เล่ม 28 ตอนที่
3 วอมบ้า เบลคิ้น(Woomba Belkain) แปลโดย
Acid กรด
บาร์ดเรย์และเหล่าราชองครักษ์มาถึงชั้นที่ 3
ของเหมืองเมลเบิร์น
"พวกเขาได้รับข่าวสารว่าพวกเรากำลังมา"
"ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น"
ที่ชั้น 3 ไม่มีผู้เล่นอยู่เลย โจร 2-3 คน ออกค้นหาในพื้นที่แต่ไม่พบใครสักคนในบริเวณใกล้เคียง
"ไม่มีเวลาให้ชักช้า ใครที่กำลังซ่อนอยู่ที่นี่จะปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไป"
"ไปกันเถอะ"
กิลด์เฮอร์มิสแบ่งปาร์ตี้ออกเป็น 2 กลุ่ม
หลังจากการติดต่อกับผู้เล่นบนชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2
หมู่ของนักเวทย์โจมตีได้นำพวกโจรไปติดตั้งกับดักเตรียมไว้เมื่อกำลังสนับสนุนของกิลด์ราชสีห์ทมิฬมาถึง
พวกเขาวางกับดักเป็นชั้นๆ ป้องกันสถานที่อย่างสมบูรณ์บนชั้นที่
1,
ที่ 2 และชั้นที่3เพื่อซื้อเวลา
ในขณะเดียวกัน บาร์ดเรย์,
เหล่าราชองครักษ์ และกลุ่มนักสู้กำลังลงไปด้านล่างอย่างต่อเนื่อง
"เวลานี้มันช่างตื่นเต้นเล็กๆ"
"มันจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน...หวังว่าจะเป็นการต่อสู้ที่เร้าใจนะ"
กลุ่มนักสู้เอาอาวุธของพวกเขาออกมา พวกเขาต้องการกำจัดพวกผู้เล่นที่เหลืออยู่ในเหมืองและทำภารกิจให้สำเร็จ
มันเป็นภารกิจปรมาจารย์ของบาร์ดเรย์ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาระดมความสามารถทั้งหมดของกิลด์เฮอร์มิส
พวกเขารู้ว่าเบลคิ้นกำลังซ่อนตัวอยู่ในเหมืองเมลเบิร์น เบลคิ้นจัดจำแนกเป็นมอนสเตอร์ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่
เลเวลของมันประมาณได้ว่ามากกว่า 620!
ตามประวัติศาสตร์ของทวีป, กล่าวกันว่ามันได้คลานออกมาจากก้นบึ้งของนรก
เมื่อ 100 ปีก่อน มันก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่ออาณาจักรทัลเลนจนกระทั่งพวกไฮเอลฟ์*ทำให้มันพ่ายแพ้ในที่สุด
มันหนีในขณะที่บาดเจ็บไปยังเทือกเขาไฮเนปและไม่เคยปรากฏตัวอีกเลยตั้งแต่นั้น
"จากรายงานของผู้ที่พบขนหางของเบลคิ้นในส่วนนี้ของเหมือง...มีความเป็นไปได้มากที่พวกเราจะมีการต่อสู้ใหญ่ในไม่ช้า"
"ผมได้ยินเสียงมันร้องครั้งหรือสองครั้งแต่ไม่ทราบตำแหน่ง
ผมเลยตัดสินใจปล่อยมันไว้ก่อน"
ประวัติศาสตร์บอกว่าเบลคิ้นมีอำนาจทำลายล้างบนแผ่นดินมาก ดังนั้นมันจึงเป็นตัวอันตราย
"เตรียมตัวทำศึก"
พวกเขามาถึงทางเข้าชั้นใต้ดินที่4 ซึ่งมีการต่อต้านอย่างหนักจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬและเหล่าผู้เล่นที่มารวมตัว
กันตามที่คาดไว้ พวกอัศวินมีพลังป้องกันสูง
ได้ลงบันไดไปในขณะที่ทำการคลุมตัวของพวกเขาด้วยโล่
แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะไม่มีการโจมตีจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬและพวกผู้เล่นที่ออกล่าอยู่แถวนั้น
เคนทรีโอ : ไม่เห็นพวกศัตรูเลย ลงมาดูซิ
เดิมทีกิลด์ราชสีห์ทมิฬวางแผนป้องกันตรงบริเวณทางเข้า
แต่พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นการบ้าบิ่นเกินไปเนื่องจาก
ดันเจี้ยนถูกเปิดเผยหลังจากเกิดแผ่นดินไหว
รังของเบลคิ้น!
พวกเขาสามารถซื้อเวลาได้บ้างเพื่อเคลื่อนไปยังที่นั่น ละถ้าโชคดีพวกเขาอาจหาทางออกจากเหมืองได้อีกฝั่ง
ทางเดินรอบๆตรงเข้าได้ถูกตรวจสอบ
"พวกเขาไม่ได้อยู่ในพื้นที่
และรอยเท้าก็ต่อเนื่องกันเข้าไปในดันเจี้ยน"
"ช่างน่าสมเพชแค่ไหน พวกเขาเข้ามาเพียงเพื่อไปตาย?"
โครบินยุน(Krobidyun)กล่าว
เขาเป็นเนโครมันเซอร์เลเวล 446
ในหมู่ราชองครักษ์ซึ่งเดิมมีอาชีพเป็นผู้วิเศษอาวุโส
เขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นเนโครมันเซอร์อย่างบัลข่านและอันเดทของเขา
กองทหารยังคงมีขีวิต เขาได้ชมวีดเอาชนะ
กองทัพอมตะจากการออกอากาศและเริ่มประหลาดใจกับศักยภาพของเหล่าเนโครมันเซอร์
เขามีทักษะพื้นฐานของผู้วิเศษและด้วยการสนับสนุนของกิลด์เต็มที่
ดังนั้นความสามารถของเขา
ที่เหมือนกับเนโครมันเซอร์ก็เติบโตอย่างรวดเร็ว
เนโครมันเซอร์มีบทบาทการในการสู้รบขนาดใหญ่
ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขามาในเวลานี้
"ทิ้งทหารบางส่วนไว้สนับสนุน ระหว่างที่พวกเราเข้าไปในรังของเบลคิ้น"
บาร์ดเรยเริ่มทำหน้าที่ผู้นำ เขาเปลี่ยนเกราะและดาบเป็นของเดิมที่เขาใช้
มันเป็นเกราะที่เขาได้จากอัศวินกษัตริย์ของอาณาจักรเคลตั้นในขณะที่ทำภารกิจคลาสของเขาสำเร็จ
ชุดเต็มยศของอัศวินดำ
ไม่ใช่กล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าสิ่งนั้นเป็นหนึ่งในไอเทมที่ดีที่สุดที่ได้ปรากฏขึ้นในทวีปเวอร์เซลล์
ในปัจจุบัน
เหล่าราชองครักษ์ก็เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์ของพวกเขาที่ใช้ต่อกรกับพวกมอนสเตอร์ระดับบอสเช่นกัน
พวกเขาใช้หอก,
กระบอง(maces) และขวาน ที่มาพร้อมพลังทำลายที่ใช้ต่อสู้กับมอนสเตอร์ขนาดกลางและขนาดใหญ่ได้
"พวกเรากำลังจะไปทุบเจ้านั่นกัน"
"พวกขวานศึกจะเคลื่อนขึ้นหน้าไปก่อน"
บาร์ดเรย์เดินเร็วกว่าปรกติ แทนที่จะรู้สึกหนักใจกับความเป็นไปได้ในการปรากฏตัวของ
กำลังเสริมจากทางกิลด์ราชสีห์ทมิฬ,
บาร์ดเรย์ยินดีต้อนรับพวกมัน เพราะว่าเขาสามารถแสดงความแข็งแกร่งให้เป็นที่ประจักษ์ในการศึก
เขาสามารถแสดงออกถึงพลังของนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเวอร์เซลล์
ไม่มีใครสามารถแตะต้อง
บาร์ดเรย์ผู้ทรงพลัง
"ครุ ครุ ครุ, มากับฉัน"
โครบินยุนเริ่มอัญเชิญอันเดท บทบาทของเนโครมันเซอร์คือการสร้างกองทัพอันเดทดุจดั่งกองกำลังรบ
เขาเพิ่มซากศพของผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์น
ดังนั้นเดทไนท์และดูราฮานจำนวนต่ำสุดก็ได้ถูกอัญเชิญมา
ยังมีคนจำนวนเล็กน้อยที่มีพลังของดูมไนท์(Doom
Knight) ถ้าเขาใช้สมาชิกของกิลด์ราชสีห์ทมิฬที่ชั้น4
จากนั้นพวกอันเดทของเขาก็จะเพิ่มมากขึ้น
*******************
-
พวกเราจะทำยังไงดี? ผมคิดว่าพวกเขากำลังมาทางนี้
-
ชู่ว.ว.ว, เงียบๆ
-พี่ชาย, คุณวางแผนเพียงเพื่อรอจนกว่าพวกเขาจะผ่านไปแค่นั้นหรือ?
-บางทีพวกเขาอาจจะไม่เห็นพวกเราและอาจจะผ่านไปโดยไม่ทันรู้ตัว
วีดและคนอื่นๆอีก 3
คนกำลังซ่อนตัวอยู่ที่ชั้นใต้ดินที่ 3 เฮเกลร้อนรนที่จะลงไปยังชั้นที่
4
แต่เมื่อเขาสงบลงก็ตระหนักได้ว่ามันช่างเปล่าประโยชน์
ผู้บุกรุกไม่ได้ปัญญาอ่อน ดังนั้น เชื่อได้แน่ว่าพวกเขามาด้วยพลังที่เพียงพอต่อการโจมตี
กิลด์ราชสีห์ทมิฬ เฮเกลได้ยินเรื่องสถานการที่ชั้นที่
1 และ 2 ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าผู้เล่นที่ชั้นที่ 4 ไม่มีเลเวล
พอที่จะหยุดพวกกิลด์เฮอร์มิสได้
เขาสูญเสียความรู้สึกในการประเมินเมื่อเขาตื่นตระหนก แต่เมื่อสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของวีด
ได้แสดงออกมา เขาตัดสินใจที่จะอยู่ที่ชั้น
3 ซึ่งผู้เล่นส่วนใหญ่ได้ละทิ้ง
'ดูเหมือนมีคนไม่เยอะแหะ
เพราะฉะนั้นพวกผู้บุกรุกจะทิ้งคนไว้เล็กน้อยเพื่อค้นหาในภายหลัง'
เขาเรียนรู้การคำนวณเงินได้อย่างรวดเร็วภายใต้เจ้านายอันร้ายกาจ ดังนั้นหัวของเขาจึงได้ผลสรุปอย่างรวดเร็ว
แต่คนอื่นๆทั้ง 3
คนไม่เข้าใจว่าการประเมินของวีดเป็นสิ่งที่ดีขึ้นอยู่กับการแสดงออกของพวกเขา
'ฉันขุดไพลินจนมันเกือบจะช้าไป....'
ไม่มีการปฏิเสธว่าเขาเป็นคนโลภสำหรับอัญมณี
"อ๊าก!"
"พวกเราไม่ได้ก่ออาชญากรรมเลยนะ......"
"จัดการ!"
เสียงของผู้เล่นที่ซ่อนตัวอยู่ตามที่ต่างๆ และถูกจับได้ ทันทีที่ได้ยินพวกผู้เล่นไม่สามารถซ่อน
จากพวกศัตรูที่มีอาชีพมือสังหารหรือโจร
วีดทำการซ่อนตัวในซอกเล็กๆสุดอุโมงค์ยาวที่เขาได้ทำการ
ขุดหาพวกไพลิน
เวลานี้พวกมือสังหารบางส่วนกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้
นักฆ่ามือโปรสามารถได้ยินกระทั่งเสียงลมหายใจ
อันแผ่วเบาราวกับว่าเสียงนั้นดังสนั่นและตรวจจับได้แม้อุณหภูมิที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย
ในขณะที่พวกโจรก็
มีความสามารถพิเศษในการรื้อถอนกับดักในดันเจี้ยน
แต่เมื่อมาถึงเรื่องติดตั้งกับดักหรือทำการโจมตีแบบ
ไม่คาดคิด,
พวกนักฆ่าเป็นอาชีพที่มีความสามารถเหนือกว่า พวกเขามีความสามารถในการทำลายล้างสูง
แต่พลังกายต่ำ
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถต่อสู้เป็นเวลานานได้ในสนามรบ
'ถ้าพวกมันมาใกล้มากกว่านี้ พวกมันคงพบพวกเรา'
พวกนักฆ่าสามารถใช้เทคนิคหลบซ่อนในการเดิน
แม้ว่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น
ถ้าพวกเขายกเลิกการอำพรางตัว พวกนักฆ่าคิดว่าศัตรูเป็นพวกอ่อนแอ
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกจำเป็นต้องซ่อนตัวหรือ
ทำการค้นหากันเป็นคู่
นักฆ่าสองคนกำลังเข้ามาตรวจสอบบริเวณที่วีดกำลังซ่อนตัวด้วย
'มีแค่พวกมันสองคน ฉันต้องจบมันให้เร็ว'
วีดผลักเฮเกลไปข้างหน้าเมื่อพวกนักฆ่าเดินใกล้เข้ามา
"เฮ้ย! รุ่นพี่!"
นักฆ่าสองคนที่ค้นพบเหยื่อ พวกเขาถีบตัวอย่างแรงข้ามพื้นดินและวิ่งมาข้างหน้า
บนหน้าผากของทั้งคู่มีสัญลักษณ์เครื่องหมายฆาตกร
เฮเกลสามารถบอกได้ว่าพวกมันอยู่ในระดับ
ที่น่ากลัวเพียงแค่ดูจากอุปกรณ์ของพวกมัน
นี่เป็นกระบวนการในการกวาดล้าง ดังนั้นพวกมันจึงไม่ส่งข่าวสาร
ให้นักฆ่าคนอื่นๆให้ยุ่งยาก
"กำแพงผู้พิทักษ์!"(Guardian Wall)
เฮเกลตั้งท่าป้องกันการโจมตีด้วยโล่ที่ด้านหน้าของเขา ร่างกายเขาแข็งทื่อและไม่กล้าที่จะตอบโต้กลับ
พวกนักฆ่าใช้แรงผลักจากความเร็วของพวกเขาเพื่อกระโจนเข้าจู่โจม
ทันใดนั้น เหล่านกประกายแสงสาดลงมาหาพวกเขา
มันเล็งมาอย่างแม่นยำที่หัวของพวกเขา!
"อ๊าก.ก.ก!"
"น.นี่...."
ทันใดนั้นหนึ่งในพวกนักฆ่าก็พบว่าพลังชีวิตลดลงอย่างรวดเร็ว
พวกเขายกมีดสั้นขึ้นพยายามป้องกัน
การโจมตีต่อเนื่อง แต่เหล่านกประกายแสงเปลี่ยนวิถีทันทีและเข้าโจมตีจุดตายของพวกนักฆ่า
มีการโจมตีสร้างความเสียหายต่อเนื่องถึงเจ็ดครั้ง!
นักฆ่าทั้งสองสลายกลายเป็นแสงสีเทา
พวกนักฆ่ามีความสามารถที่อุกอาจแต่พลังชีวิตและสมรรถภาพของพวกเขาเป็นที่น่าสังเกตได้ว่ามันต่ำมาก
ทั้งพวกเขายังไม่สวมใส่เกราะหนักได้
ดังนั้นพลังป้องกันของพวกเขาจึงต่ำ อย่างไรก็ตามพวกเขาอ่อนแอเมื่อต้องเผชิญ
หน้ากัน
วีดใช้โอกาสที่สมบูรณ์แบบนี้ ใช้เฮเกลเป็นเหยื่อ พวกนักฆ่าประมาทระหว่างการใช้พลังของพวกเขาในการจู่โจม
พวกเขาไม่คาดคิดถึงคนที่มีทักษะดาบอย่างวีดจะทำการซ่อนตัวเพื่อใช้ประโยชน์จากทักษะนั้น
"รุ่นพี่ครับ, นั่นมันทักษะอะไรกันน่ะ?"
เฮเกลสนใจในเพลงดาบประกายแสงมากกว่าที่จะขุ่นเคืองใจ
เทคนิคของเพลงดาบส่องประกายและทรงพลังมาก
"มันไม่ใช่เรื่องใหญ่พวกเราจัดการพวกมันไปได้สองคน นี่เป็นการซื้อเวลาให้พวกเรา"
"เวลานี้พวกเราจะปลอดภัยไหม?"
"ไม่, พวกนักฆ่าคนอื่นๆอาจจะแห่กันมาที่นี่ เมื่อไอ้สองคนนั่นไม่กลับไปหลังเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง"
วีดพูดขณะที่เก็บของที่ดรอปได้จากพวกนักฆ่า พวกมันเป็นฆาตกรดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าจะได้พวกเหรียญทอง,
เครื่องประดับ,
มีดสั้นอาบยาพิษ และแหวนสักวงที่ช่วยเพิ่มความเสียหายจากการโจมตีติดคริติคอล
"แย่มาก, ไม่มีของแพงๆเลย"
คนมากมายเลือกเล่นเป็นนักฆ่า ไอเทมสามารถขายได้อย่างง่ายดายแม้จะไม่ได้มี
มูลค่ามาก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบ่นได้
'ฉันรู้สึกประหลาดใจ ถ้าชายพวกนั้นเป็นคนของกิลด์บีเดน'
ถ้ากิลด์บีเดนมีพลังอย่างนี้แล้วพวกเขาคงจะไม่พ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องโดยกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
น่าจะมีกลุ่มอำนาจที่เหนือกว่าต้องการโจมตีเหมืองเมลเบิร์นและที่อื่นๆพร้อมกัน
'ตอนนี้ยังแยกแยะพวกมันไม่ได้
มีบางคนเข้าร่วมกับกิลด์บีเดนเพื่อที่จะทำความเสียหายให้กับกิลด์ราชสีห์ทมิฬใช่ไหมนะ?'
แน่นอน, ปฏิบัติการบุกโจมตีในครั้งนี้อาจเป็นเหตุให้เกิดความสูญเสียได้พอประมาณเนื่องจากมีผลต่อผู้เล่นหลายร้อยคน
กองกำลังสนับสนุนจากกิลด์ราชสีห์ทมิฬสามารถจำกัดขอบเขตและสร้างความเสียหายคืนได้
ยิ่งไปกว่านั้น,
พวกมันยังสังหารผู้เล่นตามอำเภอใจดังนั้นกิลด์ราชสีห์ทมิฬน่าจะไม่ใช่พวกเดียวที่เป็นศัตรูกับพวกมัน
วีดไม่เข้าใจเหตุผล
แต่เขาก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับมันอยู่ดี
"ตอนนี้ฉันไม่เห็นวิธีการอื่นนอกจากต้องต่อสู้"
เทพสงคราม
สัญชาตญาณการต่อสู้ของวีดได้ถูกปลดปล่อย
"ฉันแค่อยากจะขุดไพลินเพิ่มอีก 2 เม็ดแค่นั้นเอง"
"รุ่นพี่, ได้โปรด!"
***********
พวกนักฆ่าเคลื่อนที่อย่างว่องไว พวกเขาวางกับดักระหว่างการค้นหาพวกผู้เล่นและฆ่าพวกเขา
นักฆ่า 25 คนกำลังปฏิบัติการในภารกิจของพวกเขาในชั้นใต้ดินที่ 3
"มันถึงเวลาแล้วแล้วเบอร์ 43 กับ 44 ยังไม่กลับมา"
"พวกเขาแค่ล่าช้าละมั้ง?"
เหมืองมีความซับซ้อนดังนั้นมันจึงมีความแตกต่างกันเรื่องระยะเวลาที่ใช้ในการกลับมา
แม้ว่าระดับความผิดพลาดจะถูกนำมาพิจารณา,
นักฆ่าทั้งหมดได้มารวมตัวกันยกเว้นอีก 2 คน
"ไม่มีข่าวของพวกมันมาก่อนหน้านี้"
"เรียกพวกเขาในช่องสนทนากิลด์"
พวกนักฆ่าเรียกพวกเดียวกันที่ยังไม่ปรากฏตัว แต่ไม่มีคำตอบ
"พวกเขาไม่มีการตอบกลับมาในกระซิบ"
"บางที...."
พวกเขาทั้งคู่ยุติการเชื่อมต่อหรือตาย!
มีการสู้รบเกิดขึ้นในพื้นที่เหมือนเมลเบิร์น
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถออกจากระบบได้
"พวกเขาตายแล้ว มีบางคนที่แข็งแกร่งกำลังดักซุ่มอยู่"
"เบอร์ 43 กับ 44
ค้นหาที่ตำแหน่งไหน?"
"พื้นที่เหมืองถ่านหิน"
"ไปที่นั่นกัน"
นักฆ่า 6 คน เคลื่อนย้ายไปยังพื้นที่นั้นเพื่อค้นหาพวกพ้องกันของพวกเขา
ซึบซับ ซึบซับ (ทำลับๆล่อๆ)
พวกเขาใช้ทักษะอำพรางเพื่อล่องหนในการเดิน! พวกนักฆ่าสวมใส่เสื้อผ้าชุดพราง
ดังนั้นพวกเขาจึงกลมกลืนไปกับภูมิทัศน์โดยรอบ
พวกเขายังสวมรองเท้าบูทที่ไม่ก่อให้เกิดเสียง
เมื่อก้าวเดินบนใบไม้หรือก้อนกรวด
ข้อบ่งชี้ประการเดียวว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในภาพพื้น
หลังที่โปร่งใส
-พื้นที่นี้ละ
-สังเกตดูอย่างระมัดระวังและอย่าลืมตรวจสอบพื้นที่ตรงบริเวณขอบๆด้วย
พวกนักฆ่าค่อยๆเคลื่อนไปยังข้างหน้า ช้าๆ
อื้ม.ม.ม.ม!
"มันเป็นกับดัก"
"ฟิ้ว.ว.!"
พวกนักฆ่าคิดว่ามีกับดักติดตั้งอยู่ในพื้นดิน ดังนั้นพวกเขาสามคนวิ่งไปข้างหน้า
ขณะที่อีกสามคนถอยกลับ
พวกนักฆ่าเก่งกาจในการค้นหากับดักเพราะว่าพวกเขาติดตั้งมันด้วย
ตัวเอง พวกกับดักขนาดเล็กสุดเกลื่อนไปหมดและโยงใยถึงกัน
'ถ้ากับดักขนาดเล็กถูกติดตั้งแล้วพวกเราไม่สามารถสังเกตเห็นมันได้.....'
'มันเป็นผู้เล่นในอาชีพเดียวกันไหม? อย่างนั้นก็ไม่ประหลาดใจที่เบอร์
43 และ 44 ไม่ได้กลับมา'
นักฆ่าได้ข้อสรุป
คนคนนั้นต้องมีทักษะสูงกว่าที่สามารถติดตั้งกับดักขนาดเล็กที่มีพลังแข็งกล้า
'พลึบ'
พวกนักฆ่ากระจายตัวและหมอบลง พวกเขาเตรียมตัวป้องกันระเบิด, ลูกศร, พิษ หรืออะไรก็ได้!
"แวน ฮอกค์, โจมตี!"
"รับทราบ นายท่าน"
แทนที่จะเป็นกับดัก, เดทไนท์กำลังคอยจู่โจมอยู่ในความมืด
พลังโจมตีของแวนฮอร์คและเลเวล
ไม่ใช่สิ่งที่พวกนักฆ่าจะต้านทานได้
นักฆ่าสองคนถูกสังหารโดยการโจมตีต่อเนื่อง! ขณะเดียวกันวีดกำลังรับมือกับนักฆ่าอีกคน
"มันเป็นกับดักปลอม!"
นักฆ่าทั้งสามที่หลบไปด้านหลัง ตระหนักถึงความผิดพลาดของพวกเขา พวกเขาเป็นนักฆ่าดังนั้นจึงมีปฏิกริยา
ตอบสนองต่อกับดักเฉียบคมมากกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ
พวกเขายังวิตกอีกด้วยเพราะว่าพวกของเขาสองคนได้
หายไปโดยไม่มีร่องรอย
เวลานี้พวกเขาสามคนได้เสียชีวิตโดยไม่ได้ต่อสู้อย่างเหมาะสม
"ถอยก่อน แล้วค่อยพาพวกเรากลับมาให้มากกว่านี้"
หมายถึงพวกนักฆ่าไม่ได้โง่และพยายามล่าถอยหลังจากพวกเขาสามคนเสียชีวิต
พวกเขาได้แจ้งเตือน
ในช่องสนทนากิลด์ว่ามีการลอบจู่โจม
มันเป็นเหตุผลของพวกนักฆ่าในการพิจารณาถึงความปลอดภัยและการล่าถอยของพวกเขา
"นี่มันกลิ่นเลือดอันหอมหวาน ข้ารู้สึกกระหาย"
โทริปรากฏขึ้นด้านหลังของพวกนักฆ่า เขาใช้ทักษะการเคลื่อนที่ของแวมไพร์อันสง่างามในยามค่ำคืน
เป็นการปรากฏขึ้นทันใดที่ด้านหลังคอของนักฆ่า
"ง่ำ ง่ำ ง่ำ!"
ร่างของคนผู้หนึ่งกลายเลือนรางด้วยการจู่โจมของโทริ นักฆ่าที่เหลืออยู่ 2 คน ยังเป็นอิสระ พวกเขาสบตา
แล้วพยักหน้าพร้อมๆกัน
"ผมเสียใจ"
"ไว้เจอกันหลังจากนี้"
พวกนักฆ่าตระหนักแล้วว่าเป็นศัตรูที่ยากแค่ไหนเมื่อมอนสเตอร์อย่างโทริปรากฏ
แหวนที่เขาสวมใส่ก็บ่งชี้
ว่าเขาเป็นเจ้าแห่งแวมไพร์(Vampire
Lord) พวกเขาอยากมีชีวิตอยู่ด้วยความอาลัยจากนั้นตายโดยการพยายามช่วยเหลือพรรคพวกเอาไว้แต่แวมไพร์ทาสรับใช้ได้ปรากฏ
พวกมันเข้าสกัดการหนีของพวกเขาได้หมด
"ดาบแห่งความตาย!"(Death Blade)
ดาบสีดำของแวนฮอร์คบินตรงเข้าหาพวกเขา พวกนักฆ่าแยกกันไปคนละทางเพื่อหลบหลีกมัน
"เพลงดาบไกเซอร์!"(Sword Kaiser)
ดาบปีศาจของวีดมีขนาดใหญ่อย่างไร้เหตุผลและแยกร่างของนักฆ่าคนหนึ่ง
มันเป็นทักษะที่ผลาญมานาทั้งหมดของเขาเพื่อทำการระเบิดในครั้งเดียว
มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่จะใช้กับ
คนเพียงคนเดียว
แต่เขาเลือกใช้มันเมื่อพิจารณาถึงความสามารถของนักฆ่าที่ทำการหลบหนีได้อย่างรวดเร็ว
แวน ฮอร์คดูแลนักฆ่าที่ยังเหลืออยู่
"นี่เป็นไอเทมอย่างดีที่ดรอปได้สินะ"
วีดได้รับรองเท้าบูทที่เพิ่มความว่องไวและความเร็วในการเคลื่อนที่ จำกัดเลเวล
320 รองเท้าบูท
คู่นั้นจะมีประโยชน์อย่างกว้างขวางบนทวีปเวอร์เซลล์
มันยังมีประโยชน์ในการรบ ดังนั้นมันจึงเป็นไอเทมที่
ทุกคนล้วนต้องการ
"อ่า...รุ่นพี่!"
เฮเกลกล่าวหลังโผล่ออกมาจากจุดที่ซ่อนของเขา
เขาได้เห็นความสามารถในการต่อสู้ของวีด
ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าวีดเป็นผู้เลนที่มีเลเวลสูงพร้อมกับทักษะอันยิ่งใหญ่
ทั้งเขายังอัญเชิญเดทไนท์ และเจ้าแห่งแวมไพร์
อย่างกับลูกสมุน
พวกเขาเป็นผู้ที่มีชื่อเสียง แวน ฮอร์ค และ โทริ
ถ้าคนไหนไม่รู้จักเรื่องราวของวีดนั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียกพวกเขาว่าเป็นแฟนของรอยัลโร้ด
เฮเกลได้พิจารณาแล้วว่าวีดเทพแห่งสงครามเป็นดั่งวีรบุรุษ
โดยส่วนตัว เฮเกลทั้งอิจฉาและชื่นชมวีด
แม้ว่าจะเป็นคนของกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
"พระเจ้า(Omo)**, รุ่นพี่เค้า!"
สายตาของอลิสและไดน์ก็เปลี่ยนไป สายตาของพวกเธอดูเหมือนตะเกียงที่ฉายแสงเจิดจ้า
ใครก็ตามที่รู้ว่าพวกเขาอยู่กับเทพสงครามจะต้องอิจฉาพวกเขา!
***********
บาร์ดเรย์และราชองครักษ์มาถึงอย่างปลอดภัยที่รังของเบลคิ้น
"เสริมแนว"
สมาชิกของกิลด์เฮอร์มิส 220 คน ความตึงเครียดของพวกเขาเพิ่มขึ้น
พวกโจรและหน่วยสอดแนมในหมู่ราชองครักษ์ออกไปตรวจสอบสถานการณ์และกลับมารายงาน
"มีร่องรอยการต่อสู้ พวกเราเจอศพ 7
ร่างรอบๆเบลคิ้น"
"มีการต่อสู้ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาแล้ว"
พวกผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์นมีเลเวลเฉลี่ย 380 เมื่อไม่มีมอนสเตอร์อีกต่อไป
ดังนั้นพวกเขาจะเคลื่อนย้ายไปล่าในพื้นที่อื่นเพื่อให้ได้ผลประโยชน์
พวกมอนสเตอร์ในรังของเบลคิ้น
เลเวล 440 ดังนั้นจะมีผู้เสียชีวิตแม้ว่าผู้เล่นจะรวมกันเป็นทีม ผู้เล่นที่แยกกันอยู่ก็เข้ามารวมทีมกันในทันที
เพราะเหตุว่ามันเป็นเรื่องยากแม้ว่าองค์ประกอบของสายอาชีพก็ดี
โครบินยุนใช้ร่างเหล่านั้นสร้างพวกเดทไนท์ พวกเนโครมันเซอร์ได้เพิ่มทักษะของพวกเขาอย่างรวดเร็วสามารถ
มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับบอสร่วมกับกิลด์เฮอร์มิส
นั่นก็เพราะพวกเนโครมันเซอร์สวมไอเทมคลาสพิเศษเฉพาะตัวสามารถอัญเชิญอันเดทได้จากมิตรและศัตรู
พวกเขาค้นพบมอนสเตอร์น้อยลงและซากศพผู้เล่นมากขึ้น
ขณะที่พวกเข้าไปในรังของเบลคิ้นลึกขึ้น
โครบินยุนนับจำนวนของอันเดทที่สร้างมาแล้วส่ายศีรษะ
"ถ้ามันเป็นอย่างนี้ พวกเขาควรให้เรากวาดล้างพวกมันเสียก่อน"
ผู้เล่นดูเหมือนจะสมัครใจไปยังจุดสิ้นสุดของดันเจี้ยนมากกว่าถูกฆ่าโดยผู้บุกรุก
น้อยมากๆที่พวกเขาพบศพของสมาชิกกิลด์ราชสีห์ทมิฬ
"เราไม่ควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ พวกเขาถูกกำหนดแล้วว่าต้องตาย"
อาร์คิมหัวเราะขณะกล่าว พลังและความแข็งแกร่งเป็นกฎเกณฑ์บนทวีปเวอร์เซลล์
มันเป็นธรรมชาติของราชองครักษ์ที่คิดว่าผู้อ่อนแอจะต้องตาย
"ไปกันต่อเถอะ"
โครบินยุนอัญเชิญดูมไนท์ออกมาอย่างต่อเนื่อง ผู้ควบคุมธาตุ(Elementalists)
ใช้ทักษะส่งผ่านมานา
ไปที่เขาเพื่อให้เขาสามารถดำเนินการอัญเชิญกองทัพอันเดท
บาร์ดเรย์และราชองครักษ์ยังคงมุ่งหน้าลงลึกเข้าไปในรังของเบลคิ้น
"ถ้าศัตรูปรากฏตัวออกมาตอนนี้......"
"ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมคนที่เข้ามาเสียชีวิตโดยประมาท"
รังของเบลคิ้นเป็นดันเจี้ยนที่ไม่ยาว
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงตำแหน่งที่มอนสเตอร์บอสอยู่
-ก๊าก.ก.ก.ก.ก!
เสียงคำรามดังสนั่น!
-แก พวกงี่เง่าสำหรับความพยายามในการค้นหาข้า ข้าอุตส่าห์อยู่อย่างเงียบๆแล้ว...พวกแกทำให้ข้าตัดสินใจเข้าสู่โลกอีกครั้ง!
เจ้าวอมบ้าเบลคิ้น(Woomba Belkain)กำลังต่อสู้กับกิลด์ราชสีห์ทมิฬและเหล่าผู้เล่นทั่วไป
ที่ดูเหมือนพวกเขากำลังเล่นอยู่กับความตาย!
"ไม่น่าเชื่อ......"
กาซิมอ้าปากค้างด้วยสายตาที่แสดงความประหลาดใจในการต่อสู้
เจ้าวอมบ้าเบลคิ้นมีแขนและขา
ที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับหัวอันใหญ่โต,
เขาที่น่ากลัว มันถือหินที่มันกลิ้งไปเพื่อชนกับเหล่าผู้เล่น
มันเป็นไปตามกิตติศัพท์ของมันในหนังสือประวัติศาสตร์ของทัลเลน(Tullen)
เนื่องจากมันฆ่าพวกผู้เล่นที่มาถึงรังของมัน
-ไอ้พวกมนุษย์, พวกแกเป็นพวกอำมหิต ต้องถูกเหยียบย่ำ
-ข้าไม่รู้ว่าพวกแกมาที่นี่ได้ยังไง แต่ข้าจะฆ่าพวกแกให้หมด
เจ้าวอมบ้า เบลติ้นที่โหดร้าย มันเหวี่ยงอุ้งเท้าและหาง, ฆ่าผู้เล่นไปประมาณ 5-6 คน นั่นไม่ใช่สิ่งเดียว
ที่ทำให้หนาวจับใจในหมู่ผู้ทำศึก
เสียงดังสับสนของพวกผู้เล่นที่ออกล่าในเหมืองเมลเบิร์นดึงดูดความสนใจ
ของพวกมอนสเตอร์
พวกเขาได้เข้าไปในดันเจี้ยนเพื่อหาทางออกอย่างไรก็ได้ให้มีชีวิตรอด แต่เลเวลของพวกมอนสเตอร์สูงเกิน
กว่าที่พวกเขาจะวิ่งเข้าไปถึงมอนสเตอร์ระดับบอสวอมบ้าเบลคิ้น
"พวกผู้บุกรุกอยู่ข้างหลังเราและพวกมอนสเตอร์อยู่ด้านหน้า แล้วพวกเราจะเอาชนะได้ยังไง?"
"ฉันจะไม่ยอมแพ้แล้วตาย ถ้ามีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะมีชีวิตอยู่"
"ถ้ามันเป็นอย่างนี้ อย่างน้อยที่สุด ฉันควรจะตายอย่างรวบรัดหมดจด"
"ฉันไม่สามารถตายแบบนี้ได้"
พวกผู้เล่นเลือกที่จะสู้จนตาย พวกผู้บุกรุกหรือมอนสเตอร์ระดับบอส!
พวกเขาเลือก
ที่จะตายด้วยมือของเบลคิ้นแทนที่จะเป็นกิลด์เฮอร์มิส
เบลคิ้นได้ดึงดูดเหล่ามอนสเตอร์ดุร้ายที่ตระเวน
อยู่ในดันเจี้ยน
พวกมันมุ่งหน้าตรงมายังสถานที่ที่วอมบ้า เบลคิ้นอยู่
ดังนั้นพวกกิลด์เฮอร์มิสจะถูกต้อนรับโดยคลื่นมอนสเตอร์หลากหลายและพุ่งตรงไปสู่ขุมนรก
จบตอน
ผู้แปล :
Acid กรด
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
*High Elves จะมีร่างกายและสติปัญญาเป็นเลิศ
เหนือกว่าเอลฟ์อื่น - ผู้แปล
**‘Omo’ เป็นเสียงอุธานที่สื่อถึงอาการ
‘ตกใจ’ หรือ ‘ประหลาดใจ’
คำๆนี้ย่อมาจากคำว่า ‘Omona’ (โอโมนา) ซึ่งแปลเป็นไทยได้อย่างน่ารักๆประมาณว่า
‘คุณพระ!’
***Elementalist คืออาชีพของผู้ที่ใช้เวทมนต์จากธาตุต่างๆของธรรมชาติ
ไฟที่เผาผลาญศัตรู ลมที่ปัดเป่าศัตรู และพลังของดินที่ช่วยเสริมให้เราแข็งแกร่ง
