เล่ม 32 ตอนที่
6: จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัว!
แปลโดย Acid กรด
วีดไม่เพียงประสบความสำเร็จเพราะเขาค้นพบทางตัดตรงสู่เขาวงกต
"ตรงนี้มีหลายทาง"
บางครั้งแสงจากการสะท้อนจะแยกออกเป็นสองหรือสามตำแหน่งที่ตรงบริเวณที่เกิดการบิดเบี้ยวของมิติ
ซึ่งหมายความว่า
แต่ละทางเส้นอาจะนำไปสู่จุดหมาย
แน่นอนว่าเขาไม่รู้เลยว่าด้านไหนจะเป็นเส้นทางลัด ยิ่งไปกว่านั้น,
พลังของพวกปีศาจเพิ่มขึ้นขณะที่พวกเขาลงไปลึกขึ้น
ทำให้การปะทะกันแต่ละครั้งอันตรายมาก
"มันช่างยากเย็นอะไรอย่างนี้ ดูเหมือนฉันต้องใช้ประติมากรรมจำแลง"
นักรบแห่งความโกลาหลคูบิยะที่สามารถใช้ดาบมังกรดาราสีชาด!
"ลุยกันเลย.ย.ย!"
วีดใช้ประติมากรรมจำแลงและเคลื่อนที่ไปตามทางที่ปรากฏให้เห็นจากการสะท้อนกับบาฮาม๊อก,
เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และพวกนักบวช
มีปีศาจ 9 ตนกำลังรอพวกเขาอยู่ มันเป็นหลักฐานที่ชัดเจนแล้วว่าพวกเขาได้มาถึง
ใจกลางเขาวงกต
"กร.ร.ร.ร.ร, พวกมนุษย์อ่อนแอมาแล้ว"
"พวกแกศรัทธาในพระเจ้าใช่ไหม? พระเจ้าปกป้องพวกแกไม่ได้หรอก"
เจ้าพวกทหารปีศาจเข้าจู่โจมก่อน
"บาฮาม๊อก ลุย!"
"รับทราบ"
วีดได้เตรียมตัวสำหรับภารกิจที่แสนยากเข็นและนำรองเท้าบูทและเกราะสำหรับนักรบโกลาหลมาด้วย
เขาไม่มีอะไรต้องกลัวด้วยการปกป้องของอุปกรณ์เหล่านี้
"บลิ๊ง!"
เขาหายตัวไปด้านหลังของปีศาจตนหนึ่งและเหวี่ยงดาบดาราสีชาด
"กรี๊ด.ด.ด!"
"นั่นไฟ, ไฟ!"
เพลงดาบประกายแสงมีประสิทธิผลต่อต้านพวกปีศาจเพราะว่ามันได้บรรจุคุณลักษณะทางแสง,
เป็นคุณลักษณะที่มีประสิทธิภาพรองจากพลังศักดิ์สิทธิ์
ทว่าเปลวเพลิงของดาราสีชาดสามารถเผาผลาญปีศาจจนมอดไหม้ดังนั้นมันได้สำแดงการทำลายล้างเหนือการป้องกันของเหล่าปีศาจ
"อ๊าก.ก.ก.ก!"
"นรกชัดๆ! มันเหมือนข้าถูกเผาด้วยไฟนรก!"
พวกปีศาจที่ถูกปกคลุมอยู่ในเปลวเพลิงของดาราสีชาดเจ็บปวดแสนสาหัส
พวกมันมีความต้านทานไฟแต่เปลวเพลิงนี่ไม่อาจดับมันโดยง่าย
พลังการต่อสู้ของวีดเวลานี้ได้เปลี่ยนไปเมื่อแปลงร่างและสามารถใช้เจ้าดาราสีชาด
"สู้มัน!"
วีดรับมือกับการโจมตีของปีศาจ 2-3 ตน
พลังชีวิตและการฟื้นฟูเพิ่มขึ้นหลังการกลายเป็นนักรบแห่งความโกลาหล
แต่ร่างกายไม่สามารถรับการโจมตีได้เหมือนบาฮาม๊อก
เขาโจมตีด้วยดาราสีชาดและใช้การหายตัว(บลิ๊งๆ)เคลื่อนเข้าใกล้พวกปีศาจ
นักรบแห่งความโกลาหลเป็นเผ่าพันธุ์นักสู้ดังนั้นพวกเขามีความได้เปรียบเหนือพวกมนุษย์
"ข้าจะกัดกินไอ้เจ้านั่นแน่ๆ"
"ดาบที่มนุษย์ผู้นั้นถือมันให้ความรู้สึกของมังกร"
เหล่าทหารปีศาจไล่ตามวีด กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับบาฮาม๊อก, เดเรียน และเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ในการออกล่า ต้องขอบคุณการหลอกล่อพวกปีศาจอย่างมีประสิทธิภาพของวีด,
พวกเขาสามารถเอาชนะโดยอัศวินศักดิ์สิทธิ์เสียชีวิตแค่ 23 นาย
การตายของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารช่วยเหลือได้เมื่อดูจากความแข็งแกร่งของพวกเขากับจำนวนของเหล่าปีศาจ
บาฮาม๊อกกลับมาเคียงข้างวีด
"ท่านเป็นอะไรไหม?"
"ระดับนี้...ยังไม่ทันกระพริบตา"
"ข้านับถือในพลังที่เข้มแข็งของท่าน ความอดทนของท่านก็ไม่ธรรมดา"
"มันเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับข้าในการปกป้องสหายคนสำคัญ"
วีดไม่พลาดโอกาสนี้เพื่อเพิ่มการประจบประแจงของเขากับบาฮาม๊อก
การต่อสู้อันตรายมากขนาดเขาเหลือพลังชีวิตแค่ 25,000
เมื่อมันจบลง มันยังเป็นจำนวนที่สูงมากพอควร
แต่พลังชีวิตของเขามีถึง 150,000 เมื่อเขาเปลี่ยนเป็นนักรบแห่งความโกลาหล พวกปีศาจแข็งแกร่งอย่างยิ่งขนาดทำให้
เขากังวลอย่างหนักทันทีที่พลังชีวิตเหลือเพียง
20,000
เขามักใช้การบลิ๊ง(หายตัว)เมื่อเผชิญหน้ากับพวกปีศาจดังนั้นพวกนักบวชไม่สามารถรักษาเขาได้
ต้องขอบคุณ
พลังของเจ้าดาราสีชาดที่ทำให้เขาสามารถต้านทานการโจมตีของพวกปีศาจ
"ยังไงก็อันตราย พวกนี้จะไร้ความหมายเมื่อเทียบกับการที่พวกเรารักษาความคืบหน้า"
หลังจากนั้นพวกเขาได้เผชิญหน้ากับการต่อสู้มากกว่า 3
ครั้ง วีดได้สร้างความมั่นใจในความปลอดภัยของ
พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ด้วยการทำหน้าที่เป็นเหยื่อ
เขาจะโจมตีพวกปีศาจจากด้านหลังและยั่วโมโหพวกมัน
"เฮ้ย พวกแก มาหาฉันนี่!"
วีดส่งเสียงเรียกโดยใช้ราชสีห์คำราม
หลังชัยชนะของพวกเขา, วีดจะได้รับบาดเจ็บมากจนเหมือนกับเขาได้ตายไปแล้ว
แต่เขาก็เต็มใจอย่างยิ่งในการรับผิดชอบเพื่อลดความสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นกับเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์
"นั่น ไอ้สาระเลว!"
"จัดการดาบของมัน"
"ขยี้มันให้เป็นเศษเนื้อ!"
ทหารปีศาจทั้งหมดไล่ตามวีดมา
-
คุณโดนโจมตีด้วยแส้ของพวกทหารปีศาจ
-
ดาบของทหารปีศาจโคบิรุบ(Krobirub)ได้ฟันโดนไหล่ของคุณ
อาการบาดเจ็บรุนแรงและไหล่ซ้ายของคุณไม่สามารถใช้การได้
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่การโจมตีของพวกทหารปีศาจจะโดนแต่พื้นดิน
อย่างไรก็ตาม, เขายังสามารถเคลื่อนย้ายในระยะสั้นๆ
และปีศาจประมาณ 5-6 ตนกำลังไล่ตามเขามา
'เป้าหมายมาแล้ว อยู่ข้างหลังนั่นพวกปีศาจทางนั้น ฉันหยุดเคลื่อนที่ไม่ได้
แล้วตัวนึงที่อยู่ข้างหน้ามันแข็งแกร่งที่สุด'
เขาใช้ประสบการณ์การต่อสู้ทั้งหมดเพื่อหลบหลีกเจ้าพวกปีศาจ พลังชีวิตของเขาลดลงเกือบหมดหลอดขณะที่บาฮาม๊อกชักนำพวกปีศาจบางส่วนไปจากเขา
การต่อสู้เต็มไปด้วยความป่าเถื่อนโหดร้ายและดุเดือดมาก มันยากซะจนต้องกลั้นลมหายใจทีเดียว!
"อ้า, ตอนนี้เราชนะแล้ว
ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายจริงๆนะเนี่ย"
เขาสามารถเอาตัวรอดจากการต่อสู้ด้วยการถ่ายเทพลังชีวิตของซอยูนผ่านแหวนแต่งงานของซึลรโย
ครั้งนี้เขาได้ทำรูปแกะสลักของคูบิยะอย่างรอบคอบให้มีนิ้วผอมๆเพื่อที่ให้สามารถสวมใส่แหวนแต่งงานได้
ร่างกายของวีดได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงดังนั้นเหล่านักบวชจึงรุมล้อมเข้ามารักษาเขา
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์สิ้นหวังที่เขาไม่สามารถคาดการณ์ได้ก็อุบัติขึ้น
"อึกๆ, อ่า! เหล้าดีจริงๆวันนี้"
เจดัน(Jeidun)ออกมาปลดกับดัก
ระดับความยากของกับดักก็เพิ่มขึ้นขณะที่เส้นทางในเขาวงกตลึกขึ้น
"อุ๊ป, ฉันควรจะแตะเส้นแดงหรือเส้นเหลืองดี? อึ๊กๆ รึอาจจะเป็นเส้นแดงน้า?"
ควับ ควับ ควับ โครม!
เสาหินแท่งหนึ่งร่วงลงมาจากเพดานและสังหารเจดัน!
"ไม่นะ! ฉันยังจำเป็นต้องใช้แกทำงานอีกเยอะเลย..."
เขารู้ทางไปยังที่หมายแต่นี่ไม่ใช่สาระสำคัญ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
การปลดกับดักมิอาจทำได้แล้ว
"จากการประเมินนี้ พวกเราคงจะถูกกับดักเข้าเต็มๆแล้วตรงนี้"
วีดตะลึงงันและยืนนิ่ง ณ จุดนั้นอยู่ครู่ใหญ่ เขาวงกตร็อดเดอริค(Roderick’s
Labyrinth)หงอยเหงาอ้างว้างโดยสิ้นเชิง
เขารู้หนทางแต่เวลานี้เขาจะได้รับความเสียหายจากพวกกับดักกระทั่งก่อนการต่อสู้กับพวกปีศาจ
ชีวิตของบาฮาม๊อกและเหล่าพาราอัศวินศักดิ์สิทธิ์หนักหนาสาหัสอยู่บนบ่าทั้งสองของเขา
"พวกเราจำเป็นต้องสู้กับกับมอนทัสที่ปลายทางแห่งนี้"
โชคร้าย, เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี
เขารู้ถึงตำแหน่งที่มอนทัสอยู่ ดังนั้นวีดสามารถหลีกเลี่ยงมันได้ น่าเสียดายที่วีด
ไม่สามารถหลีกเลี่ยงไปยังที่อื่นๆได้อีกเพราะว่าเขากำลังค้นหาเหล่าบันทึกการค้นคว้า
เป็นไปได้สูงว่าเขาจำเป็นจะต้องผ่านห้องนั้นหรือว่ามันเก็บอยู่ที่นั่น
"ในอนาคตจะมีพวกทหารปีศาจ, กับดัก และมอนสเตอร์
จำนวนมาก...แบบนี้,ความได้เปรียบไม่ได้อยู่ข้างพวกเรา"
ในที่สุดวีดก็ยอมรับความล้มเหลวของเขา เขาทำได้แค่นำพาเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวชเข้าสู่เขาวงกตร็อดเดอริคและจำนวนที่ฆ่าได้ก็ยอดเยี่ยม
เหล่าทหารสามัญและพวกทหารรับจ้างนั้นยากที่จะควบคุมให้ดีแต่เลเวลของพวกเขาและพลังการต่อสู้นั้นสูงกว่าพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์
ถ้าพวกเขาเข้าสู้เขาวงกตด้วยกันแล้ววีดอาจจะประสบความสำเร็จหลังการฝ่าฟันอันยาวนาน
เวลานี้เขารู้สึกสิ้นหวังขณะที่แสงแห่งความหวังอันริบหรี่ได้ดับวูบลง
วีดจำเป็นต้องเตรียมบางสิ่งอย่างรวดเร็ว
"ภัยพิบัติอาจจะเป็นอุปสรรค มันไม่สามารถใช้ได้ทุกครั้งที่พวกปีศาจโผล่ออกมาและพวกนักบวชที่อ่อนแอจะได้รับความเสียหาย"
การแกะสลักธาตุก็ไม่ใช่สิ่งที่เหมาะสม
พวกธาตุมีประสิทธิภาพแตกต่างกันในแต่ละสาย ทั้งความสามารถของธาตุที่สร้างขึ้นใหม่ๆยังอ่อนด้อย
พวกมนุษย์โคลนและกรวดเพลิงสามารถใช้ในการต้อสู้ได้แต่พวกปีศาจมีเลเวลสูงเกินไป
"ต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้สิ บางสิ่งที่ฉันไม่ได้อยากจะใช้..."
ประติมากรรมประทานชีพ!(Sculpture Life Bestowal) มันเป็นทักษะที่เป็นประโยชน์ที่สามารถสร้างพันธมิตรที่แข็งแกร่ง
เขาวงกตไม่คงตัว ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้การเคลื่อนย้ายด้วยภาพของยูริน
หรืออัญเชิญประติมากรรมสลักชีพตัวอื่นๆ
"ฉันต้องให้ชีวิตอย่างน้อยก็ 5
เพื่อให้พวกมันใช้การได้ การสร้างให้มากกว่า 10....แล้ว
พวกมันจำนวนมากอาจจะตายระหว่างต่อสู้กับพวกปีศาจและมอนทัส"
ไม่เพียงแค่เลเวลของวีดจะลดลงอย่างมีนัยยะเมื่อเขาใช้ทักษะ, มีเพียงประติมากรรมระดับมาสเตอร์พีสธรรมดา
หรือสูงกว่าจึงจะสามารถมีชีวิตรอด
เขาสร้างประติมากรรมมากมายเหล่านั้นมาตลอดแต่เขาไม่ได้นำพวกมันเข้ามาใน
เขาวงกตร็อดเดอริค
แม้ว่าจำนวนของบริวารจะเพิ่มขึ้นด้วยการประทานชีพให้เหล่าประติมากรรม,
ไม่ง่ายเลยสำหรับพวกมัน
ที่จะแข็งแกร่งอย่างรวดเร็วภายในเขาวงกตแห่งนี้
ดูเหมือนว่าพวกมันจะมาตายจากการต่อสู้กับพวกทหารปีศาจมากกว่า
"ถ้าฉันตาย แล้วจากนั้นใช้ชื่อเสียงเพื่อนำอัศวินอิสระมาใช้ให้มากขึ้น....แม้ว่าฉันจะเสียใจภายหลัง,
มันสายเกินกว่าที่จะหาวิธีด้วยการแกะสลักแบบเดิมๆ
อย่างนั้น..."
วีดปลดประติมากรรมจำแลงและนำเอาแท่งไม้ที่ได้รับมาจากวิหารเฟรย่า
"เวลานี้ฉันจำเป็นต้องสร้างทักษะอย่างด่วนเพื่อประโยชน์สูงสุด..."
เขาตัดสินใจแล้วว่าต้องสร้างเคล็ดลับการแกะสลักในเวลานี้ เขาถูกต้อนเข้ามุมเสียแล้ว
ยังเป็นไปได้ว่าจะเปลี่ยน
สถานการณ์อันน่าท้อแท้ด้วยทักษะที่เหมาะสม
วีดจำเป็นต้องสร้างทักษะที่สามารถพลิกสถานการณ์และใช้ได้อีกในอนาคต
********************
ซึบ ซึบ ซึบ
วีดเกลาแท่งไม้ด้วยมีดแกะสลักของซาฮับ มือทั้งสองของเขาบรรจงลงรายละเอียดอย่างตั้งใจ!
เทคนิคแกะสลักลับเป็นสิ่งสำคัญ ดังนั้น เขาต้องตั้งสมาธิอย่างเต็มที่
'ความตึงเครียดนี้ราวกับตอนที่ฉันวางเงินดาวน์ซื้อบ้านเลย'
มันจะกลายเป็นทักษะที่ติดตัวเขาไปนับแต่บัดนี้!
เป็นบางอย่างที่เหมือนเพลงดาบประกายแสงที่จำเป็นในการต่อสู้กับศัตรู
หรือคล้ายกับประติมากรรมประทานชีพ จะเป็นเรื่องเยี่ยม การสร้างภัยพิบัติหรือการเปลี่ยนแปลงที่เหนือความคาดหมายอย่างประติมากรรมจำแลง
จะเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ถ้าเขาใช้การแกะสลักสร้างธาตุ อย่างนั้นแล้วการใช้ประโยชน์จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ทักษะนั้นสามารถแปรเปลี่ยนสถานการณ์ปัจจุบัน!
'ถ้าฉันสร้างทักษะที่ดีเกินไปการลงทัณฑ์จะรุนแรง ยังไงก็ตาม, ควรจะมีรอยย่นบนใบหน้ามากหน่อย'
วีดกำลังสร้างประติมากรรมตาแก่คนหนึ่ง
ที่ทรงภูมิปัญญาอันยิ่งใหญ่ลึกลงไปในนัยน์ตาทั้งคู่และรอยเหี่ยวย่นมากมาย
เขาใส่เสื้อคลุมยาวของผู้วิเศษและหมวกปีกกว้าง
'ไม้เท้าเวทย์มนต์...ไม่มีเสื้อคลุม'
ตอนนี้ เขากำลังแกะสลักรูปเหมือนของจอมเวทย์ร็อดเดอริค(Magician
Roderick) เขากำลังแกะสลักร็อดเดอริคที่เขาเห็นในวีดีโอการต่อสู้กับมอนทัส(Montus)
ความได้เปรียบของประติมากรคือเขาสามารถถอดแบบเป้าหมายได้อย่างถูกต้องแม่นยำเมื่อเขาได้เห็น
วีดใช้เวลาถึง 7 ชั่วโมงในการสร้างประติมากรรม
-
ด้วยความช่วยเหลือของพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพธิดาเฟรย่า, จึงเป็นไปได้ในการสร้างทักษะแกะสลักใหม่
โปรดตั้งชื่อทักษะแกะสลักใหม่
"ประติมากรรมคืนชีพ(Sculpture Resurrection)"
-ประติมากรรมคืนชีพถูกต้องหรือไม่?
"นั่นละถูกต้อง"
-โปรดกำหนดขอบเขตของทักษะการแกะสลัก
วีดกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น
"ในแผ่นดินนี้, มีผู้กล้าอาศัยอยู่มากมายดุจดาราบนนภายามค่ำคืน
จักรพรรดิเกฮา วอน อาร์เพน, โคเดอริม,
จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค และ
กษัตริย์ผู้ทรงปัญญาธีโอเดอเรนแห่งอาณาจักรโรเซนไฮม์"
ธีโอเดอเรนเป็นวีรบุรุษที่กระจอกยิ่งกว่ากระจอกเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆแต่เขาจำเพาะ
เจาะจงใส่ลงไป
เพราะปิรามิดที่เขาได้สร้าง
เป็นการสนับสนุนที่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญในหนังหรือละคร
"มันเป็นทักษะที่สามารถคืนชีพบุคคลในประวัติศาสตร์ที่สิ้นชีพไปแล้วได้"
-โดยคุณลักษณะของทักษะ, จะต้องมอบค่าตอบแทนที่สูงมาก
คุณยังต้องการให้ดำเนินการต่อหรือไม่?
"ฉันตัดสินใจแล้ว"
เขาไม่มีทางเลือกแม้ว่าค่าตอบแทนมันจะรุนแรงและเขาก็ไม่สามารถใช้ทักษะได้บ่อยๆ
-
ทักษะการแกะสลักเสร็จสมบูรณ์แล้ว
เทพีเฟรย่าไม่ต้องการให้คุณฝืนกฎแห่งกรรม
มีการกำหนดค่าตอบแทนทุกครั้งที่ทักษะการแกะสลักถูกใช้
-
รูปแกะสลักไม้ : ความทนทาน 1/1
รูปแกะสลักไม้ที่บรรจุทักษะของวีด
อนุญาตให้คุณมีสิทธิครอบครองทักษะเพื่อคืนชีพบุคคลในประวัติศาสตร์ที่สิ้นชีพไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม, จำเป็นต้องเลื่อนขั้นการแกะสลักระดับสูงเสียก่อน
-
การแกะสลักคืนชีพ 1(0%) : เป็นไปได้ในการสร้างประติมากรรมที่จะคืนชีพบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่ได้อยู่ในปัจจุบัน
ต้องการการแกะสลักขั้นสูง
อย่างไรก็ตาม, สถานะทางศิลป์จะลดลง 45 ทุกๆครั้งที่ใช้มัน ความศรัทธาลดระดับถึง 10.3 จะล้มเหลว
ประติมากรต้องมีความแม่นยำให้ดูเหมือนเป้าหมายยามเมื่อพวกเขามีชีวิตอยู่
และระยะเวลาเวลาการคืนชีพขึ้นอยู่กับเลเวลของทักษะ
ณ เวลานี้ 21 ชั่วโมง
ด้วยเลเวล ณ ขณะนี้สามารถคืนชีพได้เพียง 1 คน
มีเพียงมนุษย์และเผ่าพันธุ์คล้ายมนุษย์จึงจะตอบสนองการเรียกขาน
ส่วนพวกมอนสเตอร์ไม่สามารถเรียกได้
ผู้ที่ได้คืนชีพจะมีความทรงจำและความสามารถของพวกเขาในห้วงเวลาที่พวกเขายังมีชีวิต
พวกเขาจะไม่ยินยอมทำตามคำสั่งของคุณและจะทำตามความต้องการของตัวเอง
บางครั้งพวกเขาจะไม่ช่วยเหลือและเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะทำแต่ความชั่วร้าย
เทพีเฟรย่าไม่ให้มีการคืนชีพบุคคลเดียวกันสองครั้ง
ทักษะจะสามารถใช้ใหม่ได้หลังจาก 1 เดือน
-
ความเชี่ยวชาญทักษะแกะสลักเพิ่มขึ้น
-
ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 2,430 เนื่องจากการสร้างเคล็ดลับการแกะสลักใหม่
วีดให้กำเนิดทักษะที่ทรงคุณค่ามากที่สุด!
"เป็นเรื่องน่าอายกับการลดลงตั้ง 3 เลเวล"
เขาถูกเรียกว่าวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าคนๆนั้นทำงานเพียงวันเดียว
"ฉันต้องจ่ายค่าเช่าแสนแพงสำหรับบางสิ่งที่มิได้ไร้ข้อจำกัด!"
งานศิลปะ,ความศรัทธาและระดับของเขาลดลงจากค่าเช่าในชิ้นงานเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น
"ยังไงก็ตามฉันจำเป็นต้องใช้มัน ประติมากรรมคืนชีพ!"
วีดใช้งานทักษะทันที เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะชุบชีวิตคนตั้งแต่เริ่มแรก
จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค(Great Magician Roderick)! เขาวงกตเป็นทั้งบ้านและสถานที่ค้นคว้าของเขา
-
ประติมากรรมคืนชีพได้ถูกใช้
จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริคได้รับคำเรียกขานและหวนคืนสู่ดินแดนแห่งนี้
สถานะทางศิลป์ 45 แต้มได้หายไปอย่างถาวร
ความศรัทธาได้ลดลงถาวร 10 แต้ม
เลเวลลดลง 3
พลังชีวิตและมานา 18,000 แต้มได้ถูกใช้ไป
ผู้ที่ได้ฟื้นคืนด้วยประติมากรรมคืนชีพจะรักษาไว้ซึ่งภูมิปัญญาและความสามารถ
เป็นเพียงเวลาที่กำหนดไว้สั้นๆแต่พวกเขาก็รู้สึกขอบคุณกับความสามารถในการเคลื่อนย้ายเข้าสู่โลกนี้อีกครั้ง
-
ความเชี่ยวชาญทักษะประติมากรรมคืนชีพได้รับการพัฒนา
มันแตกต่างอย่างแท้จริงจากการอัญเชิญพวกอันเดท บุคคลผู้นั้นได้มีอยู่จริงอีกครั้ง
ตำแหน่งของวีดเต็มไปด้วยแสงสีขาว แสงค่อยๆหายไปและปรากฏบุคคลผู้หนึ่งขึ้นมา
จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค!
เขาดูเหมือนในรูปจริงๆ วีดเคยเห็นร็อดเดอริคก่อนที่จะเข้ามาในเขาวงกต ร็อดเดอริคบ่นอุบอิบๆระหว่างที่มองสำรวจพื้นที่ไปรอบๆ
"ฉัน....ตัวฉันจริงๆ ฉันต่อสู้กับเจ้าปีศาจมอนทัสและตายไปแล้วนี่
แล้วนี่ก็บ้านของฉัน"
เขาเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่และประเมินสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว
วีดเข้าไปตีสนิทกับเขา
"ยินดีต้อนรับจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ร็อดเดอริค
เป็นเกียรติแก่กระผมที่ได้พบกับท่านในสถานที่เช่นนี้"
"เจ้าเป็นใครกัน?"
"กระผมวีด อาชีพของผมคือประติมากรครับ"
"ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องของเจ้า"
"แน่นอนว่าไม่ครับ"
วีดไม่ได้มีชื่อเสียงในช่วงเวลาที่ร็อดเดอริคมีชีวิตอยู่ วีดได้ถูกยอมรับว่าเป็นประติมากรผู้ยิ่งใหญ่และกษัตริย์แห่ง
อาณาจักรอาร์เพน แต่ร็อดเดอริคไม่ได้เจรจากับเขาแบบนั้น
นั่นเป็นเพราะพลังของชื่อเสียง ถ้าร็อดเดอริคเดินทางไปยังหมู่บ้านหรือเมืองต่างๆแล้ว
เขาจะได้ยินเรื่องเกี่ยวกับวีดอย่างรวดเร็ว
แต่นี่เป็นพื้นที่ที่แยกออกมา แม้ว่าเขาจะสามารถออกไปข้างนอกได้, เป็นไปได้ว่าเขาอาจจะไม่เห็นดีด้วยกับเจ้านายอย่างวีด
"กระผมได้ยินเรื่องเกี่ยวกับที่ท่านร็อดเดอริคจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้วางกับดักปีศาจมอนทัสในที่นี้อย่างไร
และรู้สึกประทับใจอย่างลึกซึ้ง"
"มันทำให้มั่นใจได้ว่าความสงบสุขของทวีปไม่ถูกทำลายลงเพราะความผิดพลาดของกระผม
มันจะเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสถ้ามอนทัสออกไปภายนอกได้สำเร็จ"
"แน่นอนอยู่แล้ว ทวีปสามารถคงความสงบอยู่ได้ต้องขอบคุณท่านร็อดเดอริค"
วีดพูดสรรเสริญการกระทำของร็อดเดอริค
มันเป็นสังคมที่ทุกคนต่างประจบสอพลอกันและกัน
"เจ้าปรารถนาอะไรจากเรา?"
"ไม่เลยครับ
กระผมเพียงเป็นกังวลว่ามอนทัสที่ถูกกับดักจับไว้จะหลุดออกไปได้ด้วยวิธีใดก็ตามในสักวันหนึ่ง"
"ข้าจะกำจัดมอนทัส"
"จริงหรือครับ? อย่างนั้นผมสามารถช่วยท่านร็อดเดอริคอยู่ข้างๆได้ไหมครับ?"
"ข้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว"
ร็อดเดอริคกระแทกไม้เท้าวิเศษของเขาลงที่พื้น
ไม่มีเสียงดังกึกก้องหรือสิ่งน่ากลัวใดๆเกิดขึ้น แต่สายตาของวีดมองลงไปที่ไม้เท้า
'ราคาของไม้เท้าที่ถูกใช้โดยจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่...คุๆ คริๆ!'
มีเพชรเม็ดใหญ่ที่ถูกฝังไว้ส่องประกายแสงออกมา ร็อดเดอริคเป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่มากล้นด้วยความมั่นใจในความสามารถของตัวเอง
มันเป็นทัศนคติที่เหมาะสมสำหรับนักเวทย์ผู้เข้าใจกฎของโลกที่ประกอบด้วยพลังแห่งมานา
'ตุลาการ, นักกฎหมาย, อัยการ
และ แพทย์'
ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญในวิชาชีพ!
"มันจะเป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่ถ้ากระผมสามารถร่วมกับท่านร็อดเดอริคต่อสู้กับเจ้าปีศาจ"
"มันจะเป็นอันตรายนะ"
"พลังของกระผมอันเล็กน้อย แต่กระผมจะต่อสู้กับเจ้าปีศาจนี่ กระผมคิดว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตกระผม
คือการมาที่นี่ ดังนั้นกระผมจะขออยู่ใกล้ท่านร็อดเดอริคและเรียนรู้ด้วยความเคารพยิ่งจากท่าน"
"คอยที่นี่"
"กระผมปรารถนาที่จะเฝ้าดูท่านร็อดเดอริคในฐานะประติมากร
เพื่อกระผมนั้นจะได้จดจำสามารถทำรายละเอียดชิ้นงานบุคคลได้"
"งั้นก็ตามมา แต่อย่ามาเป็นตัวปัญหาให้กับข้า"
"แน่นอนครับ"
ในที่สุดร็อดเดอริคก็ตกลงให้วีดติดตามมา
'เวลานี้ฉันสามารถทำได้เพียงเดินตามหลังร็อดเดอริคและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์
มันทำให้ฉันต้องเสียไป 3 เลเวล ดังนั้นฉันต้องใช้เขาให้เต็มที่'
****************
ร็อดเดอริคเป็นคนทำการติดตั้งกับดักดังนั้นเขาจึงรู้ตำแหน่งที่พวกมันอยู่ทั้งหมด
นั่นก็เพราะว่าเป็นบ้านของเขาเอง, ไม่ใช่ที่อื่นใด
"ตรงนี้ค่อนข้างไกลจากห้องทดลองของข้า เจ้าพวกปีศาจจะเคลื่อนผ่านมิติที่บิดเบือน
ดังนั้น พวกเราจะต้องสู้ไปตลอดทาง"
"ครับ, ผมจะเตรียมตัวให้พร้อม"
วีดได้ใช้ประติมากรรมแปลงร่างเป็นคูบิยะอีกครั้ง บาฮาม๊อก, พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์และเหล่านักบวช ก็ตามหลังร็อดเดอริคไปด้วย
ทหารปีศาจ 9 ตนกำลังรอพวกเขาอยู่
"อ่า ฮ้า, พวกมนุษย์มาที่นี่แล้ว...."
"พวกเหยื่อ อี๋! ฉันเห็นตาแก่ตรงไหนสักแห่ง"
"พวกตรงนั้นทั้งหมดทำให้บ้านของข้าสกปรก, จงหายไป
กายาวินาศ(Body Explosion)!"
อากาศเกิดแรงอัดใกล้กับเจ้าพวกปีศาจเนื่องจากเวทย์มนต์ของร็อดเดอริคและพวกมันระเบิด,
ก่อให้เกิดความเสียหายขนาดใหญ่
เจ้าพวกปีศาจยังไม่ตายในทันทีแต่ได้รับความเจ็บปวดจากบาดแผลสาหัสน้อยใหญ่
แต่ระดับเวทมนตร์นั้นไม่ใช่เหตุผลว่าทำไมจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่จึงน่ากลัว
"เสาเพลิง(Flame Pillar)"
เสาเพลิงขนาดใหญ่พุ่งขึ้นในตำแหน่งที่พวกปีศาจอยู่ เวทย์วงกว้างที่มีผลทั่วทั้งอาณาบริเวณ!
เจ้าพวกปีศาจได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเวทย์จบลง
จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สามารถใช้เวทย์มนต์ได้หลายครั้งติดต่อกันโดยไม่มีการหน่วงเวลามากมายระหว่างร่ายคาถา
เสาเพลิงเป็นเพียงแค่เวทย์ระดับกลาง
"ไฟนรก(Hell’s Fire) ศิลาจู่โจม(Rock Strike) กระแทกวิญญาณ(Soul Impact)!"
ร็อดเดอริคขับไล่พวกปีศาจให้หนีไปด้วยการโจมตีอันอำมหิตไร้ปราณี สายตาของวีดเป็นประกายเมื่อเขารู้สึกถึงโอกาส
"ผมสามารถช่วยท่านได้ไหมครับ?"
"เจ้าจะเกะกะระหว่างที่ข้าร่ายเวทย์ แค่ตั้งตาดูสิ่งที่เห็น"
"ท่านร็อดเดอริคไม่ต้องลงมือฆ่าพวกทหารปีศาจทั้งหมดหรอกครับ
มันไม่สำคัญมากกว่าการไปถึงมอนทัสหรือครับ? แม้ว่าพลังอันน้อยนิดของผม
ก็สามารถช่วยจัดการงานเล็กๆน้อยๆได้"
"งั้นเจ้าต้องการอะไร"
"พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์จะตั้งในรูปแบบการป้องกันและพวกนักบวชจะโจมตีตรงๆกับพวกปีศาจด้วยมนต์ศักดิ์สิทธิ์"
วีดให้พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ตั้งแถวพร้อมด้วยโล่ทั้งสองด้านของร็อดเดอริคเพื่อปกป้องเขา
ชุดเกราะได้รับการซ่อมแซมอย่างเต็มที่
และโล่ที่แวววาวและส่องแสงวิบวับ
พวกนักบวชก็ใช้มนต์ศักดิ์สิทธิ์กับพวกปีศาจอย่างรุนแรง
"กร๊าก.ก.ก.ก!"
"พวกเราต้องฆ่ามนุษย์พวกนั้น"
ทหารปีศาจ 2 ตนหลบหนี
"พวกแกเป็นส่วนของฉัน"
"ฉันจะฆ่าพวกแกตามเจตจำนงของลู(Lugh)"
บาฮาม๊อกและเดเรียนรับมือกับปีศาจกลุ่มนู้น
จนถึงตอนนี้พวกเขาต่อสู้ต้านทานอยู่ 8 ~ 9 ตน ดังนั้นปีศาจ 2 ตนจึงรับมือได้สบาย
"กว๊าก.ก.ก.ก!"
ส่วนเจ้าปีศาจที่ร๊อดริคกำลังเพ่งความสนใจตกอยู่ท่ามกลางเปลวไฟ
"บลิ๊ง!"
วีดปรากฏตัวต่อไปยังเจ้าอสูรและกวัดแกว่งดาบดาราสีชาด
-
ทหารปีศาจทาเบียส(Tabias)ได้ถูกทำลาย
ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 191
สำหรับทุกคนที่เข้าร่วมในการต่อสู้
-
คุณได้รับประสบการณ์เล็กน้อย
ในมือขวาของเขาถือดาราสีชาดขณะที่มือซ้ายเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ควับๆ!
-
แส้แห่งความกลัวของทาเบียสถูกยึด
-
เข็มขัดของทหารอสูรถูกยึด
-
น้ำยาของนักแปรธาตุทมิฬถูกยึด
ต่อไปเป็นทหารปีศาจที่ดูอ่อนแอมาก
-
ทหารปีศาจโรชิอัส(Rochyus)ถูกทำลาย
ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 171
สำหรับทุกคนที่เข้าร่วมในการต่อสู้
-
คุณได้รับประสบการณ์เล็กน้อย
-
ความว่องไวเพิ่มขึ้น 1 จากการออกล่าทหารปีศาจอย่างต่อเนื่อง
ซึบๆๆ!
-
ได้รับกระดูกสะบัก(Shoulder Blades)หักของโรชิอัส
-
ได้รับส่วนของความอาฆาต
"ฉันจะฆ่าแกเพื่อความยุติธรรมแห่งทวีป"
วีดเลือกพวกปีศาจที่ไม่ได้มีพลังชีวิตมากทางซ้ายและจัดการด้วยระเบิดในที่สุด
เขามักจะยอมให้ค่าประสบการณ์ในการต่อสู้ถึงผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์และพวกนักบวช
ไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา และร็อดเดอริคจะหายไปหลังพ้น 1 วัน
การศึกยืดเยื้อเพื่อผลประโยชน์!
"ไม่มีเวลาแล้ว พวกเราต้องไปให้เร็วกว่านี้"
"ครับ, ท่านจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่"
ร็อดเดอริคสามารถออกมาสู่โลกนี้ด้วยเวลาอันจำกัด ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเรื่องค่าประสบการณ์
"บาฮาม๊อก, โจมตีให้เร็วกว่านี้
อย่าได้ลังเลเพื่อผู้อื่น"
"ข้าจะทำให้ดี"
"พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์กับนักบวชต้องเพ่งความสนใจที่ความรวดเร็ว"
"ครับ, รับทราบ"
วีดออกคำสั่งพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์และนักบวช
เขาแสดงให้เห็นถึงการทำงานอย่างหนักและความทุ่มเทในเขาวงกตและเป็นสิ่งคุ้มค่าเพื่อมัน
'ร็อดเดอริคยังสามารถคงอยู่เพื่อทำภารกิจอีกเพียง 20
ชั่วโมง พวกเราจะต้องบรรลุเป้าหมายในเขาวงกต ณ ช่วงเวลานั้น'
จบตอน
ผู้แปล :
Acid กรด
Editor : แอดชิน เพจ
เราอ่านนิยายแปล
