วันอังคารที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2559

เล่มที่ 14 ตอนที่ 7 : สวนน้ำสำหรับเด็ก

เล่มที่ 14 ตอนที่ 7 : สวนน้ำสำหรับเด็ก

เดธแฮนด์ได้พ่ายแพ้ต่อรูปแกะสลักแสงจันทร์ของวีด!
รางวัลตอบแทนเป็นแค่รูปปั้นแห่งความตาย, แต่เขาก็ไม่ได้นึกเสียใจเลยแม้แต่น้อย
ถ้าเราขายมันล่ะก็, มันต้องขายได้หลายตังค์แน่เลย!”
ของทุกอย่างล้วนมีราคา ถึงแม้พวกมันจะไม่ใช่อาวุธ, ชุดเกราะ, หรืออัญมณี, เขาพอใจตราบใดที่เขาสามารถขายมันได้ราคาสูงๆ
ด้วยสายตาที่แม่นยำประกอบกับวัตถุดิบที่ใช้ขึ้นรูปของมันนั้นเป็นหยกสีดำสนิท, เขาสามารถบอกได้ว่ามันเป็นไอเทมเฉพาะแน่นอน
รูปปั้นที่คล้ายกับสัตว์อสูรประเภทม้า, มาพร้อมกับกลิ่นไอแห่งความตาย ซึ่งไม่ได้มีแต่เพียงชื่อของมันเท่านั้น มันยังส่งผลถึงบรรยากาศรอบๆตัวอีกด้วย
ยังไงก็ตาม มันไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนอะไร
ตกดึก พวกคนแคระไม่ได้มีความสงสัยใคร่รู้อะไรเกี่ยวกับการที่วีดเดินไปยังสถานที่ๆเขาแกะสลักปีกแห่งแสง
ปีกอันแสนสง่างาม ชวนให้สงสัยถึงความลึกลับของมัน แต่ก็คงไว้ซึ่งความปลื้มปีติทุกครั้งเมื่อผู้คนได้มองไปที่มัน  ยามที่มันสยายปีกไปตามสายลมที่พัดผ่าน มันคือผลงานประติมากรรมที่สร้างจากการแกะสลักแสงจันทร์
นี่เองที่ทำให้สุดยอดช่างตีเหล็กทั้ง 5 คน ต่างมีไฟลุกโชนและความมุ่งมั่นอันแรงกล้า นี่คือผลงานศิลปะที่เกิดจากหัตถ์แห่งศิลป์ผู้โด่งดังในอาณาจักรคนแคระ
วีดยื่นมือของเขาออกไปและสัมผัสปีกแห่งแสงอย่างนุ่มนวล แสงที่ปล่อยออกมาปกคลุมไปที่มือของเขาพร้อมกับประกายแสงอันลึกลับ และภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของวีด เป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ
ถ้าเราเอาให้ฮายันดูล่ะก็ เธอจะชื่นชมในความงดงามของมันยังไงซะ เราควรที่จะเก็บมันไว้ดีกว่า โอ้ ของรักของข้า ผลงานที่ข้าสร้างขึ้นมาด้วยจิตวิญญาณแห่งศาสตร์และศิลป์ข้าขอมอบชีวิตให้กับเจ้า บัดนี้ ถึงเวลาแล้ว จงตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลอันยาวนาน และ มอบความภักดีให้กับข้า ประติมากรรมประทานชีพ!” 
เขาไม่สามารถที่จะปล่อยรูปแกะสลักแสงจันทร์เอาไว้แบบนี้ได้ ไม่งั้นแล้วมันจะเป็นได้แค่ของตกแต่งที่ประดับประดาอยู่ในคุรุโซ เขาต้องการที่จะมอบชีวิตให้กับมันเพื่อทำให้มันเป็นของๆเค้าโดยสมบูรณ์
- รูปแกะสลักอันนี้ไม่มีรูปร่างที่เหมาะสมแก่การมอบชีวิต มันไม่สามารถเคลื่อนไหวเองได้เนื่องรูปร่างที่ไม่แน่นอนของมัน แต่มันสามารถเกาะสิ่งที่มีชีวิตอื่นๆได้ คุณต้องการที่จะมอบชีวิตให้กับรูปแกะสลักอันนี้หรือไม่?
 “ประติมากรรมประทานชีพ!”
- คุณได้มอบชีวิตให้กับรูปแกะสลักแล้ว
ความแข็งแกร่งของรูปแกะสลักขึ้นอยู่กับระดับของค่าสถานะศิลปะ
ตอนนี้ค่าสถานะศิลปะอยู่ที่ 1,196 ดังนั้นระดับเลเวลของรูปแกะสลักที่ได้คือ 406
เพราะนี่คือผลงานชิ้นเอก เลเวลจึงบวกเพิ่มอีก 20% เลเวลเพิ่มขึ้นถึง 487
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากรูปแกะสลักนั้นเป็นประเภทบิน จึงมีการคำนวณข้อเสียเปรียบด้านเลเวลอีก 10%
พลังชีวิตของรูปแกะสลักนั้นค่อนข้างต่ำ แต่มันมีความเร็วอันน่าทึ่ง
รูปแกะสลักที่ได้มอบชีวิตให้ มีคุณสมบัติเพิ่มขึ้นอีกสามอย่าง
คุณภาพและความสามารถของคุณสมบัติเหล่านี้จะแตกต่างกันไปตามรูปร่างและเลเวลของรูปแกะสลัก
คุณสมบัติ ธาตุแสง (100%), คุณสมบัติ ธาตุไฟ (100%), คุณสมบัติ พลังศักดิ์สิทธิ์ (100%).
พลังโจมตีนั้นไม่มีเลย มันมีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้แข็งแกร่งสุดๆเช่นเดียวกับพลังป้องกันที่สูง อีกทั้งยังมีพลังป้องกันเวทย์มนต์ที่สูงด้วย
มันสามารถเผาพลาญศัตรูด้วยพลังแห่งเปลวเพลิง
เวทย์คำสาปมันไม่มีผลกับ ความต้านทานต่อเวทย์มนต์ดำสูงมาก มันสามารถใช้เวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์ได้เล็กน้อย
เพราะครั้งหนึ่งมันเคยเป็นรูปแกะสลักแสงจันทร์มาก่อน ความสามารถพิเศษจึงถูกเพิ่มเข้าไป
คำสาปที่ปล่อยออกมาจากเวทย์มนต์, และมอนสเตอร์ที่มีความอาฆาตแบบปีศาจ จะได้รับผลเบาลง
มานาถูกใช้ไป 5,000
ความเชี่ยวชาญเวทย์มนต์ฟื้นคืนชีวิตเพิ่มขึ้น 20% ของเลเวลและค่าสถานะ
ค่าสถานะศิลปะลดลงถาวร 6 หน่วย
ค่าสถานะที่ลดลงสามารถได้รับคืนเมื่อสร้างรูปแกะสลักหรือกิจกรรมทางศิลปะ
เลเวลลดลง 1
เนื่องจากเลเวลลดลง, ค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นมาล่าสุดนั้นลดลง 5 หน่วย ค่าสถานะที่ลดลงสามารถเพิ่มขึ้นได้อีกครั้งเมื่อเลเวลเพิ่มขึ้นเหมือนเดิม
ได้โปรดดูแลชีวิตของรูปแกะสลักให้ดี เมื่อมันเสียชีวิตลง มันสามารถชุบชีวิตกลับคืนมาได้อีกครั้ง
เมื่อมันถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ มันไม่สามารถชุบชีวิตขึ้นมาได้อีก
ปีกแห่งแสงกระขึ้นไปบนหลังของวีดและฝังตัวของมันลงไป เพราะมันไม่มีร่างกาย มันจึงต้องอาศัยคนอื่นเหมือนปรสิต
ปีก, ที่ถูกทำขึ้นมาจากแสงอันยิ่งใหญ่ความยาวเป็นสิบๆเมตร ได้ฝังตัวของมันลงที่หลังของวีด
ลำแสงมากมายกระจายไปทั่วในขณะที่ปีกสยายออก
เมื่อมองดูแล้ว วีดเหมือนกับนักรบแห่งแสงผู้มีปีกอลังการ
ทันใดนั้น ร่างกายของวีดก็ลอยขึ้นไปอยู่กลางอากาศ
 “ปล่อยข้าลงได้แล้ว
เพียงคำเดียว เขาทำลายบรรยากาศลงในทันที
ปีกแห่งแสงยิ่งสยายปีกของมันออกไปมากขึ้น แสงสีเงินฟ้าสาดส่องกระจายออกไป จนปกคลุมบนท้องถนนด้วยแสงระยิบระยับ
ความพยายามที่เกิดจากความตั้งใจของมันเพื่อที่จะทำให้เจ้าของของมันนั้นมีความสุข!
วีดกุมขมับและทำหน้าบึ้ง
 “หรี่แสงของเจ้าซะ
“...”
 “ลงไปได้แล้ว ข้าลอยขึ้นมาสูงพอแล้ว
“...”
ปีกแห่งแสงหดเล็กลงในทันใดและค่อยๆพาวีดลงมาสู่พื้นอย่างปลอดภัย
 “นายของข้า ได้โปรดตั้งชื่อให้กับข้าด้วย
ปีกแห่งแสงพูดกับวีดอย่างสุภาพ
แตกต่างจากเสียงที่ฟังดูแล้วน่าขนลุกกับนิสัยแย่ๆของพวกปิงหลงและไวเวิร์น, เสียงของปีกแห่งแสงนั้นบริสุทธิ์เหมือนกับเสียงของนางฟ้า (Admin: ให้นึกถึงโค้ชเจนนิเฟอร์คิ้ม คอมเม้นท์นะครับ เสียงของเธอสุดยอดมาก เหมือน angel voice)
 “ชื่อของเจ้า…”
 “งั้นเอาเป็นปีกมีแสงละกัน(Admin: light wing จะเอาปีกส่องแสง ก็ยังดูดีอยู่ เอาแบบนี้แหละ ฮาดี ฮ่าๆ)
“...”
ถ้า ไวเวิร์น, โกลด์มินิ, และปิงหลง อยู่ที่นั่นด้วย, พวกมันคงแบ่งปันความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานร่วมกัน
วีดตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยรูปปั้นแห่งความตายเอาไว้แบบนี้ก่อน
 “เราคิดว่ามันน่าจะมีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในรูปแกะสลักอันนี้แน่ๆ
เขาสามารถรู้สึกว่านี่ต้องเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์อะไรสักอย่าง
ไอเทมชิ้นนี้มีความเชื่อมโยงกับเดธแฮนด์! ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันมีจะเควสที่เกินกว่าจะจินตนาการได้รออยู่
 “ตอนนี้เราคงต้องพักเรื่องพวกนี้เอาไว้ก่อน
วีดคิดว่าเขาควรที่จะรอไปก่อน
คุรุโซมีรูปแกะสลักมากมาย, แต่เรื่องสำคัญเร่งด่วนที่สุดคือการหาเบาะแสเกี่ยวกับเค็นเดลฟ์!
- จงตามหาพี่น้องของคนแคระที่หายไปในตอนที่เขายังเป็นเด็ก สำหรับเบาะแส, ให้ใช้รูปแกะสลักของเด็กคนนั้น
มันคือเควสตามหาคนแคระที่โตแล้วโดยการมองไปที่รูปปั้นของเด็กคนนั้น
คนแคระไม่เคยรักษาภาพลักษณ์เมื่อครั้งวัยเยาว์, ดังนั้นนี่จึงเป็นภารกิจที่ค่อนข้างเป็นไปได้ยากพอสมควรที่จะทำมันให้สำเร็จ
วีดพบพี่น้องคนแคระภายในถ้ำของคุรุโซ
ถูกต้องแล้ว ข้าชื่อนอร์แมน เจ้ารู้ได้ยังไงว่าเป็นข้า?”
ก็มันไม่มีคนแคระคนไหนโง่เหมือนเจ้าน่ะสิ เจ้าไม่ได้เปลี่ยนไปเลยจากเมื่อตอนที่เจ้ายังเป็นเด็ก
 “โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!”
คนแคระนอร์แมนร้องไห้ออกมาเหมือนเด็ก!
- มันยากมากที่จะตรวจสอบแร่ที่ใช้ในการทำรูปแกะสลัก
มันเป็นเควสที่ให้วิเคราะห์วัตถุดิบที่ใช้ในการแกะสลักและตามหาถ้ำที่สามารถหาวัตถุดิบชนิดนี้ได้
ภารกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีด้วยความร่วมมือระหว่างช่างตีเหล็กและคนงานเหมือง
ต้องขอบคุณการพัฒนาเหมืองโดยคนแคระผู้มีนามว่าทวิตเตอร์, วีดจึงสามารถลงทะเบียนเป็นเจ้าของได้ ถ้าเหมืองทับทิมมีการพัฒนาอย่างดี, มันสามารถทำเงินให้เขาได้มากมายมหาศาลในอนาคต!
ถึงแม้ว่าวีดจะทำเควสเสร็จไปแล้วถึง 10 เควสด้วยกัน, เขาก็ยังไม่สามารถค้นพบร่องรอยที่นำไปหาเค็นเดลฟ์ได้
เพราะรูปแกะสลักทั้งหมดไม่ได้มีความทรงจำที่เฉพาะเจาะจง, จึงมีอยู่หลายครั้งที่เขาพบกับทางตัน แม้กระทั่งหลังจากทำการตรวจสอบรูปแกะสลักทุกอันในคุรุโซ, ร่องรอยที่เชื่อมโยงถึงเค็นเดลฟ์ก็ยังหาไม่พบ
 “เควสนี้มันไม่ง่ายเลยนะเนี่ย
พวกคนแคระที่รับเควสจากผู้ฝึกสอนช่างแกะสลักจอร์บิดสงสัยว่าพวกเขานั้นโดนหลอกหรือเปล่า
 มันไม่มีอะไรที่เราทำได้เลยหรือเนี่ย…”
อย่างไรก็ตาม, มันน่าขายหน้ามากหากต้องกลับไปที่หมู่บ้านหัตถ์เหล็กกล้าแล้วยกเลิกเควสนี้ซะ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะอยู่ต่อในคุรุโซอีก 10 วัน
 “หัตถ์แห่งศิลป์ นายขยันมากเลยนะ
เฮอร์แมนอยู่ถัดออกไปจากวีด
เฮอร์แมนมาพร้อมกันกับพิน พวกเขาตัดสินใจมาหาวีดและดูวีดแกะสลักจากช่วงเช้าจนถึงตอนกลางคืน ข้างๆ เฮอร์แมนและพิน มีพวกคนแคระอย่างน้อยๆประมาณ 50 คน กำลังมองดูเขาอยู่
พวกเขาคือคนแคระที่เติบโตขึ้นจากความใกล้ชิดกับวีดภายหลังที่พวกเขาทำเควสมาด้วยกันมากมาย และมีพวกคนแคระที่รอคอยด้วยความหวังที่ว่าวีดจะสร้างรูปแกะสลักแสงจันทร์ขึ้นมาอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม, วีดไม่ได้สร้างรูปแกะสลักแสงจันทร์ขึ้นมาอีก
 ‘ทักษะการแกะสลักของเรายังไม่สมบูรณ์พอ
ปีกแห่งแสงปรากฏขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ใจราวกับว่ามันมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น, แต่ทักษะของเขายังห่างชั้นเกินไปที่จะสามารถตัดสินตัวเขาเองได้
ผลงานศิลปะทางประวัติศาสตร์!
คุณค่าทางศิลปะของผลงานที่มีความลึกล้ำและสุดยอดนั้นยิ่งใหญ่มาก อย่างไรก็ตาม ผลงานเหล่านั้นไม่ได้มีให้เห็นบ่อยนัก แม้ว่าเขาพยายามสร้างอะไรบางอย่างที่สุดยอด, แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไปซะทั้งหมด!
ขณะที่ทำปีกแห่งแสง, เขาทำผิดพลาดมากมายจนนับไม่ถ้วนโดยเฉพาะพวกความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ และเขายังมีความมุ่งมั่นที่จะทำมันอีกครั้ง..
เรากำลังติดใจเรื่องแสง, ทำมันขึ้นมาโดยที่ไม่มีแสง, ใช้คุณสมบัติต่างของแสง มันจะเป็นไปไม่ได้ถ้าเราไม่เข้าใจถึงลักษณะของแสงเป็นอย่างดี
ทักษะของผู้สืบทอดประติมากรโดยธรรมชาติคือการตรวจสอบวัตถุดิบที่พวกเขากำลังใช้
วีดใช้ทักษะการแกะสลักแสงจันทร์และเล่นไปกับแสง เมื่อไหร่ก็ตามที่มานาของเขาหมด, เขาก็จะเอาชิ้นไม้ธรรมดาๆออกมาแกะในระหว่างที่รอมานาของเขาให้ฟื้นคืนกลับมา
เขากินเศษขนมปังในระหว่างที่เขานั่งทำงานและทำรูปแกะสลักขึ้นมากอีกหลายชนิด
“...”
วีดไม่ได้ตอบสนองต่อเฮอร์แมน
วีดรู้ว่ามันคือธรรมเนียมการปฏิบัติที่ควรให้เกียรติและแสดงความนอบน้อม สุภาพต่อผู้อาวุโส, แต่มันก็ยังมีข้อจำกัดอยู่เหมือนกัน เขาเบื่อที่จะต้องมาตอบคำถามมากมายของเฮอร์แมนและยังต้องคอยคุยกับเขาอีกในขณะที่เขาอยู่ถัดไปจากวีด
อันที่จริงมันก็มันไม่ได้รบกวนวีดอะไรสักเท่าไหร่ แต่วีดก็ไม่ได้ตอบพวกเขา เฮอร์แมนและพินก็ยังคุยไม่หยุด
 “ชายที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจพยายามทำในสิ่งที่เขาต้องการให้สำเร็จ, พิน, เธอต้องแน่ใจว่าเธอจะต้องหาคนๆนั้นที่มีความมั่นคง, เป็นคนขยันทำงาน
 “แน่นอน แต่ฉันจะหาคนแบบนั้นได้ที่ไหนล่ะ?”
 “มันมีเหตุผลเหรอที่จะต้องมองหาคนแบบนั้นในที่ไกลๆ ในเมื่อก็มีอยู่คนนึงที่อยู่ใกล้ๆ?”
 “โอ้ คุณพระ, คุณปู่, คุณพูดมากไปแล้วะ
ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นจากพวกเขาส่งผลถึงวีดด้วย ถึงแม้เฮอร์แมนจะออกไปจากที่ของเขา, มันก็ยังมีคนแคระคนอื่น เข้ามาแทนที่ของเขาและเริ่มสนทนาคุยกันเหมือนเดิม
พวกคนแคระที่เคยทำเควสร่วมกันและคนอื่นๆในสายอาชีพเดียวกัน ต่างพากันพูดคุยในหมู่พวกเขาเอง
พวกเขาเอาอาวุธและชุดเกราะที่พวกเขาสร้างมันขึ้นมา ให้วีดช่วยสลักและลงลวดลายต่างๆให้กับพวกเขา
ผลลัพธ์ที่ได้คือ วีดสามารถเห็นอุปกรณ์ทุกอย่างเกือบจะทั้งหมดที่พวกคนแคระในคุรุโซทำขึ้นมา
ไม่มีใครไม่รู้จักการแข่งขันอันดุเดือดระหว่างช่างตีเหล็กคนแคระผู้ที่มีความสามารถด้านทักษะการตีเหล็กที่เหนือกว่าวีด
 ‘ชุดเกราะที่ฟาบิโอทำขั้นมานั้นมีฟังชั่นสุดยอดมากมาย คุณสมบัติอื่นของผลงานของเขายังไม่ถึงขั้นชั้นเฉพาะ แต่ชุดเกราะของเขานั้นมีค่าสถานะป้องกันที่สูงมากๆ
ทักษะของฟาบิโอโดดเด่นมากถึงขนาดทำให้วีดนั้นเกิดอาการอิจฉาตาร้อน
 ‘คุณภาพของวัตถุดิบและทักษะกระบวนการที่แม่นยำ เขาสามารถผลงานออกมาแทบจะไม่มีข้อผิดพลาดใดๆเลย
เขาไม่หวงวัตถุดดิบของเข้าและไม่ใช้กลเม็ดหลอกเด็ก; เขาใช้ทักษะช่างตีเหล็กเพียวๆเลย
 ‘ถ้าเลเวลของมันได้ถึงขนาดนี้นะเราคิดว่าเขาคงมีทักษะช่างตีเหล็กขั้นสูงแน่นอน
หลังจากที่วีดได้เห็นผลงานอันสุดยอดของฟาบิโอ, ชุดเกราะสีรุ้ง, เขาจึงมั่นใจสุดๆ (Admin: เกราะเพชรเจ็ดสี มณีเจ็ดแสง 555)
 “ตรวจสอบ!”
- ชุดเกราะสีรุ้ง(Rainbow Coloured Armour):  ความทนทาน 150/150. พลังป้องกัน: 159
ผลงานของคนแคระที่มอนสเตอร์เกลียดที่สุด
วัตถุดิบหายากเจ็ดชนิดถูกหลอมหลวมกันเพื่อสร้างสิ่งนี้
ชุดเกราะที่สามารถคลุมได้ทั้งตัวอย่างมิดชิด, (มันอยู่ในระดับที่สวยที่สุด), ดังนั้นอัศวินที่มีเลเวลต่ำจึงไม่สามารถใส่มันได้
ผลงานชิ้นนี้สร้างขึ้นมาได้ไม่นานและมันยังไม่ผ่านการใช้งานใดๆ มันจึงอยู่ในภาพที่สมบูรณ์
อาชีพที่สามารถใช้ได้: อัศวิน, นักรบเท่านั้น
เลเวล 350
คุณสมบัติพิเศษ:
·         ความต้านทานทางกายภาพ (30%).
·         ความต้านทานเวทย์มนต์ (20%).
·         ความว่องไว -50.
·         ความเต็มอิ่ม +80. ค่าเสน่ห์ +60.
·         ทักษะความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้นอย่างมาก
มีโอกาสค่อนข้างสูงที่จะสามารถสะท้อนการโจมตีที่มีพลังต่ำกลับไปหาศัตรูได้
พลังป้องกันที่มหาศาล!
เพราะวีดขาดความชำนาญด้านตีเหล็ก, ความทนทานจึงต่ำ, แต่มันไม่มีปัญหามากนักถ้ามันอยู่เหนือระดับค่าเฉลี่ยของความทนทานเพราะเมื่อใช้ไปแล้วก็สามารถเอามันออกมาซ่อมได้ทุกครั้ง
 “มันดีมากเลยที่ได้รู้ว่าใช้วัตถุดิบอะไรบ้างในการสร้างชุดเกราะชิ้นนี้ขึ้นมา
เพราะทักษะช่างตีเหล็กของวีดนั้นต่ำกว่าของฟาบิโอ, เขาจึงไม่สามารถวิเคราะห์วัตถุดิบที่นำมาใช้ได้ เขารู้แค่ว่ามันมีมิธริลและเหล็กดำเป็นส่วนผสม แต่นอกเหนือจากนั้นแล้วเขาไม่รู้อะไรเลย
ฟาบิโอรวบรวมวัตถุดิบสุดหรูทุกชนิดและใช้พวกมันได้อย่างมีประสิทธิภาพในการสร้างชุดเกราะ
 ‘หลังจากฟาบิโอ, เอ็กซ์เปอร์และเฮอร์แมนคือการแข่งขันหลัก
พวกเขาคือสองช่างตีเหล็กที่สร้างหอกและดาบ ทักษะของพวกเค้านั้นไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าของฟาบิโอเลย
เพราะมีความภาคภูมิใจและการแข่งขันระหว่างช่างตีเหล็ก, ไม่มีใครเปิดเผยระดับทักษะของพวกเขา อย่างไรก็ตาม การมองดูที่ผลงานของพวกเขา มันเหมือนกับว่าสองคนนี้นั้นอยู่ในระดับช่างตีเหล็กขั้นสูงด้วยกันทั้งคู่
 ‘ถ้าสามคนนี้เพิ่มทักษะการตีเหล็กถึงขึ้นสูง แสดงว่าเมื่อรวมอีกสองคนที่เหลือที่เรายังไม่ได้เจอ มีความเป็นไปได้ว่ามีช่างตีเหล็ก 5 คน ที่มีทักษะขั้นสูง
วีดเห็นเอ็กซ์เปอร์ในขณะที่เขาตรวจดูหอกเคียวที่ทำเสร็จแล้วและเฮอร์เคยเห็นวีดดูดาบที่เขาทำขึ้นมา
มันยังไม่เสร็จเรียบร้อยดีนัก, แต่วีดสามารถมองเห็นถึงความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่ทุ่มเทใส่ลงไปในดาบเล่มนี้ การที่จะสร้างผลงานให้เสร็จออกมาสักชิ้นนั้น เหล็กที่ดีต้องถูกหลอมและขึ้นรูปซ้ำไปซ้ำมา
เฮอร์แมนหันมาเป็นช่างตีเหล็กก็เพราะเขานั้นชอบดาบมากและต้องการสร้างพวกมันขึ้นมา
ถ้าฟาบิโอหรือเอ็กซ์เปอร์แข่งขันกันเพื่อความเชี่ยวชาญในทักษะการตีเหล็ก เฮอร์แมนทำงานเพื่อที่จะสร้างดาบที่ดียิ่งๆขึ้นไป
ในหมู่ช่างตีเหล็กนั้นมีความแตกต่างอย่างมากในเรื่องของลักษณะนิสัยของแต่ละคน
 ‘เราคิดว่าคนแรกที่จะได้เป็นปรมาจารย์ช่างตีเหล็กก่อนใครเพื่อนน่าจะเป็นฟาบิโอนะ
หนึ่งในสุดยอดช่างตีเหล็กบนทวีปเวอร์เซลล์, เขาครอบครองพลังอันมหาศาล
เมื่อมองดูชุดเกราะที่เขาแจกจ่ายให้ พวกมันมีระดับที่ใกล้เคียงกับอุปกรณ์สวมใส่ของพวกผู้เล่นระดับท้อปและดูเหมือนว่าเขามีคอนเน็คชั่นในหมู่พวกผู้เล่นระดับท้อปด้วย การได้เป็นเพื่อนกับผู้เล่นระดับท้อป เขาสามารถใช้วัตถุดิบที่พวกนั้นรวบรวมมาและสร้างชุดเกราะหรือเสริมพลังให้กับพวกเขา
การได้เห็นถึงความทะเยอทะยานของฟาบิโอ เขาน่าจะเป็นคนแรกที่ไปถึงขั้นปรมาจารย์
 ‘คนแคระคนอื่นๆ, โดยเฉพาะเฮอร์แมน, มีทักษะที่น่าประดับใจ
แบบนี้เองที่วีดสามารถเข้าถึงพวกคนแคระในคุรุโซได้ทั้งหมด
การเพิ่มเพื่อนพวกนักรบ,นักสู้,และประติมากร, ที่เข้าร่วมในการทำเควสด้วยกันพวกเขาจึงกลายมาเป็นเพื่อนกับวีด, พวกเขาถามคำถามมากมายทำอย่างกับว่าพวกว่างซะจนไม่มีอะไรจะทำ พวกช่างตีเหล็กพยายามตีสนิทใกล้ชิดกับวีดเพราะความชำนาญในการแกะสลักของเขา
บางครั้ง พวกคนแคระก็เอาข้าวปั้นมาให้วีด เขาจึงไม่อดยากในคุรุโซอีกต่อไป
วีดใช้เวลาไปมากเพื่อให้ตัวเขานั้นคุ้นเคยกับการแกะสลักแสงจันทร์
ทักษะการแกะสลักของเขาขยับเข้าใกล้ไปอีกระดับ และเขากำลังไปได้สวยกับการควบคุมแสง เนื่องจากว่ามีรูปแกะสลักมากมายที่เข้าสร้างขึ้นมาและได้ให้ชีวิต มันจึงทำให้ตัวเขานั้นท่วมท้นไปด้วยการแกะสลัก (Admin: แปลกๆแต่ช่างเหอะ)
ถ้าเลเวลของเขาและค่าสถานะศิลปะไม่ลดลงล่ะก็ เขาคงไม่สามารถที่จะหยุดแกะสลักได้
และแล้วในวันสุดท้ายของการแกะสลักของเขาก็มาถึง, คนแคระจำนวนมากก็ยังคงมาหาเหมือนเดิม
 “ข้าคิดว่าข้าควรที่จะสร้างดาบสักเล่มในเมื่อประติมากรยังขยันทำงานแบบนี้
พวกเขาถูกกระตุ้นโดยวีด ช่างตีเหล็กคนอื่นๆเริ่มขยันทำงานเพื่อเพิ่มทักษะการตีเหล็กของพวกเขา
 “มันสวยจัง
วันนี้ก็เช่นกัน, พินและเฮอร์แมนก็มาอยู่ข้างๆวีดเหมือนเดิม พวกเขากำลังมองดูวีดแกะสลัก
โดยพื้นฐานแล้ว การสร้างรูปแกะสลักนั้นจำเป็นต้องมีทักษะ
ถ้าคุณสร้างรูปแกะสลักเป็นเวลาร้อยวัน คุณจะกลายเป็นพวกคนโกหกหลองลวงไปในทันทีหากมันไม่มีอะไรอยู่ในมือคุณเลย
เนื่องจากระดับทักษะของเขาทั้งการแกะสลักและงานฝีมือ วีดจึงสามารถทำรูปแกะสลักไม้ขึ้นมาได้โดยไม่ต้องออกแรงมากนัก ไม้คือวัตถุดิบที่วีดคุ้นเคยมากที่สุด เมื่อมันมาอยู่ในมือของเขาราวกับว่ามันได้มีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง
 “นายคิดยังไงกับศิลปะ?”
วีดตอบคำถามของเฮอร์แมนอย่างตรงไปตรงมา
 “มันก็แค่ทักษะที่ไร้ค่า ไม่ทำเงินให้เลยน่ะสิ
 “แต่มันก็มีบางกรณีที่ศิลปินนั้นรวยสุดๆ ดูข่าวซะบ้างนะ แล้วนายจะพวกภาพวาดที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านดอลล่าร์
 “ก็นะ ภาพวาดพวกนั้นถูกขายออกไปหลังจากคนที่สร้างพวกมันขึ้นมาได้ตายไปแล้ว ผลงานที่มีค่านับร้อย นับพัน-ทำไมถึงต้องไปสนใจมันด้วยล่ะก็ในเมื่อถ้าขายพวกมันได้? ยังไงซะคนเราก็ต้องตายอยู่ดี
วีดพูดจาโผงผาง ห้วนๆ ไร้หางเสียง ดูแล้วไม่ค่อยน่าฟังสักเท่าไหร่
 “ในขณะที่กำลังวาดภาพพวกนั้น ระดับความหิวที่เขาต้องทุกข์ทนทรมานนั้นมีเพียงแค่ศิลปินคนเดียวเท่านั้นที่รู้ ถ้าครอบครัวของเขาต้องมาหิวโหย อดยากไปกับเขาด้วยล่ะ มันก็ต้องเป็นความผิดของเขาเพียงคนเดียว
 “แต่ยังไงซะก็ต้องขอบคุณประสบการณ์อันมีค่าและโด่งดังของพวกเขาที่สร้างสรรค์ผลงานอันสุดยอด อลังการงานสร้างขึ้นมาให้กับโลกใบนี้?”
 “ไม่ว่ามันจะเป็นจิตรกรรมหรือประติมากรรม มันก็ไม่สามารถเติมเต็มอาหารบนโต๊ะให้พวกเรากินได้หรอก
เขาคิดเรื่องพวกนี้ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน เฮอร์แมนถึงกับต้องตบปากตัวเอง
 “ทุกคนล้วนมีความคิดเป็นของตนเอง..แต่คุณค่าที่ได้จากการทำสิ่งที่คนอื่นไม่สามารถทำได้สำเร็จตลอดช่วงชีวิตของคนเรานั้น มันมีค่าเกินกว่าที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดนะ
 “ผมไม่รู้หรอก
 “การที่ข้ามีชีวิตมาจนถึงตอนนี้ได้นั้น ท้ายที่สุดแล้วข้าก็เพิ่งมาเข้าใจว่าชีวิตนั้นไม่ได้มีแค่กินและอยู่ไปวันๆเท่านั้น อย่างน้อยมันก็คือการกระตุ้นให้คนเราได้คิดถึงสิ่งที่เราต้องการทำอย่างแท้จริง และถ้าเกิดนายได้ทำมัน นายก็จะประสบความสำเร็จในชีวิต…”
ถึงแม้ว่าคำพูดของเฮอร์แมนนั้นจะฝังลึกลงไปในความคิดของคนอื่นๆ วีดไม่ได้รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย
วีดไม่สามารถไปไหนได้ก็เพราะเมื่อสิบนาทีที่แล้ว เฮอร์แมนเอาลูกชิ้นปลาออกมาและถามเขาเพื่อให้ทำตุ๋นลูกชิ้นปลาอร่อยๆ ให้กิน  วีดรำคาญมาก
ถึงแม้ว่าคำพูดของเฮอร์แมนนั้นมีความหมายที่ดี วีดก็ไม่ได้เก็บมาคิดใส่ใจให้เครียดเปล่าๆ เพราะเฮอร์แมนและพิน ทั้งคู่ขี้เกียจสนใจจนหันมากินตุ๋นลูกชิ้นปลาและโอเด้ง
 ‘ถ้าส่วนผสมที่เป็นลูกชิ้นปลานั้นเป็นของดี แน่นอนล่ะมันชัดเจนว่ารสชาติของโอเด้งจะต้องอร่อยด้วย
ในตอนนั้นเอง เครื่องมือที่วีดใช้แกะสลักอยู่นั้นก็หยุดไปซะเฉยๆ
 “เควสของจอร์บิดปรมาจารย์การแกะสลัก, ตรวจสอบข้อมูล
- คำขอร้องของจอร์บิดปรมาจารย์การแกะสลัก
เรื่องราวที่ถูกเล่าต่อๆกันมาเป็นระยะเวลาในกิลด์ประติมากร
ครั้งเคยมีคนแคระที่สามารถแกะสลักไฟและน้ำ,แสงสว่างและความมืด อย่างไรก็ตาม พวกมนุษย์ไม่เชื่อในเรื่องราวพวกนี้
 “พวกเรายอมรับว่าพวกคนแคระมีความสามารถโดดเด่นในการสร้างอาวุธ แต่ที่พูดกันว่าพวกเขามีทักษะอันสูงส่งในด้านศิลปะ, มันออกจะปัญญาอ่อนเกินไปหน่อยนะ พวกเตี้ยอย่างคนแคระจะไปเข้าใจอะไรเกี่ยวกับการแกะสลักได้กันเล่า? อ๊า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
คำสบประมาท ดูถูกของพวกเอลฟ์ดังลั่นไปทั่วทั้งป่า
 “คนแคระต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องราวอันลึกลับและความงดงามของธรรมชาติ
คำพูดพวกนั้นทำให้คนแคระอับอายขายหน้า, แต่พวกเขาไม่สามารถที่จะตอบโต้อะไรกลับไปได้เลย
เพื่อที่จะรักษาเกียรติภูมิ ความภาคภูมิใจของคนแคระ, จงตามหาร่องรอยของคนแคระประติมากรเค็นเดลฟ์
ระดับความยาก: เควสประติมากรรมเผ่าคนแคระ
รางวัลตอบแทน: เกียรติยศจากคนแคระ
ข้อจำกัดในการทำเควส: ประติมากรที่เป็นคนแคระหนึ่งคน
ถ้าหากคุณทำภารกิจนี้ล้มเหลว, พวกคนแคระในหมู่บ้านทั้งหมดจะปฏิบัติตัวกับคุณในแบบที่พวกเอลฟ์และพวกมนุษย์ทำ
เค็นเดลฟ์, ประติมากรแห่งไฟและน้ำ, แสงสว่างและความมืด!
คำตอบนั้นซ่อนอยู่ในคำอธิบายของเควส
 ‘วัตถุดิบพื้นฐานในการแกะสลัก ถ้าเป็นอย่างนั้น, วัตถุดิบอะไรที่คุณต้องการใช้แกะสลักไฟและน้ำล่ะ?’
แน่นอน, ไฟและน้ำเป็นสิ่งที่ต้องการ การที่จะแกะสลักแสงสว่างและความมืด, วัตถุดิบต้องมีตัวตนอยู่อย่างแน่นอน
ทันใดนั้นเอง วีดลุกขึ้นและวิ่งไปที่ริมแม่น้ำ
ขาสั้นๆของเค้าและก้นกระตุกไปมาในขณะที่เขารีบวิ่งอย่างรวดเร็ว เฮอร์แมนและพินวิ่งตามเขาไปโดยที่ไม่รู้เหตุผลว่าทำไม
 “มันเกิดอะไรขึ้น?”
 “ข้าเดาว่าพวกเราต้องเจออะไรบางอย่างแน่ถ้าพวกเราตามเขาไปด้วย
พวกคนแคระ,คิดกันว่าพวกคนอาจจะเห็นอะไรดีๆที่น่าสนใจก็เป็นได้, ละทิ้งจากกิจกรรมทุกอย่างที่พวกเขาทำอยู่และตามวีดไปยังแม่น้ำ
 “มันเกินอะไรเกิดขึ้นกับเขากันเนี่ย?”
 “เขาเบื่อทำรูปแกะสลักแล้วเหรอถึงได้กลายเป็นแบบนั้นน่ะ?”
ภาพเบื้องหน้าคือฝูงปลาที่แหวกว่ายอยู่ในแม่น้ำ, วีดมองไปรอบๆและสูดอากาศ หายใจเข้าไปลึกๆ
 ‘เราไม่รู้ว่าการคาดเดาของเราจะถูกมั้ย ยังไงก็ตาม เค็นเดลฟ์เป็นประติมากร ประติมากรที่ไม่สร้างประติมากรรมต้องผิดปกติแน่ๆ ประติมากรรมที่เขาสร้างขึ้นมาต้องถูกซ่อนไว้ที่ไหนซักแห่งในคุรุโซ ไม่มีใครสามารถหามันพบ
วีดกระโดดลงไปในแม่น้ำ
*ตูม!*
เมื่อเขากระโดดลงไปในน้ำ เขาดำดิ่งลึกลงไปในแม่น้ำ
มันเป็นการกระทำที่ไม่คาดคิดโดยที่พวกคนแคระไม่สามารถคาดเดาได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
 “มันมีคนแคระที่ว่ายน้ำเป็นด้วยเหรอวะ?”
 “คนแคระจะว่ายน้ำได้ยังไงล่ะ?”
เนื่องจากผลพวงของร่างกายของพวกคนแคระ, คนแคระจึงจมน้ำเหมือนกับก้อนหิน
วีดดำดิ่งลงไปตลอดระยะทางจนถึงก้นของแม่น้ำและคลำไปรอบๆตัวด้วยมือของเขา
พวกคนแคระที่มามุงดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ต่างพากันสรุปว่าวีดที่ยืนอยู่ในแม่น้ำที่ใสสะอาดนั้นกำลังทำอะไรแปลกๆ
 “เขาดูไม่เหมือนคนแคระที่กำลังจะจมน้ำเลย
 “มันเหมือนกับว่าเขากำลังดิ้นรนหาอะไรบางอย่าง
ทุกครั้งที่วีดพยายามจับอะไรบางอย่างอยู่ในน้ำ ปลาไหลหรือปลากระบอกสีเทาเล็ดลอดหนีจากมือของวีด
ถ้าเขาพยายามมากกว่านี้ เขาสามารถจับปลาได้ แต่เขามีความคิดตั้งมั่นอยู่ในหัวและคุ้นเขี่ยควานหาไปรอบๆแม่น้ำต่อไป
 ‘มันต้องอยู่นี้สักที่แหละน่า ถ้ามันอยู่ในคุรุโซ เราต้องหามันเจอแน่ๆ
เขาเริ่มขาดอากาศหายใจ, แต่วีดยังคงยืดแขนของเขาออกไปและเดินบนพื้นของแม่น้ำอย่างบ้าคลั่ง มันไม่มีช่วงเวลาไหนเลยที่เขาไม่เสียใจกับการที่เป็นคนแคระแขนขาสั้น
 ‘เราหายใจไม่ออก
ไม่ว่าเขาจะมีความอดทนสูงสักเท่าไหร่  ยังไงซะเขาก็ต้องถึงขีดจำกัดอยู่ดี
*ฟิ้ว!*
ทันใดนั้น มีบางอย่างถูกยิงลงไปในแม่น้ำ
ลูกธนูของเอลฟ์ที่อัดแน่นไปด้วยพลังวิญญาณแห่งลม
เอลฟ์เอเดลผู้ที่ได้รับคำแนะนำจากวีดเมื่อตอนที่เธอพยายามซื้อธนูอันใหม่, เธอเป็นคนยิงลูกธนูนั้นเอง
วีดเดินไปยังจุดที่ลูกธนูตกลงไปและหายใจเข้าไป (Admin: คาดว่ายิงแล้วมีมวลอากาศ ทำให้สามารถหายใจในนั้นได้)
 “เร็วเข้า รีบขึ้นมา!”
เอเดลตะโกนจากข้างบนของผิวน้ำ, แต่วีดไม่ได้ยินเสียงของเธอ วีดเข้าใจดีว่าเธอกำลังพยายามจะพูดอะไร เขาส่ายหัวและยังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินต่อไปใต้แม่น้ำ
เอเดลยิงลูกธนูออกไปอีกหลายดอกเพื่อให้มีอากาศมากพอ
อย่างไรก็ตาม ยิ่งวีดเดินลึกเข้าไปในแม่น้ำมากเท่าไหร่ ลูกที่ยิงออกมายิ่งไม่มีแรงพอที่จะไปถึงเขา
 ‘ถ้าที่นี่คือสถานที่ๆมีประติมากรรมซ่อนอยู่, มันอาจจะเป็นไปได้ว่าอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของแม่น้ำ
วีดไม่ได้ลดความเร็วในการดำน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว
ต่อให้มันไม่มีทางที่จะกลับขึ้นไป, ด้วยพลังปฏิเสธความตาย เขาจะเกิดใหม่ใต้น้ำในสภาพอันเดด
ถ้ามันอยู่ในคุรุโซจริงๆ, และมันเป็นประติมากรรม เขามั่นใจว่าที่นี่แหละคือสถานที่ๆถูกต้อง!
ณ ที่แห่งนั้น ราวกับว่าเป็นสถานที่ๆไร้ซึ่งทางออก แต่แล้ววีดก็เจอสิ่งที่เขากำลังมองหาอยู่
มันไม่ใช่วัตถุแข็งๆ แต่เป็นกระแสน้ำที่แตกต่างออกไป
- คุณค้นพบประติมากรรมแห่งสายน้ำของเค็นเดลฟ์
- คุณได้รับชื่อเสียงเพิ่ม 200
- คุณต้องการที่จะฟื้นฟูประติมากรรมแห่งสายน้ำของเค็นเดลฟ์หรือไม่? ต้องการใช้มานา 20,000 และค่าสถานะทางศิลปะของคุณต้องมากกว่า 500 เพื่อที่จะฟื้นฟูผลงานชิ้นนี้
วีดตกลง
 “กร้วก อั่ก เบล่อ เบลือก เอื้อก เบล่อก
ถึงแม้ว่าการออกเสียงจะมีปัญหาเนื่องจากน้ำไหลเข้าไปทุกครั้งที่เปิดปากพูด วีดก็ตระหนักรู้ได้ว่ามันกำลังพยายามที่จะพูดอะไร
ณ ช่วงเวลานี้เอง น้ำในแม่น้ำเริ่มเคลื่อนไหว
ไม่สนใจซึ่งแรงโน้มถ่วง น้ำเริ่มที่จะลอยขึ้นไปในอากาศ
ดวงดาวปรากฏขึ้น
นกน้อยมากมายบินไปในขณะที่พวกมันทำเสียงเจี๊ยวจ๊าว
ผีเสื้อสยายปีกของมัน และเด็กๆที่เป็นคนแคระเริ่มเต้นรำไปมาด้วยขาสั้นๆของพวกเขา
หยดน้ำจากประติมากรรมกลายมาเป็นฉากหลังที่ประดับประดาคุรุโซ
 “ว้าว!”
 “แม่น้ำกลายเป็นประติมากรรม!”
ตรงที่วีดยืนอยู่ เส้นทางใหม่ก่อตัวขึ้นจากสายน้ำ
สายน้ำหลายสายระเบิดขึ้นไปสู่ท้องฟ้า จากนั้นรวมตัวเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงดังกระหึ่ม ไหลลงมาเหมือนน้ำตก และรวมตัวเข้าด้วยกันอีกครั้ง และ กลายมาเป็นสายน้ำอันนุ่มนวล
ในเส้นทางน้ำ มีเรือที่ทำขึ้นมาจากน้ำไหลเอื่อยๆไปตามทาง
มีลูกเรืออยู่บนเสากระโดงด้วย, และปลาโลมาทะยานขึ้นมาจากผิวน้ำอย่างสง่างาม ทั้งหมดนี้ทำขึ้นมาจากน้ำ
ภาพที่มองเห็นอยู่ตรงหน้าเป็นอะไรที่สูงส่งและสวยงามจนสามารถเติมเต็มความสุขให้กับคุณได้
ผลงานที่บรรยายความงดงามของสายน้ำได้ดีที่สุด!
- ในขณะที่ทำการฟื้นฟูประติมากรรมที่สร้างขึ้นมาจากคนแคระ ระดับการแกะสลักของคุณเพิ่มขึ้น
ค่าสถานะเสน่ห์และโชคเพิ่มขึ้น 10 หน่วย
ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 50
- คุณได้เป็นสักขีพยานสวนน้ำสำหรับเด็กของเค็นเดลฟ์
ผลงานศิลปะของคนแคระประติมากรเค็นเดลฟ์
ธรรมชาติของสายน้ำสะท้อนให้เห็นถึงความบริสุทธิ์และไร้เดียงสาของบรรดาลูกๆและเด็กๆของประติมากร
เพราะอารมณ์ความปราบปลื้มที่เอ่อล้นในผลงานชิ้นนี้ สติปัญญาเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 3 หน่วย
คนที่ใช้สวนน้ำที่เค็นเดลฟ์สร้างขึ้นสำหรับลูกๆของเขา คนๆนั้นจะได้รับประสบการณ์อันสมบูรณ์แบบและความสนุกสนานที่แท้จริง
วีดไม่รีรอและกระโจนเข้าไปในสายน้ำ
น้ำพุ่งทะยานขึ้นไปเหมือนน้ำผุ ร่างกายของเขาถูกพาขึ้นไปอย่างรวดเร็ว; จากนั้นเขาก็ไหลลงมาเหมือนกับว่าเขาอยู่บนสไลเดอร์เลย
หลังจากข้ามผ่านท้องน้ำ วีดผ่านเนินเขาวารี
พวกปลาโลมาขี้เล่นกระโดดขึ้นมาและเอาจมูกแตะไปที่หน้าของวีด; สาดน้ำใส่เขาด้วยน้ำที่ไหลผ่าน
- คุณกำลังสนุกไปกับสวนน้ำสำหรับเด็ก
พลังชีวิต,มานา, และความอึดของคุณฟื้นคืนอย่างรวดเร็ว
ความอึดเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุด
ถ้าหากกำลังเพิ่มทักษะเวทย์มนต์ธาตุน้ำ ทักษะที่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันจะได้รับการยกระดับให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
 “มันดูน่าสนุกนะ!”
 “ไปกันเถอะ!”
ทั้งคนแคระและเอลฟ์ต่างพากันเล่นสไลเดอร์น้ำ
 “วู้ววว ฮู้ววว!”
 “ตื่นเต้นชะมัด!”
สไลเดอร์น้ำแห่งนี้เป็นการพลิกโฉมคุรุโซครั้งใหญ่!
ช่างตีเหล็กแกล้งทำท่าเหมือนกำลังล้างอะไรบางอย่างอยู่ แล้วก็แอบเข้าไปตรงช่องว่างใต้หอนาฬิกา
 “ฮูเร่!”
 “นี่มันสนุกมาก!”
เหล่าคนแคระผู้บ้าคลั่งทุกขนาดและรูปร่างต่างพากันตะโกนโหวกเหวกเสียงดัง และทุกคนดื่มด่ำเต็มที่ไปกับความสนุกสนานที่เกิดที่ขึ้น
สายน้ำอันสดชื่นทำให้พวกเขาเปียกปอนไปหมดทั่วทั้งใบหน้าและทั้งตัวของพวกเขา
ภายในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว พวกเขาพลิกตัวไปมาแสดงท่าทางการเคลื่อนไหวอย่างกับการเล่นกายกรรมอยู่บนเจ็ทสกีน้ำยังไงยังงั้น และอ้าปากกว้างอยู่ในน้ำเหมือนกับพวกเขากำลังแข่งกับฉลาม
ผลงานที่ค้นพบได้สร้างบรรยากาศราวกับดินแดนในเทพนิยายเกินกว่าจะจินตนาการได้
พวกเขากำลังสนุกไปกับการเล่นอยู่ในสวนน้ำ น้ำที่เกิดจากการกระจาย กระเซ็นไปรอบๆ ปรากฏภาพอันมหัศจรรย์ สายรุ้ง!
- คุณชื่นชมสายรุ้งแห่งปาฏิหาริย์ของเค็นเดลฟ์
ในขณะที่ขุดแร่หาวัตถุดิบอยู่ภายในถ้ำที่มืดมิด หรือ หลอมเหล็กอยู่นั้น พวกคนแคระไม่ค่อยได้มีโอกาสมากเท่าไหร่นักที่จะได้เห็นสายรุ้ง
ช่วงที่ฝนตก, มันเป็นธรรมดาที่พวกคนแคระจะไปนั่งและดื่มเบียร์ในร้านเหล้าแถวนั้น
ส่วนพวกคนแคระที่ไม่ต้องการเล่นสไลเดอร์และว่ายน้ำอยู่ในสายน้ำที่ส่องประกายระยิบระยับ สายรุ้งเปรียบได้กับของขวัญแห่งเวทย์มนต์
- พลังชีวิตเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุดเป็นระยะเวลาหนึ่งวัน
- โชคเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 6 หน่วย
- ในวันที่ฝนตก ทักษะการสังเกตและการมองเห็นเพิ่มขึ้นเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน
 “อ้า, สวยจัง!”
สายรุ้งที่คุณคิดว่ามือของคุณจะสัมผัสมันได้แต่ก็ยังไม่สามารถเอื้อมไปถึงได้อยู่ดี
พวกเขาผ่านความมืดมิดที่ๆพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้เลยถึงแม้พวกเขาจะลืมตากว้างมากแค่ไหนก็ตาม
- คุณชื่นชมห้องพักผ่อนในยามบ่ายของเค็นเดลฟ์
เค็นเดลฟ์ ประติมากรผู้ชื่นชอบและรักในการพักผ่อน!
นอกเหนือจากพวกคนแคระประติมากรเหล่านั้น เขาก็มีด้านที่ขี้เกียจอยู่เหมือนกัน เขาชอบหลับในตอนเช้าอยู่บ่อยครั้ง และถ้าเขาได้ลิ้มชิมรสเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เมื่อไหร่ เขาจะตื่นขึ้นมาในวันถัดไปของมื้อเย็น
เพื่อความมุ่งตั้งใจอย่างแรงกล้าที่มีเหลืออยู่ เขาจึงต้องการการพักผ่อนที่ค่อนข้างมากพอสมควร (Admin: เข้าใจนะครับ อารมณ์ศิลปินเทพๆ ชอบอินดี้ 555)
สำหรับเค็นเดลฟ์แล้ว นี่เป็นรสชาติที่แสนหวานปานน้ำผึ้งก็มิอาจที่จะเปรียบเทียบได้
พลังชีวิต,มานา, และความอึดของคุณฟื้นคืนเร็วขึ้น 35% เป็นระยะเวลาหนึ่งวัน
ถ้าชื่นชมห้องพักผ่อนในยามบ่ายเป็นระยะเวลาติดต่อกันสามวัน ความเร็วในการฟื้นฟูเพิ่มขึ้นอีก 50%
เวทย์มนต์ที่ร่ายโดยนักเวทย์ใช้ระยะเวลาสั้นลงและจำนวนทักษะเวทย์มนต์ที่สามารถใช้ได้จากทักษะการจดจำเพิ่มขึ้นอีก 40%
ความลงตัวและกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของแสงสว่างและความมืด
เต่าและหอยทากเร่งรีบเฉียดกายผ่านกันไป
เสียงกังวานที่ฟังแล้วให้ความรู้สึกสดชื่นของสายน้ำที่ไหลผ่าน
มันมีรูปร่างของก้อนเมฆที่ลอยเอื่อยเฉื่อยอยู่ข้างบน
วีดค้นพบประติมากรรมของเค็นเดลฟ์
จบตอน



6 ความคิดเห็น:

  1. โอ้. ปฏิมากร สร้างสวนน้ำได้. อยูไทยรวยเลย 5555
    ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณที่แปลให้ครับ

    ตอบลบ
  3. ขอบคุณครับสนุกมากกกดด

    ตอบลบ
  4. ในส่วนที่วีดชอบ ลด เลเวลตัวเอง โดยการให้ชีวิต หลายๆงาน ก็ไม่เข้าใจคนขี้เหนียวแบบวีดเท่าไหร่ เลเวลช่วงหลังๆเพิ่มยาก เพราะอาชีพด้วยแหละ

    ตอบลบ

เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล

  เล่มที่ 52 บทที่ 7 เคย์เบิร์นเคลื่อนไหวแล้ว แปลโดย Teerawat และ แอดชินเพจเราอ่านนิยายแปล ลาเฟย์หลับตาลง ' เราจบสิ้นแล้ว '...