เล่ม 28 ตอนที่
6: การพบกันอันแสนพิสดาร แปลโดย Cole’s Myth
วีดแอบเดินลงไปยังเหมืองเมลเบิร์นชั้นที่
4
เขาสวมใส่เครื่องแต่งกายของพวกนักฆ่าแบบครบชุด
เพราะงั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะถูกสงสัยได้ง่ายๆเลย
“อย่างที่คิดเลย
ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว”
ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่ป้องกันทางเข้าบริเวณดันเจี้ยนใต้ดินชั้นที่
4
นี่เลย พวกเขามุ่งหน้าไปที่ถ้ำของเบลคิ้นกันจนหมด พวกเขาคงคิดไม่ถึงว่าพวกนักฆ่าที่อยู่ด้านบนนั้นถูกกำจัดจนหมดสิ้น!
“เป็นไปตามคาด
ด้วยการใช้กลเม็ดกระจอกๆแบบนี้….”
วีดรู้สึกทระนงตนอยู่นิดหน่อย
นักฆ่าคนอื่นๆนั้นกำลังออกค้นหาทั่วบริเวณชั้น 3 และในที่สุดพวกเขาก็ลงไปอีกชั้น
แต่ก็ใช้เวลาไปค่อนข้างมาก
“ชั้น 4
นี่คงอันตรายน่าดู ไม่มีที่ให้ซ่อนตัวเลยแหะ ถอยกลับก็ไม่ได้แล้วด้วย”
เขาค่อยๆเดินตรงไปยังที่ซ่อนตัวของเบลคิ้น
หลายสิ่งหลายอย่างกลับตาลปัตรไปหมด จึงไม่มีประโยชน์อันใดที่จะต้องรีบร้อน
พวกนักฆ่าออกล่าอยู่ตรงเหมืองชั้นบน ขณะที่พวกบาร์ดเรย์และกิลด์เฮอร์มีสคนอื่นๆออกล่ามอนสเตอร์อยู่ชั้นล่าง
พูดอีกอย่างก็คือเขาถูกศัตรูล้อมไว้หมดแล้ว เพราะงั้นตอนนี้เขาจึงต้องด้นสดอย่างไม่มีทางเลือก
-ตอนนี้แหละ
ลงมาเลย
วีดส่งข้อความกระซิบไปให้เฮเกล
-ขอบคุณครับ
รุ่นพี่
เฮเกล อลิช
และไดน์เลือกที่จะไปอีกทาง เพื่อลงมายังชั้น 4 พวกเขาตัดสินใจที่จะหลบซ่อนอยู่ในอุโมงค์จนกว่ากำลังเสริมของกิลด์ราชสีห์ทมิฬจะมาถึง
ในการต่อสู้กับพวกกิลด์เฮอร์มีสนั้น พวกเขาไม่ค่อยเป็นประโยชน์เท่าไรนัก
เพราะงั้นอย่างเดียวพวกเขาทำได้ก็คือขอให้เขาโชคดี
“ผมเชื่อในตัวรุ่นพี่นะครับ”
เฮเกลเอ่ยปากออกมาด้วยความภูมิใจ
พวกมอนสเตอร์ที่อยู่ชั้น 4
นั้นเป็นศัตรูที่น่าเกรงขามอย่างมาก หัวใจของสองสาวไดน์และอลิช จึงทุ่มให้วีดจนหมดเช่นกัน
“รุ่นพี่คะ
ไม่สิ พี่คะ ระวังตัวด้วยนะคะ!”
“พี่คะ
ฉันจะคอยให้กำลังใจพี่นะคะ”
หัวใจของเขาเต้นตุบตับไปด้วยความตื่นเต้นขณะที่ย่างก้าวเดินเข้าไปในรังของเบลคิ้นที่ที่พวกบาร์ดเรย์และกิลด์เฮอร์มีสกำลังต่อสู้กันอยู่
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
“บ้าเอ้ย แย่จัง
วิดีโอดับไปซะแล้ว ถ้ามีภาพมากกว่านี้อีกซักหน่อย ฉันว่าพวกคนดูคงชอบกันแน่”
ผู้เล่นที่คอยส่งภาพวิดีโอให้กับทางสถานีได้เสียชีวิตไปแล้ว
ดังนั้นการถ่ายทอดภาพของรังเบลคิ้นจึงได้หยุดลงและกลับมาที่สตูดิโอแทน
“ทักษะการต่อสู้ของบาร์ดเรย์น่ากลัวชะมัด
เราเคยมีผู้เล่นที่แข็งแกร่งแบบนั้นในทวีปมาก่อนหรือเปล่า?”
“ทั้งพลังทั้งเทคนิคที่ใช้ออกมาตอนต่อสู้ในรังเบลคิ้นโดดเด่นจริงๆ
เขาช่างเป็นนักรบที่ดึงศักยภาพของดาบออกมาได้ดีมาก! วิชาดาบที่ฉายในวิดีโอนั่นเจ๋งชะมัด”
ขณะที่เหล่าเจ้าหน้าที่สถานีต่างกำลังออกความคิดเห็นต่างๆนานา ก็มีฉากสงครามที่กำลังฉายภาพอยู่เบื้องหลัง
เหล่าผู้ประกาศข่าวก็พยายามที่จะรักษาการเชื่อมต่อภาพวิดีโอภายในรังเบลคิ้นเอาไว้ บัดนี้ภารกิจของบาร์ดเรย์ไม่ใช่หัวข้อข่าวเด่นเพียงเรื่องเดียวแล้ว
“ถ้าหากพวกกิลด์ราชสีห์ทมิฬเข้าไปในนั้น
สงครามคงจะปะทุขึ้นมาแน่ๆ ฉันได้ยินรายงานมาว่ากิลด์มาสเตอร์คาร์ไลส์ ได้ไปถึงที่นั่นแล้วค่ะ…ถ้าเราถ่ายทอดออกไปเรตติ่งคงพุ่งกระฉูดแน่ๆ”
“ติดต่อกับพวกบริษัทโฆษณา
บอกให้พวกเขาใส่โฆษณาลงไปช่วงเวลาดินเนอร์ตอนค่ำๆ และรีรันวิดีโอช่วงชั่วโมงว่างๆ”
พวกฝ่ายโฆษณาจำใจต้องต่อแถวรอ
แถมยังต้องจ่ายค่าโฆษณาแพงหูฉี่อีกต่างหาก ตอนนี้วีดอยู่ภายในเหมืองเมลเบิร์นแล้ว
คู่ปรับของเขากับพวกกิลด์เฮอร์มีสก็รู้เป็นอย่างดี ดังนั้นมันจะเป็นเรื่องยากสำหรับทางสถานีออกอากาศที่จะคาดการณ์ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้
บรรดาสถานีออกอากาศต่างก็กำลังคาดหวังว่าจะมีอุบัติการณ์ครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้นภายในเหมืองเมลเบิร์น
การแข่งขันภารกิจปรมาจารย์ระหว่างกิลด์เฮอร์มีสและวีดกำลังร้อนแรงและเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าผู้ชม
“ตอนนี้เรตติ่งเป็นยังไงบ้าง?”
“อยู่ที่ 12% และกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆครับ
นี่เป็นค่าเรตติ่งที่สูงสุดของเดือนนี้เลยครับ”
“แล้วทางกระดานข่าวหล่ะ?”
“เป็นอัมพาตไปแล้วครับ
หน้าจอเลื่อนเร็วๆแทบไม่ได้ หัวข้อกระทู้ก็อ่านไม่รู้เรื่องแล้วครับ”
ตอนนี้กระดานข่าวเต็มไปด้วยคำขอร้องให้ถ่ายทอดวิดีโอเร็วๆ
เข้าเพราะว่าวิดีโอที่ถ่ายไปนั้นได้ดับไปแบบปุบปับ! สถานี CTS Media
KMC media Digital Media และ LK Games เองต่างก็รู้สึกรำคาญใจ
ขณะที่พวกเขากำลังพยายามเชื่อมต่อภาพกับพวกผู้เล่นที่เหลือรอดอยู่ ก็มีผู้เล่นกลุ่มหนึ่งตอบกลับมาจากกิลด์เฮอร์มีส
พวกเขารับข้อเสนอจากผู้เล่นคนนั้นที่จะใช้วิดีโอของเขานำไปออกอากาศ!
กิลด์เฮอร์มีสนั้นอาจจะเป็นตัวแปรในการเพิ่มเรตติ่งผู้ชมได้ดีที่สุดเมื่อนำไปใส่ไว้ในการโปรโมตทางโฆษณา
มันดูเหมือนจะเป็นข้อเสนอที่มากเกินไปซักหน่อยทว่าทางสถานีทั้งหลายก็ไม่กล้าที่ปฏิเสธได้
สถานีอื่นๆจัดให้รายการเกี่ยวกับรอยัลโร้ดให้มีการถ่ายทอดตลอดทั้งสัปดาห์นั้น
เพราะรายการเหล่านั้นถือว่าเป็นเครื่องชี้เป็นชี้ตายให้กับเรตติ่งของพวกเขาได้มากทีเดียว
ภายในรอยัลโร้ดมีเหล่านักผจญภัยอยู่มากมายทยอยปรากฏตัวขึ้นอยู่ตลอด
และยังคอยกระตุ้นความตื่นเต้นเร้าใจภายในอกของผู้คนระหว่างการถ่ายทอดสด
“วันนี้คงจะต้องทำงานล่วงเวลาจนดึกเลยละ
ผู้ช่วยปาร์ค คุณสั่งขนมปังปิ้งมาหรือยัง?”
“ครับ! ผมสั่งแล้ว
คุณป้าเขากำลังทำอยู่ครับ”
“สั่งคิมบับมาด้วยล่ะ”
“ผมจะสั่งข้าวกล่องจากร้านเบนโตะด้วยนะครับ”
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
วีดแอบเข้าไปในรังของเบลคิ้นอย่างเงียบๆ
พวกผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสต่างก็กำลังต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ผลของเวทย์มนต์ต่างๆนานาโหมกระหน่ำรุนแรง ขณะที่ศาสตราวุธทั้งหลายส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
‘น่าทึ่งจริงๆ’
นี่แหละคือพลังรบของกิลด์เฮอร์มีสที่พูดได้ว่าแข็งแกร่งที่สุดบนทวีปแห่งนี้
แม้แต่ เบบี้เบลคิ้นที่มีเลเวล 450 เป็นอย่างต่ำ ที่เป็นสายพันธุ์ปีศาจโดยกำเนิด
ก็มิอาจต้านทานได้ พวกเขามีความสามารถทางกายที่พิเศษแถมยังสามารถใช้เวทย์แห่งความมืดได้อีกด้วย
นอกจากนั้นยังมีค่าความต้านทานเวทย์ ลูกธนู และเวทย์วิญญาณได้อีกด้วย
เบบี้
เบลคิ้นและหมาป่านรกวิ่งไปมาอย่างบ้าคลั่ง พวกมันฆ่าเหล่าสมาชิกกิลด์เฮอร์มีสไปมากมาย
ในบางครั้งก็มีผู้เล่นที่โชคไม่ดีนัก มักจะถูกพวกมอนสเตอร์ล้อมเอาไว้แล้วก็ถูกฆ่าตาย
พวกเขามีทั้งชุดเกราะที่ยอดเยี่ยม มีทั้งนักบวชระดับสูงคอยใช้เวทย์รักษาให้ในการต่อสู้อันแสนยิ่งใหญ่นี้
กิลด์เฮอร์มีสนำผู้เล่นระดับหัวกะทิมาด้วย
ดังนั้นจึงไม่มีผู้เล่นคนไหนเลยที่ดูเหลาะแหละ เลเวล ทักษะ และอุปกรณ์สวมใส่ของพวกเขาล้วนมีบทบาทสำคัญในการต่อสู้
จากเลเวลของทุกคนในที่นี้คงจะทำให้ผู้คนแตกตื่นอย่างมากแน่ๆตอนที่พวกเขาอยู่ภายในตัวเมือง
‘อย่างที่คิด กิลด์เฮอร์มีสนี่สุดยอดจริงๆ’
วีดเฝ้ามองดูการต่อสู้จากมุมที่ไม่เป็นที่สะดุดตา
มันคือทักษะการหามุมเงียบที่เขาขัดเกลามาตั้งแต่ตอนที่อยู่มอต้น มอปลาย และมหา’ลัย!
ถึงยังไงตรงนี้ก็ยังมีอีกหลายคนที่มีอาชีพนักฆ่าซุ่มตัวอยู่
โดยปกติพวกนักฆ่าจะต่อสู้ด้วยการเล็งไปที่หลังของมอนสเตอร์ทว่า
ตอนนี้มันเสี่ยงเกินไปในการต่อสู้ขนาดใหญ่อย่างนี้ ในสถานการณ์ที่รุนแรงขนาดนี้
พวกเขาเหล่านั้นก็ทำได้เพียงแค่คอยดูเท่านั้นเอง
วีดเองก็มีรูปลักษณ์ดูเหมือนกับพวกนักฆ่าเหล่านั้น
เพราะงั้นพวกเขาจึงไม่ได้สนใจวีด
‘หมายเลข 19’
‘วีดคงถูกกำจัดที่ชั้นสามไปแล้วเขาถึงได้มาที่นี่’
‘คงโดนกิลด์ตำหนิเอาแน่….แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้เราอยู่ในการต่อสู้’
กิลด์เฮอร์มีสจะมีสัญลักษณ์เรียบๆติดอยู่บนเสื้อผ้าของพวกนักฆ่า
หมายเลขระบุตัวตนจะถูกตราเอาไว้ที่กางเกงหรือว่าเสื้อคลุม
วีดใช้ทักษะเย็บปักของเขาในการปรับแต่งชุดและปลอมตัวเข้ามา
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างเขากับพวกนักฆ่าคนอื่นๆ
‘เขาต่อสู้ได้ดีชะมัด’
วีดมองดูการต่อสู้ของบาร์ดเรย์เป็นส่วนใหญ่
เขาต่อสู้ได้สูสีหรืออาจจะได้เปรียบเจ้าวอมบ้า
เบลคิ้นนั้นด้วยซ้ำไป ร่างกายของเขาเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว ความคล่องแคล่วและความแข็งแกร่งก็มีเหลือล้นมากกว่ามอนสเตอร์
แน่นอนอยู่แล้วว่าเขาได้รับการอวยพรจากพวกชาแมน
นักบวชและการสนับสนุนการโจมตีอื่นๆอีกด้วย
ทว่าอัศวินทมิฬที่ต่อสู้อยู่แนวหน้าก็ยังถือว่าเป็นพวกที่เสี่ยงอันตรายมากที่สุดอยู่ดี
‘ต่อสู้ให้สมใจพวกแกไปเลย’
วีดเฝ้ารอให้การต่อสู้จบลงอย่างเงียบๆ
เวลาผ่านพ้นไปโดยไม่มีเหตุการณ์อะไรพิเศษเกิดขึ้นและดูเหมือนจะเป็นชัยชนะของบาร์ดเรย์
ลูกธนู
ขวานและหอกต่างก็พุ่งไปทางร่างของวูมบ้า เบลคิ้น ร่างกายนั้นเริ่มได้รับบาดเจ็บ ขณะที่ค่าพลังชีวิตเองก็ลดลงฮวบฮาบ
แกก็ยังไม่ปลอดภัยเหมือนกันนะเว้ยย!
เศษหินปลิวว่อน
พื้นดินสั่นไหวเล็กน้อยจากการต่อสู้จนตัวตายของมัน
กิลด์เฮอร์มีสได้รับค่าประสบการณ์มามากมายจากการกำจัดมอนสเตอร์ระดับบอส
ดังนั้นพวกนักบวชจึงได้เริ่มสร้างม่านพลังเพื่อปกป้องพวกเขาเอาไว้ หลังจากที่พวกนักรบถอยหลังออกมาและการโจมตีระยะไกลก็เริ่มดำเนินการ
จนกระทั่ง เจ้าวอมบ้า เบลคิ้นล้มลง
เบบี้เบลคิ้นกับพวกหมานรกก็ถูกกวาดล้างจนราบคาบด้วยน้ำมือของพวกองครักษ์และหน่วยรบอื่นๆ
พวกอัศวินต้อนมันให้เข้ามุมและให้พวกนักเวทย์ใช้เวทย์ทำลายล้างขนาดใหญ่ไปที่กลุ่มของพวกมัน
เนโครแมนเซอร์โครบินยุนเองก็ใช้พลังเรียกอันเดดเพิ่มมาอีก
‘อันเดด….’
วีดมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพวกมัน
เพราะงั้นเขาถึงไม่ได้รู้สึกรำคาญใจอะไรกับพวกมัน ความจริงแล้วถ้าเขามองดูพวกมันนานๆซอมบี้บางตัวก็ดูน่ารักดีเหมือนกัน!
มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกชื่นชมเนโครแมนเซอร์ของกิลด์เฮอร์มีสที่สามารถอัญเชิญดูมไนท์ออกมาได้
‘การอัญเชิญอันเดดออกมามากมายขนาดนี้คงจะใช้มานามหาศาลแน่ๆ
แถมอุปกรณ์สวมใส่ของเขาเจ๋งชะมัด’
วีดรู้สึกเหมือนโดนทิ่มแทงด้วยความอิจฉา
เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นผู้เล่นคนอื่นมีเลเวลสูงกว่าเขา
ความสัมพันธ์ของเขากับกิลด์เฮอร์มีสอาจจะเป็นอริกัน
ทว่าเขาก็ยังคงรู้สึกชื่นชมพวกเขา
พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานจึงทำให้พวกเขารู้บทบาทของพวกเขาในการจัดการกับมอนสเตอร์เป็นอย่างดี
กลยุทธ์การต่อสู้เป็นกลุ่มที่อยู่ภายในหัวของวีดจะถูกใช้ออกมาได้อย่างดีเยี่ยมที่นี่
แม้ว่ากิลด์เฮอร์มีสจะใช้ประโยชน์จากทุกสิ่งทุกอย่างออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
รวมถึงพลังและความภักดีที่พวกเขาได้รับมาก็ตาม
‘ถ้าฉันได้สั่งการละก็
ก่อนที่จะกวาดล้างทั้งดันเจี้ยน ฉันคงจัดการกับบอสของพวกมันอย่างรวดเร็วไปแล้ว’
มีมอนสเตอร์ระดับบอสมากมายอยู่บนทวีปเวอร์เซลที่ยังไม่ถูกค้นพบ
ไม่ว่าจะเป็นมอนสเตอร์ที่ปกครองดินแดนหรือว่ามอนสเตอร์ปีศาจระดับตำนาน เผ่าเอลฟ์
ภูติ และมอนสเตอร์สายวิญญาณ ระดับความยากของพวกมันนั้นถือว่าสูงกว่ามาก
ยังมีมอนสเตอร์อีกมากมายที่แข็งแกร่งเหนือจินตนาการยิ่งกว่ามอนสเตอร์ของเขตลาส
ฟาลังคซ์หรือว่าป้อมปราการเวอร์โก้ด้วยซ้ำไป มีมอนสเตอร์มากมายที่คอยปกป้องดินแดนเหมือนกับเจ้าคูบิยะ
นักรบแห่งความโกลาหลที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความทะเยอทะยานที่โหยหาอำนาจไว้ในครอบครอง
สิ่งมีชีวิตพวกนั้นเองก็คงรู้จักออกล่าเพื่อเพิ่มเลเวลของพวกมันและขวนขวายหาไอเท็มหายากต่างๆนานา
วีดเองก็ไม่ได้มีความสนอกสนใจในพวกผู้เล่นที่มีความแข็งแกร่งกว่าเขาแค่เพียงนิดเดียว
เพราะว่าเขาก็แค่อยากจะท้าทายตัวเองและคอยพยายามออกล่ามอนสเตอร์ทุกชนิดที่เขาเจอ แม้ว่าความจริงแล้ว
เขาเป็นเพียงแค่ประติมากรคนหนึ่งเท่านั้น!
“มันใกล้จะล้มแล้ว!”
“อดทนให้ถึงที่สุด
พลธนู ใช้ลูกธนูอย่าให้เหลือ และห้ามยิงพลาดเด็ดขาด
พลเวทย์เตรียมตัวร่ายเวทย์โจมตีครั้งสุดท้าย”
บาร์ดเรย์และพวกองครักษ์เคลื่อนตัวไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลใดๆ
พวกเขาได้นำอาวุธที่เหมาะสมสำหรับการออกล่ามอนสเตอร์ระดับบอสมาด้วยโดยเฉพาะ
และการออกล่าวอมบ้า เบลคิ้นเป็นไปอย่างมีระบบ
‘คันไม้คันมือชะมัด’
วีดอยากจะกระโจนเข้าไปในการต่อสู้นั้น
เขาแทบอดใจไม่ไหว ทว่าหากเขาเคลื่อนตัวออกไป แผนการหลบซ่อนตัวในเงามืดและไม่สร้างจุดสนใจของเขาก็จะล่มไม่เป็นท่า
กร๊ากกกกกกก!
ถ้อยเสียงสุดท้ายแห่งความตายของเจ้าวอมบ้า
เบลคิ้นก็กรีดร้องออกมาในที่สุด
ทางพวกกิลด์เฮอร์มีสสังเวยชีวิตคนไปถึง
35 คนจากหน่วยของพวกองครักษ์
มอนสเตอร์ระดับบอสตัวนั้นยังมีแรงขัดขืนอยู่บ้างนิดหน่อยขณะที่ลมหายใจของมันนั้นใกล้ถึงวาระสุดท้าย
การโจมตีเฮือกสุดท้ายของมันเล็งไปที่บาร์ดเรย์ พวกนักรบคนอื่นๆจึงเข้าไปขวางเอาไว้
“อ๊ากกกกกกกกกก!”
เหล่านักรบตะโกนออกไปเพื่อที่จะดึงความสนใจของเจ้าอสูรเบลคิ้น กิลด์เฮอร์มีสทุ่มเทชีวิตเพื่อปกป้องบาร์ดเรย์ในสถานการณ์คับขันเช่นนี้
เพราะว่าเขาคือผู้บังคับบัญชาซึ่งเป็นเสาหลักที่คอยค้ำจุนกิลด์เฮอร์มีสเอาไว้
วอมบ้า
เบลคิ้นส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมาน ขณะที่ได้รับบาดแผลที่สร้างจากน้ำมือของบาร์ดเรย์
วอมบ้า เบลคิ้น แห่งเหมืองแร่เมลเบิร์น
ได้กลับสู่การหลับใหลชั่วนิรันดรแล้ว
|
“สำเร็จ!”
“กิลด์เฮอร์มีสเราทำได้อีกแล้ว!”
“ภารกิจอสูรวอมบ้า
เบลคิ้น เราทำอีกภารกิจสำเร็จแล้ว เราคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดบนทวีปแห่งนี้!”
เหล่าองครักษ์และกองกำลังรบ
ชูดาบของพวกเขาและกู่ร้องออกมา
วีดเฝ้ามองเหล่ากิลด์เฮอร์มีสด้วยสายตาอิจฉา
พวกเขาช่างดูมีความสุขมากที่ได้สร้างตำนานได้อีกครั้ง
‘พวกเขาต่อสู้ได้ดีจริงๆ’
การล่ามอนสเตอร์ระดับบอสทำให้พวกเขาได้รับไอเท็มหายากมากมาย
แถมยังได้รับค่าชื่อเสียงและค่าสถานะเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกๆกิลด์ถึงได้พากันออกล่ามอนสเตอร์ในดันเจี้ยน
พวกมอนสเตอร์ระดับบอสนั้นค่อนข้างมีจำนวนจำกัดแล้วยังอันตรายพอตัวเลยด้วย
ทว่าหากพวกเขาปรารถนาที่จะลิ้มรสผลไม้แห่งชัยชนะ ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากกุมดาบเอาไว้แล้วก็ออกไปลุยให้ถึงที่สุด
บาร์ดเรย์หยิบอุปกรณ์ที่อสูรวอมบ้า
เบลคิ้นดร็อปออกมา และผู้ชมมากมายคงจะได้เห็นฉากนี้ผ่านทางรายการถ่ายทอดสด!
‘แถมพวกเขายังเก็บค่าผ่านทางเข้าดันเจี้ยนนี้ได้อีกต่างหาก’
วีดนับจำนวนของผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสที่ยังเหลือรอด
จำนวนขององครักษ์และหน่วยรบทั้งหมดที่เหลือรอดคือ 160 คน
พวกเขากำลังนั่งลงพักเหนื่อยและซ่อมแซมอุปกรณ์ไปพลาง
‘นั่งพักแล้วดูไปก่อนละกัน
ขอแค่มีโอกาสตอนที่พวกเขากำลังต่อสู้กันกับพวกกิลด์ราชสีห์ทมิฬแล้วค่อยแอบหนีไป’
ที่ถ้ำแห่งนี้คือที่ที่ราชาเบลคิ้น
และพวกลูกเบลคิ้นยังไม่ถูกพบ
กิลด์เฮอร์มีสก็อาจจะสามารถกอบโกยขุมสมบัติได้มากมายมหาศาล ภายในที่แห่งนี้
ส่วนวีดก็คิดว่าเขาคงต้องกลับบ้านไปมือเปล่า
ภายในโลกแห่งนี้
พวกคนแบบกิลด์เฮอร์มีสคงไม่ยอมหลงเหลืออะไรเอาไว้แน่ๆ ในหมู่พวกเขาก็มีบางคนที่มีอาชีพสายนักผจญภัยที่คอยเก็บกวาดทุกสิ่งทุกอย่างจนเกลี้ยง
วีดเฝ้ามองด้วยความรู้สึกเจ็บปวดภายในช่องท้องในขณะที่นั่นคือช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของเหล่ากิลด์เฮอร์มีส
บรรดาผู้เล่นทั้งหลายที่พักผ่อนอยู่ก็ค่อยๆลุกขึ้นคนแล้วคนเล่าและมุ่งหน้าไปยังทางเข้า
เส้นประสาทของวีดเริ่มปวดตุบๆ ตอนนี้พวกกิลด์เฮอร์มีสกั้นทั้งทางเข้าและจากนั้นก็ค่อยๆเข้ามาใกล้เขา
‘ฉันโดนจับได้แล้วหรอ?
ที่จริงแล้ว…ตอนนี้พวกเขาน่าจะออกค้นหาชั้น3
จนทั่วทั้งหมดแล้วแน่เลย แล้วก็อาจะลงมาข้างล่างแล้วก็ได้’
แต่ถึงยังไง
มันก็ยังไม่แน่ที่เขาจะโดนเปิดเผยตัวตนแล้ว
เขาสวมใส่เสื้อผ้าของพวกนักฆ่าที่เก็บมาจากพวกคนที่เขาต่อสู้ด้วยตอนอยู่ชั้น3
แล้วก็แอบย่องเข้ามาชั้น
4 วีดไม่ได้เปลี่ยนท่าทีใดๆเอาแต่ยืนนิ่งๆตรงนั้นอย่างใจเย็น มีเพียงดวงตาของเขาเท่านั้นที่ล๊อกแล๊กไปมาขณะที่กำลังประมวลผลพยายามหาเส้นทางหลบหนี
จากนั้น
บาร์ดเรย์ที่นั่งพักผ่อนหลังจากที่กำราบราชาเบลคิ้นลงได้ก็เดินตรงมาทางเขา
แล้วเขาก็พูดขึ้นมาก่อนว่า
“ว่าไง?”
“……..”
ปากของวีดค่อยๆเปิดออก
มันช่างเป็นเรื่องยากมากที่จะตอบออกไป
ทว่าเขาก็ไม่อาจแสร้งว่าไม่เข้าใจก็ไม่ได้อีก
บาร์ดเรย์คงจะรู้แล้วว่าเขาปลอมตัวมาเป็นนักฆ่า
แต่ถึงอย่างนั้นการเคลื่อนไหวของคนอื่นในกิลด์เฮอร์มีสก็พอเดาได้แล้วว่าเขาถูกเปิดเผยตัวจริงแล้ว
“ฉันรู้ว่าแกหนีจากพวกที่ไล่ตามมาได้
แต่ก็นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอแกที่นี่”
“………”
วีดโดนเปิดเผยตัวตนเป็นที่แน่นอนแล้ว
เขาจึงไม่รู้ว่าควรจะมีปฏิกิริยาตอบกลับไปยังไง
“นายรู้ได้ยังไง?”
“ฉันได้รับรายงานว่าพวกนักฆ่าที่ออกค้นหาข้างบนนั้นหาตัววีดไม่เจอ
และอีกอย่างแกไม่มีสัญลักษณ์ฆาตรกรบนหัวด้วย”
พวกนักฆ่าสังหารพวกผู้เล่นมากมายตอนที่พวกเขาเข้ามาในเหมืองเมลเบิร์น
ฉะนั้นชื่อของพวกเขาส่วนมากก็จะมีสถานะฆาตกร ภายนอกวีดอาจะดูเหมือนกับพวกนักฆ่า
แต่ทว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปลอมแปลงสถานะฆาตกรได้
‘งั้นสินะ….สังเกตเห็นเร็วกันชะมัด’
วีดตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยุ่งยากเข้าแล้ว
โดยทั่วไปแล้วมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นแม้ว่านี่จะเป็นกองกำลังที่ยิ่งใหญ่อย่างบาร์ดเรย์และกิลด์เฮอร์มีสก็ตาม
‘ฉันเนี่ยไม่มีโชคเลยจริงจริ๊ง’
วีดคงไม่สามารถตกลงกับพวกเขาในสถานการณ์แบบนี้ได้แน่!
พวกนักธนูและจอมเวทย์ก็พร้อมที่จะโจมตีแล้ว
ในขณะที่พวกอัศวินติดอาวุธก็ค่อยๆทิ้งระยะห่างเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
ฉากก่อนหน้านี้ที่เจ้าราชาเบลคิ้นโดนรุมโจมตีผุดเข้ามาในความคิดของเขา
ส่วนบาร์ดเรย์เองก็ยังไม่ได้เก็บดาบเข้าฝัก
‘หลังจากการออกล่า พวกเขาแทบจะไม่เป็นไรเลยแหะ
คงเพราะมีพวกนักบวชร่ายเวทย์รักษาให้’
แล้วบาร์ดเรย์ก็เอ่ยขึ้นมาอย่างหยิ่งผยอง
“ใครหน้าไหนก็ตามที่เป็นขบถต่อกิลดืเฮอร์มีสจะต้องตาย
วีด วันนี้แหละคือวันที่แกจะต้องโดนขยี้”
เขาได้รับสมญานามว่าเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดบนทวีปเวอร์เซล
ถ้าหากว่าศัตรูเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่บาร์ดเรย์
วีดก็คงจะสู้หรือไม่ก็ขอประนีประนอมสงบศึก ทว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลบหนีจากกรงเล็บและเขี้ยวของมังกร
ยังไงซะ หากเขาต้องตาย เขาก็ขอสู้จนตัวตาย
“ต้องเป็นวันที่มันส์แน่ๆ”
วีดค่อยๆถอดชุดนักฆ่าของเขาออก
อุปกรณ์พวกนี้ไม่ค่อยเหมาะกับเขานักแถมยังมีระดับต่ำมากอีกด้วย
เพราะงั้นจึงไม่เป็นการดีที่จะใส่ตอนต่อสู้
เขาสวมชุดเกราะทัลล็อคและอุปกรณ์ชิ้นอื่นๆ
ในขณะที่พวกกิลด์เฮอร์มีสกำลังจับตาดูเขา
‘พวกเขาคงทำอย่างอื่นไม่ได้นอกจากดู’
บาร์ดเรย์และผู้เล่นคนอื่นๆเองก็ได้เปลี่ยนชุดเกราะและอาวุธของพวกเขาพร้อมแล้ว
มันไม่มีความแตกต่างมากนักในระดับพลังของเหล่าผู้เล่นกิลด์เฮอร์มีสที่อยู่ที่นี่
พวกนักธนูและจอมเวทย์คงสามารถจัดการกับวีดได้สบายๆด้วยการโจมตีต่อเนื่อง
พวกเขาบางคนล้วนแต่เป็นผู้เล่นที่ติดอันดับสูงที่สุดบนบอร์ดของทวีปเวอร์เซล
นี่ก็เข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้งแล้วว่าบาร์ดเรย์ตกลงปลงใจที่จะต่อสู้กับศัตรูเพียงลำพัง
เขาพึ่งได้รับการบัฟด้วยทักษะของชาแมนและนักบวชที่เก่งที่สุดบนทวีปเวอร์เซล ดังนั้นค่าพลังชีวิตและมานาของเขาจึงฟื้นตัวเต็มที่
ผลจากการบัฟเอง
ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ทักษะระดับต่ำสถานการณ์เช่นนี้ก็ยังถือว่าไม่ยุติธรรมอยู่ดี
บาร์ดเรย์คิดว่าเขาคงไม่สามารถล้มวีดลงได้หากเขาไม่อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด
บาร์ดเรย์จะได้รับเกียรติอันยิ่งใหญ่จากความตายของวีด
แถมยังจะได้เป็นฝ่ายนำโด่งในการแข่งขันภารกิจปรมาจารย์สายอาชีพ
วีดกุมดาบแดม่อนของเขาแน่นและหายใจลึกและถี่
‘ฉันจำเป็นต้องสร้างความปั่นป่วนและทำให้ศัตรูกระจายตัวออกจากกัน’
แม้นว่าเขาจะไม่สามารถทัดทานพลังของกิลด์เฮอร์มีสได้
เขาก็ไม่อยากนอนรอความตายอยู่เฉยๆ ขณะที่วีดกำลังจะใช้ทักษะลมแล่นของเขา มีที่ลับตาที่หนึ่งอยู่ทางด้านหลังเบลคิ้นสั่นไหว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!
ตอนนี้เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะทำให้เท้าทั้งสองของเขาติดอยู่กับพื้นที่กำลังสั่นสะเทือนอยู่ได้
แล้วทันใดนั้นก็มีมอนสเตอร์ตัวหนึ่งปรากฏตัวออกมา!
ศพเมียของข้าอยู่นี่…..! เจ้าพวกมนุษย์ พวกแกกล้าทำสิ่งที่สิ้นคิดเช่นนี้ได้ยังไง
|
ร่างกายของมอนสเตอร์ตัวนั้นใหญ่กว่า
วอมบ้าเบลคิ้นซะอีก มันมีเขาสองข้างอันน่าพรั่นพรึงและร่างกายที่เต็มไปด้วยขนสีแดงเข้ม
นอกจากนั้นดวงตาและปากที่แสดงถึงความมุ่งร้ายของมัน มันก็คือสามีของวอมบ้าเบลคิ้น เจ้าเบลคิ้นแดงนั่นเอง!
“บ้าอะไรวะ
ยังเหลืออีกตัวงั้นหรอ”
“เจ้านี่ไม่ธรรมดาแน่ๆ”
เหล่ากิลด์เฮอร์มีสเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว
กองกำลังที่ล้อมวีดเอาไว้เองก็กำลังเตรียมตัวต่อสู้กับเจ้าเบลคิ้นแดง
ส่วนทางเนโครแมนเซอร์ โครบินยุนก็ใช้เวทย์เพื่อตรวจสอบข้อมูลของมอนสเตอร์
“ชีวาที่เรืองโรจน์
จงเผยทุกสิ่งให้ข้าเห็น ทักษะส่องสรรพชีพ(View life force)!”
ตริ้ง!
เบลคิ้นแดง
|
ปีศาจผู้ผุดขึ้นมาจากแดนนรก
สามีของวอมบ้า เบลคิ้น มันคือผู้ปกครองเทือกเขาไฮเนฟ
|
มันไม่ได้รับบาดเจ็บด้วยอาวุธโลหะเหล็ก
|
มีค่าความต้านทางเวทย์มนต์ที่สูงมาก
|
ไม่ได้รับผมกระทบจากเวทย์แห่งความมืด
|
จิตวิญญาณทั้งหมดที่ถูกอัญเชิญออกมาแล้วมีระดับต่ำกว่าระดับกลางจะถูกผนึก
|
ค่าพลังชีวิต:
100%
|
ระดับมานา:
100%
|
“น
นี่มัน….”
สีหน้าของโครบินยุนดูมืดมนในทันตา
ภารกิจของบาร์ดเรย์คือจะต้องล่ามอนสเตอร์ระดับบอสผู้ปกครองเทือกเขาไฮเนฟ
หากประเมินตามรายละเอียดจากหน้าต่างแสดงข้อมูล มันคืออสูรกายตัวจริง
มันคงมีเลเวลอย่างต่ำซัก 620 และหากประเมินจากลักษณะภายนอกแล้ว
คงจะแข็งแกร่งกว่าวอมบ้าเบลคิ้นด้วยซ้ำ
สิ่งที่ท้าทายมากที่สุดนั้นก็คืออาวุธที่ทำจากเหล็กจะไม่สามารถสร้างความเสียหายให้มันได้เลย
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
คาร์ไลส์และทหารคนอื่นๆที่มาจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬพึ่งจะเดินทางมาถึงประตูเคลื่อนย้ายของเมืองไทร์พีค
“เราต้องไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
พวกเขาควบม้าไปตั้งแต่ป้อมปราการจนไปถึงเหมืองเมลเบิร์น
กลุ่มฝุ่นละอองคละคลุ้งไปทั่วภูเขาทั้งลูกขณะที่ม้าหลายร้อยตัวกำลังวิ่งไป พวกกิลด์เฮอร์มีสก็จัดเวรยามฝีมือเยี่ยมเอาไว้ในตำแหน่งที่ดีเพื่อให้พวกเขาได้รายงานสถานการณ์ได้ทันท่วงที
ณ
บัดนี้พวกเขาได้มาถึงเมืองไทร์พีคแล้ว เหล่ากิลด์ราชสีห์ทมิฬมาถึงเร็วกว่าที่คาด
กิลด์มาสเตอร์
คาร์ไลส์มีผู้ร่วมทางมาด้วยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขาเดินผ่านจุดที่สามมาแบบไม่ลังเล
มีจอมเวทย์อยู่ในกลุ่มนั้นมากถึง 20 คน
ส่วนทางกิลด์เฮอร์มีสเองก็เหลือผู้เล่นสายแรนเจอร์และนักธนูเอาไว้เพื่อลอบโจมตีพวกเขาอยู่ในป่า
“ศรต่อเนื่อง!”
ลูกศรมากมายไหลพรั่งพรูเคลื่อนลงสู่เหล่ากิลด์เฮอร์มีสที่กำลังเคลื่อนพลอยู่
“ลอบโจมตีงั้นหรอ
เดินหน้าต่อไป ไม่ต้องไปสนใจพวกมัน!”
เหล่านักรบปัดป้องลูกธนูเหล่านั้นด้วยดาบของพวกเขา
พวกเขาขว้างการโจมตีเวทย์เข้าไปในจุดซ่อนตัวของพวกแรนเจอร์ ทว่าก็วิ่งหน้าต่อไปโดยไม่ได้สนใจผลลัพธ์ว่าพวกมันจะเป็นหรือตาย!
พวกเขาไปถึงที่ทางเข้าของเหมืองเมลเบิร์นได้อย่างรวดเร็ว
ความพยายามทั้งหมดทั้งสิ้นของเหล่ากิลด์เฮอร์มีสถูกเพิกเฉยอย่างไร้เยื่อใย
เหล่าสมาชิกกิลด์ราชสีห์ทมิฬหลายคนยังคงรวมตัวกันอยู่ที่เมืองไทร์พีค
เพื่อเป็นกองหลังคอยสมทบให้กับกิลด์
“เราจะเข้าไปสู้จริงๆน่ะเหรอ? ถ้าเราเข้าไปก็หันหลังกลับไม่ได้แล้วนะ”
นักเวทย์นามว่า
รอนดัล ถามคาร์ไลส์ ออกไป
รอนดัลคือหนึ่งในผู้ร่มก่อตั้งกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
ปาร์ตี้ออกล่าของพวกเขานั้นกลายเป็นที่โจษจันไปทั่ว เพราะพวกเขามีอาณาจักรทันเลนคอนหนุนหลังอยู่
จนคาร์ไลส์ รอนดัล และสมาชิกคนอื่นๆก่อตั้งกิลด์ราชสีห์ทมิฬร่วมกันขึ้นมา
“กิลด์เฮอร์มีสคือกลุ่มที่ทำลายพันธะสัญญาของสมาพันมหาอำนาจก่อนนะ
พวกมันต้องชดใช้กับสิ่งที่พวกมันทำ”
คาร์ไลส์ได้ตัดสินใจที่จะออกไปสู้
บาร์ดเรย์และพวกกิลด์เฮอร์มีสได้บุกทำลายราชอาณาจักรทัลเลน
เพราะงั้นด้วยศักดิ์ศรีของเขาที่ไม่อาจยอมปล่อยให้พวกมันลอยนวลไปแน่
กองกำลังทหารที่อยู่เมืองไทร์พีคเองก็กำลังเคลื่อนพลมาที่นี่ พวกเขาจะยึดความสงบสุขและอาณาเขตของเหมืองแห่งนี้ให้ได้
แถมยังได้จัดการพวกเศษเดนมนุษย์กิลด์เฮอร์มีสพวกนั้นด้วย
“เข้าไปเลย”
เหล่านักรบและพาลาดินที่มีพลังต่อสู้อันยอดเยี่ยม
แห่งกิลด์ราชสีห์ทมิฬ ได้ย่างก้าวเข้าสู่เหมืองเมลเบิร์นแล้ว
----จบตอน------
ผู้แปล :
Cole’s Myth
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
ขอบคุณครับ
ตอบลบขอคารวะเลย สนุกมาก
ตอบลบขอบคุณหลาย
ตอบลบสนุกมากตอนนี้..ขอบคุณทีมแปลคับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ ลุ้นมากเลยจะได้สู้กันไหมหน่อ
ตอบลบอยากรู้ตอนต่อไปจัง ขอบคุณคับ
ตอบลบวงแตกแน่ๆฮ่าๆๆๆ แจ็คพอตรออยู่ข้างในอิอิ
ตอบลบ