”
“งั้นลูกไปซื้อผ้ากันเปื้อนสำหรับพ่อค้าให้แม่ได้ไหม?”
“เดี๋ยวซื้อให้ครั้งหน้าคับ”
โอดงมินเลยได้กินมันต้มสองหัวในคืนนั้น
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
“คุณได้รับบาดเจ็บ. ระวังด้วยสิ”
ไอรีนกำลังร่ายทักษะรักษาให้ผู้เล่นใหม่ใกล้กับประตูทางทิศใต้ของโมราต้า.
เธอรักษาให้กับผู้เล่นใหม่ที่บาดเจ็บในขณะล่าหมาป่า
“โหห
นี่เลือดผมพึ่งเหลือแค่ 200 เมื่อกี๊แต่ตอนนี้เต็มแล้ว!
ขอบคุณคับคุณนักบวช”
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ. ถ้าบาดเจ็บอีกก็มาหาฉันได้นะ”
ผู้เล่นใหม่ต่างก็เคารพเธอ
ดั่งเธอเป็นเทพธิดาจากทรวงสวรรค์
‘เทพธิดาแห่งประตูทิศใต้’
‘เธอช่างอ่อนโยน’
‘ถ้าเราบาดเจ็บก็แค่ไปหาผู้หญิงหมวกเขียว’
ไอรีนก็ได้ให้พรกับนักผจญภัย.
รักษาผู้เล่นที่เดินทางมาถึงเมืองและเพิ่มความชำนาญทักษะไปด้วย
“นางฟ้าชัดๆ”
“อยากมีแฟนเป็นหยั่งงี้บ้างจัง”
ผู้ชายหลายคนต่างก็แสดงความสนใจในตัวเธอ.
มันต่างก็มีพวกที่ชื่นชอบผู้หญิงอ่อนโยนอย่างเธอ. อย่างไรก็ตามไอรีนก็ตอบปฎิเสธทุกคน
“ขอโทษนะ”
“ดูเหมือนคุณจะไม่มีแฟนนะ..”
“ฉันยังไม่อยากจะมีความสัมพันธ์ในตอนนี้”
“เข้าใจแล้วงั้นถ้าคุณเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ติดต่อผมด้วยนะ”
“จ๊ะ มั้งนะ.. ”
ไอรีนตั้งใจว่าจะคบกับผู้ชายเพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตและแต่งงาน!
บางครั้งไอรีนก็มีความเครียดสะสมเหมือนกัน
การทำหน้าที่นักบวชมันน่าเบื่อมากบางคนหลับในในช่วงการต่อสู้ด้วยซ้ำ
เมื่อออกล่าตอนกลางคืน นักบวชหลายคนสามารถที่จะพักผ่อนได้ในช่วงสั้นๆ
อาชีพนักบวชมันช่างยาวนานและน่าเบื่อเพราะว่ามีหน้าที่แค่รักษาและสนับสนุน.
นักบวชมีความจำเป็นในการออกล่าเพราะฉะนั้นพวกเขาจะได้รับการดูแลแบบพิเศษแต่มันก็จำเป็นที่จะต้องทนกับความน่าเบื่อเช่นกัน.
มันเป็นอาชีพสำหรับคนที่สามารถทำให้ตนเองผ่อนคลาย สะดวกและชื่นชมธรรมชาติ
ก่อนหน้านี้ไอรีนยุ่งมากในช่วงที่ออกล่าไปกับวังวนของวีด.
วีดล่าอย่างหนักมากทำให้ความเสียที่เขาได้รับก็มากเช่นกัน.
เขาชอบที่จะอยู่ไกลๆจากกลุ่มเพื่อที่จะฝึกตนเองเสมอ. ไอรีนจึงจำเป็นต้องคอยไปช่วยบ้างบางครั้ง
“อ่า ช่างเป็นช่วงเวลาที่ทรมานจริงๆ”
ไอรีนหลุดหัวเราะออกมาดั่งเทพธิดาในขณะที่กำลังรักษาให้กับผู้เล่นที่ประตูทางทิศใต้.เธอกำลังรอฮวารยองกับเบลล็อตอยู่.
วิธีที่จะผ่อนคลายได้ดีที่สุดคือการช้อปปิ้ง.ในช่วงเย็นพวกเธอจะท่องไปทั่วร้านเสื้อผ้าในโมราต้าพวกเธอมีกิจกรรมยามว่างคือการไปซื้อของที่ตลาดช่วงเช้ามืดและตามหาเครื่องประดับสวยๆ
“ชีวิตของนักบวชนี่มันช่าง...”
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
กิลด์เมฆาได้ครอบครองพื้นที่มากกว่า
90 % ของอาณาจักรพันธมิตรแห่งบริทเท่น. พวกเขาต่างก็ภูมิใจในตัวเอง.
แต่หลังจากการโจมตีของกิลล์เฮอร์มีส ความแตกต่างมากมายก็บ่งชี้ว่าพวกเขาได้พ่ายแพ้ไปแล้ว
“ความเสียหายทางฝั่งของเราตอนนี้คือ
48,000 .ป้อมลางบอทก็แตกแล้วด้วย"
“แล้วกำลังทหารในป้อมยาโบลิสล่ะ?”
“โดนพวกมันล้อมอยู่”
“แต่การป้องกันคงไม่ใช่ปัญหาน่าจะต้านไว้ได้ซัก 3 เดือน”
“ปัญหาทางด้านเสบียงของเราในตอนนี้ยังไม่มี อาหารของเรามีมากพอตัว
เดี๋ยวจะส่งไปประจำที่ป้อมปราการ"
“แล้วเหลืออะไรอีก?”
“ปัญหามันอยู่ที่อาวุธสงครามมากว่า พวกธนู เกราะ อาวุธ
พวกเราจะไม่เหลือแน่ในการต่อสู้ครั้งต่อไป”
พวกเขาต่างก็กำลังประชุมกันอย่างเคร่งเครียด
พวกเขาต่างก็ไม่คิดว่าพวกตนจะเป็นรองกิลล์เฮอร์มีสขนาดนี้.
ถึงกิลล์เฮอร์มีสมีกำลังทหารที่มีชื่อเสียงและแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็คิดว่าพลังโดยรวมของทั้งสองฝ่ายจะพอๆกัน.
พวกเขามีแหล่งเศรษฐกิจมากมายในอาณาจักรพันธมิตรนี้นั่นทำให้พวกเขาคิดว่าสามารถที่จะกลบช่องว่างนี้ได้
พวกเขาต่างภาคภูมิใจที่พวกเขาสามารถที่จะยึดอาณาจักรนี้ได้เวลาออกรบ.แต่กำลังรบของกิลล์เฮอร์มีสเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายของผู้คนมาก.
อัศวินของพวกมันมีเลเวลที่สูงมากและอุปกรณ์ราคาแพงมากมาย.
หลังจากอาณาจักรคัลลามอร์ถูกยึดครอง.
อาณาจักรฮาเว่นก็มีผู้บัญชาการถึง 100,000
คน ที่มีประสบการณ์ในการสู้รบ ในขณะที่กิลล์เมฆามีผู้บัญชาการถึง 50,000 คน แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะต้านทานการโจมตีจากศัตรูได้. พวกเขาตัดสินใจได้ไม่เร็วพอจนโดนศัตรูตีแตก
ในการต่อสู้มันมีช่องว่างที่ใหญ่มากที่ชี้ให้เห็นถึงความพ่ายแพ้อีนแสนอัปยศในครั้งนี้.
พวกเขาถูกต้อนจนมุมด้วยผู้บัญชาการและอัศวินที่เก่งกว่ามาก.
“มันไม่มีประโยชน์ที่จะออกไปสู้ในระยะสั้นแล้วในตอนนี้”
“ถ้าเราสามารถที่จะต้านศัตรูได้อีกนิดหน่อย เราสามารถเกณฑ์คนมาเพิ่มและมีกำลังพอที่จะบุกสวนศัตรูได้.
เราจำเป็นที่จะต้องฝึกทหารอีกมากเพื่อใช้ในการสู้รบ”
พวกเขาสามารถใช้เวลาในการล้อมเพื่อจ้างทหารรับจ้างสำหรับอาณาจักรแต่เมืองอื่น
ๆ จะเปราะบาง เมืองที่ไม่ได้มีกำแพงสูงและการป้องกันที่เปราะบางทำให้เรื่องแย่ลง ป้อมปราการที่ไม่พร้อมและเสบียง.กิลล์เมฆาไม่เคยเสริมกำลังหลังจากที่ใช้ไปแล้ว
กิลล์เมฆาเป็นสมาคมที่เติบโตขึ้นมาในอาณาจักรพันธมิตรแห่งบริทเท่น
พวกเขาไม่เคยเจอกับสงครามกลางเมืองระหว่างประเทศ
ดังนั้นจึงไม่มีประสบการณ์ในการรบ
ขุนนางในปราสาทใช้แค่นักธนูและพ่อมดบนกำแพงเพื่อต้านทานการล้อม
แต่กำแพงที่อ่อนแอจะไม่สามารถต้านทานกองทัพอาณาจักรฮาเว่นได้
“ถ้าเราหยุดบาร์ด เรย์ได้ก็พอมีโอกาสอยู่”
“แล้วเรื่องของพวกทหารรับจ้างละ?
ถ้าพวกมันร่วมสงครามละก็เพิ่มค่าตอบแทนให้พวกมันซะ”
“แทบไม่มีผู้เล่นคนไหนกล้าหือเลยคงเพราะกลัวที่กิลล์เฮอร์มีสชนะมาตลอดสินะ”
ผู้เล่นในอาณาจักรนี้ก็สามารถว่าจ้างกองทหารรับจ้างเพื่อให้มาร่วมสู้ไปกับพวกเขาได้เช่นกัน
เพราะกิลล์เมฆาก็ไม่มีภาพลักษณ์ที่ดีมากนัก. แต่ทหารรับจ้างได้รับเงินมากมายผู้เล่นหลายคนจึงเข้าร่วมด้วย
อย่างไรก็ตามการจ่ายค่าจ้างสำหรับทหารรับจ้างสามเท่าในครั้งนี้ก็ยังไม่ดีพอเนื่องจากสถานการณ์ที่เสียเปรียบ
และพวกเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้นหากพวกเขาถูกสังหารซ้ำ ๆ
“แม้ว่ามันจะแพงไปสักหน่อยแต่ทำไมเราไม่จ้างพวกดาร์คเกมเมอร์ละ?”
“พวกนั้นประกาศว่าจะไม่ขอมีส่วนเกี่ยวข้องในสงครามนะ”
“ถ้าเป็นอย่างงี้ต่อไปเราแพ้แน่. เราเสียเปรียบพวกมันทุกด้านเลย”
“เรายังมีทหารที่ยังไม่ได้ส่งไปอีกมากนะรีบฝึกพวกมันก่อนเถอะ”
“ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของเราในตอนนี้คือเราไม่มีเวลาเตรียมการ.
ศัตรูบุกมาหยั่งกะคลื่นซัด.
ตอนนี้เราสามารถที่จะทำศึกยืดเยื้อได้ที่ป้อมโอดินกับป้อมซิสเล่ แต่ถ้าป้อมพวกนี้แตกละก็การยอมแพ้ก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น.เราต้องป้องกันจุดนี้เอาไว้
ค่อยๆ สะสมพลังทีละนิดแล้วสวนพวกมัน”
เหมือนจะเป็นการต่อสู้ระหว่างอาณาจักรฮาเว่นและอาณาจักรพันธมิตรแห่งบริทเท่นแต่ความจริงมันคือการต่อสู้ของสองกิลล์
กิลล์เฮอร์มีส และกิลล์เมฆา มีทุ่งราบมากมายที่สามารถใช้เป็นสมรภูมิรบได้ ทำให้ผู้เล่นต่างหวาดกลัวแต่อีกใจพวกเขาต่างก็คาดหวังที่จะเห็นฉากสงครามสุดประทับใจ
ดูภายนอกเหมือนกิลล์เมฆากำลังพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง.
แต่พวกเขาก็เป็นกิลล์ที่ยิ่งใหญ่ในทวีปนี้ มันจึงมีอุปสรรคมากมายในเงามืด. ถึงกิลล์เมฆาจะได้รับความพ่ายแพ้แต่ก็แค่
10
% ของอาณาจักรเท่านั้นที่ถูกยึด
มีเพียงแค่ชายแดนที่ล่มสลาย สงครามที่แท้จริงพึ่งจะเริ่มขึ้น.
จบตอน
ผู้แปล :
Spicygorhot
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ ผมรอติดตามตอนต่อไปครับ
ตอบลบค่อยดีหน่อย กิลเฮอมิสเก่งยังไง แต่จะถล่มกำแพงทุกอนาจักรง่ายๆไม่ได้นะ
ตอบลบขอบคุณหลายๆๆน้าาา
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบชอบเรื่องนี้ ขอบคุณที่แปลให่อ่าน
ตอบลบสวัสดีปีใหม่ครับ