เล่ม 54 บทที่
8 แผนการของเหล่าคนแคระ แปลโดย
Ashy
Dragoon
“นั่นคือเทคนิคดาบของฉัน”
วีดหยุดฟันดาบและเดินเข้าไปใกล้ฮาล์ฟเอลฟ์มากขึ้น
“คุณพูดถูก”
“คุณกำลังตามหาฉันใช่ไหม”
“ฉันมาถึงที่นี่เพื่อต่อสู้กับเคย์เบิร์น”
นักผจญภัยที่นำคณะสำรวจเขาวงกตได้ถอยห่างออกไปและฟังการสนทนาของพวกเขาอย่างเงียบๆ
วิชูร์ยกร่างผอมบางของเธอขึ้น
“เคย์เบิร์นเป็นมังกรที่น่ากลัวจริงๆ”
“ฉันรู้เรื่องนั้นดี”
“เขาโจมตีอีกแล้วเหรอ
ทำให้มนุษย์ต้องต่อสู้กับมังกร?”
“ใช่”
วีดเริ่มพูดถึงเคย์เบิร์นที่ทำลายเมืองและปลุกระดมมอนสเตอร์บุกโจมตี
เขาไม่ลืมที่จะวิจารณ์มันในระหว่างที่อธิบาย
“ความสงบสุขของทวีปจะไม่มีวันกลับมาหาเราอีกจนกว่าเราจะฆ่ามังกรพ่นควันนั่น”
“เข้าใจแล้ว
ดังนั้น
เหตุผลที่เคย์เบิร์นโจมตีก็เพราะไข่ของมันงั้นเหรอ?”
“ถูกต้อง”
“นั่นอาจไม่ใช่ไข่มังกรจริงๆ”
“ทำไมถึงคิดเช่นนั้น?”
เรื่องราวต่อไปของวิชูร์นั้นน่าตกตะลึงมาก
มังกรดำเคย์เบิร์นเคยคิดว่าเอลฟ์เป็นตัวก่อกวนมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว
ต่างจากคนแคระที่มันสามารถหลอกล่อได้ด้วยการคุกคามและการกลั่นแกล้ง
ส่วนเอลฟ์เป็นเผ่าพันธุ์ที่สูงส่งและมีความภาคภูมิใจ
พวกเขาไม่สามารถถูกแตะต้องได้
ภายใต้การปกป้องของต้นไม้โลกและมังกรเขียว
จากนั้นเคย์เบิร์นก็คิดแผนการที่จะทำให้เขาสามารถคุกคามเอลฟ์ได้
ไข่มังกร!
มันส่งไข่มังกรปลอมที่หลอมขึ้นจากเวทมนตร์เข้าไปในป่าเอลฟ์
และเมื่อมันแตก
มันก็ใช้ไข่นั้นเป็นข้ออ้างในการโจมตี
“มังกรดำเคย์เบิร์นเผาป่าและสังหารเอลฟ์
แม้แต่ต้นไม้โลกซึ่งเป็นถิ่นกำเนิดของเอลฟ์ก็ถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่าน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
เอลฟ์ก็สูญเสียป่าไป”
“นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น”
มันน่าประหลาดใจแม้กระทั่งสำหรับวีด
สิ่งที่เคย์เบิร์นทำคือการกระทำของพวกอันธพาล
'นั่นเป็นสาเหตุที่มันอ้างสมญานามว่ามังกรดำหรือเปล่า
ถ้าไข่มังกรปลอมมีอยู่จริง
ภารกิจนี้จะต้องเกิดขึ้นเร็วหรือช้า
ถึงแม้ว่ากิลด์เฮอร์มีสจะไม่เกี่ยวข้องก็ตาม'
ไข่มังกรปลอมจะไม่มีวันฟักออกมาตามธรรมชาติ
หลังจากผ่านไปสักระยะและไข่ถูกทำลาย
เคย์เบิร์นก็จะโจมตีมนุษย์
ตอนนั้นเองที่กิลด์เฮอร์มีสทำลายมันก่อนที่มันจะถูกทำลายไปตามปกติ
เพื่อหลอกหลอนเขา
หมายความว่าพวกเขาเพียงแค่เร่งกระบวนการที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ให้เร็วขึ้นเท่านั้น
'คิดว่าการโจมตีของมังกรเป็นอันตรายที่ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า...
แม้ว่ามันจะง่ายกว่ามากก็ตาม
ถ้าฉันจัดการกับมันในภายหลัง'
<ฮาล์ฟเอลฟ์วิชูร์เสร็จสมบูรณ์>
ในที่สุดพวกเขาก็ได้ค้นพบ
ฮาล์ฟเอลฟ์วิชูร์
ในเขาวงกตโซ้ด
พวกเขาประสบความสำเร็จในการปลุกเธอด้วยดาบแห่งการฟื้นคืนชีพ
ซึ่งกลายเป็นพฤกษา
จากการสูญเสียพลังชีวิตหลังจากมีอายุขัยที่ยาวนาน
เขาได้เรียนรู้ว่าแผนการของมังกรดำเคย์เบิร์นที่เคยเกิดขึ้นกับเอลฟ์
และกำลังจะเริ่มต้นสำหรับมนุษย์เช่นกัน
ถึงอย่างนั้นก็ยังเร็วเกินไปที่จะยอมแพ้
เช่นเดียวกับที่ฮาล์ฟเอลฟ์วิชูร์ฟื้นคืนชีพ
ประกายแห่งความหวังก็ยังไม่ดับ
< คุณได้รับเลเวลเพิ่มขึ้น
>
< ปัญญาเพิ่มขึ้น
2
>
< ความสำเร็จในการผจญภัยเพิ่มค่าสถานะทั้งหมด
2
>
เขาได้รับค่าประสบการณ์และความคืบหน้าในการผจญภัยจากการทำภารกิจใด้สำเร็จ
ด้วยความช่วยเหลือจากผู้เล่นจำนวนมาก
เขาจึงสามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้อย่างง่ายดาย
แต่การทำภารกิจให้สำเร็จนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเมื่อพิจารณาจากกระบวนการ
วิชูร์เรียกธาตุน้ำออกมาและพูดขึ้นหลังจากที่เธอรักษาตัวเองเสร็จ
“ฉันกำลังตามหาสหายที่จะต่อสู้กับเคย์เบิร์น
ถ้าเจ้าต้องการแก้แค้นด้วย
ทำไมเจ้าไม่สู้เคียงข้างข้าล่ะ”
วีดพยักหน้าทันที
“แน่นอน
ข้าจะร่วมเดินทางกับเจ้า”
เขารู้สึกตื่นเต้นมากที่วิชูร์ฮาฟเอลฟ์กลายมาเป็นสหาย
“ฉันจะใช้ประโยชน์จากเธออย่างมัธยัสถ์เหมือนที่ทำกับเฮสไทเกอร์”
เอลฟ์มีพรสวรรค์ด้านธนูและธาตุ
และมีร่างกายที่คล่องแคล่วว่องไว
ฮาร์ฟเอลฟ์ไม่เหมือนกับเอลฟ์เลือดบริสุทธิ์ทั่วไป
แต่พวกเขาก็ชดเชยด้วยเทคนิคดาบและความอดทน
“โอเค
ข้าศึกษาค้นคว้ามาเป็นเวลา
200 ปีกว่าแล้วเพื่อหาหนทางกำจัดเคย์เบิร์น”
“เป็นเวลา
200 ปีแล้วหรือ?”
“ข้ารู้ว่าถ้าเคย์เบิร์นเริ่มรุกราน
มันจะมาเพื่อทรมานพวกเอลฟ์
ข้าพิจารณาหนทางต่างๆ
มากมาย
แต่พวกมันไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับมังกร
วิธีสุดท้ายที่เราค้นพบคือเตาไฟแห่งการเสียสละ”
“เตาไฟแห่งการการเสียสละ?”
“มันเป็นไอเท็มในตำนานที่พวกคนแคระเป็นเจ้าของ
คนแคระเป็นเผ่าพันธุ์ที่ติดตามการการเสียสละไฟและการเกิดใหม่
มีตำนานเล่าว่าหากใครคนหนึ่งอุทิศตัวให้กับเตาไฟ
เขาจะได้รับพลังในการต่อสู้กับมังกร
เจ้าอยากไปค้นหาเตาไฟนี้กับข้าไหม”
ตริ๊ง!
< สิ่งประดิษฐ์อันสูงส่งของคนแคระ
คนแคระใช้ชีวิตอยู่กับไฟตลอดชีวิต..
ด้วยรูปร่างที่เตี้ยของพวกเขา
พวกเขาจึงจุดประกายไฟได้มากมายในประวัติศาสตร์
แต่มีเตาไฟลึกลับสามแห่งที่พวกเขาซ่อนไว้ไม่ให้ใครเห็น
เตาไฟแห่งภูเขาไฟ บักต้า
เตาไฟแห่งการเสียสละ
เตาไฟแห่งการกำเนิด
อย่างไรก็ตาม มีความลับอันยิ่งใหญ่ภายในเตาไฟแห่งการเสียสละ
“คนแคระอ่อนแอเหรอ? เราสร้างทุกอย่างจากลมหายใจของเปลวเพลิง
เช่นเดียวกับไม้ที่เผาไหม้ในกองไฟ
เราสร้างปาฏิหาริย์ได้จากการเผาชีวิตของเราเอง
เวทมนตร์เหรอ? เวทมนตร์ไม่สามารถเทียบได้กับพลังของเตาไฟ”
เตาเผาแห่งการเสียสละเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่หลับใหลมาเป็นเวลา
500 ปีแล้ว
หากค้นพบสิ่งประดิษฐ์ของคนแคระนี้
ก็สามารถมีพลังมากพอที่จะเผชิญหน้ากับมังกรได้
ผู้อาวุโสของคนแคระคนหนึ่งน่าจะรู้จักเตาเผาแห่งการเสียสละ
ระดับความยาก: S
ข้อกำหนดของภารกิจ: ผู้กอบกู้แห่งทวีป
ชื่อเสียงการผจญภัยสูงสุด
>
< ไม่สามารถปฏิเสธภารกิจนี้ได้ภายใต้สถานการณ์ใดๆ
>
< ภารกิจได้รับการยอมรับแล้ว
>
'อืม เตาเผาแห่งการเสียสละ…'
เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
แต่ความจริงที่ว่ามันเป็นสิ่งประดิษฐ์ของคนแคระทำให้เขาตื่นเต้น
'ถ้าฉันสามารถได้รับพลังในการเผชิญหน้ากับมังกรได้
นั่นคงจะยอดเยี่ยมมาก
แต่ว่า…'
ปัญหาคือสิ่งประดิษฐ์นั้นมีชื่อว่า
เตาเผาแห่งการเสียสละ
คำว่า การเสียสละ
คือสิ่งที่วีดเกลียดมากที่สุด
"มันเผาชีวิตของผู้เล่นเองเหรอ?"
“ข้าไม่รู้รายละเอียด
แต่ว่ามันคงไม่ใช่เวทมนตร์ดำ
เพราะมันเป็นสิ่งประดิษฐ์ของคนแคระ”
“อืม
ฉันไม่รู้สึกดีกับมันเลย”
คนแคระเกลียดเวทมนตร์ดำหรือการกระทำชั่วร้าย
และพวกเขาเองก็ไม่โกหก
ผู้เล่นที่ไม่รักษาสัญญากับพวกคนแคระจะมีชื่อเสียงลดลงจนถึงจุดที่พวกเขาประสบปัญหาในกิจกรรมของพวกเขาในหมู่บ้าน
‘นี่เป็นภารกิจที่เชื่อมโยงกับความยากระดับ
S
สำหรับการเผชิญหน้ากับมังกร
แน่นอนว่ามันจะมีกับดักและอันตราย
ตอนนี้ฉันต้องดูเรื่องนี้ก่อน
***
โอเบอรอน
เขาเป็นผู้นำของกิลด์โคลด์โรสและยังเป็นเจ้าเมืองของปราสาทเวนท์ภายใต้จักรวรรดิอาร์เพนด้วย
‘ฉันสงสัยว่าฉันจะรู้สึกแย่แค่ไหนถ้าเคย์เบิร์น
ทำลายปราสาทของฉัน’
เขามองดูการผจญภัยของวีดด้วยสายตาที่ประหม่า
เขาไม่สามารถเฝ้าดูทุกช่วงเวลาของการล่า
แต่เขาก็ดูฉากสำคัญๆ
ไว้
“เตาเผาแห่งความเสียสละ…?”
“บอส
นั่นใช่สิ่งที่เราได้ยินมาในครั้งนั้นเหรอ?”
“เอ่อ…
ใช่
เตาเผาอันล้ำค่าของคนแคระทั้ง
3”
นักรบคนแคระในกิลด์โคลด์โรส
ก็พูดขึ้นเช่นกัน
“ฉันต้องแจ้งให้ท่านวีดทราบทันที”
โอเบอรอนพูดในช่องแชทสำหรับลอร์ดคนสำคัญของจักรวรรดิอาร์เพน
“ท่านวีด
ฉันรู้เรื่องเตาเผาแห่งความเสียสละ”
มันเกิดขึ้นเพียง 2-3 วินาทีเท่านั้น
โรเปเนอร์: “สุดยอดเลย
อย่างที่คาดไว้จากท่านโอเบอรอน”
เปีย: “ว้าว…
นั่นท่านโอเบอรอนสำหรับคุณจริงๆ”
เลมอน: “คุณสุดยอดมาก
ตอนนี้เรามีข้อมูลแล้ว
การดำเนินการสำหรับภารกิจต่อไปจะเร็วขึ้นมาก”
เฟลม: “นี่จะเป็นตัวช่วยสำคัญในการหยุดเคย์เบิร์นอย่างแน่นอน”
ลอร์ดส่งเสียงเชียร์
และวีดก็ตรวจสอบช่องทางการสื่อสารไม่นานหลังจากนั้น
เขาคาดหวังว่าจะได้รับรายงานจากผู้เล่นขณะที่เขาพบกับวิชูร์ระหว่างภารกิจของเขา
ซึ่งจะมีการถ่ายทอดสด
วีด: โอเบอรอน
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้
ส่งตำแหน่งปัจจุบันของคุณมาให้ฉัน
สักครู่ต่อมา วีดก็มาถึงพร้อมกับยูรินโดยใช้ทักษะจินตภาพเคลื่อนย้าย
“ข้อมูลประเภทไหน”
“ฉันรู้ว่าเตาเผาแห่งการเสียสละคืออะไร”
“ดีมาก”
วีดคิดว่ามันจะช่วยเหลือภารกิจได้อย่างเหลือเชื่อ
เนื่องจากจะช่วยคลี่คลายปัญหาที่กวนใจเขามากที่สุด
“นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี”
ถ้าเขารู้ว่าสิ่งประดิษฐ์ของคนแคระมีบทบาทอย่างไร
เขาก็สามารถอนุมานทิศทางของภารกิจได้
“ใช่ ตอนนั้นฉันไม่ได้สนใจมันมากนัก…
แต่ฉันได้ยินมาว่าคุณสามารถเผาพลังชีวิตของคุณได้ด้วยเตาเผาแห่งการเสียสละ”
“การเผาพลังชีวิตของคุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่”
“มันเป็นไปตามที่บอกเลย
พลังชีวิต
ผู้เล่นสามารถเผาพลังชีวิตและเลเวลสูงสุดของพวกเขาได้ที่เตาเผา”
“… แล้วไงต่อ”
“การใช้เตาเผาแห่งการเสียสละส่งผลให้พลังชีวิตสูงสุดลดลง
และเลเวลของคุณก็ลดลงด้วย
ในทางกลับกัน
คุณจะแข็งแกร่งขึ้นจนกว่าเปลวไฟจะดับลง”
“พลังเท่าไหร่ล่ะ”
“ฉันได้ยินมาว่ามันเพิ่มขึ้น
10 เท่าจากการสูญเสียพลังชีวิตหรือเลเวล”
“นั่นเป็นตัวคูณที่สูง”
“แม้ว่ามันจะเป็นอันตรายนะ
ไม่สิ
มันอันตรายอย่างแน่นอน”
การเผาพลังชีวิตสูงสุด
10,000
หน่วยในเตาเผาแห่งการเสียสละส่งผลให้พลังชีวิตเพิ่มขึ้นชั่วคราว
100,000
หน่วย
วีดมีพลังชีวิตอยู่ที่
120,000 หน่วย ซึ่งหมายความว่ามันอาจเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า
การเผา
100 เลเวลจะทำให้เพิ่ม 1,000
เลเวลชั่วคราว
“จะมีเงื่อนไขอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันไม่รู้รายละเอียด
ฉันได้ยินมาแค่เรื่องราวพื้นฐานเกี่ยวกับมันเท่านั้น”
“อืม”
วีดไขว้แขนและจมอยู่กับความคิด
“ระยะเวลาเป็นปัญหา
แต่ในด้านการต่อสู้
ฉันสามารถมีพลังเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
ด้วยวิธีนี้
ฉันสามารถลองล่าเคย์เบิร์นได้ด้วยซ้ำ…”
มันเป็นการผจญภัยที่ยืดเยื้อซึ่งต้องการพลังชีวิตสูงสุดและเลเวลจำนวนมากที่ต้องลดลง
พลังชีวิตสูงสุดของเขาก็ต่ำกว่าผู้เล่นคนอื่นอยู่แล้ว
ซึ่งหมายความว่าผลที่ตามมาจะรุนแรงขึ้น
เขาสามารถเพิ่มพลังชีวิตของเขาได้ด้วยถ้วยอัคนีและอุปกรณ์อื่นๆ
แต่การสูญเสียก็ยังคงเป็นการสูญเสีย
‘ถ้าฉันต้องเสียสละและล้มเหลว
ฉันคงไม่ได้ลิ้มรสความขมของกาแฟ’
ช่วงหลังมานี้ ชีวิตของเขาง่ายขึ้น
และเขาตัดสินใจดื่มกาแฟกระป๋องหนึ่งกระป๋องทุกวัน
‘ฉันเก็บเงินไว้จนถึงตอนนี้
ดังนั้นการดื่มกาแฟกระป๋องหนึ่งกระป๋องต่อวันก็ถือว่าโอเคแล้วใช่ไหม’
การดื่มกาแฟกระป๋องในตอนเช้าตรู่อย่างสบายๆ
ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ
‘นี่คือความสุขในชีวิต’
การตายเพียงครั้งเดียวก็ส่งผลเสียต่อเลเวลและความเชี่ยวชาญด้านทักษะ
และเขาห้ามคิดที่จะล้มเหลวหลังจากใช้เตาเผาแห่งการเสียสละ
ถึงอย่างนั้น หากเขาล่ามังกรได้
เขาอาจได้รับความสำเร็จในการต่อสู้และสมบัติมากมายมหาศาล
ในขณะนั้น โอเบอรอนก็ดึงขวานออกมาจากหลังของเขาและพูดออกมา
“คุณวีด
ฉันอยากช่วยล่าเคย์เบิร์นด้วย”
“ขออภัย”
“ฉันคิดว่าฉันสะสมเลเวลทั้งหมดมาเพื่อช่วงเวลาแบบนี้
ฉันอยากเข้าร่วมการล่าเคย์เบิร์นและยอมสละเลเวลไปประมาณ
100 เลเวล”
จู่ๆ วีดก็คว้ามือโอเบอรอนไว้
“ขอบคุณ
คุณเป็นฮีโร่ตัวจริง”
โดยสัญชาตญาณ เขาสัมผัสขวานอันหรูหราของโอเบอรอน
เป็นเรื่องปกติที่ผู้คนจะเช็คราคาเมื่อราคาใกล้เคียงกับไอเท็มราคาแพง
“คำพูดของคุณช่างใจดี
ฉันก็มีหน้าที่ในฐานะลอร์ดแห่งปราสาทเวนต์เช่นกัน
คุณวีด
คุณคือจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิอาร์เพนที่มีภาระในสันติภาพของทวีปอยู่บนบ่า”
“เป็นหน้าที่ของฉันที่จะต้องปกป้องสันติภาพของทวีปนี้”
“ฉันอิจฉาคุณมาตลอด
คุณวีด”
มีเพียงสหายเก่าของวีดเท่านั้นที่รู้ด้านที่แท้จริงของเขา
‘เหล่าผู้เล่นจะคอยดูเรื่องนี้ด้วย’
คะแนนผู้ชมจะสูงถึง 15% ได้อย่างง่ายดาย
หลังจากที่จักรวรรดิอาร์เพนพิชิตทวีปกลาง
ความนิยมในหมู่ผู้เล่นก็เพิ่มขึ้นอีก
จะมีผู้เล่นลงทะเบียนสำหรับการล่าเคย์เบิร์นมากขึ้นเช่นเดียวกับโอเบอรอน
อย่างไรก็ตาม
เขาไม่สามารถถอนตัวจากภารกิจได้อีกต่อไป
'ไม่ใช่ว่าจุดยืนของฉันจะละเลยการทำลายล้างทวีปได้...
เฮ้อ
กิลด์เฮอร์มีสจะยินดีและจัดปาร์ตี้เกี่ยวกับเรื่องนี้
แม้ว่าการล่าจะประสบความสำเร็จ
มันก็จะเป็นกำไรหรือไม่”
เขาติดอยู่ในหนองน้ำแห่งปัญหา
แม้ว่าเขาจะได้รับเตาเผาแห่งความเสียสละ
เขาก็ต้องเดิมพันทุกอย่างเพื่อการล่าเคย์เบิร์น
ภูมิภาคธอร์
พวกคนแคระใช้ชีวิตด้วยความวิตกกังวลเนื่องจากพวกเขาอยู่ใกล้กับอาณาเขตของมังกรดำเคย์เบิร์น
“อ๊า
ฉันไม่น่าเลือกเป็นคนแคระเลย…”
“เผ่าพันธุ์นี้ไม่เพียงแต่มีเสน่ห์เท่านั้น
แต่ยังมีความสามารถในการต่อสู้ที่ทรงพลังอีกด้วย
นอกจากนี้
พวกเขายังสามารถตีเหล็กได้หลายอย่าง
ทำให้หาเงินได้ง่ายอีกด้วย”
“แต่ฉันไม่รู้เลยว่าจะต้องตกอยู่ภายใต้การกดขี่ของมังกรทุกวัน”
“คนแคระเป็นเผ่าพันธุ์ที่น่าเศร้าจริงๆ”
ภูเขาแต่ละลูกในธอร์มีแร่ธาตุคุณภาพดี
ซึ่งทำให้การเสริมทักษะและความคล่องแคล่วของช่างตีเหล็กเป็นเรื่องง่าย
นอกจากนี้ยังส่งผลให้พ่อค้ามาเยี่ยมเยียนพื้นที่นี้บ่อยครั้งอีกด้วย
ยังมีพื้นที่ล่าเหลือเฟือ
ทำให้เป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสำหรับการรับค่าประสบการณ์เพื่อการเติบโต
แม้ว่าพวกเขาจะมีทรัพยากรทั้งหมดที่ต้องการ
แต่พวกคนแคระก็มักจะออกจากภูมิภาคและกระจัดกระจายไปทั่วทวีป
ลักษณะเฉพาะของคนแคระก็คือ
เมื่อพวกเขาออกจากบ้านแล้ว
พวกเขาจะไม่กลับมาอีกเลย
“นี่เป็นเหตุผลที่ฉันคุ้นเคยกับผู้อาวุโสทุกคน”
วีดและเฮอร์แมนช่างตีเหล็กเดินทางไปรอบๆ
ธอร์
ขณะที่วีดแปลงร่างให้ดูเหมือนคนแคระ
หมู่บ้านคนแคระซึ่งกระจัดกระจายอยู่รอบๆ
ช่องเขา
นอร์น
อุลต้า
และ
ไซโก้
คาดว่ามีจำนวนประมาณ
2,300 แห่ง
แม้แต่ในภูมิภาคที่มีการบุกรุกของมอนสเตอร์
หมู่บ้านผู้บุกเบิกคนแคระและหมู่บ้านเหมืองแร่ขนาดเล็กก็ยังมีอยู่
และหลายแห่งไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนนอก
“เตาไฟแห่งการการเสียสละไม่น่าจะอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกล...
จริงๆ
แล้วเป็นไปได้
แต่ก็ต้องยอมรับว่ายากพอสมควรเมื่อพิจารณาจากระดับความยากของภารกิจ”
วีดคิดว่าความรู้เกี่ยวกับสถานที่ที่เตาไฟแห่งการเสียสละซ่อนอยู่ไม่สามารถหาได้ง่ายๆ
ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเขาจำเป็นต้องสืบสวนโดยเริ่มจากผู้อยู่อาศัยในหมู่บ้านที่รู้จักก่อน
การล่มสลายของมังกรดำเคย์เบิร์น
เป็นสิ่งที่ผู้เล่นคนแคระแห่ง
ธอร์
ปรารถนาอย่างสุดซึ้ง
และพวกเขาก็เข้าร่วมในการค้นหาเช่นกัน
“เตาไฟแห่งการเสียสละ…
ฉันไม่รู้ว่าคุณได้ยินชื่อของมันมาจากไหน
แต่ฉันบอกคุณไม่ได้ว่ามันอยู่ที่ไหน”
ผู้อาวุโสคนแคระของหัวหน้าหมู่บ้านปิดปากแน่นและปฏิเสธที่จะพูดอะไร
แม้ว่ามันจะไม่ยากเกินไปที่จะเปิดปากของคนแคระเมื่อเทียบกับมนุษย์หรือเอลฟ์
วีดเลื่อนสินบนที่เขาเตรียมไว้ให้เขา
“คุณอยากลองชิมเบียร์สเตาต์นี้ไหม
มันเป็นเบียร์พิเศษของโมราต้า
ฉันต้มมันจากข้าวบาร์เลย์คุณภาพดีที่สุดที่มีรสชาติเข้มข้นที่สุด”
“อ่า…
นี่มันตรงใจจริงๆ”
“ขายไหม”
“แน่นอน
มันได้รับความนิยมอย่างมากและหายาก
แม้ว่าคุณจะมีเงิน
แต่ฉันเอามาสามขวดให้พวกคุณทุกคน”
“ฉันซาบซึ้งใจมาก
การได้ออกไปล่าออร์คหลังจากดื่มสิ่งนี้เข้าไปแล้วคงจะเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก”
“แล้วเรื่องเตาเผาแห่งการเสียสละที่ฉันถามไปก่อนหน้านี้ล่ะ…”
“อืม
ใช่
ฉันเคยได้ยินชื่อนั้นตอนที่ฉันยังเด็ก
อย่างไรก็ตาม
ไม่มีคนแคระคนไหนเคยเห็นมันด้วยตัวเอง
ดังนั้นมันจึงอาจเป็นเพียงตำนานก็ได้”
ผู้อาวุโสของคนแคระที่วีดได้พบผ่านเฮอร์แมนไม่มีความรู้ที่แท้จริงเกี่ยวกับเตาเผาแห่งการเสียสละเลย
“เตาเผาแห่งการเสียสละมีอยู่มานานแล้ว…
ฉันได้ยินมาว่ามันหายไปเฉยๆ”
“ว้าว
เบียร์นี้อร่อยมาก
ไม่มีอะไรในหมู่บ้านของเราอร่อยเท่านี้อีกแล้ว
ฉันสาบานได้เลยว่าเบียร์นี้ดีจริง”
“เจ้ากำลังออกผจญภัยเพื่อฆ่ามังกรดำเคย์เบิร์นเหรอ
ฮ่าๆ
ฮ่าๆ
นั่นเป็นเรื่องตลกที่ตลกที่สุดที่ข้าเคยได้ยินมาตั้งแต่ได้ยินใครพูดว่า
“ข้าดื่มเบียร์ครั้งแรกตอนอายุ 2 ขวบ!”
คนแคระแทบไม่เคยโกหก
และคำพูดของพวกเขาก็ซื่อสัตย์
เฮอร์แมนถามขณะที่เขารู้สึกอึดอัด
“ฉันแนะนำคุณให้ผู้อาวุโสทุกคนที่ฉันรู้จักรู้จัก
และพวกเราไม่มีอะไรเลย
แล้วตอนนี้คุณวางแผนจะทำอะไร”
“ฉันไม่แน่ใจ
ตอนนี้มันยากที่จะหาทางออก
แต่เราจะหาวิธีได้ในไม่ช้า
เราแค่ต้องรอ”
วีดอัปโหลดโพสต์ที่ขอข้อมูลจากผู้เล่นทุกคน
รางวัลคือทองคำ
1 ล้าน พร้อมตำแหน่งลอร์ดประจำจังหวัด
อย่างไรก็ตาม
ส่วนที่สำคัญที่สุดของรางวัลคือที่ดินจะต้องตั้งอยู่ในภูมิภาคภูเขาที่เป็นที่ต้องการอย่างมาก
หากมีใครพบผู้อาวุโสคนแคระที่รู้ความลับ
คนคนนั้นจะถือว่าเป็นบุคคลที่มีประโยชน์
การจัดวางบุคคลที่มีทักษะเหล่านั้นในสถานที่ที่เหมาะสมจะเป็นประโยชน์ต่อการเติบโตของจักรวรรดิอาร์เพน
“ลอร์ดคนแคระเพิ่มอัตราการผลิต
ทำให้ดีขึ้นไปอีก”
***
กลุ่มเงาแห่งโลก (Earthly
Shadow) ก็กำลังทำงานเพื่อภารกิจเช่นกัน
< ความชอบที่น่าสมเพชของ
เคย์เบิร์น >
< ความทรงจำของต้นไม้เก่าแก่
>
< ใต้ก้อนหินชื้น
>
< ไข่ที่ต้องแตก
>
“ว้าว
ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของ
เคยเบิร์น…”
“น่าประทับใจ”
ซิลเวอร์ริง เบ็นและอีลิกซ์ค้นพบไข่มังกรมากกว่าร้อยฟองในหลุม
มีหลักฐานชัดเจนที่ชี้ให้เห็นว่าไข่ของเคย์เบิร์น
เป็นของปลอม
< การค้นหาผู้วิเศษผู้ยิ่งใหญ่
>
การติดตามนักเวทย์มนต์ที่ถูกยกย่องว่าเป็นตำนานในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติคือภารกิจถัดไปที่ปรากฏขึ้น
“ประเภทน้ำแข็ง…”
ดวงตาของเบ็นเป็นประกาย
จากภารกิจทั้งหมด เขาชอบภารกิจที่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์
ถ้าเขาไม่ได้เป็นนักผจญภัย
เขาคงเป็นพ่อมดแน่ๆ
เบ็นพูดกับคนอีกสองคน
“ฉันคิดว่าเตาเผาแห่งการเสียสละคงจะไม่ได้อยู่ในสถานที่ธรรมดา
มันต้องอยู่ในหนึ่งในสิบภูมิภาคต้องห้าม
ถ้ามันไม่มีอยู่
มันก็จะต้องอยู่ทางใต้หรือทางเหนืออย่างแน่นอน
“เราจะต้องรวบรวมหลักฐานบางอย่าง
แต่ฉันคิดว่าทางใต้
พวกคุณจำบทพูดนั้นได้ไหม? “‘การเดินผ่านทะเลทรายจะนำคุณไปสู่สุดขอบโลก’?”
“ฉันจำได้
มหาสมุทรปรากฏขึ้น
จากนั้นคุณจะเห็นทวีปที่ก่อตัวขึ้นจากน้ำแข็ง”
ซิลเวอร์ริงหยิบแผนที่ออกจากกระเป๋าหลังจากได้ยินเกี่ยวกับเอลลิกซ์
ทวีปทางใต้
พวกเขาได้รับข้อมูลว่ามีทวีปน้ำแข็งลึกลับตั้งอยู่ทางใต้
คล้ายกับทวีปจิโกลาธ
ซึ่งอยู่ทางเหนือ
“ที่นั่นเป็นสถานที่ที่เราวางแผนจะไปสักวันหนึ่ง
ออกเดินทางกันเถอะหลังจากรวบรวมข้อมูลมาบ้างแล้ว”
“ฉันเห็นด้วยกับคุณ”
กลุ่มเงาแห่งโลกมีความสามารถและประสบการณ์มากมาย
พวกเขาเร่ร่อนไปอย่างไม่รู้เรื่องเนื่องจากภารกิจใหญ่ๆ
ไม่กี่อย่าง
แต่พวกเขาก็ไขภารกิจได้หลายงานระหว่างนั้น
โดยเฉพาะสถานที่ที่พวกเขาเคยไปมาก่อน
ไม่ว่าระยะทางจะไกลแค่ไหน
พวกเขาก็เดินตามเส้นทางภารกิจและมาถึงภายในหนึ่งวัน
ขณะที่เงาแห่งโลกรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับภารกิจ
พวกเขาก็พบว่าวีดรู้ว่าไข่มังกรเป็นของปลอม
“อย่างที่คาดไว้สำหรับวีด”
“แม้แต่เคย์เบิร์นก็ยังไม่ประมาทเขา”
“พวกเราควรเดินหน้าต่อไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน”
***
สองสัปดาห์ผ่านไป
คนแคระจำนวนนับไม่ถ้วนค้นหาข้อมูลแต่ก็ไม่พบอะไรเลย
เนื่องจากข้อมูลทั้งหมดถูกซ่อนไว้อย่างมิดชิด
“เตาเผาแห่งการเสียสละอยู่ที่ไหนในโลก?”
“ฉันไม่มีเบาะแสเลย
บางทีมันอาจหายไปแล้วก็ได้”
“ภารกิจนั้นยากแน่นอน
การเดินทางไปทั่วโลกในฐานะนักผจญภัยนั้นน่าเบื่อมาก”
“ถ้ากิลด์เฮอร์มีสทำลายมันโดยบังเอิญ...”
“ไม่มีทางหรอก
เอาล่ะ…
นั่นอาจเป็นไปได้..”
หลังจากการค้นหาอันยาวนานโดยไม่มีข่าวคราว
กิลด์เฮอร์มีสก็กลายเป็นเป้าหมายที่น่าสงสัยเกี่ยวกับที่อยู่ของมัน
ในช่วงสองสัปดาห์นั้น
เมืองอิสระภายใต้ดินแดนพันธมิตรบริตเทนถูกทำลายโดยเคย์เบิร์น
และดินแดนปราสาทอุคเทนแห่งฮาเวนก็กลายเป็นเป้าหมายต่อไป
“เราจับฉลากได้ไม้สั้นในสัปดาห์นี้”
วีดสำรวจเขาวงกตอย่างละเอียดถี่ถ้วนแต่ยังคงเพิ่มระดับทักษะและเข้าร่วมการต่อสู้ต่อไป
เขาวงกตเต็มไปด้วยมอนสเตอร์ทุกที่!
มีกองพันที่เขารวบรวมไว้เพื่อล่าเคย์เบิร์น
แต่หลังจากที่เขาพัฒนาเป็นนักรบแห่งดวงอาทิตย์
เขาก็เริ่มออกเดินทางเพียงลำพัง
เขาโดดลงมาจากหลังไว-ทรีไปอยู่กลางฝูงมอนสเตอร์
วีดลงไปยังสถานที่ที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์ทรงพลังที่บุกโจมตีหมู่บ้านและเมืองต่างๆ
"เราไปรำดาบกันไหม?"
วีดผสมผสานค่าศิลปะทั้งหมดของเขาเข้ากับความแข็งแกร่งโดยใช้ประติมากรรมทำลายล้าง
ก๊วก!
“หมูตัวนั้น มันคือผู้นำของมนุษย์”
“ฆ่ามันซะ เพื่อท่านเคย์เบิร์น!”
มอนสเตอร์ล้อมรอบเขาจากทุกทิศทางราวกับฝูงผึ้ง
คูรัล เป็นปีศาจรับใช้ที่ยืนสูงสี่เมตรและถือขวาน
เขาขี่อสูรยักษ์ชื่อ
ทาโบล่า
กอน
และรีบวิ่งไปที่สนามรบในขณะที่เหยียบย่ำทหารอสูรที่ขวางทางเขาซึ่งช้าเกินไปที่จะเคลื่อนตัวออกจากแนวรบ
สิ่งที่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงก็คือความจริงที่ว่ายังมีมนุษย์กบพิษ
ซึ่งเป็นส่วนผสมที่บิดเบี้ยวของกบและมนุษย์
ยืนอยู่ที่หางของสัตว์ร้าย
สัตว์ประหลาดที่
เคย์เบิร์น
เลี้ยงดูมาคือกองทัพที่พร้อมรบ
พวกมันเกิดมาในรูปแบบการจัดทัพแล้ว
คูรัล ทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการในขณะที่ขี่อสูรร้าย
ทาโบล่า
กอน
ทำหน้าที่เป็นทหารม้า
มอนสเตอร์ที่เหมาะสำหรับกองกำลังภาคพื้นดินล้นทะลักออกมาเป็นจำนวนมาก
และพวกมันมีมนุษย์กบพิษจำนวนมากที่ติดตามเขามาจากด้านหลัง
พวกมันจ่อน้ำลายและพ่นมันออกมาเหมือนลูกศรจากปากของพวกมัน
พุ่งไปไกลมาก
เพื่อจะวางพิษร้ายใส่ศัตรูด้วยพิษของมัน
ไม่น่าเชื่อเลยว่า วีดจะกระโดดเข้าไปอยู่ตรงกลางแนวรบของศัตรูเพียงลำพัง
วีด เทพสงคราม
เหมือนกับฉายาของเขา
ดูเหมือนว่าเขาจะกำลังต่อสู้ในสงครามเพียงลำพัง
เหล่ามอนสเตอร์กำลังพุ่งเข้าหากันในขณะที่พวกมันถูกเหยียบย่ำจนตาย
เส้นทางของ
วีดนั้นสามารถอธิบายได้เพียงว่าเป็นการจลาจล
ผู้บรรยายที่สถานีออกอากาศกรีดร้องราวกับว่าพวกเขากำลังพ่นเลือดออกมาจากปาก
บ้าไปแล้ว นี่คือการต่อสู้
การต่อสู้ที่แท้จริง
“นักรบหลายคนในรอยัลโร้ด
เข้าร่วมการต่อสู้
บางคนบุกทะลวงอย่างกล้าหาญ
แต่คุณคิดว่าฉากนี้คืออะไร? พาเราไปยังมุมมองที่สูงขึ้นของฉากเพื่อให้เราเห็นได้ชัดเจนขึ้น
ไม่นะได้โปรด
มอนสเตอร์ทั้งหมดกำลังพุ่งเข้าหาเป้าหมาย
วีด”
พลังของมอนสเตอร์นั้นทรงพลังพอที่จะทำลายหมู่บ้านหรือเมืองได้
ในบางครั้ง วีดจะตัดสินใจอย่างไม่รอบคอบในระหว่างภารกิจ
‘ผู้นำฝูงนี้คือมอนสเตอร์ประเภทจู่โจม
ที่มีอยู่มากมายจริงๆ
แล้วมีไม่กี่ตัวที่จะเผชิญหน้ากับฉันได้ในเวลาเดียวกัน
ฉันคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะลอง’
ถึงอย่างนั้น ทันทีที่เขาลงมาจากด้านหลังของไว-ทรี
มอนสเตอร์ทั้งหมดก็ตามมาหาเขา
เขาจินตนาการถึงสถานการณ์นี้
แต่เมื่อมันกลายเป็นจริง
แรงกดดันทำให้เขารู้สึกท่วมท้น
“ดาบแห่งการฟื้นคืนชีพ!”
วีดร่ายดาบแห่งการฟื้นคืนชีพ
เทคนิคดาบอันทรงพลังของเขาที่เพิ่มการป้องกันและเร่งการฟื้นตัว
เขาวางแผนที่จะยึดพื้นที่โดยเบี่ยงเบนและฟันมอนสเตอร์
< คุณถูกเขาของทาโบล่า
กอนโจมตี
พลังชีวิตลดลง 1,420 >
เอฟเฟกต์ต่างๆ จากอุปกรณ์สวมใส่
และชุดเกราะของผู้ปกครองท้องฟ้า!
“แม่น้ำลาวา!”
วีดห่อดาบโลอาด้วยเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์และปล่อยลาวาจากพื้นดิน
ป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์รุกคืบเข้ามา
เขาคิดที่จะเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์จากทิศทางเดียว
แต่มอนสเตอร์กลับพุ่งทะลุลาวา
“ตายซะ”
“ก๊วาก!”
“ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย”
มอนสเตอร์ที่โกรธจัดเข้าครอบงำในด้านหนึ่ง
ในขณะที่อีกด้านหนึ่งถูกปกคลุมไปด้วยมอนสเตอร์ที่ดูเหมือนลูกไฟที่วิ่งผ่านแม่น้ำลาวา
ส่วนที่เหลือคือฝนลูกดอกสีดำ
สถานะพิษปานกลาง 'สามารถรักษาได้ด้วยทักษะเนโครแมนเซอร์
แต่จะต้องสม่ำเสมอ
และยังคงส่งผลให้สูญเสีย
พลังชีวิต
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของวีด
“ใช่แล้ว
สนุกดี
นี่คือสิ่งที่ควรเป็น”
เขาได้รับความเสียหายจากมอนสเตอร์ขณะที่เขาฟันดาบแห่งการฟื้นฟูของเขา
ดาบโลอาฟันผ่านพวกเขาไปราวกับรัศมีของแสง
< บาทัลลี่เต็มไปด้วยความสุขในขณะที่เฝ้าดูคุณ
“สู้ต่อไป
นักรบ
พลังจงท่วมท้น!”
พรของบาทัลลี่ถูกนำไปใช้
การใช้มานาของทักษะการโจมตีลดลง
30% และพลังเพิ่มขึ้น 25%
สถานะผิดปกติและเชิงลบทั้งหมดถูกยกเลิก
ได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นเมื่อฆ่าศัตรู
>
*ครืน!
*
มอนสเตอร์นกที่แปลงร่างเป็นวิญญาณร้ายกลางอากาศฟาดลงมาที่เขาด้วยจงอยปาก
มันเป็นการต่อสู้ที่น่ากลัวที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่มีแม้แต่เวลาหายใจ
“การต่อสู้ไม่ใช่การต่อสู้ที่ดี
แต่เป็นการแสดงความสามารถ
200% ของเขา”
ศัตรูถูกจุดไฟเผา และลูกศรพิษที่มนุษย์กบพ่นออกมาได้กลายมาเป็นหมอกและปกคลุมบริเวณโดยรอบราวกับหมอก
ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในระยะเวลา
10 นาที ในขณะที่วีดกำลังต่อสู้ในสงครามวิกฤตที่ใกล้จะถึงแก่ชีวิต
*ตริ๊ง!*
<ความสำเร็จในการต่อสู้!
คุณได้สำเร็จภารกิจนักรบผู้โดดเดี่ยวแล้ว
พลังโจมตีของเทคนิคดาบเพิ่มขึ้น
3%
ค่าความเหนื่อยล้าและพลังชีวิตจะฟื้นตัวเร็วขึ้นเมื่อต่อสู้กับศัตรูหลายตัว
>
การต่อสู้ที่อันตรายบางครั้งนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่น่าเชื่อ
เช่น
ความสำเร็จในการต่อสู้
แถวที่เต็มไปด้วยศพมอนสเตอร์ล้อมรอบวีด
จำนวนมอนสเตอร์ที่ตายในการต่อสู้จริงนั้นน้อยกว่ามอนสเตอร์ที่ถูกเหยียบจนตายมาก
มอนสเตอร์จำนวนมากปีนข้ามร่างและพุ่งเข้าหาวีดอย่างไม่หยุดยั้ง
จำนวนของมอนสเตอร์และศพมอนสเตอร์ใกล้กับวีดนั้นมากมายจนไม่มีที่ให้เหยียบเลย
“โอเค
ระเบิดซากศพ!”
*ต-ต-ตูม!*
<คุณได้รับค่าประสบการณ์แล้ว>
<คุณได้รับค่าประสบการณ์แล้ว>
<คุณได้รับค่าประสบการณ์แล้ว>
…
<คุณเลเวลอัพ
>
การระเบิดของศพนั้นรุนแรงพอที่สั่นสะเทือนพื้นดินได้
ด้วยทักษะของอันเดด เขาระเบิดศพออกไปและสังหารหมู่เป็นจำนวนมาก
มอนสเตอร์อย่างน้อยหนึ่งพันตัวพบกับความตายพร้อมกัน
“กลับสู่ดินแดนที่เจ้าจากมา
จงลุกขึ้นจากความมืดมิด
เจ้าผู้ดำมืดและชั่วร้าย
จงจารึกกฎแห่งความมืดมิดอันเป็นนิรันดร์ไว้บนทุกสรรพสิ่ง
อันเดดจงลุกขึ้น!”
อัศวินดูลาฮานจำนวนมากถูกเรียกออกมา!
“เรียกอัศวินแห่งความตายแวนฮอว์ค
ขานเรียกแวมไพร์โทริ!”
วีดยังเรียกแวนฮอว์คและโทริออกมาในขณะที่เขายังคงต่อสู้ต่อไป
– เขาเป็นเนโครแมนเซอร์ที่น่ารังเกียจ!
– ไอ้โง่
แกหยุดพวกเราไม่ได้!
พวกอันเดดถูกทาโบล่า
กอนเหยียบย่ำอย่างไม่ปรานี
พวกมันอ่อนแอต่อสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์และไม่สามารถต้านทานมันได้
เนื่องจากพวกมันไม่มีการป้องกันและกระดูกที่เปราะบาง
นอกจากนี้ วีดยังสวมชุดเกราะของผู้ปกครองแห่งท้องฟ้าและอุปกรณ์นักรบแทนชุดอุปกรณ์เต็มรูปแบบของบาร์
ข่าน
ซึ่งทำให้พวกมันอ่อนแอลงไปอีก
“สู้ให้เต็มที่เลย
ไอ้โง่ไร้ความสามารถ”
วีดพันผ้าพันแผลรอบร่างของตัวเองและสู้ต่อไป
อันเดดแบ่งกองกำลังโจมตีและสร้างช่วงเวลาให้เขาได้หายใจ
นี่เป็นช่วงเวลาที่มานาของเขาได้รับการเติมเต็มอย่างเพียงพอ
“วันสิ้นโลก!”
“ทักษะขั้นสูงสุดแห่งนักรบแห่งดวงอาทิตย์!”
มานาทั้งหมดของเขาถูกเผาไหม้
ทำให้เกิดคลื่นควันกระจายไปในทุกทิศทาง
พลังนั้นได้รับการเสริมด้วยไฟศักดิ์สิทธิ์และถ้วยอัคนี
ปลดปล่อยอันเดดที่อยู่ใกล้เคียงและกลืนกินมอนสเตอร์ทั้งหมดในเส้นทางที่ไม่มีที่สิ้นสุดของมัน
“ไว-3!”
– ข้ากำลังไป
นายท่าน!
วีดกระโดดขึ้นไปบนตัวไว-3
ที่บินต่ำใกล้พื้นดินก่อนจะพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง
เขากำลังจะจากไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากใช้แต้มพลังชีวิต
ความแข็งแกร่ง
และมานาทั้งหมดของเขาไป
– อย่าหนี!
– หนูเจ้าเล่ห์
กลับมาซะ
คูรัลกำลังสร้างความวุ่นวายจากพื้นดิน
มันเป็นกองทัพมอนสเตอร์ที่ทรงพลัง
แต่กองกำลังลดลงเหลือประมาณครึ่งหนึ่ง
ซึ่งทำให้ป้องกันการโจมตีของพวกมันได้ง่ายขึ้น
นอกจากการกระทำของเคย์เบิร์นแล้ว
เมือง
7 แห่งและหมู่บ้าน 31 แห่งของอาณาจักร
อาร์เพน
ก็ถูกทำลายโดยมอนสเตอร์
วีดใช้ความพยายามอย่างมาก
แต่ก็มีบางกรณีที่มอนสเตอร์มีพฤติกรรมที่ไม่คาดคิด
มีบางกรณีที่กองกำลังที่มีจำนวนมากกว่าซึ่งควรจะสามารถป้องกันได้อย่างง่ายดายกลับไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและพังทลายลงก่อนที่มอนสเตอร์จะบุกเข้ามา
กิลด์ที่มีชื่อเสียงในอดีตมีช่วงเวลาที่ดีกว่า
แต่ลอร์ดส่วนใหญ่ของอาณาจักรอาร์เพน
มีประสบการณ์ในการต่อสู้ขนาดใหญ่เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย
เป็นเรื่องสมเหตุสมผลที่การสูญเสียในอาณาจักรอาร์เพน
จะควบคุมไม่ได้
***
หลังจากรอนาน 3 สัปดาห์
รายงานสำคัญก็มาถึง
– เชย์ชา: ตอนนี้ฉันอยู่ที่หมู่บ้านเดบราโด
หมู่บ้านนี้ไม่มีในแผนที่และอยู่ใกล้กับอาณาเขตของเคย์เบิร์น
เราพบคนแคระที่รู้จักเตาเผาแห่งการเสียสละ
มันเป็นหมู่บ้านของคนแคระในใจกลางช่องเขา
อัลต้า
คนแคระในหมู่บ้านนี้ผลิตอาวุธคุณภาพสูงด้วยโลหะบริสุทธิ์
การดำรงอยู่ของพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยปริศนา
แต่เหล่าผู้ผจญภัยได้ค้นหาไปทั่วภูมิภาคธอร์เพื่อภารกิจของเคย์เบิร์น
พื้นที่ใกล้อาณาเขตของเคย์เบิร์นก็ถูกค้นหาเช่นกัน
แต่มีมอนสเตอร์อันตรายจำนวนมาก
และคนแคระต้องเสี่ยงชีวิต
exchange for their survival.
คนแคระสามารถเดินทางเข้าออกสถานที่ที่ไม่ใกล้กับถ้ำมังกรได้อย่างอิสระ
แต่ทุกครั้งที่พวกเขาพบกับลูกน้องของเคย์เบิร์น
พวกเขาต้องให้เงินหรือเครื่องประดับเพื่อแลกกับการเอาชีวิตรอด
หลังจากคนแคระหลายคนใช้สมบัติจนหมด
ผลแห่งความมุ่งมั่นและความพยายามก็เกิดขึ้น
– วีด:
ฉันจะไปที่นั่นทันที
***
วีดย้ายไปยังสถานที่ปลอดภัยด้วยทักษะจินตภาพเคลื่อนย้ายของยูริน
และแกะสลักประติมากรรมของคนแคระ
“ประติมากรรมจำแลง!”
ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปเป็นคนแคระที่มีเคราที่ดูแลอย่างดี
เขามีพุงกลมยื่นออกมาเช่นกันและหยิบขวานที่ดีขึ้นมาได้
พื้นที่ใกล้อาณาเขตของมังกรจำกัดทักษะการเดินทางในเชิงพื้นที่เช่นการเทเลพอร์ต
วีดวิ่งผ่านช่องเขาอัลต้าในรูปร่างของคนแคระและไปถึงหมู่บ้านเดบราโด
“ทางนี้
คุณคือวีดใช่ไหม!”
เชย์ชาซึ่งกำลังรออยู่ที่ทางเข้าให้การต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น
“ใช่
ฉันคือวีด”
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณ
ฉันแน่ใจว่าคุณต้องจัดการธุระของคุณก่อน
ผู้เฒ่าของหมู่บ้านอยู่ที่ร้านตีเหล็ก”
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือในภารกิจนี้”
“ไม่เป็นไร
ฉันเป็นคนแคระที่อาศัยอยู่ในธอร์
แต่ฉันคิดว่าตัวเองเป็นพลเมืองของอาร์เพน”
ใบหน้าของเชย์ชาเปลี่ยนเป็นสีชมพู
การพบกันอย่างใกล้ชิดกับวีดผู้ประสบความสำเร็จมากมายทำให้เธอตึงเครียด
วีดมีใบหน้าธรรมดาและปัจจุบันถูกแปลงร่างเป็นคนแคระแต่เขารู้สึกว่าเขามีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว
แขนและขาของเขาสั้นแต่หนา
และจมูกของเขาแดงเป็นพิเศษ
ดูเหมือนคนแคระที่ดื่มเก่งและทำงานอย่างขยันขันแข็ง!
ผู้เฒ่าของหมู่บ้านก็เป็นคนแคระที่ตีเหล็กเก่งเช่นกัน
มีกล้ามเป็นมัดๆ
บนแขนของเขา
“เชย์ชา
และหน้าใหม่ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
คนแคระหนุ่ม
อะไรทำให้เจ้ามาที่หมู่บ้านนี้”
“ฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้อยู่ต่อหน้าคุณ
ผู้อาวุโส
ฉันมาถามเกี่ยวกับเตาเผาแห่งการเสียสละ”
วีดก้มหัวเล็กน้อยตามธรรมเนียมของคนแคระ
ผลของการเป็นจักรพรรดิไม่ได้ผลดีนักสำหรับคนแคระ
และตอนนี้เขาอยู่ภายใต้ประติมากรรมจำแลง
ผู้อาวุโสของหมู่บ้านคว้าเบียร์บนโต๊ะและดื่มมันเข้าไป
“เตาเผาแห่งการเสียสละ…
สิ่งประดิษฐ์ของเราที่เราถือไว้นานมากแล้ว
ฉันคิดว่าไม่มีคนแคระคนไหนจะตามหามัน”
“อะไรเป็นสาเหตุของสิ่งนั้น”
“นั่นมัน…
ซับซ้อน”
“มันสำคัญมากและฉันต้องรู้
เตาไฟแห่งการเสียสละอยู่ในหมู่บ้านนี้หรือเปล่า”
“ฮึฮึ
เบียร์มันขม”
ผู้เฒ่าของหมู่บ้านเดบราโดหันหน้าไปทางอื่น
เขาพยายามเบี่ยงประเด็น
“ลองเบียร์ของโมราต้าหน่อยสิ”
“นี่มันเบียร์อะไรเนี่ย
ฟองนี่สุดยอดจริงๆ!”
วีดมีวิธีทำให้ปากหนักๆ
ของคนแคระคลายความโกรธได้
“ดื่มอีกแก้ว
ช็อตเดียว”
“ฮ่า!”
คนแคระแทบไม่เคยเมา แต่เบียร์โมราต้ามีกลอุบายซ่อนอยู่
‘เบียร์และวิสกี้
7:3 นี่คืออัตราส่วนทองคำ’
มันคือระเบิดที่ออกแบบมาสำหรับคนแคระ!
วีดใช้ความคล่องแคล่วสูงสุดของเขาในการผสมแก้วดีๆ
จากนั้นผู้เฒ่าก็เริ่มบอกความลับที่เขาไม่อยากบอกมาก่อน
“เตาไฟแห่งการเสียสละ…
ฮิค
ความจริงก็คือ
เราทำมันหาย”
“สิ่งประดิษฐ์ของคนแคระหายไปไหน”
“ค-เอ่อ…
สมบัติของเราก็เหมือนกันหมด
ถูกเอาไปทันทีที่มังกรเห็น”
“ถ้ามันถูกมังกรเอาไป
มังกรตัวนั้นอาจจะเป็นเคย์เบิร์นก็ได้นะ”
“ใช่แล้ว
ถูกต้องแล้ว
มังกรโลภตัวนั้นเอาเตาเผาของเราไป”
“…”
วีดรู้สึกเหมือนวิ่งเข้าไปในกำแพง
สิ่งประดิษฐ์ที่จำเป็นในการล่าเคย์เบิร์นถูกขโมยไปแล้ว!
เมื่อผู้เฒ่าเล่าเรื่องจบ
เขาก็ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้
“เจ้ารู้ไหมว่าเคย์เบิร์นทำอะไรหลังจากที่มันเอาสมบัติของเราไป”
“เกิดอะไรขึ้น”
“มันถูกใช้เป็นเตาให้ความร้อน
แม้แต่เตาไฟก็ถูกใช้ไปสองสามครั้งก่อนที่จะถูกโยนทิ้งในมุมหนึ่งและถูกลืมไป”
“แน่นอน”
แม้ว่าเคย์เบิร์นจะใช้เตาไฟในการย่างมันเทศ
แต่วีดก็ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย
มังกรไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่สามารถประเมินได้ด้วยตรรกะ
“ถ้าอย่างนั้น
เตาไฟควรจะอยู่ในถ้ำของเคย์เบิร์น”
“ไม่ไกลจากที่นี่นัก
แต่เป็นสถานที่ที่พวกเราคนแคระไปไม่ถึง”
เสียงของผู้เฒ่าเริ่มซาบซึ้งและวีดก็สัมผัสได้
‘มันจะไม่จบลงแบบนี้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งนี้จะนำไปสู่ภารกิจถัดไป’
มันเป็นความรู้สึกโดยสัญชาตญาณที่ได้มาจากประสบการณ์
ผู้เฒ่าคนแคระวางแก้วเบียร์ของเขาลงและพูดอย่างหนักแน่น
“ถ้ามีใครสักคนนำเตาไฟแห่งการเสียสละกลับคืนมา
เราก็เรียกเขาว่าฮีโร่ของคนแคระได้
เป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถทำได้สำเร็จ”
“แต่เคย์เบิร์นนั้นไม่มีใครเอาชนะได้
มียามป้องกันมากเกินไปเช่นกัน”
ในฐานะประติมากร วีดเคยเสนอประติมากรรมอัญมณีให้กับมังกรเพื่อประโยชน์ในภารกิจ
ในเวลานั้น
เขาสามารถเข้าใกล้ทางเข้าถ้ำของเคย์เบิร์นได้
ไม่ต้องพูดถึงภูมิประเทศที่ลาดชันและอันตราย
แต่ที่นั่นเป็นสวรรค์ของมอนสเตอร์ที่น่ากลัว
‘การเอาชนะมอนสเตอร์เหล่านั้นเพียงลำพังก็ลำบากแล้ว
และมีทหารมังกรมากเกินไป
จะต้องมีกับดักเวทมนตร์ติดตั้งไว้ด้วย
และฉันจะตายด้วยน้ำมือของเคย์เบิร์นหลังจากแทรกซึมเข้าไป’
มันเป็นป้อมปราการที่ไม่อาจเอาชนะได้อย่างแท้จริง
“อืม
มันยากเกินไปจริงๆ
อย่างไรก็ตาม
อย่างที่คุณอาจทราบ
พวกเราคนแคระไม่รู้ว่าควรยอมแพ้เมื่อใด
จริงๆ
แล้วนี่เป็นความลับระหว่างคนแคระ
แต่หมู่บ้านนี้น่าจะอยู่ใกล้กับถ้ำมาก”
“ทำไมถึงเป็นแบบนั้น”
“มันคือการทำในสิ่งที่คนแคระทำได้ดีที่สุด
หากเจ้าเป็นคนแคระที่ว่องไว
เจ้าคงเข้าใจแล้ว”
“เป็นไปได้ไหมว่า…”
“อืม-อืม
ข้าจะไม่พูดอะไรมากกว่านี้
เว้นแต่ว่าเจ้าจะเต็มใจช่วยเราที่นี่”
ตริ๊ง!
< แผนลับของคนแคระ
คนแคระถูกเคย์เบิร์นยึดเตาเผาแห่งการเสียสละอันล้ำค่าไป
มังกรเป็นผู้ล่าตามธรรมชาติของคนแคระที่กล้าหาญ
พวกเขาเสนอสมบัติจำนวนนับไม่ถ้วน
แต่เตาเผาแห่งการเสียสละเป็นสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดของคนแคระ
กลับมาพร้อมกับเตาเผาแห่งการเสียสละที่ถูกเคย์เบิร์นขโมยไป
เป็นงานที่อันตราย แต่คนแคระจะให้รางวัลคุณอย่างมากมายหากคุณทำสำเร็จ
ความยาก: S
รางวัล: สมบัติดคนแคระหายาก
ข้อกำหนดของภารกิจ: คนแคระ
>
< ภารกิจเผ่าพันธุ์ของคนแคระได้เปิดใช้งานแล้ว
คุณอยู่ในรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบของคนแคระภายใต้ประติมากรรมจำแลง
และสามารถดำเนินการกับภารกิจต่อไปได้
หากปฏิเสธภารกิจนี้ คนแคระจะถือว่าคุณเป็นคนขี้ขลาด
เกียรติยศจะลดลง
10,000 และมิตรภาพกับคนแคระจะกลายเป็นติดลบ
>
ภารกิจเผ่าพันธุ์ที่มีความยากระดับ
S!
'ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ฉันก็ต้องใช้เตาเผาแห่งการเสียสละ...
ฉันเดาว่าภารกิจเผ่าพันธุ์ก็ปรากฏขึ้นเพราะฉันอยู่ในรูปแบบนี้
ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวก็ไม่เลวทีเดียว
นั่นคือสิ่งที่คนแคระทำได้ดี'
สิ่งที่คนแคระตัวเตี้ยทำได้ดี!
หมู่บ้านคนแคระใกล้กับที่ซ่อนของเคย์เบิร์น
มีบางอย่างเกิดขึ้นในใจของวีดจากการสนทนา
“ข้าจะกลับมาพร้อมเตาไฟ”
< คุณยอมรับภารกิจแล้ว
>
***
วีดเริ่มสำรวจรอบๆ หมู่บ้านเดบราโด
‘ประชากรคนแคระมี
325 คน ส่วนใหญ่เป็นผู้เฒ่าผู้แก่
และฉันไม่เห็นคนหนุ่มสาวเลย’
คนแคระเป็นเผ่าพันธุ์ที่ปกติจะมีลูกได้เกิน
3 คน
ความจริงที่ว่าหมู่บ้านนี้ประกอบด้วยชาวเมืองผู้เฒ่าผู้แก่ถือเป็นเรื่องแปลก
และจำนวนช่างตีเหล็กก็น้อยกว่าหมู่บ้านคนแคระอื่นๆ
มาก
*กริ๊ง!
กริ๊ง!
กริ๊ง!*
คนแคระทำงานและผลิตอาวุธและชุดเกราะในปริมาณมากเท่านั้น
‘แทบไม่มีพ่อค้าและนักผจญภัยเลย
แต่พวกเขาก็ยังคงผลิตต่อไปราวกับว่ากำลังเตรียมตัวทำสงคราม’
ความสงสัยของเขายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น!
คนแคระมักจะเชิญคนอื่นเข้าบ้านถ้าได้รับเบียร์ดีๆ
และภายในก็ตกแต่งด้วยดาบ
ขวาน
และชุดเกราะระดับพรีเมียม
แม้จะพิจารณาว่าสิ่งเหล่านี้เป็นงานฝีมือของคนแคระแล้ว
แต่คุณภาพก็ยังน่าประทับใจมาก
'สิ่งที่คนแคระเก่ง...
มาตรฐานของนักรบก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน
พวกเขาอายุมาก
แต่มีเพียงนักรบที่เกิดมาพร้อมชาติกำเนิดเท่านั้นที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้'
ความสงสัยของเขาค่อยๆ
กลายเป็นความแน่ใจ
เขาต้องตรวจสอบอีกสิ่งหนึ่งก่อนที่จะสมบูรณ์แบบ
เขาถามชาวเมืองคนแคระคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ
"ผมอยากได้แร่บางอย่าง
เหมืองอยู่ทางไหน"
"อยู่ทางเหนือ
เดินไกลพอสมควร"
"ขอบคุณครับ"
วีดวิ่งไปที่เหมืองพร้อมเสียมขุด
เหมืองในพื้นที่หินของช่องเขาอัลต้า
ดูเหมือนจะไม่มีความสำคัญอะไรนอกจากว่ามันใหญ่มากและชัน
*กริ๊ง!
กริ๊ง!
กริ๊ง!*
ยิ่งเขาลงไปลึกเท่าไหร่
เขาก็ยิ่งเห็นคนแคระมากขึ้นเท่านั้น
พวกเขาต่างก็ง่วนอยู่กับการขุดแร่เหล็กและเงิน
“คุณเพิ่งขุดสิ่งนี้ขึ้นมาเหรอ?”
“ใช่
ฉันทำเอง..”
เขาตรวจสอบแร่เหล็กและเงินที่กองอยู่ข้างๆ
“ตรวจสอบ!”
< แร่เหล็กคุณภาพต่ำ
แร่หลายชนิดผสมกันในปริมาณเล็กน้อย
มีเหล็กอยู่ แต่ความบริสุทธิ์อยู่ในระดับต่ำ
>
โดยปกติแล้วคนแคระจะใช้แร่เหล็กคุณภาพสูงสุด
หากไม่ใช่แหล่งแร่ที่อุดมสมบูรณ์
เผ่าพันธุ์นี้คงไม่สร้างหมู่บ้านใกล้ๆ
เลย
หลังจากที่เขาตรวจสอบเหมือง
เขาก็แน่ใจ
มีอัตราส่วนประชากรที่ผิดปกติ
ไม่มีลูก
ผลิตเสบียงสงครามได้ไม่สิ้นสุด
และเหมืองแร่เหล็กคุณภาพต่ำที่กว้างและสูงชัน
'เมื่อพิจารณาจากทิศทางที่ขุดเหมืองนี้...
แน่นอน
ฉันคิดออกแล้วว่าหมู่บ้านนี้มีวัตถุประสงค์ที่แท้จริงอย่างไร
คนแคระที่นี่กำลังพยายามขุดอุโมงค์ใต้ดินเพื่อปล้นรังของเคย์เบิร์น!'
ประกายไฟแล่นไปทั่วร่างของวีด
เหมือนกับตอนที่เขาจูบกับซอยูนครั้งแรก
(โปรดติดตามตอนต่อไป...)
จบเล่ม 54 บทที่
8
ผู้แปล : Ashy
Dragoon
Editor : แอดชิน
เพจ
เราอ่านนิยายแปล
